ความคิดเห็นที่ 1 25 ภาคแล้วครับ ต่อไปเป็นเรื่องอะไรครับ ? จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 10 ส.ค. 46 17:07:06 A:203.147.20.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 คือผมอยากทราบเกี่ยวกับ เจ้าพระยา หรือพระยา คนสุดท้ายก่อนเปลี่ยนแปลงการปกครองได้ไหมครับ แล้วท่านยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ แล้ว คนที่มีตำแหน่ง เหล่านี้ พระยา ขุน หมื่น ยังเหลือมีกี่คนในปัจจุบัน ขอบคุณครับ จากคุณ : bmolor - [ 10 ส.ค. 46 17:44:01 A:67.162.232.147 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 เจ้าพระยา 1,2,3 ยังอยู่ครบครับ จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 10 ส.ค. 46 21:26:26 A:203.147.20.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 รายงานตัวครับคุณครู จากคุณ : Taro_sama - [ 11 ส.ค. 46 01:20:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมก็พึ่งรู้นะเนี่ยว่าวชิรปราการนี่ตั้งชื่อเพื่อรำลึกถึงเส้นทางเดินทัพ พอพูดอย่างนี้แล้วก็พอจะนึกออกว่าตำแหน่งเดิมของท่านคือชื่อนี้นี่เอง ใช้ได้ครับ สมกับเป็นเด็กก่อสร้าบจริง ๆ เอาเรื่องถนนหนทางนี่แหละ ส่วนเจ้าพระยาทั้งหลายนั้น ผมว่าตอนนี้ถึงยังอยู่แต่ก็สู้คิงส์เดวิดไม่ได้หรอกครับ ดูลีลาผุ้นำเขาเสียก่อน ถ้าจะเป็นข่าวไปอีกนาน อ้าว ไม่ใช่เรื่องนี้หรอกหรอ เอ้า เอาใหม่ก็ได้ เจ้าพระยานี่เอาไว้จะเอามาลงให้นะครับว่าบ้านเรามีระดับนี้กี่ท่าน และคนสุดท้ายที่ได้รับตำแหน่งคือผู้ใด ตอนนี้พอนึกออกแต่เข็ดแล้ว ไม่มีอ้างอิงเดี๋ยวหลงเข้าป่าไปอีก รอหน่อยแล้วกัน ส่วนเรื่องต่อไปจะเอาเรื่องอะไรละครับ เรื่องไทยกับสงครามโลกยังไม่จบเลย สงครามนะจบแล้ว แต่การดินรนเพื่อพ้นจากสภาพประเทศผู้แพ้สงครามมนี่สิยังไม่จบ เอาไว้จบแล้วว่าจะเอาเรื่องการครอบครองดินแดนเขมรและลาวของฝรั่งเศสดีไหม ไม่ต้องกลัวว่าจะเจอแต่ด๊ำเดือกแบบเรื่องเมืองญวณนะครับ เพราะถ้าเป็นเรื่องลาวกับเขมรนี่จะเกี่ยวกับไทยเต็ม ๆ เลย เพราะ 2 เมืองนี่ก่อนที่จะเป็นของฝรั่งเศสเขาเป็นเมืองขึ้นของไทยมาก่อน หรือจะคั่งด้วยเรื่องการรวมล้านนาเข้ากับราชอาณาจักรสยาม ที่ติดแม้กู๊กกรู๊ไว้นานแล้วก่อน เอาสั้น ๆ พอคั่นเวลาก็ได้ แต่ยังไงก็ต้องจบเรื่องนี้ก่อนนะครับ จะเร่งให้แล้วกัน จากคุณ : สื่อศิลป - [ 11 ส.ค. 46 07:27:45 A:203.151.225.104 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 Don't forget about emerald boddha na krub. Here is the infomation that might be useful http://www.bangkoksite.com/temples/EmeraldBuddha.htm This said that Lao by King Chaiyachettha "borrowed" emerald buddha from Chiang Mai. So France was not right to claim that emerald buddha belong to Lao and want back. จากคุณ : Ronachai - [ 11 ส.ค. 46 08:55:16 A:129.94.6.28 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 Another link krub http://www.geocities.com/Tokyo/9149/prakaew.html จากคุณ : Ronachai - [ 11 ส.ค. 46 08:56:16 A:129.94.6.28 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตามไปดูมาแล้วครับ น่าสนใจดี เคยไปเยี่ยมชมวัดที่มีการกล่าวอ้างว่าเคยประดิษฐฐานพระแก้วมรกตมาแล้วหลายที่ เว้นแต่ที่ราฏร์ธานีที่ไม่เคยไป จะว่าจริง ๆ แล้วก็พึ่งทราบนี่แหละครับ กลับมาว่ากันต่อแล้วกันนะครับ ที่จริงจะว่าด้วยเรื่องข้อตกลงสมบูรณ์แบบชองอังกฤษที่สร้างปัญหาให้กับไทยมากที่สุด แต่พอดีมมีคนทักว่าอย่าลืมเรื่องการขอพระแก้วมรกตคืน ก็เลยลัดคิวเอาข้อเรียกร้องของฝรั่งเศสมาก่อนแล้วกัน เรื่องที่ว่านั้นเริ่มอย่างนี้ครับ ย้อนความไปตั้งแต่สมัยที่กรุงปารีสแตก เมื่อทัพนาซีรุกผ่านเดนมาร์ก เนเธอร์แลนด์ เบลเยี่ยม และทะลุเข้าถึงฝรั่งเศสโดยบุกอ้อมกำแพงมาจิโนต์เข้ามาเมื่อเดือน พ.ค.2483 ในขระนั้นนายกรัฐมนตรีฝรั่งเศสมีนามว่านายปอล เรย์โนลด์ (วานเจ๊ฯดูด้วยว่าสะกดถูกหรือเปล่า ช่วยนี้ยิ่งเปื่อย ๆ อยู่) ได้เชิญจอมพลเปแต๊ง เอกอัคราชฑูตฝรั่งเศสประจำเสปนกลับเข้ามารับตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรี งานหลักของท่านจอมพลคือพยายามทางเจรจาสงบศึกกับเยอรมัน เนื่องจากเห็นว่าหากต่อสู้กันไปก็รังแต่จะสร้างความเสียหาย โดยเฉพาะกรุงปารีสที่เป็นแหล่งอารยธรรมของโลก ต้องรีบประกาศให้เป็นเมืองเปิดก่อนที่จะถูกทำลายไปเสียก่อน และเมื่อนาซียึดเอากรุงปารีสไปได้แล้ว (มีภาพถ่ายฮิตเล่อร์ที่มีแบ๊คกราวด์เป็นหอไอเฟล คงสะใจคนเยอรมันสมัยนั้นน่าดู แต่ก็ทำให้คนฝรั่งเศสร้าวรานไม่ใช่น้อย) เมื่อสถานการณ์เลวร้ายขนาดนั้น นายกรัฐมนตรีจึงลาออก จอมพลเปแตง ขึ้นนั่งตำแหน่งแทนเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน และขอทำสัญญาสงบศึกกับเยอรมันเมื่อวันที่ 22 มิถุนายน แต่นายพลเดอโกลไม่ยอมารับเลยหนีไปตั้งหลักอยู่ที่ลอนดอน พร้อมประกาศรวมกำลังสู้ต่อ ส่วนจอมพลเปแต๊งนั้น เมื่อทำสัญญาสงบศึกแล้ว ก็ย้ายรัฐบาลไปตั้งอยู่ที่วิชิ่ โดยรัฐสภาได้แต่งตั้งให้เป็นประธานาธิบดี และให้นายปิแอร์ ลาวัล เป็นนากรัฐมนตรี เรียกตัวเองว่าเป็นเขตอิสระ(แค่ในนาม) ทำการติดต่อกับประเทศต่าง ๆ เฉพาะที่ไม่ได้ทำสงครามกับเยอรมันก็จะติดต่อกันในนามของประเทศฝรั่งเศส จากคุณ : ปารีส - [ 11 ส.ค. 46 14:46:41 A:203.151.225.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ส่วนนายพลเดอโกลนั้นก็เผ่นไปตั้งหลักอยู่ที่ลอนดอน ประกาศตั้งคณะกรรมการฝรั่งเศสเพื่ออิสรภาพแห่งชาติขึ้นเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน 2487 จนเมื่อกองทัพสัมพันธมิตรเข้ายึดกรุงปารีสคืนมาได้แล้วจึงได้ขยับฐานะขึ้นเป็นรัฐบาลชั่วครามของฝรั่งเศส และประกาศไม่ยอมรับรู้การปฏิบัติการใด ๆ ของรัฐบาลจอมพลเปแตง แถมยังจับตัวขึ้นศาลสูงในฐานะผู้ทรยศต่อชาติ โดนศาลตัดสินประหารชีวิต แต่เดอโกลมาใช้อำนาจประธานาธิบดีเปลี่ยนให้เป็นแค่จำคุกตลอดชีวิต เมื่อวันที่ 17 สิงหาคม 2488 หรือวันเดียวหลังจากการประกาศสันติภาพ จอมพลเปแตงท่านก็อายุยืนมาได้จนถึงแก่กรรมบนเกาะดีเออเอาเมื่อปี 2494 อายุอานามเข้าไปตั้ง 95 ปี ที่ยกมายืดยาวก็เพื่อจะบอกว่า เดอโกลนั้นประกาศว่าจะไม่รับรู้อะไรที่เปแตงได้ทำไป ก็คล้าย ๆ กับของเราที่ อ.ปรีดี ประกาศไม่รับสิ่งที่จอมพล ป.ได้ทำไป ที่นี้ปัญหาก็คือก่อนที่จะเริ่มสงครามนั้น ไทยกับฝรั่งเศสพิพาทกันเรื่องดินแดนในเขมรและลาว จนเกิดศึกอินโดจีนดังที่รู้ๆกันอยู่ ซึ่งตอนนั้นเราทำสัญญากับเปแตง ซึ่งเมือเดอโกลปฏิเสธเสียอย่างนี้ก้แสดงว่าไทยกับฝรั่งเศสยังรบกันไม่จบตั้งแต่คราวนั้น เพราะสัญญาที่ไทยทำกับเปแตงคือสัญญาสันติภาพ เรื่องที่กระทบต่อไทยก็คือ สหรัฐฯเองก็ยืนยันกับทางลอนดอนว่า ไม่ยอมรับการที่ไทยได้ดินแดนไปจากที่ญี่ปุ่นไปยึดเอามาให้ ดังนั้นต้องถือว่าสถาภาพกลับคืนอย่างเดิมให้หมด ฝรั่งเศสเองก็ได้ทำหนังสือยืนยันเจตนาของตนให้กับสหรัฐฯว่า ฝรั่งเศสถือว่ายังเป็นคู่สงครามกับไทยอยู่นับตั้งแต่วันที่ 27 พ.ย.2483 ซึ่งเป็นวันที่เครื่องบินทิ้งระเบิดของไทยบินไปทิ้งระเบิดในเขมรที่เป็นดินแดนของฝรั่งเศส สุดท้ายฝรั่งเศสก็ยื่นข้อเรียกร้องมายังลอนดอนเพื่อยืนยันเจตนารมณ์ของฝรั่งเศสที่มีต่อไทยและให้ทางแคนดีเป็นตัวกลางยื่นเงื่อนไขนี้ให้กับไทย จากคุณ : วิชี - [ 11 ส.ค. 46 17:43:27 A:203.151.225.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ความจริงแล้วอังกฤษเองก็ไม่อยากให้ฝรั่งเศสยื่นข้อเรียกร้องกับไทย โดยเพาะไม่อยากให้ฝากมากับลอนดอนด้วย เพราะจะทำให้การเจรจาระหว่างไทยกับอังกฤษยืดยาวออกไปอีก ตอนนั้นอังกฤษ๋อยากได้ข้าวเอาไปเลี้ยงอาณานิคมที่กำลังจะอดตาย อยากให้ไทยยอมรับข้อตกลงสมบูรณ์โดยเร็วที่สุด นอกจากนี้เหตุการร์ตึงเครียดในเวียดนาม ต่อกรณีที่โฮจิมินได้รงวบรวมคนขึ้นสู้เพือเอกราช โดยในระยะแรกได้รับการสนับสนุนจากโอ.เอส.เอส.เอง ทำให้ฝรั่งเศสต้องการเอาใจกลุ่มสนับสนุนฝรั่งเศสในลาวและเวียดนามด้วยการแสดงตัวว่าเป็น"ขาใหญ่" ที่ปกป้องคุ้มครองและช่วยกันไทยให้ออกไปห่าง ๆ รวมทั้งไปเอดินแดนคืนมาจากไทยได้ด้วย ดังนั้นข้อเรียกร้องข้อแรกของฝรั่งเศสที่มีต่อไทยจึงเป็นเรื่อง "ให้ไทยคืนดินแดนที่ได้ไปในปี 2484 และประกาศอนุสัญญาลงวันที่ 9 พ.ค.2484 เป็นโมฆะ" 2. รัฐบาลรั่งเศสถือว่ามีสถานะสงครามกับไทย จนกว่าจะได้รับคำรับรองตามข้อ 1 (คือเมื่อเราคืนดินแดนให้เขานั้นเอง) 3. รัฐบาลฝรั่งเศสจะแจ้งทัศนะของฝรั่งเศสในส่วนที่เกี่ยวกับค่าปฏิกรรมสงครามที่จะเรีบยกร้องเอาจากประเทสไทย และขอบเขตการควบคุมประเทศไทย การเมือง และการทหารเมื่อได้รับความพอใจตามข้อ 1 (หมายความว่าตอนนี้ยังไม่ต้องพูดอะไร เอาดินแดนมาก่อน แล้วที่เหลือจะเรียกร้องที่หลัง เรียกว่ากะรีดเอาจนหยดสุดท้ายทีเดียว เพราะแบบนี้แหละที่ทำให้เกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ) เมื่อครั้งที่ผู้แทนฝรั่งเศสมาชี้แจงเรื่องข้อเรียกร้องนี้กับทางลอนดอนนั้น ฝรั่งเศสพูดถึงกับว่านี่ไม่ใช่การเจรจา ไทยตอบได้แค่รับหรือไม่รับ รับก็ปฏิบัติตามเสีย ถ้าไม่รับก็รบกันต่อ และแล้ววันทีเด็ดก็มาถึง วันที่ 4 กันยายน 2488 ผู้แทนฝรั่งเศสได้เข้าพบกับฝ่ายอังกฤษเพื่อพูดคุยเรื่องข้อเรียกร้องที่มีต่อไทย ซึ่งนอกจากข้อเรียกร้อง 3 ข้อนี้แล้ว ฝรั่งเศสยังได้สอดไส้เพิ่มเติมมาด้วยว่า ไทยต้องส่งมอบพระแก้วมรกตคืนให้แก่ลาวด้วย เพราะไทยไปเอามาจากลาว เรื่องนี้อังกฤษเองก็อึ้งเหมือนกันที่ฝรั่งเศสกล้าหาญชาญชัยมากที่สอดไส้เรื่องพระแก้วมรกตเข้าไปด้วย เพียงเพื่อต้องการแสดงให้ลาวเห็นว่าฝรั่งเศสยังยิ่งใหญ่พอที่จะคุ้มครองลาวได้อยู่ โดยไม่คำนึงถึงความสัมพันธ์กับไทยเลย อังกฤานั้นตระหนักดีว่าสหรัฐฯพยายามที่จะขยายอิทธิพลเข้ามาในแถบนี้(รวมทั้งที่อื่น ๆ )แทนที่มหาอำนาจเดิมอย่างอังกฤษและฝรั่งเศส ขนาดข้อเสนอของอังกฤษแค่ขอข้าวเท่านั้น สหรัฐฯยังขวาง แล้วนี่ฝรั่งเศสถึงขนาดเอาของสัการะสูงสุกคู่บ้านคู่เมืองของไทย เห็นทีสหรัฐฯรู้เข้าก็คงจะเสียบตามฟอร์ม (ข้อสันนิฐานของอังกฤษนั้นเป็นจริงในทศวรรษต่อมาเมื่อสหรัฐรุกเข้าไทย(รวมที่อื่น ๆ )ทั้งด้านการเมือง เศรษฐกิจ สังคม การเมืองเรื่องทหารปราบคอมฯไม่ต้อพูดถึง เศรษฐกิจ บริษัทใหญ่ ๆ ของอังกฤษพับฐานกลับบ้านเป็นแถว(ห้างหลุยส์ ที เลียวโนเวนส์จากระดับชาติก็เหลือห้างนิดเดียว) โดยมีบริษัทอมริกันเข้าเสียบแทนเต็มไปหมด สังคมก็ไม่ต้องพูดถึงเหมือนกัน เคาบอยเข้ามาแทนอัศวินปราบมังกรเป็นที่เรียบร้อย) จากคุณ : วอชิงตัน - [ 11 ส.ค. 46 18:03:43 A:203.151.225.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ก่อนที่จะเดินทางไปแคนดีเพื่อไปเจรจากับไทย ทางอังกฤษก็พยายามขอให้ฝรั่งเศสตัดเรื่องพระแก้วมรกตออกเสีย ทางฝรั่งเศสก้ไม่ยอม โดยอ้างว่าเอาไว้ไปถอนที่หลังก็ได้ให้เป็นเรื่องว่าฝรั่งเศสยอมผ่อนผันให้กับไทย แต่ทางอังกษเห็นว่าน่าจะไม่เสนอเลยดีกว่าจะไปถอนที่หลัง เมื่อผู้แทนฝรั่งเศสและอังกฤษเดินทางมาถึงแคนดีเพื่อเจรจากับหม่อมเจ้าไชยวิวัฒน์ ไชยันต์ ผู้แทนฝ่ายไทยแล้ว ทางไทยแจ้งว่าคณะได้รับแต่งตั้งเพื่อมาเจรจากับอังกฤาเท่านั้น ไม่ได้รับมอบอำนาจเจรจากับฝรั่งเศสด้วย จึงไม่อาจที่จะเจรจารหรือรับข้อเสนอได้ ถึงกระนั้นผู้แทนของฝรั่งเศสก็ยังดื้อดึงของยื่นข้อเรียกร้องให้กับ ม.จ.วิวัฒนไชย ซึ่งท่านได้อ่านแล้วก็พูดตรง ๆ ว่า "รัฐบาลใดที่ยอมปฏิติตามความประสงค์ของฝรั่งเศสคงอยู่ในอำนาจได้ไม่ถึง 24 ชั่วโมง" ทางผู้แทนฝรั่งเศสก็ยอมรับตรง ๆ ว่าโดยส่วนตัวแล้วไม่ค่อยเห็นด้วยเหมือนกัน แต่เมื่อเป็นหน้าที่ที่รัฐบาลมอบหมายมาก็ต้องทำตาม และเสนอว่าจะพยายามไปเจรจากับรัฐบาลให้ถอนออกเสีย ซึ่งทางอังกฤษก็บอกว่าน่าจะตัดออกก่อนที่จะเสนอร่างอย่างเป็นทางการให้กับไทย จากคุณ : แคนดี - [ 11 ส.ค. 46 18:10:12 A:203.151.225.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 เอาอีก เอาอีก สื่อศิลป สู้ สู้ สื่อศิลป สู้ตาย สื่อศิลป ไว้ลาย สู้ตาย สู้ สู้ จากคุณ : จอบบ้อน - [ 11 ส.ค. 46 20:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 13 รายงานตัวครับ ถ้าไม่ว่าอะไร เรื่องอื่นๆจบแล้วก็ขอเรื่องมาเลย์กับสิงคโปร์ครับ แยกกันยังไงตอนไหน แล้วก็ขัดแย้งกันมากไม้ครับก่อนจะแยกจากกันอย่างเด็ดขาด ก็แปลกดีนะครับที่ไม่ต้องรบกันเลย เป็นบ้านเราหัวเด็ดตีนขาดไม่มีวันเสียล่ะ เกาะกะจิ๊ดริดแบบนั้น น้ำท่าก็ไม่มีวันส่งให้ แต่นี่เหมือนๆกับว่าสนับสนุนเต็มที่ให้แยกไปเลย อย่ามาอยู่ด้วยกันเลยดีกว่า ไม่เกี่ยวกับไทยสักนิดแต่ก็อยากรู้ครับ อ้อแล้วเรื่องพัฒนาการทางทหารในภูมิภาคนี้ด้วยนะครับ เคยอ่านแวปๆในเวปนี้ ใครเขียนจำไม่ได้แล้ว บอกว่าอยุธยาผงาดขึ้นมาได้ด้วยดินปืน อันนี้ชวนให้สงสัยครับว่าปืนไฟ ปืนนกสับ ปืนคาบศิลา มันเข้ามาในยุคไหนเป็นครั้งแรก ก่อนสุโขทัย สุโขทัยเลย หรือว่าอยุธยาตอนใด แล้วมันแตกต่างกันยังไงครับถึงได้เรียกแตกต่างกันออกไป อันนี้เกี่ยวกับไทยแน่ครับ เพราะมันหมายถึงอำนาจที่แตกต่างกันเยอะทีเดียวระหว่างฝ่ายที่มีปืนกับฝ่ายที่ยังถือดาบอยู่ ทั้งการเมืองภายใน ภายนอกเลย ขอบคุณล่วงหน้าครับผม ด้วยความเคารพ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 11 ส.ค. 46 22:21:28 A:210.86.200.68 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 วันนี้ไปดูสุริโยทัยมาอีกครั้ง..................แล้วมานั่งคิดว่า. 1.ใครเป็นคนตั้งเมืองอยุธยาครับ. ราชวงศ์อู่ทองนี่ เป็นคนตั้ง........มีเชื้อแขกใช่ไหมครับ 2. เมืองนครศรีธรรมราช. คืออาณาจักร ศรีชัชนาลัย ใช่ไหมครับ........เพราะทางใต้ตั้งเมืองก่อนอยุธยาหลายร้อย ปี. 3. ตอนเสียกรุงครั้งที่ 1 ทำไมในแบบเรียนประวัติศาสตร์ ไม่เขียนบอกถึง กองทัพเมืองทางอีสาน กับทางใต้ มา ช่วยเลย ...เห็นมีแต่พิษณุโลกครับ วานผู้รู้ช่วยตอบหน่อย จากคุณ : ขนจัง - [ 12 ส.ค. 46 01:01:46 A:203.148.129.6 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ้คคห. ที่ 14 ครับ ข้อ 1. ไม่ตอบให้ เพระาเตี่ยวจะเรื่องยาว ไปอ่านงานเขียนของ อ.พิเศษ เจียจันทร์พงศ์ เอาเถอะครับมีหลายเรื่องที่จะไขความกระจ่างให้ได้ มติชนเขาตีพิมพ์ใหม่ ทั้งเนื้อทั้งเปลือก(ปก)ชวนอ่านมากครับ ข้อ 2 ศรีสัชนาลัยไม่ใช่นครศรีธรรมราชแน่ๆ แล้วเมืองที่ตั้งก่อนกันหลายร้อยปี ไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งกว่าเสมอไป อาจอยู่ภายใต้ปริมณฑลอำนาจของเมืองที่เกิดใหม่กว่าแต่กำลังทางทหารเข้มแข็งกว่าก็ได้ ข้อ 3. สงครามเสียกรุงฯ....อย่าเอาความรู้สึกในปัจจุบันที่ว่าพระราชอาณาจักรเป็นหนึ่งเดียว จะแบ่งแยกมิได้ อย่างในรัฐธรรมนูญว่านั้นไปจับเลย ต้องพิจารณาจากปริบทของเวลา และภูมิทัศน์ทางการเมืองในเวลานั้นเป็นสำคัญ แล้วก้จะเข้าใจได้ครับว่าทำไมถึงมีแต่พิษณุโลกกับหัวเมืองเหนือลงมา เข้าใจว่าเป็นสงครามครั้งเสียพระราเมศวร น่าจะไม่ใช่สงครามครั้งเสียกรุง เพราะสงครามครั้งเสียกรุงนั้นฝ่ายพิษณุโลกเป็นส่วนหนึ่งของทัพพม่าครับ จากคุณ : มหาจินดามนต์ - [ 12 ส.ค. 46 15:22:05 A:203.107.204.173 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมไม่ได้ไปแข่งกี่ฬาหรือยกพวกไปตีกับใครที่ไหนนะครับ ไม่ต้องเชียร์ขนาดนั้นก้ได้ เดี๋ยวได้ใจ เรื่องมาเลย์ สิงคโปร์ เอาไว้จะพูดให้ฟังครับ เอาคร่าว ๆ ก็ประมาณว่า นโยบายของอังกฤษในการจัดการกับอดีตอาณานิคมนั้น ใช้วิธีปล่อยให้ตัดสินใจเองว่าจะไปรวมกับใครหรือแยกไปไหน (จริง ๆ คือนโยบายแบ่งแยกแล้วปกครองนั่นแหละ คืออย่าให้รวมกันติดต้องแบ่งไว้นิด ๆ หน่อย ๆ เสมอเพื่อให้ขัดแย้งกันเองแล้ววิ่งเข้าหาอังกฤษเหมือนเดิม) ตอนที่มลายูจะถูกออกจากระบบอาณานิคมเขาก็ใช้วิธีนี้แหละครับ ก็มีสิงคโปร์กับบรูไนที่ไม่ยอมรวมกับสหพันธ์มลายา แต่เงื่อนไขที่ทำให้ไม่เกิดสงครามนั้น เพราะเป็นการแยกที่ยังอยู่ภายใต้การควบคุมของอังกฤษอยู่ และมาเลเซียยุคแรกก็ยังติดภาระในเรื่องของโจรจีนคอมมิวนิสต์อยู่มาก ส่วนเรื่องสมัยอยุธยา ผมว่าทำตามคำแนะนำของคุณมหาจินดามนต์โดยเบื้องต้นก่อนก็ดีนะครับ เพราะเรื่องในสมัยนั้นต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่า หลักฐานเอกสารหรือมุมมองต่าง ๆ จะแตกต่างจากปัจจุบันเยอะ ซึ่งจะทำให้เกิดข้อถกเถียงขึ้นมาใหม่ ๆ อยู่เสมอ ผมก็บอกไม่ได้หรอกครับว่าอันไหนจริงอันไหนปลอม แต่ถ้าถามว่าอันไหนสร้างมารุ่นไหน เพื่ออะไรอย่างงี้พอเดาให้ฟังได้ครับ ส่วนเรื่องปืนไฟก็อันเดียวกันแหละครับ นี่ผมว่าถึงหลักการทำงานนะ ส่วนจะเรียกต่าง ๆ กันผมไม่รู้รายละเอียดเหมือนกันว่าเป็นเพราะเรียกต่างกันไปเองหรือต่างรุ่นตางระบบการทำงาน แต่หลัก ๆ แล้วระบบการทำงานของปืนสมัยก่อนก็มีจุดเปลี่ยนตรงที่บรรจุลูกที่ปากกระบอกหรือท้ายกระบอกเท่านันแหละครับ ปืนไฟนี่ฝรั่งโปรตุเกสเป็นคนเอาเข้ามานะ ที่พม่าก็มี จีนก็มี เพราะฝรั่งพวกนี้ไปหมดทุกที่ที่เรือไปเทียบได้ เพราะฉนั้นไม่มใช่แค่อยุธยาหรอกครับที่มีปืนไฟ พม่าเองก็มีเหมือนกัน ส่วนฝรั่งโปรตุเกสจะเข้าไทยครั้งแรกเมื่อไร คงหาได้ไม่ยากมั๊งครับ ตั้งเป็นคำถามไว้ในนี้ก้ได้ คนเก่ง ๆ มีเยอะ เดี๋ยวเขามาช่วยตอบเอง เรื่องปืนไฟหรือปืนคาบศิลานี่พอนึกออกแบบไม่ต้องหาอ้างอิงอยู่ได้เรื่องเดียวเอง คือ การซื้อปืนสมัย ร.1 โดยนายฟรานซิส ไลท์ เอาปืนเข้ามาถวาย ร.1 จนพอพระราชหฤทัย สั่งนำเข้ามาใช้ในราชการจำนวนมาก เรื่องดินปืนนี่เคยพูดถึงครั้งหนึ่งแล้ว ว่าจริง ๆ เรื่องนี้คุณจิระนันท์ พิตรปรีชา เขาทำวิทยานิพนธ์เรื่องนี้โดยเฉพาะ เสียดายว่าไม่เห็นพิมพ์ออกมาเผยแพร่บ้าง แต่ก็มีที่คุณจิรนันท์เขียนแทรก ๆ ไว้ในหนังสือเล่มอื่น ๆ เอาไว้จะเอามาพูดให้ฟังกัน แปะโป้งไว้อีกหนึ่งหนี้แล้วกัน เดี๋ยวเจ้าหน้าที่เขาก็คอยทวงเองแหละ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 13 ส.ค. 46 07:28:20 A:203.151.225.228 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 แวะมาเรียนให้อาจารย์สื่ศิลปทราบว่าตอนนี้ ไปเขียนเรื่องราวในชีวิตที่เพิ่งผ่านความตื่นเต้นมาสดๆร้อน.. สนใจตามอ่านได้ที่นี่ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H2403066/H2403066.html ตอน ๑ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H2405664/H2405664.html ตอน ๒ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H2407073/H2407073.html ตอน ๓ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H2409442/H2409442.html ตอน ๔ จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 13 ส.ค. 46 13:03:12 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาส่งเสียงให้ทราบ ยังอ่านอยู่ครับ ไม่ไล่ไม่เลิก ! จากคุณ : เก่ง - [ 13 ส.ค. 46 14:16:28 A:203.151.206.15 X:203.113.81.169 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีค่ะ มารายงานตัว ว่ายังอยู่ครบ 32 ประการ กับกุมารทอง 1 ตัว 5555 อาทิตย์นี้โดดเรียนหลายคน จะรอดกลับมามั๊ยเนี่ย.. จะถามว่าวันแม่ที่ผ่านมาลุงสื่อศิลป พา(คุณ)แม่(คุณ)ไปใหนมาบ้าง ส่วนตัวหนูมีเวลา อ่านหนังสือเต็มๆ ทั้งวันเลย หนึ่งในเรื่องที่อ่านก็คือ กรีนสแปน ชายผู้อยู่เบื้องหลังเศรษฐกิจการเงินโลก พออ่านจบ เข้าใจอะไรๆ ที่เป็นยิวขึ้นเยอะ แหม! ตอนนี้เกิดอาการยิว ซินโดรม ต้องไปหา อะไรๆ เกี่ยวกับยิวมาอ่านเสียละซิ...ลุงว่าเล่มใหนดีล่ะ ไม่เกี่ยงเรื่องงบประมาณ(ถ้าต้องซื้อ) หรือระยะทาง(หมายถึงระยะทางที่เดินทางไปตามห้องสมุดต่างๆไม่ได้หมายความว่าต้องไปหาหนุ่มยิว แถวๆ พัทยามาอธิบายให้ฟัง) แล้วลุงอ่านหนังสือเกี่ยวกับประเทศลาว ที่เป็นภาษาลาวบ้างหรือยัง? เมื่อไหร่จะเอามาเล่าเสียทีหึ... เที่ยวไปติดเรื่องนู้น เรื่องนี้ไปทั่ว ระวังหนี้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอดนา จากคุณ : กุ๊กุ๊ม๊ะม๊ะ (จะไปลาสา) - [ 13 ส.ค. 46 14:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เรื่องยิวนี่มันเยอะไปหมดนะ ต้องว่ามาว่าจะเอาเชคเม้นท์ไหน ที่แบ่งกันเยอะ ๆ ก็น่าจะเป็นเรื่องของยิวในสงครามโลกครั้งที่ 2 กลุ่มหนึ่ง แล้วก็สงครามยิว-อาหรับอีกกลุ่มหนึ่ง สุดท้ายก็เกี่ยวกับการทำธุรกิจแบบยิว กลุ่มแรกที่เป็นหนังสือไทยไม่ค่อยเห็นนะ คงต้องฝากเจ๊แกแนะนำว่าหนังสือที่เมืองนอกที่นาจะเยอะหว่าหลายขุมมีอะไรบ้าง กลุ่มที่ 2 ก็หายากอีกนั่นแหละ ที่เรารู้จักกันดีก็ของอาจารย์หม่อม ก็อ่านสนุกประเภทสรุปความ แต่ไม่ออริจินัลเท่าไร ส่วนของคนอื่นก็มักจะเป็นหนังสือรุ่นเก่า ๆ มากกว่า สมัยใหม่ไม่ค่อยทีแล้ว กลุ่ม 3 นั่นหาได้ตามแผงหนังสือทั่วไป มีเยอะอยู่นะ ไม่รู้จะแนะนำอะไรดีเหมือนกัน เพราะเป็นเรื่องเพาะด้าน เปิด ๆ อ่านก็พอจะเดาได้ สรุปก็คือแนะนำอะไรไม่ได้สักอย่าง พึ่งไม่ได้เลยเนอะ เรื่องยิวนี่ไม่ค่อยเอฟเฟกกับคนไทยสักเท่าไร ไม่เหมือนเรื่องของคนจีน ที่อย่างพระราชนิพนธ์นั่นถูกเป๊ะที่เดีวที่เรียกว่า "ยิวแห่งบูรพาทิศ" หนังสือบ้านเราเลยเกี่ยวพันกับจีนมากกว่า ยิวไม่ค่อยมีในไทยเท่าไรนัก แต่ที่แน่ ๆ คือไวน์ของอิสราเอลนั่นใช้ได้เลย ยี่ห้อ บาคาน ราคาไม่แพง รสชาดดี แต่ไม่รู้เดี๋ยวนี้ยังมีอีกหรือเปล่าหลังเจอพิษภาษีไวน์เข้าให้ เรื่องปะวัดสาดภัคร กับปะวัดสาดลาว แกะกันมันเลยละครับ เวลามองรวม ๆ ก็ตาลายเหมือนกัน แต่พอตั้งใจอ่านก็ได้อยู่นะ รอเรืองนี้จบก่อนก็แล้วกันแล้วจะเอาเรื่องการต่อสู้ของลาวมาให้ดู วันแม่ก็ไปเลี้ยงข้าวให้แม่สักมือ้หลังจากท่านเลี้ยงเรามาชั่วชีวิตแล้ว ก็ได้ความรู้สึกที่ดีเหมือนกัน ช่วงนี้ผมมีปัญหาเรื่องสายตานะ ไม่แน่ใจว่าเอียง สั้น ยาว แต่เวลาอ่านหนังสือแล้วปวดกระบอกตามาก เคยไปตรวจเขาก็บอกว่าทั้งสั้น ยาว เอียงระดับปกติ แต่กล้ามเนื้อตาล้า ทำอะไรไม่ได้นอกจากคอยพักสายตาไปเรื่อย ๆ แล้วกัน ก็ลำบากดี วันนี้งานก็ยังไม่เสร็จ เลยยังได้เขียนอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย มัวแต่ปวดตาอยู่นี่แหละ สงสัยต้องขอน้ำมนต์มารดตาแล้วมั๊ง จากคุณ : สื่อศิลป - [ 13 ส.ค. 46 16:21:30 A:203.151.225.229 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 วันนี้ขอโทษทีครับ งานเยอะมาก ไม่มีเวลาเลย แถมทะเลาะกัยลูกค้าอีกต่างหาก ขอเว้นสักวันนะ แล้วพรุ่งนี้จะใช้ให้ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 13 ส.ค. 46 18:19:58 A:203.151.225.17 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 แล้วเรื่องพระแก้วมรกตนี่ จบยังไงอ่ะคับ จากคุณ : กริช - [ 13 ส.ค. 46 21:09:04 A:202.44.8.98 X:10.11.13.109 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สงสัยตะหงิดๆ นะครับ "วัดแก้ว" ที่สุราษฎร์ธานีเคยประดิษฐานพระแก้วมรกตด้วยหรือ ทั้งๆที่ตำนานพระแก้วมรกตนั้นวกๆเวียนๆอยู่แถบภาคเหนือของไทย นอกจากจะเอื้มแขนข้างหนึ่งออกไปหาอินเดีย และลังกา เพื่อสร้างประวัติให้ดูลึกล้ำอลังการ แบบมีนัยยะว่าศาสนาพุทธในเมืองไทยนี้เชื่อมโยงกับเถรวาทในอินเดียและลังกาโดยตรง ซึ่งพุทธสถานในศรีวิชัยที่ไชยาและชวาประเทศ ตลอดจนกระทั้งอาณาจักรขอมนั้นเป็นพุทธสถานในฝ่ายมหายาน นั่นอาจเป็นข้อถกเถียงอีกประเด็นหนึ่งตางหากเลยทีเดียว เข้าใจ (เอาเองนะครับ) ว่าผู้จัดทำข้อมูลชุดนี้อาจสับสนระหว่างชื่อ "วัดแก้ว" ซึ่งเป็นชื่อที่ชาวบ้านในแถบนั้นเรียกโบราณสถานแห่งนี้ กับชื่อ "วัดพระแก้ว" ที่เราใช้เรียกวัดที่ประดิษฐานพระแก้วมรกต เป็นการลำลองในหลายๆจังหวัด เลยนึกว่าเป็นวัดที่ประดิษฐานพระแก้วมรกตไปด้วยอีกวัดหนึ่ง เดี๋ยวจะลองไปหาหนังสือของอาจารย์ธรรมทาส พานิชมาอ่านดู ว่ามีเรื่องทำนองว่ามีการเชิญพระแก้วมรกตไปประดิษฐานที่ไชยาหรือไม่ ไม่นานก็คงจะทราบละครับ จากคุณ : มหาจินดามนต์ - [ 14 ส.ค. 46 11:24:46 A:203.107.208.11 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 เรื่องพระแก้วมรกต จบลงอย่างนี้ครับว่า ทางอังกฤษนั้นก็หนักอกหนักใจไม่แพ้ไทยเหมือนกันสำหรับข้อเรียกร้องของฝรั่งเศสเรื่องนี้ เพราะโดยเหตุผลแล้ว ฝรั่งเศสก็ไม่ได้ต้านทานญี่ปุ่นเลยเหมือนกัน รัฐบาลวิชิทำสนธิสัญญากับญี่ปุ่นให้ใช้ฐานบินในเวียดนาม และยอมให้กำลังพลญี่ปุ่นผ่านอินโดจีนเข้าหาไทยอย่างง่ายดายไม่แพ้ไทยเมื่อเทียบกับกรณีที่ไทยยอมให้ญี่ปุ่นผ่านลงไปตีมลายู ส่วนเหตุผลที่อังกฤษได้ประโยชน์ด้วยก็คือ อังกฤษรู้ดีว่าประเด็นเกี่ยวกับศาสนาอย่างนี้ โอกาสที่จะตกลงกันเร็ววันนั้นเป็นไปไม่ได้ หากยอมให้ฝรั่งเศสยื่นข้อเรียกร้องคู่ขนานไปกับอังกฤษแล้ว ข้อเรียกร้องหรือข้อตกลงสมบูรรืแบบของอังกฤษแทนที่จะเสร็จได้โดยไว ก็คงยิ่งยืดเยื้อยาวออกไปอีก รัฐมนตีต่างประเทศของอังกฤษก็เลยเป็นฝ่ายเปิดการเจรจากับรัฐมนตรีของฝรั่งเศสเสียเองว่า ไม่ควรที่จะมีข้อเรียกร้องข้อนี้ ซึ่งนายปิโดร รมต.ตปท.ของฝรั่งเศสก็ตอบว่า ตนนั้นไม่ทราบรายละเอียดในเรื่องนี้ เข้าใจว่าไทยได้ลักลอบนำเอาไปจากลาว จึงเห็นว่าเป็นเรื่องชอบธรรมที่จะขอคืนให้ลาว และหากไทยอยากให้ถอนข้อนี้ออกก็ให้รีบตกลงในข้ออื่นเสีย เพื่อฝรั่งเศสจะได้ยกประโยชน์ข้อนี้ให้ แต่ไม่ทันที่จะได้ทำตามที่ รมต.ตปท.ว่า ไม่กี่วันหลังจากนั้นรัฐบาลที่กรุงปารีสก็สั่งให้ถอนข้อเรียกร้องนี้ออกจากข้อเรียกร้องทั้งหมดของฝรั่งเศส ถึงกระนั้นก็ตาม ไทยก็แสดงจุดยืนว่ารัฐบาลวิชินั้นเป็นรับบาลที่ถูกต้องตามกฏหมาย ดังนั้นสัญญาเรื่องอินโดจีนที่ไทยทำกับรัฐบาลฝรั่งเศสในช่วงนั้นเป็นเรื่องที่ถูกต้องตามกฏหมายสากล เพราะไทยก็ไม่ได้ดินแดนมาฟรี ๆ แต่ต้องจ่ายเงินจำนวนหนึ่งด้วย (ผมพึ่งรู้เหมือนกันนะเนี่ยว่าไทยไม่ได้ดินแดนเขมรมาฟรี ๆ หรือเพราะทำสงครามชนะ แต่ต้องเสียเงินให้ฝรั่งเศสด้วย ใครมีรายละเอียดเรื่องนี้เอามาแบ่งกันบ้างครับ เพราะข้อมูลของผมไม่มีรายละเอียดเหมือนกันว่าเราจ่ายเพื่อพิบูลสงครามและ อุดรมีชัยไปเท่าไร ไทยจึงยืนยันไปว่า แม้เรื่องการเรียกร้องขอดินแดนคืนก็ต้องเจรจากันใหมา ไม่ใช่สามารถเรียกร้องได้เลยตามสิทธิผู้ชนะสงคราม ฝรั่งเศสก็เลยยื่นอีกเงื่อนไขว่า ขอให้อังกฤษอย่าพึ่งตกลงอะไรกับไทย หากยังไม่เปิดเจรจากับฝรั่งเศสก่อน ซึ่งอังกฤษนั้นเล็งเห็นว่าหากยอมให้ฝรั่งเศสเจรจาคู่ขนานไปอย่างนี้ ท่าจะไม่ดีแน่ก็เลยปฏิเสธฝรั่งเศสไปว่าไม่ให้ฝรั่งเศสมายื่นเงื่อนไขเจรจาที่ผูกพันกับอังกฤษแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่ว่าการเจรจากับไทยไม่มีอะไรคืบหน้าเลย แต่รัฐบาลฝรั่งเศสก็ได้ส่งหนังสือให้กับทางกัมพูชาว่า "การเจรจาเรียกดินแดนคืนจากไทยกำลังก้าวหน้าอย่างน่าพึงพอใจ" ทั้ง ๆ ที่แม้กระทั่งหลังจากไทยสามารถตกลงกับอังกฤาได้แล้วเมื่อวันที่ 1 มกราคม 2489 แต่ไทยก็ยังไม่ได้เปิดการเจรจากับฝรั่งเศสเลย จากคุณ : พระตะบอง - [ 14 ส.ค. 46 16:46:41 A:203.151.225.175 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 เรื่องของฝรั่งเศสกับไทยหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 นี่อีกยาวครับ เพราะการคืนดินแดนนั้น ไทยมีท่าทีผ่อนปรนและมีแนวโน้มว่าจะคืนให้ แต่มีเงื่อนไขว่าต้องให้สหประชาชาติเข้ามาควบคุมดินแดนดังกล่าวนี้แทนที่จะให้ฝรั่งเศสเข้ามาโดยตรง เพราะจะเกิดความวุ่นวายได้ ซึ่งฝรั่งเศสก็ไม่ยอมอีก แถมยังส่งทหารเข้ามาทางท่าบ่อ หนองคายของไทย ทำให้เกิดการปะทะกันขึ้นกับทหารไทย เกิดบาดเจ็บล้มตายกันไปทั้ง 2 ฝ่าย แน่นอนว่าไทยได้แจ้งเรื่องนี้ให้อังกฤษและสหรัฐฯทราบเพื่อประนามการกะทำของฝรั่งเศส จบเรื่องพระแก้วมรกตแล้ว ขอย้อนกลับไปเรื่องของข้อตกลงสมบูรณ์แบบระหว่างไทยกับอังกฤษก่อนนะครับ ยังค้างอยู่ จากคุณ : ท่าบ่อ - [ 14 ส.ค. 46 16:52:52 A:203.151.225.175 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 อังกฤษนั้น ด้วยความที่ต้องการให้เรื่องเสร็จโดยเร็ว ก็เลยเลือกที่จะทำข้อตกลงยุติสงครามกับไทยด้วยการทำเป็นข้อตกลงสมบูรณ์แบบ เพื่อไม่ต้องเสียเวลาให้มีการลงสัตยาบันแบบสนธิสัญญา เมื่อร่างเสร็จแล้วนั้น อังกฤษได้ส่งไปหารือกับประเทศในเครือจักรภพทั้งหมดก่อน และที่สำคัญคือได้ส่งหัวข้อไปยังกองบัญชาการสูงสุดที่แคนดี้ และสำเนาไปให้กระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯทราบแล้วตั้งแต่วันที่ 18 สิงหาคม เพียงแต่ว่าได้ขอให้ฑูตอังกฤษอย่าไปรับฟังความคิดเห็นอะไรจากสหรัฐฯ ให้บอกว่าต้องส่งเรื่องกลับลอนดอนอย่างเดียว และให้กำชับให้สหรัฐฯเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับก่อนอย่าได้แจ้งให้ฝ่ายไทยทราบก่อนที่อังกฤษจะบอกกับไทย เพราะฉนั้นจริง ๆ แล้วสหรัฐฯทราบถึงหัวข้อที่อังกฤษได้ยื่นให้กับไทยเป็นอย่างดีครับ เพียงแต่ทางไทยไม่ทราบเท่านั้นเองว่าสหรัฐฯทราบแล้ว แต่อังกฤษขอไว้ไม่ให้บอกไทยก่อนที่อังกฤษจะเปิดเจรจา ทั้งนี้ทางสหรัฐฯยังได้ส่งควาความคิดเห็นไปยังลอนดอนด้วยว่ามไค่อยจะเห็นด้วยกับอังกฤษมากนัก เพราะข้อเรียกร้องหลายข้อนั้น หากไทยยอมตกลงก็เหมือนกับเสียเอกราชและอธิปไตยให้อังกฤษไปไม่น้อยเลย แล้วยังมีเรื่องข้าว 1.5 ล้านตันอีกที่หากไทยยอตามคำเรียกรน้องย่อมต้องกระทบต่อเศรษฐกิจของไทยแน่ ๆ อังกฤษตอบปฏิเสธที่จะเปลี่ยนแปลงข้อเรียกร้องต่อไทยให้สหรัฐฯทราบดังนี้ครับ การเลิกสถานะสงครามย่อมต้องมีบ้างที่กระทบถึงเอกราชและอธิปไตยอย่างหลีกเลี่ยงไม่พ้น รับบาลอังกฤษไม่เห็นว่าจะไม่เป็นการยุติธรรมอย่างใดเมื่อประเทสไทยปฏิบัติตามเงื่อนไขครบถ้วน ก็จะกลับเข้าสู่สังคมประชาชาติที่มีเอกราชและอธิปไตยอย่างเสมอภาค อังกฤษไม่มีเจตนาที่จะใช้ข้อกำหนดเป็นการแก้แค้นไทยที่ก่อให้เกิดผลเยหายแก่สัทพันธมิตรด้วยการเข้าร่วมกับญี่ปุ่น แต่ไทยไม่ควรจะได้ผลกำไรจากการเข้าร่วมนั้น อย่างไรก็ตามอังกฤษยินยอมแก้ไขถ้อยคำบางตอนที่อาจจะทำให้สหรัฐเกิดความเข้าใจผิดได้ จากคุณ : แมนเชสเตอร์ - [ 14 ส.ค. 46 17:05:46 A:203.151.225.175 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตอบคำถามคุณสื่อศิลปใน คคห ๒๔ - เมื่อกรณีพิพาทอินโดจีนฝรั่งเศสยุติลงใน พ.ศ.๒๔๘๔ ไทยได้ดินแดนบางส่วนที่เคยเสียให้ฝรั่งเศสคืนมา แต่ก็ต้องเสียเงินชดเชยค่าสิ่งปลูกสร้างของฝรั่งเศสที่อยู่ในดินแดนดังกล่าว เป็นเงิน ๖ ล้านเปียสต้า (Piasta) ผมไม่ทราบว่ากี่บาทครับ จากคุณ : ศนิต - [ 14 ส.ค. 46 22:47:19 A:203.185.128.82 X:10.0.4.184 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอถามนอกเรื่องอีกอย่างครับคือฟังเพลงจากละครเรื่องเปรตวัดสุทัศน์แล้วมีท่อนนึงที่ร้องว่า "อ้ายเถรเทวทัศน์ อีแร้งวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศน์" ไม่ทราบว่าที่มามาจากไหนครับ พอดีผมเกิดไม่ทันแต่คิดว่าพวกลุง ๆ ป้า ๆ ที่นี่คงจะรู้เพราะน่าจะเกิดทัน จากคุณ : Taro_sama - [ 14 ส.ค. 46 22:50:51 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เถร เทวทัตนี่ก็ตามพุทธประวัตินะครับ แร้งวัดสระเกศนี่เพราะในสมัย ร.5 (หรือ ร.3)ประมาณนี้ กรุงเทพเกืดโรคห่าครั้งใหญ่ ทำให้คนตายมาก เผาไม่ทันเพราะพระ เณร ก็ล้มป่วยพอกัน ก็เลยเอาศพไปทิ้งไว้ที่วัดสระเกศ แร้งก็เลยมาลงกินศพกันให้ว่อนไปหมด โรคห่านี่ สมัย ร.5 ก็ระบาดใหญ่ครั้งนึงนะ ทำให้เกิด พรบ.สุขบัญญัติฉบับแรกของเมืองไทย คือสั่งห้ามไม่ให้สร้างสุขาปล่อยลงน้ำเพื่อป้องกันการเกิดโรคอหิวาต์ แต่ถ้าถามว่าสำนวนนี้เริ่มเมื่อไรนี่ไม่รู้เหมือนกัน คงสมัยหลังสงครามโลกมั๊งครับ เพราะสมัยนั้นนิยมมีคำพวกนี้อยู่ พูดง่าย ๆ ก็คือไม่รู้จริงนั่นแหละ เพราะตอนผมเกิดนั่น เขาก็เริ่มวางแปลนอาร์ ซี เอ กันแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป - [ 15 ส.ค. 46 13:01:31 A:203.151.225.91 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 เข้าเรื่องการเจรจาระหว่างไทยกับอังกฤษในสมัยหลังสงครามโลกกันต่อนะครับ เริ่มววันนี้ด้วยข้อตกลงสมบูรรืแบบฉบับแรกเลยแล้วกัน ฉบับนี้เป็นฉบับที่อังกฤษทำขึ้นและส่งไปให้สหรัฐนแล้วแต่ขอว่าอย่าพึ่งเปิดเผยให้ฝ่ายไทยทราบก่อน ร่างความตกลงสมบูรรืแบบ 21 ข้อ ที่ผู้แทนอังกฤษยื่นต่อคณะผู้แทนไทยที่แคนดี เมื่อวันที่ 4 กันยายน 2488 มีดังนี้ครับ 1. ให้ยุบองคืการทหาร องค์การกึ่งทหาร องค์การการเมืองซึ่งกระทำการโฆษณาเป็นปฏิปักษ์ต่อสหประชาชาติ 2. ส่งมอบบรรดาเรือทั้งหมดที่เป็นของสหประชาชาติ ซึ่งอยู่ในท่าเรือให้แก่เจ้าหน้าที่สัมพันธมิตร 3. จะกระทำทุกวิถีทางเพื่อปลดเลปื้องบรรเทาทุกข์เชลสซึกและผู้ที่กักกันสมัพันธมิตร และจะออกค่าใช้จ่ายในการจัดอาหาร เครื่องนุ่งห่ม ยาอนามัยและการขนส่งให้มีจำนวนเพียงพอ โดยปรึกษากับเเจ้หน้าที่ทหารฝ่ายสัมพันธมิตร 4. จะรับผิดชอบในการป้องกันรักษาและซ่อมแซมชดใช้ซึงทรัพย์สินของสมัพันธมิตรทั้งหมด 5. ร่วมมือกับเจ้าหน้าที่ทางการทหารฝ่ายสัมพันธมิตรในเรื่อง 5.1 ปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นในประเทสไทนและส่งมอบให้กับฝ่ายสัมพันธมิตร 5.2 ยึดและมอบเครื่องอุปกรณ์ในการสงครามของญี่ปุ่นให้เจ้าหน้าที่ทางการทหารฝ่ายสัมพันธมิตรซึงจะได้จัดตั้งขึ้น รวมทั้งเรือรบ เรือสินค้าทุกชนิด เครื่องบิน อาวุธ กระสุน ยานยนต์ และยานอื่น ๆ คลังทหารต่าง ๆ รวมทั้งน้ำมันที่ใช้ในการบิน และน้ำมันอื่น ๆ กับเชื้อเพลิง เสื้อผ้า เครื่องมือเครื่องใช้ของวิทยุ และทรัพย์สมบัติอื่น ๆ ซึ่งเป็นของกองทัพญี่ปุ่น จากคุณ : ยโสธร - [ 15 ส.ค. 46 16:51:44 A:203.151.225.177 X: ]

ความคิดเห็นที่ 31 6.ห้ามทำการค้ากับศัตรูของสมัพันธมิตร 7. ยึดทรัพย์ของญี่ปุ่นทั้งหมดมใอบให้กับสัมพันธมิตร 8. ร่วมมือในการฟ้องร้องและสอบสวนบุคคลซึ่งหาว่าเป็นอาชญากรสงคราม หรือผู้ที่ร่วมมือกับญี่ปุ่น หรอศัตรูของสัมพันธมิตรโดยเปิดเผย 9. ส่งมอบตัวกบฏซึ่งเป็นชนชาติสัมพันธมิตรให้แก่เจ้าหน้าที่สัมพันธมิตร 10. จะบำรุงรักษาและช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ฝ่ายสัมพันธมิตรทั้งทางทัพเรือ ทัพบก และทัพอากาศ ตลอดจนท่าเรือ สนามบิน สิ่งก่อสร้าง เครื่องมือเครื่องใช้ทางคมนาคม อาวุธและคลังอาวุธทุกชนิด ตามที่ได้ระบุไว้และนอกจากนี้ รวมทั้งสิ่งปลูกสร้างบนพื้นดิน และคลังสัมภาระอื่น ๆ ตามแต่เจ้าหน้าที่ จากคุณ : ระยอง - [ 15 ส.ค. 46 16:59:51 A:203.151.225.177 X: ]

ความคิดเห็นที่ 32 6.ห้ามทำการค้ากับศัตรูของสมัพันธมิตร 7. ยึดทรัพย์ของญี่ปุ่นทั้งหมดมใอบให้กับสัมพันธมิตร 8. ร่วมมือในการฟ้องร้องและสอบสวนบุคคลซึ่งหาว่าเป็นอาชญากรสงคราม หรือผู้ที่ร่วมมือกับญี่ปุ่น หรอศัตรูของสัมพันธมิตรโดยเปิดเผย 9. ส่งมอบตัวกบฏซึ่งเป็นชนชาติสัมพันธมิตรให้แก่เจ้าหน้าที่สัมพันธมิตร 10. จะบำรุงรักษาและช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ฝ่ายสัมพันธมิตรทั้งทางทัพเรือ ทัพบก และทัพอากาศ ตลอดจนท่าเรือ สนามบิน สิ่งก่อสร้าง เครื่องมือเครื่องใช้ทางคมนาคม อาวุธและคลังอาวุธทุกชนิด ตามที่ได้ระบุไว้และนอกจากนี้ รวมทั้งสิ่งปลูกสร้างบนพื้นดิน และคลังสัมภาระอื่น ๆ ตามแต่เจ้าหน้าที่จะแจ้งความประสงค์เป็นครั้งคราวเพื่อใช้เป็นที่พักทหารในการที่จะเข้ามาปลดอาวุธญี่ปุ่น และเป็นที่เก็บของด้วย จากคุณ : ระยอง - [ 15 ส.ค. 46 17:00:47 A:203.151.225.177 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 11. จะให้ใช้ท่าเรือและให้ความสะดวกในการจราจรแก่เจ้าหน้าที่ทหารฝ่ายสัมพันธมิตรในดินแดนไทยได้ตามความประสงค์ 12. จัดการตามความประสงค์ของเจ้าหน้าที่สัมพันธมิตรในการควบคุมหนังสือพิมพ์ ตรวจตราและควบคุมวิทยุ การติดต่อทางสายต่าง ๆ การติดตั้งหรือกิจการอื่น ๆ ที่เกี่ยยวกับการคมนาคมภายใน 13. จะดำเนินการปกครองทางพลเรือนต่อไปโดยปฏิบัติตามความประสงค์ของเจ้าหน้าที่ฝ่ายสัมพันธมิตร เพื่อให้เจ้าหน้าที่สามารถปฏิบัติภารกิจของเขาได้ 14. ในกรณีที่ต้องการให้มีความสะดวกในการเกณฑ์แรงงานและในการใช้ประโยชน์ในดินแดนไทย ซึ่งการประกอบอุตสาหกรรมขนส่ง ตลอดจนการคมนาคม โรงไฟฟ้า สาธารณกิจและความสะดวกอื่น ๆ คลังเชื้อเพลิงและวัตถุอื่น ๆ ตามแต่เจ้าหน้าที่ฝ่ายทหารสัมพันธมิตรจะแสดงความประสงค์มา 15. เรือสินค้าของชาวไทยไม่ว่าจะอยู่ในน่านน้ำไทยหรือต่างประเทศต้องอยู่ในความควบคุมของสัมพันธมิตร เมื่อสัมพันธมิตรต้องการ เพื่อผลประโยชน์ของสัมพันธมิตร จากคุณ : ชลบุรี - [ 15 ส.ค. 46 17:47:16 A:203.151.225.177 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34 16. ยอมให้จัดตั้งคณะผู้แทนทางทหารซึ่งแต่งตั้งโดยเจ้าหน้าที่ทางการรทหารเพื่อเป็นที่ปรึกษาในการจัดกำลัง การฝึก และการจัดเครื่องมือ เครื่องใช้กำลังของกองทัพไทย 17. ห้ามไม่ให้นำข้าว ดีบุก ยางและไม่สัก ออกนอกประเทศ ชั่วระยะเวลาหนึ่ง ซึ่งเจ้าหนาที่สัมพันธมิตรจะเห้นว่าจำเป็น โดยพิจารณาเหตุการร์ทางเศรษฐกิจซึ่งเป็นอยู่ในขระนั้น เว้นแต่ในความอำนวยของคณะกรรมการฝ่ายสัมพันธมิตร หรือเจ้าหน้าที่คล้ายกันที่จะมาแทนคณะกรรมการคณะนี้ 18. ตลอดเวลาที่โลกยังขาดแคลนข้าว ตามความเห็นของคณะกรรมการผสมสัมพันธมิตร หรือเจ้าหน้าที่สัมพันธมิตร จะต้องปรับปรุงข้าวให้ได้ผลผลิตเป็นจำนวนมากที่วุดและจำนวนที่เหลือจะต้องมีไว้ให้กรรมการข้าวสัมพันธมิตร ด้วยราคาที่จะตกลงกับคณะกรรกาข้าว โดยถือราคาควบคุมข้าวที่อยู่ในประเทศอื่น ๆในอาเซีย 19. จะตกลงรายละเอียดกับคณะกรรมการข้าวของสัมพันธมิตรในเรื่องเกี่ยวกับวิธีการที่จะบังเกิดผลตามตามข้อตกลงข้างบนนี้ ข้อตกลงดังกล่าวนี้ จะต้องกินความถึงรายละเอียดตามภาคผนวกแห่งข้อตกลงนี้และนอกจากนั้นจะจัดให้มี 19.1 สัมพันธมิตรจะเข้าควบคุม เพื่อให้กิจการต่าง ๆ ที่สัมพันธมิตรต้องการให้เป็นไปตามความประสงค์ จนกว่ารัฐบาลไทยจะมีประกันให้แก่สัมพันธมิตร 19.2 เพื่อให้มีการร่วมมือภายหลังต่อไปอีกระหว่างรัฐบาลไทยกับคณะกรรมการข้าวสัมพันธมิตร ในการที่จะบริหารข้อผูกพันต่าง ๆ ซึ่งได้มีขึ้นแล้วนั้นต่อไป 20. การวางนโยบายการเงินของไทย(รวมทั้งอัตราแลกเปลี่ยนซึ่งกำหนดเมื่อเริ่มต้น)ต้องเป็นไปตามคำแนะนำของผู้แทนฝ่ายสัมพันธมิตรโดยยึดหลักความสะดวกที่จะให้การปลูกข้าวมีผลมากที่วุด และให้บังเกิดอุปโภคอื่น ๆ ที่ยังขาดแคลนอยู่ และเพื่อหลีกเลี่ยงความยุ่งยากทางเศรษฐกิจ 21. จะให้ข่าวที่ประสงค์โดยเร็วที่สุด และจะปฏิบัติตามภาคผนวกซึ่งได้แนบมาด้วย จากคุณ : ปทุมธานี - [ 15 ส.ค. 46 17:57:28 A:203.151.225.177 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอส่งท้ายก่อนกลับนะครับ สารภาพกับเจ๊ก่อนว่า ผมพึ่งจะอ่านเรื่องของเจ๊ตอนสองจนจบตอนสาม ตอนสี่เมื่อสักครู่นี้เองหลังจากอ่านตอนแรกไปตั้งแต่วันที่แนะนำเข้ามา สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์มหาวินาศของผมอีกสัปดาห์หนึ่งครับ เพราะมีเรื่องกับลุกค้าบ่อย เมื่อเช้าก็ถึงขั้นด่ากันเลย รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน เหมือนสมาธิตัวเองแย่ลง คงเพราะมีปัญหาหลายเรื่องและขาดการฝึกสมาธิที่ดี อยากจะหยุดเพื่อพิจารณาจิตตัวเองเหมือนกัน ที่จริงเขาว่าคนทำงานบริการต้องมีเซอร์วิส มายด์ ใช่ไหมครับ ผมคงเป็นพวกไร้หัวใจบริการซะมากกว่า อย่างว่าเมื่อมุ่งงานก็ขาดสัมพันธ์ ด้วยสารพัดสาเหตุนี่แหละครับ เลยรู้สึกผิดว่า เรื่องที่เอามาเล่าให้ฟังมันขาด ๆ หาย ๆ แห้ง ๆ ยังไงก็ไม่รู้ แต่ก็ขอบคุณคุณศนิตมากที่เข้ามาช่วยแก้ไขและเติมเต็มข้อมูลผมถึง 2 ครั้งแล้ว ตั้งแต่เรื่องระเบิดสะพานกับเรื่องค่าที่ไทยต้องจ่ายให้ฝรั่งเศสที่ผมไม่เคยรู้มาก่อนจริง ๆ ครับ เก่งจริง ๆ ที่ไปหาข้อมูลนี้มาได้ การเทียบเงินคงต้องเทียบค่าในสมัยนั้นด้วย อาจจะยุ่งยากหน่อย ไม่เป็นไรครับ วันหลังอาจจะได้ข้อมูลทีเป็นเงินไทยในสมัยนั้นมา เวลาที่คนเรารู้สึกแย่ ๆ เอามาก ๆ นี่เขาว่ามักจะชดเชยด้วยการนึกถึงอดีตที่ดี ๆ ความสัมพันธ์กับเพื่อนที่ดี ๆ ในสมัยก่อนนะครับ ซึ่งก็คงเนิ่นานเกินกว่าจะเสาะหากันเจอแล้ว และบางคนก็ไม่มีวันได้เจอกันอีก ที่นึกถึงเรื่องนี้ เพราะจำได้ว่าเมื่อก่อนผมจะเขียนจดหมายถึงเพื่อนแค่ 2 คนเองในชีวิตนี้ คนแรกเป็นเพื่อนที่เรียนมาด้วยกันตอนมัธยม แต่พอขึ้นมหาวิทยาลัยแล้ว เราไม่เจอกันเลยแม้แต่ครั้งเดียวในรอบ 4 ปี แต่เขียนจดหมายหากันตลอด และเป็นคนเดียวที่ผมเขียนจดหมายไปหาด้วย น่าเสียดายว่าหลังวันที่เขารับปริญญาและเริ่มทำงานได้ไม่นานก็มาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อย ยังจำได้ว่า ได้รับจดหมายจากเขาฉบับสุดท้ายไม่กี่วันก่อนเกิดเหตุ แต่ไม่ได้ตอบ เพราะปกติอยากจะตอบเมื่อไรก็ตอบ เป็นอย่างนี้กันทั้งคู่ บางทีหายไปเป็นเดือน ๆ ค่อยตอบก็มี คราวนี้ผมเขียนไปได้ครึ่งหนึ่ง รู้สึกแปลก ๆ ด้วยเพราะว่าเขาเขียนถามมาถึงเรื่องการปลงในชีวิต ซึ่งไม่น่าจะเป็นคำถามของคนที่ร่าเริงและเป็นนักกีฬามหาวิทยาลัยเลย ผมก็อุตริตอบไปได้เป็นวรรคเป็นเวร แต่ยังไม่จบก็พับเก็บไว้ก่อน จนกระทั่งเช้าวันหนึ่ง น้องสาวเขาโทรทางไกลลงมาจากพิษณุโลกว่าพี่สาวของเขาซึ่งเป็นเพื่อนผมคนนี้ อยู่ที่ห้องไอซียูเสียแล้ว และไม่ทันที่จะขึ้นไปหา ก็มีข่าวร้ายกว่านั้นตามมาติด ๆ หลังงานศพ ผมก้เอาจดหมายนั้นมาตอบให้จบ แล้วส่งให้เขาตามที่เคยตั้งใจว่า คิดแต่ว่าอย่างน้อยน้องสาวเขาคงเก็บไว้เป็นอนุสรณ์ แต่ผมทราบจากน้องเขาไม่นานหลังจากนั้นว่า เขาไม่เคยได้รับจดหมายฉบับนั้นเลย ทั้ง ๆ ที่ผมจ่าหน้าไปที่บ้านเขาตามที่เคยเขียนมานับครั้งไม่ถ้วน จนบัดนี้เกือบ 20 ปีแล้ว จดหมายก็เดินทางไปไม่ถึง ก้ได้แต่บอกว่า เธอคงเก็บจดหมายนั้นไว้แล้วมั๊ง เพราะผมจ่าหน้าถึงเธอนี่น่า อีกคนหนึ่งก็เช่นกันครับ เป็นคนที่สองในชีวิตที่ผมเขียนจดหมายไปหาด้วย และก็ไม่ต่างอะไรจากคนแรก โทรศัพท์ทางไกลจากเชียงใหม่ และการเดินทางขึ้นไปเพียงเพื่อเดินนำศพออกจากห้องดับจิต สาธยายมายืดยาวก็เพียงอยากจะบอกว่ายามที่คนเรามีความทุกข์ใจ เพียงแค่รู้ว่าใครสักคนฟังเราอยู่ ไม่ต้องรู้จักกันก้ได้ หรืออาจจะก็ดีกว่าที่ไม่เคยเห็นกันเลย แต่สื่อสารกันได้ ดูจะดีกว่าคนที่เจอหน้ากันเสมอก็ได้นะ ผมรู้สึกแบบนี้ทันทีที่อ่านเรื่องของเจ็ฯจบลง แล้วก็รู้สึกว่าเหมือนความทุกข์ของใครก็ไม่รู้ แต่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน กลายเป็นคนที่เหมือนใกล้ เหมือนไกล เหมือนคนที่รู้จัก เหมือนคนที่ไม่รู้จักกันเลย แต่ก็เหมือนคนที่ร่วมแชร์ความทุกข์ แบ่งความรู้สึกที่ร้าย ๆ มาให้ช่วยบรรเทากันได้ นี่คงเป็นเหตุผลมั๊งที่ทำให้ผมยังอยากเขียนมาที่นี่อยู่ได้ ทั้ง ๆ ที่เวลาล่วงเลยมาตั้ง 6 เดือนกว่าแล้ว กับคนที่ผมไม่เคยเห็นหน้าค่าตาหรือได้ยินเสียงเลย ไม่ว่าจะเป็นเจ๊วิวันดา เจ้าแรกเบอร์เดิม หรือพี่น้องเพื่อนฝูงที่ตามหลังกันมาอีกนับไม่ถ้วน ทั้งคนเดินดิน ทั้งคุณรณ คุณชัย เจ้ากู๊กู๊ ชื่อเรียกยาก ๆ คุณเก่งที่ชอบทำตัวเด็กกว่าความจริง กับอีกหลาย ๆ คน ทุกคนทำให้ผมรู้สึกเหมือนว่ายังมีเพื่อนที่คุยกันได้ หรือคนที่ทำให้เรามีอีกสังคมหนึ่ง อีกชีวิตหนึ่ง แยกออกจากชีวิตจริงที่เป็นอยู่ เสียแต่ว่าผมไม่แน่ใจว่า พ.ศ.นี้ เขาถือว่าการเขียนลงในอินเตอรเน็ตนี่ เขาถือว่าเป้นการเขียนจดหมายหรือเปล่านะสิ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 15 ส.ค. 46 19:16:14 A:203.151.225.177 X: ]

ความคิดเห็นที่ 36 การเขียนนี้ ทำให้คนมีความประณีตมากชึ้นนะครับ ไม่ว่าจะเขียนอะไรก็ตามแต่ แม้แต่จดหมาย ปัจจุบันนี้มี email ทำให้การเขียนจดหมายมีความสะดวกมากขึ้น แต่จุดประสงค์ก็ยังคงเดิม คือทำให้คนสามารถติดต่อสื่อสารกันได้ แม้แต่คนที่อยู่ห่างไกลกัน ในความเห็นของผมนะครับ การเขียนอะไรซักอย่างให้ใครซักคนเป็นคนอ่าน ถือว่าเป็นจดหมายได้ครับ จากคุณ : กริช - [ 15 ส.ค. 46 20:42:41 A:202.44.8.98 X:10.11.13.109 ]

ความคิดเห็นที่ 37 พักมั่งก็ดีนะครับ เวลาเจออะไรแบบนี้ ผมก็จะหายตัวไปยาวเหยียดเลย ซักอาทิตย์ 2 อาทิตย์ ออกเดินทางไปหาฟ้ากว้างๆทางไกลๆ คนน้อยๆ กับใครก็ได้ที่เค้าอยากจะร่วมทางไปกับเรา เดินทางไปเอื่อยๆ ทางยังมีก็ยังไปต่อไปพอซักบ่าย 3 ก็กางแผนที่ดูว่าแถวนั้นนอนไหนได้บ้างก็มุ่งหน้าไป เช้าตื่นมาถ้ายังไม่อยากไปไหนก็อยู่ต่ออีกซักคืน ถ้าเบื่อแล้วก็ไปกันต่อ มันต้องเจอซักที่ที่เรารู้สึกว่าเห้ยตรงนี้แหละ ส่วนมากก็จะเป็นป่า หรือไม่ก็ริมเขื่อน พักตรงนี้แล้วก็อยู่ซัก 2-3 วัน กินนอน เดินเล่น ร้องเพลง ตกปลา สูบบุหรี่ ทำอะไรที่อยากทำ ไม่ต้องคิดไม่ต้องสนใจ ปล่อยๆอะไรมันไปให้หมด พอรู้สึกว่ามีแรงก็ค่อยกลับาเผชิญกับโลกใบน่าเบื่อของเราต่อไป ตั้ง 6 เดือนแล้วที่คุณอามาเผื่อแผ่ความรู้ให้กับพวกเราที่ตรงนี้ทั้งที่งานการก็แสนจะยุ่งยาก พักบ้างเถิดครับ มาเมื่อไหร่ก็ว่ากันต่อ ไม่มีใครหายไปไหนกันหลอกครับ เป็นห่วงนะครับ ถึงผมกับคุณอาจะไม่รู้จักกันเลยแต่ที่มานั่งเขียนนั่งบ่นนั่งอ่านกันมาตั้ง 6 เดือน มันก็มีความรู้สึกห่วงใยให้กันอยู่ดีแหละครับ แล้วไอ้ที่เขียนๆกันมาตั้ง 6 เดือนนี่ใช่ว่าจะเคร่งเครียดวิชาการกันเสียที่ไหน เหมือนมานั่งบ่นให้ฟังกันในหมู่คนรู้จักเสียมากกว่าอีกครับ คุณอาท้อ ผมก็ไม่สบายใจเช่นกัน เป็นกำลังใจให้ก็แล้วกันครับ เพราะผมคงทำได้เพียงเท่านี้ เวลามีสุขก็สุขร่วมกันเวลาทุกข์ก็อย่าทุกข์คนเดียวเลยครับ บ่นออกมาบ้างก็ดี ถือเสียว่าคนรู้จักกันมาตั้ง 6 เดือนกว่าแล้วก็แล้วกันครับ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 15 ส.ค. 46 22:32:56 A:210.86.201.67 X: ]

ความคิดเห็นที่ 38 เรียนอาจารย์สื่อศิลปที่นับถือ ถ้าจิตใจยังไม่สบาย อยากพัก ก็พักเถอะค่ะ..พวกเราได้รับความรู้ที่มีสาระ มีประโยชน์กันมาอย่างมากมายตลอด 6 เดือนที่ผ่านมานี่ จนไม่รู้จะกล่าวคำว่าขอบพระคุณอย่างไรถึงจะเพียงพอ.. ความทุกข์นั้น มีอยู่ทั่วไปค่ะ เราจะหยิบเอามาใส่ในสมองมากน้อยแค่ไหนเท่านั้น..ฉันเองผ่านมันมามากจนแทบชาชิน อย่างเรื่องที่เล่ามานั้น..ในระยะแรกๆก็ทุกข์ค่ะ แต่ในระยะหลังๆนั้น คือลูกบ้าอย่างเดียว คือ สู้สุดฤทธิ์ ไม่มีการออมชอมใดๆทั้งนั้น แต่ก็ยังทำตัวตามสบาย ยังตีกอล์ฟตามปรกติ มองดินฟ้าอากาศ ดูนกดูหนู ทำใจให้สบายน่ะค่ะ เพราะ คุณเชื่อไหมว่า ปัญหาทุกอย่าง มันมีทางแก้ของมันเอง ตราบใดที่คุณมีสติ..พิจารณาให้ถี่ก้วน คิดถึงความเป็นจริงให้มากๆ ขอแสดงความเสียใจเรื่องเพื่อนรักของคุณด้วย บางทีเราต่างหากมังคะที่คิดว่าเขา"บุญน้อย" คิดผิดคิดใหม่ได้นะคะ เพราะฉันว่าเขาไป"สบาย"แล้วต่างหาก และจริงของอาจารย์ค่ะ..ที่..ความรู้สึกของเราในเรื่องที่เขียนหรือบ่นลงในเน็ทนี่..บางครั้งเหมือนกับเรามีเพื่อนที่ไม่รู้จักกันเลย แต่ก็เหมือนรู้จักมานานนับปี นี่มังคะ ที่ฉันจึงเขียนเรื่องราวต่างๆณ.ที่นี่ มานานนับปีๆ เพราะมันเป็นการผ่อนคลายอย่างหนึ่งก็ว่าได้ คนรอบๆตัวฉัน ล้วนแต่มีปัญหาของตัวเองราวละครโรงใหญ่ ไม่มีเวลามาฟังเรื่องของใคร เท่านั้นไม่พอ..หากแต่เข้าข่ายฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียดเอาเสียด้วย อีกทั้งล้วนแต่ชอบเป็นผู้พูดมากกว่าฟังแล้วคิด.. ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าเบื่อมาก.. โชคดีนะคะ..ที่ยังมีโอกาสอยู่ทันได้ใช้อินเทอร์เน็ตให้เป็นประโยชน์ ทำให้ได้รู้จักเพื่อนเน็ตที่มีแนวความคิดแบบเดียวกันแบบคุณและคนอื่นๆ ทำให้รู้สึกว่าโลกรื่นรมย์มากกว่าเดิมเยอะเลยค่ะ หวังว่า คุณคงทำใจให้สบาย ผ่านอุปสรรคตรงนี้ไปด้วยดี ไปพักผ่อน(ไปหาแฟน)ซะบ้าง..ใครจะไปรู้ได้ว่า มันอาจเป็นจุดหักเหให้พบกับสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตก็ได้ ด้วยจิตคารวะ วิวันดา ป.ล. อย่างนี้เขาเรียกว่าจดหมายยังเนี่ย..?? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 16 ส.ค. 46 00:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 39 กคน ผมรู้สึกซึ้งในน้ำใจจริง ๆ ครับ การเขียนมาจนถึงวันนี้ไม่ใช้เรื่องง่ายเลย แต่คุณสื่อศิลปก็ทำได้ แถมทำได้ดีเสียอีกด้วย จนคนติดกันงอมแงม รวมทั้งผมด้วย ถ้าคนเขียนตำราประวัติศาสตร์ที่ใช้กันในโรงเรียน เขียนได้ซักครึ่งของคุณสื่อศิลป นักเรียนที่เรียน คงมีความสุขกับวิชานี้มากขึ้นโขเลย ถ้าจะพักบ้างก็เอาเถิดครับ เท่าที่ทำมาก็นับว่าเหนือกว่าผู้ใดจะเสียสละได้แล้วหละครับ จากคุณ : เก่ง - [ 16 ส.ค. 46 12:41:14 A:203.151.206.15 X:210.203.188.54 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เรียน คุณสื่อศิลป กรุณาหาเวลาให้ตัวเอง มาก ๆ นะครับ เพราะว่าการให้เวลากับตัวเองมาก ๆ จะทำให้ทุกสิ่งดีขึ้นมาก และ จะทำให้ปลงให้มากนะครับ อยากเป็นกำลังใจให้มาก ๆ เพราะความเครียด และ สังคมสมัยนี้ รุนแรงเกินจะรับไหวได้ในบางครั้ง เพราะฉะนั้นจึงควรจะต้องปล่อยวางซะบ้างครับผม คิดซะว่า เราเกิดมาก้อ แค่ สองมือ สองเท้า กับ หนึ่งสมอง จะทำอะไรมาก หรือ ดีกว่าที่ทุกวันเป็นอยู่นะครับ เป็นกำลังใจให้ครับผม เคารพอย่างสูง จากคุณ : Ziewchai - [ 17 ส.ค. 46 01:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เหนื่อยนักก็พักเสียหน่อย เรื่องเครียดเรื่องเบื่อนี่ไม่เ้ข้าใครออกใคร ผมเองนี่ก็มีเบื่อเป็นช่วงๆ ที่ทำได้ก็คือทนตั้งรับมันเข้าไป เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเอง แต่แหมไม่รู้ว่าเครียด ไม่งั้นจะเอาไวน์มาฝาก วันนี้ไป Fish market มา ไปกิน sea foodทอด แกล้มไวน์แดง แหะๆรู้ครับว่าควรกินไวน์ขาว แต่เพื่อนตัวดีไปเอามาแล้วนี่ (แน่ะ โทษเพื่อน) จริงๆไอ้เรามันก็ชอบแดงมากกว่าขาวน่ะ จากคุณ : Ronachai - [ 17 ส.ค. 46 15:46:16 A:129.94.6.28 X: ]

ความคิดเห็นที่ 42 ผมว่าไหนๆก้ไหนๆจัดมีตติ้งมันซะให้รู้แล้วรู้รอดเลยดีมั้ยครับ5555 อาจารย์สื่อศิลป์ครับผมขอเป็นกำลังใจครับผมก็กำลังเจอปัญหาเรื่องงานรุมเร้าเหมือนกันแต่พอได้พักสมองสัก2-3วันก็เริ่มดีขึ้นครับฉนั้นอยากให้อาจาร์ยได้พักผ่อนมากน๊ะครับหายเหนื่อยเมื่อไหร่ค่อยมาให้ความรู้พวกเราต่อก็ได้น๊ะครับผมจะรอครับผม จากคุณ : เด็กก่อสร้าง - [ 17 ส.ค. 46 20:55:21 A:203.113.80.144 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณครับที่คุณสื่อศิลป นำความรู้มาถ่ายทอด ทำให้คนรุ่นหลังๆ อย่างผม ได้รู้และมีความสนใจในประวัติศาสตร์เพิ่มขึ้นมาก และขอเป็นกำลังใจให้คุณสื่อศิลป ผ่านพ้นความเครียดไปได้ด้วยดีครับ จากคุณ : DogRobo - [ 17 ส.ค. 46 22:18:26 A:220.163.21.80 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณทุกท่านครับ พักไป 2 วันก็หายดีแล้วครับ ไปใช้เวลากับเพื่อน ๆ ที่ไม่ได้อยู่ที่ทำงานด้วยกันหรือแวดวงเดียวกัน ฟังคนอื่นพูดคุยเรื่องของเขาบ้าง ก็ทำให้หายบ้าไปได้เยอะ เหมือนอย่างที่ว่านั่นแหละครับ เมื่อเราอยู่กับตัวเราเองมากไปก็เหมือนกับทุกข์ของเราใหญ่กว่าคนอื่น แต่เมื่อไปฟังเรื่องราวของคนอื่นบ้าง ทุกข์ของเราก็เหลือนิดเดียว อย่างน้อยทุกข์ของผมก็ไม่ได้แพงขนาดแสนเหรียญหรอกครับ ส่วนเรื่องมานั่งบ่นนั่งเล่านั้น ไม่ต้องห่วง ยังมีแรงเสมอ เพียงแต่เมื่อสัปดาห์ก่อนรู้สึกว่าตัวเองทื่อ ๆ ไปหน่อย ไม่ใช่รู้สึกว่าเหมือนเป็นภาระหรอก แต่เหมือนกับตัวเองไร้อารมณ์สุนทรีย์ลงไปทำนั้นเอง ตอนนี้คิดได้แล้วว่า จริง ๆ เราก็มีอยู่ตั้งหลายโลก โลกด้านหนึ่งมืดมัว ก็ย้ายไปอีกด้านหนึ่งเสียก็พอบรรเทาไปได้ ก็จะทำตามทุกคำแนะนำครับ โดยเฉพาะของเจ๊ คงต้องรีบทำหน่อย สิ้นเดือนนี้ผมมีคิวไปหาดใหญ่ก็คงหาเวลาไปขับรถเล่นอย่างที่ว่าก็น่าจะดีเหมือนกัน ส่วนเรื่องเก่า ๆ นั้นคงได้เจอกันตามปกติครับ เจ๊ฯไม่ต้องห่วง เปิดกระทู้ใหม่ได้ตามเดิม ทีแรกนึกว่าจะปิดวิกเสียแล้ว เปิดหาอยู่ตั้งนานไม่เจอ แต่ถ้ายังไม่เปิดก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวว่ากันที่ภาค 25 ไปก่อนก้ได้ เพราะพรุงนี้ผมต้องไประยอง 1 วันอาจจะไม่ได้เข้ามานะครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 18 ส.ค. 46 07:46:42 A:203.151.225.196 X: ]

ความคิดเห็นที่ 45 แหม..โล่งอกไปที นึกว่าท่านยังขุ่นมัวอยู่ เลยไม่กล้าตั้งกระทู้ใหม่ กะว่าจะรอให้ท่านได้หายใจโล่งๆก่อน.. งั้นอยู่ในกระทู้ก่อนนะคะ แล้ว..กลับจากระยองฮิ ค่อยขึ้นอันใหม่.. ดีใจจังเยย...จิงๆนะ..!!! จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 18 ส.ค. 46 10:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ดีใจครับที่คุณลุงสื่อศิลปแก้ปัญหาทางใจได้ นี่บอกจริงๆครับ ว่าดีใจยิ่งกว่า ภารดรชนะอีกครับ นึกว่าต้องหากิจกรรมอย่างทำชั้วคราวซะแล้ว ถ้ามีอะไรก็บ่นมาเถอะครับ ในห้องนี้อาจจะช่วยอะไรมากไม่ได้ แต่ผมรับประกันว่าคุณสื่อศิลปจะได้กำลังใจเพียบจาก น้องๆ หลานๆ ในนี้ ส่วนผมก็ไม่ค่อยส่งเสียงมาเท่าไหร่ แต่ระลึกถึงเสมอ ขอขอบคุณสำหรับสิ่งที่คุณลุงสื่อศิลปให้มาอีกทีครับ จากคุณ : ประสาร - [ 18 ส.ค. 46 11:29:52 A:202.133.177.136 X: ]

ความคิดเห็นที่ 47 กำลังเขียนเรื่องไวน์ตอนต่ออยู่นะ..ตามไปอ่านได้ แก้เซ็งไง http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H2415963/H2415963.html#30 จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 18 ส.ค. 46 13:40:54 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สงสัยจะไม่ทันแล้วครับ ขอยกไปวันพุธแล้วกัน วันนี้ต้องเตรียมเอกสารไปประชุมระยองวันพรุ่งนี้ ชิมไวน์ของเจ๊ไปก่อนนะครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 18 ส.ค. 46 18:42:12 A:203.151.225.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 49 แฉเอ๊ย!!!สู้ต่อไปนะคะ ป๋าสื่อศิลป์ขา จากคุณ : เด็กป๋า - [ 18 ส.ค. 46 19:42:20 A:203.118.86.173 X: ]

ความคิดเห็นที่ 50 ถึง คุณสื่อศิลป ซึ่งถ้านับตามวัยจากที่ผมคาดเดาคงนับได้ว่าเป็นพี่ ที่ผ่านมาผมติดตามบทความของพี่มาตลอด ผมชอบมากครับ มันเปิดมุมมองที่หลายๆ ครั้งผมมองข้ามไป ด้วยเหตุที่การศึกษาประวัติศาสตร์ของเรา มักมีการนำการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยมา บ่อยครั้งจึงทำให้สิ่งที่เราเรียนรู้เป็นสิ่งที่ผู้มีอำนาจต้องการปลูกฝังไว้ในหัวของเรา มากกว่าสิ่งที่เป็นความจริงและบทเรียนให้แก่อนุชนรุ่นหลัง ถึงสิ่งที่บรรพบุรุษของเราทำผิดพลาดหรือทำสำเร็จในอดีต ที่กล่าวมาทั้งหมดก็เพียงแต่อยากจะบอกว่า ขอขอบพระคุณมาก ที่ผ่านมาถึงครึ่งปี ที่คุณสื่อศิลป สร้างบรรยากาศแห่งการเรียนรู้ ภายนอกห้องเรียน ทำให้วิชาท่องจำอันน่าเบื่อหน่ายของหลายๆ คน เต็มไปด้วยสีสันและความน่าสนใจ ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ชีวิตเต็มไปด้วยภาระกิจ ทั้งการเดินทาง และการพบปะติดต่องาน หลายๆ ครั้งผมรู้สึกทึ่งกับการบริหารเวลาและจัดระเบียบความคิดของพี่ เพราะผมสัมผัสได้ถึงความตั้งใจ ในการกลั่นกรองเรียบเรียงเนื้อหา เพื่อนำเสนออย่างเป็นกลางและเข้าถึงเหตุการณ์ในอดีต โดยสามารถทำให้บุคคลหลายๆ ระดับการศึกษาและวัยในโลกไร้พรมแดนนี้เข้าใจและเข้าถึงเนื้อหาที่สุด ถ้าพี่เหนื่อย ก็พักบ้างเถอะครับ พี่ให้ความรู้กับผมและอีกหลายๆ คนในที่นี้มามากแล้ว พักร้อนสักพัก แล้ว " พบกันใหม่เมื่อชาติต้องการ " ยังติดตามเสมอครับ พี่เขียนเมื่อไรผมก็ตามอ่านตลอดครับ สำหรับเรื่องงาน ก็ขอให้ทุกอย่างเป็นไปในทางที่ดีครับ ขออวยพรล่วงหน้าเลยครับ จาก ผู้อ่านจากภาค 1 ซึ่งตอนแรกกะเข้ามาเป็นผู้ตอบในเรื่องยังเติร์กเองเพราะเพิ่งไปอ่านหนังสือเก่ามาครับ จากคุณ : cecil - [ 18 ส.ค. 46 23:56:01 A:202.182.5.31 X: ]

ความคิดเห็นที่ 51 ไม่รู้ว่าหนูไปมุดหัวอยู่ไหนมาอยากเขกกะบาลตัวเองซัก ป๊าบพลาดโอกาสดีๆอีกแล้ว อยากอ่านย้อนหลังจังเลยค่ะ แต่ไม่รู้จะทำไงดี จากคุณ : ์NisA_ - [ 19 ส.ค. 46 08:28:42 A:202.44.130.123 X:192.168.9.122, 203.158.138.13 ]

ความคิดเห็นที่ 52 555 ส่งท้ายภาค 25 ครับ พรุ่งนี้คงเจอกันที่ 26 แล้ว จากคุณ : เก่ง - [ 19 ส.ค. 46 11:06:44 A:203.151.206.15 X:203.113.81.169 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เปิดเมล์อ่านด้วยนะจ๊ะ.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 19 ส.ค. 46 12:52:28 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ยังค่ะ ภาค 26 ต้องเป็นวันจันทร์ เพราะวันหยุดนี้คุณสื่อศิลปต้องไปหาดใหญ่ก่อน.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 20 ส.ค. 46 00:01:50 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ประกาศ!! ท่ายใดที่ต้องการภาคเก่า ๆ (บอกภาคที่ต้องการด้วย)กรุณาลง E-Mail ไว้ด้วยแล้วจะทำการส่งไปให้ครับ จากคุณ : Taro_sama - [ 20 ส.ค. 46 01:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ขอบคุณทุกท่านครับ กลับมาจากระยองแล้วด้วยความสะบักสะบอม เพราะเจอแดด เจอลม เจอฝน คบภายในวันเดียว หาที่เป้าหมายก็ไม่เจอ ไม่รู้คนเขียนแผนที่หรือคนอ่านมั่วกันแน่ แล้วดันไปอยู่ในเขตทหารจะส่ายหาไปเรื่อยก็ลำบาก เจอแต่ด่านตรวจเต็มไปหมด แถมขากลับรถติดตอนเข้า กทม.อีก แต่ก็ถึงครับ ผมได้รับข้อความจากน้องแมวของเจ๊ฯแล้วครับ ตอบกลับไปแล้ว แต่ขอมาตอบคุณแช้งค์ในนี้ด้วยว่า ขอบคุณในน้ำใจครับ รับรองว่าไม่ทำให้เสียประเพณีคนไทยดั้งเดิมหรอกครับ ไปถึงถิ่นเขาก็ต้องแวะเวียนไปกราบไหว้ทักทายกันอยู่แล้ว ผมจะไปเช้าวันที่ 30 สิงหาคมครับ เที่ยวบินคงเช้า แต่ยังไม่ได้จองตั๋ว เดี๋ยวได้ไฟลท์แล้วจะแจ้งให้ทราบอีกที ออกจากสนามแล้วผมต้องไปที่สนามกีฬาติณสูลานนท์ และต้องอยู่แถวนั้นทั้งวันในวันแรกครับ แต่หลังจากนั้น ผมมีภารกิจต้องดูแลแขกที่เชิญไปด้วย 1 ท่าน ซึ่งเป็นงานของบริษัท ปัญหาของผมก็คือ ผมไม่ค่อยจะรู้จักหาดใหญ่เลย คงต้องวานคุณแช้งค์ช่วยชี้เป้าให้หน่อย ส่วนจะเลยเถิดไปถึงขั้น เป็นธุระจัดหา หรือไม่นั้น คงต้องว่ากันตามสถานการณ์แหละครับ ยิ่งช่วยนี้ปลอดคน แม่ชะชะช่าหายหน้าไปตามกุมารทองอยู่หลายเพลาแล้ว คงไม่มีใครมาดักคอ ดักหูให้สะดุดหรอกครับ 30 นี้เจอกันแน่นอนครับ รับรองผมไปคาราวะแน่ ๆ ส่วนภาค 26 ถึงผมไม่ได้ไปสัปดาห์นี้ก็ยังไม่ต้องเปิดก็ได้ครับ เพราะตั้งใจจะให้เรื่องการต่อรองของไทยกับสัมพันธมิตรจบลงในภาคนี้เสียเลย แล้วภาคหน้าค่อยขึ้นเรื่องใหม่ มีเรื่องของราชสำนักสยามกับการเสียเมืองลาวและเขมรให้กับฝรั่งเศสเรื่องหนึ่ง ค่อนข้างยาว หรือจะพักรบพักผ่อนเอาเรื่องใกล้ ๆ อย่างเรื่อง ที่ปรึกษาบ้านพิษณุโลก ดีไหมครับ เมื่อวานพึ่งไปอ่านหนังสือของอาจารย์ไกรศักดิ์ ชุณหะวรรณ ท่านเล่าเรื่องชีวิตของท่านเอาไว้ น่าสนใจมาก มีเรื่อง ที่ปรึกษาบ้านพิษณุโลกที่โด่งดังอยู่ด้วย แต่ไม่ค่อยละเอียดเท่าไร เข้าใจว่าคงเป็นเพราะปัญหาเรื่องความลับ แต่เรื่องแบบนี้ถนัดครับ เพราะเคยไปใช้ชีวิตเกี่ยวข้องกับคณะนี้อยู่พักหนึ่ง แม้จะห่าง ๆ และเล็ก ๆ แต่ก็มีเรื่องน่าสนุกอยู่เยอะเหมือนกัน แต่จะว่าเล้ก็ไม่เล้กนะ เพราะที่ไปเกี่ยวนะ ประมาณพายุเกย์เชียวนะ เป็นเหตุการณ์ที่บ้านพิษฯ นายกฯชาติชาย พล.ต.ประมาณ สหายช่วง เข้าไปเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์มหันตภัยครั้งใหญ่ของไทยครั้งนี้อย่างน่าสนุกเหมือนกัน เรียกว่าการเมืองในพายุเกย์ก็ได้ รับรองว่าไม่เคยได้ยินจากไหนแน่ เพราะเป็นเรื่องของผมเองครับ กะว่าจะเอามาเล่าให้ฟังสบาย ๆ สักช่วงหนึ่งก่อนดีไหม แล้วค่อยย้อนเวลากลับไปสมัยต้นกรุงรัตโกสินทร์อีกที ส่วนที่ติด ๆ หนี้เอาไว้ ก้ถือว่าไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย ไปก่อนแล้วกันนะครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 20 ส.ค. 46 07:55:02 A:203.151.225.25 X: ]

ความคิดเห็นที่ 57 คุณ cecil ชักปืนช้ากว่าผมไปนิดมั๊งครับ คงเป็นจังหวะบังเอิญนะ เพราะเปิดไปพอดี และมีความทรงจำมาก ๆ เกี่ยวกับเหตุการณ์นั้นทั้ง 2 ครั้ง ครั้งแรกเมื่อปี 24 เหตุการร์เกิดใกล้บ้าน แถวราบ 11 คึกคักใหญ่โต แถมมีเอฟ 5 บินผ่านระดับต่ำแถวบ้านให้ตื่นเต้นเล่นอีก ฟังวิทยุ 2 คลื่นกันทุกวัน ส่วน 9 กันยานั้น อินไซต์เข้าไปอีกหน่อย เพราะไปแบกกล้องวิ่งเถิดเทิงถ่ายภาพกับเข้าด้วยตั้งแต่ช่วงเตรียมพล จนกระทั่งลั่นไกปืนใหญ่ลงหน้าบ้าน 4 เสาถึง 4 นัดซ้อน ๆ ตอนนั้นผมอยู่ในบ้านอัมพวัน ฝั่งตรงข้าม ตูมแรกแผ่นดินสะเทือนเลย พอตูมสองลงมาติด ๆ ก็เผ่นกันกระเจิง ส่วนตอนที่เขาใช้ปืนกลรถถังกราดยิงนั้น อยู่แถวหน้าสมาคมจันทบุรี จำได้ว่ากระโดพรวดเดียวข้ามกำแพงสมาคมเข้าไปแอบอยู่ข้างต้นมะพร้าวตามพวกพี่ ๆ ได้ไงก็ไม่รู้ ทุกวันนี้เวลาขับรถผ่าน มองกำแพงแล้วยังงไม่หาย ตอนนี้ต่อให้ปีน 3 หนยังไม่ผ่านเลย ก็เลยถูกจังหวะพอดี เพราะคนไม่ค่อยสนใจกัน เมื่อถามก็ตอบซะ เอาทั้งจากที่เราเห็นจริง ๆ ทั้งวัน จนกระทั่งภาพที่คณะกบฏเดินกอดคอกันเป็นแถวเข้าคุกที่ พล.1 ก็เป็นภาพที่น่าประทับใจในฐานะลูกผู้ชายชาติทหาร การยอมแพ้ก็คือที่สุดของเขาแล้ว แต่เขาก็พยายามแพ้อย่างมีเกียรติที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ เสียดายนะครับ ถ้าคุณ cecil เข้ามาตอบก่อน เราอาจจะได้ข้อมูลอะไรดี ๆ อีกเยอะก้ได้ ก้ไม่เป็นไรนี่น่า เอามาเขียนตอนนี้ก็ยังได้ น่าสนุกออก คุณแช้งค์ครับ ผมติดต่อไปที่เบอร์ที่คุณฝากไว้แล้ว ปรากฏว่าปิดครับ ที่รีบโทร.เพราะว่าแขกรับเชิญของผมเขาจะไปปีนัง แต่ผมไม่รู้วิธีการว่าจะต้องทำไงบ้างเลยอยากจะโทร.มาปรึกษาก่อนนะครับว่าเราต้องเตรียมอะไรล่วงหน้าบ้าง ถ้าสะดวกที่จะติดต่อแล้วโพสต์มาบอกก้ได้ครับ เดี๋ยวผมโทร.ไปเอง มีเบอร์แล้ว หวังว่าเลขคงถูกนะครับ เพราะไม่รู้ว่าเจ๊ฯ แกเมาไวน์แล้วหลง ๆ ลืม ๆ จำผิดจำถูกหรือเปล่า ขออนุญาตติดต่อเรื่องธุระก่อนนะครับ ส่วนเรื่องข้าว 1.5 ล้านตันที่อังกฤษยืนยันว่า ที่ขอจำนวนเท่านี้ เพราะคนไทยเองนั่นแหละที่ไปบอกตัวเลขนี้กับทางเขาว่าไทยมีอยู่และพร้อมจะมอบให้ ไม่ได้รู้เลยว่านั่นเป็นตัวเลขข้าวของไทยสำหรับการส่งออกตลอดทั้งปีทีเดียว เรียกว่าถ้าไทยยอมส่งข้าวจำนวนนี้ให้ ปีนั้นก็กินแกลบกันทั้งประเทศแหละครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 20 ส.ค. 46 12:34:26 A:203.151.225.42 X: ]

ความคิดเห็นที่ 58 กรุณาฝากข้อความไว้ค่ะ เพราะ เธออาจอยู่ในที่ที่ไม่มีสัญญาณ แล้วจะโทรกลับมา หนอย..มาว่าเราเมาไวน์ เด๋วเหอะ.. จะบอกอะไรให้นะ ว่าบ่อยครั้งมาก ที่ต้องจิบแล้วบ้วนทิ้ง ถึงแม้จะเป็น grand crus classe ก็ตาม..!! แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 46 15:22:28 จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 20 ส.ค. 46 15:21:49 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ได้ยินข่าวว่าจะไปปล่อยแก่แถวๆ หาดใหญ่เราได้ยินแล้วหล่ะ พักนี้เห็นว่าเครียดๆ ก็เลยไม่อยากดักคอ ตามสบายนะค่ะ ให้ชุ่มปอดไปเลย(จริงๆ ไม่ได้ประชด) ฝากกินก๋วยเตี๊ยวเฉินหลงหน้าโรงเรียนแสงทองด้วยค่ะ รับรอง กลับมาเอวกางเกงคับแน่ แล้วกลับมาค่อยมาเล่าใหม่ก็ได้ ส่วนหนี้เก่าๆ ก็ไม่อยากทวงเหมือนกัน ก็คนเป็นหนี้ ไม่หนีไปใหนสักหน่อย เดี๋ยวทวงมากๆ หนีหน้าไปแล้ว กลัวแฟนคลับกระทู้นี้บอกศาลา จากคุณ : กุ๊กุ๊ม๊ะม๊ะ (จะไปลาสา) - [ 20 ส.ค. 46 15:33:00 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขอภาค 15-20ได้ป่าวค่ะขอความกรุณาด้วยนะคะ และก็ขอขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ saowakon.sae@chaiyo.com จากคุณ : NisA_ - [ 20 ส.ค. 46 16:28:04 A:202.44.130.123 X:192.168.9.122, 203.158.138.13 ]

ความคิดเห็นที่ 61 อะฮ้า คนเวียงริจะเป็นไกด์ปักษ์ไต้ เชื่อได้ไหมเนี่ย เดี๋ยวต้องลอง นี่มีโจทก์ใหม่อีกแล้ว แขกวีไอพีรีเควสมาว่าต้องการข้ามไปปีนังเสียด้วย ไอ้เราก็ไม่คุ้นที่คุ้นทาง เลยไม่รู้จะไปยังไง ต้องใช้พาสปอร์ตไหม จะได้แจ้งให้ผู้ร่วมคณะเตรียมตัว ใครมีข้อมูลสงเคราะห์หน่อยครับ ว่าถ้าเราข้ามไปปีนังในเวลาวันเดียวแบบไม่ค้างต้องใช้พาสปอร์ตไหม หรือบอร์เดอพาสต์อย่างเดียว แล้วไปยังไงได้บ้าง ส่วนเจ๊ฯนะ ขึ้นต้นก็นึกว่าคอแป็ป เท่าไรก็ไม่เมา ที่ไหนได้ เล่นสไตล์นักชิมอาชีพนี่น่า เสียดายเนาะ กรองค์ครูเสียด้วย อย่าเล่ารายละเอียดละ เดี๋ยวจะยิ่งน้ำตาตก เข้าเรื่องเสียทีนะ จะได้จบในสัปดาห์นี้ซะที ความเห็นของทางสหรัฐฯที่ขัดแย้งกับทางอังกฤษแบ่งเป็น 2 ส่วน คือ ด้านการทหาร ที่เป็นข้อเสนอของลอร์ด หลุยส์ฯ ที่แนบไปด้วย คือ ทางสหรัฐฯไม่ขัดข้องที่จะมีการเจรจาเรื่องการทหารที่แคนดี แต่ขอให้จำกัดเฉพาะปัญหาของสหประชาชาติที่สืบเนื่องมาจากสงครามกับญี่ปุ่น แต่ต้องไม่รวมถึงข้อกำหนดทางทหารที่รัฐบาลอังกฤษหรือสหรัฐประสงค์จะทำกับรัฐบาลไทย โดยกองบัญชาการทหารสูงสุด(ที่นำโดยลอร์ด หลุยฯ)ไม่ควรส่งทหารเข้าไปในไทยเกินความจำเป็นในการปลดอาวุธทหารญี่ปุ่น และควรถอนกลับโดยเร็วที่สุดเมื่อสิ้นภาระหน้าที่แล้ว ส่วนเรื่องการเมืองนั้น สหรัฐฯเห็นว่า ไม่น่าจะให้เจรจากับนายเดนิง แต่อยากให้ทางอังกฤษติดต่อกับเสนีย์ ปราโมช เพื่อหารือกันก่อน ส่วนเรื้อหานั้นทางสหรัฐฯพิจารณาตั้งแต่วันที่อังกฤษส่งเรื่องมา(18 สิงหาคม)จนกระทั่งถึงวันที่ 1 กันยายน จึงได้ทำบันทึกช่วยจำส่งกลับไปให้อังกฤษโดยระบุว่า รู้สึกขัดแย้งในข้อกำหนดของอังกฤษว่าน่าจะกระทบกระเทือนถึงเอกราชและอธิปไตยของไทย เพราะดูแล้วน่าจะมีแนวโน้มว่าอังกฤษจะใช้เงื่อนไขนี้เข้าควบคุมไทยหลังสงคราม และในส่วนของการเรียกร้องข้าว 1.5ล้านตันไปเปล่า ๆ นั้น สหรัฐฯก็ไม่ยินดีเช่นกัน ส่วนการเจรจาระหว่างไทยกับอังกฤษที่แคนดีนั้น เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 4 กันยายน โดยภายหลังทานอาหารกลางวันแล้ว นายเดนิงได้เจรจากับพล.ท.ศักดิ์ เสนาณรงค์ ผู้แทนฝ่ายไทยว่า จะแบ่งข้อตกลงออกเป็น 2 ฉบับ ฉบับใดที่ผู้แทนไทยจะลงนามได้ก็ให้ลงนามไปก่อน ฉบับไหนที่ต้องให้รัฐบาลพิจารณาก่อนก็แยกออกไป ทางผู้แทนไทยก็ตกลงตามนั้น แต่ยังไม่ทันได้จรดปากกา ก้ได้รับคำสั่งจากลอนดอนให้ระงับการลงนามไว้ก่อน จนกว่าจะตกลงกับสหรัฐฯให้เรียบร้อย ทำให้ทุกอย่างต้องยุติลงชั่วคราว เรื่องนี้นายเดนิงถึงกับบันทึกไว้ว่า เป็นครั้งแรกที่อังกฤษกับประเทศคู่สัญญาเตรียมจะลงนามกันอยู่แล้ว แต่ต้องมาระงับไว้เพราะประเทศที่สาม สุดท้ายที่แคนดีก็ได้แค่ลงนามตกลงในเรื่องทางทหารฉบับที่ 1 เท่านั้น ซึ่งมีข้อความเพียงว่า 1.ให้รีบช่วยเชลย 2. ร่วมมือกับทหารสัมพันธมิตรปลดอาวุธญี่ป่น 3.จัดเตรียมทหารเตรียมพร้อมไว้ให้สัมพันธมิตรเรียกใช้ และหลังจากพอจะตกลงหลักการเบื้องต้นกับอังกฤษและสหรัฐฯได้แล้ว ไทยก็ประกาศยกเลิกกติกาพันธไมตรีกับประเทศญี่ปุ่นเมื่อวันที่ 14 กันยายน ยังยั้งความสัมพันธ์กับญี่ปุ่น และออกกฏหมายกักกันศัตรูของสหประชาชาติ และในวันที่ 17 ก็สั่งปิดสถานฑูตแมนจูกัว (อยู่ตรงไหนใครทราบบ้าง) ควบคุมตัวนักการฑูตญี่ปุ่น อิตาลีและเยอรมัน จากคุณ : เบอร์ลิน - [ 20 ส.ค. 46 16:34:00 A:203.151.227.96 X: ]

ความคิดเห็นที่ 62 หลังสงครามจบลง การเมืองไทยก็เกิดการเปลี่ยนแปลงไปด้วย นายควง อภัยวงศ์ ลาออกจากนายกรัฐมนตรี อ.ปรีดี ส่งโทรเลขไปเชิญให้ฑูตเสนีย์กลับมาเป็นนายกฯ ซึ่งท่านก็ตอบตกลง เรื่องการเชิญให้ อ.เสนีย์กลับมาเป็นนายกฯนี้สร้างความแปลกใจให้กับอังกฤษและสหรัฐฯมาก โดยทั้ง 2 ประเทศไม่คิดว่าหม่อทเสนีย์จะมาเป็นนายกฯเพราะเคยประกาศไว้ว่าจะไม่ทะเยอทะยานทางการเมือง ทางอังกฤษนั้นถึงกับตั้งข้อสงสัยในความสามารถที่จะเป็นนายกฯของหม่อมฯเลยทีเดียว ส่วนสหรัฐฯนั้น แม้จะร่วมงานใกล้ชิด แต่ก็แปลกใจเพราะเดิมเข้าใจว่าจะกลับไปสอนหนังสือ และเห็นว่านายปรีดีน่าจะเป็นเสียเอง เพราะก็ทำงานใกล้ชิดกับสัมพันธมิตรเช่นกัน แต่ทั้ง 2 ประเทสก็เห็นว่าเป็นปัญหาภายในจึงไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วย หม่อมเสนีย์ฯจึงเดินทางกลับมาเพื่อเป็นนายกรัฐมนตรีของประเทสไทย (คนที่เท่าไรช่วยกันทายหน่อย) โดยมีนายทวี บุณยเกตุ มานั่งขัดตาทัพอยู่ 7 วัน ในการเดินทางของหม่อมเสนีย์กลับกรุงเทพนั้นก็มีเรืองวุ่น ๆ เกิดขึ้นอีก เมื่อหม่อมต้องการจะเจรจากับอังกฤษจึงขอเดินทางผ่านและขอแวะประเทสอังกฤษ ทางลอนดอนตอบว่าไม่ขัดข้องในเรื่องการเดินทางผ่าน แต่สถานะสงครามยังไม่สิ้นสุด ดังนั้นจึงให้การต้อนรับไม่ได้ ทุกอย่างต้องจ่ายเองหมด ซึ่งหม่อมก็ไม่เกี่ยง แต่ก็ไม่ได้เจรจาอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน แต่ที่ทำให้อังกฤษเสียหน้าก็คือเมื่อหม่อมเดินทางไปแคนดีเพื่อหาเครื่องต่อไปกรุงเทพนั้น ปรากฏว่าทางอังกฤษไม่ทราบว่าหม่อมเสนีย์หายไปไหนเอาดื้อ ๆ เสียอย่างนั้นแหละ ความมาปรากฏว่า หม่อมไปอยู่กับทางทหารสหรัฐฯซึ่งอังกฤษถือว่าระบบรักษาความปลอดภัยของตนนั้นสู้สหรัฐฯไม่ได้ เพราะเคยเสียหน้ามาครั้งหนึ่งแล้วที่หน่วยโอ.เอส.เอส.ของสหรัฐฯฉกเอาคนที่อยู่ในความคุ้มครองของอังกฤษไปได้ ซึ่งการหายตัวไปของหม่อมเสนีย์นั้น ท่านบันทึกไว้ว่าไม่ได้ตั้งใจจะหนีหายไปไหน แต่เป็นความบกพร่องของอังกฤษเอง จากคุณ : รัตนมาลา - [ 20 ส.ค. 46 16:50:35 A:203.151.227.96 X: ]

ความคิดเห็นที่ 63 สงสัย นึกถึงวาระซ่อนเร้นที่หาดใหญ่นะ มีแรงขึ้นมาเชียว.... เอาให้จบวันนี้เลยมั๊ยค่ะ จากคุณ : กุ๊กุ๊ม๊ะม๊ะ (จะไปลาสา) - [ 20 ส.ค. 46 16:50:42 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เฮ้อ คนรู้ทันนี่น่าเบื่อจริง ๆ นะ เอานะ อะไรที่เขาซ่อน ๆ ไว้ก็อย่าไปขุดไปรื้อเขาออกมาเลยนะ ไปลนน้ำมันพรายต่อแล้วกัน ทางนี้เขาจะรีบปิดคดี คราวหน้าจะได้ว่าเรื่องใหม่สักที ความจริงแล้วหน่วยรักษาความปลอดภัยของอังกฤษทราบดีว่า หม่อเสนีย์เดินทางมาลงที่สนามบินรัตนมาลาแล้ว โดยไม่มีใครติดตามเลย แต่แล้วก็หายตัวไปเฉย ๆ ซึ่งในครั้งแรกนั้นเข้าใจว่าโดนโอ.เอส.เอส หักเหลี่ยมอุ้มว่าที่นายกฯไทยไปเจรจากับสหรัฐฯเสียเองแล้วมั๊ง แต่พอไปสืบหาต้นตอก็พบว่าเจ้าหน้าที่อังกฤษเองนั่นแหละที่ชุ่ย ไปบันทึกว่านี่คือคนพม่าสัญชาติอังกฤษ ด้วยสาเหตุว่าไม่รู้จักประเทศไทย ส่วนตำรวจที่เมืองโคลอมโบก้บันทึกไว้อีกว่า เป็นคนสัญชาติฝรั่งเศส (คงเห็นหน้าตาเอเชียหน่อยก็เลยนึกว่าเป็นพวกอาณานิคม) และเมื่อหม่อมเสนีย์เดินทางไปโรงแรมก็หาห้องไม่ได้ เพราะอังกฤษไม่ได้จองไว้ให้เลย หมดท่าเข้ามาจริง ๆ หม่อมก็ต้องไปแจ้งกับทางทหารสหรัฐฯ ซึ่งเมื่อทราบเรื่องแล้วก็จัดหาที่พักที่สมเกียรติให้ เรื่องก็เป็นอันจบแค่นั้น ไม่ได้มีการลักพา หรืออุ้มตัวไปเจรจาแต่อย่างใดทั้งนั้น และภายหลังเข้ารับตำแหน่งนายกฯ เรียบร้อยแล้ว หม่อมเสนีย์ก้ได้จัดคณะผู้แทนชุดใหม่ไปเจรจาเรื่องสถานะสงครามกับอังกฤษอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้เริ่มแข็งข้อมากกว่าครั้งก่อน เพราะได้แรงหนุนจากสหรัฐฯเข้ามาช่วย ระหว่างนั้นที่กรุงเทพฯก็มีการเดินสวนสนามของเสรีไทยที่ถนนราชดำเนิน มีผู้เข้าร่วมกว่า 8 พันคน การเดินสวนสนามครั้งนี้บางท่านก็ให้เหตุผลว่าเพื่อแสดงให้เห็นว่าอาวุธที่สหประชาชาติให้มานั้นยังอยู่ครบไม่ได้หายไปไหน แต่เสรีไทยบางท่านก็บันทึกไว้ว่าเป็นเรื่องเหลวไหล ก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าอาวุธนั้นส่วนหนึ่งมอบให้กับเวียดนามเอาไปตั้งเป็นกองพันเซียมมัวได้ตั้ง 3 กองพัน โดยมีเรือเอกพงษ์เลิศ ศรีสุขนันท์ เสรีไทยและข้าราชการกรมศุลกากรเป็นผู้ประสานงานมอบอาวุธให้ ซึ่งว่ากันว่าผู้นำระดับสูงของรัฐบาลเวียดนามภายหลังการปฏิวัติยังคงรำลึกถึงบุคคลผู้นี้และได้ติดตามสอบถามข่าวคราวอยู่เสมอไม่น้อยไปกว่าการยกย่อง อ.ปรีดี พนมยงค์ มาตลอดแม้ว่าท่านจะวายชนม์แล้วก็ตาม จากคุณ : ฮานอย - [ 20 ส.ค. 46 17:17:04 A:203.151.227.96 X: ]

ความคิดเห็นที่ 65 ในช่วงหลังสงครามนี้ก้ได้มีข่าวดีที่ทำให้คนไทยชุ่มชื่นหัวใจหลังจากแห้งผากมานานหลายปีตลอดางคราม นั่นคือข่าวการเสด็จนิวัติพระนครของพระมหากษัติริย์ไทย พร้อมด้วยพระราชชนนี พระพี่นางและสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอเจ้าฟ้าภูมิพลอดุลยเดช กำหนดพระราชดำเนินออกจากนครเจนีวาเมื่อวันที่ 29 พ.ย.2488 และเสด็จถึงเมื่องย่างกุ้งเป็นแห่งสุดท้ายก่อนเสด็จพระราชดำเนินเข้าพระนครในวันที่ 5 ธันวาคม ที่สนามบินดอนเมืองรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมได้เข้าเฝ้าและทูนเกล้าถวายเครื่องยศจอมพลอากาศ ก่อนเสด็จพระราชดำเนินออกจากสนามบินประทับรถไฟพระที่นั่งถึงสถานีหลวงจิตรลดา เมื่อเวลา 15.00 น. ณที่นั่น นายปรีดี พนมยงค์ ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์กราบบังคมทูลถวายพระราชอำนาจคืน มีข้อความดังนี้ "ขอเดชะฝ่าละอองธุลีพระบาทปกเกล้าปกกระหม่อม บัดนี้ เป็นศุภวาระดิถีมงคลที่ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทได้เสด็จพระราชดำเนินนิวัติสู่พระนครมหานครโดยสวัสดิภาพ ข้าพระพุทธเจ้าขอพระราชทานพระบรมราชวโรกาสกราบบังคมทูลพระกรุณาโดยอาศัยประกาศประธานสภาผู้แทนราษฏร ลงวันที่ 20 กันยายน 2488 ว่า ความเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของข้าพเจ้าได้สิ้นสุดลงตั้งแต่ขระนี้เป็นต้นไป ข้าพระพุทธเจ้าขอถวายพระพรชัยให้ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทเสด็จอยู่ในสิริราชสมบัติวัฒนาสถาพร เป็นมิ่งขวัญของประชาชนและประเทศชาติในระบอบประชาธิปไตยตามรัฐธรรมนูญชั่วกัลปาวสาน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ จากคุณ : ดุสิต - [ 20 ส.ค. 46 17:28:58 A:203.151.227.96 X: ]

ความคิดเห็นที่ 66 "ยังหนุ่มแน่นแสนสวยมาม้วยมุด" ผมอ่านจากไหนก็ไม่รู้ เป็นเหตุการณ์กล่าวถึงการสวรรคของในหลวง ร.8 เมื่อ 2489 น่ะครับ จากคุณ : กริช - [ 21 ส.ค. 46 12:43:43 A:202.44.8.98 X:10.11.13.109 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เรียนถามทุกท่านครับ จากที่อ่านมา ดูเหมือนสหรัฐจะเป็นพี่ใหญ่ใจดี ที่ช่วยปกป้องไทยมาตลอดตั้งแต่ไทยประกาศสงคราม สหรัฐทำอย่างจริงใจ หรือมีจุดประสงค์อะไรแอบแฝงอยู่หรือเปล่าครับ เพราะมองในปัจจุบัน ดูเหมือนว่าถ้าตัวเองไม่ได้มีผลประโยชน์ในเรื่องไหน ก็จะไม่สนใจเลย หรือเพราะรัฐบาลสหรัฐตอนสงครามโลกกับตอนนี้ไม่เหมือนกัน? หรือผมมองสหรัฐผิดไปเอง? จากคุณ : (-_-) - [ 21 ส.ค. 46 14:13:57 A:202.129.36.130 X:192.168.1.230 ]

ความคิดเห็นที่ 68 มารายงานตัวตามอ่านอยู่ ขอรับ ครับท่าน จากคุณ : เจ - [ 21 ส.ค. 46 16:20:58 A:203.113.38.13 X: ]

ความคิดเห็นที่ 69 ทีแรกกะว่าจะสรุปหลังจากจบแล้ว แต่ถามมาเสียก่อนก็ขอลัดคิวว่าไปเลยแล้วกัน แต่ละประเทศนั้นยึดผลประโยชน์ของประเทศตนเป็นที่ตั้งครับ ไม่ยกเว้นประเทศใด ๆ ทั้งสิ้น การที่อังกฤษคุกคามเรามาก เพราะต้องการทรัพยากรจากเราไปสนับสนุนทั้งตัวอังกฤษเองและคนในอาณานิคมของเขาที่กำลังจะอดตาย เพราะตอนนั้นไม่มีที่ไหนในโลกที่จะปลูกข้าวได้มากกว่าไทย เพราะพม่าที่มากกว่าก็ย่อยยับไปหมดแล้ว ฝรั่งเศสก็พอกัน เจ๊งยับไปทั้งประเทศ ก็ต้องการเงินทองพร้อมอาหารไปบูรณะประเทศเช่นกัน หลาย ๆ ประเทศในยุโรปอาศัยแผนมาร์แชล ที่สหรัฐฯปฏิบัติการช่วยเหลือชาวเบอร์ลินที่ถูกรัสเซียปิดล้อมด้วยการขนส่งทางอากาศครั้งใหญ่ ขระที่อังกฤษและฝรั่งเศสได้รับการช่วยเหลือด้วยอาหารและเงินกู้ (ฝรั่งเศสนั้นต้องส่งไวน์จำนวนมากไปให้สหรัฐฯเพื่อแลกกับขนมปังเหมือนกัน จริงเท็จหรือมีรายละเอียดอย่างไร วานเจ๊วิฯช่วยสาธายายรายละเอียดให้ด้วยแล้วกัน) สหรัฐฯตอนนั้นกำลังเป็นมหาอำนาจแบบมือใหม่หัดขับ ยังไม่ได้ไปยุ่มย่ามไปทั่วโลกเหมือนอย่างปัจจุบัน ขระที่อังกฤษและฝรั่งเศส มหาอำนาจขนานแท้และดั้งเดิมล่วงหน้าไปก่อนเป็นร้อย ๆ ปีแล้ว ที่เที่ยวไปสูบเอาทรัพยากรมาจากทุกมุมของโลกมาพัฒนาบ้านเมืองตัวเอง วิธีที่สหรัฐฯจะก้าวขึ้นไปเป็นมหาอำนาจได้ก็มีแต่ต้องไปสูบเอามาจากประเทศอื่น ๆ ให้ได้เช่นเดียวกัน แต่จะทำแบบอังกฤษกับฝรั่งเศสเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว เพราะไปเป็นตัวตั้งตัวตีจัดตั้งสหประชาชาติเข้าให้ ประกอบกับโลกชักแคบเข้า ทำอะไรโฉ่งฉ่างไม่ได้ นโยบายของสหรัฐฯคือปืนนำกระเป๋าตาม แต่ก่อนอื่นก็ต้องเตะนักเลงโตเจ้าถิ่นออกไปเสียก่อน เหมือนอย่างกรณีของไทย ถ้าเราไปดูโครงกสร้างทางเศรษฐกิจหรือธุรกิจต่างชาติในไทยหลัง ร.5 เป็นต้นมา จะเห็นได้ชัดเจนเลยว่าร้อยละ 80 เป็นของอังกฤษ เพราะตอนนั้นเราใช้นโยบายเอาอังกฤษมาคานฝรั่งเศส ยิ่งฝรั่งเศสกดดันเราหนักเท่าไร เราก็ยิ่งประเคนสัมปทานงานรัฐงานหลวงให้อังกฤษมากเท่านั้น โดยหวังว่าอังกฤษจะปกป้องไทยเพื่อรักษาผลประโยชน์ของตนเอง แล้วทีนี้สหรัฐฯจะเข้ามาแทรกตรงนี้ได้อย่างไรละครับ วิธีที่ทำได้และไม่กระทบต่อสัมพันธไมตรีกับพันธมิตรร่วมรบอย่างอังกฤษก็คือ แทนที่จะใช้กำลังแย่งเอาดื้อ ๆ ก็ใช้ไม่นวม สร้างพระคุณห้ไทยพร้อม ๆ กับไล่เตะอังกฤษให้ออกไปห่าง ๆ โดยเฉพาะการลดอิทธิพลของอังกฤษลง ลองไปดูตัวเลขจำนวนบริษัทธุรกิจหรือสัดส่วนการลงทุนของสหรัฐฯหลังสงครามโลกดูสิครับ เปลี่ยนไปจากเดิมแบบหน้ามือเป็นหลังมือเลย ของอังกฤษนั้นค่อย ๆ ลดลง อย่างห้างหลุยส์ ทีเลียวโนเวนส์ ของลูกผู้ชายชื่อนายหลุย์ที่เคยเป็นห้างอิมพอร์ต เอ๊กปอร์ตขนาดใหญ่นั้น กลายเป็นบริษัทยักษ์แคระไปเลย เมื่อเทียบกับ บ.อเมริกันยุคหลังที่เข้ามาใหม่ และผลพลอยได้ทางอ้อมอีกประการหนึ่งก็คือ มหาอำนาจเดิมอย่างอังกฤษหรือฝรั่งเศสที่เคยคับโลกก็หดเหลือจิ๋วเดียว กลายเป็นมหาอำนาจอันดับสองไป หลังจากขาดเส้นเลือดใหญ่จากอาณานิคมไปหล่อเลี้ยง ขระที่ระบบทุนนิยมเสรีแบบอเมริกันกลับขยายตัวออกไปจนเกินกว่าใครจะทานได้ ตอนนี้ดูอังกฤษสิ นึกไม่ถึงเลยว่าเมื่อก่อนนั้นเคยเป็นเจ้าอาณานิคมสหรัฐฯมาก่อน แต่ตอนนี้เวลาพูดกับเพรสิเด้นท์ ออฟ อเมริกา นั้น พูดได้อยู่ 3 วลีเท่านั้นเองครับ คือ ได้ครับพี่ ดีครับผม เหมาะสมครับท่าน ก็ยังเหลือแต่ฝรั่งเศสที่ยังกร่างอยู่ได้แบบพอไม่ให้เสียหน้าเสียตามากนักเท่านั้นเอง เรื่องการเมืองก็เช่นกัน ถ้าดูการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองไทยหลังจากนั้นจะเห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรเหนือไปกว่าผลประโยชน์ของตัว เดิมนั้นสัมพันธมิตรทั้งเกลียดทั้งชังจอมพล ป.เพราะไปเข้ากับญี่ปุ่น จึงกีดกันไม่ให้เข้ามายุ่งเกี่ยวกับการเมือง แล้วไปหนุน อ.ปรีดีแทน เพราะเป็นพวกเดียวกับพันธมิตร แต่พอสถานการณ์โลกเปลี่ยน อ.ปรีดีที่ยึดแนวเสรีนิยมไปสนับสนุนกบฏอินโดจีนเพื่อกู้ชาติ ขณะที่สหรัฐฯยังอยากสูบเวียดนามในรูปอาณานิคมอยู่ เพราะกลัวว่าคอมมิวนิสต์จะเข้ามาครอบงำแทน พอสถานการณ์เปลี่ยน นโยบายก็เปลี่ยนทันทีครับ จากเคยหนุน อ.ปรีดี อยู่ดี ๆ ก็กลายเป็นยอมรับ จอมพล ป.เอาดื้อๆ ด้วยเหตุผลว่า "ไม่นิยมคอมมิวนิสต์" แต่อย่างว่าแหละครับ ไม่ใช่เฉพาะชาติใดชาติหนึ่งหรอก มันก็ครือ ๆ กันหมดแหละ ผู้นำประเทศไหนละจะยอมทำเพื่อผลประโยชน์ของชาติอื่นก่อน จำวาทะของเชอร์ชิลได้ไหมครับที่ว่า "ไม่ได้มาเพื่อเป็นประธานในการสิ้นสุดอาณานิคม" ทั้ง ๆ ที่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าหมดยุคอาณานิคมแล้ว อย่างไม่มีทางยั้งได้ เพราะฉนั้นจริง ๆ แล้ว ไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวรในทางการเมืองไม่ว่าจะระดับ อบต.จังหวัดปลายเนินหรือว่ามหาอำนาจระดับคับโลกอย่างแน่นอนครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 21 ส.ค. 46 16:49:17 A:203.151.228.129 X: ]

ความคิดเห็นที่ 70 ส่วนเรื่องกรณีสวรรคตนั้น ขอสงวนสิทธิยกไว้สักเรื่องแล้วกันนะครับ อย่าเอามาเล่ากันฟังในที่สาธารณะแบบนี้เลย ไม่ดีด้วยกันทุกฝ่าย เอาเป็นว่าในฐานะผู้ใส่ใจใฝ่หาความรู้ระดับเรา ๆ ท่าน ๆ (ทุกท่านที่เพียรเข้ามาอ่านกระทู้นี้ ผมว่าคงไม่ใช่ธรรมดากันทั้งนั้นแหละครับ) ก็ขอแค่ว่าอย่าไปติดกับดัก ประเภท"ปรีดีฆ่าในหลวง" หรือ หนังสือตัดแปะสไตล์โบราณที่หาทั้งข้อเท็จจริงและหลักวิเคราะห์ไม่ได้สักอย่าง มีแต่คาดการณ์ว่า เขาเล่าว่า บางเล่มที่ว่าดัง ๆ และน่าจะเป็นเล่มล่าสุดที่ถูกท่านผู้หญิงฟ้องร้องจนต้องขอขมาทางหน้าหนังสือพิมพ์ไปนั้น ถึงขนาด "คงนึกในใจว่า..." ประมาณนั้นแหละครับ รู้กระทั่งว่าคนนั้นคนนี้เขานึกในใจอย่างนั้นอย่างนี้เป็นตุเป็นตะไปนู้น เรื่องสำคัญระดับชาติและกระทบสถาบันชั้นสูงและตัวบุคคลอีกนับไม่ถ้วน จะมากล่าวหากันด้วยข่าวลือและการคาดเดา ดูเหมือนจะไม่ใช่ปัญญาชนอยู่นะ ส่วนข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร ผมว่านอกจากจะซับซ้อนไปแล้ว ยังจัดอยู่ในประเภท "รู้ไปก็เท่านั้น" เพราะแม้ว่าทุกคนจะรู้สึกเศร้าสะเทือนใจ แต่การค้นหาความจริงก็อาจจะเกินกว่าระดับสามัญชนอย่างเรา ควรจะเข้าถึงก็ได้ เพราะฉนั้นขออนุญาตอย่าถาม และอย่าตอบเรื่องนี้ในกระทู้นี้เลยนะครับ เอาไว้เจอกันส่วนตัวในที่รโหฐานแล้วค่อยว่ากันดีกว่า เอานอกเรื่องให้หมดทีเดียวแล้วกัน เดี๋ยวจะเข้าเรื่องแล้ว เจ๊วิฯ ครับ ผมได้รับการติดต่อจากคุณแช้งค์แล้ว โทร.มาด้วยตัวเองเลยทีเดียว จังหวะดีเสียด้วย ผมกำลังประชุมกับลุกค้าอยู่ยาวนานกว่า 3 ชั่วโมง ไม่โทร. พอประชุมเสร็จปุ๊ป โทรปั๋บเลย ยังกะจะรู้ยังงั้นแหละ ส่วนเรื่องที่คุยกัน นอกจากจะนัดแนะนัดหมายกันในเรื่องไปหาดใหญ่ธรรมดาแล้ว ยังมีแบบอินไซด์ เจาะลึกที่ไม่อยากจะเอามาเล่า กลัวจะไปกระทบกระเทือนต่อมคุณธรรมของแม่ชะชะช่าเข้าให้ เก็บไว้เป็นความลับแล้วกันนะ เสียดายตรงที่วันสิ้นเดือนนี้ ไม่ได้เจอตัวคุณแช้งค์โดยตรง เพราะคุณเธอต้องไปตีกอล์ฟไกลถึงคุณหมิง แต่ไม่เป็นไรครับ เพราะอีกอาทิตย์ถัดไปผมก็ต้องไปยะลาซึ่งต้องไปลงที่หาดใหญ่ก่อนอยู่ดี ก็เอาเป็นว่าได้เจอกันแน่ ๆ แต่แอบกระซิบให้เจ๊ฯฟังก่อนว่า มีคนนินทาเจ๊ฯให้ผมฟังด้วยแหละ เสียดายผมจำชื่อไม่ได้ ไม่งั้นจะแฉให้หมดเลยว่าใครเล่าอะไรบ้าง จากคุณ : สื่อศิลป - [ 21 ส.ค. 46 17:05:46 A:203.151.228.129 X: ]

ความคิดเห็นที่ 71 ขอยกพระราชดำรัสตอบผู้สำเร็จราชการนะครับ "ท่านปรีดี พนมยงค์ ข้าพเจ้ามีความยินดีที่ได้กลับมาสู่พระมหานครเพื่อบำเพ็ญกรณีกิจตามหน้าที่ของข้าพเจ้าต่อประชาชนและประเทศชาติ ข้าพเจ้าขอขอบใจท่านเป็นอันมากที่ได้ปฏิบัติกรณีกิจแทนข้าพเจ้ามาด้วยความซื่อสัตย์สุจริตต่อข้าพเจ้าและประเทศชาติ ข้าพเจ้าขอถือโอกาสนี้แสดงไมตรีจิตรในคุณงามความดีของท่านที่ได้ส่งเสริมความเจริญรุ่งเรืองให้แก่ประเทสไทย และช่วยบำรุงรักษาความเป็นเอกราชของเรานี้ไว้ ข้าพเจ้าขออำนวยพรให้ท่านมีความสุขความเจริญชั่วกาลนาน" จากคุณ : สามเสน - [ 21 ส.ค. 46 17:15:31 A:203.151.228.129 X: ]

ความคิดเห็นที่ 72 กลับมาเรื่องข้าวที่ค้ำคอไทยอยู่ในเวลานั้นกันก่อนแล้วกัน ตัดมาที่การเจรจาครั้งที่ 3 หลังจากที่เรายืดเยื้อดึงเรื่องให้ล่าช้ามาหลายหน อังกฤษก็บังคับให้เราไปเจรจาที่สิงคโปร์อีกครั้ง คราวนี้ทางผู้แทนไทยได้เอาตัวเลขมาแสดงให้ทางอังกฤษดูว่า การที่มาขอข้าวไปทยชนิดดีที่ 1 ไปฟรี ๆ ถึง 1.5 ล้านตันนั้นมันอิมพอสสิเบิ้ลจริง ๆ ไม่ใช่ว่าไทยจะโยกโย้หาเรื่องเบี้ยวแต่อย่างใด ข้อมูลของฝ่ายไทยมีดังนี้ครับว่า ระหว่างปี 2480-2484 หรือในช่วงสงครามนั้น ไทยส่งออกข้าวไปต่างประเทศเฉลี่ยปีละ 1.3 ล้านตันกว่า ๆ เท่านั้น ไม่ถึง 1.5 ล้านตันด้วยซ้ำ แถมที่ส่งไปนั้นก็เป็นข้าวดีแค่ 7 แสนตันเท่านั้นเอง อีกครึ่งหนึ่งเป็นแค่ข้าวหักข้าวปนธรรมดา แต่ถ้าจะนับกันรายปีจริง ๆ ไม่เอาค่าเฉลี่ย ก็มีเพียง 2 ปีเท่านั้นในช่วง 5 ปีของสงคราม ที่ไทยส่งออกข้าวไปได้ถึง 1.5 ล้านตัน แล้วนี้ยังไม่นับว่าในช่วงปีหลัง ๆ มานี่ เราเจอน้ำท่วมใหญ่ทั้งข้าวทั้งควายเสียหายไปหนัก และต่อให้ปลุกข้าวได้ตามนั้นจริง ก้ไม่รู้ว่าจะขนออกไปยังไง เพราะทางรถไฟที่เคยใช้ลำเลียงข้าวต่างเสียหายไปซะเกือบหมดแล้ว ครั้งจะขนด้วยรถยนต์ก็ขาดแคลนสิ้นทั้งรถ ทั้งยาง ทั้งน้ำมัน ส่วนข้าวที่ผลิตได้ในปี 2488 ซึ่งเป็นปีที่กำลังเจรจากันอยู่นี้เมื่อหักข้าวที่ต้องใช้บริโภคในประเทศออกไป 2 ล้านตันกว่าอีกนิดหน่อย ก๋เหลือส่งออกเพียง 4 แสนตันกว่า ๆ เท่านั้น แล้วยังเป็นข้าวดีแค่ 2 แสนกว่าตันเอง รวมแล้วก็แค่ 1 ใน 6 ที่อังกฤษพยายามบีบคอเอากับเราเท่านั้นเอง ยิ่งเมื่อคิดถึงราคาที่ประมาณ 943 บาทต่อตัน คูณกับ 1.5 ล้านตันเข้าไปก็เท่ากับเรายกเงินตั้ง 700 ล้านกว่าบาทให้อังกฤษฟรี ๆ ทั้ง ๆ ที่รายได้เสาธารณะของไทยในปี 2477 โดยไม่รวมเงินกู้ยังแค่ 267 ล้านบาทเท่านั้นเอง รวมแล้วมูลค่าข้าวที่อังกฤษจะเอากับเรานั้นสูงถึง 3 เท่าของรายได้สาธารณะของทั้งประเทศ โอยชีช้ำ ใครขืนให้ไปมีหวังคนไทยต้องกินแกลบกันทั้งประเทศแน่ ๆ อังกฤษฟังเหตุผลแล้วก็เข้าใจทุกอย่าง พร้อมกับแสดงความเห็นใจไทยอย่างสุดกลั้นเกินกว่าจะยั้งน้ำตาไว้ได้เพราะผู้แทนอังกฤาเมื่อรับทราบข้อมูลอันแสนรันทดนั้นแล้วก็บอกว่า " ไม่เอาข้าวดีทั้งหมดก็ได้ ยอมให้ปนข้าวหักมาด้วย แต่ยูต้องส่ง 1.5 ล้านตันเท่าเดิมไม่มีลดไม่มีผ่อนจ๊ะ ยู อันเดอสแตนด์ ? คนไทยฟังแล้วก็ได้แต่ครวญว่า โอเค อันเอดร์สแตนด์จริง ๆ นั่นแหละ คือทำแบบนั้นก็ยืนไม่ได้แล้วละต้องต่ำกว่า คือนั่งพับเพียบพังพาบไปเลยนั่นแหละ ก็เมื่ออังกฤษเสียงแข็งขนาดนี้แล้ว ไทยทำยังไงถึงได้หักศอกฟันเปรี้ยงไม่ต้องจ่ายให้ฟรี อย่าว่าแต่ 1.5 ล้านตันเลย แค่แม้แต่เมล็ดเดียวก็ไม่ได้ พรุ่งนี้ค่อยมาตอบครับ กับยุทธการหักคอข้าวเหนียว เอ๊ยข้าวเจ้าพันธุ์อังกฤษ จากคุณ : สิงคโปร์ - [ 21 ส.ค. 46 18:29:42 A:203.151.228.129 X: ]

ความคิดเห็นที่ 73 ไปไหนกันหมดแล้วครับผม รออ่านยุทธการหักคอฝรั่ง ครับผม อยากทราบว่าคนไทยทำอย่างไร จึงสามารถ รอดตัวจาก การข่มขู่ ครั้งนี้ได้ครับผม จากคุณ : Ziewchai - [ 22 ส.ค. 46 15:33:23 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ไม่ไปไหนหรอกค่ะ..คุณสื่อศิลป รอไปเล่าในกระทู้ใหม่น่ะค่ะ เพราะมาตรงวันหยุดอีกแล้ว ต้องรอวันจันทร์นะคะ จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 22 ส.ค. 46 16:27:26 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ไม่ได้หายไปไหนครับ พอดีวุ่น ๆ เรื่องเตรียมงานที่หาดใหญ่อยู่เลยเข้าช้าไปหน่อย ต่อเลยแล้วกัน พออังกฤษได้รับข้อต่อรองของไทยแล้วก็แจ้งกลับไปลอนดอน และอย่างที่บอกว่า ลอนดอนนั้นผ่อนปรนให้แค่เอาเป็นข้าวหักปนด้วยก็ได้ แต่จำนวนนั้นต้อง 1.5 ล้านตันเหมือนเดิม ที่แสบสันต์คือทางลอนดอนอ้างว่าตัวเลข 1.5 ล้านตันนี้เขาได้มาจากหม่อมเสนีย์เองเมื่อครั้งที่เดินทางกลับประเทศไทยผ่านลอนดอน ได้ไปแจ้งกับนายสเตอร์นเดล เบนเนทท์ด้วยตัวเองว่าไทยมีข้าวสะสมอยู่จากปีก่อน ๆ ตั้ง 1.5 ล้านตัน อังกฤษก็เลยเอาตัวเลขนี้มากำหนดไทยเข้าให้ โดยบอกว่านี่คือข้าวที่ไทยมีเก็บไว้ไม่ใช่ผลผลิตของปีนี้ เพราะฉนั้นอย่าโวย (ประโยคหลังนี้ผมว่าเองนะครับ เพราะลองทางลอนดอนพูดแบบนี้ก็เหมือนกับปิดปากเราว่า อย่ามาต่อรองเรื่องจำนวน เพราะฉันไม่ได้นึกคิดเอาเอง แต่ผู้นำยูนั่นแหละมาบอกเอาไว้ให้ ฉันก็พาซื่อเชื่อเอจริง ๆ นะสิ) ส่วนเรื่องปัญหาในการขนส่งนั้น ลอนดอนบอกแค่ว่าเห็นใจเหมือนกันวะ แต่ไม่รู้จะทำไงตอนนี้กำลังคิดอยู่ ลำพังแค่ไม่ยอมลดราวาศอกกับเงื่อนไขก็นับว่าหนักแล้ว แต่อังกฤษยังซ้ำไทยหนักขึ้นไปด้วยว่า อย่ามาต่อรองเพราะนี่คือหัวข้อตกลงหรือข้อบังคับสงครามไม่ใช่เรื่องจะต่อรองได้ แถมเหยียบตาปลาซ้ำอีกว่า ลำพังไทยนั้น ไม่มีทางจะสู้กับญี่ปุ่นได้หรอก เสรีไทยที่อ้าง ๆ มานะ ไม่มีประสิทธิภาพที่จะสู้รบอะไรเป็นชิ้นเป็นอันได้หรอก (อ้าว พูดงี้ได้ไง ก็ใครเป็นคนฝึกละ) ซึ่งเรื่องนี้ค่อนข้างจะหยามกันไปหน่อย เพราะที่ผ่านมานั้น อ.ปรีดี พยายามจะแจ้งให้สัมพันธมิตรไฟเขียวให้ตลอดเวลา แต่ก็ถูกยับนั้งทุกครั้งไม่ให้เสรีไทยต่อสู้กับญี่ปุ่นเอง จนกระทั่งสงครามสงบยังไม่ได้ยิงปืนสักนัด มีเกร็ดประวัติเหตุการร์การตัดสินใจนี้อยู่ครั้งหนึ่ง เล่าว่า อ.ปรีดีได้รับแจ้งว่าให้เตรียมฟังรหัสสำคัญจากบี.บี.ซี (รหัสสมัยนั้นจะใช้วิธีให้ฟังวิทยุคลื่นสั้นทางบี.บี.ซี แล้วจะมีคู่มือเป็นครั้ง ๆ ไปว่าให้เอาเฉพาะคำที่เท่าไรของประโยคไหนบ้าง เพื่อจะได้ถอดออกมาเป็นข้อความอีกต่างหาก) ตอนนั้น เล่ากันว่าท่านดีใจมาก คิดว่าสัมพันธมิตรจะไฟเขียวให้ลุยได้ ขนาดเกณฑ์ลูกศิษย์ที่ใกล้ชิด เอาดิกมากางรอกัน 2-3 คนเผื่อพลาดข้อความ จนเมื่อบี.บี.ซี กระจายเสียงจบแล้ว ลองถอดรหัสตามนั้นดู ปรากฏว่าเป้นแค่คำสั่งบอกให้นิ่งไว้ก่อน อย่าพึ่งเคลื่อนไหว สร้างความผิดหวังให้กับ อ.ปรีดีเป็นอย่างยิ่ง แล้วทีนี้กับมาบอกว่า เราไม่มีน้ำยา แหมมันน่าเตะก้านคอให้แอนตาซินจ่ายจริง ๆ จากคุณ : บางลำพู - [ 22 ส.ค. 46 16:42:26 A:203.151.225.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 76 แหม เจ๊ มาใจตรงกัน โพสต์เวลาเดียวกันอีก ตอบก็เหมือนกัน เสียอย่างเดียวแก้ตัวไปคนละเรื่อง ยังงี้เขาก็จับได้สิว่าฮั้วกันอยู่ ยังครับวันนี้ยังไม่หยุด กะว่าจะลุยให้จบวันนี้เลย แล้วขึ้นเรื่องใหม่สัปดาห์หน้าไปพร้อม ๆ กระทู้เลยทีเดียว มาว่าเรื่องคำขู่ของอังกฤษต่อนะครับ เมื่อเห็นทางเราชักยึกยัก ลอนดอนก็ขู่ซ้ำว่า อย่ามาต่อรอง โดยเพาะพยายามโฆษณาชวนเชื่อขอความเห็นใจกับประเทศอื่น ๆ (คงหมายถึงแค่สหรัฐฯนั่นแหละ นอกจากนี้ก็ไม่มีปัญญาทำอะไรอังกฤษได้หรอก แต่ไม่กล้าเอ่ยตรง ๆ เท่านั้นแหละ) มิเช่นนั้นแล้วอังกฤษจะไปบอกคนในอาณานิคมของตนที่กำลังหิยโหยอย่างหนักว่า ที่ต้องลำเค็ชเช่นนี้ ไม่ใช่เพราะฉันมาขี่คออยู่นะ แต่เป็นเพราะเจ้าไทยมันเบี้ยวเอาต่างหาก (ดูมันพูด) นอกจากนี้ยังเล่นของหนัก บอกว่าถ้ายังตกลงกับอังกฤษไม่ได้ก็อย่าหวังจะไปเจรจากับใครได้ในโลกนี้ เพราะอังกฤษจะไม่ยกเลิกสถานะสงคราม ซึ่งหมายถึงจะไม่มีใครยอมรับรัฐบาลไทย แถมจะจับมือกับฝรั่งเศส(เพื่อนเลิฟที่ช่วยกันทำสถิติโลกรบกันเองนานถึงร้อยปี)บอยคอตไม่ให้ไทยเข้าสหประชาชาติอีกด้วยแหละ ต้องเข้าใจด้ววยว่าตอนนั้นสหประชาชาติกำลังเนื้อหอม ใคร ๆ ก็อยากเข้า ยังกะโรงเรียนประเภทสาธิตทั้งหลายของบ้านเรานี่แหละ เพราะเป็นองค์กรของผู้ชนะ ไม่ใช่ว่าใครขอแล้วจะเข้าได้ทุกคน โดยเฉพาะผู้แพ้สงคราม ไมสามารถเข้าร่วมได้ในช่วงแรก ไม่เหมือนสมัยนี้ หลังจากเป็นกระดาพิมพ์รูปเสือกรณีบุกอิรัก ผมว่าหลาย ๆ ประเทศคงเบื่อที่จะอยู่กับ ยูเอน เหมือนกันนะ จากคุณ : เยาวราช - [ 22 ส.ค. 46 16:54:39 A:203.151.225.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 77 และสุดท้าย ผู้แทนของอังกฤษก็ไล่คณะผู้แทนไทยกลับจากสิงคโปร์ไปเลย โดยบอกว่าอยู้ไปก็ไม่มีประโยชน์ รีบ ๆ กลับไปถามรัฐบาลให้ตัดสินใจมาเลยดีกว่าว่าจะเอายังไง ตรงนี้ต้องบอกก่อนนะครับว่า เมื่อครั้งที่สหรัฐฯโทร.มาให้ระงับการลงนามในการเจรจาครั้งแรกที่เมืองแคนดีนั้น เขาไม่ได้ให้แก้หัวข้อหลักนะครับ เขาแค่ให้เปลี่ยนแปลงข้อตกลงทางทหารที่ลอร์ดหลุยส์เพิ่มเติมเข้ามาเท่านั้น เมื่อทางลอนดอนยอมแก้ไขในส่วนนั้นให้ เขาก็ถือว่ามีความชอบธรรมที่จะยื่นหัวข้อกับเราใหม่อีก หม่อมเสนีย์เมื่อได้รัยข้อความของผู้แทนของอังกฤษที่คณะผู้แทนไทยแบกกลับมาฝากจากสิงคโปร์ด้วยความหนักใจยิ่งแล้ว ก็หาทางแก้ไขด้วยการปรึกษากับทางกระทรวงต่างประเทศของสหรัฐฯ จริง ๆ ต้องให้เครดิตหม่อมเสีย์ท่านอย่างหนึ่ง คือ ท่านได้รับความไว้ใจจากสหรัฐฯมาก ดังนั้นเมื่อมีการเจรจากับสหรัฐฯก็มักจะได้รับการผ่อนปรนมากกว่าเวลาเจรจากับอังกฤษ ข้อเสนอของกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯที่จะช่วยไทยแก้เกมอังกฤษก็คือ ให้ไทยชะลอการลงนามกับอังกฤษไว้ก่อน โดยอ้างว่าสหรัฐฯกับอังกฤษยังเจรจาไม่เสร็จสิ้น แม้ว่าอังกฤษจะบอกว่าได้แก้ไขตามที่สหรัฐฯแจ้งมาเมื่อการประชุมครั้งแรก แต่ก็ยังไม่หมดทีเดียว เรื่องที่สองคือสหรัฐฯได้ให้ฑูตสหรัฐฯประจำกรุงลอนดอนเข้าพบ รมต.ตปท.ของอังกฤษและบอกว่า สหรัฐฯยังคลางแคลงใจว่าผู้แทนของอังกฤษที่ไปเจรจากับไทยที่สิงคโปร์นั้น คงทำไปโดยพลการ โดยยังไม่ได้รับคำสั่งใหม่จากลอนดอน (ภาษาการฑูตครับ แทนที่จะด่า รมต.ตปท.ตรง ๆ ว่าอั๊วบอกว่าอย่าพึ่งทำไมลื๊อยังทำอีกวะ ก็บอกว่าสงสัยลูกน้องลือ๊ยังไม่ได้นรับคำสั่งใหม่จากลื๊อใช่ไหม ซึ่งถ้าออกมารูปนี้ทางลอนดอนก็แค่บอกว่าใช่แล้วก็ต่อยไปเปลี่ยนนโยบาย ก็กลายเป็นเรื่องผิดพลาดของผู้ปฏิบัติงาน ไม่ใช่ข้อพิพาทระหว่างรัฐต่อรัฐแล้ว ทั้ง ๆ ที่ผู้แทนอังกฤษก็ทำตามคำสั่งจากลอนดอนแบบคำต่อคำนั่นแหละ) และไม้ตายของสหรัฐฯก็คือ ถ้าลอนดอนไม่ยอมผ่อนปรนให้ไทยอีก สหรัฐฯจะดำเนินการเปิดสัมพันธทางการฑูตกับไทยเอง ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ เพราะสหรัฐฯเป็นที่หนึ่งอยู่ตอนนั้น อังกฤษนะยอบแยบเต็มทน ถ้าสหรัฐฯเปิดสัมพันฑทางการฑูตกับไทยแล้ว ไทยก็ไม่ต้องเห็นหัวอังกฤษอีก เพราะถ้าเป็นเช่นนั้นจริง อังกฤษจะไม่ติดต่อกับไทยก็ไม่แปลก เพราะชาติอื่น ๆ คงเลือกเดินตามสหรัฐฯ ที่เป็นประเทศเดียวในตอนนั้นที่ถือปรมาณูอยู่มากกว่าไปอยู่ข้างสิงโตเจ็บอย่างอังกฤษแน่ ที่น่าตลกหรือจะเป็นตลกร้ายก้ได้ที่ข้อเสนอของสหรัฐฯนี้ทางกระทรวงการต่างประเทศของสหรัฐฯได้แจ้งให้ผู้แทนของตนเมื่อวันที่ 13 กันยายน ไม่ทันที่จะได้แจ้งกับรัฐบาลไทย ทางไทยเองกลับเป็นฝ่ายแจ้งให้ผู้แทนสหรัฐฯทราบก่อนว่า ไทยนั้นยอมแล้วจ๊ะ ไม่สู้อีกแล้ว จะยอมเป็นเด็กดีของลอนดอนทุกอย่าง และกำลังจะแจ้งให้อังกฤษทราบเพื่อจัดการลงนามให้เสร็จสิ้นไป ขอเพียงอย่างเดียวว่าให้ทางอังกฤษทำหนังสือยืนยันว่า ได้ผ่อนปรนให้ไทยอย่างถึงที่สุดแล้ว ซึ่งถ้าอังกฤษไม่ยอมทำให้ ไทยก็จะยอมลงนามอยู่ดีนั่นแหละ แต่ขอว่าจะประกาศข้อความนั้นด้วยตัวเองแล้วกัน นี่ไม่ใช่อะไรหรอกครับ เป็นเทคนิกแบบข้าราชการไทยเท่านั้นเอง เพื่อที่เมื่อเอาไปรายงานในสภาฯ หรือประกาศให้คนไทยทราบ จะได้บอกว่าได้ทำงานหน้าที่อย่างสุดความสามารถแล้วนะ ต่อรองให้อังกฤษผ่อนปรยให้อย่างถึงที่สุดแล้วนะเนี่ย มันได้แค่นี้ก้ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน แบบนี้ถ้ามีการสอบวินับภายหลังก็ยังรอดครับ คล้าย ๆ กับที่พล.อ.อ.เกษตร ทำเมื่อครั้งพฤษภาทมิฬ จำได้ไหมครับ ที่เขียนในคำสั่งว่าให้กระทำการปราบปรามโดยละมุนละม่อมให้มากที่สุดอะไรประมาณนั้น ซึ่งเป็นภาษาของระบบราชการธรรมดา แต่เมื่อมีการใช้กำลังอย่างรุนแรง และมีการสอบสวนขึ้น ระดับผู้บังคับบัญชาก็แค่ถือสำเนาคำสั่งนี้ฉบับเดียว เดินเช้าห้องสอบสวน แล้วบอกว่า ก็ผมสั่งไปแล้วว่าให้ปฏิบัติตามกฏหมายอย่างเคร่งครัด อย่าใช้ความรุนแรง มันไม่ฟังผมเอง ยังงี้ต้องสอบวินัยซ้ำอีกด้วย ส่วนหัวหน้าก็รอดตัวไปครับ เพราะถือว่าได้มีคำสั่งไปอย่างถูกต้องทำตามกฏหมายแล้ว แต่ลูกน้องไม่ทำตามเอง ไม่ใช่ความผิดของเจ้านาย จากคุณ : สะพานหัน - [ 22 ส.ค. 46 17:23:12 A:203.151.225.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 78 ระหว่างที่ผู้แทนสหรัฐฯกำลังหาทางติดต่อกับผู้นำของไทย คือหม่อมเสนีย์และ อ.ปรีดี เพื่อแจ้งว่าสหรัฐฯขอให้ระงับการลงนามไว้ก่อน ปรากฏว่าเม่อวันที่ 15 หรือวันรุ่งขึ้นจากที่ทางสหรัฐฯได้ตัดสินใจ ทางไทยก็เดินหน้าประชุมต่อ โดยบอกกับผู้แทนอังกฤษว่า ผมยอมแล้วครับ ยอมทุกอยาง เสียอย่างเดียว พอดีกำลังเลือกผู้แทนกันใหม่ ดังนั้นอะไรที่ลงนามไป และจะปฏิบัติได้ก็ต่อเมื่อมีการออกฏหมายก็ต้องรอสภาใหม่เปิดเสียก่อน มุขแค่นี้อังกฤษไม่ยั่นครับ พอไทยกะจะเอาขั้นตอนของระบอบประชาธิปไตยมาอ้างเพื่อชะลอเวลาตกลงเรื่องข้าวออกไปอีก อังกฤษก็บอกว่า ถ้างั้นเปลี่ยนใหม่ ไม่ใช่ว่าอังกฤษเรียกร้องเอาข้าวจากไทย แต่ให้เขียนลงไปว่าไทยเป็นผู้เสนอข้าวแก่อังกฤษแบบให้เปล่าเอง จำนวน 1.5 ล้านตัน ไทยยังพลาดซ้ำสองอีกเมื่อไปอ้อนกับอังกฤษว่า นี่ถ้าลงนามไปแล้ว รัฐบาลไทยคงต้องโดนคนไทยยำใหญ่แน่ ๆ เลย แถมจะเลยเถิดพาลไปเกลียดอังกฤษเอาด้วยนา สบายครับ มุขใหม่แค่นี้ อังกฤษยังเฉย แถมเบิลกลับอีกว่า ถ้าไทยกังวลเรื่องสถานการร์ว่าจะวุ่นวายนักก็ไม่ต้องห่วง เพราะอังกฤษจะช่วยให้ ทางไทยก็นึกว่าลูกอ้อนเที่ยวล่าสุดเป็นผลแล้ว เพราะที่ผ่านมาจะอ้อนวอนยังไง อังกฤษก็เฉยลุกเดียว แต่คราวนี้มาแปลกกลับยอมรับปากเลยว่าจะช่วยให้ แต่อังกฤาก็ยอมให้ไทยฝันหวานว่าอาจจะได้รับการผ่อนปรยไปได้ไม่นาน ก็แจ้งให้ทราบว่าที่อังกฤษจะช่วยเรื่องความไม่พอใจของคนไทยต่อรัฐบาลเมื่อประกาศข้อตกลงกับอังกฤษนี้ไปก็คือ ทางอังกฤษตัดสินใจว่าจะยังให้คงกองพลอินเดียที่ 7 ที่เข้ามาปลดอาวุธทหารญี่ปุ่น ออกไปอีกสักระยะหนึ่ง เผื่อเกิดจราจลขึ้นเมื่อทราบว่ารัฐบาลไทยไปเสนอข้าวให้เปล่ากับอังกฤษตั้ง 1.5 ล้านตัน สบายไปครับ จากคุณ : พาหุรัด - [ 22 ส.ค. 46 17:33:13 A:203.151.225.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 79 ขระที่ไทย ถอดใจยอมไปหมดทุกอย่างแล้ว สหรัฐฯกลับเป็นฝ่ายวิ่งเต้นต่อรองกับอังกฤษเสียเอง โดยให้ฑูตสหรัฐฯประจำลอนดอนแจ้งกับ รมต.ตปท.ของอังกฤษว่า รู้สึกไม่สบายใจเลยที่เห็นนายเดนิง(ผู้แทนอังกฤษที่เจรจากับไทย) ไปยื่นคำขาดกับไทยที่เกี่ยวพันกับเอกราชและความมั่นคงทางเศรษฐกิจ ไม่ทราบว่าเป็นการกระทำโดยพลการหรือเปล่า ทางลอนดอนก็รีบออกตัวด้วยการสั่งไปที่นายเดนิงว่า นี่สหรัฐฯเขามานั่งเคาะกระโหลก ฯพณฯ รอมอตออยู่ที่ลอนดอนนี่ นายทำอะไรก็เบา ๆ หน่อย และถ้าจะให้ดีก็ช่วยทำรายงานเสนอทางสหรัฐฯเขาด้วย นายเดนิงก็ร้ายไม่เบา แทนที่จะกุมมือหงอเหมือนข้าราชการแถวสารขันฑ์ประเทศ ตะแกก็สวนกลับว่า ทุกอย่างที่ทำไปนั้นเป็นการทำตามคำสั่งของกระทรวงการต่างประเทศทั้งสิ้น ถ้าไม่พอใจอยากจะสั่งอะไรเพ่มเติมก็ว่ามาให้เป็นเรื่องเป็รนราว และที่ทำอยู่ทุกวันนี้ก็หนักหนาสาหัสพออยู่แล้ว ถ้าให้ต้องไปรายงานพวกอเมริกันด้วย เห็นจะไม่เอาด้วยหรอก ใครรับปากเขาก้รายงานเองก้แล้วกัน เมื่อเห็นว่าจะไม่ได้เรื่อง สหรัฐฯก็ออกแรงบีบอีกครั้งว่า ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องก็จะขอประกาศเปิดความสัมพันธ์ทางการฑูตกับไทยไปก่อนละ ซึ่งหมายถึงว่าทุกอย่างที่อังกฤษพยายามเจรจามานั้นเป็นอันสูญ เจอไม้นี้เข้า อังกฤษก็ยอมแก้ไขข้อความลงมาอีกเพื่อ "ไม่ให้แสดงให้เห็นว่าอังกฤษอาจจะคุกตามเอกราชของไทยในภายหลัง และจะกระทำใด ๆ ที่ทำให้ไทยได้รับผลกระทบกระเทือนด้านเศรษฐกิจอย่างรุนแรง" ที่ตลกซ้ำสองก็คือ ไทยหยิบปากกาเตรียมเซ็นฉบับเก่าไปแล้ว โดยไม่สนใจเลยว่าสหรัฐฯได้ทุบหัวอังกฤาอีกครั้งให้ผ่อนลงมาอีกระดับหนึ่ง เลยกลายเป็นส้มหล่นแบบไม่ได้คาดคิด เมื่อถึงคราวต้องลงนามจริง ๆ กับเป็นฉบับที่มีการแก้ไขให้อีกครั้ง โดยที่ไทยไม่ได้ร้องขอสักแอะ สุดท้ายแล้วข้อตกลงสมบูรร์แบบที่ไทยได้ลงนามไป (คงลงเต็มฉบับไม่ไหว เอาเฉพาะเรื่องข้าวนะ ถ้าจะเอาทั้งหมด ก็ขอมาแล้วกัน เอาไว้จะพิมพ์ให้ที่หลัง) มีข้อตกลงเรื่องข้าวด้วยคำดังนี้ครับ (ก) โดยเร็วที่สุดที่พอจะกระทำได้ โดยเอาข้าวไว้เพียงพอแก่ความต้องการภายในของไทยแล้ว จะจัดให้มีข้าวสาร ณ กรุงเทพ โดยไม่คิดมูลค่า เพื่อให้องค์การที่รัฐบาลแห่งสหราชอาณาจักรจะได้แจ้งให้ทราบนั้น ใช้ประโยชน์ได้เป็นปริมาณเท่ากับข้าวที่เหลือสะสมไว้และมีอยู่ในประเทสไทย ณ บัดนี้ แต่ไม่เกินหนึ่งกับกึ่งล้านตันเป็นอย่างมาก จำนวนอันแน่นอนนั้น เจ้าหน้าที่ซึ่งแต่งตั้งขึ้นเพื่อรับมอบข้าวสารจะเป็นผู้กำหนด ข้าวสารนั้นจะได้อนุโลมตามมาตรฐานคุรภาพอันเป็นตกลงกัน ตามที่เจ้าหน้าที่ซึ่งแต่งตั้งขึ้นเพื่อรับมอบข้าวสารจะได้กำหนด ถ้าเป็นที่ตกลงกัน อาจจะรับข้าวเปลือกแล้ข้าวกล้องในปริมาณอันมีค่าเท่ากับข้าวที่สีแล้วก้ได้ จากคุณ : สำเพ็ง - [ 22 ส.ค. 46 18:17:42 A:203.151.225.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 80 ตกลงเรากับอังกฤษก็ได้ลงนามในข้อตกลงสมบูรรืแบบนี้เมื่อวันที่ 1 มกราคม 2489 หรือปี 1946 เพราะไปลงนามกันที่สิงคโปร์ ทีแรกไทยขอว่าลงนามวันนั้นได้แต่ขอเลื่อนการประกาศออกไปอีกหน่อย เพราะต้องรอทำคำแปล แต่อังกฤษบอกว่าถ้าเลื่อนการประกาสออกไป เกรงว่าจะเก็บความลับไว้ไม่ได้ ก็เลยตกลงว่าไม่เลื่อนให้ประกาศเอาวันนั้นเลย เรื่องความลับนี้ ถ้าใครเคยอ่านเรื่องของธนราชันณ์ คุณชิน โสภณพาฯช จะทราบว่าจริง ๆ แล้วเรื่องข้อตกลงนี้ก็เก็บเป็นความลับไว้ไม่ได้หรอกครับ ท่านเล่าเองว่า ท่านทราบเรื่องข้าว 1.5 ล้านตันนี้ก่อนที่ทางการไทยจะประกาศเสียอีก ซึ่งทำให้สามารถเก็งกำไรได้ด้วยการรับซื้อข้าวล่วงหน้า เพราะถึงอย่างไรรัฐบาลก็ต้องระดมกว้านซื้อเอาข้าวทั้งหมดไปใช้หนี้อยู่แล้ว ด้วยข้อมูลเพียงเท่านี้แหละครับ แต่ก็ได้สร้างผลกำไรอย่างมหาศาลให้หลาย ๆ คนทีเดียว และเมื่อบรรลุข้อตกลงกับอังกฤาได้แล้ว ประเทศอื่น ๆ ก้ไม่มีปัญหา ต่างทยอยมาลงนามยกเลิกสภาวะสงครามกับไทยจนครบหมดทุกประเทศ รวมทั้งออสเตรเลียและอินเดียที่เราก็งงๆ ว่าไปประกาศสงครามกันตั้งแต่เมื่อไร แต่พวกนี้เขาถือว่าเขาเป็นอาณานิคมของอังกฤษ เมื่อประเทสแม่ประกาศ เขาก้ถือสถานะสงครามตามไปด้วย จากคุณ : หัวลำโพง - [ 22 ส.ค. 46 18:23:59 A:203.151.225.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 81 เอ้า แล้วก็ถึงฉากสุดท้าย ที่จริงหลังจากเราลงนามในข้อตกลงสมบูรณ์แบบแล้ว ก็ยังมีเรื่องการเจรจากับฝรั่งเศสอีกยืดยาว แต่รอบนี้เคยตัดเอาไปพูดเรื่องพระแก้วมรกตไปทีนึงแล้ว ส่วนรายละเอียดเรื่องอื่น ๆ เอาไว้ว่ากันตอนทีว่าด้วยสยามกับฝรั่งเศสแล้วกัน เพราะเป็นศึกที่ชกกันยาวยืด น่าจะเห็นภาพแบบต่อเนื่องได้ดีกว่า รวมทั้งการเข้าเป็นสมาชิกสหประชาชาติที่ทุลักทุเลกันพอสมควร แต่ตอนนี้ขอจบด้วยเรื่องการแก้สถานการณ์เรื่องข้าวฟรี 1.5 ล้านตันที่ผูกคอคนไทยเสียจนหายใจไม่ออกในตอนนั้นก่อนก็แล้วกัน ความตกลงสมบูรณ์แบบที่กำหนดให้ประเทสไทยต้องให้ข้าวจำนวนไม่เกิน 1.5 ล้านตันแก่องค์การที่รับบาลอังกฤษจะแจ้งให้ทราบเป็นการให้เปล่าไม่คิดมูลค่าตอบแทนนั้น ฝ่ายสหรัฐฯเห็นว่าเรื่องข้าวเป็นเรื่องที่สหรัฐฯมีผลประโยชนืเกี่ยวข้องด้วย จึงได้กดดันต่อเนื่องให้เปิดการเจรจา 3 ฝ่าย ทั้ง ๆ ที่ไทยก้ได้ลงนามตกลงยินยอมไปแล้ว ลงเมื่อยักษ์ใหญ่ตัวจริงลงมาเล่นเอง อังกฤษก็ต้องยอมในที่สุด ดดยได้มีการเจรจา 3 ฝ่ายและตกลงกันเมื่อวันที่ 1 พ.ค. 2489 หรือ 5 เดือนหลังจากลงนามระหว่างไทยกับอังกฤษ ความสำคัญคือเปลี่ยนจากไถเอาไปฟรี ๆ เป็นขอซื้อข้าวโดยจ่ายตังส์ และลดจำนวนลงเหลือ 1.2 ล้านตัน และสัมพันธมิตรตกลงที่จะช่วยเหลือในการปรับปรุงระบบการขนส่ง ช่วยบูรณะสะพานรถไฟที่ถูกระเบิดเสียหายระหว่างสงคราม จัดหารถตู้ให้เพิ่มเติมจากอินเดียและสหรัฐฯ ช่วยแก้ปัญหาน้ำมันสำหรับการขนส่ง สำหรับราคาข้าวที่เปลี่ยนจากให้เปล่ามาเป็นซื้อนั้นได้กำหนดราคาไว้ที่ 12 ปอนด์ 15 ชิลลิงต่อ 1 ตัน ราคา ณ โรงสี โดยฝ่ายอังกฤษผู้ซื้อต้องหากระสอบป่านมาใส่เอาเอง และจ่ายค่าพรีเมียมให้อีกตันละ 3 ปอนด์สำหรับข้าวที่ต้องส่งออกในเดือน พ.ค. แต่ถ้ายืดออกไปอีกเดือนก็ลดลงเหลือ 2 ปอนด์ ด้วยข้อตกลงสามฝ่ายฉบับใหม่นี้แหละครับ ที่ช่วยพยุงฐานะทางเศรษฐกิจของไทยไม่ให้ดิ่งเหวลงไปได้ ยังพอได้เงินเข้ามาฟื้นฟูประเทสได้บ้าง ไม่ใช้เสียข้าวไปฟรี ๆ โดยเฉพาะค่าเงินบาที่ก่อนหน้าสงครามมีค่าเท่ากับ 11 บาทต่อ 1 ปอนด์ พอมีข้อตกลงสมบูรร์แบบ ค่าเงินเราตกฮวบไปเหลือ 60 บาทต่อ 1 ปอนด์ แล้วพอตกลง 3 ฝ่ายได้ ก็ดีดตัวขึ้นมาหน่อยเป็น 40 บาทต่อ 1 ปอนด์ ก็ไม่รู้ว่าเมื่อเทียบกับสมัยรุ่นเราแล้วใครวิกฤติกว่ากันนะ จากคุณ : สามย่าน - [ 22 ส.ค. 46 19:22:22 A:203.151.225.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 82 แต่ราคาที่กำหนดวไน้ก็ยังถือว่าต่ำกว่าราคาตลาดโลกมาก ทำให้พ่อค้าข่าวที่สวนใหญ่เป็นชาวจีนสบช่องแสวงหากำไรด้วยการกักตุนข้าวเอาไว้ ไม่ยอมขายให้รัฐบาลในราคาถูก ๆ แต่ลักลอบนำส่งออกเองด้วยราคาที่แพงกว่ามาก ทำให้รัฐบาลไทยประสบปัญหาไม่สามารถหาข้ามามอบให้ได้ตามจำนวนและระยะเวลาที่อังกฤษต้องการ สุดท้ายรัฐบาลต้องหักดิบด้วยการออก พ.ร.บ.ว่าด้วยการสำรวจและห้ามกักตุนข้าว เพื่อบังคับให้พ่อค้าคายข้างออกมาบ้าง จนเมื่อเปลี่ยนมาเป้นรัฐบาลพล.ร.ต.ถวัลย์ ธำรงค์นาวาสวัสดิ์ เมื่อปลายปี 2489 ก้ได้มีความพยายามขอเปิดให้มีการเจรจา 3 ฝ่ายอีกครั้ง โดยไทยได้ต่อรองให้ลดจำนวนข้าวที่ต้องส่งมอบให้โดยอ้างว่า ไทยต้องคืนดินแดนแถบพระตะบองให้กับทางฝรั่งเศส ทำให้พื้นที่ในการเพาะปลูกน้อยลง ซึ่งการเจรจาครั้งนั้นทำให้เราสามารถขอลดจำนวนลงได้อีก 2 แสนตัน พร้อมกับได้ขึ้นราคาข้าวเป็นตันละ 20 ปอนด์ พร้อมเงินช่วยเหลืออีก 4 ปอนด์ต่อตัน เนื่องจากราคาที่ตั้งไว้ต่ำกว่าตลาดโลก หากไม่เพิ่มให้โอกาสที่จะหาข้าวให้ได้ยิ่งน้อยลงไปอีก ยังครับ ยังไม่หมดแค่นี้ ไทยยังมีลูกตอดเล้กตอดน้อย คอยหาโอกาสดักจ้วงท้องน้อยคู่ต่อสู้ไปเรื่อย ๆ จนปมที่เคยรัดคอเราเกือบตาย ค่อย ๆ คลายลงไปบ้าง ครั้นเมื่อถึงคราวที่นายดิเรก ชัยนาม ได้เดินทางไปรับตำแหน่งเอกอัครราชฑูตไทยประจำกรุงลอนดอน ก้ได้มีการเปิดการเจรจาต่อรองกันในเรื่องข้าวอีกครั้ว โดยขอให้อังกฤษเพิ่มราคาข้าวให้สูงขึ้นอีก เพราะตอนนี้ราคาข้าวของไทยต่ำมากเมื่อเทียบกับราคาในตลาดโลก เพราะข้าวจากพม่าและอินโดจีนมีราคาสูงกว่าของไทยมาก ทางไทยได้เจรจาว่า หากราคาข้าวยังต่างกันมากระหว่างราคาที่อังกฤษซื้อกับที่ขายกันในตลาดโลก การลักลอบส่งข้าวออกนอกประเทศก็ไม่มีสิ้นสุด ซึ่งก็จะส่งผลให้รัฐบาลไทยหาข้าวมาส่งให้อังกฤษไม่ได้ตามจำนวนที่ต้องการอยู่ดี แต่ถ้าอังกฤษยอมขึ้นราคาให้อีกหน่อย ก็จะช่วยลดแรงจูงใจในการลักลอบนำข้าวออกนอกประเทสได้มากขึ้น ประเด็นนี้กระทรวงการต่างประเทศของอังกฤษ พอรับได้ แต่ทางกระทรวงการคลังและกระทรวงอาหารไม่แฮปปี้ด้วย เพราะจะต้องเสียเงินซื้อมากกว่าเดิมทั้ง ๆ ที่ข้อตกลงเดิมนั้นต้องได้มาฟรี ๆ แต่นี้ไม่ทันข้ามปีต้องขึ้นราคาให้ถึง 2 ครั้ง 2 ครา เห็นจะยอมได้ยาก เจอไม้นี้ไทยก็มีไม้สวนเหมือนกัน คือบอกไปว่า ถ้าอังกฤษไม่ยินยอมตามด้วยก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ก็ขอบอกเลยว่า รัฐบาลไทยคงอยู่ไม่ได้ ต้องล้มไปแล้วจัดตั้งรัฐบาลใหม่ เสียเวลาไปอีก แถมรัฐบาลใหม่ก็อีหรอบเดิม คือไม่สามารถทำตามที่ตกลงไว้ได้หรอก ก็ต้องวนเวียนเปลี่ยนรับบาลกันอยู่อย่างนี้ ลำพังแค่เปลี่ยนรับบาลก็ไม่เท่าไรหรอก เพราะคนไทยชอบการเลือกตั้งอยู่แล้ว โดยเฉพาะคืนหมาหอน คนไทยนิยมเสียหมาหอนเป็นที่สุด ยิ่งเลือกตั้งบ่อย โทรทัศน์บ้านหัวคะแนนก็เปลี่ยนบ่อยด้วยเช่นกัน (ท่านฑูตดิเรกคงไม่ได้พูดอย่างนี้หรอกครับ) และที่เป็นไม้เด็ดประเภทโน้มคอตีเข้า หรือหันหลังหักศอกฟันดั้งฝรั่งเสียเลือดกระฉูดกลบปากเลยก็คือ ท่านฑูตดิเรก บอกว่า ถ้ารับบาลไม่มั่นคงแล้ว โอกาสที่ลัทธิการเมืองอื่นที่อังกฤษและสหรัฐฯไม่นิยม จะแทรกแซงเข้ามาครอบครองประเทศไทยก้เป็นได้ แล้วถึงตอนนั้น อังกฤษก็จะไม่ได้อะไรเลย แถมสหรัฐฯลูกพี่ใหญ่ก็คงไม่ชอบใจนัก ได้ผลครับ เจอดอกนี้เข้าให้ ฝ่ายอังกฤษก็เลยยอมขึ้นราคาข้าวให้ไทยเมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2490 ให้เท่ากับราคาที่ซื้อจากพม่าคือตันละ 33 ปอนด์ 6 ชิลลิ่ง 8 เพนนี ทำให้ฐานะทางเศรษฐกิจของไทยดีขึ้น ดังนั้น สรุปแล้วไทยเราเสียข้าวให้อังกฤษไปเปล่า ๆ เพียง 1.5 แสนตันเท่านั้นเองครับ จากที่ตกลงไว้ถึง 1.5 ล้านตัน ส่วนที่เหลือนั้นก็เป็นการซื้อขายกัน หรือลดทอนกันไปเอง ซึ่งแม้ว่าช่วงแรก ๆ อาจจะขายได้ถูกหน่อย แต่ก็ขอปรับราคามาจนได้เท่ากับราคามาตรฐานโลก จากคุณ : สีลม - [ 22 ส.ค. 46 20:14:26 A:203.151.225.234 X: ]

ความคิดเห็นที่ 83 ก็ขอจบเอาดื้อ ๆ แบบนี้นะครับ ตอนหน้าว่าด้วยเรื่องใหม่แล้วกัน ขออนุญาตอย่างนี้ครับว่า ช่วงเดือนนี้กับเดือนหน้าผมมีธุระยุ่งมากเลย เพราะต้องไป ตจว.ตลอดทั้งเดือน ก็เลยจะขออนุญาตเขียนเรื่องที่ตัวเองเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย เพื่อที่จะลดในเรื่องการอ้างอิงเอกสารหรือข้อมูลที่ถูกต้อง เพราะคงจะมีเวลาน้อยลง แต่ว่าเรื่องที่จะเอามาเล่าก็คงเป็นประวัติศาสตร์ที่สนุกไม่น้อยไปกว่าเรื่องอืนหรอกครับ อย่างที่เคยบอกไปแล้วว่า ได้ไปอ่านหนังสือชีวิตของ อ.ไกรศักดิ์ ที่มีบางตอนเกี่ยวกับบ้านพิษณุโลก ซึ่งท่านก็เสนอในมุมของท่าน ที่นี้บังเอิญว่าในช่วงหนึ่งผมได้ไปเกี่ยวข้องด้วย แม้จะเพียงเล้กน้อย แต่เหตุการร์ที่พาไปมันใหญ่ขนาดพายุ ก็เลยเป็นเรื่องที่น่าสนใจอยู่ ก็เลยคิดว่าจะเอาเรื่อง การเมืองในพายุเกย์มาเล่าให้ฟังกันแล้วกัน ซึ่งจะเขียนจากความทรงจำ อาจจะอ้างอิงน้อยลงหน่อย เพื่อจะได้ไม่ต้องใช้เวลามาก เอาวไพ้นวิกฤติการทำงานก่อนแล้วค่อนว่าด้วยเรื่องข้อพิพาทสยาม-ฝรั่งเศสที่มีตัวละครและเหตุการร์ที่ต้องระมัดระวังในเรื่องข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์จำนวนมากมาว่ากัน เอาตามนี้นะครับ ใครไม่เห็นด้วยก็ช่วยยกมือหน่อยแล้วกัน จากคุณ : สื่อศิลป - [ 22 ส.ค. 46 20:22:31 A:203.151.225.234 X: ]

ความคิดเห็นที่ 84 เอาตามสะดวกเลยครับผม รออ่านทุกเรื่องแหละครับ และอยากทราบเรื่องประหลาด นิดนึง สมัยก่อน รสช. ไม่ทราบว่า คนที่นำรถโมไบล์ถ่ายทอดสด ออกจากช่อง 9 ไปนี่ เอาไปทำอะไรครับ เพราะผมคิดเรื่องทุกอย่างน่าจะเริ่มจากตรง รถประวัติศาสตร์ คันนี้น่ะครับ จากคุณ : Ziewchai - [ 22 ส.ค. 46 22:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เชิญท่านอาจารย์บรรเลงเลยครับ อยากอ่านมาก เพราะตอนพายุเกย์ ก็ไม่นานมานี้เอง ท่านชาติชายตอนแรกบอกนิดหน่อย ไม่ร้ายแรง ตอนหลังแทบกลับตัวไม่ทัน อาจารย์ช่วยเล่าเบื้องลึกให้ฟังด้วย จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 23 ส.ค. 46 00:29:18 A:203.147.20.2 X: ]

ความคิดเห็นที่ 86 Whatever story is appreciated krub. I read everyday. จากคุณ : Ronachai - [ 23 ส.ค. 46 11:43:37 A:129.94.6.28 X: ]

ความคิดเห็นที่ 87 ถ้าคนในสมัยนี้รักชาติบ้านเมืองได้ซักครึ่งของคนสมัยก่อนนั้น ปี 40 บ้านเราคงไม่วิกฤตขนาดนี้ก็ได้ สมัยนั้น ทุกคนทำดีที่สุดแล้วล่ะครับ จากคุณ : กริช - [ 24 ส.ค. 46 12:13:10 A:202.44.14.194 X:10.11.13.109 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ค่ะ..ไปตั้งกระทู้ใหม่ให้แล้ว ขอเรียนเชิญติดตามเรื่องกบฏยังค์เติร์ก ภาค 26 ได้ที่นี่ค่ะ ประเด็นนี้แตกไปยังกระทู้ K2426218 จากคุณ : WIWANDA - [ 24 ส.ค. 46 14:09:51 ]