ความคิดเห็นที่ 1 สำหรับผม ต้องย้อนกลับไปหาเด็กชาย BM เมื่อหลายสิบปีที่แล้ว ยังอ่านหนังสือไม่ได้ แต่ติดใจในมนต์เสน่ห์ของนิทานก่อนนอนที่พี่สาว หรือใครๆ อ่านให้ฟังก่อนนอนเสมอๆ (จริงๆ พี่สาวผมอ่านในใจไม่เป็น อ่านออกเสียง ผมเลยแอบเหมาว่าเธออ่านให้ผมฟังด้วย) ผมฝันอยากเพื่อนเหมือนที่ชาร์ล็อตต์เป็นใน :แมงมุมเพื่อนรัก ฝันว่าตัวเองเป็นเจ้าชายที่มาจุมพิตเจ้าหญิง (แฮะๆ ..แต่เด็กเลยเนอะ) จนอ่านหนังสือได้เอง ผมว่าเราเป็นอะไรได้มากมายกว่านั้น เราไปไหน ได้ไกลกว่าที่เราคิด..ด้วยจิตนาการ ....ผมคงหลงรักเค้า (หนังสือ) ตอนนั้นมั้ง? เอ!! หรือก่อนนั้น แล้วของเพื่อนๆ ล่ะครับ? เล่าให้ผมฟังหน่อยครับ จากคุณ : BM - [ 5 ก.ย. 46 15:38:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีค่ะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะค่ะ ตอบคำถามก่อนนะค่ะ อืมม หลงรักหนังสือตั้งแต่เมื่อไหร่ เอ ตั้งแต่จำความได้มั่งค่ะ รู้สึกว่าโตมาก็เห็นหนังสืออยู่รอบๆ ตัว นี่มั่งค่ะ เราก็เลยรักสิ่งที่รู้ใกล้ๆ เรา จากคุณ : ห่วงใย - [ 5 ก.ย. 46 16:54:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนเด็กๆก็อ่านการ์ตูนไปเรื่อยเปื่อยอ่ะค่ะ อ่านออกมั่งไม่ออกมั่ง แต่เราเห็นพ่ออ่านเพชรพระอุมาเล่มเบ่อเร่อมาตั้งแต่เราอนุบาลอ่ะ พอโตหนังสือเล่มๆที่ซื้อเอง(ป.4) ก็ กว่าจะถึงท่าพระจันทร์ ของ ปินดา โพสยะ ตอนนั้นเล่มละ 40 บาท แต่ตอนนั้นคิดว่าแพงสุดๆเลย มาเริ่มอ่านเพชรพระอุมาตอน ป.6 แล้วก็อ่านเล่มอื่นๆต่อไปเรื่อยๆอ่ะค่ะ อืมม์...หลงรักหนังสือตอนไหนก็ตอบไม่ถูกอ่ะค่ะ มันคงซึมมาเรื่อยๆมั้ง เช่น อ่านบ้านเล็กในป่าใหญ่ จบในคืนเดียว อ่านเพชรพระอุมาจนตีสาม หลงรักมาทิลดาของโรอัล ดาล์ห อ่านโสมส่องแสงของโรสลาเรน จนจบในวันเดียวทั้งๆที่จะสอบวันรุ่งขึ้นอ่ะ(หุหุ...อันนี้ ห้ามเอาอย่าง) จากคุณ : กำจาย (กำจาย) - [ 5 ก.ย. 46 18:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ย.จ.ด. ครับ จากคุณ : Dead-of-[A]Saleman - [ 5 ก.ย. 46 19:28:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตั้งแต่อ่านหนังสือออกอ่ะจ้า ^__^ จากคุณ : O-HO - [ 5 ก.ย. 46 22:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เริ่มจากแม่อ่านหนังสือนิทานก่อนนอนให้ฟังเลยค่ะ โตมากับหนังสือ ทุกวันนี้อ่านหนังสือก่อนนอนทุกคืน ขาดไม่ได้แล้วค่ะ จากคุณ : ดรีม - [ 5 ก.ย. 46 23:09:36 A:202.133.177.83 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่เคยเลยครับ (อาจจะเคย แต่นานแล้ว) กำลังพยายามอยู่ ไม่ว่าประเภทไหน ๆ จากคุณ : RealWorld - [ 6 ก.ย. 46 09:25:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จำได้ว่าตอนป.3 มีอยู่ช่วงหนึ่งติดหนังสือมาก ๆ เข้าไปขลุกอยู่ที่ห้องสมุดโรงเรียนทุกวัน หนังสือเล่มแรกที่ประทับใจจนถึงทุกวันนี้เลยก็คือ เพลงดวงดาวค่ะ ตอนนั้นรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ทำให้ติดหนังสือเลย พอโต ๆ ขึ้นมาก็ไม่ได้อ่านอีกจนประมาณ ม.3 ถึงมาเริ่มอ่านหนังสืออีกครั้ง แล้วก็หลงรักเขาเข้าเต็มที่เลยค่ะ เคยคิดว่าแต่ก่อนนะ เราก็เลยรักหนังสือมากขนาดนี้มาก่อน แต่ละเลยไปเป็นเวลานาน ยังนึกเสียดายเวลาหลายปีกับหนังสือหลาย ๆ เล่มอยู่เลยค่ะ จากคุณ : cafe (White Tea) - [ 6 ก.ย. 46 09:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตั้งแต่เริ่มอ่าน มานีมีตา มานีไปดูปู เลยมั้งคะ แต่ก่อนหน้านั้น ที่บ้านก็มีหนังสือเยอะอยู่แล้วน่ะค่ะ แล้วพ่อก็มักจะเล่าว่าเล่มนี้เล่มนั้นเกี่ยวกะอะไร พออ่านหนังสือออก ก็เลยยิ่งต้องอ่านให้มากเข้าว่า จากคุณ : มรกตนาคสวาท - [ 6 ก.ย. 46 10:51:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สำหรับเรา เราชอบหนังสือมาตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ แบบว่าพี่ๆจะ ซื้อหนังสือนิทานมาให้อ่าน บางทีเราดูรูปนิทานพวกซินเดอเรล่า มันก็สนุกแล้วล่ะ แถมยังมีผลพลอยได้ตรงที่บางทีพี่ๆไม่ยอม อ่านให้ฟัง เราจะเกิดแรงฮึดคิดในใจตลอดเลยว่าสักวันเราต้องอ่าน เองให้ได้ ไม่ต้องง้อให้พี่อ่านให้ฟังหรอก สุดท้ายผลที่ตามมาคือ เราเขียนหนังสือได้เร็วและอ่านได้เร็วกว่าเพื่อนๆในตอนนั้นนะ ต่อมาเราก็เริ่มอ่านวรรณกรรมเยาวชน อ่านวรรณกรรมเยาวชนเยอะมาก ตอนช่วงอายุ8-15ปี ต่อมาก็ขยับไปอ่านนิยาย เรื่องแปล จนตอนนี้ เราหันกลับมาอ่านเรื่องแปลจริงๆ ไม่ค่อยได้อ่านนิยายเท่าไหร่แล้ว และหนังสืออีกประเภทที่เราชอบมากๆก็คือพวกประวัติศาสตร์กับ สารคดีอ่ะ อ่านแล้วเราว่าสนุกดี ได้ความรู้เกี่ยวกับอดีตแล้วก็ สถานที่ จะว่าอ่านด่ะก็ได้นะ ไม่ได้จำกัดแนวตัวเองเท่าไหร่ แต่พวกนิยายสืบสวนนี่ คงต้องยกไว้อย่างนึง ไม่เคยคิดชอบเลย พอๆกับพวกสยองขวัญ แบบว่าอ่านแล้วกลัวก็ไม่อยากอ่านอ่ะ ส่วนพวกสืบสวนก็คิดว่า เอาหัวไปคิดโจทย์วงจรไฟฟ้าดีกว่า อยาก อ่านอะไรที่ไม่ค่อยคิดกันหน้ามืดเหมือนเปิดหนังสือเรียนรอบสองอ่ะค่ะ ปัจจุบัน เราหันมาอ่านหนังสือคอมพิวเตอร์แหละ แต่ก็ยังไม่ทิ้ง พวกนิยายนะ ยังชอบอ่านอยู่ แต่ไม่ได้อ่านกันโต้รุ่งแบบสมัยม.ปลาย อีกแล้วอ่ะ จากคุณ : ไกลนั้น - [ 6 ก.ย. 46 18:38:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบการ์ตูนก่อนค่ะ แล้วค่อยเปลี่ยนมาชอบหนังสือนวนิยาย เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยชอบอ่านการ์ตูนเท่าไหร่ จากคุณ : อมยิ้มไม่ได้ - [ 6 ก.ย. 46 18:56:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เราจำไม่ได้เหมือนกันว่าชอบตั้งแต่ตอนไหน แต่ตอนเด็ก ๆ หนังสือที่อ่านก็มี 1. หนังสือนิทานอีสป ที่มีรูปภาพประกอบและภาษาไทย - อังกฤษแล้วตอนจบก็มีคติสอนใจ ตอนนี้ไม่รู้หายไปไหนหมดแล้ว คงเป็นตอนย้ายบ้าน 2. หนังสือนิทาน ซินเดอเรล่า แบบมีภาพประกอบ เรื่องนี้เราชอบมากเลย เรายังแอบฝันว่าตัวเองเป็นเจ้าชายบ่อย ๆ ตอนนี้ไม่รู้หายไปไหนหมดแล้ว คงเป็นตอนย้ายบ้าน 3. โดราเอมอน เป็นหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องแรกที่เราตามเก็บเลย เราตามเก็บตั้งแต่เล่ม 8 - 20 กว่า ๆ แล้วไม่ได้ตามเก็บอีกเพราะย้ายบ้านเลยไม่รู้ว่าร้านหนังสือมันอยู่แถวไหน (สมัยนั้นยังแค่ประถม แล้วบ้านก็อยู่ห่างจากในเมืองประมาณ 16 กม.) เสียดายมากเลย แล้วตอนนี้เราก็หาไม่เจออีกแล้ว คงหายตอนย้ายบ้าน กับเพื่อนชักดาบไปเราเสียดายมากเลยเป็นฉบับลิขสิทธ์ที่ตีพิมพ์ครั้งแรกด้วย 4. แล้วก็มีพวกมหาสนุก ไอ้ตัวเล็ก กับสาวดอกไม้ (ไม่ได้ซื้อขายหัวเราะ เพราะเราชอบอ่านสาวดอกไม้ในมหาสนุกมากกว่า) จากคุณ : JC Denton - [ 6 ก.ย. 46 19:29:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านการ์ตูนก่อนค่ะ แล้วเขยิบขึ้นมาอ่านเรื่องสั้น เรื่องแรกที่อ่านคือพ่อจ๋าอย่าเซอร์ให้มากนะของลินซ์นะจ๊ะ จบจากเรื่องนี้ก้ออ่านคำมั่นสัญญาของทมยันตีเลย หลังจากนั้นก้ออ่านนิยายกับเรื่องสั้นตลอดแต่การ์ตูนห่างเหินกันไปเลย อ้อรบกวนนิดใครพอจะทราบบ้างว่าลินซ์นะจ๊ะแต่งเรื่องอะไรบ้างคะ อยากหามาอ่าน ไม่ทราบว่าจะหาได้ที่ไหน จากคุณ : เรียวรุ้ง - [ 6 ก.ย. 46 21:11:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตั้งแต่ เมื่อแม่ซื้อหนังสือการ์ตูนเทพนิยาย มาให้อ่าน รู้สึกว่า รักหนังสือจัง ..อย่างน้อยเค้าก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ---------------------------------------------------- สวัสดีค่ะพี่BM ไม่เจอกัน นาน นะคะ เนี่ย จากคุณ : การเวกในช่อการะเกด - [ 7 ก.ย. 46 00:07:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หวัดดีค่ะพี่ ฮิฮิ พ่อกับแม่แนะนำหนูกับเค้าให้รู้จักกันค่ะ หลงรักเค้าไปเมื่อไรไม่รู้ รู้ก็เมื่อรักเค้าไปหมดใจ(และหมดตังค์)แล้วค่ะ เริ่มต้นกันที่คุณ นิทานอีสป ก่อน พ่อกับแม่อ่านให้ฟังทุกคืนก่อนนอน พ่อเล่าว่า อ่านทุกวันๆสับเปลี่ยนหมุนเวียนไปเรื่อย จนวันนึง หนูบอกพ่อว่า พ่อนอนเฉยๆ เดี๋ยวหนูเล่าให้ฟังเอง 555 ต่อมาก็อ่านพวกนักสืบ วรรณกรรมเยาวชน การ์ตูน นิยาย เรื่องสั้น ตอนนี้สนใจเกี่ยวกับพวกคอมพิวเตอร์และถ่ายรูป ก็มีเค้าเนี่ยแหละคอยช่วยเหลือ ไม่มีหนังสือ คงเหงาแน่ๆเลยค่ะพี่ จากคุณ : ปลาทอง (ปลาทองแก้มยุ้ย) - [ 7 ก.ย. 46 01:34:12 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ** ห่วงใย สวัสดีเช่นกันครับคุณห่วงใย เช่นกันครับ ไม่ได้เจอกันเสียนาน สบายดีนะครับ รักหนังสือเพราะว่าเห็นอยู่รอบๆ ตัว ตั้งแต่เด็ก อย่างนี้เค้าเรียกว่าสภาพแวดล้อมดีนะครับ น่าอิจฉา ** กำจาย สวัสดีครับคุณ กำจาย จริงของคุณครับ บางทีเราก็ตอบไม่ได้ว่าเรา หลงรักหนังสือตั้งแต่เมื่อไหร่แน่ ของคุณคงเพราะว่ามีบุคคลตัวอย่าง ที่ดีด้วยมั้งครับถึงได้ซึมซับนิสับรักการอ่านนี้มา และ จุๆ หนังสือ หลายๆ เล่ม ที่คุณ กำจายเอ่ยชื่อ เป็นหนังสือแสนรักของผมเหมือนกันนะครับ ไม่ว่าจะเป็นกว่าจะถึงท่าพระจันทร์ ของ ปินดา โพสยะ , มาทิลดาของโรอัล ดาล์ห ขอบคุณมากๆ ครับที่แวะมาพูดคุยกัน ** Dead-of-[A]Saleman จะงงก็ ย.จ.ด นี่แหละครับ...???? อะไรครับผม ** O-HO คำตอบของคุณพี่สาวสุดสวยนี่ ผมเชื่อสนิทใจเลยครับ เชียร์หนังสืออย่างพี่ O-HO นับถือ เหมือนคาบหนังสือ มาแต่เกิดเลยนะครับ แฮะๆ (คล้ายๆ คาบช้อนทองมาเกิด) ** ดรีม เป็นความทรงจำในวัยเด็กที่ดีและน่าอิจฉามากๆ ครับผม และคุณแม่ของคุณดรีมคงดีใจมากๆ ที่ได้ปลูกฝังนิสัยดีๆ นี้ ให้กับลูกสาว หวังว่าถ้าถึงเวลาที่คุณดรีมได้เป็นพ่อเป็นแม่ คุณดรีมคงจะสร้างความทรงจำดีๆ นี้แก่เจ้าตัวน้อยต่อไปนะครับ ** RealWorld เป็นกำลังใจให้ครับ ถึงแม้ว่าจะไม่เคย แต่ใช่ว่าจะเป็นไปได้ อาจแค่ว่าคุณยังไม่เจอหนังสือแนวที่ชอบ หรือว่าเรื่องที่ชอบจริงๆ หรือเปล่า? ก็เหมือนกับเรารู้จักคนแหละครับ...กว่าจะเจอคนที่หลงรักเข้าจริงๆ บางคนต้องใช้เวลาครับ คุณว่าไหม? ** cafe (White Tea) ผมชอบคำตอบของคุณจังครับที่บอกว่า "ยังนึกเสียดายเวลาหลายปีกับ หนังสือหลาย ๆ เล่มอยู่เลยค่ะ" เป็นคำตอบที่น่ารักจังครับ ผมเชื่อเลยว่าคุณหลงรักหนังสือเค้าเข้าเต็มเปาเลยครับ เหมือนพี่สาวผมเลย เค้าพยายามจะมีเวลาให้กับตัวเองทุกวันเพื่อจะอ่านหนังสือที่เค้าสนใจ เค้าบอกผมว่า ยังมีหนังสือที่ดีๆ ที่ไม่ได้อ่านอีกตั้งหลายเล่มในโลกนี้ ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าอยากอ่านอีกมากๆๆๆ ** มรกตนาคสวาท ไอยา!! คุณพี่มรกตนาคสวาท อายุอานานคุณพี่อ่านหนังสือรุ่นเดียวกับผมเลยครับ แฮะๆ อย่างนี้เราก็ 20 ต้นๆ เหมือนกันซิครับ ล้อเล่นครับล้อเล่น ดีใจจังครับ ที่พี่สาวแวะมาตอบกระทู้ผม คุณพ่อของพี่นี่เองครับเป็นคนจุดประกาย การเป็นนักอ่านให้พี่สาวของผม ..อืมม ต้องเรียกว่าจุดเริ่มต้นของสิ่งดีๆ เหมือนในรายการที่นี่ประเทศไทยเลยเนอะ ** ไกลนั้น ขอบคุณมากๆ ครับ ผมอ่านที่คุณตอบกระทู้ผม ผมรู้สึกดีจังครับ ผมรู้สึกว่าคุณตั้งใจคุยกับผมมากๆ เลยครับ อ่านแล้วเห็นภาพ นี่แหละมั้งครับนิสัยรักการอ่านจะสอนให้เรารักการเขียนด้วย ผมชอบอ่านหนังสือแนวที่คุณไม่ชอบด้วยคือ ..สืบสวน แต่หนังสืออีกหลายๆ แนวเราชอบอ่านเหมือนกันครับ ไม่ว่าจะเป็น วรรณกรรมเยาวชน ที่อ่านครั้งใดไม่ยิ้มด้วยความสุขก็จะยิ้มทั้งน้ำตา หนังสือระวัติศาสตร์กับสารคดีไทย อันนี้ผมชอบมาก...เค้าบอกว่า คนเราต้องเรียนรู้รากเหง้าของตัว หลายอย่างเราจะได้ เรียนรู้จากอดีตด้วย ผมภูมิใจเสมอเมื่อพูดถึงอดีตและประวัติศาสตร์ของชาติ ส่วนหนังสือคอมพิวเตอร์หรือครับ อ่านเมื่อเจอปัญหา หรือไม่ก็ยกไปร้านซ่อมเลย แฮะๆ ขอบคุณมากๆ ครับที่แวะมาตอบกระทู้ผม ** อมยิ้มไม่ได้ คงเป็นไปตามวัยด้วยมั้งครับ เมื่อเราโตขึ้นแนวการอ่านหนังสือ ของเราก็จะเปลี่ยนไปด้วย ผมเองก็เป็นแบบคุณ แต่อืมม.. บางทีขายหัวเราะก็สนุกดีนะครับ ** JC Denton ว๊า!! เราวัยเดียวกัน (ผมเมโมด้วย) เราประทับใจในหนังสือนิทานอีสป หนังสือนิทาน ซินเดอเรล่า (แล้วยังฝันเป็นเจ้าชายเหมือนกันเสียด้วยนะครับ) และก็โดราเอมอนเหมือนกันเล๊ย !! ชอบๆ ชอบเหมือนกันเลยครับ จริงๆ รุ่นนั้นต้องมีหน้ากากเสือ ฮาโตริ กับ 5 มนุษย์ไฟฟ้าด้วยนะครับ ** เรียวรุ้ง ผมก็อ่านการ์ตูนก่อนเหมือนกันครับ แต่การ์ตูนของผมจะเป็นการ์ตูน ที่เล่ม 1-2 บาทนะครับ ผมเป็นเด็กแก่แดด ชอบอ่านแบบนั้นทั้งๆ ที่ไม่ค่อยเค้าใจหร๊อกบางที ส่วนนิยายที่คุณประทับใจ ผมก็ประทับใจ เหมือนกันครับ คำมั่นสัญญา....ดอกไม้ทุกดอกในโลกจะเป็นของน้องดาคนเดียว ว๊าว!! จากคุณ : BM - [ 7 ก.ย. 46 11:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 17 **การเวกในช่อการะเกด สวัสดีเช่นกันครับคุณการเวกในช่อการะเกด สวัสดีเพื่อนเก่าที่คุ้มเคยกันมานาน ครับเช่นกันครับ ไม่ได้เจอกันนานเลย ได้เห็นชื่อคุณในกระทู้ดีใจมากๆ เลยครับ แต่เอ!! โมเมหรือเปล่า หาว่าผมเป็นพี่ผมแค่ 18 ปีเอง ฮ่าๆ.ล้อเล่น. จะ 30 แล้วไม่ว่าเนอะ อืมม...จุดเริ่มต้นในการอ่านของหลายๆ คนมาจากการ์ตูนเทพนิยาย น่ารักๆ จริงๆ ด้วย แล้วถ้าเป็นจุดเริ่มต้นของจิตนาการของจริงต้องฝันว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงในเรื่องด้วยใช่ไหม๊!! **ปลาทอง (ปลาทองแก้มยุ้ย) ใช่เลยครับน้องสาวคนสวย ถ้าโลกนี้ไม่หนังสือเราคงเหงาแย่เลยครับ อืมหือ...น่าอิจฉาจังคุณพ่อกับคุณแม่ผลัดกันเล่านิทานให้ฟังก่อนนอนด้วย แต่อะแฮ่ม!! น้องปลาทองนี่ความจำดีแต่เด็กอีกนะครับ ..เนอะๆ.. ผู้ใหญ่โปรดระวัง เด็กบางคนแก่แดด..เอ๊ย!! ช่างจำแต่เด็กเลยนะครับ หลอกยากมาก..ฮ่าๆ จากคุณ : BM - [ 7 ก.ย. 46 11:27:11 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เท่าที่จำความได้นะ... 1. อ่านหนังสือการ์ตูน พวกเบบี้ หนูจ๋า ตุ๊กตา 2. อ่านบางกอกของพี่สาว เท่าที่จำได้รู้จัก ธม ธาตรี (ไม่แน่ใจว่า นามปากกาของเชิด ทรงศรี) หรือเปล่านะ เรื่องที่จำได้ ก็คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ นะ 3. อ่านนิตยสารสำหรับเด็ก...ที่ชื่อว่า...เด็กก้าวหน้า...ของสำนักพิมพ์อะไรก็จำไม่ได้แล้วนะ...ในนั้นมีนวนิยายการ์ตูนไทย เป็นช่องๆ สนุกมาก แต่จำชื่อเรื่องไม่ได้แล้ว...อิ..อิ..อิ.. 4. พอโตขึ้นมาหน่อย เริ่มขี่จักรยานได้ ก็ปั่นจักรยานไปหยิบหนังสือที่ห้องสมุดวัดหัวอิฐ...ที่นั่นเป้นขุมหนังสือที่ใหญ่มากสำหรับเด็กวัยนั้น...ได้รู้จัก...ศรีรัตน์ สถาปนรัตน์...สด กูรมะโรหิต...พนมเทียม...เศก ดุสิต...ก. สุรางคนางค์...บุษยมาศ...ชูวงส์ ฉายะจินดา...รวมทั้งนิยายกำลังภายในทั้งหลาย จากห้องสมุดที่ที่นี่ ในตอนปิดเทอมฟดูร้อนนะ จากคุณ : หนอนตัวกลม (หนอนตัวกลม) - [ 7 ก.ย. 46 12:12:53 ]

ความคิดเห็นที่ 19 นานมากแล้ว เริ่มจากโดราเอมอน ...ต่อมาก็... มานะมานี... ...ส่วนเรื่องยาวเรื่องแรกเห็นจะเป็นโรงงานช๊อคโกแล็ตมหรรศจรรย์ของโรอัล ดาห์ล จากคุณ : who must not be named - [ 7 ก.ย. 46 16:09:05 A:158.108.2.2 X:158.108.33.238 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ตั้งแต่เด็ก..... เลยค่ะ จำความได้ว่าตอนเด็กๆอ่านหนังสือไม่ออกก็ให้พี่สาวอ่านให้ฟัง พอเรียนประถมที่โรงเรียนเป็นโรงเรียนเล็กๆ ห้องสมุดไม่ค่อยมีหนังสือ ก็ตั้งใจไว้ว่าถ้าเรียนมัธยมแล้วจะเข้าห้องสมุดแล้วอ่านหนังสือให้สะใจเลย ตอนเด็กๆ ทุกๆ 15 วันแม่จะต้องซื้อหนังสือต่างๆ ที่ออกรายปักษ์ ไม่ว่าจะเป็นหนูจ๋า เบบี้ มหาสนุก ชัยพฤกษ์ หรือนิตยสารเช่นชวัญเรือน หญิงไทย กุลสตรี พวกเราก็จะแย่งกันวิ่งไปรับหนังสือจากแม่เพื่อที่จะได้เป็นคนอ่านคนแรก ตอนเรียนม.ต้นก็อ่านให้สมอยากเลยค่ะ เข้าห้องสมุดทุกอาทิตย์ บัตรห้องสมุดเต็มทั้ง 2 หน้า ไม่มีหนังสือวิชาการเลย เต็มไปด้วยการยืมนิยาย และ พ๊อคเกตบุค ต่างๆ ช่วง ม.ปลายกับมหา'ลัยปี 1 ปี 2 ไม่ค่อยได้อ่านเพราะต้องอ่านหนังสือเรียน แต่พอใกล้จบก็เริ่มกระหน่ำอ่านนิยาย และหนังสือต่างๆเหมือนเดิม ตอนนี้ทำงานแล้วนอกจากอ่านก็ยังสะสมหนังสือด้วยค่ะ ความสุขที่สุดเกี่ยวกับหนังสือมี 3 อย่าง คือ การได้อ่าน ได้คุยถึงหนังสือที่ชอบกับเพื่อน และการเข้าร้านหนังสือ ความฝันสูงสุดคือการมีร้านหนังสือและห้องสมุดเป็นของตัวเองค่ะ จากคุณ : น้องน้อย (Ladypig) - [ 7 ก.ย. 46 16:52:31 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านมาตั้งแต่จำความได้ค่ะ... อ่านมันทุกอย่าง..ตั้งแต่หนังสือของพ่อยันถุงกล้วยแขก... ทุกวันนี้ยังติดนิสัยอ่านดะอยู่เลยอ่ะค่ะ... จากคุณ : P_JUNG_PIGLET - [ 7 ก.ย. 46 19:57:51 ]

ความคิดเห็นที่ 22 หวัดดีค่ะ คุณบีเอ็ม หลงรักเค้าตั้งแต่อยู่บนเตียงด้วยกันเลยค่ะ อิอิ ตอนนั้นแม่นอนอ่านนิทานให้ปอกับน้องสาวฟังทุกคืนเลย ยังจำได้เลยค่ะว่าเป็นนิทานไทยนี่แหละ เรื่องโปรดคือ "ข้าวโพดกับแตงโม" กับ "ยายกับตา" แหม แค่พิมพ์ยังคิดถึงบ้านจนน้ำตาเกือบไหล อิอิ จากนั้นก็ใช้เวลาบนเตียงหมดไปกับเค้าเสมอค่ะ แม้ว่าจะเปลี่ยนแนวไปมากก็ตาม แต่ก็ยังคิดถึงหนังสือเล่มแรกๆ ในชีวิตเสมอค่ะ ^^ จากคุณ : ปอ (pornarak) - [ 7 ก.ย. 46 20:14:09 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตั้งแต่ป.4มั้ง บอกให้แม่ซื้อหนังสือมาให้อ่านหน่อยเพราะอยู่บ้านตอนปิดเทอมเหงามาก แม่เลยซื้อมาให้เล่มแรกเป็นวรรณกรรมเด็ก รู้สึกจะชื่อ ม่าเหมี่ยวและเพื่อนๆ จำได้ว่าสนุกมาก ตอนอยู่ประถมก็อ่านวรรณกรรมเด็กเรื่องโน้นเรื่องนี้ ของสำนักพิมพ์ผีเสื้อจะชอบเป็นพิเศษ พอขึ้นม.ต้น เริ่มอ่านเป็นนวนิยาย เรื่องแรกที่อ่านคือ มายาตะวัน ของกิ่งฉัตร ชอบมากๆ ม.2 ก็อ่านปุลากง ของโสภาค ทำให้ชอบอ่านนวนิยายตั้งแต่นั้นเลย คราวนี้ก็อ่านของ ว.วินิจฉัยกุล พนมเทียน ประภัสสร เสวิกุล อยู่มหาลัยก็เริ่มเปลี่ยนแนวเริ่มอ่านพวกประวัติศาสตร์สารคดี ท่องเที่ยว เวลาไปร้านหนังสือจะมีความสุขมากหรือเวลามีงานหนังสือจะซื้อเหมือนบ้าพลังลืมตัวทุกทีขนกลับบ้านทีตัวเอียงเลย จากคุณ : มาดามดอลลี่ ศรีสโมสรอมรเบิกฟ้า - [ 7 ก.ย. 46 20:34:49 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ถ้ามานั่งนึกจริงๆนี่ก็คงตั้งแต่เด็กๆเลยมั้งคะ ที่บ้านนุ่นจะมีหนังสือเยอะมาก เพราะแม่ก็ชอบอ่านหนังสือเหมือนกัน หนังสือที่อ่าน(ที่ไม่ใช่หนังสือเรียน)เล่มแรก(นอกจากขายหัวเราะ)จำได้ว่าเป็น'ว้าวุ่น' ตอนนั้นคงเพราะเราเด็ก(ป.อะไรจำไม่ได้ แต่รู้ว่าเด็กมากๆ) เลยคิดว่าหนังสือเล่มมันหนามาก แต่อ่านแล้วก็วางไม่ลง ต้องอ่านจนจบ 555 เคยแข่งกับเพื่อนกินข้าวตอนประถม เพราะจะได้วิ่งไปห้องสมุดก่อน แล้วก็เคยถึงอดกินขนมเก็บตังไว้ซื้อสตรีสาร ที่เล่มบางๆน่ะค่ะ จำได้ว่าตอนนั้นเล่มล่ะประมาณ3บาท แต่ก็ทำเอาอดกินขนมไปวันนึงเต็มๆได้เหมือนกัน จนตอนนี้ก็กลายเป็นคนติดหนังสือไปแล้ว ต้องอ่านทุกวัน อย่างน้อยก็ก่อนนอน ไม่งั้นนอนไม่หลับ ^^' โชคดีที่ได้อยู่กับคนที่ชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็กๆ เลยทำให้ติดนิสัยรักการอ่านมาโดยไม่รู้ตัว จากคุณ : i-t i m... - [ 7 ก.ย. 46 21:11:16 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตอนเด็ก ๆ เลยตั้งแต่จำความไม่ค่อยได้ อาศัยพวกพี่ ๆ ของพี่เล่าให้ฟังว่า ชอบตามเขาไปอ่านหนังสือ เรื่องแรก ๆ ก็นิทานรวมเล่ม จำไม่ได้ว่าอะไร โตอีกนิด ก็ฟ้าเมืองไทย , ชัยพฤกษ์ ,เบบี้ ,หนูจ๋า.. ลลนา,สลับกับหนังสือเล่ม ๆ ที่เคยเล่าให้คุณน้องฟังแล้วโดนแซวว่า รุ่นคุณพ่อ(คงจะจริง) ที่ประทับใจจำได้ไม่ลืม ก็...พลนิกรกิมหงวน.. นั่นแล วัยมัธยมต้นและปลาย แม้จะคร่ำเคร่งกับการเรียน ก็แทรกด้วยนิยาย(ประโลมโลกย์ก็มี..)ตลอด เข้ามหาวิทยาลัย เรียนหนักมาก ก็ยังต้องอ่านมาตลอด เริ่มอ่านเรื่องแปล,พอคเก็ตบุ๊ค..เรื่องหนัก ๆ..เพื่อให้ลืมเรื่องเรียนไปบ้าง ผลพลอยได้คืออ่านแบบ skim and scan ได้เร็วมาก นำมาใช้ในการอ่าน textbook ได้ดีค่ะ ไม่ได้โม้...ผ้าทอง(ว.วินิจฉัยกุล)2เล่ม ,ของขวัญวันวาน... นิยายแบบนี้อ่านจบในคืนเดียว กลางวันในเวลาทำงาน เมนูหนังสือประจำ.คือ.มติชนสุด, อะเดย์,แพรว,update.... พวกเล่มๆ ช่วงนี้ที่ติดตัวคือพระจันทร์กระดาษ(อ่านใหม่) และ จริตหก อ้อที่ติดอีกอย่างคือกระทู้คุณบีเอ็มด้วย..... ชอบตามดูรูป... กุ๊กกิ๊ก น่ารักดี..... จากคุณ : บังอร-บังเอิญ - [ 7 ก.ย. 46 21:57:46 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คำพิพากษา ตอนเรียนมัธยม โดนบังคับให้อ่าน แต่พออ่านแล้ว ติดใจ ติดตา ฝีไม้ลายมือของลุงชาติ กอบจิตติ จนต้องไปแสวงหามาสะสมเป็นคอเล็คชั่น ที่ชอบมากอีกเรื่องคือ พันธุ์หมาบ้า ซึ้งดี จากคุณ : อ่านเป็นบ้าเป็นหลังตอนม4 (หมูซ่าส์) - [ 7 ก.ย. 46 22:04:04 ]

ความคิดเห็นที่ 27 น่าจะสักปี 2518-19.......ปิดเทอม ไม่รู้จะทำอะไร ....ตั้งใจเข้าร้านหนังสือ หาการ์ตูนอ่าน แต่ไปสะดุดตา ชั้นกำลังภายใน.........เลยติดงอมแงมมาจากนั้น ...... จากคุณ : เศรษฐ (เศรษฐ) - [ 7 ก.ย. 46 22:41:59 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ก็เริ่มอ่านตั้งแต่อ่านหนังสือออกเลยแหละ อ่านหนงสือพิมพ์ หนังสือเรียน หนังสืออ่านเล่น นิตยสารอะไรก็อ่านเรียบ เราว่าเราโชคดีตรงที่มีพี่ๆอายุห่างจากเรา 5 ปี มั่ง 8 ปี มั่ง คือพวกนี้เขาโตแล้ว เขาก็จะซื้อหนังสือมาอ่านไง ไอ้เรายังเด็กอยู่ (ตอนนั้น ประมาณ 5 ขวบ) อ่านออกมั่งไม่ออกมั่งตะกุกตะกัก อ่านไม่ออกดูรูปก็ยังดีล่ะวะ พวกการ์ตูนเบบี้ หนูจ๋า ขายหัวเราะ มหาสนุกนี่อ่านเรื่อย (บ้านอยู่ใกล้สำนักพิมพ์เขาด้วย) นิตยสารตอนเด็กๆอ่าน สตรีสาร ขวัญเรือน (ตอนแรกพี่สาวซื้อ หลังๆไม่ทันใจ เก็บตังค์ค่ายนมซื้อเองซะเลย) แต่เรามีนิสัยแปลกอย่างนึงคือชอบอ่านหนังสือเรียนใหม่ล่วงหน้า คือก่อนเปิดเทอมนี่จะชอบเอาหนังสือที่ต้องเรียนเทอมต่อไปมาพลิกๆอ่านให้หมด พออ่านของตัวเองเสร็จ ก็ไปเอาของพี่ชายพี่สาวมาอ่านมั่ง จำได้ว่าตัวเองอยู่ป.3 ไปเอาหนังสือชีวะ กะ สังคมของพี่สาวที่อยู่ม.5 มาอ่าน ก็เข้าใจมั่งไม่เข้าใจมั่งตามระเบียบแหละ หนังสืออ่านเล่นที่ชอบตอนเด็กๆ จะเป็นนิทานเล่มเล็กๆของศึกษาภัณฑ์ เล่มละ 1.50 บาทเอง เป็นเล่มแรกที่ซื้อเอง ชื่อเรื่อง "ลำไยของอ้อย" ตำราทำกับข้าวก็ชอบอ่าน (แต่ไม่ค่อยได้ทำ) อ่านไปกินข้าวไปด้วยอร่อยดี หนังสือเรื่อง "เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก" เป็นหนังสือที่เราประทับใจมากสมัยเด็กๆ (ตอนนั้นอ่านซ้ำไปซ้ำมาซะจนท่องสารบัญได้) หนังสือที่เป็นเรื่องเป็นราวหน่อยที่ซื้อเองตอนป.4 คือเรื่อง"แก้วจอมซน" (เล่มละ 15 บาท) ซื้อเนื่องจากเคยอ่านเรื่องแก้วจอมซนมาก่อนแล้วติดใจ ได้ไปงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติครั้งแรกตอน ป.6 ไปเองเลย (โดดเรียนพิเศษไปเที่ยว) สมัยนั้นยังจัดมี่ข้างคุรุสภา พร้อมเงินติดตัวอีกประมาณ 80 กว่าบาท (เงินค่าข้าวที่โรงเรียนทั้งอาทิตย์ที่แม่ให้ไว้) ปรากฏว่าซื้อหนังสือไปซะเยอะ เหลืออยู่ 30 ไว้ใช้กินข้าวที่โรงเรียนอีก 5 วัน (สมัยข้าว หรือก๋วยเตี๋ยวชามละ 5 บาท) แต่ก็โอเคแหละ คนมันชอบนี่นา ปัจจุบันโตทำงานแล้วต้องไปงานหนังสือทุกครั้ง ไม่ไปไม่ได้เหมือนจะลงแดง..... จากคุณ : ไก่อูเพื่อนไก่แจ้ - [ 8 ก.ย. 46 00:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 29 โตมากับหนังสือค่ะ พ่อเป็นหนอนหนังสือ มีหนังสือเต็มบ้านไปหมด แถมเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านที่มีแต่พี่น้องผู้ชายอีก 3 คน ตอนเล็ก ๆ ไม่มีใครยอมเล่นกับเรา เราเล่นอ่านหนังสือแทนการเล่น...อ่านนวนิยายในสกุลไทยมาตั้งแต่อยู่ป .3 ได้มั๊ง แต่เราเป็นเด็กแก่แดดน่ะ เพราะไม่ค่อยได้อ่านวรรณกรรมเยาวชนตอนเด็ก ๆ เพิ่งจะมาอ่านเอาตอนโต ๆ นี่เอง ตอนนี้โตมากแล้ว เริ่มแก่ด้วย... ก็ยังอ่านหนังสือทุกครั้งที่มีเวลาว่าง จากคุณ : อักษรสีฟ้า - [ 8 ก.ย. 46 09:54:30 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อืม ตั้งแต่พ่อจับหัดให้อ่านหนังสือตั้งแต่เด็กๆแหละ เริ่มจากพวกนิทานอีสปแหละ ต่อมาเล่มแรกที่เป็นนิยาย คือ จดหมายจากเมืองไทย ของโบตั๋น แล้วต่อมาก็อ่านหนังสือแปล พวกแนวนักสืบ วกกลับมาอ่านนิยายไทย ซีไรต์ พวกกลอน วรรณกรรมเยาชน แล้วที่รักมากๆก็ต้องหนังสือของ ชาติ กอบจิตติ ( อ่านคำพิพากษาเล่มแรก จากนั้นก็ติด ติดตามอ่านมาเรื่อย ๆ ) ตอนนิก็อ่านพวกนิยายฝรั่งเพราะจะได้ฝึกภาษาไปในตัว จะได้ไม่ลืมภาษาอังกฤษไง ชอบอ่านพวกปรัชญา กับ วรรณกรมมเยาชน เอ..นั่นมันคนละแนวเลยนะ แต่เราชอบมาก ๆ เลยหละ จากคุณ : รอนไมนี่ - [ 8 ก.ย. 46 14:00:40 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ถ้าเมื่อก่อนที่ยังไม่ได้หยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมา วันนี้คงเสียใจน่าดูที่จะไม่ได้รู้ว่าโลกของตัวอักษรเป็นอย่างไร จากคุณ : นู๋หญิงแก้มป่อง - [ 8 ก.ย. 46 14:50:54 A:202.29.80.67 X:192.168.0.173 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เหมือนน้องปอเลยค่ะ หลงรักตั้งแต่จำความได้ เพราะคุณแม่ชอบอ่านหนังสือให้ฟังก่อนนอนตั้งแต่เด็กเลยค่ะ เรื่องที่จำได้แม่นที่สุดคือเรื่องที่ต้องท่องว่า แม่หมูมีลูกสอง ทั้งพี่น้องแสนน่ารัก อะไรประมาณนั้นน่ะค่ะ นึกถึงแล้วยังน้ำตาซึมไม่หายเลยค่ะ เพราะคุณแม่พี่ชอบเอามาเผาให้ฟังเวลาเห็นพี่นอนอ่านหนังสือจนดึกดื่นทุกทีเลย พี่เลยติดเป็นนิสัยเลิกยากค่ะ ก่อนนอนต้องหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านไม่งั้นนอนไม่หลับค่ะ (ข้อเสีย -- เลยทำให้เป็นโรคนอนดึกโดยไม่รู้ตัว) จากคุณ : petitfour - [ 8 ก.ย. 46 15:17:20 A:203.107.210.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 ** หนอนตัวกลม เป็นหนอนหนังสือมาตั้งแต่เด็กชายเอ็มยังไม่เกิดเลยนะครับนี่ แฮะๆ นับถือ เพราะว่าหลายๆ นักเขียนที่ท่านพี่เอ่ยนามมา ข้าน้อยคุ้นๆ ชื่อ แต่ไม่เคยได้อ่านผลงานของท่านเหล่านั้นตั้งหลายคน มิน่าท่านพี่ถึงได้เป็น นักสะสมหนังสือมือทอง และเป็นนักอ่านตัวยงคนหนึ่งที่ผมจับตามอง อย่างชื่นชม เป็นเกียรติมากๆ ครับที่แวะมากระทู้ผม ** who must not be named คุณเริ่มอ่านจากหนังสือดีๆ น่าอ่านในยุคนั้นเลยนะครับนี่ มิน่าถึงได้ ตกอยู่ในวังวนของหนังสือเช่นเดียวกับผมและเพื่อนๆ อีกหลายๆ คนในห้องนี้ ไม่ว่าจะเป็นโดเรมอน (การ์ตูนในดวงในของผมเหมือนกันนะครับนี่) มานี-มานะ (บทเรียนภาษาไทยที่ไม่ต้องรู้สึกเหมือนฝืนใจเรียนเหมือนวิชาอื่นๆ) แต่อืมม...โรงงานช๊อคโกแล็ตมหรรศจรรย์ของโรอัล ดาห์ล ยังไม่มีโอกาสได้อ่าน ซักทีครับ ทั้งที่เรื่องอื่นๆ ของโรอัล ดาห์ล อ่านมาเยอะแล้ว สนุกใช่ไหมครับ? ** น้องน้อย (Ladypig) เอเฮ้!! (Ladypig) แปลว่า น้องน้อยได้น๊า!! อิ..อิ ล้อเล่นๆ น๊า แต่ว๊าว!!!...คุณรู้ไหมครับว่าความสุขเกี่ยวกับหนังสือของเราเหมือนกันเลย "ความสุขที่สุดเกี่ยวกับหนังสือมี 3 อย่าง คือ การได้อ่านหนังสือที่ชอบ การได้คุยถึงหนังสือที่ชอบกับเพื่อน และการเข้าร้านหนังสือ"..โห!! แล้วยังนี่อีกครับ "มีร้านหนังสือและห้องสมุดเป็นของตัวเอง" คงเป็นความฝันที่เหมือนๆ กันของคนรักหนังสือแน่ๆ ผมว่าเนอะ ดีใจครับที่ได้พบได้เจอกัน หวังว่าเราคงได้พูดได้คุยเรื่องหนังสือกันอีกนะครับ ** P_JUNG_PIGLET ถ้าอ่านตั้งแต่ "หนังสือของพ่อยันถุงกล้วยแขก" อย่างนี้เค้าเรียกว่าเป็น นักอ่านตัวจริงแน่ๆ หลายๆ นักอ่านได้ความรู้ได้นิสัยรักการอ่านมาจากถุงกล้วยแขกนี่เอง แฮะๆ ขอบคุณครับที่แวะเข้ามาพูดคุยกัน ดีใจที่ได้รู้จักครับผม ** ปอ (pornarak) ดูดุ๊!! อ่านคำตอบของคุณตอนแรกให้ตกใจหมดเลยนะครับ คุณ ปอ (pornarak) "หลงรักเค้าตั้งแต่อยู่บนเตียงด้วยกันเลยค่ะ" แต่พออ่านต่อไปก็ OK นะครับ เปลี่ยนแรตได้ ฮ่าๆ แต่คำคอบของคุณผมชอบจังครับ "แต่ก็ยังคิดถึงหนังสือเล่มแรกๆ ในชีวิตเสมอค่ะ ^^ " ใช่ครับใช่ ผมเองก็ยังคิดถึงและประทับใจหนังสือเล่มแรกที่ประทับใจในวัยเด็กเสมอๆ เช่นกัน อาจเพราะว่ารู้สึกเหมือนกันมั้งครับ ผมถึงชอบคำตอบของคุณจัง ** มาดามดอลลี่ ศรีสโมสรอมรเบิกฟ้า แค่ชื่อก็กินคนอื่นขาดเลยครับคุณ!!! คิดชื่อนี้ได้ไงนี่ แต่ใช่ๆ เหมือนกันเลยครับ "เวลาไปร้านหนังสือจะมีความสุขมาก หรือเวลา มีงานหนังสือจะซื้อเหมือนบ้าพลังลืมตัวทุกทีขนกลับบ้านทีตัวเอียงเลย" สงสัยคนรักหนังสือจะเป็นอย่างนี้ทุกคนแน่ๆ ชอบซื้อๆ อ่านไม่ค่อยทัน เล่มไหนก็จะซื้อๆ เก็บไว้ เล่มนี้ก็อยากอ่าน เล่มนั้นก็อยากอ่านด้วย เอาเป็นว่าซื้อๆ ไว้ก่อน อ่านกันไม่หวั่นไม่ไหวเลยเนอะ แต่ผมก็เป็นอย่างคุณครับ ** i-t i m.. ว่าว!! คุณชื่อนุ่นนี่เอง น่ารักดีครับ และชื่อนามแฝงคุณก็น่ารักดีด้วยครับ เข้าใจตั้ง แต่นิสัยรักการอ่านงอคุณนุ่นได้มาจากการมีคนที่เป็นสิ่งแวดล้อม ที่ดีๆ นี่เอง ไม่ว่าจะเป็นคุณแม่ที่ชอบอ่านหนังสือเป็นแบบอย่าง รวมทั้งมีเพือน ที่ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันด้วย แข่งกันดีๆ อย่างนี้น่ารักจังครับ ของผมตอนเด็ก ไม่ค่อยเป็นอย่างนั้นซิครับ..โน้นๆ แข่งกันไปโดดน้ำโดดท่าประจำ **บังอร-บังเอิญ เห็นชื่อพี่แล้วดีใจมากๆ เลยครับ (ไม่ได้ปากหวานนะครับนี่ พูดจริงๆ ) ขอบคุณมากๆ สำหรับหลายๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นชมกระทู้ผมหรือว่าอะไร ไม่รู้นะครับ แค่เห็นชื่อพี่ผมก็เหมือนกับได้เจอพี่สาว มีพี่ที่คุ้นเคยมาเยี่ยม มีความสุขนะครับ พี่เป็นนักอ่านคนหนึ่งในห้องสมุดที่ผมก็แอบอ่าน แอบตามความคิดพี่เหมือนกัน มากมายหลายเรื่องที่ผมไม่รู้แต่ได้จากการอ่าน ที่พี่ตอบกระทู้ ผมว่าด้วยเพราะเรารักสิ่งเดียวกันมั้งครับ เราถึงรู้สึกดีๆ ต่อกัน พี่ว่าไหมครับ? เอ!! หรือว่าผมแอบรู้สึกดีๆ ไปคนเดียว แฮะๆ ** อ่านเป็นบ้าเป็นหลังตอนม4 (หมูซ่าส์) ถ้าคุณชาติมาอ่านกระทู้นี้คนดีใจมากๆ เลยครับที่หนังสือของเค้าเป็นจุดเริ่มต้น ให้หลายๆ คน รักและหลงใหลในการอ่าน แต่ครับ หนังสือหลายๆ เล่ม ของคุณชาติน่าอ่านจริงๆ ครับ ** เศรษฐ ไอยา!! ท่านพี่ ตอนนั้นผมยังไม่เกิดเลยนะครับนี่ โห!! นับถือๆ ท่านพี่เป็นนักอ่านรุ่นพี่ผมเลยนะครับนี่ ยินดีที่ได้ รู้จักได้พูดคุยกันครับ ** ไก่อูเพื่อนไก่แจ้ โห!! ประวัติและจุดเริ่มต้นนักอ่านของคุณโชกโชนมากๆ เลยครับ คุณเล่าสนุก ผมอ่านแล้วคิดภาพตามเพลินไปเลยครับ เห็นภาพเด็กตัวเล็กๆ มีความสุขกับการอ่านหนังสือมากๆ เชื่อไหมครับผมอ่านที่คุณเขียนให้ฟัง พาลให้คิดถึง "มาทิลดา" เด็กหญิงตัวน้อยๆ ของคุณโรอัล ดาห์ล ที่รักการอ่าน นักหนา ขอบคุณมากๆ เลยครับที่มาพูดคุยในกระทู้ ผมดีใจจังครับที่ได้รู้จัก จุดเริ่มต้นในการรักการอ่านของเพื่อนๆ หลายๆ คน รวมทั้งคุณด้วย เป็นความทรงจำที่ดีจังครับเรื่องการอ่านของคุณ ** อักษรสีฟ้า ยินดีที่ได้รู้จักคุณเช่นกัน หลายๆ นักอ่านเติบโตขึ้นมาด้วยเพราะว่าพี่น้อง ไม่ค่อยเล่นด้วย อย่างคุณเป็นลูกสาวคนเดียวในครอบครับ เหมือนผม ผมก็เป็นลุกชายคนเดียวของบ้าน พี่น้องไม่ค่อยให้เล่นขายของด้วย อย่างดีก็ให้เป็นคนซื้อ แต่มันก็ไม่สนุกเนอะ ก็เลยหันไปคบกับหนังสือเหมือนคุณ ผมว่าเค้าเป็นเพื่อนที่ดีของเรามากๆ เลยนะครับ เค้าให้อะไรเรามากมาย โลกกว้าง แนวความคิด และอื่นๆ ผมว่าผมเป็นหนี้หนังสือมากมายเลยครับ คุณล่ะครับ?? รู้สึกเหมือนกันหรือเปล่า?? ** รอนไมนี่ โห!! ชื่อคุณมองการณ์ไกลนะครับ ใช้ตัวละครในหนังสือที่ผมรักเล่มหนึ่งมารวมกัน เสียเลย เยี่ยมๆ ผมก็เป็นคนอ่านหนังสือได้เกือบทุกแนวเหมือนคุณเลยครับ ผมอ่านนิยายไม่มาก แต่นิยายที่คุณพูดถึงผมอ่านแล้วชอบมากๆ เลยนะครับ "จดหมายจากเมืองไทย ของโบตั๋น" ผมชอบผู้หญิงแบบนางเอกในเรื่องน่ะครับ แฮะๆ คุณล่ะครับ?? ** นู๋หญิงแก้มป่อง เออ !! คุณพี่เป็นพี่สาวของผมหรือเปล่า?? มีแก้มป่องๆ เหมือนกัน เปิดเผยตัวเองมาเสียดีๆ ห้ามอำน้องชายสุดหล่อนะครับ (แหวะ) สำนวนนี่เหมื๊อน เหมือน... สั้นๆ แต่สวย แล้วหนังสือเล่มนั้นคืออะไรครับ?? ** petitfour โห!! ลอกคำตอบน้องปอ ได้ไงครับ (แหละ เพราะว่าผมต้อง กลับไปอ่านคำตอบของน้องปออีกทีด้วยว่าตอบว่าไง) ใช่เลยครับ ใช่เลย ผมก็ต้องนอนอ่านหนังสือก่อนนอนประจำ ไม่ว่าจะเหนื่อยจะเพลียยังไงก็ขอซักหน่อยเถอะ บางทีหลับๆ ทั้งๆ ที่หนังสือตกใส่หน้ายังไม่รู้ตัว ข้อเสียที่คุณพี่พูดว่า (ข้อเสีย -- เลยทำให้เป็นโรคนอนดึกโดยไม่รู้ตัว) อืมม.. แต่ผมชอบนะครับ ผมว่าเวลาดึกๆ เงียบ และมีสมาธิอ่าน อะไรๆ ได้ดีมากๆ เลยครับ จากคุณ : BM - [ 8 ก.ย. 46 15:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 34 หวัดดีค่ะ... เพิ่งกลับจากกทม. เมืองที่ฉ่ำแฉะ ๆอยู่ได้ทุกเย็น...(สงสัยจังว่าคนที่นั่นเค้าอยู่กันได้ยังไงโดยไม่รำคาญ...) สงสัยพี่จะรุ่น ๆ เดียวกะคุณหนอนตัวกลมล่ะ...เพราะโตมากับหนูนิด หนูไก่ หนูหน่อย หนูแจ๋วของอาวัฒน์ค่ะ...(การ์ตูนเบบี้ หนูจ๋า) แล้วก็อ่านนิยายจากนิตยสารขวัญเรือน สตรีสาร สกุลไทยของแม่... แล้วก็ติดตังอยู่กับตัวหนังสือนับแต่นั้นเป็นต้นมา... จากคุณ : แม่ไก่ (แม่ไก่) - [ 8 ก.ย. 46 16:02:03 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เล่มที่จุดประกายทำให้ความรู้สึกอยากเป็นหนอนหนังสือก็เล่มนี้เลยค่ะ หมื่นถ้อยร้อยพันไมล์ (ผิดหรือเปล่าไม่รู้) ของ นุสบา อ่านเพราะชอบนุสบามาก พออ่านเล่มนี้จบทำให้เป็นคนชอบที่จะท่องเที่ยว แต่ก็ไม่ค่อยมีกำลังทรัพย์ เลยจะหาหนังสือแนว ท่องที่ยวอ่านบ่อย ๆ มันก็ค่อย ๆ ขยับขยายไปอ่านแนวอื่น ๆ เรื่อย ๆ จน ณ ตอนนี้ติดงอมแงมไปแล้ว จากคุณ : i_am_mori - [ 8 ก.ย. 46 16:10:18 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ผมไม่ใช่หนอนหนังสือ พึ่งเริ่มหัดอ่านหนังสือ อยากร่วมวงด้วยคน จากคุณ : abugman - [ 8 ก.ย. 46 16:26:56 A:203.145.12.174 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 ไม่รู้เหมือนกันว่าหลงรักหนังสือไปตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะรู้ตัวอีกทีก็ อ่านๆๆๆๆๆ ไปจนเกือบหมดชั้นที่บ้านแล้ว ยกเว้นอิเหนา(เหอๆๆๆ) ตอนประถม วรรณกรรมเยาวชนที่โรงเรียนก็อ่านไม่เหลือ ที่ชอบมากคือ ราโมนา กับ บ้านเล็กในป่าใหญ่ หนังสือที่อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องในตอนนั้นก็คือ ขุนทองเอย เจ้าจะกลับมาเมื่อฟ้าสาง (ก็ยังอ่านทั้งๆที่ไม่รู้เรื่อง) พอ ม.ต้นก็อ่านวรรณกรรมเยาวชน ช่วงนั้นกำลังชอบ โรอัล ดาห์ล ชอบมากจนต้องซื้อเก็บไว้ (จากที่เคยยืนอ่านที่ร้านรวดเดียวจบ) ต่อมาก็ชอบงานของ สรจักร และวินทร์ (ถูกหรือเปล่า) รู้สึกว่าจะกลับไปค้นนิยายเก่าๆของแม่มาอ่านอีก ทำให้หลงรัก ปริศนา รัตนาวดี และ รักที่ต้องมนตรา ซึ่งใช้ภาษาได้สละสลวยมาก รักที่ต้องมนตราอ่านแล้วร้องไห้เลย ตอนนี้ก็อ่านพวกวรรณกรรมแปลประเภท สาวนักช้อป แล้วก็ริง แล้วก็กำลังติดตามเรื่องบ้านร้อยดอกไม้ ของ ปิยะพร ศักดิ์เกษม เรื่อง สูตรรักเสน่หา ของ กิ่งฉัตร ทางนิตยสารสกุลไทย จากคุณ : ม่วนน้อย - [ 8 ก.ย. 46 19:09:48 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ถึงคุณม่วนน้อย ถ้าไม่อยากอ่านอิเหนา....อ่านระเด่นลันไดก่อนซีคะ ถึงคุณบีเอ็ม พี่อ่านกิ่งไผ่ใบรักแล้ว ชอบมากเหมือนน้องค่ะ จากคุณ : แวะคุย (บังอร-บังเอิญ) - [ 8 ก.ย. 46 21:52:01 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ตั้งแต่อ่านหนังสือออกมั้งคะ จำไม่ได้แล้ว ที่จำได้คือชอบอ่านมานีมานะ (ของพี่ที่โตกว่า 3 ปี) เปิดเทอมแล้วต้องเอาของพี่มาอ่านก่อนค่ะ หลังจากนั้นก็เริ่มอ่านโดเรมอน การ์ตูนผู้หญิง แล้วก็นิยายค่ะ ปัจจุบันก็ยังอ่านการ์ตูนกับนิยายอยู่ หน้งสือมานีมานะหายไปหมดแล้วค่ะ จากคุณ : hana - [ 8 ก.ย. 46 22:29:44 A:203.107.199.163 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 เมื่อก่อนที่บ้านจะอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ พี่ป้าน้าอา ยายเล็ก ยายใหญ่ ยายกลางอยู่พร้อมหมด ตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ (ญาติผู้ใหญ่เล่าให้ฟัง) เราก็ฉีกหนังสือเล่นไม่รู้กี่เล่มต่อกี่เล่ม เพราะทั้งบ้านนี่มีแต่หนังสือของคนโน้นคนนี้เต็มไปหมด พ่อเราเป็นนักสะสมและอ่านหนังสือตัวยง แม่กะยายก็เน้นไปทางนิยาย น้าอ่านทู้กอย่าง ทั้งถุงใส่หนมเบื้อง และเก้ารอเก้า เรารู้จักเพชรพระอุมาตั้งกะอยู่อนุบาล...แต่ยังไม่เคยอ่านจนบัดนี้ พ่อเราสะสมไว้ตั้งกะสมัยหนุ่มๆ แต่เพราะมีลูกไม่รักดีอย่างเรา ตอนเรียนมอปลาย ขโมย 2-3 เล่มไปให้เพื่อนยืม จนบัดนี้เพื่อนคนนั้นสาบสูญไปแล้วพร้อมกับหนังสือ 2-3 เล่มนั้น ทำเอาเราน้ำตาแทบร่วง เพราะหนังสือขาดชุดแบบไม่รู้จะหามาเติมยังไง เราเริ่มอ่านหนังสือเองครั้งแรก ถ้าจำไม่ผิดก็พวกนิทานของประเทศต่างๆ นั่นล่ะ เมื่อก่อนคนแปลใช้ชื่อ อ.สนิทวงศ์ (หุหุ รู้วัยเลยนะเนี่ย.) มีนิทานแบบนี้ออกมาหลายเล่มมาก พวกอาหรับราตรี นิทานกรีก นิทานเยอรมัน นิทานอีสป เราชอบอ่านเป็นที่สุด แต่ที่โปรดปรานที่สุดชื่อว่า "นิทานเลือกสรร" ที่แม่ซื้อให้ตอนอยู่ปอ1 (มั้งนะ) ไม่น่าเชื่อว่า ณ ปัจจุบัน เล่มเก่าเล่มนั้นยังคงอยู่บนหัวเตียงเรา แล้วเราก็ยังหยิบมาอ่านในบางคืนที่เบื่อจะอ่านเรื่องอื่นๆ เดี๋ยวนี้เวลาไปเดินงานหนังสือ แล้วเจอหนังสือนิทานเก่าๆ ที่มีชื่อ อ.สนิทวงศ์ เป็นคนแปล เราจะไม่ลังเลที่จะหยิบแล้วเดินไปจ่ายเงินเลย...คิดถึงวัยเด็กมั้ง จากคุณ : ชอลิ้วเฮียงอยากกินลูกชิ้นทอด - [ 9 ก.ย. 46 09:23:30 A:203.152.28.82 X: ]

ความคิดเห็นที่ 41 ตอนแรกอ่านหนังสือ ตุ๊กตา หนูจ๋า พวกนี้ต่อมาก็ค่อยมาอ่านหน้าเด็กในหนังสือสตรีสารมั้ง พออ่านคล่องสัก ป.3ก็ไปเจอต่วยตูน เล่มเก่า ๆ ของลูกพี่ลูกน้อง ก็ติดอ่านต่วยตูนตอนนั้นเล่มสัก 8 บาทมั้ง แล้วมาอ่านพลนิกรกิมหงวน อ่านโรอัลห์ดาล์ห อ่านทุกอย่างทุกประเภท ไม่เลือก ชอบอยู่ในร้านหนังสือมาก ๆ เดิน ๆ ดู ๆ ซื้อ ๆ บางทีซื้อมาเก็บไว้ยังไม่มีเวลาอ่านเลย จากคุณ : เกรน - [ 9 ก.ย. 46 11:46:02 A:203.170.135.133 X: ]

ความคิดเห็นที่ 42 หวัดดีค่ะ คุณ BM ...ไม่ได้แวะมาทักทายซะตั้งนาน แต่เข้ามาอ่านที่คุณ BM ตอบกระทู้อยู่บ่อย ๆ .. รู้สึกว่าตัวเองชอบหนังสือตั้งแต่ยังไม่เข้าเรียนแน่ะ ตอนนั้นเวลาคุณพ่อไปไหนมักจะมีของฝากมาเป็นหนังสือการ์ตูน มีตั้งแต่การ์ตูนไทยที่เป็นนิทานพื้นบ้าน และพวกการ์ตูนเบบี้ หนูจ๋า อย่างที่หลายคนได้อ่านกัน ช่วงนั้นยังอ่านไม่ได้หรอก แต่อาศัยดูรูปแล้วให้คนอื่นอ่านให้ฟัง ..พอเริ่มอ่านได้ด้วยตัวเองก็เลยได้อ่านหนังสือเยอะขึ้น รู้สึกว่ามีหนังสือที่ชอบเยอะมาก แต่รู้สึกเสียดายที่จำชื่อไม่ได้ ที่ยังพอจำได้ก็เช่น : เต่าบัวไปเมืองกรุง แม่มดแสงจันทร์ อัศวินโต๊ะกลม พ่อมดเมอร์ลิน พลอยน้ำเพลิง หนังสือชุดนาร์เนีย ฯลฯ.. คิดว่าเป็นเพราะที่บ้านชอบหนังสือด้วยก็เลยทำให้เป็นคนติดหนังสือได้ขนาดนี้ จากคุณ : min (STR) - [ 9 ก.ย. 46 13:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 43 **  แม่ไก่ หวัดดีครับพี่สาวคนเก่ง  ไปหลงระเริงเมืองกรุงมานี่เองครับ นั่นแน่!!  ทำเป็นบ่นนะครับ  เดี๋ยวจะเป็นแม่ไก่ขี้บ่นแทน แม่ไก่คนเก่งนะครับ  จุ๊..จุ  ไม่ได้นะครับ  ผมคนหนึ่งล่ะครั้ง ที่ไม่เคยรำคาญอะไรของเมืองกรุงเลยไม่ว่าจะ น้ำท่วมหรือรถติด (แฮะๆ  ...ไม่บอกๆ) ครับพี่เป็นรุ่นเดียวกับคุณหนอนตัวกลมจริงครับ  แต่การ์ตูนพวกนั้น ผมทันเห็นหน้าเห็นตาเหมือนกันนะครับ  คงอาจจะเป็นปลายสมัย พี่เป็นหนอนและผู้รู้ด้านหนังสืออีกคนหนึ่งในห้องสมุดนี้ที่ผมแอบอ่าน ที่พี่ตอบกระทู้แล้วก็ต้อง...อืมฮือ...  สุดยอดๆ  บ่อยๆ ** i_am_mori ครับคุณนุสบาเขียนหนังสือเพลินดี  แล้วชีวิตจริงเธอยังเป็นผู้หญิงแก่ที่ น่าเอาเป็นแบบอย่างด้วยนะครับ   ถ้าคุณนุชรู้ว่าหนังสือเล่มที่เธอเขียน จะจุดประกายให้มีคนรักหนังสือเพิ่มขึ้นเธอคงดีใจมากครับ  ถ้าคุณ  i_am_mori ชอบอ่านหนังสือสารคดีท่องเที่ยว  หนังสือแนวนี้มีให้อ่านเยอะมากๆ เลย ผมคนหนึ่งที่เป็นคนชอบอ่านหนังสือแนวนี้มากๆ  คุณลองอ่านของคุณธีรภาพ ของคุณศุ ภนิมิตร , การะเกด, พิมพ์สี  หรือยังครับ??  ผมว่าคุณจะรักหนังสือแนวนี้เพิ่มแน่ๆ ** abugman ดีใจและเต็มใจต้อนครับอย่างยินครับ   ไม่มีมาตรฐานมาวัดเสียหน่อยครับว่า เป็นหนอนหนังสือต้องอ่านหนังสือมาอย่างน้อยกี่เล่มๆ  ผมว่าขอคุณรักที่จะอ่าน รักการอ่าน  เราก็เป็นคอเดียวกันแล้ว  ดีใจที่รู้จักครับผม ** ม่วนน้อย ชื่อคุณแปลก  แปลว่าอะไรครับ  ถ้าม่วนเป็นคำภาษาเหนือผมแปลออกน๊ะ แต่ถ้าเป็นภาษาหรือความหมายอื่น  แอบมาเฉลยให้เพื่อนคนนี้ทราบด้วย เราอ่านหนังสือหลายๆ แนวเหมือนกันเลยครับไม่ว่าจะเป็นวรณณกรรม เยาวชนราโมนา (พึ่งมาอ่านตอนโต  มีเพื่อนๆ ที่ห้องสมุดนี้แนะนำให้อ่าน) หนังสือหลายๆ เล่มของ  โรอัล ดาห์ล  ส่วนของคุณ สรจักร และวินทร์ ชอบมากๆ  โดยเฉพาะสรจักรผมมีหนังสือเค้าทุกเล่ม  ทั้งเภสัชโภชนาด้วยน๊ะ และผมก็อ่านอิเหนาด้วยขอบอกๆ  ฮ่าๆ  ที่ต้องอ่านเพราะว่าครูบังคับ ผมต้องได้แสดงละครในเรื่องนั้น **  แวะคุย (บังอร-บังเอิญ) ว่าว!!  คุณพี่รู้ได้ไงครับว่าผมชอบนิยายเรื่องนั้น เก่งๆ ครับ  เก่งมาก  เอ !!   หรือว่าผมแนะนำให้สาวๆ ไปมั่ว แล้วพี่แอบเห็น  ฮ่าๆ  แต่ผมชอบจริงๆ นะครับ  โปรดสังเกต ผมจะชอบนางเอกประมาณสไตล์นั้นเลยครับ  สวย..เก่ง..และแสนดี **  hana หือ!!  จุดเริ่มต้นในการอ่านของเพื่อนนักอ่านหลายๆ คน  มาจาก หนังสือดีๆ เรื่อง  มานี-มานะ  จริงๆ ด้วยครับ  เดี๋ยวนี้เป็นหนังสือ ที่หายากมากๆ แล้วก็ว่าได้  หลายๆ คนพยายามจะตามหาเอาหนังสือ เล่มแห่งความทรงจำดีๆ นี้กลับมาเป็นเจ้าของอีก  แต่คงไม่ใช่ง่ายๆ ผมก็รักหนังสือภาษาไทยเรื่องนั้นครับ   ** ชอลิ้วเฮียงอยากกินลูกชิ้นทอด ชอลิ้วเฮียงนี่ก็ยังไงแทนที่จะอยากกินหมั่นโถ  กลับอยากกินลูกชิ้นทอดน๊ะ!! ฮ่าๆ คุณมีวัยเด็กที่สวยงาม  มีชช่วงเวลาดีๆ ในวัยเยาว์ให้คิดถึง  ผมว่าเป็นเรื่องที่น่าอิจฉามาก ในขณะที่หลายๆ คนดูเหมือนความทรงจำในวัยเด็กเลือนลางเหลือเกิน  และการเติบโตของคุณ เกิดขึ้นพร้อมกับหนังสือหลายๆ เล่ม  มิน่าคุณถึงรักหนังสืออย่างที่เป็นอยู่  ผมเชื่อครับ และผมก็มีความทรงจำดีๆ แบบคุณไว้เก็บไว้นึกถึงและอมยิ้มเองทุกๆ ครั้ง ** เกรน ใช่ครับใช่!   อย่างหนึ่งที่พวกเราชอบเหมือนกันก็คือเวลาที่อยู่กับหนังสือ ไม่ว่าจะเป็นที่รัานหนังสือหรือว่าในห้องสมุด  หรือว่าที่ไหนๆ ที่มีหนังสือที่เราชอบ และก็ได้พูดได้คุยถึงหนังสือเล่มที่เราเคยรักเคยอ่าน  เป็นความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยเนอะ คุณก็เป็นรุ่นที่เติบโตมาพร้อมกับหนังสือตุ๊กตา หนูจ๋า  ในสตรีสาร  แฮะๆ  ผมต้องเรียก คุณว่าพี่แล้วครับผม ** min (STR) ขอบคุณด้วยความจริงใจทั้ง 2 เรื่องไม่ว่าจะเป็นเข้าไปอ่านกระทู้ที่ผมตอบ (ผมแอบปลื้มมากๆ) และก็ที่ปลื้มจนออกหน้าออกตาของผมตอนนี้ก็คือที่คุณแวะมาตอบกระทู้ผมนี้ ขอบคุณมากๆ ครับผม    ..อย่างคุณ min (STR)  เค้าว่าเพราะสภาพแวดล้อมดีๆ นี้เองครับ ที่ทำให้คุณเป็นคนรักหนังสืออย่างนี้  คุณชอบอ่านเป็นหนังสือแนววรรณกรรมเยาวชน เค้าว่ากันว่าคนชอบอ่านหนังสือประเทภนี้เป็นคนมองโลกสวยงาม  และมีความทรงจำ ในวัยเด็กที่ดี   คุณเชื่อไหมครับ? แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 46 16:47:04 จากคุณ : BM - [ 9 ก.ย. 46 16:45:43 ]

ความคิดเห็นที่ 44 มะได้เจอกันนานนนน.....ใกล้มีงานหนังสือSary ก็แวะเข้ามาดูตามประสา.............หลง หนังสือ..เหรอ อืมมม ..... เรียนจบแย้วแน่ะ ..... เค้าเป็นเพื่อนของเราได้เสมอ ทุกที่ ทุกเวลา เอ......เหมือน7-elevenยังไงมะรู้...... อ่านอ่ะ.....ชอบๆ เปิดทัศนคติเรากว้างดีจ๊ะ..โลกนึงของSary ก็ว่าได้ เหมือนเป็นโลกความฝันเล็กๆ นะ อื้มมมเพิ่งรู้ว่า icon นี่นึกว่าSary เล่นมั๊กๆ คนเดียว ที่ไหนได้...^^; ก็นะ.. จากคุณ : ทักทายค๊าบบบ...เพื่อนเก่า..... (Sary) - [ 9 ก.ย. 46 18:52:22 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ม่วนเป็นคำวิเศษณ์ค่ะ แปลว่า ไพเราะ หรือ สนุก ม่วนน้อย ก็สนุก แต่พองาม ทำนองนั้นแหล่ะค่ะ ลืมบอกไปว่าชอบหนังสือที่ อกาธา คริสตี้แต่งมาก-กกก ค่ะ แค่ซื้อไว้ได้ไม่กี่เล่มหรอก ส่วนหนังสือที่ชอบ แต่ไม่ได้ซื้อ เพราะคนที่บ้านชิงซื้อก่อน ก็คือ บันทึกลับ ของ แอนน์ แฟร้งค์ ค่ะ เป็นเรื่องจริงที่ทำเอาอึ้งไปเลย น่าสงสาร นวนิยายของ คุณสุวรรณี สุคนธา ไม่ทราบว่าคุณBM ได้อ่านแล้วหรือยังคะ ม่วนน้อยชอบ เรื่อง คืนนี้ไม่มีพระจันทร์ มากกก ส่วนหนึ่งก็เพราะเกี่ยวกับนักศึกษาศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร ที่ใฝ่ฝัน หุหุหุ ----- มีหนังสืออะไรที่ดีดีก็ช่วยแนะนำด้วยนะคะ จากคุณ : มากระซิบบอกชื่อแล้วนะคะ (ม่วนน้อย) - [ 9 ก.ย. 46 19:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ก็ตั้งแต่เริ่มสะกดเป็นอ่านหนังสือออกน่ะแหละค่ะ... เท่าที่จำได้ก็เริ่มซื้อโดราเอมอนอ่านเองทุกอาทิตย์ตั้งแต่ ป.2 ไม่คิดว่ามันจะทำให้เรากลายเป็นคนอ่านหนังสือเร็วได้...มีประโยชน์มากจริงๆค่ะ นิสัยนั้น...มันก็ติดตัวมาจนถึงตอนนี้เลยค่ะ อ่านหนังสือได้ทุกอย่าง...ยกเว้นอยู่อย่างเดียว... หนังสือเรียน...เป็นอะไรไม่รู้...อ่านไปได้นิดนึง...ก็สลบ...เฮ้อ...- -" จากคุณ : `TeBr|nDra` - [ 9 ก.ย. 46 23:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ไม่อยากบอกเล้ยคะ ว่าเริ่มแรกจากหนังสือเรียนภาษาไทย พวกมานี มานะ ชูใจ เงี้ยคะ จำได้ว่าเปิดเทอมใหม่ซื้อหนังสือเรียนมาทีไร ต้องเอามานั่งอ่านก่อนประจำ(จนเดี๋ยวนี้ก็ยังทำ) แม่กับน้ายังล้ออยู่เลยจนปัจจุบัน แล้วซัก ป.4 มั้งคะ ก็มีญาติผู้ใหญ่ที่ชอบอ่านหนังสือท่านนึงให้ยืมหนังสือ คุณพ่อขายาว แล้วก็ นิกกับพิม (และทะยอยมาเรื่อยจนหมดที่ท่านมี) มาให้อ่าน บอกว่าเพื่อส่งเสริมการอ่านของหลาน หลังจากนั้นก็ยืมเรื่องนั้นจากห้องสมุด ขอให้พ่อแม่ซื้อเรื่องนี้ให้ แล้วก็เลยมักจะได้ของขวัญวันเกิดเป็นหนังสือประจำ กลายเป็นว่าเรารักหนังสือที่สุดในโลกเลยคะ รักอย่างถอนตัวไม่ขึ้น จากคุณ : ไม่รู้ซิ (ไม่รู้ซิ) - [ 9 ก.ย. 46 23:20:15 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เอ๊ะ! อย่าบอกเชียวนะว่าคุณอยู่แค่ชั้นม.ปลาย ถ้าหากว่าคุณมีพี่สาวอย่างตัวดิฉันเนี่ย แล้ว....ไม่บอกหรอกว่าหนังสือเล่มนั้นคืออะไร ขอเก็บไว้เป็นอารมณ์ยิ้มๆส่วนตัวดีกว่า จากคุณ : นู๋หญิงแก้มป่อง - [ 10 ก.ย. 46 11:46:29 A:202.29.80.67 X:192.168.0.156 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ตั้งแต่อยู่ ป.1 มั้ง เริ่มอ่านหนูจ๋า เบบี้ ชัยพฤกษ์การ์ตูน เรื่อยมาจนถึง ป.อินทรปาลิต แล้วข้ามรุ่น มาอ่านนิยายของทมยันตีเลย ตั้งแต่ คู่กรรม เลือดขัตติยา ทางรัก สายสัมพันธ์ ในฝัน พี่เลี้ยง คำมั่นสัญญา มงกุฎหนาม รักที่ต้องมนตรา มีแต่งานของป้าอี๊ด ล้วนๆ เลยค่ะเพราะพี่สาวหลงรักป้าอี๊ดเป็นชีวิตจิตใจ เราเลยอ่านนิยายของทมยันตี มาตั้งแต่เด็ก ส่วนวรรณกรรมเยาวชนเพิ่งจะมาอ่านตอนโต นี่ละค่ะเช่น เจ้าชายน้อย ต้นส้มแสนรัก ที่ซื้อไว้อีกหลายเล่มแต่ยังไม่ได้อ่านก็มี น้องเล็ก 2 เล่ม นาร์เนียร์ ชาร์ล็อต(กำลังอ่านอยู่) โต๊ะโตะจัง โรงงานช็อกโกแล็ต ที่เพิ่งอ่านจบไปก็งานของแจ็คเกอลีน วิลสัน เรื่องแสบกำลังสอง ถึงแม่เพี้ยนหนูก็รัก เจ็ดวันชุลมุน เรื่องอื่นๆ ก็เข้าคิวรออยู่มากเหลือเกิน บางทีต้องแอบอ่านเพราะอายคนอื่นว่าแก่แล้วมาอ่านหนังสือเด็ก ก็ตอนเด็กไม่มีตังค์ซื้อนี่คะ พอโตเลยเข้าร้านหนังสือจนปรุ แต่ชอบงานเขียนของคุณวินทร์ เลียววาริณมากเลย อ่านแล้วต้องคิด อ่านจบต้องกลับไปอ่านใหม่อีกรอบเพื่อเก็บรายละเอียดอีก ซื้อหมดทุกเล่มเลยค่ะ จากคุณ : นิดนิดหน่อยหน่อย - [ 10 ก.ย. 46 12:11:03 ]

ความคิดเห็นที่ 50 BM น้องรัก...พี่ยอมเป็นแม่ไก่ขี้บ่นดีกว่าแม่ไก่คนเก่งนะ ...อิอิ...เพราะต่อให้ใครพิมพ์ผิดพิมพ์ถูกยังไง มันก็คงไม่เพี้ยนไปเป็นอื่นได้น่ากลัวเท่าไหร่... **ถ้างงก็ย้อนกลับไปดูความเห็นที่ 43 ที่น้องชายคนเก่งตอบคุณ i_am_mori นะจ๊ะ... จากคุณ : แม่ไก่ (แม่ไก่) - [ 10 ก.ย. 46 15:29:25 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ** (Sary) ขอบคุณมากๆ ครับที่แวะมาทักทายและตอบกระทู้เพื่อนเก่าเช่นกันคร๊าบ คุณใช้ ICON ได้สวย ได้น่ารักกว่าผมเยอะเลย มีคำว่า "รัก" ด้วย อยู่ในอารมณ์นั้นหรือเปล่า??? คุณพูดได้น่ารักดีจัง ใช่ๆ หนังสือเค้า เหมือน 7-eleven ของเราจริงๆ อืมมๆๆ ทำไมผมนึกไม่ถึงนะนี่ แล้วใกล้งานหนังสือครั้งนี้เพื่อนผมจะเอารถอะไรไปบรรทุกหนังสือกลับบ้านน่ะครับ งานนี้?? ** แอบเอาหูมาฟังคนที่แอบมาบอกชื่อ (ม่วนน้อย) ผมว่าแล้วชื่อคุณต้องมาจากภาษาเหนือ ผมก็เป็นคนเมืองเหนือน๊าเจ้า นวนิยายของ คุณสุวรรณี สุคนธา เคยอ่านไม่กี่เรื่องหรอกครับเท่าที่จำได้ เคยอ่านแต่เรื่องน้ำพุมั้งครับ โดนบังคับให้อ่านเพราะว่าเป็นหนังสือ อ่านนอกเวลา แต่ก็ไม่ผิดหวังนะครับ ได้ข้อคิดดีๆ ตั้งเยอะ ต้องออกตัวไว้ก่อน นะครับว่าผมไม่ค่อยถนัดเรื่องอ่านนิยาย เพราะว่าผมความจำสั้นอ่านนิยายค้างไว้ ไม่ได้..ลืมทุกทีว่าตัวนี้เป็นใคร ยังไง อะไร ที่ไหนทุกที แฮะๆ ถนัดแต่เรื่องสั้นครับผม คุณอ่านงานของสรจักรบ้างหรือเปล่าครับ ผมชอบ ** `TeBr|nDra` ผมนึกว่าผมเป็นคนเดียวเสียอีก ฮ่าๆ หนังสือเรียนกับผมนี่ยังไงไม่รู้ไม่ค่อยถูกกัน เอ!! หรือว่าถูกกันมากเกินไปหรือเปล่า เห็นกันที่ไหนที่ไรเป็น....Z..ZZz..zz..ZZ บางเล่มมีน้ำลายติดด้วยนะครับ อี้...อุบาท (ใช้ตัวอะไรการันต์นี่) และหนังสือ แห่งการเริ่มต้นการรักการอ่านของเรายุคเดียวกันเลยครับ..โดเรมอน อัง..อัง.. น่ารักดีจังนะแมวของเรา รักรัก...โดเรมอน ** ไม่รู้ซิ "เรารักหนังสือที่สุดในโลกเลยคะ รักอย่างถอนตัวไม่ขึ้น " ว่าว!! คุณตอบได้ไง คุณเอาแฟนคุณไปไว้ที่ไหน ฮ่าๆๆ แซวเล่นนะครับ รักคนละแบบกันเนอะ เห็นหนังสือเล่มหนึ่งที่คุณพูดถึงให้ถึงกับยิ้มออกมา ผมก็รักคุณพ่อขายาวครับ เป็นเรื่องราวความรักที่น่ารักมากๆ แล้วคุณอ่านภาค 2 หรือยังครับ มีคู่รักใหม่อีกคู่ เกิดขึ้นนะครับ แล้วการให้ของขวัญที่เป็นหนังสือเป็นเรื่องที่ดีมากๆ คุณว่าจริงไหมครับ? ** นู๋หญิงแก้มป่อง โอว.....ขอโทษๆ อย่างจริงใจ ผมนึกว่าคุณเป็นพี่สาวของผมอีกคน ที่ใช้ชื่อแบบ แก้มป่องๆ นี้เสียอีกครับ เพราะสำนวนคุณสั้นๆ สวยๆ เหมือนกัน ขอโทษอีกครั้งครับ อืม เพราะว่าผมอยู่ม. ปลาย เมื่อเกือบ 7-8 ปีแล้วมั่ง แฮะๆ อายจัง น้าขอโทษจ๊า ดีใจครับที่รู้จักน้องๆ รักการอ่านอีกคนครับผม ** นิดนิดหน่อยหน่อย ใช่ครับงานของคุณวินทร์เป็นงานเขียนแนวสร้างสรรค์ บางเรื่องผมอ่านแล้ว อึ้ง..โห!! คิดได้ไงๆ เลยครับ คุณว่าไหม?? แต่ตอนนี้ผมกำลังเชียร์ให้คุณอ่าน ชาร์ล็อต แมงมุมเพื่อนรัก ให้จบ ผมประทับใจหนังสือเรื่องนี้มากๆ "ทำไมเธอถึงทำเพื่อฉันมากมายอย่างนี้ มากจนไม่สามารถตอบแทนได้" ......."เพราะเธอเป็นเพื่อนฉัน"............. ชาร์ล็อตตอบ **แม่ไก่ ไอยา!!! เป็นแม่ไก่คนเก่ง แล้วยังจะเป็นแม่ไก่ครูภาษาไทยด้วยนะครับ แฮะๆ ผมอายนะพี่ ผมมีปมด้อยเรื่องนี้ และผมจะโดนล้อเรื่องนี้ประจำ เพราะ..ผมพิมพ์สัมผัสไม่เป็น ก้มดูแป้นอย่างเดียวล้วนๆ แล้วก็เหมาเอาว่า คำที่ขึ้นหน้าจอคงถูกหมดแล้ว แล้วคิดไวกว่าพิมพ์อีกนะครับ..คิดไปโน้นแล้ว แต่ยังพิมพ์ได้ 2-3 คำอยู่เลย แฮะๆ ผมว่าถ้าคุณนุสบามาอ่านคงปลื้มที่คุณ i_am_mori ชอบงานของเธอ แต่คงกลับไปร้องไห้ ให้พี่บีมาชกผม เพราะว่าผมพิมพ์ผิด จากเก่ง.. เป็น แก่ ได้ไงนี่ ....อาย อาย.. จากคุณ : BM - [ 10 ก.ย. 46 20:23:24 ]

ความคิดเห็นที่ 52 จำไม่ได้ค่ะ รู้แต่ว่าชอบมากกว่านั่งดูทีวี เยอะเลย จากคุณ : mufc` - [ 11 ก.ย. 46 00:03:02 ]

ความคิดเห็นที่ 53 .. " หลงรักเค้า " .. .. สามปีหลังจากอดนม .. ประทับใจสีสัน และ ลายเส้น ที่เรียกว่า ..การ์ตูน.. .. อีกสามปีต่อมา..กำลังเบื่อนม(กล่อง)ที่แม่บังคับดื่ม .. ชอบอ่านเรื่องราวผจญภัย ลายเส้นพู่กัน ที่เรียกว่า ..นิยายภาพ. .. เมื่อนมเริ่มแตกพาน .. ชอบภาพปก ลองอ่านเรื่องที่มีแต่ตัวอักษรเป็นพรืด เรื่องแรก .. เพชรพระอุมา. .. ช่วงที่ถูกสั่งให้ดูนม(กล่อง)บริษัทต่าง ๆ .. เพื่อออกแบบกล่อง ส่งอาจารย์ .. กังแช คือพระเอกคนแรกที่รู้จัก .. เล็กนั่งเกี๊ยก .. และ ชอลิ่วเฮียง ของ โก้วเล้ง. .. เริ่มทำงาน ... หาเช่าห้องพักได้ใกล้ ๆ โรงงานผลิตนม .. อาเธอร์ โคแนน ดอยล์ .. เดล คาร์เนกี .. เจฟฟรีย์ อาร์เชอร์ .. กุศโลบาย ของ หลวงวิจิตรวาทการ ... .. อยากเป็นคนดี ที่ไม่สูญพันธุ์ .. เข้าช่วยประคองนางเอกให้รู้จักคำว่า .. " สมดุล " .. ( ซ้ายเธอตกเกินไป ) .. ไทยรัฐ ฉบับวันอาทิตย์ที่ 7 กันยายน ... หรือ ... นิตยสาร .. " LIPS " .. เมื่อต้องการให้จิตสงบ. ... ตอนนี้กำลังอ่านธรรมมะสี่เล่มของ หลวงพ่อชา สุภัทโท .. อยู่ครับ. จากคุณ : ศตรรฆ - [ 11 ก.ย. 46 01:08:38 ]

ความคิดเห็นที่ 54 คุณศตรรฆ คะ นามแฝงคุณแปลว่าอะไรคะอยากทราบมาก ๆ ค่ะ คุณบีเอ็ม พี่ก็คล้าย ๆนางเอกกิ่งไผ่ใบรักน้า... สวย..อึ้ม...เก่ง...และแสนงอน...ฮิฮิ..ล้อเล่น.... น้องชอบอ่าน - ำไม่ -ำ ของคุณวินทร์หรือเปล่า กำลังมี เรื่องโดนอำของนักอำ อยู่ในมติชนสุด. พี่ติดงอมแงมเลยล่ะ จากคุณ : วันที่ฝนตก ไหลลงที่หน้าต่าง (บังอร-บังเอิญ) - [ 11 ก.ย. 46 07:28:19 ]

ความคิดเห็นที่ 55 "คนที่ชอบอ่านวรรณกรรมเยาวชน มักจะมีความทรงจำที่ดีในวัยเด็ก..และมองโลกสวยงาม" อืม..อย่างแรกอาจจะจริงนะ แต่อย่างหลังนี่ไม่แน่ใจ แต่ก่อนก็มองโลกสวยงามอยู่หรอกค่ะ แต่ตั้งแต่มาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวงที่ต้องระวังตัวเองอยู่ตลอดเวลา ก็เริ่มจะมองว่าโลกไม่สวยงามอย่างต้องการซะแล้ว.เอ...หรือเป็นเพราะว่าพักหลังหันมาอ่านหนังสือแนวฆาตกรรมซ่อนเงื่อน หรือเปล่านะ? จากคุณ : min (STR) - [ 11 ก.ย. 46 11:44:40 ]

ความคิดเห็นที่ 56 หวัดดีค่ะ คุณ ศตรรฆ จากคุณ : ม่วนน้อย - [ 11 ก.ย. 46 12:01:48 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ** mufc` พ่อของพูดให้ฟังเสมอๆ จนทำให้เชื่อฝังใจ "รู้จักดูทีวีให้น้อยลง และให้รู้จักมีเวลาอ่านหนังสือให้เยอะขึ้น" ไม่ได้ว่ารายการทีวี ไม่ดีทั้งหมด แต่ว่าส่วนใหญ่บ้านเราหนักไปทางบันเทิง..ดาราหนักไปหน่อย จะเลือกดูรายงานที่คิดว่าดีจริงๆ อย่างรายการโปรดต้องดูทุกวันนี่...นี่เลย "ที่นี่ประเทศไทย" อืมม แต่คุณ mufc` โฆษณาทางทีวีเดี๋ยวนี้น่าดูขึ้นเยอะครับ ** ศตรรฆ รู้สึกว่าคุณจะมีความผูกพันธ์อยู่กับ "นมๆ" ยังไงชอบกลนะนี่ อ้างหรือเล่ายังไง วัยไหนก็ไปเกี่ยวได้ทุกที ขอบคุณที่แวะมาตอบกระทู้ และอืมม..อีกอย่างตอนนี้คุณดังแล้วนะนี่ สาวน้อย สาวใหญ่ ถามถึงชื่อคุณ กันใหญ่ว่าแปลกว่าอะไร เร๊ว..มาเฉลยเร็วๆ ** วันที่ฝนตก ไหลลงที่หน้าต่าง (บังอร-บังเอิญ) ขนาดนั้นเลยหรือนี่ "สวย..อึ้ม...เก่ง...และแสนงอน" บ่ะ!! หัวกระไดบ้านจะแห้งหรือนี่ หรือว่าอ่านนิยายมากจน...หลงผิด งานเขียนของคุณวินทร์เรื่อง - ำไม่ -ำ ไอยา!! ยังไม่เคยอ่านเลยครับ เป็นหนังสือหรือว่าคอลัมม์ในนิตยสาร ผมตกข่าวๆ หรือนี่ ปล. แล้วอาศัยกระทู้ผมจีบหนุ่มทำไมครับ ** min (STR) ฮ่าๆ อาจมีส่วนครับอาจมี หนังสือแนวฆาตกรรมซ่อนเงื่อนที่คุณว่า เพื่อนผมคนหนึ่งอ่านๆ หนังสือแนวนี้เยอะมาก ...จน นอนคนเดียวไม่ได้ เปิดไฟตลอด ไม่ได้กลัวผีนะ บอกว่ากลัวมีใครคิดทำร้าย อาบน้ำก็ไม่ปิดประตู ข่าวฆาตกรรมในหนังสือพิมพ์หาว่าต้องเป็นคดี...ซ่อนเงื่อน ทุกที คุณว่าเพื่อนผมเป็นหนักไปหรือเปล่าครับ ฮ่าๆ แต่เค้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ นะครับ แต่ผมว่าคุณ min (STR) ดีกว่าเพื่อนผมมากเลยครับ สมควรแล้วที่คุณต้อง มองอย่างนั้นบ้างเพื่อความอยู่รอบในเมืองหลวง คุณมองโลกตามความเป็นจริงครับ ** ม่วนน้อย ว๊า!! อีกคนแล้ว ไม่ยอมนะครับ รักคุณ ศตรรฆ มากกว่าผมได้ไง จากคุณ : BM - [ 11 ก.ย. 46 17:19:21 ]

ความคิดเห็นที่ 58 อืมมม...นึกไม่ออกเหมือนกันแฮะ..ไม่รู้ตัวเลย..เรานึกว่าเราไม่เก่ง ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือ..แต่จากที่อ่านความเห็นของทุกๆคน..ปรากฏว่าเราก็เคยอ่านเหมือนกันตั้งหลายเล่ม...โอ้..จริงเหรอเนี่ย!!เราก็เป็นนักอ่านเล็กๆเหมือนกันแฮะ...ภูมิใจจัง...รู้สึกเหมือนกันที่ว่ามีความสุขเมื่อได้อ่านหนังสือ(ชอบดมหน้ากระดาษอ่ะ..หอมมมม..)ชอบคุยถึงหนังสือที่ชอบกับเพื่อนๆ ..ชอบเข้าร้านหนังสือ..(ตะบี้ตะบันเข้ามันไปทุกๆร้าน)..ชอบห้องสมุด..และอยากมีห้องสมุดส่วนตัว มีร้านหนังสือเล็กๆเหมือนกัน...จ้า จากคุณ : โต้_โต๋เต๋ - [ 11 ก.ย. 46 19:31:53 ]

ความคิดเห็นที่ 59 พลาดกระทู้นี้ไปได้ไงเนี่ย? ^^" อื้อ พี่เองก็จำไม่ได้แฮะว่า รักการอ่านตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะ นึกย้อน ๆๆๆ ไป ก็รักหนังสือมาตั้งนานแล้วอะนะ ตอนเด็ก ๆ จะชอบอ่านการ์ตูนมากที่สุด แล้วก็พวกสารานุกรมอะนะ พ่อกับแม่พี่เป็นคนชอบอ่านอยู่แล้วด้วยมั้ง ที่บ้านก็เลยมีหนัสือ เต็มไปหมด ^^ จากคุณ : Clear Ice - [ 11 ก.ย. 46 22:01:23 ]

ความคิดเห็นที่ 60 แหม แหม แหม ....คุณน้องบีเอ็ม พี่จะรักหรือสนใจคนอื่น มากกว่าได้อย่างไร เพียงแค่เปิดพจนานุกรมแล้วไม่พบความหมาย..ศตรรรฆ ก็เลยถามเจ้าตัวดูหน่อยก็เท่านั้นน.... น้อยอกน้อยใจด้ายย.... -ำ,ไม่ -ำ ....เป็นคอลัมน์ของคุณ วินทร์ในมติชนสุดค่ะ 2สัปดาห์มานี้ว่าด้วย bible code ซึ่งมีคน..จำชื่อไม่ได้ claimว่า เหตุการณ์หลาย ๆเหตการณ์สามารถรู้หรือทำนายได้ ก่อนถ้าแกะ bible code ออก (ฉบับภาษาดั้งเดิม,ฮิบรู?) แต่พี่คิดว่ามันดูเหมือนเป็น retrospective study มากกว่า แล้วอีกสัปดาห์ต่อมาก็มีท่านผู้อ่านหรือผู้รู้?อีกท่านมาชี้ให็เห็นว่า ในข้อเขียนหรือpaperต้นฉบับมีข้อน่าสงสัยอยู่มากกก.. ลองหาอ่านนะ จากคุณ : ศตัฆนี! (บังอร-บังเอิญ) - [ 11 ก.ย. 46 22:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 61 จากตอนแรกไม่คิดจะตอบกระทู้นี้เลย แต่พออ่านที่ทุกคนตอบแล้วเลยอยากคุยด้วยค่ะ ถ้าจะใช้คำว่าหลงรักล่ะก็คงเพิ่ง4-5ปีที่ผ่านมาเนี่ยแหละ แต่เมื่อนึกเท้าความไป จุดเริ่มต้นมันเริ่มตั้งแต่ตอนเด็กๆเลย พอได้หนังสือของเทอมใหม่มาก็จะอ่านจนจบก่อนเปิดเทอมแต่อ่านแค่วิชาภาษาไทยนะแล้วก็เลือกแต่ที่มันเป็นเรื่องๆนะ ต่อมาก็เจออะไรก็อ่านดะเลย ทั้งการ์ตูน เรื่องสั้น นิยาย อ่านได้หมดยกเว้นประเภทวิชาการ ก็เลยเรียนไม่เอาไหน แปลกเหมือนกันนะเพราะพ่อแม่ไม่ได้ปลูกฝังกันเท่าไหร่ ห้ามอ่านหนังสืออ่านเล่นด้วยซ้ำ สงสัยคงเพราะห้ามนี่แหละมั้งถึงทำให้ยิ่งชอบ ก็เรามันเด็กดีไง ฮิฮิ จากคุณ : จิ๊บ (jupjeep) - [ 12 ก.ย. 46 00:32:42 ]

ความคิดเห็นที่ 62 จำได้ว่าตอนเด็กเห็นพ่อกับแม่เช่าหนังสือนิยายมาอ่านก็เลยขออ่านบ้างซึ่งก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกครับเพราะแค่8-9ขวบเองตอนนั้น เรื่องนั้นคือเพชรพระอุมาครับซึ่งกว่าจะอ่านจบได้จริงๆก็ต้องรออีกนับสิบๆปีให้หลัง จากนั้นก็เริ่มซื้อหนังสือการ์ตูนครับเริ่มจากการ์ตูนเล่มละบาทรู้สึกว่าสนุกมากครับตอนนั้นพอโตขึ้นมาอีกนิดก็อ่านการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องแรกๆคือโดราเอมอนและคอบร้า แล้วพอขึ้นม.1ก็เข้าร้านหนังสือเช่าแล้วอ่านมันเกือบหมดร้านจนสนิทกับคุณลุงเจ้าของร้านและได้อ่านฟรีในตอนหลังๆ โดยเริ่มอ่านจากเรื่องชุดสามเกลอพอหมดแล้วก็พวกนวนิยายของพนมเทียนทั้งหมด ของอรวรรณ น้อย อินทนนท์ ยาขอบ เรื่องของไม้ เมืองเดิมนี่อ่านครบแล้ว และก็ในที่สุดพออ่านนิยายไทยหมดก็เริ่มลุยอ่านกำลังภายในจนติดงอมแงม พอขึ้นม.3ผมก็อ่านหนังสือในร้านเช่าจนหมดพอดีย้ายบ้านก็เลยห่างเหินจากหนังสือไปบ้างจนถึงตอนเรียนม.5ก็เริ่มอ่านนิยายวิทยาศาสตร์แปลครับ โดยชุดที่ชอบที่สุดคือชุดสถาบันสถาปนา แต่ที่ผมคิดว่าเป็นยุคทองในการอ่านหนังสือของผมคือตอนที่ได้เรียนมหาวิทยาลัยนี่แหละครับเพราะทั้งหนังสือในสำนักหอสมุดเอยร้านเช่าหนังสือหน้ามหาวิทยาลัยเอย สวรรค์ดีๆนี่เองครับ จนตอนนี้ทำงานหาเงินเองได้แล้วก็เริ่มทำสิ่งที่ฝันไว้ตั้งแต่เด็กๆครับคืออยากมีห้องสมุดส่วนตัวตอนนี้ก็เริ่มเก็บสะสมหนังสือไปเรื่อยๆหวังไว้ว่าอีกไม่นานฝันคงจะเป็นจริง จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 12 ก.ย. 46 05:52:06 ]

ความคิดเห็นที่ 63 - ตอนเรียนชั้นประถม เริ่มจากหนังสือการ์ตูนเล่มละบาท (สมัยนั้น) นิทานอีสบ หนูจ๋า เบบี้ - พอขึ้นมัธยมต้น อ่านโดราเอมอนติดหนึบเลย - มัธยมปลาย อ่านหนังสือนอกเวลา Daddy long legs เขาชื่อกานต์ ปุลากง ทุ่งมหาราช ฯลฯ หลงไหลหนังสือชุดบ้านเล็กมาก - เป็นสาว - จนถึงปัจจุบัน อ่านหนังสือเกือบทุกประเภท แวะเข้ามาสอดส่ายที่โต๊ะห้องสมุดบ่อยๆ จากคุณ : ์Nobit (Nobit) - [ 12 ก.ย. 46 12:46:16 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เห็นทีคุณ BM ต้องแนะนำให้เพื่อนอ่านหนังสือแนวอื่นบ้างนะเนี่ย รู้สึกอาการน่าเป็นห่วง...วรรณกรรมเยาวชนก็ได้ จะได้มองโลกสวยงามไง อิอิ.. หรือนิยายรักโรแมนติกดีนะ? จากคุณ : min (STR) - [ 12 ก.ย. 46 15:14:29 ]

ความคิดเห็นที่ 65 แง๊วววววววววว ดันไปตั้งกาทู้ซ้ำ ไว้ในถนนนักเขียน เพิ่งเหลือบสายตาแวบมาเห็น กาทู้หน้าหนึ่งของห้องสมุด เอ่อคำตอบสำหรับการรักการอ่าน เขียนไว้แล้วอ่ะ ที่... ~~~ รำลึกความหลัง เมื่อครั้งยังเด็ก : หนังสือเล่มแรก ~~~ [ความเรียง] http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2452528/W2452528.html ก๊อบมาก็ได้ อิอิ ******************* มารำลึกความหลังกันหน่อยดีกว่า สมัยเด็กๆ จำได้ว่าตั้งแต่เข้าโรงเรียนพอเริ่มสะกดผสมคำได้ ก็เริ่มอ่าน แม้ที่บ้านจะไม่ได้มีหนังสือมากมายนัก แต่ก็มีหนังสือพิมพ์ ที่จะรับประจำทุกวัน แม่ของเราจะเป็นคนที่ชอบ ยุให้เราอ่านนู้น อ่านนี่ให้ฟัง อย่างเวลานั่งรถไปไหนๆ ก็จะให้เราอ่านป้ายต่างๆ ตามข้างทาง พอเราอ่านได้ อ่านถูกแม่ก็จะชม ทำให้เราอ่านหนังสือค่อนข้างจะคล่องและ อ่านได้ค่อนข้างเร็วกวาเด็กวัยเดียวกัน พอเริ่มรู้สึกตัวว่าเก่ง ( คิดเอาเอง ) ก็ชอบมาแย่งหนังสือ นิยายแม่ไปอ่าน แม่เราก็เลยให้เราอ่านให้ฟัง ทั้งๆที่ถูกบ้างผิดบ้างนั่นแหละ สมัยนั้น หนังสือประจำบ้านนอกจากหนังสือพิมพ์แล้ว ก็จะเป็น นิตยสาร ที่มีนิยายรวมเล่ม เป็น ตอนๆ ชื่อ " ทานตะวัน " ออกวางทุกวันพฤหัส ที่บ้านเรา ก็จะซื้อทุกอาทิตย์ แล้วเราก็จะทำหน้าที่อ่านให้แม่ฟัง ทั้งๆที่ยังไม่ค่อยเข้าใจด้วยซ้ำไป จนโตพอสมควร หนังสือเล่มแรกที่ได้อ่านแบบจริงจังเลย ก็คือ " เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก " เล่มนี้แม่ซื้อให้จากงานอะไรสักอย่างจำไม่ได้ รู้แต่ว่าเป็นหนังสือที่อ่านแล้วอ่านอีก อ่านจบแต่ละตอนก็จะไปถามแม่ว่าสมัยก่อนเป็นอย่างนั้นจริงๆเหรอ แล้วหนังสือเล่มนี้ในปัจจุบันก็หายไป นึกแล้วก็เสียดายเหมือนกัน เล่มถัดมา ก็คือ ศรีธนชัย เล่มนี้ชอบมากกกก อ่านทีไรก็ขำ แล้วมีหลายเล่มมากๆ ไม่ว่าจะฉบับสั้น ยาว เล่มเล็ก ใหญ่ อาจเป็นเพราะแม่ชอบมั้ง หรือ อย่างไรก็ไม่แน่ใจในที่มาของหนังสือเหล่านี้ รู้แต่เห็นมันมีอยู่ในบ้านก็หยิบมาอ่าน จากนั้น ก็อ่านมาเรื่อยๆ ทุกอย่างทุกประเภท ติดอยู่อย่างเดียว ตรงที่ทุนทรัพย์ไม่ค่อยจะถึง เลยไม่ค่อยมีหนังสือเป็นของตัวเองมากมายนัก อาศัย ยืมเค้าอ่านไปเรื่อยๆ ตอนนี้ถ้าจะถามว่าชอบหนังสือ เล่มไหนมากที่สุด ก็คงจะบอกว่า ชอบ " เจ้าชายน้อย " ที่สุด เชยไหมนั่นที่ตอบอย่างนี้ เพราะคิดว่าคงมีคนไม่น้อยที่ชอบหนังสือเล่มนี้ สาเหตุที่ชอบและ ประทับใจก็เพราะ เนื้อเรื่องของเจ้าชายน้อย มันจะอ่านง่ายๆ แต่ถ้าคิดตามไปเรื่อยๆ จะรู้สึกว่ามันจะได้อะไรค่อนข้างมาก โดยเฉพาะ การคิดการมองคนแบบง่ายๆ ไม่ซับซ้อน เหมือนตอนที่เจ้าชายน้อยไปตะเวนตามดาวต่างๆ แล้วเจอผู้คนหลากหลาย ทั้งบ้าอำนาจ ทั้งบ้างาน ทั้งบ้าเงิน แต่สิ่งเหล่านั้นกลับดูไร้สาระเหลือเกินสำหรับความคิดเจ้าชายน้อยที่เป็นเพียงเด็กคนหนึ่งที่สนใจความรู้สึกมากว่าสิ่งเหล่านั้น เจ้าชายน้อยเพียงห่วงใย ว่าดอกไม้จะเป็นอย่างไร จะรู้สึกอย่างไร ในขณะที่ผู้ใหญ่บางคนสนใจเพียงแค่ว่า ต้องหาเงิน ต้องมีอำนาจ และ เมามาย ชอบบบบบบบบ มากๆ จากคุณ : *แชมพู* - [ 13 ก.ย. 46 01:50:16 ]

ความคิดเห็นที่ 66 แซวคุณศตรรฆมากๆ เดี๋ยวเขาไม่มาตอบด้วยนะเออคุณ BM --------- คุณ BM อย่าเพิ่งน้อยใจไปสิคะ เพราะว่า คงมีแต่คนรักคุณเต็มกระทู้ไปหมดแล้วล่ะ จากคุณ : ม่วนน้อย - [ 13 ก.ย. 46 11:27:19 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ตั้งแต่จำความได้แล้วค่ะ แต่ตอนเด็ก ๆ บอกตรง ๆ ว่าไม่มีปัญญาซื้อหนังสืออ่านหรอกค่ะ จะรบกวนแม่ก็เกรงใจ เพราะค่าใช้จ่ายในบ้านก็เยอะมากพออยู่แล้ว เลยต้องเอาเงินค่าขนมที่ได้นี่แหละเก็บเล็กผสมน้อยจนซื้อการ์ตูนได้ แต่การ์ตูนก็ไม่ใช่สิ่งที่ชอบหรอกค่ะ ชอบหนังสือที่เป็นเล่ม ๆ แบบพ็อคเกตบุ๊คมากกว่า ตอนนี้ทำงานแล้วเลยสานฝันเมื่อครั้งเยาว์น่ะค่ะ ด้วยการซื้อหนังสือที่อยากจะอ่านโดยที่ไม่ค่อยคิดหรอก เคยซื้อสูงสุดวันนึงจำไม่ได่แล้วว่ากี่เล่ม แต่หมดเงินไป 1500 กว่าบาทภายในวันเดียวเพื่อซื้อหนังสือมาอ่านน่ะค่ะ อิอิอิ ผลคือเดือนนั้นกินแกลบแทนข้าวตั้งแต่ต้นเดือนเลยค่ะ จากคุณ : KatrinaHighkick - [ 13 ก.ย. 46 15:01:50 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ** โต้_โต๋เต๋ สวัสดีครับผู้ที่เรียกตัวเองว่า "นักอ่านเล็กๆ" คุณเรียกตัวเองได้น่ารักนะครับ แต่ผมของเรียกคุณว่า "นักดมเล็กๆ" ด้วยนะครับ เพราะว่าคุณชอบดมกระดาษ หนังสือด้วยนี่ใช่ไหมครับ? ครับ กลิ่นกระดาษนี่แหละครับเป็นเสน่ห์ อย่างหนึ่งที่หนังสือมี และเทคโนโลยีมีได้ไม่เหมือน คุณว่าคุณอ่านหนังสือ เหมือนเพื่อนๆ ตั้งหลายๆ เล่ม บอกกันหน่อยซิครับว่าเล่มไหนบ้าง? ปล. ขอให้ฝันที่จะมีห้องสมุดของคุณเป็นจริงครับ ผมว่าคุณต้องมีความสุขมากๆ เลย ** Clear Ice ช่าย!!! ผมก็เกือบจะงอนพี่เหมือนกันครับ ที่ไม่ยอมแวะมาเยี่ยมน้องชายบ้างเลย เกือบ โป้งๆๆ กันเลยนะ แฮะๆ แต่โหนิสัยรักการอ่านของพี่ท่านถ่ายทอดมา ทางพันธุกรรมเลยนะครับนี่ มีเชื้อสายรักการอ่านนี่เอง ต้องขอบคุณคุณพ่อคุณ พี่ Clear Ice ครับที่ทำให้เรามีนักเขียน นักอ่านสาวและสวยอย่างทุกวันนี้..เนอะ ** ศตัฆนี! (บังอร-บังเอิญ) โห!! ไม่รู้ความหมายของชื่อคนอื่น แล้วยังตั้งชื่อตัวเองให้คนอื่นงงอีกด้วยนะครับพี่ อืมม.. ดีครับ ชื่อนี้จะได้เรียกยากๆ คนจะได้จำไม่ได้ หนุ่มๆ จะได้กลัวไม่กล้าเรียก ฮ่าๆ ขอบคุณครับที่มาเฉลยข้อข้องใจของผมเรื่องคอลัมน์ -ำ,ไม่ -ำ ....ของคุณ วินทร์ในมติชน ต้องไปหาอ่านแล้วครับ ขอบคุณอีกครั้งครับพี่ ปล. ก็ลองสนใจคนอื่นมากกว่าน้องชายตัวเองซิครับ..จะประกาศให้คนอื่นในกระทู้รู้เลยว่า "พี่สาวคนสวยใจร้ายก็มีด้วย" ** จิ๊บ (jupjeep) น่าน้อยใจจังครับที่อ่าน ............... "ตอนแรกไม่คิดจะตอบกระทู้นี้เลย" แต่ก็มีได้ปลื้มกับ..................."แต่พออ่านที่ทุกคนตอบแล้วเลยอยากคุยด้วยค่ะ" อย่างนี้ต้องยกความน่าสนใจและความดีให้กับเพื่อนๆ คนอื่นๆ ที่มีน้ำใจ แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนพูดคุยกันในกระทู้นี้ ทำให้คุณจิ๊บ (jupjeep) อยากเข้ามา พูดมาคุยกันได้ ขอบคุณครับขอบคุณมากที่แวะเข้ามาพูดคุย แค่นี้เจ้าของ กระทู้ก็ปลื้มไปหายแล้วครับ คุณเหมือนผมเลยครับถนัดแต่อ่านหนังสือที่ ไม่ใช่วิชาการ เป็นมาแต่เด็กเหมือนกันเล๊ย ** อ๊อดน้อยใส่แว่น ขอให้ฝันคุณอ๊อดน้อยใส่แว่นเป็นจริงเช่นกันกับเพื่อนๆ หลายๆ คนนะครับ การได้มีห้องสมุดเก็บหนังสือที่รักที่ชอบเป็นของตัวเองจะเป็นความสุขอย่างยิ่ง ของคนรักหนังสือ ใช่ครับการได้อยู่ใกล้กับสิ่งที่เรารัก การได้สะสมสิ่งที่เรารัก เป็นความสุขที่ยากบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ คุณอ๊อดน้อยใส่แว่นว่าอย่างนั้น ไหมครับ? คงเหมือน "สวรรค์ดีๆ" เหมือนที่คุณว่าแน่ๆ ผมเองก็ฝันเหมือนคุณ การที่ได้วาดภาพตัวเองนั่งอยู่ในห้องหนังสือของตัวเอง การได้พูดคุยแนะนำให้ คนอื่นๆ ที่สนใจได้รู้จักหนังสือที่เรารัก..โอ... ** (Nobit) ขอบคุณที่แวะเข้ามา "สอดส่ายที่โต๊ะห้องสมุดบ่อยๆ " ตอนแรกผมก็ แวะเข้ามาอ่านๆ เล็กๆ แบบคุณเหมือนกันครับ แต่ขอเตือนไว้ก่อนครับว่า ถ้าได้รู้จักห้องนี้ น้ำใจของเพื่อนๆ ที่ในห้องนี้เพิ่มขึ้น คุณจะหลงเสน่ห์ ที่นี่เหมือนผม เหมือนสภากาแฟใหญ่ที่มีเพื่อนๆ รู้ใจ คอเดียวกันได้พูดคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้เสมอ ทุกเวลา แวะเข้ามาบ่อยซิครับจะได้เป็น เพื่อนกัน ดีใจที่ได้รู้จักนะครับ เรารู้จักกันแล้วน๊า ** min (STR) อืมม!! ดูเข้าท่าดีนะครับสำหรับคำแนะนำของคุณ แต่ถ้าให้เพื่อนผมอ่าน วรรณกรรมเยาวชน กับ นิยายรักโรแมนติกด้วย เพื่อนผมก็จะกลายเป็น ทั้งคนมองโลกในแง่ดีและโรแมนติกด้วย..แบบผมซิครับ..ว๊าว......(ห้ามแหวะนะครับ) ** *แชมพู* แน่ะ!! ยังไม่ใครแซวเลยนะ รีบก๊อปมาเชียวนะ ถึงไม่ก๊อปมาผมก็ ต้องตามไปอ่านอยู่ดีครับ แต่ก๊อปมาให้ก็ขอบคุณครับผม ผมคนหนึ่งครับที่ยืนยันได้ว่าคุณไม่ได้เชยที่ชอบ " เจ้าชายน้อย " เพราะว่าเป็นหนังสือดีที่อยู่ในดวงใจหลายๆ คนเชียวนะครับ ใช่ๆ ชอบตอนเหมือนกันเลยครับ ชอบตอนเจ้าชายน้อยกับดอกไม้ และต้องฝากชมกุศโลบายอันชาญฉลาดของคุณแม่คุณแชมพูจริงๆ ครับ ท่านเข้าใจส่งเสริมการอ่านของคุณจังครับ ผมอ่านแล้วประทับใจมาก ผมคิดภาพตามได้เลยครับว่าคุณต้องยิ้มและมีความสุขมากๆ เลยครับ ตอนเขียนเล่าเรื่องนี้..ถูกต้องไหมครับ? ** ม่วนน้อย ท่าทางจะจริงอย่างคุณ ม่วนน้อย ว่าครับ เพราะว่าคุณศตรรฆ ไม่มาเลย ไม่รู้ไปอายม้วนต้วนเขินสาวๆ อยู่ที่ไหนแล้ว ..เนอะ ประกาศ กลับบ้านมาด่วน ผู้ปกครองยกโทษให้แล้ว..แฮะๆ ใครๆ ไหนๆ ไม่เห็นมีใครในกระทู้บอกรักผมซักคำ..โห!! เค้าสงสารแหละครับเลยเข้ามาช่วยๆ ตอบ จิ๊ง..จริง...BM น่าสงสาร อ้อนก็ไม่เก่ง แต่รักหมดใจ..อ้าวนั้น ปล. แล้วคุณเป็นคนเหนือเหมือนผมหรือเปล่าครับนี่ม่วน (สนุก)น้อยๆ ? ** KatrinaHighkick ผมอยากให้เด็กๆ หลายคนมาอ่านที่คุณตอบกระทู้จังครับ ผมว่าหนังสือทุกประเภทมีประโยชน์ ไม่ว่าจะเป็นการ์ตูนหรือว่า หนังสือแบบไหนๆ ผมนึกถึงภาพเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ เก็บค่าขนมไว้ ซื้อหนังสือที่ตัวเองชอบอ่านเองโดยไม่ขอทางบ้าน เพราะรู้ว่าจะเป็น การรบกวน คุณรู้ไหมครับว่าผมอึ้งไปเลยนะ ผมให้คิดถึงตัวเองตอนเด็กๆ ที่ต้องทำตัวเป็นเด็กดี ทำการบ้านเอง ช่วยพ่อแม่ทำงาน เพื่อท่านจะได้แบ่งเงิน ค่าใช้จ่ายที่บ้านมาซื้อหนังสือให้ผมอ่าน บ้านผมตอนนั้นก็ฐานะไม่ค่อยดีครับ ผมจึงรู้สึกว่าหนังสือเป็นของที่มีค่ามากๆ สำหรับผม ขอบคุณมากๆ ครับ ที่เข้ามาพูดคุยกัน ปล. อย่าซื้อการ์เยอะอีกนะครับ เดี๋ยวผอมแย่ ~~~ ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกๆ คนนะครับที่แวะมาตอบกระทู้ให้กำลังใจกันเสมอๆ ~~~ จากคุณ : BM - [ 14 ก.ย. 46 15:22:55 ]

ความคิดเห็นที่ 69 อ่านกระทู้นี้ไปก็อมยิ้มไป ไม่คิดจะเขียนอะไรหรอก ขอแค่เก็บความทรงจำดีๆไว้เท่านั้น แต่พอเห็นชื่อคุณ ศตรรฆ ก็สะดุดใจ แล้วเห็น คุณศตัฆนี ความทรงจำในวัยเด็กก็ผ่านเข้ามาในหัว ถามคุณ ศตรรฆ ก่อน ชื่อคุณแปลว่าอะไรคะ แต่ ศตัฆนี แปลว่า อาวุธร้ายแรงที่ฟาดฟันแต่ละที ฆ่าคนได้เป็นแสน ใช่ไหมคะ ศตรรฆ ก็น่าจะเหมือนกันใช่ไหมคะ เมื่อสมัยเราอยู่ ม.2 เราใช้เวลาเป็นวันๆ นั่งเปิดพจนานุกรม หานามแฝง ที่มีตัวอักษรชื่อหน้าของเรา ก็ได้ชื่อนี้มา เพราะเราเขียนการ์ตูน แล้วหนังสือ เด็กก้าวหน้า ลงการ์ตูนของเรา ได้เงินมา 200 บาทมั้ง ดีใจจนเก็บไปฝันว่าเราจะเป็นนักเขียนการ์ตูน และจะเป็นนักเขียนที่รุ่งโรจน์ โดยจะใช้นามแฝงว่า ศตัฆนี ใช่ค่ะ เราเป็นนักอ่านรุ่นเดียวกับคุณหนอนตัวกลมมั้ง ตอนนี้ก็แก่นิดหน่อยแล้วค่ะ หนังสือหรือคะ เราไม่เคยหลงรักเค้าเลย ถ้าหลงรัก เราก็ต้องอยากแต่งงานกับเค้าใช่ไหม แต่เราไม่เคยอยากแต่งงานกับเค้าเลย ขอยกให้เค้าเป็นเพื่อนสนิทดีกว่า เราเคยหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังด้วยกัน (พล นิกร กิมหงวน ไง) เราเคยร้องไห้ด้วยกัน (อ่านนิยายเรื่องสายรุ้งมั้ง แล้วเรื่องต้นส้มแสนรัก ร้องห่มร้องไห้จนตาบวม) หรือเคยนอนกอดกันภายใต้ผ้าห่มผื่นเดียวกัน (อ่านเรื่องผี) เค้าคือเพื่อนที่ดีที่สุดค่ะไม่เคยห่างไกลกันเลย แม้สักวันเดียว เค้าอยู่บนเตียงตลอด 365 วัน (สามีซะอีกที่ยังไปต่างจังหวัดบ้าง) ในห้องน้ำเราเค้าก็มีอยู่ นะบางทีนั่งอ่านเค้าในห้องน้ำ จนสามีต้องตะโกนเรียก พอเราถามว่ามีอะไรหรือ เค้าบอกว่า เปล่าคิดว่าตกส้วมตายไปแล้ว ตั้งแต่จำความได้ ก็อ่าน เบบี้ หนูจ๋า เด็กก้าวหน้า ชัยพฤกษ์ ชัยพฤกษ์การ์ตูน บางกอก สกุลไทย ขวัญเรือน กุลสตรี อ่านทั้ง ปริศนา เจ้าสาวของอานนท์ พจมาน ฟ้าจรดทราย บ้านทรายทอง อ่านทั้ง ลี้คิมฮวง เต้งพ้ง เซี่ยวฮื้อยี้ ชอลิ้วเฮียง อ่านทั้งพลนิกร กิมหงวน ระพินทร์ ภูไทย บ้านเล็กในป่าใหญ่ และอีกหลายสิบเล่ม ทั้งหมดนี้ อ่านตั้งแต่ยังไม่จบ ป.7 ที่จำได้เพราะเราห่างจากเพื่อนเก่านี้ไปพักใหญ่เพราะเข้าำไปเรียน ม.ศ. 1ที่กรุงเทพ แล้วไปหลงแสงสีกรุงเทพอยู่พักใหญ่ไม่ได้ อ่านหนังสือไปเกือบ 2 ปี พอเบื่อแสงสีกรุงเทพ ก็หันมาอ่านเรื่องแปล และนิยายวิทยาศาสตร์ ที่ตลกมากก็คือ พอเราโตมาเราก็แทบไม่ได้อ่านการ์ตูนอีกเลย เพราะเราอ่านแล้วหาช่องต่อไม่ค่อยเจอทำให้รำคาญ จนจบทำงานแล้ว เกิดไปอ่าน ดรากอนบอลของหลานเพื่อน ติดแฮะ ต้องไปเข้าร้านหนังสือแล้วตามอ่านการ์ตูน ดราก้อนบอล ติดจนไม่กิน ไม่นอน อ่านจนต้องรอให้เขาออก จนเดี๋ยวนี้เลิกอ่านไปแล้วรอไ่ม่ไหว คงสงสัยสิว่าทำไมเราอ่านหนังสือได้เยอะแยะ ที่บ้านไม่ใช่ห้องสมุด ต้องยกความดีให้พ่อ และการเกิดเป็นเด็กต่างจังหวัด เราเป็นเด็กต่างจังหวัดอยู่ในโรงงาน บ้านเรารับหนังสือแค่ เด็กก้าวหน้า และสกุลไทยเท่านั้น ส่วนบางกอก ขวัญเรือน กุลสตรี นั้นบ้านข้างๆกันเป็นคนรับแล้วเราแลกกันอ่าน ก็มีอยู่ 4-5 บ้านที่เราแลกหนังสือกันอ่าน เราเลยสบายไป ได้อ่านนิยายหลายสิบเรื่องในคราวเดียว (เสียเงินนิดเดียว) ส่วนเรื่องจีน พ่อจะไปเอามาจากไหนไม่รู้อาทิตย์ละ 3-4 เรื่อง เรื่องละประมาณ 15-20 เล่ม พวกเราก็จะตลุยอ่าน ที่สนุกก็คือ เรามีพี่น้องกัน 6 คน และแม่อีกคนที่เป็นหนอนหนังสือ อ่านเรื่องจีนนี่ พอเราอ่านไปแล้ว แล้วพี่ๆมาอ่านต่อเราต้องทำเวลาอ่านให้จบก่อนที่พี่ๆจะแซงหน้าได้ เพราะถ้าเค้าแซงหน้าและมาอ่านเล่มของเราเราก็ต้องรอ หรือไม่งั้นก็ต้องไปอ่านเล่มหนึ่งของอีกเรื่องหนึ่ง หัวสมองนี้บางทียังงงเลย และแม่จะชอบถามชื่อตัวละครเรื่องนั้นเรื่องนี้ ต้องยกความดีให้แม่เลย เพราะเราจะอ่านหนังสือเร็วและอ่านชื่อตัวสะกดได้เก่งมาก นอกจากนั้นแล้วในโรงงานมีอยู่บ้านหนึ่งมีหนังสือนิยายของทั้ง ทมยันตี ม.มธุการี ว.ณ ประมวลมารค ว.วินิจฉัยกุล (คนนี้เราชอบมาก) โอ้ยเยอะแยะ พวกเราชอบไปยืมนิยายมาอ่านแล้วบ้านนี้ก็ชอบพวกเรานะ เพราะเราอ่านกันเร็ว อ่านจบก็เอามาคืน เฮ้อ คิดถึงวัยเด็กจัง ทำไมเราไม่เคยเบื่อเค้า @ หนังสือ @ ซักทีก็ไม่รู้ จากคุณ : ผ่านมา - [ 14 ก.ย. 46 17:19:31 A:202.133.169.218 X: ]

ความคิดเห็นที่ 70 คุณผ่านมาคะ...ผ่านมาแล้วห้ามผ่านไปนะ ้เดี๋ยวจะมีคน(เจ้าของกระทู้)น้อยอกน้อยใจ.... เต็งพ้ง,ชอลิ้วเฮียง,ลี้คิมฮวง,อ้อขอเพิ่ม เอี๊ยบไค.. พระเอกในใจของดิฉันเช่นกัน พล,นิกร,กิมหงวนและ..ง่า...ดร.ดิเรก คิดถึงทีไรอารมณ์ดีทุกที แต่ว่าระพินทร์ ไพรวัลย์มังคะ ระพิน ภูไทนี่ นักเขียน? การ์ตูนเคยอ่านยาว ๆอยู่เรื่องเดียว..นักรักโลกมายา แถมหาตอนจบไม่ได้ ค้าง ๆคา ๆ จำได้ว่านางเอกชื่อ"มายะ"??? อ้อ ศัตฆนี ไม่ได้โหดร้ายขนาดนั้น แค่ 100 ค่ะ ไม่ถึง100,000 จากคุณ : บังอร-บังเอิญ - [ 14 ก.ย. 46 23:10:05 ]

ความคิดเห็นที่ 71 โอ...มาเจอเพื่อนนักอ่านร่วมรุ่นเข้าอีกคนหนึ่งแล้ว...ดีใจจัง อย่างที่คุณบังอร-บังเอิญว่าน่ะ่ค่ะ...ผ่านมาแล้วอย่าผ่านเลยไป ไม่ใช่แต่เจ้าของกระทู้หรอกค่ะ ที่จะน้อยอกน้อยใจ...คนตามอ่านกระทู้ก็จะพลอยคิดถึงไปด้วยค่ะ อ่านประสบการณ์การอ่านของคุณผ่านมาแล้วคุ้นจัง...ขอถามนิดหนึ่ง...รู้จักนิตยสารรายสัปดาห์ที่ชื่อ "ดรุณี" ไหมคะ? ดิฉันอ่านนิยายเรื่องแรกในชีวิตจากนิตยสารเล่มนั้นค่ะ...จำได้ว่าอ่านเรื่อง "หมูแดง" ของ วราภา แต่ว่าไม่ได้อ่านตอนที่มาเป็นตอน ๆ หรอกนะคะ แอบไปรื้อกองหนังสือเก่าของน้าบ้านข้าง ๆ น่ะค่ะ...ประทับใจมาก... ถ้าคุณผ่านมารู้จัก แสดงว่าเราอ่านหนังสือร่วมรุ่นกันจริง ๆ...อิอิ จากคุณ : แม่ไก่ - [ 15 ก.ย. 46 10:38:36 ]

ความคิดเห็นที่ 72 พี่แม่ไก่ที่รัก... จนถึงตอนนี้หนูยังหาหนังสือเรื่อง "the bridge of madison country" ไม่เจอเลยค่ะ จากคุณ : min (STR) - [ 15 ก.ย. 46 12:53:51 ]

ความคิดเห็นที่ 73 คุณแม่ไก่คะ ไม่ผ่านไปหรอกค่ะ รู้สึกถึงบรรยากาศเก่าๆ ดีนะคะ ที่นี่ ยิ่งอ่านก็ยิ่งอบอุ่นรู้สึกว่ารู้จักเพื่อนรุ่นเดียวกันเยอะดีค่ะ ดรุณี เหมือนรู้จักค่ะ เรื่องหมูแดงก็คุ้นจังค่ะ แต่วราภานี่รู้จักแน่ค่ะ ช่วยเล่าเรื่องหมูแดง คร่าวๆให้หน่อยได้ไม๊คะ จะได้นึกได้ว่า ใช่เรื่องที่เคยอ่านหรือไม่ นิตยสารดรุณี รู้สึกจะเป็นนิตยสารที่คนในโรงงานบ้านหนึ่งเพิ่งบอกรับตอนหลังแล้ว หลังจากที่เข้าไปเรียนในกรุงเทพฯ อาทิตย์หนึ่งก็กลับมาทีหนึ่ง เห็นเหมือนกัน แต่ไม่ได้หยิบอ่านมังคะ คุณบังอร คะ เอี๊ยบไค ก็เป็นพระเอกในดวงใจเหมือนกันค่ะ มายะ ก็เป็นการ์ตูนเรื่องยาวเรื่องแรกที่อ่านเหมือนกันค่ะ ติดตามอ่าน ตั้งแต่อยู่ ม.ศ. 1 มั้งคะ จนหลังๆ 3-4 เดือนออกหนึ่งเล่ม จนเราลืมไปแล้ว แล้วรู้ไหมคะ จนป่านนี้ยังไม่จบ เพราะเมื่อ ปีที่แล้วเราเคยไปโพสถามว่าใครรู้จักเรื่องนี้บ้างแต่เราจำชื่อเรื่องไม่ได้ จำได้แต่เนื้อเรื่องคร่าวๆ และชื่อนางเอก แล้วมีคนบอกเราว่าเดี๋ยวนี้ ชื่อเรื่องว่า หน้ากากแก้วค่ะ เราก็ไปยืมร้านหนังสือในหมู่บ้านมาอ่าน เค้าก็ยังแต่งไม่จบนะคะ แล้วก็อ่านการ์ตูนอีกเรื่องเดียวคือ แคนดี้จอมแก่น น่ะค่ะ แต่บอกแล้วความที่ชอบอ่านหนังสือเร็วๆ อ่านการ์ตูนแล้วเวียนหัว บางทีเรากวาดตาไปช่องนั้นแล้วอ่านแล้วก็รู้ว่าผิดช่องแล้ว ก็เลยเบื่อ แต่มาติดการ์ตูน ดรากอนบอลน่ะค่ะ เราว่าคนเขียนดรากอนบอล เป็นคนตลกดีนะ แต่จนป่านนี้ดรากอนบอลก็ยังไม่จบเหมือนกันมังคะ แล้วคุณบังอรคะ ศตัฆนี คำว่านี หนูเป็น น เณรมีไม๊คะเพราะจะจำว่าตัวอักษรตัวหน้ากับตัวหลังของคำนี้เหมือนชื่อเราที่อักษรตัวหน้าคือ ศ.และตัวหลังคือ ณ ค่ะ จากคุณ : ผ่านมา - [ 15 ก.ย. 46 13:17:51 A:203.144.143.250 X:203.118.102.208 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ตอนแรก ๆ นี่เขาเรียกแอบชอบก่อน ( ยังไม่หลงรัก ) ตอนนั้นเด็กกว่ามานะมานีอีก มันอยู่ท้าย ๆ เล่มของหนังสือหัดอ่านกอ.ไก่อ่ะ ( ถ้าจําไม่ผิด ) พวก "พาอามาดูปู อาสาดูสาคูดี ลูกหมาหมีมีมากมาย" แล้วก็อ่านพวกเทพนิยาย นิทาน ที่มีสมุดภาพเยอะ ๆ อ่านแล้วอ่านอีก ตอนที่ตกหลุมรักนี่ไม่รู้เนื้อรู้ตัว มารู้อีกทีก็ติดการ์ตูนงอมแงมไปแล้ว อีกเหตุการณ์สําคัญคือ ตอนม.ต้น อาจารย์เอาเรื่องสั้นของลาว คําหอม มาให้อ่าน ชื่อเรื่องสวรรค์ยา แล้วอาจารย์ก็ถามว่าสัญลักษณ์ในนี้คือตัวอะไร เราเป็นคนเดียวของห้องที่ตอบได้ เพื่อน ๆ ก็ปรบมือ เราเรียนภาษาไทยได้ดีอยู่แล้ว อาจารย์เลยบอกว่า เธอต้องได้เป็นนักเขียนแน่ ๆ ในอนาคต ( เพราะตอนเด็ก ๆ เราอยากเป็นมาก แล้วอาจารย์ก็รู้ ) ตั้งแต่นั้น เราก็หลงรักงานวรรณกรรมเรื่อยมา แถมรักการ์ตูน รักหนังสือพิมพ์ รักบทกลอนกุ๊กิ๊ก แต่ไม่ยักกะรักตําราเรียนเท่าไหร่ ( แหะ ๆ ) อย่างนี้เขาเรียกคนมากรักหลายใจหรือเปล่าหนอ จากคุณ : เอ็มมี่ - [ 16 ก.ย. 46 09:03:41 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ก่อนอื่นมาทักทายเจ้าของทู้ครับ ไม่ได้เจอนานมากเลย หลงรักหนังสือตั้งแต่ตอนเด็กๆ อ่านบทเรียนในหนังสือภาษาไทยของประถม หลังจากนั้นก็อ่านหนังสือเรื่อยมาครับ มันเหมือนโลกกว้างมีอะไรให้เรียนรู้ไม่รู้จบครับ จากคุณ : Mint@da{-"-} - [ 16 ก.ย. 46 15:20:58 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ** ผ่านมา สมัยเด็กๆ ต้องเรียงความเก่งแน่ๆ ใช่ไหมครับคุณผ่านมา ..โห คุยเป็นน้ำไหลไฟดับเลยนะนี่ ฮ่าๆ ชอบครับชอบ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบ แซวเล่นน่ะครับ ผมต้องเรียกคุณว่า "พี่" แล้วครับถ้าคุณเป็นหนอนนักอ่าน คุยเดียวกับคุณหนอนตัวกลม และดูจากรุ่นหนังสือที่อ่านก็น่าจะเป็นพี่ผมได้จริง คุณเป็นนักอ่านตัวยงคนหนึ่งเลยครับ ผมอ่านเรื่องที่คุณเล่าให้ฟังแล้วก็พาลอมยิ้มไปด้วย คุณมีความทรงจำแและเรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนที่แสนดีที่เรียกว่าหนังสือมากมายจังครับ ปล. คุณหลงรักเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่?...ต้องเปลี่ยนเป็นถามเกี่ยวกับหวานใจใช่ไหมครับ ไม่ขัดข้องครับถ้าจะเล่า แฮะๆ ** บังอร-บังเอิญ แต่แค่ร้อยก็น่ากลัวมากแล้วครับคุณพี่ท่าน ข้าน้อยกลัว...ว.วว.. แล้ว ไว้ชีวิตด้วยเถิด อะแฮ่ม!! เจอเพื่อนรุ่นเดียวกันเยอะเลยนะครับพี่ ดีใจซิท่า ** แม่ไก่ นั่น !! ดีใจอีกคนแล้วที่ได้เจอเพื่อนรุ่นเดียวกัน ห้ามมาเเลี้ยงรุ่นกันนะครับ เพราะว่าผมจะเก็บค่าเช่ากระทู้แพงมาก...ก.ก.ก.ก. แล้วดีจังครับเข้ามา ช่วยผมพูดต้อนรับแขกด้วย พี่น้องช่วยกันทำมาหากินอย่างนี้กระทู้คงขายดิบขายดีเนอะ แวะมาช่วยกันบ่อยๆ จะดีใจมากครับ จะยกให้เป็นผู้ช่วยกระทู้ ...ตำแหน่งพิเศษ (ถ้าอายุไม่ถึงไม่ให้เป็นด้วยนะครับนี่) ** min (STR) ตาลายอ่านผิดนึกว่า "BM..ที่รัก" จริงๆ เป็น " พี่แม่ไก่ที่รัก." เสียนี่ ไม่คุยด้วยหรอก ให้พี่แม่ไก่มาตอบก็แล้วกัน..ยี้!! ** ผ่านมา ว๊า!! ไม่รู้จักเลย ผมรุ่นน้องหลายปีแน่..แฮะๆ ผมเอาใจรุ่นพี่นักอ่าน จัดงานเลี้ยงรุ่นให้ไหมครับ โห!! ดีใจกันใหญ่ ล้อเล่นๆ ครับ เจ้าของกระทู้ก็ดีใจมากๆ ครับที่เป็นส่วนหนึ่งให้เพื่อนๆ พี่ๆ นักอ่านรุ่นต่างๆ ได้มาพบได้มาเจอ พูดคุยแลกเปลี่ยนความทรงจำดีๆ กัน ดีใจมากๆ ครับ อ่านให้ก็ยิ้มไปด้วย ** เอ็มมี่ แล้วตอนนี้เป็นนักเขียนหรือยังครับ? ถ้ายังไม่ได้เป็นเป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ ครูเป็นส่วนผลักดันและกำลังใจให้คุณรักการเขียนการอ่านมาตั้งแต่เด็กนี่เอง ใช่ครับใช่ ผมก็จำได้ถ้าครูชมว่าเราเก่งอะไร เราจะฝังใจครับ และเชื่อด้วยว่า เราเก่งอย่างนั้นจริงๆ ขอบคุณครับที่เข้ามาพูดคุยแบ่งปันเรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับ หนังสือ เรารู้จักกันแล้วนะครับ ชื่อเล่นผมเหมือนนามแฝงคุณเลยครับแค่ไม่มี "มี่" เท่านั้น ดีใจที่ได้รู้จักครับผม ** Mint@da{-"-} สวัสดีครับ และดีใจเสมอที่ได้เห็นชื่อคุณในกระทู้ครับผม ไม่ได้เจอกันนานจริงๆ ครับ ใครน๊าหนีหายหลบหน้ากันไป ใช่ๆ คุณคิดเหมือนผมเลยครับ หนังสือเป็นแหล่งปัญญา เราเรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างได้จากหนังสือ เราได้มุมมอง ความรู้ ความรู้สึกจากหนังสือ มากมาย ผมว่าถ้านับกันจริงๆ ผมเป็นหนี้หนังสือมากจริงๆ ครับ ปล. ขอดีใจอีกทีที่เพื่อนเก่าแวะมาเยี่ยมเยียนพูดคุยกันครับ จากคุณ : BM - [ 16 ก.ย. 46 17:46:16 ]

ความคิดเห็นที่ 77 คุณ BM ไม่รู้ว่าเล่น msn หรือเปล่า แต่ขออนุญาตแอดชื่อไว้นะคะ เพิ่งเล่นน่ะ จะได้มีคนคุยก้วย จากคุณ : เอ็มมี่ - [ 16 ก.ย. 46 17:58:35 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ชะอุ๋ย....แวะมาหนก่อนสงสัยทำผิดทำมะเนียมไปหน่อย อีตรงที่ไม่ได้ทักทายเจ้าที่...เอ๊ย ! เจ้าของกระทู้...ดูซิ...ใจคอจะเก็บค่าเช่ากระทู้พี่เชื้อเสียแล้ว...แฮ่ะ แฮ่ะ ...แล้วตำแหน่งพิเศษที่ว่าน่ะ ต้องอายุเท่าไหร่ละจ๊ะ...(สงสัยพี่คงยังไม่ถึงหร๊อก)...ยกให้สาว ๆ เค้าไปละกัน แค่หนุ่ม BM ประกาศรับสมัคร... รับรองสาวน้อยสาวใหญ่แห่มาสมัคร ตรึม... คุณผ่านมาคะ แม่ไก่เป็นนักอ่านนิยายที่แย่มากค่ะ เพราะ แฮ่ะ ๆ จำเนื้อเรื่องไม่ได้เลยว่าเป็นยังไงมายังไง เกรงว่าเล่าไปไม่รู้ว่าจะเล่าถูกเรื่องหรือเปล่า จำได้แต่ว่า นางเอกชื่อหมูแดงค่ะ และเห็นเค้าว่ากันว่าเคยทำเป็นละครทีวีด้วย (ไม่ค่อยได้ดูทีวีน่ะค่ะเลยได้แต่ฟังเขาว่า...) ที่บอกว่าประทับใจน่ะ ประทับใจในบรรยากาศของการรื้อค้นน่ะค่ะ เพราะสมัยนั้นผู้ใหญ่เค้ายังไม่นิยม(อนุญาต)ให้เด็ก ๆ อ่านหนังสือที่ไม่ใช่หนังสือเรียน ยิ่งนิตยสารผู้ใหญ่ที่มีแต่นวนิยายหลายเรื่องหลากรสอย่าง ดรุณีเอย บางกอก – ทานตะวัน อะไรพวกเนี๊ยะ เป็นของต้องห้ามเชียวค่ะ (แต่เค้าให้อ่านสตรีสาร กะขวัญเรือนนะคะ เพราะจะมีภาคพิเศษสำหรับเด็ก ๆ ด้วย) แต่ว่า ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุค่ะ อะไรที่ต้องแอบทำนี่มัน ประทับใจจริง ๆ หนู min (STR) คะ The Bridge of Madison County พากย์ภาษาอังกฤษ คงหายากหน่อยค่ะ (เมื่อสองปีที่แล้วพี่ซื้อได้ที่เอเซียบุ้คค่ะ)แต่พากย์ภาษาไทยได้ยินว่ามีแปลสองเวอร์ชั่นนะคะ ที่พี่รู้จัก คือฉบับที่แปลโดย เสรี ปิยะฉัตร จัดพิมพ์โดย บริษัท ไต้ฝุ่นจำกัด จัดจำหน่ายโดย สามัคคีสาร (ดอกหญ้า) ถ้าได้ไปงานหนังสือลองแวะไปถามที่บูธดอกหญ้าดูนะคะ จากคุณ : แม่ไก่ - [ 17 ก.ย. 46 10:31:06 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ส่วนมากที่เริ่มอ่านจริงๆก็หนังสือการ์ตูนน่านะ ตั้งแต่จำความได้ เราก็อ่านหนังสือแล้ว จากคุณ : p_n - [ 17 ก.ย. 46 22:09:07 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ตอนนี้นั่งเงียบๆอยู่ในห้องสมุดแล้วเกิดความคิดขึ้นว่ามันมีอะไรให้เราเรียนรู้อีกเยอะเลย คงต้องหามาอ่านเยอะๆแล้ว เน้นพวกหนังสือพัฒนาตนเอง แต่อย่าพูดเรื่องหนังสือเรียนนะ ไม่ไหวค่ะ ง่วงเลย จากคุณ : Vydde - [ 17 ก.ย. 46 23:27:54 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ... ~ จะใคร่บวชสวดมนต์อยู่บนเขา .......... เพราะแสนเศร้าสุดบอกนามทรามสงวน ~ ... จากคุณ : ศตรรฆ - [ 18 ก.ย. 46 02:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 82 แอบชอบเค้าตอนเป็นวัยรุ่น แล้วมันก็เริ่มพัฒนาเป็นความรักในมหาวิทยาลัย แล้วในที่สุดเรากับเค้าก็ได้มาอยู่ร่วมชีวิตกัน รักนี้ไม่มีพรมแดน ไม่มีศาสนา ยิ่งเราอยู่ร่วมกันมากเท่าไหร่ ความคิดของเราก็พัฒนายิ่งขึ้น บางคร้งเค้าทำให้เราร้องไห้ แล้วทำให้เราหัวเราะ บางครั้งเค้าก็พาเราไปในดินแดนที่มหัศจรรย์ อยากบอกเค้าจังว่ารักมากค่ะ จากคุณ : Jovy (Jovy) - [ 18 ก.ย. 46 10:42:32 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ขอบคุณพี่แม่ไก่มากเลยค่ะ ..ถ้าได้ไปงานหนังสือครั้งนี้จะไปลองภามเค้าดู.. ... เอ่อ.. ถ้าคุณ BM ทราบช่วยตอบมาก็ได้นะคะ..หรือว่าพอไม่ทักทายเลยงอนเลย (เหมือนผู้หญิงเลยเนอะ) อิ.อิ แค่นี้ก็มีคนรักคุณเต็มกระทู้แล้วล่ะ ให้ min ไปรักคนอื่นมั่งเหอะ.. จากคุณ : min (STR) - [ 18 ก.ย. 46 14:20:57 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ชอบอ่านหนังสือมาตั้งนานแล้วค่ะ ด้วยความที่เป็นคนที่ชอบอยู่ในจินตนาการของตนเอง เพราะว่าเป็นคนที่มีเพื่อนน้อย หนังสือก็เลยเป็นส่วนสำคัญส่วนนึงในชีวิตค่ะ จากคุณ : Mako` - [ 18 ก.ย. 46 20:17:06 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ~ จะใคร่บวชสวดมนต์อยู่บนเขา .......... เพราะแสนเศร้าสุดบอกนามทรามสงวน ~ ... จากคุณ : ศตรรฆ - [ 18 ก.ย. 46 02:47:30 ] มีสิ่งใดน่าอายฤๅม้วนต้วน ที่นี่ล้วนเพื่อนกันสันทนา...... แหม แหม แหม....top secret จังเล้ยยยย คุณน้องบีเอ็ม คุณมีแม่ยกหลายคนแล้วนะเนี่ย คุณผ่านมา ที่ดิฉันเปิดเจอ "ศตฆนี" ใช้"น"ค่ะ คุณแม่ไก่คะ ในที่สุดก็ได้อ่าน"ชั่วนิรันดร์"แล้ว กินใจและน่าคิดนะคะว่าเรา=มนุษย์พยายามจะเป็นนิรันดร์ แล้วใครบ้างที่คิดถึงความเป็นนิรันดร์ได้ถ้วนถี่ จริง ๆ จากคุณ : บังอร-บังเอิญ - [ 18 ก.ย. 46 20:55:59 ]

ความคิดเห็นที่ 86 นี่เราพลาดกระทู้นี้ไปได้ยังไงเนี่ย ชอบอ่านมาตั้งแต่เด็กๆค่ะ เริ่มจากพ่อผู้ที่ชอบอ่านหนังสือเป็นที่สุด พ่ออ่านนิทานให้เราฟังทุกคืน เทพนิยายกริม นิทานอิสป นิทานพื้นเมืองของภาคเหนือ(อันนี้พ่อเล่าจากที่ปู่เล่าให้ฟังตอนพ่อเด็กๆ) พอเริ่มอ่านหนังสือออกก้ไปกันใหญ่ ที่จำได้คือเรื่อง พระเจ้าสิบชาติ(ชอบตอนพระภูริทัตเป็นที่สุด) บ้านน้อยในป่าใหญ่ นิทานพื้นบ้านไทยเช่นนางสิบสอง จำปาสี่ต้น ที่จะได้แม่นยำคือ หนังสือภาพประกอบโดย คุณเหม เวชกร ภาพสวยมากกกกกก มีเรื่อง พระลอ พระลักษณวงศ์ อิเหนา องคุลิมาล มันหายไปหมดแล้วค่ะ เสียดายมากไม่รู้จะไปหาที่ไหนอีก พ่อเราใจดีเรื่องหนังสือ ซื้อเท่าไรก็ได้ไม่เคยว่า จะเป็นสมาชิกหนังสือกี่เล่มก็ได้ เราเป็นสมาชิกหนังสือ กองหน้าร่าเริง ดรุณี ตุ๊กตา หนูจ๋า อ่านกันหน้าตั้งมีความสุขที่สุดในโลก ตอนนี้ก็ยังอ่านอยู่ค่ะ แถมยังอ่านให้ลูกชายสี่ขวบฟังทุกคืนเหมือนที่พ่อเราเคยทำตอนเราเด็กๆด้วย จากคุณ : flymom (flymom) - [ 19 ก.ย. 46 19:52:22 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เริ่มตั้งแต่เด็กเลย พอดีว่าพี่ชายเราชอบอ่านการตูน เราก็เอาของเค้ามาอ่าน เริ่มอ่านจาก ขายหัวเราะ มหาสนุกอะไรแบบนี้ โตมาหน่อย พอดีว่าที่บ้านรับหนังสือพิมทุกวัน แล้วเราก็ตื่นเช้า สงสัยว่ามะมีไรทำเลยอ่านหนังสือพิมพ์ทุกเช้าตั้งแต่8ขวบอะ ตอนนี้จะ20และ ถ้าเช้าไหนมะมีหนังสือพิมพ์อ่านก็จะรุสึกแปลกๆ ตอนนี้เลยมาเรียนJR ทำหฟนังสือที่ม.กรุงเทพสะเลย จากคุณ : MooKaiBar - [ 19 ก.ย. 46 20:52:03 A:210.86.131.42 X: ]

ความคิดเห็นที่ 88 คุณตาเป็นนักเขียน ชอบเขียนนู่นเขียนนี่ ส่งไปลงหนังสือฟ้าเมืองไทย (นานมาแล้ว) คุณแม่ คุณป้า คุณน้า เป็นครู เพราะฉะนั้น ลิมตามาก็เห็นตู้หนังสือแล้วค่ะ จำไม่ได้ว่าอ่านอะไรเป็นอย่างแรก และจำไม่ได้ว่าความรักเกิดขึ้นมาเมื่อไหร่ รู้แต่ว่าตอนนี้ ในกระเป๋าไม่เคยขาดหนังสือเลย และมีความสุขมากที่มีแฟนเป็นนักอ่าน ตอนนี้กำลังสนุกกับการอ่านนิยายจีนกำลังภายใน ที่ได้อ่านก็เพราะแฟนคนนี้แหละค่ะ จากคุณ : เซี่ยวลี้ฮูหยิน - [ 20 ก.ย. 46 10:21:15 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เริ่มจากตอนเรียนป.6 เป็นผู้ช่วยบรรณารักษ์ที่ห้องสมุดโรงเรียน (โดนบังคับให้เป็น) กลับช้ากว่าใครๆทุกวัน จนเย็นวันนึงเบื่อสุดๆ กับการรับคืนหนังสือของเด็กๆ คุณครูบรรณารักษ์ก็ยื่นหนังสือให้เล่มนึง แล้วบอกว่า "เธอเอาหนังสือเรื่องนี้ไปอ่านสิ สนุกนะ" ตอนนั้นรับมาแบบเบื่อๆ แต่พอเริ่มเปิดอ่านหน้าแรก แล้วรู้เลยค่ะว่ารักหนังสือเรื่องนี้เหลือเกิน แล้วทำให้รักเล่มอื่นๆอีกตามมามากมาย หนังสือเรื่องนี้ชื่อว่า "บ้านเล็กในป่าใหญ่" ขอบคุณ ลอล่า อิงกัลล์ ที่บันทึกเรื่องราวตัวเองไว้ให้เด็กๆทั่วโลกมีความสุข ขอบคุณคุณครูที่ยื่นหนังสือเล่มนี้ให้อ่าน และขอบคุณคุณ BM ที่ตั้งกระทู้ได้น่ารักน่าสนใจมาก จากคุณ : ราชาวดี - [ 20 ก.ย. 46 12:03:04 A:203.144.143.250 X:203.118.100.31 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เริ่มจากการอ่านการ์ตูนก่อนค่ะ ตอนป.6ช่วงนั้นก็เป็นพวกโคนัน บ้านพักอลเวง เป็นต้น ซื้อจนเต็มตู้ไปหมด พอตอนอยู่ชั้นม.2 ก็เอาบ้านเล็กในป่าใหญ่ มาอ่าน จบแล้วก็ไม่รู้จะอ่านเรื่องอะไรต่อดี แม่เลยบอกว่าให้อ่าน มังกรหยก ของกิมย้ง ก็เลยลองอ่านดู อ่านแล้วชอบมากๆ ตั้งแต่นั้นก็เลยกลายเป็นนักอ่าน โดยเฉพาะพวกนิยายจีน ยิ่งยาวยิ่งชอบ อย่างมังกรคู่สู้สิบทิศ ส่วนนิยายไทย ถ้าเห็นว่าน่าสนุกก็จะซื้อมาอ่าน อย่างน้องชายเค้าก็จะชอบแต่พล นิกร กิมหงวน ตอนนี้ก็ยังอ่านสกุลไทยด้วยค่ะ ไม่เคยขาดหนังสือเลยจริงๆ จากคุณ : pinky peach:: - [ 20 ก.ย. 46 17:44:38 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ~~~~ ต้องขอโทษเพื่อนๆ พี่ ๆ น้องๆ ด้วยครับหายหน้าไปทำธุระเสียหลายวัน ~~~~ ** เอ็มมี่ อนุญาตและเต็มใจอย่างยิ่งครับผม ครับเอาไว้ว่างๆ ตรงกันเราคงได้พูดคุยกันครับ ** แม่ไก่// haha อายุไม่ถึงยังดีครับพี่ ผมห่วงแต่ว่าอายุจะเกิน ชะอุ๊บ!! แฮะๆ ถึงเกินก็คงเกิน ไปนิ๊ด..ด....ด เดียวใช่ไหมครับพี่ เพราะผู้ช่วยกระทู้ผมรับสมัครไม่เกิน 18 ปี เนอะ..เนอะ... เห็นไหมพี่เกินไปนิดเดียวจริงๆ ปล. ขอบคุณครับช่วยรับแขก แทนน้องชาย ขอบคุณจริงๆ ครับ ** p_n โอ๊ะโห!! เจอหนอนนักอ่านอีกคนแล้ว อ่านมาตั้งแต่จำความได้ อย่างนี้เค้าเรียกว่าเกิดมาเป็นเพื่อนกับหนังสือแท้ๆ เลย วันหลังเรา คงได้พูดคุยกันเรื่องอื่นๆ อีกนะครับ ขอบคุณครับผม ** Vydde ครับ คนเราโตขึ้นผมว่าแนวการอ่านก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปเหมือนกัน ผมเองก็เป็นครับ สมัยก่อนชอบบันเทิง เดี๋ยวนี้พยายามอ่านอะไรที่เป็นสาระ ประโยชน์มากขึ้น อย่างรายการทีวีสมัยก่อนข่าวไม่ค่อยชอบดู แต่ตอนนี้ ติดงอมแงมเลยครับ ต้องดูๆ จะได้ทันโลกทันเหตุการณ์เสมอๆ ** ศตรรฆ และแล้วท่านก็ปราฏกร่าง สาวน้อยสาวใหญ่คงจุดธูปเรียก เอ๊ย!! ส่งใจเรียกได้ผล ** Jovy ตอนแรกที่ผมอ่านข้อความที่คุณตอบแล้ว จนลืมไปเลยครับว่าผมตั้งชื่อเรื่องว่าอะไร โห!! คุณตอบได้โรแมนติคจังครับ ผมอ่านแล้วหลงไปว่าคุณพูดถึงคนรัก มากว่าหนังสือเลยครับ แฮะๆ ทำเจ้าของกระทู้งงเองได้ เก่งครับเก่ง ** min (STR) ขอบคุณครับที่ทัก แฮะๆ ผมก็ว่าอย่างนั้นแหละ ใครๆ ก็หาว่าผู้ชายงอนไม่เป็น อาจเพราะว่ามีพี่มีน้องเป็นสาวๆ ทั้ง 2 คน อยู่ใกล้ชิดกันตั้งแต่เด็กๆ เชื่อไหมครับ พี่น้อง 3 คน ผมเป็นหนุ่มคนเดียว แต่กลับขี้งอนที่สุดเลยครับ แต่ตอนนี้ผม ปรับปรุงแล้วนะ ไม่งอนพี่งอนน้องแล้ว ไปงอน..ใครบางคน...ดีกว่า ฮ่าๆ ปล. ตามสบายครับ คุยกับเพื่อนๆ ได้ทุกคน ผมชอบแอบอ่านที่คุณคุยกับพี่ๆ น้องๆ เหมือนกัน ** Mako` "ด้วยความที่เป็นคนที่ชอบอยู่ในจินตนาการของตนเอง ".....โห ชอบสันโดษ บางอารมณ์ผมก็เป็นนะครับ แต่ห้ามเป็นตลอดนะ ให้ชอบได้แต่บางครั้ง เราต้องออกมาอยู่กับโลกใบจริงๆ ข้างนอกด้วย แม้มันจะวุ่นวาย แม้มันจะไม่ ค่อยมีความสุขบ้าง แต่ก็นั่นแหละ เราจะได้เรียนรู้และทำใจยอมรับกับมันไปด้วย จริงๆ โลกใบนี้ก็มีอะไรดีๆ ให้ดูเยอะเลยนะครับถ้าเราเลือกที่จะมอง และผมก็ไม่เถียงครับว่า อยู่กับหนังสือ อยู่กับความคิดจินตนาการของตัวเองก็มีความสุข สบายใจไปอีกแบบ ดีใจที่ได้พูดคุยกันครับ ** บังอร-บังเอิญ ไม่เห็นมีแม่ยกเลย ไหนๆ พวงมาลับติดแบ้งค์ม่วง ไม่เชื่อๆ ** flymom เป็นความสุขที่ประทับใจในวันเด็ก แล้วยังถ่ายทอดสิ่งดีๆ นี้แก่ลูกชายตัวน้อย น่าอิจฉามากๆ เลยครับ ผม plan ไว้เหมือนกัน ถ้าผมมีครอบครัวผมก็จะอ่าน หนังสือให้ภรรยา !+++ เอ๊ย!! ลูก ครับ ลูกๆ ฟังก่อนนอนเหมือนกัน ฝากความคิดถึงถึงเจ้าชายตัวน้อยๆ องค์นั้นของคุณด้วยครับ ขอให้เป็นเด็กดี ของคุณพ่อคุณแม่ ขอบคุณมากครับที่แวะเข้ามาคุยกัน ** MooKaiBar ว่าว!! มีสาวน้อยของ ม. กรุงเทพฯ แวะมาเยี่ยมกระทู้ผมด้วย ดีใจเอ๋ยดีใจจัง (แฮะๆ พี่ๆ ที่เคยเรียน ม. กรุงเทพฯ เมื่อ 10 ปีที่แล้ว จะงอนผมไหมนี่ ที่ผมดีใจ จนออกหน้าออกตาอย่างนี้) ดีนะครับเรียนรู้เยอะๆ ใครจะไปรู้ในไม่กี่ปีข้างหน้า ผมและเพื่อนๆ อาจจะได้อ่านหนังสือที่คุณทำก็ได้เนอะ เป็นกำลังใจให้ครับ อย่างน้อยคุณก็ได้ทำได้เรียนในสิ่งที่คุณรักคุณชอบ ผมว่าคุณจะทำได้ดีครับ ** เซี่ยวลี้ฮูหยิน นั้นๆ มีแฟนเสียแล้ว ว๊าว!! ไม่ค่อยอยากคุยด้วยเท่าไหร่แล้ว (ล้อเล่นๆ นะครับ) ดีจังครับ คุณกับหวานใจมีสิ่งที่ชอบเหมือนกัน จำไม่ได้แล้วครับว่าอ่านเจอที่ไหน แต่เค้าบอกไว้ว่า "เรากับคนรักควรหากิจกรรมที่สนใจร่วมกัน" คุณกับหวานใจเจอแล้วนี่ครับ ผมว่าคุณทั้งสองมีกิจกรรมที่ทำร่วมกันที่น่ารักดีครับ ผมวาดภาพตามได้เลยนะครับว่า คุณ 2 คนไปนั่งอ่านหนังสือกันที่ในสวนสาธารณะด้วยกัน โอ!! ตาร้อนเลยผม ** ราชาวดี ขอบคุณคุณราชาวดีมากกว่าอีกครับที่เข้ามาพูดคุยในกระทู้นี้ ถ้ากระทู้นี้น่ารัก ผมว่าคงเป็นเพราะว่ามีกลิ่นไอของนักอ่าน คนรักหนังสือหลายๆ คนเข้ามาคุยกันแหละครับ ต้องขอบคุณคุณกับเพื่อนๆ ทุกๆ คนอีกครั้ง บ้านเล็กในป่าใหญ่เป็นหนังสือที่หลายๆ คน อยากอ่านมากๆ และกำลังตามล่าหาหนังสือชุดนี้มาเก็บ อืมม คุณราชาวดีเคยอ่าน หนังสือ "ความสุขแห่งชีวิต" มั้ยครับ?? เล่มเดียวจบ ผมว่าหนังสือเล่มนี้ก็ดีนะครับ ** pinky peach ใช่ๆ ผมก็ชอบมังกรหยก โดยเฉพาะภาคจอมยุทธอินทรี ชอบพิเศษ ทั้งอ่านหนังสือ ทั้งดูทีวี ดูวีดีโอ ผมกับหนังสือก็ไม่เคยห่างกันเลย คงเหมือนคุณที่บอกว่า "ไม่เคยขาดหนังสือเลยจริงๆ " ใช่ครับใช่ ถ้าขาดหนังสือคนรักหนังสืออย่างเราคงเหงามากๆ เลยนะครับคุณว่าไหม? จากคุณ : BM - [ 21 ก.ย. 46 10:40:36 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ชะแว้บมาตอบกระทู้อีกรอบนึงดีกว่า อิอิ ตอนนี้ยังไม่ว่างอ่านหนังสือที่อยากอ่านเลยครับ มัวแต่แก้ปัญหาคอมอยู่ เฮ้อ...คงหายป่วยเร็วๆ นี้ครับ หวังว่าคงได้เห็นกระทู้คุณอีกนะ แล้วจะแวะมาใหม่ครับ ปล.ผมมาไกลมากนะเนี่ย จากไร้สังกัดนู่นเลย จากคุณ : Mint@da{-"-} - [ 22 ก.ย. 46 15:01:52 ]

ความคิดเห็นที่ 93 Mint@da{-"-} ขอบคุณที่แวะมาจากแดนไกล ขอบคุณมากๆ ที่แวะมาเยี่ยมอีกครั้ง ดีใจมากๆ ครับที่ได้เจอได้รู้จักเพื่อนใหม่คนนี้ ครับ.. แล้วเราคงได้พบได้เจอได้พูดคุยกันอีกในกระทู้อื่นๆ ครับ จากคุณ : BM - [ 26 ก.ย. 46 16:03:56 ]