ความคิดเห็นที่ 1 พรแสวงครับ การเขียนเป็นภาค output การที่ output จะดีได้ก็ต้องมี input ที่ดีมาก่อนทั้งปริมาณและคุณภาพ การรับ input ที่ง่ายที่สุด สะดวกที่สุด สิ้นเปลืองน้อยที่สุดก็คือการอ่านครับ การอ่านทำให้คุณไม่จำเป็นต้องไปนั่งท่องกฎกติกาอะไรมากนัก ได้ทั้ง ศัพท์ สำนวน โครงสร้าง ไวยากรณ์ และสไตล์การเขียน มันจะติดหัวโดยอัตโนมัติ ถึงเวลาจะปลดปล่อยออกมามันก็ออกอย่างที่คุณอ่านมานั่นแหละ เมื่อคุณมีสต๊อกของอยู่เยอะแล้ว หมั่นฝึกเยอะๆก็เก่งได้เองครับ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด - [ 3 ต.ค. 46 02:01:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สนับสนุนลุงแอ๊ดครับ แล้วขอต่ออีกนิด ผมคิดว่าทักษะการเขียนของคุณจะดีได้ไม่เกินทักษะการอ่านของคุณ แปลว่า คุณอ่านได้ดีเท่าใหร่ คุณก็เขียนได้ดีไม่เกินนั้น คุณไม่สามารถเขียนได้ยากเกินกว่า หรือดีเกินกว่า ที่คุณสามารถอ่านเข้าใจได้ อ่านเยอะเข้าไว้ครับ คุณอ่านหนังสืออะไรมา สไตล์การเขียนของคุณก็จะเป็นแบบนั้น จากคุณ : มนก - [ 3 ต.ค. 46 08:34:51 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บางคนเก่งไวยกรณ์ เขียนได้เหมือนฝรั่ง แต่ก็เขียนได้ไม่ดีก็มีครับ เพราะว่าเค้ามีปัญหาทางด้านการคิด เช่นไม่รู้ว่าจะเขียนอะไร หรือไม่รู้ว่าจะเรียงลำดับความคิดยังไง ปัญหาเหล่านี้จะพบบ่อยเวลาเขียน academic essay ครับ ก็คงต้องอ่านเยอะๆ อะครับ อย่างที่ 2 ท่านบอกไว้ข้างบน แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 46 10:33:43 จากคุณ : w-bpf - [ 3 ต.ค. 46 10:31:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เหมือนถามว่า จะทำงานศิลปะอย่างไรให้ได้ดี พูดยากมากเลย มันเป็นเรื่องเฉพาะตัวมาก เรามองเสมอว่า พรสวรรค์และบุคลิกภาพส่วนตัวมาเกี่ยวด้วยแยะเลย ทักษะด้านภาษานั้นมาเป็นคู่เสมอ อ่าน-เขียน ฟัง-พูด จะเขียนให้ได้ดี ต้องอ่านมาก แต่อ่านมาก ใช่ว่าจะกลายเป็นนักเขียนคารมดึงดูดใจได้โดยพลัน เปล่าเลย :-) เหมือนคนรู้ว่า วาดรูปสีน้ำ ต้องทำอย่างไรบ้าง มีกระดาษดีดี มีสีคุณภาพเยี่ยม รู้ทฤษฎี แต่จะวาดให้สวยนั้น เป็นเรื่องเฉพาะบุคคล สำหรับเราแล้ว คนจะเขียนได้ดี จะต้องช่างสังเกตมากๆโดยนิสัยพื้นฐานทีเดียวเชียว บางคนเป็นมาโดยธรรมชาติ ก็ไม่รู้ตัวหรอกว่า ว่าที่เขียนดีนั้น เพราะตนเองมีคุณลักษณะนี้ การจะแยกแยะ รายละเอียดจนนำมาเขียนได้ มันต้องมีความช่างสังเกตวิเคราะห์อะค่ะ คุณจองพยาธิ์แกมีตรงนี้สูงมาก หรือพูดอีกทีมีสัญชาตญานไวอะค่ะ จากคุณ : ***** - [ 3 ต.ค. 46 16:05:56 A:203.149.29.142 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 การเขียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาษาอังกฤษแบบชั้นดี ต้องมีกระบวนการมีขั้นตอนของมัน เราไม่พูดถึงภาษาไทย เพราะเซ็งที่คนทำไรไม่ได้ดี แต่ชอ...........บยกมาพูดว่า ภาษาต้องมีการเปลี่ยนแปลง เอ็งเปลี่ยนของเอ็งไปลำพังแล้วกัน ฮ.......า ประเภททำไรผิดกฎก็บอกว่าสร้างสรรค์ อุอุ :-) เห็นแล้วเซ็ง :-) การเขียนเป็นทักษะที่ยากที่สุดนะคะ จึงไม่น่าประหลาดใจว่าทำไมคนหมู่มากโดยเฉพาะคนไทยที่ ติดวัฒนธรรมไม่แสดงความคิดเห็น จึงมีปัญหากับการเขียนอย่างมาก คุณต้องกลับไปพิจารณานิสัยคุณเองอะค่ะว่า ชอบวิเคราะห์ แยะแยะ วิจารณ์แค่ไหน แล้วหัดนิสัยเหล่านี้ให้เกิดขึ้นเสีย มันช่วยด้านการเขียนอย่างมากนะคะ แม้แต่พรณณาโวหารก็ตาม เช่นพรรณาความงามของป่าไม้ ลักษณะนี้ก็ยังช่วยอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะว่า เมื่อคุณเปรียบเปรยได้ว่า ต้นไม้ใบหญ้ามันต่างกับที่อื่นอย่างไร เขียวเฉดไหน ต้นยืนอย่างไร ใบเป็นอย่างไร ซึ่งนี่ก็คือการแยกความต่างอะนะคะ เมื่อนั้นคุณย่อมพรรณาได้ชัดเจนสละสลวย ไม่ใช่ไรนะคะ ที่พูดนี่น่ะ คือว่า หลายหนมักคิดกันว่า นิสัยช่างวิเคราะห์เปรียบเปรยนั้นไม่ได้ช่วยในเรื่องของพรรณาโวหาร เลยยกตัวอย่างมาให้ฟังน่ะค่ะ :-) จากคุณ : ***** - [ 3 ต.ค. 46 16:14:17 A:203.149.29.142 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 เขียนเสร็จเพิ่งมาอ่านกระทู้ละเอียดขึ้น เราว่าคุณค่อนข้างหยาบกับภาษาน่ะค่ะ ดูจากลักษณะตัวสะกดยังสะกดผิด อะไรบางอย่างในลักษณะการพูดบ่งว่าไม่น่าเก่งไวยากรณ์ และ ชอบพูดไทยปนอังกฤษแบบคนที่ไม่สันทัดจริงชอบทำ จึงขอตำหนิก่อน ที่จะเขียนต่อไป เพราะไหนๆก็ไหนๆ คุณเลือกเอาประโยชน์ไปเองแล้วกัน อิฉันก็ถนัดวิจารณ์งี้แหละค่ะ จากคุณ : ***** - [ 3 ต.ค. 46 16:21:36 A:203.149.29.142 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่น่า'รมณ์เสียนิดหน่อยเลยตู ชักเขียนต่อไม่ออก คนที่เคยเรียนวิชาการเขียนภาษาอังกฤษย่อมทราบดีว่า มันมีกระบวนคิดของมันอยู่ และเป็นสิ่งที่คนเรียนต้องฝึก คุณจะลองไปหาดูตำราก็ไม่เลวนะคะ เพราะว่า มันมีลักษณะงานเขียนหลายประเภทด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นบรรยายโวหาร พรรณาโวหาร การเขียนเพื่อโน้มน้าวใจ การเขียนบทความ การเขียนนิยาย-เรื่องสั้น ฯลฯ ลักษณะของการอ่านหนังสือ คือ อ่านทั้งหมดแล้วหาแก่นหลัก[Main idea] แต่งานเขียนนั้นย่อมทำตรงข้าม เพราะกระบวนการกลับกันกับการอ่านอะนะคะ เอาแก่นหลักมาตั้งแล้วกระจายความคิดออกจากตรงนั้น ปกติการเขียนอังกฤษเบื้องต้น ไม่พ้นเขียนแค่หนึ่งย่อหน้า ก็จะมีหัวข้อมา ส่วนใหญ่ไม่พ้นเป็นแก่นของเรื่องอะค่ะ ยกตัวอย่างเช่น เรื่อง การออกกำลังกายเป็นสิ่งจำเป็นต่อสุขภาพ เอาง่ายๆแบบนี้ก่อนนะคะ โจทย์ให้เขียนมาหนึ่งย่อหน้า คุณก็ต้องนึกดูว่า ประโยชน์มันมีอะไรบ้าง ทำรายการคร่าวๆไว้ก่อน สมมติว่ามี 5 ข้อ คุณก็ต้องมาดูว่า แต่ละข้อมันสัมพันธ์กันอย่างไรหรือไม่ คุณจะนำมาวางต่อเนื่องกันได้อย่างไร ให้มันไหลลื่น [coherence] เป็นเหตุเป็นผลกัน หรือหักล้างกัน หรือเสริมกัน ก็แล้วแต่อะค่ะ ทีนี้เมื่อจะเขียนก็ต้องระวังให้ภาษา มันกลมกลืนกัน[ในที่นี้parallel]นะคะ เช่น ถ้าคุณใช้ หัวข้อในการเขียนด้วย 1..2..3..4..5 ไรงี้อะนะคะ แต่ละข้อขึ้นอย่างไร ควรอย่างยิ่งที่จะรักษาโครงสร้างนั้นไว้ตั้งแต่ต้นจนจบ หรือไม่ก็น่าจะมีการหักคะแนนกันไป กล่าวคือ ถ้าข้อ 1 เป็นโครงสร้างของ -Ing ขึ้นต้นประโยค จะต้องใช้ -Ing ขึ้นประโยคจนจบข้อ 5 ซึ่งหลายหน ดิฉันไม่พบลักษณะนี้ในการเขียนแบบไทยๆในปัจจุบัน จากคุณ : ***** - [ 3 ต.ค. 46 16:37:43 A:203.149.29.142 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 วันนี้ต้องไปแล้ว อยากจะบอกว่า ให้อย่างไร ไวยากรณ์และการใช้ภาษาน่ะสำคัญมากน่ะค่ะ ถ้าพื้นตรงนี้ไม่ดี ยากที่จะเขียนให้ดีได้ จากคุณ : ไม่น่ารมณ์เสียก่อนเล้ยยยย - [ 3 ต.ค. 46 16:42:58 A:203.149.29.142 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอออกความเห็นแตกแยกออกไปจากคนอื่นหน่อย ในความเห็นส่วนตั้วส่วนตัวนั้น ลำดับความสำคัญในการเขียนไม่ว่าจะภาษาไทย หรือภาษาอังกฤษ หรือภาษาอะไรก็เถอะ 1. หลักภาษา ถ้าไม่เจ๋ง ก็ต้องแจ๋ว 2. พรสวรรค์ 3. พรแสวง 4. ความอดทน ฝืนทน หลักภาษา - ถ้าไม่ดี เขียนยังไง ก็สื่อไม่ได้ พรสวรรค์ - ถ้าไม่มี เขียนยังไง ก็อ่านไม่สนุก ไม่มีชีวิตชีวา พรแสวง - ถ้าไม่มี ก็พัฒนาไม่ได้ ความอดทน ฝืนทน - สำคัญ เพราะถ้าไม่อดทน ไม่ฝืนทนเขียนไปเรื่อยๆ จนตัวเองก็รู้สึกท้อ ยังไงก็ไม่ไปถึงเส้นชัยแน่นอน ถ้าถามว่า พรสวรรค์ กับพรแสวง ให้เลือกเพียงอย่างเดียว จะเอาอย่างไหน ขอตอบทันทีว่า - พรสวรรค์ ค่ะ ในเบื้องต้น ก็คงต้องฝึกเขียน เริ่มจากง่ายๆ ไปก่อน อย่าพยายามใช้สำนวน หรือคำที่ไม่เข้าใจ หรือใช้ไม่ถูก แต่เอามาใช้เพื่อให้ดูว่าเรานี่ เจ๋ง เพราะโอกาสที่จะใช้ผิดนั้น มากทีเดียว ความสวยงามของภาษาที่ใช้นั้น ไม่ได้อยู่ที่ว่า ใช้คำเริ่ด แต่เป็นการใช้คำที่ถูกต้อง เหมาะสมกับเหตุการณ์มากกว่า การเชื่อมโยงคำต่างๆ ให้อ่านได้ง่าย เข้าใจง่าย และ"โดน"ใจ ทำให้คนอ่านซาบซึ้งได้ วิธีที่ดีที่สุดหากต้องการจะเขียนให้ดี คุณคงจะต้องหาคนมาอ่านแก้ไขข้อบกพร่อง และให้คำแนะนำแก่คุณ จากคุณ : o;] - [ 3 ต.ค. 46 17:25:31 A:203.156.9.1 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ทำไมป้าเลือกพรสวรรค์ล่ะคะ??? จากคุณ : ริน - [ 3 ต.ค. 46 20:35:49 A:203.113.45.164 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าให้เลือกอย่างเดียว ผมเลือกพรสวรรค์เหมือนกันครับ จากคุณ : บูมเมอร์ - [ 4 ต.ค. 46 00:16:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เอ แม้กระทั่งสำหรับการเขียนที่ไม่ใช่ครีเอถีฝไร้ติ้งก็ต้องอาศัยพรสวรรค์หรือคะ แย่ละสิตู (-_-") ส่วนตัวเห็นว่าขึ้นกับวัตถุประสงค์ของการเขียนที่คุณจขกท.ต้องการนะคะ แต่(เมื่อใช้ตนเองเป็นหลักแล้ว)เห็นด้วยสุดๆกับคุณมนกที่ว่าอ่านอะไรมา ก็จะเขียนออกมาแนวนั้น มันออสโมซิสมาอะค่ะ มาชวนป้าไปเที่ยวบ้านใหม่ลุงค่ะ http://wizard-cottage.pantown.com ไม่ต้องใช้บัตรผ่าน แปะรูปได้ ใช้"ไอคอนน่ารัก" ได้ด้วยยยค่ะ จากคุณ : Neat - [ 4 ต.ค. 46 02:12:48 A:68.40.243.240 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมเองก็เป็นคนนึงที่ชอบเขียน ตามความเห็นของผม อยากเขียนได้ดี ต้องชอบเขียน ชอบเล่าเรื่องครับ แล้วถ้าคุณมีพรสวรรค์ มันก็จะเป็น plus ของคุณ แต่ถ้าไม่มีคุณก็หาพรแสวงอยู่ดี เพราะคุณชอบ หลักภาษาและการอ่านก็สำคัญมาก แต่ไม่ช่วยอะไรเลย ถ้าคุณไม่ชอบเขียน ไม่ชอบเล่าเรื่อง (ม่ายงั้นแม่ผมคงเป็นนักเขียนมือฉมังไปแล้ว :-) สำหรับผม การมีทักษะนั้นสำคัญ แต่ไม่สำคัญเท่าการมีแรงปรารถนาที่จะใช้/ฝึกฝน/ศึกษา ในทักษะนั้นๆครับ หวัดดีครับป้า :-) จากคุณ : Pee Kay (Pee Kay) - [ 4 ต.ค. 46 08:59:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ทำไมถึงเลือก พรสวรรค์ รึ? เพราะอย่างที่พี่เก๋พูด มันเป็น plus - ลองอ่านความคิดของคนอื่นดู There are two kinds of talent, man-made talent and God-given talent. With man-made talent you have to work very hard. With God-given talent, you just touch it up once in a while. (Pearl Bailey (1918–1990), U.S. singer, writer, diplomat. Newsweek (New York, Dec. 4, 1967) ถ้ามีพรสวรรค์ - เมื่อเพิ่มเติมด้วยพรแสวง ก็ไปได้สวย ถ้ามีพรสวรรค์ - เมื่อเพิ่มเติมด้วยความชอบเขียน ชอบเล่า ก็ไปได้สวย ถ้ามีพรสวรรค์ - เมื่อเพิ่มเติมด้วยพรแสวง + ความชอบ ก็ไม่มีอะไรจะหยุดเราได้ ถ้ามีพรแสวง - ไม่มีพรสวรรค์ ก็ไปได้ แต่ยากหน่อย ถ้ามีความชอบ - ไม่มีพรสวรรค์ ก็ไปได้ แต่ยากหน่อย ถ้ามีทั้งพรแสวง + ความชอบ ขาดแต่พรสวรรค์ ก็ไปได้ แต่ก็ยังยากนะ คือสรุปว่า ป้าชอบความสบายอ่ะ :-))))))) อืม... หนูนีท ป้าว่า แม้กระทั่งด้านวิชาการ ก็ยังต้องมีพรสวรรค์นะ ไม่เชื่อลองคิดดูสิว่า text 2 เล่ม ในเรื่องเดียวกัน เนื้อหาสาระอยู่ในแนวเดียวกัน แต่คนหนึ่งเขียนน่าอ่าน อีกคนเขียนชวนหลับ จากคุณ : o;] - [ 4 ต.ค. 46 13:09:16 A:203.156.14.82 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ป้าๆ ชวนไปเที่ยวกระท่อม http://Wizard-Cottage.pantown.com 1.ไม่ต้องไป login อะไรให้เมื่อย 2.ปะ icon ตัวการ์ตูนแบบที่คนในนี้เขาปะกัน ก็ได้ 3.ปะรูปภาพรูปถ่ายและรูปอะไรต่อมิอะไร ก็ได้ แถมยังปะเสียง ปะหนังได้อีกด้วย 4.เขียนอะไรก็ได้ ไม่มีกรองคำให้เสียอารมณ์ เห็นเคยบ่นว่าที่นี่ปะรูปก็ไม่ได้เพราะไม่ได้เป็นสมาชิกไงล่ะ ที่โน่นทำได้ทุกอย่างแหละ อ้อ ถือไม้หน้าสามไปไว้คอยแพ่นกระโหลกตัวป่วนด้วยก็ได้ เพราะว่าไปเจ๋ออยู่ที่นั่นด้วย จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด - [ 4 ต.ค. 46 14:34:52 ]

ความคิดเห็นที่ 16 5555...ขำป้า รินก็ชอบความสบายเหมือนกัน เห็นด้วยๆๆ จากคุณ : ริน - [ 4 ต.ค. 46 19:07:02 A:203.113.45.168 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 อยากเขียนเก่งอังกฤษเก่งหรือ? เกิดแล้วโตในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ หรือในประเทศที่เป็นเมืองขึ้นอังกฤษง่ายที่สุด ...ที่พูดเช่นนี้ไม่ใช่อยากให้เจ้าของกระทู้ท้อใจนะ เพียงแต่อยากบอกให้รู้ว่า ภาษาอังกฤษมัน ผันผวนยุ่งยากมาก ในรอบ 15 ปีที่ผ่านมา ตนเองพบคนไทยที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษเลี้ยงชีพมาหลายร้อยคน พบคนไทยที่เขียนได้เหมือนฝรั่ง โดยไม่ไปโตในต่างประเทศเพียงแค่ 2-3 คนเอง ในขณะที่คนไทยนับร้อยที่ไปจบวุฒิสุงๆในต่างประเทศ เขียนภาษาอังกฤษกระท่อนกระแท่นกันเกือบหมด ........ดังนั้น จึงอยากสรุปว่า เขียนให้มันพอรู้เรื่องก้อพอแล้ว (ผิดบ้างก้อช่างมันเหอะ...มีเวลาก้อศึกษาไปทีละนิดหน่อย แต่อย่าหวังผลมากนัก เพราะจะทำให้บ้าตายได้) เว้นเสียแต่คุณจะ ตะเกียกตะกายอยากจะเขียนหนังสือภาษาอังกฤษไปตีพิมพ์ให้คนทั่วโลกอ่าน คือภาษาอังกฤษมันยากเกินไปกว่าที่จะใช้เป็นภาษากลางได้อย่างสะดวกสบาย ......พวกเราควรยกย่องให้ภาษาจีนกลางมาเป็นภาษากลางของโลกเสียมากกว่า ทั้งนี้ เนื่องจากมันไม่มีไวยากรณ์ แค่เอาคำมาเรียงๆกันก้อสื่อสารกันได้แล้ว....ประเสริฐสุดๆเลย จากคุณ : drunken immortal - [ 5 ต.ค. 46 20:22:51 A:202.129.0.164 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 Thai language is also easy to learn na krub haha. จากคุณ : Tey (g9h) - [ 7 ต.ค. 46 00:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ไม่รู้สินะ ว่าไปถ้าจะให้เก่งมันก็ไม่มีภาษาไหนที่จะเก่งกันได้ง่ายๆสักอัน นี่ก็ว่าตามประสบการณ์ส่วนตัวที่บังเอิญโชคชะตาผลักดันให้ต้องใช้หลายภาษาอยู่ ยอมรับว่าพรสวรรค์ถ้ามีละก็เป็นตัวช่วยอันหนึ่ง แต่ถ้าไม่แสวงก็คงไม่เก่งไปได้หรอก แล้วเวลาที่อยู่ในประเทศไหนๆก็ไม่ได้เป็นหลักประกันว่าจะเก่งและพัฒนาภาษานั้นได้ดี ถ้าไม่ตั้งใจจะให้ได้ดี นึกตำหนิตัวเองที่อยู่เมืองยุ่นตั้งยี่สิบปีภาษาไม่ไปถึงไหน เพราะไม่แสวงนั่นเอง ถ้าตั้งใจคงดีกว่านี่ แล้วก้อไม่ใช่เพราะมันยากเกินไปหรอก สำหรับภาษาไทยคิดว่าถ้าเรียนพอขอข้าวกินคงไม่ยากแต่ถ้าจะให้เก่งก็ไม่ง่ายมั้ง ไม่งั้นจะต้องแปลไทยเป็นไทยกันบ่อยๆหรือ จากคุณ : lilymay - [ 7 ต.ค. 46 07:17:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ผมเขียนอะไรเมื่อใด เว้นเวลาไว้ระยะหนึ่ง กลับมาอ่านใหม่ต้องได้แก้ไขทุกที ทุกภาษาที่ผมเขียนได้ ภาษาที่ผมอ่านใหม่และแก้ไขบ่อยที่สุดและไม่เคยพอใจเลยก็คือภาษาไทยที่ใครๆคิดว่าง่ายนี่แหละครับ ถึงที่สุดแล้ว มันไม่มีภาษาใดยากหรือง่ายดอกครับ แต่และภาษามีลักษณะเฉพาะตัวของมันอยู่ อย่างภาษาเยอรมัน(โดยเฉพาะอย่างภาษาเขียน)มีไวยากรณ์เพียบไปหมด แทบจะเป็นภาษาวิทยาศาสตร์ (คือมีเหตุผล) หรือเป็นภาษาที่มนุษย์สร้างขึ้น แก้ไขแล้วแก้ไขอีก เพราะคนเยอรมันเอาเป็นเอาตายกับภาษามาก เรียกอะไรต้องเรียกตรงๆ หมายความว่าอย่างนั้นเป๊ะ แล้วในภาษาจีนมันไม่มีไวยากรณ์ยุบยั่บก้จริง แต่มีใครเถียงว่าตัวเขียนของมันนั้นไม่ยาก และระดับเสียงของภาษาไทยนั้นไม่ยาก มา หม่า ม่า ม้า หมา ให้คนต่างชาติมาพูดสิ ไม่มีทางเลยครับ เพื่อนผมคนหนึ่งเป็นคนอเมริกาจบปริญญาเอกกฎหมายการบินระหว่างประเทศ อยู่เมืองไทยมากว่า 10 ปีแล้ว ก็ยังพูดไม่ชัด ชอบพูดว่า "ไม่หรู" ทุกทีเมื่อเขาหมายความว่า "I don't know." ลองแปลตรงๆสิคำว่า "ไม่หรู" ภาษาอังกฤษแปลว่า "Not luxurious" ใช่ไหมครับ เปรียบเทียบอย่างนี้ก็เหมือนว่าหมากรุกไทยกับหมากรุกสากล อันไหนยากกว่ากันนั่นแหละครับ หรือไม่ก็สมัยก่อนมีคนเปรียบเทียบ(คนแถวบ้านผม) อภิเดช ศิษย์หิรัญ (จอมเตะบางนกแขวก) กับ มูหัมเห็ด อาลี ใครเก่งกว่า ผมเป็นเด็กนั่งฟังผู้ใหญ่พวกนี้ทะเลาะกัน จะบ้าตาย ต่างฝ่ายต่างหาเหตุผลมาเข้าตัวเองบ้าๆบอๆ ข้างๆคูๆ ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เหมือนทะเลาะกันเรื่องไก่กับไข่ ไหนเกิดก่อนกัน ปัญหาเหล่านี้พระพุทธเจ้าตรัสว่า รู้ไปก็ไม่เกิดประโยชน์อันขึ้นมา ในพระไตรปิฎกจัดอยู่ในจำพวกปัญหาที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงตอบ ทีนี้ปัญหานี้ของคุณ ผมตอบง่ายๆว่า ถ้าคุณอยากว่ายน้ำเก่ง ก็จงอย่ากลัวเป็นหวัด หรือกลัวเปียกน้ำ โบราณว่า ใจไม่กล้า ไม่ได้ขี่ช้างงา นะครับ จากคุณ : ลุดวิก - [ 7 ต.ค. 46 10:37:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 <โบราณว่า ใจไม่กล้า ไม่ได้ขี่ช้างงา > สมัยนี้ เขาว่า ใจไม่กล้า(เป็นหนี้) ไม่ได้ขี่พอร์ชง่ะ :-))))))))) จากคุณ : o;] - [ 7 ต.ค. 46 12:40:44 A:203.156.6.251 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ยืดอายุกระทู้ จากคุณ : กลัวหล่น - [ 28 ต.ค. 46 03:51:40 A:203.149.54.140 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 * จากคุณ : * - [ 30 ต.ค. 46 02:53:49 A:203.149.54.145 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 ** จากคุณ : ** - [ 6 พ.ย. 46 01:53:31 A:203.149.29.41 X: ]