ที่มาที่ไปของดนตรี

ผู้ประพันธ์  คือ ผู้สร้าง เป็นต้นกำเนิดของเรื่องราว
ผู้เล่น  คือ นักดนตรี ที่อาศัยเครื่องมือแสดงออกถึงเรื่องราว
ผู้ฟัง  คือ  ผู้พยายามเข้าถึงโลกของอารมณ์ ความรู้สึกและเหตุผล ที่สร้าง ซ่อน อยู่ในเรื่องราว  
และมีนัยยะคืนสู่ต้นกำเนิดของแบบแผนความงาม  ความจริง และความดี..

ผู้ประพันธ์  ได้รับแรงบันดาลใจ  ใช้กลไกทางเหตุผลและอารมณ์
ไปสร้างกระบวนการขยาย  เป็น พัฒนาการของเรื่องราว
แล้วใส่รายละเอียด  สีสรร  และความหลากหลายลงไปในเรื่องราว

ผู้เล่น  แกะรอย  พิมพ์เขียวของผู้สร้าง  ดำเนินตามกรอบโครงของเรื่องราว
เติมใส่ความเป็นตัวตนตามที่เข้าใจลงไปในลำดับการนั้น  
แล้วสะท้อนมันด้วยการแสดงออกอย่างลื่นไหล หลังการฝึกฝนจนชำนาญ


ผู้ฟัง   รับรู้ทั้งหมดที่กำลังดำเนินไป  ซึมซับอารมณ์และเหตุผลที่ซ่อนตัวอยู่ในลีลาที่แปรเปลี่ยน  
สัมผัสถึงความดัง  เฉดเสียง  ความกลมกลืน  ความง่าย  หรือ ความซับซ้อน
ได้รับการกระตุ้นก่อเกิดจินตนาการเฉพาะ  หรือ รับรู้ตัวดนตรีล้วนอย่างที่มันเป็น  เป็นภาพประทับ
บริสุทธิ์  หรือ หยั่งถึงบริบทผู้ประพันธ์  และความแตกต่างของการตีความกลับคืนสู่ต้นกำเนิด


ดนตรีที่ดี  ย่อมฟังได้ไม่รู้เบื่อ  เป็นสิ่งใหม่ได้เสมอ
มีพลังดึงดูด  มีชีวิตในตัวเอง  ไม่สิ้นสุดโดยผู้ฟัง
และสามารถนำพาสู่  จิตใจที่ไม่สิ้นสุดของมนุษย์

แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 55 12:51:05

จากคุณ	: dicky5
เขียนเมื่อ	: 6 พ.ย. 55 12:48:47