ความคิดเห็นที่ 1 คือว่าผมก็ไม่ค่อยมีความรู้ทางประวัติศาสตร์เท่าไรนะครับ  แต่ว่าเท่าที่เคยอ่านผ่านๆมาหลายๆเรื่อง ผมรู้สึกว่าคนไทยไม่ค่อยมีนิสัยรุกรานประเทศอื่นนะครับ  สงคราวส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้น ก็เนื่องจากถูกรุกราน หรือมีการก่อกบฎขึ้นของเมืองประเทศราช  ในสมัยรัชกาลที่สาม เป็นช่วงที่มีการค้าขายกับต่างประเทศมาก  และสภาพสังคมก้ค่อนข้างที่จะเปลี่ยนไปมาก  มีคนต่างชาติเข้ามามากมาย การทำสงครามกับเพื่อนบ้าน หรือประเทศราช คงไม่มีความจำเป็นมากนัก เพราะต้องระวังตัวกับพวกตะวันตกมากกว่า การทุ่งเทกำลังพลเข้าไปสู้รบกับญวนนั้น คงต้องเสียกำลังพลและทรัพย์สินจำนวนมาก อาจจะไม่คุ้ม  แค่ป้องกันตนเองให้อยู่รอดก็คงเพียงพอแล้ว  สังเกตุจากที่ ร.3 ท่านมีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกล ถึงขนาดเตรียมเงินไว้ไถ่ถอนบ้านเมืองครับ ถ้าได้ศึกษาประวัติศาสตร์ในช่วงนั้น คงจะทราบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่านมากยิ่งขึ้นครับ จากคุณ : kenjisoda เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 18:46:12

ความคิดเห็นที่ 2 คุณลืมอะไรไปบางอย่าง ช่วงนั้นฝรั่งเศสเริ่มแผ่อิทธิพลเข้าไปในเวียดนามแล้วถึงแม้จะยังไม่ได้เป็นเมืองขึ้น แต่อักษรละตินและศาสนาคริสต์เริ่มฝังรากลงแผ่นดินเวียดนามไปแล้ว ถ้าเราส่งทหารไปรบเวียดนามมีแต่เสียกับเสีย เหมือนไปแกว่งเท้าหาเสี้ยน เวียดนามอาจจะขอร้องให้ฝรั่งเศสมาช่วยเสริมกำลัง เผลอๆฝรั่งเศสอาจจะใช้เป็นข้ออ้างที่ดีในการยึดไทย คล้ายๆกับตอนที่พระเจ้าปะดุงของพม่ายกทัพไปตียะไข่แล้วล่วงล้ำเข้าไปตีเมืองมณีปุระ(ในเขตอิทธิพลอังกฤษ)จนไปปะทะกับอังกฤษ สุดท้ายอังกฤษเลยหาข้ออ้างบุกยึดดินแดนพม่า จากคุณ : hijack02 เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 19:14:24

ความคิดเห็นที่ 3 เห็นด้วยครับ ตอนนั้นภัยตะวันตกกำลังเข้ามา อานามสยามยุทธก็ส่งผลให้กำลังรบเราเสียเปล่าไปเหมือนกัน จากคุณ : Aeykun เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 19:46:40

ความคิดเห็นที่ 4 ด้านไพร่พลทางเวียดนามมีมากกว่าทางไทย ด้านคุณภาพแม่ทัพทางไทยเหนือกว่า ด้านทัพเรือเวียดนามเหนือกว่า ด้านพื้นที่ทางไทยเหนือกว่า ถ้าจะรบกันจริงจังทางเราสามารถระดมพลได้จริงๆน่าจะเกินแสน       ลุยกันจริงจังทางเราน่าจะสามารถเอาชนะได้แบบเสียหายไม่น้อย      แต่ปัญหาที่ตามมาคือพิชิตได้แต่ปกครองไม่ได้    เพราะระยะทางและการเดินทางลำบาก   น่าจะเกิดการขบถขึ้นและทางไทยยากที่จะปราบได้    จะปราบน่ะพอได้   แต่ไม่คุ้มค่า      สุดท้ายทางไทยก็คงยึดครองไว้ไม่ได้ต้องปล่อยให้แยกตัวออกไป จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 21:00:19

ความคิดเห็นที่ 5 ผมเข้าใจว่า สงครามกับเวียดนามในสมัย ร.3 นั้น ไทยเราเองต้องการสกัดอำนาจของเวียดนามที่กำลังต้องการแผ่มาทางเขมร  คือเวียดนามหลังจากองเชียงสือครองราชแล้ว  บ้านเมืองก็มั่นคงกว่าเก่า  ก็เริ่มขยายอำนาจเข้าลาวและเขมร  ตอนนั้นกษัตรย์เขมรที่พนมเปญ (นักองจันทร์ ?) หันไปพึ่งเวียดนาม  ส่วนไทยเรายังมี นักอง..(ด้วงกับอะไรอีกคนจำไม่ได้)ที่ยังเข้ากับฝ่ายไทยเราอยู่และไทยเราก็หนุนให้ขึ้นครอง เมื่อเสร็จศึกและกุมอำนาจในลาวได้แล้ว  ไทยเราก็จึงต้องการกำจัดอำนาจเวียดนาม  แต่การบุกเวียดนามครั้งนี้ผมเข้าใจว่าบุกไปช่วยขบถเวียดนามที่อยู่ที่ไซ่ง่อน คือเข้าไปทาง ฮาเตียน โจดก เป็นคลองขุดลัดแล้วเดินทัพต่ออีกหน่อยก็จะถึงไซ่ง่อน  ซึ่งทหารเวียดนามล้อมพวกขบถอยู่  ตัวเมืองหลวงเวียดนามและพระเจ้าหมินหมางเองอยู่ที่เมืองเว้  ซึ่งต้องขึ้นไปอีกแยะครับ  ฉะนั้นกำลังที่ประทะในคลองต่าง ๆนั้น  ยังไม่ใช่ทัพใหญ่ของเวียดนามซึ่งต้องพะวงพวกขบทที่ไซ่ง่อนด้วย  เพราะฉะนั้นไทยเราจึงตีเมือง ฮาเตียน โจดก ล่องหง(?)  ได้ง่าย  ฉะนั้นถึงแม้ว่าไทยเราจะตีชนะไปถึงไซ่ง่อนได้ก็ไม่ใช่ว่าพิชิตเวียดนามได้  เพราะเป็นเมืองของพวกขบถเท่านั้น  ขนาดนั้นไทยเรายังถูกตีถอยทัพกลับมาตั้งตัวใหม่ 2-3 ครั้ง    อันนี้ข้อมูลอาจไม่แม่นแต่คิดว่าแนวทางเป็นแบบนี้ครับ จากคุณ : วรรณเกษม เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 21:17:43

ความคิดเห็นที่ 6 คุณวรรณเกษม   ได้รับหลังไมค์จากผมไปรึเปล่าน่ะครับ     ไม่เห็นตอบมาเลยชักสงสัยว่าหมู่นี้ระบบมีปัญหาอะไรรึเปล่า จากคุณ : zodiac28 เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 21:24:14

ความคิดเห็นที่ 7 สมัย ร.3 นี่ไทยเรายังไม่ได้ติดต่อกับชาติตะวันตกเท่าไหร่เลยครับ  มีแต่พ่อค้าชาวอังกฤษ คือนายฮันเตอร์ ที่เข้ามาขายแบบอาศัยความสำพันธ์ส่วนตัว ส่วนประเทศอื่นอังกฤษ  ฝรั่งเศส ยังไม่เข้ามาเลยครับ  แม้ว่าจะมีทูตอังกฤษเช่น รอ. เฮนรี่เบอร์นี่เข้ามาเซ็นสัญญากับไทยเราก็ตามแต่  ทางอันนั้นมันเป็นเพียงผลพลอยได้  จากจุดมุ่งหมายเดิมอังกฤษ  ต้องการแค่เข้ามาเจรจาเรื่อง ขอไทยช่วยอังกฤษรบพม่า  กับเรื่องเมือง เคด้า ในมาลายูเท่านั้น ข้อตกลงในสัญญาครั้งนั้น ตัวแทนอังกฤษ ที่เกาะหมากไม่ค่อยยอมรับเท่าไหร่  หาว่าเบอร์นี่อ่อนหัด แต่ที่อินเดียยอมรับครับ แต่การค้าไทยเรากับพวกตะวันตกก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นเท่าไหร่ ตอนนั้นคงมีแต่การค้ากับจีนเท่านั้นที่ขยายเพิ่ม จากอุตสหกรรมทำน้ำตาล จากคุณ : วรรณเกษม เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 21:27:29

ความคิดเห็นที่ 8 เพิ่งอ่านครับ ไม่ค่อยมีคนส่งหลังไมค์มา ก็เลยไม่ทันสังเกตุ จากคุณ : วรรณเกษม เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 21:31:44

ความคิดเห็นที่ 9 ผมคิดว่า  กำลังไทยเราสมัยนั้นยังไม่ค่อยมีแม่ทัพที่เข็มแข็งมากนัก ก่อนหน้าสงครามไทย-ลาว ไทยเราว่างสงครามมาหลายปี  จะมีก็เป็นสงครามเล็กประเภท ปรามขบถทางมาลายู หรือ ลาว ซึ่งไทยเราเหนือกว่าเนื่องจากไทยเราเพิ่งสะสมอาวุธปืน  ซึ่งซื้อมาจากพ่อค้า  คือนายฮันเตอร์กับเพื่อน ทำให้ดูเหมือนว่าไทยเราเก่งเรื่องสงคราม แต่พอมาสงครามกับเวียดนาม ร.3 ส่งเจ้าพระยาบดินทร์เดชา ไปคุมทัพบก และพระยาพระคลัง เป็นแม่ทัพเรือ  ซึ่งท่านเจ้าพระยาบดินทร์ก็ไม่ค่อยไว้ใจเท่าไหร่  ถึงกับต้องทิ้งทัพบกมาช่วยบัญชาการรบทัพเรือกับเจ้าพระยาพระคลังเอง  ซึ่งเจ้าพระยาพระคลังท่านไม่ใช่นักรบ คือเทียบได้เป็น รมต. ต่างประเทศกับ รมต.พานิช เท่านั้น  ขนาดท่านจะตัดสินตัดหัวทหารที่ผิดวินัยท่านยังไม่กล้า  ต้องให้เจ้าพระยาบดินทร์สั่งการแทน ผมคิดว่า ร.3 ท่านวางตัวแม่ทัพผิดไป กัยเรือที่ made in thailand ก็ไม่เหมาะกับคลองขุดในบริเวณนั้น  เพราะคงจะเป็นเรืองกินนำลึก  ขณะที่เรือเวียดนามเป็นเรือท้องแบน  ในคลองนี้บางแห่งน้ำตึ้นจนเรือไทยเราวิ่งผ่านไม่ได้ ต้องเอาหินต้นไม้มาทำคันทดน้ำให้น้ำขึ้นสูงจึงวิ่งเรือผ่านไปได้   อ่านบทความของพวกเวียดนามในปัจจุบันเขาเขียนแบบว่า  ไทยเราเข้าไปรุกรานแต่ถูกตีพ่ายแพ้กลับมาแบบยับเยิน  ทิ้งอาวุธไว้มากมาย จากคุณ : วรรณเกษม เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 55 21:44:53

ความคิดเห็นที่ 10 กบฎเยอะมากปราบอย่างเดียวก้แย่แล้ว จากคุณ : jo guevara เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 55 14:37:46

ความคิดเห็นที่ 11 ขอแก้ของคุณวรรณเกษมครับ ๑. เจ้าพระยาพระคลังในสมัยนั้น ต่อมาภายหลังได้เป็นที่ สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยุรวงศ์ แต่เดิมท่านก็ไม่ถนัดเรื่องรบอยู่แล้ว และดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยชอบเลยด้วยซ้ำ แต่เมื่อเบื้องบนโปรดฯ ลงมาก็ต้องรับไว้ ๒. เรื่องที่เจ้าพระยาพระคลัง แม่ทัพเรือไม่กล้าตัดสินกรณีแม่ทัพเรืออื่น ๆ ย่อหย่อนในการสงคราม แล้วให้เจ้าพระยาบดินทร์มาจัดการแทนนั้น ความจริงคือ ท่านไม่ใช่ไม่กล้า แต่ท่านไม่ได้ตัดสินเลยสักนิด เจ้าพระยาบดินทร์เดชา เห็นว่าทัพเรือไม่หนุนสักที ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นทัพบกรบชนะและได้เปรียบเวียดนามแล้ว แต่พอทัพเรือไม่หนุน ก็เลยต้องถอยกลับ ท่านเจ้าพระยาบดินทร์เดชา เลยมาสอบถาม ได้ความว่า แม่ทัพเรือสยามกลัวข้าศึกมากกว่ากลัวอาญาทัพ เลยจะจัดการตัดหัว เจ้าพระยาพระคลัง ก็เลยมากล่อมว่าอย่าใช้อาญาทัพเลย แล้วก็หาข้ออ้าง ชักแม่น้ำทั้งห้ามาในทำนองว่า มาอยู่กลางสมรภูมิ ตัวแม่ทัพมีน้อย ถ้าตัดหัวแม่ทัพขี้ขลาดเหล่านั้นไป กองทัพจะเสียขวัญ เจ้าพระยาบดินทร์เดชาตอบว่า ตัดหัวไปแล้ว ก็ให้เอาคนที่ตั้งใจรบ และมีฝีมือขึ้นมาแทน  เจ้าพระยาพระคลัง ก็ไม่ยอมกล่อมไปกล่อมมา  คาดว่าเจ้าพระยาบดินทร์เดชา คงจะเกรงใจ Power ของเจ้าพระยาพระคลังที่มีตอนต้นรัชกาล จึงต้องยอมตามไป เรื่องจริงเป็นแบบนี้ครับ ๓. จริง ๆ เรื่องเรือของสยาม มันไม่ได้แย่ขนาดนั้น สำคัญอยู่ตรงผู้บัญชาการทัพ และความเข้มงวดในการบังคับใช้อาญาศึก ซึ่งต่อเนื่องมาจากข้อสองนั่นเอง สรุปให้ จขกท สยามจะชนะถ้า ๑. ให้อำนาจเจ้าพระยาบดินทร์เดชาแต่ผู้เดียว แค่ข้อนี้ข้อเดียว จบครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 55 23:35:51

ความคิดเห็นที่ 12 ผมอ่านอานามสยามยุทธแล้วก็ยังมีความคิดว่า คนเขียนรายงาน(ซึ่งน่าจะเป็นท่านเจ้าพระยาบดินทร์เอง)  อาจจะไม่ค่อยถูกกับท่านเจ้าพระยาพระคลังสักเท่าไหร่  ดูว่าท่านอาจจะเขียนเข้าข้างตัวเองมากสักหน่อย  ความผิดอยู่ที่ท่านเจ้าพระยาพระคลังซะหมด   คือเป็นความรู้สึกเล็ก ๆน่ะครับ  ไม่มีใครรู้ว่าความจริงมันเป็นอย่างไร  แต่ใครก็ต้องสรุปหลังจากอ่านว่า  แพ้เพราะทัพเรือโดยท่านเจ้าพระยาพระคลัง   และรู้สึกว่ากลยุทธ  การต่อสู้และการถอยทัพบกของท่านรู้สึกว่าเป้นนิยาย สามก๊กมากเกินไปสักหน่อย   ตอนถอยล่อให้พวกญวน เข้ามาตกหลุมขวาก ครั้งที่สองก็โดนรังผึ่งรังแตนต่อยเพราะญวนกลัวเจอหลุมขวากเลยเอาไม้ไปแหย่รังแตน  ครั้งที่สามก็โดนระเบิดเพราะพวกญวนกลัวถูกรังแตนเลยเอาไฟเผาซะ แต่ก็มองเห็นภาพหลาย ๆอย่างว่าสงครามมันทารุณจริง ๆ แล้วท่านก็ค่อนข้างโหด ที่เอาเชลยผูกเชือกใส่กันแล้วพาเดินตกเหวด้วยกันทั้งหมด หรือว่าเอาเชลยใส่ครอกเอาดินปืนจุด จากคุณ : วรรณเกษม เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 55 00:51:12

ความคิดเห็นที่ 13 จริง ๆ แล้ว อานามสยามยุทธ ไม่ได้แต่งโดยตรงโดยเจ้าพระยาบดินทรเดชานะครับ แต่เป็นฝีมือของ กศร.กุหลาบ นำเอาประวัติศาสตร์ตอนนั้นมาแต่งให้เหมือนเป็นนิยายเพิ่มเข้าไป เหตุการเอาเถิดเจ้าล่อที่เจ้าพระยาพระคลังต้องไปทำกับบรรดาแม่ทัพขี้ขลาดทั้งหลาย ไม่มีบันทึกไว้เลยสักนิด แม้แต่ในหนังสือประวัติของเจ้าพระยาบดินทรเดชาเองเลย ซึ่งถ้าจะว่ากันตามจริง คุณ กศร.กุหลาบ ก็ค่อนข้างจะมีปัญหากับผู้ปกครองในยุคนั้นอยู่พอสมควรครับ ส่วนตัวผมจึงไม่ค่อยให้น้ำหนักกับเรื่องอานามสยามยุทธมากเท่าไรครับ จากคุณ : ผ้าพับไว้ เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 55 06:24:13

ความคิดเห็นที่ 14 ผมก็คิดว่า ไม่ใช่เจ้าพระยาบดินทร์ฯ เขียนเองหรอกครับ  แต่ตามคำนำหนังสือบอกว่าน่าจะเอามาจากรายงานทัพ  ซึ่งก็น่าจะเป็นท่านเจ้าพระยาบดินทร์เขียนไว้  แล้ว กศร. กุหลาบก็เอามาเรียบเรียง เขียนขึ้นใหม่ ลำพัง กศร.กุหลาบซึ่งไม่เคยออกรบเลยคงเขียน บรรยายสภาพการรบไม่ได้ให้เราเห็นภาพขนาดนั้นหรอกครับ  ผมจึงคิดว่าความคิดชี้นำในการเรียบเรียงขึ้นมาก็คงจะล้อไปกับความคิดตามรายงานทัพนั่นแหละครับ จากคุณ : วรรณเกษม เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 55 16:08:23