CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    เ ต๋ า คื อ อ ะ ไ ร ? ใครมีข้อเขียน เต๋าดีๆ บ้างครับ มาแบ่งกันอ่าน

    เต๋ า คื อ อ ะ ไ ร ?    

        ซือกี่ เป็นหนังสือประวัติศาสตร์เล่มแรกของจีนบันทึกโดย สุมาเจี้ยน ชึ่งมีชีวิตอยู่ช่วงประมาณ 100 ปีก่อนคริสตกาล ทำให้เรารู้เรื่องราวของประวัติของจีนโบราณมากมาย รวมทั้งประวัติของ "เหลาจื๊อ" ปราชญ์ผู้นิพนธ์ "เต๋าเต็กเก็ง"

       

        สุมาเจี้ยนให้ข้อสันนิษฐานว่า เมื่อประมาณ 604 ปีก่อนคริศตกาล เหลาจื๊อได้กำเนิดในหมู่บ้านจูเยน ตำบลไหล่ เมืองฮู่ แคว้นฉู ในตระกูล ที่สืบแช่หลี ชื่อเล่นว่าเอ้อ ชื่อจริงว่าตัน แต่เมื่อแก่ตัวลงมีหนวดเคราขาวโพลน จึงเรียกกันภายหลังว่า เหลาจื๊อ อันมีความหมายว่า ปราชญ์ผู้ชรา   บางครั้งก็เรียกว่า เหลาตัน  เหลาจึ๊อรับราชการในวังหลวงและต่อมาได้เป็นบรรณารักษ์หอสมุดแห่งชาติของ  กษัตริย์แห่งราชวงศ์โจว

        มีเรื่องเล่าว่า  ขงจื๊อ  ซึ่งเป็นปราชญ์สมัยเดียวกันแต่มีอายุอ่อนกว่าเหลาจื๊อ  53  ปี  ได้ไปเยี่ยมเยียนเพื่อขอคำแนะนำจากท่าน  เมื่อขงจื๊อกลับมาก็เล่าให้เพื่อนๆและศิษย์ฟังว่า

       “ข้าพเจ้ารู้อยู่ว่าเหตุใดวิหคจึงอาจบินไปในฟากฟ้า  ปลาอาจแหวกว่ายในสายธาร และสัตว์สี่เท้าจึงอาจวิ่งไปบนแผ่นดิน  สัตว์ซึ่งวิ่งได้อาจถูกจับด้วยแร้ว  ที่ว่ายน้ำได้อาจถูกจับด้วยแหและเบ็ด  ที่บินได้อาจถูกยิงด้วยเกาฑัณฑ์  ครั้นมาพิจารณาดูถึงมังกร  ข้าพเจ้าไม่เข้าใจว่าเหตุใดมังกรจึงอาจเหินบินอยู่ในห้วงหาว  พริ้วไปกับสายลม  ลอยละล่องไปกับเมฆได้  มังกรนั้นไม่มีใครจะจับอยู่  บัดนี้ข้าพเจ้าเห็นมีเพียงท่านเหลาจื๊อเท่านั้น  จึงอาจเปรียบได้กับมังกรแห่งฟากฟ้า”
     

          สุมาเจี้ยนแสดงความเห็นว่า เมื่อเหลาจื๊อมีอายุได้ 160-200 ปี  ก็เกิดความเบื่อหน่ายความเสื่อมโทรมของราชวงศ์โจว  จึงออกเดินทางไปทางทิศตะวันตกเพื่อแสวงหาชีวิตอมตะ  เมื่อไปถึง  นายด่านหยินซีหรือกวนหยินได้ขอให้ท่านเขียนอะไรเป็นที่ระลึก  เหลาจื๊อจึงได้เขียนหนังสือเล่มเล็กๆบรรจุอักษรกว่า 5000 ตัวทิ้งไว้ที่เมืองด่านฮันกู่ หนังสือเล่มนี้ก็คือเต๋าเต็กเก็ง ซึ่งตกทอดมาจนถึงทุกวันนี้ หลังจากนั้นท่านได้หายสาบสูญไปไม่มีใครพบท่านอีกเลย

           อย่างไรก็ตามด้วยเวลาอันยาวนาน 25 ศตวรรษ สุมาเจี้ยนกล่าวเสริมไว้ว่า ตนรวบรวมเรื่องราวของ เหลาจื๊อนั้น ออกจะกว้างขวาง สับสน และขัดแย้งกัน จนไม่อาจหาข้อสรุปได้ชัดเจนจนสุมาเจี้ยนได้ตั้งฉายาให้แก่เหลาจื๊อว่า  “ปราชญ์ผู้ซ่อนตน”

          หนังสือ เต๋าเต็กเก็ง  ชื่อนี้คาดว่าคงมาตั้งกันภายหลัง   คงมีผู้แปลแต่งเติม ดัดแปลงในสมัยหลังต่อมาอีกหลายท่าน ทำการดัดแปลงแก้ไขให้กลมกลืนเข้ากันได้ทั้ง 81 บท

     
     

    จากคุณ : laksi2000 - [ 7 มี.ค. 48 16:42:36 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป