ความคิดเห็นที่ 1 ความคิดเห็นที่ 6 อ่านประวัติศาสตร์แล้ว อย่าสงสัยว่า ถ้าไม่เกิดยังงี้ แล้วจะมีไอ้โน่นไหม เพราะมันจะมีปัญหามาถามได้ตลอดเวลา แบบว่าเกิดมีคนย้อนเวลาไปแก้ประวัติศาสตร์ จะทำให้ประวัติต่างๆในโลกบิดเบือนไปหมด มาศึกษาเพื่อไม่ให้มันเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ในอนาคตดีกว่าครับ จากคุณ : เด็กน้อยขี่ม้าก้านกล้วย - [ 21 ก.ค. 46 00:48:19 ] ความคิดเห็นที่ 7 ลงชื่อคร้าบ คราวนี้ไม่ชวนไปเดินราชดำเนินแล้วคร้าบ แต่ไม่วายยังมีเหตุสงสัยใคร่รู้จนได้ พัฒนาการทางด้านอาวุธที่ใช้กันอยู่นับตั้งแต่เริ่มเข้ามาล่าอาณานิคมจนสามารถปลดแอกกันได้นี่ มีส่วนมากน้อยแค่ไหนครับ เพราะถ้าดูจากช่วงเวลานี่ อาวุธที่ใช้ในการบุกเข้ามายึดเป็นอาณานิคมช่วงแรกกับยุคปลดแอกนี่ต่างกันลิบลับ เข้ามาใหม่ๆพวกหัวแดงยังถือปืนแก๊ปอยู่เลยมั้งนั่น ปืนใหญ่ก็ยังใช้ลูกเหล็กตันๆยิงกันอยู่เลย(ตรงนี้แหละครับที่ไม่แน่ใจ) เพราะเห็นบอกว่ายุคเรือปืนมันมองภาพไม่ออกว่าเป็นเรือปืนยิงลูกเหล็กตันๆ มันคงไม่น่ากลัว แต่ถ้าฝ่ายหนึ่งยิงลูกเหล็กตัน กับอีกฝ่ายเป็นหัวระเบิดมันมีสะเก็ดนับร้อยๆ ก็คงจะมองออกว่ายิงทีทหารกระจายเป็นแถบนั้นเป็นอย่างไร(ลองนึกถึงสภาพแถวทหารจารีตโบราณ ยืนถือทงทิวรอรับกระสุนระเบิดดูสิครับ) ใครพอรู้เอาบอกเล่าเก้าสิบกันหน่อยเถิดครับ เพราะผมคิดว่าเทคโนโลยีเป็นตัววัดอำนาจทางทหารที่เด็ดขาดมานานแล้ว ตั้งแต่สมัยอียิปต์จนปัจจุบัน ใครที่มีเทคโนโลยีสูงกว่าก็คือคนที่มีอำนาจทางทหารสูงกว่า ผมเชื่อแบบนี้ แต่ยังไม่เคยเห็นหนังสือประวัติศาสตร์ที่ไหนลงรายละเอียดเกี่ยวกับอาวุธต่างๆที่ใช้ในแต่ละยุคประกอบร่วมกันไปเลย หรือว่ามันจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องครับ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 21 ก.ค. 46 01:29:47 A:203.149.36.195 X: ] ความคิดเห็นที่ 8 ตามมาลงชื่อด้วยคนครับ จากคุณ : Taro_sama - [ 21 ก.ค. 46 02:44:36 ] ความคิดเห็นที่ 9 ตามมาเหมือนกันครับ (เห็นชอบตาม เลยขอตามมั่ง) เรื่องฝรั่งเศส อินโดจีน และขบวนการกู้ชาตินี่ ถ้าว่าง่าย ๆ ก็คือ ถ้าฝรั่งเศสไม่เข้ามา เราก็คงต้องรบกับญวณแบบรัฐโบราณไปเรื่อย ๆ เหมือนกับพม่านั่นแหละครับ จนกว่าใครจะมีพัฒนาการได้ก่อนกัน ส่วนนิยายเรื่องไซง่อน ไม่เคยอ่านครับ ฟังเค้าเรื่องแล้วก็น่าสนใจเหมือนกัน ลองขยายความบ้างก็ดีนะ พัฒนาการของอาวุธคือหัวใจเลยครับ เคยอ่านเจอว่าคุณจีระนันท์ พิตรปรีชา เธอเขียนวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาโท เรื่องประวัติศาสตร์ของดินปืนหรืออะไรประมาณนี้ เป็นเรื่องของกำเนิดและพัฒนาการของดินปืนที่ทำให้ประวัติศาสตร์เปลี่ยนแปลง ผมไม่เคยเห็นว่ามีพิมพ์นะครับ ใครพอรู้จักหรือหาต้นฉบับได้ ช่วยเอามาเผยแพร่หน่อยจะมีประโยชน์อย่างยิ่ง หรือจะต้องเข้าไปขอกับประธานชมรม บ.ใบไม้เลยก็ไม่รู้ ใครสนิทกับชมรมนั้นช่วยฝากบอกท่านประธานทีแล้วกัน บอกว่า "ไม้ใบน้อย" เขาบอกมา ที่จริงเรื่องพัฒนาการทางทหารนี่ ถ้าสนใจไว้จะเอามาลงให้บ้างก็ได้ อาจจะไม่ละเอียดแบบทหารเขียน แต่คงจะพอเห็นภาพได้บ้าง เช่น หลังยุคจักวรรดิโรมันล่มสลาย ดินแดนต่าง ๆ ก็แยกออกไปเป็นเมือง ๆ ไป ทำให้เกิดยุคกลางที่เจ้าที่ดินต่างสร้างปราสาทเพื่อรักษาดินแดนของตัวเองเต็มยุโรปไปหมด ยุคปราสาทเหล่านี้ก็มาสิ้นสุดตรงที่เราผลิตปืนใหญ่ได้ ทำให้สามารถยิงกำแพงปราสาทได้ง่าย ๆ พอปราสาททลายลงก็เกิดการรวมตัวขึ้นเป็นอาณาจักรและเรื่อยมายันการปฏิวัติอุตสาหกรรมนั่นแหละครับ เอาไว้ลงเรื่องประวัติศาสตร์แบบนิยายหมดแล้ว ค่อยขยับขยายขึ้นไปในระดับแนวคิดหรือพัฒนาการทางเศรษฐกิจแล้วกันนะ เพราะจะฟังยากและสนุกน้อยกว่าแบบมีตัวละครนะครับ ส่วนสงครามโลกแบบฟูลเวอร์ชั่นอย่างที่เจ๊วิฯว่านั่น ถ้าผมเขียนได้หมด สงสัยจะต้องทำเรื่องขอวิทยานิพนธ์แล้วละมั๊งครับ แค่เมืองไทยอย่างเดียวยังติดหนี้พะรุงพะรังแล้ว เจ๊ฯช่างคิดแล้วก็ช่างเขียนด้วยแล้วกัน ผมก็ว่าเรื่องเมืองไทยไปเรื่อย ๆ ถึงตอนไหนเจ๊ฯก็ช่วยแทรกหน่อยแล้วกัน พอก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยวจะรีบทำงานวันนี้จะได้ใช้หนี้เร็ว ๆ หน่อย จากคุณ : สื่อศิลป - [ 21 ก.ค. 46 08:01:43 A:203.151.225.239 X: ] ความคิดเห็นที่ 10 มาด้วยคนครับผม จากคุณ : เด็กก่อสร้าง - [ 21 ก.ค. 46 08:09:09 A:203.113.80.142 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:45:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ความคิดเห็นที่ 11 ท่านวิวันดาครับ ผมเอาเรื่อง "ตำนานไวน์" ไปเล่าให้พวก "เกจิ" ทั้งหลาย ทำไมเค้าอ้าปากหวอล่ะครับ อ้างอิงไม่ได้หรือไงครับ ข้อเสนอทางหาดใหญ่ยังคงเปิดรอ ท่านสื่อศิลป ตลอด 24 ชั่วโมงนะครับ ที่นี่เค้ามีขนาดจัด catwalk ให้เราเลือกได้เลยนะครับ หยิบตรงไหน คว้าตรงไหน "ตามข่าว" เค้าว่าใช้ได้หมด กระดูกกระเดี้ยวแหลกละเอียดเป็นผุยผง หายเมื่อยเป็นปลิดทิ้งครับ เรียนรบกวนท่านวิวันดา กรุณา "บังคับ ขู่เข็ญ" ท่านสื่อศิลป แทนผมสักเรื่องหนึ่งนะครับ จะได้สว่างกระจ่างแจ้งกัน เพราะข้อมูลสับสนพอควร คือ เรื่อง หลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง ที่ภูเก็ต น่ะครับ มีผู้โยงใย เข้าใจผิดว่า ท่านไปเกี่ยวข้องกับสงคราม 9 ทัพ บ้างก็ว่าไม่เกี่ยว มันเป็นเรื่อง อั้งยี่ ซึ่งโยงมาเรื่อง ประเพณี กินเจ ในภูเก็ต ด้วย มันยังไงกันแน่ ฝากเข้าบัญชีตามลำดับบุริมสิทธิด้วยนะครับ จะเฝ้ารอด้วยความกระหาย ขอบคุณเหมือนเดิมทั้งสองท่านครับ จากคุณ : ชอบแช้งค์ - [ 21 ก.ค. 46 15:10:02 A:203.154.28.201 X: ] ความคิดเห็นที่ 12 หมายความว่า่ไงจ๊ะ..ตาชอบแช้งค์ที่ว่า บรรดาเกจิ นั่งอ้าปากหวอน่ะ.. เธอต้้องบอกให้พวกท่่านเหล่านั้น..อ่านหนังสือให้เยอะๆหน่อย..หมายถึงเรื่องอื่นๆที่มาที่ไป..และบทบาทอื่นๆที่ไม่เกี่ยวกับรสชาติของไวน์น่ะ.. เอาไว้เขียนให้จบแล้ว..จะลงรายละเอียดเรื่องหนังสืออ้างอิง..เพราะหนังสือดังกล่าว..ดังที่บอกไว้ว่า คนอ่านจะต้องเข้าใจถึงสถานะการณ์ และรู้จักแคแร๊กเตอร์ของบุุคคลกลไก อย่างในหนังสือเขียนว่า นายพลเกอริง นั้น "ติดยา" คนอ่านต้องเข้าใจในประวัติของนายพลคนนี้ว่า เขาติดมอร์ฟีน เพราะเคยได้รับการบำบัดความเจ็บป่วยเมื่อครั้งที่ติดคุก..เลยติดมาจนเป็นถึงวาระสุดท้ายในชีวิต..หรือ ลองกลับไปหาหนัง The Longest Day (วันเผด็จศึก) มาดูใหม่.. ตั้งใจดูให้ดี ในนั้นสร้างตามประวัติบุคคลที่เกี่ยวข้องเป๊ะๆ..คนดูจะเข้าใจหรือไม่ ย่อมขึ้นอยู่กับความรู้ที่มี.. ในหนัง..มีการจิก กัด เล็กๆอยู่อย่างประปราย..อย่างมีทหารเยอรมันอ้วนๆคนหนึ่ง ขี่ม้า พร้อมทั้งกระป๋องเปล่าๆ(สำหรับรีดนมวัว) ห้อยอีรุงตุงนัง..ผ่านบ้าน ชาวนาที่เจ้าของบ้านออกมายืนส่ายหัว พร้อมทั้งบ่นว่า.. มาตรงเวลาทู๊กวันเชียวนะ.. นั่นคือ การรีดไถของชาวเยอรมัน ที่เอาทุกอย่างแม้กระทั่งไปรีดนม วัวของชาวบ้าน และ..เมื่อครั้งสัมพันธมิตร บุกขึ้นได้ในวันดีเดย์..มีผู้ชายที่แต่งตัวด้วยสูท เสื้อขาวอกตั้ง..ใส่หมวกคล้ายๆขุนนาง ขี่จักรยานฝ่ากระสุนปืนมาอย่างไม่กลัวตายพร้อมทั้งขวดแชมเปญด้วยท่าทางดีอกดีใจ จนละล่ำละลัก..เสนอการรินแชมเปญแจกให้กับทหาร.. ตรงนี้ละค่ะ..คือ ความหมายของความดีใจในการที่ชาวแชมเปญได้ปลดแอกเสียที เพราะ ระทมทุกข์มามากกว่าชาวไวน์ในแคว้นไหนๆ (ผู้กำกับจึงเลือกให้เป็นแชมเปญไงคะ แทนที่จะเป็นไวน์) ยังมีอีกหลายตอนค่ะ ที่ต้องคิดตาม.. การประมวลข้อความจากหนังสือก็เช่นกัน..เพราะ ไวน์คือทรัพยากรอันสำคัญของฝรั่งเศส ผู้คนที่มารบ ก็ เกณฑ์กันมาจากชาวกสิกรไวน์ เหมือนอย่างเวียดนามที่เกณฑ์ชาวนามาจับปืนนั่นแหละ..เรื่องเล่าของแต่ละครอบครัวจึงมีมาก.. และ..ป๋าก็ช่วยพิมพ์ไปให้เขาอ่านกันด้วยล่ะ.. ส่วนเรื่องที่ขอท่านสื่อศิลปน่ะ..ไม่กล้าง่ะ..เดี๋ยวท่านว่าเอา ขอเองดิ.. แต่แหม..ท่านผู้บรรยายก็ช่างกระไร..ขอเรื่องลงรายละเอียดประเทศที่ถูกคุกคามนิ๊ดเดียวเอง..โวยวายไปด๊ายย..ทำเป็นมาพูดว่า ถ้ารู้หมดก็ไปทำวิทยานิพนธ์ได้แล้ว.. ฟามจิง..มันไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแล้วนะท่านขา..ใคร๊ ใครจะไปเชื่อว่า นอกจากสารพัดเรื่องที่ท่านรอบรู้แล้ว..ที่มาเหนือเมฆสุดๆ นั่นก็คือ สัปเหร่อศาสตร์ ..อันนี้เจ๋งจริงๆ..!! จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 21 ก.ค. 46 15:50:50 ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:46:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ความคิดเห็นที่ 13 หลวงพ่อแช่มนี่ไม่ค่อยถนัดเลยนะครับ แต่เท่าที่พอจะจับเค้าได้ราง ๆ นี่ น่าจะไม่ใช่เก้าทัพนะ น่าจะเป็นกรณีจราจลของกุลีเหมืองแร่ประมาณ ร.3 มากกว่า ซึ่งถ้าเกี่ยวโยงก็น่าจะเป็นกุลีจีนที่จราจลทีฉะเชิงเทราด้วย ดูละครเรื่องแม่นากทางช่อง 3 ที่พีทเล่นเป็นพระเอกไหมละครับ ในเรื่องจะมีตัวโกงเป็นกุลีจีนที่ออกมารังควานคนไทย เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงนะครับว่ามีกรรมกรจีนก่อจราจลที่ฉะเชิงเทราจริง และรู้สึกว่าจะเกี่ยวกับกรรมกรที่ภูเก็ตด้วย สรุปก็คือค่อนข้างแน่ว่าไม่เกี่ยวกับ 9 ทัพครับ เป็นเรื่องที่เกิดหลังจากนั้น แต่รายละเอียดไม่แน่ใจเหมือนกัน คงต้องขอให้คนอื่น ๆ เข้ามาช่วยด้วยครับ หาดใหญ่ผมกลับมาแล้ว ไปเดินเล่นอยู่ย่านดาวน์ทาวน์เป็นชั่วโมงเลย รู้สึกว่าเป็นเมืองที่คนชอบออกมาทานอาหารนอกบ้านกันเยอะนะครับ เห็นยกครอบครัวมากินอาหารแบบโต๊ะกลมเต็มไปหมดเลย น่ารักดี เสียดายไม่ได้นัดหมายกันก่อน จะไปอีกทีก็ปลายเดือนหน้านั่นแหละครับ ตอนนี้ก็ฟังเพลงคำสัญญาที่หาดใหญ่ไปก่อนแล้วกัน จากคุณ : สื่อศิลป - [ 21 ก.ค. 46 15:54:10 A:203.151.225.228 X: ] ความคิดเห็นที่ 14 ไปค้นเจอในเวบเกี่ยวกับพระเครื่องครับ เลยเอามาฝากลงให้ดู ก็เกี่ยวกับอั้งยี่ในสมัย ร.3 จริง ๆ นะครับ "หลวงพ่อแช่ม" วัดฉลอง ภูเก็ต ท่านเกิดที่ตำบลบ่อแสน อำเภอทับปุด จังหวัดพังงา เมื่อปีกุน พุทธศักราช 2370 ในรัชสมัยของ "พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว"(รัชกาลที่ 3) (นามโยมบิดา-มารดา) ไม่ปรากฎในประวัติแม้แต่ "หลวงพ่อช่วง" วัดท่าฉลอง ศิษย์เอกของท่านก็ไม่สามารถให้รายละเอียดได้) หลวงพ่อแช่ม ชาตะ พ.ศ.2370 มรณภาพ พ.ศ.2451 พ่อแม่ส่งให้อยู่ ณ วัดฉลอง เป็นศิษย์ของพ่อท่านเฒ่าตั้งแต่เล็ก เมื่อมีอายุพอจะบวชได้ก็บวชเป็นสามเณร และ ต่อมาเมื่ออายุถึงที่ จะบวชเป็นพระภิกษุก็บวชเป็นพระภิกษุจำพรรษาอยู่ ณ วัดฉลองนี้หลวงพ่อแช่มได้ศึกษาวิปัสนาธุระจากพ่อท่านเฒ่าจนเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญ ทางวิปัสนาธุระเป็นอย่างสูง ความมีชื่อเสียงของหลวงพ่อแช่มปรากฏชัดในคราวที่หลวงพ่อแช่มเป็นหัวหน้าปราบอั้งยี่ ซึ่งท่านจะได้ทราบ ต่อไปนี้ ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ปราบอั้งยี่ ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ในปีพุทธศักราช 2419 กรรมกรเหมืองแร่เป็นจำนวนหมื่น ในจังหวัดภูเก็ต และจังหวัดใกล้เคียงได้ซ่องสุมผู้คนก่อตั้งเป็นคณะขึ้นเรียกว่า อั้งยี่ โดยเฉพาะพวกอั้งยี่ในจังหวัดภูเก็ตก่อเหตุวุ่นวายถึงขนาดจะเข้ายึดการปกครองของจังหวัดเป็นของพวกตน ทางราชการในสมัยนั้น ไม่อาจปราบให้สงบราบคาบได้ พวกอั้งยี่ถืออาวุธรุกไล่ ยิง ฟันชาวบ้านล้มตายลงเป็นจำนวนมากชาวบ้านไม่อาจต่อสู้ป้องกันตนเอง และทรัพย์สิน ที่รอดชีวิตก็หนีเข้าป่าไป เฉพาะในตำบลฉลองชาวบ้านได้หลบหนีเข้าป่า เข้าวัด ทิ้งบ้านเรือนปล่อยให้พวกอั้งยี่เผา บ้านเรือนหมู่บ้านซึ่งพวกอั้งยี่เผา ได้ชื่อว่า บ้านไฟไหม้ จนกระทั้งบัดนี้ ชาวบ้านที่หลบหนีเข้ามาในวัดฉลอง เมื่อพวกอั้งยี่รุกไล่ใกล้วัดเข้ามา ต่างก็เข้าไปแจ้งให้หลวงพ่อแช่มทราบ และนิมนต์ให้หลวงพ่อแช่ม หลบหนีออกจากวัดฉลองไปด้วย หลวงพ่อแช่มไม่ยอมหนี ท่านว่า ท่านอยู่ที่วัดนี้ตั้งแต่เด็กจนบวชเป็นพระ และเป็นเจ้าวัดอยู่ขณะนี้ จะให้หนีทิ้งวัดไปได้อย่างไร เมื่อหลวงพ่อแช่มไม่ยอมหนีทิ้งวัด ชาวบ้านต่างก็แจ้งหลวงพ่อแช่มว่า เมื่อท่านไม่หนีพวกเขาก็ไม่หนีจะขอสู้มันละ พ่อท่านมีอะไรเป็น เครื่องคุ้มกันตัวขอให้ทำให้ด้วย หลวงพ่อแช่มจึงทำผ้าประเจียดแจกโผกศีรษะคนละผืน เมื่อได้ของคุ้มกันคนไทยชาวบ้านฉลอง ก็ออกไปชักชวนคนอื่นๆ ที่หลบหนีไปอยู่ตามป่า กลับมารวมพวกกันอยู่ในวัด หาอาวุธ ปืน มีด เตรียมต่อสู้กับพวกอั้งยี่ พวกอั้งยี่ เที่ยวรุกไล่ฆ่าฟันชาวบ้าน ไม่มีใครต่อสู้ก็จะชะล่าใจ ประมาทรุกไล่ฆ่าชาวบ้านมาถึงวัดฉลอง ชาวบ้านซึ่งได้รับผ้าประเจียด จากหลวงพ่อแช่มโพกศีรษะไว้ก็ออกต่อต้านพวกอั้งยี่ พวกอั้งยี่ไม่สามารถทำร้ายชาวบ้านก็ถูกชาวบ้านไล่ฆ่าฟันแตกหนีไป ครั้งนี้เป็น ชัยชนะครั้งแรกของไทยชาวบ้านฉลอง ข่าวชนะศึกครั้งแรกของชาวบ้านฉลอง รู้ถึงชาวบ้านที่หลบหนีไปอยู่ที่อื่น ต่างพากลับมายัง วัดฉลอง รับอาสาว่า ถ้าพวกอั้งยี่มารบอีกก็จะต่อสู้ ขอให้หลวงพ่อแช่มจัดเครื่องคุ้มครองตัวให้ หลวงพ่อแช่มก็ทำผ้าประเจียดแจกจ่าย ให้คนละผืน พร้อมกับแจ้งแก่ชาวบ้านว่า "ข้าเป็นพระสงฆ์จะรบราฆ่าฟันกับใครไม่ได้ พวกสูจะรบก็คิดอ่านกันเอาเอง ข้าจะทำเครื่องคุณพระให้ไว้สำหรับป้องกันตัวเท่านั้น" ชาวบ้านเอาผ้าประเจียดซึ่งหลวงพ่อแช่มทำให้โพกศีรษะเป็นเครื่องหมาย บอกต่อต้านพวกอั้งยี่ พวกอั้งยี่ให้ฉายาคนไทยชาวบ้านฉลองว่า พวกหัวขาว ยกพวกมาโจมตีคนไทยชาวบ้านฉลองหลายครั้ง ชาวบ้านถือเอากำแพง พระอุโบสถเป็นแนวป้องกัน อั้งยี่ไม่สามารถตีฝ่าเข้ามาได้ ภายหลังจัดเป็นกองทัพเป็นจำนวนพัน ตั้งแม่ทัพ นายกอง มีธงรบ ม้าล่อ เป็นเครื่องประโคมขณะรบกัน ยกทัพเข้าล้อมรอบกำแพงพระอุปโบสถ ยิงปืน พุ่งแหลม พุ่งอีโต้ เข้ามาที่กำแพง เป็นที่น่าอัศจรรย์ ที่บรรดาชาวบ้านซึ่งได้เครื่องคุ้มกันตัวจากหลวงพ่อแช่มต่างก็แคล้วคลาดไม่ถูกอาวุธของพวกอั้งยี่เลย รบกันจนเที่ยงพวกอั้งยี่ยกธง ขอพักรบ ถอยไปพักกันใต้ร่มไม้หุงหาอาหาร ต้มข้าวต้มกินกัน ใครมีฝิ่นก็เอาฝิ่นออกมาสูบ อิ่มหนำสำราญแล้วก็นอนพักผ่อนชาวบ้าน แอบดูอยูในกำแพงโบสถ์ เห็นได้โอกาสในขณะที่พวกอั้งยี่เผลอก็ออกไปโจมตีบ้าง พวกอั้งยี่ไม่ทันรู้ตัวก็ล้มตายและแตกพ่ายไป หัวหน้าอั้งยี่ประกาศให้สินบน ใครสามารถจับตัวหลวงพ่อแช่มวัดฉลองไปมอบตัวให้จะให้เงินถึง 5,000 เหรียญ เล่าลือกันทั่วไปในวงการอั้งยี่ว่า คนไทยชาวบ้านฉลองซึ่งได้รับผ้าประเจียดของหลวงพ่อแช่มโพกศีรษะ ล้วนแต่เป็นยักษ์มารคงทนต่อ อาวุธ ไม่สามารถทำร้ายได้ ยกทัพมาตีกี่ครั้งๆ ก็ถูกตีโต้กลับไป ในทุกครั้ง จนต้องเจรจาขอหย่าศึกยอมแพ้แก่ชาวบ้านศิษย์หลวงพ่อแช่ม โดยไม่มีเงื่อนไข คณะกรรมการเมืองภูเก็ต ได้ทำรายงานกราบทูลไปยังพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม ให้คณะกรรมการเมืองนิมนต์หลวงพ่อแช่ม ให้เดินทางไปยังกรุงเทพมหานคร มีพระประสงค์ทรงปฏิสันฐานกับหลวงพ่อแช่มด้วยพระองค์เอง หลวงพ่อแช่มและคณะเดินทางถึงกรุงเทพมหานคร พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานสมฌศักดิ์หลวงพ่อแช่ม เป็น พระครูวิสุทธิวงศาจารย์ญานฌมุนี ให้มีตำแหน่งเป็นสังฆปาโมกข์เมืองภูเก็ต อันเป็นตำแหน่งสุงสุดซึ่งบรรพชิตจักพึงมีในสมัยนั้น ในโอกาสเดียวกัน ทรงพระราชทานนามวัดฉลองเป็นวัดไชยาธาราราม จากคุณ : สื่อศิลป - [ 21 ก.ค. 46 16:25:44 A:203.151.225.228 X: ] ความคิดเห็นที่ 15 สัปเหร่อศาสตร์นี่สำหรับแม่ชะชะช่าเขานะครับ คนอะไรสงสัยพิเรนจริง ๆ นี่เงียบหายไปเลย ไม่รู้แอบไปนั่งอ่านอยู่ป่าเหวไหนกัน รีบ ๆ กลับมานะ จะได้เอาเรื่องกงเต๊กมาแถมให้อีกเรื่องว่าเขาข้ามสะพานทำไม เจ๊วิฯเล่าเรื่องเดอะ ลองเกสต เดย์แล้วกระจ่างเลย ทีแรกผมนึกว่าฉากนาซีอ้วน ๆ นั่นเขาจะเอาเสบียงมาส่งเสียอีก ส่วนคนฝรั่งเศสที่รินแชมเปญก็ไม่เคยนึกอะไรขนาดนั้นเหมือนกัน เอาเรื่องไทยกับสงครามโลกต่อแล้วกัน ส่วนใครจะไปไกลกว่าดอนเมืองก็ขอวีซ่ากันเป็นประเทศไปแล้วกันนะ เริ่มต่อจากคราวที่แล้วนะครับว่า เมื่อเริ่มสงครามจำได้ไหมว่าตอนเรื่องเวียดนามนั้น ญี่ปุ่นขอใช้ฐานทัพเวียดนามกับรัฐบาลวิชี่ซึ่งตอนนั้นเป็นร่างทรงของนาซีอยู่ รวมทั้งแสนยานุภาพของกองทัพลูกพระอาทิตย์ที่ฝรังเศสไม่กล้าแหยม ประกอบกับเงื่อนไขที่น่าสนใจ คือให้ฝรั่งเศสคงการปกครองอาณานิคมไว้ได้ รัฐบาลวิชี่จึงยอมตกลงกับญี่ปุ่นเมื่อวันที่ 15 กันยายน 2483 ให้ส่งกำลังผ่านดินแดนเวียดนามได้ พอรู้ข่าวแบบนี้เข้า ไทยก็เลยขอฝรั่งเศสบ้างว่า ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว เมื่อยอมญี่ปุ่นได้ ก็น่าจะคืนดินแดนของไทยที่เคยเสียไปมาให้บ้าง ก็จะดี ซึ่งคราวนี้วิชี่ไม่ยินยอม เพียง 5 วันหลังจากทำข้อตกลงกับญี่ปุ่น วิชี่ก็ปฏิเสธข้อเรียกร้องจากไทยทันที สถานการณ์ในไทยตอนนั้นก็อย่างที่รู้กันว่ามีการเดินขบวนเพื่อเรียกร้องดินแดนคืน ซึ่งนำโดยนิสิตจากจุฬาฯ ซึ่งฉากจบสวยหรูมากที่เดินไปพบท่านผู้นำเพื่อฟังการกล่าวคำปราศรัย ไม่รู้ใครจัดฉาก เยี่ยมจริง ๆ แต่ฝรั่งเศสไม่แฮปปี้ด้วย โดยอ้างว่าหากคืนดินแดนให้ไทยก็ต้องกระทบต่อดินแดนในอาณานิคมอื่น ๆ ด้วย (จำได้ไหมที่มีการทวงของในพิพิธภัณฑ์ลูฟคืน เพราะมีหลักฐานชัดเจนว่าฝรั่งเศสแอบไปเอามา ซึ่งรัฐบบาลเขาตอบชัดเจนว่า ถ้าลูฟว์ต้องคืนทุกอย่างที่ไปเอามาจากประเทศอื่น ๆ ก็คงไม่มีอะไรเหลือโชว์อยู่ในลูฟว์อีกเลย เป็นเรื่องที่เกิดเมื่อเร็ว ๆ นี้เอง แต่จำรายละเอียดไม่ได้) เรื่องการขอดินแดนคืนนี้ไม่ได้รับการยอมรับจากทั้งฝรั่งเศสและอมริกา แม้ว่าฑูตอเมริกันในไทยจะเคยเปรย ๆ กับฑูตอังกฤษว่าอังกฤษน่าจะเอาใจไทยมากกว่านี้เพื่อป้องกันไม่ให้ไทยหันไปคบกับญี่ปุ่นมากกว่าที่เป็นอยู่ ที่มันไปกว่านั้น คือ ฑูตอเมริกันได้รายงานรัฐบาลของตนว่า ได้ทราบจากฑูตฝรั่งเศสว่า ฑูตเยอรมันในไทยได้แนะนำให้ไทยยืนยันการเรียกร้องดินแดนคืนจากฝรั่งเศส โดยอ้างว่ารัฐบาลเยอรมันจะบีบให้วิชี่ยินยอมให้ ไม่รู้เรื่องนี้มีข้อเท็จจริงอย่างไร ทำไมคนปล่อยข่าวถึงทำให้ระดับฑูตเชื่อได้ หรือแค่รายงานข่าวความเคลื่อนไหวธรรมดาก็ไม่ทราบ แต่รัฐบาลไทยในขณะนั้นก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเป็นเรื่องจริง จึงได้ส่งพ.อ.ประยยูร ภมรมนตรี ไปยุโรปเพื่อหยั่งท่าทีของรัฐบาลเยอมันและอิตาลี รวมทั้งเตรียมแผนสำหรับอพยพนักเรียนไทยในยุโรปกลับประเทศด้วย จากคุณ : สงขลา - [ 21 ก.ค. 46 17:09:20 A:203.151.225.228 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ความคิดเห็นที่ 16 ฮึ่มฮั่กันอยู่สักพักหนึ่ง รัฐบาลไทยก็ประกาศสงครามกับรัฐบาลวิชี่ของฝรั่งเศสจนได้ เมื่อวันที่ 7 มกราคม 2484 ซึ่งการสู้รบในรายละเอียดขอยกไปก่อนเช่นเดิมนะครับ สรุปแต่ว่าไทยได้ดินแดนกลับมามากพอดูทีเดียว แต่ไทยก็มีโอกาสได้แสดงแสนยานุภาพไม่เท่าไร ญี่ปุ่นที่เห็นว่าสถานการณ์แบบนี้ไม่ค่อยเป็นประโยชน์กับญี่ปุ่นเท่าไร ก็เลยเป็นตัวกลางยุติศึก (ไม่รู้ว่าเป็นเพราะต้องการเปิดทางฝั่งเขมรเพื่อใช้บุกรุกไทยข้ามไปพม่าหรือเปล่า ถึงอยากให้เจรจาสงบศึกกันไว ๆ ) วันที่ 29 - 31 มกราคม2484 คือ 3 วันของการทำความตกลงระหว่างรัฐบาลไทยกับฝรั่งเศสที่ไปทำกันที่ไซง่อน และโตเกียวตามลำดับ โดยได้มีการตกลงในสาะรสำคัญดังนี้ 1. ให้กองทัพบกของแต่ละฝ่ายถอนไป 10 กิโลเมตรจากที่มั่นอันแท้จริงที่ยึดไว้ได้ เวลา 10.00 น.ในวันที่ 28 มกราคม 2484 (ทางฝั่งจีนทบุรีไทยยึดได้ใกล้ ๆ เมืองศรีโสภณ ด้านปราจีนได้แถวสำโรงและสวายจิก แถวบุรีรัมย์ได้ถึงอัลลองเวง ส่วนทางอุบลฯก็ได้ฝั่งขวามาบางส่วน) ส่วนข้อ 2-4 เป็นเรื่องการห้ามล้ำแนวเขตทางทะเลและอากาศ รวมทั้งกำหนดเวลาถอนทัพว่าจะต้องไม่เกิน 72 ชั่วโมงหลังพักรบ การเจรจาสันติภาพมีขึ้นที่โตเกียวเมื่อวันที่ 7 ก.พ.2484 ข้อตกลงนี้ทำให้ไทยได้หลวงพระบางฝั่งขวาแม่น้ำโขง จำปาศักดิ์ และเมืองในเขมรบางส่วนกลับมา และด้วยผลงานชิ้นนี้แหละครับ ที่ทำให้นายพลตรีหลวงพิบูลสงคราม กระโดดพรวดเดียวข้ามขั้นพล.ท.ไปกินตำแหน่งพลเอกทั้ง 3 เหล่าทัพเลยทีเดียว และพร้อมกันนั้นก็ได้พระราชทานยศจอมพลทั้ง 3 เหล่าทัพพร้อมเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นโบราณมงคลนพรัตราชวราภรณ์ และเครื่องราชอิสริยาภรณ์ปฐมจุลจอมเกล้าฯพร้อมสายสร้อยทองคำให้แก่จอมพล ป. ด้วย กรณีเรียกร้องดินแดนนี้ ขณะที่ไทยกำลังอยู่ในช่วงแห่งความสุขที่ได้รับดินแดนที่เสียไปให้กับฝรั่งเศสที่มาช่วงชิงไปอย่างไร้คุณธรรม แต่อังกฤษกลับไม่ได้รู้สึกสนุกไปด้วย เพราะเขาคิดว่าเมื่อเรียกร้องดินแดนอินโดจีนได้แล้ว ต่อไปก็คงจะเบนเป้ามาที่มาลายูเป็นแน่ เซอร์โจชาย ครอสบี้ วิตกเรื่องนี้ว่าอาจจะเกิดขึ้นได้จริง ถึงกับส่งรายงานไปยังนายแอนโทนี อีเดน รมว.ตปท.ของอังกฤษทันที โดยระบุว่าในไทยมีขบวนการเรียกร้องดินแดนทั้งจากฝรั่งเศสและบริติช ที่จริงจะว่าอังกฤษร้อนตัวก็ไม่ได้ เพราะในขณะนั้นมีการพิมพ์แผนที่ออกมาเผยแพร่ โดยระบุถึงดินแดนที่ไทยเคนต้องเสียไปให้กับฝรั่งเศสและอังกฤษว่ามีที่ไหนบ้าง ทำให้อังกฤษระแวงว่าไทยคงจะเรียกร้องเอาดินแดนมลายูคืนเหมือนกับอินโดจีน จากคุณ : ยะลา - [ 21 ก.ค. 46 17:34:00 A:203.151.225.228 X: ] ความคิดเห็นที่ 17 ถึงกระนั้นไทยก็ยังคงประกาศยืนยันว่าจะรักษาความเป็นกลางต่อไป ซึ่งอังกฤษเองก็ไม่ค่อยจะเชื่อใจนักโดยยกเหตุผลที่ว่า ทำไมญี่ปุ่นถึงยอมขายอาวุธให้กับไทยมากนัก หากรู้ว่าอาวุธนั้นจะกลับมาใช้ต่อต้านญี่ปุ่น (เรื่องไทยซื้ออาวุธญีปุ่นนี่ มีเหตุมาจากสหรัฐฯสั่งระงับเครื่องบินที่ไทยซื้อไป ทั้ง ๆ ที่มาลงที่ฟิลิปินส์แล้ว เนื่องจากสหรัฐฯ ไม่สนับสนุนให้ไทยทำสงครามกับฝรั่งเศส ญี่ปุ่นเลยเสนอขายอาวุธให้แทน) ซึ่งเรื่องนี้ไทยก็ตอบไปว่า ซื้ออาวุธจากญี่ปุ่นจริง เพราะสหรัฐกักอาวุธไว้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าจะได้อาวุธครบถ้วนหรือรวดเร็วทันใจเสียเมื่อไร ญี่ปุ่นก็ส่งให้ตามความสะดวกเท่านั้นแหละ แน่นอนว่าฑูตอังกฤษประจำประเทศไทย ไม่ค่อยเชื่อน้ำคำฝ่ายไทยเท่าไรนัก เพราะเห็นว่าผู้นำของไทยสไตล์จะออกเผด็จการแบบญี่ปุ่นมากอยู่ คงยากที่จะเอาด้วยกับสัมพันธมิตรแน่ ที่น่าตลกก็คือขณะที่อังกฤษระแวงไทยหนักหนาอยู่นั้น ญีปุ่นเองก็ไม่ค่อยจะเชื่อใจรัฐบาลไทยเท่าไรนักว่าจะเอายังไงกันแน่ รัฐบาลไทยเลยประกาศย้ำจุดยืนความเป็นกลางทางวิทยุกระจายเสียงให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย เมื่อวันที่ 29 กรกฏาคม2484 ว่ารัฐบาลจะยึดถือนโยบายผูกมิตรเท่าเทียมกันทุกประเทศเพื่อสันติภาพของมนุษยชาติ และที่สำคัญคือรัฐบาลได้ออก พ.ร.บ.กำหนดหน้าที่ของคนไทยในยามสงครามไว้ด้วย โดยระบุให้ "ต่อสู้จนสิ้นกำลัง" หากใครฝ่าฝืนไม่ปฏิบัติตามกฏหมายนี้ก็จะมีบทลงโทษถึงขั้นประหารชีวิตหรือจำคุกตลอดชีวิตพร้อมริบทรัพย์สินด้วย พูดกันตรง ๆ ก็คือ แม้ว่ารัฐบาลจะประกาศนโยบายเป็นกลาง แต่ในใจนั้นเฃื่อมั่นร้อยเปอร์เซนต์แล้วว่า ญี่ปุ่นบุกไทยแน่นอน เรื่องของเรื่องมันก็เลยต้องหาทางขอความช่วยเหลือจากอังกฤษกับสหรัฐฯ ที่ทำให้เกิดวาทะอันลือลั่น "...ถ้าท่านถูกโจมตีของให้ปกป้องตนเอง..." คงไม่ต้องบอกนะครับว่าเป็นคำพูดของใคร ก็ไม่รู้ว่าคนส่งคิดยังไง แต่คนรับนั้นคิดอย่างเดียวว่า เห็นทีคราวนี้ตัวกรูจะสู้อยู่เดียวดายแล้ว (เหมือนในเรื่องรามเกียรตืที่ทศกรรณ์หมดท่าแล้ว ไม่มีวงศาคณาญาติที่ไหนจะพึ่งพิงได้ แถมลูกน้องก็ล้มหายตายจากหมด แต่ด้วยศักดิ์ศรีระดับยักษ์ ก็ต้องประกาศว่า "ตัวกรูผู้เดียวจะสู้ตาย" แล้วก็ได้ตายจริง ๆ ยักษ์นะครับไม่ใช่ประเทศไทย จากคุณ : นราธิวาส - [ 21 ก.ค. 46 17:54:24 A:203.151.225.228 X: ] ความคิดเห็นที่ 18 ข้อความในสาส์นจากนายวินตันส์ เชอร์ชิลที่ส่งตอบกลับมาให้จอมพล ป.ในวันที่ 6 ธันวาคมก่อนวันญี่ปุ่นบุกเพียง 2 วัน น่าจะเป็นข้อความที่ทำให้ผู้นำไทยใช้เป็นข้อมูลในการตัดสินใจต่อจุดยืนของประเทศมากที่สุด ข้อความประวัติศาสตร์ฉบับดังกล่าว มีเนื้อหาดังนี้ครับ "ญี่ปุ่นอาจจะบุกเข้าประเทศไทยของท่านในเร็ววันนี้ ถ้าท่านถูกโจมตีของให้ป้องกันตนเอง การปกปักรักษาไว้ซึ่งเอกราชและอธิปไตยสมบูรณ์ของประเทศไทยเป็นผลประโยชน์ของอังกฤษ และอังกฤษจะถือการโจมตีประเทศไทยเป็นเสมือนหนึ่งการโจมตีประเทศอังกฤษเอง" ตีความกันเอาเองนะครับว่าหมายความว่าอังกฤษจะช่วยหรือไม่ช่วยประเทศไทย ข้อความนี้มีการนำมาตีความกันเยอะแล้ว ก็แล้วแต่ใจรักของแต่ละท่านแล้วกันว่าจะเห็นกันว่าอย่างไร แต่ที่น่าสนใจ คือ ในวันเดียวกันกระทรวงการต่างประเทศของอังกฤษก็ส่งโทรเลขถึงเอกอัครราชฑูตอังกฤษ ณ กรุงวอชิงตัน โดยสั่งให้แจ้งแก่ประธานาธิบดีรุสเวลท์ว่า นายกรัฐมตรีของอังกฤษได้ส่งโทรเลขไปให้กำลังใจแก่นายกรัฐมนตรีของไทยว่า "ญี่ปุ่นอาจจะบุกเข้าประเทศไทยในเร็ววันนี้ ถ้าหากท่านถูกโจมตี ขอให้ป้องกันตนเอง เราจะมาช่วยท่านจนสุดความสามารถของเรา และจะปกปักรักษาเอกราชของประเทศไทย หวังว่าประธานาธิบดีคงจะไม่ขัดข้อง ขอให้เอกอัครราชฑูตปรึกษาหารือกับประธานาธิบดีโดยพลัน แล้วแจ้งคำตอบให้กรุงเทพทราบด้วย" ลองดูนะครับว่าความหมายเหมือนหรือต่างกันอย่างไร ใครมีคำตอบส่งไปชิงรางวัล "โลงผุอวอร์ด" กับแม่คุณชะชะช่าสาวเวียงเจียงใหม่ได้เลยเจ้า คราวหน้ามาดูว่าไทยมีปฏิกิริยาอย่างไรกับคำของเชอร์ชิลด์ อย่าพึ่งอ่านก่อนตีความนะครับ จะได้รู้ว่าเรากับรัฐมนตรีไทยในสมัยนั้นจะคิดเหมือนกันหรือเปล่า จากคุณ : นครศรีธรรมราช - [ 21 ก.ค. 46 18:16:45 A:203.151.225.228 X: ] ความคิดเห็นที่ 19 เช้าวันที่ 7 ฑูตอังกฤษในไทยก็รายงานกลับไปที่กระทรวงต่างประเทศที่ลอนดอนว่า เขาได้พบกับนายดิเรก ชัยนาม รมซงตปท.ของไทยแล้ว และเขาได้รับการแจ้งจาก รมว.ท่านนี้ว่า ไทยของวิงวอนมิฝห้อังกฤษส่งกำลังทหารเข้ายึดครองประเทศไทยแม้แต่กระเบียดนิ้วเดียว นอกจากประเทศญี่ปุ่นจะได้เข้าโจมตีประเทศไทยก่อน ในขณะนั้นคนไทยทุกคนอยู่ข้างอังกฤษในการเผชิญหน้ากับญี่ปุ่น แต่ถ้าอังกฤษเป็นฝ่ายเริ่มละเมิดความเป็นกลางของไทยแล้ว การจะกลับกลายเป็นอย่างอื่นและความเสียหายจะเกิดขึ้นอย่างแก้ไขไม่ได้ ฟังแล้วก็ทะแม่ง ๆ นะครับ ตกลงว่าเราไปขอให้อังกฤษช่วยหรือระแวงว่าอังกฤษจะยึดภาคใต้ของเราเพื่อป้องกันมลายูกันแน่ ฝากไว้ช่วยกันคิดเล่น ๆ นะครับ นอกจากเรื่องนี้แล้ว ฑูตอังกฤษยังได้แจ้งด้วยว่า เขาทราบข่าวมาว่านายกรัฐมนตรีของไทยทราบว่าญี่ปุ่นจะบุกไทยตั้งแต่วันที่ 3 ธันวาคมแล้ว แต่มีการเลื่อนกำหนดออกไป ด้วยเหตุนี้ฑูตอังกฤษจึงได้ขออนุมัติจากกระทรวงกาต่างประเทศให้เสนอแผนป้องกันร่วมสำหรับภาคใต้หากญี่ปุ่นบุกไทยจริง ๆ แต่ยังไม่ทันได้ลงมือทำอะไรเลย ตกเย็นของวันที่ 7 ธันวาคม ฑูตอังกฤษก็เข้าพบ รมว.ดิเรก ของไทยแล้วแจ้งให้ทราบว่าเครื่องบินตรวจการณ์ของอังกฤษพบกองเรือของญี่ปุ่นออกจากอ่าวญาณมาแล้ว และกำลังมุ่งหน้ามายังอ่าวไทย จึงอยากทราบว่ารัฐบาลไทยจะทำอย่างไร ตอนนั้นรมว.ดิเรกได้ตอบไปว่า ไทยสู้แน่ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะสู้ได้นานแค่ไหน ก็ยังไม่ทันได้สู้หรอกครับ เพราะหลังจากฑูตอังกฤษเข้าพบเมื่อเวลา 18.00 น.แล้ว คิวต่อไปก็คือฑูตจากญี่ปุ่นที่เข้ามาตอน 2 ทุ่มกว่าเพื่อมาแจ้งว่ากองทัพญี่ปุ่นจะขอเดินทัพผ่านประเทศไทยเพื่อทำการรบกับอังกฤษและสหรัฐฯ ขอให้ไทยให้คำตอบภายในเวลา 02.00 น. ตอนนั้นทางรัฐบาลได้ให้นายปรีดี นายดิเรก และพระองค์เจ้าวรรณไวทยากร ไปพบกับฝ่ายญี่ปุ่นเพื่อเจรจาขอเลื่อนการให้คำตอบออกปเป็น 05.00 น.เพราะเวลานี้นายกรัฐมนตรีของไทยไม่อยู่ ได้เดินทางไปชายแดน กำลังส่งเครื่องบินไปรับกลับแล้ว แต่ถึงกระนั้น จอมพล ป.ก็ถึงวังสวนกุหลาบที่ใช้เป็นทำเนียบรัฐบาลในขณะนั้นเอาเมื่อเวลา 07.00 น. และเริ่มเปิดการประชุม ครม.เพื่อหารือวาระเร่งด่วนนี้ทันที คราวหน้ามาดูว่าใครพูดอะไรกันบ้างในที่ประชุมครม.ครั้งสำคัญที่มีชะตากรรมของประเทศแขวนเอาไว้ที่หัวโต๊ะ จากคุณ : สุราษฏร์ธานี - [ 21 ก.ค. 46 18:46:36 A:203.151.225.228 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:47:41 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ความคิดเห็นที่ 20 จอมพล ป.ที่เป็นทั้งหัวปี และหัวโต๊ะเวลานั้นถามขึ้นต้นก่อนว่า จะตกลงอย่างใดดี ภายหลังจากที่ฟังรายงานจาก รมว.ตปท.แล้ว นายปรีดี รมว.คลังในขระนั้น เสนอว่าให้พิจารณาทางได้ทางเสียว่า ถ้าเรายอมจะเสียหายอย่างไร ถ้าไม่ยอมจะเสียหายอย่างใด นายกฯตัดบทว่า เหตุการณ์กำลังคับขันกำลังรบกันอยู่ ปัญหามีเพียงว่าจะต่อสู้หรือจะให้หยุด พล.ต.อ.อดุล อดุลเดชจรัส รองนายกฯ เสนอว่าไทยไม่มีทางต่อสู้ ฝ่ายสมัพันธมิตรไม่อยู่ในฐานะที่จะช่วยเหลือไทย ขืนสู้ญี่ปุ่นไป ประเทศไทยจะเสียหายอย่างหนัก ครม.เลยมีมติให้สั่งหยุดยิงเพื่อเจรจากับฝ่ายญี่ปุ่น เนื่องจากเวลานั้นญี่ปุ่นส่วนแรกได้ยกกำลังขึ้นบกตลอดแนวอ่าวไทยและด้านตะวันออกแล้ว เช่น กองทัพเรือที่ สุราฏร์ธานี นครศรีธรรมราช ชุมพร กองทัพบกและอากาศที่ปราจีนบุรี ส่วนทีบางปูนั้นเป็นเพียงแผนลวงให้เสียขวัญ โดยเอาหน่วยข่าวหรือพวกสายลับของญี่ปุ่นที่แฝงตัวอยู่ในไทยไปทำทียกพลขึ้นมาจากเรือสินค้า ให้เห็นว่ากรุงเทพฯถูกยึดแล้ว นายดิเรก ชัยนาม ในฐานะ รมว.ตปท.ได้เป็นผู้แทนนำมติ ครม.ไปแจ้งให้กับญีปุ่นทราบ ซึ่งฝ่ายญี่ปุ่นก็ตอบกลับมาว่า ญี่ปุ่นเสนอ 4 ทางเลือกให้ไทยเลือกเอาว่าจะเอายังไง คือ 1. ไทยกับญี่ปุ่นทำสัญญาพันธไมตรีในทางรุกรานและป้องกันร่วมกัน 2. ไทยเข้าเป็นภาคีในกติกาสัญญาไตรภาคีฉบับลงวันที่ 27 กันยายน 2483 คือเข้าร่วมฝ่ายอักษะ 3. ไทยให้ความร่วมมือทางทหารที่จำเป็นแก่ฝ่ายญี่ปุ่น รวมทั้งการอนุญาตให้ทหารญี่ปุ่นผ่านอาณาเขตไทย และให้ความสะดวกทุกอย่างที่จำเป็น พร้อมทั้งป้องกันไม่ให้เกิดการปะทะกันระหว่างทหารไทยกับทหารญี่ปุ่น 4. ไทยกับญี่ปุ่นรับร่วมกันจะป้องกันประเทศไทย คราวนี้การประชุมที่ยุติไปแล้ว ก็ต้องย้อนกลับมาว่ากันต่ออีก โดยที่ประชุมแบ่งออกเป็น 2 ฝ่าย คือ ส่วนใหญ่จะไม่ออกความเห็นแล้วแต่ว่านายกฯจะว่าอย่างไร ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งเสนอว่าเมื่อต้องยินยอมให้ผ่านประเทศไทยทั้งที ก็น่าจะเอาผลประโยชน์ให้มากที่สุดโดยเลือกเอาแผน 1 ส่วนอีกฝ่ายก็บอกว่าหากจำต้องยอมแล้ว ก็เข้าร่วมกับฝ่ายอักษะเสียเลยก็แล้วกัน ดังนั้นแผน 2 น่าจะดีกว่า เพื่อจะได้เยอรมันและอิตาลีมาช่วยค้ำประกันให้ไทยด้วย ส่วนแผน 4 นั้นส่วนใหญ่ไม่ค่อยเห็นด้วยเพราะจะทำให้ไทยตกอยู่ในสภาพคล้าย ๆ กับอินโดจีน แต่สุดท้าย นายดิเรก ชัยนาม ก็เสนอขึ้นว่า เมื่อประเทศไทยประกาศอยู่เสมอว่าจะเป็นกลาง แล้วมายอมร่วมกับญี่ปุ่น นานาประเทศจะว่าได้ว่าสมคบกับญี่ปุ่นมาก่อน ดังนั้นจึงไม่ควรเลือกแผนที 1 หรือ 2 น่าจะแค่ยอมให้ผ่านประเทศเท่านั้นตามแผน 3 ข้อเสนอของนายดิเรกนี้ได้รับการสนับสนุนจากหลวงอดุล นายปรีดี ทำให้ที่ประชุมตกลงตามนั้นคือแผน 3 ตามที่ญี่ปุ่นเสนอ เสร็จแล้วจึงให้นายวนิช ปานะนนท์ เป็นผู้นำการตัดสินใจไปแจ้งฝ่ายญี่ปุ่น (เรื่องของนายวนิชน่าสนใจนะครับ ไว้จะเอามาขยายให้ฟัง) ซึ่งการตกลงครั้งนี้ไทยกับญี่ปุ่นได้มีการลงนามในข้อตกลงร่วมกัน และมีการออกแถลงการณ์ ดังนี้ ดังนี้แต่ขอเป็นพรุ่งนี้นะครับ จากคุณ : ระนอง - [ 21 ก.ค. 46 19:42:07 A:203.151.225.165 X: ] ความคิดเห็นที่ 21 มารายงานตัว มิน่าจามทั้งวันมีคนนินทาเรานี่เอง ไม่ได้ไปสิงสถิตอยู่ที่ป่าเห้วใหน มิทราบว่าคำลงท้ายนี่ จะเอาให้ครบ 76 จังหวัดดีมั๊ย หนูว่าน่าจะลงท้าย 7 ชั้นเยาวราช วงเวียน22 เอ! หรือว่าโมนาลิซ่าดี555 หยอกเล่นๆ นะค่ะ จากคุณ : กุ๊กุ๊ม๊ะม๊ะ (จะไปลาสา) - [ 21 ก.ค. 46 22:05:32 ] ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณ ท่านสื่อศิลป เช่นเคยครับ ท่านวิวันดา ครับ ที่ว่าเค้าอ้าปากหวอน่ะ เค้าทึ่งต่างหากว่า ทำไมผมดันไปรู้ "อะไร" ลงไปถึงเส้นขน รากหญ้า ขนาดนั้น เลยสอนให้เค้าพิมพ์เอาไปท่องไว้โม้กันต่อๆ บางทีก็เหม็นขี้ฟัน พวกแห่ตามเห่อ โดยไม่รู้ว่าอะไร เป็นอะไรเหมือนกัน เจอรากหญ้าของท่านวิวันดาเข้าไป หงายเก๋งเลยครับ จากคุณ : ชอบแช้งค์ - [ 22 ก.ค. 46 08:35:19 A:203.146.65.86 X: ] ความคิดเห็นที่ 23 ว่าแล้วเชียว บอกแล้วว่าอย่าไปบอกแม่ชะชะช่า โดนจนได้ รู้งี้ปล่อยให้อยู่ในป่าเห้วเหมือนเดิมก็ดีหรอก ไม่น่าไปงัดโลงออกมาเลย ไอ้ 7 ชั้น 9 ชั้น กะเลข 22 ตรงวงเวียนนะ มันที่เที่ยวสมัยคุณปู่คุณพ่อเชียวนะ โดยเฉพาะวงเวียน 22 นี่น่าสงสารมาก เป็นอนุสรณสถานที่ถูกลืมเลือนด้วยความหมายที่ย่ำยีมากที่สุด (เหลือความดีอยู่อย่างเดียวคือเอาไปตั้งคำถามในเกมส์โชว์แล้วคนตอบผิดเยอะดี) เมื่อคืนนี้ดูรายการเจาะเซฟของไอทีวี เห็นเขาตั้งคำถามว่าอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิสร้างเพื่อเป็นที่ระลึกถึงเหตุการณ์ใด แม่สาวดาราที่ตอบไม่ถูกนะยกไว้เถอะเพราะเธอก็คงไม่เอาความรู้นี้ไปประกอบอาชีพอยู่แล้ว แต่ผู้ที่เข้ามาร่วมตอบตั้ง 4 คน ไม่มีใครตอบได้เลย รวมทั้งทนายคนเก่งที่ดูจะตอบได้ทุกคำถามก็ยังยกมือบาย เช้านี้เลยได้ไอเดียว่า ก่อนจะเข้าเรื่องหลักตอนบ่าย ๆ เรามาแก้เซ็งด้วยการทายกันก่อนไหมว่าอนุสาวรีย์ที่เห็น ๆ กันอยู่ทั่วไปนั้น เขาสร้างเพื่อใครและเพื่อระลึกถึงเหตุการณ์ใดบ้าง เชิญเหล่าบรรดาสมาชิกทั้งหลาย อย่าหลบอย่าเลี่ยง อย่าอ้างว่าไม่มีเวลาหรือเน็ตหมดนะ จะไล่เช๊กชื่อที่ละคนเลย ใครโดดไม่เข้าห้องหรือหนีเรียนก่อนเวลาจะให้ป้าวิฯนั่งดักอยู่หลังห้องถือไม้เรียวพร้อม เริ่มที่อิ่นางชะชะช่าก่อนเลย ต่อด้วยคุณชัย คุณเก่ง พ่อเกิดมาเลว นักแซงค์ (ทำไมชอบไปล้วงกระเป๋าคนอื่นเขานะ) คุณเมโลดี้ ม้าก้านกล้วย(จะไปส่งเมืองที่ไหน) ทาโร(ปลาสวรรค์) คนกินข้าวแกง (ยิ่งกว่าไม่กินเส้นอีก เกาเหลายังไม่กินเลย)เด็กก่อสร้าง นักวิ่ง 4 คน กะอีกหลาย ๆ ชื่อที่นึกไม่ออกแล้ว ให้เวลาถึงบ่ายนะ ใครตอบได้ตอบถูกไม่ถึง 10 ที่ละก็ เจ็ฯ เตรียมเช็กบิลเลยนะ ส่วนแม่เจ้าประคุณชะชะช่านั่นนะ นอกจากตัดคะแนนเรียนแล้วต้องริบคะแนนความประพฤทธิด้วยนะ คนอะไรที่เล่นที่เที่ยวมีปะเลอะปะเต๋อ ผ่าไปเที่ยวป่าเห้วอยู่ได้ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 22 ก.ค. 46 10:51:08 A:203.151.225.191 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ความคิดเห็นที่ 24 เห็นม๊ะ ป๋าชช. ขออะไรก็ได้โ๊ม๊ดดด เออ เห็นว่าจะลงใต้อีกแล้ว ท่านสื่อศิลปน่ะ ป๋าก็ดูแลหน่อยซิ แล้วไอ้ไดว่าชุดนั้นน่ะ จะไม่ไปไหนเสียรับรอง.. เรื่องไวน์ น่ะ เขียนด้วยความมันส์อย่างเดียว เพราะ รู้อยู่คนเดียวแล้วมันไม่สนุก คุยอยู่แต่กับปีแอร์ เซ็งง่ะ เพราะมักทะเลาะกันทุกที หาบทสรุปได้ไม่เหมือนกัน ในเรื่องการเมืองเนี่ย.. คุณสื่อศิลปคะ..หนังสือที่น่าเอาไปอ่านอีกเล่มนึงคือ Battles Lost & Won { great campaigns of world war ll} เขียนโดย Hanson W. Baldwin pulitzer prize winner Contents The Polish Campaign The Battle of Britain The Invasion of Crete The Fall of Corregidor Stalingrad The Sicilian Campaign Tarawa The Invasion of Normandy Leyte Gulf The Battle of the Bulge Okinawa แล้วจะจัดการให้ค่ะ เพราะละเอียดยิบเชียว น่าอ่านออก.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 22 ก.ค. 46 11:07:23 ] ความคิดเห็นที่ 25 ผมขออนุญาตร่าตอบด้วยคน เผื่อมีรางวัลให้ (ผมไม่ค่อยงกหลอกครับ) อนุสาวรีย์ฯสร้างขึ้นเพื่อเป็ฯอนุสรณ์กับทหารทุกเหล่าทัพที่เสียชีวิตในกรณีพิพาทระหว่างไทยกับเศษผรั่ง ขอโทษครับฝรั่งเศษ เรื่องการปรับปรุงดินแดนไทยกัยอินโดจีนของผรั่งเศษครับ จากคุณ : ประสาร - [ 22 ก.ค. 46 11:32:09 A:202.133.164.251 X: ] ความคิดเห็นที่ 26 วงเวียน 22 สร้างขึ้นเพื่อระลึกถึงวันที่ 22 กรกฎาที่ทหารจากเกาหลีเดินทางกลับประเทศ จากสงครามเกาหลี ถูกเปล่าเนี่ย จากคุณ : pongkm - [ 22 ก.ค. 46 12:09:14 A:218.45.241.194 X: ] ความคิดเห็นที่ 27 ไอย๋า อาเจ๊ เช็กบิลสมาชิกลูกพรรคหน่อยเร็ว ตอบแบบนี้เก๊กซิม ชีช้ำน่อ สาวรีย์ชัยนะใช่ครับ แต่วงเวียน 22 นี่นะซิ อกอีแป้นแตก ไม่ถูกครับ เอาใหม่ตอบอีกที ตอนนี้ติด ร. ไปก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยวขอรีบเขียนเรื่องหลักก่อนนะ ใครจะตอบก็แทรกได้ตามสะดวก เพราะวันนี้แอบไปเที่ยวแถวราชดำเนินเห็นเขาล๊อก อิน กันหมดแล้ว เลยต้องรีบกลับมาเขียนหน่อย กะเดี๋ยวเขาตามมาล๊อกถึงที่นี่ จะไม่ได้เข้ามาอีก เจ๊ฯ พูดได้ไงว่าละเอียดยิบน่าอ่านเชียว เห็นผมจบอ๊อกฟอร์ดมาเหรอ แค่ที่ได้มานี่ก็เปิดจนดิกขาดไปเล่มนึงแล้ว เจ๊ฯลองไปเสนอ สนพ.ที่เมกาให้เขาพิมพ์เวอร์ชั่นภาษาไทยบ้างสิ บอกเขาว่าสถิติบ้านเรา คนไทยในดินแดนแลนด์ออฟสไมล์นี่ อ่านหนังสือกันเฉลี่ยคนละ 3 นาที ถ้าลงทุนพิมพ์ภาคภาษาไทยมาขายรับรองรวยเละ (คิดอีกที อย่าไปบอกเขาเลยนะ เดี๋ยวยางอายจะไหลติ๋ง ๆ ออกมาอีก) เอาข้อตกลงระหว่างผู้แทนไทยและญี่ปุ่นภายหลังครม.ได้ตัดสินใจในวันที่ 8 ธันวาคมฉบับเต็ม ๆ เลยนะครับ ผู้ลงนามข้างท้ายนี้ ซึ่งได้รับมอบอำนาจโดยถูกต้องแล้วจากรัฐบาลของตน ตกลงกันดังต่อไปนี้ 1. เพื่อจะจัดการกับสถาการณ์เร่งด่วนในเอเชียตะวันออก ประเทศไทยจะอนุญาตให้กองทหารญี่ปุ่นผ่านดินแดนของประเทสไทยไปได้ และจะให้ความสะดวกทุกอย่างเท่าที่จำเป็นเพื่อการผ่านดังกล่าว ตลอดจนการดำเนินการต่าง ๆ โดยทันที เพื่อหลีกเลี่ยงความเป็นปฏิปักษ์ต่อกันทุกอย่างอันอาจจะเกิดขึ้นได้ระหว่างกองกำลังทหารญี่ปุ่นกับกองทหารไทย 2. รายละเอียดเพื่อการปฏิบัติตามวรรคแรก จะต้องตกลงกันระหว่างเจ้าหน้าที่ฝ่ายทหารของทั้งสองประเทศ 3. ประเทศญี่ปุ่นให้ประกันว่า เอกราช อธิปไตย และเกียรติยศของประเทสไทยจะได้รับการเคารพ ทำไว้สองชุด ที่กรุงเทพ เมื่อวันที่ 8 ธันวาคม 1941 (ลงชื่อ) ดิเรก ชัยนาม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศฝ่ายไทย (ลงชื่อ) ท.ทสุโบกะมิ เอกอัครราชฑูตญี่ปุ่นประจำประเทศไทย เดี๋ยวคราวหน้ามาดูแถลงการณ์เกี่ยวกับสถานการณ์เมื่อวันที่ 8 ที่ทั้ง 2 ฝ่ายเห็นพ้องต้องกันให้ออกแถลงการณ์นะครับ อ่านดูแล้วลองเปรียบเทียบดูว่าตรงกับข้อเท็จจริงมากน้อยแค่ไหน จากคุณ : สื่อศิลป - [ 22 ก.ค. 46 12:33:09 A:203.151.225.51 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:49:02 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ความคิดเห็นที่ 28 "ด้วยเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม 2484 ตั้งแต่เวลาประมาณ 2.00 น.กองทหารญี่ปุ่นได้เข้าสู่ประเทศไทยโดยทางทะเลในเขตจังหวัดสงขลา ปัตตานี ประจวบคีรีขันธ์ นครศรีธรรมราช สุราษฏร์ธานี(บ้านดอน) และบางปู ส่วนทางบกได้เข้ามาทางจังหวัดพระตะบองและพิบูลสงคราม เกือบทุกแห่งทหารและตำรวจไทยได้ทำการต่อสู้อย่างเข้มแข็ง อนึ่ง ในเวลาเดียวกันก็ได้มีข่าวจากต่างประเทศว่า กองเรือญีปุ่นได้เข้าโจมตีเกาะฮาวายและฟิลิปินส์ ของสหรัฐอเมริกา ได้ส่งทหารขึ้นบกที่โกตาบารูในเขตมลายูของอังกฤษ และได้เข้าโจมตีสิงคโปร์โดยเครื่องบินอย่างหนัก ในเรื่องนี้เอกอัคราชฑูตญี่ปุ่นได้มาที่ทำเนียบนายกรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม 2484 เวลา 22.30 น. ได้ชี้แจงต่อรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการค่างประเทศว่า ได้ประกาศสงครามกับอังกฤษและสหรัฐอเมริกาแล้ว แต่มิได้ถือไทยเป็นศัตรู หากมีความจำเป็นต้องขอทางผ่านอาณาเขตไทย รัฐบาลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้พิจารณาปรึกษากันรอบคอบแล้ว เห็นว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งนี้เป็นสิ่งซึ่งไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงได้ แม้ประเทศไทยได้พยายามอย่างสุดกำลังก็ไม่สามารถจะหนีเหตุการณ์อันนี้ได้พ้น และเนื่องจากสภาพการณ์ที่เกิดขึ้น การที่จะต่อสู้กันไปก็จะเป็นการเสียเลือดเนื้อชาวไทยโดยไม่สำเร็จประโยชน์ จึงจำเป็นต้องพิจารณาตามข้อเสนอของรัฐบาลญี่ปุ่นและผ่อนผันให้ทางแก้กองทัพญี่ปุ่น โดยได้รับคำมั่นจากรัฐบาลญี่ปุ่นเป็นลายลักษณ์อักษรว่า จะเคารพเอกราช อธิปไตย และเกียรติศักดิ์ของไทย ด้วยเหตุนี้รัฐบาลไทยจึงได้ตกลงให้ทางเดินทัพแก่ญี่ปุ่นและการต่อสู้ระหว่างไทยกับญี่ปุ่นก็ได้หยุดลง ขชอให้ประชาชนชาวไทยจงระงับความตื่นเต้นและพยายามประกอบกิจการงานต่อไปตามเดิม รัฐบาลจะพยายามอย่างสูงสุดในอันที่จะให้เหตุการณ์ทั้งหลายผ่อนหนักเป็นเบามากที่สุดจะทำได้ ขอให้ประชาชนชาวไทยจงรักษาความสงบและฟังคำสั่งและตักเตือนของรัฐบาลทุกประการ จากคุณ : พังงา - [ 22 ก.ค. 46 15:32:26 A:203.151.225.51 X: ] ความคิดเห็นที่ 29 การหันหลังกลับแบบ 180 องศาจากออกกฏหมายกำหนดให้ประชาชนไทยทุกคนสู้กับผู้รุกรานจนตัวตาย กลายมาเป็นยินดีต้อนรับแบบเวลคัม ทู ไทยแลนด์นี้ จอมพล ป.ได้ชี้แจงแถลงไขให้กับ ครม.เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 2484 ไว้ดังนี้ "ที่เราได้ตกลงไปแล้วนั้น ผมขอยืนยันว่ารู้สึกว่าเป็นทางที่ดีที่สุด เป็นทางที่เราจะรอดพ้นไปและเป็นทางที่จะให้เราได้กู้อิสรภาพของเราคืนมาได้ ผมเห็นว่ามีทางเดียว คือทางนี้เท่านั้น แต่เหตุผลในเรื่องนี้ผมไม่อาจจะชี้แจงได้ และมีเหตุผลอีกหลายอย่างซึงไม่อาจที่จะบอกให้คนอื่นฟังได้ แต่ในหลักการนั้น คือ ว่าอยากจะขอให้ทุกคนยอมหวานกลืนขมกลืมพยายามที่จะผูกมิตรกับคนญี่ปุ่นเท่าที่สามารถจะทำได้ และถ้าเราไม่อยากจะผูกมิตรกับเขาก็ขอว่าอย่าไปดูถูกคนญี่ปุ่น เราควรจะหลีกเลี่ยงไปเสีย ในทางที่เราจะทำการรบ ซึ่งเวลานี้มีเสียงให้แซ่ไปว่าอยากจะรบ ผมถามว่ารบอะไร การรบนั้นไม่ใช่เป็นการเข้าไปนั่งในร้านเหล้าแล้วก็เกิดทะเลาะแย่งเหล้ากันกิน ตีกระบาลลงไปฝ่ายนั้นก็เป็นฝ่ายแพ้ การรบสมัยนี้เป็นการทำลายกันทั้งชาติ และเป็นสงครามที่เคียดแค้น เพราะฉะนั้นถ้าเรารบกับญี่ปุ่นก็ไม่มีปัญหาเลย ถ้าเรารบตั้งแต่วันนั้นแล้วผมนึกว่าป่านนี้พวกเราก็จะไม่ได้มานั่งอยู่อย่างนี้ และเอกราชก็ต้องเสียไป บ้านเมืองอาจจะเป็นขี้เถ้าไปก็ได้ และได้อะไร ได้เกียรติยศหรือ ผมเคยได้พูดเมื่อก่อนนี้ว่า เรารบตายอยางชาวบ้านบางระจันนั้นเป็นของวิเศษ มีเกียรติยศ แต่นั่นเป็นการปลุกขวัญของประชาชน เพราะว่าตามหลักการโฆษณาของรัฐบาลในเวลาก่อนมีเรื่องกับหลังมีเรื่องแล้วนั้นเป็นคนละอย่าง เมื่อก่อนมีเรื่องนั้นเราจะต้องทำเก่งด้วยประการทั้งปวง เดี๋ยวนี้มันก็ผ่านไปแล้ว ที่ว่าเราจะต้องสู้จนคนสุดท้ายนั้น ก็ไม่มีชาติไหนเลยที่สู้จนคนสุดท้าย แต่อันนี้เป็นการกันสงคราม คือแสดงให้เห็นว่าเราจะสู้ เพราะฉนั้นการที่ใครจะมารุกรานเรา ก็ควรจะได้ยับยั้งชั่งใจให้ดีเสียก่อน เป็นการแสดงให้เห็นผลจากการที่เราประกาศว่าจะสู้อย่างจริงจังนั้นแล้วอย่างใด คืออาจเป็นผลในทางที่ญี่ปุ่นปฏิบัติกับเราอยู่ในเวลานี้ จากคุณ : กระบี่ - [ 22 ก.ค. 46 15:47:04 A:203.151.225.51 X: ] ความคิดเห็นที่ 30 ต่อให้จบนะครับ ข้อความประวัติศาสตร์การเดิมพันบ้านเมือง เลยไม่อยากจะตัดต่อ "แต่การปฏิบัติในการที่ควรจะรบหรือไม่นั้นเป็นอีกปัญหาหนึ่ง ซึ่งทางทหารหรือทางรัฐบาลจะต้องตกลงเลือกว่าจะเอาในทางใด การที่ชาติของเราจะกลับฟื้นหรือเป็นเอกราชอยู่อีกนั้นเป็นของดี ถ้าเราตกลงไปในทางรบนี่ก็แหลก และพวกเราก็จะไม่มีโอกาสทีจะมานั่งปรับความเข้าใจกัน หรือไม่มีโอกาสที่จะคิดหาทางแก้ไขได้ และเมื่อแหลกไปแล้วบ้นเมืองที่เราวาดภาพเห็นก็จะระส่ำระสาย ซึ่งอาจจะยิ่งกว่าเมื่อครวที่กรุงเก่าแตกก็ได้ แล้วใครจะควบคุม ป่านนี้ฝูงคน 14 ล้านคนอาจจะวิ่งกระจัดกระจาย ที่ตายก็ตายไป ทรัพย์สมบัติก็ฉิบหายวายวอด แล้วก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย เราจะต้องทิ้งประเทศไทยฝากกับธรรมชาติว่า เมื่อไรประเทศญี่ปุ่นจะถูกธรรมชาติลงโทษให้สูญไปจากโลก แล้วใครจะเป็นคนกู้ กวาจะมีสมเด็จพระนเรศวรส่งเข้ามาสักคนหนึ่ง และการกู้ชาติในสมัยนี้ก็เป็นของที่ยาก เพราะฉนั้นผมนึกว่าที่ได้ตกลงไปแล้วนั้นเป็นของดีที่สุด เรายังมีช่องทางอีกบ้างไม่มากก็น้อยที่เราจะได้มานั่งคิดว่าควรที่จะให้ชาติบ้านเมืองของเราวัฒนาถาวรอยู่ได้โดยวิธีใดบ้าง ผมขอย้อนกล่าวไปถึงข้อเดิม ข้อแรกที่จะให้รอดพ้นไปได้นั้น ในเวลานี้ก็คือหมายความว่าเราจะต้องแสดงตนเป็นมิตรกับญี่ปุ่นทุกอยาง จะโดยจริงใจหรือไม่ก็ตามปล่อยให้เขาผ่านไป เขาจะทำอะไรเราบ้างก็ตาม เราก็สงวนชาติของเราไว้ อย่าพึ่งให้ตายเสีย ถ้าเราไปดื้อดึงเข้า ชาติของเราตายแล้วก็จะไม่มีวันฟื้น ถ้าหากเราได้ผ่อนผันคล้าย ๆ กับพายุแรงมาเราก็ผ่อนโอนไปอย่าให้ต้นไม้ถึงกับหักได้ ต้นไม้นั้นก็ยังคงอยู่ นี่ถ้าเปรียบกับต้นไม้และต่อไปข้างหน้าลูกมันก็อาจจะออกมา ซึ่งเราจะได้เก็บผลกินได้อีก เพราะฉนั้นข้อนี้เป็นข้อสำคัญซึ่งไม่เฉพาะแต่คณะรัฐมนตรีเท่านั้น จะต้องให้ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของเราหักใจผ่อนสั้นผอนยาวไปกับญี่ปุ่นที่ได้ตกลงไว้เท่าที่จะสามารถทำได้ ผมจะไม่ใช่ศัพท์ว่าให้ปฏิบัติ คือการหักใจปฏิบัติผ่อนปรนให้รอดไป" ทั้งหมดก็เป็นข้อความ สำนานที่ทานจอมพล ป.ได้อธิบายถึงนโยบายของรัฐบาลที่ยอมให้กองทัพญี่ปุ่นผ่านไปได้ ส่วนบรรยากาศในการบกพลขึ้นบกเอาไว้วันหลังจะรวบรวมมาให้ดูนะครับว่าที่ไหนเป็นอยางไรบ้าง มีที่ประทับใจของเลือดนักรบไทยหลายแห่ง โดยเพาะที่สุราษฏร์นั้น มีแม่ค้าข้าวแกงได้เหรียญกล้าหาญด้วย (ไม่แนใจ เดี๋ยวจะไปค้นอีกที) จากคุณ : สตูล - [ 22 ก.ค. 46 16:02:35 A:203.151.225.51 X: ] ความคิดเห็นที่ 31 พอรัฐบาลไทยเลือกที่จะยอมให้ญีปุ่นใช้เป็นทางผ่าน ก็เกิดปัญหาต่อนานาประเทศสิครับ เพราะต้องมากำหนดสถาภาพของประเทศไทยกันใหม่ว่าการทำอย่างนี้ถือว่ามีสถานภาพอย่างไร โดยเฉพาะในยามหน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ต้องเอาให้ชัดว่าใครเป็นพวกใครจะได้ยิงกันถูก อังกฤษเป็นประเทศแรกที่ประกาศจุดยืนต่อไทยภายหลังการเข้ามาของกองทัพญี่ปุ่น โดยในวันที่ 10 ธันวาคมนั้นอังกฤษยังถือว่าไทยป็นดินแดนที่ศัตรูยึดครอง ซึ่งนับว่าบรรเทาเบาบางมาก แทนที่จะประกาศว่าเป็นประเทศศัตรู แต่กระนั้นก็ส่งผลให้เกิดการยึดทรัพย์สินของไทยในอังกฤษและยึดเรือไทยทั้งหมดไว้ตามกฏหมายระหว่างประเทศ ส่วนเนเธอแลด์นั้นมาแรงกว่า โดยจะขอตัดความสัมพันธ์ทางการฑูตกับไทย พร้อมประกาศสงครามไปทีเดียว โดยอ้างว่าจะได้ยึดทรัพย์สินของไทยที่อยู่ในเนเธอร์แลนด์ได้ตามกฏหมาย ซึ่งอังกฤษก็ตอบกลับมาว่า ยังไม่ต้องการประกาศสงครามกับไทยแต่อย่างใด ส่วนการยึดทรัพย์นั้นทำได้อยู่แล้วไม่ต้องรอให้ประกาศสงครามก่อน สหรัฐฯนั้นทีแรกไม่ได้ไว้ใจไทยเท่าไรนัก โดยใช้คำว่า" รัฐบาลอเมริกันยังไม่มั่นใจว่าประเทศไทยมีความรู้สึกเป็นปฏิปักษ์ต่อญี่ปุ่นรุนแรงอย่างที่อังกฤษเข้าใจ" ซึ่งแปลง่าย ๆ ก็หมายความว่าสหรัฐฯเชื่อว่าไทยค่อนข้างเต็มใจจะเข้าข้างญี่ปุ่นอยู่ก่อนแล้ว แต่ทางการฑูตนั้นสหรัฐฯก็บอกว่าเห็นด้วยกับอังกฤษว่ายังไม่น่าที่จะไปประกาศสงครามกับไทย เอาแค่ถือว่าไทยเป็นดินแดนที่ข้าศึกยึดครองก้พอ แต่ของสหรัฐฯต่างจากอังกฤษสักนิดหนึ่งตรงที่ฑูตไทยในสหรัฐฯไม่ยอมรับนโยบายของรัฐบาลจอมพล ป.และไม่ยอมกลับประเทศ โดยแจ้งให้ทางสหรัฐฯทราบและขออยู่ทำหน้าที่ตามเดิม ซึ่งสหรัฐฯก็ยอมรับในฐานะเป็นฑูต แต่ไม่ถึงขั้นเป็นผู้แทนไทยเสรีเหมือนอย่างที่ฝรั่งเศสออกไปตั้ง ฟรีฟรองซ์ แต่อย่างใด ท่านฑูตผู้นั้นชื่อว่าอะไรคงไม่ต้องบอกแล้วมั๊งครับ ส่วนที่อังกฤษนั้นไม่มีปัญหาแบบนี้ เพราะพระมนูเวทย์วิมลนาทที่เป็นฑูตไทยประจำสำนักเซนต์เจมส์นั้น ตกลงทำตามนโยบายของรัฐบาลโดยเคร่งครัด จากคุณ : ตรัง - [ 22 ก.ค. 46 16:59:43 A:203.151.225.51 X: ] ความคิดเห็นที่ 32 เมื่อญี่ปุ่นเข้าประเทศไทยได้แล้วก็ใช่ว่าทุกอย่างจะเรียบง่ายเหมือนกับที่ในข้อตกลง สิ่งที่เกิขึ้นคือต่างฝ่ายต่างระแวงกันไปมาว่าอีกฝ่ายจะไม่จริงใจด้วย ทางญี่ปุ่นนั้นที่ไม่ยึดไปเหมือนมลายยูก็เพราะต้องการใช้ไทยเป็นฐานในการเข้าโจมตีมลายูและพม่า ซึ่งเป็นฐานของอังกฤษและไหลลงไปถึงฟิลิปินส์ที่เป็นฐานของสหรัฐฯ ญี่ปุ่นรู้ว่าศัตรูจริง ๆ ระดับเวิลด์คลาสคือ 2 ประทศนี้ ดังนั้นจึงไม่อยากไปเสียเวลาและกำลังพลในการต่อสู้กับประเทศอย่างเวีดนาม อินโจนหรือไทย ที่ต้องการแค่เป็นฐานส่งกำลังเท่านั้น เพราะยุทธศาสตร์การเอาชนะ 2 มหาอำนาจนั้น ต้องบุกเข้ายึดให้เร็วที่สุดก่อนที่จะตั้งตัวได้ ดังนั้น เพื่อให้กองทัพญี่ปุ่นเดินผ่านประเทศไทยได้อย่างสบายอกสบายใจไม่ต้องพะวงว่าจะถูกตลบหลัง ญี่ปุ่นจึงเดินเกมแผนสองในการบีบบังคับไทยให้มากขึ้น โดยขอให้ไทยทำความตกลงความร่วมมือทางการทหารกับญี่ปุ่นด้วย โดย ครม.ไทยได้หารือกันในวันที่ 11 ธันวาคม แต่ยังไม่ทันได้เสนอมตินี้เข้าสู่สภาฯ ญี่ปุ่นก็ยื่นข้อเสนอใหม่ ที่นี้เปลี่ยนไปเป็นว่าให้ทำสัญญาเป็นพันธมิตรกันเลยทีเดียว ซึ่งนั่นเป็นจุดเริ่มต้นข้อตกลงว่าให้ไทยส่งทหารขึ้นไปรบร่วมกับญี่ปุ่นในเขตประเทศจีน ซึ่งไทยยอมทำสัญญาฉบับนี้เมื่อวันที่ 21 ธันวาคม ซึ่งมีสาระสำคัญ คือ ทั้ง 2 ประเทศจะเคารพเอกราชและอธิปไตยของกันและกัน ในกรณีที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเกิดขัดกันทางอาวุธกับประเทศที่ 3 อีกฝ่ายหนึ่งรับจะเข้าเป็นพันธมิตรให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่ทั้งในการเมือง เศรษฐกิจและการทหาร โดยไม่แยกทำสัญญาสงบศึกหรือสัญญาสันติภาพกับประเทศที่ 3 นั้น สัญญาใหม่นี้ถือว่าให้ใช้แทนสัญญาอันเก่าที่กำหนดไว้แค่ให้ญี่ปุ่นเดินทัพผ่านประเทศเท่านั้น และที่เด็ดสุดของสัญญาใหม่นี คือมีพิธีสารลับผนวกท้ายไว้ด้วยว่า ญี่ปุ่นจะช่วยประเทศไทยให้ได้รับดินแดนที่เสียไปคืนเพื่อแลกกับที่ไทยจะช่วยญี่ปุ่นทำสงครามกับตะวันตก ทั้งนี้เพื่อ"การสถาปนาระเบียบใหม่ในเอเชียตะวันออก" จากคุณ : พัทลุง - [ 22 ก.ค. 46 17:15:27 A:203.151.225.51 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:49:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โอ้ย โหย ขอโทษคุณป้าวิวันดาด้วย ที่คข้อความแรกก๊ปมาไม่หมด จริงๆต้องเป็นอย่างนี้ ขอเรียนเชิญติดตามเรื่องกบฏยังค์เติร์ก ภาค 22 ได้ที่นี่ค่ะ {แตกประเด็นจาก K2369224} กระทู้นี้แตกประเด็นมาจาก K2369224 มานั่งคอย..และตามมาทวงสัญญาค่ะ จากคุณ : WIWANDA - [ 20 ก.ค. 46 00:03:16 ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:52:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ความคิดเห็นที่ 33 และเพื่อความขลังหรือผุกมัดไทยทั้งสัญญาและจิตใจ ก็เลยเสนอให้มีการลงนามในสัญญาฉบับนี้ในพระอุโบสถวัดพระแก้วมรกตเสียเลย เพราะญี่ปุ่นรู้ดีว่าคนไทยให้ความเคารพสักการะพระแก้วมรกตอย่างสูงสุด ถือเป็นพระคู่บ้านคู่เมือง จึงเลือกสถานที่น้ในการลงนามในสัญญา ถึงตอนนี้แล้ว อังกฤษก็ยังไม่ยอมประกาศสงครามกับไทย แม้ว่าจะมีเจ้าหน้าที่ระบสูงในกระทรวงกาต่างประเทศ แนะนำว่า การที่ทหารไทยบุกเข้าไปในดินแดนพม่า(เชียงตุง) ซึ่งเป็นอาณานิคมของอังกฤษก็ถือว่าไทยได้ทำสงครามกับอังกฤษแล้ว น่าที่รัฐาลจะประกาศภาวะสงครามกับไทยได้แล้ว รัฐบาลก็ได้แต่ชี้แจงว่าเรื่องภาวะสงครามกับไทยนั้นอังกฤษกำลังหารือกับชาตพันธมิตรอยู่ เพราะมีหลายชาติที่มีผลประโยชน์อยู่ในไทย และขณะที่ต่างชาติค่อย ๆ คิดพิจารณาว่าจะประกาศสงครามกับไทยดีหรือไม่ เพราะเกรงในแสนยานุภาพจนเลยข้ามปีไปแล้ว ทำให้มหาอำนาจอย่างไทยแลนด์รู้สึกหงุดหงิดเป็นยิ่งนักที่ไม่ได้ทำมหาภารตะยุทธกับเขาเสียที เลยชิงเป็นผู้ประกาศสงครามกับสหรัฐฯละอังกฤษเสียก่อนเลย ให้รู้มั่งว่าไผเป็นไผ พูดเล่นนะครับ จริง ๆ แล้วการประกาศสงครามเกิดขึ้นเพราะนายวิจิตร วิจิตรวาทการ รมช.ตปท.ได้รายงานต่อจอมพล ป.ว่าญี่ปุ่นไม่พอใจอย่างมากที่ไทยไม่ประกาศสงครามกับสหรัฐฯและอังกฤษตามที่ได้เสนอมาให้พิจารณาตั้งนานแล้ว ทำให้ญี่ปุ่นรู้สึกกังวลตอความปลอดภัยของแนวหลังของญี่ปุ่นเอง (ไม่รู้ว่าหมายความว่าถ้าความกังวลไม่ได้รับการบำบัด ญี่ปุ่นจะยึดไทยหรือเปล่า) รับบาลไทยจึงได้ประกาศสงครามกับสหรัฐฯและอังกฤษเมื่อวันที่ 25 มกราคม 2485 ตามความในพระบรมราชโองการ ดังนี้ครับ พระบรมราชโองการ โดยที่ฝ่ายอังกฤษและสหรัฐอเมริกาได้กระทำการรุกรานประเทศไทยมาเป็นลำดับโดยส่งทหารรุกล้ำเขตแดนเข้ามาบ้าง และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ได้ส่งเครื่องบินลอบเข้ามาทิ้งระเบิดบ้านเมืองของราษฏรผู้ประกอบหาเลี้ยงชีพอย่างปกติ ทั้งระดมยิงราษฏรสามัญผู้ไร้อาวุธอย่างทารุณผิดวิสัยของอารยชน ไม่กระทำการอย่างเปิดเผยตามประเพณีนิยมระหว่างชาติ นับได้ว่าเป็นการละเมิดต่อกฏหมายระหว่างประเทศและมนุษยธรรม ประเทศไทยจึงไม่สามารถทนดูต่อไปอีกได้ อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 54 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยจึงมีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ประกาศทราบทั่วกันว่า ได้มีสถานะสงครามระหว่างประเทศไทยฝ่ายหนึ่ง กับบริเตนใหญ่และสหรัฐอเมริกาอีกฝ่ายหนึ่ง ตั้งแต่เวลาเที่ยงวัน วันที่ 25 มกราคม 2485 ป็นต้นไป ฉนั้น จึงให้ประชาชนชาวไทยทุกเพศทุกวัย ร่วมมือร่วมใจกับรัฐบาลปฏิบัติภารกิจเพื่อให้ประเทศไทยประสบชัยชนะถึงที่สุด และพ้นจากการรุกรานอันไม่เป็นธรรมของฝ่ายอังกฤษและสหรัฐอเมริกา โดยกระทำการสนับสนุนกิจการของรัฐบาลอย่างพร้อมเพรียงและปฏิบัติตามคำสั่งของทางราชการอย่างเคร่งครัด ทั้งให้ประกอบอาชีพตามปกติของตนอย่างเต็มที่ ให้ได้ผลเพื่อนำมาช่วยเหลือเกื้อกูลเพื่อนร่วมชาติและพันธมิตรของชาติอย่างมากที่สุด ส่วนผู้อาศัยอยู่ในประเทสนี้มิได้เป็นคนไทยและมิได้เป็นชนชาติศัตรูนั้น ให้ตั้งอยู่ในความสงบและดำเนินอาชีพอย่างปกติ และให้กระทำกิจการให้สมกับที่ตนยกย่องว่าเป็นมิตรของประเทศไทย" จากคุณ : สตูล - [ 22 ก.ค. 46 17:36:06 A:203.151.225.51 X: ] ความคิดเห็นที่ 34 พระบรมราชโองการฉบับนี้แหละครับที่เปนปมประวัติศาสตร์อย่างหนึ่ง เพราะในขณะนั้นประเทศไทยมีผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ซึ่ง 2 ท่านคือพลตรีพระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าอาทิตย์ทิพอาภา และพลเอกเจ้าพระยาพิชเยนทรโยธิน ลงนามแล้ว แต่นายปรีดี พนมยงค์ ที่ถูกภัยการเมืองเด้งจาก รมว.คลังมาเป็นผู้สำเร็จราการนั้นไม่อยู่กรุงเทพ แต่พระองค์เจ้าอาทิตย์ทิพอาภาในฐานะประธานคณะผู้สำเร็จราชการได้อนุญาตให้เจ้าหน้าที่ที่จะนำพระบรมราชโองการนี้ไปแถลงออกอากาศให้รวมชื่อรายปรีดี เข้าไปด้วย ทั้งที่ไม่ได้มีการลงนาม ปมปัญหาจึงเกิดขึ้นว่า นายปรีดีไม่เห็นด้วยกับการประกาศสงครามหรือไม่ เพราะเรื่องสำคัญขนาดนี้ ผู้รับผิดชอบไม่อยู่ได้ยังไง ไม่อยู่เพราะไม่รู้หรือรู้แล้วหลบไปเสีย ขนาดนี้แล้ว อังกฤษกับสหรัฐฯก็เฉยอยู่ไม่ไหวแล้วครับ ครั้งก่อนที่ไม่ยอมประกาศสงครามด้วย เพราะยังเล็งเห็นว่าหากไปประกาสแล้ว จอมพล ป.จะนำไปเป็นประเด็นในการเปิดโอกาสให้ญี่ปุ่นเข้ามาสนับสนุนมากขึ้น และจะทำให้ประชาชนทั่วไปเกลียดอังกฤษไปเสียเปล่า ๆ เลยกำหนดบทบาทไว้แค่ว่า หากทหารไทยไม่โจมตีทหารบริติชก่อน ทหารบริติชก็ไม่โจมตีไทยเหมือนกัน แต่เมื่อมีการประกาศชัดเจนแบบนี้ อังกฤาก็ประกาศสงครามตอบเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ สาเหตุที่ช้าเพราะขณะนั้นฑูตอังกฤษไม่อยู่ในไทยแล้ว ต้องรอให้ฑูตสวิสทำหน้าที่แทนให้ ส่วนประเทศอื่น ๆ เป็นดังนี้ครับ คานาดา ไม่ประกาศสงครามกับไทย แต่ถือว่าไทยอยู่ในภาวะสงครามแบบเดียวกับที่ใช้กับบัลกาเรีย ประเทศในเครือจักภพที่สำคัญ เช่น ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ อาฟริกาใต้ประกาศสงครามกับเราเช่นเดียวกับบริติช แต่ไทยปฏิเสธไม่รับรู้ เพราะถือว่าไม่มีเหตุอันใดจะต้องไปทำสงครามต่อกัน ส่วนพี่เอื้อยสหรัฐฯนั้น ยังคงยืนยันไม่ประกาศภาวะสงครามกับไทย แต่ให้ถือเป็นดินแดนยึดครองต่อไปตราบจนกว่าทหารไทยจะไปร่วมรบกับญี่ปุ่นกับทหารของสหรัฐฯเองจึงจะถือว่าเป็นศัตรู ก็เป็นอันว่านโยบายของสหรัฐกับอังกฤษที่มีต่อไทยได้แตกแยกกันนับตั้งแต่การประกาศสงครามของไทยนันเอง จากคุณ : ชุมพร - [ 22 ก.ค. 46 17:51:52 A:203.151.225.51 X: ] ความคิดเห็นที่ 35 ไปละครับ พรุ่งนี้ค่อยมาต่อนะว่าญี่ปุ่นมา "ขูด"เอาอะไรจากไทยไปบ้าง หลังจากพาเหรดเข้ามาจนเต็มเมืองแล้ว และที่สำคัญ เสรีไทยจะได้เริ่มออกปฏิบัติการแล้ว มาดูความสนุกสนานตื่นเจ้นระทึกใจกับการชิงไหวชิงพริบระหว่างเสรีไทยสายอังกฤษ อเมริกาแล้วก็ไทยว่าใครจะอยู่เหนือใคร พรุ่งนี้ครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 22 ก.ค. 46 18:11:21 A:203.151.225.51 X: ] ความคิดเห็นที่ 36 เรียนอาจารย์ครับ มาตอบเรื่องอนุสาวรีย์ ที่เราเห็นกันอยู่ในกรุงเทพ 1.อนุสาวรีย์ทหารอาสาสงครามโลกครั้งที่ 1 รัชกาลที่ 6 ทรงสร้าง ในการส่งทหารอาสาไปร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่ 1 อยู่มุมสนามหลวงตรงทางขึ้นสะพานพระปิ่นเกล้า 2. อนุสาวรีย์พิทักษ์รัฐธรรมนูญ รัฐบาลสร้างขึ้นที่ทุ่งบางเขน ในการปราบกษฎพระองค์เจ้าบวรเดช(คณะกู้บ้านกู้เมือง) ฝ่ายรัฐบาลตายไป 17 คน 3.วงเวียน 22 กรกฎาคม รัชกาลที่ 6 สร้างเป็นอนุสาวรีย์ในการเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่ 1 เมื่อ 22 กรกฎาคม 2460 (บังเอิญจริงๆครับ คุณสื่อศิลป์ วันเดียวกันกับวันนี้เลยครับ) และมีถนนอีก 3 สาย ที่ออกจากวงเวียนคือ ไมตรีจิต มิตรพันธ์ สันติภาพ คือให้มีความหมายคล้องจองกันว่า “ ด้วยไมตรีจิตรที่ได้เข้าร่วมกับสัมพันธมิตร เพื่อผดุงสันติภาพของโลก จึงได้ประกาศสงครามเมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม” 4. อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ สร้างเมื่อ 24 มิถุนายน 2484 ใช้เวลา สร้าง 365 วันพอดี เพื่อรำลึกถึงเหตุการณ์ กรณีพิพาทอินโดจีนฝรั่งเศษ ทำให้ทหาร ตำรวจเสียชีวิต 59 นาย 5. อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ชื่อบอกอยู่แล้ว ไม่ต้องอธิบายว่าประชาธิปไตยของไทยตั้งแต่เปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นอย่างไร บางเวลาในอตีดมีหีบศพขึ้นไปวางบนพาน บางเวลามีคนบ้านขึ้นไปรื้อพาน บางเวลาคนที่เรียกร้องประชาธิปไตยต้องไปอยู่ป่า เอาแค่นี้ก่อนครับอาจารย์ จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 22 ก.ค. 46 21:53:22 A:203.147.20.67 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 10 รูปหลวงพิบูลฯค่ะ.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 22 ก.ค. 46 22:47:35 ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:55:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คิดเห็นที่ 38 เจอคนสอบผ่านรายแรกแล้วครับ อย่างนี้ค่อยยังชั่วหน่อย เรียกว่าเกิดมาแล้ว แต่พอโตแล้วดี เอาอีกหน่อยสิครับ อีกสัก 5 แห่งให้ครบ 10 จะได้ให้ A ไปเลย อนุสาวรีย์ใน กทม.น่าจะมีครบ 10 แห่ง ใกล้ ๆ อนุสาวรีย์ชัยก็ได้ มีสวนสันติภาพอยู่ ถึงไม่เข้าขั้นอนุสาวรีย์ก็ยังเป็นอนุสรณ์สถานได้อยู่ ส่วนภาพหลวงพิบูลฯนั่น ดูแล้วช่วยกันจินตนาการดูสิครับว่าคล้ายใคร(เฉพาะการแต่งตัวก็ได้) ในฝ่ายอักษะบ้าง คนที่เหลือห้ามตอบซ้ำนะครับ ยิ่งตอบช้าก็ต้องถอยออกไปนอกเมือง ไปตจว.นู่นแหละ เพราะ กทม.คุณเกิดมาเลวแกกวาดมาเกือบครึ่งนึงแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป - [ 23 ก.ค. 46 08:09:05 A:203.151.225.18 X: ] ความคิดเห็นที่ 39 ง่า....... เท่าที่ผมรู้คุณเกิดฯเค้าก็เอาไปตอบหมดแล้วอ้ะครับ ยอมสอบตกนั่งเรียนอีกรอบอีกครับ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 23 ก.ค. 46 10:46:40 A:203.149.35.17 X: ] ความคิดเห็นที่ 40 ไม่ไหวน่ะ คำถามเก่าไปนิดนึงน่ะ เพราะเกิดไม่ทันน่ะ แต่อยากให้ความเห็นไว้นิดนึงว่า ถ้าตอนนั้น เราไม่เรียกร้องเอาดินแดนคืนก่อนสงครามโลก ครั้ง ที่ 2 แล้วเราปฏิเสธญี่ปุ่น อย่างแข็งขัน ผมคิดว่า เราคงจะได้ไปนั่งกินข้าวเย็นที่ ทะเลสาบ เขมร กันแล้วนะครับ เพราะเราคงต้องเข้าข้างสัมพันธมิตร ผมคิดว่า ถ้าเรามีนายกที่เป็นพลเรือน น่าจะมีกลยุทธทางการฑูตที่ดีกว่านี้นะครับ จากคุณ : Ziewchai - [ 23 ก.ค. 46 11:20:28 ] ความคิดเห็นที่ 41 อ้าว ถอดใจยอมลงทะเบียนใหม่เอาดื้อ ๆ อย่างงี้เองหรือครับ เอาใหม่นะลองหาอนุสาวรีย์หรือสถานที่สำคัญทางประวัติศาตร์ของจังหวัดหรือพื้นที่ที่ตัวเองอยู่ก็ได้ครับ ผลัดกันเข้ามาเล่ากันคนละที่ 2 ที่ สลับกันไปแบบนี้แหละครับ นึกเสียว่าแลกเปลี่ยนความรู้ดี สมัยผมเด็ก ๆ แถวบ้านผมที่ทุ่งบางเขนมีอนุสาวรีย์ตั้งโอยู่กลางวงเวียนที่มีถนนตัดผ่านอยู่ข้าง ๆ ฝุ่นงี้คลุ้งเชียว ตอนนั้นก็ไม่รู้หรอกครับว่าคืออะไร เห็นแต่ว่ามันคล้าย ๆ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ถามผู้ใหญ่ดูเขาก็บอกว่าอนุสาวรีย์ปราบกบฏ หูผมก็ดันไปฟังเป็นว่า อนุสาวรีน์ "ปากกบฏ" เสียนี่ ก็เลยยิ่งงหนักว่า ทำไม กบฏคนนี้ปากดีหรือไง ถึงต้องทำนุสาวรีย์ให้ด้วย ต่อมาได้ดูหนังเรื่องแผ่นดินแม่ (ใครทันมั่ง) ที่เพชราเล่นเป็นเรื่องสุดท้าย คุณพ่อก็เล่าให้ฟังว่า เนื้อหาในเรื่องนั้นเกี่ยวกับอนุสาวรีย์ที่บางเขนนั่นเอง ก็ยิ่งทำให้สงสัยมากขึ้นไปอีกว่า เจ้าแท่งเหลี่ยม ๆ กลมๆ ที่เราชอบไปวิ่งเล่นนี่ น่าจะมีความสำคัญมากนะขนาดเอามาทำเป็นหนังได้ และที่ผสมโรงเข้าไปอีกก็คือสะพานข้ามคลองบางบัวที่เขาเปลี่ยนใหม่จากสะพานไม้มาเป็นสะพานปูน(เมื่อก่อนเป็นไม้สูง ๆ ) เสร็จแล้วเขาก็ติดป้ายชื่อว่า "สะพานทองจรรยา" เอ๊ะ อะไรหว่า ทำไมถึงเรียกทองจรรยา ทั้ง ๆ ที่มันข้ามสะพานบางบัวนี่ แถมวัดแถวนั้นเขาก็ชื่อวัดบางบัว ไม่เห็นมีอะไรเกี่ยวกับทองจรรยาเลย ประวัติศาสตร์ใกล้ตัวเหล่านี้แหละครับที่เป็นแรงบันดาลใจให้เราสนใจศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เราเห็นทุกวัน อย่างน้อยก็จะได้บอกให้กับตัวเองฟังได้ว่าชื่อนั้น นามนี้ หรือไอ้สิ่งที่เห็นอยู่นี่ มันคืออะไร ไม่ใช่เหมือนเพื่อนผมที่ขับรถมาหาที่บ้าน (บ้านมันอยู่ฝั่งธนฯ) แล้วบอกว่า เฮ้ย บางเอ็งก็เจ๋งเหมือนกันนี่ มีอนุสาวรีย์เป็นของตัวเองด้วย เอ้อ เอาเข้าไป ไอ้คนต้องแบ่งอนุสาวรีย์กับคนอื่น เพราะฉนั้นลองกันอีกทีครับ ช่วยกันนำเสนอประวัติของอนุสาวรีย์หรือสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ในชุมชนของคุณมาให้ฟังกันหน่อย บางทีเราอาจจะได้ความรู้ทีคิดว่ารู้แล้ว แต่ไม่รู้เพิ่มขึ้นอีกก้ได้ ทราบไหมครับว่า เมื่อเร็ว ๆ นี้ ทางกองทัพบกเขาพบว่า สถานที่ก่อสร้างโรงไฟฟ้าบ่อนอกที่ประจวบคีรีขันธ์ ที่นายทุนเขาบอกว่าเป็นแค่นากุ้งร้าง ๆ นั้น มีหลักฐานยืนยันได้ว่า เคยเป็นสถานที่กองอาตมัน (เขียนถูกหรือเปล่าไม่รู้ แต่หมายถึงกองดาบสองมือของกองทัพไทยในสมัยโบราณ เป็นหน่วยทะลวงฟันที่มีอานุภาพมาก ทหารที่สังกัดหน่วยนี้มักจะเป็นคนมอญ) กองรบสุดท้ายที่ยืนหยัดต่อต้านทัพพม่าไว้จนทหารทุกคนตายในที่รบในสมัยสงคราม 9 ทัพ (ไม่แน่ใจนะ) ด้วยความที่ท้องถิ่นไม่เคยมีอำนาจในการกำหนดหรือเรียนรู้ประวัติศาสตร์ด้วยตัวเอง ทำให้เราเกือบสูญเสียพื้นที่นี้ไปเป็นประวัติศาสตร์การลงทุนนอกประเทศของนายทุนข้ามชาติเสียแล้ว เพราะฉนั้น เอาใหม่นะครับ โดยเฉพาะคนที่อยู่ต่างบ้านต่างถิ่น จากดินแดน กทม.เละเทะนี้ต้องเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญในการนำเสนอประวัติศาสตร์ท้องถิ่นของตัวเองให้เพื่อนฟังบ้าง อย่าไปเอาอย่างแม่ชะชะช่าเขานะ วัน ๆ เอาแต่เที่ยวเล่นในป่าเห้วอยู่ได้ ไม่รู้จะไปลนน้ำมันพรายทำเสหน่ห์ใครหรือไง จากคุณ : สื่อศิลป - [ 23 ก.ค. 46 12:32:32 A:203.151.225.8 X: ] ความคิดเห็นที่ 42 กลับมาเรื่องญี่ปุ่นกับไทยเมื่อ 60 ปีที่แล้วก่อนดีกว่า เมื่อญี่ปุ่นกรีฑาทัพเข้าไทยได้อย่างสะดวกโยธินแล้ว ก็ไม่ได้หยุดแค่ขอผ่านทัพเท่านั้น แต่ไม้ 2 นี่ฟาดลงมาที่หัวใจของระบบเศรษฐกิจเลย คือ ขอกู้เงินเพื่อใช้ในการทำสงคราม ครั้งนั้นได้มีการนำเรื่องเข้าที่ประชุม ครม.เพื่อพิจารณาข้อเสนอของญี่ปุ่น ซึ่งนายปรีดี พนมยงค์ที่ขณะนั้นดำรงตำแหน่ง รมว.คลังได้เสนอความคิดเห็นว่า การที่ญี่ปุ่นทำเรื่องของกู้ยืมเงินนี้ เป็นการนำไปทำสงคราม คงไม่มีหลักประกันอะไรให้ เงินคงสูญแน่นอน และคาดว่าคงไม่ได้ตั้งใจจะขอกู้แค่งวดนี้งวดเดียวแน่ แต่คงจะว่ากันอีกหลายรอบ ดังนั้น หากไทยตกลงยอมตาม ก็เท่ากับว่าต้องพิมพ์ธนบัตรเพิ่มขึ้นโดยไม่มีอะไรเป็นประกัน และกองทัพญี่ปุ่นก็จะเอาเงินนั้นกลับมาใช้ในตลาดเมืองไทยนี่เอง ทำให้มีธนบัตรหมุนเวียนในตลาดเพิ่มมากขึ้น ซึ่งเป็นภาวะของเงินเฟ้อ เห็นว่าน่าจะควรหลีกเลี่ยงเสีย และให้เสนอกองทัพญี่ปุ่นว่าหากต้องการใช้จ่ายในบ้านเราก็ให้พิมพ์ธนบัตรพิเศษใช้เองไปเลย หากวันใดสงครามสิ้นสุด ไทยก็สามารถประกาศยกเลิกได้ง่าย ๆ โดยเกิดผลกระทบต่อเศรษฐกิจไทยไม่มากนัก ฝ่ายจอมพล ป.ที่นั่งหัวโต๊ะบอกว่า เห็นจะไม่ได้แน่ เพราะหากอนุญาตให้กองทัพญี่ปุ่นพิมพ์ธนบัตรใช้เองก็เท่ากับไทยเสียเอกราชและอธิปไตยอย่างชัดเจน นายปรีดีก็ตอบกลับว่า ก็ตอนนี้ทหารญี่ปุ่นเข้ามาเดินเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมดแล้วจะเรียกว่ายังไม่เสียเอกราชและอธิปไตยอยู่อีกหรือ ตอบแบบนี้ก็เสร็จนะสิครับ ผู้นำสมัยไหน ๆ ก็เหมือนกันทั้งนั้น ยิ่งระดับ"หัวปลี"ขนาดนี้ มากร้าวร้าวท่านผู้นำได้ไง สุดท้าย ดร.ปรีดีก็โดนเด้งจาก รมว.คลังไปนั่งเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ตั้งแต่วันที่ 16 ธันวาคม 2584 เป็นต้นไป พูดง่าย ๆ คือแค่ชั่วสัปดาห์เดียวหลังจากญี่ปุ่นบุกก็เรียบร้อย จากคุณ : ประจวบคีรีขันธ์ - [ 23 ก.ค. 46 13:03:37 A:203.151.225.8 X: ] ความคิดเห็นที่ 43 ที่บอกไปนั่นนะเป็นเหตุผลข้างใน ส่วนข้างนอกนั้นเขาแถลงเหตุผลของการย้ายนายปรีดีเอาไว้อย่างนี้ครับ "โดยที่เจ้าพระยายมราช ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ได้ถึงแก่อสัญกรรม สภาผู้แทนราษฏรยังมิได้ตั้งซ่อมผู้ใดเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ คณะรัฐมนตรีเห็นว่า บรรดากิจการต่าง ๆ ของรัฐควรจะได้รับการพิจารณาอยางรอบคอบกว่าปกติประการหนึ่ง กับประกอบด้วยเวลานี้ นายพลเอกเจ้าพระยาพิชเยนทรโยธิน ก็ชราภาพ และสุขภาพไม่สมบูรณ์ อีกประการหนึ่งเห็นว่าปัจจุบันนี้ เมื่อได้พิจารณาสถานการณ์ทั่ว ๆ ไปแล้ว คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ก็ควรจะประกอบให้เข้มแข็ง มีผู้ทรงคุณวุฒิพร้อมที่จะให้เป็นที่เชื่อถือได้ทั้งราษฏรในประเทศไทยและต่างประเทศ และเพื่อประโยชน์ส่วนรวม สมควรที่จะตั้งซ่อมคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ผู้ที่ควรจะรับตำแหน่งนี้ มีนายปรีดี พนมยงค์ ด้วยผู้หนึ่ง ถ้าสภาผู้แทนราษฏรลงมติตั้งเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แล้ว นายปรีดีก็เป็นอันพ้นจากตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง" เป็นคำแถลงการณ์ของจอมพล ป.ต่อสภาผู้แทนราษฏรครับ และในวันรุ่งขึ้น คือวันที่ 17 ธันวาคม ก็มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯให้นายพลตรีเภา เพียรเลิศ รมว.เศรษฐกิจฯ มานั่งควบรมว.คลังอีกตำแหน่ง รวมทั้งนายวณิช ปานะนนท์ คนใกล้ชิดกับญี่ปุ่นก็ได้เข้ามานั่งใน ครม.ในฐานะ รมต.คนหนึ่งด้วย ส่วนคนที่ถูกหวยคราวนี้ด้วยอีกท่านหนึ่ง ถึงไม่เต็มใบก็เลขท้ายสองตัวนั้นได้แก่นายดิเรก ชัยนามรมว.ตปท.ที่คัดค้านการเปิดให้ทัพญีปุ่นผ่านเข้ามา ได้ถูกลดลำดับลงจาก รมว.เหบือเพียง รมช.ในกระทรวงเดิม ดดยมี ฯพณฯจอมพล มานั่งเป็น รมว.แทน จากคุณ : เพชรบุรี - [ 23 ก.ค. 46 13:17:26 A:203.151.225.8 X: ] ความคิดเห็นที่ 44 เอาเรื่อง วงเวียนใหญ่ ดีมั้ยครับ ใกล้บ้านดีน่ะครับ คือว่า เคยได้ยินผู้ใหญ่ที่พูดให้ฟัง ว่า ที่ต้องทำพระบรมราชานุสาวรีย์ ของ พระเจ้าตากสินมหาราช หันหน้าไปทางกรุงเทพ เพราะว่า คนแถวนั้นในเวลานั้น มีความคิดว่า อยากจะพระองค์ ทรงปกป้องดูแล พระนครฝั่งตรงข้ามด้วยน่ะครับ ใครพอทราบอะไรอย่างอื่นบ้าง ก้อเล่าให้ฟังบ้าง ก้อได้น่ะครับ โดยเฉพาะเรื่อง วงเวียนใหญ่ นี่น่ะครับ อยากรู้มากครับ เพราะใกล้ บ้าน จังเลยน่ะ จากคุณ : Ziewchai - [ 23 ก.ค. 46 14:39:05 ] ความคิดเห็นที่ 45 เรืองวงเวียนใหญ่นี่ผมทราบแค่ว่าสร้างในสมัยจอมพล ป.โดยมีนายสนั่น ศิลากร ประติมากรรมมือ 1 ศิษย์โดยตรงของอาจารย์ศิลป พีระศรี ป็นผุ้ปั้น ประติมากรท่านนี้ตามประวัติท่านเล่าว่า อ.ศิลป เห็นท่านตั้งแต่แรกก็แนะนำว่าอย่าเอาดีทางจิตรกรรมเลย มาเล่นางประติมากรรมดีกว่า เรียกว่าสายตาครูขนานแท้ ท่านได้แสดงผลงานไว้หลายแห่งทีเดียว อนุสาวรีย์นี้มีเรื่องเล่าเยอะ ตั้งแต่ม้าที่ว่าทำไมหางชี้จะขี้หรือไร ซึ่งท่านก็อธิบายว่าไม่ใช่ก อนที่จะปั้นนี้ต้องไปศึกษากริยาอาการของม้า โดยเพาะเวลาที่กำลังจะกระโจนออกศึกนั้นมีท่าทางอย่างไร ที่น่าหนักใจอีกเรื่องคือพระพักต์ของพระองค์ท่านว่าจะเอาแบบไหนดี เรื่องน้ก็มีการศึกษากันยาวนานเหมือนกัน แต่จำไม่ได้แล้วว่าท่านสรุปว่าเอาแบบมาจากไหน แต่ที่แน่ ๆ อนุสาวรีย์นี้มีการเมืองซ่อนอยู่ข้างในไม่แพ้ที่โคราชเลย น่าศึกษามากนะครับ ใครอยู่แถวนั้นลองประมวลดูนะครับว่ามีคำบอกเล่าเกี่ยวกับอนุสาวรีย์นี้อย่างไรบ้าง ผมก็เขียนจากความจำเหมือนกัน ไม่แน่ใจว่าจะถูกทังหมดหรือเปล่า คนอื่นยังเงียบอยู่เลย หาอนุสรสถานแถวบ้านไม่เจอหรือไงครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 23 ก.ค. 46 14:56:57 A:203.151.225.8 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:56:20 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ความคิดเห็นที่ 46 ภายหลังจากที่จอมพล ป.มานั่งควบตำแหน่ง รมว.ต่างประเทศแล้ว ก็ดำริที่จะให้นายดิเรก ที่ตอนนั้นถูกลดขั้นไปเป็น รมช.ให้ไปเป็นฑูตที่ญี่ปุ่น ครั้งแรกนั้นจอมพล ป.ให้หลวงอดุลเป็นผู้ไปหารือกับนายดิเรกว่าจะรับตำแหน่งนี้หรือไม่ ซึ่งนายดิเรกได้ปฏิเสธไป โดยบอกว่าตนนั้นสนับสนุนนโยบายป็นกลาง ญี่ปุ่นคงไม่ค่อยชอบใจเท่าไร ถึงกระนั้นจอมพล ป.ก็ไม่ละความพยายามได้สั่งให้ไปตามตัวนายดิเรกมาพบที่ทำเนียบและเกลี้ยกล่อมอีกครั้ง นายดิเรกก็ยืนยันที่จะปฏิเสธเช่นเดิม จนจอมพล ป.รู้สึกโมโหถึงกับพูดว่า ถ้านายดิเรกไม่ไป ผมคงต้องไปเป็นซะเอง ว่าแล้วก็เดินเข้าห้องไป เป็นอันจบการสนทนาเพียงเท่านั้น นายดิเรก เห็นว่าเรื่องคงไม่จบแค่นี้แน่ จึงได้เดินทางไปพบกับนายปรีดี พนมยงค์เพื่อหารือว่าควรจะทำประการใด ซึ่งนายปรัดีก็บอกว่า การปฏิเสธเช่นนั้นจะทำให้รัฐบาลลำบากใจในการติดต่อกับญี่ปุ่น และโดยความเห็นส่วนตัวแล้วเชื่อว่าญี่ปุ่นจะต้องเป็นฝ่ายแพ้สงครามในท้ายที่สุด ดังนั้น ในระยะเวลานี้หากการประสานงานกับญี่ปุ่นไม่ดีพอ อาจจะทำให้ไทยต้องถลำลึกผูกพันกับญี่ปุ่นมากเกินไปซึ่งอจจะเกิดปัญหากับไทยภายหลัง จึงควรที่นายดิเรกซึงมีมิได้มีใจหรือเห็นด้วยกับนโยบายร่วมกับญี่ปุ่น จะไปทำหน้าที่นี้เพื่อหาทางผ่อนหนักเป็นเบา อย่าเข้าไปผูกพันมากนัก ประกอบกับการไปอยู่ที่โตเกียวอาจจะเป็นช่องทางที่ทำให้สามารถติดต่อกับฑูตของประเทศสัมพันธมิตรได้บ้าง จะได้แจ้งจุดยืนที่แท้จริงให้เขาได้ทราบได้ ในที่สุดนายดิเรก ชัยนามก็ยอมรับตำแหน่งเอกอัคราชฑุตไทยประจำประเทศญี่ปุ่น ซึ่งท่านได้เสนอเงื่อนไขกับจอมพล ป.ด้วยว่า การป็นฑูตครั้งนี้ไม่ใช่ภาวะปกติ ดังนั้นขอให้ท่านเลือกเจ้าหน้าที่ด้วยตัวเอง รวมทั้งให้แจ้งแก่ญี่ป่นด้วยว่า รัฐบาลได้ให้การรับรองต่อความคิดเห็นของนายดิเรกอย่างสูง การใดที่เอกอัครราชฑูตไทยคนนี้ได้เจรจากับญี่ปุ่น รัฐบาลไทยรับรองว่าจะพิจารณาข้อเสนอของท่านฑูตผู้นี้เป็นพิเศษ เมือจอมพล ป.รับปาก ประเทศญี่ปุ่นก็ได้ต้อนรับเอกอัคราชฑูตไทยคนใหม่ที่ชื่อนายดิเรก ชัยนาม คนที่เข้าไปเหยียบจมูกญี่ปุ่นถึงถิ่น ด้วยการส่งรหัสลับผ่านถุงเมล์ทางการฑูต ทั้ง ๆ ที่ถูกค้น(ถุงเมล์ฑุตปกติจะได้รับการยกเว้นไม่ต้องตรวจสอบ แต่ในยามสงครามญี่ปุ่นค้นหมด) สิ่งที่ท่านฑูตผู้นี้ทำ คือ เขียนรหัสลับเพื่อใช้ติดต่อกับ "รูธ"ที่เมืองไทยที่ด้านหลังกระดาษที่เขียนว่าถุงเมล์ฑูตและแปะกาวติดเอาไว้ พอญี่ปุ่นค้นก็มุ่งแต่ของที่อยู่ข้างใน โดยไม่เฉลียวใจเลยว่าข้อความรหัสลับที่พยายามหานั้น อยู่ที่กระดาษแผ่นเล็ก ๆ ที่ติดอยู่หน้าถุงนั่นเอง จากคุณ : สมุทรสาคร - [ 23 ก.ค. 46 15:13:38 A:203.151.225.8 X: ] ความคิดเห็นที่ 47 อ่า........คือ บ้านท่านอาจารย์กับบ้านกระผมมันบังเอิ๊ญไปอยู่ทุ่งเดียวกัน(แต่คงคนละฟากกันครับ ผมอยู่ฟากเหนือในนิคมแถวเกษตร แต่ตอนนี้เค้าจัดไปอยู่ลาดพร้าวแล้วครับ) ตังแต่เกิดมาเห็นจนชินตาก็แค่ 2 อนุเสาวรีย์ที่ได้กล่าวไปแล้วคืออนุสาวรีย์ที่ข้างอุโมงค์ กับอนุสาวรีย์ชัย แล้วกระผมจะหาญกล้าไปตอบแทนท่านอาจารย์ได้กะไรครับ ส่วนอนุสาวรีย์ข้างรางรถไฟฟ้านั้นเล่า ก็ดันมีคนตอบให้มากอยู่แล้ว หางอึ่งแบบผมก็ได้แต่ลงเรียนใหม่เท่านั้นสิครับ แม้แต่สะพานทองจรรยาผมยังเรียกแต่สะพานบางบัวเลยครับ ไม่เคยสังเกตป้ายชื่อซักที ไม่ได้ถอดใจครับ แต่ไม่รู้จะตอบยังไง ใกล้บ้านผมมันก็ดันใกล้บ้านท่านเหมือนกันนี่ครับ แถมผมยังเกิดมาทีหลังไม่รู้กี่สิบปี พ่อแม่ก็เพิ่งจะย้ายมาอยู่ตอนผมเกิด ก็เลยไม่ทราบเรื่องราวต่างๆแถวนี้จริงๆสักเท่าไหร่ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 23 ก.ค. 46 22:20:14 A:203.149.41.212 X: ] ความคิดเห็นที่ 48 มารายงานตัวค่ะ มัวแต่ยุ่งๆ ไปลนไขมัน..เอ๊ย!น้ำมันพรายอยู่ กลับมาอีกทีพี่ๆ ก็ตอบที่หนูเล็งเอาไว้ซะแล้ว แล้วจะได้แชมป์โลงผุอวอร์ดกับเค๊ามั๊ย เอางี้ละกัน หนูมีส่วนที่เพิ่มเติมอนุเสาวรีย์พระเจ้าตากสินที่วงเวียนใหญ่ละกัน จริงๆแล้วกรมศิลป์ออกแบบไว้ 7 แบบ ตัดใจไม่ลงสักที่ว่าจะเอาแบบใหนก็เลย ก็เลยนำออกมาโรดโชว์ซะเลย โดยตั้งตู้พร้อมรูปภาพใครชอบแบบใหนก็เอาตังค์ใส่กล่อง ที่ตัวเองชอบ แต่จะนับคะแนนโดยไม่คำนึงถึงมูลค่าของเงินนั้น หนึ่งชิ้นหนึ่งเสียงเท่านั้น แล้วก็เอาเงินที่ได้มาสมทบสร้างอนุเสาวรีย์ด้วย ปรากฎว่าแบบที่เราเห็นๆ กันนี้ได้คะแนน 3,932 ชนะขาดไปเลย แล้วตั๋วคะเจ้าจะแบ่งรางวัลกับไผดี!!! จากคุณ : กุ๊กุ๊ม๊ะม๊ะ (จะไปลาสา) - [ 23 ก.ค. 46 23:03:23 ] ความคิดเห็นที่ 49 แหม..เรื่องอนุสาวรีย์ต่างๆนี่ต้องขอบาย..เพราะ แถวบ้านฉันในยุคปฐมวัยนั้น..ไม่มีอะไรเป็นเกณฑ์ อ้อ..มีต้นสายรถราง(บางกระบือ)ตรงหน้าโรงเรียนราชินีบน ถัดมาเป็น ตรอกเขียวใข่กา..เดินไปหน่อย ก็เป็นตลาดบางกระบือ เรื่อยไปนิดก็เป็นกรมทหารเกียกกาย.. และ ตรงข้ามก็เป็น..โรงเรียนโยธินบูรณะ.. ไม่รู้ว่า..ป่านนี้ เป็นอะไรไปมั่งแล้ว..ศูนย์การค้า หรือว่า..ลานสเก๊ตน้ำแข็ง.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 24 ก.ค. 46 00:40:58 ] ความคิดเห็นที่ 50 คนอื่นก็ถ่อมตัวถ่อมตนเจียมจนเจียมใจกันทั้งนั้นนะครับ มีแต่แม่ชะชะช่านี่แหละ มาเอี่ยวหน่อยเดียวจะเอารางวัลซะแล้ว กลับไปลนน้ำมันพรายต่อดีไหมนี่ เอานะ เห็นว่าข้อมูลแปลกใหม่น่าสนใจเหมือนคนเกิดในยุคในสมัย (หมายความว่าแก่นะ กลัวไม่ชัดเลยขอขยายความไปทีเดียวเลย) ก็ขอมอบรางวัลโลงผุอวอร์ดให้ก่อนแล้วกัน ทำพิธีมอบพร้อมโชว์ตัวที่วัดดอน ยานนาวา เวลาตีสองของวันเสาร์ที่ 5 คืนเดือนดับนะครับ อย่าลืมไปละ ส่วนเงินรางวัลเอาไว้เอาเทปไปออกอากาศรายการโหด หวีด สยองเสร็จแล้ว เก็บตังส์ค่าโฆษณาได้ค่อยส่งไปให้นะ ส่วนย่านถิ่นเก่าถิ่นเดิมของเจ๊นะ ไม่ต้องห่วงครับ ยังไงก็ยังงั้น ตอนนี้มีห้างแมคโครมาเปิดอยู่ที่หนึ่ง ที่เหลือก็เหมือนเดิม มืดหน่อยก็เปลี่ยวยังกะถนนสายสะเมิง - หนองหอยอะไรประมาณนั้น แต่แหม ไม่ต้องเป็นอนุสาวรีย์ก็ได้นะครับ ถนนแต่ละเส้น ตึกแต่ละหลัง ก็มีประวัติศาสตร์ของแต่ละที่ทั้งนั้น อย่างเขียวไข่กานะตัวดีเลย เป็นย่านโคมเขียวโบราณ ไม่รู้ใครจะพอทันรุ่นนั้นบ้างไหม ส่วนย่านสะพานใหม่ดอนเมือง ก็ยังมีอีกตั้งแยะ ชื่อถนนนั่นไง พหหลโยธินนะพึ่งตั้งนะครับ ชื่อดั้งเดิมเขาใช้ว่าถนนประชาธิปัตย์ ประวัติความเป็นมายังไง ลองถามคนรุ่นเก่า ๆ ดูนะ หรือว่าเลยไปหน่อยตลาดสะพานใหม่ดอนเมือง ก็มีเรื่องราวของเจ้าแม่ตลาดสดที่ผ่านฃชีวิตการต่อสู้มายาวนาน น่าสนใจมาก โดยเพาะเรื่องของระบบอุปถัมภ์ในสังคมไทย ตลาดสดสะพานใหม่เป็นอีกรูปธรรมหนึ่งครับ ทราบไหมว่าที่ตั้งของตลาดสดนั้น ตามกฏหมายสมัยก่อนเขาถือว่าเป็นพื้นที่ปลอดภัยทางทหาร คืออยู่ใกล้ค่ายทหารเขาจะไม่ให้มีสิ่งก่อสร้างที่อาจจะกระทบความปลอดภัยเขาได้ เช่น แอบดูจารกรรม อะไรประมาณนั้น แล้วทำไมตลาดสดสะพานใหม่ถึงสร้างได้ครับ แล้วก็ทายาทของตระกูลนี้ จะไม่อยู่พรรคไหนเลยนอกจากพรรคของคุณสมัครเท่านั้น เพราะอะไรเอ่ย ย้อนมาวงเวียนใหญ่หน่อยนะ ใครเคยได้ยินเรื่อเล่าประมาณนี้ไหมว่า อนุสาวรีย์ 2 ฝั่งนั้น จะสร้างให้หันหน้าเข้าหากันไม่ได้ และวันดีคืนดีก็จะมีเสียงม้าร้องมาจากแถววงเวียนใหญ่ด้วย ก็สนุกดีนะครับ แต่ละที่แต่ละย่านก็จะมีเรื่องเล่าประกอบฉากแปลก ๆ ไปด้วย อย่าคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมดนะครับ บางส่นก็สะท้อนวิธีคิดหรือวิถีชีวิตชุมชนได้ดีเหมือนกัน ว่าแต่ว่าเลยมาหน่อยจากวงเวียนใหญ่ ใครทราบบ้างว่า ทำไมเขาถึงเรียกว่า พรานนก จากคุณ : สื่อศิลป - [ 24 ก.ค. 46 08:13:53 A:203.151.225.88 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:57:27 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ความคิดเห็นที่ 51 อนุสาวรีย์พระนางเรือล่มครับ สร้างโดยร.๕ เพื่ิอเป็นที่ระลึกถึงพระนาง....(ง่าจำชื่อไม่ได้ครับ ) .ซึ่งประสบอุบัติเหตุเรือล่มระหว่างประพาส(ไม่แน่ใจว่าไปบางประอินหรือเปล่า )โดยไม่มีข้าราชบริพาร( ชาย)กล้าเข้าไปช่วยเนื่องจากเกรงกฎมณเฑียรบาล(เรื่องห้ามแตะต้องตัวเจ้านายสตรี) เศร้าครับ... อนุสาวรีย์อยู่ที่น้ำตกพริ้ว จันทบุรี ครับ อ้าว ก็เรือล่มที่อื่นไหงมาสร้างที่จันท์ ก็เพราะว่าพระนางท่านชอบน้ำตกพริ้วมากร.๕ท่านเลยมาสร้าง ที่นี่ ตัวร.๕เองท่านก็โปรดน้ำตกพริ้ว มาก จริงๆมันก็น่าสงสัยอยู่เหมือนกันว่าไม่มีข้าราชบริพารหญิงเลยหรือไงที่จสามารถช่วยท่านได้ จากคุณ : Ronachai - [ 24 ก.ค. 46 11:13:35 A:129.94.6.28 X: ] ความคิดเห็นที่ 52 Dolphin point, Coogee beach, Sydney, Australia. in memory of the six Coogee Dolphins rugby league players who were killed in Bali on 12 October 2002 The six members of the Coogee Dolphins Rugby League Club who were killed in the bombings were Shane Foley, Clint Thompson, Josh Iliffe, Adam Howard, David Mavroudis and Gerard Yeo. Ref can be found in google. http://www.google.com.au/search?hl=en&ie=UTF-8&oe=UTF-8&q=dolphin++point+coogee&meta=cr%3DcountryAU Except momument for Captain Cook, this memorial is the closest to my home. จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 11:59:59 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 24 ก.ค. 46 11:49:39 ] ความคิดเห็นที่ 53 พระนางเจ้าสุนันทากุมารเทวีครับ สถานที่เรือล่มก็ตรงแถววัดกู้ ย่านปากเกร็ดที่มีข่าวเกรียวกราวเกี่ยวกับเจ้าอาวาสที่มรณะภาพไปนั่นแหละ เขาว่าเป็นสถานที่กู้เรือของพระนางขึ้นมาจากน้ำ ระหว่างเดินทางเสด็จไปประพาสบางปะอิน เอาไว้จะเอาเรื่องมาเล่าครับว่าเหตุการณ์ที่บันทึกไว้เป็นอย่างไร ตกลงคุณชัยนี่เป็นคนเมืองจันท์หรือครับ เรื่องเมืองจันท์นี่มีเยอะนะครับ โดยเฉพาะในช่วงที่ฝรั่งเศสเข้ามายึดเอาไว้ระหว่างการต่อรองเรื่องเขมรเป็นเวลาร่วม 10 ปี มีเหตุการณ์หลายอย่างเกิดขึ้นที่นั่น รวมทั้งคุกขี้ไก่ที่ยังคงเหลือทรากทิ้งไว้ให้ชมกันอยู่ ลอง ๆ เอามาเล่าให้ฟังบ้างสิครับ แล้วจะเอาเรื่องที่เมืองจันทบุรีถูกฝรั่งเศสยึดไว้เอามาเล่าเป็นการแลกเปลี่ยนว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่นบ้าง จากคุณ : สื่อศิลป - [ 24 ก.ค. 46 11:54:14 A:203.151.225.64 X: ] ความคิดเห็นที่ 54 อ้าว ลืมไปคุณชัยอยู่ออสเตรเลียนี่หน่า งั้นเอางี้แล้วกัน ขอเพิ่มเรื่องกัปตันคุกให้ด้วยก็แล้วกันนะว่าเป็นไงมาไงแกถึงกลายมาเป็นหินปูนยืนอยู่ตรงนั้นได้ ส่วนทางนี้ก็ขอว่าด้วยเรื่องเมืองไทยในสมัยสงครมโลกครั้งที่ 2 ต่อเลยนะ เมื่อญีปุ่นบุกไทยเป็นที่เรียบร้อยแล้ว (เดี๋ยวจะแยกเรื่องบรรยากาศช่วงญี่ปุ่นบุกมาให้ดู) ฑูตอังกฤษก็ขอให้รัฐบาลไทยจัดเตรียมแผนการอพยพตนและข้าราชการสถานฑูตพร้อมคนอังกฤษในเมืองไทยออกไปด้วย โดยวางแผนไว้ว่าจะขึ้นรถไฟไปลงลำปางและเดินทางต่อไปให้ถึงเชียงตุงซึ่งอยู่ในอาณาเขตของพม่าที่เป็นอาณานิคมของอังกฤษอยู่ในขณะนั้น แต่การเดินทางของท่านฑูตไม่ประสบความสำเร็จ เพราะญี่ปุ่นได้เข้ามาควบคุมกรมรถไฟไว้ได้ก่อน และยังควบคุมคนต่างชาติในไทยที่เป็นศัตรูไว้ด้วย เซอร์ โจซาย ครอสบี้ ฑูตอังกฤษประจำประเทสไทยจึงต้องกลายเป็นนักโทษในสถานที่ทำงานของตนเองไปก่อน ที่จริงแล้วท่านฑูตก็พยายามให้นายดิเรกชาวยเหลือด้วยการฝากให้ส่งโทรเลขไปถึงลอนดอน แต่ก็ไม่สำเร็จอีก ดดยได้รับแจ้งจากหลวงวิจิตรวาทการว่าไม่สามารถส่งโทรเลขนั้นได้ ดดยไม่ได้มีการชี้แจงเหตุผล ซึ่งสาเหตุนั้นน่าจะมาจากที่ข้อความที่จะส่งนั้นบอว่า แม้ญี่ปุ่นจะได้รับอนุญาตให้ผ่านประเทศไทยไปมลายู ความสัมพันธ์ระหว่างฑูตกับรัฐบาลไทยยังคงเป็นมิตรดีอยู่ จากคุณ : สมุทรสงคราม - [ 24 ก.ค. 46 12:05:55 A:203.151.225.64 X: ] ความคิดเห็นที่ 55 วันที่ 9 ธันวาคม เพียง 1 วันหลังจากการบุก ญี่ปุ่นก้ประกาศควบคุมตัวคนต่างชาติที่เป็นชาติศัตรูในไทยไว้ทั้งหมด ดดยส่งทหารไปควบคุมสถานฑูตทั้งอังกฤษและสหรัฐฯ ส่วนทางรัฐบาลไทยก็เลือกเอา ม.ธรรมศาตร์เป็นสถานที่กักกันชาวต่างชาติที่อยู่เมืองไทย ซึ่งมีจำนวนประมาณ 350 คน ส่วนฑูตและเจ้าหน้าที่ระดับสูงยังคงควบคุมไว้ที่สถานฑูตของแต่ละชาติ จนกระทั่งได้รับการแลกเปลี่ยนออกไปจากไทยในอีกกว่า 6 เดือนต่อมา ส่วนชาวต่างชาติที่ถูกควบคุมอยู่ที่ค่ายธรรมศาสตร์นั้น ในช่วงแรกก็วิตกว่าจะต้องทุกข์ทรมานในฐานะเชลย แต่เอาเช้าจริงก็มีแต่กฏที่เขียนไว้เท่านั้นที่เข้มงวด แต่การปฏิบัติจริงนั้นผ่อนปรนอย่างยิ่ง จนทำให้เจ้าหน้าที่ญี่ปุ่นในคณะกรรมการผสมไทย-ญี่ปุ่นถึงกับต้องทักท้วงฝ่ายไทยเสมอว่าดูแลเชลยดีเกินไป ถึงขนาดที่ว่าเชลยหลายคนที่อยู่ที่ค่ายธรรมศาสตร์นี้แจ้งความจำนงว่าจะไม่ออกไปจากประเทศไทย ผู้ควบคุมหรือหัวหน้าค่ายกักันเชลยประเทศศัตรู(ตอนนั้น) คือ ม.ร.ว.พงศ์พรหม จักรพันธ์ ข้าราชการกรมศุลกากร สาเหตุที่เลือกเอาข้าราชการกรมศุลฯมาเป็นผู้ดูแลนั้น เนื่องจากเชลยเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าที่ต้องติดต่อกับกรมศุลฯเป็นนิจ อยู่แล้ว จึงเกิดความสะดวกในการดูแลกันอย่างมาก เน่องจากหลายคนเป็นที่รู้จักกันมาก่อนหน้านี้ ค่ายธรรมศาสตร์นี้ นอกจากอาหารการกินจะอุดมสมบูรณ์แล้ว ผู้ถูกควบคุมก็มีอิสระภาพอย่างไม่น่าเชื่อว่าเป็นค่ากักกัน กล่าวคือถ้าใครเข้าข่ายเป็นคนชราหรือสุขภาพไม่ดี ก้ได้รับอนุญาตให้กลับไปพักที่บ้านได้ หรือแม้กระทั่งในช่งที่ปฏิบัติการเสรีไทยเข้มข้นขึ้น ก็มีการนำเอาเจ้าหน้าที่ระดับสูงของอังกฤษออกไปประสานงานกับสัมพันธมิตรหลายครั้ง หนัก ๆ เข้าก็ให้ออกไปนั่งทำงานข้างนอกเป็นประจำไปเลย จนสุดท้ายญี่ปุ่นเริ่มสงสัยเพราะคนใช้ที่ไม่ระมัดระวัง เที่ยวไปพูดคุยในตลาดสดเวลาซื้อของว่าซื้อไปให้นายฝรั่ง จนแม่ค้าสงสัยว่านายฝรั่งทำไมกินกล้วยเยอะนัก เพราะซื้อไปทีละเยอะ ๆ แต่นั่นไม่สำคัญเท่า ภาวการณ์ตอนนั้น ต้องไม่มี "ฝรั่ง"คนไหนอยู่นอกค่ายกักกันแล้วนะสิ ว่ากันว่า อันตรายอย่างเดียวของผุ้ที่ต้องอยู่ในค่ายกักกันที่ธรรมศาสตร์ก็คือต้องคอยหลบกระสุนหรือระเบิดจากเครื่องบินของพวกเดียวกันที่แห่มาถล่มค่ายทหารญี่ปุ่นที่สถานีรถไฟบางกอกน้อยใกล้ ๆ กับธรรมศาสตร์นั่นเอง สุดท้ายไทยก็สงเคราะห์อีกครั้งด้วยการย้ายไปขังไว้ที่ ร.ร.วชิราวุธแทน โดยอ้างว่าเพื่อหลบระเบิด แต่ส่วนหนึ่งก็เพื่อให้ออกไปปฏิบัติงานร่วมกับเสรีไทยได้ง่ายขึ้น เพราะอยู่ห่างไกลชุมชนมากกว่า จากคุณ : ราชบุรี - [ 24 ก.ค. 46 12:21:27 A:203.151.225.64 X: ] ความคิดเห็นที่ 56 ย้อนกลับไปวันที่ 8 ธันวาคมอีกครั้งนะครับ แต่คราวนี้เปลี่ยนฉากไปเป็นที่กรุงวอชิงตัน ดี.ซ๊ ที่นั่นในเวลาเดียวกับที่ญี่ปุ่นเริ่มบุกเข้าไทย ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช อัคราชฑูตไทยประจำสหรัฐฯได้เข้าพบนายคอร์เดล ฮอลล์ รมว.ต่างประเทศของสหรัฐฯถึง 2 ครั้งในวันเดียวกัน โดยครั้งแรกนั้น ขอพบเพื่อทราบสถานการณ์ที่เมืองไทย ดดยแงว่าไม่สามารถติดต่อกับประเทศไทยมาได้หลายวันแล้ว ส่วนครั้งที่ 2 เมื่อทราบแน่ชัดแล้วว่ารัฐบาลไทยอนุญาตให้ญี่ปุ่นเดินทัพผ่านประเทสไทยได้ หม่อมเสนีย์ก็แจ้งกับกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯว่า ทางสถานฑูตไทยได้มีการหรือกันแล้วว่า ทุกคนจะไม่ขอกลับประเทศไทย จะขออยู่ที่สหรัฐฯต่อและจะขอรับใช้ทุกวิถีทางเท่าที่จะทำได้ในการทำสงครามครั้งนี้ นอกจากนี้ยังเสนอมอบทรัพย์สินเงินทองของไทยทั้งหมดที่อยู่ในสหรัฐฯเพื่อนำไปใช้ในการต่อต้านญี่ปุ่น รวมทั้งกำลังพิจารณาตั้งรัฐบาลใหม่ขึ้นมาเพื่อทดแทนรัฐบาลปัจจุบันที่ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของญี่ปุ่นแล้ว จริง ๆ หม่อมเสนีย์ท่านก็ฉลาดนะครับ เพราะกรณีเช่นนี้ สหรัฐฯสามารถยึดทรัพย์ของไทยในสหรัฐฯได้อยู่แล้วในฐานะที่ประกาศสงครามกัน ท่านเล่นประกาศยกให้ก่อนนี้ ทำให้แทนที่จะเสียเงินไปเปล่า ๆ ที่ต้องเสียแน่ ๆ อยู่แล้วตามกฏหมายระหว่างประเทศ ก็กลายเป็นว่าถึงเสียแต่ก็เสียแบบมีฟอร์มนั่นแหละ แต่เอาเข้าจริง ๆ สหรัฐฯก็ไม่ยอมประกาศสงครามกับไทยนะ รวมทั้งไม่รับทรัพย์สินที่หม่อมเสนีย์ท่านประกาศยกให้ด้วย โดยบอกว่าสหรัฐฯเข้าใจดีในกรณีเช่นนี้เพราะในยุโรปมีลักษณะคล้ายกับไทยมาก เช่น เช็กโกสโลวาเกีย ก็โดยฮิตเล่อร์ยึดไปเรียบร้อยแล้ว สหรัฐฯก็เข้าใจแต่ก็ใช้วิธีกักทรัพย์เอาไว้ แต่อยางไรก็ตาม รมว.ของสหรัฐฯก็แนะนำว่าให้รอดูท่าทีของรัฐบาลไทยก่อนว่าจะตกลงอะไรกับญี่ปุ่นบ้าง หลังจกนั้น 4 วันหม่อมเสนีบ์ก็ประกาศออกทางวิทยุกระจายเสียงแสดงจุดยืนของสถานฑูตไทยในสหรัฐฯว่าจะไม่ยอมกลับประเทศและจะอยู่เพื่อต่อต้านญี่ปุ่นทุกรูปแบบ คราวหน้าจะข้อความมาลงให้ดูว่าประกาศที่ไม่รู้ว่าเขาถือว่าเป็นประกาศของเสรีไทยฉบับแรกมีข้อความว่าอย่างไร (คงไม่นับมั๊งครับ เพราะตอนนั้นก็ยังไม่ได้ตั้งเป็นเสรีไทยนีน่า หรือจะนับดี เพราะถึงอยางไรก็มีวัตถุประสงค์อย่างเดียวกัน แถมตอนหลังก็พัฒนาการมาเป็นเสรีไทยสายอเมริกาอยู่ดี) จากคุณ : กาญจนบุรี - [ 24 ก.ค. 46 12:35:10 A:203.151.225.64 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 12:00:43 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ความคิดเห็นที่ 57 มารับรางวัลค่ะ ว่าแต่ขายโฆษณาได้เยอะป่ะ! หนูไปอ่านเจอเรื่องกรมอาทมาฏที่บอกว่าเป็นเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องดาบ 2 มือในสงคราม9ทัพนั้น คำว่าอาทมาฏเป็นคำบาลีและสันสกฤต ในภาษามอญโบราณอ่านว่า"กนปะนานทองปะเริง"แปลเป็นไทยว่า ทหารหาข่าว มีทั้งอาทมาฏมอญและอาทมาฏเขมรด้วย แต่อ่านไปอ่านไป หลังๆ นี้มีหนังสือหลายเล่มบอกว่าภารกิจเปลี่ยนไป มาเป็นแผนกดาบสองได้งัยไม่รู้ เพราะไม่มีเอกสารที่กล่าวถึงมากนัก แต่เห็นมีคนที่รู้จักกันนี้แหละแกไปฝึกดาบอาทมาฏแถวๆ ถนนสาทรอยู่ แต่ไม่ทราบรายละเอียดมากนัก หนูก็เคยอ่านหนังสือชื่อ"สารคดี" ผ่านๆ ตาเหมือนกันเกี่ยวกับดาบอาทมาฏนี่แหละแต่ไม่ค่อยได้สนใจ ลำพังวิชากระบี่กระบองยังเอาตัวเองไปรอดเล้ย... จากคุณ : กุ๊กุ๊ม๊ะม๊ะ (จะไปลาสา) - [ 24 ก.ค. 46 14:33:35 ] ความคิดเห็นที่ 58 ในวันที่ 12 ธันวาคม หม่อมเสนีย์ได้ปราศรัยทางวิทยุกระจายเสียงถึงประชาชนชาวไทยมีใจความสำคัญดังนี้ครับ เมื่อญี่ปุ่นเข้ายึดครองประเทสไทยแล้ว ทำให้ไม่สามารถทราบได้ว่าคำสั่งทีส่งมายังสถานฑูตไทยในสหรัฐฯนั้นเป็นตำสั่งของรัฐบาลหรือของญี่ปุ่น (ท่านใช้คำว่าผู้รุกรานด้วยกำลังอาวุธ) ซึ่งทางสถานฑูตไทยจะปฏิบัติตามคำสั่งที่แท้จริงของรัฐบาลแห่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเท่านั้น ในฐานะที่เป็นผู฿แทนองค์พระมหากษัตริย์ และของประเทสไทยเสรีมีเอกราช นอกจากนี้ในคำปราศรัยยังบอกด้วยว่าท่านและข้าราชการในสถานฑูตไทยจะยังคงอยูในสหรัฐฯต่อไป เพื่อทำการต่อสู้เพืออิสระภาพของประเทศไทย และได้กล่าวข้อความปลุกระดมด้วย เช่น บอกว่าขณะนี้พันโท ม.ล.ขาบ กุญชร ณ อยุธยา ได้เสนอตัวพร้อมกับชายไทยหลายท่านที่จะขอฝึกกับกองทัพสหรัฐฯเพื่อไปทำหน้าที่รบกับศัตรู ซึ่งท่านได้ขอร้องให้คนไทยในประเทศต่าง ๆ ทำเช่นเดียวกันนี้ด้วย นี่น่าจะถือได้ว่าหม่อมเสนีย์ได้ประกาศเจตนารมณ์ของเสรีไทยในสหรัฐฯไปแล้ว ซึ่งตอนนั้นนอกจากหม่อมเสนีย์แล้วก็มีหลวงดิฐการภักดี เลขานุการเอก พันโทหม่อมหลวงขาบ กุญชร ณ อยุธยา ผู้ช่วยฑูตทหารบก คุณมนี สานะเสน คุณอนันต์ จินตกานนท์เลขานุการตรี และนักเรียนไทยในสหรัฐฯอีกประมาณ 60 คนที่ตกลงใจที่จะอยู่ในสหรัฐฯต่อไป ทั้งหมดนั้นในชั้นแรกประสงคที่จะเข้ารับราชการเป็นทหารในกองทัพบกสหรัฐฯแต่ติดขัดในเรื่องของสัญชาติ ทำให้เปลี่ยนแนวมาหาทางจัดตั้งกองทหารต่างด้าวแทน ซึ่งต้องใช้เวลาในการเดินเรื่องระยะหนึ่ง ไม่สามารถทำได้โดยทันที ระหว่างนั้นแต่ละคนก็ต้องหางานทำไปเรื่อย ๆ ก่อน ส่วนหม่อมเสนีย์นั้นก็ใช้วิธีปราศรัยผ่านวิทยุคลื่นสั้นทุกวันตอนเช้าวันละ 15 นาทีเพื่อแสดงจุดยืนของคนไทยในสหรัฐฯที่จะต่อต้านญี่ปุ่นและไม่ยอมรับรัฐบาลหุ่นของจอมพล ป. ส่วนคนที่เหลือภายหลังจากเฝ้ารอนโยบายของสหรัฐฯในการเปิดโอกาสให้เข้าร่วมในการสู้รบ สุดท้ายก็สมหวังเมื่อประธานาธิบดีโรสเวลท์ ได้ประกาศจัดตั้งองค์การ โอ.เอส.เอส. Office of Strategic Services ขึ้นเมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2485 ซึ่งต่อมาก็กลายพันธ์มาเป็นซีไอเอในปัจจุบันนั่นเอง การจัดตั้ง O.S.S ที่มีพลตวิลเลี่ยม เจ.โดโนแวนเป็นผู้อำนวยการนี้เองที่ ทำให้คนไทยในสหรัฐฯรวมทั้งกอง กำลังพลัดถิ่นต่าง ๆ ได้มีโอกาสเข้าร่วมการรบกับสหรัฐฯด้วยการเข้าเป็นสมาชิกในองค์การนี้ เนื่องจากภารกิจหลักของหน่วยนี้คือการแทรกซึมเข้าหาข่าวหลังแนวข้าศึกและจารกรรม วินาศกรรมทุกรูปแบบ ซึ่งจำเป็นที่จะต้องมีคนพื้นเมืองเป็นผู้ดำเนินการ จากคุณ : นนทบุรี - [ 24 ก.ค. 46 14:58:34 A:203.151.225.64 X: ] ความคิดเห็นที่ 59 ตอนนี้ก็มีร้านสุริยันหีบศพรายนึงแหละ นี่ว่าจะไปติดต่ออีกเจ้าที่เขาเอาโลงมาตั้งขายข้างถนน รู้สึกจะแถวอยุธยานะ ส่วนอีกเจ้าที่อยู่แถวสามย่านนั่น เขาอยากลงโฆษณาเหมือนกันนะ แต่เกี่ยงว่าขอให้เราทดลองใช้ผลิตภัณฑ์เขาก่อนนะสิ ก็เลยกะว่าจะมาชวนอยู่ ทดลองใช้ฟรี 15 วันเชียวนะ ไม่ชอบใจส่งคืนได้ด้วย สนไหมละ ส่วนเณรแอนั่น แกบอกว่ากำลังให้โปรดักชั่นเฮาร์ทำภาพยนต์โฆษณาให้อยู่ ตอนนี้กำลังถ่ายทำยังไม่เรียบร้อยดี ไม่รู้ว่าจะลงทันหรือเปล่า แต่ต่อรองไปแล้วว่าถ้าลงเป็นแอดไม่ทันก็เปลี่ยนเป็นว่าช่วยซื้อเวลาในรายการแล้วมาโชว์ตัวสาธิตพิธีเรียกผีลงหม้อแบบนี้จะสนไหม แล้วจะให้เท่าไร แกบอกว่ากำลังพิจารณาอยู่ จะให้คำตอบเร็ว ๆ นี้แหละ ส่วนกองอาทมาฏนั้นไม่รู้เหมือนกันว่าเขียนยากแบบนี้ เห็นเขาลงในหนังสือสารคดีเหมือนกัน แต่ซื้อไม่ทันป่านนี้เขาเปลี่ยนเล่มไปแล้วมั๊ง แต่น่าสนใจดีนะ เคยอ่านเจอว่าขุนนางที่คุมกองนี้จะอยู่ในสกุล คชเสนีย์ นะ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 24 ก.ค. 46 15:29:27 A:203.151.225.64 X: ] ความคิดเห็นที่ 60 ทางด้านสถานฑูตไทยในอังกฤษนั้น เหตุการณ์เป็นไปในทางตรงกันข้ามกับทางสหรัฐฯ เมื่อคุณพระมนูเวทย์วิมลนาท ฑูตไทยประจำราชสำนักเซนต์เจมส์ ได้รับคำสั่งจากกระทรวงการต่างประเทศอังกฤษว่าญี่ปุ่นยึดไทยแล้ว และประกาศสงครามกับอังกฤษ ก็ตัดสินใจทำตามทันที แต่ยังไม่ทันที่เรื่องจะเรียบร้อยดี ปรากฏว่าข่าวการตั้งเสรีไทยในสหรัฐฯมาถึงหูคนไทยในอังกฤษ ทำให้นักศึกษาไทยที่อยู่ที่เคมบริดช์นัดประชุมกันเพื่อกำหนดท่าทีของคนไทยในอังกฤษต่อกรณีนี้ ซึ่งที่ประชุมก็ตกลงว่าน่าที่จะจัดตั้งเสรีไทยในอังกฤษเช่นเดียวกัน แต่เมื่อนำเรื่องนี้ไปหารือกับพระมนูเวทย์แล้วปรากฏว่าท่านไม่ได้เห็นดีเห็นงามด้วย โดยอ้างว่ารัฐบาลที่อยู่ที่กรุงเทพฯ ย่อมรู้สถานการณ์ดีกว่าคนที่อยู่ต่างประเทศ ดังนั้นควรยอมรับการตัดสินใจของรัฐบาลจะดีกว่า ความขัดแย้งของท่านฑูตกับนักเรียนไทยในอังกฤษนี้รุนแรงถึงกับมีการพูดจาโต้ตอบกันอย่างหนัก ดดยเพาะคุณเสนาะ นิลกำแหง ที่กำลังเรีนวิชากฏหมายอยู่ที่เคมริดช์นั้น ได้โต้กับพระมนูเวทย์ว่าไม่ควรที่จะรับฟังคำสังจากกรุงเทพฯ นาจะรับเป็นหัวหน้าเสรีไทยที่อังกฤษจะดีกว่า คุณพระก็กล่าวว่าในครม.นั่นมีผู้มีความรู้ความสามารถมากมาย ย่อมต้องพิจารณาอย่างรอบคอบแล้วจึงตัดสินใจ นาจะเชื่อรัฐบาจะดีกว่า โดยเพะกฏหมายอาชญามาตรา 104 ที่ถือว่าการกระทำแบบนี้เท่ากับเป็นกบฏนอกราชอาณาจักร คุณเสนาะก็โต้ว่าท่านฑูตนั้นเคยสอนวิชากฏหมายอาชญานี้ที่โรงเรียนกฏหมายแล้ว (2 ท่านนี้เคยเป็นศิษย์อาจารย์กันมาก่อน) ไม่ต้องอธิบายมาตรา 104 ซ้ำ และยืนยันว่าตนไม่กลับไปเป็นขี้ข้าญี่ปุ่นที่กรุงเทพฯแน่นอน ให้คุรพระมนูไปแจ้งที่กรุงเทพฯได้เลย ท่านต่อมาที่เหล่านักศึกษาไทยในอังกฤษคิดถึงกันก็คือพระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ ที่เป็นเจ้านายชั้นผู้ใหญ่และประทับอยู่ในอังกฤษมานาน ซึ่งพระองค์ก็ตอบว่าไม่ทรงต้องการเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการเมืองของไทย และในส่วนพระองค์ก็ได้สมัครเข้าเป็นโฮมการ์ดแล้ว (ที่อังกฤษมีการรับสมัครโฮมการ์ด หรือทหารบ้านเพื่อทำหน้าที่ปกป้องมาตุภูมิจนคนสุดท้าย แต่เอาเข้าจริงโฮมการ์ดของอังกฤษก็ไม่ได้มีประสิทธิภาพเหมือนเวียดกง แต่กลับมีประวัติความเฟอะฟะและผิดพลาดมากมาย เช่น ยิงพวกเดียวกันเองอะไรประมาณนี้ บางคนก็ถึงกับขุดสนามเพลาะเอาไว้หลังบ้านเตรียมตั้งปืนใหญ่เลย) ผิดหวังจากผู้ใหญ่ทั้ง 2 ท่านแล้ว นักศึกษาก็บ่ายหน้าไปหาหม่อมเจ้าศุภสวัสดิ์วงศ์สนิท สวัสดิ์วัฒน์ พระเชษฐาของสมเด็จพระยางเจ้ารำไพพรรณี ซึ่งคราวนี้ฝ่ายนักศึกษาเป็นฝ่ายลังเลเสียเองเนื่องจากเกรงว่าจะเกิดภาพการย้อนกลับของระบบสมบูรณาญาสิทธิราชขึ้นได้อีก สุดท้ายคุณเสนาะก็ใช้วิธีเขียนจดหมายไปหาหม่อมเสนีย์ที่อเมริกา ขอสมัครเข้าร่วมกับเสรีไทยในอเมริกาให้รู้แล้วรู้รอดไป จดหมายใช้เวลาเดินทางกว่า 3 เดือน คุณเสนาะก็ได้รับคำตอบว่า ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่คนไทยในอังกฤษกระตือรือล้นที่จะสู้เพื่อชาติ แต่การเดินทางมาสหรัฐฯยามนี้ไม่สะดวก รวมทั้งท่านเองก็ลำบากที่จะเดินทางไป จึงขอส่งข้าราชการท่านหนึ่งจากวิชิงตันไปประสานงานแทน คนที่หม่อมเสนีย์เลือกคือคุณมณี สานะเสน (เรื่องของคุณมณีกับภารกิจเกี่ยวกับเสรีไทยในลอนดอนมีบันทึกออกมาพอสมควร แต่เป็นเรื่องของความขัดแย้งอย่างหนัก จะนำมาเสนอก็ต้องพิจารณาความน่าเชื่อถือของข้อมูลสักหน่อย เพราะบางประเด็นเห็นชัดว่าเป็นการเล่นเกมการเมืองกัน แต่จะลองนำบางตอนมาเสนอควบคู่ไปด้วย) เมื่อทางสหรัฐฯประสานกับอังกฤาเรื่องจะส่งข้าราชการไทยท่านหนึ่งไปประสานงานจัดตั้งเสรีไทยในอังกฤษ ทางอังกฤษก็แจ้งว่าโดยส่วนตัวแล้วอังกฤษไม่เชื่อว่าเสรีไทยในอังกฤษจะทำอะไรได้มากนัก (เขาใช้คำว่า"...ไม่คิดว่า ความดำริที่จะจัดตั้งขบวนการเสรีไทยในอังกฤษมีอนาคตอันแจ่มใสนัก...") แต่อย่างไรก็ตามทางอังกฤษก็แจ้งว่าไม่ขัดข้องหากคุณมณีจะเข้ามาเป็นผู้ประสานงานให้ เท่านั้นก็เพียงพอที่จะทำให้คุณมณีเก็บกระเป๋าเดินทางมาจากวอชิงตันเพื่อมาพบคนไทยในลอนดอนเมื่อวันที่ 4 มิถุนายน 2485 โดยนัดนักศึกษาไทยไปสัมภาษณ์เพื่อหาอาสาสมัคร โดยพยายามไม่จูงใจอื่นใดนอกจากเล่าภารกิจที่อาจเกิดขึ้นให้ฟัง และว่าหากใครไม่มั่นใจก็ควรจะกลับประเทศไทยซึ่งก็ยังสามารถทำงานเพื่อประเทสชาติได้อยู่ ด้วยวิธีนี้ ทำให้คุณมณีคัดเลือกคนไทยเข้าร่วมได้ 42 คน ซึ่งก็ได้ให้ลงนามไว้เป็นหลักฐานว่าพร้อมที่จะปฏิบัติภารกิจด ๆ ก็ตามทีได้รับมอบหมายเพื่อทำสงครามกับศัตรู จากคุณ : สิงห์บุรี - [ 24 ก.ค. 46 16:13:50 A:203.151.225.238 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 12:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ความคิดเห็นที่ 61 ที่น่าสลดใจคือไม่มีเจ้าหน้าที่สถานฑูตไทยคนใดเลยที่จะสมัครเข้าร่วมกับขบวนการเสรีไทย ซึ่งภายหลังได้มีเจ้าหน้าที่ 4 ท่านได้แจ้งกับคุณมณีว่าขอเข้าร่วมด้วย โดยแจงเหตุผลว่าที่ไม่ได้เข้าร่วมตั้งแต่แรกนั้น เพราะท่านฑูตได้ออกหนังสือเวียนเตือนว่าถ้าเข้าร่วมขบวนการอาจจะเข้าข่ายทรยศต่อชาติ และถูกตัดเงินเดือนที่ได้รับอยู่เหมือนกับนักศึกษาที่ถูกตัดเงินไปเรียบร้อยแล้ว อย่างไรก็ตามคุณมณีไม่ค่อยเชื่อเจ้าหน้าที่ทั้ง 4 ท่านเท่าไรนัก และคิดว่าเป็นแค่การพูดเพื่อแก้ตัวและเอาใจท่านเท่านั้น เหล่านักศึกษาก็เห็นตรงกันว่าไม่น่าให้เข้าร่วมด้วย ซึ่งสุดท้ายคุณมณีก็ตัดสินใจว่าเข้าร่วมได้ แต่ต้องยอมทำงานทุกอย่างที่ได้รับมอบหมายดดยไม่เกี่ยงงอนเลือกจะทำงานสบาย ๆ เท่านั้น นอกจากนี้ยังมีปัญหาเรื่องเชื้อพระวงศ์ที่พำนักอยู่ในอังกฤษจำนวนมากว่าจะให้เข้าร่วมมากน้อยแค่ไหน ซึ่งคุณมณีก็ตัดสินใจว่า หากเชื้อพระวงศ์ท่านใดจะเข้าร่วมก็ต้องไม่นำเอาเรื่องการสืบราชสมบัติมากล่าวอ้างหรือนำการร่วมขบสนการไปใช้ประโยชน์ให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในการสืบราชสันติวงศ์โดยเด็ดขาด แต่ถึงกระนั้นงานเสรีไทยในอังกฤษก็ไม่ได้ง่ายเหมือนในสหรัฐฯ เพราะอังกฤษนั้นไม่สู้จะสนับสนุนนัก เช่น เมื่อคุณมณีขอตั้งสำนักงานเสรีไทยในลอนดอน อังกฤษก็อ้างว่าเมื่อเสรีไทยผ่านการฝึกแล้ว อาจจะต้องถูกส่งไปปฏิบัติภารกิจในอินเดียที่เป็นฐานใหญ่ของอังกฤษในเอเชีย เสรีไทยในลอนดอนก็คงเหลือไม่กี่คน คงไม่จำเป็นต้องมีสำนักงาน ซึ่งจริง ๆ แล้วอังกฤากลัวว่าภายหลังสงครามแล้วจะกลายเป้นข้อผูกมัดให้อังกฤษสนับสนุนเสรีไทยกลุ่มอย่างเป็นทางการเท่านั้นเอง หรือเร่องของพระองค์เจ้าจุลจักรพงศ์ที่ประทับอยู่ในอังกฤษ เมื่อคุณมณีสอบถามถึงภาระหน้าที่ของพระองค์ด้วยกลัวว่าอังกฤษจะใช้พระองค์เป็นเครื่องมือในการก่อตั้งเสรีไทยแยกต่างหากในภายหลัง อังกฤาก็ตอบว่าไม่ได้มีวัตถุประสงค์ที่จะให้ทรงปฏิบัหน้าที่ใดเป็นพิเศษ ตั้งใจไว้เพียงแค่จะ"แช่เย็น"ไว้ เผื่อจะมีประโยชน์ในภายหน้าเท่านั้น (น่ากลัวนะครับ อังกฤษนี่) สุดท้ายภายหลังจากการโยนกลองไปมาระหว่างกระทรวงการต่างประเทศ กระทรวงสงคราม และกระทรวงอาณานิคม รัฐบาลอังกฤษก็ตกลงใจให้เสรีไทยไปเป็นทหารสังกัดหน่วยการโยธาไปพลาง ๆ ก่อน ซึ่งเมื่อถึงขั้นตอนนี้ก็ปรากฏว่าเหลือเสรีไทยสายอังกฤษยื่นใบสมัครเพียง 36 คนเท่านั้น ครั้งหน้ามาดูความแตกต่างของเสรีไทยสายอเมริกากับสายอังกฤษและภารกิจที่ได้รับมอบหมาย จากคุณ : สุพรรณบุรี - [ 24 ก.ค. 46 16:30:55 A:203.151.225.238 X: ] ความคิดเห็นที่ 62 อาสาสมัครเสรีไทยในสหรัฐฯออกจะโชคดีกว่าในอังกฤษมาก เพราะเริ่มตั้งแต่หัวขบวนใหญ่ก็เป็นข้าราชการที่ใหญ่ที่วุดใน ตปท.อยูแล้ว หรือเมื่อเริ่มก่อตั้งก็ได้รับการยอมรับจากทางการสหรัฐฯ และยังไปสอดคล้องกับการก่อตั้งโอเอเอสอีกต่างหาก ทำให้เสรีไทยมีเป้าหมายในการทำงานที่ชัดเจน ส่วนสถานภาพนั้นก็ชัดเจนที่เมื่อเริ่มต้นอาสาสมัครเหล่านี้ได้เป็นทหารอเมริกัน ต่อมาภายหลังจึงถือให้เป็นทหารไทย มีเงินเดือนและค่าใช้จ่ายพร้อม เพราะสหรัฐฯไม่ได้ยึดเงินของไทยที่ฝากไว้ในสหรัฐฯทำให้เสรีไทยมีเงินฝากอยู่ในสหรัฐฯถึง 12 ล้านเหรียญ ซึ่งหม่อมเสนีย์ก็ได้นำมาส่งให้ทางการสหรัฐฯใช้จ่ายในการก่อตั้งเสรีไทยจำนวน 5 แสนเหรียญ ส่วนทางฝั่งอังกฤษนั้น เสรีไทยต้องเริ่มจากพลทหาร สวมเครื่องแบบทหารอังกฤษประจำหน่วยโยธา และถูกฝึกตามปกติถึง 5 เดือนก่อนจะถูกส่งตัวไปอินเดีย ดดยเดินทงอ้อมอาฟริกาไปบอมเบย์ และที่อินเดียนี้เองก็มีการคัดเลือกอีกครั้งหนึ่งจากทั้งหมด 36 คน ได้รับเลือกเข้าหนวยกำลัง 136 จำนวน 22 คน ส่วนอีก 14 คนต้องไปทำหน้าที่อื่น พวกทีอยู่กับกองกำลัง 136 ต้องฝึกเพิ่มเติมที่ค่ายเมืองพูนาก่อนที่จะถูกส่งเข้าปฏิบัติงนในประเทสไทย ซึ่งเสรีไทยส่วนนี้ได้มีสถานภาพเป็นทหารอังกฤษตลอดสงคราม หน่วยกำลัง 136 หรือ Special Operation Executive นี้ก็มีภาระกิจคล้าย ๆ กับหน่วย OSS ของสหรัฐฯที่ทำหน้าที่ทั้งสืบข่าวและวินาศกรรมรวมทั้งเข้าไปประสานจัดตั้งฝ่ายต่อต้านในแนวหลังข้าศึกด้วย การที่ทั้งฝ่ายอังกฤษและสหรัฐฯต่างมีเสีไทยอยู่คนละคณะ แว่จะมีผู้ประสานร่วมกันก็ตาม แต่การปฏิติภารกิจที่ต้องขึ้นอยู่กับรัฐบาลเจ้าของประเทศ ทำให้ทั้ง 3 ฝ่ายไม่มีโอกาสได้ติดต่อกันมากนัก ประกอบกับอังกฤษฯที่มีบทเรียนของกลุ่มฝรั่งเศสเสรีที่มีความขัดแย้งกันเอง ทำให้เกรงว่าเสรีไทยทั้ง 2 สายจะขัดแย้งกันด้วย ซึ่งเรื่องนี้ทางสหรัฐฯไม่ได้หนักใจอะไร เพราะให้การรับรองหม่อมเสนีย์อยู่แล้ว และในส่วนของประเทสไทยเอง สหรัฐฯก็ยืนยันชัดเจนว่า ได้ยอมรับห้นายปรีดี พนมยงค์เป็นผู้นำฝ่ายไทยที่ทำการต่อต้านญี่ปุ่น (หนังสือจาก ก.ต่างประเทศชี้แจงท่าทีของรัฐบาลที่มีต่อเสรีไทยให้กับรองหัวหน้าโอเอสเอสเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 2486) แต่ถึงกระนั้นก็ตราม การรับรองฐานะของขบวนการเสรีไทยในต่างประเทศก็คอนข้างจะยุ่งยากและไม่ได้รับการรับรองฐานะให้สูงนักเมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ ที่พลัดบ้านเมืองมาเช่นกัน โดยเพาะฝรั่งเศสเสรี ที่สหรัฐฯให้การรับรองให้เป็น " คณะกรรมการปลดเปลื้องแห่งชาติฝรั่งเศส" และมีสถานภาพอย่างสูงกับนนาประเทศ จากคุณ : ชัยนาท - [ 24 ก.ค. 46 17:31:53 A:203.151.225.23 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 12:03:37 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ความคิดเห็นที่ 63 จะเข้ามาตอบเรื่องวงเวียนใหญ่ก็โดนแย่งซะแล้ว T_T ถ้างั้ยขอตอบเรื่องพรานนกก็แล้วกันครับ ที่เรียกว่าพรานนกเพราะสมัยก่อนที่นี่เป็นชุมชนของของพวกพรานล่านก ไม่รู้ว่าถูกรึเปล่าครับ แล้วขอถามหน่อยครับว่าอนุสาวรีย์หมูกับสะพานหกที่อยู่ริมคลองหลอดสร้างเพื่ออะไรครับ จากคุณ : Taro_sama - [ 25 ก.ค. 46 12:23:13 ] ความคิดเห็นที่ 64 เสียดาย เข้ามาอีกทีคงตอบกันไปหลาย ผมเอาแบบร่วมสมัยหน่อยละกัน ให้สมกับที่ไปแย้ว ๆ กับเขาด้วย ( ห้ามน้ำข้อความนี้ไปคำนวณอายุ ) อนุเสาวรีย์ วีระชน 14 ตุลาที่สี่แยกคอกวัว ครับ ( จนขณะนี้ผมก็ยังไม่แน่ใจว่าชื่ออะไรกันแน่ ) สร้างเพื่อระลึกถึงขบวนการนักเรียนนักศึกษา-ประชาชน ที่เรียกร้องรัฐธรรมนูญจากรัฐบาลในสมัยนั้น จากคุณ : เก่ง - [ 25 ก.ค. 46 12:32:35 A:203.113.81.169 X: ] ความคิดเห็นที่ 65 ทำไมถึงเรียกลอดช่องสิงคโปร์? ก๊อปมาให้อ่านจากมติชนรายสัปดาห์ครับ http://www.matichon.co.th/weekly/weekly.php?srctag=0431250746&srcday=2003/07/25&search=no ผมเพิ่งมารู้อีกอย่างจากปากคุณดอกดิน ก็เรื่องลอดช่องสิงคโปร์ ทีแรกผมคิดว่าลอดช่องนี้มาจากสิงคโปร์ เข้าใจอย่างนั้นจริงๆ และเข้าใจมานานแล้วด้วย ที่แท้คุณดอกดินบอกว่าสมัยก่อนมีแม่ค้าขายลอดช่องอยู่หน้าโรงหนังสิงคโปร์ ตอนหลังเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นโรงหนัง "เฉลิมบุรี" แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว คือที่มาจากชื่อว่า "ลอดช่องสิงคโปร์" ที่เรียกกันมาทุกวันนี้ .............. แหะๆอยากลองเขียนให้อ่าเหมือนกันครับแต่ติดอยู่ ๒ อย่างครับคือเรื่องห่างจากแหล่งข้อมูลเหลือเกินครับ จำได้แต่ที่แม่เล่าให้ฟังว่า แม่ของยาย หรือ ยายของยายนี่แหละจำไม่ได้ รอดจากการต้องเข้าไปอยู่ในคุกขี้ไก่เพราะให้เหตุผลว่า ลูกยังเล็กอยู่ ถ้าติดคุกไปก็จะไม่มีคนให้นมลูก แต่ไม่ได้ถามว่าโดนข้อหาอะไร เอ หรือว่าถามแต่ลืมไปแล้วหว่า ! เคยเข้าไปเดินเล่นในคุกขี้ไก่เหมือนกัน ขนาดเ็ล็กนิดเดียว เป็นกล่องสี่เหลี่ยม ประมาณ 4 x 4 เมตร เห็นจะได้ สูงประมาณตึก๒ชั้นข้างบนเป็นไม้สานๆกัน แล้วเลี้ยงไก่ข้างบนนั้น ไก่ก็จะขี้ลงมารดคนที่ติดคุก พวกฝรั่งเศสนี่เข้าใจทรมานคนนะ กิโยตินนี่ท่านก็เป้นต้นตำหรับ แม้ว่ามันจะออกแบบมาเพื่อให้นักโทษตายอย่างไม่ทรมานก็เหอะ แต่มันหวาดเสียว ส่วนตึกแดงซึ่งเป็นกองบัญชาการทหารฝรั่งเศส ปัจจุบันกลายเป็นห้องสมุด เหตุผลอีกข้อก็คือเรืองพิมพ์ไทยนี่แหละครับ ปัญหาใหญ่ ถ้าจะให้ถนัดก็น่าจะเป็น เล่าด้วยภาพ เสียมากกว่า แต่ เกรงว่า จะไปทำให้โหลดกระทู้ได้ช้า จะพลอยโดนด่า เพิ่งมีคุณสื่อศิลป นี่ล่ะครับที่เรียกชื่อผมว่าชัย ไม่คุ้นครับ ไม่คุ้น ตอนแรกนึกว่าหมายถึงคนอื่นซะอีก ส่วนใหญ่กร่อนชื่อผมเป็นรณซะมากกว่า จากคุณ : Ronachai - [ 25 ก.ค. 46 15:19:20 A:129.94.6.28 X: ] ความคิดเห็นที่ 66 ผมคุณชัย นะครับ ส่วนเรื่องพรานนกน่ะ เคยได้อ่านหนังสือว่า เป็น ที่พักของนายพรานคนนึง ที่เป็นสายของพม่า ในช่วงสงคราม พระเจ้าตากสินน่ะ ตอนปลายอยุธยาน่ะ และเป็นที่สำเร็จโทษ พรานนก ผู้นี้น่ะ อ่านจากหนังสือ สารคดีน่ะ ตอน สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราข ไม่ทราบว่าจริง เท็จ อย่างไร ช่วยตอบด้วยครับ จากคุณ : Ziewchai - [ 25 ก.ค. 46 15:59:54 ] ความคิดเห็นที่ 67 วันนี้ทำงานสายกันเป็นแถวเลยนะครับ ตกลงว่า 2 ชัยใครจะชัยกันแน่ เอาตามสากลนิยมแล้วกัน เรียกใหม่เป็นคุณรณก็ได้ พรานนกนี่ ที่ผมได้รู้ว่าคือเขาตั้งชื่อตามสมรภูมิที่พระเจ้าตากท่านเคยรบในช่วงกู้เอกราชครับ ชื่อว่าทุ่งพรานนกอยู่แถวปราจีน ฯ ใครมีข้อมูลชัดเจนกว่านี้ก็ลองช่วยเข้ามาแล้วกัน ส่วนอนุสาวรีย์ 14 ตุลาที่ 4 แยกคอกวัวนั้น ทรหดทีเดียวกว่าจะสร้างได้ โดยเริ่มตั้งแต่มีคนบริจาคให้ศนท.หรือศูนย์นิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทย หลังเหตุการณ์ 14 ตุลาคม เพื่อใช้สร้างอนุสาวรีย์และดำเนินกิจกรรมทางการเมือง ปรากฏว่าได้มากถึง 13 ล้านบาท แต่เมื่อถึงช่วงเหตุการณ์ 6 ตุลา ศนท.ถูกยุบ เงินที่ฝากไว้ก็ถูกอายัด ผู้นำศนท.ตอนนั้นก็ถูกจับ แต่เดี๋ยวนี้เป็นนักการเมืองใหญ่ไปแล้ว ส่วนนายกฯอมธ หรือองค์การนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ที่มีพลังอย่างมากในช่วงนั้น ปัจจุบันก็กลายมาเป็นพิธีกรรายการทางเศรษฐกิจที่ช่อง 11 คนที่พูดช้า ๆ ชวนง่วงนอนนั่นแหละเคยดูไหมครับ คนนี้ไม่ได้เข้าป่า แค่หลบไปเฉย ๆ หลังจากช่วงเหตุการณ์การสู้รบในป่าเขาจบสิ้นลงและบ้านเมืองเป็นประชาธิปไตยมากขึ้น นับตั้งแต่น้าชาติขึ้นเป็นนายกฯ ขบวนนักศึกษาที่เริ่มฟื้นตัวมาตั้งแต่ปี 2527 ที่มีนายแพทย์ภูษิต ประคองสาย ที่ตอนนั้นเป็นนักศึกษาแพทย์ เป็นผู้นำ สนนท.หรือสหพันธ์นิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทยคนแรก หลังจากนั้นเมือเริ่มเข้ายุคน้าชาติซึ่งตรงกับยุคของวิลาสินี หมอกเจริญพงศ์หรือฟั้น นักศึกษาแพทย์มหิดล ก็เป็นคนแรกที่เรียกร้องเงินคืนจากรัฐบาลหลังจากปูกระแสมานาน ตอนนั้นไม่มีใครรู้ว่าเงิน 13 ล้านหายไปไหน สืบไปสืบมาก็อยู่ที่ทบวงมหาวิทยาลัย ทำให้มีการเรียกร้องให้นำกลับมาเพื่อใช้สร้างอนุสาวรีย์ แต่เรื่องก็ไม่ง่ายนักเพราะมีการยื้อกันไปยื้อกันมาหลายหน จนกระทั่งผ่านเหตุการณ์พฤษภาทมิฬเข้าไปอีกรอบ เราถึงได้อนุสาวรีย์นี้มา เข้าใจว่าเฉพาะที่ทวงคืนนี้ก็ร่วม 10 ปีแหละครับ อนุสาวรีย์หมูนี่น่าจะมีคนตอบได้นะครับ เป็นปีเกิดของผู้สูงศักดิ์ท่านหนึ่งที่สร้างไว้เพื่อเป็นทานในการแจกน้ำประปา แต่จำรายละเอียดไม่ได้ เลยไม่ค่อยเอ่ยชื่อเดี๋ยวผิดครับ เหมือนพระนางเรือล่มที่ผมเขียนไปก้ผิด เมื่อคืนกลับไปดูพระนามของพระองค์แล้วไม่ใช่ แต่ก็จำไม่ได้อยู่ดีแหละครับ สะพานหกนี่อ่านผ่าน ๆ ตา เลยไม่กล้าฟันธงครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 25 ก.ค. 46 17:00:10 A:203.151.225.53 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 12:05:33 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ความคิดเห็นที่ 68 วันนี้พักเรื่องเจรจาความเมืองสักแป๊ปก่อนแล้วกันนะ ลองมาดูที่เขายิงกันตอนญี่ปุ่นบุกดูบ้าง ที่จริงเร่องนี้มีคนเขียนกันเยอะแล้ว คงหาได้ไม่ยาก ก็เลยเอาที่น่าจะหายาก ๆ มาหน่อย เป็นบันทึกของคนในท้องถิ่นเองที่จังหวัดสุราษฏร์ธานี้ ขอบันทึกชื่อไว้หน่อย เพราะเป็นเรื่องที่น่ายกย่องที่คนในท้องถินให้ความสนใจต่อเรื่องราวในท้องถิ่นของตัวเอง คนที่เขียนเรื่องนี้ชื่อว่า คุณทศพล งานไพโรจน์ ครับ ชื่อว่า "หลายเรื่องเมืองสุราษฏร์" ใครมีโอกาสแวะไปแถวร้านโค-ออฟ ร้านชื่อดังของนักการเมืองใหญ่ ก็ลองแวะแผงหนังสือดู ผมไปเจอที่นั่น แต่ไม่รู้ว่าที่อื่นจะมีขายด้วยหรือเปล่า หนังสือเล่มนี้เขาบันทึกเหตุการณ์เกี่ยวกับสถานการณ์เมื่อญี่ปุ่นบุกไว้ยังงี้ครับว่า กองกำลังของญี่ปุ่นที่บุกขึ้นเมืองไทยตอนใต้นั้นออกเรือจากอ่าวชามาร์ในเกาะไหหลำ เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2484 โดยมีพลเรือโทโอซาวาเป็นผู้บัญชาการกองเรือยกพลขึ้นบก บนเรือนั้นเต็มไปด้วยทหารจากกองทัพที่ 15 ที่นำโดยพลโทอิอิดา กองทัพที่ 15 นี้เป็นกองกำลังที่ยกขึ้นบกที่ประจวบฯ ชุมพร สุราษฏร์ นครศรีธรรมราช ส่วนกองทัพที่ 25 ของนายพลยามาชิตะที่มาพร้อมกันนั้น ได้ยกพลขึ้นที่สงขลา ปัตตานี นราธิวาส และโกตาบารู จากคุณ : นครสวรรค์ - [ 25 ก.ค. 46 17:17:58 A:203.151.225.53 X: ] ความคิดเห็นที่ 69 คืนวันที่ 7 ธันวาปีนั้น คนเมืองสุราษฏร์ต่างปิดบ้านเข้านอนกันตามปกติ เตรียมตัวเตรียมใจที่จะมาเที่ยวงานวันรัฐธรรมนูญที่เตรียมจัดงานกันมาตั้งแต่กลางวันให้สนุกสนานรื่นเริงอย่างเต็มที่ โดยไม่รู้เลยว่า พรุ่งนี้และอีกกว่า 4 ปีต่อไปนี้จะไม่มีคำว่ารื่นเริงให้ได้รู้จักอีกแล้ว เพราะทันทีที่กองเรือญี่ปุ่นเดินเรือมาถึงเกาะเต่า เรือท้องแบน 2 ลำก็แยกทางออกมาจากกองเรือเพื่อมุ่งเข้าสู่อ่าวบ้านดอน จังหวัดสุราษฏร์ธานี เมืองที่เมื่อ พ.ศ.นั้น ไม่มีค่ายทหารอยู่เลยแม้แต่กรมเดียว เวลา 05.40 น. นายธวัช วงศ์อนันต์ ผู้ที่เล่าเหตุการร์ในความทรงจำให้กับผู้เขียนบันทึกเรื่องนี้(คุณทศพล) ได้เล่าว่าได้ยินเสียงวิ่งตะโกนมาแต่ไกลว่า "ญี่ปุ่นบุก ๆ " ขระเดียวกันผู้กำกับการสถานีตำรวจสุราษฏร์ธานี พ.ต.ต.หลวงประพัทธเมฆะวิภาต (กิม เมฆะวิภาต) ก็ได้รับโทรเลขแจ้งว่าญี่ปุ่นบุกขึ้นมาที่ปัตตานีแล้ว จึงสั่งให้พลตำรวจสิงห์ ศรีทา ซึ่งต่อมาได้เลื่อนยศขึ้นเป็น ร.ต.ต.สมสิทธิ์ ศรีทา) ไปบอกพลแตรให้เป่าแต่บอกเหตุ แต่กว่าจะรวมพลกันได้ก็เกือบ 08.00 น. ซึ่งผู้เข้ามารับอาวุธก็มีแต่ตำรวจที่ประจำอยู่สถานีเท่านั้น เพราะเป็นเมืองที่ไม่มีทหารอยู่เลย นอกจากตำรวจแล้วที่เข้ามาช่วยสมทบภายหลังก็มีลูกเสือสมุทรเสนา และประชาชนธรรมดา ซึ่งปืนส่วนใหญ่จะเป็นแบบป.ล.ย.บ.83 พระรามหก (ใครมีรูปบ้างช่วยโพสต์หน่อยครับ เป็นปืนยาว ๆ หนักมาก เคยเห็นอยู่ในพิพิธภัณฑ์) ผู้ที่คุมแนวรบฝั่งไทยในขระนั้น คือ ร.ต.ต.ประดิษฐ์ อัตถศาสตร์ ได้วางแนวป้องกันไว้ที่หน้าจวนผู้ว่าฯไปตามแนวคูเมือง รอจนกระงเรือท้องแบนของญี่ปุ่น 2 ลำแล่นเขามาตามลำน้ำตาปี ซึ่งขระที่ล่องเรือมานั้น ทหารญี่ปุ่นได้หลงทางเลี้ยวผิดคลอง ทำให้เสียเวลาไประยะหนึ่ง แต่สุดท้ายก็สามารถยกพลขึ้นบกได้ที่ตลาดกอบกาญจน์ และโรงเลือยตลาดล่าง ก่อนจะเดินแถวมาบนถนนริมน้ำ แล้วเลี้ยวซ้ายที่ท่าเรือนริศ เลี้ยวขวาที่สี่แยกนครหลวง ตรงมาที่ศาลากลางจังหวัด การที่ทหารญี่ปุ่นสามารถเดินทัพเข้ามาตามเส้นทางได้อยางคล่องแคล่วนั้น เนื่องจากมีผู้นำทางซึ่งเป็นชาวญี่ปุ่นแอบเข้ามาทำงานในไทยเพื่อสืบข่าวล่วงหน้านำทาง ชื่อว่า นายอิจิโร นาคากาวา ซึ่งผู้บันทึกเรื่องนี้ก็บอกว่า จากหลักฐานและพยานที่เขาได้รับฟัง เขาค่อนข้างเชื่อว่าญี่ปุ่นคนนี้ไม่ได้เป็นทหารมาก่อนเหมือนกับแนวที่ 5 ทั้งหลาย ที่วันบุกก็แต่งเครื่องแบบกันเลย นานาคากาวานี้เข้ามาประกอบอาชีพขายถ้วยชาม เครื่องแก้ว และสินค้าที่สั่งมาจากสิงคโปร์ ซึ่งนอกจากจะเดินทางขึ้นล่องสุราษฏร์กับภาคใต้หลายแห่งแล้ว ยังชอบไปนั่งตกปลาอยู่ริมน้ำด้วย (เทคนิคการวัดระดับน้ำ แนวที่ 5 จะทำเหมือนกันหมดทุกที่ที่ญี่ปุ่นยกพลขึ้นบก โดยเพาะที่เพิร์ล ฮาเบอร์) จากคุณ : พิจิตร - [ 25 ก.ค. 46 17:47:48 A:203.151.225.53 X: ] ความคิดเห็นที่ 70 นายนาคากาวา เดินนำคู่มากับร้อยโทโดอิเพื่อนำทางกองทหารมาถึงบริเวณสะพานคูเมือง หน้าสถานีดับเพลิงเทศบาลเมืองสุราษฏร์ เมื่อถึงแนวรับของตำรวจไทย หลวงประพัทธฯ และ ร.ต.อ.หลวงวารินทร์ฯ ได้ออกไปพบกับนายนาคากาวาและร้อยโทโดอิ ซึ่งนายนาคากาวา ได้พูดขึ้นว่า "เราต้องการเป็นมิตรกับท่าน ญี่ปุ่นจะร่วมขับไล่คนผิวขาวออกไปจากเอเชีย ขอให้กำลังผ่านทางภาคใต้เพื่อจะเดินทางไปอนเดียและพม่าต่อไป" หลวงประพัทธฯตอบกลับไปว่า "เรายินดีอย่างยิ่งที่จะเป็นมิตรต่อกัน แต่เราไม่ได้รับคำสั่งจากรัฐบาล จึงให้ท่านผ่านไปไม่ได้" เมื่อได้รับคำตอบจากฝ่ายไทยดังนั้น นายนาคากาวาก้หันไปบอกกับร้อยโทโดอิด้วยภาษาญี่ปุ่น ทันใดนั้นเอง ร้อยโทโดอิก้หันหลังกลับพร้อมโบกมือขึ้นเหนือศีรษะแล้วลดลงพร้อมสั่งเป็นภาษาญี่ปุ่นสั้น ๆ ทำให้ทหารญี่ปุ่นกระโดดหลบเข้าที่กำบังและลั่นกระสุนใส่ฝ่ายตำรวจไทยทันที นัดแรกที่ยิงออกไปนั้นถูกเข้ากับหลวงประพัทธฯ อย่างจังถึงกับล้มลงทันที ทำให้ตำรวจและปรชาชนที่อยู่แนวรบของไทยลั่นกระสุนตอบโต้กลับไปทันที ท่ามกลางฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก และท่ามกลางห่ากระสุนปืนที่ปลิวว่อนตัดกับสายฝนอยู่นั้นเอง ก็มีวีรสตรีไทยได้เข้าร่วมแสดงวีรกรรมอันห้าวหาญให้โลกได้ประจักษ์ คือ นางสาวกอบกุล ปิ่นพิทักษ์ อายุประมาณ 16-17 ปี เป็นหลานสาวเจ้าของร้านขายข้าวแกงหน้าศาลากลาง เธอแทนที่จะวิ่งหนีเหมือนกับสตรีทั่วไปที่กลัวเสียงดังหรืออันตรายที่ล้อมรอบตัวอยู่ในขณะนั้น นางสาวกอบกุลกลับทำในสิ่งตรงข้าม คือวิ่งไปที่สถานีตำรวจและรับเอาถังบรรจุกระสุนปืนเพื่อนำมาให้กับตำรวจและประชาชนที่ยิงต้านทหารญี่ปุ่นอยู่ในแนวอย่างดุเดือด นางสาวกอบกุลคนนี้เมื่อเหตุการณ์สงบแล้ว เธอได้รับเหรียญกล้าหาญจากรัฐบบาลด้วย (จะบอกว่านอกจากเหรียญกล้าหายแล้ว ยังได้รับรางวัลเป็นขันน้ำพานรองก็กลัวจะหัวเราะหึ ๆ อยู่ในใจว่าทำไมเชยจัง ก็ต้องเข้าใจ่เมื่อ 60 กว่าปีที่แล้ว ขันน้ำพานรองนี้ถือว่าเป็นรางวัลที่เดิร์นสุดแล้ว จริงไหมผู้ชราทั้งหลายที่อยู่ในห้องนี้) จากคุณ : อยุธยา - [ 25 ก.ค. 46 18:05:24 A:203.151.225.53 X: ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 12:05:59 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ความคิดเห็นที่ 71 ทหารญี่ปุ่นใช้วิธีตีโอบมาทางถนนตัดใหม่เข้ามาทางวัดไตรธรรมาราม พยายามปีนต้นมะพร้าวเพื่อหาที่มั่นของไทย แต่เมื่อปีนขึ้นไปก็ถูกยิงตกลงมา เสร็จแล้วก็มีคนปีนขึ้นไปอีก ก็ถูกยิงร่วงลงมาอีกเป็นอยางนี้เกือบ 20 ศพ คนที่ยิงญี่ปุ่นร่วงลงจากต้นมะพร้าวตายไปถึง 20 ศพนี้ คือสิบตรีเยื้อน สมบุญยิ่ง อดีตทหารที่เคยไปรบที่อินโดจีนมาก่อน ส่วนปืนที่ใช้ก็เป็นปืนลูกซองที่ทางร้านปืนวิวัฒน์ ร้านขายปืนแห่งเดียวในบ้านดอน เอามาแจกให้กับคนในตลาดเพื่อนำไปยิงสู้กับญี่ปุ่นจำนวน 34 กระบอกพร้อมกระสุนอีกกว่า 5 พันนัด โดยเจ้าของร้านคือนายกิมฮะ แซ่จั่น เป็นผู้งัดตู้โชว์เอามาแจกด้วยตัวเอง ซึ่งเมื่อเหตุการณ์สงบแล้วมีผู้เอาปืนมาคืนให้เพียง 3 กระบอกเท่านั้น ที่เหลือต้องไปตระเวนไล่ตามเอากลับมาอีกที บางกระบอกก็ต้องลงทุนซื้อคืนด้วย น่าสงสารจังอุตสาห์เสียสละเพื่อชาติแล้วนะ การยิงต้านทานทัพญี่ปุ่นดำเนินมาจนกระทั่งใก้เที่ยง พร้อมกับแนวที่ถอยร่นออกมาจนเลยศาสลากลางออกไปแล้ว ทำให้ปลัดอำเภอท่านหนึ่งตัดสินใจเผาศาลากลางทิ้งเพื่อไม่ให้ตกอยู่ในมือศัตรูตามคำสั่งของรัฐบาลก่อนหน้านี้ ทางเจ้าหน้าที่บางส่วนก็พยายามส่งโทรเลขไปที่นครฯเพื่อแจ้งเหตุและให้ส่งทหารมาช่วย โดยคนส่งต้องขี่ม้าไปที่สถานีรถไฟท่าข้าม อำเภอพุนพิน ที่อยู่ห่างออกไปอีก 14 กม. เพราะเป็นที่เดียวที่มีเครื่องส่งโทรเลขอยู่ตอนนั้น แต่สุดท้ายก้ได้รับข่าวตอบกลับมาจากนครฯว่าไม่สามารถส่งทหารมาช่วยได้ เพราะที่นี้ก็เจอกับกองทัพญี่ปุ่นอยู่เหมือนกัน จากคุณ : สระบุรี - [ 25 ก.ค. 46 18:20:21 A:203.151.225.53 X: ] ความคิดเห็นที่ 72 นอกจากตำรวจและอดีตทหารที่เข้าร่วมในแนวยิงต้านญี่ปุ่นแล้ว ที่บ้านดอนวันนั้นยังมีลูกเสือสมุทรเสนาทั้งครูและนักเรียนที่แต่งเครื่องแบบมาเพื่อเดินสวนสนามในวันฉลองรัฐธนนมนูญแต่ต้องเปลี่ยนภารกิจกระทันหันมาเป็นปกป้องชาติไทยแทน ครูลำยอง วิศุภกาญจน์ ข้าราชการครูโรงเรียนสุราษฏร์ธานี เมื่อเดินออกจากบ้านพักแล้วพบว่ามีการระดมพลเพื่อต้านญี่ปุ่นก็วิ่งไปที่โรงพักเพื่อรับอาวุธปืนและวิ่งเข้าแนวรบ ระหว่างทางนั้นพบลูกเสือที่เนทางออกจากบ้านเพื่อเตรียมตัวไปสวนสนามจึงพาไปหลบที่ทุ่งนาหลังโรงหนังโคลีเซียมในปัจจุบัน จากนั้นจึงชวนลูกเสือที่เป็นนักเรียนชั้นโตหน่อย ชื่อคอย อั้นอุย พร้อมลูกเสืออีกจำนวนหนึ่งวิ่งไปประจำแนวรบริเวณสวนจ่าจ้อย (ตอนนี้กลายเป็นโรงจำนำในเขตเทศบาลไปแล้ว) แต่ขระที่กำลังวิ่งเข้าเปลี่ยนตำแหน่งในแนวนั้น ลูกเสือคอยก็พลาดถูกกระสุนเข้ากลางลำตัวเสียชีวิตทันที ครูลำยองเมื่อเห็นศิษย์ถูกยิงก็เผลอถลันเข้าไปดู จึงถูกยิงเจาะศีรษะล้มลง จากคำบอกเล่าของนายบุญรอด ชมสันติ ที่ขระนั้นเป็นลูกเสือที่ได้วิ่งเข้าไปประคองครู ได้ยินเพียงว่า "สู้มัน" แล้วแน่นิ่งไป หลังเที่ยงกองกำลังของญี่ปุ่นก็สามารถเข้ายึดสถานที่ราชการได้หลายแห่ง ซึ่งแม้ว่าจะมีเครื่องบินทิ้งระเบิดของญี่ปุ่นบินเมาสับสนุนแต่ทหารภาคพื้นดินก็แจ้งว่าไม่ต้องเข้าโจมตีเพราะเชื่อว่าการต้านทานไม่รุนแรงมากนักคงยึดได้ โดยไม่ต้องทำลายสถานที่ให้เสียหายมากนัก การรบช่วสุดท้าย ทหารญี่ปุ่นใช้เรือบรรทุกทหารพร้อมปืนกลขึ้นมาตามลำน้ำตาปี ยิงปืนกลมายังฝั่งแนวรับของไทยถูกร.ต.ต.ประดิษฐ์ อัตถศาสตร์ เสียชีวิตที่สมแยกเสาวิทยุพร้อมกับส.ต.ยศ จินาทิประ ซึ่งเป็น 2 วีรชนสุราษฏร์สุดท้ายที่พลีชีพเพื่อปกป้องแผ่นดินไทย เพราะหลังจากนั้นไม่นานก้ได้รับโทรเลขจากรัฐบาลกลางให้ยุติการต่อต้านและเปิดทางให้ทหารญี่ปุ่นเดินทัพต่อไปได้ ปลัดพันธ์ ทิพย์มณี และร.ต.ต.จรุง เศวตนันท์ เป็นผู้นั่งสามล้อถือธงขาวฝ่าเข้ามาในแนวรบเพื่อแจ้งข่าวข้อตกลงของรัฐบาลกลาง และได้เปิดเจรจากับทหารญี่ปุ่นเพื่อยุติการสู้รบ เมื่อเหตุการร์สงบทหารญี่ปุ่นได้เข้ามาตั้งค่ายอยู่ที่วัดไตรธรรมาราม และเก็บรวบรวมศพฝ่ายตน ซึ่งผู้บันทึกบอกว่า ไม่มีคนที่เห็นเหตุการณ์คนไหนได้เคยเห็นศพทหารญี่ปุ่นเลย ส่วนฝ่ายไทยนั้นสูญเสียไปประมาณ 18 ราย จากนั้นไม่กี่วันทหารญี่ปุ่นที่รุกเข้าทางภาคใต้ทุกทางเริ่มทยอยเข้าสู่สุราษฏร์เอผ่านลงไปมลายู โดยยึดสะพานรถไฟข้ามแม่น้ำตาปีเป็นจุดยุทธศาสตร์เพื่อลำเลียงพล และภายหลังเครื่องบินสัมพันธมิตรก็มาทิ้งระเบิดจนสะพานขาด จบแล้วครับ บันทึกของชาวสุราษฏร์ที่เล่าความหลังบ้านของตัวเองแล้วผมไปเก็บความมาย่อ ๆให้ฟัง เอาวันขึ้นกระทู้ใหม่จะเอาการรบที่เขานางหงษ์ซึ่งเป็นอีกจุดหนึ่งที่ญี่ปุ่นบุกขึ้นบกในวันนั้น รวมถึงที่อื่น ๆ ด้วยซึ่งจะมีการสู้รบมากว่าที่สุราษฏร์เพราะมักองทหารอยู่ด้วย จากคุณ : อ่างทอง - [ 25 ก.ค. 46 18:42:45 A:203.151.225.53 X: ] ความคิดเห็นที่ 73 เรียนอาจารย์สื่อศิลป์มาตอบเรื่องอนุสาวรีย์หมู ผมคิดว่าพวกเราคงรู้กันแล้ว เอาคร่าวๆพอนะครับ อนุสาวรีย์หมูอยู่เชิงสะพานปีกุน ถ้าเราเดินข้ามสะพานจากเยื้องกระทรวงมหาดไทยไปอีกฝั่ง ก็จะเป็นที่ตั้งอนุสาวรีย์อยู่ริมคลองหลอด อนุสาวรีย์นี้สร้างหลังสะพาน 2 ปี คือสร้างเมื่อ พ.ศ. 2456 สมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระยานริสรานุวัดติวงศ์ และบรรดาผู้เป็นสหชาติ คือเกิดปีกุน ปีเดียวกับสมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ ได้ร่วมกันสร้างเป็นอนุสรณ์ในปีประสูตร เป็นรูปหมูยืนบนเนินหิน (ถ้าดูรูปแล้วผมว่าหมูไม่น่าจะขึ้นไปยืนบนเนินหินได้ คิดว่าน่าจะเป็นหมูป่าซะมากกว่า) มีแผ่นจารึกว่า “ โอม .ขอองค์สมเด็จพระศรีพัชรินทรา พระเกียรติแพร่พระชนมายุยืน ตราบศิลาลาญ” เอาแค่นี้ก่อนครับ ส่วนสะพานหกให้คนอื่นตอบบ้างครับ ผมก็ลอกมาจากหนังสืออีกที เกิดไม่ทัน ถึงเกิดทันตอนนั้นก็คงเป็นแค่ไพร่เท่านั้น จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 25 ก.ค. 46 21:29:51 A:203.147.20.36 X: ] ความคิดเห็นที่ 74 อ้ะ อะไรที่ผมพอจะหามาเสนอแนะได้ครับ เอาเป็นลิงค์ไปอ่านกันเองเลยนะครับ เป็นเรื่องของปืนพระรามหกหมายเลข 1 เลยครับ เก่ามากๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะใช้กันยันสงครามโลกครั้งที่ 2 ข้อมูลรายละเอียดเสนอในแบบที่น่าอ่านทีเดียวครับ http://www.thailandoutdoor.com/Gun/GunStory/Rama6/rama6.html ทำลิงค์ไม่เป็นนะครับ ใครทำเป็นก็ช่วยๆกันละกันครับ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 26 ก.ค. 46 06:04:34 A:203.149.38.124 X: ] ความคิดเห็นที่ 75 อ้าว..วันหยุดอีกแล้ว งั้นเอาเรื่องไวน์ตอนต่อไปอ่านนะคะ ยกมาให้ทั้งลิงค์เลย.. http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H2383692/H2383692.html จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 26 ก.ค. 46 07:57:54 ] จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 12:06:36 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ความคิดเห็นที่ 76 ทำลิงค์เรื่องปืนพระรามหกให้ด้วยแล้วค่ะ http://www.thailandoutdoor.com/Gun/GunStory/Rama6/rama6.html จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 26 ก.ค. 46 07:59:58 ] ความคิดเห็นที่ 77 ค่ะ..วันอาทิตย์แล้ว พรุ่งนี้วันจันทร์ ..เชิญท่านๆไปคอยได้ที่กระทู้ใหม่เลยค่ะ ขอเรียนเชิญติดตามเรื่องกบฏยังค์เติร์ก ภาค 23 ได้ที่นี่ค่ะ ประเด็นนี้แตกไปยังกระทู้ K2386845 จากคุณ : WIWANDA - [ 27 ก.ค. 46 14:36:36 ] *************************************หมดแต่แต่นี้แหละจ๊ะ จากคุณ : น้องพลอย - [ 15 ก.ย. 46 12:07:33 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณในความใจดีของน้องพลอยมากค่ะ จากคุณ : Shocking-Pink - [ 15 ก.ย. 46 13:28:51 ]