ความคิดเห็นที่ 1 เข้ามาเช็คชื่อเป็นคนแรกครับ ถ้าใครอยากได้ภาคเก่า ๆ เมล์ไว้ครับ จากคุณ : ปลาสวรรค์เจ้าเก่า (Taro_sama) - [ 14 ก.ย. 46 00:25:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อยากได้ครับ เพิ่งเข้ามาอ่านวันแรกครับ หนุกมากกก Santi6302@hotmail.com ขอบคุณล่วงหน้าในความกรุณาครับ จากคุณ : นายต้อม - [ 14 ก.ย. 46 01:21:01 A:203.107.151.254 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมด้วยครับ ขอบคุณล่วงหน้านะครับ mongkol_tahpeng@hotmail.com จากคุณ : M&T - [ 14 ก.ย. 46 04:02:07 A:203.107.208.212 X:192.168.0.15 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามารายงานตัวครับ หลังจากหายไปนานมาก แต่ยังตามอ่านอยู่นะครับ อยากได้กระทู้ภาค 22 ที่หายไปโดยไร้ร่องรอยด้วย ใครมีวิธีหา ช่วยบอกทีนะครับ อยากอ่านมาก จากคุณ : เตยทะเล - [ 14 ก.ย. 46 06:34:33 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอกระทู้เก่าครับ sornprasom@yahoo.com ขอบคุณมากครับ จากคุณ : bier (เซลดอน) - [ 14 ก.ย. 46 07:18:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมมีเก็บไว้ทุกภาคครับ ทิ้งเมล์ไว้ได้เลยครับ แล้วจะส่งไปให้ จากคุณ : Taro_sama - [ 14 ก.ย. 46 12:38:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ Taro_sama คะ ขอความกรุณาโพสต์ภาค 22 ใหม่ได้ไหมคะ? เพราะมีคนถามหาหลายคนแล้ว..ทางของฉันก็หายไปเช่นกัน ขอบคุณค่ะ จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 14 ก.ย. 46 13:34:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอด้วยครับ ขอบคุณนะครับ normalmanthailand@hotmail.com จากคุณ : normalmanthailand@hotmail.com - [ 14 ก.ย. 46 17:56:40 A:203.107.210.117 X:192.168.0.12 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เอาอันนี้แล้วกันครับ e-mail chulapat@cscoms.com ขอบคุณล่วงหน้าครับ จากคุณ : เตยทะเล - [ 15 ก.ย. 46 06:24:24 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ภาค 22 นี่มันว่าด้วยเรื่องอะไรครับ ใครมีช่วยบอกหน่อยสิ สงสัยเหมือนกันว่าทำไมถึงได้หายไปได้ เผื่อจะได้เขียนภาค 22.1 ใหม่ซะเลย แม่ชะชะช่าลาสา ทำเป็นซาบซึ้งอดีตรักนักนะ เป็นคนเหนือนะ เหนือถึงแม่จันหรือเปล่า ถ้าถึงละก็แวะเข้าไปที่บ้านสันหลวงใต้ก้ได้ เข้าทางซอย 5 ที่วัดสันหลวงจะมีศาลาในวัดที่สร้างไว้เป็นที่รำลึกชื่อศาลารัตนา ทุกที่มีโอกาสผ่านไปแถวเชียงรายหรือพะเยา ก็จะแวะเวียนไปเยี่ยมเธอที่นั่นเสมอ อย่าลืมบางกอกโพสต์กับขนมพื้นเมืองไปฝากด้วยละ ปีที่แล้วเคยขับรถจากพะเยาตอน 4 โมงเย็นเพื่อขึ้นไปที่นั่นแล้วกลับมาสนามบินเชียงรายได้ทัน 1 ทุ่มก็แล้วกัน แถมได้แวะคุยกับสล่าชื่อดังเมืองเชียงฮายด้วย ไม่ต้องบอกชื่อก็น่าจะทราบดี คนที่มีลีลาการพูดเป็นเอกลักษณ์ขนาดโน๊ตเอามาล้อนั่นแหละ ช่วงเช้าขอเวลาทำงานอย่างเคยก่อนครับ แล้วบ่าย ๆ จะว่าด้วยเรื่องเงินปฏิกรรมสงครามของญี่ปุ่นที่จ่ายอย่างชาญฉลาด ทำเอาคนจ่ายรวยเละ แต่คนรับเป็นหนี้บานตะไท เพราะคนเจ้ากี้เจ้าการยุ่งไปทุกเรื่องอย่างอเมริกานั่นแหละ ถ้ารู้ว่าเป็นยังงี้ ญี่ปุ่นคงอยากแพ้สงครามวันละ 2 รอบ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 15 ก.ย. 46 08:23:23 A:203.151.225.80 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาโพสต์ให้แล้วจ้ากบฏยังเติร์ก ภาค 22 นั่งอ่านเงียบๆนานแล้วเลยต้องทำตัวให้เป็นประโยชน์บ้าง ไปดูได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K2455449/K2455449.html จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 13:55:57 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ต่อนะครับ จากคุณ : ส - [ 15 ก.ย. 46 17:59:50 A:203.151.225.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาดูที่ฟิลลิปินส์บ้าง ประเทศนี้เมื่อสมัยสงครามเป็นฐานที่มั่นของสหรัฐฯ ที่แมคอาเธอร์มาจนมุมจนลูกน้องต้องจับส่งลงเรือไปออสเตรเลีย เลยได้มีโอกาสพูดวาทะเด็ด ไอ แชล บี แบก ที่พ่ออาร์โนล ยืมเอาไปพูดบ้างจนเป็นวลีประจำตัวของคนเหล้กไปเลย การจ่ายค่าปฏิกรรมสงครามที่นี่ยุงยากกว่าพม่ามาก เพราะคนพื้นเมืองยังโกรธแค้นญี่ปุ่นอยู่เยอะ ทำให้การเจรจายืดเยื้อไปนานถึง 4 ปี กว่าจะตกลงกันได้ในปี 1956 และแน่นอนว่าบรรดานักธุรกิจสายเลือดซามูไร ก็ใช้ช่องทางการจ่ายค่าปฏิกรรมนี้เป็นลู่ทางในการขยายการค้าเข้าสู่ฟิลิปปินส์ ตามกลยุทธ์แปรวิกฤติให้เป็นโอกาสขนานแท้ต้นตำรับ แต่เหนือกระบี่มีซามูไร เหนือซามูไรมีผ้าใยสัปะรด ฟิลลิปินส์ไม่ใช่หมูแม้ว่าจะนิยมกินหมูไม่น้อยกว่าประเทสไทยก็ตาม เพราะสิ่งที่ฟิลลิปินส์เรียกร้องนั้นเป็นสินค้าทุนมากกว่าสินค้าแบบบริโภค ทั้ง ๆ ที่เป้าหมายของนักธุรกิจนั้นต้องการให้สินค้าบริโภคเข้าไปตลาดฟิลิปปินส์ให้มากกว่านี้ และที่แสบสันหนักก็คือรัฐบาลฟิลลิปปินส์ไม่ยอมมออกฏหมายรับประกันการลงทุนของต่างชาติ โดยมีเหตุผลลึก ๆ อยู่ที่ยังไม่พอใจญี่ปุ่นและต้องการต่อต้านญี่ปุ่นทุกรูปแบบอยู่ โดยเพาะอย่างยิ่งนักการเมืองสายอเมริกัน-ฟิลลิปปินส์ในสภาที่มีนโยบายกีดกันญี่ปุ่นทุกวถีทาง ด้วยแนวคิดเช่นนี้ทำให้ฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่มีการลงทุนจากญี่ปุ่นน้อยกว่าประเทศอื่น ๆในเอเชียอาคเนย์ด้วยกัน แต่ญี่ปุ่นก็ยังคงแสวงหาผลประโยชน์จากการซื้อทรัพยากรธรรมชาติจากฟิลิปปินส์แทน เช่น พวกไม้หรือเหล็ก ก่อนที่จะหันมาซื้อจากอินโดนีเซียในภายหลัง จากคุณ : ลูซอน - [ 15 ก.ย. 46 18:10:15 A:203.151.225.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 ส่วนทางด้านอินโดนิเวียนั้นก้ไม่งอะไรกับฟิลลิปปินส์ที่ส่วนใหญ่ยังโกรธแค้นญี่ปุ่นอยู่มาก ทำให้ความสัมพันธ์กับนักธุรกิจญี่ปุ่นเป็นไปอย่างเย็นชา สิ่งที่อินโดนิเซียขอจากญี่ปุ่นจะไม่ใช่สินค้าอุปโภคบริโภคแต่จะเป็นเงินทุนและเรือพาณิชย์ที่อินโดฯยังขาดแคลนอยู่มาก อย่างไรก็ตามญี่ปุ่นเองก็ไม่อยากจะเข้ามาลงทุนในอินโดฯมากนัก เพราะหลังจากได้รับเอกราชจากดัทช์แล้ว สถานการณ์ทางการเมืองในอินโดฯก็ง่อนแง่นเต็มที่อยู่ตลอดเวลา ทให้ไม่แน่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น จนกระทบกับการลงทุนหรือเปล่า ก็นับว่าญี่ปุ่นอ่านเกมได้แม่ยำดี เพราะสุดท้ายอินโดฯก็กลายเป็นสนามประลองกำลังระหว่างฝ่ายซ้ายกับฝ่ายขวาที่ว่ากันซะนองเลือดกันไปเลยจากการชิงอำนาจระหว่างซูร์กาโนและซูฮาโต แต่ฤทธฺซามูไรก็ยังไม่สิ้นคม แม้ว่าอินโดฯจะไม่เปิดตลาดให้กับญี่ปุ่น แต่ทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์ของอินโดฯก็ทำให้ญี่ปุ่นตาลุกได้เหมือนกัน และด้วยยุทธวิธีง่าย ๆ ที่พวกพัฒนาแล้วชอบใช้กับบรรดาประเทศด้อยพัฒนาทั้งหลาย นั้นคือ การนำเสนอ"ใต้โต๊ะ"กับบรรดาเหล่าผู้นำเผด็จการภายในประเทศอย่างเต็มที่ เพื่อแลกกับสิทธิประโยชน์หรือสัมประทานทรัพยากรธรรมชาติทั้งน้ำมัน ไม้ซุง นิเกิ้ล และอีกสารพัดแร่ธาตุอื่น ๆ ว่ากันว่าจากการจ่ายเงินแบบถึงน้ำถึงเนื้อไล่ตั้งแต่ซูการ์โนลงมาถึงนายทหารระดับล่าง ๆ ทำให้ญี่ปุ่นฟาดสัมปทานการขุดแร่ธาตุและน้ำมันมูลค่า 50 ล้านเหรียญสหรัฐ(มูลค่าเมื่อปี 1960) ไปได้แบบหวานคอแร้ง ญี่ปุ่นคงสูบอินโดฯได้อีกเยอะ ถ้าไม่เกิดกรณีพิพาทอินโมเลเซีย ในช่วงปี 1963-64 ที่อินโดฯมีนโยบายขับไล่ชาวต่างชาติออกไป ทำให้บทบาทที่กำลังเติบโตของชาวญีปุ่นหดหายตามไปด้วย จากคุณ : ยอกยาการ์ตา - [ 15 ก.ย. 46 18:21:11 A:203.151.225.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 แต่พอในปี 1965 เมื่อซูฮาร์โตขึ้นมามีอำนาจแทนซูร์กาโน นโยบายเศรษฐกิจของอินโดฯก็เปลี่ยนกลับแบบ 360 องศา มีการเชื้อเชิญต่างชาติให้เข้ามาลงทุนมากขึ้น เพราะต้องการเงินทุนเข้ามาเพื่อฟื้นฟูเศรษฐกิจของประเทศ อย่างนี้ก็เข้าทางญี่ปุ่นครับ หลังจากที่ใช้นโยบายช่วยเหลือโดยไม่ยอมผูกพัน (Assistance - with-Commitment Policy) มาในช่วงก่อนหน้านี้ เพราะไม่มั่นใจในเรื่องของสถานการณ์ทางการเมือง แต่การเข้ามารอบสองนี้ ญี่ปุ่นไม่ได้เข้ามาเพียงผู้เดียว เพราะสหรัฐฯเองก็จ้องทรัพยกรในอินโดฯด้วยเช่นกัน ทำให้ต่างฝ่ายต่างระดมกำลังเข้ามาสัมปทานกันสนุกมือ ญี่ปุ่นจะได้สัมปทานป่าไม้ ประมง นิเกิ้ล พลังงานไฟฟ้า คมนาคมขนส่ง ขณะที่สหรัฐฯได้น้ำมันยาง ทองแดง อลูมิเนียม แต่การสยายปีกเข้ามาของญี่ปุ่นก็ติดปัญหาบางประการ เพราะรูปแบบการลงทุนของญี่ปุ่นจะไม่เหมือนฟากตะวันตกที่นิยมลงทุนในอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ แต่ญี่ปุ่นกลับเข้ามาแบบรายย่อย ๆ มากกว่า ทำให้เกิดความรู้สึกว่าญี่ปุ่นเข้มาครงตลาดในอินโดฯมากเกินไป จนทำให้ผู้นำและประชาชานอินโดฯ เกิดความหวาดระแวงท่าทีของญี่ปุ่นมากกว่าสหรัฐฯ จากคุณ : สุราบายา - [ 15 ก.ย. 46 18:34:12 A:203.151.225.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 ต่อพรุ่งนี้นะครับ จะถึงเรื่องของเมืองไทยว่าได้อะไรกับเขาบ้างกับการยอมเปิดทางให้ญี่ปุ่นผ่าน จากคุณ : สื่อศิลป - [ 15 ก.ย. 46 19:29:00 A:203.151.225.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 บ้านหนูก็อยู่แถบๆ นั่นแหละ(เกือบหลุดไปประเทศเพื่อนบ้านซะแล้ววว...) ถ้ากลับบ้านเมื่อไหร่ หนูจะกลับไปเยี่ยมพี่เค้านะค่ะ แล้วขนมพื้นเมือง คือขนมอะไรค่ะ ขนมวงแหวนหรือเปล่า (ทำจากฟักทองผสมแป้ง แล้วเอามาทอด กินกับน้ำจิ้มเหนียวๆ หวานๆ) ตอนเด็กกินประจำ แต่ตอนนี้กลายเป็นของโบราณหายากซะแล้ว ที่บอกว่าเมืองไทยได้อะไรจากญี่ปุ่น ขอเดาว่าได้ข่าวมาหนึ่งอย่าง เป็นทั้งข่าวดีและข่าวร้าย ข่าวดีคือมีทองอยู่ในถ้ำลิเจียหลายตัน ข่าวร้ายคือข่าวดีข้างต้นเป็นข่าวลือ555555555 จากคุณ : กุ๊กุ๊ม๊ะม๊ะ (จะไปลาสา) - [ 15 ก.ย. 46 22:32:03 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อย่าไปขวางความฝันของโกโบรินครับ ทำเอานายกฯเราแค้นมากเลย ตอนนี้ไม่รู้ว่าแกไปทำอะไรอยู่ ชักคิดถึงแก ทำให้เราคลายเครียดได้..... จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [ 15 ก.ย. 46 23:46:47 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เมื่อกลางวันแกยังมาแถลงข่าวเปิดตัวหนังสือที่แกเขียนถึงสมบัติโกโบริอยู่เลยครับ อิ อิ จากคุณ : นายต้อม - [ 16 ก.ย. 46 01:54:41 A:203.107.144.238 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 เช้านี้ก็มาออกทางไอทีวี คราวนี้สมบัติโกโบรินภาค2 เริ่มแสดงอีกแล้วครับ โปรดจับตาอย่ากระพริบ จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [ 16 ก.ย. 46 08:39:31 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ก่อนถึงไทยไปดูมาเลเซียกับสิงคโปร์ก่อนแล้วกัน มาเลเซีย หรือเมื่อสมัยนั้นยังเป็นมาลายาที่อยู่ใต้การปกครองของอังกฤษ ที่ทัพญี่ปุ่นยกพลขึ้นที่ปัตตานีและหลายจังหวัดตลอดแนวภาคใต้ของไทย เพื่อระดมพลยกลงไปตีมาลายาและสิงคโปร์ การโจมตีทั้ง 2 ประเทศนี้ ญี่ปุ่นได้ใช้กลยุทธ์ใหม่ คือ ใช้จักรยานเป็นพาหนะในการเคลื่อนพล (ที่จริงก็ใช้มาตั้งแต่เวียดนามแล้ว แต่ที่นำเข้ารบจริง ๆ ก็ที่นี่แหละ ที่อื่นแค่เดินทัพผ่าน) ทำให้กองทัพอาณานิคมของอังกฤษคาดการณ์ผิด กะเวลาการเคลื่อนพลของญี่ปุ่นไว้ช้ากว่ากำหนด รวมทั้งการเตรียมการป้องกันก็เน้นไปที่ชายทะเลมากกว่าบนบก เพราะคิดว่าการผ่านป่าดิบชื้นทางภาคใต้ของไทยหรือตอนเหนือของมาเลฯเป็นเรื่องที่ยากลำบากเกินไป แต่ญี่ปุ่นก้ทำได้ เมื่อต้องโดนญี่ปุ่นบุกรองสองในนามของการจ่ายค่าปฏิกรรมสงครามที่มีนักลงทุนญี่ปุ่นเดินตามหลังมาด้วย ทั้งมาเลเซียและสิงคโปร์ ได้เกราะคุ้มกันจากนักธุรกิจจากอังกฤษและออสเตรีเลียในฐานะที่อยู่ในเครือจักภพเหมือนกัน ทำให้ญี่ปุ่นแสดงบทบาทได้ไม่มากนัก แต่หลังจากเหตุการณ์จราจลเกี่ยวกับเชื้อชาติที่เกิดขึ้นในมาเลยเซีย เมื่อวันที่ 13 พ.ค.1969 แล้ว นักลงทุนชาวจีนและชวอินเดียในมาเลย์ เริ่มไม่มั่นใจต่อความมั่นคงของตัวเอง จึงเริ่มเปิดทางถอยออกมาให้นักญี่ปุ่นเข้ามาแทน แต่กระนั้นญี่ปุ่นก็ยังไม่ได้ให้ความสำคัญกับมาเลเซียมากนัก เพราะมีจุดอ่อนเยอะทั้งในเรื่องที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ จำนวนทรัพยากร และบรรยากาศทางการเมือง โดยเพาะความขัดแย้งเรื่องเชื้อชาติ ส่วนสิงคโปร์ที่มีจุดแข็งเพียบ แต่ผู้นำก็ชาญฉลาดพอ(ไม่ต้องบอกนะครับว่าใคร) ที่จะปกป้องสิงคโปร์ไม่ให้ญี่ปุ่นยกพลขึ้นบกได้ถนัดนัก ซึ่งก็ส่งผลมาถึงทุกวันนี้ที่นักธุรกิจสิงคโปร์สามารถเข้าไปแข่งขันกับญี่ปุ่นในตลาดโลกได้สบาย ๆ จากคุณ : กัวลาลัมเปอร์ - [ 16 ก.ย. 46 11:33:53 A:203.151.225.94 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอกระทู้เก่าด้วยคนค่ะ ขอบคุณมาก nok108@hotmail.com จากคุณ : nok - [ 16 ก.ย. 46 11:48:14 A:68.202.192.171 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 toey_beatle@hotmail.com ขอด้วยคนครับผม จากคุณ : เต้ย (ทองจัน) - [ 16 ก.ย. 46 16:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ผมกว่าจะเข้ากระทู้ได้ก็เกือบอาทิตย์ หาทางเข้าไม่เจอ เพิ่งเข้าได้เมื่อวานนี้เอง เป็นพวกหลังเขา เรียนอาจารย์สื่อศิลป์ แมคอาเธอร์พูดว่า ไอ แชล บี เบ็ก หรือ I shall return ครับ ผมไม่แน่ใจ จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 16 ก.ย. 46 22:52:48 A:203.147.13.123 X:203.147.13.26 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอกระทู้เก่าด้วยครับ ถ้ามีของ การรบที่ร่มเกล้าหรือ ช่องบกด้วยยิ่งดีครับ ขอบคุณครับ boyboy478@hotmail.com จากคุณ : boy - [ 16 ก.ย. 46 22:55:15 A:202.183.129.7 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 ผมหาเจอแล้ว “ I shall return “ Words of General Douglas MacArthur in 1942 as he left the Philippine Islands during World War II. Japanese forces were about to conquer the Philippines, and President Franklin D. Roosevelt had transferred MacArthur to another location in the Pacific. MacArthur returned at the head of an American army in 1944 and freed the Philippines from Japanese control. จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 16 ก.ย. 46 22:59:01 A:203.147.13.123 X:203.147.13.26 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ไอ แชล รีเทิร์น ถูกแล้วครับ ไก่วิ่งออกไปอีกหนึ่งเล้า ผมมัวแต่ไปนึกถึงเคสที่ว่า พ่ออาโนลด์ แกใช้วลีนี้แล้วดังในหนังเรื่องคนเหล็ก ที่ว่า ไอ วิว บี แบค นั่นแหละครับ เลยผสมกันมั่วไปหมด เรียกว่าเจ็บแล้วไม่จำครับ ประเภทชอบเขียนแบบไม่มีอ้างอิง จริง ๆ วลีนี้เขาดังเป็นประวัติศาสตร์อยู่แล้ว ไม่น่าพลาดหรอกครับ แต่อย่างว่าแหละ เรามันยุคคนเหล้กฮอลลีวู้ด เลยจำอันหลังมากกว่า ก็ขออภัยครับ และขอบคุณ คุณเกิดฯด้วยที่ช่วยท้วงติงและค้นของจริงมาให้ คงต้องรบกวนบ่อย ๆ แหละครับ ยิ่งช่วงนี้อาการเอ๋อยิ่งกำเริบอยู่ ส่วนเรื่องหลังเขานั่น สงสัยเราจะอยู่ด้วยกันนะคุณเกิดฯ ผมก็พึ่งจะหาทางเข้าได้ไม่นานนี้เหมือนกัน ทุลักทุเลพอแรงเลยละ เห็นแต่ละท่านที่ฝากเบอร์อี-เมล์ไว้นี่ คงต้องให้เป็นหน้าที่คุณปลาสวรรค์เขาจัดการนะครับ แต่ถ้าใครอยากใช้บริการกุมารทองขมังเวทย์ก็เรียกหาแม่ชะชะช่าเอาแล้วกัน แล้วอีกวันสองวันผมจะขอใช้บริการผู้ที่ลงเบอร์อี-เมล์ไว้ด้วย เพราะไปค้นหารูปเหตุการร์ที่ชุมพรที่ยังหลงเหลือไว้ได้บ้างแล้ว แต่มันเป็นสไลด์ คงต้องไปอัดอีกทีใช่ไหม ถึงจะแสกนได้ เรื่องเทคโนโลยีนี่ผมล้าหลังยิ่งกว่ายุคก่อนประวัติศาสตร์อีกนะ ก็ถ้าอัดเสร็จแล้วว่าจะส่งกระจายไปให้ ฯพณฯ ทั้งหลายช่วยกันโพสต์รูปเข้ากระทู้แล้วกัน ก่อนจบรายการช่วงเช้าก็ฝากขอโทษเรื่องวลีของแมคฯหน่อยแล้วกัน ดีนะครับที่คุณเกิดฯหาทางเข้าห้องมาช่วยไว้ทัน ไม่งั้นเราคงได้เห็นนายพลแมคฯ แบกปืนไปยิงคนเหล็กอาร์โนลด์อีกหลายรอบ บ่าย ๆ ค่อนเจอกันใหม่ครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 17 ก.ย. 46 08:14:40 A:203.151.225.43 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาดูที่เวียดนามบ้าง ตอนที่ญี่ปุนจ่ายค่าปฏิกรรมสงครามนั้น เวียดนามยังแบ่งงอกเป็นฝ่ายเหนือกับฝ่ายใต้ โดยทางฝ่ายใต้นั้น ญี่ปุ่นเข้ามาในลักษณะของการลงทุนแบบกิจการร่วม(Joint Venture)ในเวียดนาม เน้นในเรื่องของเครื่องมือเครื่องใช้ทางการเกษตรและเครื่องใช้ไฟฟ้า แต่ไม่มากนัก เพราะสถานการณ์สงครามยังไม่น่าไว้วางใจ แถมสหรัฐฯเจ้ามือรายใหญ่ยังประกาศลัทธินิกสัน ที่ค่อย ๆ ถอนการสนับสนุนออกจากเวียดนาม ส่งผลให้เงินในกระเป๋าชาวเวียดนามที่เคยตุงแน่นไปด้วยดอลล่าห์ ลดฮวบฮาบลงอย่างรวดเร็ว ต่อมาเวียดนามได้ประกาศนโยบายใหม่เพื่อเรียกร้องให้ญี่ปุ่นเข้ามาลงทุนเพิ่มขึ้น เช่นให้อภิสิทธิ์ในการผูกขาดการส่งสินค้าสำเร็จรูป เช่นรถยนต์ ที่หากประเทศใดเข้ามาตั้งโรงงานประกอบรถยนต์ภายในประเทศ จะได้สิทธิ์ผูกขาดไปอย่างน้อย 2 ปี ตอนนั้นญี่ปุ่นจัดความสำคัญกับเวียดนามไว้ค่อนข้างสูง โดยเสนอให้มีการจัดตั้งกลุ่มความร่วมมือทางเศรษฐกิจต่อเวียดนาม และเสนอเงินกู้เพื่อฟื้นฟูเวียดนามประมาณ 48 ล้านเหรียญ แต่แล้วทุกอย่างก็จบลงเมื่อเวียดนามใต้แพ้ศึกจากเวียดนามเหนือ จนมีการรวมประเทศไปในที่สุด จากคุณ : ไซง่อน - [ 17 ก.ย. 46 11:25:26 A:203.151.225.43 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 ในขระที่เวียดนามใต้พยายามเชิญชวนให้ญีปุ่นเข้ามาลงทุนในประเทศอย่างเปิดประตูอ้าซ่า แต่ทางเวียดนามเหนือของลุงโฮกับเป้นไปมในทางตรงกันข้าม เพราะฮานอยไม่สนใจข้อเสนอของญี่ปุ่นทั้งทางการทูตที่ต้องการเข้ามาตั้งสถานทูตญี่ปุ่นในฮ่นอย หรือประกาสไม่ยอมรับเงินช่วยเหลือมูลค่าเกือบ 17 ล้านเหรียญสหรัฐฯ เพื่อแลกกับกรณีที่ญี่ปุ่นเปิดให้สหรัฐฯเข้ามาตั้งฐานทัพ (ภาษาทูตเขาเรียกว่า "จนกว่าจะบรรลุการตกลงขั้นพื้นฐาน เรื่องการที่ญี่ปุ่นยุติการให้สหรัฐเข้ามาใช้ฐานทัพในญี่ปุ่น") ส่วนเงินที่ญี่ปุ่นควรจ่ายก็กลับไม่ยอมจ่าย คือค่าปฏิกรรมสงครามที่เวียดนามมีสิทธิที่จะได้รับจากการเข้ายึดครองของญี่ปุ่นที่อย่างที่บอกไว้แต่แรกว่า ญี่ปุ่นโดยการสนับสนุนหรือชี้แนะจากสหรัฐ ได้เบี้ยวหนี้ก้อนนี้เสียดื้อ ๆ ตามนโยบายต่อต้านคอมฯ แต่ไปยื่นข้อเสนอที่มีผลประโยชน์ตอบแทน เช่น การขอเข้ามาร่วมพัฒนาแหล่งน้ำมันในอ่างตังเกี๋ย แต่อย่างไรก็ตาม เวียดนามเหนือก็ไม่ถึงกับตัดญาติขาดมิตรกับญี่ปุ่นเสียเลย แม้ว่าในฟอร์มทางการเมือง เวียดนามจะไปยอมเสียภาพลักษณ์ด้วยการคุกเข่าขอญี่ปุ่นนั้นเป็นไปไม่ได้ แต่ก็เปิดช่องให้นักธุรกิจเอชนของญี่ปุ่นเข้ามาลงทุนได้ โดยผ่านองค์กรตาง ๆ ที่ที่เป็นความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชนของญี่ปุ่น ด้วยวิธีนี้ทำให้เวียดนามเหนือยังได้รับการถ่ายทอดข้อมูลเทคโนโลยีหรือเครื่องไม้เครื่องมือที่ทันสมัยเข้ามาบ้าง ขระเดียวกันก็ได้มีการคานอำนาจด้วยการรับสิ่งเหล่านี้จาสกประเทศอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะกลุ่มประเทศคอมมิวนิสต์หรือสังคมนิยมอย่างฝรั่งเศส โปแลนด์ ฯลฯ เป็นต้น จากคุณ : ฮานอย - [ 17 ก.ย. 46 11:35:51 A:203.151.225.29 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 เวียดนาม และสงครามที่เกิดขึ้นในยุคนั้น สร้างผลกำไรอย่างมหาศาลให้กับญี่ปุ่น จนแทบจะเรียกได้ว่าเป็นประเทศเดียวที่ชนะสงครามเวียดนามอย่างแท้จริง ญี่ปุ่นเข้ามาเกี่ยวข้องกับสงครามเวียดนามในลักษณะที่คล้าย ๆ กับสงครมเกาหลี คือ เป็นฐานทัพขอสหรัฐฯที่อยู่ในระยะใกล้กับพื้นที่สงคราม นอกเหนือจากฐานทัพในไทยที่ประชิดชนิดจ่อคอหอย ซึ่งทั้ง 2 แห่งนี้มีข้อดีข้อเสียตางกัน คือฐานที่ญี่ปุ่นไกลหน่อย แต่ปลอดภัยสูง เพราะไม่ถูกรบกวนจากแชปเปอร์เวียดกง สามารถส่งกำลังบำรุงจากสหรัฐฯได้ง่าย เหมาะที่จะเป็นศูนย์แจกจ่ายความตายได้ดีกว่าในไทย ที่ใกล้ไปหนอย ทำให้เกิดการแทรกซึมโดยหน่วยจู่โจมของเวียดกงอยู่เสมอ แถมยังมีปัญหาการก่อกวนจากภายในประเทศ เพราะเป็นการขอใช้ฐานทัพ ไม่ใช่การเข้ยึดครองเหมือนที่ญี่ปุ่น สนธิสัญญาที่สหรัฐนำมาใช้อ้างในการบีบคอให้ญี่ปุ่นเปิดฐานทัพให้ ทั้ง ๆ ที่นักวิชาการของญี่ปุ่นได้พยายามสะท้อนความคิดเห็นของประชาชนว่าไม่อากให้ญี่ปุ่นเข้าร่มในสงครามเวียดนาม แต่รับบาลญี่ปุ่นไม่สามารทำได้ เนื่องจากสนธิสัญญาความมั่นคงร่วมกัน Matual Security Treaty) ระหว่างสหรัฐกับญี่ปุ่นที่ทำขึ้นในปี 1951 และแก้ไขในปี 1960 และ 70 มีข้อความสำคัญคือ "สหรัฐฯคงสิทธิจะรักษาฐานทัพและยุทโธปกรณ์ของคนในญี่ปุ่นต่อไป แม้ว่าญี่ปุ่นจะหลุดพ้นจากการครอบครองของตนแล้วก็ตาม เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับการที่สหรัญจะรับประกันความปลอดภัยจากการโจมตีจากภายนอกที่จะมีต่อญี่ปุ่น" จากคุณ : ฮอกไกโด - [ 17 ก.ย. 46 11:47:06 A:203.151.225.29 X: ]

ความคิดเห็นที่ 31 ลงชื่อ เข้าห้องครับ จากคุณ : เก่ง - [ 17 ก.ย. 46 16:14:09 A:203.151.206.15 X:203.113.81.169 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ตามอ่านเงียบๆเหมือนเคยจ้าาา.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 17 ก.ย. 46 22:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อ้อ..เกือบลืมหน้าที่แน่ะ นี่ค่ะ รูปของ นายพลห้าดาว Douglas MacArthur จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 17 ก.ย. 46 23:16:33 ]

ความคิดเห็นที่ 34 กว่าจะเข้ามาได้ ตลาดก็วายไปหมดแล้ว เหมือนเดิมต้องออกไปประชุมข้างนอก ฟังเรื่องเดิม ๆ คอมเพลนเรื่องเก่า ๆ แก้ปัญหาไม่ได้เสียที ปัญหาก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรหรอกครับ แต่ก็แก้ไม่ได้ เพราะมันแก้ไม่ได้ ก็เลยน่าเบื่อ ช่างมันนะ มาว่าเรื่องของเราต่อแล้วกัน วันนี้ว่าจะให้จบเลยเพราะพรุ่งนี้ก็ไประยองยาวอีก กลับมาอีกทีก็วันจันทร์ คงเป็นกระทู้ใหม่ไปแล้ว ไม่ต้องห่วงครับ มีแรงขึ้นกระทู้ใหม่ก็มีเรื่องมีแรงเขียนได้ตลอดแหละ ช่วย ๆ กันอ่านไปเรื่อย ๆ แล้วกัน จากคุณ : สื่อศิลป - [ 18 ก.ย. 46 17:35:43 A:203.151.225.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 นอกจากข้อตกลงเรื่องความมั่นคงที่ทำให้สหรัฐฯสามารถรักษาฐานทัพของตนไว้ในประเทศญี่ปุ่นได้แล้ว ยังมีสนธิสัญญาซานฟรานซิสโก (San Francisco Peace Treaty) ปี 1951 ได้กำหนดไว้ด้วยว่า หมู่เกาะโอกินาวา จะยังอยู่ในความครอบครองของสหรัฐฯต่อไป และฐานทัพที่โอกินาวานี่เอง ที่สหรัฐฯใช้เป็นฐานหลักในการส่งเครื่องบินไปบอมบ์เกาหลีในช่วงสงคราม 2 ประเทศ 1 เชื้อชาติ เมื่อปี 1950-53) และต่อเนื่องมายังสงครามอินโดจีน ความสำคัญของโอกินาวานี้ ทำให้แม้สหรัฐฯจะคืนให้ไปแล้วเมื่อปี 1972 แต่ก็ยังสงวนการตั้งฐานทัพเอาไว้จนถึงทุกวันนี้ และเหตุผลที่สหรัฐฯนำมาอ้างเพื่อรักษาฐานทัพนี้ก็ฟังดูดีเสียเหลือเกิน โดยให้เหตุผลว่า "เพื่อรักษาสันติภาพและความมั่นคงของภูมิภาคตะวันออกไกล" คำว่า"ตะวันออกไกล" นี้ ภายหลังกลายเป็นประเด็นขัดแย้ง หรือ "เป็นเรื่อง"ที่ทำให้ต้องมาตีความคำนี้กัน เมื่อสหรัฐฯ เล่นหนักในเวียดนาม โดยใช้ฐานทัพโอกินาวานี้อย่างเต็มที่ ที่นี้ญี่ปุ่นนั้น ไม่ค่อยอยากจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับสงครามในอินโดจีนมากนัก (ทั้ง ๆ ที่เป็นผู้บุกเบิกการตะลุยอินโดจีนมาก่อนสหรัฐฯซะอีก) ก็เลยพยายามขัดขวางไม่ให้สหรัฐฯใช้ฐานทัพนี้ เพราะตามข้อตกลงในสนธิสัญญาความมั่นคงร่วมกัน ฉบับแก้ไขปี 1960 นั้น ได้ระบุไว้ว่า การใช้ฐานทัพในฐี่ปุ่นเพื่อปฏิบัติการใด ๆ ในตะวันออกไกล (Far East) ต้องขอคำปรึกษาเบื้องต้น(Prior Consultation) จากรัฐบาลญี่ปุ่นก่อน ในสมัยสงครามเวียดนาม ญี่ปุ่นก็พยายมขัดค้านไม่ให้ใช้โอกินาวาเป็นฐาน ซึ่งทางสหรัฐฯก็ยืนยันว่า เวียดนามนั้นไม่ใช่ "ตะวันออกไกล" แต่เป็นพื้นที่ที่อยู่ใน "เขตปฏิบัติการ" (Operation Sea) ซึ่งมีผลให้สหรัฐฯใช้ฐานทัพได้โดยไม่ต้องขอ"คำปรึกษาเบื้องต้น" ก่อน จากคุณ : โอกินาวา - [ 18 ก.ย. 46 17:55:34 A:203.151.225.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 36 แล้วสหรัฐฯ เข้าไปใช้อะไรในดอกินาวานักหนา คำตอบก็คือ ในฐานทัพนี้ที่สหรัฐฯมีอธิปไตยเหนือดินแดนญี่ปุ่นนั้น สหรัฐฯได้ทำท่าอากาศยาน คาเดนา เพื่อเป็นฐานบินให้บี-52 บินไปทิ้งระเบิดที่เวียดนามเหนือ นอกจากนี้ก็มีโรงเรียนต่อต้านสงครามกองโจรของกองทัพเรือ เป็นสถานีเรือดำน้ำชั้นโพลาริสที่ติดอาวุธหัวรบนิวเคลียร์ รวมทั้งเป้นที่เก็บก๊าซพิษและอาวุธลับอืน ๆ อีกด้วย ส่วนที่เป็นฝ่ายสนับสนุนก็เช่น ใช้เป็นสถานที่ตั้งศูนยืปฏิบัติการจิตวิทยาและสถานีวิทยุเสียงแห่งอเมริกา เพื่อแพร่กระจายเสียงไปยังจีนและเอเชียอาคเนย์ และแม้ว่านักศึกษาปัญญาชนของญี่ปุ่นจะพยายามคัดค้านการใช้แผ่นดินญี่ปุ่นเป็นบานมนการโจมตีเวียดนามเหมือนกับคนรุ่นหนุ่มสาวในสมัยนั้นทั่วโลกก็ตาม แต่สหรัฐฯก็หาสนใจไม่ ยังคงใช้โอกินาวาเป็นบานในการโจมตีเวียดนามอยู่เช่นเดิม ซึ่งการที่สหรัฐฯทำเช่นนั้นได้เพราะรัฐบาลญี่ปุ่นไม่เคยแสดงอาการอะไรที่จะขัดขวางหรือทำให้สหรัฐฯไม่พอใจในระหว่างการใช้โอกินาวาเลย เพราะสิ่งที่รัฐบาลหรือภาคธุรกิจญี่ปุ่นได้รับ คือ ค่าใช้จ่ายในการทำสงครามที่มากถึงปีละ 1 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ (เมื่อ 30 กว่าปีก่อน) ซึ่งรายได้จำนวนนี้ช่วยพยุงฐานะทางเศรษฐกิจที่ล่มสลายของญี่ปุ่นหลังสงครามโลกให้ก้าวผงาดขึ้นมาเป็นผู้ยิ่งใหญ่อันดับ 3 รองจากสหรัฐฯและโซเวียตในยุค 70 และถ้านับตั้งแต่สงครามเวียดนามขยายตัวเมื่อปี 1965 จนถึงปี 1973 ที่เริ่มเห็นแสงสว่างปลายอุโมงค์วาสงครามจะเสร็จสิ้นลง ญี่ปุ่นรับเละไปถึง 6,500 ล้านเหรียญสหรัฐ ซึ่งในหกพันกว่าล้านเหรียญนี้แบ่งเป็น 2 พันล้านแรก เป็นค่าใช้จ่ายโดยตรงของทหารสหรัฐฯในญี่ปุ่น สองพันล้านที่สอง (เกือบ 3 พันล้าน) เป็นค่าใช้จ่ายทางอ้อมที่เอามาหว่านอยู่แถวภูมิภาคนี้แล้วญี่ปุ่นไปเกี่ยวมาได้ ส่วนสองพันล้านสุดท้ายเกิดจากการที่ญี่ปุ่นส่งสินค้าไปขยสหรัฐฯโดยตรง ซึ่งเป็นสินค้าที่เกิดขึ้นเพราะสงคราม พูดง้าย ๆ ก็คือ การเกิดสงครามเวียดนามทำให้การค้าของญี่ปุ่นในแถบเอเชียอาคเนย์เพิ่มขึ้นถึง 20 เปอร์เซนต์ ส่วนสินค้าที่ญี่ปุ่นส่งไปขายให้กับสหรัฐฯเพราะสงครามก็จะเป็นพวกอาวุธหรือเหล็กกล้าที่นำไปใช้ทำอาวุธ ซึ่งบริษัทที่รับเละไปสำหรับงานนี้ก็คือมิตซูบิชิที่ทำได้ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ แต่ที่เห็นตัวเลขมหาศาลอย่างนี้ อย่านำไปเปรียบเทียบกับสงครามเกาหลีนะครับ เพราะนั่นทำรายได้ให้กับญี่ปุ่นมากกว่าเวียดนามถึง 8 เท่า เพราะญี่ปุ่นเป็นฐานให้ตรง ๆ ไม่เหมือนเวียดนามที่มากระเซ็นกระสายอยู่แถวสยามเมืองยิ้มนี่เยอะ (แต่ไหงไม่รวยกันทั้งชาติเหมือนญี่ปุ่นก็ไม่รู้) จากคุณ : ริวกิว - [ 18 ก.ย. 46 18:12:12 A:203.151.225.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 เอ้า มาถึงเมืองไทยเสียที จะได้รู้กันว่า หลังจากเปิดประตูอ้าซ่าให้กองทัพพี่ยุ่นเดินผ่านทะลุไปถึงไหนต่อไหนเมื่อ 60 ปีที่แล้ว ไทยได้อะไรกลับคืนมาบ้าง สำหรับประเทศที่ได้รับความเสียหายจากการทำสงครามของญี่ปุ่น ไทยดูเหมือนว่าจะมีความเป็นมิตรกับญี่ปุ่นทั้งก่อนและหลังสงครามมมากกว่าประเทสอื่น ๆ ในแถบนี้ เพราะอดีตของเราไม่เคยเป็นอาณานิคมของใคร ทำให้ไม่มีนายทุนข้ามชาติจากชาติใดมาผูกขาดหรือเป็นนักเลงโตคอยขัดขวางญี่ปุ่นเหมือนอย่างประเทศอื่น ๆ อีกทั้งเจ้าของทุนในเมืองไทยตัวจริงที่เป็นชาวจีนนั้น ในยุคนั้นไม่ค่อยนิยมลงทุนในขนาดใหญ่ แต่มักจะลงทุนขนาดเล้ก ๆ ตามความถนัดมากกว่า ทำให้ไทยขาดการลงทุนที่เพียงพอต่อการพัฒนาประเทศ อย่างนี้ก็เข้าทางญี่ปุ่นพอดี เพราะญี่ปุ่นเองก็แสวงหาประเทศในฝันนี้มานานแล้ว ประเทศที่ไม่มีอคติกับคนญี่ปุ่น (ต้องยกเครดิตให้อังศุมาลินที่หว่านเสน่ห์ให้โกโบริมาหลงรักได้ จนทำให้คนไทยนึกว่าทหารญี่ปุ่นในสมัยนั้นคงจะโรแมนติกเหมือนโกโบริ ไม่รู้นิยายเรื่องนี้มีแปลเป็นภาษาญี่ปุ่นกับเกาหลีหรือเปล่านะ) นอกจากนี้ค่าจ้างแรงงานก็ถูก ตลาดก็ขยายตัว รวมทั้งกำลังซื้อที่ได้อานิศงฆ์จากเงินดอลล่าร์ที่สหรัฐเอามาหว่านไว้ในช่วงเวียดนาม ทำให้คนไทยรับตังส์อเมริกันแล้วก็ส่งต่อให้ญีปุ่นทันที การค้ากับไทยคงจะราบรื่นไปอีกนาน ถ้าไม่มีคนอยาง อ.ธีรยุทธ ในสมัยนั้น ที่นำขบวนประท้วงต่อต้านสินค้าญี่ปุ่น เพราะพี่ยุ่นเล่นใช้โยบายซื้อน้อย-ขายมากมาใช้กับไทย (รวมทั้งประเทศแถบ ๆ นี้ด้วย) ส่วนเงินที่ญี่ปุ่นจ่ายให้ไทยนั้น ถ้าเรียกอย่างเป็นทางการก้ต้องบอกว่า ไม่ใช่ "ค่าปฏิกรรมสงคราม" เพราะถือว่าไทยไม่ใช่ผุ้ที่ทำสงครามกับญี่ปุ่น แต่เป็นฝ่ายเดียวกัน (เอ๊ะ ก็ไม่ใช่อีก) เอาว่า ญี่ปุ่นถือว่าการจ่ายให้ไทยนั้นเป็น "เงินเยนพิเศษ" ที่เอามาชำระหนี้ที่ได้เคยยืมเงินจากไทยไปใช้ทำสงครามนั้นเอง (จำได้ไหมที่ อ.ปรีดีขัดแย้งกับจอมพล ป.ในเรื่องนี้ จนถูกปลดออกจาก รมว.คลัง) ยอดเงินเบ็ดเสร็จหลงจ๊ง ที่ไทยมีดอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้เป็นเจ้าหนี้ญี่ปุ่นนั้น อยู่ที่จำนวน 15 ล้านปอนด์ ซึ่งญ่ปุ่นจ่ายให้เราโดยแบ่งเป้น 2 งวดในปี 1955 และ 1962 ซึ่งทั้ง 2 ครั้งก้ไม่ได้จ่ายเป็นเงินสด แต่ให้เป็นสินค้าประเภททุนและการบริการ เช่น ผู้เชี่ยวชาญต่าง ๆ ชื่อที่เราคุ้นหูกันในช่วงนั้นก็คือ "ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจและวิชาการ" และด้วยรูปแบบการฃช่วยเหลือกึ่งเปิดตลาดแบบนี้แหละครับที่ทำให้ญี่ปุ่นเข้ามาเป็นเจ้าเศราฐกิจในประเทศแถบนี้ได้ง่าย ๆ ทั้ง ๆ ที่เป็นฝ่ายพ่ายแพ้สงครามจนหมดตัว แต่จังหะที่ดีที่เกิดภาวะสงครามเย็นขึ้นทั้งโลก แถมมีเหตุการณ์แบบถึงเลือดถึงเนื้อแบบสงครามเกาหลีและเวียดนาม ทำให้สหรัฐฯที่เป็นเจ้าพ่อฝ่ายโลกเสรีต้องกลับลำนโยบายแบบหัวทิ่มด้วยการยอมรับผู้นำฝ่ายเผด็จการ หรือพกนิยมลัทธทหารที่เคยรังเกียจไปเมื่อตอนสงครามโลก ขอเพียงอย่างเดียวว่า ช่วยหันมาเกลียดคอมมิวนิสต์แทนหน่อยเถอะ ส่วนจะรักประชาธิปไตยแบบหลอก ๆ บ้างก็ช่างมัน ก็ขนาดหักหลังเขวี้ยงประชาธิปไตยทิ้งกันต่อหน้าต่อตา สหรัฐฯก็ยอม ขอให้ถล่มคอมมิวนิสต์หนัก ๆ เป็นพอ แหละนี้ก็เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้การเมืองสายประชาธิปไตยอย่าง อ.ปรีดี ถูกกระแสลมตะวันตกพัดลงจากเก้าอี้ ทั้ง ๆ ที่เป็นฝ่ายสนับสนุนตะวันตกมาตลอด ส่วนกลุ่มขวาจัดกลับได้ขึ้นแท่นแทน เพราะคาถา "เกลียดคอมมิวนิสต์" บทเดียวนี่แหละ จบไปเรื่องนะครับ พอดีกับเวลาเลย ไม่ค้าง ไม่คา จะได้ถือโอกาสแวบไประยองอีกสัก 3 วัน กลับมาวันจันทร์ก็เริ่มเรื่องใหม่ตอนใหม่เลย กำลังชั่งใจอยู่ว่าจะเอาเรื่องประเด็นปัญหาอินโดจีนที่เริ่มมาตั้งแต่ ร.4 สมัยที่ฝรั่งเศสเริ่มเข้ามาคุกคามไทย เพราะอยากได้เขมรและลาวดี หรือจะเอาบรรยากาศการสู้รบสั้น ๆ ของหน่วย นปข.ที่เป็นเหตุการณ์ดังมาก ๆ ในสมัยสงครามลาวมาคั่นก่อน เพราะช่วงหลังนี้จะหนักไปทางการเมืองระหว่างประเทศมากกว่า ชักจะห่าง ๆ หนังบู๊ล้างผลาญไปนานแล้ว จริง ๆ พอนึกถึงเรื่องวีรบุรุษตาพระยา ของ พ.อ.ประจักษ์ ที่กลับมาดังเพราะการอสัญกรรมของนายพันนักสู้คนนี้ ก็นึกขึ้นได้ว่ามีรูปเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ทหารเขมรเข้ามาสังหารคนไทยแบบยกหมู่บ้านอยู่เหมือนกัน สำคัญแต่ว่าไม่รู้ว่าหนังสือเล่มนั้นไปอยู่ไหนเสียแล้ว เห็นอยู่แวบ ๆ เอาว่าถ้าหาเจอก็จะเอามาคั่นเวลา รอซีรีสืเรื่องยาวที่ว่าด้วยฝรั่งเศสกับสยามในสงครามชิงเขมรและล้านช้างร่มขาว กันนะครับ วันนี้หมดแรงแล้ว ไปก่อนแล้วกัน ใครที่แอบอ่ายเงียบ ๆ ก็ส่งเสียงมาให้กำลังใจกันบ้างนะ แล้วฝากคุณเกิดฯช่วยไล่เกข้อมูลผมด้วยละ เรื่องพิมพ์ผิดคงไม่เป็รไม๊ง เพราะเขาเลิกือกันไปหมดแล้ว แต่เรื่องที่ผิดไปตั้งแต่ต้นจากโคนยันปลายอะไรยังงี้ก็ฝากดูแลด้วยนะครับ ไก่ผมหมดเล้าแล้ว ไม่มีเงินจะซื้อมาปล่อยบ่อย ๆ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 18 ก.ย. 46 18:38:53 A:203.151.225.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 38 ยังติดตามอยู่ครับ ให้กำลังใจครับ จากคุณ : Pongkm - [ 18 ก.ย. 46 19:24:39 A:210.1.4.18 X:192.168.9.13 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ขอกระทู้เก่าครับ screen007@yahoo.com จากคุณ : จอบบ้อน - [ 18 ก.ย. 46 20:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แว้บๆ มาอ่านเรื่อยๆ นะค่ะ ไม่เลิกเขียนก็ไม่เลิกอ่านเหมือนกัน ให้มันรู้บ้างว่าไผเป็นไผ!! ไก่หมดเล้าแล้ว จริงเปล่าค่ะ หนูว่าเปลี่ยนเวอร์ชั่นเป็นบู้ล้างผลาญบ้างก็ดีนะ พักนี้อยากกินลาบเลือด5555 จากคุณ : กุ๊กุ๊ม๊ะม๊ะ (จะไปลาสา) - [ 18 ก.ย. 46 22:49:05 ]

ความคิดเห็นที่ 41 กำลังใจจากเจ๊น่ะ เพียบ...รอและตามอ่านทุกวันแต่ไม่อยากโพสต์ เพราะเดี๋ยว"อารมณ์อ่าน"จะขาดตอน.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 19 ก.ย. 46 02:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 42 I keep reading na krub. Thank you for nice stories that you devoted your time for people like me to ne interested in history again. I really appreciate krub. จากคุณ : P-chan - [ 19 ก.ย. 46 02:36:50 A:130.184.164.146 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 อ้าวคุณ P-chan มานี่ด้วยหรือ งั้นผมก็ต้องลงชื่อด้วยนะ ส่วนท่านที่กำลังไประยอง กลับมา อย่าลืม เล่าเรื่อง "สถานที่ศักดิ์สิทธิ์" ประจำท้องถิ่นด้วย ที่หาดใหญ่ เที่ยวหน้ารับประกันด้วยหัวไอ้เรืองว่า ไม่ขายหน้าอีกแน่ครับ จากคุณ : หาดใหญ่ 1 (ชอบแชงค์) - [ 19 ก.ย. 46 11:12:39 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ยังอ่านอยู่อย่างเงียบ ๆ ครับ ไม่ได้หายไปไหน จากคุณ : หมูหวาน...น้ำตาลปึก - [ 19 ก.ย. 46 11:32:01 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ยังตามอ่านอยู่ครับ จากคุณ : @(-_-)@ - [ 19 ก.ย. 46 12:49:28 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขอทู้เก่าด้วยคนค่ะ suda57@hotmail.com จากคุณ : ดา ดา - [ 19 ก.ย. 46 17:26:27 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อ่าภาคนี้....ลืมลงชื่อนี่เองครับ ยังเหมือนเดิมครับ ไม่เลิกเขียนก็ไม่เลิกอ่านครับ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 19 ก.ย. 46 22:07:01 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เพิ่งเริ่มอ่านค่ะ ขอกระทู้เก่าด้วยนะคะ อยากอ่านตั้งแต่ต้นน่ะค่ะ รบกวนเพื่อนๆ ด้วยนะคะ paiyada_c@hotmail.com จากคุณ : อิสรี (อิสรี) - [ 20 ก.ย. 46 00:55:01 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ช่วงนี้ไม่มีเวลาว่างเลยเพิ่งว่างก็วันนี้นี่แหละครับ ผมอัพ ภาค 1-27 ไว้ให้แล้วครับที่นี่ http://www.pramool.com/webboard/view.php3?katoo=Y01338&page=1 วิธีดาวน์โหลดก็ต้องปิดพวกโปรแกรมช่วยดาวน์โหลดทั้งหลายก่อนนะครับ ผมไม่ได้ส่งไปให้ทางเมล์เพราะบางเมล์ก็เต็มครับส่งไปแล้วตีกลับหมดเลยตัดปัญหาใช้วิธีนี้แทน แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 46 00:58:13 จากคุณ : Taro_sama - [ 21 ก.ย. 46 04:43:43 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ไม่ทราบว่า คุณสื่อศิลปกลับจาก ตจว.หรือยังคะ? แล้วจะให้ขึ้นกระทู้ใหม่หรือยัง..ส่งเสียงด้วย จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 22 ก.ย. 46 13:21:33 ]

ความคิดเห็นที่ 51 กลับมาแล้วครับ เมื่อเย็นวานนี้เอง แต่พอดีช่วงเช้าต้องประชุมตั้งแต่เช้า พึ่งจะได้ออกจากห้องประชุมเมื่อกี้นี้เอง ยังเมาไม่หายเลย ขอตั้งตัวอีกแป๊ป ก็ไม่รู้ว่ากระทู้นี้เริ่มโหลดยากหรือยัง ถ้ายังเอากระทู้เก่าไปก่อนก้ได้ เพราะกะว่าจะเอาเรื่องแบบบู๊ล้างผลาญปานลาบไก่ใส่เลือดที่แม่ชะชะช่าอยากจะกินมาคั่นเวลาไว้สักหน่อยก่อนแล้วค่อยย้อนกลับไปการเมืองไทยกับฝรั่งเศสยุคสยามยามไร้เมืองขึ้นเมื่อร้อยกว่าปีก่อน อันเป็นต้นเค้าของข้อกล่าวหาที่ว่าเราต้องสลักศิลาจารึกเพิ่ม หรือทำไมเขมรแลลาวจึงต้องจรลีไปจากไทย ไประยองเที่ยวนี้ไม่ได้ไปสัการะสถานที่ศักสิทธิ์ที่ไหนเลย เพราะฝนเจ้ากรรมตกซะวันครึ่ง ไปเลิกตกเอาตอนที่เสร็จงานแล้วนั่นแหละ ที่เหลือตกมันทั้งกลางวันกลางคืน พอเสร็จปุ๊ปแดดแจ๋เลย ก็เลยไม่รู้ว่าสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ระยองนี่ แหล่งคน "ขึ้น"มากกว่ากัน เสียดายนะ พูดเรื่องต่างจังหวัดแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าอยากจะเมาธ์เรื่องโรงแรมที่นะลาให้ฟังกันหน่อย คุณแชงค์ฟังแล้วรอบนึงเอามือปิดหูไว้ก็ได้ เรื่องของเรื่องมีว่า (ไม่ต้องสร้างบรรยากาศ เพราะเรื่องนี้ไม่มีผีหลอก) เรื่องมีอยู่ว่า เมืองยะลาที่เป็นตัวเมใองนี่ ผมไม่เคยไปมาก่อน ที่เคยผ่าน ๆ ก็เป็นเมืองเบตงไปนู่นเลย ซึ่งผมว่าคงมีหลายคนเหมือรกันนะที่ไม่เคยไปยะลาในตัวเมือง เพราะไม่ใช่เมืองที่ไปถึงได้ง่าย ๆ แล้วก็ไม่มีอะไรที่นาเที่ยวในเขตเมืองด้วยมั๊ง ส่วนใหญ่เขาก็เข้าไปที่เบตงกันเลย ผมก็เคยไปครั้งแรก ก็เลยไม่รู้ว่าโรงแรมไหนดีเด่นดังอะไรยังไง ทีมงานเขาจัดเตรียมไว้ให้ก็หิ้วกระเป๋าไปเลย วันที่เดินทางไปถึงก็ยังชะล่าใจ ส่งกระเป๋าให้เบลบอยหิ้วขึ้นห้องไปก่อน ส่วนผมกับพรรคพวกก้ไปหาข้วเย็นกินที่คอฟฟี่ช๊อปของโรงแรม เพราะตั้งแต่เดินทางมาถึงเมื่อ 2 ทุ่มกับนั่งรถมาอีกชั่วโมงกว่า ๆ นี่ยังไม่ได้กินอะไรเลย พวกเราก็ละเลียดกินไปคุยไปพิรี้พิไรไปจนถึงเกือบตีสอง (ทานน้ำแข็งใส่น้ำชาครับ)ถึงได้แยกย้ายกันเข้านอน พอถึงห้องนอน ผมมีเคล็ดอยู่อย่างว่า ไม่ว่าเหนื่อยยากมาจากไหน ก่อนนอนขออาบน้ำให้สบายตัวก่อน (ก็ไม่น่าจะเป็นเคล็ดลับอะไรนี่นะ เขาก็ทำกันทั้งเมือง) ก็เลยเข้าห้องน้ำ กะว่าจะนอนแช่น้ำร้อนสักแป๊ปค่อยเข้านอน โอ้ พอเข้าไปเห็นอ่าง(ในห้องน้ำของห้องพักจริง ๆ ไม่ใช่อ่างอื่น ๆ เด็ดขาด พร้อมสาบานทุกศาล)และสภาพทั่วไปของห้องน้ำแล้วก็ต้องอุทานแบบหนังฝรั่งว่า โอ้ มายก๊อด ด้วยความสยองขวัญสุดขีด ไม่ต้องตกใจว่าเป็นหนังฆาตกรรม สยองขวัญวันฮาโลวีนอะไรหรอกครับ เพราะไม่ได้เจอศพ หรือท่อนแขนท่อนขาใครวางไว้หน้ากระจกหรอก แต่เป็นเจ้านี่ครับ รา รู้จักไหมาครับ เชื้อราตามห้องน้ำ อึ๊ยๆๆๆๆๆ พูดแล้วขนลุก เต็มไปหมดทั้งห้อง ดำปี๊เลย น่าขยะแขยงมาก นึกในใจว่านรี่ถ้าตรงข้ามมีเซเว่น จะเดินออกไปซื้อเป็ดมาสักขวด เทราดให้หมดเลย อะไรกันนวะ โรงแรมชั้นหนึ่งในเมือง ไหงปล่อยให้เป็นยังงี้ได้ ก็ไม่มีทางเลือกครับ เพราะตีสองแล้ว เปลี่ยนเขาก็บอกว่าเต็มหมด ทั้ง ๆ ที่ตึกออกจะใหญ่โต (เต็มจริง ๆ เพราะพอผมย้ายไปอีกโรงแรมหนึ่งวันรุ่งขึ้นเขาก็บอกว่าเขาเต็มเหมือนกัน สงสัยเชื้อราอยู่เต็ม) ตกลงคืนนั้ผมก็อาบเท่าที่จำเป็น แถมยังต้องไปทนนอนในห้องที่อับชื้น และเต็มไปด้วยเชื้อราอีก ยังพูดล้อกับเพื่อนเลยว่า นี่กลับไปต้องไปนอนโรงบาลเดียวกับน้องบิ๊กเขาหรือเปล่านี่ เช้ามา ผมไม่สนใจคนอืนแล้วครับ ใครอยากจะอยู่ก็อยู่ไป ผมจะย้ายละ ถ้าหาโรงแรมในเมืองไม่ได้ กลับไปนอนสงขลาก้ได้วะ ให้ตายยังไงก็ไม่นอนที่นี่อีก เพราะผมเป็นภูมิแพ้อยู่ด้วยแล้วต้องมานอนห้องอับ ๆ ชื้น ๆ จะบ้าตาย พอจัดกระเป๋าเสร็จก็ลงมาเช๊กเอ้าท์ ระหว่างรอให้แม่บานเขาตรวจห้อง ก็นั่งอ่านหนังสือพิมพ์เล่นเพลิน ๆ ไม่มีขาวอะไรน่าสนใจหรอก แค่อ่านได้ 2 หน้า ยังไม่ทันรู้เลยว่าวันนี้ดาราคนไหนเลิกกันบ้าง แคชเชียร์ก็เชิญผมไปที่เคาเตอร์แล้วบอกว่า ค่ากาแฟกระป๋อง 20 บาทค่ะ โอเค น้องพี่เข้าใจว่าของในโรงแรมย่อมต้องแพงกว่าข้างนอกอยูแล้ว ว่าแต่ว่ามาบอกพี่ทำหยังล่ะจ๊ะ ก็พี่ทานกาแฟไปกระป๋องนึงในมินิบาร์ พี่ก็ต้องจ่ายสิจ๊ะ จริง ๆ เขาไม่ได้พูดแบบนี้หรอก แต่พูดสั้น ๆ ว่าค่ากาแฟกระป๋อง 20 บาท ผมก็งงเต๊ก เข้านอนตอนตีสอง ตื่นเข้าลงมาก็มีอาหารเช้าฟรีที่ต้องเสริฟกาแฟอยู่แล้ว แล้วจะกระแดะไปกินกาแฟกระป๋องทำไม ก็เลยบอกน้องเขาไปว่า (เผอิญไม่สวย เลยพูดไม่ค่อยเพราะเท่าไร) น้องจ๋า (ขนาดไม่เพราะนะเนี่ย) เมื่อคืนพี่เช๊กอินด์เอาตอนตีสอง น้องว่าพี่จะกินกาแฟแล้วเข้านอนหรือจ๊ะ แล้วตอนเช้าก็มีกาแฟเสริฟฟรีอยู่แล้ว พี่จะกินกาแฟกระป๋องก่อนกินข้าวเช้าเหรอ ไม่ทราบค่ะ ค่ากาแฟ 20 บาทค่ะ แม่บ้านแจ้งว่ากาแฟหายไป 1 กระป๋อง คงไม่ต้องบอกนะครับ ว่าเธอไม่มีอะไรพูดมากไปกว่านั้น นอกจากยืนกรานว่าผมต้องจ่ายให้ได้ อยากได้ก็เอาไปครับ 20 บาท เงินนะไม่เสียดายหรอก แต่เสียความรู้สึก แล้วก็จะจำไว้เป็นบทเรียนทั้งของตัวเอง แล้วก็ขอฝากเตือนมายังคนอื่น ๆ ที่อาจต้องมีธุระแวะไปที่ยะลาด้วยว่า อย่าได้ไปพักที่โรงแรมอันดับหนึ่งที่สูงที่สุดในเมืองเป็นอันขาด หากไม่อบากต้องเสียเงินแบบไม่เข้าทื แถมได้เชื้อรากลับมาฝากอีกต่างหาก โรงแรมนี้เท่าที่ทราบเป็นของนักการเมืองใหญ่ทั้งตัวและตำแหน่งในรัฐบาลตอนนี้ เอ่ยชื่อเมืองก็รู้ว่าใครเป็นเจ้าขอ เพราะเมืองนี้เขาผูกขาด ส.ส.มาหลายปีแล้ว สัญญลักษณ์ของโรงแรมก็เป็นรูปเรือลำใหญ่ ๆ นั่นแหละ แค่นี้ก็พอมั๊งครับ พูดมากเดียวโดนเขาฟ้องอีก ก็มีของฝากจากยะลาไว้เท่านี้แหละครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 22 ก.ย. 46 15:14:24 A:203.151.225.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 52 เอาเรื่องปฏิบัติการชิงเรือมายาเกซดีไหมครับ ไม่รู้ว่าผมเล่าไปแล้วหรือยัง น่าจะยังนะ เรื่องเรือมายาเกซนี่ต้องคนอายุสัก 40 ปีขึ้นไปจะทราบเรื่องดี หรือไม่ทราบรายละเอียดก็ต้องคุ้นหุ เพราะถึงจะเป็นเรื่องของนาวิกฯสหรัฐฯกับกองกำลังเขมรแดง แต่ก็มาเกี่ยวข้องกับไทยด้วย เพราะสหรัฐฯเล่นใช้ฐานทัพบ้านเราเป็นที่แวะส่งกำลังโดยไม่แจ้งให้รัฐบาลไทยทราบ (หรือไม่ได้แจ้งให้ประชาชนไทยทราบ ส่วนรัฐบาลนะทราบดี ก็เป็นคนเปิดไฟเขียวให้นี่น่า ไม่ทราบได้ไง) สมัยนั้นเรื่องนี้เป็นข่าวดังมาก และเป็นอีกส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ร่วมสมัยยุคฮิปปี้ร่าเริง ตอนช่วงเขมรแตกใหม่ ๆ ใครพอทราบเรื่อง ช่วยเล่าก่อนก็ดีนะครับ เผื่อผมอ่านแล้วจะได้ถอดใจ รีบไปหาซื้อไก่มาปล่อยต่อ จากคุณ : อู่ตะเภา - [ 22 ก.ย. 46 15:44:12 A:203.151.225.226 X: ]

ความคิดเห็นที่ 53 ก่อนจะเริ่มเรื่องขอสรุปย่อ ๆ ก่อนครับ คำว่ามายาเกซนี่เป็นชือเรือสินค้าของสหรัฐฯที่ถูกเขมรแดงจับไปเมื่อปี 2518 ทำให้สหรัฐฯตัดสินใจใช้แผนปฏิบัติการชิงตัวประกันแบบเต็มรูปแบบขึ้น ซึ่งเป็นการปฏิบัติการนอกประเทศที่ประสบความสำเร็จด้วยดี ผิดกับเมื่อครั้งที่จะทำในอิหร่านกรณีจับตัวประกัน 23 คน ที่ปฏิบัติการตอนนั้น ฮ.ตกตายไปหลายคนจนต้องยกเลิกภารกิจ ซึ่งสุดท้ายได้กลายเป็นกรณีอิหร่านคอนทรา ไปในที่สุด เรื่องเรือมายาเกซนี่ไม่ใช่แค่ปฏิบัติการทางทหารเท่านั้น แต่เป็นเรื่องของการเมืองระหว่างประเทศด้วย เพราะสหรัฐใช้ฐานทัพเรือและสนามบินอู่ตะเภาของไทยเป็นฐานส่งกำลังเข้าไปปฏิบัติการในดินแดนเขมร ซึ่งผิดหลักกฏหมายระหว่างประเทศอย่างจัง โดยเพาะประเทสไทยที่ต้องพลอยร่างแหไปด้วย เพราะเป็นการใช้ไทยเป็นฐานให้กองกำลังต่างชาติมาใช้รุกรานเพื่อนบ้าน แต่อย่างว่าในช่วงนั้นสงครามเย็นมันปะทุเป็นสงครามตัวแทนเต็มรูปแบบ สหรัฐฯก็เพลี่ยงพล้ำในศึกอินโดจีนจนแพ้ไปหมดทุกสนามรบ เตรียมจะถอนกำลังกลับอยู่ร่อมร่ออยู่แล้ว เรื่องกฏบัตรกฏหมายเลยไม่ค่อยสนใจ นอกจากจะติดช่วยตัวประกันเท่านั้น ส่วนไทยก็เช่นเคย แค่อดทนฟังเสียงด่าจากผู้ประท้วงนิด ๆ หน่อย เดี๋ยวก็ลืมไปแล้ว ไม่เชื่อลองถามคนข้าง ๆ คุณดูสิครับว่า กรณีเรือมายาเกซนั้น คือเรื่องอะไร ใครตอบได้ก็ควรจะหันไปหอมแก้มเขาหรือเธอสักหนึ่งที ฐานทำตัวเป็นขวัญใจนักนิยมเรื่องเก่าเล่าใหม่ที่น่ารักมาก จากคุณ : กัมปงโสม - [ 22 ก.ย. 46 16:54:47 A:203.151.225.226 X: ]

ความคิดเห็นที่ 54 รำป้อมานานแล้ว เข้าเรื่องเลยแล้วกัน สหรัฐฯเข้าไปยุ่งเกี่ยวในเขมรอย่างเต็มตัวก็เมื่อปี 2513 โดยการชักใยให้นายพลลอนนอล ปฏิวัติและครองเมืองอยู่พักหนึ่ง และจากนั้นไม่กี่ปี ด้วยสถานการร์สงคราในอินโดจีนที่สหรัฐฯเป็นฝ่ายเพลี้ยงพล้า โดยเพาะในเวียดนาม ได้ส่างผลมาถึงเขมรด้วย โดยพรรคเขมรแดง หรือขแมร์รูจ ตามการออกเสียงในภาษาฝรั่งเศส สามารถเข้ายึดพื้นที่ได้เรื่อย ๆ จากการทำสงครามกลางเมือง จนกระทั่งสามารถยึดพนมเปญได้ในวันที่ 17 เมษายน 2518 เขมรก็ถูกครอบครองโดยเขมรแดงมาตั้งแต่บัดนั้น จากคุณ : กัมพูชา - [ 22 ก.ย. 46 17:19:08 A:203.151.225.226 X: ]

ความคิดเห็นที่ 55 เพียงเดือนเดียว ภายหลังการเข้ายึดครองพนมเปญของเขมรแดง ก็เกิดกรณีเรือมายาเกซขึ้น โดยในวันที่ 1 พ.ค.2518 ในช่วงหลัเที่ยง เรือลาดตระเวณชายฝั่งขนาดเล้กของเขมรแดงได้พบกับเรือไม่ทราบสัญชาติ ซึ่งสอดคล้องกับข่าวที่ได้จากเครื่องบิน พี-3 ว่าจับเป้าหมายเป็นเรือไม่ทราบสัญชาติบริเวณใกล้เกาะพูโลไว เรือลาดตระเวณของเขมรแดงได้เข้าควบคุมเรือดังกล่าวโดยสั่งให้ทอดสมอบริเวณนอกเกาะตัง ที่อยู่ใกล้กับเมืองกำปงโสม กึ่งกลางระหว่างชายแดนไทยกับเวียดนาม เรือลำที่ว่านี้ชื่อว่า มายาเกซ จากคุณ : กำปงโสม - [ 22 ก.ย. 46 17:24:27 A:203.151.225.226 X: ]

ความคิดเห็นที่ 56 เรือมายาเกซ เป็นเรือขนส่งของบริษัท ซี-แลนด์ จำกัด สหรัฐอเมริกา มีระวางขับน้ำ 10,776 ตัน ขณะเกิดเหตุ เรือกำลังแล่นด้วยความเร็ว 110 กม./ชม. ในน่านน้ำสากลทางตะวันตกเฉียงใต้ของกัมพูชา เรือมายาเกซถูกบังคับให้ทอดสมออยู่ที่เกาะพูโลไว เกาะเล้ก ๆ ใกล้ ๆ กับเกาะตัน และเมืองกำปงโสม และย้ายไปที่เกาะรังสำรวมในวันต่อมา ข่าวเรือมายาเกซถูกควบคุมโดยเขมรแดงถูกรายงานไปยังคณะเสนาธิการร่วมและสภาความมั่นคงแห่งชาติ โดยได้รับข้อมูลและการยืนยันข่าวนี้จากเครื่องเอฟ-111 จาก ทอ.สหรัฐฯทำหน้าที่บินสอดแนม หลังจากที่ประธานาธิบดีฟอร์ดสั่งให้ปฏิบัติการชิงตัวประกันที่เป็นลูกเรือของมายาเกซ เพื่อแสดงศักยภาพของกองกำลังสหรัฐฯให้อินโดจีนได้เห็น เพื่อลดความฮึกเหิมหลังจากชนะสงครามมาได้ไม่นานก็เริ่มขึ้น จากคุณ : รังสำรวม - [ 22 ก.ย. 46 17:30:45 A:203.151.225.226 X: ]

ความคิดเห็นที่ 57 ปัญหาเรื่องกองกำลังที่ใช้ในการปฏิบัติการไม่ใช่ปัญหาสำหรับเคสนี้ เพราะแม้ว่ากองกำลังสหรัฐฯจะได้รับคำสั่งให้ถอนกำลังออกจากประเทสไทยแล้ว แต่หนังสือคำสั่งยังมาไม่ถึง ทำให้ยังคงมีกองกำลังสหรัฐฯทั้ง ทอ.และ ทร.เต็มกำลังรบ นอกจากนี้ ยังได้มีการนำเอานาวิกโยธิน จำนวน 230 คน จากกองกำลังนาวิกโยธิน สะเทินน้ำสะเทินบกที่ 3 จากโอกินาวา มาทางเครื่องบินลำเลียงแบบ ซี-141 เอ มาแวะจอดที่อู้ตะเภา พร้อมทั้งเรือบรรทุกเคร่องบินโครัล ซี และเรือพิฆาตคุ้มกันอีก 3 ลำในหมู่เรือเดียวกันมาลอยลำอยู่ในอ่าวไทยเพื่อใช้เป็นฐานปฏิบัติการลอยน้ำด้วย เมื่อทุกอย่างพร้อมการปฏิบัติกู้ภัยช่วยชีวิตตัวประกันเต็มรูปแบบตามมาตรฐานของสหรัฐฯก็เริ่มขึ้น ดดยมีเมืองไทยเป็นฐานปฏิบัติและมีเป้าหมายที่กองกำลังเขมรแดงที่พึ่งเถลิงอำนาจครองเมืองกัมพูชาได้เพียงเดือนเดียวเท่านั้น จากคุณ : สำโรง - [ 22 ก.ย. 46 17:44:10 A:203.151.225.226 X: ]

ความคิดเห็นที่ 58 ต่อพรุ่งนี้นะครับ คงเป็นช่วงบ่าย ๆ หน่อย เพราะคงต้องไปประชุมทั้งเช้าทั้งบ่าย เขาแจ้งคิวมาแล้ว รับรองพรุ่งนี้แม่ชะชช่าได้กินลาบเลือดแน่ ๆ บอกแล้ว คนเรานะน่ะ ปิดยังไงก็ไม่อยู่หรอก ว่าแล้วเชียวทำไมถึงวนถามแต่เรื่องผี ๆ สาง ๆ อยู่ได้ ที่แท้ตัวจริงก็เป็นปอบผีฟ้าร้องหาเลือด ๆ แฮ่ ๆ นี่เอง เจ๊วิ ฯรับผิดชอบด้วยนะ ทำไมสมาชิกกระทู้นี้ถึงมีปอบเข้ามาได้ ขอบคุณคุณปลาสวรรค์ด้วยครับ ที่มีน้ำใจช่วยให้บริการ (ให้นะไม่ใช่ขายหรือเป็นธุระจัดหา คุณแชงค์อย่าเข้าใจผิด) ข้อมูลเก่า ๆ ที่ผมก็ไม่มีเก็บเหมือนกัน ไม่รู้เขาเก็บกันยังไง เคยได้ข่าวว่าต้องเป็นสมาชิกด้วยใช่ไหมครับ ถึงจะเก็บได้ ไม่เป็นไร เพราะเรามีฝ่ายบัญชีแล้ว แถมมีการพัฒนาระบบสำหรับแก้ปัญหาผู้ที่ตู้ไปรษณีเต็มจนคุณแมวเข้าไปส่งจดหมายไม่ได้ซะด้วย นับถือจริง ๆ ส่วนเจ๊วิฯ ขอรายงานตัวและรายงานสถานการณ์นะครับ ช่วงนี้คงว่างเว้นต่างจังหวัดไปสักพัก จะไปอีกทีก็ที่สัตหีบแค่นี้เอง แต่ไม่รู้ว่างวดนี้หวยจะออกแบบ 5 ตัวหรือ แบตัวเดียว เพราะตามโปรแกรมแล้ว เขาไปต้องไปกัน 5 วันรวด แต่เมื่อปีที่แล้วภารกิจของผมแค่ไปเช้ากลับเย็นแค่นั้นเอง ที่เหลือเขาไม่บอกไม่จำเป็น ถ้ารอบนี้โชคดีก็ไปแค่วันเดียวเหมือนก่อน แต่ถ้าดวงเฮงจับได้ใบแดงก็คงได้เข้าประจำการฐานทัพเรือ 5 วันรวดแหละครับ ช่วยเช็กวันลาหยุดที่เหลือให้หน่อยแล้วกันว่าเหลือสิทธิอีกกี่วัน เผื่อจะได้ผสมโรงลาป่วยไปด้วยเลย จากคุณ : สื่อศิลป - [ 22 ก.ย. 46 17:56:38 A:203.151.225.226 X: ]

ความคิดเห็นที่ 59 เรียน อาจารย์สื่อศิลป์ เรือมายาเกซที่ถูกจับในน่านน้ำเขมรที่อาจารย์ว่าวิ่งด้วยความเร็ว 110 กม/ชม. ในน่านน้ำสากล ผมว่าความเร็วเรือขนาดนี้ ถ้าวิ่ง บนทางด่วน ก็อาจจะถูกจราจรจับได้นะครับ ความเร็วขนาดนี้ เรือลาดตระเวนของเขมร ไม่มีทางตามทันแน่นอน คิดเป็นไมล์ทะเล (Nautical mile) แล้ว ประมาณ 60 ไมล์ทะเล/ชม. (1.852 ไมล์บก = 1 ไมล์ทะเล) ตรวจสอบแล้ว เช่น เรือหลวงกระบุรี (ฝันดี – ฝันเด่น เป็นพล บรรจุลูกปืนของเรือลำนี้ ) เป็นเรือฟรีเกต ความเร็วสูงสุด 30 น๊อต ประมาณ 55 กม./ชม เรือจักรีนฤเษศร์ ความเร็วสูงสุด 26 น๊อต ผมคาดว่าเรือมายาเกซ ไม่น่ามีความเร็วเกิน 25 น๊อตต่อชม. เห็นอาจารย์จะไปสัตหีบ อย่าลืมแวะถามที่กองทัพเรือนะครับ จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 22 ก.ย. 46 20:43:31 A:203.147.20.58 X: ]

ความคิดเห็นที่ 60 นี่เธอ..ถ้่าจะต้องอยู่ถึงห้าวันที่ฐานทัพละบอกกันบ้างนะ จะให้คนไปพาเที่ยว..ให้ทั่วเชียะ จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 23 ก.ย. 46 06:16:30 ]

ความคิดเห็นที่ 61 น่าสนใจครับคุณเกิดฯ ผมก็ไม่ได้ฉุกคิดถึงเรื่องนี้เหมือนกัน พอดีข้อมูลที่มีอยู่เขาระบุไว้อย่างนี้ แล้วนี่เป็นเรือสินค้าด้วยนะ คงไม่น่าจะทำความเร็วได้มาก ในข้อมูลเขาบอกว่าเรือวิ่งด้วยความเร็ว 68 ไมล์ต่อชั่วโมง สส่วนเรือเขมรนั่นไม่ได้บอกไว้ แต่เป็นเรือคล้าย ๆ เรือ ต.ของบ้านเรา ผมเข้าใจว่าน่าจะเป็นเรือประเภททที่อเมริกันเอามาใช้ลาดตระเวนตามลำน้ำโขง เหมือนในเรื่องอโพคาลิป นาว แล้วเขมรแดงเอามาวิ่งในทะเล แต่เรื่องเรือเขมรจะตามทันนี่ ทำที่ทราบจากเรื่องอื่น ๆ พอจะรู้ยุทธวิธีของเขมรในช่วงนั้น นะว่า เขาจะใช้ปืนยิงขู่ตั้งแต่ระยะไกลให้เรือจอด ไม่ได้เข้าเทียบแบบเรือโจรสลัดสมัยโบราณนะ เหมือนในช่วงนั้นที่เรือประมงบ้านเราโดนบ่อย ๆ พอได้เรือเราไปแล้วก้ไปดัดแปลงติดอาวุธเอาเข้ามาปล้นเรือไทยไปเรียกค่าไถ่อีก ไหน ๆ ก็ช่วยหาแล้ว ลองดูความเร็วเรือหลวงนเรศวรให้หน่อยสิครับ ผมเคยได้ไปนั่งอยู่ เห็นช่วงที่เขาเร่งความเร็วแบบเต็มฝีจักร ดูจะเร็วมาก แต่ไม่ทราบตัวเลขเหมือนกันว่าเท่าไร ขอบคุณครับที่ช่วยตรวจสอบ ผมจะลองเช็กข้อมูลจากทางอื่นดูด้วย แต่ไม่ทราบว่าจะหาได้หรือเปล่า เพราะเป็นเรือสินค้าไม่ใช่เรือรบ จะลองดูครับ ส่วนที่ไปสัตหีบไม่ต้องห่วงครับ ถ้าโดนหวย 5 ตัวเมื่อไร ผมแจ้งเจ๊ฯแน่ เพราะคราวหาดใหญ่นั่นยังประทับใจไม่ลืม ได้ตระเวนแวะเวียนศาลเจ้าซะทั่วเมือง คุ้มยิ่งกว่าโลนลี่ แพลเน็ต บวกกะดิสคัฟเวรี่เสียอีก บ่าย ๆ ค่อยเจอกันครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 23 ก.ย. 46 08:25:02 A:203.151.225.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 62 วันนี้สงสัยไม่ได้เข้ามาอีกแล้วละครับ ขอโทษทีแล้วกัน พอดีไปทะเลาะกับลูกค้า หล่อนเลยโทร.มาคอมเพลนกับเจ้านาย สงสัยก็ต้องหางานใหม่อีกแล้วละครับ บ่ายนี้ขอไปวิ่งหางานทำก่อนนะ แล้วพรุ่งนี้ค่อยเข้ามาอีกที หรือเจ๊ฯจะมีตำแหน่งเด็กล้างจานที่ร้านว่าง ๆ อยู่ก็ยินดีนะครับ พรุ่งนี้เจอกันครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 23 ก.ย. 46 12:27:53 A:203.151.225.93 X: ]

ความคิดเห็นที่ 63 ข้อมูลเรือหลวงนเรศวรครับ ผู้สร้าง อู่จงหัว เมืองเซียงไฮ้ ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน(สปจ.) วางกระดูกงูเมื่อ 22 ธันวาคม พ.ศ.2534 ทำพิธีปล่อยลงน้ำเมื่อ 24 กรกฎาคม 2536 รับมอบเรือเมื่อ 15 ธันวาคม 2537 ที่ ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน (สปจ.) ขึ้นระวางประจำการเมื่อ 15 ธันวาคม 2537 เป็นเรือประเภท เรือฟริเกต ชั้นเดียวกับ ร.ล.ตากสิน สังกัด หมวดเรือที่ 3 กองเรือฟริเกตที่ 2 ตัวเรือสร้างด้วย เหล็ก High Tension Steel ความเร็วสูงสุด มากกว่า 32 นอต (32X1.852 = 58.26 กม./ชม.) ความเร็วมัธยัสถ์ 18 นอต รัศมีทำการ 4,000 ไมล์ ที่ความเร็วมัธยัสถ์ 18 นอต จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 23 ก.ย. 46 21:19:18 A:203.147.20.93 X: ]

ความคิดเห็นที่ 64 เรือมายาเกซเป็นเรือหาข่าวของสหรัฐฯครับ ในอ่าวไทยมีเรือหาข่าวของหลายชาติวิ่งสวนสนามอยู่ ตอนนี้มาหาข่าวว่า ปลาในอ่าวไทยเหลืออยู่กี่ชนิด เพราะชาวประมงไทยจับเกือบเหี้ยนเต้แล้ว จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [ 24 ก.ย. 46 01:14:25 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เอ๋อฯ มาก็ดีแล้ว มาอธิบายเรื่อง ไมล์ทะเล(น๊อต) หน่อยดิ.. เทียบกับเส้นรุ้งเส้นแวงยังไง และ และในระยะองศาด้วย (หนึ่งองศา ใช่ป่ะ) เรือรบที่วิ่งได้เร็วที่สุด ในระยะเกือบสี่สิบน๊อต นี่ใช่ของญี่ปุ่นป่าว? และคนเขียนน่ะ เป็นยังไงกันนะ ชอบทะเลาะกะลูกค้ายันเลย.. หงุดหงิดปราจ๊ามมม..ไปหาแฟนกะเค้าซะทีซิ มัวแต่ไปร้องเพลงตามเกะอยู่นั่นแหละ..!! จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 24 ก.ย. 46 05:35:25 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ผมเป่าทะเลาะเจ๊ฯ แค่ไม่ไปกินข้าวกับเขาเท่านั้นเอง เขาเลยฟ้องบอสผมว่า ผมไม่กระตือรือล้นในการทำงาน ผมก็เง็ง ก็งานที่ผมรับผิดชอบมันก็เรียบร้อยดี เสียแต่นอกเวลางานผมไม่ค่อยไปเจาะแจ๊ะค่ะขากับเขาเท่าน้นเอง ก็เลยเสร็จ นี่ก็กำลังหางานทำใหม่อยู่ครับ เพราะพนักงานที่ลูกค้าหมั่นไส้นี่ เขาคงจ้างไว้อีกไม่นานหรอก ขอบคุณคุณเกิดกับคุณเอ๋อที่ช่วยมาให้ข้อมูลนะครับ เพราะผมพยายามเสริซหาข้อมูลเกี่ยวกับเหตุการร์นี้ในเน็ต ปรากฏว่ามีอยู่รายการเดียว แถมเป็นของรัสเซียแล้วต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเข้าไปดูด้วย เลยแห้ว แต่ดูที่เขาขึ้นต้นก็น่าสนใจดี เพราะถ้าเป็นข้อมูลจากรัสเซียจริงก็น่าจะมีอะไรมากกว่า "เรื่องโปรโมต" จากข้อมูลของฝั่งสหรัฐฯที่ผมมีอยู่นะครับ ส่วนเรื่องความเร็วเรือผมว่าน่าจะเป็นอย่างที่คุณเกิดว่านั่นแหละ เพราะดู ๆ แล้วก็น่าสงสัยว่าทำไมแล่นได้เร็วนัก การเข้าจับผมไม่ค่อยติดใจหรอก เพราะวิธีการปล้นเรือ มันไม่ต้องไล่ตามประชิดอยู่แล้ว แค่ยิงขู่ ๆ ก็แหยงแล้วละ (เท่าที่เคยอ่านเจอมานะ) แต่ที่ว่าสิ่งด้วยความเร็วขนาดนั้น ผมว่าข้อมูลที่ผมมีอาจจะผิดพลาดก็ได้ เพราะดูจากความเร็วเรือหลวงนเรศวรแล้ว ผมก็ว่าเร็วนะ ก็ยังแค่ 50 กว่ากิโลเมตรต่อชั่วโมงเท่านั้นเลย จากคุณ : สื่อศิลป - [ 24 ก.ย. 46 07:23:37 A:203.151.225.102 X: ]

ความคิดเห็นที่ 67 เอ้าต่อซะที เบี้ยวไปวันนึงแล้ว อย่างที่ว่าไว้ว่า พอดีที่กองกำลังสหรัฐฯที่ได้รับคำสั่งให้ถอนออกจากประเทสไทยแล้ว แต่หนังสือคำสั่งยังมาไม่ถึง ทำให้ยังคงมีหน่วยรบประจำอยู่ในไทยอย่างเต็มอัตราศึก ดังนั้นการรวบรวมพลเพื่อปฏิบัติการช่วยเหลือลูกเรือมายาเกซจึงไม่ใช่เรื่องยากอะไร และเมื่อกำลังพลพร้อมแล้ว ยุทธการชิงตัวประกันก็เริ่มขึ้นด้วยการส่งเครื่องบิน ซี-130 อี ของฝูงบินที่ 16 เพื่อตรวจการณ์ความเคลื่อนไหวของเชมรแดงที่ยึดเรือไป พร้อมกับหาข่าวลูกเรือมายาเกซ ซึ่งจากการลาดตระเวนหาข่าวก็ถูกระดมยิงจากเรือเล้กและเรือประมงที่เขมรยึดเอามาติดอาวุธในบริเวณเกาะตังอยู่ตลอดเวลา และก่อนรุ่งสางของวันที่ 15 พ.ค.2518 เครื่อง อ.ซุปเปอร์ จอยลี่ กรีน เอช -53 ซี จำนวน 6 เครื่อง ก้ได้ทำการขนส่งทหารนาวิกโยธินสหรัฐออกจากประเทสไทย ลงไปส่งบนเรือคุ้มกันแฮรอท อี และฮ.อีก 8 เครื่องขนส่งนาวิกฯลงที่เกาะตัง เวลา 08.30 น.เรือแฮรอท อีก็เข้าขนาบเรือมายาเกซพร้อมส่งทหารขึ้นยึดเรือ แต่ก้พบแต่ความว่างเปล่า แม้กระทั่งชุดที่ลงไปที่เกาะตังก็คว้าน้ำเหลวง เพราะลูกเรือถูกพาออกไปจากเกาะตังเรียบร้อยแล้ว ทำให้นาวิกฯสหรัฐต้องปะทะกับทหารเขมรแดงที่เข้ามาต่อต้านการบุกอย่างเข้มแข็งไปอย่างเสียแรงเปล่า ส่วนเรือมายาเกซที่เหลือแต่ลำเรือโดยปราศจากลุกเรือก็ถูกลากเข้าขบวนเพื่อเดินทางกลับฐานทัพเรือ จากคุณ : กัมปงสพือ - [ 24 ก.ย. 46 16:09:03 A:203.151.225.118 X: ]

ความคิดเห็นที่ 68 นาวิกโยธินหน่วยแรก ภายใตการนำของนาวาโทแรนเกล ดับลิว ออสติน ขึ้นฝั่งที่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะตัง โดยแบ่งกำลังออกเป็น 2 ส่วน กำลังส่วนใหญ่กระจายอยู่ทางทิศตะวันตก ส่วนที่เหลืออยู่ทางทิศตะวันออก ทั้ง 2 หน่วยปฏิบัติภารกิจค้นหาและพิสูจน์ทราบเกี่ยวกับตัวประกันบนเกาะตังและประเมินกำลังพลของเขมรแดง เพื่อใช้เป็นข้อมูลในการตัดสินใจว่าจะปะทะด้วยหรือไม่ เพราะขระที่ลำเลียงทหารลงพื้นที่นั้น ฮ.ซีเอส-43 ซี ที่มีชื่อเรียกขานวา "ไนฟท์" ต่อด้วยตัวเลข 21,22,31,32,51 และ 52 ถูกระดมยิงด้วยปืนกลและจรวดจนเสียเครื่องยนต์ไปข้างหนึ่ง และเมื่อพยายามบินขึ้นเพื่อกลับฐาน ฮ.ลำนั้นก้ไปไม่รอด ต้องสละเครื่องทิ้งทะเล ส่งผลให้จ่าเอกเอลวูด อี รัมบูก ช่างเครื่องเสียชีวิต เครื่อง ไนฟท์ 22 พยายามลงพื้นบนชายหาดทางตะวันตก ก็ถูกยิงสกัดกั้นจนถังน้ำมันทะลุ จนต้องลงฉุกเฉินในฝั่งประเทสไทย ส่วนไนฟท์ 32 ที่ส่งนาวิกฯลงที่ด้านตะวันตก ถูกยิงจนลูกเรือได้รับบาดเจ็บสาหัสต้องกลับฐานทันที สรุปแล้วเพียงแค่ยกแรกของการปฏิบัติการชิงเรือมายาเกซ สหรัฐฯต้องสูญเสีย ฮ.ไปแล้ว 3 เครื่อง โดยได้เพียงเรือมายาเกซที่ปราศจากลุกเรือกลับมาเพียงอยางเดียว จากคุณ : พนมเปญ - [ 24 ก.ย. 46 16:25:01 A:203.151.225.118 X: ]

ความคิดเห็นที่ 69 ขระที่สถานการณ์ทางฝั่งตะวันออกก็เลวร้ายไม่แพ้กัน จากการที่เลือกส่งนาวิกโยธินลงฝั่งนี้ เนื่องจากคาดว่าจะเป็นที่ใช้กักตัวประกัน แต่กลับคิดคาด ทำให้ ไนฟท์ 23 และ ไนฟท์ 31 ถูกยิงตก ลุกเรือที่เป็นนักบินผู้ช่วยและทหารนาวิกฯจากเครื่องไนฟท์ 23 สละเครื่องและโดลงชายฝั่งได้ทัน แต่เครื่องไนฟท์ 31 โชคร้ายกว่า ตกลงมาโหม่งโลก ทำให้นักบิน 2 นาย นาวิกฯ 10 นาย เสียชีวิตคาเครื่อง ถึงกระนั้นก็ตาม ก่อนที่ไนฟท์ 31 จะถูกยิงตก เจ้าหน้าที่ชี้เป้าคนหนึ่งสามารถส่งวิทยุบอกตำแหน่งของฝ่ายข้าศึกได้ ทำให้สามารถส่งเครื่องบินโจมตีเข้าพื้นที่ได้ และได้มีการส่งกำลังนาวิกฯเพิ่มเติมเข้าไปอีกด้วยเครื่อง เอชเอช-53 ซี จำนวน 3 เครื่องทางชายหาดด้านตะวันตก แต่เมื่อปฏิบัติการจริง กลับลงจอดได้เพียง 2 เคร่อง ขระที่อีก 1 เครื่องถูกยิงจนไม่สามารถลงจอดได้ต้องบินกลับฐานไป เท่ากับว่าขระนี้หองกำลังในชุดปฏิบัติการช่วยเหลือตัวประกันเรือมยาเกซ ได้อยู่ในพื้นที่ปฏิบัติการแล้วประมาณ 100 คนโดยกำลังส่วนใหญ่อยูที่ทางตะวันตกของเกาะ แต่ทั้งหมดก็ไม่สามารถรวบรวมกำลังกันได้ จากคุณ : เสียมเรียบ - [ 24 ก.ย. 46 16:51:34 A:203.151.225.118 X: ]

ความคิดเห็นที่ 70 ขอกระทู้เก่าครับ thodsaporn@fibo.kmutt.ac.th ขอบคุณครับ จากคุณ : หมึกหกรดมุ้ง มุ้งเลอะหมึกหมด (เด็กไทยหัวใจโรบอท) - [ 25 ก.ย. 46 00:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 71 กระทู้เก่าตามลิ้งค์นี้ครับ http://www.pramool.com/webboard/view.php3?katoo=Y01338&page=1 จากคุณ : Taro_sama - [ 25 ก.ย. 46 01:43:49 ]

ความคิดเห็นที่ 72 รู้แต่ รุ้งตะแคง แวงตั้ง ครับ แล้วหนึ่งไมล์ทะเล [nautical mile]เท่ากับ 1.6 ไมล์มั้งครับ ส่วนความสัมพันธ์กะองศา นี่จนด้วยเกล้าครับ เข้าหม้อเข้าไหหมดแล้ว? จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [ 25 ก.ย. 46 09:31:58 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ขอแก้คำผิดก่อนนะครับ เขมรแดงเข้ายึดเรือมายาเกซนะวันที่ 12 พ.ค.2518 นะครับ ไม่ใช่วันที่ 1 เพราะประธานาธิบดีฟอร์ดสั่งบุกวันที่ 15 เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าทำไมตัดสินใจช้าจริง ๆ ผมพิมพ์ผิดเองแหละ ต่อเลยนะครับ เมื่อเวลา 07.45 น.กองกำลังนาวิโยธินได้เคลื่อนกำลังไปตามชายหาดของเกาะตังภายใต้การคุ้มกันจากเครื่องบินโจมตีที่ส่งขึ้นมาจากเรือโครอลซี รวมทั้งการเข้าไปโจมตีสนามบินด้วย (ไม่ได้เรื่องอะไรเป็นกอบเป็นกำหรอกครับ เพราะเครื่องเขมรก็เครื่องอเมริกันนั่นแหละ ที่เคยส่งมาช่วยตอนยังเป็นลูกไล่กันอยู่ ก็แค่เครื่อง ที 28 เท่านั้นเอง) เครื่องบินที่สหรัฐฯใช้ในการโจมตี คือคเรื่อง เอ-7 อี และ เอ-6 ซึ่งเป็นเครื่องบินโจมตีขนาดเบาที่นิยมใช้ในสงครามในอินโดจีนในช่วงนั้น จำได้ว่ามีหนังสงครามอยู่เรื่องหนึ่งที่เป็นเรื่องของฝูงบินเอ-7นี้โดยเฉพาะ แต่จำไม่ได้แล้ว จำได้แต่ฉากแรกที่เป็นภาพเครื่องบินในระดับต่ำแล้วโดนเวียดกงในสภาพของชาวนาใช้ปืนเล็กยาวธรรมดาสอยเอา โดนเอานักบินผู้ช่วยเดี้ยงคาคอกพิท พระเอกเลยต้องเปลี่ยนคู่หูใหม่ ตามสไตล์หนังแนวคู่หูของฮอลลีวู๊ด ใครจำได้บ้างครับว่าเรื่องอะไร รู้สึกว่าประเด็นของเรื่องจะมีว่านักบินบ้าระห่ำไปทิ้งระเบิดในเวียดนามเหนือเพื่อพิสูจน์ว่ามีจรวดแซมประจำการอยู่ เลยโดนสั่งพักการบิน เพราะวอชิงตันกำลังเจรจากับฮานอยอยู่ แต่พอดีลมการเมืองเปลี่ยนทิศ การเจรจาล้มเหลว นิกสันเลยสั่งให้โหมทิ้งระเบิดอีกรอบ พระเอกเลยรอดตัวไป เอา โม้เรื่องหนังจนลืม กลับมาเรื่องจริงบ้าง ส่วนเครื่องที่ใช้ในการคุ้มกันคือเจ้า เอฟ-4 แฟนธอม พิมพ์นิยมในสงครามยุคนั้นเหมือนกัน โดยผลการทำลายปรากฏว่าคลังน้ำมันใกล้ ไ สนามบินถูกหวย 2 ตัวบนของรัฐบาลเข้าอย่างจังราบสนิท จากคุณ : สื่อศิลป - [ 25 ก.ย. 46 15:43:54 A:203.151.225.20 X: ]

ความคิดเห็นที่ 74 ขนาดฟอร์มต่างกันแบบมวยวัดกับมวยโลกแล้วก้ตาม แต่เพื่อความไม่ประมาท สหรัฐฯก็เตรียมกำลังสำรองจากกองกำลังโจมตีที่ 43 ที่ฐานทัพอากาศแอนเดอร์สัน บนเกาะกวม โดยเตรียมเจ้ายักษ์ บี 52 จำนวน 15 เครื่องพร้อมเอาไว้ กะว่าถ้าคุยกันเบา ๆ ไม่รู้เรื่องก็ต้องเจอแอมป์แบบหมื่นวัตต์กันบ้างละ ยุทธวิธีที่ใช้ในการโจมตีก็คือใช้เครื่อง เอ-7เครื่องหนึ่งทำหน้าที่ชี้เป้าส่วนเครื่องอื่น ๆ ก็ยิงปืนกลอากาศและทิ้งระเบิดเข้าสู่เป้าหมาย ผสานกับเครื่องเอซี-130 ระดมยิงปืนสารพัดขนาดเพื่อกดกองกำลังข้าศึกเอาไว้ ระหว่างที่ ฮงกำลังลำเลียงพลลงไปเพิ่มเติม แต่กระนั้นก็ตาม ก็ ฮ.ที่เข้าปฏิบัติการทั้งหมด 11 ลำก็ถูกยิงตกไปถึง 8 ลำ กว่าจะส่งกองกำลังนาวิโยธินเข้าไปเสริมอีกกว่า 100 นาย รวมทั้งมีการทิ้งระเบิดทำลายประสาทหนักถึง 15,000 ปอนด์ลงไปทำลายขวัญทหารเขมรแดงอยู่ตลอดเวลา แต่อย่างว่าแหละครับ วีรบุรุษเลือกสถานที่ไม่ได้ การโจมตีด้วยกำลังทางนาวิกโยธินที่แสนจะลำบากทั้งขาไปแลตอนลำเลียงกลับ แทบไม่ได้มีส่วนสัมพันธ์กับการช่วยเหลือลูกเรือมายาเกซเลย (อาจจะบอกได้ว่าทำให้เขมรแดงต้องมาพะวักพะวงกับการโจมตีบนเกาะตังก้ได้) เพราะในเวลาประมาณ 11 นาฬิกา เรือพิฆาตวิลสันได้ตรวจพบเรือประมงไทยที่เขมรแดงปล้นเอาไปเหมือนกัน และใช้เป็นที่คุมขังลูกเรือมายาเกซ ทำให้สามารถเข้าไปช่วยเหลือลูกเรือทั้งหมดได้อย่างปลอดภัย และเริ่มปฏิบัติการถอนกำลังนาวิกทั้งหมดออกจากเกาะตังทั้งหมดได้ในเวลาเกือบบ่ายสามของวันที่ 15 พ.ค.2518 การปฏิบัติการช่วยเหลือตัวประกันเรือมายาเกซ หากมองในแง่การปฏิบัติการทางทหารแล้วก็ไม่ใช่การยุทธครั้งใหญ่อะไรนักหนา เพราะยิงกันไม่กี่ชั่วโมงก็ยุติ แต่เรื่องนี้เป็นประเด็นสำคัญทางการเมืองระหว่างประเทศ เพราะสหรัฐฯได้ใช้ฐานทัพอู่ตะเภาของไทยโดยไม่ได้แจ้งให้รัฐบาลทราบก่อน ประกอบกับช่วงนั้น สถานการณ์การประท้วงในบ้านเรายังมีกระแสสูง ทำให้เกิดการประท้วงสหรัฐฯว่าได้ละเมิดอธิปไตยของไทยอย่างกว้างขวางและรุนแรง ใครจำได้บ้างครับว่าช่วงนั้นรัฐบาลของไทยมีท่าทีอยางไรบ้างกับการประท้วงในประเด็นที่ว่าสหรัฐฯละเมิดอธิปไตยของไทยในกรณีนี้ครับ จากคุณ : พนมเปญ - [ 25 ก.ย. 46 18:30:39 A:203.151.225.20 X: ]

ความคิดเห็นที่ 75 ชื่อเรือมายาเกซ เขียนภาษาอังกฤษว่ายังไงครับ จากคุณ : imf41 - [ 26 ก.ย. 46 08:02:15 ]

ความคิดเห็นที่ 76 to this subject, surveying the period that began with the Mayagez incident, in which Khmer Rouge forces seized an American merchant container ship, and ended ... เขียนแบบนี้ครับ นี่เป็นคำขึ้นต้นของเวบเดียวที่เกี่ยวกับกรณีมายาเกซ แต่พอเข้าไปแล้วปรากฏว่าเป็นเวบที่ต้องเป็นสมาชิกถึงเข้าดูได้ ใครแฮกได้ก๋ช่วยแวบเข้าไปดูแล้วเล่าให้ฟังบ้างก็ดีครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 26 ก.ย. 46 11:13:31 A:203.151.225.163 X: ]

ความคิดเห็นที่ 77 คุณคคหที่ 75 คะ เขียนว่า The Mayaguez Incident ค่ะ กดลิงค์เข้าไปอ่านได้.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 26 ก.ย. 46 12:19:53 ]

ความคิดเห็นที่ 78 แจ๋วจริง ๆ เจ๊ ผมก็มัวไปหลงหาเจ้าเวบรัสเซียนั่นอยู่ได้ มิน่าทำไมถึงมีแค่เวบเดียว ที่แท้สะกดผิดนี่เอง วันนี้เอาไงดี จบดื้อ ๆ ยังงี้แล้วกันไหม เพราะไหน ๆ กระทู้ก็ตกแล้ว เอาไว้วันจันทร์แล้วกันนะ เริ่มขึ้นกระทู้ใหม่เลย จากคุณ : สื่อศิลป - [ 26 ก.ย. 46 20:06:26 A:203.151.225.194 X: ]

ความคิดเห็นที่ 79 ขอบคุณครับ จากคุณ : imf41 - [ 26 ก.ย. 46 23:02:24 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เรียนคุณป้า ที่มาของ 1 ไมล์ทะเลมาจาก ระยะห่างของเส้นแวง 1 ลิบดา หาได้จาก สมการ เส้นรอบวงของโลก = 2 x pi x รัศมีโลก ( สองพายอาร์) = 2 x 3.1416 x 6,365 กิโลเมตร = 39,992.47 กิโลเมตร (เส้นรอบวงโลก) ระยะห่างระหว่าง 1 องศา = 39,992.47/360 ส่วน(องศา) = 111.09 กม. ระยะห่างระหว่าง 1 ลิบดา = 111.09/60 (1 องศา = 60 ลิบดา) = 1.852 กม. ดังนั้น 1 ไมล์ทะเล (Nautical Mile) จึงเท่ากับ 1.852 กม. . จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 27 ก.ย. 46 23:04:33 A:203.147.20.85 X: ]

ความคิดเห็นที่ 81 สงสัยป้าเขาคงยังไม่ตื่น หรือไม่อย่างงั้นก็ยังมึนกับคณิตศาสตร์เส้นรุ้งเส้นแวงของครูเกิดฯ ถ้าจะไปสอนแทนครูแม้วได้ แล้วมั๊งนี่ เมื่อเจ๊ฯยังไม่ว่างขึ้นกระทู้ใหม่ให้ก็วว่ากันกระทู้เก่านี่ไปก่อนแล้วกันนะ ช่วงนี้ก็เอาข่าวสั้นคั่นเวลาไปก็แล้วกัน ไหน ๆ จะเน้นเรื่องแนวลาบเลือด น้ำตก ซกเล้กแล้ว ก็ต่อเนื่องปเลยแล้วกัน คราวนี้เป็นเรื่องชายแดนไทยในยุคนั้นเหมือนกัน แต่เป็นการปฏิบัติการของไทยโดยตรงของหน่วยทหารน้ำจืด หรือ นปข.กับวีรกรรมที่รู้จักกันดีที่ ดอนแตง เมื่อวันที่ 17 พ.ย. 2518สถานีเรืออำเภอศรีเชียงใหม่ จังหวัดหนองคายได้รับแจ้งว่าจะมีการลักลอบนำอาวุธสงครามข้ามแม่น้ำโขงมาขึ้นที่ฝั่งไทยในบริเวณเขตพื้นที่รับผิดชอบ เมื่อได้ทราบขข่าวจึงได้ส่งเรือตรวจการณ์ลำน้ำ ล.123 ไปสกัดกั้น โดยขระที่ลาดตระเวนอยู่ในเขตฝั่งไทย ยริเวณดอนแตง ต.บ้านโพนสา อ.ท่าบ่อ หนองคาย เวลาประมาณ 13.30 น. ได้ถูกฝ่ายตรงข้ามทำการระดมยิงด้วยอาวุธหนักและอาวุธเบานานาชนิด จากกองกำลังฝ่ายตรวข้ามที่วางกำลังไว้ไม่น้อยกว่า 5 จุด เมื่อเรือ ล.123 ถูกยิง ผู้ควบคุมเรือ คือ เรือตรีโชติ แทนศิริ ได้วิทยุให้สถานีเรืออำเภอศรีเชียงใหม่ทราบทันที และยิงโต้ตอบกลับไปที่จุดที่ตั้งของกองกำลังฝ่ายตรงข้ามทันที จากคุณ : ดอนแตง - [ 29 ก.ย. 46 13:57:36 A:203.151.225.165 X: ]

ความคิดเห็นที่ 82 เชิญตามไปที่กระทู้ใหม่ได้เลยค่ะ.. ขอเรียนเชิญติดตามเรื่องกบฏยังค์เติร์ก ภาค 29 ได้ที่นี่ค่ะ ประเด็นนี้แตกไปยังกระทู้ K2475764 จากคุณ : WIWANDA - [ 30 ก.ย. 46 07:05:19 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ขอกระทู้เก่าครับ krieng86@hotmail.com จากคุณ : xebsisor - [ 5 ต.ค. 46 05:21:55 A:210.55.121.130 X: ]