ความคิดเห็นที่ 1 ได้ข่าวว่าจะมีการฆ่าตัดตอนสตาลินกันแล้วค่ะคุณป้าขา แต่คุณป้ามาจั่วหัวนำแบบนี้ หนูชักมีความหวังขึ้นมาลางเลือนแล้วค่ะ เรื่องนี้พระเอกตายตอนจบใช่ไหมคะ ก็เลยอยากทราบว่าจุดจบของจอมเผด็จการเป็นอย่างไร เคยอ่านเจอมาว่ามีแพทย์ชาวยิวมีส่วนร่วมด้วย ไม่รู้จะเหมือนกับในหนังที่มีการสับเปลี่ยนแพทย์ระหว่างทางหรือเปล่า โดยที่แพทย์ตัวจริงถูกเอาไปเก็บแบบ งงๆ จากคุณ : ดอกปีบ (กาสะลองบานแล้ว) - [ 25 ก.ค. 47 11:51:47 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คอมพ์ผมยังไม่ได้เรื่องตายเคยครับ กะว่าจะส่งเมื่อเย็นวันศุกร์ก็เหลวตามเคย วันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจะได้เมื่อไร แต่ยังดีกว่า เพราะบางเครื่องเขาใช้ได้แล้ว ก็คงจะแวบมาขโมยเขาใช้ไปก่อน ส่วนเรื่องสตาลินนั้น วิสามัญฆาตกรรมไปแล้วครับ เพราะกะว่าจะขอแค่เปิดหัวให้เจ๊วิฯโซโลต่อ เนื่องจากวีรกรรมส่วนใหญ่ของแกก็วนอยู่กับสงครามโลกครั้งที่ 2 นะครับ น่าจะยกเหมาไปรวมกันเลย เพราะทางนี้ยังมีครุสชอฟ ผู้ประกาศว่าจะขุดหลุมฝังอเมริกา กับเบรสเนฟ ที่ประกาศนโยบายอยู่ร่วมกันอย่างสันติกับสหรัฐฯ แต่ไม่รู้ทำอีท่าไหน เคาวบอยเฒ่าเราแกน ต๊กกะใจกับพฤติกรรมถึงขนาดทุ่มงบแบบประวัติการณ์สร้างระบบสตาร์วอร์เข้าให้เสียนี่ แล้วยังมีเชอร์เนโก แอนโปรอฟ ผู้นำขัดตาทัพ ที่ขึ้นมานั่งรอวันลงโลงกันคนละปีกะเศษเดือนอีกหน่อย อีก 2 คน และสุดท้าย ผู้ปิดฉากอาณาจักรสหภาพโซเวียตด้วยเปเรสตอยก้า และกลานอส อย่างไม่ตั้งใจ และกลายเป็นบทเรียนสำหรับนักปฎิรูปที่ไม่ดูตาม้าตาเรือเลย เอาแค่วิวาทะปะคารมระหว่างท่านผู้นำกับ บก.ก็สุดยอดแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 26 ก.ค. 47 10:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มารู้จักสตาลินกันหน่อย ปกติเวลาพูดถึงสตาลิน ทุกคนก็จะร้องอ๋ออยู่แล้ว เพราะเขาเป็นผู้นำโซเวียตในยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่โดเด่นไม้แพ้ฮิตเล่อร์ เชอชิล หรือรูสเวลท์ หรือผู้นำดัง ๆ คนอื่นในยุคนั้น แต่ถ้าถามกันจริง ๆ ว่าแล้วเขามีประวัติความเป็นมาอย่างไร ส่วนใหญ่ก็มักจะไม่ค่อยทราบกัน เพราะสังคมโซเวียตไม่เหมือนสังคมตะวันตกที่บรรดานักข่าว นักเขียนจะออกมาลากไส้หรือสรรเสริญท่านผู้นำกันมั่ว ๆ ไม่ได้ ทุกอย่างต้องอยู่ในความควบคุมของรัฐ ประกอบกับเขาขึ้นครองอำนาจทั้ง ๆ ที่มีบทบาทในช่วงปฏิวัติบอลเเชวิกในฐานะผู้ใช้กำลังมากกว่านักทฤษฎีที่โดดเด่นอย่างเบนิน หรือทรอตสกี้ ทำให้ก่อนหน้าที่จะขึ้นมาเป็นผู้นำโซเวียตนั้น โลกไม่ค่อยรู้จักเขานัก สตาลินเกิดที่เมืองGori ซึ่งอยู่ในสาธารณรัฐจอร์เจีย เมื่อวันที่ 21 ธันวาคม 1879 นามสกุลของเขาจริง ๆ คือ Dzhugashvili (ใครออกเสียงถูกให้สิบบาท) มาเปลี่ยนเป็นสตาลินซึ่งมีความหมายถึง iron man ในภายหลังด้วยเหตุผลว่าเพื่อดูแข็งแกร่ง สมกับเป็นนักปฎิวัติ และฟังดูคล้าย ๆ เลนิน ที่เป็นผู้นำระดับตำนานดี ชีวิตวัยเด็กของเขาค่อนข้างลำเค็ญ ในตอนนั้นแม่เขาอยากให้เป็นนักบวช แต่เขากลับเลือกเส้นทางโจร เป็นเด็กเกเร ลักเล็กขโมยน้อย จนถูกจับส่งไปไซบีเรียในข้อหาขโมยม้า จนกระทั่งได้มีโอกาสร่วมงานปฏิวัติกับเลนินและทรอตสกี้ตั้งต่ปี 1903 แต่ก็ไม่ใช่ในฐานะนักทฤษฎี หรือผู้นำม๊อบ แต่จะเป็นพวกผู้นำกลุ่มที่ต้องใช้กำลังอะไรประมาณนั้น ทำให้ไม่น่าแปลกใจว่าทำไมทรอตสกี้ถึงปรามาสและไม่เคยคิดเกรงกลัวชายหนวดไม้กวาดคนนี้ในเชิงการเมืองเลย ทำให้ต้องตกเป็นเหยื่อรายแรกของสตาลินไป ตำแหน่งในพรรคของเขาเริ่มต้นขึ้นในปี 1922 หรือ 2 ปีก่อที่เลนินจะถึงแก่อสัญกรรม ในตำแหน่งเลขาธิการคณะกรรมการกลาง ซึ่งในช่วงที่เขาดำรงตำแหน่งนั้น ก็พยายามสร้างอิทธิพลให้กับตัวเองเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งเลนินก็ตระหนักถึงอันตรายนี้อยู่และพยายามลดอิทธิพลของเชา แต่ไม่ทัน เพราะมาตายเสียก่อน (พึ่งเป็นข่าวเมื่อวันสองวันนี้ว่าพิสูจน์แล้วว่าตายเพราะซิฟิลิส) ประเด็นความขัดแย้งอย่างเป็นทางการ หรือเหตุผลที่เอามาอ้างเพื่อบังหน้าการแย่งชิงอำนาจกันระหว่างสตาลินกับทรอตสกี้ ก็คือ แนวทางการดำเนินนโยบายต่างประเทศของโซเวียตในยุคหลังสงครามโลก ต้องเข้าใจตรงนี้ก่อนว่า ในฐานะประเทศแรกของโลกที่เป็นคอมมิวนิสต์ สิ่งที่โซเวียตต้องตระหนักมากที่สุด คือ ทำอย่างไรให้ประเทศสังคมนิยมแห่งแรกและแห่งเดียวนี้ดำรงอยู่ให้ได้ เพราะนอกจากทางทฤษฎีที่ขัดแย้งกับระบบทุนนิยมที่เป็นพื้นฐานของประเทศมหาอำนาจในยุคนั้นแล้ว ประวัติศาสตร์ของรัสเซียที่ผ่านมานั้น ต้องเผชิญกับศัตรูรอบด้าสน และถูกรุกรานถึงขั้นเกือบเสียบ้านเสียเมืองอยู่เสมอ หรือแม้กระทั่งถูกยึดครองไปเลยก็มี นับตั้งแต่ยุคมองโกเป็นใหญ่ รัสเซียก็ถูกยึดครองด้วยความโหดเหี้ยมถึง 200 กว่าปี หลังจากนั้นก็ถูกประเทศเพื่อนบ้านรุกรานอยู่เป็นนิจ ไม่ว่าจะเป็นสวีเดนในช่วงเข้มแข็งก็เคยเกือบจะพิชิตได้ทั้งประเทศถึง 2 ครั้ง ไม่นับเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่ไม่รู้ลืม เมื่อครั้งนโปเลียนมาพ่ายหิมะที่มอสโก ที่เป็นรอยด่างในประวัติของทั้งนโปเลียนและรัสเซียเอง หรือแม้กระทั่งในยุคนาซี ก็ฝ่าด่านเข้าไปได้เกือบถึงใจกลางมอสโก (ประโยคที่ชอบเอามาอ้างกัน คือ ทหารเยอรมันมองเห็นยอดโดมกลางกรุงได้ด้วยกล้องสองตาแล้วประมาณนั้น) สาเหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะสภาพภูมิศาสตร์ของรัสเซียช่างรู้เห็นเป็นใจเสียเหลือเกิน ตามแนวชายแดนไม่มีเทือกเขา แม่น้ำ ถิ่นทุรกันดาร หรือมหาสมุทร กั้นพรมแดนให้เลย จะมีก็แต่เพียง 2 นายพลผู้ยิ่งยง (ไม่ใช่ชูคอฟหรอกนะ) คือ นายพลฟรอสต์ กับ นายพลดิสแตนท์ (เป็นโจ๊กของตะวันตกเขาล้อรัสเซียกันครับ ช่วยฮึฮึกันหน่อย เขาหมายถึงว่าจอมทัพที่ป้องกันรัสเซียมาตลอดประวัติศาสตร์ไม่ใช่ไอ้นายทหารหน้าไหนหรอก แต่เป็นหิมะกับระยะทางที่ยาวไกลนั่นแหละ เพราะฉนั้น เมื่อยิ่งไปเป็นคอมมิวนิสต์ประเทศแรก ภาพของโวเวียตก็ยิ่งน่ากลัวว่าจะกลายเป็นประเทศส่งออกการปฏิวัติหรือเปล่า ซึ่งทรอตสกี้ก็มีแนวคิดอย่างนั้น คือ ส่งออกการปฏิวัติให้วุ่นวายไปให้หมดทั่วโลกเพื่อจะได้ไม่มีเวลาว่ายุ่งกับโซเวียต ขณะที่สตาลินเห็นตรงข้าม เขาคิดว่า หากทำอย่างนั้นจะยิ่งเร่งให้ชาติตะวันตกเข้ามารุมสกรัมโซเวียตมากกว่า เพราะกลัวการต้องมาเป็นคอมมิวนิสต์แบบโซเวียต เรื่องชื่อนั้น มันอย่างนี้ครับ เมื่อก่อนผมไม่ได้เป็นสมาชิก ใส่ชื่ออะไรก็ได้หมด มันก็สนุกดี แต่พอเป็นแล้ว ไม่ว่าจะใส่อะไรลงไปมันก็ประจานว่าไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก เป็นไอ้ สื่อศิลป นั่นแหละ ก็เลยชักเขิน ๆ ว่าเหมือนไปหลอกชาวบ้านเขา ก็เลยไม่เอาดีกว่า ใช่ชื่อเดียวเลย ไม่รู้หรอกว่า จริง ๆ แล้ว มันเป็น ที่ขั้นที่ค้นเรื่องได้ งั้นเอางี้แล้วกัน ตกลงว่าจะใช้ชื่อที่เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ เหมือนเดิม แม้ว่ามันจะประจานท่นโท่ว่าเป็นใครก็เถอะ ด้วยเหตุผลของการค้นตามชื่อ ส่วนเรื่องนั้น ตกลงใจแล้วครับว่าจะเขียนเกี่ยวกับโซเวียตไปเรื่อย ๆ จนถึงเปเรสตรอยก้านั่นเลย แต่คงจะเอาแค่หลัก ๆ ก็พอ ไม่ละเอียดเหมือนตอนปฏิวัติ แล้วระยะทางกว่า 70 ปีที่ผ่านไปนั้น โซเวียตไปเกี่ยวข้องกับสถานการณ์โลกที่สำคัญอะไรบ้างก็ค่อย ๆ แวะไปแล้วกัน แค่นี้ก็ยาวไปยันตอนที่ร้อยแล้ว จากคุณ : โจเซฟ (สื่อศิลป) - [ 27 ก.ค. 47 07:46:23 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ข้างบนนั้นเป็นข้อความที่จะเอามาโพสต์ตั้งแต่เมื่อวันศุกร์ที่แล้วครับ แต่เกิดสารพัดปัญหา เข้าไม่ได้สักที กระทั่งเมื่อเย็นวานก็ไม่ได้ (ไม่เกี่ยวกับระบบหรอกครับ แต่ลืมเอาแผ่นมา) วันนี้ก็เลยลงให้ซะเลย ส่วนชื่อก็ทำตามคำเรียกร้องแล้ว ดูทะแม่ง ยังไงไม่รู้ที่ชื่อข้างหน้ากับในวงเล็บไม่เหมือนกัน เหมือนคนโกหกแล้วถูกจับได้ยังงั้นแหละ แต่เห็นบอกว่าเอาไว้เป็นจุดค้นหา ก็ไม่ว่ากันครับ จากคุณ : ทรอตสกี้ (สื่อศิลป) - [ 27 ก.ค. 47 07:48:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 งั้นก็เป็นอันว่าเสร็จเรา.. เล่าเรื่องรัสเซียต่อไปเรื่อยๆพร้อมทั้งแวะไปหาสถานการณ์โลกได้ด้วย (ตื้อเท่านั้นที่จะอยู่ครองโลก ยังใช้ได้เสมอ) แต่มีบ่นๆ นิดหน่อย เรื่องนามแฝงที่ร้องขอนั้น ถือซะว่ามันเป็นเอกลักษณ์ นะคะ ไม่ต้องคิดมาก ป๋า ชช ยังเห็นด้วยเลย.. แต่ถึงแม้จะไม่มีชื่อล๊อกอิน กำกับ ก็แยกแยะออกนะคะ ว่าใครเป็นคนเล่า ยังไงก็หลบไม่พ้น อิ อิ อิ จากคุณ : จบจากรัสเซีย ไปหาป๋า ซูแน่นอน (กาสะลองบานแล้ว) - [ 27 ก.ค. 47 10:34:10 ]

ความคิดเห็นที่ 6 "จอมทัพที่ป้องกันรัสเซียมาตลอดประวัติศาสตร์ไม่ใช่ไอ้นายทหารหน้าไหนหรอก แต่เป็นหิมะกับระยะทางที่ยาวไกลนั่นแหละ" มีจอมทัพอยู่แค่คนเดียว ที่พาทหารนับแสนนับหมื่น ตะลุยเข้ากระทืบได้ทั่วแผ่นดินรัสเซีย คนผู้นั้นคือ บาตู จอมทัพแห่งมองโกล รุกเข้าไปจนถึงแผ่นดินบูดาเปสในปัจจุบัน ตอนนั้นยุโรปดวงดีมาก ที่โอกาได ข่านใหญ่ตายซะก่อน ที่บาตูจะรุกเข้ายุโรปไปลึกกว่านี้ ความตายของโอกาไดทำให้บาตูรีบกลับแผ่นดินเกิด เพราะกลัวโดนศัตรูทางการเมืองเลื่อยขาเก้าอี้ ไม่งั้น ประวัติศาสตร์ยุโรปก็อาจจะเปลี่ยนแปลงไปมากกว่านี้ แต่ไม่ได้หมายความว่า บาตู เก่งกว่านโปเลียนรึเหล่านายพลนาซีนะฮับ ตอนนั้น แผ่นดินรัสเซียยังเป็นแค่บ้านป่าเมืองเถื่อน บ้านเมืองไม่มีความเป็นหนึ่งเดียว ประชากรไม่เยอะเท่ายุคหลังๆ เหล่า Prince ทั้งหลายก็มีแต่แยกย้ายกันสู้ กองทัพรัสเซียที่รบกับมองโกล อย่างดีก็มีทหารแค่ 20000 คน แต่ฝ่ายมองโกลนั่นเล่า...เป็นแสนๆ จากคุณ : เมธาวดี - [ 27 ก.ค. 47 14:17:09 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ใช่ว่ามองโกลอาศัยพวกมากเอาชนะอย่างเดียวนะครับ ถ้าจำไม่ผิด (เพราะไม่มีหนังสืออยู่ใกล้มือ) หลังจากเจงกิสข่านย่ำเมืองต่างๆ ในอาฟกานิสถานราบแล้ว เซลุย (คนที่เป็นพี่น้องร่วมสาบานกับก้วยเจ๋ง) และอาจารย์เจอเป (คนที่ก้วยเจ๋งเคยช่วยไว้ตอนเด็ก) อยากรู้ว่าอีกฟากนึงของทะเลสาบที่อยู่แถวนั้นมีอะไร เลยขออนุญาตเจงกิสข่าน นำทหาร 20,000 นาย (ไม่ยืนยันเรื่องตัวเลข) ออกเดินทางวนรอบทะเลสาบ (หลายพันกิโลเมตรเหมือนกันนะ) แล้วตีเมืองตามรายทางไปด้วย มีครั้งนึงที่เจอกับกองกำลังผสมของรัสเซีย ที่มีกว่า 80,000 (จำตัวเลขแน่นอนไม่ได้อีกเหมือนกัน แต่มากกว่ามองโกลพอสมควรแน่ๆ) ที่ส่งมารับมือกองทัพลึกลับที่ไม่มีใครรู้จัก ผลคือกองทัพรัสเซียแตกยับเยินครับ แล้วก็กลับไปรวมกับทัพของเจงกิสข่านเพื่อกลับมองโกล นี่เป็นครั้งแรกที่มองโกลออกมาชิมลางแถบเอเชียกลาง ก่อนโอกาไดข่านจะนำทัพไปตียุโรปและรัสเซียอีกครั้งครับ ความจำมันเลอะๆ เลือนๆ ถ้ามีอะไรผิดขออภัยด้วยครับ จากคุณ : @(-_-)@ - [ 27 ก.ค. 47 17:05:41 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไหน ๆ ก็ย้อนยุคกันแล้ว ก็ช่วยต่อเลยแล้วกันครับ ช่วงนี้สถานการณ์คอมพ์ผมมันขึ้น ๆ ลง ๆ เอาแน่ไม่ได้ งั้นฝากเรื่องของรัสเซียที่ตกเป็นเมืองขึ้นของมองโกลไป 200 กว่าปีจนต้องย้ายเมืองหลวงหนีจากเคียฟมามอสโกให้ช่วยกันอนุเคราะห์เลยแล้วกันนะ เอาไว้คอมพ์ผมแน่นอนแล้วจะกลับเข้ามารายงานตัวตามปกติ จากคุณ : เคียฟ (สื่อศิลป) - [ 27 ก.ค. 47 17:46:21 ]

ความคิดเห็นที่ 9 .......ในยุคนั้นของรัสเซียผมไม่อยากเชื่อ ว่าทางฝ่ายรัสเซียจะรวมทหารได้เกือบแสน  เพราะรัสเซียในตอนนั้น อย่างที่เรียน ก็คือยังมีความล้าหลังมาก  เมืองที่ใหญ่ที่สุดในแผ่นดินรัสเซียคือเมืองเคียฟ  ซึ่งยังเทียบไม่ติดอันดับเมืองที่มีความหนาแน่นของประชากรในเมืองของยุโรปอื่นๆเลยครับ ประการที่สำคัญ  ตอนนั้นรัสเซียก็ไม่มีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน  ถึงจะเพิ่งรวมประเทศกันได้ แต่อำนาจของพระราชาก็ไปไม่ไกลจากเมืองหลวงเท่าไหร่  ดินแดนอื่นๆก็อยู่ใต้การปกครองแบบฟิวดัลใต้อำนาจของเหล่าปรินซ์ๆทั้งหลาย  แผ่นดินที่เรียกว่ารัสเซียก็ไปได้แค่บริเวณด้านตะวันตกของแผ่นดินรัสเซียในปัจจุบันเท่านั้น     ผมเองเห็นว่า ทัพม้ามองโกล คือ ทหารที่เก่งที่สุดในโลกยุคกลาง  แต่กระนั้น ก็อย่าลืมว่า ทัพม้ามองโกล มีข้อได้เปรียบทางธรรมชาติ ที่กองทัพอื่นไม่มี  คือมีม้ามองโกลที่แข็งแกร่ง ทนได้ทุกสภาวะอากาศ ทนทานต่อโรคต่างถิ่น  และทหารมองโกลก็เป็นชาวเร่ร่อน  ไม่มีความยึดติดกับถิ่นฐานมากเหมือนกับทหารของชนชาติอื่นๆ ที่มีปัญหาขวัญกำลังใจตกต่ำยามรบไกลๆ อีกประการแห่งความสำเร็จของชาวมองโกลในยุโรปคือ อุปสรรคน้อย  โดยเฉพาะแผ่นดินยุโรปตะวันตก ที่แผ่นดินในบริเวณนี้ มีชุมชนที่หนาแน่นพอที่จะเรียกได้ว่าเมืองมีไม่กี่แห่ง  แถมแผ่นดินรัสเซียก็เพิ่งจะเป็นประเทศได้ไม่ถึงสองร้อยปี  แล้วก่อนหน้านั้นก็โดนพวกโนแมดเผ่าอื่นย่ำเมืองเคียฟมาแล้ว (น่าจะเป็นพวกซินเธียนส์) และที่สำคัญการบุกเอเชียกลางกับแผ่นดินรัสเซียนี่...มันห่างกันเกือบ 20 ปีนะครับ   แล้วที่สำคัญ  ในยุคนั้น อำนาจอธิปไตยของรัสเซีย ยังมาไม่ไกลนะครับ ขนาดในยุคของอิวานที่ 3 ซาร์คนแรกของรัสเซีย หลังพ้นอำนาจมองโกลมาได้ร้อยกว่าปี ในปี 1462 ประเทศรัสเซียของพี่แกยังไม่ไปไม่พ้นฝั่งแม่น้ำโวลก้าเลยด้วยซ้ำ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 47 22:06:09 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ค. 47 21:18:40 จากคุณ : เมธาวดี - [ 27 ก.ค. 47 21:12:40 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อีกเรื่อง ผมว่าที่ย้ายเมืองหลวงจากเคียฟไปมอสโควนี่ คงไม่ช่ายเพราะหนีมองโกลมั้งคุณสื่อศิลป์ เพราะดูแผนที่แล้ว เมืองเคียฟนี่ มันไกลจากมองโกลมากกว่ามอสโควนะฮับ ผมว่า...น่าจะเป็นเพราะบังเอิญว่า เจ้าเมืองมอสโคว เป็นคนที่มีอำนาจมากพอที่จะแข็งขืนมองโกลได้มากกว่า ส่วนเมืองเคียฟนั้น หมดสภาพการเป็นเมืองหลวงของแผ่นดินรัสเซียไปเรียบร้อย เพราะโดนเจงกีสข่าน เผาราบเป็นหน้ากลองจนไม่เหลือหรอร่องรอยของความเป็นอู่อารยะธรรมของรัสเซียแล้วครับ เรื่องทั้งเรื่อง คงต้องย้อนไปที่เสด็จทวดของ อิวานที่ 3 คือ ปริ๊นซ์ ดิมิทรี ดอนสคอย ที่ต้นตระกูลของแกได้รับการแต่งตั้งจากมองโกลให้มีอำนาจเก็บส่วยจากเจ้าเมืองต่างๆในรัสเซียรวมทั้งเมืองอื่นๆในยุโรปที่อยู่ใต้อำนาจของมองโกลไปถวายให้เจ้ามองโกลมาตั้งแต่แรก แน่น้อน...เปอร์เซ็นต์ทั่นก็ต้องได้เป็นค่าเหนื่อยเก็บส่วย อำนาจของแกก็ต้องมีมากที่สุดในเหล่าปรินซ์แห่งเมืองอื่นๆเป็นทำมะดา พอมาในสมัยของปริ๊นซ์ดมิทรี อำนาจทางการเงินทั้งหลายก็มาแปรผันเป็นอำนาจทางทหาร และพวกมองโกลก็เริ่มเสื่อมอำนาจด้วยว่าไร้ผู้นำที่มีอำนาจพอที่จะรวมชนเผ่าหลายๆกลุ่มให้เป็นหนึ่งเดียวดังอดีต (ตอนนี้มองโกลโดนจูหยวนจางเตะกระจุยออกจากจีนมาได้เกือบร้อยปีแร้วครับ) ปรินซ์ดมิทรีได้ที ก็ทำฮึดฮัดกับพวกมองโกล จนได้เกิดสงครามที่แม่น้ำดอน ในปี 1380 และเอาชนะพวกมองโกลได้ในที่สุดครับ หลังจากนั้น รัสเซียก็ไม่จ่ายส่วยให้มองโกลอีกเลย แต่กระนั้น อำนาจของแก ก็ยังไม่มีมากมายพอที่จะประกาศตัวเป็นเจ้าแผ่นดินรัสเซียอยู่ดี ดังนั้น ประวัติศาสตร์ช่วงนี้ของรัสเซีย มันก็ยังว่างๆ มะมีพระเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินฮับ ตัวดมิทรีก็ยังไม่มีวาสนาได้นั่งแท่นกษัตริย์ แต่ว่า ทั้งตัวแกและลูกๆหลานๆ ก็ช่วยกันขยายขอบเขตอำนาจของปริ๊นซ์แห่งมอสโควไปได้ทีละเล็กทีละหน่อย จนกระทั่ง รุ่นของอิวานที่ 3 นี่แหละครับ ที่เห็นว่าเหล่าเจ้าเมืองทั้งหลายซูฮกให้แล้ว ก็ค่อยประกาศตัวว่า ตรูนี่แหละโฟ้ย เจ้าแผ่นดินรัสเซีย ชื่อว่า อิวานที่ 3 แล้วแต่งตั้งตำแหน่งใหม่ ซาร์แห่งรัสเซีย เปิดศักราชใหม่ของแผ่นดินรัสเซีย ยุคพระเจ้าซาร์ครับพ้ม จากคุณ : เมธาวดี - [ 27 ก.ค. 47 22:00:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไหนๆก็ไหนๆ เล่าเรื่องมองโกลตอนเริ่มบุกเอเชียกลางเป็นของแถมแล้วกัน เจงกีสข่านหลังจากพิชิตซีเซี่ยและรุกคืบเข้าเมืองจีนยุคราชวงศ์ซ้องไปได้จนถึงเมืองปักกิ่งแล้ว ก็เริ่มหาเรื่องระรานชาวบ้านในบริเวณเอเชียกลาง คือบริเวณคาซักสถานจนถึงอัฟกานิสถานในปัจจุบัน ซึ่งตอนนั้นในปี 1218ปกครองด้วยเจ้าอิสลามโดย ชาห์โมฮัมเหม็ด (อย่าแผลงเสียงเด็ดขาด!) เจงกีสข่านส่งสาส์นไปว่า ให้ยอมรับตูเป็นเจ้าแผ่นดินซะดีๆ ชาห์โมฮัมเหม็ดเหมือนหมูไม่กลัวน้ำร้อน แถมส่งศีรษะฑูตมองโกลเป็นของแทนบรรณาการ เท่านั้นแหละ เจงกีสข่านได้ทีเปิดสงครามที่เอเชียกลางทันที ใช้เวลาแค่ 3 ปี ทัพม้ามองโกลก็ย่ำทั่วเอเชียกลาง เข่นฆ่าและเผาทำลายเมืองไม่เหลือซาก และที่เมืองบัคคาร่า เมืองสุดท้ายชายขอบเอเชียกลาง เจงกีสข่านได้ประกาศศักดาให้ชาวมุสลิมรู้ว่า...ส่งตรงจากนรกคืออะไร.... อย่างที่ทราบ ธรรมเนียมรบมองโกลคือ เมืองไหนแข็งขืน คนทั้งเมืองโดนฆ่าไม่เหลือ บ้านเมืองถูกเผาทำลาย ประชากรเมืองบัคคาร่า โดนสังหารหมู่ทั้งสามหมื่นคนในคราวนั้น เจงกีสข่านเห็นชาวบ้านที่เหลือรอดจากการสังหารหมู่ ปีนขึ้นยอดสุเหร่าประจำเมือง ประกาศแก่ชาวเมืองทั้งหลายว่า..... "พวกเมิง! พวกเมิงก็ล้วนเคยทำบาปหนามาแล้วใช่มั้ย? ถ้ามาถามกรูว่ากรูรู้ได้ไง กรูก็จะบอกพวกเมิงทั้งหลายว่า กรูนี่แหละ กรูนี่แหละเป็นโทษทัณฑ์จากพระเจ้า ถ้าพวกเมิงไม่เคยทำบาปหนามาก่อน พระเจ้าเมิงก็ไม่ส่งกรูมาฉิบหายพวกเมิงแบบนี้หรอกเฟ้ย" จากคุณ : เมธาวดี - [ 27 ก.ค. 47 22:40:57 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จะยกหนี หรือย้ายหลบ ตั้งใหม่ ยังไงนี่เชิญตามสะดวกครับ คงไม่มีข้อโต้แย้งอะไรหรอก ผมไม่สันทัดกับเรื่องประวัติศาสตร์โบราณยุคอาณาจักรเท่าไร อย่าว่าแต่รัสเซียไกล ๆ เลย แค่อยุธยาผมยังไล่ราชวงศ์ไม่ถูกเลย (จริง ๆ นะเนี่ย) พึ่งจะมารู้ว่าอู่ทองกะบ้านพลูหลวงเขาไม่ถูกกันก็เมื่อดูสุริโยทัยยยยยยยยย นี่เอง อย่างเดิมครับ วันนี้คอมพ์ก็ยังเดี้ยงสนิท เห็นช่างมันเดินหลังไว ๆ แล้ว แต่ไม่รู้เมื่อไรจะถึงคิวเครื่องผม ทั้ง ๆ ที่มีต่อเน็ตไม่ได้เหลือแค่ 3 เครื่องเท่านั้นแหละ มันซ่อมไม่เสร็จสักที แถมยังเจอพวกเอาเครื่องที่บ้านมาฝากซ่อมอีก จะบ้าตาย เพราะฉนั้น ขออนุญาตอู้สักหนึ่งกระทู้ครับ ให้คุณเมฯ เขาบรรเลงเรื่องกองทัพม้ามองโก กะอดีตซาร์ทั้งหลายไปก่อนนะครับ เผื่อฟลุก ผมจะได้ย้ายเก้าอี้มาเป็นคนอ่านกะเขาบ้าง ไหน ๆ ก็ครบ 50 กระทู้ ครึ่งทางแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 ก.ค. 47 11:34:43 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โอ๊ะ...ไม่ได้ครับคุณสื่อศิลป์ คนดูเค้ามาปูเสื่อรอพระเอกลิเกออกโรงตั้งนานแล้ว เดี๋ยวผมทะเล่อทะล่าออกไปจะโดนกระป๋องน้ำเขวี้ยงหัวเอา แต่พูดเรื่องประวัติศาสตร์โบราณ ผมก็อาการหนักกว่าคุณสื่อศิลป์อีกครับ เพราะอู่ทองกับบ้านพลูหลวงนี่ ผมก็เพิ่งรู้เอาจากปากคุณสื่อศิลป์นี่แหละ ว่ามันเกี่ยวกับสุริโยทัย แม๋....ครือว่าดูหนังสุริโยทัย มะได้กะเก็บเกี่ยวความรู้อ่ะ กะดูฉากรบๆฟันๆกันเท่านั้นเอง แต่พอเห็น LOTR 3 เท่านั้นแหละ ลืมสุริโยทัยไปเลย แหะๆๆๆ อย่าว่ากันเน้อ ก็มันอลังกว่าอ่ะ แหม่....ผมล่ะช้อบชอบ ฉากช้างยักษ์ของพวกออร์ก กะฉาก Catapult ขนาดมหึมา ที่ทั้งสองฝ่ายสับกันโยนเข้าใส่ แต่ที่ติดใจที่สุด คือฉากกองทัพออร์กประสานตัวใช้โล่ป้องกันเดินฝ่าห่าลูกธนู แหม่...นึกภาพกองทัพซีซ่าร์ตีพวกกอลล์แตกกระเจิงเรยแฮะ แต่ตอนนี้ก็มันส์นะ ซีซ่าร์ลุ้นตัวโก่งเลยอ่ะ ประมาณ ว่า ตีให้แตกนะเมิงๆๆ ม่ายงั้นตูจบเห่... อ้าว นอกเรื่องอีกแระ ขออำภัย จากคุณ : เมธาวดี - [ 28 ก.ค. 47 21:38:09 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ช่างเค้าคงรู้มังคะว่าเครื่องนี้เอาไว้ส่งงานราษฎ์อย่างเดียวงานหลวงไม่ค่อยได้ส่ง เค้าก็เลยเก็บเอาไว้เป็นรายการสุดท้าย แบบว่าใครรอได้ก็รอ ใครรอไม่ไหวก็หนีไปเองแหละ อิ อิ อิ ไฮสปีด บริษัทไหนกันคะเนี่ย ทำไมถึงบริการได้เชื่องช้าสมใจพระเดชพระคุณดีเหลือเกิน (กะจะอู้ทั้งกระทู้เลยเหรอ) จะได้ไม่ต้องใช้บริการ  บริษัทเต่าเรียกพี่ จะย้ายหลบย้ายหนีคงไม่ทันการแล้วละคะ  ก็สำนวณเด็กช่างกลยกพวกตีกัน เอ๊ย! ไม่ใช่ค่ะ ข่านใหญ่แห่งเอเชียกลางบู๊ล้างผลาญจู่โจมแบบสายฟ้าแลบแบบนี้ ตั้งหลักแทบไม่ทัน ทีแรกนึกว่าเข้ากระทู้ผิด "รอพระเอกลิเกออกโรง" เปรียบเปรยได้ดีจัง  งั้นตอนนี้ก็แสดงหน้าม่านสลับฉากไปก่อนก็แล้วกัน นะ นะ ไม่มีใครปาป๋องน้ำใส่หรอกแถวนี้ไม่มีจิ๊กโก๋ (มั๊ง)  เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเป็นขวัญใจสาวเกาหลี อิ อิ อิ แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 47 09:52:43 จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 29 ก.ค. 47 09:51:29 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขออภัยครับ  ขอแก้ข้อมูลเรื่อง มองโกล 20000  รัสเซีย 80000  คนที่ไปกับเจอเป  ไม่ใช่ เซลุย (จริงๆ แล้วก็จำผิดอีก คนนี้ชื่อ ทัวลุ้ย ต่างหาก) แต่เป็นแม่ทัพอีกคนชื่อซูเบได ครับ ย่อหน้านี้ยกมาจาก national geographic ฉบับภาษาไทย เดือน สิงหาคม 2546 (หน้า 161) ครับ "เมื่อไปถึงทะเลแคสเปียน  แม่ทัพผู้กล้าทั้งสองใคร่รู้ว่าดินแดนที่อยู่เลยทะเลนี้ออกไปจะเป็นอย่าไร  ในสมัยนั้นชาวยุโรปและมองโกลต่างเป็นคนแปลก หน้าซึ่งกันและกัน  แม่ทัพทั้งสองนำรี้พลจำนวน 20,000 นายออกไปลาดตระเวน  ระหว่างทางสามารถเอาชนะกองทัพในจอร์เจียได้ 2 กองทัพ จาก นั้นก็ข้ามเทือกเขาคอเคซัสในช่วงฤดูหนาว และตีทัพชาวเติร์กที่รวมตัวกันต่อสู้จนแตกพ่าย ขณะที่ทัพมองโกลเข้าปล้นทำลายตามชนบทนั้น ข่าวการ โจมตีก็แพร่สะบัดไปถึงเขตต่างๆ ของรัสเซีย ซึ่งในขณะนั้นยังไม่รวมกันเป็นปึกแผ่น บรรดาเจ้าเมืองพากันรวบรวมกำลังพลได้ 80,000 นาย และยก ทัพมารับมือกับฝ่ายมองโกลที่แม่น้ำคัลคาเมื่อปี 1223 พลธนูมองโกลขี่ม้าเข้าประจันหน้ากับข้าศึก พร้อมกับระดมยิงธนูเข้าใส่อย่างไม่ขาดสาย เจ้าเมืองบางคนนำทัพโจมตีอย่างรีบร้อน แต่แล้วก็เห็นพลธนูของตนหายไปในม่านควันที่ฝ่ายมองโกลจุดไฟขึ้นเพื่ออำพราง สุดท้ายจึงได้รู้ว่าเบื้องหลังหมอกควันนั้นหาใช่พลธนูติดอาวุธเพียงน้อยนิดไม่ หากแต่เป็นทหารม้าที่มีทั้งหอก ดาบ และคทา เป็นอาวุธครบมือ สุดท้ายทหารรัสเซียก็แตกพ่ายไม่เป็นขบวน เจอเปและซูเบไดนำทัพทหารมองโกลรุกคืบต่อไปทางตะวันออกจนถึงบริเวณริมฝั่งแม่น้ำโวลกา และทำศึกอีก 2 ครั้ง ก่อนจะไปสมทบกับทัพเจงกิสข่าน ณ ทุ่งหญ้ากึ่งทะเลทรายในเอเชียกลาง ขุนศึกทั้งสองขี่ม้าเป็นระยะทางราว 12,800 กิโลเมตรรอบทะเลแคสเปียน พร้อมกับปราบศัตรูที่ต่อต้านไปในระหว่างทาง" หลังจากนี้ก็ยกทัพกลับไปปราบซีเซี่ย (รอบสอง) ครับ คุณสื่อศิลปครับ  ในสุริโยไทนี่ อู่ทอง กับสุพรรณภูมิไม่ใช่เหรอครับ แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 47 10:16:11 แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 47 10:06:11 จากคุณ : @(-_-)@ - [ 29 ก.ค. 47 10:00:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่อ ถ้างั้นก็คงเป็นแบบคุณว่าล่ะครับ เพราะตอนแรกนึกว่ามองโกลนำทัพจากเอเชียกลางแล้ววกขึ้นเหนืออ้อมคอเคซัสเลย เพราะมันมะมีอ่า แต่จากที่คุณว่ามา ก็คล้องกับที่ผมมีครับ เพราะในปี 1223 ทัพมองโกลก็ยกทัพจาก Gloden Hord ตีลงใต้วกเข้าเปอร์เซียรวมกับทัพของเจงกีสข่านที่กำลังตีเข้าเปอร์เซียได้พอดี แต่เรื่องทัพรัสเซียรวมกันได้ 80000 ท่าจะจริงอย่างคุณว่า เพราะข้อมูลอื่นๆ มันก็คล้องกันกับเอกสารต่างๆด้วยล่ะครับ เรื่องขวัญใจสาวเกาหลีนั้น อย่าพูดเลยคุณดอกปีบ เพราะมันห่างไกลความเป็นจริงสิ้นดี ทั้งที่ใจอยากเป็น (รูปสมบัติที่บิดามารดาให้มาไม่เอื้ออำนวย) แต่ไม่มีโอกาสได้เป็น นี่เมลล์ยาฮู้ก็โดนยกเลิกแล้ว เมลล์เพื่อนๆที่เก็บไว้ในนั้นก็พลอยสาปสูญไปหมด เอ้อออ ว่างๆต้องโทไปหาหน่อยแล้ว ไม่รู้เปลี่ยนเบอร์รึเปล่า จากคุณ : เมธาวดี - [ 29 ก.ค. 47 12:03:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 วันนี้คอมพ์ยังเดี้ยงสนิทเหมือนเดิมครับ ไม่รู้เวรกรรมอะไรมาเจอช่างระดับมือโปร สุดยอดแห่งยุคเข้า ยิ่งซ่อมยิ่งเสื่อมไปเรื่อย ป่านนี้จนจะครบเดือนแล้ว พ่อเจ้าประคุณทูลหัวยังทำให้คอมพ์บนโต๊ะผมต่อเข้าเน็ตไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าเป็นแผนของเจ้านายหรือเปล่า ที่ไม่อยากให้ผมใช้เวลางานเข้าพันทิพ เดี๋ยวต้องสืบ ถ้ารู้แน่ละก็ เตรียมเจอกันที่ศาลโลกได้เลย กะเอาแบบน้องตั๊กประมาณนั้นเลยแหละ แก้ตัวเสร็จแล้วก็เข้าเรื่องต่อ อย่างที่บอกว่า เรื่องรัสเซียยุคโบราณ ผมขอโอนสัมปทานให้คุณเมฯไปเรียบร้อยแล้ว ส่นเรื่องชีวิตส่วนตัวของพ่อหนวดไม้กวาด ที่เจ๊ฯรับประกันว่าเน่าสนิทเสียยิ่งกว่าละครค่ายหลายสีนั้น ก็ขอยกให้เจ๊ฯท่านบรรเลงให้ด้วยแล้วกัน เพราะดูตัวอย่างเรื่องของพ่อหนวดจิ๋มแล้ว ผมน่าจะมือไม่ถึงไปเทียบเคียงกับเจ๊ฯเขาได้ ก็ขอเจียมเนื้อเจียมตัว ขอแค่เรื่องราวที่เกี่ยวกับการเมืองสมัยใหม่หน่อยแล้วกัน อายุยังน้อยก็อย่างนี้แหละ อะไรที่เก่า ๆ แก่ ๆ มาก ๆ ก็มักจะตกอยู่ในภาวะ “เกิดไม่ทัน” ไปหมด ต้องไปขอแรงเหล่าบรรดาท่าน ๆ ที่”เกิดทัน” มาช่วยอีกแรง ทีแรกว่าจะเอาเรื่องของรัสเซียเมื่อครั้งแพ้ทัพเรือญี่ปุ่น ซึ่งเป็นต้นเหตุแห่งความเสื่อมของราชวงศ์ซาร์ และเป็นการจุดประกายให้กับการปฏิวัติได้เริ่มต้นเมื่อปีนั้น แต่มานึกดูอีกที น่าจะไล่ไปช่วงสตาลินขึ้นครองอำนาจและหวกล้างฝ่ายตรงกันข้ามจนแทบไม่เหลือคนดีศรีมอสโก เอาไว้รับมือเยอรมันเลย จะดีกว่า คิดไปคิดมา มัยก็ยืดเยื้อยาวนานทั้งคู่ แถมเขียนแบบแห้ง ๆ มันจะไม่มันส์ อารมณ์ไม่ต่อเนื่อง ขาดแรงบันดาลใจ (จะได้ดูเหมือนติ๊สหน่อย) ก็เลยว่าจะเอาไว้รอชาติหน้าตอนบ่าย ๆ ที่ไอ้ช่างเทวดามันแก้คอมพ์ให้ผมได้สักที แล้วค่อยมาว่ากันด้วยเรื่องสด ๆ ไหลซิบ ๆ แบบนั้นกัน ตอนนี้ก็เอาของแห้งว่าด้วยเรื่องพรรค และรัฐ รวมทั้งหน่วยสืบราชการลับของโซเวียตไปเป็นพื้นฐานเพื่อความเข้าใจที่ตรงกันก่อน เพราะเดี๋ยวเวลาพูดถึงการเมืองของโซเวียตจะได้เห็นตรงกันว่า กลไกไหนมันทำงานยังไง ถึงออกมาเป็นยังงี้ไปได้ เริ่มที่ระบบการปกครองของโซเวียตก่อนนะครับ สหภาพโซเวียตอันกว้างใหญ่ไพศาลนั้นประกอบไปด้วยสาธารณรัฐจำนวน 15 รัฐ ซึ่งแต่ละรัฐจะมีอำนาจเป็นเอกเทศในระดับหนึ่ง อำนาจทางการเมืองแบ่งออกเป็นรัฐและพรรค ในทางรัฐธรรมนูญแล้วอำนาจเท่าเทียมกัน แต่ในทางปฏิบัติยุคคอมฯเฟื่องฟู พรรคเท่านั้นที่มีอำนาจใหญ่ยิ่งสูงสุด มาทำความรู้จักโครงสร้างของ “พรรค” กันดีกว่า พรรคคอมมิวนิสต์โซเวียตนั้น เป็นสถาบันสำหนับอภิสิทธิ์ชนโดยแท้ เพราะเมื่อนับสมาชิกกันแล้ว จะมีจำนวนเพียงแค่ 5 เปอร์เซนต์เท่านั้น เมื่อเทียบกับจำนวนประชากรทั้งหมด เพราะมีอยู่พรรเดียว ไม่ต้องไปแย่งกะใคร ยังไงก็ได้เป็นรัฐบาลแหงม ๆ อยู่แล้ว ไอ้เรื่องไปเที่ยวตระเวนล่ารายชื่อสมาชิกพรรคแถวทุ่งนาป่าเขาอะไรประมาณนั้นเลยไม่มี มีแต่จะแย่งกันเป็นสมาชิกแบบเอาเป็นเอาตาย เพราะหากใครได้เป็นสมาชิกก็จะได้รับสิทธิพิเศษมากมาย (นี่ว่าเฉพาะช่วงยังเป็นโซเวียตนะครับ เพราะหลังกรุงแตกแล้วนี่ บัตรสมาชิกพรรคมีแต่ถูกแย่งกันเอาไปเผาทิ้ง โครงสร้างของพรรคนั้นเป็นรูปกรวยครับ คือ ข้างล่างกว้าง แล้วเรียวขึ้นไปเรื่อย ๆ จนเป็นยอดปลายแหลมในที่สุด คำว่า ข้างล่างกว้างก็เพราะหน่วยขององค์กรขั้นล่างสุดนั้นจะเป็นพวกรัฐกิจต่าง ๆ เช่น โรงงาน เหมือง นารวม สถาบันการศึกษา ฯลฯ จะมีศัพท์เรียกพวกนี้ว่าหน่วยย่อย หรือ cell ตรง ๆ นี่แหละครับ ถัดจากหน่วยย่อยขึ้นไปก็จะมีคณะกรรมาธิการคอยดูแลหน่วยย่อยนั้น ๆ อีกทีนึง เรียกว่า สำนักงาน หรือ Bureau โดยมีสำนักเลขาธิการ Secretariat เป็นฝ่ายบริหาร คณะกรรมการธิการพรรคมีอำนาจในการออกกฎข้อบังคับและใช้อำนาจทางการบริหารต่อหน่วยย่อย เช่น เขต เมือง ภาค ส่วนองค์กรสูงสุดของพรรคคอมมิวนิสต์ตามที่ได้ระบุไว้ในรัฐธรรมนูญ คือ สภาพรรค หรือ Party Congress ซึ่งเป็นที่รวมของผู้แทนจากทุกสาธารณรัฐมาประชุมกันเพื่อเลือกคณะกรรมาธิการกลางแห่งสหภาพรวม all union central committee ซึ่งจะต้องประชุมกันอย่างน้อย 3 ปีต่อครั้ง (นักการเมืองไทยได้ยินแล้วคงชอบใจขอย้ายไปเลือกตั้งที่โซเวียตกันบ้างแหละ แหมอะไรกัน 3 ปีครั้ง ) แต่ก็อย่างว่า สภาไหนก็เหมือน ๆ กัน คือ มักจะทำหน้าที่เป็นตรายางซะมากกว่าจะมามีอำนาจกันจริง ๆ จัง ๆ อย่างน้อยก็ในช่วงที่สตาลินครองอำนาจนั้น เขาไม่สนใจการประชุสภาพรรคเลย ปล่อยให้ผ่านวาระไปถึง 2 ครั้ง ทำให้โซเวียตไม่มีการประชุมสภาพรรคที่ถือว่าเป็นองค์กรสูงสุดตามกฏหมายรัฐธรรมนูญถึง 13 ปี เดี๋ยวค่อยมาว่ากันต่อด้วยเรื่อง โปลิตบูโรครับ ถ้าคอมพ์ทั้งออฟฟิศไม่เจ๊งบ๊งไปเสียก่อน ของแบบนี้อ่านเยอะ อ่านนานไม่ได้ครับ มันพาลจะมองหาหมอนมาหนุนหัวเสียเรื่อยเชียว จากคุณ : มอโลตอฟ (สื่อศิลป) - [ 30 ก.ค. 47 08:04:59 ]

ความคิดเห็นที่ 18 บริษัทเน๊ตเขาไม่ห่วยหรอกครับ มันไฮ สปีดขึ้นจริง ๆ แต่ที่ห่วยนะช่างที่ออฟฟิศผม จนป่านนี้แล้วมันยังต่อให้เครื่องใช้ข่ายเน๊ตให้ครบทุกเครื่องไม่ได้เลย แล้วที่ซวยก้คือ ผมดันไปนั่งคนละชั้นกับผุ้จัดการเขา มันเลยไปทำคอมพ์ที่ชั้นผุ้ใหญ่ก่อน ผมมันผุ้น้อยก็เลยยังเดี้นงทั้งชั้น ไปบอกเขาก้งั้น ๆ เพราะเขาไม่ได้เดือดร้อนด้วยนี่ ยังใช้ได้เหมือนเดิม อย่างมากก็ด่าช่างให้เราฟัง ซึ่งช่างมันไม่ได้ยินหรอก ผมสิเต็มสองหูเลย อย่างข้างบนนี่ก็พิมพ์ไว้เมื่อวาน กะจะแวบมาลงซะหน่อย ก็ไม่ได้อีก เพราะคนอื่นเขาใช้อยู่ก็เลยยาวมาตอนเช้านี่แหละ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ก.ค. 47 08:08:01 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้ากะจะดังแบบน้องตั๊ก น้องแนท ต้องมีของดีๆมาโชว์ด้วยนะคะ ถ้าไม่มีโชว์ไม่มีวันดังเด็ดขาด.. เชื่อซิ! โครงสร้างสภาแบบนี้หรือเปล่าคะ ที่เค้าเรียกว่าสภาเปรสิเดียม อย่างที่อาจารย์หม่อมเคยพูดไว้ เป็นที่รวมของพวกอภิสิทธิชน ถ้างั้นสภาไหนก็เหมือนกัน หลังจากกรุงแตกแล้ว ทำไมต้องเอาบัตรสมาชิกไปเผาด้วยคะ ความเป็นสมาชิกพรรคมันเริ่มไม่ปลอดภัยแล้วใช่มั้ยคะ เคยทราบมาว่าในจีนเองช่วงที่เมาฯสนับสนุนหน่วยเรดการ์ด ในช่วงยุทธการ ดอกไม้บาน บรรดาสมาชิกซึ่งเคยเป็นอภิสิทธิชนทั้งหลายต่างก็ไมค่อยยอมรับในฐานะนี้กัน เพราะยิ่งตำแหน่งสูงยิ่งมีความเสี่ยงในการถูกเพ่งเล็ง แต่สมาชิกพรรคที่มีอุดมการณ์แน่วแน่ กลับเชิดหน้ารับโทษทันณ์ที่หน่วยเรดการด์ยัดเยียดให้อย่างเต็มภาคภูมิ อัดอั้นมานานค่ะ ยิงคำถามเป็นชุด สัปดาห์นี้ ลองวีคเอนด์ อีกแล้วนะคะ เชิญพักผ่อนตามอัธยาศัยคะ หวังว่าสัปดาห์หน้าสถนการณ์ คอมฯ (ไม่ใช่คอมมิวนิสต์นะ) คงกลับสู่สภาวะปกติ เรียน คุณ เมธาฯ ที่เคารพ รัก ชื่อจัดตั้งของอาจารย์ สื่อศิลป ไม่มีเครื่องหมาย การันต์ ค่ะ แหะๆ..มาออกโรงให้เสร็จสรรพ รู้สึกแปลกๆ เหมือนกัน แต่เดี๋ยวจะหาว่าแม่ยกบกพร่องในหน้าที่ บ่ว่ากันเน้อ.. จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 30 ก.ค. 47 10:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ลืมไปค่ะ ว่าจะเรียนถามคุณ @(--)@ (อ่านชื่อไม่ออกจริงๆค่ะ) เรื่อง ก๊วยเจ๋งหนะค่ะ มีตัวจริงเสียงจริงด้วยเหรอค่ะ นึกว่าเป็นเพียงแค่พระเอก ในนิยายกำลังภายในของโกวเล้ง เรื่องมังกรหยก จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 30 ก.ค. 47 12:09:34 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่มีหรอกครับ แต่หลายๆ คนที่ปรากฎตัวในมังกรหยกมีตัวตนอยู่จริง อย่างทัวลุ้ย หรือเจอเป ที่กล่าวมา แม้แต่เรื่องที่เจงกิสข่านเชิญนักพรตคิวชู่กีมาถามเรื่องการฝึกปราณเพื่อให้มีอายุยืนยาวก็มีอยู่จริง เพียงแต่นักพรตเต๋าตัวจริง ไม่ได้ชื่อคิวชู่กี (และคงไม่ได้อยู่สำนักชวนจินก่า) จากคุณ : @(-_-)@ - [ 30 ก.ค. 47 17:13:42 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาว่ากันต่อครับกับโครงสร้างทางการเมืองของโซเวียตที่ค่อนข้างจะเข้าใจยากอย่างเรา ๆ ที่คุ้นกับระบอบประชาธิปไตยแบบครึ่งเสี้ยวครึ่งใบผลัดใบอะไรนี่มากกว่า คณะกรรมการธิการกลางแห่งสภาพจะประชุมกันปีละ 2 ครั้ง ซึ่งจะเป็นการประชุมครบองค์ของสภา โดยมีสำนักเลขาธิการคณะกรรมาธิการกลางเป็นผู้ดำเนินการ ส่วนโปลิตบูโรที่เอามาพูดกันบ่อย ๆ นั้น คือ คณะกรรมาธิการกำหนดนโยบายสูงสุดของพรรคหรือ politburo ซึ่งมีการเปลี่ยนชื่อเป็นสภาบริหารสูงสุด Presidium ที่พ่อใหญ่จิ่วเคยโดนกล่าวหานั่นแหละ ตอนเปลี่ยนนะเป็นช่วงสตาลินกำลังขาลง แล้วก็กลับมาเปลี่ยนเป็นโปลิตบูโรใหม่อีกครั้งเมื่อครุสชอฟสิ้นอำนาจ โปลิตบูโรนี่ถือว่าเป็นคณะที่ทรงอำนาจที่สุดของพรรค โดยมีเลขาธิการคนที่หนึ่ง (หมายที่ว่าเป็นเลขาธิการคนที่มีอำนาจสูงสุดด้วย) เป็นผู้ดำรงตำแหน่งผู้นำโปลิตบูโร ส่วนรัฐ ที่มีตำแหน่งเล็กสุดคือสภาโซเวียตที่เป็นผู้บริหารในเขตโซเวียต หรือการปกครองท้องถิ่น แล้วไล่ขึ้นไปเรื่อย ๆ จนถึงขั้นสภาสูงสุดโซเวียต ที่มีนายกรัฐมนตรีแห่งสภาพโซเวียตเป็นผู้นำสูงสุดนั้น พวกนี้ไม่ค่อยมีอำนาจอะไรจริงจังเกี่ยวกับการกำหนดนโยบายหรอกครับ เพราะทำหน้าที่แค่ตรายางของโปลิตบูโรเท่านั้น ก็เลยขอข้ามไม่ลงรายละเอียดแล้วกัน เพราะยิ่งฟังแล้วจะยิ่งปวดหัว มาว่ากันด้วยเรื่องที่สร้างชื่อและเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับคอหนังสายลับจากฮอลีวู๊ดกันเลยดีกว่า ใช่แล้วครับ ตำรวจลับ หรือ ที่รู้จักกันดีในนาม KGB แต่กว่าจะเป็น เคจีบี ได้นี่เขาผ่านมาหลายขั้นตอนครับ เริ่มแรกเลย สถาปนาขึ้นมาโดยเลนินเพื่อดำเนินการต่อสู้กับพวกต่อต้านการปฏิวัติหรือคิดจะปฏิวัติซ้อน แต่สุดท้ายก็กลายเป็นกลไกในการห้ำหั่นกันทางการเมือง นั่นคือ คณะกรรมาธิการพิเศษเพื่อต่อสู้พวกปฏิวัติซ้อน พวกค้ากำไร วกก่อวินาศกรรม ซึ่งจะมีชื่อย่อว่า เซก้า Cheka หน่วยนี้แหละครับที่ทำหน้าที่ในการจัดการกับซาร์ ต่อมาในช่วงที่สตาลินครองอำนาจและเกิดการกวาดล้างครั้งใหญ่ที่ทำให้โซเวียตป้อแป้ไปเยอะ เพราะแม่ทัพนายกองคนสำคัญถูกกวาดลงหลุมหมด ที่เหลือก็กวาดเหมือนกัน แต่ไปกวาดหิมะอยู่ไซบีเรีย นั่นคือ สำนักคณะกรรมาธิการราษฏร์แห่งกิจการภายใน หรือ NKVD ซึ่งทีแรกนั้นสังกัดกองทัพบก แต่ตอนหลังสงคราม มีการแบ่งออกไปสังกัดกระทรวงมหาดไทยกับกระทรวงความมั่นคงแห่งรัฐ ที่ถ้าจำกันได้เราจะเห็นบทบาทของหน่วยนี้ที่สังกัดมหาดไทยในยุคสมัยเราก็คือช่วงที่โซเวียตเกิดแตกตัวกันเป็นรัฐอิสระ โดยมีการประท้วงไม่ไปเกณฑ์ทหารของรัฐอะไรจำไม่ได้แล้ว เพราะตอนนั้นหลายรัฐเหลือเกินไม่แน่ใจว่าจะอูเครนหรือเปล่า ที่บรรดาชายหนุ่มที่ถูกหมายเกณฑ์ต่างไปรวมตัวกันที่โรงพยาบาลเพื่อประท้วงไม่ไปเป็นทหารของโวเวียต ทำให้มหาดไทยต้องส่วนหน่วยนี้จู่โจมทางอากาศเข้าไปพาตัวผู้ประท้วงคัดค้านอำนาจรัฐออกมาจากโรงพยาบาลจนหมด หน่วย NKVD นี้เป็นหน่วยที่เกิดและเติบโตขึ้นมาอย่างสัตว์ประหลาด คือ ยิ่งนานยิ่งคุมไม่รู้ ร้ายกาจขึ้นเรื่อย ๆ ถึงขั้นเข้าไปคุกคามชีวิตส่วนตัวของผู้คนทั่วไป ใช้วิธีจัดการกับศัตรูการเมืองอย่างผิดกฎหมาย มีการทรมานกันอย่างเอิกเกริกกว้าขวาง โดยเฉพาะในยุคของเบเรีย คู่ซี้ คู่ซ้อม ของสตาลิน ที่กระทั่งสตาลินยังหนาว เพราะเบเรีย แกสร้างอาณาจักร KVD ขึ้นมาจนถึงขั้นเป็นอำนาจรัฐซ้อนรัฐ ประมาณ ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ไม่มีอะไรที่ตำรวจไทยทำไม่ได้นั่นแหละ จนกระทั่งครุสชอฟ ที่ก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำแทนสตาลิน และเริ่มตัดตอนพ่อเบเรียได้สำเร็จ ทำให้ KVD ล้มหายตายจาก แปลงร่างกลายสภาพมาเป็น KGB ที่เรารู้จักกันดีนี่เอง ซึ่ง การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นคือการลดอำนาจจากองค์กรความมั่นคงแห่งรัฐ ที่มีฐานะเทียบเท่ากระทรวง ลดระดับมาขึ้นกับคณะกรรมาธิการ ซึ่งต้องอยู่ภายใต้อำนาจของสภาคณะรัฐมนตรีอย่างเคร่งครัด ถึงอย่างนั้นประสิทธิภาพของ KGB ก็ยังลือนามเสมอ ในหนังนั่นก็เรื่องนึง แต่ในชีวิตจริง KGB เคยใช้นางนกต่อสืบราชการลับ ด้วยการไปเป็นคู่นอนนายพลของกองทัพสวิส จนกระทั่งได้ความลับของแผนป้องกันประเทศมาแล้ว เรื่องนี้เป็นข่าวฉาวโฉ่ใหญ่โต จนกระทั่งสวิสต้องเปลี่ยนแผนป้องกันประเทศใหม่ทั้งหมด อังกฤษเองก็เป็นข่าวอยู่บ่อย ๆ ถึงการถูกล้วงความลับด้วยฝีมืออิสตรีที่เป็นสายลับของเคจีบีนี่แหละ ใครอยากฟังรายละเอียดมันส์ ๆ ของเรื่องสายลับ ก็ลองยุให้เจ๊ฯ แกเขียนต่อจากเรื่องสงครามโลกดูสิ รับรองมันส์ไม่แพ้กันแน่นอน ส่วนหนังสือที่เจ๊ฯ ส่งให้ผมเกี่ยวกับบรรดาสายลับทั้งหลายทั้งฝั่งรัสเซียและอเมริกา รวมทั้งกรณีอิหร่านคอนทรานั้น ผมดูภาพไปหมดทุกเล่มแล้วครับ ส่วนข้อความนั้น คาดว่าเร็ว ๆ นี้คงอ่านชื่อเรื่องหมดทุกปกครับ จากคุณ : เบเรีย (สื่อศิลป) - [ 30 ก.ค. 47 19:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สถานการณ์คอมพ์ยังไม่ดีขึ้นหรอกครับ ทำใจแล้ว ก็อาศัยลักเล็กขโมยน้อย ลงมันวันละโพสต์เวลาเขาเผลอกันเนี่ยแหละ เรื่องสมาชิกพรรคนี่ก็ตามหลักอนิจจังแหละครับ เหมือนพรรคนาซีนั่นแหละ ตอนกำลังรุ่งใครก็อยากติดเข็มกลัดสมาชิกพรรค มันทั้งโก้ ทั้งมากอภิสิทธิ์ (ไม่รู้จะดูหล่อด้วยหรือเปล่า) ส่วนสภาเปรสิเดียม ก็ตอบไปในตัวอยู่แล้ว ซึ่งจริง ๆ ก็คือเหล้าเก่าในขวดใหม่เท่านั้นแหละ เป็นการเปลี่ยนชื่อจากโปลิตบูโรมาเป็นสภาเปรสิเดียมในช่วงนึงสมัยนึง ซึ่งในไทยก็มีการเอามาโจมตีกันทางการเมือง เป็นนิยายยุคคลาสสิกระหว่างหม่อมป้ากับพ่อใหญ่ มันส์กันไปทั้งประเทศครับ แต่พอสถานการณ์เปลี่ยน ทุกอย่างก็เปลี่ยน เรื่องในเมืองจีนกับเรดการ์ดนั้น น่าสนุกครับ เป็นความผิดพลาดที่เกิดจากความบ้าคลั่งของคน 2 วัย เด็กก็หลอกง่าย ผู้ใหญ่ก็เลวร้าย สุดท้ายก็เจ็บปวดด้วยกันทั้งหมด ระบบนี้เอามาใช้ในเขมรช่วงพอลพตด้วยนะ จำฉากในเรื่องคิลลิ่งฟิลด์ได้ไหมละ ที่เด็กเดินไปชี้ตัวผุ้ปกครองตัวเองนั่นแหละ จากคุณ : ซิโนเวียฟ (สื่อศิลป) - [ 30 ก.ค. 47 19:25:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แอบ ๆ มานั่งอ่าน ติด ๆ ขอบจอค่ะ จากคุณ : ข้าวปุ้นจัง - [ 30 ก.ค. 47 22:01:11 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ถึงวันนี้แล้ว คอมพ์ผมก็ยังใช้ไม่ได้ครับ ก็เอาเป็นว่า ถ้าวันไหนผมไม่ได้เข้าเลยก็แสดงว่าไม่สะดวกจริง ๆ แต่ถ้ายังพอไหวอยู่ก็จะเข้ามาตอนเย็น ๆ ยังงี้แหละครับ ทีแรกว่าจะวิสามัญสตาลินไปแล้ว แต่ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ว่าเรื่องรัสเซียให้ยาวไปจนถึงกลานอสเลยแล้วกัน หลังจากกรณีทรอตสกี้แล้ว เรื่องที่สร้างความสั่นสะเทือนให้กับประวัติศาสตร์โซเวียตยุคต้น คงไม่มีเรื่องไหนเกินการกวาดล้างฝ่ายตรงข้ามของสตาลินที่นองเลือดที่สุดอีกยุคนึงของโซเวียต ซึ่งเรื่องนี้เปิดเผยโดยนิกิต้า ครุสชอฟ ผู้นำโซเวียตคนต่อจากสตาลินนั่นเอง และเป็นคนที่ไม่ชอบสตาลินเอาเสียเลย ถึงขนาดเอามาประนามในที่ประชุมพรรคฯครั้งที่ 20 แล้ว สหรัฐฯได้เอกสารนี้ไปยังไงไม่ทราบ เรื่องก็เลยเผยแพร่ออกไปทั่วโลก นอกจากนี้แล้ว เขายังเขียนบันทึกชีวประวัติของเขาไว้ด้วย ซึ่งเรื่องที่เขาเอามาเล่าเรื่องแรกสุดเลยก็คือเรื่องการกวาดล้างศุตรูการเมืองครั้งใหญ่ของสตาลินนี่แหละ เขาเริ่มต้นไว้ยังงี้ครับ มันเกิดขึ้นเมื่อเย็นวันหนึ่งของปี 1934 ครุสชอฟได้รับโทรศัพท์จากคากาโนวิช บอกว่าโทร.มาจากสภาบริหารสูงสุด ขอให้มาที่นี่โดยเร็วที่สุด เป็นเรื่องด่วนมาก และเมื่อครุสชอฟเดินทางมาถึงเครมลินก็ได้ทราบข่าวว่า คิรอฟ ถูกลอบสังหารในเลนินกราด ครุสชอฟ ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้แทนจากพรรคไปร่วมขบวนแห่ศพของคิรอฟกลับมอสโคว์ พร้อมด้วยผู้แทนจากอีกหลายฝ่าย ซึ่งครุสชอฟก็ออกเดินทางใคืนนั้นเลย โดยรถไฟขบวนพิเศษ คิรอฟ เป็นผู้สนับสนุนสตาลินในการต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามจนได้รับตำแหน่งผู้นำพรรคประจำเลนินกราด เป็นผู้มีแนวคิดและวิธีการทางการเมืองที่รุนแรงในการปราบปรามฝ่ายตรงข้าม เป็นผู้ที่สนิทกับสตาลินมาก แต่กลับถูกลอบสังหารเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 1934 โดยนายนิโคลาเยฟ ซึ่งถูกขับออกจากพรรค เหมือนกับทรอตสกี้ โดยในสมัยนั้นพยายามที่จะสร้างข่าวว่า เขาทำการลอบสังหารเพราะต้องการแก้แค้นให้กับทรอตสกี้ที่ถูกขับออกจากพรรค ขระที่บางส่วนเห็นว่าสตาลินนั่นเองที่เป็นผู้อยู่เบื้องหลังการลอบสังหารครั้งนี้ เพราะเป็นตัวจุดชนวนให้เกิดการ”วิสามัญฆาตกรรม”ศัตรูทางการเมืองของสตาลินขนานใหญ่ ภายใต้ความผิดที่ว่า “เป็นพวกทรอตสกี้” ซึ่งเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้กองทัพแดงอ่อนแอมากในช่วงสงครามกับนาซี เพราะบรรดานายพลหรือนายทหารระดับนำถูกสังหารในครั้งนี้ไปจำนวนมาก ชูคอฟ ก็เป็นหนึ่งที่เกือบจะโดนเหมือนกัน แต่ชะตาลิขิตให้เขารอดพ้นภัยครั้งนั้นเพื่อมาช่วยเหลือสตาลินและโซเวียตไว้ได้จากเงื้อมมือนาซี ภายหลังการตายของคิรอฟ หน่วยเซกา หรือตำรวจลับก็ได้รับคำสั่งให้กวาดล้างทันที ซึ่งผู้ตกเป็นเหยื่อส่วนใหญ่จะเป็นเหล่าผู้นำพรรคในยุคของเลนิน โดยเฉพาะถ้าใครเหมือนจะเอนเอียงเข้าหา หรือใกล้ชิดกับทรอตสกี้มาก่อน ก็มักจะถูกพืพากษาให้ยิงเป้าแบบผลการตัดสินมใาก่อนการพิจารณาคดีอยู่เสมอ คนดัง ๆ ที่ถูกพิพากษาไปในครั้งนั้น เช่น ชิโนเวียฟ กับคาเมเนฟ ที่เคยขัดแย้งกับสตาลินมาก่อนในช่วงของการช่วงชิงอำนาจภายหลังมรณกรรมของสตาลิน แม้ว่าเขาจะยอมรับความพ่ายแพ้ต่อสตาลินไปแล้ว แต่ดูเหมือนสตาลินจะไม่ยอมรับการขอโทษนั้น นอกจากนี้ยังมีไรคอฟ ,บูคาริน (ชื่อรัสเซียนี่จำยากมหันต์ ไม่ต้องจำรายละเอียดหรอกครับ ถึงยังไงก็ไม่รู้จักหน้าค่าตาอะไรเขาอยู่แล้ว เอาเป็นว่าโดนไปเยอะก็แล้วกัน) การพิจารณาคดีเพื่อกำจัดศัตรูทางการเมืองของสตาลินในครั้งนั้น เรียกกันว่า “การพิจารณาคดีศูนย์ก่อการร้ายของทรอตสกี้ และชิโนเวียฟ ซึ่งนอกจากทรอตสกี้ที่ไปตายที่ต่างแดนแล้ว ที่เหลือนับตั้งแต่ชิโนเวียฟ และพวกอีก 14 คน ล้วนถูกพิพากษาให้ยิงเป้าเรียบ แม้กระทั่งหัวหน้าตำรวจลับ จี.จี.ยาโกด้า ที่เป็นตัวจักรสำคัญในการกวาดล้างให้สตาลิน ภายหลังเสร็จศึกแล้วก็โดนปลดไปเหมือนกัน ไม่รู้เพราะไปรู้ความลับอะไรนักหนา ก็ตำรวจลับนี่ ไม่ให้รู้เรื่องลับแล้วจะรู้เรื่องอะไร หลังจากการพิจารณาครั้งแรกที่สังเวยคมกระสุนไปแล้ว 14 ศพ ก็มีการพิจารณาคดีรอบสองขึ้นมาอีก คราวนี้เรียกว่า การพิจารณาคดีศูนย์ต่อต้านทรอตสกี้ เหยื่อรายใหญ่สำรับรอบนี้คือ จี.แอล.พยาตาคอฟ ที่เป็นถึงบุตรบุญธรมของเลนิน ก็ไม่รอด ถัดมาปีเดียว คือ ปี 1938 การพิจารณารอบ 3 ก็เริ่มขึ้น คราวนี้นับเป็นครั้งใหญ่สุด มีเยชอฟเป็นผู้นำในการตัดสินเช่นเคย มีบูคาริน และไรคอฟ ซึ่งเคยเป็นถึงทายาทของเลนินคนหนึ่ง เพราะในอดีตนั้นเคยดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเลยทีเดียว ที่แสบสันก็คือ ยาโกดา ที่เคยเป็นผู้นำในการกวาดล้างครั้งแรกและโดนปลดไปนั้น รอบสามนี่เขากลับแจ๊กพอทเสียเอง โดนเบ็ดเสร็จทั้งหมด 21 คน ในข้าหาเดียวกันคือ พยายามฆ่าสตาลิน นอกจากนักการเมืองแล้ว ยังมีนายทหารของกองทัพแดงโดนเข้าด้วยหลายคนทีเดียว ระหว่างการพิจารณาในปี 1937 – 38 โดยมีจอมพลทูคาเชฟกี้ ผู้ช่วยคณะกรรมการราษฏร์แห่งการป้องกัน เป็นเหยื่อที่มียศ ตำแหน่งสูงสุดของกองทัพแดงที่โดนยิงเป้าไปครั้งนั้น ว่ากันว่า กว่าครึ่งหนึ่งของกองทัพแดง ถูกยิงเป้าด้วยฤทธิ์ของสตาลินนั่นเอง และนี่เป็นเหตุสำคัญที่ทำให้กองทัพแดงแทบไม่เหลือซาก ขณะที่นาซีกำลังแข่งแกร่งเต็มที่ แต่ก็เหมือนโชคในคราวเคราะห์ เพราะระดับนำที่อยู่ในขั้วอำนาจโดนกวาดล้างไปซะเกือบหมดนี่เอง ทำให้นายทหารบ้านนอกอย่างชูคอฟ ได้เข้ามาเป็นใหญ่ในกองทัพแดงได้ จากคุณ : คิรอฟ (สื่อศิลป) - [ 2 ส.ค. 47 17:47:09 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เล่าเรื่อง อิวาน โคเนฟให้ฟังหน่อยจิฮับ ว่าขุนพลคนนี้ จากนายทหารหญ่าย ในกองทัพพระเจ้าซาร์ รอดพ้นการล่าสังหารของสตาลินมาได้ยังไง และกัดกับซูคอฟยังไง แล้วไปๆมาๆ หลังสงครามทำไมใหญ่กว่าซูคอฟได้ จากคุณ : เมธาวดี - [ 2 ส.ค. 47 21:40:35 ]

ความคิดเห็นที่ 27 โคเนฟ นี่เขาเป็นจอมพลคนเก่ง(?) คนนึงของโซเวียตเหมือนกันนะ เพราะไปมีบทบาทสำคัญทั้งในช่วงสงครามโลก และสงครามเย็น ตั้งแต่เป็น ผบ.ในช่วงที่บุกฮังการี ขณะเผชิญหน้ากับกองกำลังนาโต้ที่เบอร์ลิน และเป็น ผบ.สส.ของกลุ่มวอร์ซอร์ โคเนฟ ได้เป็น ผู้บัญชาการทหารของกองทัพโซเวียตสืบต่อจากชูคอฟในปี 1946 ในทางการเมืองเขาก็เป็น ผู้ช่วยรัฐมนตรีกลาโหม ส่วนบทบาททางการเมืองนั้น สาเหตุที่ทำให้เขารุ่งน่าจะมาจากบทบาทของเขาในช่วงการกวาดล้างของสตาลิน โดยเฉพาะกรณีซดานอฟ ที่มีนายแพทย์หลายคนโดนเช๊กบิล เพราะถูกกล่าวหาว่ามีการวางยากัน โดยเพาะนายแพทย์วิโนกราดอฟ ที่เคยรักษาสตาลิน ก็โดนไปด้วย โคเนฟเองก็เป็นผู้หนึ่งที่ร่วมขบวนการปรักปรำเหล่านายแพทย์กลุ่มหนึ่งที่ถูกกล่าวหาว่าวางยาซดานอฟ โดยเขาลงทุนเขียนจดหมายยาวเหยีดถึงสตาลิน บรรยายอาการของเขาว่ามีสาเหตุมาจากถูกหมอวางยาพิษแบบเดียวกับซดานอฟ และเป็นหนึ่งในหลักฐานที่สตาลินเอามาเผยแพร่รวมกับข้อเขียนของคนอื่น ๆ เพื่อเอาไว้เช๊กบิลนายแพทย์ที่เป็นปรปักษ์กับสตาลิน เรื่องการกวาดล้างนายแพทย์นี่เป็นส่วนนึงของเหตุการณ์กวาดล้างศัตรูทางการเมืองของสตาลินนะครับ โดยเริ่มตั้งแต่ทรอตสกี้ พรรคพวกของทรอตสกี้ ทายาทเลนิน และเหล่าปัญญาชน หรือพวกนายแพทย์กลุ่มนี้ที่ไปขวางทางเดินสตาลินเข้าให้ ซึ่งกะว่าจะเอาเรื่องของเหตุการณ์พวกนี้มาไล่ให้ฟังตามลำดับไปครับ ต้องขอชี้แจงก่อนว่า ถึงวันนี้แล้วเครื่องคอมพ์ผมก็ยังต่อเน๊ตไม่ได้ แถมช่างก็หานศีรษะไปไหนก็ไม่รู้ ทิ้งให้แผนกผมทั้งหมดใช้เครื่องคอมพ์แทนพิมพ์ดีดกันถ้วนหน้า แถมนาย ๆ ทั้งหลายก็ออกต่างจังหวัดกันหมด ทิ้งให้ผมเฝ้าออฟฟิศกับลูกน้อง 2 คน ก็เลยไม่รู้จะไปตามกับใคร ดังนั้น ช่วงนี้เลยต้องขาดตกบกพร่องไปบ้างครับ เพราะใช้คอมพ์คนอื่นเขา ก็เลยไม่ค่อยสดเท่าไร อาศัยพิมพ์แห้งแล้วมาพิมพ์ปะหัวเอาให้เหมือนสด กะว่าคงหลอก อย.ได้สักพักก่อนจะโดนจับ แต่มาเจอกรณีโคเนฟของคุณเมฯเข้าให้ เรื่องเลยแดงเลย เพราะไม่ได้มีเวลาค้นเลยครับ ก็เอาเป็นว่าถ้ามีรายละเอียดมากกว่านี้ก็ช่วยเพิ่มเติมให้หน่อยแล้วกัน ส่วนวันนี้ก็ถือว่าเรื่องโคเนฟเป็นการบ้านประจำวันแล้วกันนะ หยวน ๆ เฮอะ เพราะตอนเย็นต้องไปประชุมกับลุกค้าคงไม่ได้เข้ามาแล้วละ จากคุณ : โคเนฟ (สื่อศิลป) - [ 3 ส.ค. 47 14:23:33 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นไปได้ไหมคะที่สตาลินสั่งกวาดล้างอดีตผู้นำบอลเชวิกมากมายขนาดนั้นเพราะเป็นการแก้เกี้ยวเพื่อหาแพะรับบาปในกรณีความล้มเหลวทางเศรษฐกิจ (เพราะทรอตสกี้ถึงจะถูกเนรเทศไปแล้ว แต่ปากยังทำงานได้ดีอยู่นี่คะ ไปประกาศปาวๆอยู่นอกประเทศถึงความล้มเหลว ทางด้านการเมืองและเศรษฐกิจ ของสตาลินพร้อมทั้งยุยงให้เปลี่ยนตัวผู้นำได้แล้ว แต่ใครจะกล้ารับใบลาออกของสตาลินล่ะ จริงไหม?) เฮียหนวดของเราก็คงหงุดหงิดวุ่นวายใจ แต่จัดการอะไรกับใครไม่ได้ ก็สั่งฆ่าคนเล่นก็แล้วกัน (สนองตัณหาของพวกโรคจิตรึป่าว) ยุคสมัยแห่งความหวาดกลัวในอาณาจักรสตาลิน น่าจะเป็นช่วงของการกวาดล้างครั้งใหญ่นี่แหละนะค่ะ ตอนแรกนึกว่าเป็นการสร้างความหวาดกลัวเพียงแค่ประชาชนเท่านั้น ที่ไหนได้ เป้าหมายของการกวาดล้างคือสมาชิกคนสำคัญของพรรคทั้งนั้น สตาลินมีภรรยากี่คนคะ (ขอโทษด้วยค่ะ ที่ถามเรื่องการมุ้ง แต่เรื่องส่วนตัวของคนดังมักเป็นที่เปิดเผยนะคะ) เคยทราบมาว่า ความเกี้ยวกราดของสตาลินนั้น รุนแรงถึงขั้นที่ทำให้ภรรยาคนที่สองของเขา ซึ่งเคยออกปากเรื่องภาวะยากไร้ อดอยาก และความไม่พอใจของผู้คน นางกล่าวเพียงเท่านี้ ก็โดนสตาลินกราดเกรี้ยวใสซะจนนางต้องไป ฆ่าตัวตาย (อะไรจะโหดขนาดนั้น) นายพลคอมมิวนิสต์ก็มีกัดกันด้วยเหรอ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว สถาณการณ์คอมฯของท่านสื่อฯก็ยังคงเดี้ยงสนิทเหมือนเดิม และยังไม่มีท่าทีว่าจะดีขึ้นด้วย (คนรอก็ลุ้นจนจะเดี้ยงตามไปแล้วนะเนี่ย) อย่ากระนั้นเลย คุณเมฯก็เล่าให้ฟังหน่อยซิคะ ว่าจะคลาสิค นุ่มนิ่มเหมือนายพลฟากทุนนิยมหรือเปล่า ความจริงท่านซูคอฟ รูปหล่อไม่น้อยเลยนะ แต่ไม่รู้ว่าลีลาจะดิบเถื่อนขนาดไหน นี่ไม่ได้เป็นการวางแผนยึดกระทู้หรอกนะคะ แต่เป็นคนขี้สงสัยน่ะค่ะ ก็เลยซักยาว บางทีก็ตามไปจิกที่กระทู้อื่นก็มี ฮ่า ฮ่า ฮ่า คุณเมฯ โดนประจำ จากคุณ : ดอกปีบ (กาสะลองบานแล้ว) - [ 4 ส.ค. 47 10:37:14 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เรื่องการกวาดล้างทางการเมืองนี่ ผมว่าสาเหตุหลักน่าจะมาจากการช่วงชิงอำนาจทางการเมืองมากกว่าการบิดเบือนควาล้มหลวทางเศรษฐกิจนะ ไม่ใช่ไม่มีส่วน แต่ถ้าให้น้ำหนักกันแล้วผมว่า น่าจะหนักไปทางการเมืองมากกว่า ที่ว่ายังงี้เพราะแผนเศรษฐกิจ 5 ปีที่เลนินเอามาใช้ (ใครเลียนแบบหว่า)นั้น เรียกว่าประสบความสำเร็จระดับนึงทีเดียว เพียงแต่ว่าต้องพิจารณาหลาย ๆ ด้าน เพราะเมื่อเทียบกับระบอบเก่าแล้ว คุณทำอะไรที่ลดการกอบโกยลงนิด มันก้กีโดยปริยายนั่นแหละ ส่วนในยุคสตาลินนั้น เป็นการดำเนินการทางเศรษฐกิจตามแผนระยะที่ 2 ที่เน้นหลักอยู่ที่การพัฒนาอุตสาหกรรมเป็นหลัก หรือที่เรียกกันว่า การพัฒนาแบบขาเดียว ตรงนี้แหละครับที่เป็นจุดต้นเหตุของการสร้างอาณาจักรแห่งความกลัว เพราะการดำเนินนโยบายแบบนี้ คือ ตัดเอา มูลค่าส่วนเกินของภาคการเกษตรมาอุดหนุนภาคอุตสาหกรรม แบบไม่คำนึงถึงอะไรทั้งนั้น สิ่งที่สตาลินทำคือการเอาระบบนารวมมาใช้แบบเต็มที่ ใครไม่ให้ หรือขัดขวางก็จะถูกจับไปใช้แรงงานในค่ายกักกันที่ไซบีเรีย ส่วนผลผลิตทั้งหมดก็จะต้องส่งให้รัฐ และส่วนเกิน ของผลผลิตทางการเกษตรตรงนั้นแหละครับ ที่รัฐเอามาสร้างภาคอุตสาหกรรม สิ่งที่ได้จากการดำเนินนโยบายเศรษฐกิจแบบนี้คือ ภาคเกษตรสาหัสสากรรจ์ ชาวนาชาวไร่ ทำงานให้รัฐแบบไม่มีหวังในชีวิต เพราะไม่ว่าทำเท่าไร รัฐเอาไปหมด คนทำได้ส่นแบ่งแค่พอกินเท่านั้น กำไรนั้นเอาไปลงทุนภาคอุตสาหกรรมหมด ส่วนภาคอุตสาหกรรมที่ได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่ก็เติบโตอย่างรวดเร็ว ด้านดีก้คือทำให้อุตสาหกรรมของโซเวียตขยายตัวจนกลายเป็นประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำของโลกได้ในระยะต้น เพราะเป็นทาง input ต้นทุนเข้าไปอย่างไม่ลืมหูลืมตา เพียงเพื่อต้องการก้าวให้ทันผู้นำอุตสาหกรรมโลกอย่างสหรัฐฯเท่านั้น ซึ่งนโยบายนี้ทำต่อเนื่องมาถึงยุคครุสชอฟก็เริ่มเห้นหน้าเห็นหลัง เช่น การพัฒนาเทคโนยานอวกาศ ที่ฉีกหน้าสหรัฐฯได้ด้วยสปุกนิก หรือการที่ครุสชอฟกล้าไปประกาศว่า อีกไม่เกิน 20 ปี โซเวียตจะตามทันสหรัฐฯในเรื่องของอุตสาหกรรม แต่ด้านลบของการพัฒนาแบบขาเดียว (คล้าย ๆ กับยุคนิกส์บ้านเรา แต่เขารุนแรงกว่าเยอะ) คือ ทำให้ในระยะยาวแล้ว เศรษฐกิจมันอยู่ไม่ได้ เกิดปัญหาสังคมตามมาอย่างมาก เพราะสภาพการเป้นเมือง มันขยายตัวตามภาคอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็ว เกิดการอพยพย้ายถิ่น ทำให้เขาต้องออกกฏหมายห้ามการย้ายถิ่นก่อนได้รับอนุญาต ไม่ยังงั้นคนจะเข้าเมืองกันหมด ในบันทึกของครุสชอฟก็บรรยายว่า เกษตรกรของโซเวียตยุคสตาลินนั้นลำเค็ญมาก บางครอบครัวอดอยากถึงกับต้องกินลูกตัวเอง (ครุสชอฟเขาเขียนไว้อย่างนี้จริง ๆ แต่จะจริงหรือเปล่าก็ไม่ทราบเหมือนกัน) เพราะแม้ว่าจะมีพื้นที่ใหญ่โต แต่ที่อุดมสมบูรณ์จริง ๆ มีไม่มากนัก แถมยังต้องปันส่วนเกินไปอุดหนุนอุตสาหกรรมอีก แต่โดยรวมแล้ว สตาลินก็สานต่อแผนเศรษฐกิจแบบพอไปได้ในสไตล์คอมมิวนิสต์แหละครับ ปัญหาการดำเนินนโยบายแบบนี้มันมาส่งผลในระยะยาว ยิ่งผ่านยุคเบรสเนฟที่แม้ว่าจะพยายามขายนโยบายการอยู่ร่วมกันอย่างสันติกับสหรัฐฯ แต่การบุกอาฟริการนิสถาน ก็เหมือนยิ่งฉุดให้โลกจมลงไปสู่ความหวาดระแวงยิ่งขึ้น ผสมกับเคาบอยเฒ่าเรแกน 2คนนี้ก็เลยได้ชื่อวาเป็นผุ้สร้างยุคสงครามเย็นระดับพีคอีกคู่หนึ่งในประวัติศาสตร์ ก่อนที่จะมาลงนามจำกัดอาวุธนิวเคลียร์ พร้อม ๆ กับความทรุดโทรมทางเศรษฐกิจของประเทศจนล่มสลายไปในที่สุด ยุคของสตาลินมีเหตุการณ์ที่น่าสนใจเยอะครับ ถ้าจะเรียงออกมาก็จะประมาณนี้ คือ เริ่มจากการต่อสู้กับทรอตสกี้เพื่อชิงอำนาจ การกวาดล้างพลพรรคทรอตสกี้และเลนินหรือที่เรียกว่าการกวาดล้างครั้งใหญ่ที่พูดถึงไปบ้างแล้ว การทำสัญญาไม่รบกับนาซี และการเข้าร่วมในสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่แม้ว่าจะชนะ แต่ก็สูญเสียประชากรไปถึง 20 กว่าล้านคน มากกว่าผู้แพ้อย่างเยอรมันเสียอีก หลังจากนั้นก็เป้นยุคสงครามเย็น ที่มีตั้งแต่กำแพงเบอร์ลิน บุกฮังการี สงครามเกาหลี พิพาทกับจีน 13 วันอันตรายกับเคเนดี้กรณีคิวบา (พวกนี้หลังยุคสตาลินแล้วนะครับ) อะไรประมาณนี้แหละครับ จากคุณ : นากี (สื่อศิลป) - [ 4 ส.ค. 47 12:43:19 ]

ความคิดเห็นที่ 30 แต่อย่างที่บอกครับว่า คำว่าเศรษฐกิจดี นั้นไม่ได้ดีตามมาตรฐานสากลอะไรหรอก เพียงแค่ดีกว่าระบอบซาร์เท่านั้นเอง แต่การเมืองนั้น อย่างที่บอกว่าสตาลินเขาไม่มีฐานการเป็นนักคิดทฤษฎีเหมือนกับเลนินและทรอตสกี้ หรือที่เรียกว่า ต้นทุนทางสังคมต่ำนั่นแหละ ดังนั้น เพื่อการตอบโต้ทางการเมืองของผุ้ที่จะคิดล้มล้าง มัวแต่ไปเขียนหนังสืออย่างเดียวเหมือนทรอตสกี้คงไม่ทันกินแน่ ตะแกเลยใช้วิธีถนัด คือ โหดนำหน้า บ้าตามหลัง สุดท้ายก้เลยกุมอำนาจไว้แบบเบ็ดเสร็จ โดยไม่ต้องพะวงว่าจะมีพวกขาประจำมาก่อกวนอีก แต่อย่างว่า ไม่มีเผด็จการที่ไหนในโลกที่จะมีความสุขไปชั่วชีวิตหรอกครับ ชีวิตของสตาลินก็ต้องระแวงคนรอบข้างตลอดเวลาเหมือนกัน คนที่น่ากลัวสำหรับแกมากที่วุดก็คือ เบเรีย หัวหน้าตำรวจลับ มือสังหารของแกนั่นแหละ จากคุณ : เบเรีย (สื่อศิลป) - [ 4 ส.ค. 47 12:47:21 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ไปขึ้นกระทู้ใหม่ได้แล้ว... จากคุณ : WIWANDA - [ 5 ส.ค. 47 03:58:30 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ยังไม่หายเดี้ยงครับผม ส่วนเรื่องชีวิตของสตาลินกะเบเรีย ผมอุ๊บอิ๊บให้เป็นส่วนของพี่ไปแล้วครับ เพราะดู ๆ แล้วนอกจากจะมันส์กว่าผมเขียนแยะ กะอีกอย่างคือ เห็นว่ามันชักจะยืดยาวไปหน่อย เดี๋ยวจะเบื่อกัน ก็เลยกะจะข้ามไปช่วงหลังสงครามโลกแล้วละ เพราะยังเหลืออีกตั้งไกลกว่าโซเวียตจะล่มสลาย จากคุณ : เบรสเนฟ (สื่อศิลป) - [ 5 ส.ค. 47 12:50:50 ]