ความคิดเห็นที่ 1 รึว่าแกเป็นแบบ นพนภา 555 จากคุณ : witpk2 เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 20:46:10

ความคิดเห็นที่ 2 คุณแม่คงโกรธนะคะ ที่ลูกตั้งใจทำงานที่ถนัด แต่สงบก่อนนะคะ แยกเป็นประเด็นนะคะ ====================================== เรื่องลูก.... แกชอบงานกิจกรรม งานฟ้อนรำ แต่อ่านเขียนไม่ถนัด ก็ส่งเสริมให้แกชอบ เป็นเรื่องที่ดี แต่อย่าลืมว่าทางการแพทย์มีกลุ่มโรคที่เรียกว่า learning disorder คือ อาจจะมีทักษะบางอย่างเช่น การเขียน การอ่าน หรือคำนวณที่ทำได้ไม่คล่อง พอหนึ่งในสามทักษะนี้เสียไป อาจจะทำให้เด็กเขาเสีย self เลยไม่ชอบเรียนไปเลย ลองเรียนพิเศษ ถ้าทำไม่ได้ ก็ลองปรึกษาหมอเด็กที่เก่งเรื่องพัฒนาการดู อาจจะมีการทดสอบดูว่าเป็นภาวะเหล่านี้หรือเปล่า ===================================== ประเด็นครูพูดจาไม่เข้าหู... อย่าลืมว่า เราเห็นสิ่งที่เป็น factor ที่เราไม่พอใจ คือเขาว่าลูกเรา แต่ต้องมองว่า วลีนั้นพูดในเวลาที่ครูคนนั้นอยู่ในฐานะอะไร คนเรา  ต่างกรรม ต่างบทบาท ต่างวาระ บางเวลา ครูบางคนอยู่กับเพื่อนก็ถอดตำแหน่งครูออกแล้วก็สื่อสารกับเพื่อนในฐานะผู้หญิงธรรมดาพูดกับหญิงธรรมดา ดังนั้น attitude ก็คือหญิงธรรมดา topic ลูกคุณอาจจะเป็นหนึ่งในปัจจัยที่หญิงธรรมดาสองคนเขม่นกัน ครูคุณอาจจะไม่ชอบครูนาฏศิลป์ ก็เลยเขม่น.... แถมอาจจะกำลังปรึกษากันอยู่...ว่าเอ๊ะ...พ่อแม่เด็กคิดอะไร เด็กเรียนช้าทำไมไม่พัฒนาการเรื่องเรียน ไปฟ้อนรำกันเด็กมันจะทันอะไร ดิฉันเชื่อค่ะ ....ทุกคนที่พูดอะไรไม่เข้าหูเพราะทุกคนไม่สามารถ hold บทบาทบางอย่างในชีวิตได้ทั้งวันหรอก มีหลุดกันได้ แต่โชคไม่ดีของครูคนนั้นนะคะที่คุณแม่ดันไปสัมผัสช่วงหลุดบทบาทของคุณครูคนนั้นจนได้ ยังไงซะ...ลองเข้าไปพบคุณครูท่านนั้นก่อน .... ค่อยๆ ปรึกษาถึงวิธีการที่จะทำให้ลูกคุณเรียนได้ทันเพื่อน เชื่อแน่ค่ะ..อาจจะมาด้วยรูปแบบคำพูดที่แปร่งหูบ้างตาม character ที่ถูกปลูกฝังมาเป็นทุนเดิม ...แต่การอบรมความเป็นครู น่าจะทำให้ attitude ของเธอเหล่านั้นดีขึ้นได้บ้างค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณแม่นะคะ...... จากคุณ : ชีนะ เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 21:23:08

ความคิดเห็นที่ 3 เปิดใจคุยกับครูก็ต้องคิดดูดีๆนะคะ เพราะแม่หนูก็เคยไปคุยกับอาจารย์เหมือนกัน แต่เป็นอาจารย์ฟิสิกส์ ม.ปลาย อาจารย์ด่า ว่า ทุกคาบ เพราะเรียนไม่เก่ง ทั้งๆที่อยู่สายวิทย์ แต่เป็น English program ชอบพูดว่า พ่อแม่เธอจ่ายค่าเทอม มาก็แพงกว่าคนอื่นตั้งหลายหมื่น ทำไมไม่เรียนให้เก่งเหมือนลูกคนอื่นๆที่ เค้าไม่มีเงินจะเรียนบ้าง บลาๆๆๆ เอ้า!ก็คนมันไม่ถนัด จะใ้ห้ทำไง พ่อแม่เองยังไม่เคยว่าอะไรเลย แล้วแม่ไปพูดก็ไม่มีอะไรดีขึ้น แย่กว่าเก่าด้วยซ้ำ แม่บอกประมาณว่าลูกไม่ถนัดวิชานี้จริงๆ แต่เค้าก็พยายามเต็มที่แล้ว ตัวพ่อแม่เองก็ไม่ได้คาดหวังว่าเค้าจะเก่งทุกเรื่อง อะไรที่เขาไม่ถนัดก็ไม่เป็นไรค่ะ พ่อแม่ไม่ได้เครียดเลยค่ะ เค้าก็ไม่มาด่าในคาบให้ขายหน้าเพื่อนเท่าไหร่แ้ล้ว (แต่ยังมีบ้าง) แต่ไปพูดให้ห้องอื่นฟังลับหลัง ทั้งสาย ม.หก เพื่อออ?? จะโดนกันแบบนี้ทั้งกลุ่ม ก็คนมันไม่ถนัดจะใ้ห้ทำยังไง พยายามสุดความสามารถแล้ว ไม่ได้ไปเรียนต่อด้านฟิสิกส์ พอตอนเทอมสองกลุ่มผู้ปกครองของเด็กกลุ่มที่เีรียนอ่อนก็ไปคุยกับอาจารย์แนะแนว แล้วก็ ผอ. ท่านก็รับปากว่าจะช่วยพูดให้ ก็คงพูดแ้ล้วมั้ง แต่ก็ไ่ม่เห็นจะมีอะไรดีขึ้น ก็ทนๆ ทนกันมากกกกกกกกกก จนจบ ม.หกมาได้ ด้วยฟิสิกส์เกรดหนึ่งค่ะ มารู้ตอนหลัง (เพื่อนจากห้องคิงมาบอก) ว่าแกแอนตี้พวกที่เรียนภาคภาษาอังกฤษ เพราะว่าจ่ายค่าเทอมมาแพง ได้เีรียนห้องสบาย บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก็ต้องเรียนเก่งกว่าคนอื่น เพราะมีทุกอย่างพร้อม เป็นความคิดที่ ..................!! ปล. อยากฝากไว้นิดนึงว่า ถ้าเด็กมีความคิดความรู้สึกด้านลบกับครูิ มันก็จะส่งผลแย่หลายต่อหลายอย่างมากกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ จากคุณ : เด็กหญิงกุ๊งกิ๊ง เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 21:26:07

ความคิดเห็นที่ 4 ครูคงอยากได้ค่าเรียนพิเศษนะครับ อย่าไปสนใจเลย ว่าแต่ทำไมเรียนฟ้อนรำอ่ะครับ ศิลปะไทยไม่มีอนาคต ทำไมไม่เรียนดนตรีหรือเรียนเต้นนะครับ จากคุณ : ชีวิตคือชีวิต เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 22:21:41

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านแล้วอยากสวนกลับไปว่า "ที่ว่าให้เรียนพิเศษนั่นนะ ครูสอนให้ฟรีหรือเปล่า ถ้าสอนฟรีก็ OK จะให้ลูกมาเรียน แต่ถ้าเอาเงินก็อย่ามาพูดดีกว่า" เรื่องลูกชอบเรียนฟ้อนรำก็คงไม่ผิดครับ ถ้ามันเป็นความชอบของเด็ก ครูและโรงเรียนควรจะสนับสนุนด้วยซ้ำ ถ้าเด็กฟ้อนรำจนเก่งจริง ก็สามารถเอาดีได้เช่นกัน แนะนำว่าให้ลองคุยกับครูคนนั้นดี ๆ ก่อนครับ แต่ถ้าคุยแล้วยังไม่รู้เรื่อง ยังไงลูกกับครูคนนี้คงไปด้วยกันไม่ได้แน่ ๆ ก็ลองคุยกับ ผอ. ดูอีกทีว่าจะขอย้ายลูกไปอยู่ห้องอื่นได้ไหม ถ้าไปอยู่ห้องอื่นแล้วยังเที่ยวพูดระรานกันอีก ก็คงต้องว่ากันอีกทีว่าจะเอาอย่างไร แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 55 23:02:25 จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 22:31:37

ความคิดเห็นที่ 6 ออกตัวก่อนว่าเดี๊ยนไม่มีความรู้เรื่องพวกนี้ อาจแนะนำมั่ว ๆ นะคะ ที่จริงชอบเหม่อ เราต้องมาดูแล้วล่ะว่าลูกเราอาจเป็นโรคทางจิตวิทยาอะไรไหม มีปัญหาคาใจอะไรรึเปล่า ไม่ชอบครูหรือวิชา ตกหลุมรักหรืออกหักรักคุด (ป. 1 สำหรับเด็กผู้หญิงอาจเร็วไป จนกว่าจะย่างเข้าวัยรุ่น) สำหรับครูที่นิสัยแบบนั้น เดี๊ยนว่าเปิดใจคุยดูนะคะ ถ้าไม่เกรงว่าจะทะเลาะกันบานปลาย แต่ถ้าเป็นยุคสมัยของเดี๊ยน เจอครูที่ไม่ชอบเรา ก็ต้องทนเรียนด้วยกันไปอีกเป็นเทอม เป็นปี หรือแม้กระทั่งจนจบจากโรงเรียนนั้น ถ้าตรงกันข้าม ก็จะรู้สึกดีกับครูคนนั้นไปจนกระทั่งเรียนจบน่ะเอง ตรงคำพูดที่ว่า ให้เลือกระหว่างเรียนรำกับเรียนหนังสือ จริง ๆ ดูแล้วครูก็หวังดีกับอนาคตเด็กนะคะ เพียงแต่ครูดูจะไม่ค่อยมีความอดทน ไม่ค่อยโอ๋หรือตามใจ ไม่เข้าใจจิตวิทยาเด็กค่ะ จากคุณ : อวัยวะชิ้นนั้น เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 22:45:38

ความคิดเห็นที่ 7 การเรียนกิจกรรมพิเศษ เช่น ดนตรี กีฬา มีส่วนช่วยทางอ้อมกับเด็กที่เรียนอ่อนในด้านการเสริมสมาธิในการเรียน และทักษะการเคลื่อนไหว และยังช่วยคลายความเครียด ในเนื้อหาวิชาการที่เรียนมาเกือบทั้งวัน เด็กอาจพัฒนาช้า กว่าเพื่อนในกลุ่ม แต่เชื่อว่าจะพัฒนาได้ไปตามศักยภาพ ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งเด็กและคุณแม่ ...ดอกไม้บานไม่พร้อมกันนะคะ อึ้งกับทัศนคติที่ว่า .. รำไทย ดนตรีไทย ไม่มีอนาคต จากคุณ : pimon เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 55 23:23:12

ความคิดเห็นที่ 8 หวังว่า ครูคนนั้น คงไม่ดึงหูลูกสาว แบบ ครูที่เมืองจีน ตามรูป นะ.....ดูใบหน้าครู จะสะใจ จากคุณ : ~ทิดฉ่ำ~ เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 00:33:33

ความคิดเห็นที่ 9 วฺิธีแก้ปัญหา 1. คุณแม่ให้ลูกเลิกเรียนพิเศษได้แล้ว ไม่มีประโยชน์ นี่เด็กอายุ 6 -7 ขวบ เรียนวันละ 6 ชั่วโมงเต็มที่แล้วเด็กวัยขนาดนี้ ไม่แปลกใจที่เขาจะเหม่อ เพราะเขาเหนื่อย ๆ กับการเรียน สมองล้า พาลให้เบื่อเรียนในห้องและที่ชอบฟ้อนรำ เพราะฟ้อนรำ ทำให้เขาได้ออกกำลังกล้ามเนื้อ และสนุก รู้สึกผ่อนคลาย อย่ายัดเยียดความรักให้ลูกตัวเอง 2. พูดคุยกับครู เพราะเด็กบางคนเรียนอ่อนจริง แต่เด็กบางคนไม่ได้อ่อนจริง แต่ครูไม่รู้ก็จับเข้ากลุ่มเป็นเด็กอ่อน แบบเหมาเข่ง หาทางออกร่วมกัน จากคุณ : cheychai เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 01:02:01

ความคิดเห็นที่ 10 - เล่นกีฬาอะ เช่นว่ายน้ำ หัวจะได้ไวขึ้น - อวยครูบ่อยๆ เอาของ/ขนมไปเซ่นบ่อยๆ แกจะรักลูกคุณแม่เอง เวลาแกจะตั้งท่าด่า แกจะนึกถึง น้ำขนมของเซ่นของคุณแม่ แล้วจะไม่กล้าด่าว่่า  เราเสนอวิธีให้เอาน้ำเย็นเข้าลูบ แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 55 04:34:04 จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 04:33:48

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณทุกความเห็นครับ แยกเป็นประเด็นก่อน 1 คือเป็นคนตามใจลูกนะครับ(แต่แม่เค้าจะเข้มมากกกกกก) เรื่องเหม่อลอย ไม่สนใจฟังครู ก็พยายามสอนทุกวัน 2 เรียนอ่อนก็ส่งเรียนพิเศษสถาบันมีชื่อครับเดือนละ2000(ป1)5โมงเย็นถึง2ทุ่มรับกลับ ก่อนไปเรียนพิเศษเค้าชอบฟ้อนรำ(ตอนเรียนอนุบาลชอบรำไปออกงานแทบจะทุกงาน) ก็ให้เรียนฟ้อนรำกับคุณครูเดือนละ600(ค่าชุดต่างหาก) 3 พยายามให้เค้ามีความสุขไม่ซีเรียสมากกลับบ้านดูการ์ตูนแนวเจ้าหญิงอะไรที่เคาชอบก็โอเค ไม่ซีเรียสเรื่องผลการเรียนครับ ป1 เฉยๆ เข้าใจเด็กหัวไม่ไวเท่ากัน(แม่เค้าจะซีเรียสมากเรื่องการเรียนเนี่ย คุยกันบ่อย) 4 ที่รู้สึกไม่พอใจคือ ครูเค้าใช้คำพูดที่แบบ มะนาวไม่มีน้ำ เนือยๆ (กับเด็กคนอื่นพูดดีนะแปลก) กับลูกเรานี่ไม่ได้เรื่อง(ไปรับส่งลูกด้วยตัวเองหลายครั้งพบเห็นกับตัวเอง)กับคุณครูตอนอนุบาลทุกท่านก็ดีมากกกกกรักเด็กทุกคนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย สรุป อาจไม่ถูกชะตากับลูกเรา รึว่า แกไม่ชอบที่ลูกเราไม่ตั้งใจเรียน คนเป็นพ่อเลยรู้สึกไม่ดีไปด้วย ถ้ามาดึงหูลูกผมแบบใบเวปจีนละก็ โดน.... แน่ๆผมไม่ยอม 555 เรื่องเด็กใช้เวลาเรียนมากเกินไปในแต่ละวัน ก็ต้องทำใจละครับตามโรงเรียนกวดวิชาแน่นทุกโรงเรียนต้องติดอาวุธทางปัญญามากๆหน่อย(กลัวเค้าเหนื่อยเหมือนกัน) แต่ถามเค้าแล้วเค้าชอบที่เรียนพิเศษมากกว่าที่โรงเรียนอีกสนุกกว่า ก็โออยู่ แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 55 08:38:35 จากคุณ : witpk2 เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 08:25:37

ความคิดเห็นที่ 12 เจ้าหญิงน้อยๆ ของพ่อ เค้าจะชอบกิจกรรมากกก ออกงานบ่อย(ความภูมิใจของพ่อเลย) จากคุณ : witpk2 เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 08:29:15

ความคิดเห็นที่ 13 เค้าเรียนห้อง EP หลักสูตรจะเข้มมาก ครูสอนพิเศษบอกเหมือนเรียน ป3 เลย ทำใจถ้าไม่ดีขึ้นปีหน้าคงโดนย้ายไปห้องธรรมดา แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 55 08:35:11 จากคุณ : witpk2 เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 08:34:16

ความคิดเห็นที่ 14 ส่วนตัวคิดว่าจะรอดูเทอมหน้าถ้าไม่โอก็จะย้ายโรงเรียน(จ่ายค่าเทอมแพงหน่อยทำใจ) จากคุณ : witpk2 เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 08:45:46

ความคิดเห็นที่ 15 ผมมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง ลูกสาวผม ย้ายจากโรงเรียนเอกชน ป.1  ไปเข้า โรงเรียนเทศบาล ชั้น ป.2  เป็นเด็กเรียบร้อย เรียนดี ตั้งแต่วันแรกที่เข้าเรียน ป.2 โรงเรียนเทศบาล ครูประจำชั้น ก็บอกผมเรื่องเรียนพิเศษ บอกว่า เด็กย้ายมาจาก โรงเรียนเอกชน จะเรียนไม่ทันเพื่อน  ผมบอกว่า ไม่อยากให้เรียน อยากให้ทำอย่างอื่น   ลูกสาวผม ไม่เคยมีความสุขเลย ที่เรียนกับครูคนนี้ มีวันนึง ลูกสาวโทรมาช่วงกลางวัน แล้ว ร้องไห้ ผมตกใจมาก รีบไปที่โรงเรียน ลูกสาวบอกว่า โดนครูประจำชั้นตี ที่ไม่เอาหนังสือเรียนมา  ผมโกรธมากกกกกก  แต่พยายามระงับอารมณ์ ตอนเย็น บอกให้แฟนไปรับแทน (กลัวจะเก็บอารมณ์ไม่อยุ่) แล้ว บอกแฟนว่า "ถามครูด้วย ค่าเรียนพิเศษเดือนละเท่าไหร ฟาดหัวขอทาน ละกัน" นับจากวันนี้ จนเรียนจบ ลูกสาวผม ได้รับคำชมตลอดว่า เรียนเก่ง เรียบร้อย  จึงอยากสรุปว่า แค่เดือนละ 350 บาทเอง จ่ายๆไปเหอะ ครูมีหนี้สินเยอะ ภาระเยอะ เล่นหวยหุ้น หวยหลวง เยอะ จากคุณ : petepoo เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 10:09:32

ความคิดเห็นที่ 16 ครับผมก็ยินดีจ่ายครับ รอดู ขอให้เค้ามีความสุข หัวอกคนเป็นพ่อเท่าไหร่ก็จะหามาจ่าย คงต้องพยายามเอาใจคุณครูกันหน่อย พูดตรงๆ พบเจอครูมามากมาย นิสัยดีหมดขออะไรยินดีเสมอไม่เคยขัด แต่ท่านนี้แกไม่เคยยิ้มเลย ยกมือใหว้ยังเฉยๆ งงยกกำลังสองจริงๆ จากคุณ : witpk2 เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 10:45:13

ความคิดเห็นที่ 17 ตอนเด็กๆ เราก็ชอบเหม่อค่ะ ตอนนั้นเรามองภาพนอกหน้าต่างห้องเรียนแล้วจินตนาการไปเรื่อยๆ สนุกดี เพราะการเรียนในห้องน่าเบื่อ มีสนุกเฉพาะตอนทำแบบฝึกหัดกับตอบคำถาม เราเห็นด้วยกับหลายความคิดเห็นนะคะที่ว่าน้องเรียนหนักไป เรียนพิเศษเยอะขนาดนี้ เวลาเล่น เวลาผ่อนคลายไม่มี เขาจะมีสมาธิได้ยังไง ส่วนเรื่องเซ่นครู พูดกับครูดีๆ ก็เป็นทางเลือกที่ดีนะคะ เราอาจไม่ได้สนับสนุนครูแบบนี้ แต่ลองนึกดูว่าถ้าลูกคุณต้องรับแรงกดดันทุกวันจะเป็นยังไง น้องเราเคยเจอเหตุการณ์ประมาณนี้มาก่อนค่ะ ตอนนั้นน้องอยู่ป.3 มีเพื่อนของน้ามาเที่ยวบ้าน แล้วสอนการบ้านน้อง สอนไปสอนมาก็ทำการบ้านให้เองเลย เรื่องนี้ที่บ้านเราไม่รู้เรื่องเลย จนกระทั่งเพื่อนของน้ากลับไปแล้วเป็นเดือน น้องเราก็มีอาการปรากฏคือ ไม่อยากไปโรงเรียน นั่งรถรับส่งพอใกล้ถึงโรงเรียนก็ปวดท้องบ้าง ปวดหัวบ้าง ต้องกลับบ้าน แต่พอกลับบ้านมาก็ปกติ อาทิตย์นึงเป็นอย่างนี้ประมาณ 3 ครั้ง พอขึ้นอาทิตย์ที่ 2 ก๋งเราเห็นท่าไม่ดีเลยบอกแม่ว่า น้องท่าจะมีปัญหาให้แม่ไปคุยกับคุณครู (นี่แหละที่เขาเรียกว่าผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อน) จึงทราบว่าเพื่อนของน้าทำการบ้านให้ เมื่อครูจับได้ก็เขียนขอโทษไปหาครู แต่ครูมีอคติกับน้องเราไปแล้วค่ะ แม่ก็หมั่นเอาของไปฝาก ขอร้องให้คุณครูติวน้องเป็นพิเศษตอนเที่ยง (แม่เรายินดีจ่ายเงินเพิ่ม เพื่อให้น้องเราเรียนดีขึ้น และมีความสัมพันธ์ที่ดีกับครู) สรุป น้องเราจากลูกชังก็กลายเป็นลูกรักครู (แม้เราจะแอบยี้ครูคนนี้ แต่พอโตขึ้นก็พอจะมองออกว่า เขาทำไปเพราะน้องเราผิดก่อนจริง และคนเรามีอคติกันได้) ปัญหาก็ต้องแก้ที่ต้นเหตุค่ะ ลองชวนน้องคุยดูว่าเรียนเป็นไง สนุกไหม เข้าใจรึเปล่า ตอนแม่เรียนเป็นงู้นงี้ คุณครูดุเหมือนครูแม่ใช่ไหม บลา บลา บลา จากคุณ : hippogift เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 11:37:34

ความคิดเห็นที่ 18 - ที่จริงคิดว่าก่อนอื่นต้องถามน้องเขาก่อนว่า น้องเขาอยากทำอะไรน่ะค่ะ แล้วอยากทำด้วยวิธีไหน ทำไมถึงไม่อยากเรียน ทำไมถึงเหม่อ คิดอะไรอยู่ ชอบวิชาไหน ไม่ชอบวิชาไหน ทำไมจึงไม่ชอบ เด็กแต่ละคนมีวิธีเรียนที่แตกต่างกันค่ะ ถ้าหากเข้าใจตัวน้องเขาแล้ว ถึงแม้โรงเรียนอาจจะปรับให้ไม่ได้ แต่ทางคุณพ่อคุณแม่น่าจะพอช่วยเหลือให้น้องปรับตัวได้ดีขึ้น นอกจากนั้นจะเข้าใจด้วยว่า น้องเขามีแนวโน้มจะไปทางไหน เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน ถ้าหากน้องเขาทำอะไรอย่างหนึ่งได้ดี และมุ่งมั่นจะไปทางนั้นแล้ว ก็ให้เริ่มจากตรงนั้น ดีกว่าจะบังคับให้น้องเรียนให้เก่งไปหมดทุกวิชาในคราวเดียวค่ะ - คุณครูคนนี้ก็เช่นกัน ต้องลองตั้งคำถาม (กับตัวเอง ไม่ใช่กับแกนะคะ ใช้การวิเคราะห์ดู) ว่าทำไมแกไม่ชอบน้องเขามากขนาดนี้ ทำไมแกมีท่าทางปั้นปึ่งนัก แกมีความคับอกคับใจอะไรนักหนา มีความไม่เข้าใจอะไร แกตีความกิริยาอาการของน้องผิดพลาดหรือเปล่า ถ้าหากเข้าใจตรงนี้ได้ ถึงจะรู้วิธีรับมือกับแกค่ะ ไม่ใช่แก้ปัญหาด้วยการเอาใจอย่างเดียว เพราะการเอาใจอย่างเดียว คือการให้อำนาจแกไปทำอย่างเดียวกันนี้กับเด็กคนอื่นอีก - ไม่รู้คุณพ่อเคยอ่านเรื่อง โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่างหรือเปล่า เป็นเรื่องของเด็กผู้หญิงที่เอาแต่เหม่อ ไม่ยอมเรียน ไม่สนใจครู และถูกไล่ออกจากโรงเรียนตั้งสามสี่ครั้งสมัยประถม แต่พอได้เรียนกับที่ที่ดี พบครูที่เข้าใจ ก็ปรากฏว่าเด็กคนนี้ที่จริงเป็นเด็กพิเศษมาก ทีหลังเป็นคนดังมากคนหนึ่งของญี่ปุ่นเลยละค่ะ แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 55 12:00:43 แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 55 11:58:59 จากคุณ : ลวิตร์ เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 11:57:03

ความคิดเห็นที่ 19 ลูกสาวผมเค้าจะโลกส่วนตัวสูงครับ 7 ขวบ อาบน้ำแช่ฟองสบู่ในอ่างทีครึ่ง ชม ทานข้าวกว่าจะหมดนานนนมาก จนแม่เค้าจะประสาทรับประทานแล้ว 555 จะชอบเล่นแบบอ่อนโยน ใจดี ขี้กลัวหน่อยนึง สำคัญมากคืออ้อนพ่อเก่งที่หนึ่ง 55 มีลูกสาว 1คน 7ขวบ ลูกชาย 6 ขวบ ลูกชายปกติทุกอย่างหัวไว ฉลาด แต่ก็ไม่เคยเปรียบเทียบให้เค้าฟังนะ รักเท่ากัน ที่บ้านไม่มีปัญหาอะไรมาก มีแค่แม่เค้าพูดได้แบบนพนภาเลยแค่นั้เอง อิอิอิ จากคุณ : witpk2 เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 12:58:18

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นรร.แนววิชาการใช่มั้ยคะ ถ้าใช่คุณครูจะมีค่านิยมขอบเด็กขยันตั้งใจเรียน ยิ่งเรียนเก่งก็ยิ่งชอบ ถ้าเจอเด็กชอบเหม่อ ดูเหมือนไม่ตั้งใจเรียน ไม่กระตือรือล้น ก็จะรู้สึกไม่ชอบใจ และคิดว่าต้องเข้มงวดขึ้นเพื่อให้เด็กเรียนดีขึ้น คนรู้จักเป็นครูสอนเด็กประถม ดูเหมือนรู้เรื่องจิตวิทยาเด็ก แต่เค้าเคยเล่าให้ฟังว่าต้องคอยดุ เคี่ยวเข็ญ เด็กที่ชอบเหม่อ อ่านหนังสือยังไม่คล่องทุกวันเพราะเป็นหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ บางทีเด็กร้องไห้ก็มีเพราะเรียนตามเพื่อนไม่ทัน มันเป็นนโยบายของรร. ที่วิชาการเข้มข้น ซึ่งมีระเบียบวินัยมาก แนะนำว่าอย่าเพิ่งมีอคติกับคุณครู ควรคุยกับเค้าอย่างมีเหตุมีผล ฝากฝังคณครูช่วยดูแล จะดีกว่าบอกคุณครูว่าไม่เน้นว่าต้องสอบได้คะแนนดี เพราะคนแนะนำจะรู้สึกเหมือนโดนฉีกหน้า  ส่วนคุณครูจะใช้น้ำเสียงอย่างไรก็มองข้ามไป แค่ขอบคุณ และบอกว่าพยายามจะปรับปรุง อย่าไปต่อความยาว ส่วนที่น้องเหม่อ แนะนำให้แก้ไขแบบวิทยาศาสตร์ คือหาสาเหตุ เช่นพาไปพบคุณหมอพัฒนาการเด็ก และจิตเวชเด็ก เพื่อหาว่าเกิดจาก โรคสมาธิสั้น ออทิสติก หรือ LD  หรือไม่ ถ้าน้องเป็นจะได้แก้ไขให้ถูกจุด เพื่อผลประโยชน์ในระยะยาวของน้องค่ะ ถ้าน้องปกติดี คุณหมอก็จะช่วยแนะนำในด้านการเรียนว่าควรจะทำอย่างไร การเป็นครูเนี่ยงานหนักนะคะ เราแค่ดูหลานคนเดียวยังเหนื่อยกายเหนื่อยใจ สอนทำการบ้าน ติวนิดหน่อย ขนาดเป็นหลานแท้ๆ ยังรู้สึกเด็กกวนโอ๊ยมากในบางเวลา เดี๋ยวนี้เลยรู้สึกเห็นใจเหล่าคุณครูมาก   ขนาดหลานเรียนแบบบูรณาการ ยังเคยโดนคุณครูภาษาไทยต่อว่า เรื่องชอบเหม่อ ทำงานช้า ไม่ตั้งใจเรียน เราก็ได้แต่ขอโทษ และขอบคุณที่สนใจ เอาใจใส่หลานเรา และจะพยายามแก้ไขปรับปรุง มองในแง่ดี แสดงว่าเค้าสนใจ ใส่ใจ ดีกว่าคุณครูเมินเฉยปล่อยตามเวรตามกรรม จากคุณ : simiach เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 13:00:40

ความคิดเห็นที่ 21 ผมเชื่อเสมอว่าเด็ก ๆ ไม่ควรเรียนพิเศษครับ แต่เด็ก ๆ ควรได้เล่นตามวัยของเด็ก การเล่นทำให้เด็กมีพัฒนาการได้ ส่วนการเรียนเด็กอาจจะไม่ได้รับอะไรเพิ่มเติมเพราะเด็กอาจจะไม่พร้อมที่จะรับ เด็กเรียนมากเกินไปแม้เด็กจะเรียนได้ดีขึ้น แต่อาจจะโตขึ้นมามีสภาพจิตใจแบบไหนไม่สามารถรู้ได้เลย สำหรับผมถ้าเด็กสนใจอะไรควรส่งเสริมแบบนั้น เพราะมันคือธรรมชาติของเค้า เหมือนผมเอง เรียนไม่เก่งเลขเลย เกรดน้อยนิด ได้เกรด 1 เกรด 2 มาตลอด แต่ผมเล่นดนตรีได้ดี พ่อแม่ก็ให้ไปเล่นดนตรี ต่อมาผมเข้ามหาวิทยาลัยดันไปเรียนสายวิทย์ ปรากฏว่าเรียนได้ เลยได้เรียนต่อจนจบระดับสูงสุด ทั้งหมดนี้ยังต้องขอบคุณพ่อแม่เลยที่เข้าใจ และไม่เคยส่งผมไปเรียนพิเศษแม้เกรดจะน้อยขนาดไหนก็ตาม พ่อแม่บอกว่าถ้าผมชอบอะไร ผมจะทำได้ดี และเชื่อว่าผมจะเอาตัวรอดได้ เพราะได้ให้ผมเดินตามทางที่อยากเดินแล้ว คุณแม่ลองคิดดูดี ๆ ละกันครับ ว่าอยากให้ลูกของเราเรียนหนัก เรียนเหนื่อยจนเหม่อลอยรึเปล่า ไม่ใช่เด็กทุกคนจะเรียนเก่งครับ บางทีขุนแค่ไหนก็ไม่ขึ้น พ่อแม่ต้องมองดูว่านอกจากเรื่องเรียนแล้วลูกทำอะไรอย่างอื่นได้ดีอีกบ้าง แล้วพยายามส่งเสริมให้เค้าได้ทำ แต่ก็ประคับประคองเรื่องเรียนของเค้าต่อไป แต่อย่าไปเข้มงวดมาก จากคุณ : Canon in Science Major เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 15:26:00

ความคิดเห็นที่ 22 เอาเวลาที่จะเรียนพิเศษกับคนอื่นอยู่กับบ้าน ฝึกอ่านหนังสือหรือทำโจทย์เลขแนวที่สนใจดีกว่า การบ้านพ่อแม่ลองสอนเองก็ดี เพราะเราจะได้รู้ว่าลูกเราเป็นยังไงอยู่จุดไหน การบ้าน ป.หนึ่ง พ่อแม่ทุกคนคงสอนได้ คุณอาจจะได้มุมมองใหม่ๆ ก็ได้ ว่าทำไมครูถึงได้โมโหเวลาที่เห็นเด็กไม่ตั้งใจเรียน เราเคยสอนพิเศษเด็กอายุเท่านี้เหมือนกัน พ่อแม่เด็กให้เรียนกับเราสัปดาห์ละหนึ่งครั้ง พื้นฐานมาน้อย แต่หวังเยอะมากเหลือเกิน เรียนครั้งหนึ่งสองชั่วโมง วิชาละหนึ่งชั่วโมง แต่เวลาสอนไม่เคยฟังเลย มองทางอื่นตลอด สูตรคูณอะไรก็ท่องไม่ได้ ไม่รู้อะไรเลย บอกพ่อกับแม่ไปแล้ว ว่าฝากให้น้องท่องสูตรคูณด้วย ก็ไม่เคยสนใจเลย อืม.. แบบนี้เรียนกับคนอื่นเถอะ เราคงไม่เก่งพอที่จะสอน  และส่วนตัวเห็นว่า ความใส่ใจของพ่อแม่มีผลกับเด็กมาก ไม่ใช่อะไรก็โยนไปที่เรียนพิเศษอย่างเดียว ส่วนตัวคิดว่าถ้าคุณไม่เน้นเรื่องการเรียน ก็อย่าให้เด็กเรียนพิเศษเยอะๆ ดีกว่า เอาเวลาไปทำสิ่งที่ชอบ ไม่งั้นก็คงปวดหัวกันทั้งคนสอนกันทั้งเด็ก จากคุณ : noonism เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 55 16:21:46

ความคิดเห็นที่ 23 ต้องแก้ที่ครูด้วยครับ อย่าโยนให้เป็นความผิดของเด็กอย่างเดียว เด็กแต่ละคนมีเอกลักษณ์ของตนเอง อย่าพึ่งไปเหมาว่า การที่ลูกเราเหม่อลอย เป็นเรื่อง learning disorder ในทางกลับกัน ทำไมเวลาเขาเรียนรำ เขาไม่เหม่อลอยหละ ศึกษาหาข้อมูลเด็กให้มากกว่านี้ครับ อย่าไปเหมารวมว่าเด็กที่เรียนวิชาการไม่เก่ง เป็นเด็กไม่เก่ง ต้องหาทางให้เรียนพิเศษเยอะ ๆ ใช่หนทางแก้หรือไม่ นักวิทยาศาสตร์เก่ง ๆ ของโลก สมัยเด็กก็เรียนวิชาการไม่เก่ง แต่พวกเขาจะมีความพากเพียรพยายามในสิ่งที่พวกเขาชอบ จนบรรลุผล พ่อแม่ครู คิดว่า เป็นนักเรียนต้องเรียนวิชาการให้เก่ง ถ้าไม่เก่งถือว่าโง่ จริงหรือเปล่า ผมเคยสอนนักกีฬาฟุตบอล ที่มีทักษะทางฟุตบอลเก่งมาก แต่เรียนวิชาการไม่ได้เรื่องเลย แต่เรื่องกีฬาฟุตบอล พอโค้ชสอนเรื่องเทคนิคฟุตบอล และฝึกฟุตบอลทำได้ดีมาก จนปัจจุบันก็เป็นนักฟุตบอลอาชีพไปแล้ว แล้วก็เรียนจบปริญญาตรีในคณะที่เกี่ยวข้องกับการกีฬา ส่วนนักเรียนที่มีความชอบทางศิลปะ ทางการแสดง ทางการดนตรี ทางการรำ ก็ส่งเสริมเขาสิครับ อย่าไปคาดหวังว่าพวกเขาต้องเรียนทางวิชาการเก่งกาจ เอาพอให้เป็นพื้นฐานก็พอครับ แล้วส่งเสริมให้เขาได้เรียนรู้ในสิ่งที่เขาชอบ ถนัด พวกเขาจะมีความสุขและทำในสิ่งนั้น ๆ ได้ดีมากทีเดียว ไม่งั้นจะมีวิทยาลัยดนตรี วิทยาลัยนาฏศิลป์ วิทยาลัยช่างศิลป์ หรือวิทยาลัยเพาะช่าง ไปทำไม่ การเรียนรู้ทางด้านศิลปะ การแสดง การดนตรี ก็เป็นการเรียนรู้อย่างหนึ่งของคนเรา และแต่ละคนก็ทำได้ดีคนละด้าน ไม่เหมือนกัน คนที่เรียนวิชาการเก่ง ๆ แต่ ไม่เก่งทางกีฬา ทางศิลปะ ทางดนตรี ก็มีเยอะครับ อย่าไปคาดหวังลูกให้เป็นคนเก่งทางวิชาการ ถ้าเขาไม่ชอบหรือไม่ถนัดทางนั้น คนไทยมักคิดว่าคนที่เรียนวิชาการเก่ง ๆ ได้เกรด 4 หรือ 3 ในวิชาเลข วิทยาศาสตร์ สังคม ภาษาไทย อังกฤษเป็นคนเก่ง แต่มักไม่ให้เกรียติคนที่เก่ง ทางดนตรี ทางการแสดง ทางศิลปะ คนเป็นครูต้องเรียนรู้เด็กและทำความเข้าใจเด็กด้วยครับ อย่าคิดว่าเด็กเรียนวิชาการไม่เก่งเป็นเด็กโง่เสมอไป งานนี้ต้องแก้ที่ครูด้วยครับ จากคุณ : michaeltawan (michaeltawan) เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 55 10:40:39

ความคิดเห็นที่ 24 วันจันทร์วันนี้แหละครับ ครูกลับมาจากสัมนาแล้ว จะลองเข้าไปดู คุยกับแม่แล้ว จะให้เรียนฟ้อนรำต่อไปเรียนพิเศษหลัง5โมงเย็นถึงสองทุ่มเหมือนเดิมครับ จากคุณ : witpk2 เขียนเมื่อ : 19 พ.ย. 55 10:45:53

ความคิดเห็นที่ 25 ต้องดูด้วยค่ะ ว่าครูมีวิธีการสอน การนำเข้ากิจกรรมอย่างไร เด็กจึงเหม่อ หน้าที่ของครูคือ จัดกิจกรรมใดๆที่ดึงความสนใจเด็กมาให้ได้ ห้ามตัดสินว่าเด็กสมาธิสั้น ไม่ตั้งใจเรียน หรืออื่นๆ เด็กจะเป็นไงก็เรื่องของเด็ก หน้าที่เราผู้เป็นครู เป็นกัปตันในห้องเรียนนั้นก็ต้องดึงลูกเรือมาให้ร่วมไปพร้อมๆกัน อันนี้ไม่พูดถึงปัญหาส่วนตัวของครูกับครูกันเองนะคะ ดิฉันเป็นครูคนนึงค่ะ เหนื่อยทุกครั้งที่ปากเปียกปากแฉะ แต่ทำเพราะรู้ว่าเด็กคือเด็ก ครูคือครูค่ะ นี่เป็นส่วนนึงของหน้าที่และใจล้วนๆค่ะ ถ้าเป็นดิฉัน ไปคุยกับ ผ.อ.และครู บอกว่าขอสังเกตพฤติกรรมลูกในห้องเรียน กี่ชั่วโมงก็ว่าไป โดยนำผอ.หรือผู้เชี่ยวชาญ ครูท่านอื่นไปนั่งด้วย และอย่าให้ลูกรู้ค่ะ เชื่อเถิดค่ะ ครูจะสอนดีขึ้นทันตาเห็น จากคุณ : งามสรรพ เขียนเมื่อ : 20 พ.ย. 55 01:00:09