ความคิดเห็นที่ 1 ตกลงอันไหนครับผม จะได้ตามถูกครับ 2630608 หรือ 2630613 ครับผม ช่วยระบุด้วยครับผม รออ่านอยู่นะครับ มาเป็นคนแรกด้วยน่ะวันนี้ จากคุณ : Ziewchai - [ 19 ม.ค. 47 00:17:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 งั้นลบอันนึงนะคะ.. จากคุณ : WIWANDA - [ 19 ม.ค. 47 06:46:46 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อ่า มาเช็คชื่อครับ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 19 ม.ค. 47 18:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หวัดดีปีใหม่แด่ทีมงานและแฟนๆรายการทุกๆคนครับ ;-)~ จากคุณ : ha ha yee - [ 19 ม.ค. 47 22:05:18 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอโทษทีครับ ทำเจ๊ฯเสียชื่อหมด อุตส่าห์การันตีว่าทีนี้ผมจะติดเทอร์โบ แต่ดันหายจ้อยไปดื้อ ๆ จริง ๆ ก็ติดเทอร์โบนะครับ แต่จูนผิดสูตร มันเลยแรงไปหน่อย วิ่งทีเดียวเลยป้ายไปเลย วันนี้ก็กลับมาแล้วครับ ยังง ๆ อยู่ว่าเขียนไปถึงไหนแล้ว เพราะแอบไปแจมเรื่องเยอรมัน กับเจ๊ฯเขาไปติ๊ดนึงเลยหาทางกลับอยุธยาไม่ถูกเลย เริ่มตรงนี้ก็แล้วกันะครับ เมื่อเมืองต่าง ๆ ที่ส่งขุนนางไปตั้งป้อมปราการเตรียมรับซศึกใหญ่จากอยุธยา แต่ปรากฏว่าแต่ละเมืองนั้นแตกเรียบ ทำให้เหล่าขุนศึกทั้งหลายที่ยังเหลือรอดชีวิตอยู่ต่างอพยพถอยร่นมารวมกันที่เมืองละแวก เพราะเจ้ากรุงเขมรก็มาปักหลักที่นี่แล้ว (เจ้าแผ่นดินเขมรทั้งรัฐนะครับ ไม่ใช้เป็นเฉพาะเจ้าเมืองละแวก หรือแค่พญาละแวกยังที่เราคุ้นเคย) โดยเฉพาะอุปราชาที่เป็นแม่ทัพนักรบคนสำคัญของเขมรตอนนั้นด้วย แต่เมื่อทัพหลวงอยุธยามาล้อมเมืองอยู่ได้ไม่นาน เมืองละแวกก็แตก อุปราชพร้อมครอบครัวและชาวเมืองถูกกวาดต้อนกลับไปอยุธยาเกือบแสนคน ช่วงที่บันทึกไว้เกี่ยวกับกลยุทธในการพิชิตศึกเมืองละแวกนั้น ก่อนจะเล่า ขอแทรกเกล็ดนิดนึงว่า น่าสงสัยว่ากลยุทธนี้คงจะเป็น "ตำนาน" จากที่ไหนสักแห่ง ที่ประทับตรึงตาตรึงใจนักประวัติศาสตร์ยุคนั้น เพราะเหตุการณ์ที่ใกล้เคียงกัน มักจะยกกลุยุทธแบบนี้มาว่าเกิดขึ้นหรือถูกนำมาใช้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นยุคของพระนเรศวร หรือยุคของพระยามหากษัตริย์ศึกที่ยกมาตีเขมรเหมือนกัน กลยุทธที่ว่าเป็นยังงี้ครับ เมื่องละแวกนั้นเขาเตียมป้องกันเมืองด้วยการเอาไผ่มาล้อมเมือง (ใครไม่เคยเห็นลองไปหาหนังเรื่องบางระจันเวอร์ชั่นล่าสุดมาดูครับ เห็นอยู่แวบ ๆ แต่ภาพจริงนั้นเคยเห็นอยู่ในหนังสือเกี่ยวกับที่อังกฤษไปยึดเมืองมัณฑะเลย์ ลองไปหาดูได้ครับ ของสนพ.โลตัส จะเป็นรูปถ่ายแสดงให้เห็นถึงลักษณะการตั้งค่ายทหารแบบโบราณ เขาไม่ได้ตั้งกำแพงไม้ไผ่ขึ้นไปเรียบ ๆ นะครับ แต่จะเอาต้นไผ่เหล่าแหมนี้มาปักแทยงมุมสุมกันหนาเตอะ เหมือนขวากเอาไว้กันประชิดค่าย ผมเข้าใจว่าทีมงานหนังบางระจันน่าจะค้นข้อมูลได้จากภาพในสมัยที่กองทัพอังกฤษไปยึดพม่านี่แหละครับ เพราะเป็นการบันทึกภาพเกี่ยวกับการรบแบบโบราณในย่านนี้ด้วยภาพถ่ายสมัยใหม่ที่หาดูไม่ง่ายนัก ที่น่าชมคือทำได้เหมือนครับ ดูเหมือนจะเป็นหนังเรื่องแรกที่เกี่ยวกับเรื่องย้นยุคทั้งหลายที่สร้างค่ายให้เห็นในลักษณะนี้ครับ ตามบันทึกของฝรั่งเศสบอกว่า เมืองละแวกนั้นใช้กอไม่ไผ่อย่างหนาทีเดียวสุมรอบค่ายไว้จนทัพเข้าประชิดเมืองไม่ได้ พระนเรศวรจึงสั่งให้ใช้ลูกปืนทำด้วยเงิน (ใช้อะไรยิงนี่มีหลายตำนานครับ บ้างก็ว่าเป็นลูกปืนทำด้วยเงิน บ้างก็บอกว่าเป็นหัวธนูทำด้วยทองคำ แต่ประเด็นสำคัญคือเป็นกลยุทธที่ใช้วิธียิงเข้าไปซุกอยู่ในกอไผ่ แล้วถอยทัพออกไป เมื่อชาวเมืองร้ว่ามีกระสุนเงินกระสุนทองอยู่ในกอไผ่ ก็จะออกมาริดกิ่งไผ่เพื่อหาหัวกระสุน ทำให้มีผู้ช่วยลดขวากหนามที่ขวางไว้ให้เองโดยไม่ต้องเสียทั้งแรงและเลือด บันทึกของฝรั่งเศสเขียนประมาณนี้แหละครับ (ซึ่งน่าเชื่อว่าคนเขียนทางฝรั่งเศสคงจะใช้"ตำนาน"นี้หรือไปฟังตำนานประมาณนี้ไว้เยอะ เพราะหลังจากนั้นอีกกว่า 200 ปี ในศึกพระยามหากษัตริย์ศึกก็บันทึกไว้ว่าใช้วิธีนี้เหมือนกันทั้งเขมรและลาว ส่วนสาวนั้นนร่าสนุกกว่า คือมีการใช้กลยุทธ "พายเรือขายหัวลาว" ด้วย โดยหลังจากที่ตีเมืองเขมรได้แล้ว พระยามหากษัตริย์ศึกก็ได้ให้ทหารแต่งเป็นชาวบ้าน พายเรือขึ้นไปยังเมืองลาว ทำเหมือนพ่อค้าเรือเร่ทั่วไป แต่สินค้าที่กองอยู่เต็มลำเรือกลับไม่ใช่หมากพลูบุหรี่เหมือพ่อต้าเรือเร่ลำอื่น ๆ แต่เป็นหัวของทหารลาวที่ขวางกองทัพเจ้าพระยาอยู่ ว่ากันว่ากลยุทธนี้ข่มขวัญชาวบ้านชาวช่องและทหารลาวในศึกครั้งนั้นชะงัดจริง ๆ จากคุณ : ขแมร์รูจ 10 - [ 20 ม.ค. 47 10:52:28 A:203.151.225.174 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 เฮ้อ..มาซะที คิดถึงง่ะ จากคุณ : WIWANDA - [ 20 ม.ค. 47 11:08:04 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ต้องห่วงหรอกเจ๊ฯ เพราะวันนี้ผมกะจะบุกไปตีค่ายเจ๊ฯไว้แล้ว เจอกันแน่นอน กะว่าจะเอาเรื่องกางเขนเหล็กไปร่วมแจมสักหน่อย ว่า ฯพณฯฮิตเล่อร์ของเจ๊ฯนะ เขามีหลักเกณฑ์ในการให้กางเขนเหล้กกันยังไงบ้าง จะได้รู้ว่านักรบนาซีที่เห็นในหนังฮอลีวูดแล้วแขวนกางเเขนเหล็กกันเกร่อนะ จริง ๆ แล้วเขาได้มายังไง พูดแล้วก็นึกถึงหนังเรื่อง ยุทธภูมิกางเขนเหล็กจริง ๆ โดยเฉพาะคาแรคเตอร์ของคุณชายที่เข้าสมรภูมิเพราะอยากได้กางเขนเหล็กสักอันไปประดับเกียรติวงตระกูล ขณะที่พระเอกกลับอยากมีชีวิตกลับบ้านไปพร้อมกับวิญญาณของความเป็นคนมากกว่ากางเขนเหล็กที่ห้อยคออยู่ ดีไหม จากคุณ : สื่อศิลป - [ 20 ม.ค. 47 12:28:05 A:203.151.225.168 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 รออ่านเรื่องเขมร หลายวันแล้วครับ และอยากรบกวนขอเรื่องต่อไปด้วยนะครับ เอาเรื่อง ความวุ่นวายในปลายรัชสมัย ของ สมเด็จพระเจ้าตากสิน ด้วยนะครับ เพราะเคยอ่านเจอ หลาย เล่ม แต่ไม่ค่อยจะเหมือนกันเท่าไหร่น่ะครับ จากคุณ : Ziewchai - [ 20 ม.ค. 47 14:01:53 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องเขมรกะจะให้จบวันนี้แหละครับ ที่จริงจะเขียนเรื่องพระนเรศ แต่เห็นว่าประเด็นที่เขาถกกันมันน่าเบื่อ เช่น วันที่ทำยุทธหัตถีที่ก็เป็นข่าวอยู่แล้ว ว่ามันผิดจากวันที่ 25 มกราคมที่เป็นวันกองทัพไทมยอยู่ แต่ก๋ไม่มีใคร้ปลี่ยน ถ้าเอาเรื่องนี้มาลงก็จะกลายเป็นตำราทางโหราศาตร์ เพราะมีแต่เรื่องการคำนวณปฏิทินโบราณ หรือจะเอาประเด็นที่เขาวิเคราะห์กันว่า พระแสงปืนข้ามแม่น้ำสะโตงนั้น จริง ๆ แล้วเป็นปืนอะไรรุ่นไหนกันแน่ อันนี้ก็น่าสนใจครับ เพราะอ้างอิงได้จากวิวัฒนาการปืนของโลก แต่อย่าลืมนะครับว่า พระแสงอาวุธที่เราเห็นอยู่ในพิพิธภัณฑ์นั้น เป็นของที่ ร.1 ทรงสร้างขึ้นมาใหม่เพื่อผลิตซ้ำทางอุดมการณ์ในการตอกย้ำความเป็นชาติ หรือการกู้ช้าตไทยนะครับ อันเป็นการสร้างความชอบธรรมของ "กรุงเทพมหานคร"นั้นเอง อีกเรื่องนึงก็คือ ประเด็นว่าเจดีย์ที่บรรจุอัฐิของพระองค์อยู่ที่ไหนกันแน่ เรื่องการซ้อมรบทางทะลที่เพชรบุรีแล้วก็การยกทัพไปหงสาวดีในยามที่พม่าแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ สรุปแล้วก็เลือกเอาเรื่องเขมรมาก่อนนี้แหละครับ ด้วยเหตุผลว่าน่าสนใจในเรื่องของชาวสเปนที่ไปช่วยเขมรนั่นแหละ แน่ละแม้ว่าส่วนหนึ่งจะเป็นเพราะเขาผูกพันเป็นเครือญาติกับพระเจ้าแผ่นดินเขมร แต่เมื่อกรุงเขมรล่มแล้ว เขาก็ยังติดตามไปหาพระเจ้าแผ่นดินกลับมาให้ใหม่ แม้จะต้องหักหลังอยุธยาก็ตาม ประเด็นที่น่าสนใจคือ ตอนนั้นอยุธยาเป็นอย่างไรหรือ ประเทศนักล่าอาณานิคมรุ่นแรกอย่างสเปนหรือโปรตุเกศถึงไม่พิศมัยเราเอาเสียเลย เพราะถ้ามองในมุมมองของผลประโยชน์แล้ว เขาน่าจะช่วยอยุธยามากกว่า เพราะเป็นผู้ชนะ และมีศักยภาพในการค้าขายกับเขามากกว่า หรือตอนที่พระองค์ตัดสินใจยกทัพกลับไม่ตีตองอูต่อ ก็มีบันทึกว่าเป็นเพราะทราบข่าวว่าทหารโปรตุเกศจะช่วงทัพตองอู ก็เลยงง ๆ ว่าในยุคที่เรานับว่ารุ่งเรือง (ถึงจะเริ่มต้นก็เถอะ) และกล้าแข็งที่สุดในประวัติศาสตร์อยุธยานั้น ประเทศที่มีอาวุธสมัยใหม่ทั้งสเปนและโปรตุเกศกลับไม่เอาเราเลย พาไปช่วยพม่าหรือเขมรกันหมด (คงไม่ใช่ในรูปความสัมพันธ์ระหว่างประเทศหรอกครับ เพราะฝรั่งพวกนี้ก็เป็นทหารรับจ้างไปทั่วทั้งภูมิภาคนั้นแหละ) หรือนี่จะสะท้อนนโยบายต่างประเทศของอยุธยาเมื่อ 400 กว่าปีก่อนมั๊งครับ ที่น่าสนใจคือถ้าเป็นอย่างนั้นจริง การคลี่คลายตัวเองไปสู่นโยบายตางชาติเฟื่องฟูในยุคของพระนารายณ์ก็น่จะมีสาเหตุมากกว่า เพื่อเอามาคานอำนาจขุนนาง มั๊งครับ หรือจะต่อไปถึงยุครัฐประหารโดยราชวงศ์บ้านพลูหลวง ที่จ้องขับไล่ต่างชาติออกไป เป็นการสนับสนุนว่าภายใต้จิตสำนึกของคนยุคนั้น ไม่ค่อยชอบต่างชาติเท่าไรหรือเปล่า ก็ว่าไปเรื่อยแหละครับ ไม่ได้อิงข้อมูลอะไรหรอก คิดเล่น ๆ ตามประสาคนที่ไม่ค่อยรู้เรื่องประวัติศาสตร์อยุธยานะครับ ใครมีความเห็นหรือข้อมูลดี ๆ เอามาแบ่งกันบ้างนะครับ ส่วนเรื่องพระเจ้าตาก คงได้ต่อจากวันนี้เลยแหละครับ เพราะเรื่องพระนเรศ ผมว่าคงไม่ค่อยสนุกเท่าไรหรอก มันเป็นประวัติศาสตร์ที่ชำระแล้ว ทำให้หนักไปทางวิชาการไปหน่อย ไม่ค่อยตรงกับความสามารถของผู้เขียนเท่าไรครับ ที่เน้นเรื่องแปลก ๆ สนุกสนานมากกว่า หรือถ้าเบื่อ ๆ เรื่องเมืองไทย เราลองไปฝั่งยุโรปดีไหม เอาสมัยใหม่หน่อย ก็ขบวนการไออาร์เอ เป็นไง นี่แหละกบฏขนานแท้ ที่สร้างรอยแผลให้กับเจ้าอาณานิคมอย่างอังกฤษอย่างสาหัสทีเดียว ตกลงเอาสักเรื่องก่อนนะ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 20 ม.ค. 47 16:40:10 A:203.151.225.209 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 จำพ่อลูกเชขยฝรั่งหัวแดงที่ล่องเรือไปหาความช่วยเหลือที่มะนิลาที่เป็นฐานใหญ่ของสเปนในช่วงแรกของการล่าอาณานิคมได้ไหมครับ หมอนี่กว่าจะกลับมาก็โน่นแนะ เมื่อเมืองละแวกแตกไปเรียบร้อยแล้ว และพระสัฐฎาหนืไปเมืองเชียงแตงแล้ว (เขาว่าอยู่แถวชายแดนลาว - เวียดนาม ปัจุบันนี่ครับ ถึงกระนั้นตะแกก็ยังอุตส่าห์เข้าช่วยรบกับทัพอยุธยาอยู่นะครับ โดยเป็นกองทหารเล้ก ๆ น้อย ๆ ที่แตกกระจายไปตามป้อมคายต่าง ๆ ซึ่งสุดท้ายก็ถูกทัพอยุธยาจับได้ในปีถัดมานั่นเอง ส่นพระนักสัฎฐา ก็ไปสิ้นพระชนม์ที่เมืองเชียงแตงพร้อมกับราชโอรสนั่นแหละ สาหตุไม่แน่ชัด ไม่รู้ว่าตายเพราะอะไรเหมือนกัน เมื่อบ้านเมืองแตกกระเจิง ไร้กษัตริย์ไร้บัลลังก็ ก็เกิดก๊กเหล่าต่าง ๆ ขึ้นเป็นจำนวนมากเพื่อกู้บ้านกู้เมือง ตามประสาคนเมืองแตกทั่ว ๆ ไป ที่เขมรก็มี ราชาจุงโป รวบรวมทหารเอาไว้จำนวนหนึ่ง คาดว่าจะเป็นไพร่พลที่หลีกเลี่ยงการปะทะเมื่อสงครามใหญ่ แต่เมื่อทหารไทยเริ่มถอนทัพ ทิ้งไว้แต่กองทหารรักษาเมืองละแวก ทัพราชาจุงโปก็ยกมาตีเมืองละแวกจนแตก ทำให้พระยามนตรีและทหารไทยตายไปกว่า 2 หมื่นคน ราชาจุงโปก็เข้าเมืองละแวกได้ จากคุณ : ขแมร์รูจ 11 - [ 20 ม.ค. 47 16:46:02 A:203.151.225.209 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 จริง ๆ เมื่อวานนี้พิมพ์ตอนจบของศึกเขมรไปแล้วละครับ แต่คอมพ์ดันรวนเสียก่อน ก็เลยต้องจบไปแบบด้วน ๆ ยังงี้แหละครับ ก็ไม่มีอะไรมาก พอเมืองแตก เจ้าเมืองต่าง ๆ ก็แย่งกันเป็นใหญ่ รวมทั้งฝรั่ง belloso ด้วย ที่กลับมาจากมะนิลา พร้อมเรือรบ 3 ลำ และทหารอีกจำนวนหนึ่งทีผู้ว่าเมืองมะนิลา สนับสนุนมาให้ เอ้อ ลืมไป เจ้าฝัร่งนี่ถูกกองทัพไทยจับได้ครับ แต่เมื่อมากรุงศรีแล้ว ก็ไปทูลกับพระนเรศว่าจะขออาสาไปเจรจาสัมพันธ์ไมตรีกับเจ้าเมืองมะนิลา ซึ่งเป็นอาณานิคมสเปนอยู่ ทางอยุธยาขณะนั้นกำลังต้องการอาวุธสมัยใหม่มาสร้างกองทัพ ก็ยอมให้ไปพร้อมเรือกับทหารอีกจำนวนหนึ่ง แต่ไม่รู้ว่าทหารไทยไปทำอีท่าไหน โดนเจ้าฝรั่งลูกเขยเขมรคนนี้จับทิ้งทะเลหมด เสร็จแล้วก็ไปขอการสนับสนุนจากมะนิลาให้กับเขมรแทน เมื่อมาถึงเมืองเขมรอีกที แกก็ไปตามหาเจ้ากรุงเขมร นายเก่าแก แต่ไม่ทัน เพราะสิ้นพระชนม์เสียก่อน ก็เลยเอาเชื้อพระวงศ์มาคนนึง มาสถาปนาที่พนมเปญให้ชื่อว่า พระบรมราชา หลังจากที่รบชนะราชาจุงโปแล้ว ในบันทึกของต่างชาตินั้น ระบุว่า กองทัพไทยแม้ว่าจะได้ชัยชนะ แต่ก็สูญเสียมหาศาลเหมือนกัน ส่วนเมรนั้นไม่ต้องพูดถึง อยุธยาแตกยังไงก็ยังงั้น เพราะไทยกวาดเอามาหมดทั้งทรัพย์สน เงินทอง ผู้คน ศิลปวัตถุต่าง ๆ ซึ่งของเหล่านี้ก็ไม่ได้ไปไหนหรอกครับ โดนพม่ากวาดไปอีกทีนึงตอนเราเสียกรุงครั้งที่ 2 นั่นแหละ จากคุณ : ขแมร์รูจ 12 - [ 21 ม.ค. 47 10:48:25 A:203.151.225.26 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 ส่วนเรื่องของพระเจ้ากรุงธนนั้น ไม่ยากครับ เพราะ อ.นิธิ ท่านเขียนหนังสือไว้เรื่องหนึ่ง ชือการเมืองไทยในมัยพระเจ้ากรุงธนบุรี ซึ่งให้ข้อมูลที่น่าสนใจไว้มากมาย แต่ทั้งนี้ก็ต้องขอบอกไว้ก่อนนะครับว่า หากจะศึกษาเรื่องพระเจ้ากรุงธนฯแล้ว ต้องเข้าใจเรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์การเมือง โดยเฉพาะ การเมืองในประวัติศาตร์ด้วยนะครับ เพราะประวัติศาสตร์นั้น ไม่ใช่แค่การบันทึกเรื่องราวเท่านั้น แต่ยังมีการแยกแยะและการนำเสนอที่มีหลักการและขั้นตอนในการเลือกหรือปัดทิ้งข้อมูลส่วนใดส่วนหนึ่ง เพื่อให้สอดคล้องกับอำนาจการเมืองหรือเพื่อผลประโยชน์ทางการเมืองในแต่ละยุคสมัยด้วย อย่างเรื่องกรณีพระเจ้าตากเป็นบ้า อย่างที่เราคุ้นเคยนั้น ก็เป็นเรื่องที่ถูกขยายเมื่อหลัง 2475 นี้เองครับ เพื่อปกป้องชั้นสูงจากการโจมตีเนื่องจากอยู่ในยุคของคณะราษฏร์ที่ล้มระบบสมบูรณาสิทธิราชลงไป หรือย้อนกลับไปอีกหน่อย เรื่องการเป็นบ้า หรือความชอบธรรมในการปราดาภิเษกนั้น ก็ถูกขยายมาก่อนหน้านั้น เมื่อสมัย ร.5 ที่เราเริ่มรับเอาวัฒนธรรมตะวันตกเข้ามา โดยเฉพาะความรู้เกี่ยวกับรัฐศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ที่หลักรัฐศาสตร์ของตะวันตก เน้นเรื่องความชอบธรรมในการขึ้นสู่อำนาจกันแล้ว การรัฐประหารจึงไม่ใช่เรื่องที่เหมาะสมสำหรับการอธิบายให้ตางชาติฟัง สำหรับประเทศที่พยายามจะสื่อถึงความศิวิไลน์อย่างสยามยามนั้นแน่ ๆ แม้กระทั่งยุคซ้ายตกฝ้า ขวาตกขอบ ช่วงสงครามเย็น นิทานเหล่านี้ก็ยังถูกตอกย้ำขึ้นมาอีก เพื่อแสดงถึงความชอบธรรมของต้นรัชกาล คานกับวีรกรรมการกู้ชาติของพระเจ้ากรุงธน เนื่องจากจำเป็นต้องยกย่องทั้ง 2 วีรกรรม เกรงจะขัดแย้งกันเองว่าเหตุใดเมื่อมีบุญคุณล้นเหลือต่อประเทศชาติปานนั้นแล้วต้องรัฐประหารอีกเล่า ก็เลยต้องจิตวิปริตไปเสีย ส่วนเรื่องที่ว่าไม่ได้ตายจริง แต่หลบหนีไปยังนครศรีธรรมราชนั้น ยิ่งไปกันใหญ่ เพราะเป็นเรื่องที่มีต้นเค้ามาจากการทรรงเจ้าจากแม่ชีคนหนึ่งเท่านั้น เพียงแต่สอดคล้องกับการโหยหาวีรบุรุษเข้าให้ก็เลยชื่นชมยินดีกันใหญ่ เหมือนกับกรณีกรมหลวงชุมพรฯนั่นแหละครับ ที่ทยาทของพระองค์ได้รวบรวมชีวประวัติแบบ "จริง ๆ " ปรากฏว่าไม่ได้รับความสนใจเลย เพราะคนส่วนใหญ่อยากจำ กรมหลวงชุมพรในฐานะ"เทพแห่งชาวทะเล"มากกว่า แม้กระทั่งข้อความจารึกบนฐานอนุสาวรีย์ของท่านที่หาดทรายรี และอีกหลาย ๆ แห่ง ที่บอกว่า ใครทำร้ายแผ่นดิน ขอให้หยุดการกระทำเสีย อะไรประมาณนั้น ทางตระกูลของท่านก็ได้ทำหนังสือยืนยันแล้วว่า ไม่ใช้พระดำรัสของพระองค์ แต่ก็ไม่มีใครสนใจ ไม่นับเรื่องอิทธิฤทธิ์ ปาฎิหารณ์ ที่เชื่อมโยงกับหลวงปู่ศุข ที่ไม่มีใครสนใจข้อเท็จจริง เพราะอยากจำเรื่องปาฎิหารณ์มากกว่า แต่ไม่เป็นไรครับ แล้วจะเอาประเด็นต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับช่วงท้ายราชการพระเจ้ากรุงธนมาว่ากัน น่าสนุกครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 21 ม.ค. 47 11:17:02 A:203.151.225.26 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 จับความเอาในประเด็นที่เกี่ยวกับวิกลจริตเลยนะครับ เพราะเป็นประเด็นชนวนที่ถูกนำมาอ้างเพื่อสร้างความชอบธรรมในการล้มพระเจ้ากรุงธนฯ อ.นิธิ ท่านเขียนไว้ในหนังสือเรื่องการเมืองไทยในสมัยพระเจ้ากรุงธนบุรีไว้ในเชิงวิเคราะห์ตั้งข้อสังเกตเอาไว้ว่า ประเด็นเรื่องการวิกลจริตนั้น เมื่อดูจากหลักฐานชั้นต้นแล้ว ล้วนแต่เขียนขึ้นหลังจากสวรรคตไปแล้ว อย่างน้อยก็ 1 ปีขึ้นไปทั้งนั้น (ผมจับใจความนะครับ ไม่ได้ลอกเอามาแบบคำต่อคำ บันทึกที่ดูเหมือนจะใกล้เคียงกับเหตุการณ์จริงมากที่สุดก ็คงจะเป้นบันทึกของบาทหลวงชาวฝรั่งเศสที่อาศัยอยู่ที่เกาะภูเก็ต ได้บันทึกเรื่องเกี่ยวกับพระเจ้ากรุงธนฯไว้ว่า "เมื่อหลายปีล่วงมาแล้วพระเจ้าตากได้กดขี่ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินและชาวต่างประเทศที่เข้าไปอยู่หรือทำมาค้าขายในเมืองไทยอย่างสาหัสมาก เมื่อปีกลายนี้ พวกจีนที่ได้เคยไปค้าขายในเมืองไทยต้องะทิ้งทรัพย์สมบัติหนีกันหมด..มาปีนี้พระเจ้าตากซึ่งเสียพระสติแล้วนั้น ได้กลับมากดขี่ข่มเหงพลเมืองมากกว่าเก่าขึ้นหลายเท่า." หรือประวัติศาสตร์เวียดนามในราชวงศ์ยาลอง หรือต้าหนานฉือลู่ ก้ได้กล่าวถึงเรื่องนี้โดยอ้างอิงจากเหตุการณ์ที่พระยาสุรสีห์และพระยาจักรีกำลังเผชิญหน้ากับทัพญวณในกัมพูชาอยู่นั้นว่า พระยาจักรีได้แจ้งแก้แม่ทัพญวณว่าพระเจ้ากรุงธนบุรีเป็น "โรคหัวใจ" (ไม่ได้หมายถึงโรคหัวใจแบบสมัยใหม่นะครับ สมัยนั้นหมายถึงเสียสติ) โดยได้เอาครอบครัวของพระยาจักรีและพระยาสุรสีห์ไปขังไว้ แต่ที่น่าสนใจคือบันทึกเหล่านี้ถูกเขียนขึ้นภายหลังการสวรรคต ขระที่ปูมโหร ซึ่งเป็นการบันทึกประวัติศาสตร์แบบโบราณเพื่อใช้ในการทำนายทายทักทางโหรศาสตร์นั้น กลับไม่มีการเขียนถึงเรื่องของการเสียสติอยู่เลยแม้จนใกล้สิ้นรัชกาล ข้อนี้ผม(ตัวคนเขียนเองครับ ไม่ใช้ความเห็นของ อ.นิธิ)สงสัยว่า ปูมโหรเมื่อครั้งยังมีพระชนม์ชีพอยู่นั้น เป็นเรื่องที่อยู่ใกล้ชิดพระเนตรพระกรรณ แม้พระองค์เสียสติจริงก็คงไม่มีใครกล้าบันทึกเอาไว้หรอกครับ เดี๋ยวใครแกล้งเอาไปทูลก็หัวขาดกันพอดี แต่ประเด็นที่ องนิธิ ท่านตั้งไว้ก็คือ สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ว่าพระองค์เสียสติจริงหรือเปล่า แต่อยู่ที่ หลักฐานเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า คำว่า "เสียสติ"นั้น ไม่ใช่คำวินิจฉัยทางการแพทย์เหมือนปัจจุบัน เป็นเรื่องที่แต่ละคนจะรับรู้และเข้าใจไปตามความรู้สึกนึกคิดของแต่ละคน ประมาณว่าเห็นคนทำอะไรแปลก ๆ แผลง ๆ ก็บอกว่า สงสัยจะบ้าไปแล้วมั๊ง แต่อย่างน้อยก็ยืนยันว่ามีคนที่คิดแบบนี้กับพระเจ้าตากส่วนหนึ่งนั่นแหละ ซึ่งก็คงเป็นกลุ่มที่เสียผลประโยชน์จากการตัดสินพระทัยของพระองค์ ขระที่กลุ่มที่ยังได้ประโยชน์อยู่ก็คงไม่คิดว่าพระองคืเป็นอะไรไปหรอก จากคุณ : ท่าพระ - [ 21 ม.ค. 47 12:18:35 A:203.151.225.156 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 หนังสือของอาจารย์นิธิ ชื่ออะไรคะ จะได้สั่งคนไปหามาถูก และมีขายที่ไหนด้วย ? ขอบคุณค่ะ จากคุณ : WIWANDA - [ 21 ม.ค. 47 12:39:29 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หนังสือชื่อ "การเมืองไทยสมัยพระเจ้ากรุงธนบุรี" ครับ ของอาจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์ พิมพ์โดย สนพ.ศิลปวัฒนธรรม ฉบับที่ผมมีนี่พิมพ์ครั้งที่ 3 ประมาณปี 36-37 นี่แหละครับ เพราะพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 29 ครั้งที่ 2 เมื่อปี 36 แต่ไม่ได้บอกปีที่พิมพ์ครั้งที่ 3 ไว้ ลองให้สายสืบเจ๊ ติดต่อที่สำนักพิมพ์มติชนดูครับ ไม่งั้นเดี๋ยวผมดูให้ เข้าใจว่ามีพิมพ์เพิ่มแล้วละ เคยผ่านตาแวบ ๆ แต่ตอนนี้ไม่มีวางแผงบนตลาดหรือร้านหนังสือทั่วไปแน่ เมื่อช่วงบ่ายก็พึ่งไปเดินดูที่ร้านหนังสือในสวนดุสิตมา ก็ไม่มีบนแผงนะครับ ตอนนี้หนังสือประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจก็เป็นเรื่อง ร.5 ประพาสอินเดีย เป็นงานวิจัยที่มูลนิธิโตโยต้าเขาสนับสนุนและจัดพิมพ์ มีข้อเสนอที่น่าสนใจว่า จริง ๆ แล้ว แนวคิดการปฏิรูปการบริหาราชการแผ่นดินของพระองค์นั้น เกิดขึ้นเมื่อเสด็จประพาสอินเดียและอาณานิคมแถวนี้เอง ส่วนการประพาสยุโรปนั้น ไม่ได้มีอะไรใหม่มาให้พระองค์เห็นหรือทำมากนัก หรือพูดง่าย ๆ ก็คือ พระองค์ไม่ได้ทรงเกิดความคิดในการปฏิรูปเมื่อไปเห็นยุโรป แต่เกิดและทำก่อนหน้านั้นแล้ว ก็ถือเป็นมิติใหม่ของงานศึกษาด้านนี้ครับ หลังจากที่เราเห่อประเด็นประพาสยุโรปมานานหลายปี โดยเแพาะรูปที่ถ่ายกับพระเจ้าซาร์นิโคลัสที่ถูกปลุกกระแสขึ้นมาใหม่ว่าเป็นรูปประวัติศาสตร์ในแง่ที่ทำให้ไทยเราพ้นจากการถูกยึดครอง ลองค้นดูรายละเอียดตรงนี้ดี ๆ ครับ ส่วนอีกเล่มหนึ่งที่เก่าและน่าสนใจพอกันคือเรื่องการเมืองในอนุสาวรีย์ท้าวสุรนารี ซึ่งทำขึ้นจากงานวิทยานิพนธ์ของ มธ. แล้วโดนพวกคลั่งชาติแบบโบราณประท้วง ทำให้หนังสือดี ๆ ต้องถูกแบน เวลานี้เข้าใจว่ายังพิมพ์ใหม่และจำหน่ายไม่ได้ แต่ผมเคยเห็นต้นฉบับที่เป็นวิทยานิพนธ์ในห้องสมุดอยู่ครับ เอาไว้จะซีรอกซ์ไว้ให้แล้วมีช่องทางมีโอกาสเมื่อไรจะฝากไปให้ครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 21 ม.ค. 47 15:31:42 A:203.151.225.37 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 หนังสือชื่อ "กรุงแตก,พระเจ้าตากฯ และประวัติศาสตร์ไทยว่าด้วยประวัติศาสตร์และประวัติศาสตร์นิพนธ์ ของสำนักพิมพ์ศิลปวัฒนธรรม ครับคุณป้า รู้สึกขายดีด้วยครับ ฉบับหลังนี้พิมพ์ครั้งที่ 7 แล้ว มีขายทั่วไป ที่แพร่พิทยา ปิ่นเกล้ามีแน่นอน ครับ จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 21 ม.ค. 47 15:41:07 A:203.146.169.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 เล่มที่เกี่ยวกับคุณหญิงโม ที่ถูกห้ามจำหน่าย ชื่อ"การเมืองในอนุสาวรีย์ท้าวสุรนารี" วิทยานิพนธ์ ของสายพิน แก้วงามประเสริฐ เล่มนี้ตอนนี้ไม่มีขายแน่นอน แต่มีหนังสือที่เขียนแก้หนังสือเล่มนี้ ชื่อ คุณย่าโม ของคนโคราช โดยประสิทธิ์ ชัยทิพย์ ที่แพร่พิทยา มีขาย ลองชื่อมาอ่านก่อนก็ได้ครับ เป็นมุมมองอีกมุมหนึ่ง จากคุณ : เกิดมาเลว - [ 21 ม.ค. 47 15:52:58 A:203.146.169.141 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 พระเจ้าตากเป็นคนที่มีความคิดพลิกแพลงอยู่เสมอ เพราะฉะนั้นจึงได้ทรงพระราชดำนิจะเป็นพระพุทธเจ้า ในเรื่องนี้ได้ทรงรับสั่งว่ามีพระราชประสงค์จะเป็นพระพุทธเจ้า และก็มีคนเรียกพระองค์ว่าพระพุทธเจ้าแล้วก็มี ตามวิธีการดำเนินการที่ทรงพระราชดำริไว้นั้นในชั้นต้นจะได้ทรงเหาะขึ้นไปตามอากาศก่อนและเพื่อจะเตรียมการที่จะทรงเหาะได้ทรงทำพิธีต่าง ๆ ในวัดและวังมา 2 ปีแล้ว เพราะฉะนั้นในเวลานี้จะต้องถือว่าพระจ้าตากไม่ ข้อความข้างบนนี้เป็นบันทึกของบาทหลวงชาวฝรั่งเศสที่พูดถึงเรื่องวิกลจริตของพระเจ้าตากครับ จากคุณ : พรานนก - [ 21 ม.ค. 47 16:54:23 A:203.151.225.37 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาลงชื่อ เข้าห้องนี้ด้วยคนค่ะ เซฟตอนเก่า ๆ ไว้แล้วแต่ยังอ่านไม่หมด ตอนนี้ข้ามขั้นมาอ่านภาค ล่าสุดไปก่อน จากคุณ : amonwan - [ 21 ม.ค. 47 16:57:17 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เรื่องอนุสาวรีย์ย่าโม ที่น่าสนใจคือในหนังสือเกี่ยวกับจังหวัดต่าง ๆ ที่จัดพิมพ์โดยกระทรวงศึกษาธิการ ในเล่มที่ว่าด้วยจังหวัดโคราชก็พูดถึงอนุสาวรีย์ย่าโมในทัศนะเดียวกับคุณสายพิณนะครับ หนังสือเล่มนี้ปกสีขาว ๆ เชย ๆ สไตล์ราชการ เข้าใจว่าจะแบ่งเป็นทุกจังหวัด มีขายที่คุรุสภา เล่มละ 500 บาทประมาณนี้ครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 21 ม.ค. 47 16:58:47 A:203.151.225.37 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 พระองค์ทรงเชื่อตามลัทธิศาสนาของคนไทยว่าวันหนึ่งพระองค์จะเป็นพระเจ้า(บรรลุธรรมหรือบรรลุพระอรหันต์) ความสามารถในการกำหนดลมหายใจให้ละเอียด จนกระทั่งสามารถสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวใด ๆ ของกลางท้องได้ ถือว่าเป็นสัญญาณการเริ่มเป็นพระเจ้า ยิ่งกว่านี้ยังมีสัญญาณที่แน่นอนอื่น ๆ ในเรื่องนี้ ประกอบด้วยความสามารถในการนั่งนิ่ง ๆ ได้จริง ๆ เป็นชั่วโมง ด้วยท่าทำสมาธิและดวงตาที่จับนิ่ง และท้ายที่สุดพระองค์เชื่อว่าโดยอาศัย การอ่าน(ท่องบ่น)พระองค์จะมีพระโลหิตเป็นสีขาว อย่างที่กล่าวกันว่าพระเจ้าย่อมมีเลือดสีขาวเช่นกัน ด้วยความสามารถเหล่านี้ พระองค์เชื่อว่าในท้ายที่สุดก็จะประสบความสำเร็จในการบินได้ ” ส่วนอันนี้เป็นของ ดร.กุนิด นักธรรมชาติวิทยาชาวเดนมาร์ก ซึ่งบันทึกไว้ในปี พ.ศ.2322 เช่นเดียวกับของทางฝรั่งเศส ซึ่งเมื่อเทียบกับบันทึกของไทยที่ระบุว่า ทรงไปเจริญพระกรรมฐานที่โบสถ์วัดบางยี่เรือใต้ในปี 2319 ก็ตกประมาณ 4 ปีที่ทำให้คนมองพระองค์เช่นนั้น จากคุณ : ดงมูลเหล็ก - [ 21 ม.ค. 47 17:09:45 A:203.151.225.37 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ยินดีต้อนรับคุณอมรวรรณ (ไม่รู้ว่าชื่อจะสะกดแบบนี้หรือเปล่า เดา ๆ เอา) เห็นชื่อคุณไปช่วยโพสต์รูปให้กระทู้ฮิตเล่อร์ของเจ๊เขาหลายรูป สวยน่าดู ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ถ้ามาลงชื่อกระทู้นี้ก็ช่วยโพสต์รูปให้มั๊งนะครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 21 ม.ค. 47 17:31:52 A:203.151.225.153 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 ส่วนเรื่องการไหว้คฤหัสถ์ที่ได้ญาณสมาบัติที่เรามักได้ยินกันบ่อย ๆ ว่าพระเจ้าตากถามพระราชาคณะว่า พระไหว้คฤหัสถ์ที่ได้ญาณหรือไม่ ซึ่งรูปใดตอบว่าไม่ได้ก็ถูกเฆี่ยนนั้น ประเด็นนี้มักจะถูกโยงมารวมกับอาการ "เสียสติ"ของพระเจ้ากรุงธนอยู่เสมอ เพื่อเป็นการตอกย้ำถึงอาการ "สติแตก"ไปแล้ว แต่จากการนำเสนอหลักฐานของ อ.นิธิ ท่านบอกว่าข้อความน้ปรากฏอยู่ในจดหมายเหตุโหนฉบับหลวงว่า "ราชาคณะวิวาทกันด้ววยไหว้คฤหัสถ์ผู้นั่งสมาบัติข้างหนึ่งว่าไหว้ได้ ข้างหนึ่งว่าไหว้ไม่ได้ เป็นโทษ" เป็นบันทึกที่ระบุไว้ว่าเกิดขึ้นเมื่อวันจันทร์ แรม 6 ค่ำ เดือน 9 ปี 2323 ซึ่งเป็นการแสดงว่าเหตุการร์นี้เกิดก่อนการเดินทัพไปกัมพูชาของพระยาจักรีที่มีบันทึกข้างญวณว่าพระองค์เจรจาความสงบศึกกับแม่ทัพญวณโดยกล่าวอ้างว่าพระเจ้ากรุงธนบุรี "สัญญาวิปลาส" รวมทั้งก่อนที่พงศาวดารจะบันทึกว่า พระเจ้ากรุงธนบุรีวิกลจริต ที่น่าสนใจคือเหตุการร์ทั้ง 2 นั้น ห่างกันนานกว่าปี แต่ความเข้าใจในชั้นหลังกลับได้รับการอธิบายให้เกี่ยวข้องราวกับเป็นเรื่องเดียวกัน ประมาณว่าพระองค์สติแตกจนไปกล่าวหาพระเจ้าว่าทำไมไม่ไหวคนธรรมดาที่บรรลุโสดาบันอะไรประมาณนั้น แถมในปูมโหรหลวงนี้ยังบันทึกการออกว่าขุนนางของพระเจ้ากรุงธนบุรีในสภาพปกติดีทุกอย่าง หลังจากเกิดเหตุการณ์พิพาทราชาคณะในเรื่องนี้ไปแล้วถึง 11 เดือน ก็เป็นข้อยืนยันว่าอย่างน้อย ในขระนั้นเองจริง ๆ ก็ไม่ได้มีการเชื่อว่าพระองค์สติแตกจนไปกล่าวหาลงโทษพระสงฆ์ด้วยเรื่องไหว้คนธรรมดาที่นั่งสมาธิได้หรือไม่ (ยังไม่รวมว่ากรณีพิพาทนี้ไม่ได้เกี่ยวกับคฤหัสถ์ที่ได้บรรลุโสดาบันเลย เหมือนกับที่พยายามอธิบายในชั้นหลัง หรือพูดง่าย ๆ ก็คือ เขาพิพาทกันเรื่องไหว้คนธรรมดาที่นั่งสมาธิเท่านั้น ยังไม่ถึงขั้นพิพาทว่าถ้าคนธรรมดาที่บรรลุโสดาบันละไหว้ได้หรืแเปล่า ซึ่งดูจะเป็นโจมทก์ที่ยากขึ้นกว่าข้อเท็จจริงเดิมขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง จากคุณ : ดีดวด - [ 21 ม.ค. 47 18:03:47 A:203.151.225.153 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณ คุณสื่อศิลป์ ค่ะ ที่อนุญาต ที่ดิฉันมาแอบอ่านที่นี่อยู่ก็ หงุดหงิด หัวใจพิลึก ที่ไม่มีรูปให้ดูู เลยมาแยบ ๆ ว่าจะมาช่วยโพสต์รูปให้ เพราะกำลังเห่อ โพสต์รูป จากทู้โน่นอยู่ ขอบคุณหลาย ๆ ค่ะ ที่อนุญาต จากคุณ : amonwan - [ 21 ม.ค. 47 18:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 25 แหม อย่าเรียกว่าอนุญาตเลยครับ ต้องบอกว่าขอเรียนเชิญเหมือนกับชื่อกระทู้นั่นแหละ นี่กะว่าถ้ายังไม่มาอีกจะออกหมายเกณฑ์กันแล้วนะเนี่ย สาเหตุที่กระทู้นี้ไม่ค่อยจะมีรูปเพราะ คนเขียนนะไม่ได้เป็นสมาชิกครับ พยายามสมัครอยู่หลายหน ไม่รู้ว่าความรู้ด้านคอมพ์บกพร่องตรงไหน สมัครไม่ได้สักที กะแค่บัตรผ่านยังต้องทำตั้งนาน เดือดร้อนคนอื่นต้องมาช่วยอีก ส่วนเจ้าของกระทู้ตัวจริงคือเจ๊วิวันดาครับ นั่นเขาไม่ต้องห่วงอยู่แล้ว เป็นดับเบิลสมาชิกเลยมั๊งนั้น เมื่อก่อนยามเจ๊ฯแกว่าง ๆ ก็จะมาช่วยโพสต์รูปให้ครับ แต่หลัง ๆ นี่คงเห็นผมเขียนแบบไม่อยู่กะร่องกะรอย เดี๋ยวก็เขียนเรื่องเขมรบ้าง ญวณบ้าง พม่ารามัญบ้างไปตามเรื่องตามราว แป็บเดียว กลายเป็นพระเนรศวรซะแล้ว ครั้นจะขยับโพสต์รูปจิตรกรรมฝาผนังซะให้รู้แล้วรู้รอดไป ก็เล่นเปลี่ยนมาเป็นพระเจ้าตากซะอีกแล้ว สรุปเจ๊ฯเลยตัดหางปล่อยวัดซะให้เข็ดครับ ช่วงนี้ก็คงต้องวน ๆ อยู่กับเรื่องพระเจ้าตากครับ เพราะมีคนขอ (ต้องถนอมกะเอาใจให้หนัก ๆ หน่อย เรื่องคนขอเนี่ย เพราะนาน ๆ จะมีหลงมาสักที) ก็เลยไม่รู้จะให้โพสต์รูปอะไรดี เอาสถานที่ที่เกี่ยวข้องก็ได้ทั๊งครับ อย่างโบสถ์วัดบางยี่เรือใต้นี่ ที่พระเจ้าตากท่านไปนั่งสมาธิ ผมก็ไม่เคยเห็นเหมือนกัน หรืออีกที ช่วยไปโพสต์รูปกางเขนเหล็กที่กระทู้ฮิตเล่อร์ก็ได้ครับ แต่ไม่รู้ว่าเดี๋ยวพอถึงช่วงที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แล้วเจ๊ฯเขาจะโพสต์ไว้ให้หรือเปล่า ส่วนผมนะไม่มีปัญญาทั้งหารูปกะโพสต์ลงไปหรอกครับ ก็ขอเป็นผู้ดูแล้วกัน จากคุณ : สื่อศิลป - [ 21 ม.ค. 47 18:45:46 A:203.151.225.153 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 เรื่องของจิตวิปลาส หรือเป็นบ้านี่ยังถูกอธิบายต่างกันออกไปตามแตละยุคสมัยด้วยนะครับ เพราะหลังจากนั้นในบันทึกของบาทหลวงปาเลอกัวว์ที่เรารู้จักกันดี เข้าใจว่าท่านคงฟังมาจากเหล่าขุนนางในวังสัยนั้นนะครับ ท่านบันทึกไว้ว่าสาเหตุที่พระเจ้ากรุงธนสติวิปลาสนั้น เพราะมีขุนนางของท่านแอบเอายาพิษผสมในเครื่องดื่มให้ท่านดื่ม แต่ที่น่าสนใจคือมีการบันทึกอธิบายไว้ด้วยว่า พระเจ้ากรุงธนถูกรัฐประหารโดยนายพลของท่านเอง และเมื่อในสมัย ร.5 เมื่อวิทยาการและความรู้ทางตะวันตกไหลบ่าเข้ามาจนท่วมเมืองแล้ว การอธิบายถึงอาการสติแตกนี้ก็ถูกเปลี่ยนไปอีกครั้ง ดดยคราวนี้เพิ่มความรู้ในด้านจิตวิทยาเข้ามาด้วย คือ "งานหนักและความรับผิดชอบอย่างหนัก ทำลายประสาทของพระองค์ และหลังจาก 7 ปีของการนำประเทศด้วยความสำเร็จ ความนึกคิดจิตใจของพระองค์ก็ต้องจำนนต่อความเครียดและส่วนใหญ่ของสงครามใน 7 ปีต่อมาของรัชสมัยก็ได้กระทำสำเร็จโดยนายพลของพระองค์คือเจ้าพระยาจักรี ในนามของพระองค์เอง" เป็นพระนิพนธ์ของกรมหมื่นพิทยลาภฯครับ จากคุณ : วงเวียนใหญ่ - [ 21 ม.ค. 47 18:52:24 A:203.151.225.153 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 ได้เลยค่ะ คุณสื่อศิลป์ แล้วจะช่วยโพสต์ให้แต่ว่า ต้องไปหาข้อมููลก่อน ไม่ค่อยกล้าโพสต์เหมือนกัน กลัวโพสต์ผิดไปแล้วโดน ด่า ต้องให้ชัวร์จริง ๆ หรือถ้าให้ดี ระบุมาเลยนั่นแหละดีที่สุดค่ะ จะได้หารูปให้ตรงความประสงค์ของผู้เขียน ดีซะอีกดิฉันจะได้ หันมาสนใจเรื่องไทย ๆ บ้าง ไม่ต้องมัวแต่ไปหา หนุ่มดัชชี่บอย ไรค์ที่ 3 ของคุณ เอวา บราวน์ อยู่ตอนนนี้ได้ฤกษ์ กลับมาประเทศไทยซะที จากคุณ : amonwan - [ 21 ม.ค. 47 18:59:05 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อันที่จริงหลักฐานว่าพระเจ้ากรุงธนบุรีเสียพระจริตซึ่งมีขึ้นเมื่อก่อนหน้าที่พระองค์เสด็จสวรรคตนั้นมีอยู่เพียงแห่งเดียว คือคำกล่าวของเจ้าพระยาจักรีเองต่นายทัพญวณเมื่อเจรจาหย่าศึกกัน นอกจากนั้นแล้วล้วนเขียนขึ้นภายหลังจากที่เจ้าพระยาจักรีขึ้นครองราชย์แล้วทั้งสิ้น แม้กระนั้นในบรรดาหลักฐานไทยซึ่งเขียนขึ้นเมื่อต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ก็ไม่ค่อยเน้นในเรื่องอาการวิกลจริตแต่อย่างใดไม่และจำกัดอยู่เฉพาะงานประเภทที่เป็นงานเขียนทางประวัติศาสตร์เท่านั้น ทั้งนี้เพราะงานประวัติศาสตร์มีหน้าที่อธิบายความสืบเรนื่องของกรุงรัตนโกสินทร์กับกรุงศรีอยุธยาหรือความยืนยงของราชอาณาจักรอยุธยาที่สืบเนื่องมาแต่โบราณกับที่อยู่ภายใต้ราชวงศ์จักรีจึงจำเป็นต้องสรรเสริญพระเจ้ากรุงธนบุรีที่ได้รื้อฟื้นพระราชอาณาจักรขึ้นมาใหม่ แต่ก็ต้องหาวิธีจบสมัยพระเจ้ากรุธนบุรีลงโดยผู้สถาปนาราชวงศ์จักรีไม่เสื่อมเสีย งานประวัติศาสตร์นิพนธ์ในต้นรัตนโกสินทร์จึงอาศัยกลไกล 2 อย่าง อาการวิกลจริตของพระเจ้ากรุงธนบุรีเป็นกลไกอย่างหนึ่ง การแยกการจราจลของพระยาสรรค์ออกจากการรัฐประหารเป็นกลไกอย่างที่สอง เพื่อทำให้พระยาสรรค์เป็นผู้รับผิดชอบโดยตรงโดยการเอาพระเจ้ากรุงธนบุรีออกจากราชบัลลังก์ และเจ้าพระยาจักรีเป็นแต่เพียงผู้ปราบพระยาสรรค์เท่านั้น... นี่เป็นคำอธิบายของ อ.นิธิ ถึงสาเหตุที่ว่าทำไม พระเจ้าตากต้อง"วิกลจริต" จากคุณ : ท่าดินแดง - [ 21 ม.ค. 47 19:02:44 A:203.151.225.153 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 งั้นเริ่มที่เรื่องพระเจ้าตากนะคะ จากคุณ : amonwan - [ 22 ม.ค. 47 02:10:46 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช 2 งานกู้ชาติในสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช จากคุณ : amonwan - [ 22 ม.ค. 47 02:39:01 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เอ่อ คุณสื่อศิลป์คะ รูปเกี่ยวกับพระเจ้าตากสิน มีเยอะนะคะ แต่ดิฉันไม่ทราบว่าจะลงรูปใหนก่อน เอาเป็นว่า ดิฉันจะใช้วิธีเดียวกับทู้ ฮิตเลอร์นะคะ คือ เล่าไปเรื่อย ๆ พอถึงเหตุการณ์ ที่มีสถานที่ ๆเกี่ยวข้อง หรือ บุคคลที่เกี่ยวข้อง ดิฉันก็จะเอามาแปะให้ จะได้เข้าบรรยากาศ ขืนแปะ มั่ว ๆ เดี๋ยวคนอ่านก็งงกันหมดพอดี งั้นวันนี้ก็เอาแค่สองรูป พอหอมปาก หอมคอนะคะ ขอตัวไปค้นหาข้อมูุลต่อ ส่วนเรื่องกางเขนเหล็ก จะไปหาไปแปะให้ค่ะ จากคุณ : amonwan - [ 22 ม.ค. 47 02:47:24 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อ้า ผมก็นึกว่าหายาก ที่ไหนได้ ยากเฉพาะผมนี่เอง อย่างนี้ต้องยกนิ้วให้ครับ แต่ถ้าให้ดีช่วยอนุเคราะห์ด้วยครับว่ารูปที่เสนอนั่นอยู่ที่ไหน รูป 2 พอนึกได้อยู่ว่าอยู่กลางวงเวียนใหญ่แน่ รู้สึกว่า อ.สนั่น ศิลากร จะเป็นคนปั้นใช่ไหมครับ แต่รูปแรกนี่ผมไม่รู้แฮะ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 22 ม.ค. 47 08:15:32 A:203.151.225.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 ...ในทางตรงกันข้ามเมื่อพระพุทธยอดฟ้าฯทรงอธิบายให้เหตุผลต่อการรัฐประหารยึดอำนาจ พระองค์กลับเลือกยืนยันความสืบเนื่องของราชอาณาจักรอยุธยาด้วยการชี้ให้เห็นว่ารัชสมัยของพระเจ้ากรุงธนบุรีเป็นสมัยของการจราจล สมัยที่ขนบธรรมเนียมประเพณีและแบบแผนของราชอาณาจักรถูกละเลย ไม่มีที่ใดซึ่งเป็นเอกสารรัฐบาลและเขียนขึ้นโดยการตรวจตราอย่างละเอียดของพระพุทธยอดฟ้าฯ(เช่น กฏหมาย) จะกล่าวไว้ถึงอาการวิกลจริตของพระเจ้ากรุงธนบุรีเลย.. เป็นตอนต่อเนื่องของความคิดเห็นของ อ.นิธิครับ เรื่องนี้ต้องชี้แจงก่อนนะครับว่านี่คือการศึกษาในเชิงวิชาการล้วน ๆ เพราะฉนั้นต้องเข้าใจบริทของงานด้วยอย่าเอาไปเกี่ยวข้องกับการเมืองนะครับ เพราะจะกลายเป็นเรื่องหมิ่นเหม่ แต่เชื่อว่าคงไม่เกิดหรอกครับ งานวิชาการของ อ.นิธินั้น ใช้กระบวนการที่เหมาะสมสำหรับงานวิชาการ หากจะโต้เถียงหรือขัดแย้งตามหลักวิชาการบ้างก็ไม่เสียหาย แต่อย่ามองประเภท ซ้ายจัด ขวาจัด แล้วกัน จากคุณ : บางพลัด - [ 22 ม.ค. 47 10:40:59 A:203.151.225.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34 ...ดารตีความประวัติศาตร์สมัยพระเจ้ากรุงธนบุรีปะปนกันในสองลักษณะนี้ เมื่อต้นกรุงรัตโกสินทร์ ดังเช่นสังคีติวงศ์ซึ่งถือว่าความจำเริญรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนาคือขนบประเพณีและแบบแผนของราชอาณาจักรและพระพุทธศาสนาในรัชสมัยพระเจ้ากรุงธนบุรีเสื่อมทรุดเศร้าหมอง แต่ในขณะเดียวกันก็กล่าวถึงอาการวิกลจริตของพระเจ้ากรุงธนบุรีไว้ด้วย เป็นด้วยพระราชพงศาวดารกรุงธนบุรีซึ่งชำระในสมัยรัชกาลที่ 3 (ว่ากันว่าโดยกรมสมเด็จพระปรมานุชิตชิโนรส) ต่างหาก ที่หันกลับมาเน้นในเรื่องอาการวิกลจริตในปลายรัชกาล เพราะได้แทรกกรณียกิจของเจ้าพระยาจักรีและเจ้าพระยาสุรสีห์ลงไว้ในรัชกาลพระเจ้ากรุงธนบุรีอย่างมาก จึงยิ่งบีบบังคับให้ต้องยกย่องรัชกาลพระเจ้ากรุงธนบุรีส่วนใหญ่ไว้ว่าเป็นการรื้อฟื้นพระราชอาณาจักรอยุธยาหรือขนบธรรมเนียมประเพณีแบบแผนของบุรพกษัตริย์มากขึ้นไปอีก ทำให้ยิ่งไม่สามารถจบรัชกาลพระเจ้ากรุงธนบุรีในลักษณะอื่นใดได้มากกว่าการเน้นเรื่องวิกลจริต... จากคุณ : บางอ้อ - [ 22 ม.ค. 47 11:12:13 A:203.151.225.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 ...พระราชพงษวดารฉบับนี้และฉบับที่ชำระจากฉบับนี้คือฉบับพระราชหัตถเลขา ครอบงำการศึกษาประวัติศาสตร์สมัยพระเจ้ากรุงธนบุรีในเวลาต่อมา และทำให้งานในสมัยรัชกาลที่ 4 ลงมา ไปด่วนสรุปว่ารัชสมัยของพระเจ้ากรุงธนบุรีนั้นเป็นรัชสมัยที่ได้ฟื้นฟูพระราชอาณาจักรอยุธยากลับขึ้นมาใหม่ แต่เป็นด้วยผลวิบากกรมทำให้พระเจ้าแผ่นดินเสียพระสติในปลายรัชกาล จนเกิดจราจลขึ้นในปลายรัชกาลและเจ้าพระยาจักรีได้เสด็จกลับมาปราบยุคเข็ญของบ้านเมือง ดังจะยกตัวอย่างจากเทศนาประวัติรัชกาลที่ 1 ซึ่งได้ถวายเทศ์ใน พ.ศ.2425 หรือห่างจากเหตุการณ์มาอีก 100 ปี... จากคุณ : ตลิ่งชัน - [ 22 ม.ค. 47 11:18:14 A:203.151.225.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 36 "...ครั้นพระเจ้าแผ่นดินกรุงธนบุรีเสียสติประพฤตวิปริตต่าง ๆ ทำให้สมณพราหมณาจารย์และขุนนางข้าราชการราษฏรได้รับควาเดือดร้อนด้วยราชฑัณฑ์อันมิควรตาง ๆ จนราษฏรละทิ้งเหย้าเรือนภูมิลำเนาหนีเข้าป่าไปเป็นหลายตำบล แผนดินเกิดเข็ญเป็นทรยุค จนขุนนางหัวเมืองยกไพรพลเข้าล้อมกรุงธนบุรีไว้ จับเจ้าแผ่นดินให้ออกเสียนอกอำนาจ แล้วมีหนังสือบอกไปเชิญสมเด็จพระองค์เจ้าเข้ามาให้ชำระเสี้ยนศัตรูในกรุงธนบุรีให้ราบคาบเป็นปรกติ แล้วมุขมนตรีปรึกษาพร้อมกันกราบทูลวิงวอนอัญเชิญพระองค์ให้เสด็จดำรงสิริราชสมบัติ..." จากคุณ : บางยี่เรือ - [ 22 ม.ค. 47 11:23:04 A:203.151.225.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 ในสมัยรัชกาลที่ 5 เมื่อชนชั้นนำของไทยรับเอาคติการปกครองบ้านเมืองและรัฐมาจากตะวันตกมากขึ้น และรัฐบาลต้องการสร้างเสถียรภาพแก่ราชวงส์ที่ปกครองประเทศเพิ่มมากขึ้น การชิงราชสมบัติอันเป็นกลไกปกติของการเปลี่ยนรัฐบาลและนโยบายในประวัติศาสตร์ไทยก็ถูกมองด้วยทัศนะตะวันตกว่าเป็นการกระทำของคนชั่วหรือเป็นเหตุของความพินาศของบ้านเมือง จึงยิ่งเกิดความจำเป็นในการช่วยเจ้าพระยาจักรีให้พ้นจากการเป็นผู้ชิงราชสมบัติ ทำให้งานประวัติศาสตร์ซึ่งเขีนขึ้นต่อจากนี้ไปเน้นในเรื่อวิกลจริตมากขึ้นไปกวาเดิม และปัญหาเรื่องการชิงราชสมบัติของเจ้าพระยาจักรีกลายเป็นประเด็นที่ชนชั้นนำสะดุ้งสะเทือนได้ง่าย ๆ ไม่อยากพูดถึงหรือระแวงสงสัยคนที่ไม่เชื่อว่าพระเจ้ากรุงธนบุรีทรงเสียพระจริต ความอ่อนไหวของชนชั้นนำต่อประเด็นนี้เกิดขึ้นเพราะถูกครอบงำทางความคิดจากมาตรฐานของประวัติศาสตรืและการเมืองของโลกตะวันตกจนไม่สามารถเข้าใจแบบแผนประเพณีการเมืองไทยโบราณได้เท่านั้น สิ่งที่น่าเสียดายคืองานศึกษาเกี่ยวกับพระเจ้ากรุงธนบุรีจึงแวดล้อมอยู่แต่เพียงเรื่องวิกลจริต(เพื่อยืนยันหรือคัดค้าน)ขาดความพยายามที่จะเข้าถึงหัวใจของยุคสมัยของพระเจ้ากรุงธนบุรีอย่างแท้จริง และเป็นงานที่ตื้นเขินอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จากคุณ : บางยี่ขัน - [ 22 ม.ค. 47 18:35:17 A:203.151.225.225 X: ]

ความคิดเห็นที่ 38 นักเขียนอนุรักษ์นิยมมักกล่าวว่า ประเด็นเรื่องวิกลจริตของพระเจ้ากรุงธนบุรีนี้ไม่เคยเป็นปัญหาจนหลังจาก พ.ศ.2475 ไปแล้ว จึงมีคนหยิบขึ้นมากล่าวด้วยจุดมุ่งหมายทางการเมืองที่จะโจมตีพระราชวงศ์ ซึ่งก็เป็นความจริงที่มีผู้กล่าวถึงประเด็นนี้ในเชิงคัดค้านมากขึ้นหลังจากระบบสมบูรณาสิทธิราชถูกล้มไปแล้ว แต่ระบอบสมบูรณาสิทธิราชก็คือระบอบเผด็จการชนิดหนึ่งซึ่งไม่ประกันเสรีภาพในความคิดและการเขียนดุจเดียวกับระบบเผด็จการทั่วไป จะให้มีผู้กล้ากล่าวเรื่องวิกลจริตนี้เป็นประเด็นทางการเมืองมากขึ้นในสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชซึ่งได้อิทธิพลทางความคิดจากฝรั่งได้อย่างไร การย้อนกลับไปพิจารณาประเด็นนี้ด้วยหลักฐานทางประวัติศาสตร์ใหม่อีกครั้งหลัง พ.ศ.2475 ต่างหาก ที่เป็นการศึกษาประเด็นนี้อย่างที่ไม่เป็นประเด็นการเมืองแต่เป็นประเด็นทางประวัติศาสตร์แท้ ๆ เป็นครั้งแรก จากคุณ : โพธิสามต้น - [ 22 ม.ค. 47 18:36:19 A:203.151.225.225 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 มีเกร็ดประวัติศาสตร์เกี่ยวกับวาระสุดท้ายของพระเจ้ากรุงธนบุรีซึ่งกำลังเป็นที่นิยมแพร่หลายมากขึ้นตามลำดับเป็นเนื้อความอีกอย่างหนึ่ง สรุปได้ว่าพระเจ้ากรุงธนบุรีทรงยืมเงินจากรัฐบาลจีนจำนวนมากเพื่อใช้ในการต่อสู้ป้องกันบ้านเมืองจนถึงปลายรัชกาลไม่มีเงินใช้หนี้จนรัฐบาลจีนซึ่งคุกคามจะทวงหนี้คืน หรือมิฉะนั้นก็จะตั้งเอาเปรียบไทยต่าง ๆ นานา จนถึงขั้นเอาไทยเป็นเมืองขึ้น พระเจ้ากรุงธนบุรีจึงทรงแก้สถานการณ์โดยการตกลงกันอย่างลับ ๆ กับสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกซึ่งเป็นพระสหายสนิทโดยพระองค์เองแสร้งกระทำการประหนึ่งว่าวิกลจริตเพื่อให้พระสหายยึดอำนาจจากพระองค์เสีย จากคุณ : อรุณอัมรินทร์ - [ 22 ม.ค. 47 18:37:45 A:203.151.225.225 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึกก็ต้องเสียสละชื่อเสียงเกียรติยศในการหักหลังเพื่อน โดยการยึดอำนาจจากพระเจ้ากรุงธนบุรี ทั้งทำข่าวระบือไปว่าได้ประหารพระเจ้ากรุงธนบุรีแล้ว แต่ความจริงได้ประหารข้าเก่าที่มีรูปร่างหน้าตาละม้ายพระเจ้ากรุงธนบุรีเท่านั้น ส่วนพระเจ้ากรุงธนบุรีนั้นก็ถูกส่งไปอย่างลับ ๆ ให้ไปดำเนินพระชนชีพบั้นปลายที่เมืองนครศรีธรรมราช ซึ่งมีพระราชโอรสของพระองค์คือเจ้าพระยานคร(น้อย) อยู่ในฐานะบุตรเจ้าพระยานคร(พัด)แล้ว จากคุณ : บ้านแขก - [ 22 ม.ค. 47 18:38:24 A:203.151.225.225 X: ]

ความคิดเห็นที่ 41 ความไร้เดียวสาต่อหลักฐานทางประวัติศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และการเมืองระหว่างประเทศในสมัยนั้นของนิทานเรื่องนี้เห็นได้ชัดเจนว่าไม่มีประโยชน์ที่จะวิพากษ์โดยละเอียด แต่ควรกล่าวไว้ด้วยว่าต้นเหง้าของนิทานเรื่องนี้มาจากการนั่งทางในของนักบวชสตรีผู้หนึ่งซึ่งได้เขียนพรรณาสิ่งที่เธอได้รู้ในภวังกรรมฐานและพิมพ์เผยแพร่ออกมาเมื่อ 30 ปีมาแล้ว จากคุณ : ท่าดินแดง - [ 22 ม.ค. 47 18:39:12 A:203.151.225.225 X: ]

ความคิดเห็นที่ 42 ทั้งหมดที่ยกมาคือความเห็นของ อ.นิธิที่มีต่อประเด็นเรื่องการวิกลจริตของพระเจ้ากรุงธนบุรี ที่อาจารย์วิเคราะห์ออกมาทำนองว่า น่าจะมีน้ำหนักไปทางการกล่าวอ้างเพื่อสร้างความชอบธรรมในการทำรัฐประหารมากกว่า ยังไม่นับว่า คำว่าวิกลจริตในยุคนั้น มีมาตรฐานที่ต่างจากอาการทางจิตประสาทตามวิทยาการสมัยใหม่ แต่สื่อโดยนับเดียวกันคือ "เป็นบ้าไปแล้ว" ส่วนการยกเหตุผลนี้ขึ้นมาอ้างเพื่ออะไร และเหตุการร์ที่น่าเป็นไปได้ (เพราะมีข้อโต้แย้งเยอะเหลือเกิน) ถึงการทำรัฐประหารในครั้งนั้นจะเป็นอย่างไร คงต้องยกยอดไปพรุ่งนี้แล้วกันนะครับ ไม่ต้องห่วงว่าจะหายหรอกครับ เพราะช่วงนี้ลูกค้าเขาหยุดตรุษจีน เวลามีเหลือเฟือ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 22 ม.ค. 47 18:42:46 A:203.151.225.225 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตามที่ได้ เสนอ เรื่อง รัชสมัย สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เพราะอยากทราบว่า ทำไมงานเฉลิมฉลอง ของ วันพระเจ้าตากสินมหาราช จึงดู เหมือนการจัดงานของประชาชน ต่อ ท่าน ไม่ใช่งานของ รัฐ จัดแก่ท่านเท่านั้นเองครับ จากคุณ : Ziewchai - [ 22 ม.ค. 47 21:59:45 ]

ความคิดเห็นที่ 44 Another King Taksin monument krub. จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 23 ม.ค. 47 08:13:01 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เดาเอานะครับ ผมว่าเป็นเพราะคงลำบากใจในการยกย่องและอธิบายประวัติศาตร์ช่วงนั้นมั๊งครับ เพราะประวัติศาสตร์บ้านเราต้องฟังทิศทางลมด้วย เหมือนอย่างการยกย่องประกาศเป็นมหาราชนะครับ นอกจากพระปิยะแล้ว หลายพระองค์พึ่งถูกยกย่องในสมัยจอมพล ป.นี่เอง ด้วยเหตุผลเพียงแค่ว่าจะลดเครดิตของราชวงศ์จักรี เพราะกษัตริย์ที่ได้รับการยกย่องล้วนแต่เป็นราชวงศ์อื่นทั้งสิ้น ก็ดูอย่างพระพุทธยอดฟ้าสิครับ พึ่งจะมายกย่องพระองค์ให้เป็นมหาราชเมื่อไม่นานมานี้เอง ทั้ง ๆ ที่พระองค์คือผู้สถาปนากรุงเทพนะครับ เรื่องของพระเจ้ากรุงธนบุรีเลยกลายเป็นเหมือนตำนานของกลุ่มคนมากกว่าวีรบุรุษของชาติ เพราะองค์ความรู้ในแง่ของวีรุบุรษจะกระท่อนกระท่อน พูดได้ไม่ตลอดตั้งแต่ต้นยันปลายเหมือนกับกรณีพระนเรศวร คคือ ไม่พูดก็ไม่ได้ ครั้นจะพูดก้ไม่รู้จะสรุปตรงท้ายได้ไง ถ้าสรุปว่าดี ก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงว่าแล้วทำไมไม่สร้างต่อ ไปยุบมาเป็นกรุงเทพทำไม ครั้นจะบอกว่าไม่ดี ก็ลำบาก เพราะวีรกรรมขนาดกู้ชาตินั้น ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เอาไปเอามาก็เลยปล่อยให้คลุมเครือไปซะยังงั้นแหละ เมื่อจะใช้ก็ค่อยเลือกหยิบเอามาใช้ที่ละชิ้นทีละส่วน เหมือนตอนที่เราเผชิญวิกฤติเศรษฐกิจเมื่อปี 40 เห็นไหมว่า เราเกิดกระแสบางระจันมากกว่าพระเจ้ากรุงธนฯ สงสัยไหมครับว่าทำไมเป็นเช่นนั้น ทั้ง ๆ ที่บางระจันนะบทสรุปคือแพ้ แต่พระเจ้าตากบทสรุปคือชนะนะครับ นอกจากนี้ยังมีเรื่องน่าสนใจอีก คือตำนานหรือเรื่องเล่าขานของชุมชนเกี่ยวกับพระเจ้ากรุงธน เนื่องจากความไม่โปร่งใสของประวัติ ทำให้เกิดช่องทางการสร้างตำนานขึ้นอย่างมหาศาล เช่น การลี้ภัยไปนครศรีธรรมราชนั้นก็เรื่องนึง หรือการสร้างอนุสาวรีย์ (เป็นคำถามท้าบบทครับว่าอนุสาวรีย์ของ 2 พระองค์คือทางฝั่งธนกับฝั่งกรุงเทพฯนั้นใครสร้างก่อนกันครับ) ที่บอกว่าต้องให้หันหน้าคนละทาง เพราะไม่ถูกกัน และวันดีคืนดีจะได้ยินเสียงม้าร้อง เรื่องแบบนี้สาระสำคัญของมันไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริงหรอกครับ แต่สาระอยู่ที่ ทำไมเรื่องเล่าแบบนี้จึงเกิดขึ้น แสดงว่าต้องมีความคิดความเชื่อชุดนึงถูกสร้างขึ้นโดยพื้นฐานเพื่ออธิบายความขัดแย้ง (ที่ในรูปแบบแล้วต้องไม่มี)ระหว่าง 2 กษัตริย์นี้ ตรงนั้นแหละครับ เป็นจุดกำเนิดของการ "สร้าง" ความรู้แบบอื่น ๆ ตามมาเป็นระยะ เพื่อ"อธิบาย"สาเหตุของการรัฐประหารครังนั้น จากคุณ : อรุณอัมรินท์ - [ 23 ม.ค. 47 09:14:02 A:203.151.225.227 X: ]

ความคิดเห็นที่ 46 "นอกจากพระปิยะแล้ว หลายพระองค์พึ่งถูกยกย่องในสมัยจอมพล ป.นี่เอง ด้วยเหตุผลเพียงแค่ว่าจะลดเครดิตของราชวงศ์จักรี " อธิบายต่อเนื่องตรงนี้หน่อย..อาจารย์ จากคุณ : WIWANDA - [ 23 ม.ค. 47 23:16:36 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เพิ่งได้ติดตามไม่นานมานี้ค่ะ อยากได้ save ตั้งแต่ตอนแรกเลยค่ะ ใครมีวาน ส่งมาให้ทีได้ไหมคะ... ขอเป็น zip นะคะ classical_tj1990@hotmail.com จากคุณ : invisible_TJ - [ 25 ม.ค. 47 21:59:58 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อธิบายคร่าว ๆ ตรงนี้ก่อนนะครับ เรื่องนี้มาจากหนังสือการเมืองในอนุสาวรีย์ท้าวสุรนารี ซึ่งดัดแปลงย่อส่วนมาจากวิทยานิพนธ์ของคุณสายพิณที่ได้รับวิทยานิพนธ์ดีเด่นของธรรมศาสตร์ งานศึกษาเรื่องนี้น่าสนใจมาก คือ เป็นการตั้งคำถามต่อความคิด ความเชื่อ ที่กลายมาเป็นความรู้ ด้วยการรื้อถอนความรู้นั้นใหม่เพื่อให้เห็นว่าถูกสร้างขึ้นมาได้ยังไง ภาษาวิชาการสมัยใหม่เขาเรียกว่า การรื้อถอน นี่แหละครับ โดยมาจากพื้นฐานแนวคิดการเกิดขึ้นของ"ความรู้" ซึ่งตามทฤษฏีของมิเชล ฟูโก แล้ว นี่คืออำนาจ นักทฤษฏีสายนี้ที่สำคัญมีอย่างฟูโก ที่กำลังฮิต (จริง ๆ เขาได้รับความสนใจมาร่วม 20 ปีแล้ว ) อีกท่านนึงก็อย่างดาริแด จากการงานของคุณสายพิณ เธอตั้งคำถามว่า ความศักสิทธิ์ หรือความเชื่อความเคารพที่คนมีให้ต่ออนุสาวรีย์ ท้าวสุรนารีนั้น จริง ๆ แล้ว ได้ถู "สร้าง" ขึ้นมาเมื่อไร และอย่างไร จากการศึกษาก็พบว่า สาเหตุหลักของการสร้างอนุสาวรีย์นี้ ก็คือเพื่อให้เป็นศูนย์รวมของชาวโคราชว่าเป็นผู้รักชาติ หลังจากเกิดเหตุการณ์กบฎบวรเดช ที่มีทหารจากโคราชเป็นแกนนำ ซึ่งเมื่อถูกปราบแล้ว รัฐบาลก็ส่งคุณพ่อของน้าชาติไปคุมที่นั่น ทำให้ตระกูลชุณหะวัณ ครองโคราชอยู่จนทุกวันนี้ ที่นี้ในงานวิจัย ผู้ศึกษาก็ได้ค้นคว้าอ้างอิงหลายตลบถึงเหตุผลในการสร้างอนุสาวรีย์ในเมืองไทย ซึ่งก็ค้นพบว่า ส่วนใหญ่แล้วสร้างในสมัยประชาธิปไตยนี่เอง และยังพบอีกว่า มหาราชที่ได้รับการยกย่องหลายพระองค์นั้น ได้รับการยกย่องในสมัยจอมพล ป.นี่เอง แต่ประเด็นที่น่าสนใจที่ผู้ศึกษาค้นพบก็คือ พระเจ้าแผ่นดินที่ได้รับการยกย่องให้เป็นมหาราชในสมัยนั้น ล้วนแต่เป็นพระเจ้าแผ่นดินในราชวงศ์อื่นทั้งสิ้น (รายละเอียดเอาไว้ไปเอาหนังสือจากบ้านมาก่อนแล้วพรุ่งนี้จะมาเล่าให้ฟังว่ามีมหาราชพระองค์ใดบ้าง) ในงานวิจัยนี้ยังได้แสดงถึงอุดมการณ์ของ จอมพล ป.ที่แสดงออกจากการกระทำอีกหลายเรื่อง เช่น การตัดงบเยี่ยมราษฎรในภาคอีสานของ ร.9 (ทำให้จอมพล ส.นำมาเป็นข้อเด่นของตนด้วยการสนับสนุนอย่างเต็มที่ทั้งในและนอกประเทศ อย่างที่เราได้เห็นสารคดี "มิตรจิตรมิตรใจ" อยู่ช่วงหนึ่ง ซึ่งการเดินทางเกือบทั้งหมดเกิดขึ้นในสมัย จอมพล ส.) แต่ทั้งนี้ต้องออกตัวก่อนนะครับว่า เรื่องการโจมตีจอมพล ป.ว่าไม่นิยมสถาบันนี้มีมานานแล้ว และท่านเองก็ทราบดี ถึงกับเคยเขียน จม.มาถึงลุกชายเมื่อครั้งหมดอำนาจแล้วว่า ตนนั้นเคารพในราชวงศ์จักรีมาตลอด โดยเฉพาะรัชกาลปัจจุบัน ซึ่งประเด็นนี้จอมพลป .ถึงกับยกตัวอย่างว่า "เป็นผู้จัดงานแต่งงานให้ (จำราชาศัพท์ไม่ได้ครับ) นี่ก็เป็นที่มาของเรื่องครับ แต่อย่าลืมว่า ในการทำวิทยานิพนธ์หรือการทำวิจัยในระดับขั้นไหนก็ตาม ผู้ทำมีสิทธิที่จะสรุปความคิดเห็นของตนที่ได้รับจากการวิจัยนะครับ อาจารย์ผู้ควบคุมไม่มีมีสิทธิจะมาบอกว่าผิดหรือถูก แค่ตรวจสอบว่าสรุปมาจากข้อมูลที่ได้รับจากการศึกษาอย่างถูกต้องตามวิธีการหรือไม่เท่านั้น นั่นหมายถึงว่าข้อสรุปของคุณสายพิณ อาจจะผิดหรือถูกก็ได้ เหมือนกับความรู้ทั่วไป ที่อย่าไปกำหนดให้เป็นข้อยุติเร็วนัก แต่ว่าในงานวิจัยชิ้นนี้ ผู้ทำเขายกหลักฐานมาหลายประเด็นมาก ไม่ได้ยกลอย ๆ อย่างผมหรอก พอดีไม่มีหนังสือในมือ ใช้จำเอามาแต่หลัก ก็เลยอาจจะเบาหวิวหน่อย เอาไว้ตอนหน้าค่อยมาว่ากันด้วยเรื่องนี้โดยเฉพาะก็แล้วกัน จากคุณ : สื่อศิลป - [ 26 ม.ค. 47 10:32:20 A:203.151.225.221 X: ]

ความคิดเห็นที่ 49 เพื่อความเข้าใจถึงการล่มสลายของกรุงธนบุรีต้องเข้าใจสภาพบ้านเมือง ของกรุงธนบุรีในขณะนั้นก่อน ประเด็นแรกที่สำคัญที่สุดคือรูปแบบการปกครอง ต้องเข้าใจว่ากรุงธนบุรีไม่ใช่กรุงศรีอยุธยา อย่างแรกคือ กรุงธนบุรีไม่มีรูปแบบการปกครองเหมือนเมืองที่สถาปนามาเป็นร้อย ๆ ปี มีเครือข่ายเชื่อมโยงแบบลูกหลวง ประเทศราชอะไรทำนองนั้น แต่เป็นการเชื่อมโยงระหว่างชุมนุมเจ้าตากกับชุมนุมอื่น ๆ ที่แตกตัวออกไปหลังจากศูนย์กลางที่อยุธยาแตกให้กับพม่า นึกภาพง่าย ๆ ก็เหมือนเมื่ออาณาจักรโรมันล่มนั่นแหละ ยุโรปก็แตกออกเป็นเมืองต่าง ๆ ก่อให้เกิดยุคกลางที่เจ้าเมืองต้องตั้งป้อมค่ายมีอัศวินเป็นของตัวเองเกลื่อนไปหมด เมืองไทยขณะนั้นก็เช่นกัน พระเจ้ากรุงธนฯยังไม่ได้รวบรวมหรือสร้างระบบการปกครองที่ชัดเจน ทั้งนี้เนื่องจากสภาพบ้านเมืองที่ยังลูกผีลูกคน ไม่รู้ว่าทัพพม่าจะกลับมาเมื่อไร (ซึ่งก็กลับมาในนามของทัพอะแซหวุ่นกี้) อย่างที่สองคือไม่มีข้าราชการในระบบที่มากพอที่จะฟื้นฟูการปกครองแบบราชอาณาจักรได้ในเวลารวดเร็วเช่นนั้น การขาดแคลนนี้มี 2 ปัจจัย คือคนหรือข้าราชการ ชนชั้นผู้ดีในอยุธยา ส่วนใหญ่ถูกกวาดต้อนไปพม่าเมื่อเสียกรุงไปรอบนึงแล้ว ที่เหลือก็หนีกันกระเซอะกระเซิงไม่รู้ว่าไปข้างไหนบ้าง อีกปัจจัยหนึ่งก็คือสถานภาพของพระเจ้าตากก่อนปราบดาภิเษกไม่ได้สูงเด่นนัก ในช่วงเริ่มแรก แต่ละก๊กยังไม่เชื่อว่าพระองค์จะรวบรวมคนตั้งบ้านเมืองได้ด้วยซ้ำ ทำให้ขาดคนดีมีฝีมือเข้าร่วมด้วย จนเมื่อเริ่มมีชัยชนะและประกาศอุดมการณ์แน่ชัดว่าจะฟื้นเมืองนั่นแหละ จึงพอได้คนขึ้นมาบ้าง แต่จะให้ทัดเทียมกับอยุธยาทันทีคงยาก การขาดแคลนคนนี้ส่งผลให้ไม่สามารถรวบรวมหรือควบคุมไพร่ ซึ่งเป็นปัจจัยในการมีอำนาจในสมัยนั้นอย่างยิ่งด้วย จนในท้ายที่สุด เมื่อแพ้ศึกอะแซหวุ่นกี้ ล้านนาที่มีทีท่าว่าจะรวบรวมกลับมาเป็นกำลังสำคัญของอาณาจักร ก็กลายเป็นห่างไกลออกไปอีก ปัจจัยเหล่านี้ ทำให้กรุงธนบุรีไม่สามารถขยายความยิ่งใหญ่ขึ้นไปเป็นราชอาณาจักรอย่างอยุธยาได้ และจะไม่มีทางได้ หากไม่เปลี่ยนยุทธศาสตร์การปกครองใหม่ จากคุณ : บางแค - [ 26 ม.ค. 47 19:04:34 A:203.151.225.28 X: ]

ความคิดเห็นที่ 50 ไม่ทราบว่า คณิตกรของคุณสื่อศิลปมีปัญหากับละมุนภัณฑ์ หรือกับกระด้างภัณฑ์แต่อย่างใดคะ? หรือรับแต๊ะเอียระเบิดระเบ้อ จนกลับบ้านไม่ถูกหรืออย่างไร? คิดถึงง่ะ..ป่าวเร่งนะ เย้าเล่นเฉยๆ จะได้รู้ว่าตามอ่านอยู่แบบเกาะติด จากคุณ : WIWANDA - [ 27 ม.ค. 47 05:50:08 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ก็ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ แต่ที่เข้าและน้อยเพราะเจ้าคณิตกรขจงผมมันเมาค้างทุกวัน บางทีพิมพ์ๆปตั้งครึ่งค่อนหน้า มันก็เจ๊งซะยังงั้น เซฟก็ไม่ได้ เขียนใหม่อีกทีก็คนละอารมณ์ไปแล้ว ช่วงไหนเร่ง ๆ ก็เลยตามเลยทิ้งไปเลยก็บ่อย ให้ช่างเข้ามาดู เขาบอกว่า แรม เอ้อ ไม่ใช่ กระด้างพันธ์ในส่วนของหน่วยความจำมันมีปัญหา ต้องเปลี่ยน นี่ก็รอมาตั้งแต่ยังไม่ตรุษจีน ไม่รู้ว่าช่างไปเสียเวลาเชือดเป็ดเชือดไก่ส่งตลาดเยาวราชอยู่หรือไม ป่านนี้ยังไม่เห็นหน้าค่าตาเลย ก็หวังว่าวันนี้จะเปลี่ยนให้ใหม่แหละครับ ถ้าคณิตกรมันดีขึ้นแล้ว เดี๋ยวมันก็ดีเอง ตอนนี้ก็ขออนุญาตสามวันดีสี่วันไข้เขียนไปวันละโพสต์สองโพสต์ก่อนแล้วกัน จึงเรียนมาเพื่อทราบครับ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 27 ม.ค. 47 08:34:51 A:203.151.225.43 X: ]

ความคิดเห็นที่ 52 คุณสื่อศิลป์ก็พิมพ์เก็บไว้ในแผ่นบันทึกก่อนสิครับ แล้วค่อยเอาลงใน ตัวระเบิดเครือข่ายนานาชาติ จะได้ไม่มีปัญหา (ผมจะได้อ่านเร็วๆ -_-) จากคุณ : @(-_-)@ - [ 27 ม.ค. 47 12:05:10 ]

ความคิดเห็นที่ 53 โอเคครับ เพื่อตัวระเบิดเครือข่ายนานาชาติอันเป็นที่รักยิ่ง ผมจะนำไปปฏิบัติวันนี้เลยครับ คิดได้ไงเนี่ย ตัวระเบิดเครือข่ายนานาชาติ จากคุณ : สื่อศิลป - [ 27 ม.ค. 47 15:53:16 A:203.151.225.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 54 เมื่อพระเจ้ากรุงธนต้องติดอยู่กับภารกิจการกอบกู้บ้านเมือง และข้อจำกัดในการปกครอง แต่โครงสร้างของสังคมเมืองแบบราชอาณาจักรไม่ได้หายไปไหน โดยเฉพาะกลุ่มนชั้นนำที่เคยชินกับระบบราชอาณาจักร (เปรียบเหมือนข้อราชการสมัยนี้) หรือพูดตรง ๆ ก้คือ พระเจ้ากรุงธนสู้รบได้ แต่ปกครองไม่ได้ ิเพราะใช้กันคยละศาสตร์ เหมือนกลุ่มทหารที่เคยปกครองประเทศในยุคสงครามเย็น ซึ่งไม่อาจจะปกครองได้อีกในยุคโลกกว้าง สิ่งเหล่านี้คือฐานที่ถูกกัดเซาะมาตลอดของกรุงธนบุรี จากคุณ : โพธิสามต้น - [ 27 ม.ค. 47 16:04:37 A:203.151.225.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 55 ปัจจัยเหล่านี้ยังไม่นับถึงฐานอำนาจเก่าที่ตกค้างมาตั้งแต่ยุคอยุธยาที่ว่ากันแบบรายบุคคล ซึ่งไม่ได้ร่วมกองทัพพะรเจ้าตากมาตั้งแต่ต้น ทำให้เมื่อกอบกู้บ้านเมืองได้แล้ว ย่อมต้องตกเป็นรองในสถานภาพและตำแหน่งเมื่อเทียบกับขุนนางรุ่นใหม่ที่ใกล้ชิดพระเจ้าตากมาตั้งแต่ต้น ซึ่งแน่นอนว่าด้วยปริมาณและคุรภาพของขุนนางเหล่านั้นย่อมไม่สามารถสร้างรูปแบบการปกครองแบบราชอาณาจักรได้ (เป็นคำถามด้วยว่าจำนวนขุนนางที่ร่วมฝ่าทัพพม่าออกมาด้วยกันนั้น เดิมเคยอยู่ระดับไหน และมีโอกาสได้เข้าไปอยู่วงในในการบริหารบ้านเมืองแค่ไหน เมื่อนึกว่าในสมัยนั้นคงไม่มีคณะรัฐศาสตร์ที่ไหนมาเปิดสอนให้เรียนกัน) การศึกษาเรื่องของพระเจ้าตากแบบวิฃาการยุคหลัง ๆ จึงพุ่งเป้าไปที่ เจ้าพระยา 2 พี่น้อง ที่เป็นตัวแทนของกลุ่มตระกูลขุนนางชั้นผู้ใหญ่ หรือกลุ่มอำนาจเก่าจากยุคอยุธยา ด้วยความหวังว่าจะเป็นผู้นำระบบแบบราชอาณาจักรอยุธยากลับมาอีกครั้ง (ถ้ามองในแง่ผลประโยชย์จะยิ่งชัดเจน เพราะอาณาจักรที่มั่นคงนั้น ตระกูลคนใหญ่คนโต แทบไม่ต้องทำอะไรเลย เสวยสุขอย่างเดียว ดังปรากฏในยุคของ ร.1 นั้นพระองค์เคยมีพระราชดำรัสกับวังหน้า ถึงสาเหตุที่ไม่แต่งตั้งลูกผู้ดีท่านหนึ่งขึ้นเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ทั้ง ๆ ที่มีเชื้อเจ้าใกล้ชิด ด้วยเหตุว่า "ชั้นแต่กินข้าวยังไม่ล้างมือเองเลย" จากคุณ : คลองสาน - [ 27 ม.ค. 47 16:12:35 A:203.151.225.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 56 เหตุการณ์มางวดเข้าเมื่อเจ้ากรุงเขมรชื่อนักองรามราชาซึ่งเป็นผู้ที่พระเจ้ากรุงธนส่งไปนั่งเมือง เกิดถูกลอบ:-) เนื่องจากอำนาจของตะกูลเหวียนที่กำลังรบกับกบฏไต้เซินอยู่ ได้แผ่ขยายเข้ามาในกัมพูชา ทีนี้ เหล่าขุนนางกัมพูชาบางส่วนเห็นว่าอำนาจของไทยในเขมรดูจะมากไป การตอบรับการเข้ามาของญวณจะเป็นการช่วยคานอำนาจกับฝั่งไทยบ้าง (และคงมีอีกหลายเหตุที่เขมรไม่ค่อยชอบการปกครองของไทยสักเท่าไรเลยอยากล้มอำนาจของไทยนัก) เรื่องการปกครองของไทยในประเทศราชเหล่านี้น่าสนใจครับ ผมสงัยในประเด็นที่ว่า เมืองประเทศราชเหล่านี้ไม่ค่อยอยากจะอยู่กับไทยเท่าไรเลย พยายามดิ้นรนตลอดเวลา ไม่ว่าลาว เขมรหรือปาตานี ดารุสาลาม แม้ว่าการดิ้นให้พ้นจากไทย หมายถึงการตกไปเป็นเมืองขึ้นของนักล่าอาณานิคมจากตะวันตกก็ตาม เช่น กรณีเขมรก็ยอมอยู่ภายใต้อารักขาของฝรั่งเศสซะยังงั้น ไม่ได้มีการรบพุ่งหรือเอาเรือปืนมาขู่แต่อย่างใด จนไทยจะตื๊บเอานั่นแหละ ถึงได้ยอมทิ้งฝรั่งเศสมาสวามิภักดิ์กับสยาม หรืออย่างปาตานีนั้น ก็ถึงขนาดส่งหนังสือึงผู้ว่าการของอาณานิคมอังกฤษเพื่อขอเป็นรัฐอารักขา แทนที่จะอยู่ใต้การปกครองของไทย ก็ไม่รู้ว่าในยุคนั้น สมัยนั้นเราใช้นโยบายการปกครองกันอย่างไร พวกนี้ถึงไม่เชื่อมั่นเราเลย เพราะว่าการเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งก็ไม่ใช่จะสบายอะไรนักหรือตอนนั้นเขาไม่รู้ก้ได้ กลับมาต่อครับ เมื่อพระเจ้ากรุงธนทราบข่าว ทรงกริ้วนัก จึงให้นำตัวพระยายมราชมาขังไว้ พระยายมราช(แบน) นี้เป็นคนสนิทของนักองรามราชาที่พระเจ้ากรุงธนนำไปฝากไว้ และน่าสงสัยตรงที่พระยายมราช(แบน)ก็เป็นพวกไทย แต่กลับไม่ถูกทำร้ายเอาเลย จนชั้น ๆ หลัง ๆ มองว่า พระยายมราชน่าจะรู้เห็นเป็นใจไปกับพวกกบฏด้วนแหง ๆ และด้วยเหตุนี้ พระเจ้ากรุงธนจึงบัญชาให้จัดทัพออกไปชิงเมืองเขมรกลับมาให้ได้ โดยหารู้ไม่ว่านั่นคือการนับเวลาถอยหลังให้กับบัลลังก์ของพระองค์เอง จากคุณ : บ้านแขก - [ 27 ม.ค. 47 16:23:53 A:203.151.225.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 57 ทัพสยามที่ยกไปศึกเขมรครั้งนี้ (1 ปีก่อนสถาปนากรุงเทพฯ) แบ่งออกเป็น 3 สาย คือ สายที่หนึ่งมุ่งตรงไปยังเมืองบันทายเพชร ขุมกำลังหลักของพระยาพระเขมร ผู้นำกบฏโดยตรง โดยมีเจ้าฟ้ากรมขุนอินทรพิทักษ์ เป็นแม่ทัพ กองที่สองของพระยาสุรสีห์ นำทัพไปยังกำพงสวาย ส่วนพระยาจักรีนั้นแยกกกองออกไปทางเมืองเสียมเรียบ ส่วนใครจะเป็นแม่ทัพนั้น พงศาวดารไม่ได้ระบุแน่ชัดทั้งฝั่งไทยและเขมร แต่เชื่อกันว่าน่าจะเป็นเจ้าฟ้ากรมขุนฯ เนื่องจากจัดทัพมุ่งหน้าไปยังเมืองศูนย์กลางของกบฏเขมร ซึ่งน่าจะมีกำลังไพร่พลมากที่สุดด้วย และในทัพของพระยาจักรีนั้น มีบุคคลพิเศษร่วมทัพอยู่ด้วย คือ พระยายมราช(แบน) คนที่พระเจ้ากรุงธนสั่งให้กลับมาเข้าเฝ้า หลังจากเกิดกบฏในเขมร เนื่องจากเป็นขุนนางที่ทางพระเจ้ากรุงธนส่งไปอยู่ในราชสำนัก แต่รอดมาได้หลังเกิดการรัฐประหารขึ้น พระยาจักรีทูลขอพระบรมราชานุญาต นำพระยายมราชร่วมทัพไปด้วย ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นสถานภาพของพระยายมราชต้องเรียกว่า “ไม่เคลียร์” เพราะเป็นที่น่าสงสัยว่ารอดมาได้อย่างไร เนื่องจากพระยายมราชเป็นคนของราชสำนักสยามที่ส่งไปดูแล หรือจะพูดให้ชัดก็คือส่งไปคุมนักองราม แต่เมื่อนักองรามถูกสังหาร พระยายมราชกลับไม่ถูกเขมรกบฏทำร้ายเลย ก็เลยไม่แน่ใจว่าอยู่ฝั่งไหนกันแน่ เหตุผลที่พระยาจักรีขอนำตัวพระยายมราชติดทัพไปด้วย ให้เหตุผลว่า เนื่องจากพระยายมราชเป็นผู้ที่รู้จักแผ่นดินและผู้คนในเขมรเป็นอย่างดี น่าจะช่วยเหลือกองทัพในการศึกได้ (แต่ทัพหลวงกลับไม่คิดหรือว่ามีคนอื่นนำไปให้อยู่แล้ว) ข้อสังเกตของ อ.นิธิ ในงานวิจัยเรื่องนี้คือ สงสัยว่าพระยายมราช(แบน) จะรู้กับพระยาจักรีตั้งแต่ต้นว่า ไปทำศึกครั้งนี้ ไม่ได้หวังแผ่นดินเขมร แต่หวังจะพลิกฟื้นราชอาณาจักรอยุธยาขึ้นมาแทนผู้นำชุมชนอย่างกรุงธนบุรีต่างหาก อย่างน้อยภายหลังแล้วพระยายมราชก้ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้สำเร็จราชการมณฑลเขมร ในนามของเจ้าพระยาอภัยภูเบศร์ (คนสระแก้วย่อมต้องรู้จักชือนี้เป็นอย่างดี) จากคุณ : หนองแขม - [ 27 ม.ค. 47 17:43:26 A:203.151.225.59 X: ]

ความคิดเห็นที่ 58 มาเช็คชื่อ ให้กำลังใจคนเขียนค่ะ ว่า ยังติดตามเป็นระยะ ถึงจะไม่ทุกวันแต่ก็ ยังมาอยุ่ค่ะ เรื่องรูป ก็ไม่ได้มาอัพเดท เลย แล้วว่าง ๆ จะหามาให้ดููค่ะ แต่นั่นแหละนะคะ มันก็เป็นรูปที่ไม่ค่อยน่าตื่นเต้นอะไรค่ะ ไม่เหมือนทู้ฮิตเลอร์ เพราะว่ารูปมันเป็นรูปที่บางคนเห็นชนชินแล้ว จากคุณ : amonwan - [ 27 ม.ค. 47 17:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ไม่มีปัญหาครับ เพราะกระทู้นี้อยู่ในช่วงพักร้อน (คณิตกรไม่ค่อยดีครับ กระด้างพันธ์ในส่วนของหน่วยความจำมันมีปัญหา ช่างแกบอกว่าช่วงนี้ติดคิวเป็นแป๊ะยิ้มไปจนถึงวันศุกร์ เสร็จงานทัวร์เชิดสิงโตเมื่อไร จะมาดูให้ คาดว่าเสาร์นี้คงมาเปลี่ยนให้ครับ) เพราะฉนั้นช่วงนี้ขออนุญาตเรื่อย ๆ มาเรียง ๆ นกบินเฉียงไปทั้งหมู่ ไปก่อนนะครับ รับรองไม่นานหรอก เพราะเดี๋ยวก็ติดหวัดนกร่วงลงหมดฝูงเองแหละ (จริง ๆ มัวแต่ทำตัวเหลวไหล แวบไปอ่านกระทู้ฮิตเล่อร์อยู่จนลืใทำงานครับ แต่คณิตกรก็เสียจริง ๆ ด้วยแหละ) จากคุณ : สื่อศิลป - [ 28 ม.ค. 47 09:44:59 A:203.151.225.70 X: ]

ความคิดเห็นที่ 60 ผู้รักษากรุงเก่า พระชิตณรงค์ผูกขาดขึ้นไปจะเร่งเงินไพร่แขวงกรุงเก่าให้ได้โดยจำนวน 500 ชั่ง เร่งรัดไพร่เมืองยากนั้นแสนสาหัส รับสั่งให้ขุนแก้วน้องพระยาสรรค์เอาปืนขึ้นไปต่อยศิลาปากนก ปืน 1,000 ไปคบคิดกับกำนันบ้านแขวงกรุงเก่าปักหนังสือชวนผู้รักษากรุงว่าจะเข้าด้วยกันฤาไม่เข้า เวลา 2 ยามจะเข้าเผาบ้าน ผู้รักษากรุงว่าไม่เข้าจะเผาก็เผาเสีย เพลา 2 ยาม ผู้ร้ายเข้าล้อมบ้านได้สู้กันอยู่สามารถ กองผู้ร้ายทิ้งพลุระดมเผา บุตรผู้รักษากรุงโจนน้ำหนี ผู้ร้ายพุ่งหอกซัดถูกบุตรพระยาอิทรอภัยผู้รักษากรุงกับบุตรภรรยาสิ้นชีวิตในไฟสิ้น 4 คน พระยาอินทรอภัยกลับมาทูล ลุศักราช 1143 ปีฉลูตรีนิศก รับสั่งให้พระยาสรรค์ไปจับผู้ร้ายที่เผาบ้านผู้รักษากรุง พระยาสรรค์ขึ้นไป น้องพระยาสรรค์เป็นกองผู้ร้าย จับพระยาสรรค์ตั้งเป็นแม่ทัพลงมา จากคุณ : ภาษีเจริญ - [ 28 ม.ค. 47 16:28:04 A:203.151.225.156 X: ]

ความคิดเห็นที่ 61 ข้อความข้างต้นนี้เป็นสำนวนในพงศาวดารครับ ประวัติกรุงธนบุรีเรีมสับสนตั้งแต่ช่วงนี้แหละครับ มีการตีความกันมากมาย นับตั้งแต่ว่า การเกิดกบฏครั้งแรกนั้น จุดเริ่มต้นมาจากการที่ประชาชนไม่พอใจที่ถูกขูดรีดการเก็บภาษาจากการขุดทรัพย์สมบัติที่กรุงเก่าจริงหรือเปล่าส หรือเป็นเพราะกลุ่มของพระยาสรรค์นั้น จงใจที่จะเป็นกบฏอยู่แล้ว การขึ้นไปอยุธยาจึงเป็นการรวบรวมพลครั้งสุดท้ายเท่านั้น ประเด็นสำคัญคือ ไม่เข้าใจว่า เหตุใดพระเจ้ากรุงธนบุรีจึงไว้วางพระราชหฤทัยให้พระยาสรรค์ขึ้นไปปราบจราจล ทั้ง ๆ ที่ต้นเหตุหรือผู้ก่อการก็เป็นน้องชายของพระยาสรรคืเอง ข้อนี้ อ.นิธิ สันนิฐานไว้ว่า อาจจะไม่มีตัวเลือก เนื่องจากพระยาสรรค์เป็นคนใกล้ชิดพระเจ้าตาก และยังมีกำลังไพร่พลในมือมาก เพราะไม่ได้รับผลกระทบจากศึกอะแซหวุ่นกี้ กับอีกเหตุหนึ่งคือ เห็นว่าผู้ก่อการนั้นเป็นน้องชายของพระยาสรรค์ การสั่งให้พี่ชายไปจัดการน่าจะทำสำเร็จได้โดยง่าย แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุใด พระยาสรรค์ก็ยกกำลังกลับกรุงธนบุรี ด้วยุดมุ่งหมายที่เปลี่ยไป ไม่ใช่การเข้ามาทูลถึงผลการปราบกบฏ แต่กลายเป็นหัวหน้ากลุ่มกบฏเสียเอง จากคุณ : หนองแขม - [ 29 ม.ค. 47 18:22:58 A:203.151.225.107 X: ]

ความคิดเห็นที่ 62 พระยาสรรค์นำทัพกบฏจากกรุงเก่ากลับเข้ามาล้อมกรุงธนบุรีไว้เมื่อแรม 11 ค่ำเดือน 4 ปลายปี 2324 แล้วเข้าล้อมกำแพงไว้ โดยตั้งค่ายที่บริเวณคลองมอญ ครานั้น พระเจ้ากรุงธนไดให้ทหารโปรตุเกสขึ้นประจำกำแพงเมือง เอาปืนใหญ่ยิงจนเรือของฝ่ายกบฏล่มลง ฝ่ายกบฏตอบโต้ด้วยการเอาลูกเมียฝรั่งต่างชาติเหล่านี้มาทำเป็นกำแพงมนุษย์ ทำให้ทหารโปรตุเกศกระโดกำแพงทิ้งค่ายหนีไปสิ้น จากคุณ : วัดอรุณ - [ 29 ม.ค. 47 18:28:10 A:203.151.225.107 X: ]

ความคิดเห็นที่ 63 ขึ้นกระทู้ใหม่นะคะ หวังว่าอาการของคณิตกรคงได้รับการเยียวยา แล้ว รออ่านอยู่นะ.... ขอเรียนเชิญติดตามเรื่องกบฏยังค์เติร์ก ภาค 39...ได้ที่นี่ค่ะ ประเด็นนี้แตกไปยังกระทู้ K2649756 จากคุณ : WIWANDA - [ 1 ก.พ. 47 05:49:11 ]