ความคิดเห็นที่ 1 เด็กหญิงหรือเด็กชายครับ :) จากคุณ : weekest - [ 2 ส.ค. 46 18:42:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หลังจากความเห็นที่1ถามว่าเป็นเด็กหญิงหรือเด็กชายแล้ว หลวงจีนเลยจับพลิกดู เห็นเป็นเด็กชาย ซึ่งนอกจากมีปานรูปดาบที่หัวไหล่ซ้ายแล้ว ที่แก้มก้นยังมีปานแดงรูปชินจังโชว์ช้างน้อยอยู่ด้วย จากคุณ : หมกศักดิ์ - [ 2 ส.ค. 46 19:03:57 A:203.150.210.122 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 หลวงจีนจึงสันนิษฐานว่าเด็กอาจเป็นลูกครึ่งจีน-ญี่ปุ่นซึ่งอาจโดยสารเรือมากับบิดามารดาแล้วถูกมรสุมกระหน่ำจนเรือแตกหรือไม่ก็ถูกอริตามล้างแค้นจนต้องนำทารกทิ้งแม่น้ำเพื่อหลบรอดจากเหล่าศัตรูและหวังให้มันมาแก้แค้นแทนตน หลวงจีนกำลังคิดว่าสมควรตั้งชื่อมันว่าอะไรดีระหว่างชินจังกับกับเต้าหมิงซื่อ........ จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 2 ส.ค. 46 21:20:10 A:202.57.179.116 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 แต่หลวงจีนก็คิดได้ว่า อาตมาขอมาแปลกแหวกแนวตั้งชื่อมันว่า บุญเลิศ ดีกว่า เพราะว่าดวงมันคงดีที่มีชีวิตรอดมาได้ ว่าแล้วหลวงจีน ก็นำเด็กน้อยบุญเลิศ มาพำนักอาศัย อยู่ที่กิมกังมึ้ง สำนักวัชระ พร้อมทั้งได้ถ่ายทอดสุดยอดกำลังภายในเลิศล้ำที่สุดในแผ่นดิน บ่เช้งซิงกง ลมปราณไร้รัก ที่ผู้ฝึกจะฝึกสำเร็จได้จะต้องตัดขาดอารมณ์รักทั้งปวง และวิชากิมกังเจี่ย วิชาฝ่ามือวัชระ ให้แก่ เด็กน้อยบุญเลิศ จากคุณ : บัณฑิตไร้วรยุทธ - [ 2 ส.ค. 46 22:41:27 A:210.86.200.206 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 ภาพตัดกลับมากล่าวถึงตัวเอกฝ่ายหญิง ที่ในอนาคตจะสามารถสื่อใจถึงใจได้กับ"บุญเลิศ" (ขอยืม plot เรื่องใหม่ของ"หวงอี้"จาก "ตำนานชายแดนรกร้างว่างเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย") วันเดียวกันกับวันที่บุญเลิศถูกเก็บได้ ... ณ.แม่น้ำอีกสายที่ไปบรรจบกับวัด"นีชาง" ได้มีลูกท้อสวรรค์ใหญ่ยักษ์ลอยตามน้ำมา (plot คุ้นอีกแล้ว) บังเอิ้นบังเอิญขณะนั้นมีแม่ชีกำลังนั่งเอาก้อนหินทำร้ายผ้าอยู่ แม่ชีนางนั้นด้วยความตระกละ?หรือสงสัยอยากรู้?? จึงนำลูกท้อมาผ่าออกดู ปรากฎว่า... เจอเด็กน้อยตัวสีชมพู อ้วนท้วมสมบูรณ์ หนัก 4.17คูณ2ชั่ง กำลังนุ่มนิ่มน่ากัด ที่แก้มก้นด้านซ้ายมีปานรูปมารูโกะถือกรรไกรเตรียมตัดช้างน้อย จึงเก็บไปเลี้ยงและถ่ายทอดสุดยอดวิชาประจำวัด "อู๋เช้งซิงกง" (ลมปราณเปี่ยมน้ำใจเยื่อใยไมตรีชาตินี้ไม่สิ้นศููนย์) ผู้ที่จะสำเร็จในใจต้องมีความรักและพร้อมที่จะเสียสละแบบไร้เหตุผลอยู่ตลอดเวลา พร้อมแถมด้วยโปรโมชั่นกระบวนท่า "เก๊กซิมจี่แชงัง" (ห่านป่ากุ้มใจไม่มีล.ลิงว่าจะสีเขียวหรือสีม่วงดี) มี 17 กระบวนท่า แปรผันตามอารมณ์ได้ 1717 แบบ ... ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้งกริ่ง เรากงจื้อจริงๆแค่สำราญ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้มกริ่ม เรากงจื้อกินอิ่มก็สำราญ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : กงจื้อสำราญ : D - [ 3 ส.ค. 46 00:16:41 A:203.156.27.10 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 "ตายละวา!" แม่ชีอุทานด้วยความตกใจ "เลี้ยงมาตั้งนาน ดันลืมตั้งชื่อ ... เอ...ชื่ออะไรดีนะ?" ... ทันใดนั้นก็มีเสียงดังจากกล่องเสียงปรอทแตกมาแต่ไกล 317 วา สอดมาจากด้านข้างว่า "ให้ชื่อว่า ... (วันนี้ร้านจิวเวลรี่ของเรากงจื้อขายดี "มุข"หมดแต่เพียงเท่านี้ ฝากท่านอื่นตั้งชื่อให้นางเอกของเราด้วยขอรับ) ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้งกริ่ง เรากงจื้อจริงๆแค่สำราญ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้มกริ่ม เรากงจื้อกินอิ่มก็สำราญ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : กงจื้อสำราญ : D - [ 3 ส.ค. 46 00:23:58 A:203.156.27.10 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ดอกรัก เพราะเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยรัก และน้ำใจ 18ปีต่อมา รวดเร็วยิ่งนัก บุญเลิศจอมยุทธหนุ่มเตรียมตัวออกเผชิญโลกกว้าง ก่อนออกเดินทาง หลวงจีนชราได้มอบกิมกังเกี่ยม กระบี่วัชระ แก่บุญเลิศ พร้อมสั่งเสียว่า "ข้าเป็นบรรพชิต มิอาจใช้กระบี่ เจ้าเป็นฆราวาส สามารถใช้กระบี่ แต่กระบี่มิจำต้องใช้ประหัตถ์ประหาร ลมปราณไร้รัก ตัดรัก มิตัดน้ำใจ ฝ่ามือวัชระ แม้มือถือกระบี่ ก็ใช้กระบี่ต่างฝ่ามือ ถ่ายทอดฝ่ามือวัชระ ออกเป็นปราณกระบี่วัชระไร้รักไร้สิ้นประมาณ" บุญเลิศครุ่นคิดตามคำสอน อำลาอาลัยอาจารย์ผู้มีบุญคุณ แล้วก้าวออกจากสำนัก เพียงก้าวเท้าขวาจากประตูสำนัก ปัญญาเกิดแจ้ง "มรรคาวิชาบู๊ไร้ประมาณ สิ่งที่เห็นมิใช่สิ่งที่เป็น อย่าได้ยึดติดกับสิ่งใด" จากคุณ : บัณฑิตไร้วรยุทธ - [ 3 ส.ค. 46 15:14:16 A:210.86.203.62 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 แต่พลันที่ก้าวเท้าซ้ายออกจากสำนัก......."แผละ"บุญเลิศหนุ่มได้เหยียบกองอุจจาระสุนัขเข้าเต็มที่ เขาได้คิดว่าถ้ากลับเข้าวัดไปเปลี่ยนรองเท้านอกจากจะเสียเวลาแล้วยังเสียหน้าอีกต่างหาก ว่าแล้วก็เลยเดินไปล้างที่แม่น้ำใกล้ๆวัดที่ซึ่งหลวงจีนพบเขานั่นแหละ พอชำระล้างเสร็จก็มีชายผู้หนึ่งเดินมาหาพร้อมกับกล่าวว่า "เจ้าเด็กวัดโง่งมเจ้าล้างเท้าในน้ำขณะที่เราจะดื่มน้ำทำให้น้ำสกปรกดื่มกินไม่ได้เจ้าจงชดใช้เงินทองมาแล้วเสียวเอี้ยจะละเว้นชีวิตสุนัขของเจ้า" บุญเลิศกล่าวตอบว่า"พี่ท่านนี้กล่าวผิดไปแล้ว ท่านอยู่ต้นน้ำข้าอยู่ปลายน้ำย่อมมิอาจทำให้น้ำสกปรกได้หรอก" ชายคนดังกล่าวได้ยินก็บันดาลโทสะตวาดว่า "เจ้าลูกเต่าหาที่ตาย บังอาจย้อนข้าจอมโจรดอกเหมยงั้นหรือ" แล้วก็ชักกระบี่จู่โจมใส่ในทันที บุญเลิศไม่มีทางเลือก รำพึงในใจว่าท่านอาจารย์ ศิษย์จำต้องใช้กระบี่ที่ท่านมอบให้แล้ว จากนั้นก็ชักกระบี่กิมกังเกี่ยมออกมา.......... จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 3 ส.ค. 46 17:44:50 A:202.57.181.5 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ...แล้วก็สอดกลับเข้าฝักในทันทีทันใด จอมโจรดอกเหมยที่ยืนห่างออกไป 7.28 เชียะ ก็ลงไปชักดิ้นชักงอน้ำลายฟูมปากแต่ยังไม่ถึงตาย (อืมม...นิยายเราสู้กันฉับไวยิ่งกว่าของโกวเล้งซะอีก) แล้วบุญเลิศก็คำนึงในใจว่า "แล้วนี่เราจะปายหนาย? ... จุดมุ่งหมายของเราคืออาราย?? ... เรามันเด็กกำพร้าไม่มีหนี้แค้นให้สะสาง สูตร"ใครฆ่าท่านพ่อ"เลยใช้ไม่ได้ ... หรือเราต้องมุ่งขึ้นเหนือไปเรื่อยๆเหมือนนิยาย"อำ"บางเรื่อง???" พอคำนึงไปซักพัก เลยยืนหลับไปที่ริมลำธารด้วยความเหนื่อยอ่อน... ภาพตัดกลับมาที่ ดอกรัก ปีนี้นางอายุ 18 สาวอายุ 18 ธรรมดาย่อมอยู่ในวัยแรกแย้ม รูปโฉมโนมพรรณของนางไม่ต้องพูดถึง งามอย่างบรรยายไม่ถูกต้อง ผิวพรรณสีชมพูธรรมชาติโดยไม่ต้องใช้แป้งผัดหน้า ตำหนิอย่างเดียวของนางคือชอบทำหน้า "เก๊กซิม" อยู่ตลอดเวลา เพราะติดจากวิชาที่ฝึกมา ... หมู่นี้นางมึความรู้สึกรุ่มร้อนในจิตใจ เหมือนมีอะไรหรือใครซักคนกำลังเรียกร้องนางอยู่ นางเลยขอแม่ชีซือแป๋ของนางเตรียมออกท่องโลกกว้างไปตามหาสิ่งที่เรียกร้องนางอยู่ในใจ ก่อนออกเดินทางซือแป๋นางได้มอบสุดยอดกระบี่ของวัดนีชาง ชื่อ"กระบี่นีชางนะจ๊ะจิงจา" ให้นาง พร้อมกับกำชับสั่งเสียว่า... "เราเห็นเจ้ามีปานรูปกระบี่ที่ไหล่ขวา น่าจะมีความสำเร็จทางด้านนี้โดยไม่ยาก วิชากระบี่ที่เราสอนเพิ่มเติมในหลายปีหลังนี้ วิชา"กระบี่เก๊กซิมไร้ล.ลิง" รวมทั้งวิชา"เก๊กซิมจี่แชงัง"ที่เราเคยสอนไว้นานแล้ว อย่าลืมว่าหลักสำคัญของทั้ง 2 วิชา คือต้องทำหน้าเก๊กซิมอยู่เสมอ ไม่อย่างนั้นประสิทธิภาพจะลดลงกึ่งนึงโดยไม่ได้นัดหมาย ... ขอให้เจ้าโชคดี และอย่าลืมว่าต้องพร้อมเสียสละโดยไร้เหตุผลอยู่ตลอดเวลาไม่อย่างนั้น"ลมปราณเปี่ยมน้ำใจเยื่อใยไมตรีชาตินี้ไม่สิ้นศููนย์"ของเจ้าจะลดลง 7.17 ส่วนโดยไม่รู้สาเหตุเช่นเดียวกัน ดอกรักครุ่นคิดตามคำสอน อำลาอาลัยซือแป๋ผู้มีบุญคุณ แล้วก้าวออกจากสำนัก เพียงก้าวเท้าซ้ายจากประตูสำนัก... ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้งกริ่ง เรากงจื้อจริงๆแค่สำราญ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้มกริ่ม เรากงจื้อกินอิ่มก็สำราญ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : กงจื้อสำราญ : D - [ 3 ส.ค. 46 20:56:48 A:203.156.26.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 หลังจากที่ทั้งดอกรักและบุญเลิศได้เดินทางออกท่องยุทธภพด้วยความผูกพันกันที่มีมาแต่งชาติปางก่อนนั้นทั้งคู่จึงบังเกิดความรู้สึกที่เหมือนกันคือ "เกิดความหิว" แม้ทั้งคู่จะต่างมาจากคนละสำนัีกคนละทิศแต่ด้วยบุพเพสันนิวาสทั้งคู่จึงได้แวะรับประทาน หมั่นโถว ที่โรงเตี๊ยมชื่อว่าพันจอกที่เมืองหลิง บุญเลิศด้วยความเป็นคนขี้หลงขี้ลืมทำให้การเดินทางของเขาครั้งวนี้ไม่มีเงินติดตัวเลยซักอีแปะเดียวเมื่อเรียกเสี่ยวเอ้อเก็บตังค์จึงพบว่าตัวเองไม่มีเงินจึงถูกเสี่ยวเอ้อลงมือทำร้ายบุญเลิศเห็นว่าตนผิดจริงจึงไม่ตอบโต้ เรื่องดังกล่าวล้วนอยู่ในสายตาของดอกรักตลอดเวลา นางจึงนึกถึงคำสั่งที่อาจารย์กำชับเป็นหนักหนาว่า "วิชาลมปราณเปี่ยมน้ำใจเยื่อใยไมตรีชาตินี้ไม่สิ้นสูญ" นั้นจะลดลง 7.17 ส่วนถ้าไม่เสียสละโดยไร้เหตุผล เมื่อนางคิดได้ดังนั้นแล้วจึงได้ยื่นมือเข้าช่วยเหลือบุญเลิศทันที โดยการบอกกับเสี่ยวเอ้อว่า "ค่าอาหารโต๊ะคุณชายท่านนั้นข้ารับผิดชอบเอง" เมื่อเป็นเช่นนี้ทำให้บุญเลิศเป็นหนี้บุญคุณแม่นางดอกรัก จากคุณ : ย่งย้ง - [ 3 ส.ค. 46 21:23:46 A:203.113.33.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 บุญเลิศจึงได้รู้จักกับแม่นางดอกรัก ซึ่งขณะนั้นแต่งตัวเป็นชายอยู่ จึงไม่รู้ตัวว่ากำัลังคุยอยู่กับสตรี ทั้งสองตกลงใจจะร่วมเดินทางไปยังเมืองหลวง เพราะไม่มีเป้าหมายที่แน่นอน จึงคิดเพียงไปชมแสงสีที่เมืองหลวง และตกลงใจสาบานเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน จากคุณ : Lily of the Valley - [ 3 ส.ค. 46 22:51:20 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ทั้งสองสาบานกัน ณ.สวนลุมฯ ซึ่ง คำปฎิญาน ณ.สวนลุมฯ นี้เป็นที่เล่าขานกันในยุทธภพสืบต่อมา จากคุณ : ตู้ฝูเว่ย - [ 3 ส.ค. 46 23:39:49 A:202.28.179.70 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 13 สองพี่น้องร่วมสาบานจึงได้ออกท่องชมเมืองหลวงโดยคิดไปท่องชมวัดวาอารามต่าง ๆ เพราะทั้งสองถูกเลี้ยงดูโดยเหล่าบรรพชิตจึงชมชอบวัดเป็นพิเศษ เมื่อทั้งสองย่างเท้าซ้ายเข้าประตูวัดบุญเลิศและดอกรักพลันชะงักเท้าพร้อมกันแล้วใช้เท้าขวาเข้าประตูแทน บุญเลิศหันไปเล่าถึงสาเหตุที่ไม่ก้าวเท้าซ้ายแก่ดอกรักนางจึงได้เล่าเรื่องเมื่อแรกก้าวเท้าออกจากสำนักให้ดอกรักฟังบ้าง....... ............เพียงก้าวเท้าซ้ายออกจากประตูสำนัก"แผละ"ดอกรักได้เหยียบกองมูลควายเข้าอย่างจัง นางรำพึงขึ้นในใจว่าเสียฤกษ์ซะแล้วแต่หากกลับเข้าสำนักไปเปลี่ยนรองเท้าก็เสียเวลาเราไปหาแหล่งน้ำเพื่อชำระล้างดีกว่า......... เมื่อมาถึงบ่อน้ำแห่งหนึ่งนางได้ชำระล้างเท้าแล้วก็นั่งพักผ่อนอยู่ใต้ต้นไม้แล้วเผลอหลับไป พลันก็สะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงประกระบี่กันดังแว่วมาจากหลังพุ่มไม้แห่งหนึ่งนางจึงเดินเข้าไปดูด้วยความสงสัย ดอกรักเห็นชายสองคนต่อสู้กันอย่างดุเดือดโดยทั้งสองสวมชุดดำและชุดขาวแล้วในที่สุดบุรุษชุดขาวได้ใช้ท่าไม้ตายเข้าจู่โจมชายชุดดำจนพ่ายแพ้แล้วกล่าวว่า"วันนี้เราชนะ เราละเว้นชีวิตท่านถ้ายังข้องใจอีกสิบปีให้หลังสามารถท้าประลองอีกได้"แล้วก็พลิ้วกายจากไป ชายชุดดำแค่นเสียงด้วยความโกรธแค้นแล้วหันมาทางที่ดอกรักซ่อนตัวอยู่แล้วกล่าวว่า"ผู้ใดแอบซ่อนอยู่ ไสหัวออกมา"ดอกรักจึงเปิดเผยตนและอธิบายว่าไม่ได้เจตนาแอบดูแต่บังเอิญนอนหลับอยู่แล้วได้ยินเสียงจึงมาเห็นเข้าโดยบังเอิญ ชายชุดดำกล่าวว่า"แม้เจ้ามิได้ตั้งใจแต่ก็พบเห็นความพ่ายแพ้ของข้าแล้วข้าจำเป็นต้องปิดปากเจ้าซะเพื่อไม่ให้ไปโพนทะนาในยุทธภพ แล้วมันก็ชักกระบี่ออกมาจู่โจมใส่ดอกรัก นางไม่มีทางเลือกจึงจำต้องชักกระบี่"นีชางนะจ๊ะจิงจา"ออกมา เมื่อประมือกันได้สิบกระบวนท่านางเริ่มตกเป็นเบี้ยล่าง ชายชุดดำแสยะยิ้มพลางกล่าวอย่างชั่วช้าลามกว่า "หากเจ้าไม่อยากตายจงวางอาวุธเราเสียวเอี้ยจะเล่นสนุกกับเจ้าคืนหนึ่งแล้วจะปล่อยเจ้าไป ว่าอย่างไร"ดอกรักกำลังจะเสียท่าอยู่แล้วพลันได้คิดว่าวิชากระบี่เก๊กซิมไร้ล.ลิงนั้นต้องทำหน้าเก๊กซิมเวลาใช้ออกด้วย นางกลับทำหน้านางเอ๊กนางเอกเข้าต่อสู้จึงเพลี่ยงพล้ำ เมื่อคิดได้นางจึงเปลี่ยนสีหน้าทันทีแล้วก็สามารถเอาชัยชายชุดดำได้ในที่สุด แต่นางก็ปล่อยมันไปด้วยจิตเมตตา หลังการต่อสู้นางก็บังเกิดความหิวจึงไปหาอาหารรับประทานแล้วก็ได้พบบุญเลิศในเวลาต่อมา................ เมื่อทั้งสองท่องชมวัดวาอารามจนสมใจแล้วก็คิดหาโรงเตี๊ยมเพื่อพักผ่อน แต่ระหว่างทางกลับได้พบพานเรื่องแปลกประหลาดเรื่องหนึ่ง.................................. จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 4 ส.ค. 46 05:42:34 A:202.57.181.60 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 จอมยุทธน้อยทั้งสองพบเห็นหมาสามหัวยืนฉี่อยู่ใต้ต้นกล้วยออกลูกเป็นทุเรียน บุญเลิศเห็นดังนั้นจึงตรงรี่ไปขูดเลขขอหวยทันที หวังจะมีเงินได้ใช้ติดกาย มันขูดได้สักพันใหญ่ๆ เลขสามตัวก็ปรากฎ..... จากคุณ : บัณฑิตไร้วรยุทธ - [ 4 ส.ค. 46 07:15:09 A:161.200.255.161 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 15 โฮ่ง...โฮ่ง ! "ไอ้เปี๊ยก....หมาเห่าใครหน้าบ้าน ไปดูหน่อยซิลูก" "เดี๋ยวนะแม่ กะลังอ่านนิยายสนุกๆอยู่" "กริ่งประตูมันหนวกหูหมา แล้วแม่ก็หนวกหูเสียงหมาซ้ำอีก รีบไปดูหน่อยซิ...ใครมา" "ครับแม่" ผมขานรับคำแม่ทันควัน เพราะผมก็หนวกหูเสียงกริ่งประตู หนวกหูเสียงหมาที่เห่าเพราะหนวกหู แล้วก็หนวกหูเสียงแม่ที่หนวกหูเสียงหมาที่เห่าเพราะหมวกหูเสียงกริ่งประตู..อีกทอด "อ้อ...ปิดคอมด้วยนะ เปิดทั้งวันทั้งคืน ใครจะมานั่งต่อนิยายให้ลูกอ่านได้ทันอกทันใจกันล่ะ !" "คร๊าบ..บ..บ..บ แม่" แน่ะ..! แม่ล่ะรู้ทันเราทุ๊กที ผมลากข้อมือขยับดับเบิ้ลคลิกไอคอนไฟเขียวที่มุมล่างขวาของจอมอนิเตอร์ แล้วคลิกซ้ายที่ปุ่ม Disconnect โดยพลัน ! จากคุณ : จงหยวน - [ 4 ส.ค. 46 09:07:53 A:202.133.160.199 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตัวเลขที่ปรากฎคือ 7 1/2 โอ...ทั้งสองชมดูจนปากอ้าตาค้าง นี่มิใช่สัญลักษณ์ของ "ตึกเจ็ดหุนครึ่ง" อันยิ่งใหญ่แห่งบู๊ลิ้ม ณ.ขณะนี้หรอกหรือ ? นับแต่พรรคกระยาจก เสื่อมโทรมลง และคนจนจะหมดไปจากยุทธภพในอีก 6 ปี จากคำประกาศกร้าวของจ้าวยุธจักร ผู้เป็นเจ้าสำนัก "ชินคอป" และควบเก้าอี้ "จ้าวยุทธจักร" นาม "แม้วไต้เฮียบ" ผูมีไม้ตายอันล้ำเลิศนาม "ฝ่ามือบูรณาการ" และวลีอมตะ "หากท่านรู้น้อย จงอย่าได้กล่าววาจาให้มาก" ปัจจุบัน มี 2 ขุมกำลังผงาดขึ้นมาในเมืองหลวงได้แก่ ตึก "เจ็ดหุนครึ่ง" และ สำนัก "พิรุณกระหน่ำ" ......... จากคุณ : ลี้ตั่วฉุ่ย - [ 4 ส.ค. 46 09:31:20 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขณะที่ทั้งคู่เดินทางไปถึง หมู่ตึก 7หุนครึ่ง กลับพบเห็น แม้วไต้เฮียบนั่งดืมสุรากลับบริวารอย่างเมามันส์ พอเห็นดังนั้นทั้งคู่ถึงกลับลื่มเลือนเรื่องราวทั้งหมด เดินเข้าไปร่วมดื่มอย่างลืมตัว..... ++++++++++++ ในมือถือจอกสุรา ควบขี่อาชา ท่องเทียวทั่วหล้า มิมีใดเทียม +++++++++++ จากคุณ : ปีศาจสุรา (เมามายเดียวดาย) - [ 4 ส.ค. 46 09:54:56 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เนื่องจากยังไม่มีที่ไปแน่ชัดทั้ง 2 จึงมุ่งหน้าไปยังสำนักเจ็ดหุนครึ่งปรากฎว่ามีคนแน่นเต็มประตูทางเข้าสำนัก "สงสัยวันนี้ต้องมีอะไรเป็นแน่แท้ เดี๋ยวข้าจะเข้าไปถามดู"บุญเลิศแม่นางดอกรัก "ขอโทษครับพี่ชายไม่ทราบว่าที่นี่มีสิ่งใดเกิดขึ้นหรือ" "เจ้าคงมาจากต่างถิ่นสินะ วันนี้ท่านเจ้าสำนักเปิดชุมนุมชาวยุทธเพื่อขับไล่พวกมองโกลออกไปหลังจาก ผู้นำชาวยุทธท่านก่อนนั้นเป็นผู้ชักชวนมองโกลเข้ามาในดินแดนตงง้วน" จากคุณ : จอมดาบไร้คม - [ 4 ส.ค. 46 10:01:23 A:203.155.22.210 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 บุญเลิศ และ ดอกรัก ต่างคิดในใจ แต่ดันตรงกัน หากเรามีวิชาฝีมือแต่มินำมาใช้ก็เฉกเช่นไม่มีวิชา หากเรามีวิชาฝีมือแต่ใช้ในทางที่ผิดก็สู้มิมีเสียดีกว่า ทั้งสองคิดได้ดังนั้นจึงเข้าร่วมงานทันที มิทันจะก้าวเท้าซ้ายหรือเท้าขวา พิธีกรกระโดดขึ้นเวทีด้วยวิชานางแอ่นดั้นเมฆ ประกาศด้วยลมปราณอันน้อยนิดเพราะมีไมโครโฟนใช้ "ตึกเจ็ดหุนครึ่ง ขอต้อนรับสหายชาวยุทธผู้มีปณิธานขับไล่ชาวตาดมองโกล ให้ออกไปจากแผ่นดินต้าซ้องเรา แต่มังกรมีหางไม่มีหัวก็ยากจะนำชัยได้ ตึกเจ็ดหุนครึ่งจึงขอเสนอให้มีการประลองยุทธ เลือกผู้นำ" จากคุณ : บัณฑิตไร้วรยุทธ - [ 4 ส.ค. 46 12:21:00 A:161.200.255.161 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 20 หลัีงจากสอบถามเป็นที่เรียบร้อย ผู้ต้อนรับแขกเห็นทั้ง 2 คนรูปงามปานดาว"ดารา"ประดับประดาเต็มท้องฟ้า เลยชักชวนเข้าหมู่ตึกเพื่อที่ในอนาคตจะเป็นหน้าเป็นตาเป็นคะแนนเสียงสำคัญ เพื่อที่จะทำให้หมู่ตึก 7 หุนครึ่ง เป็นใหญ่ในบู๊ลิ้มไปอีก 20 ปี ... ทั้ง 2 เห็นว่าไม่มีอะไรจะทำ กอปรกับต้องการเปิดหูเปิดตา เลยตกลงใจเข้าไป ... ผู้ต้อนรับแขกพาทั้งสองไปคารวะ จ้าวยุทธจักรแม้วไต้เฮียบ แม้วไต้เฮียบเป็นผู้ชื่นชมและชื่นชอบผู้มีความสามารถอยู่แล้ว จึงต้อนรับทั้ง 2 ด้วยดี และจัดให้นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับตน ... "ซา=3เนาะ" หัวหน้ากลุ่ม"น้ำเดือดปุดปุด" ผู้เป็นรองจ้าวยุทธ เห็นบุญเลิศและดอกรัก(ซึ่งปลอมตัวเป็นชายอยู่) รูปงามและยังหนุ่ม เลยอิจฉากลัวบุญเลิศและดอกรักจะเป็นที่ชื่นชอบของจ้าวยุทธในอนาคต ตัดสินใจสกัดดาวรุ่้งด้วยการ ส่ง 2 พี่น้องตระกูลลิ่ว ลิ่วตั่วล้อ และ ลิ่วยี่ล้อ ให้มายั่วยุท้าประลองกับทั้ง 2 ... เข้าทางจ้า่วยุทธแม้วไต้เฮียบที่ต้องการชื่นชมฝีมือของทั้ง 2 พอดี เลยไม่คัดค้านขัดขวาง บุญเลิศที่ฝึกลมปราณไร้รักมาเลยไม่รู้สึกอย่างไรกับการยั่วยุของทั้ง 2 ... กลับกัน ดอกรัก ที่ฝึกลมปราณเปี่ยมน้ำใจเยื่อใยไมตรีชาตินี้ไม่สิ้นสูญ (ขออภัยตอนแรกเขียนคำว่า"สูญ"ผิด ขอบคุณคุณย่งย้งที่ช่วยแก้ให้) เลยทำให้ค่อนข้างเป็นคนใจร้อนอุ่นระอุ เลยออกหน้าขอรับมือเอง 2 พี่น้องตระกูลลิ่ว ได้ทีก็ชักกระบี่ลงมือก่อนอย่างไม่ทันให้ดอกรักระวังตัว ใช้ออกด้วยกระบวนท่า "ธรรมดา" ดอกรักยังไม่ทันชักกระบี่กอปรกับกำลังปั้นหน้าเก๊กซิมอยู่เลยไม่ทันตั้งตัว หมุนตัวหลบอย่างฉิวเฉียด ทำให้แขนเสื้อขาดไป 3 หุนกว่าๆ แต่แค่นั้นก็เพียงพอทำให้ดอกรักเลือดยิ่งขึ้นหน้า ชักกระบี่ออกมารำโดยไม่เป็นท่าเป็นกระบวนเท่าไหร่ ... 2 พี่น้องตระกูลลิ่วเห็นช่องโหว่ในเพลงกระบี่ของดอกรักมากมาย เลยแยกออกใช้กระบวนท่า "ธรรมด๊า ธรรมดา" ซึ่งเกือบทำอันตรายดอกรักได้ ด้วยความเป็นตัวเอก ไม่สมควรจะเสียท่าง่ายๆ เลยทำให้ดอกรักฉุกใจได้คิด "แย่แล้ว! เรามัวแต่เลือดขึ้นหน้าจนหน้าแดงกล่ำเป็นเลือดหมู เลยลืมเลือนเคล็ดสำคัญของ"กระบี่เก๊กซิมไร้ล.ลิง" นั่นก็คือ การหา"ล.ลิงที่หายไป" ... คิดได้ดังนั้นดอกรักเลยเริ่มทำหน้าเก๊กซิมใหม่และเ่ริ่มมองหาล.ลิงที่หายไป เลยได้สมาธิกลับมา ทำให้เพลงกระบี่เก๊กซิมไร้ล.ลิงเปล่งประกายถึงจุดสุดสุดจนบรรลุถึงขั้น "ไม่มีล.ลิงก็ไม่ง้อ" ... ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้งกริ่ง เรากงจื้อจริงๆแค่สำราญ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้มกริ่ม เรากงจื้อกินอิ่มก็สำราญ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : กงจื้อสำราญ : D - [ 4 ส.ค. 46 12:23:59 A:203.156.21.77 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขออภัยท่านบัณฑิตไร้วรยุทธ พิมพ์อยู่นาน เลยไม่ต่อกับท่าน (รู้สึกว่านี่จะเป็นปัญหาสำคัญของกระทู้นี้นะท่าน) ท่านที่พิมพ์ต่อก็เอามารวมๆกันแล้วกัน ถือว่าขึ้นประลองกันอยู่้เลย ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้งกริ่ง เรากงจื้อจริงๆแค่สำราญ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้มกริ่ม เรากงจื้อกินอิ่มก็สำราญ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : กงจื้อสำราญ :D - [ 4 ส.ค. 46 12:27:48 A:203.156.21.77 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขออภัยนอกเรื่องอีกรอบ เพิ่งรู้ว่าคำว่า"" เป็นคำต้องห้าม พิมพ์แล้วมันไม่ขึ้น กระบวนท่าของ 2 พี่น้องตระกูลลิ่วจริงๆต้องชื่อว่า "ธรรมดา" กับ " ธรรมด๊า ธรรมดา" ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้งกริ่ง เรากงจื้อจริงๆแค่สำราญ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้มกริ่ม เรากงจื้อกินอิ่มก็สำราญ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : กงจื้อสำราญ :D - [ 4 ส.ค. 46 12:32:38 A:203.156.21.77 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขนาดแยกกันมีขีดคั่นยังไม่ขึ้นเจ๋งมากเลย คำว่า เผื่อไม่ติดอีก "" + ธรรมดา ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้งกริ่ง เรากงจื้อจริงๆแค่สำราญ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้มกริ่ม เรากงจื้อกินอิ่มก็สำราญ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : กงจื้อสำราญ :D - [ 4 ส.ค. 46 12:35:29 A:203.156.21.77 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 โอววว...สุดยอด ขนาดนี้ยังเซ็นเซอร์ได้ เค้าเซ็นเซอร์คำนี้ทำไมนะ? คำว่า "ลิ่ว" ติดกับคำว่า "ล้อ" เนี่ย ขออภัยทุกท่านด้วยที่เปลืองเนื้อที่กระทู้ ทำให้อ่านไม่ต่้อเนื่อง ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้งกริ่ง เรากงจื้อจริงๆแค่สำราญ ใครว่ากงจื้อล้วนกรุ้มกริ่ม เรากงจื้อกินอิ่มก็สำราญ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : กงจื้อสำราญ :D - [ 4 ส.ค. 46 12:38:13 A:203.156.21.77 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 พริบตาที่ ดอกรัก กำลังพลาด กระบี่ของลิ่วตั่วล้อฟาดฟันลงมา เงาร่างสายหนึ่งพลันพุ่งมาอย่างรวดเร็ว กระบี่ที่ฟาดฟันลงมากลับถูกคีบไว้ด้วยท่า "ดรรชนีสัมพันธ์จิตใจ" ของเงาร่างผู้นั้น ไม่สามารถฟันลงไปอีกได้แม้สักครึ่งหุน ดอกรัก บุญเลิศ ต่างตกตะลึง พลางนึกในใจ "ท่ารางอันรวดเร็วนัก" แม้แต่ แม้วไต้เฮียบ ยังชมเชย "ดรรชนี อันร้ายกาจ" แลเห็นผู้มา ไว้หนวดเรียวแหลม ราวกับมีสี่คิ้ว ใช่แล้ว จะเป็นใครไปมิได้ นอกจาก.... จากคุณ : ลี้ตั่วฉุ่ย - [ 4 ส.ค. 46 13:36:06 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ท่าน "บิ๊กจุ๊" ผู้มีชื่อเสียง ทั้งยังมีสายตาอันแหลมคม ทั้งยังวิจารย์เพลงเตะของเหล่าชาวยุทธไว้ในตำรา "ทำเนียบนักเตะแข้งทอง" ท่านกล่าวอย่างเกียจคร้านว่า "ท่านทั้งหลายโปรดหยุดให้แก่เรา โปรดเก็บฝีมือไว้ใช้ในงานประลองยุทธเถิด" ลิ่วตั่วล้อ รู้สึกเสียหน้า กล่าวอย่างเดือดดาล "ผายลมมารดาท่าน !" จากคุณ : ลี้ตั่วฉุ่ย - [ 4 ส.ค. 46 13:45:40 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ผงทรายฟุ้งร่อนเต็มท้องฟ้า ท่ามกลางแดดอันร้อนระอุนอกด่าน มองไปสุดสายตา ก็พบเพียงยอดเนินทรายลูกแล้วลูกเล่า กับชายโพกผ้าขี่อาชาสีสำสนิท ที่หลัง สะพายดาบรูปช้อนขนาดใหญ่! ศาสตราวุธ นอกระบบที่ผู้คนทั่วไป รังเกียจและตั้งชื่อให้มันว่า ทัพพีมารแห่งทุ่งทะเลทราย เบื้องหลังอาชา คงมีแต่ฝุ่นทราย ทิ้งไว้เพียง เส้นทางเดิน อันไม่มีจุดเริ่มต้น ชายคนนี้ อายุราว สามสิบปี สูงประมาณ 8 เชียะโพกผ้าคลุม2ชิ้น สำหรับส่วนศีรษะ 1 และ ลำตัว 1 เขาคือ [fontsize=28]จอมมารทัพพีกระบี่แสนฤทธา[/font] "จอมมารกระบี่" อันดับ 1 แห่งเมืองนอกด่าน!!! หากนับทำเนียบจอมยุทธในเมืองจีนแล้ว ปรมาจารย์ เตียซำฮง วิชากระบี่ไทเก็ก ต๊กโกวชิ้วป่าย เก้ากระบี่เดียวดาย ต้วนอี้ ผู้สืบทอดเพลงกระบี่หกชีพจร นับเป็น3 สุดยอดฝีมือ ด้านเพลงกระบี่ แต่ถ้าหาก เป็นเมืองนอกด่านแล้วละก็ ต้องเป็น มารกระบี่ทัพพีแสนฤทธา อย่างไม่ต้องสงสัย!! เขากำลังมุ่งลงสู่ใต้ เพื่ออะไร? คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ อันว่า ผู้มาดีมักไม่มา ผู้มามักมีเรื่องไม่ดี จากคุณ : แสนฤทธา - [ 4 ส.ค. 46 15:17:25 A:218.63.203.195 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 ต่อกันมาตั้งนานข้าพเจ้าพลันได้คิดว่ายังไม่มีชื่อเรื่องเลยนี่นา เรามาตั้งชื่อกันในกระทู้ใหม่นี่เถิด มาตั้งชื่อให้นิยายเรื่องนี้กันเถิด ประเด็นนี้แตกไปยังกระทู้ K2398545 จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 4 ส.ค. 46 16:36:06 A:202.57.181.220 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 อีกด้านนึง จอมมารในยุทธภพอีกผู้หนึ่งกําลังก่อหวอด หวังสร้างชื่อขึ้นเป็นยอดยุทธอันดับ1ในยุทธจักรแทนแม้วไต้เฮี้ยบ และตอนนี้มันกําลัง "สร้างชื่อ" ลมทรายคละคลุ้ง บุรุษ2คน ดาบ2เล่ม " ประกาศนามท่านมา" บุรุษในชุดดําตวาดก้อง " เราบอกไป ไม่แน่ว่าท่านจะรู้จัก" บุรุษชุดขาวตอบกลับไป 'เฮอะ หากเราต้องตาย เราก็ใคร่อยากทราบว่าใครฆ่าเรา แม้นท่านมีชื่อเสียงก็ดี ไม่มีชื่อเสียงก็ดี เราจอมกระบี่มีดโกน ชวน ณ เมืองสะตอ ก็ใคร่อยากรู้" บุรุษชุดขาวส่งเสียงดังเฮอะ กล่าวว่า " เนื่องเพราะเรามีชื่อเสียงไม่กระเดื่องดัง ดังนั้นเราจึงร้ายกาจกว่าใคร เอาเถอะ ในเมื่อท่านต้องการทราบ เราก็จะบอกให้ท่านทราบก่อนลงนรก ชื่อเราคือ เสธสะหนั่น ฉายา "กินไวน์ไม่กินเหล้า" วาจาหยุดแต่เพียงนี้ ชักกระบี่ของท่าน เราจะให้ท่านทราบเพลงกระบี่ "ผลักดันบัญญัติขึ้นหัวหน้าพรรค"ให้ท่านชมก่อนลงนรก ชวน ณ เมืองสะตอชักกระบี่แล้ว ฉับพลันที่วาจาของเสธสะหนั่นหยุดลง มันก็ชักกระบี่แล้ว แต่มันชักกระบี่ได้หรือ! ได้ มันชักกระบี่ได้ แต่ชักไม่บรรลุฝัก คอของมันก็ปรากฏรูๆหนึ่ง โลหิตไหลเป็นทาง กระบี่ที่รวดเร็ว กระบวนท่า "ผลักดันบัญญัติขึ้นหัวหน้าพรรค"อันร้ายกาจ พริบตาที่ชวนชักกระบี่ เสธสะหนั่นก็แทงกระบี่ออกทะลวงคอของชวนแล้ว ------------------------------------------------------- " ท่านเห็นแล้ว" " เราเห็น" " คนที่เห็นเพลงกระบี่เราแล้ว ก็ไม่มีใครมีชีวิตรอด เราที่แทงคอหอยท่านไม่ลึกนัก เปิดโอกาสให้ท่านกล่าววาจา มิใช่เพราะเราใจอ่อน แต่เราอยากให้ท่านจดจํากระบวนท่านี้ไว้ จดจําไว้ตลอดกาล บัดนี้ ขอศีรษะท่านแก่เรา" --------ฉับ------- แวบเดียวก็หายวับ แวบเดียวก็สิ้นสูญ แวบเดียวที่ศีรษะของชวนหลุดจากบ่า "รอเราก่อนเถอะ แม้วไต้เฮี้ยบ ทุกผู้คนเห็นท่านเป็นไต้เฮี้ยบ แต่เราหาเห็นด้วยไม่ มีแต่เราจึงเป็นไต้เฮี้ยบ ไต้เฮี้ยบหนึ่งเดียวแห่งแผ่นดิน" จากคุณ : มิโรสลาฟ ดุ๊กดิ๊ก - [ 4 ส.ค. 46 17:38:41 ]

ความคิดเห็นที่ 30 การประลองยุทธในครั้งนี้ เป็นที่ระบือลือลั่น ได้รับการกล่าวขวัญถึงไปทั่วทุกหนแห่ง ซึ่งในกาลต่อมา แม้วไต้เฮียบ ได้วิจารณ์ถึงการประลองครั้งนี้ว่า : กระบวนท่าของของท่าน 'จอมกระบี่มีดโกน' แม้นว่ามีข้อดีที่เคล็ด 'ซ่อนมีดโกนในน้ำผึ้ง' ซึ่งแตกแขนงมาจาก 'ซ่อนดาบในร้อยยิ้ม' ของคนโฉด ฮาฮายี้ เมื่อครั้งกระโน้น แต่จนใจที่กระบวนท่าคร่ำเคร่ง ยึดหลักการ มากเกินไป หาได้มีความยืดหยุ่นเฉกเช่น 'เพลงดาบประชานิยม' ของตัวท่านแม้วได้เฮียบเอง จากคุณ : ตู้ฝูเว่ย - [ 5 ส.ค. 46 00:29:25 A:202.28.179.70 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 31 ส่วนท่าน 'บิ๊กจุ๊' ได้ให้คำวิจารณ์ไว้ตั้งแต่ก่อนการประลองว่า 'เพลงเตะไต้เข็มขัด' ของ'ท่านเสธฯ' นั้นนับเป็นเพลงเตะอันเลอเลิศ เป็นหนึ่งในห้าของยุทธจักร จะเป็นรองเพียงเพลงเตะของจอมยุทธไม่กี่ท่าน เช่น - จอมยุทธแซ่'โจว' นาม'ซิงฉือ' แห่งเสี้ยวลิ้ม ฉายา 'นักเตะเสี้ยวลิ้มยี่' - ผู้แซ่ 'หลุยส์' นาม 'ฟิโก้' แห่งสำนัก 'รีลแมดริด' นอกกำแพงใหญ่ - ท่าน 'ซึบาสะ' จากเกาะ 'พู้ซึง' แดนบูรพา ดังนั้นให้'ท่านเสธฯ' เป็นต่อ 'ลูกควบลูกครึ่ง' จากคุณ : ตู้ฝูเว่ย - [ 5 ส.ค. 46 00:39:01 A:202.28.179.70 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 32 เหนื่อยอิ๋บอ๋ายกว่าจะอ่านจบ......555 จากคุณ : ชราแล้ว (ชราแล้ว) - [ 5 ส.ค. 46 01:04:57 ]

ความคิดเห็นที่ 33 หลังจากนั้น 3 วัน ท่านแม้วไต้เฮียบ คิดจัดงานประลองยุทธขึ้นมา(จากการดูประลองยุทธวั้นนั้นแล้วเกิดชอบใจ)อีกครั้งเรียกกันว่างาน ------ จอมยุทธเอื้ออาทร----- ออกประกาสไปทั่วยุทธภพ ได้รับการแซ้ซ้องขจรขจายไปทั่ว จากคุณ : ฟฟงอี้หนาย - [ 5 ส.ค. 46 11:47:01 A:203.172.66.114 X:10.11.11.120 ]

ความคิดเห็นที่ 34 บุญเลิศ และ ดอกรัก รีบสมัครเข้าร่วมทันที งานจอมยุทธเอื้ออาทร มิมีใดไม่เหมาะสมกับคนจนกรอบเช่นเรา มันทั้งสองหวังไปกินฟรีสักครา หวังขากลับจะได้หมั่นโถวเก็บใส่ถุงไปกินต่อ จากคุณ : บัณฑิตไร้วรยุทธ - [ 5 ส.ค. 46 12:08:43 A:161.200.255.161 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 35 5555555555 กรามแทบค้าง กว่าจะอ่านจบ มาต่อไวๆสิ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 5 ส.ค. 46 16:02:10 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แต่คนทั่วสารทิศรุดมาที่สำนัก 7 หุนครึ่งอย่างมืดฟ้ามัวดินบุคคลมาหาความอาทรมากมาย ทั้งดาบไม่มีกระบี่ไม่มี จนแม้วไต้เฮียบต้งเพิ่มร้านกระบี่เอื้ออาทร ร้าน ดาบเอื้อาทร ร้านคัมภีร์ยุทธเอื้ออาทร ร้านสำนักเอื้ออาทร ฯลฯ จากคุณ : จอมดาบไร้คม - [ 5 ส.ค. 46 16:03:53 A:203.155.22.210 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 "ข้าพเจ้าเสี่ยวบุช ขอเข้าร่วมการประลอง มิทราบว่าคนของสำนักเจ็ดหุนครึ่งสามารถหาอาวุธให้แก่ข้าพเจ้าได้หรือไม่?" บุรุษใหญ่ในวัย 50 เศษ แต่กลับเรียกตัวเองว่า "เสี่ยวบุช" ตรงเข้าหาร้านดาบกระบี่เอื้ออาทรทันทีที่ลงชื่อเข้าร่วมการประลอง "ท่านผู้เฒ่า...เอ่อ น้องชายท่านนี้ต้องการอาวุธแบบใด ทางร้านเราสามารถจัดหาให้ท่านได้ขอโปรดระบุ" เด็กรับใช้ในร้านเดิมทีคิดเรียกมันว่าผู้เฒ่า ทว่าเมื่อผู้มาเรียกหาตัวเองว่า "เสี่ยวบุช" เด็กรับใช้ได้แต่เปลี่ยนไปเรียกมันว่าน้องชายแทน "ข้าพเจ้าต้องการ ... โทมาฮอร์คเอื้ออาทร ท่านพี่โปรดจัดหาให้ข้าพเจ้าแต่เนิ่นเถอะ" จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 5 ส.ค. 46 16:24:57 ]

ความคิดเห็นที่ 38 มิทันที่เด็กรับใช้จะนำโทมาฮอร์คเอื้ออาทรมาให้ สายตาเสี่ยวบุชก็เหลือบไปเห็น มารกระบี่ทัพพีแสนฤทธา มิทันทำสิ่งใด เสี่ยวบุชก็กระโดดปราดเข้าไป ใช้เคล็ดวิชาลมปราณขีปนาวุธ ซัดฝ่ามือพันบอมบ์ ใส่มากระบี่ทัพพีแสนฤทธาทันที พร้อมตะโกนเสียงดัง "เจ้ามารร้ายเสี่ยวบิน" จากคุณ : บัณฑิตไร้วรยุทธ - [ 5 ส.ค. 46 22:30:06 A:203.118.86.11 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 "ช้าก่อน !" เสียงตวาดอันแฝงด้วยกำลังภายในเปี่ยมล้นได้ดังขึ้น แม้แต่เสี่ยวบุช ยังต้องรั้งฝ่ามือกลับ แลเห็นผู้มาเป็นผู้เฒ่าท่านหนึ่ง ท่าทางองอาจ สายตาคมกร้าว แฝงแววมั่นคง เที่ยงธรรม แสดงถึงธาตุแท้อันแข็งแกร่ง ยอมหักไม่ยอมงอ ขณะนั้น แม้วไต้เฮียบ พอดีเดินออกมาจากตึกเจ็ดหุนครึ่ง แลเห็นผู้มาจึงรีบทักทาย ที่แท้ท่าน 'เหล่าปุ' ท่านรุดมาด้วยเรื่องอันใด ที่แท้ผู้เฒ่าท่านนี้คือ ท่าน'อาจารย์ปุ' มือขวาของแม้วไต้เฮียบ จากคุณ : ลี้ตั่วฉุ่ย - [ 6 ส.ค. 46 09:59:25 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ท่านปุกล่าวต่อ "ทุกอย่างดำเนินการไปได้ด้วยดี ยกเว้นเรื่องการปิดหอนางโลม หกแห่ง ของผู้เฒ่าแซ่ชู พวกเราไม่มีปัญญาทำอย่างไรกับมันได้" แม้วไต้เฮียบอดไม่ได้ต้องกล่าวอย่างขุ่นเคืองว่า "ระดับท่านยังทำอะไรมันมิได้ ? มันมีอะไรดี" ท่านปุกล่าว "เรื่องนี้เรามอบให้ท่านหัวหน้ามือปราบนามย่อว่า ส.เสือ ไปจัดการ แต่เหล่ามือปราบล้วนกลัวเกรงท่าไม้ตายของผู้เฒ่าแซ่ชู" "ไม้ตายอันใด ?" แม้วไต้เฮียบกล่าวถาม "ไม้ตายสุดยอดนี้เรียกว่า 'หยกศิลาล้วนแหลกลาน' " จากคุณ : ลี้ตั่วฉุ่ย - [ 6 ส.ค. 46 10:12:48 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 41 พิมพ์ข้าม ขอแก้ไข#40 ===================================================== "คารวะท่านไต้เฮียบ" ท่านคำนับ พลางกล่าวว่า "เรามารายงานความก้าวหน้า เรื่องการปราบปรามผู้มีอิทธิพลแห่งบู๊ลิ้ม" แม้วไต้เฮียบเพียงพยักหน้าเป็นความหมายให้กล่าวต่อ (ช่วงนี้ท่านมิใคร่กล่าวมากความ เนื่องจากเหล่ากุนซือ ได้แนะนำให้ท่านอมฮอลล์และกล่าววาจาให้น้อยลง) ท่านปุกล่าวต่อ "ทุกอย่างดำเนินการไปได้ด้วยดี ยกเว้นเรื่องการปิดหอนางโลม หกแห่ง ของผู้เฒ่าแซ่ชู พวกเราไม่มีปัญญาทำอย่างไรกับมันได้" แม้วไต้เฮียบอดไม่ได้ต้องกล่าวอย่างขุ่นเคืองว่า "ระดับท่านยังทำอะไรมันมิได้ ? มันมีอะไรดี" ท่านปุกล่าว "เรื่องนี้เรามอบให้ท่านหัวหน้ามือปราบนามย่อว่า ส.เสือ ไปจัดการ แต่เหล่ามือปราบล้วนกลัวเกรงท่าไม้ตายของผู้เฒ่าแซ่ชู" "ไม้ตายอันใด ?" แม้วไต้เฮียบกล่าวถาม "ไม้ตายสุดยอดนี้เรียกว่า 'หยกศิลาล้วนแหลกลาน' " แม้วไต้เฮียบ ผงกศีรษะ พลางกล่าว "ท่าไม้ตายนี้สูญหายจากยุทธภพไปเป็นเวลานานไม่นึกว่ายังมีผู้สืบทอด แม้นว่าท่านทุ่มเทกำลังทำร้ายมันได้ แต่พวกท่านก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนอย่างเจ็บปวด เห็นทีเราต้องลงมือด้วยตัวเอง ให้มันได้รับทราบความร้ายกาจของ 'เพลงกระบี่มาร์เกตติ้ง' ของเราบ้าง" จากคุณ : ลี้ตั่วฉุ่ย - [ 6 ส.ค. 46 10:19:02 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 42 บุญเลิศและดอกรัก เห็นว่าไม่มีใครใส่ใจตนจึงโมโห บุญเลิศจึงใช้ลมปราณไร้รักผนึกท่าฝ่ามือวัชระ เป็นปราณกระบี่วัชระ สุดยอดท่าไม้ตาย ส่วนดอกรักก็ทำหน้าเก็กซิมเต็มที่และใช้วิชาลมปราณเปี่ยมน้ำใจเยื่อใยไมตรีชาตินี้ไม่สิ้นสูญผนวกกับกระบี่เก็กซิมไร้ล.ลิงสังหารสิ้น ไม่ว่าจะเป็นเหล่าปุ เสี่ยวบุช เสี่ยวบิน แม้วไต้เฮียบ ชวนอาบน้ำผึ้ง เสธหนั่น ซะราบเรียบ แล้วรีบเอาถุงมาเก็บอาหารที่เหลือ หลบหนีออกจากงานอย่างรวดเร็ว จากคุณ : บัณฑิตไร้วรยุทธ (Devil Cupid) - [ 6 ส.ค. 46 12:53:44 ]

ความคิดเห็นที่ 43 หลังการสังหารในครั้งนั้น ตึกเจ็ดหุนครึ่ง และสำนักพิรุณกระหน่ำ ก็เสื่อมโทรมลง ชื่อเสียงของ บุญเลิศและดอกรัก เป็นที่ระบือลือลั่น ดังคำกล่าวที่ว่า 'ตีเหล็กต้องตีขณะไฟแรง' บุญเลิศและดอกรัก จึงได้ฉวยโอกาส ตั้งพรรค'ดอกบัวคลี่' ขึ้นที่เมืองหยางโจว สืบสานปณิธานของพรรค 'มังกรคี่' ของท่าน 'โจ่วคง' และ 'ฉิงจื่อหลี' เมื่อครั้งกระโน้น (รายละเอียดหาอ่านได้จากหนังสือ 'มังกรคี่ปี้สิบทิศ' แต่งโดย 'หวงหนี้') หลังจากประสบความสำเร็จ ความหวังสุดท้ายของทั้งสองคือ ค้นหาชาติกำเนิดของตนเอง จากคุณ : ซ่งซือเต้า - [ 6 ส.ค. 46 13:40:58 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 44 พรรคดองบัวคลี่ ก่อตั้งต่อมาได้เพียง 3 เดือน ก็เกิดเหตการณื ประหลาดขึ้น... เหตการณืประหลาดนี้ เริ่มตั้งแต่คืนเดือนมืด ข้างแรมของเดือนสิบ เมื่อบุญเลิศ ได้ข่าวของคำภีร์ทานตะวันสุดยอดวิชา ทางอธรรมที่หายสาปสูญไปเมื่อหลายร้อยปีก่อน ที่เมือง ตาหลิ่ว..เขาจึงคิดจะลงไปเพื่อแย่งชิง อนึ่ง วิชาลมปราณไร้รักของตนนั้น เป็นวิชาที่ตัดความรู้สึกกับสตรีเพศได้ชั่วขณะ เพื่อเพิ่มพลังหยางในตัวเอง จึงน่าจะรวมกับวิชาทานตะวันที่เสริมพลังหยินในตัวได้ ความคิดคราวนั้นเพียงต้องการ เทียบฝีมือกับ วิชาไทเก็ก-เต๋าของเตียซำฮงให้ได้ แต่ในขณะนั้นเอง ทางด้าน ดอกรักก็เกิดตั้งท้องขึ้นมา.... ทำให้ บุญเลิศไม่สามารถลงไปสืบข่าวได้ด้วยตนเอง จึงได้ส่ง เสี่ยวทุยศิษย์เอกของพรรค กับศิษย์รุ่นหลังอีก 3 คนไปสืบข่าวแทน แต่แล้วศิษย์เอกของตน เสี่ยวทุย และศิษยน้อง กลับกลายเป็นศพที่พาดอยู่บนอาชาของมัน เรื่องข่าวการตายของศิษย์เอกของสำนักบัวคลี่ แพร่สะพัดไปทั่วยุทธจักร ผุ้คนต่างวิพากวิจารณ์ไปต่างๆนาๆ ว่า เหมือนประวัติศาสตร์ซ้ำรอย ของหมู่ตึกสำนักคุ้มกันภัยบารมี "ฮกอุยเปียก๊ก" บุญเลิศ นำศษย์เอกของตน มาชันสูตรดู กลับพบว่า....!!!!!!! จากคุณ : แสนฤทธา - [ 7 ส.ค. 46 20:18:20 A:203.150.11.11 X:203.113.34.7 ]

ความคิดเห็นที่ 45 __________________________// ปล.มารกระบี่ทัพพีแสนฤทธา ตายแล้วเหรอครับอุตส่าห์เปิดตัวซะยาวเลย เฮ้ออออ จากคุณ : แสนฤทธา - [ 7 ส.ค. 46 20:22:31 A:203.150.11.11 X:203.113.34.7 ]

ความคิดเห็นที่ 46 กลับพบว่า.... บาดแผลบนตัวศิษย์ผู้นั้น เกิดจาก กระบี่แสนฤทธา เขาพึมพำกับตัวเอง "นี่มัน เพลงกระบี่ของ จอมมารทัพพีกระบี่แสนฤทธา (หรือ อีกนาม เสี่ยวบิน) .... เป็นไปได้อย่างไร มันมิใช่ โดนปราณกระบี่วัชระ ของเรากับดอกรัก สิ้นชีพไปแล้วหรอกหรือ" "ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เสียงหัวเราะดังขึ้น พร้อมกับเงาร่างสายหนึ่ง พริ้วมายังด้านหลังของบุญเลิศ เขาหันกลับไปดู ที่แท้ผู้มาคือ ............ จากคุณ : หมื่นฤทธา - [ 7 ส.ค. 46 23:19:28 A:203.107.212.164 X: ]

ความคิดเห็นที่ 47 ขอแทรกหน่อย ดอกรักท้องได้ไงอะ จำได้ว่ายังปลอมตัวเป็นผู้ชายอยู่นี้หน่า จากคุณ : บัณฑิตไร้วรยุทธ - [ 8 ส.ค. 46 09:53:18 A:161.200.255.161 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 48 ภาคเสริม...ภายหลังจากหลบหนีจากหมู่ตึก เจ็ดหุนครึ่ง ------------------------------------------------------------------ เวลาผ่านไป 3 เดือน ตอนก่อร่างสร้างพรรคดอกบัวคู่นั้น ทั้งคู่จำเป้นต้องนอนเตียงเดียวกัน จึงทำไห้ บุญเลิศ หายบุญเลิศ(ควาย) รู้ว่าดอกรักที่สาบานเป็นพี่น้องกับตนนั้น แท้จริงเป็น หญิงสาวรุ่นรูปงามนางหนึ่ง ท่ามกลางอากาศปลายฤดูหนาว ชาย1 หญิง1 ไม่มีอะไรทำนอกจาก......!!! ถามสารทุกข์สุกดิบกัน... และตกลงปลงใจสาบานเป็น คู่ชีวิตร่วมทุกข์ร่วมสุข กัน เด็กน้อยในครรถดอกรักจึงมีต้นกำเนิดมาฉะนี้เอย จากคุณ : แสนฤทธา - [ 8 ส.ค. 46 11:02:24 A:203.150.11.11 X:203.113.34.8 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ที่แท้ผู้มาคือ "เซี่ยงเส้าหลง" ผู้มาจากศตวรรษที่ 21 เซี่ยงเส้าหลง กล่าวว่า "เรามาเพื่อตามหาภรรยา คนที่ หนึ่งสี่สิบเก้า ซึ่งหลบหนีออกมาจากฮาเร็มของเรา" บุญเลิศกล่าว "แล้วท่านหัวเราะหาพระแสงหอกดาบมารดามันอันใด ?" จากคุณ : อวี้เหวินละลายกระดูก - [ 8 ส.ค. 46 17:25:07 A:203.170.177.3 X: ]

ความคิดเห็นที่ 50 correction --> คนที่ หนึ่งร้อยสี่สิบเก้า จากคุณ : อวี้เหวินละลายกระดูก - [ 8 ส.ค. 46 17:26:32 A:203.170.177.3 X: ]

ความคิดเห็นที่ 51 เซี่ยงเส้าหลงตอบอย่างอารมณ์ดี "เราหัวเราะหาดาบร้อยชนะที่ภรรยาคนที่หนึ่งร้อยสี่สิบเก้าของเราขโมยมาด้วยหนะสิ ว่าแต่ทำไมท่านต้องพูดคำหยาบด้วย" ---------------------------------------------------------------------------------------- ปล.เพื่อความครึกครื้นของกระทู้นี้ข้าพเจ้าได้ไปตั้งกระทู้แนะนำกระทู้นี้ไว้ที่ โต๊ะห้องสมุด กลุ่ม"หนังสือและการประพันธ์" และก็ กลุ่ม"ถนนนักเขียน" จากคุณ : พิษที่อยู่ทิศใต้ - [ 8 ส.ค. 46 22:27:18 A:203.156.28.30 X: ]

ความคิดเห็นที่ 52 มาแล้วครับ ข้ามห้องจากถนนนักเขียนสู่ห้องนี้  ว่าแล้วก็บรรเลงเลย   ที่แท้เด็กน้อยในครรภ์  พอคลอดออกมาเป็นแฝดสาม  ทั้งสองจึงตั้งชื่อแก่มันทั้งสามว่า แดนยี้  บิ้กยี้  บีมยี้   หรือเรียกรวมๆ กันว่า ดีซู่ปี้ ยามเป็นทารก  ทั้งสามชอบร้องเพลงมากกว่าร้องหิวนม และด้วยพ่อที่เป็นบุรุษหนุ่มหน้าหยกแห่งยุค  แม่เป็นสาวงามหยาดฟ้า ทั้งสามจึงมีหน้าตาหล่อเหลาสุดขั้ว เป็นเหตุให้เด็กผู้หญิงในเมืองต่างพากันตั้งเป็นสมาคมคนรักดดีซู่ปี้ แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 46 23:39:15 จากคุณ : ณัฐกร - [ 8 ส.ค. 46 23:30:39 ]

ความคิดเห็นที่ 53 บุญเลิศ เห็นว่ามือกระบี่อันดับหนึ่งแห่งรัฐฉิน ผู้นี้ มิอาจดูแคลน ทั้งยังอาจใช้ประโยชน์ได้ จึงกล่าว "เห็นแก่ ความสามารถในเชิงกระบี่ และเชิงสตรีของท่าน ถือว่าเรากล่าวผิดไป ขออภัยท่านไว้ณ.ที่นี้ด้วย" มันแหงนหน้าขึ้นมองฟ้า พลางกล่าว "หากท่านต้องการทราบว่าดาบร้อยชนะของท่านอยู่ที่ไหน เพียงทำงานให้เราสองชิ้น เรารับประกันจะส่งมอบดาบถึงมือท่าน พร้อมทั้งยังกำนัลภรรยาคนที่ร้อยห้าสิบให้แก่ท่านอีกด้วย" เซี่ยงเส้าหลง เริ่มหวั่นไหวต่อข้อเสนอ จึงขอรับฟัง บุญเลิศกล่าว "งานชิ้นแรกคือ สืบหาเบาะแส คำภีร์ทานตะวัน มาให้แก่เรา และอีกชิ้นคือ ........." จากคุณ : มารเฒ่าที่อยู่ทิศตะวันออก - [ 8 ส.ค. 46 23:42:11 A:203.107.211.63 X: ]

ความคิดเห็นที่ 54 โอยฮา T__T (ไม่ได้ร้องไห้นะ หัวเราะจนน้ำตาไหล) จากคุณ : เชษฐา (เชษฐา) - [ 9 ส.ค. 46 00:13:52 ]

ความคิดเห็นที่ 55 " ...คือ... คือ...อ่ะ ..อะ..อา ..ช.. ช... ช่วยข้า ด.. ด.. ด้วย มีคนวางยาพิษข้า....อาาา " ยังไม่ทันที่บุญเลิศจะกล่าวถึงสิ่งสำคัญชิ้นที่สอง เขาก็ได้ขาดใจล้มลง ปล่อยให้สิ่งที่เขาจะกล่าวกลายเป็นปริศนาดำมืด!?!?! มือกระบี่มานพหนุ่มเห็นดังนั้นก็ตกใจแทบสิ้นสติ ... สักพักเมื่อเรียกสติคืนได้แล้ว เขาได้ประกาศก้องแก่จอมยุทธทั้งหลายว่า "...เรื่องนี้มัีนต้องมีเงื่อนงำอะไรบางอย่าง ฆาตกรต้องอยู่ในกลุ่มพวกเรานี่แหละ ... ข้าจะต้องสืบรู้ความจริง และกระชากหน้ากากของมันออกมาให้ได้ ข้าขอเอาชื่อของคุณปู่ 'คินดะอิจิ' เป็นเดิมพัน !?!?!..." แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 46 01:39:47 จากคุณ : มาจากห้องบันเทิงเอเฃีย (NUTTYCHAN) - [ 9 ส.ค. 46 01:34:21 ]

ความคิดเห็นที่ 56 . จากคุณ : เซียวลี้ปังตอ (Z4t4nGuru bofh) - [ 9 ส.ค. 46 01:53:22 ]

ความคิดเห็นที่ 57 dfas จากคุณ : s - [ 9 ส.ค. 46 02:18:01 A:203.150.11.11 X:203.113.38.6 ]

ความคิดเห็นที่ 58 คำพูดที่เขาได้ทิ้งท้ายไว้ก่อนตายคือ "ข้าวผัดจานละ 5000" จากคุณ : smt - [ 9 ส.ค. 46 02:23:18 A:203.150.11.11 X:203.113.38.6 ]

ความคิดเห็นที่ 59 หงะ...พระเอกตายเลยเหรอ แล้วจะต่อยังไงล่ะเหวย.......แต่ไหน ๆ ก็ตายไปแล้วจะได้ให้ลูก ๆ บุญเลิศเล่นมุข"ใครสังหารท่านพ่อออออออ"ได้ซะที อิ อิ อิ จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 9 ส.ค. 46 05:31:59 ]

ความคิดเห็นที่ 60 .........เซี่ยงเส้าหลงหลังจากประกาศสืบหาฆาตกรแล้วก็ครุ่นคิดว่าเรื่องนี้ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับคัมภีร์ทานตะวันเป็นแน่และยังมีปริศนาของบาดแผลกระบี่บนร่างศิษย์ของบุญเลิศอีกซึ่งถ้าเป็นของจอมมารทัพพีกระบี่แสนฤทธาจริง ๆ ก็น่ากลัวมากเพราะจอมมารผู้นี้ยากจัดการได้ เขาจึงออกเดินทางเพื่อสืบหาสาเหตุทั้งหมดของเรื่องราวนี้พร้อม ๆ กับตามหาภรรยาคนที่ร้อยสี่สิบเก้าไปด้วย....... ฝ่ายดอกรักหลังจากสูญเสียสามีก็ได้เลี้ยงลูก ๆ ทั้งสามเพียงลำพังและได้ถ่ายทอดวิทยายุทธ์ทั้งหมดให้แก่ลูก ๆ พร้อมกับหวังว่าพวกมันจะแก้แค้นให้บิดาสำเร็จ สิบแปดปีผ่านไปไวเหมือนโกหก......บิ๊กยี้-แดนยี้-บีมยี้เติบใหญ่ขึ้นดอกรักเห็นว่าเรียกเช่นนี้คงไม่เหมาะกับอายุเลยเปลี่ยนเป็นเรียกหาว่าเสี่ยวบิ๊ก เสี่ยวแดนและเสี่ยวบีม นางเรียกลูก ๆ เข้ามาพร้อมกับสั่งให้ออกเดินทางเพื่อล้างแค้นให้บิดา และได้มอบกระบี่นีชางนะจ๊ะจิงจากับกระบี่กิมกังเกี่ยมแก่ลูก ๆ "แบ่ง ๆ กันใช้นะลูก แม่มีแค่สองเล่มแต่ดันเกิดมาสามคน เวลาเจอศัตรูคนไหนไม่มีกระบี่ก็ใช้ฝาโอ่งป้องกันตัวไปก่อนนะลูก" พร้อมกับสั่งให้ไปหาเฮียฮ้อเพื่อฝึกวิชาเพิ่มเติมแต่ถ้าไม่พบเฮียก็ไปหาอากู๋แทนก็ได้เพราะวิทยายุทธสูงส่งไม่แพ้กันและอาจได้รับคำแนะนำจากท่านป้าเบิร์ดซึ่งเป็นยอดฝีมือที่หนึ่งแห่งแผ่นดินขณะนี้ก็เป็นได้ ทั้งสามหนุ่มได้ออกเดินทางจากสำนักใหญ่พรรคดอกบัวคลี่ พลันที่ก้าวเท้าซ้ายออกจากสำนัก....................... แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 46 07:44:26 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 46 05:53:47 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 46 05:52:26 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 46 05:51:49 จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 9 ส.ค. 46 05:50:21 ]

ความคิดเห็นที่ 61 พลันก็บังเกิดเสียง " อี๊ย " สาเหตุเกิดจากทั้ง 3 ได้บังเอิญไปเหยียบ ............ บิ๊กยี้ : เผลอเหยียบ มูลช้าง ซะได้ บิ๊กแดน : ตายล่ะ เหยียบขี้ไก่ อีกแล้วเรา บิ๊กบีม : แย่สุดดดดดด เท้าทั้งสองของเรา ดันเหยียบหมดทั้ง 2 กองเยยล่ะ สวรรค์ช่างเล่นตลกกับพวกเราจิงน้อ " เฮ้อ " 3 หนุ่มอุทานพร้อมกันด้วยความไม่ตั้งใจ แต่ด้วยทั้ง 3 เกรงว่าหากกลับไปเปลี่ยนรองเท้าใหม่ ก็คงเสียเวลาอีกหลาย จำต้องเดินแบบกระเผลก ๆ เอียงกระเทเล่ ประคองกันไปทั้ง 3 คน ไปจนถึง คูน้ำแห่งหนึ่ง จากคุณ : beeee_ee@yahoo.com - [ 9 ส.ค. 46 09:59:04 A:61.193.164.194 X: ]

ความคิดเห็นที่ 62 บัดดล ก็บังเกิดเสียงดังกึกก้องลั่นพสุธา สนั่นหวั่นไหว ด้วยท่วงทำนองอันเร่งร้อน ว่า " อ้ายหน้าไหน ที่มันบังอาจมาเหยียบ อุนจิมหากาพย์ของข้า ที่โลกนี้มิมีใครเทียบทันได้เนี่ย " " หา " ทั้ง 3 หนุ่มหน้าหยกต่างพร้อมใจกันส่งเสียงออกมาด้วยความตกใจสุดขั้ว จากคุณ : beeee_ee@yahoo.com - [ 9 ส.ค. 46 10:07:47 A:61.193.164.194 X: ]

ความคิดเห็นที่ 63 เหตุการณดังนี้จึงไม่พ้นการต่อสู้ตาเฒ่าเจ้าของเสียงโผล่มาอย่างเร่งร้อนฟาดฝ่ามือ ระเบิดถั่วดำ ออกมา 3แฝดต่างแยกย้ายจากกัน เสี่ยวแดนกระเด็นไปด้านขวา เสี่ยวบีมกระเด็นไปด้านซ้าย ส่วนเสี่ยวบิ๊ก กระเด็นตกลำน้ำไป ตาเฒ่าหัวเราะฮาๆ เสี่ยวแดนโมโหจัดตะคอกถามไปว่า "เจ้าเป็นใคร" ตาเฒ่า"ข้าบิ๊กตุ๋ย ฉายา ตุ๋ยซี8 เมื่อครั้งกระโน้นโด่งดังในหน้า 1 ข่าวยุทธภพมาช้านาน ว่าแต่พวกเจ้าก็หล่อๆกันดีนะ มาเป็นศิษย์ข้าไหมข้าชอบศิษย์หล่อๆ" เสี่ยวบีมได้นึกถึงคำมารดากล่าวไว้ ให้ระวังตุ๋ย ซี 8 คนนี้ไว้มันชอบทำลายหนุ่มๆอย่างยิ่ง 'โอแย่แล้วฝีมือเราก็สู้ไม่ได้จะทำไงดี' ทันใดก็มีเสียงระเบิดโครมดังสนั่น ปรากฎเป็นชายหน้ากากอินทรีพร้อมนกอินทรีย์ยักษ์ตัวหนึ่ง "เจ้ายังกล้าออกมาระรานผู้คนอีกหรือ" ตาเฒ่าพอได้เห็นหน้าถึงกับร่างกายชาด้านไปครึ่งท่อนพอได้สติก็หนีไปทันที ส่วนยอดยุทนั้นก็นำร่างของเสี่ยวบิ๊กวางลงแล้วกล่าวว่า "นี่พี่น้องท่านหรือไม่ มันจมน้ำได้รับพิษ ราวารี(ราน้ำ) ให้รีบไปหาหมอบ้วงโดยด่วน มิฉนั้นหากขึ้นสู่สมองก็ยากรักษาแล้ว" กล่าวจบก็จากไปทิ้งให้ 2 เฮียตี๋ตกตะลึง... จากคุณ : จอมดาบไร้คม - [ 9 ส.ค. 46 10:45:11 A:203.155.22.210 X: ]

ความคิดเห็นที่ 64 ทั้งสองเฮียตี๋ก้อเสาะหา หมอบ้วง พบ ณ.หุบเขาคนโฉด และ ด้วยแรงศรัทธา และกำลังใจจากคนทั้งแผ่นดิน เสี่ยวบิ๊ก ก็หายดีราวกับปาฏิหารย์ ทั้งยังได้รับการถ่ายทอด กระบวนท่า หัตถ์โลหิต จาก พี่ใหญ่แห่งหุบเขาคนโฉด นอกจากนั้น ยังสืบทราบเบาะแสของผู้สังหารบิดา ซึ่งจากการรวบรวมข้อมูลพบว่า ผู้เข้าข่ายต้องสงสัยมีสามคน ได้แก่ คนแรก : อาวเอี้ยงฮ้อ ผู้สืบทอดวิชาของพิษปัจฉิม อ้าวเอี้ยงฮง ซึ่งมีฝีมือการใช้พิษระบือลือเลื่อง คนที่สอง : ...... จากคุณ : สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร - [ 9 ส.ค. 46 11:59:26 A:203.107.203.75 X: ]

ความคิดเห็นที่ 65 คนที่สอง : กังปอะเปี๊ยะผู้สืบทอดความเจ้าเล่ห์และชาญฉลาดจากกังเปียกเฮ๊าะ ส่วนคนที่ 3 ยังไม่มีข่าวใดๆ เล็ดลอดออกมา แต่ด้วยความสามารถของทั้ง 3 เสี่ยวก็ได้ข่าวมาว่าการจะสืบหาคนร้ายคนที่ 3 นั้นต้องหาตัวชายผู้หนึ่งก่อน ชายผู้ไม่เกรงกลัวอิทธิพลใดๆ อาศัยอยู่ทางใต้ของหมู่บ้านส่วยส่วย นามว่า ต้วนชูวิก จากคุณ : กวางตุ้งหวาน - [ 9 ส.ค. 46 12:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขอโพสแนะนำผู้สนับสนุนการแต่งนิยาย ก่อนละกันนะครับ รวบรวมก่อนถึงแค่ ข้อความโพสที่ 66 ละกันนะครับ (66 ของผมเอง แสนฤทธา) เผื่อว่า วันหลังจะมีใครเอาไปพิมพ์ จะได้ดูชื่อกันว่า ใครแต่งกันบ้าง คงจะ ฮา ฮา ดีนะครับ -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- เริ่มกันเลยนะครับ เพื่อไม่ให้เสียเวลา... 1. ฟงอี้หนาย = ผู้ตั้งกระทู้ ,(ความเห็นที่ 33) 2. weekest (ความเห็นที่ 1) 3. หมกศักดิ์ (ความเห็นที่ 2) 4. อ๊อดน้อยใส่แว่น (ความเห็นที่ 3,8,13,60) 5. บัณฑิตไร้วรยุทธ (ความเห็นที่ 4,7,14,19,34,38,42) 6. กงจื้อสำราญ : D (ความเห็นที่ 5,6,9,20 ) 7. ย่งย้ง (ความเห็นที่ 10) 8. Lily of the Valley (ความเห็นที่ 11) 9. ตู้ฝูเว่ย (ความเห็นที่ 12,30,31) 10. ลี้ตั่วฉุ่ย (ความเห็นที่ 16,25,26,39,41) 11. ปีศาจสุรา (เมามายเดียวดาย) (ความเห็นที่ 17) 12. จอมดาบไร้คม (ความเห็นที่ 18,36,63) 13. แสนฤทธา (ความเห็นที่ 27,44,48) 14. มิโรสลาฟ ดุ๊กดิ๊ก (ความเห็นที่ 29) 15. มันตั้ม(น้องมันตรัย) (ความเห็นที่ 37) 16. ซ่งซือเต้า (ความเห็นที่ 43) 17. หมื่นฤทธา (ความเห็นที่ 46) 18.อวี้เหวินละลายกระดูก (ความเห็นที่ 49) 19. พิษที่อยู่ทิศใต้ (ความเห็นที่ 51) 20. ณัฐกร (ความเห็นที่ 52) 21. มารเฒ่าที่อยู่ทิศตะวันออก (ความเห็นที่ 53) 22. มาจากห้องบันเทิงเอเฃีย (NUTTYCHAN) (ความเห็นที่ 55) 23. smt (ความเห็นที่ 58) <== บทพี่พูดสั้นมากเลย 24. beeee_ee@yahoo.com (ความเห็นที่ 61,62) 25. สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ความเห็นที่ 64) 26. กวางตุ้งหวาน (ความเห็นที่ 65) รวมทั้งสิ้น 26 คน โดยที่จะดูว่าใครแต่งกี่ครั้ง ก็ ให้ดูจากจำนวน ข้อความที่โพสละกันนะครับ อนึ่ง ความห็นที่ 15,21,22,23,24,28,32,35,45,47,50,54,56,57,59,66 เป็นการให้คำแนะนำ จึงขอข้ามไป และ 40 = 41 จึงรวมเป็นอันเดียวกัน -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ปล.จบเมื่อไหร่ก็ มาสรุปกันอีกทีนะครับ เฮ้อออ เหนื่อยจริงๆ วันนี้ ผมขอ งดแต่งแล้วกันนะครับ เหนื่อยเลย... แหะ แหะ จากคุณ : แสนฤทธา (แสนฤทธา) - [ 9 ส.ค. 46 13:00:04 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เขาเป็นบุคคลผู้หนึ่งที่ไม่เคยเกรงกลัวอิทธิพลใด ๆ ในใต้หล้า และเป็นผู้กุมความลับที่สำคัญที่สุดของเรื่องราวของ 3พี่น้องแฝดทั้งหมด แต่เขามีนิสัยเสียอย่างหนึ่งก็คือ มักจะพูดบอกกล่าวเหตุการณ์ทุกอย่าง ด้วยอักษรย่อ ซึ่งบุคคลใดก็ตาม เมื่อได้ฟังแล้ว ต้องตรึกตรองและวิเคราะห์เรื่องราวให้ถึงแก่นแท้เสียก่อน จึงจะเข้าใจเรื่องทั้งหมดได้ มาบัดนี้ เมื่อแฝดหนุ่มหน้าหยกทั้ง 3 ได้ค้นพบจนเจอเขาผู้นี้แล้ว ความจริงทุกอย่างจึงได้กระจ่างแจ้งว่า มือสังหากบุคคลที่ 3 ก็มิใช่ใครที่ไหน ที่แท้เขาก็คือ ...... เซ้งจางฮู ศิษย์เอกของเซ้งคุน อดีตอาจารย์ของราชสีห์ขนทองเสี่ยซุง นั่นเอง จากคุณ : beeee_ee@yahoo.com - [ 9 ส.ค. 46 13:55:13 A:61.193.164.194 X: ]

ความคิดเห็นที่ 68 เมื่อทั้ง 3 เจอเบาะแสทั้งหมดแล้ว จึงได้เร่งเดินทางออกตามหาว่า ใครใน 3 คนนี้เป็นฆาตกรที่สังหารบิดาตัวจริงกันแน่ แต่เนื่องจากว่า การที่จะไปตามหาคนทั้ง 3 ทีละคนนั้น ต้องใช้เวลามาก และอาจจะเสียค่าใช้จ่ายเยอะด้วย ทั้ง 3 หนุ่มหน้าหยก จึงได้ปรึกษาหารือกัน ได้ผลสรุปว่า พวกเขาควรจะแยกย้ายกันออกสืบหากันคนละคน จะดีกว่า โดย เสี่ยวบิ๊กไปสืบทางเซ้งจางฮู เสี่ยวแดนไปสืบทางกังปอเปี๊ยะ เสี่ยวบีมไปสืบทางอาวเฮียงฮ้อ ได้ความอย่างไรก็ไปพบกันที่ พรรคแสงธรรมชี้นำทางสว่างสู่แดนไกล ในวันเพ็ญเดือนสิบสองที่จะถึงนี้ หลังจากที่ทั้ง 3ได้นัดแนะกัน ก็เริ่มแยกย้ายกันไปคนละทาง จากคุณ : beeee_ee@yahoo.com - [ 9 ส.ค. 46 14:18:26 A:61.193.164.194 X: ]

ความคิดเห็นที่ 69 ...เสี่ยวบิ๊ก ผู้เดินทางไปสืบทางเซ้งจางฮู ได้เิดินทางมาตามลำพัง ระหว่างทางได้แวะพักที่ริมลำธาร ยังมิทันที่บุรุษหนุ่มจะนั่งพัก เข้าำได้เหลือบมองเห็นหญิงสาวนางหนึ่งกำลังเปลื้องผ้าอาบน้ำอยู่ในลำธารอย่างสนุกสนาน นางงามผู้นี้ เป็นหญิงงามมีนามว่า "แม่นางน้องจวนจิฮุน" ซึ่งเป็นที่หมายปองของบุรุษทั้งเมือง ด้วยความที่น้ำในลำธารช่างใสเย็นเสียเหลือเกิน ทำให้นางเพลินเพลินอยู่กับการอาบน้ำ โดยมิทันไ้ด้สังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มได้ลอบมองหล่อนอยู่ ความปรารถนาได้บังเกิดขึ้่นภายในใจเสี่ยวบิ๊ก เขาปล่อยใจให้เคลิ้มไปตามความงามของนางโดยมิทันได้เฉลียวใจว่า อีกด้านหนึ่งของลำธารมีสายตาคู่หนึ่งมองมายังแม่นางน้องจวนจิฮุนเช่นกัน เสี่ยวบิ๊กมิือาจทนต่อความปรารถนาในตัวนางอีกต่อไปได้ เขาจึงกระโจนออกมาจากพุ่มไม้ แสดงตัวแก่แม่นางน้องจวนจิฮุน นางตกใจเป็นกำลัง รีบขึ้นจากน้ำ ความเสื้อผ้าอาภรณ์มาใส่ เสี่ยวบิ๊กมองตาำไม่กระพริบ นางน้องจวนจิฮุนเรียกร้องให้คนช่วย ทันใดนั้นก็ปรากฎร่างชายผู้หนึ่งขึ้นที่อีกด้านของลำธาร... จากคุณ : NUTTYCHAN - [ 9 ส.ค. 46 15:07:19 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ชายที่อยู่อีกด้านของลำธารปรากฏกายหลังพุ่มไม้ ทันทีที่เสี่ยวบิ๊กเห็นหน้าของชายผู้นั้นอย่างชัดเจน ทำให้เขาตกใจยิ่งนัก..... เสี่ยวบิ๊ก : อาแดน ไยจึงเป็นเจ้า แล้วกังปอเปี๊ยะเล่า เจ้าตามเจอแล้วรึ เสี่ยวแดน : ข้าแค่หลงทางมาเท่านั้นแหละ ว่าแล้วเสี่ยวแดนก็เดินจากไป เสี่ยวบิ๊กหันมามองแม่นาง จวนจิฮุน ต่ออย่างไม่วางตา จากคุณ : กวางตุ้งหวาน - [ 9 ส.ค. 46 15:41:34 A:203.144.187.62 X: ]

ความคิดเห็นที่ 71 เมื่อเสี่ยวแดนจากไป เสี่ยวบิ๊กจึงเห็นว่าอยู่กับนางเพียงลำพังแล้ว ได้ทีเข้าไปหวังเข้าไปสมสู่ครอบครองนางเป็นของตนเอง ทว่าอนิจจา บุรุษหนุ่มหาได้รู้ไม่ว่าอันตรายจะกล้ำกรายเข้ามาสู่ตัว ...เพราะเขาหาได้รู้ไม่ว่านางมีพิษสงเพียงใด ...บุรุษหนุ่มทั้งเมืองที่หวังได้ตัวนางล้่วนแต่ต้องพ่ายแพ้ให้แก่ฝีปากและฝ่ามือตบอรหันต์ของนาง จนนางได้รับฉายาว่า "ยัยตัวร้าย" เสี่ยวบิ๊กเข้าประชิดตัวนาง ฉีกเสื้อผ้าของนางออก จิฮุนเห็นว่านางไม่มีทางสู้แล้ว นางจึงได้เผยธาตุแท้ออกมา ใช้ฝ่ามืออรหันต์ยายตัวร้ายตบเข้าที่บ้องหูของเสี่ยวบิ๊ก และกล่าวออกมาด้วยถ้อยคำประจำตัวว่า "อยากตายหรือไง" เสี่ยวบิ๊กทำอะไรไม่ถูกได้แต่ทำท่าติ๋มๆ ดูเจี๋ยมเจี้ยมยิ่งนัก มานพหนุ่มเห็นท่าจะสู้นางไม่ได้จึงวิ่งหนีลับเข้าไปในป่า ... นางหัวเราะออกมาลั่่นป่าแห่งนั้น เสียงหัวเราะของนางทำให้ฝูงนกและสัตว์ในป่านั้นแตกกระเจิงไปคนละทิศคนละทาง จึงเป็นที่มาของตำนานรัก "ยายตัวร้ายกับนายเจี๋ยมเจี้ยม" จากคุณ : NUTTYCHAN - [ 9 ส.ค. 46 16:11:09 ]

ความคิดเห็นที่ 72 "เจ้าขอทานน้อย!!! เจ้าคิดจะทำอะไรกับลูกพี่ลูกน้องข้า!!!" เสี่ยวบิ๊ก ต๊กกะจัย จึงรีบหันไปหาต้นเสียง แต่เขากลับพบแต่ความว่างเปล่า... ทันใดนั้นเเอง เขาก็ ถูกของแข็งชนิดนึง จี้สกัดที่จุดชายโครง ทำให้เขาไม่สามารถหันไปหาผู้ที่ถูกจี้จุดได้ (ปล.เปลี่ยนชื่อดีกว่ามั๊ยครับพี่ ทำไมต้องบิ๊กดีทูบีด้วยอ่ะ -_-") "ผุ้อาวุโส ข้าไม่ได้ตั้งใจจะแอบมองเรือนร่างของแม่นาง เพียงแต่แม่นางผู้นี้ช่างสวยงามจับใจข้าเหลือเกิน..." "หึ หึ เจ้าคนไร้ยางอาย มาทำลับๆล่อ แอบมองหญิงสาวอาบน้ำ ต้องไม่ใช่คนดี!!!" "ถ้าท่านว่าข้า เป็นคนไร้ยางอายต่ำช้า หรือท่านเป็นคนดี? ท่านก็แอบมองแม่นางที่เป็นลูกพี่ลูกน้องท่าน.. ข้าว่าท่านต่ำช้าและไร้ยางอายยิ่งกว่าข้าซะอีก " "บังอาจ!!! เจ้าว่าข้าไร้ยางอายงั้นรึ เจ้ารู้มั๊ยว่าเจ้ากำลังพูดอยู่กับใคร ห๋า!!!" "ถ้าท่านไม่บอกข้า แล้วข้าจะไปรู้ได้ไงเล่า" "หึ หึ เห็นทีเจ้าจะต้องตายอย่างโง่งมซะแล้วละ" "ช้าก่อน!!!" "อ้ะ แม่นางจีฮุน" "สัตน์!!! เจ้าไสหัวไปได้แล้ว ข้ามีอะไรจะถามเจ้าหนุ่มลามกคนนี้ซักหน่อย" "ตะ..แต่..แต่ว่า...." เสี่ยวบิ๊ก รู้สึกถึง พลังลมปราณแผ่ซ่านมาจากทางด้านหลังของตน จึงรีบสงบจิตใจ เดินลมปราณป้องกันตนเอง แต่กระนั้น ก็ทให้เขาเกือบสิ้นสติ "ดะ..ได้...ข้าไปก็ได้ บุญรักษานะแม่นาง!!!" สันต์หันไปบอกกับชายอีกคนที่ทรงกายไม่อยู่ "กลับเว้ย เสธ.แดง!!!" .......................................................... .......................................................... กลิ่นหอมของดอกไม้จางๆ ผสมกับกลิ่นกายของนาง ทำให้เสี่ยวบิ๊ก ฟื้นคืนสติขึ้นมา ภาพที่เห็นข้างหน้า เป็นภาพเงาอันลางเลือนของสตรีนางหนึ่ง เขาส่ายหัว สลัดความมึนงง ใบหน้าของสตรีนางนั้นค่อยๆปรากฏชัดขึ้น เป็นใบหน้ารูปไข่ คิ้วยาวเรียวโค้งสีดำเงางาม ดวงตาของนางกลมโตสุกใส เต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์เย้ายวนใจ จมูกโด่งเป็นสัน รับกับปากรูปกระจับสีแดงระเรื่อ แก้มของนางสดใสสีชมพู ของดรุณีแรกแย้ม นางคงมีอายุไม่เกิน สิบเจ็ดสิบแปดปี อ่าา ข้าหลงรักนางเข้าแล้ว!!! จากคุณ : แสนฤทธา - [ 9 ส.ค. 46 16:15:07 A:203.150.11.11 X:203.113.34.11 ]

ความคิดเห็นที่ 73 อ้าวว ตายละ ตะกี้ หยุดอยู่ที่ ข้อความที่69 เอง ฮืออ ฮือออ ขออภัย!!! จากคุณ : แสนฤทธา - [ 9 ส.ค. 46 16:16:43 A:203.150.11.11 X:203.113.34.11 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เสี่ยวบิ๊กเกิดอาการงงจัด "นี่ข้าจะเล่นตามบทไหนดีเนี่ย" มันกล่าวได้เพียงนี้ก็ตัดปัญหา สลบไปอีกครั้ง ช่างกล้องจึงได้ถ่ายไปยังเสี่ยวบีม มันติดตามไปยังทิวเขาสูงแดนประจิมเพื่อเสาะหาอ้าวเอี้ยงฮ้อ ยามนี้ใกล้คำมืดมันจึงเสาะหาวัดร้างเพื่อพักผ่อนคืนหนึ่ง เพียงมันเริ่มเสาะหา ผู้กำกับก็จัดเตรียมวัดร้างให้สมใจนึก มันเข้าไปในวัดร้างนั้น นั่งลงแล้วล้วงเอาหมั่นโถวในอกเสื้อออกมา "ว้า บูดแล้วนี่หว่า" มันจึงโยนทิ้งไป จากคุณ : บัณฑิตไร้วรยุทธ - [ 9 ส.ค. 46 21:56:37 A:210.86.200.29 X: ]

ความคิดเห็นที่ 75 ตัดกลับมาที่เสี่ยวบีม ---------------------------------------- ในที่สุดเสี่ยวบีมตามหาจนพบ อาวเอี้ยงฮ้อ ที่ค่ายสำนักของท่าน แต่พบว่าท่านมิใช่ผู้สังหารบิดาตน อาวเอี้ยงฮ้อ เห็นเสี่ยวบีมหน่วยก้านดี จึงชักชวนเข้าร่วมในค่าย หลังจากเห็นเพลงกระบี่ของ เสี่ยวบีม แล้ว อาวเอี้ยงฮ้อ ได้ให้คำวิจารณ์ว่า "กระบี่เก๊กซิมจี่แชงัง (กระบี่เก๊กซิมไร้ล.ลิง) ซึ่งมารดาท่านถ่ายทอดมานั้น แม้นว่าร้ายกาจ แต่มิใคร่เหมาะกับบุรุษรูปงามอย่างท่าน" จากนั้นได้ดัดแปลงกระบวนท่า และชี้แนะจนเสี่ยวบีมได้เพลงกระบี่ชุดใหม่ นามว่า "เก๊กหล่อจี่แชงัง (กระบี่เก๊กหล่อไร้ร.เรือ)" จากคุณ : สิบสามกระบี่ปลิดวิญญาณ - [ 9 ส.ค. 46 22:03:16 A:202.28.179.70 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 76 แปะ แปะ แปะ ขอบคุณครับ คุณ บัณฑิต กำลังจะมา แก้บทอยู่เชียว งั้นต่อเลยครับ จากคุณ : แสนฤทธา - [ 9 ส.ค. 46 22:05:56 A:203.150.11.11 X:203.113.34.7 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ภาคเสริมเรื่องของเสี่ยวบีม........ในวัดร้างขอรับ พลันบังเกิดเสียงหัวร่อดังขึ้นมาจากด้านในวัดร้างเสี่ยวบีมเกิดความสงสัยจึงเดินเข้าไปดูก็พบเห็นชายชุดดำผู้หนึ่งยืนหัวร่ออย่างเบิกบานใจ เสี่ยวบีมจึงถามว่า"พี่ท่านนี้คงมีเรื่องเบิกบานใจจึงหัวร่อดังถึงเพียงนี้?"ชายชุดดำกล่าวว่า"ข้าดีใจที่สำเร็จสุดยอดวิชาดาบซึ่งเพียรพยายามฝึกฝนมาเป็นเวลานาน เพื่อวิชานี้ข้าต้องฝึกชักดาบถึงวันละ1999ครั้งเป็นเวลา1999วันจึงสำเร็จ" เสี่ยวบีมพลันนึกถึงบุคคลในตำนานซึ่งท่านแม่เคยเล่าให้ฟัง "หรือว่าท่านคือจอมดาบหิมะแดง โป้วอั้งเสาะ โป้วไต้เฮียบ" ชายชุดดำกล่าวว่า "ข้ามิรู้จักชายที่เจ้าว่า ข้าแซ่เจี๊ยะ นามว่า บ่จ่าย ที่ข้าฝึกสำเร็จคือสุดยอดวิชากินแล้วชักดาบ นับแต่นี้จะไม่มีเหลาสุราใดที่ข้ารับประทานฟรีไม่ได้อีกต่อไป 5555555 ยามนี้ข้าอารมณ์ดียิ่งนัก เจ้าจะเป็นศิษย์ข้าหรือไม่ ถ้ายอมติดตามข้าเจ้าจะไม่มีวันอดตายเป็นอันขาด 5555555" เสี่ยวบีมก้มหน้าครุ่นคิดอยู่ครึ่งค่อนวันจึงเงยหน้าขึ้นเพื่อตอบคำถามแต่ปรากฏว่าจอมชักดาบเจี๊ยะบ่จ่ายได้จากไปแล้วแต่มันทิ้งเคล็ดวิชาชักดาบไว้ให้แก่เสี่ยวบีมพร้อมข้อความสั้น ๆ ว่า "ได้พบพานนับเป็นวาสนา ข้าขอกำนัลเคล็ดวิชาให้ หวังว่าคงได้พบกันอีก 5555555" ขณะนั้นเป็นยามเช้าพอดีเสี่ยวบีมจึงออกเดินทางต่อไป........ แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 46 22:22:10 จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 9 ส.ค. 46 22:16:19 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อ้าว ช้าไปแล้วเหรอนี่ งั้นเรื่องในวัดร้างถือเป็นภาคเสริมก่อนพบอาวเอี้ยงฮ้อละกันนะครับ ท่านใดจะต่อขอเชิญต่อจากท่านสิบสามกระบี่ปลิดวิญญาณนะครับ จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 9 ส.ค. 46 22:19:04 ]

ความคิดเห็นที่ 79 //ควับ// ขอตัดไปที่เสียวแดน หลังจากที่ได้พบพานกับพี่ร่วมสายเลือดแล้วเห็นมันกำลังจะได้คนงามเป็นเมีย(ซึ่งในชีวิตเสียวแดนนี้มิมีทางเปนไปได้) เลยโมโหโกรธายิ่งจ้างเอาชาวบ้านกลุ่มนึงมาอ้างเปนลูกพี่ลูกน้องกับแม่นางนางนั้นจัดการเก็บมันซะ(เสี่ยวแดน:ไหนไหนก็ไหนช่วยตายไปเหอะนะลดตัวละคร)มิคาดแม่นางจวนจิฮุนผู้นี้กลับมีความต้องการทางเพศอย่างประหลากนอกจากจะช่วยพี่ชายของมันแล้วยังชักชวนเสี่ยวบิ๊กนั้นเข้าไป "ทำกิจ" ในพุ่มไม้อีกด้วยดังนั่นมันจึงรีบใช้วิชา "ปีกแมงกะจั๊ว" หลบหนีไปอย่างรวดเร็ว พลันมันก็ไปชนกับหน้าของคนคนหนึ่งเข้า!!!! มิคาดภายหลังคนผู้นั้นแจ้งตัวว่ามันคือ "จอมยุทธหน้าศิลา หน้าหนา(ที่สุด)ในแผ่นดินมีนามว่า "เล่าหนา" "เจ้าจะได้เป็นศิษย์ข้า"เล่าหนากล่าวว่าแล้วก็จัดการถ่ายทอดวิชา "หน้าศิลา" อันเปนเอกะให้แก่เสี่ยวแดนทันที จากคุณ : เล่าหนา - [ 9 ส.ค. 46 22:22:39 A:203.156.21.176 X: ]

ความคิดเห็นที่ 80 เพื่อมิให้เป็น การล่วงเกินความรู้สึกของทุกผู้คนซึ่งห่วงใย บิ๊ก ดีทูบี (รวมทั้งกระผมเองด้วย)กระผมใคร่ขอแก้บทแบบฉับพลัน (ซึ่งคิดว่าที่ทุกท่านแต่งมาก็หามีเจตนาล่วงเกินเช่นนั้นไม่) ขอให้ คุณบิ๊ก ตัวจริง หายดีโดยไวครับ ------------------------------------------------------------------ ทั้งสามเฮียตี๋ มอบภาระทั้งหมดให้แก่ เซี่ยงเส้าหลง เซี่ยงเส้าหลง จึงเดินทางโดยจุดหมายแรกอยู่ที่ เซ้งจางฮู ระหว่างเดินทาง เซี่ยงเส้าหลงพลับพบเห็น ........... จากคุณ : สิบสามกระบี่ปลิดวิญญาน - [ 9 ส.ค. 46 22:33:49 A:202.28.179.70 X:unknown ]

ความคิดเห็นที่ 81 2อาทิตย์ผ่านไปเสี่ยวแดนก้อสำเรดวิชา "หน้าศิลา" มันรํ่าลาเล่าหนาแล้วมุ่งตรงเข่าเมืองทันทีมันเดินตรงเข้าไปใหตึกที่ใหญ่โตที่สุด มันคิด: เอาละบิดาในที่สุดวันนี้ก็มาถึงลูกกำลังจะทำในสิ่งที่ท่านพ่อไม่เคย มันตบโต๊ะฉาดหนึ่งพลางตะโกนก้อง!!!! "เศี่ยวเอ้อขอหญิงงาม!!!ด่วน+++" มันร้อง มันนับว่าได้ทำในสิ่งที่บุนเลิศไม่เคยทำจริงๆ พลันชายร่างยักษ์2คนก็หิ้วร่างหญิงงามนางหนึ่งเข้ามา เถ้าแก่ร้านรีบกล่าวว่า "นี่คือหญิงงามชาวเผ่าส้มตำ" (กล่าวคือคนที่มีชีวิตผูกพันกับส้มตำ) เสี่ยวแดนพยักหน้าชายร่างไหย่ๆๆๆๆๆๆโยนร่างสตรีนางนี้นลงในอ้อมอกมัน ผุ!!เสียงผุเกิดขึ้นสตรีนางนั้นพ่นนำ้ลายอันร้ายกาจใส่หน่าเสี่ยวแดน โชคยังดีที่เสียวแดนมีวิชาหน้าศิลาคุ้มกันไว้ ดังนั้นมันมิสนมันก้มหน้าเคล้าคลึงอยู่กับทรวงอกของนาง "เจ้าไอ้บ้า ชาดชั่ว มั่วนิ่ม ติ๋มศักดฺ่ ลักควาย อ้ายหมู ปูดำ ตำหน้า บ้าจริง****" นางลงมือด่าด้วยความเร่าร้อนรุนแรงในเสียงด่ายังมีเสียงครางกระเส่า นางนับว่าเริ่มบังเกิดความต่องการแล้ว เสียวแดนเริ่มมีอาการหน่าแดงมันทราบ ด้วยระดับฝีปากของนางวิชาหน้าศิลาขั้นที่หนึ่งนั้นยังทานมิอยู่ มันรีบเกร็งพลังเป็นหน้าศิลาขั้น3ทันที จากคุณ : เล่าหนา - [ 9 ส.ค. 46 22:45:41 A:203.156.21.176 X: ]

ความคิดเห็นที่ 82 อืม....ขอชี้แจงนิดนึงนะครับ ผมเองก็ไม่สบายใจอยู่บ้างเกี่ยวกับชื่อตัวละครทั้งสามนี้ แต่เป็นความต่อเนื่องจากความเห็นที่52น่ะครับ คุณณัฐกรได้ตั้งชื่อทั้งสามไว้เช่นนี้และบังเอิญว่าบุญเลิศเกิดมาตายไปพอดีทำให้ผมต้องหาตัวละครเอกใหม่เพื่อดำเนินเรื่องต่อไปครับ ยังไงก็ขอให้น้องบิ๊กหายป่วยในเร็ววันนี้นะครับ ขอขอบคุณทุกท่านทั้งที่เข้ามาช่วยต่อและช่วยอ่านครับ จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 9 ส.ค. 46 22:46:50 ]

ความคิดเห็นที่ 83 2อาทิตย์ผ่านไปเสี่ยวแดนก้อสำเรดวิชา "หน้าศิลา" มันรํ่าลาเล่าหนาแล้วมุ่งตรงเข่าเมืองทันทีมันเดินตรงเข้าไปใหตึกที่ใหญ่โตที่สุด มันคิด: เอาละบิดาในที่สุดวันนี้ก็มาถึงลูกกำลังจะทำในสิ่งที่ท่านพ่อไม่เคย มันตบโต๊ะฉาดหนึ่งพลางตะโกนก้อง!!!! "เศี่ยวเอ้อขอหญิงงาม!!!ด่วน+++" มันร้อง มันนับว่าได้ทำในสิ่งที่บุนเลิศไม่เคยทำจริงๆ พลันชายร่างยักษ์2คนก็หิ้วร่างหญิงงามนางหนึ่งเข้ามา เถ้าแก่ร้านรีบกล่าวว่า "นี่คือหญิงงามชาวเผ่าส้มตำ" (กล่าวคือคนที่มีชีวิตผูกพันกับส้มตำ) เสี่ยวแดนพยักหน้าชายร่างไหย่ๆๆๆๆๆๆโยนร่างสตรีนางนี้นลงในอ้อมอกมัน ผุ!!เสียงผุเกิดขึ้นสตรีนางนั้นพ่นนำ้ลายอันร้ายกาจใส่หน่าเสี่ยวแดน โชคยังดีที่เสียวแดนมีวิชาหน้าศิลาคุ้มกันไว้ ดังนั้นมันมิสนมันก้มหน้าเคล้าคลึงอยู่กับทรวงอกของนาง "เจ้าไอ้บ้า ชาดชั่ว มั่วนิ่ม ติ๋มศักดฺ่ ลักควาย อ้ายหมู ปูดำ ตำหน้า บ้าจริง****" นางลงมือด่าด้วยความเร่าร้อนรุนแรงในเสียงด่ายังมีเสียงครางกระเส่า นางนับว่าเริ่มบังเกิดความต่องการแล้ว เสียวแดนเริ่มมีอาการหน่าแดงมันทราบ ด้วยระดับฝีปากของนางวิชาหน้าศิลาขั้นที่หนึ่งนั้นยังทานมิอยู่ มันรีบเกร็งพลังเป็นหน้าศิลาขั้น3ทันที จากคุณ : เล่าหนา - [ 9 ส.ค. 46 22:47:27 A:203.156.21.176 X: ]

ความคิดเห็นที่ 84 พวกท่านงั้นเปี่ยนชื่อเหอะข้าว่าเซี่ยงเส้าหลงอย่างเดียวไม่มันนะเอางี้ เสียวแดนเป็นเสี่ยวล้มยี้ เสี่ยวบิ๊กเปนเสียวลุกยี้ เสียวบีมเป็นเสียวลักยี้ นะ จากคุณ : เล่าหนา - [ 9 ส.ค. 46 22:53:31 A:203.156.21.176 X: ]

ความคิดเห็นที่ 85 gเสี่ยวล้มยี้เกร็งพลังต้านรับฝีปากนางไปก็ จูบลูบคลำร่างของนางไป "ไม่ทราบแม่นางชื่อไร" สตรีนางนั้นครงกระเส่าพลางตอบ "อืม..ข้าพเจ่าส้มติ๋ม โอวว์ อูวว์ เอาอีกท่าน ดีดี ล่างอีก ล่างอีก อ๊า.. เอ้ยไม่ไม่หยุดนะไอ้เลว เหวนรก อกหัก บักตูด โอวว์ อือ ตรงนั้นๆ ไอ้บ้า ลาโง่ หัวโต โก๋เรอะ อืมม์" ตอนนี้นางนับว่าต่อสู้อยู่กับตัวเองในขนะที่เสียวล้มยี้เองก็ทานทนมิได้ต้องเกร็งพลังหน้าศิลาขั้น5ป้องกันคำด่าของนาง เวลานี้แม่นางส้มติ๋มงเสียงอย่างสุขสมนางยีงมิสูญเสียรหมจรรย์หากขณะเดียวกันนางก็ยังมิสูญเสียจิตวิญยาณในการด่า "อืมม์ ดีจริงๆขอข้าล่างๆหน่อยอือ ไอ้ตูดเป็ดตูดหมึก :-) ตูดหมาโอ๊ว อา อ๊า..... "นางร้องหากแต่ทันใดนั้นเสี่ยวล้มยี้ก็ จากคุณ : เล่าหนา - [ 9 ส.ค. 46 23:06:47 A:203.156.21.176 X: ]

ความคิดเห็นที่ 86 กลายเป็นเรทR ซะแล้ว... จากคุณ : เฮ้อ - [ 10 ส.ค. 46 10:53:05 A:203.150.11.11 X:203.113.35.11 ]

ความคิดเห็นที่ 87 กลับมาที่เสี่ยวลักยี้(เดี่ยวมันจะน้อยใจ) มันเป็นเพีงคนเดียวเท่านั้นที่ทำตามประสงค์ของแม่มัน(ดอกรัก)อย่างแท้จริงมันกัมลังตามหาคนคนหนึ่งด้วยคติประจำใจว่า "ใครฆ่าพ่อกุ" ด้วยความที่มันเป็นคนที่บุญเลิศ(ควาย)ที่สุดดังนั้นมันจึงไม่แสวงหาฟามสุขกลับตั้งหน้าตั้งตา(ใครฆ่าพ่อกุ) ต่อไป มันเดินไปจนกระทั่งถึงบู๊ฮั่นเมื่อถึงบู๊ฮันมันก็.... อาละวาด!!!! "แง่งแง่ง ครัยฆ่าพ่อกุแง่ง ฮือ" มันคำรามไปร้องไห้ มันทำเยี่ยงนั้นอยู่หลายวันจนในที่สุดมันก็เป็นจอมยุทธผู้ลือชื่อที่สุดในเมือง ฉายา "กระบี่ผลาญมารโลกันท์ ปากมันยังฆ่าเง็กเซียน "จนวันนึงขนะที่มันก็ยังคงตะโกนต่อไป "กุข้าพ่อ:-)!!!"มีคนตะโกน เสี่ยวลักยี้จริงๆคิดประกาศฉายาแต่.. เสี่ยวลักยี้:ไม่เอาดีฝ่าขอคิดฉายาไหม่ดีมัฉายานี้น่าอาย คิดได้ดังนั้นมันตะโกนก้องว่า "มาสิมาสู้กัน ข้า!เสียวลักยี้เป็นลูกแม่ดอกรักพ่อบูญเลิศฉายา... จากคุณ : เล่าหนา - [ 10 ส.ค. 46 11:49:14 A:203.156.23.194 X: ]

ความคิดเห็นที่ 88 เอ่อ.......บทมาหยั่งงี้คิดว่าคงไม่มีใครต่อได้นอกจากคุณ คห .87 ต้องต่อเองจนจบแล้วหล่ะ ******ไม่มีอะไรจะพูด...นอกจากเฮ้อ............. จากคุณ : ไม่ไหว..ขอบายละกัน - [ 10 ส.ค. 46 14:23:34 A:203.144.187.62 X: ]

ความคิดเห็นที่ 89 ใกล้ครบร้อยแล้ว ข้าน้อยขอบังอาจต่อให้ครบเอง ============================= ข้า!เสียวลักยี้เป็นลูกแม่ดอกรักพ่อบูญเลิศฉายา... "มือกระบี่สุดหล่อไร้ร.เรือ" ท่านผู้มาเป็นใคร ? ผู้มาอยู่ในชุดดำสนิด ถือกระบี่ดำรูปร่างโคล้งประหลาด มันกล่าวว่า ข้าคือ "ซกเล็ก" เสียวลักยี้ กล่าวอย่างเฉื่อยชา "ท่านหรือคือซกเล็ก ตอนยังเด็กขโมยส้มของอ้วนสุด" ซกเล็ก ถูกพาดพิงถึงความหลังครั้งยังเด็ก จึกเกิดความโกรธแค้น ชักกระบี่ใช้ออกด้วยท่า................. จากคุณ : ลี้ตั่วฉุ่ย - [ 11 ส.ค. 46 11:47:53 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 90 "ริดใบข้า คว้าผลส้ม!!!" ปลายกระบี่ของซกเล็กเป็นรูปกึ่งตะขอกึ่งกรรไกร สามารถหุบเข้าออกได้ตามใจนึก ขณะที่ปลายกระบี่กำลังจะกระทบกับใบหน้าของเสียวลักยี้ พลันเปลี่ยนแปร กลายเป็นประกายกระบี่นับร้อยนับพัน ครอบคลุมจุดตายของ เสียวลิ้มยี้ไว้ทั้งสิ้น 18 จุด แต่เสียวลักยี้ก็หาได้ขยับกายไม่..ยังคงยืนหยัดหยุดนิ่ง คล้ายดั่งหลอมกลืนเข้ากับขุนเขาและป่าไม้ ประกายกระบี่ของซกเล็กหดแคบเข้ามาเรื่อยๆ เห็นอยู่แล้วว่า กำลังจะตัดแขนขาของเสียวลักยี้ ในชั่วอึดใจนั้นเอง ซกเล็กก็ล้มลง...!! ใบหน้าเบิกค้างด้วยความตกใจและสงสัยเป็นที่สุด แต่ผู้ที่ตกใจมากกว่ากลับเป้น เสียวลักยี้ ที่มีอึอยู่เต็มกางเกง "โอ...นี่เรารอดมาได้ยังไงกัน อี๋...กุงเกงข้า!!!" อันว่าผู้มาดีมักไม่มา ผู้มามักไม่ดี... เสียวลักยี้ยังคงยืนนิ่ง ทางหนึ่งกริ่งเกรงว่าจะทำให้อึกำจายกว่าที่เป็นอยู่ อีกทางหนึ่งมองไปยัง บุรุษชุดดำ...รูปร่างสูงโปร่ง คาดว่าอายุคงประมาณ เจ็ดสิบกว่าปี แต่มีแววตาแกร่งกร้าวและคมกริบดุจดังพยัคฆ์ แสดงถึงเป็นผู้มีพลังวัตรสูงสุด ในมือ ถือกระบี่หยกขาว... เสียวลักยี้ครุ่นคิดในใจ กระบี่หยกขาว!?! กระบี่เช่นนี้ จะตัดอะไรได้ คาดว่าเพียง ปะทะกันเพลงแรก กระบี่ก็คงหักเป็น 2 ท่อนแล้ว นอกจาก...นอกจากจะไม่เคยปะทะมาก่อน ฆ่าศัตรูในดาบเดียว ผิวกายคนย่อม อ่อนกว่ากระบี่หยกขาว แต่ต่อให้เป็นผู้มีกระบวนท่าสูงส่งปานใด เมื่ออกท่องยุทธจักร ไหนเลยไม่เคยประกระบี่กับจอมยุทธอื่นๆ ท่านผุ้อวุโสท่านนี้ เป็นใครกันแน่นะ? จากคุณ : แสนฤทธา - [ 11 ส.ค. 46 13:21:22 A:203.150.11.11 X:203.113.35.11 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ยังไม่ทันที่เสียวลักยี้จะพูดอะไร พลันรู้สึกถึง พลังลมปราณอันมหาศาลกดทับจากเบื้องบน!!! เขามองไปที่ใบหน้าของบุรุษชราผู้นั้น กลับพบกับสีหน้าอันเรียบเฉย ซ้ำสองมือยังคงไขว้หลัง ไม่ได้แสดงออกถึงการเกรงกำลังลมปราณเลยแม้แต่น้อย แต่ทำไมเขากลับรู้สึกถึงพลังอันมหาศาลที่เหมือนจะบดขยี้เขาให้ลงไปกองกับพื้น "ไม่ได้...ข้าจะไม่ยอมให้ท่านบดขยี้ข้าง่ายๆหรอก กุงเกงข้าเลอะอยู่!!!" พลางเกรงกำลังฝืน แต่บุรุษวัยเยาว์ไหนเลย จะสู้ ชายชราผู้มีพลังวัตรสูงส่งได้ ในที่สุด เสียวลักยี้ก็ลงไปกองกับพื้น พร้องกองอึเต็มกุงเกง ทันใดนั้น ก็ปรากฏเสียง พลังลมปราณสะเทือนเลือนลั่นไปทั่วหุบเขา "ฮ่าาาาาาา ฮ่าาาาาา ฮ่าาาาา...." สิ้นเสียงหัวเราะปานฟ้าผ่า ก็ปรากฏชายชราอีกผู้หนึ่ง อยู่ในชุดสีแดงหนวดเครายาวจรดพื้น ก้าวเดินเข้าหา ชายชราชุดดำ แต่ละก้าวของเขา เกิดเป็นรอยเท้าขนาดใหญ่ ฝั่งอยู่ในเนื้อหิน "ไอ้แก่จูล่ง!!! ข้านึกว่าแกตายไปแล้วซะอีก" "เจ้าต้องการ เด็กหนุ่มคนนี้ทำไม......." ชายชราชุดดำ เพิ่งเอ่ยปากครั้งแรก จากคุณ : แสนฤทธา - [ 11 ส.ค. 46 13:33:09 A:203.150.11.11 X:203.113.35.11 ]

ความคิดเห็นที่ 92 "ฮ่าาาาาาา ฮ่าาาาาา ฮ่าาาาา...." สิ้นเสียงหัวเราะปานฟ้าผ่า ก็ปรากฏชายชราอีกผู้หนึ่ง อยู่ในชุดสีแดงหนวดเครายาวจรดพื้น ก้าวเดินเข้าหา ชายชราชุดดำ แต่ละก้าวของเขา เกิดเป็นรอยเท้าขนาดใหญ่ ฝั่งอยู่ในเนื้อหิน "ไอ้แก่จูล่ง!!! ข้านึกว่าแกตายไปแล้วซะอีก" "เจ้าต้องการ เด็กหนุ่มคนนี้ทำไม......." ชายชราชุดดำ เพิ่งเอ่ยปากครั้งแรก ที่แท้ พลังลมปราณอันมหาศาลที่กดทับเขานั้น เป็นของชายชราขุดแดงผู้นี้หรอกหรือ? จริงสิ ข้าน่าจะนึกออก ในเมื่อข้างกายพกกระบี่ ย่อมต้องใช้มรรคากระบี่จัดการสยบข้า ข้านี้ ไม่ทันระวังตัวจริงๆ มีผู้อื่นอยู่ข้างๆ ถึง 2 คน กลับไม่รู้ตัวเลย ข้ายังอ่อนต่อโลกจริงๆ ท่านแม่ดอกรักคงผิดหวังต่อข้ายิ่งนัก ยิ่งเกรงว่าข้าคงจะไม่ได้พบหน้าท่านแม่อีกแล้ว.. เมื่อนึกถึงตรงนี้ ก็พาลน้ำตาไหลออกมา "ฮ่าาาาฮ่าาาาาา ข้าต้องตอบเจ้าด้วยเรอะ" "...ถ้าเจ้าไม่ตอบ ข้าก็ จะพามันไปละ" ชายชราพลันขยับตัว กลายเป็นคลื่นพลังมหาศาลอีกขุมหนึ่ง ลักษณะคลื่นพลังของชายชราชุดดำ มีลักษณะแตกต่างจากของชายชราชุดแดง พลังวัตรของชายชราชุดดำแผ่เป็นเส้นตรงบ้าง โค้งบ้าง กอรปขึ้นเป็นรังสีกระบี่วิ่งวนรอบตัว เสียวลักยี้ ได้แต่คิดในใจ "นี้พวกท่านเห็นข้าเป็น สิ่งของหรือนี่!..." จากคุณ : แสนฤทธา - [ 11 ส.ค. 46 13:44:18 A:203.150.11.11 X:203.113.35.11 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ยังไม่ทันที่จะได้ยินคำตอบจากซกเล็ก พลันก็มีมีดสั้นที่มีความเร็ว 80ลี้/ชั่วยาม พุ่งออกมาจากสวนกล้วยน้ำว้า ตรงเข้าหาเสียวลักยี้ ยังไม่ทันที่มีดจะปักเข้าที่ขมับของเสียวลักยี้ จูล่งก็กระโดดหนีบมีดสั้นด้วยนิ้วก้อยและนิ้วนางของเท้าข้างขวาได้ทันท่วงที จูล่ง สบถออกมาด้วยเสียงดังลั่นว่า "ใครฟะ" เมื่อหันกลับมาจูล่งก็พบว่า เสียวลักยี่หมดสติไปแล้ว ส่วนซกเล็กโดนมีดสั้นพุ่งตรงเข้าเสียบยอดอกเรียบร้อยแล้ว จูล่งคิดในใจ"เป็นไปได้ยังไงมีมีดสั้นที่เร็วจนข้ามองไม่เห็นด้วยเหรอนี่" ซกเล็กยังไม่ตายในทันที ได้แต่ล้มลงนอนกลิ้งทุรนทุราย เลือดทะลักออกจากปาก ก่อนที่จะสิ้นสติซกเล็ก รวบรวมกำลังเฮือกสุดท้าย เปล่งเสียงออกมาว่า จากคุณ : who_am_i(J) - [ 11 ส.ค. 46 14:07:43 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ฝาก.....ก...ฝาก..เก็บผ้า ที่ตากไว้ที่หน้าบ้านเราให้ด้วย ภรรยาเราสั่งไว้.... เมื่อกล่าววาจาสั่งเสียเสร็จสิ้น.....จึงจากไปอย่างวางใจ จากคุณ : ลี้ตั่วฉุ่ย - [ 11 ส.ค. 46 14:20:58 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 95 "ฮ่าาาาาาา ฮ่าาาาาา ฮ่าาาาา...." สิ้นเสียงหัวเราะปานฟ้าผ่า ก็ปรากฏชายชราอีกผู้หนึ่ง อยู่ในชุดสีแดงหนวดเครายาวจรดพื้น ก้าวเดินเข้าหา ชายชราชุดดำ แต่ละก้าวของเขา เกิดเป็นรอยเท้าขนาดใหญ่ ฝั่งอยู่ในเนื้อหิน "ไอ้แก่จูล่ง!!! ข้านึกว่าแกตายไปแล้วซะอีก" "เจ้าต้องการ เด็กหนุ่มคนนี้ทำไม......." ชายชราชุดดำ เพิ่งเอ่ยปากครั้งแรก ที่แท้ พลังลมปราณอันมหาศาลที่กดทับเขานั้น เป็นของชายชราขุดแดงผู้นี้หรอกหรือ? จริงสิ ข้าน่าจะนึกออก ในเมื่อข้างกายพกกระบี่ ย่อมต้องใช้มรรคากระบี่จัดการสยบข้า ข้านี้ ไม่ทันระวังตัวจริงๆ มีผู้อื่นอยู่ข้างๆ ถึง 2 คน กลับไม่รู้ตัวเลย ข้ายังอ่อนต่อโลกจริงๆ ท่านแม่ดอกรักคงผิดหวังต่อข้ายิ่งนัก ยิ่งเกรงว่าข้าคงจะไม่ได้พบหน้าท่านแม่อีกแล้ว.. เมื่อนึกถึงตรงนี้ ก็พาลน้ำตาไหลออกมา "ฮ่าาาาฮ่าาาาาา ข้าต้องตอบเจ้าด้วยเรอะ" "...ถ้าเจ้าไม่ตอบ ข้าก็ จะพามันไปละ" ชายชราพลันขยับตัว กลายเป็นคลื่นพลังมหาศาลอีกขุมหนึ่ง ลักษณะคลื่นพลังของชายชราชุดดำ มีลักษณะแตกต่างจากของชายชราชุดแดง พลังวัตรของชายชราชุดดำแผ่เป็นเส้นตรงบ้าง โค้งบ้าง กอรปขึ้นเป็นรังสีกระบี่วิ่งวนรอบตัว เสียวลักยี้ ได้แต่คิดในใจ "นี้พวกท่านเห็นข้าเป็น สิ่งของหรือนี่!..." จากคุณ : แสนฤทธา - [ 11 ส.ค. 46 14:36:12 A:203.150.11.11 X:203.113.35.10 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ขออภัยด้วย เครื่องดัน Refresh เองครับ จากคุณ : แสนฤทธา - [ 11 ส.ค. 46 14:44:42 A:203.150.11.11 X:203.113.35.10 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ทางด้านเสี่ยงลุกยี่ หลังจากที่แยกทางกับพี่น้องทั้งสองของตน ก็รู้สึกอ้างว่างโดดเดี่ยว เดินทอดอาลัยตายอยาก "ระหว่างทางไปเมืองลกเอี๋ยงเพื่อตามหาเซ้งจางฮู จำต้องผ่านเมืองลกอ๋วง ท่านแม่ดอกรักเคยบอกว่า ที่นี่เป็นที่ชุมนุมชาวยุทธหนินา ชะรอยเรามีเรื่องทำซะแล้ว" เมื่อคิดได้ดังนั้น จึงเร่งฝีเท้า เพื่อไปให้ถึงเมืองลกอ๋วงก่อนพระอาทิตย์ตกดิน ------------------------------------------------------------------ โรงเตี้ยม หอเหินห่าว  โรงคณิกาที่ใหญ่ที่สุดในเมืองลกเอี๋ยง เป็นโรงคณิการชั้นสูง ผู้ที่จะเข้าพักต้องเป็น พ่อค้าวานิชผู้มั่งคั่ง หรือไม่ก็เป็นผู้ที่มีวรยุทธสูงส่ง หรือเป็นมือปราบชั้นสูงเท่านั้น เสียวลักยี่ ผู้ที่เพิ่งท่องยุทธจักรครั้งแรก ย่อมไม่รู้ขนบธรรมเนียมอะไรแบบนี้ เมื่อเขากำลังจะเดินผ่านประตูใหญ่เข้าไป นายเฝ้าประตูก็จับเขาโยนออกมาทันที "ไส่หัวของเจ้าไป ไอ้ขอทานน้อย!!! ถุด!!" เสียวลุกยี่ สงสัยอย่างยิ่ง "ทำไมข้าเข้าไม่ได้?~" เห็นทีข้าจะต้องแสดงฝีมือให้พวกมันรู้บ้างซะแล้ว คิดได้ดังนั้นก็หยิบอาวุธประจำตัวชิ้นที่ 1*ออกมา มันคือ กริช รูปลูกอ๊อด!!! ด้ามจับเป้นหัวลูกอ๊อด ปาลยดาบเป็นหางของมัน มีนามว่า "อ๊อดจุก กริช!!" อ๊อดจุกกริช เป็นอาวุธนอกระบบ ที่เสียวลุกยี่เป็นผู้คิดค้นขึ้น ตอนที่ไปช่วยเสียวลักยี่ และเสี่ยวล้มยี่ ช้อนกบที่ริมบึงข้างบ้าน "เจ้าพวกลูกเต่าเฝ้าประตู!!! จงไสหัวไปให้กับเรา เสียวลุกยี่จอมยุทธลูกอ๊อดเดี๋ยวนี้" ยามเฝ้าประตู หันมองหน้ากัน พร้อมๆกับระเบิดเสียงหัวเราะออกมา "จอมยุทธลูกอ๊อด? วะะ ฮ่าฮ่าาา ไอ้นี่มันท่าจะบ้าวะ สมหวัง" "เหอ เหอออ เห้ออออ ข้าก็ว่างั้นแหละ สมชาย" พูดจบก็ลงมือคว้าจับไหล่ของเสียวลุกยี่คนละข้าง จับยกขูขึ้นกลางอากาศ เสียวลุกยี่ กำหมัดข้างซ้าย หลวมๆพร้อมกับเดินลมปราณ ปรากฏดวงแก้วสีดำจางๆนับร้อย ว่ายกระดุกกระดิกไปมารอบกริชอ๊อดจุกนั้น ยามเฝ้าประตูเห็นดังนั้น จึงรีบลงมือฉีกกระชากร่างกายของเสียวลุกยี่เร็วขึ้น แต่ข้อมือของเสียวลุกยี่สั่นไปมาเหมือนมอเตอร์ที่เพิ่งออกสตารท์ พริบตานั้น ข้อแขนของยามเฝ้าประตูก็ด้านชา ยามเฝ้าประตูแหงนมองข้อมือของตนเองก็พบว่า มีดวงแก้วสีดำจางๆ วิ่งทะลุเข้าออกแขนของตน "มือข้า..แขนข้า ๆ ข้าสูญเสียวรยุทธแล้ว" "ข้าก็เช่นกันนน" สมหวังพูดเสร็จก็ล้มลงสิ้นสติสมประดี เหตการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้น และจบไปในช่วงเวลาเสี้ยววินาที แต่ไม่รอดพ้นสายตาของหญิงสาวรุ่นนางหนึ่ง.. บนชั้น 5 ดาดฟ้าของคณิกา หอเหินห่าว.... นางคือ.. วิหค นารีจำพราก นางคณิกาที่อันตรายที่สุด ของหมู่ตึก หอเหินห่าว แห่งนี้ ----------------------------------------------------------------------------- รูปประกอบ กริชอ๊อดจุก ผมได้มาจากช่องเจ็ดครับ ไม่น่าเชื่อว่า ปัจจุบัน จะตกมาอยู่ในมือของคนไทยได้ โอ้ววว.... (ปล.ไปกันใหญ่) * อาวุธที่ 1 อ๊อดจุกกริช เสียวลุกยี่มีอาวุธประจำกายทั้งสิ้น 3 ชิ้น ติดตามตอนต่อไป แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 46 22:41:52 แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 46 15:35:51 แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 46 15:32:08 จากคุณ : แสนฤทธา - [ 11 ส.ค. 46 15:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 98 เมื่อจัดการกับ ยามเฝ้าประตูแล้ว เสียวลุกยี่ก็ขโมย หางบัตร เข้างานมา ภายในหอเหินห่าวแห่งนี้ ประกอบด้วย ตึก ใหญ่น้อย รวมทั้งสิ้น 7 หลัง เรือนหลังแรกที่เสียวลุกยี่เดินเข้ามา เป็นเรือนรับรอง แขกระดับกลาง บรรยากาศภายใน แบ่งออกเป็นห้องเล็กๆ รอบลานเบียนร์กว้างขวาง ภายในลานจะเป็น ที่นั่งแบบเปิด ของมือปราบระดับล่าง ส่วนห้องหับที่กระจายอยู่โดยรอบนั้น เป็นของพ่อค้าวานิชระดับกลาง ทุกที่ทางล้วนแล้วแต่ช่างยั่วยวนเด็กหนุ่มให้เสียเด็กจริงๆ แต่เขาต้องการสืบเรื่องพ่อมากกว่า จึงข่มใจไว้ ไม่ให้เตลิดไปก่อน ผุ้ที่เข้ามาในงาน ล้วนแล้วแต่ เป็นบุคคลร่ำรวยทั้งสิ้น ทำให้ตัวเขาเริ่มเป็นที่สังเกตของแขกคนอื่นๆ "สงสัยข้าจะต้อง หาทางผลัดเปลี่ยนเสื้อฝ้าซะแล้ว" "ไอ้หนุ่มหน้าตาสำอางนั่นแหละ!!!" เมื่อคิดได้ดังนั้น จึงใช้วิชา เคลื่อนย้ายใน 2 กระพริบ ซิกแซกไปตามเสาจนถึง ข้างห้องของไอ้หนุ่มหน้าสำอางผู้นั้น เขารีบเปิดประตูเข้าไปห้องข้างๆในทันที แต่แล้วเขากลับพบว่า มีคนอยู่บนเตียงก่อนแล้ว วิชา เคลื่อนย้ายใน 2 กระพริบ สามารถสลายน้ำหนักตัว ดังนั้น เขาจึงสามารถเดินไปหลบในตู้เสื้อผ้าโดยไร้เสียงได้ "เจ้าต้องระวังตัวให้ดี ไอ้เด็กหนุ่มเฉาเฉ่าข้างๆห้อง ดูร่างกายมันบอบบาง อ้อนแอ้น แต่มันมีวิชาลึกล้ำมาก ข้าไม่เข้าใจว่า มันมาขลุกตัวในตึกระดับกลางๆแบบนี้ทำไม ด้วยวรยุทธของมัน น่าจะสามารถเข้าออก หมู่ตึกหงส์หยก หมู่ตึกที่ ลึกที่สุดของที่นี่ได้" "ข้าก็สงสัยเช่นกัน ว่าแต่ทำไมเราต้องมาคุยกันบนเตียงด้วย" "เออ นั่นสิ ข้ากลัวมีใครมาเห็นมั้ง" "แล้วมาเห็นเจ้ากับข้าตอนนี้ มันไม่ทู่เรศกว่าเหรอเนี่ย" "เหมือนบทข้าถูกกำกับมาให้ มีคนมาหลบในห้องข้าได้เลย" "เอาเถอะ เรารีบดำเนินแผนการณ์เถอะ" เสียวลุกยี่ นั่งฟังคำสนทนาของ ชายแปลกหน้าแปลกคน 2 คน จนม่อยหลับไป -_-! --------------------------------------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : แสนฤทธา - [ 11 ส.ค. 46 15:55:43 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ยามสอง เป็นเวลาที่หมู่ตึกกลับคึกคักกว่าทุกเวลา ทุกโต๊ะ สนุกสนานจนเกินขอบเขต มีการประลองฝีมือกันอวดหญิงคณิกาของตน ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงพิณ บรรเลงเป็นบทเพลงยิ้มยวนยุทธจักร ทุกอากับกิริยา หยุดนิ่งอยู่กับที่เหมือนต้องมนต์ "ทุกคน!!! อย่าเดินลมปราณ ไม่เช่นนั้นจะเกิดอาการธาตุไฟเข้าแทรก" เสียงคำรามของชายผู้หนึ่งดังลอดออกมา "ฮ่าาฮ่าาา นับว่าในหมู่มดปลวก ยังมีผุ้รอบรู้อยู่บ้าง" "เจ้าบุญบำเรอ ข้ารู้ว่าเจ้า หลบปะปนอยู่ในนี้ รีบนำมุกมังกรมาคืนให้ข้าเดี่ยวนี้!!!" "มุกมักร!?!?" ทั่วทั้งหมู่ตึก พึมพำ พึมพำ "มุกมังกร" * "อ้าคคค...." เหล่ามือปราบชั้นประทวน ค่อยๆล้มลงที่ละคน ทีละคน จนกระทั่งเหลือ เด็กหนุ่มผู้หนึ่ง ยังคงนั่งนิ่งอยู่ ..... ------------------------------------------------------------------------------- * มุกมักรเป็นเครื่องประดับมงกุฏมังกรของ ฝ่ามือปีศาจมังกรเขียว ผุ้ซึ่งเป็นอันดับ1 ของผู้อวุโสพรรคมาร แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 46 16:24:48 จากคุณ : แสนฤทธา - [ 11 ส.ค. 46 16:08:43 ]

ความคิดเห็นที่ 100 เด็กหนุ่มผู้นั้นพลันหัวเราะ "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ในที่สุดข้าก้อได้เป็นผู้มาคนที่หนึ่งร้อย" จากคุณ : อวี้เหวินละลายกระดูก - [ 11 ส.ค. 46 16:19:34 A:203.170.177.3 X: ]

ความคิดเห็นที่ 101 "เจ้าหนู... หรือแกคือบุญบำเรอ" ไม่ทันที่ผุ้ถามจะจบประโยค ฝ่ามือของผุ้นั้น ก็พุ่งไปหาเด็กหนุ่มทันที เด็กหนุ่มยกมือขึ้นปัดป้องพร้อมกับซัดฝ่ามือ อรหันต์ไปที่ซอกแขนของชายเคราเขียว ชายเคราเขียวเอี้ยวตัวหลบพร้อมกับ หยิบยืมพลังสะท้อนกลับไป เด็กหนุ่มประกบฝ่ามือสลายพลังของชายเคราเขียวแล้วกางออก เกิดเป็น ประกายแสงวูบวาบพุ่งเข้าหา ชายเคราเขียวอย่างจัง ร่างของชายเคราเขียวค่อยๆจางหายไป แท้ที่จริงแล้วเป็นเพียงเงาร่างมารมายา เท่านั้น เด็กหนุ่มถีบโต๊ะหินอ่อนพุ่งเข้าใส่ เสาหน้าลาน ปรากฏเป็นร่างของชายเคราเขียว 3 สาย โลดแล่นออกมาเด็กหนุ่มผุ้นั้น รวบมือ เข้าออก ก่อเกิดเป้น มรสุมพลัง ลูกแล้วลูกเล่า พุ่งเข้าใส่ชายเคราเขียว ชายเคราเขียวใช้วิชา แยกร่างทำให้สูญเสียงพลังงานมากกว่า เมื่อสู้กันไป ร้อยกว่ากระบวนท่า การต่อสู้จึงก่ำกึ่งกัน ชายเคราเขียวหมุนตัวไปครึ่งรอบ พร้อมกับเอี้ยวตัวลงไปทางซ้าย แล้วกวาดเท้าเข้าหา เด็กหนุ่ม เด็กหนุ่มมือซ้ายกำหมัด เข้าออก มือขวาป็นฝ่ามือหมุนวน เกิดเป็น กำแพงลมปราณป้องกันวิชาลูกเตะวายุเขียว ของชายเคราเขียวผุ้นั้น เกิดเสียงปะทะกันดัง่เลือนลั่นอึงอล นับตั้งแต่ ทั้ง 2 ประฝ่ามือกันแล้ว น่าแปลกใจที่เด็กหนุ่มผู้นั้น ยังมิได้ลุกขึ้นจากเก้าอี้เลย แน่นอนว่า เด็กหนุ่มผู้นี้ ย่อมมิใช่เด็กหนุ่มธรรมดา ด้านเสียวลุกยี่ ยังหลับอุดตุ อยู่ในตู้เสื้อผ้านั่นเอง แต่กลับเป็นผลดีเ พราะทำให้รอดพ้นจาก วิชา ยิ้มยวนยุทธจักร จากคุณ : แสนฤทธา - [ 11 ส.ค. 46 16:25:40 ]

ความคิดเห็นที่ 102 โอ แต่งเยอะเกินไปแล้วเรา อ้ะ คุณ 100 ยินดีด้วยครับ เค้ามีรางวัล คนที่ 100 ด้วยเหรอครับ เฮ้ ผมคนที่ 101 ด้วย!!! งง จากคุณ : แสนฤทธา - [ 11 ส.ค. 46 16:26:58 ]

ความคิดเห็นที่ 103 มาเป็นที่ร้อยสามละกัน ตอนนี้หมดมุขแต่งแล้วอ่ะนะ แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 46 17:07:33 จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 11 ส.ค. 46 17:06:37 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ตอบ ท่านแสนฤทธา อิๆ มิมีอันใดขอรับ ไม่เคยเห็นกระทู้หลักร้อยในห้องนี้มาก่อน ดังนั้นข้าน้อยจึงขอมาช่วยมั่ว - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ขณะที่การต่อสู้ดำเนินไป ชายเคราเขียว เริ่มปรากฎแววพ่ายแพ้.... บุรุษหนึ่งชรา หนึ่งเยาว์วัย ได้ก้าวเข้ามาในห้อง ชมดูการต่อสู้นั้น ผู้เยาว์วัยนั้นคือ เสียวลักยี่ ส่วนผู้ชรานั้นกลับเป็นผู้ใช้ เซียวลี้ปวยตอ (มีดบินของลี้น้อย) สังหารฆ่า ซกเล็ก ไป ที่แท้ หลังการต่อสู้ จูล่ง จำต้องรีบไปเก็บผ้าให้กับ ซกเล็ก ตามคำสั่งเสียก่อนตาย แต่ไฉน เสียวลักยี่ กับ ชายชรา อันร้ายกาจผู้นี้ จึงเดินทางร่วมกันมาที่นี้ได้ ? ชายชรา หยิบมีดบินขึ้นมาสองเล่ม พลางกล่าว "มีดบินของเราหลุดจากมือไป ไม่มีวันหวนกลับ เปรียบดัง Run Away Train's never Going Back !" พลางซัดมีดบินทั้งสองเล่มออกไปอย่างรวดเร็วปานกามนิตหนุ่ม !!!!!!!!!!!! จากคุณ : อวี้เหวินละลายกระดูก - [ 11 ส.ค. 46 17:16:22 A:203.170.177.3 X: ]

ความคิดเห็นที่ 105 อืมอืมอืมต่อยากจริงท่านเอางี้ *** ทันใดนั้นกลับมีมีดบินอีกอันโฉบเข้ามาราวนางสวรรค์ มีดบินกามนิตหนุ่มหยุดลงทันใดมันเลี้ยวสายพุ่งตรงไปที่มีดบินนางสวรรค์!!! จากคุณ : เล่าหนา - [ 11 ส.ค. 46 17:24:10 A:203.155.231.208 X: ]

ความคิดเห็นที่ 106 จากนั้นทั้งมีดสองก้อได้ครองรักกันอย่างมีความสุข แล้วบุคคลที่เหลือหละ จากคุณ : ท่องโดดเดี่ยวหมื่นลี้ - [ 12 ส.ค. 46 04:12:02 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ====================================================== บุคคลที่เหลือ ถูกอานุภาพของความรักสั่นคลอน " แม้แต่อาวุธยังมีความรัก เหตุไฉนคนจึงถกถึงแต่ความแค้น?" คิดได้ดังนั้นจึง กลับกลายจากอาวุธเป็นแพรพรรณ สร้างสรรสังคมในอุดมคติขึ้นนาม "ยูโธเปีย" เรื่องราว ความหลัง ความแค้น ชาติกำเนิด อันใด กลายเป็นเพียงหมอกควันที่พัดผ่าน ชีวิตเฉกเช่นความฝันตื่นหนึ่ง "รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนบู๊ลิ้ม!!!" ====================================================== จากคุณ : ลี้ตั่วฉุ่ย - [ 13 ส.ค. 46 09:08:17 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 108 เรื่องจบซะแล้ว ขอเสนอให้เริ่มภาคใหม่ได้ที่กระทู้นี้ขอรับ (คลิกได้เลย) ต่อนิยายภาคใหม่ ตอน "มาสร้างบู๊ลิ้มของพวกเรา มาต่อนิยายสไตล์ RO กันเถอะ" ประเด็นนี้แตกไปยังกระทู้ K2410985 จากคุณ : กงจื้อสำราญ :D - [ 13 ส.ค. 46 13:09:01 A:203.156.21.220 X: ]

ความคิดเห็นที่ 109 'ผู้มาดีมักไม่มา......ผู้มามักไม่ดี' 'มาแล้วยังดีกว่ามาช้า...มาช้ายังดีกว่าไม่มา' ................................................... ผู้มามิใช่ จอมมารแสนฤทธา แต่ก็เป็นมือกระบี่หนุ่มในสังกัดค่ายสำนักของ 'เล่าอากู๋' นามว่า 'เสี่ยวมอส' ร่างมันเต็มไปด้วยโลหิต ---------------------------------------------------------------------------------------------------------- 'เล่าอากู๋' มีชื่อเสียงเคียงคู่กับ 'อาวเอี้ยงฮ้อ' มานานปีเพียงแต่มันมิใคร่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวในยุทธจักร ชื่อเสียงจึงไม่ถึงระดับ 'ต๊กโกวป้ายคิ้ว' ---------------------------------------------------------------------------------------------------------- "ท่านอาจารย์ สั่งให้เราพร้อมด้วยศิษย์ร่วมสำนักอีกห้าร้อยคน รุดมากำจัดจอมมาร ผดุงคุณธรรมให้แก่แผ่นดิน........." "...แต่กลับเจอกับจอมมารผู้นี้ระหว่างทาง ศิษย์พี่น้องเรากลับถูกสังหารสิ้น มีเพียงเราอาศัย 'เพลงกระบี่ปี่แปกอ'(กระบี่บุตรกตัญญู) และวิชา'ไต่บันไดเมฆา' ประคองตัวหลบหนีรอดมาได้ วิชา 'ยอดวิชารวมอณูสลายธาตุ' มารร้ายนี้ช่างร้ายกาจนัก" มันกล่าวต่อ "เรามาเพื่อเตือนพวกท่านให้ระวังตัว มันคงมาถึงในเวลาสองก้านธูป" มันจากไปอย่างเร่งร้อน เพื่อแจ้งต่ออาจารย์มัน ......... หลังจากนั้น ลูกธนูดอกหนึ่งพุ่งมาทางเหล่าผู้คนอย่างรวดเร็ว !!!!!! อุนยิ้ว กลับรับไว้ด้วย 'ดรรชนีสัมพันธ์จิตใจ' ซึ่งขโมยฝึกมาจากท่านบิ๊กจุ๊ (กล่าวถึงในภาคแรก) ที่แท้เป็นธนูส่งสาร นางเปิดออกดูเห็นข้อความว่า............................ จากคุณ : ลี้ตั่วฉุ่ย - [ 14 ส.ค. 46 15:15:06 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 110 โอย .... โพสผิดกระทู้ เมาแล้วเรา -_-" จากคุณ : ลี้ตั่วฉุ่ย - [ 14 ส.ค. 46 15:16:53 A:203.170.177.9 X:172.16.30.187 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ถือเป็นตัวอย่างเนื้อหาในภาคสองไงครับท่านลี้ ท่านใดที่อยอ่านแล้วอยากอ่านภาคสองแบบเต็ม ๆ ขอเชิญร่วมสนุกได้ที่กระทู้ข้างบนนะครับ จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 14 ส.ค. 46 22:50:11 ]

ความคิดเห็นที่ 112 อ้าว ยังวนเวียนอยู่ในกระทู้นี้กันอีกเหรอท่าน! อุนยิ้ว กำลังเล่าเรื่องถึง ตอนสำคัญพอดีเลยนะ จากคุณ : แสนฤทธา - [ 16 ส.ค. 46 00:03:35 A:203.113.35.6 X: ]