 |
หลายคนบ่นราชบัณฑิตว่าบัญญัติการถ่ายเสียงอะไรมา
คือควรจะทำความเข้าใจเรื่องการถ่ายเสียงที่เรียกว่า romanization การแปลงเป็นอักษรโรมัน ไม่ใช่เอะอะเห็น a b c d ก็บอกว่าภาษาอังกฤษไปหมด ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหนึ่งที่ใช้อักษรโรมันในการเขียนภาษาของตน ตัวอย่างภาษาที่ใช้อักษรโรมัน อังกฤษ อิตาลี เยอรมัน สเปน ฝรั่งเศส อินโด มาเลย์ เวียตนาม ฟิลิปิน ฯลฯ ทีนี้ทั่วโลกถือว่าอักษรโรมันเป็นสากล ภาษาที่ไม่ได้ใช้อักษรโรมันก็มักจะตั้งระบบการถอดคำภาษาของตน เป็นอักษรโรมัน (ย้ำอีกที่ว่าไม่ได้ถอดเป็นภาษาอังกฤษ) ภาษาที่เราเห็นชัดเจนและคุ้นเคยเรื่องการ romanization ได้แก่ ระบบ pin in ของภาษาจีนกลาง โรมันจิ ของภาษาญี่ปุ่น และภาษาเกาหลี
ยกตัวอย่าง KPop แล้วกัน Samsung นี่เป็นการโรมันไนซ์ของเกาหลีครับ คำนี้เขียนว่า 삼성 ออกเสียว่า ซัมซ็อง ภาษาอังกฤษ(แบบอเมริกัน) ออกเสียง แซมซัง คนไทยเราเรียก ซัมซุง
Park Ji Sung 박지성 ออกเสียงว่า พัก ชี ซ็อง (ใกล้เคียง) จริงๆ ตามรูปแล้ว ควรโรมันไนซ์มาเป็นรูป Bak Ji Sung หรือ Pak Ji Sung มากกว่าด้วย ในประเทศอังกฤษออกเสียงเจ้าปาร์คว่า จี ซุง พ้าค
ที่เด็ด Choi หรือ Choe นามสกุลคุ้นหูในเกาหลี ฝรั่งออกเสียง choi ว่า ชอย choe ว่า เช แต่คนเกาหลีเรียกตัวเองว่า เช์ว (ชเว-พยางค์เดียว) เขียนว่า 최
กลับมาที่ romanization ภาษาไทยของราชบัณฑิต ทางสัทศาสตร์ ถือว่าตัว h เป็นเสียงพ่นลม(หรืออะไรประมาณนี้) เมื่อประกบเข้ากับเสียงใดก็เพิ่มการพ่นลม เช่น t ต th ตห-ท, k ก kh กห-ข, p ป ph ปห-พ รูปแบบและมาตรฐานมีอยู่ ไม่ต้องเข้าใจที่มาโดยละเอียดก็ได้
จึงมีที่มาว่าทำไม ph ถึงออกเสียง พ ในภาษาไทย(ที่ถ่ายเสียงเป็นอักษรโรมัน)
และอยากบอกตรงนี้ว่า ph ที่ออกเสียง ฟ นั้นน่าจะมีแค่ภาษาอังกฤษภาษาเดียวด้วย
ย้ำสุดท้ายว่า ถ่ายเสียงเป็นอักษรโรมัน ไม่่ถ่ายเสียงเป็นภาษาอังกฤษ
จากคุณ |
:
The Little Prince
|
เขียนเมื่อ |
:
24 พ.ย. 55 12:00:46
|
|
|
|
 |