ความคิดเห็นที่ 1 ขอโทษทีครับ เมื่อวานลากิจไป 1 วันเต็ม ๆ ไม่ได้ไปไหนหรอก ลาไปประชุมนั่นแหละ ผมว่าคนทำงานเดี๋ยวนี้ มีอาชีพประชุมซะครึ่งหนึ่งของการทำงานเลยนะ  นั่งหันหน้าล้อมวงบนโต๊ะเดียวกันครึ่งค่อนวัน ได้สาระนิดเดียว แหม เรื่องแจกรูป แจกเพลง มันก็ต้องมีบ้างครับ เดี๋ยวจะหาว่ากระทู้นี้มีแต่เรื่องหนัก ๆ ก็เบา ๆ ผ่อนคลายบ้าง สมกะเป็นเรื่องของบ้านปี้เมืองน้องไง แถมอ่านกระทู้นี้ไม่ต้องสปีกสโป๊กอิงลิช ลั้นดั๊น ก็เข้าใจได้นะอ้าย แม่นบ่ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 18 ส.ค. 48 10:02:42 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แม่นแล้ว........... จากคุณ : ryzon - [ 18 ส.ค. 48 10:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เข้าแถวรอครับผม จากคุณ : imf41 - [ 18 ส.ค. 48 13:43:22 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมเอาบรรยากาศเหตุการณ์ที่แนวลาวรักชาติที่ประกาศตนเป็นเอกราช และไม่ยอมรับเจ้าศรีสว่างวงศ์มาเล่าให้เห็นเป็นฉาก ๆ สักหน่อยนะครับ บันทึกนี้เป็นของภูมี  วงวิจิด  บุคคลสำคัญในขบวนการปติวัดลาวเหมือนกัน "ในต้นเดือน 11 ปี 1945 คณะผู้แทนรัฐบาลลาวเอกราชซึ่งมีท้าวสิง รัตะนะสะหมัย รัฐมนตรีกระทรวงป้องกันชาติเป็นหัวหน้า  ท้าวเกี่อง ปะทุมชาด  รองรัฐมนตรีกระทรวงโฆษณาเป็นรองหัวหน้า และคณะรัฐบาลพร้อมกับพนักงานหลายคนที่เป็นกรรมการ ได้มาถึงหลวงพระบางด้วยรถยนต์ คณะผู้แทนนี้ได้นำเอารัฐธรรมนูญใหม่มาให้เจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ลงพระนาม เพื่อมอบสิทธิเป็นครั้งแรกให้รัฐบาลบริหารบ้านเมือง  การเจรจาได้ดำเนินไปเกือบหนึ่งสัปดาห์ แต่เจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ก็ไม่ยอมลงนาม จากคุณ : หลวงพระบาง (สื่อศิลป) - [ 18 ส.ค. 48 20:10:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เมื่อเจ้ามหาชีวิตไม่ยอมลงนาม รัฐสภาก็ลงมติปลดทางออกจากตำแหน่งเจ้ามหาชีวิตทันที พร้อมกันนั้นก็ยกเลิกระบบต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับศักดินา เช่นการเกณฑ์คนมาเป็นไพร่เกี่ยวหญ้าเลี้ยงช้างเลี้ยงม้า หรือเอาเด้กสาว ๆ มาหัดฟ้อนหัดรำ เอาวไห้เจ้ามหาชีวิตดู รวมทั้งพลพายสำหรับพายเรือพระที่นั่งด้วย เมื่อเจ้ามหาชีวิตถูกสภาปลด เหล่าลุกหลานของเจ้าที่อยู่ในวังก็แสดงความเศร้าโศกด้วยการโกนหัว นุ่งขาวห่มขาว และคอยข่มขู่พวกทหารปฎิวัติที่รักษาวังอยู่ ส่วนบรรดาผู้นำก็ได้เดินทางขึ้นมาหลวงพระบาง เช่น เจ้าเพชราช พญาคำม้าว ขณะที่รัฐบาลที่เวยีงจันก็เตรียมรับมือกับฝรั่งเศสที่มีข่าวลือมาว่ากำลังเตรียมส่งกองทหารขึ้นมายึดเวียงจันและต่อสู้กับรัฐบาลปฎิวัติอีกครั้ง  โดยจะบุกมาทางบ้านเกิ่น  ซึ่งมีขาวว่าทหารฝรั่งเศสชุมนุมพลอยู่ที่นั่นแล้ว ทางด้านหลวงพระบาง เมื่อยึดพระราชวังหลวง และนำเอาอาวุธยุทโธปกรณ์ทั้งหลายออกมาจากวังได้เป็นจำนวนมาก(เป็นของที่พวกฝรั่งเศสทิ้งเอาไว้เมื่อคราวหนีญี่ปุ่น) ก็ได้เตรียมจัดตั้งกองทหารขึ้นเพื่อรบกับฝรั่งเศส กองทหารปฎิวัติชุดใหม่นี้ตั้งได้ 4 กองพัน เมื่อรวมกับทหารเดิมที่มาร่วมกับการปฎิวัติ อีก 5 กองพัน ก็เท่ากับทหารปฎิวัติมีกำลัง 9 กองพัน พร้อมอาวุธที่ยึดได้จากพระราชวังและอีกส่วนหนึ่งเป็นอาวุธของญี่ปุ่นที่ทหารก๊ก หมิน ตั๋ง ที่เข้ามาปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นทิ้งไว้ให้ แต่แม้ว่าจะมีอาวุธที่เหลือทิ้งไว้มากเท่าไรก็ตาม เมื่อเทียบกับกองทหารฝรั่งเศสทั้งความทันสมัยของอาวุธ และความพร้อมของการรบแล้ว  นับว่าทหารปฎิวัติชุดนี้ยังห่างไกลมากนัก จากคุณ : ล.ป.ล, (สื่อศิลป) - [ 18 ส.ค. 48 22:54:08 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แต่ในขณะที่ทหารฝรั่งเศสชุดใหญ่ยังเดินทางมาไม่ถึง  ทหารปฎิวัติชุดนี้ก็ลองเชิง ลองของกับทหารฝรั่งเศสกองเล็ก ๆ  ที่ตั้งรักษาเมืองที่ค่ายบ้านปากซ้าเสียก่อน การยกพลครั้งแรกของทหารปฎิวัติก็โฉ่งฉ่างสิ้นดี  ทำหเหมือนการยำทัพจับศึกสมัยโบราณที่ตจ้องมีประชาชนมาเข้าแถวส่ง มีแม่หญิงมาโบกมือโปรยดอกไม้ แถมพระสงฆ์พรมน้ำมนต์ประพรม โห่ร้อง 3 ลาก่อนออกจากเมืองอีกต่างหาก แต่กระนั้นก็เถอะ ด้วยกองทหารฝรั่งเสสที่บ้านปากซ้า ไม่ใช่ทหารฝรั่งเศสแท้ เป็นแค่กองทหารกระจอก ๆ การเข้าตีครั้งแรกของทหารปฎิติลาวจึงประสบความสำเร็จอย่างน่ายินดียิ่ง เพราะสามารถนำชัยชะนะมาให้รัฐบาลปฎิวัติได้ชื่อนใจและมีกำลังในต่อสู้ต่อไป ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ดื่มกระทิงแดงเนี่ยแหละ จากคุณ : บ้านปากซ้า (สื่อศิลป) - [ 18 ส.ค. 48 22:58:06 ]

ความคิดเห็นที่ 7 การประกาศเอกราชในครั้งนี้ของขบวนประเทดลาวเป็นไปอย่างไม่ยืนยาวนัก  เพียงแค่ 6 เดือน นับจกตุลาคมปี 1945 - เมษายน 1946 ที่ลาวเป็นเอกราช เนื่องจากฝรั่งเศสอยู่ระหว่างการจัดทัพ และเริ่มเคลื่อนทัพเข้าสู่ลาวตั้งแต่เดือนมีนาคมปี 1946 เป็นต้นมา เพียง 2 เดือนของการสู้รบตั้งแต่ภาคเหนือจนถึงที่มั่นสุดท้ายที่ท่าแขก (ตอนนี้เปลี่ยนเป็นคำม่วน เพราะรัฐบาลลาวบอกว่า ท่าแขก มันฟังแล้ว ไม่ลาว) กองทหารปฎิวัตที่นำโดยเจ้าสุพานุวงก็พ่ายแพ้อย่างหมดรูป ตัวของเจ้าชายแดงก็แทบเอาชีวิตไม่รอด เมื่อโดนกระสุนจากเครื่องบินขับไล่โฉบยิงเอาขณะที่พาพลพรรคข้ามแม่น้ำโขงมายังฝั่งไทย จนต้องรีบเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลอย่างทันที ขระที่ชะตากรรมของทหารและผู้ร่วมขบวนการปฎิวัติที่ไม่อาจข้ามแม่น้ำหนีมาได้ ก็ถูกทหารฝรั่งเศสยิงทิ้งที่ท่าน้ำทั่นเอง จากคุณ : ท่าแขก (สื่อศิลป) - [ 18 ส.ค. 48 23:27:15 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พูมี  วงวิจิด บรรยายการสู้รบที่ท่าแขกเอาไว้ว่า ทหารฝรั่งเศสระดมยิงอย่างหนักหน่วง โดยใช้ปืนใหญ่ยิงนำเข้ามาก่อนการบุกของทหาร และฆ่าประชาชนอย่างไม่เลือกหน้าทั้งผู้หญิงและคนแก่ แม้กระทั่งเด้ก ๆ ก็จับยัดใส่กระสอบแล้วโยนทิ้งแม่น้ำของซะงั้น ชะตากรรมของทหารปฎิวัติและชาวเมืองท่าแขกนั้นเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 21 มีนาคม  ทำให้รัฐบาลปฎิวัติเมื่อยึดอำนาจได้แล้ว ก็ได้ให้วันที่ 21 มีนาคมเป็นวันเคียดแค้นแห่งชาติ (บ้านเราถ้ามีวันหยุดเนื่องในวันเคียดแค้นแห่งชาติ คุณว่าคนไทยจะทำอะไรในวันหยุดนี้) ก.  ทำบุญตักบาตร ข.ไปดูคอนเสิร์ตที่สนามหลวง ค.ข้ามด่านปอยเปตไปเล่นพนันที่ฝั่งเขมร ง. นอนดูรายการพิเศษที่เอามาฉายในทีวีอยู่ที่บ้าน จากคุณ : เคียด (สื่อศิลป) - [ 18 ส.ค. 48 23:32:38 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอตอบข้อ "จ.ทุกข้อที่กล่าวมา" ไว้หาหนังสือเจอจะมาแจมครับ แต่ยังคงมาเป็นเรื่องเป็นราวไม่ได้ คอมเจ๊งอยู่ คงเป็นวิญญาณเวียนวนอย่างนี้แหละครับ...... จากคุณ : ryzon - [ 19 ส.ค. 48 09:10:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่มีข้อ ฉ. ออกไปเดินขบวนเผาตึก ให้เลือกหรือครับ จากคุณ : imf41 - [ 20 ส.ค. 48 14:40:28 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมว่าข้อ ฉ.นี่คงยากนะครับ ตราบใดที่ยังมีคนจำเหตุการณ์วันที่ 16 ตุลาอยู่นี่ เพิ่มเติมนิดนึง ในการโจมตีของกองทัพฝรั่งเศสที่ขนสรรพาวุธมาเต็มรูปแบบที่ท่าแขกนั้น  กลุ่มผู้นำของลาวอิสระ ได้ข้ามแม่น้ำโขงมาโดยเรือที่ทางน้องชายของนายเตียง  ศิริขันธ์ เป็นคนจัดการให้นะครับ ซึ่งแม้จะลงเรือมาแล้ว ฝรั่งเศสก็ยังมีเครื่องบินรบมาไล่ยิงจนเจ้าแดง ได้รับบาดเจ็บต้องขึ้นไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลอย่างด่วน เจ้าเรือบินรบที่ว่านั่น บางทีเขาก็บอกว่าไม่ใช่ของฝรั่งเศสหรอก แต่อังกฤษให้ยืมมาอีกที ไม่รู้จริงหรือเปล่า ประเด็นที่น่าสนใจคือการช่วยเหลือจากฝั่งไทยนี่แหละครับ  ในยุคนั้นเป็นยุคของนายปรีดี  พนมยงค์เป็นนายกฯ  ซึ่งมีนโยบายในการสนับสนุนการปฎิวัติเพื่อกู้ชาติอินโดจีน ไม่ว่าจะเป็นการนำอาวุธที่เสรีไทยได้รับจากสหรัฐฯส่งไปให้โฮจิมินต์  จนจัดตั้งกองพันสยามได้ถึง 2 กองพัน   ส่วนทางลาว ก็สนับสนุนให้ที่พักพิง รวมทั้งประกาศรับรองเอกราชของลาวให้ ซึ่งเป็นประเทศเดียวที่ทำแบบนั้น เพราะตอนนั้นเวียดนามเองก็ยังเป็นของฝรั่งเศสอยู่ เพราะนโยบายแบบนี้แหละครับ ที่ทำให้สหรัฐฯต้องถอนการสนับสนุนปรีดี พนมยงค์ แม้ว่าจะเคยหนุนช่วยช่วงเสรีไทยมาก่อน  โดยหันกลับไปหากลุ่มผู้นำสายทหารบกที่ตกบัลลังก์ไปก่อนหน้านี้ให้หวนกลับมายึดอำนาจอีกครั้ง เพื่อสกัดกั้นการสนับสนุนการต่อต้านในอินโดจีนของนายกฯ ปรีดี ส่วนเรื่องความคับแค้นใจ การถูกดูถูก ไม่เห็นบุญคุณทหาร โดนเสรีไทยวางท่าข่มอะไรนั่นนะ เป็นแค่ข้ออ้างให้ดูดีเท่านั้นแหละครับ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 48 17:21:44 จากคุณ : ท่าแขก (สื่อศิลป) - [ 22 ส.ค. 48 10:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เดือนพฤษภาคมปี 1946  ทัพฝรั่งเศสก็ได้รับชัยชนะเหนือลาวอย่างเด็ดขาดอีกครั้ง  แต่คราวนี้ด้วยกระแสโลกที่เปลี่ยนทิศทาง  การจะเข้าครอบครองแบบอาณานิคมเต็มรูปแบบเหมือนอดีตเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้แล้ว (ยังไม่นับว่าฝรั่งเศสหลังสงครามโลก มีปัญหากับอาณานิคมทั่วไปหมด อย่างประเทศหลัก ๆ เช่น เวียดนาม หรืออัลจีเรีย ก็สร้างปัญหาให้กับรัฐบาลเดอโกล จนจะโดนยิงตายอยู่แล้ว) รูปแบบการปกครองภายหลังการเข้ายึดครองครั้งที่ 2 ของฝรั่งเศส คือ ให้ลาวปกครองตนเอง แต่ให้อยู่ภายใต้สหพันธรัฐฝรั่งเศส แบบเดียวกับที่อังกฤษทำ คือ เครือจักรภพอังกฤษ นอกจากนี้ฝรั่งเศสยังได้ตั้งให้เจ้าสุวันนะรัตเป็นนายกรัฐมนตรี จากนั้นจึงเปลี่ยนเป็นเจ้าบุญอุ้ม ณ จำปาศักดิ์ และเปลี่ยนอีกทีเป็นผุย ชะนะนิกอน ในวันที่ 24 ก.พ.1950 ในยุคของผุย ชะนะนิกอน นี่เองที่มีการต่อสู้ทางการเมืองในลาวอย่างดุเดือดที่สุด  รวมทั้งมีการใช้อำนาจเผด็จการอย่างเลือดพล่านอีกด้วย ทางด้านลาวอิสระที่แตกกระเจิงไปหลังการพ่ายแพ้ที่ท่าแขก รวมทั้งกองกำลังอีกส่วนหนึ่งที่เคลื่อนไหวอยู่แถวซำเหนือที่นำโดยพูมี วงวิจิด  ก็เดินทางเข้ามาในไทยเพื่อจัดตั้งรัฐบาลลาวพลัดถิ่นขึ้น รัฐบาลลาวพลัดถิ่นนี้ มีเจ้าเพชรราช เป็นผู้นำ เนื่องจากท่านได้รับการยอมรับจากกลุ่มลาวอิสระ รวมทั้งมีสายสัมพันธ์ที่ดีกับรัฐบาลไทย ในช่วงที่เจ้าเพชรราชพำนักอยู่ในเมืองไทยในฐานะผู้นำรัฐ บาลลาวพลัดถิ่นนี้เองที่ทำให้ท่านได้รู้จักกับหม่อมอภิพร  หรือเชื้อ  ยงใจยุทธ ที่มีศักดิ์เป็นอาของพล.อ.ชวลิต  ยงใจยุทธ และต่อมาก็ได้เป็นชายาอีกคนหนึ่งของเจ้าเพชรราช สายสัมพันธ์ของหม่อมอภิพรนี้ ได้ลากยาวมาถึงเหตุการณ์บ้านร่มเกล้าที่เกิดขึ้นในช่วงที่พล.อ.ชวลิต เป็นผู้นำทัพเข้าต่อตีกับลาว และทางรัฐบาลลาวพยายามใช้สายสัมพันธ์ผ่านงานศพของหม่อมอภิพร เข้ามาหาลู่ทางเจรจากับบิ๊กจิ๋ว แต่ไม่สำเร็จ เอาไว้ให้เรื่องการปฎิวัติลาวจบแล้ว จะต่อฉากบ้านร่วมเกล้า จุดระเบิดของความสัมพันธ์แบบระหวาดระแวงต่อกันของไทยกับลาวยุคใหม่อีกที ทางด้านรัฐบาลลาวพลัดถิ่นนั้น ก็มีวันเวลาที่ดีในเมืองไทยได้ไม่นาน ก็ถึงยุคสิ้นสุดของรัฐบาลนายปรีดี ที่ทำให้สายสัมพันธ์ของรัฐบาลไทยกับรัฐบาลลาวพลัดถิ่นสิ้นสุดลง ส่วนหนึ่งตอบรับการเชิญชวนของฝรั่งเศสให้กลับไปร่วมบริหารบ้านเมืองภายใต้เงื่อนไขการเป็นสหพันธ์รัฐฝรั่งเศส อีกส่วนหนึ่งตกลงใจมุ่งหน้าเข้าสู่เขตป่าเขาทางตอนเหนือของลาว เพื่อดำเนินการปฎิวัติต่อ จากคุณ : สาละวัน (สื่อศิลป) - [ 22 ส.ค. 48 18:02:20 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมไปซื้อหนังสือปะหวัดสาดซาดลาวมาจากเวียง เค้าไม่มีเรื่องแบบนี้เลยง่า........ ติดตามต่อไปครับ จากคุณ : โกฏิดารา - [ 22 ส.ค. 48 20:56:06 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เล่มสีแดง ๆ ใหญ่ ๆ หรือเปล่าครับ  ล่าสุดเขามีเวอร์ชั่นรวบยอดรวมประวัติตั้งแต่ยุคท้าวฮุ่ง ขุนเจือง เจ้าฟ้างุ่ม เข้าไปด้วย ถ้าซื้อที่ตลาดเช้าละก็ พ่อล่อซะเล่มละ 6-700 บาทเชียวนะครับ ถ้ามีโอกาสไปเวียงจันแล้วอยากซื้อหนังสือของลาวอีกละก็ แนะนำให้ไปที่ร้านของรัฐบาลครับ อยู่แถวโรงแรมล้านซ้าง ตึกที่อยู่ข้าง ๆ จะเป็นสำนักงานหนังสือพิมพ์และสมาคมนักข่าวของลาว ที่นั่นจะมีร้านหนังสือของรัฐบาลที่ราคาย่อมเยากว่า ที่ไปเห็นล่าสุดนี่มีหนังสือประวัติของมหาศิล วีระวงศ์ เป็นภาษาอังกฤษว่า My Life ที่ศิลปวัฒนธรรมเอาเรื่องมาขึ้นปกอยู่นี่แหละครับ แล้วซื้อมานี่อ่านภาษาลาวออกหรือครับ ถ้าไม่ออกหรือติดขัดตรงไหน ลองปรึกษาเจ๊วิฯดูนะครับ  ผมส่งหนังสือประวัติศาสตร์ลาวฉบับภาษาเมืองน้องแต๊ ๆ ไปให้เล่มนึงเมื่อปีกว่ามาแล้ว เห็นเจ๊ ฯ บอกว่าตั้งแต่บัดนั้นยันป่านนี้ ตู้กับข้าวที่บ้านตั้งตร๊ง ตรง ไม่เอียงไปเอียงมาตะก่อนเลย จากคุณ : ล้านช้าง (สื่อศิลป) - [ 23 ส.ค. 48 09:30:07 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เอ้อ  ขอแก้ความผิดนิดนึงครับ   หม่อมอภิณพร เป็นบุตรสาวของคุณเชื้อ ยงใจยุทธ ครับ ไม่ใช่ "หรือ เชื้อ  ยงใจยุทธ" ว่ากันว่า ท่านเป็นคนที่ท่านผู้หญิงพูนสุข  พนมยงค์ ส่งไปให้เพื่อคอยดูแลเจ้าเพชรราชขณะที่พำนักอยู่ที่กรุงเทพฯ แถวซอยงามดูพลี หม่อมอภิณพร ท่านมีคุณูปการต่อการกู้ชาติลาวด้วยเช่นกัน เพราะในช่วงที่รัฐบาลลาวพลัดถิ่นอาศัยอยู่ในไทยนั้น ต่างต้องแสวงหาการช่วยเหลือเพื่อกู้ชาติ ซึ่งไม่มีชาติใดให้การช่วยเหลือ  ไทยเองก็เพราะเป็นรัฐบาลนายปรีดี จึงช่วยบ้าง แต่ก็เป็นในนามส่นตัว ไม่ใช่ระดับรัฐบาล  ทำให้คณะกู้ชาติเหล่านี้ต้องพยายามแสวงหาเงินทองมซื้อหาอาวุธและเลี้ยงพลพรรคกันเอง นอกจากทรัพย์สมบัติส่วนตัวที่เจ้าเพชรราชนำติดตัวมาด้วยแล้ว หม่อมอภิณพร ก็ไปยืมเงินหลวงเสรีเรืองฤทธิ์มาสมทบอีกถึง 5 หมื่นบาท ในสมัยนั้นก็ไม่น้อยทีเดียว ปัญหาของคณะกู้ชาติอินโดจีนยังมีอีกคือการขาดแคลนอาวุธไปใช้ในการรบ เพราะตอนนั้นในเมืองไทยเป็นศูนย์กลางการค้าอาวุธเถื่อน เนื่องจากช่วงต่อต้านญี่ปุ่นมีการส่งอาวุธเข้ามาให้เสรีไทยจำนวนมาก รวมทั้งอาวุธของญี่ปุ่นที่ไม่ได้มอบคืน เอาแอบฝังดิน และเล้ดลอดหลุดไปอยู่ในมือคนไทยอีกจำนวนหนึ่ง และในตลาดกลางการค้าอาวุธเถื่อนนั้น ก็มีลูกค้าเข้ามาแย่งซื้อกันถึง 5 ชาติ คือพวกกู้ชาติลาว เขมร เวียดนาม พม่า แม้กระทั่งอินโดนิเซียที่กำลังรบอยู่กับฮอลันดา จากคุณ : งามดูพลี (สื่อศิลป) - [ 23 ส.ค. 48 09:39:54 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อคณะลาวอิสระที่มีเจ้าสุวันพูมาเป็นผู้บัญชาการทหาร สู้รบแพ้ทัพฝรั่งเศสที่ท่าแขก ก็ได้ข้ามมาฝั่งไทย ซึ่งชุดนี้จะมีบุคคลสำคัญ เช่น เจ้าสุในพูมา อุ้น ชะนะนิกอน สีลา  วีรวงศ์ อำพอน พลราช ฯลฯ ส่วนอีกสายนึงคือเจ้าเพชรราช เมื่อทราบข่าวว่าฝรั่งเศสเข้ายึดเวียงจันได้แล้วและกำลังขึ้นมาที่หลวงพระบาง ก็หลบหนีออกจากหลวงพระบาง โดยมีผู้ติดตามประมาณ 40 คน ออกเดินทางโดยการขี่ม้าออกจากหลวงพระบางเมื่อวันที่ 3 พ.ค.ปี 2489  ซึ่งทางฝรั่งเศสก็ทราบข่าวความพยายามที่จะหลบหนีของเจ้าเพชรราช ถึงขนาดส่งพลร่มมาโดดลงที่ทุ่งนาบ้านเมืองขาย เพื่อบุกเข้าค้นวังเชียงแก้ว  เมื่อไม่พบตัวก็ให้เครื่องบินออกตามล่า สาเหตุที่ฝรั่งเศสต้องการตัวเจ้าเพชรราชมาก เพราะเป็นคนที่คนลาวให้การยอมรับ (ปัจจุบันคนลาวจะศรัทธาเจ้าเพชรราชในรูปของความศักสิทธิ์ ปกป้องอันตรายจากภูติผีเหมือนกับคนไทยนับถือกรมหลวงชุมพร ฯ)  หากนำตัวมาเป็นหุ่นเชิดได้  การเข้ามาครองอำนาจในลาวอีกครั้งก็เป็นเรื่องง่ายขึ้น ขระเดียวกันหากปล่อยให้เข้าเพชราชหนีไปได้  ก็หมายความว่า โอกาสที่จะเกิดรัฐบาลพลัดถิ่นก็มีอยู่สูง เจ้าเพชราชนั้น ด้วยมีประสบการณ์ในการท่องป่าเมืองลาวสมัยที่ยังเป็นอาณานิคม  ทำให้ท่านรู้จักเส้นทางหลากหลาย การหลบหนีฝรั่งเศสครั้งนี้จึงเลือกเส้นทางค้าฝิ่นของม้ง ผ่านจากหลวงพระบางเขจ้าไชยบุรี ซึ่งที่เมืองนี้เอง พันตรีอ้วน ราทิกุล (จะมีบทบาทสำคัญที่จะแบ่งฝ่ายขวาออกจากฝ่ายซ้ายในภายหลัง) และพวกก็เข้ามาสมทบ และเดินทางเข้าไทยที่อำเภอฟากท่า อุตรดิตถ์ เมื่อวันที่ 3 มิถุนายน ปีเดียวกัน รวมเวลาในการรอนแรมหนีฝรั่งเศสอยู่ 1 เดือนเต็ม ๆ ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งคือคณะของท้าวคำเหล็กและสมาชิกลาวอิสระ ที่มาโดยเรือถ่อทวนแม่น้ำโขงมาขึ้นที่เมืองเชียงแสน เชียงราย บางส่วนก็แยกออกไปขึ้นที่เมืองเชียงคาน หนองคาย จากนั้นทุกสายก็เดินทางเข้ากรุงเทพฯ โดยเฉพาะเจ้าเพชรราชนั้น มีพันเอกช่วง เชวงศักดิ์สงคราม รมว.มหาดไทยในรัฐบาลนายปรีดี ขึ้นไปรับที่อุตรดิตถ์ ถึงตอนนี้ก่อนจะข้ามไป อยากให้สังเกตไว้นิดนึงนะครับว่า การเคลื่อนไหวในเบื้องต้นเพื่อกูอิสรภาพให้ลาวนั้น ไม่ปรากฎชื่อของนายไกรสอน พรหมวิหาร  ผู้นำลาวฝ่ายซ้ายเลย  ทั้ง ๆ ที่ในท้ายที่สุดแล้ว คนนี้คือผู้นำตัวจริงเสียงจริงของขบวนการทั้งหมด จากคุณ : อุตรดิตถ์ (สื่อศิลป) - [ 23 ส.ค. 48 11:59:30 ]

ความคิดเห็นที่ 17 การลี้ภัยเข้ามาตั้งขบวนการลาวอิสระในไทยเพื่อหวนกลับไปกู้ชาติเป็นไปด้วยควมยากลำบาก โดยเฉพาะทุนรอนในการทำงาน เนื่องจากขณะนั้น เหล่าชาติผู้มีชัยในสงครามกำลังแย่งชิงอำนาจกันเองในเวทีโลก  ดังนั้น อะไรที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่โต ก็พยายามหยวน ๆ กันไว้ เพราะลูกพี่ใหญ่ 2 ชาติคือสหรัฐฯและโซเวียต เริ่มหึ่ม ๆ ใส่กันแล้ว ก็เลยไม่มีใครคิดจะช่วยลาวในการกู้ชาติ ปล่อยให้ฝรั่งเศสกลับไปครองอำนาจอย่างหน้าด้าน ๆ ตามสบาย เหล่าผู้นำลาวอิสระ เมื่ออยู่ในไทย ส่วนหนึ่งก็พยายามที่จะทำงานหาเงินเพื่อเป็นกองทุน เช่น อุ่น ชะนะนิกอน ก็ร่วมกับจิม ทอมสัน เจ้าหน้าที่โอ เอส เอส ทำการค้าผ้าไหม ใครดูเรื่องปมไหมบ้าง ผมดูแต่ไม่ครบทุกตอน ไม่รู้เขาพูดถึงเรื่องที่จิม ทอมสันป์ร่วมค้าผ้าไหมกับผู้นำลาวคนนี้บ้างหรือเปล่า ตามประวัติบอกว่าจิม ทอมสัน เป็นคนที่แนะนำให้อุ่น ชะนะนิกอน ได้รู้จักกับนายเตียง ศิริขันธ์ และแนะนำให้กองกำลังลาวอิสระ ย้ายฐานที่มั่นมาอยู่ที่สกลนครและอุดรธานี ซึ่งเป็นฐานที่มั่นของพลพรรคเสรีไทยสายเตียง ศิริขันธ์ อยู่ก่อนแล้ว เพื่อให้สะดวกในการรับการสนับสนุน จากคุณ : ชะนะนิกอน (สื่อศิลป) - [ 23 ส.ค. 48 13:40:58 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หนังสือชาดลาวของเธอที่ให้ฉันมาน่ะ ป่านนี้ยังแกะไปไม่ได้ถึงสองหน้าเลย..ไม่ได้เอามาหนุนตู้กับข้าวนะยะ ตั้งใจว่าจะเก็บไว้บูชา.. จากคุณ : WIWANDA - [ 23 ส.ค. 48 14:35:06 ]

ความคิดเห็นที่ 19 การเกิดขบวนการกู้ชาติในรัฐเกิดใหม่ต่างๆ  ถือว่าเป็นเรื่องปกตินะคะ  เพราะภายหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ได้มีรัฐเกิดใหม่ๆเกิดขึ้นมากมาย   โดยผลกระทบจากสงครามโลกครั้งที่สองที่มีต่อสังคมของประเทศต่างๆถือว่าเป็นมรดกตกทอดที่ชาติมหาอำนาจทิ้งไว้ให้โดยที่คุณสื่อศิลปเรียกว่า ระเบิดเวลา   แต่ในที่นี้ จะขอเรียกว่า มรดกตกทอดนะคะ มรดกตกทอดที่ชาติในเอเชียตะวันออก และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้รับ  ถ้าพูดถึงชิ้นโตที่สุดก็คงเป็นมรดกจากญี่ปุ่นค่ะ เพราะก่อนที่ญี่ปุ่นจะพ่ายแพ้สงคราม  ญี่ปุ่นได้ย่ำรอยเท้าเข้าไปในแทบทุกดินแดนของเอเชียบูรพา แต่ยังมีความแตกต่างระหว่างความรู้สึกของชาวเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่มีต่อญี่ปุ่น   เพราะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ถึงแม้จะเคยลิ้มรสความทารุณของญี่ปุ่นมาบ้าง แต่ก็เป็นเพียงระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น ในขณะที่ประเทศในเอเชียตะวันออกเช่น จีน และเกาหลี ต้องผ่านการต่อสู้กับญี่ปุ่นมาก่อนสงครามโลกจะเกิดร่วม 40 ปี   ความโกรธแค้นที่ว่านี้  จึงเป็นความโกรธแค้นทางประวัติศาสตร์ที่ยาวนานและฝังรากลึกกว่า ผลกระทบของมหาสงครามในครั้งนั้น    อาจเป็นเพราะประชาชนในภูมิภาคเอเชียตะวันออกยังขาดความเข้าใจของมหาสงครามว่าเป็นการใช้อาวุธยุธโธปกรณ์ที่ทันสมัย มีการพัฒนากองทัพและสมรรถภาพในการรบ  ซึ่งต่างจากมุมมองของการต่อสู้แบบศิลปป้องกันตัวที่เคยใช้มาในอดีต และความเข้มแข็งของทหารนี่เอง ได้กลายมาเป็นปัจจัยสำคัญที่สร้างความเชื่อมั่นให้กับผู้นำในเอเชียในยุคต่อมาที่เลือกใช้วิธีการปกครองแบบผเด็จการ ช่องว่าระหว่างรัฐเกิดใหม่กับสังคมที่มักมีการอ้างถึงความชอบธรรมในการใช้อำนาจเผ็ดการก็เพื่อป้องกันความมั่นคงแห่งชาติ ที่ถูกนำมาอ้างถึงบ่อยๆ และสิ่งที่ตามมาคือระบบอุปถัมภ์ซึ่งเป็นต้นตอของการคอรัปชั่นก็กลายเป็นปัญหาใหญ่ที่ลุกลามเข้าไปในสังคม มรดกตกทอดจากสงครามโลกครั้งที่สองยังมีความแตกต่างกันของประชาชนระดับรากหญ้าและขึ้นอยู่กับ วัฒนธรรมทางการเมืองของแต่ละประเทศโดยด้วยค่ะ ในบางประเทศประชาชนมักให้การยอมรับของผู้นำว่าเป็นฮีโร่ โดยได้มองข้ามความชอบธรรมไป แต่ก็อีกนั่นแหละค่ะ  ในยามนั้น  ใครก็ตามแต่ที่มีภาวะความเป็นผู้นำสูงและเป็นที่ยอมรับ  ก็จะเป็นฮีโร่ทันที   โดยไม่ทันได้คำนึงว่า อะไรคือความชอบธรรม  ต่อเมื่อผ่านพ้นจุดนั้นมาแล้ว   ก็สายเกินกว่าที่จะถามหาความชอบธรรม และสิ่งที่จะตามมาก็คือ การใช้อำนาจเพื่อการปกครอง  และเพื่อปกป้องอะไรหลายสิ่งหลายอย่างที่ได้มาด้วยความยากลำบาก   การใช้อำนาจแบบเผ็ดจการจึงถูกนำมาใช้โดยที่มักมีการอ้างถึงประวัติศาสตร์เพื่อนามาใช้ประโยชน์ทางการเมือง สิ่งต่างๆเหล่านี้  เป็นเพียงบทวิเคราะห์เบื้องตนของการเกิดขบวนการปฏิวัติในลาว  และในประเทศข้างเคียงที่คุณสื่อศิลปกะลังจะเล่าอยู่ เพราะระเบิดเวลาที่ญี่ปุ่นทิ้งไว้  พร้อมจะระเบิดตัวเองได้ทันทีโดยที่ไม่ต้องรอให้ใครจุดชนวน แต่สถาณการณ์ทางสังคมมันจะสุกงอมและถึงเวลาของมันเอง เมื่อขบวนการปฏิวัติกระทำการได้สำเร็จ ด้วยการขับไล่และโค่นล้มระบบจักวรรดินิยมได้แล้ว  พวกเค้ายังคงไม่รู้จักจัดการกับอำนาจที่ได้มา  การแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันเองจึงเกิดขึ้น และที่รุนแรงและกลายเป็นประเพณี ก็คงจะเป็นประเทศในกลุ่มละตินอเมริกาและอีกหลายๆประเทศทั่วโลก ที่ไม่เว้นแม้แต่ในลาว และกัมพูชา ซึ่งคุณสื่อศิลปได้เล่าไปแล้ว   ส่วนในพม่านั้น ไม่ต้องพูดถึง เพราะเห็นเป็นรูปธรรมเด่นชัดมาทุกยุคทุกสมัย การคงอำนาจทางทหารไว้เพียงเพื่อปลอบใจตัวเองว่า  ตนเองนั้นเป็นรัฐที่เข้มแข็งและสามารถรักษาอธิปไตยของคนเองไว้ได้   แต่ความจริงแล้วเป็นเช่นไร  คงต้องขอให้คุณสื่อศิลปวิเคราะห์ให้ฟังแล้วล่ะคะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 23 ส.ค. 48 21:13:50 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ส่วนในอินโดจีน  เมื่อญี่ปุ่นได้ขับไล่ฝรั่งเศสออกไปจากเวียดนามและมีส่วนช่วยให้เวียดนามได้รับอิสระภาพในปี 1945แล้ว     มรดกตกทอดที่สำคัญคือ การที่ประเทศเหล่านี้ เกรงกลัวว่าประเทศมหาอำนาจอื่น เช่น จีน และ สหรัฐอเมริกาจะเข้ามารุกรานดินแดนของตน จึงจำเป็นต้องเพิ่มกำลังทหารให้มากชึ้น   และในสามประเทศอินโดจีนนี้  เวียดนามจะมีภาษีดีกว่าเพื่อนเนื่องด้วยมีเทคโนโลยีทางการทหารที่สูงกว่า  และผู้นำเวียดนามเองก็ยังมีความคิดเรื่องการจัดตั้งอาณาจักรอินโดจีนอย่างที่เคยรุ่งเรืองในอดีต  จนนำไปสู่การพยามยามเข้าครอบงำลาวทั้งด้านการเมืองและสังคมในเวลาต่อมา จึงจะสังเกตเห็นได้ว่า   วัฒนธรรมของลาวบางอย่าง ได้รับอิทธิพลจากเวียดนาม  โดยเฉพาะเรื่องอาหารการกิน   ที่แม้แต่คนอีสานบ้านเฮายังรับเอามาขึ้นเป็นเมนูสำหรับสาวๆที่รักสุขภาพ เพราะอาหารเวียตนาม มีเครื่องเคียงผักสดๆ เป็นส่วนสำคัญ   ที่ดังระดับห้าดาว ที่เมื่อไหร่ที่เข้าร้านเวียดนามก็ไม่ต้องเปิดอ่าเมนูให้เสียเวลา  สามารถใชนิ้วจิ้มไปที่ภาพบนเมนูได้เลยว่า น้องๆพี่ขอไอ้นี่หนึ่งชุด   ก็จะได้รับประทานแหนมเนือง รสชาติบรรยายไม่ถูกค่ะ ต้องไปลิ้มลองเอง ถ้าเป็นที่หนองคายก็มีร้านดังประจำจังหวัดอยู่หน้าวัดโพธิชัย (มั้ง) แต่มีข้อแนะนำสำหรับสุภาพบรรุษที่จะชวนสุภาพสตรีไปทานข้าวนอกบ้านว่า  หากเป็นนัดครั้งแรกๆ  คุณอย่าชวนเธอไปทานอาหารเวียดนามเด็ดขาด   เพราะกรรมวิธีการทานแหนมเนืองแต่ละครั้ง  ต้องใช้ความสามารถเป็นอย่างมากในการที่จะจัดการกับเจ้าอาหารที่ว่านี้ให้เสร็จสิ้นกระบวนการ  ซึ่งก็คงเหนื่อยทั้งคนชวนและคนถูกชวนนั่นแหละค่ะ เผลอๆคนชวนจะเหนื่อยกว่า  เพราะจะถูกสวดซะยับเยินก่อนจะอิ่มในมื้อนั้น แต่ถ้าเป็นคนคุ้นเคยกันแล้ว  คุณจะชวนเธอไปนั่งกินส้มตำหน้าปั๊ม หรือไปโซ้ยชายสี่หมี่เกี่ยวก่อนพาเธอไปส่งบ้าน  เธอก็คงไม่ว่ากระไรแล้วมั้ง เพราะตอนนั้นมังหิววววววว จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 23 ส.ค. 48 21:20:28 ]

ความคิดเห็นที่ 21 พี่สาว งั้นไปกินชายสี่ฯกันไหม อิอิ ชวนคนอื่นด้วย อิอิ เซ็งเจงๆโทรไปถามที่ร้านแล้วเขาบอกว่าจอคอมศูนย์ยังไม่ส่งกลับมาเว็งเจงๆ   ตะแง้วๆ คันมืออะ.... แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 48 10:12:58 จากคุณ : ryzon - [ 24 ส.ค. 48 09:54:03 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ้าว เจ๊ ฯ งั้นก็แสดงว่าป๋า ช.ช.แกหลอกผมนะสิ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 24 ส.ค. 48 12:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 23 การข้ามมาตั้งรัฐบาลลาวพลัดถิ่นของผู้นำในการประกาศเอกราชของลาวในช่วงนั้นเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญของการต่อสู้เพื่อเอกราชของลาว โดยพื้นฐานแล้ว กลุ่มที่ประกาศเอกราชต่อฝรั่งเศสหลังสงครามโลกนี่ ส่วนใหญ่จะเป็นชนชั้นนำอยู่ก่อนแล้ว ไม่ว่าจะเป็นระดับราชวงศ์อย่าง 3 เจ้าพี่น้อง หรือระดับข้าราชการระดับสูงขั้นเจ้าแขวงอย่างพูมี วงวิจิต และเจ้าแขวงอีกหลายคน เรียกว่าเป็นชนชั้นอีลิทกันถ้วนหน้า คนเหล่านี้ถ้ามองตามหลักชนชั้นแล้ว ก็จะเป็นกลุ่มที่ได้รับประโยชน์จากการที่แยกเป็นเอกราชจากฝรั่งเศส เพราะกลุ่มของตนจะมีสิทธิในการเป็นผู้ปกครองได้มากกว่ากลุ่มอื่น เพราะมีทักษะความรู้ความสามารถในการบริหารในระดับหนึ่งอยู่แล้ว ขณะเดียวกัน ก็มีข้อด้อยตรงที่ว่า คนกลุ่มนี้ แม้ว่าลาวจะต้องกลับไปเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศสอีกครั้ง  ก็ยังได้รับประโยชน์อยู่ดี เพราะเป็นคนกลุ่มที่เจ้าอาณานิคมได้เลือกเฟ้นมาแล้วว่าสามารถเป็นตัวกลางในการเชื่อมการบริหารระหว่างชนชั้นปกครองชาวฝรั่งเศสและประชาชนชาวลาวธรรมดาได้ เพราะต่างได้รับการศึกษาในระดับสูง เมื่อเทียบกับมาตรฐานของชาวลาวทั่วไปอยู่แล้ว ซึ่งนั่นหมายถึงว่า คนกลุ่มนี้ มีสิทธิที่จะเปลี่ยนจุดยืนในการปฎิวัติได้ง่าย เพราะผลประโยชน์ทางชนชั้นไม่ชัดเจนเสียแล้ว และเมื่อต้องมาเผชิญกับความยากลำบากอย่งหนักหนาสาหัสสากรรจ์ในเมืองไทย กับงานปฎิวัติที่มองไม่เห็นฝั่ง เพราะตอนนั้นโซเวียตก็ยังกระเตาะกระแตะ วุ่นวายอยู่กับการจัดระเบียบในยุโรปตะวันออก  ฮึ่ม ๆ จะซัดกับยักษ์อเมริกัน ตั้งแต่ฟันน้ำนมไม่ขึ้น จีนเองก็ยังติดพันสงครามกลางเมืองระหว่างเจียงกับเติ้ง  ซึ่งด้านดีก็คือทหารของเจียงที่ลงมาปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นตามข้อตกลง ต่างถูกเรียกตัวกลับไปหมด เพราะต้องเอาไปรบกับเหมา ทำให้เขตพื้นที่ทางตอนเหนือของเวียดนาม ลาว ปลอดอำนาจรัฐไปชั่วขณะหนึ่ง เวียดนาม โดยโฮจิมินต์ ดูจะเป็นกลุ่มเดียวที่สนับสนุนให้กับขบวนการลาวอิสระได้อย่างจริงจัง เพราะมีเงื่อนไขผลประโยชน์สอดคล้องกันอยู่ ที่ทางเวียดมินต์ต้องการเส้นทางลำเลียงผ่านลาสเพื่อลงไปตีเวียดนามใต้ ขระเดียวกันก็ต้องการการสู้รบแบบกองโจรของลาว ดึงเอากำลังทหารฝรั่งเศสให้แตกเป็นกลุ่มย่อย ๆ เพื่อทอนกำลังยามที่เวียดมินต์เปิดศึกใหญ่ อีกฝั่งหนึ่งก็มีรัฐบาลนายปรีดี ที่พยายามช่วยด้วยอุดมการณ์ส่วนตัวของท่านเอง ซึ่งแน่นอนว่าก็ทำได้แค่กระท่อนกระแท่น เพราะงานนี้มีหรือที่สหรัฐฯจะยอม สุดท้าย ขบวนการลาวอิสระที่มาตั้งเป็นรัฐบาลพลัดถิ่นในไทยก็ได้รับข้อเสนอที่ไม่อาจปฎิเสธได้ จากหัวหน้ามาเฟีย ชือ สหรัฐอเมริกา จากคุณ : ปากเซ (สื่อศิลป) - [ 24 ส.ค. 48 12:49:35 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สหรัฐฯซึ่งกลายร่างมาเป็นเจ้าพ่อใหญ่หลังสงครามโลก เนืองจากเป็นชาติมหาอำนาจเพียง 1 เดียวที่พื้นที่ในประเทศแทบไม่ได้รับผลกระทบจากสงครามเลย  นอกจากโดนญี่ปุ่นถล่มเพิร์ลฮาเบอร์นิด ๆ หน่อย ๆ เมื่อเทียบกับประเทศอื่น ๆ แล้ว (แถมยังเอาเรื่องเดียวนี่มาทำมาหากิน แปลงประวัติศาตร์เป็นตังส์มาไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ) พอสงครามกับนาซี ฟาสซิสต์ กะลูกพระอาทิตย์จบลง อเมริกาก็คงจะกลัวทหารเหงาหรือไงไม่รู้ หรือติดใจรสชาติการปั๊มงบประมาณมาทำสงครามหรือไง  ถึงได้หันมาเเป็นเอาตายกะคอมมิวนิสต์ เพราะกลัวว่าจะมาครองโลกเสียนี่ จริง ๆ ก็ไปว่าสหรัฐฯยเดียวไม่ได้หรอก โซเวียตยุคสตาลินก็ไม่บันเบาเหมือนกัน โดยเฉพาะเกาหลีเหนือที่เปิดฉากรุกเกาหลีใต้แบบฉับพลัน เป็นใครก็ต้องช๊อก ลาวก็เช่นเดียวกัน  สาเหตุที่สหรัฐฯเอามาอ้างเพื่อเข้าแทรกแซงการเมืองในลาว แทนฝรั่งเศสก็คือเพื่อป้องกันการขยายตัวของคอมมิวนิสต์ โดยอ้างอิงจากหลักฐานโทรเลขที่เจ้าสุพานุวงในฐานะรัฐมนตรีต่างประเทศของรัฐบาลลาวอิสระส่งไปถึงรัฐมนตรีต่างประเทศของเวียดนามเหนือที่กรุงฮานอย เมื่อวันที่ 11 ก.พ.2488 รวมทั้งเจ้าแขวงต่าง ๆ ในลาว เพื่อแจ้งให้ทราบว่าคณะรัฐบาลลาวอิสระได้ตั้งสำนักงานประสานงานกับเวียดมินต์ที่ถนนบาเตรียงในกรุงฮานอย เพื่อดำเนินการต่อสู้เพื่ออิสรภาพของลาว โดยจะให้ร่วมมือกับเวียดนามเหนืออย่างใกล้ชิด สำเนาโทรเลขฉบับนี้แหละที่ทางเพนตากอนนำมาเปิดเผยเพื่อใช้เป็นข้ออ้างในการยืนยันว่าคณะรัฐบาลลาวอิสระเป็นพวกคอมมิวนิสต์ ซึ่งจำเป็นต้องปราบปรามเพื่อป้องกันไม่ให้คอมมิวนิสต์ขยายตัว จากนั้น สงครามในลาวก็เปลี่ยนโฉมหน้าไปอีกครั้ง "ฝรั่งเศสไปแล้ว อเมริกันเข้ามา รุสเซียเข้าคว้า จีนถลาเข้าดึง จึงอินโด จีนโกลาหน ปลอกกระสุนปืนกลเกลื่อนทั้งพงไพ" คงไม่มีเนื้อเพลงไหนอธิบายความวุ่นวายในอินโดจีนได้ดีกว่าเพลงของน้าหงานี่แล้วละครับ เมื่ออเมริกันเข้ามา ดวงจำปาก็เปื้อนเลือด จากคุณ : พงสาลี (สื่อศิลป) - [ 24 ส.ค. 48 14:17:26 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ท่ามกลางความลำบากในการใช้ชีวิตและการดำเนินงานทางการเมืองของคณะผู้นำลาวอิสระในเมืองไทยนั้น  ทางฝรั่งเศสก็เริ่มใช้นโยบายแบ่งแยกและปกครองอีกครั้งด้วยการให้ชายาของเจ้าสุวันพูมาซึ่งมีเชื้อสายรั่งเศส เกลี้ยกล่อมให้กลับประเทศ โดยมีข้อเสนอที่จะยกตำแหน่งเดิมให้ทั้งหมด  นิรโทษกรรมทุกความผิด แถมยังแจกเงินให้อีกคนละ 8 แสน เปียส (เป็นเงินที่ฝรั่งเศสใช้ในอินโดจีน เทียบเงินบาทเท่าไรก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ) ด้วยข้อเสนอนี้ทำให้เจ้าสุวันพูมา กระต่าย  โตนสะโสลิด พญาคำม้าว และผู้นำอีกส่วนหนึ่ง เลือกที่จะรับข้อเสนอของฝรั่งเศสและเดินทางกลับประเทศ เมื่อเดือน พ.ย.2492 เรื่องนี้สร้างความขุ้นเคืองใจให้กับเจ้าเพชนราช และเจ้าสุภานุวงศ์ ซึ่งเป็นพี่น้องของเจ้าสุวรรณภูมาเป็นอย่างยิ่ง และถือว่าทั้ง 2 กลุ่มนี้แยกขาดจากกันเด็ดขาดนับตั้วแต่เหตุการณ์นี้ไป ทั้ง 2 ฝ่ายต่างโจมตีซึ่งกันและกัน โดยฝ่ายที่หันกลับไปหาฝรั่งเศสก็บอกว่า พวกที่เหลือฝักใฝ่คอมมิวนิสต์ ไปเอาเวียดนามเข้ามาช่วยมากเกินไป ขณะเดียวกันอีกฝ่ายที่ไม่ยอมกลับก็บอกว่า พวกนี้รับสินบนฝรั่งเศส ยอมกลับไปเป็นขี้ข้าฝรั่งอีก แต่พวกที่ไม่ยอมกลับก็อยู่ได้ไม่นาน เพราะเมื่อจอมพลผิน  ชุณหะวัณและคณะทำการรัฐประหารยึดอำนาจจากรัฐบาลนายปรีดี พนมยงค์ โดยส่งรถถังไปกราดยิงถึงทำเนียบท่าช้าง ส่งผลห้รัฐบาลที่เคยมีนโยบายสนับสนุนการกูเอกราชของอินโดจีนถึงขนาดตั้งสมาคมสหชาติแห่งเอเชียอาคเนย์ขึ้นเพื่อเป็นศูนย์กลางการประสานงานและร่วมมือกันของชาติในเอเชียอาคเนย์ที่ตกเป็นเมืองขึ้นฝรั่งได้ลุกขึ้นมาประกาศเอกราช ต้องล้มครืนไป รัฐบาลใหม่ของจอมพล ป. มีนโยบายไม่สนับสนุนรัฐบาลลาวอิสระพลัดถิ่นเหล่านี้ จึงได้ผลักดันให้ออกนอกประเทศทั้งหมด สมาคมสหชาติแห่งเอเชียอาคเนย์ ที่มีมีจุดมุ่งหมายในการกอบกู้เอกราช ก็ถูกแทนที่ด้วยซีอาโต้ ที่มีวุตถุประสงค์เพื่อป้องกันการขยายตัวของคอมมิวนิสต์ขึ้นมาแทน จากคุณ : เปียสต้า (สื่อศิลป) - [ 24 ส.ค. 48 15:16:01 ]

ความคิดเห็นที่ 26 800,000 เปียส เท่ากับ 800,000 บาทครับ  เพราะสมัยญี่ปุ่นเข้าเมืองญี่ปุ่นขอร้อง(บังคับ) ให้ไทยลดค่าเงินบาทให้ลงมาเท่ากับค่าเงินเยนของญี่ปุ่น(สมัยก่อนสงคราม 1 บาท เท่ากับ 4 เยน) แต่ญี่ปุ่นก็ไปบังคับให้อินโดจีนของฝรั่งเศสลดค่าเงินเปียสให้ลงมาเท่ากับเงินบาทของไทย แต่(อีกรอบ) 100 บาท สมัยหลังสงครามนี่มันประมาณ 8 บาทของช่วงก่อนสงครามนะครับ เพราะสมัยญี่ปุ่นเข้าเมืองพี่ยุ่นแกพิมพ์แบงค์ใช้เองทั่วเขตยึดครองของญี่ปุ่นรวมทั้งไทยด้วยครับ โดยไม่มีทุนสำรองหนุนหลัง(สมัยนั้นนิยมใช้ทองคำ) ผลเงินก็เฟ้อแบบมโหฬารเลยครับ ............... แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 48 17:30:16 จากคุณ : ryzon - [ 24 ส.ค. 48 17:25:31 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มาติดตามอ่านเป็นแฟนประจำด้วยคนคราบบบ แล้วตอนนี้ ผุ้ที่สนใจภาษาลาว รู้สึว่ามีหนังสือ ที่ว่าด้วยตัวอักษรลาว แล้ว นะครับ ลองไปเดินๆๆดุได้ ผมดูแว๊บๆๆ นะครับ เด่ว มีทุนเมื่อไร จะไปฉกมานำเสนอนะครับ จากคุณ : ใต้น้ำ (toto1234) - [ 24 ส.ค. 48 19:15:31 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 25 ส.ค. 48 11:03:15 ]

ความคิดเห็นที่ 29 "Three Princes"  ที่คุณสื่อศิลปเอ๋ยถึงที่ คคห ที่ 23  นั้น  หมายถึง   เจ้า  Souphanouvong  และเจ้า  Souvanna Phouma  และเจ้า  Boun  Oun  Na jampassack  หรือเปล่าค่ะ ถ้าใช่ก็คือคนนี้ค่ะ     (ขออภัยค่ะ  ที่หารูปเจ้าองค์โตไม่เจอ   ที่มีอยู่ก็แค่องค์ที่ 2 และองค์ที่ 3  แต่ไม่กล้าสะกดชื่อภาษาไทยค่ะ  รบกวนผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาลาว  ช่วยออกเสียงให้หน่อยนะคะ  โดยเฉพาะองค์ที่ 3   ที่พ่วงท้ายด้วย ณ จัมปาศักดิ์หน่ะค่ะ) จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 25 ส.ค. 48 11:53:16 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เจ้า  Souvanna Phouma ค่ะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 25 ส.ค. 48 11:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เจ้า Boun Oum  Na champassack ค่ะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 25 ส.ค. 48 11:55:16 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ใครมีรูปเจ้าองค์โต  ช่วยสงเคราะห์ด้วยนะคะ   หาไม่เจอจริงๆค่ะ     ตอนนี้จอคอมพิวเตอร์มีปัญหาค่ะ   วูบวาบยังไงพิกล สงสัยจะตามน้องริวไปติดๆซะแล้วสิค่ะ สงสัยอยากให้เปลี่ยนเป็นจอแบน  เฮ้ออออ ส่วนเจ้าแขวงที่ต่อมากลายเป็นแนวร่วมพรรคปฏิวัติ ประเทดลาว  มีใครบ้าง   ลองเอ่ยชื่อไว้นะคะ   ซ่อมจอเสร็จเมื่อไหร่   จะมาแปะรูปค่ะ จะมีใครแอบภาวนาว่าขออย่าให้ซ่อมเสร็จเร็วๆไหมเนี่ย? จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 25 ส.ค. 48 12:01:27 ]

ความคิดเห็นที่ 33 จัดให้ รูปเจ้า Souphanouvong หรือที่เขียนภาษาไทย"เจ้าสุภานุวงศ์"หรือบางเล่มเขียน"เจ้าสุพรรณพงษ์" ส่วนภาษาลาวรออาจารย์สื่อฯโลด ................. จากคุณ : ryzon - [ 25 ส.ค. 48 12:59:46 ]

ความคิดเห็นที่ 34 3 เจ้าหมายถึงเจ้าเพชรราชที่เป็นโอรสองค์โตครับ เจ้าสุวรรณภูมา และสุพานุวง (ถ้าเทียบกับภาษาไทยแล้ว ภาษาลาวจะสะกดแบบนี้ครับ แต่ถ้าใช้ตัวอักษรลาว คำว่า "วง" ซึ่งไม่มีอะไรมาการันต์ จะเขียนประมาณว่า ว แหวนไม้หันอากาศคว่ำลง นึกภาพออกไหม แล้วก็ ง.งูครับ รูปศัพท์เหมือนคำว่า "วัง" แต่อ่านว่า "วง" ) ส่วนเจ้าบุญอุ้มนั้น เป็นนายกรัฐมนตรีอีกท่านหนึ่ง ไม่ได้เกี่ยวกับ 3 เจ้าที่มีพ่อคนเดียวกันแต่ต่างแม่นี่ครับ จากคุณ : จำปาศักดิ์ (สื่อศิลป) - [ 25 ส.ค. 48 14:16:31 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เมื่อเจ้าสุวันพูมาที่มีชายาเป็นแหม่มฝรั่งเศส ตอบรับคำเชิญกลับประเทศไปไปอยู่กับฝรั่งเศส  เรื่องนี้สร้างความแค้นเคืองให้กับเจ้าเพชรราชและเจ้าสุพานุวงมาก  และประกาศว่าจะไม่ไปร่วมกับเจ้าสุวันพูมาอย่างแน่นอน และเมื่อคณะลาวอิสระถูกผลักดันให้ออกจากประเทศไทยแล้ว  กลุ่มที่ไม่เห็นด้วยกับเจ้าสวันพู ก็ย้ายทัพขึ้นทางเหนือแถวพงสาลี เพื่อจัดตั้งแนวลาวอิสระขึ้นต่อต้านฝรั่งเศสต่อไป ในเขตพงสาลีนี้เองที่มีนักปฎิวัติหนุ่มจากแขวงสะวันนาเขต แต่ได้มีโอกาสเดินทางมาศึกษาและใช้ชีวิตอยู่ในเวียดนามหลายปี และเช้าร่วมกิจกรรมกับพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีน เมื่อครั้งที่ฝรั่งเศสเข้ามาลาวหลังสงครามโลกจนกระทั่งปะทะกันที่ท่าแขก นักปฎิวัติหนุ่มคนนี้ก็ร่วมอยู่ด้วย แต่เมื่อพ่ายแพ้ เขาไม่ได้ข้ามไปฝั่งไทยเช่นเดีรยวกับคนอื่น แต่เดินทางกลับฮานอย และในเดิอนธันวาคมปี 1946 ก็ได้ร่วมกับชาวลาวที่อยู่ในเวียดนามก่อตั้งคณะกรรมการลาว-เวียดนามขึ้น เพื่อร่วมกันทำงานประติวัดปลกปล่อยทั้ง 2 ประเทศจากฝรั่งเศส ในช่วงที่เวียดมินต์เริ่มทำสงครามกับฝรั่งเศส  นัปฎิตืคนนี้ก็เข้าร่วมด้วย จนกระทั่งถึงเดือนกุมภาพันธ์ปี 1948 คณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีนก็มีมติให้จัดตั้งกองทัพเพื่อสู้รบในเขตลาวเหนือ  โดยได้มอบหมายให้เขาคนนี้เป็นผู้นำ กองทัพหรือพูดให้ถูกก็ต้องเรียกว่ากองโจรที่ตั้งขึ้นใหม่นี้ เคลื่อนไหวอยู่แถวลาวเหือง เปียงสา พูหลวง  ซึ่งเป็นส่นหนึ่งของแขตเชียงขวาง จังหวัดหัวพัน นั่นเอง ช่ายคนนี้มีชื่อว่า ไกรสอน พมวิหาน ผู้ก่อตั้งแนวลาวอิสระขึ้นในวันที่ 20 มกราคม 1949 เพื่อให้เป็นกองทัพปลดปล่อยชาติลาวอย่างเป็นทางการ เมื่อเจ้าสุพานุวงเดินทางกลับลาว ท่านก็ปฎิเสธที่เจ้าเข้าร่วมรัฐบาลลาวที่ตั้งขึ้นใหม่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส ตามคำเชิญชวนของเจ้าสุวันพูมา  แต่ได้เดินทางขึ้นเหนือพร้อมคณะผู้ติดตาม เพื่อเข้าร่มกับแนวลาวอิสระ หรือคอมมิวนิสต์ลาว เพื่อทำสงครามต่อต้านฝรั่งเศสต่อไป จากคุณ : หัวพัน (สื่อศิลป) - [ 25 ส.ค. 48 14:30:22 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ปี 1954 เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อีกครั้ง เมื่อทัพฝรั่งเศสไปแพ้เวียดมินต์ที่เดียนเบียนฟู  ทำให้ต้องไปตกลงเซ็นสัญญาสงบศึกกันที่เวียนนา และอานิสงฆ์ของชัยชนะนี้ก็ส่งผลต่อลาวและเขมรในเวลานั้นด้วย เพราะในสัญญาก็คือ ฝรั่งเศสต้องถอนตัวออกไปจากอินโดจีนทั้งหมด ขระเดียวกัน สำหรับการเมืองในลาว ข้อตกลงเจนีวานี้ก็กำหนดให้มีการเลือกตั้งทั่วไปในลาว โดยให้รัฐบาลเวียงจันที่อยู่ภายใต้การดูแลของฝรั่งเศส ตกลงกับแนวลาวอิสระที่ร่วมมือกับเวียดมินต์ในการเคลื่อนไหวต่อสู้กับฝรั่งเศสแถวหัวพัน เชียงขวางและพงสาลี เพื่อจัดให้มีการเลือกตั้งและจัดตั้งรัฐบาลขึ้นใหม่ภายใต้การดูและของคณะกรรมาธิการสากล ที่มีผู้แทนจากอินเดียเป็นประธาน และผู้แทนจากแคนาดาเป็นผู้ควบคุมให้ทั้ง 2 ฝ่ายปฎิบัติตามข้อตกลงเจนีวา การตกลงกันระหว่างรัฐบาลเวียงจันกับแนวลาวอิสระเกิดขึ้นครั้งแรกที่ทุ่งไหหิน หรือที่ทางท้องถิ่นจะเรียกจริง ๆ ว่า คังหมาแล่น  โดยใช้สนามบินเป็นที่เจรจา (มีอาคารครับไม่ได้ไปนั่งตากแดดหัวโด่ล้อมวงคุยกันบนรันเวย์แต่อยางใด) ฝ่ายแนลาวอิสระมีพูมี  วงวิจิต ซึ่งเคยเป็นเจ้าแขวงซำเหนือมาก่อน เป็นหัวหน้าคณะ ส่วนฝ่ายรัฐบาลเวียงจัน มีนายแพทย์ทองดี และพูมี หน่อสวรรค์ (คนนี้คุ้นหูคนไทยดี) และคณะเป็นตัวแทนมาเจรจา ข้อตกลงในการเจรจากันครั้งนั้น หาสาระอะไรไม่ได้ เพราะทางเวียงจันเสนอว่าทางแนวลาวอิสระเป็นฝ่ายกบฎ ต้องยุบกลุ่มเสียก่อนแล้วทางรัฐบาลจะนิรโทษกรรมให้ จากนั้นจึงจะเข้าสู่กระบวนการทางการเมืองปกติได้ ขระที่ทางพูมี วงวิจิด ก็ยืนยันว่า แนวลาวอิสระที่มีเจ้าสุพานุวงเป็นประธาน (จริง ๆ แล้ว ไกรสอนเป็นประธาน เจ้าสุพานุวงเป็นแค่กรรมการลำดับที่ 5 แต่ในขณะนั้นจะชูเจ้าสุพานุวงมากกว่า เพื่อสร้างภาพลักษณ์ ) เป็นขบวนการที่มีเกียรติ เพราะเป็นผู้ทำสงครามต่อต้านฝรั่งเศสปลดแอกลาวให้พ้นจากการเป็นเมืองขึ้น ไม่ใช่ผู้กระทำผิด การตกลงครั้งนั้นทำได้แค่ออกแถลงการณ์ร่วมด้วยข้อความแบบกว้าง ๆ ว่าทั้ง 2 ฝ่ายจะร่วมกันสร้าง "สันติภาพ เอกราช ประชาธิปไตย เอกภาพและวัฒนาถาวร" เท่านั้นเอง แต่แค่นั้น ทางรัฐบาลที่เวียงจันก็รับไม่ได้ เพราะถือว่าศัพท์พวกนี้เป็นศัพท์ของพวกคอมมิวนิสต์ จึงสั่งปลดนายแพทย์ทองดีจากหัวหน้าคณะเสีย แล้วตั้งเพียอุ่นเฮือน นอละสิง เป็นหัวหน้าคณะแทน ก็เหมือนเดิม ผู้แทนจากฝ่ายรัฐบาลเวียงจันตกลงอะไรไม่ได้เลย เพราะกลัวว่าจะไม่ถูกใจผู้ใหญ่ในรัฐบาล สุดท้ายก็เลยตกลงกันว่า หากรัฐบาลเวียงจันรับรองความปลอดภัยและจัดหาพาหนะและสถานที่พักรับรองให้  คณะจากแนวลาวอิสระก็จะเป็นฝ่ายเดินทางไปเจรจาที่เวียงจันแทน ก็เป็นอันตกลงตามนั้น จากคุณ : ซำเหนือ (สื่อศิลป) - [ 25 ส.ค. 48 17:19:48 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เอาแผนที่ลาวมาฝาก จำไม่ได้เหมือนกันว่าเคยโพสต์ไปแล้วหรือยัง ดูอีกทีก็แล้วกันจะได้นึกออกว่าทุ่งไหหิน ซำเหนือ พงสาลี เวียงจัน สะวันนะเขต สาละวัน อัตะปือ อะไรพวกนี้ มันอยู่ตรงไหนกัน จากคุณ : ไซยะบุรี (สื่อศิลป) - [ 25 ส.ค. 48 17:21:46 ]

ความคิดเห็นที่ 38 การเจรจาที่เวียงจันไม่ได้สร้างความเปลี่ยนแปลงอะไรให้ได้เห็น เพราะขณะนั้นแม้ว่าฝรั่งเศสจะออกไปแล้ว แต่ผู้มาใหม่ก็ไม่ได้น้อยหน้าไปกว่ากัน ด้วยนโยบายต่อต้านคอมมิวนิสต์ทุกรูปแบบ ทำให้สหรัฐฯเลือกที่จะเข้าแทรกแซงอินโดจีนทุกประเทศ ลาวก็เป็นหนึ่งในนั้น ดังนั้นท่านทีของรัฐบาลเวียงจัน ที่นำโดยกระต่าย โดนสะสโสลิด จึงเป็นไปอย่างหนักแน่นว่า คณะลาวอิสระหรือลาวต่อต้านของเจ้าสุพานุวง ต้องยอมวางอาวุธ และเข้ากระบวนการนิรโทษกรรมเสียก่อน จึงจะให้ลงเลือกตั้ง ได้ การเจรจาเป็นไปอย่างยืดเยื้อและไม่มีทีท่าว่าจะจบลงได้ แม้กระทั่งเมื่อเจ้าสุพานุวง ได้เชิญให้กระต่าย เดินทางไปเจรจากันที่ร่างกุ้งเพื่อหาข้อยุติ ก็ไม่สามารถตกลงกันได้อีก แถมยังกดดันให้คณะผู้แทนจากลาวอิสระเดินทางกลับไปซำเหนือ ซึ่งหมายถึงการยุติการเจรจาและเริ่มสู้รบกันใหม่ แต่ทั้งนี้ทางคณะกรรมาธิการสากลได้เจรจากดดันให้รัฐบาลเวียงจันกลับมานั่งโต๊ะเจรจากันอีกครั้ง เพื่อให้เกิดการเลือกตั้งขึ้นให้ได้ จากคุณ : สาละวัน (สื่อศิลป) - [ 25 ส.ค. 48 17:48:24 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ในปี 1956 หลังจากความพยายามเจรจาระหว่างรัฐบาลของกระต่ายกับคณะเจรจาจากซำเหนือไม่ประสบผลสำเร็จเลยแม้แต่ครั้งเดียว  รัฐบาลของกระต่ายก็ประกาศให้มีการเลือกตั้ง ส.ส.โดยลำพัง ซึ่งได้รับการคัดค้านจากทั้งคณะกรรมกาธิการสากล และแนวลาวอิสระ รวมทั้งประชาชนในเวียงจันเองเป็นจำนวนมาก ที่รัฐบาลเวียงจันชิงจัดการเลือกตั้งเองทั้งที่ยังตกลงกันไม่ได้ การเลือตั้งครั้งนั้น แม้ว่าพวกจากซำเหนือไม่ได้เข้าร่วม แต่ก็ไม่เป็นผลดีต่อกระต่าย โดนสะโสลิดเลย เพราะเขาแพ้เลือกตั้ง ทำให้เจ้าสุวันพูมาได้รับเลือกให้เป็นนากรัฐมนตรีแทน และเพื่อลดแรงกดดันจากนานาชาติ  เจ้สุวันพูมาก็สั่งให้คณะเจรจา ดำเนินการต่อไป ขณะที่การเจรจายืดเยื้อแบบหาทางลงไม่เจอ เพราะอย่างไรกลุ่มลาวต่อต้านก็ไม่ยอมวางอาวุธ และเข้ากระบวนการนิรโทษกรรม  ทางสหรัฐฯจึงเริ่มใช้กำลังแทรกแซง โดยการสนับสนุนให้มีการใช้กำลังทหารเข้าตีที่มั่นของคณะลาวต่อต้านที่แขวงหัวพันและพงสาลี เพื่อหวังว่า หากทั้ง 2 แขวงนี้เพลี้ยงพล้ำทางการทหาร ก็จะทำให้การเจรจาบนโต๊ะง่ายขึ้นด้วย แต่สหรัฐฯคาดการณ์ผิด จากคุณ : พงสาลี (สื่อศิลป) - [ 25 ส.ค. 48 17:55:49 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เอ้า  ใครจะชวนไปกินชายสี่หมี่เกี๊ยว ทิ้งเบอร์โทรไว้หน่อยสิจ๊ะ ไม่ใช่ทำไมหรอก   จะเอาเลขท้ายไปเสี่ยงโชคหน่ะค่ะ ถ้าได้ของคุณสื่อเมื่อไหร่  จะซื้อสามตัวเต็งๆเลย จิงๆนะเนี่ย จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 25 ส.ค. 48 20:03:28 ]

ความคิดเห็นที่ 41 #14 คุณพี่สื่อศิลป์ ผมอ่านภาษาลาวออกครับ ก็คนหนองคายนี่นา ปู่ย่าก็มาแต่ฝั่งเวียง ก่อนปี 18 ไม่นานนี่เอง เดี๋ยวไปยามเอื้อยยามอ้ายฝั่งเวียงอีก จะให้เขาพาไปร้านหนังสือที่บอกนะครับ ขอบคุณหลายๆ #20 ร้านแดงแหนมเนือง ขึ้นชื่อมาก ร้านอยู่ตรงตลาดท่าเสด็จ ถามสามล้อหรือคนทั่วไปเขาก็รู้ครับ เค้ามีบริการห่อถึงบ้าน หรือแม้แต่โทรสั่งส่งทางเครื่องบินทั่วประเทศครับ ขายดีจนถึงขนาดร่วมทุนกับเยอรมันและสกว. วิจัยเครื่องปอกเปลือกมันฝรั่งมาทำน้ำจิ้มเชียวนะเออ จากคุณ : โกฏิดารา - [ 25 ส.ค. 48 22:18:25 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เยี่ยมครับ ผมก็พยายามศึกษาอยู่ ไม่ง่ายเหมือนกันนะ  กว่าจะแกะจะคลำได้แต่ละตัว ต้องอาศัยเดาเอาเยอะเหมือนกัน เรื่องแหนมเนืองนี่ ผมชอบร้าน วีที ที่อุดรมากกว่านะ  แต่ร้านแดงก็อร่อยเหมือนกันแหละ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 26 ส.ค. 48 11:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ผมกลับว่าง่ายนะ อักษรลาวกับไทยใกล้เคีงกันมาก คำศัพท์ส่วนมากก็เข้าใจได้ง่ายสำหรับคนไทย ผมชอบชื่อร้านมือถือฝั่งลาวนะ เขาชอบตั้งชื่อ xxxโม่บ่าย น่ารักดี จากคุณ : CrazyHOrse - [ 26 ส.ค. 48 17:33:08 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอคั่นจังหวะนิดนึงครับ พอดีมีเพื่อน ๆ ร่วมกระทู้นี้ติดต่อผมทางหลังไมค์ว่าอยากไปเยี่ยมเยือนหลวงพระบาง ผมก็เลยออกปากชวนว่าไปด้วยกันไหม  ผมกะจะไปเดือนตุลานี้พอดี เอาแบบไปหารตังส์กันเอาข้างหน้า ไม่ต้องมีค่าต๋งค่านายหน้า เอามันส์เข้าว่าอย่างเดียว คุยกันไปคุยกันมา 2-3 รอบก็ตกลงในหลักการได้ว่า น่าจะไปเยี่มเยือนช่วงไม่เกินกลางเดือนตุลา แต่วันเวลาแน่นอนยังไม่ได้คิด กะว่าจะไปสัก 3 วัน 2 คืน หรือถ้ามีลูกบ้าพอจะไปนั่งรถหลวงพระบาง วังเวียง เวียงจัน แล้วเข้าไทยที่หนองคาย ก็เพิ่มมาอีก 1 คืน 1 วัน นอกจากนี้แล้วยังไม่ได้คิดอะไรเลย แต่ขออนุญาตเจ้าของโปรเจคแล้วว่า ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ประกาศเชิญชวนซะดีไหม ใครสนใจไปเที่ยวด้วยกัน โดยเฉพาะประเภทมีตัวเอง 1 คน กะแฟนอีก 1 คน ไม่รู้จะดั้นด้นไปไหนดี ก็ลองมารวมกลุ่มกันเที่ยวดู สนใจลองติดต่อคุยกันหลังไมค์นะครับ ย้ำว่า เป็นการไปเที่ยวร่วมกันนะ ไม่ได้เป็นการจัดทัวร์ เพราะฉนั้น ความแน่นอนหรือโปรแกรมต่าง ๆ อยู่ที่พวกเรากันเอง กี่คนไม่สำคัญ เอาว่าอยากไปเป็นพอ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 26 ส.ค. 48 18:21:21 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ความพยายามของสหรัฐฯในการสนับสนุนรัฐบาลเวียงจันของท้าวกระต่ายให้โจมตีกองกำลังของขบวนการประเทดลาวไม่ประสบความสำเร็จ ขระเดียวกันคณะกรรมาธิการสากลกดดันให้รัฐบาลเวียงจันเจรจากับคณะเจรจาองลาวอิสระให้ได้ ท้ายที่สุดแล้วก็ได้ข้อยุติคือ 1. รัฐบาลเวียงจันต้องยุบไปแล้วจัดตั้งรัฐบาลผสมขึ้นมาแทน โดยจะมีผู้ต่างหน้าของลาวอิสระเข้ามาร่วมรัฐบาลเพียง 2 คน คือ เจ้าสุพานุวง และพูมี  วงวิจิด   2. เมื่อจัดตั้งรัฐบาลผสมเรียบร้อยแล้ว ลาวอิสระ จะยุบกองทัพ ส่งอาสาสมัครเวียดนามกลับประเทศ และส่งมอบอาวุธยุธโปกรณ์คืนให้กับรัฐบาลทั้งหมด 3. เมื่อจัดตั้งรัฐบาลผสมแล้วลาวอิสระจะคงไว้ซึ่งทหาร 2 กองพันระยะหนึ่ง จนกว่าทหารในส่วนที่เหลือจะสลายตัวและกลับบ้านของตนโดยไม่ถูกลิดรอนสิทธิหรือแก้แค้น 4. เมื่อจัดตั้งรัฐบาลผสมแล้ว จะยก 2 แขวง คือ หัวพัน และพงสาลี ที่อยู่ในความยึดครองของลาวอิสระให้กับรัฐบาล ด้วยข้อเสนอนี้ ทำให้ทั้ง 2 ฝ่ายตกลงกันได้และจัดตั้งรับบาลผสมขึ้นในปลายปี 1957 นั้นเอง  โดยสุพานุวงได้นั่งกระทรวงวางแผนแห่งชาติ ขณะที่ท้าวพูมี  วงวิจิด นั่นกระทรวงธรรมการและศิลปกรรม กระทรวงเกรด ซี ทั้งคู่เลยนะนั่น แก้ไขเมื่อ 26 ส.ค. 48 19:07:16 แก้ไขเมื่อ 26 ส.ค. 48 19:05:06 จากคุณ : เซกอง (สื่อศิลป) - [ 26 ส.ค. 48 19:02:41 ]

ความคิดเห็นที่ 46 หลังจากการตั้งรัฐบาลผสมแล้ว ก็มีการจัดการเลือกตั้งขึ้น  ซึ่งผลปรากฎว่าคนจากแนวลาวอิสระเป็นผุ้ได้รับเลือก 8 คนเท่ากับฝ่ายรัฐบาลเวียงจัน แต่กลุ่มเป็นกลาง (ลาวอิสระหนุนอยู่) ดันได้รับเลือกเข้ามาอีก 4 คน  ทำให้เสียงจริง ๆ ในสภาฯ โน้มเอียงมาทางฝ่ายลาวอิสระมากขึ้น แม้จะยังไม่ใช่ส้วนใหญ่ก็ตาม เมื่อเป็นดังนั้น ผุย ชะนะนิกอน จึงเล่นเกมยุบสภาแล้วให้จัดตั้งรัฐบาลใหม่ ซึ่งเมื่อนับจากเสียงส่วนใหญ่ในสภา ฯ ฝ่ายเวียงจันก็ชนะขาดลอย ได้ตั้งรัฐบาลใหม่ที่มีผุย ชะนะนิกอน เป็นนายกรัฐมนตรี โดยไม่มีผู้แทนของแนวลาวอิสระเข้าร่วมแม้แต่คนเดียว เมื่อสถานการณ์พลิกผันเป็นเช่นนี้ รัฐบาลผสมที่กว่าจะเจรจาตั้งขึ้นมาได้ต้องล้มลงไปเพียงแค่ 6 เดือน พร้อมกับที่ทางลาวอิสระมอบการปกครองและอาวุธของกองทหารให้รัฐบาลไปตั้งเยอะแล้ว ไกรสอน  พรหมวิหาร  เลขาธิการใหญ่ของแนวลาวอิสระ (จริง ๆ ก็คือพรรคคอมมิวนิสต์นั่นแหละ) ต้องเดินทางมาที่เวียงจันเพื่อประเมินสถานการณ์ ข้อสรุปของแนวลาวอิสระต่อสถานการณ์เช่นนี้คือ ให้แบ่งพรรคพวกออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มแรกคือพวกที่เป็น ส.ส.เช่น พูมี  วงวิจิด  สีทน  กมมะดัน  หนูฮัก  พูนสะวัน ฯลฯ พวกนี้ให้ทำหน้าที่ ส.ส.ในสภาที่เวียงจันต่อไป ขระที่พวกที่ไม่ใช่ ส.ส.ให้ทยอยหลบหนีออกจากเมืองไปตั้งฐานที่มั่น ณ หัวพัน และพงสาลีเช่นเดิม เพราะคาดว่าจะต้องมีการปราบปรามครั้งใหญ่เกิดขึ้นแน่ ทั้งนี้แนวทางของพวกที่อยู่ในเวียงจันต่อคือ หากมีการกวาดล้างให้ยอมถูกจับกุม เพื่อแสดงให้เห็นถึงการบืนยันต่อสู้เพื่อให้เป็นไปตามข้อตกลงเวียงจันเมื่อ 6 เดือนก่อนนี้ และหากเหตุการร์รุนแรงถึงขั้นเอาเลือดเอาเนื้อกัน ก็ให้ยอมเสียสละชีพเพื่ออุดมการณ์เสียก็แล้วกัน ใจเด็ดไหมละ ทั้งหมดยอมตกลงตามนั้น เหตุการณ์ในเวียงจันเป็นไปตามที่คณะกรรมการของแนวลาวอิสระได้วิเคราะห์ไว้  หลังจากกงานเลี้ยงฉลองรัฐบาลใหม่ที่จัดโดยท่านทูตสหรัฐฯประจำประเทศลาวให้แก่ผู้ร่วม ครม.ของผุย ชะนะนิกอนแล้ว แผนการกวาดล้างฝ่ายซ้ายก็เริ่มขึ้นทันที คนแรกที่โดนกวาดออกไปคือเจ้าสุพานุวง ซึ่งในฐานะที่ได้รับการยอมรับสูง จึงใช้ธีส่งไปเป็นทูตประจำประเทศฝรั่งเศส ส่วนทหารแนวลาวอิสระที่ปลดประจำการกลับบ้านไปก็ถูกคุกคามทุกรูปแบบ ณระเดียวกันในเมือง ส.ส.ฝ่ายลาวอิสระก็ถูกข่มขู่และกดดันตลอดเวลาว่าเป็นผู้ทรยศต่อชาติ จากคุณ : หัวพัน (สื่อศิลป) - [ 26 ส.ค. 48 19:22:03 ]

ความคิดเห็นที่ 47 สนใจขอรับ ......... แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 48 09:48:49 แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 48 00:30:09 จากคุณ : ryzon - [ 27 ส.ค. 48 00:26:23 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ขอผ่าให้เห็นถึงฝ่ายต่อต้านในลาวสักนิดนะครับ แม้ว่จุดเริ่มต้นของการต่อสู้กับเจ้าอาณานิคมเพื่อประกาศเอกราช จะมาจากชนชั้นนำในสังคมการปกครองอย่างเจ้าเพชรราช และพี่น้องในตระกูล ร่วมกับข้าราชการระดับสูง(เท่าที่คนลาวจะเป็นได้) แต่กลุ่มคนเหล่านี้ไม่สามารถที่จะก่อตั้งกลุ่มการเมืองที่สามารถที่จะต่อสู้กับเจ้าอาณานิคมได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะเมื่อกลุ่มรัฐบาลลาวพลัดถิ่นต้องระเห็จลี้ภัยมรอยู่เมืองไทย และเสียเชิงนายเก่า ฝรั่งเศสที่เอาผลประโยชน์มาล่อจนกระทั่งเจ้าสุวรรณพูมาที่มีชายาเป็นฝรั่งเศส พร้อมกับพรรคพวกจำนวนหนึ่ง เดินทางกลับมาอยู่ภายใต้ระบบของฝรั่งเศสดังเดิม กลุ่มที่มีความสามารถในการต่อสู้กับเจ้าอาณานิคมจริง ๆ แล้ว คือ กลุ่มของโฮจิมินต์ที่มีคอมมิวนิสต์สากลหนุนอยู่เบื้องหลัง โดยเฉพาะเมื่อจีนทำการปฎิวัติสำเร็จ ก็ยิ่งทำให้เวียดมินต์ได้รับการสนับสนุนจนมีศักยภาพสูงขึ้น กลุ่มของเจ้าสุพานุวง และพูมี วงวิจิด จำเป็นต้องเข้าร่วมกับกลุ่มของไกสอน พมวิหาร และหนูฮัก พูนสวัน  ซึ่งจะสนิทกับทางเวียดมินต์มากกว่า โดยเฉพาะไกสอนนั้นมีเชื้อสายของเวียดนามอยู่ครึ่งนึงด้วยซ้ำ และแน่นอนว่าภริยาของท่านก็เป็นคนเวียดนามด้วย แต่เนื่องจากภาพลักษณ์ของคอมมิวนิสต์ในลาว ไม่ได้สวยหรูดูดีเหมือนอย่างในเวียดนาม ด้วยระบบสังคมที่ยังไม่ได้ปฎิเสธคุณค่าทางสังคมแบบเก่า เช่น เจ้ามหาชีวิต หรือศาสนาพุทธ อย่างเต็มที่ ทำให้คนลาวโดยทั่วไปในขณะนั้นยินดีที่จะสนับสนุน "เจ้า"ในการต่อสู้มากว่าสนับสนุน "ญวณ" หรือพรรคคอมมิวนิสต์ การปฎิวัติในลาวจึงไม่เคยมี "พรรคคอมมิวนิสต์ลาว"อยู่เลย โดยในช่วงต้น ถือว่าดำเนินงานปฎิวัติในนามของขบวนการประเทดลาว ซึ่งอยู่ในบังคับบัญชาของพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีน เจ้าสุพานุวง ก็เคยได้พบกับโฮจิมนต์และโว เหงียน เกี๊ยบ เพื่อวางแผนกู้เอกราชชาติอินโดจีนด้วยกัน  โดยภารกิจหลักของขบวนการประเทดลาว มีเพียงก่อสงครามกองโจรเพื่อดึงกองทหารฝรั่งเศสให้ห้วงหน้าพะวงหลัง  จนกระทั่งทัพเวียดมินต์ตีค่ายเดียนเบียนฟูแตก  ในขณะที่การประชุมที่เจนีวา ดำเนินไปได้ 11 วันแล้ว การถอนตัวของจากอินโดจีนของฝรั่งเศส เป็นโอกาสที่ดีที่ทำให้สหรัฐฯเข้ามาเสียบแทน เพราะสหรัฐฯเชื่ออย่างหนักแน่นว่า หากประเทศใดประเทศนึงในอินโดจีน กลายเป็นคอมมิวนิสต์เสียแล้ว ประเทศที่เหลือก็ไม่มีทางรอด ที่เรารู้จักกันดีในนาใ ทฤษฎีโดมิโน จากคุณ : โดมิโน (สื่อศิลป) - [ 29 ส.ค. 48 18:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 49 สหรัฐฯปฎิเสธที่จะยอมรับข้อตกลงสันติภาพที่เจนีวา แม้ว่าฝรั่งเสสจะยอมมอบเอกราชอย่างสมบูรณ์ให้กับลาวไปแล้วภายใต้สินธิสัญญา " Treaty of Amity and Assciation between Frances and Lao TreatyW เมื่อวันที่ 22 ตุลาคม 1953 ขณะที่ฝรั่งเศสมองหาสันติภาพ  สหรัฐฯผู้มาใหม่กลับมองหาสงคราม ด้วยนโยบายปิดล้อม (Containment Policy) ที่สหรัฐฯเอามาใช้กับโซเวียตและประเทศบริวาณทั้งหลาย  ทำให้สหรัฐฯกระโดดเข้ามาคลุกฝุ่นกับอินโดจีนเต็มตัว ขระเดียวกัน ฝ่ายเวียตมินต์ หรือพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีน ก็ไรบความช้วยเหลือทั้งเงินและอาวุธจากโซเวียตและกลุ่มประเทศคอมมิวนิสต์ขนานใหญ่ ทำให้สงครามในลาวกลายเป็น สงครามตัวแทนอย่างสมบูรณ์แบบ นโยบายของสหรัฐฯต่อการทำสงครามกลางเมืองในลาว คือ ต้องเป็นสงครามลับ ไม่ใช่สงครามเปิดเผยแบบเดียวกับเวียดนาม เพราะฉนั้น สปอนเซอร์รายใหญ่ของการทำสงครามกลางเมืองลาวตลอดระยะเวลา 20 ปีนับตั้งแต่ 1954 จนึง 1975 ก็คือ ซีไอเอ Central Intelligent Agemcy นั่นเอง ในลาวนั้น ซีไอเอ ได้สนับสนุนรัฐบาลโปรสหรัฐฯ โดยผ่านยูเสด USAID (United States Aid for International Development) ความช่วยเหลือของสหรัฐฯที่เข้ามาช่วยให้ลาวไม่ตกเป็นของคอมมิวนิสต์นั้น ซีไอเอ เป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด เช่น ค่าใช้จ่ายในการฝึกทหารลาวตามหลักนิยมใหม่กว่า 3 หมื่นคน การสนับสนุนกองกำลังของนายพลวังเปาอีกกว่า 3 หมื่นคน และ "อาสาสมัคร"จากไทยอีกประมาณ 20,000 คน ที่น่าตกใจคือรัฐบาลและซีไอเอ สามารถปกปิดการสนับสนุนการำสงครามในลาวต่อฝ่ายนิติบัญญัติของตนนี้ได้นานจนถึงปี 1969 นั่นแหละ จากคุณ : ทหารพราน (สื่อศิลป) - [ 29 ส.ค. 48 18:14:44 ]

ความคิดเห็นที่ 50 นายกฯของลาวในช่วงนั้นที่ได้รับการสนับสนุนจากสหรัฐฯมากที่สุด และดำเนินการเพื่อต่อต้านแนวลาวรักชาติมากที่สุด คือ ผุย ชะนะนิกอน  ซึ่งมาตรการที่เป็นจุดแตกหักของความร่วมมือกันระหว่างรัฐบาลเวียงจันและแนวลาวรักชาติ ก็คือการสลายทหารของแนวลาวรักชาติ (เรียกมาตั้งหลายชื่ออย่าสับสนุนนะเขาจะเปลี่ยนชื่อไปเรื่อย ๆ ตามสถานการณ์  ซึ่งจริง ๆ แล้วก็คือพรรคคอมมิวนิสต์นั่นแหละ) ซึ่งมีอยู่ 2 กองพัน ถ้าเป็นข้อมูลของฝ่ายรัฐบาลเวียงจัน ก็จะอธิบายว่า การปรับปรุงกองทหารของแนวลาวรักชาติ 2 กองพันนั้นติดปัญหาที่การปรับระดับยศของแต่ละฝ่ายที่ไม่เหมือนกัน ทำให้เกิดความยุ่งยาก จึงแก้ปัญหาด้วยการสลายกองพันแล้วกระจายกำลังพลเข้ารวมกับกองพันอื่น ๆ ของรัฐบาลเวียงจันไปเลย แต่ถ้าเป็นคำอธิบายของฝ่ายแนวลาวรักชาติก็บอกว่า ฝ่ายรับบาลต้องการสลายกองกำลังของแนวลารักชาติ ด้วยการติดสินบนระดับนายทหาร และข่มขู่ทหารระดับล่างให้ยอมจำนวนกับฝ่ายรัฐบาล สิ่งที่เกิดขึ้นคือกองพันที่ 1 ยอมรับการสลายกองพัน กำลังพลแยกสลายไปรวมกับกองทหารอื่น ๆ ของรัฐบาล  ขระที่กองพันที่ 2 ไม่ยอมรับเงื่อนไขดังกล่าว และเคลื่อนกำลังออกจากที่ตั้ง ที่ ทุ่งไหหิน เพื่อซ่องสุมกำลังใหม่ให้พ้นจากเงื้อมมือของรัฐบาล การกระทำของทหารกองพันที่ 2 นี้สร้างความแค้นเคืองให้กับรัฐบาลของผุย ชะนะนิกอนมาก ถึงขนาดสั่งทหารให้ออกตามล่าและทำลายล้าง  ขระเดียวกันก็ถือเป็นสัญญาณว่ารัฐบาลเวียงจันไม่อาจจะร่วมมือกับพวกแนวลาวรักชาติได้อีกแล้ว เพราะเป็นคอมมิวนิสต์และฝักใฝ่เวียดนาม จึงเริ่มทะยอยจับกลุ่มนักการเมืองระดับนำของแนวลาวรักชาติทันที วีรกรรมของทหารกองพันที่ 2 นี้ ปัจจุบันยังถูกจดจำและนำมาประชาสัมพันธ์ให้ประชาชนลาวฟังถึงคุณงามความดีวีรกรรมของการกระทำในครั้งนั้นอยู่ไม่วาย ถือเป็นกองทหารวีรบุรุษของชาดลาวเลยทีเดียว แต่ถ้าจะว่ากันจริง ๆ ก็ต้องบอกว่า หนุ่มสาวลาวสมัยนี้ จดจำเนื้อเพลงของของต่าย อรทัย ได้มากกว่าวีรกรรมของกองพันที่ 2 มากนัก โดยเฉพาะรู้ด้วยว่า ถ้ายืนมองอยู่ฝั่งเวียงจัน ข้ามโขงมาก็จะเห็นบ้านเกิดของ พลพล ขวัญใจของสาว ๆ ลาวที่นั่นเขาละ แต่ไม่ยักกะรู้แฮะว่า กองพันที่ 2 นี่คืออะไร ทำไมตอนเรียนหนังสือต้องเรียนเรื่องนี้ด้วยก็ไม่รู้ จำไม่ได้จริง ๆ จากคุณ : 2 กองพัน (สื่อศิลป) - [ 29 ส.ค. 48 18:46:50 ]

ความคิดเห็นที่ 51 แจมขอรับ ในช่วงสงครามต่อสู้อิสรภาพจากฝรั่งเศสของเวียดนามนั้นพี่เบิ้มทั้ง 2 ฝ่ายอย่างอเมริกาและโซเวียตต่างทำสงครามตัวแทนกันก็คืออเมริกาเข็นหมูป่าแก่ๆอย่างฝรั่งเศสให้มาทำการรบเพื่อป้องกันการขยายตัวของคอมมิวนิสต์ ส่วนโซเวียตนั้นแอบสนับสนุนเวียดนามอย่างลับๆ แล้วยิ่งเมื่อจีนสามารถทำสงครามปลดปล่อยแผ่นดินใหญ่ตะเพิดเจียงไคเช็คไปอยู่ไต้หวันได้สำเร็จ ก็ทวีความช่วยเหลือเวียดนามอย่างเป็นกอบเป็นกำ โดยเฉพาะ ปตอ.ขนาด 37มม. พร้อมพลยิง ทำให้เวียดนามมีชัยเหนือฝรั่งเศสในสงครามเดียนเบียนฟูได้(ช่วยยังไงไว้อาจารย์สื่อฯฮอลิเดย์ยาวอีกจะมาเล่าให้ฟังคั่นรายการ) โดนที่ในลาวทั้งฝ่ายซ้ายและขวาไม่ได้มีส่วนร่วมเลย อาจจะมีฝ่ายซ้าย(แนวลาวอิสระ)ช่วยบ้างโดยให้เวียดนามใช้พื้นที่ในเขตอิทธิพลของตนเข้าตีลวงกองทัพฝรั่งเศสในการรบที่เมืองท่าแขก(คำมวน) และเข้าปิดล้อมเดียนเบียนฟู เมื่อสงครามสิ้นสุดลาวก็ได้เอกราชอย่างไม่ตั้งใจ ฝ่ายขวาจากลาวจึงร้องขอความช่วยเหลือจากอเมริกา   อเมริกาเริ่มให้ความช่วยเหลือรัฐบาลลาวอย่างจริงจังตั้งแต่ ปี 1957 โดยถูกจ่ายให้กับบรรดานักการเมืองที่สนับสนุนตนใช้ในการให้ชนะการเลือตั้ง(ส่วนวิธียังไงรู้ๆกันอยู่) ส่วนอีกส่วนนั้นใช้ในการพยุงค่าเงินกีบของลาว ที่ขณะนั้นเฟ้อหนักมีค่าไม่ต่างจากเศษกระดาษ อเมริกาแก้ไขด้วยการไปซื้อเงินกีบจากตลาดมืดแล้วขนใส่รถไปทำลาย แล้วค่อยจ่ายเงินดอลล่าร์ชดเชยให้รัฐบาลลาว ทำให้มีพ่อค้าหัวใสนำเงินกีบไปแลกเงินดอลล่าร์จากตลาดมืดสร้างกำไรมหาศาล แล้วใช้ดอลล่าร์นั้นนำเข้าพวกรถยนต์หรู สินค้าฟุ่มเฟือยต่างๆมาขายเอากำไรจากฝั่งไทยอีกต่อนึง วิธีนี้ทำให้ชนชั้นนำของลาวร่ำรวยไปตามๆกัน ส่วนพลเมืองส่วนใหญ่จนเหมือนเดิม ส่วนงบประมาณของกองทัพลาวนั้นอเมริกาเป็นผู้จ่ายให้ทั้งหมด ซึ่งก็มีการรั่วไหลทุจริตกันอย่างกว้างขวาง อเมริกาเจ้าของเงินก็ไม่ใส่ใจจะมาตรวจสอบ ชาวลาวส่วนใหญ่ก็ไม่สนใจ จะมีแต่ข้าราชการชั้นผู้น้อยบางกลุ่มเหล่านั้นที่ไม่พอใจเหล่านายพล และพาลเกลียดอเมริกาผู้ซึ่งให้ท้ายบรรดานายพลเหล่านั้น ร้อยเอกหนุ่มนามว่า"กองแล"ก็เป็นหนึ่งในนั้น ผ่างตัวละครตัวแรกออกมาแล้วไว้ค่อยมาต่อกันครับ.... ปล.คอมซ่อมเสร็จแล้ว เย้.......... แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 48 23:45:54 จากคุณ : ryzon - [ 29 ส.ค. 48 23:42:43 ]

ความคิดเห็นที่ 52 แหะแหะ นานนานจะโผล่หัวเสนอหน้าสักทีครับ ขอถามโต้งๆเลยละกันว่าเงินที่ใช้ผลาญในอินโดจีนนั้นส่วนหนึ่งมาจากดอกไม้ในทุ่งไหหินใช่บ่ครับ แหะแหะ ป๊ะป๋าเล่าให้ฟังว่าไอ้กันปลูกแปลงดอกไม้ไว้ที่นั่นเอาไว้ตัดขายเอาเงินมาใช้ แต่พวกญวนก็รู้ทันแอบดอดมาตัดไปก่อนบ้างไปบางครั้ง แหะแหะ แถมยังเล่าอะไรที่ไม่ใคร่ตรงกับมหาสามขันเล่าไว้แต่ดันไปตรงกับบันทึกทางฝั่งไอ้กันแทนอีก เอ่อ ป๊ะป๋าเค้าไปเดินเล่นแถวนั้นบ่อยช่วงนั้นน่ะครับ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 30 ส.ค. 48 09:13:40 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เรื่องหารายได้ในสงครามลาวนี่ต้องบอกว่า มันส์ ครับ เพราะมีสารพัดวิธี ที่รู้กันกว้างชวางทั่วไปก็คือ แอร์ อเมริกัน ที่มีภารกิจตามกฎหมายคอยรับคอยส่งของกับ จนท.ของฝ่ายอเมริกัน แต่หน้าที่หลักจริง ๆ ก็คือขนส่งฝิ่น กะเฮโรอีน รวมทั้งกัญชาสารพัด เพื่อหาเงินนั่นแหละครับ อันนั้นว่ากันในระดับบิ๊ก ๆ ส่วนรอง ๆ ลงมาก็กินกันเป็นทอด ๆ ระดับนาย ๆ ก็ผลาญเงินงบช่วยเหลือที่ส่งมาให้ กว่าจะถึงทหารเดินดินจริง ๆ ก็ไม่กี่ตังส์ ถ้าฝั่งสารชัณฑ์ประเทศ ก็ใช้วิธีรับอาสาสมัครเข้ามารบ โดยมีเกณฑ์ว่าต้องเคยเป็นทหารมาก่อน แต่จริง ๆ ก็รับมั่วครับ ทีนี้คนเคยหัดทหารกะไม่เคยนี่มันจะไม่เหมือนกัน ดูแป๊บเดียวก็ออก พอเอาไปฝึกเบื้องต้นสัก 2 อาทิตย์ พอให้ทางอเมริกันรับยอด จ่ายเงินจ่ายอุปกรณ์ข้าวของเรียบร้อยแล้ว ทีนี้ก็ไล่เช๊กบิลสิครับ ว่ากันรายตัวเลย ใครปลอมเอกสารเข้ามาบ้าง ขู่เข้าหน่อยว่า พรุ่งนี้จะจับส่งศาลทหาร ติดคุกหัวโตโต๊ด๖เลยละมึ๊ง เท่านั่นแหละ คืนนั้นพ่อแหกค่ายหนีกันอลหม่าน ทีนี้ยอดที่ส่งให้อเมริกันจะทำยังไงละ 100 คนก็เบี้ยเลี้ยง 100 คน รับมาแล้วนี่ ส่วนไอ้ที่หนีไปนี้ก็ช่างมันสิ เดี๋ยวไปแทงยอดตายเอาในสนามก็ได้ นี่ขนาดยังไม่เข้าสนามรบนะ ส่วนพวกที่ตะเกียกตะกายไปถึงล่องแจ้งได้ ก็ไม่ต้องเอาอะไรมาก หญ้าแห้งสักแพคนึงแบ่งเป็นห่อ ๆ ขายพวกจีไอนั่นแหละ มันชอบ ในลาวนะฃิลด์ ชิลด์ ของแท้ต้องเมด อิน นครพนม ครับ ส่วนจะเอาแบบใบล้วนหรือติดดอกไปด้วยนี่ ก็แล้วแต่รสนิยม บาคนก็ชอบ บางคนก็ไม่ครับ สนนราคาก็แล้วแต่จะไปปั่นเอา คนไทยซื้อเองก็ห่อละ 20 บาท ใส่เป็นถุงพลาสติกแบบถุงร้อนขนาดเล็กมีอยู่ครึ่งถุงหย่อนหน่อย ๆ ราคาก็แล้วแต่ว่าใกล้ชิดกับแหล่งการเกษตรมากน้อยแค่ไหน ส่วนวีรกรรมของมหา 5 ขัน 3 บาท 2 สลึง อาจจะฟังไม่ค่อยตรงกับที่ไอ้กันมันเขียนไว้เท่าไร ก็ไม่ว่ากันแล้วกันนะ จากคุณ : สกายไลท์ (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 48 09:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ชื่อบริษัท Air America จ้า..มีความเชี่ยวชาญในการส่งของให้กับทหารอเมริกันทางอากาศในช่วงสงครามเวียดนาม.. จากคุณ : WIWANDA - [ 30 ส.ค. 48 12:14:55 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อะฮ้า ไก่ที่ผมปล่อย มันวิ่งไปไกลถึงบ้านเจ๊ ฯ เลยหรือเนี่ย แอร์ อเมริกา  ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบบบ  พอดีกลอนมันพาไปหน่อย เลยกันเป็นกันไป  นิด ๆ หน่อย ๆ น่า ที่ผ่านมาผิดกว่านี้ตั้งบานตะเกียง คนจับได้เขาก็เฉย ๆ คงคิดว่า ปล่อยให้ผมไก่หมดตัว แห้งตายไปเองมั๊ง เรื่องนี้ฮอลีวู๊ด เขาสร้างหนังมาล้างมลทิน (หรือประจานเพิ่มก็ไม่รู้) ใช้ชื่อบริษัทนี่แหละ  มีพ่อเมล กิ๊บสัน สมัยหน้ายังตึงใสเป๊ะ เล่นเป็นพระเอก โดยมีศรีภรรยาที่สวมบทบาทโดยคุณนก สินจัย เวลาเข้ามาฉายในไทยก้ประกาศเสียก้องว่ามีดาราไทยโก อินเตอร์ เล่นอยู่ด้วย พอฉายจริง ๆ ก็มีฉากเดียวคือ เจ๊นก แกวิ่งเข้าหาพระเอกด้วยความดีใจที่ฝาละมีกลับบ้าน จบ ดู กู๊ด มอร์นิ่ง เวียดนาม ดีกว่าครับ  จินตหรา เล่นเป็นสาวญวณในแบบผู้หญิงตะวันออก ที่รักนวลวสงวนตัว และหยิ่งในศักดิ์ศรีของชาติได้อย่างน่ารักมาก ๆ แต่อย่างว่าละนะ มันเป็นหนังของวอลต์ ดิสนีย์ นี่นา เลยนุ่มนวลซะปานนั้น  ไม่งั้นละก็ ฮึ ทาทา ก็ทาทา เฮอะ ดูม ๆ  พ.ศ.นี้ คงได้แต่เดินตามหลังเจ๊จินฯเท่านั้นแหละ จากคุณ : นางมา (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 48 14:33:45 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เรื่องเงินที่อเมริกันจ่ายให้กับนักการเมืองของลาวฝ่ายขวาใช้ในการเลือกตั้งนั้น ว่ากันว่าจะอยู่ที่ประมาณ 3 ล้านดอลล่าร์ (สมัยนั้น) เรียกว่าอิ่มแปร้กันเป็นแถว ๆ เชียว แต่ก็ยังมีข้อดีอยู่บ้างคือ เขาบอกว่า นี่เป็นครั้งแรกที่ประชาชน (ถ้าเป็นสมัยนี้ต้องกำกับไว้ด้วยว่าระดับรากหญ้า เพราะเดี๋ยวนี้ประชาชนมีหลายระดับ ทั้งเต็มขั้น ไม่เต็มขั้น ไม่งั้นก็เต็มกลืนไปเลย) ชาวลาวได้มใอกาสได้รับส่วนแบ่งจากเงินอเมริกาได้อย่างทั่วถึงที่สุด ทั้งในรูปของช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ สำหรับให้ผู้เฒ่าผู้แก่ ยกมือโมธนาสาธุ   หรือระดับหัวคะแนน ก็ว่ากันไปหลากหลายรูปแบบ (แต่คงไม่มีมือถือกะรถปิกอัพ แบบเดี๋ยวนี้มั๊งครับ) ถอยหลังไปพูดถึงการเลือกตั้งเมื่อปี 1958 ที่มีผลสืบเนื่องมาจากรัฐบาลผสมปี 1957 สักนิดนึง เพราะเป็นอีก1 จุดเปลี่ยนที่สำคัญของการเมืองลาว ตอนนั้น เจ้าสุวันพูมา เป็นนายกรัฐมนตรี และมีทัศนคติที่ดีต่อเจ้าสุพานุวง ซึ่งมีศักดิ์เป็นน้องของพระองค์อยู่ว่าคงไม่ได้เกี่ยวข้องกับคอมมิวนิสต์ตามที่ทหารฝ่ายขวา และซีไอเอ ที่อยู่ในลาวพยายามกรอกหูอยู่ตลอดเวลา ดังนั้น แม้ว่าข้อตกลงของรัฐบาลเวียงจันกับแนวลาวรักชาติ จะพุ่งเป้าไปที่การจัดตั้งรัฐบาลผสม และสลายกองทัพของแนวลา ฯเพื่อเข้ามาเป็นทหารของรัฐบาลอย่างเป็นเนื้อเดียวกัน แต่ก็ยากที่จะสำเร็จ ถึงขนาดต้องเจรจากันนานกว่า 6 เดือน  ทั้งนี้เพราะสหรัฐฯไม่เห็นด้วยกับการจัดตั้งรัฐบาลผสม เพราะเกรงว่าฝ่ายคอมมิวนิสต์จะเข้ามามีอิทธิพลในรัฐบาล ขระที่อังกฤษและฝรั่งเศส เห็นด้วยที่จะมีการจัดตั้งรัฐบาลผสม เมื่อการขัดขวางไม่ประสบผลสำเร็จ รัฐบาลผสมที่มีเจ้าสุพานุวง และพูมี วงวิจิด เข้ามาร่วมเป็นรัฐมนตรี และการยุบรวมทหารของแนวลาวรักชาติ จึงเกิดขึ้น ทหารของแนวลาวรักชาติจะมีอยู่ 2 กองพัน กำลังพลประมาณ 750 คนต่อ 1 กองพัน  การยุบรวมแม้ว่าจะมีปัญหาในเรื่องของการปรับเทียบยศอยู่บ้าง แต่ก็สามารถยุบรวมกองพันที่ 1 ให้มาให้เครื่องแบบของรัฐบาลเวียงจันได้สำเร็จ ขณะเดียวกัน ภายใต้แรงกดดันอย่างหนักของรัฐบาลอเมริกา และของไทย เพื่อไม่ให้รัฐบาลลาวอ่อนข้อให้กับพวกคอมมิวนิสต์  โดยเฉพาะเจ้าสุพานุวง ที่นั่งร่วมรัฐบาลอยู่ด้วย แต่เจ้าสุวันพูมา ก็มีทัศนคติที่ดีกับน้องชายตัวเอง และไม่เชื่ออย่างสนิทใจนักว่า น้องชายของตนเป็นพวกคอมมิวนิสต์ ซึ่งขัดใจซีไอเอ และรัฐบาลสหรัฐฯในยุคเสธ.ไอค์ ไอเซนฮาวน์ ยิ่งนัก เป็นที่รู้กันดีว่า ในสมัยของไอเซศฮาวน์นั้น สหรัฐฯเดินหน้าสู้สงครามเย็นระหว่างค่ายอย่างหนักหน่วง และมองว่าการที่ฝ่ายโลกเสรีเสียจีนไปเป็นเรื่องที่เลวร้ายมาก  และเป็นเรื่องไม่อาจจะรับได้ หากต้องเสียอินโดจีนไปอีก ลองไปหากูวีซีดีหนังแอนตี้คอมมิวนิสต์ของอเมริกันสมัยยุค 5 ดูสิครับ มันส์พอ ๆ กะต้มยำกุ้งเลย จากคุณ : พานุวง (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 48 14:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 57 วันที่ 4 พ.ค.1958 ลาวมีการเลือกตจั้งทั่วไป หลังจากการทะเลาะเบาะแว้งกันอย่างหนักระหว่างรัฐบาลฝ่ายขวาและแนวลาวรักชาติ ผลการเลือกตั้งครั้งนั้น แนวลาวรักชาติของเจ้าสุพานุวง ได้รับเลือกมา 9 ที่นั่ง  พรรคสันติภาพ ที่ประกาศตัวเป็นกลาง (จริง ๆ ก็คือแนวร่วมเหมือนกัน)ได้ 4 ที่นั่งครบตามจำนวนที่ส่ง ที่เหลือฝ่ายรัฐบาลเวียงจัน กวาดเรียบ จากจำนวนทั้งหมด 59 ที่นั่ง ขนาดนั้นแล้ว  ซีไอเอ ก็ยังถือว่าการเลือกตั้งครั้งนั้น ฝ่ายขวาที่ตนสนับสนุนเงินไปกว่า 3 ล้านเหรียญนั้น   "แพ้" จากคุณ : ปเทดลาว (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 48 14:56:29 ]

ความคิดเห็นที่ 58 หลังการเลือกตั้ง ฝ่ายขวา เริ่มเห็นฤทธิ์ของกลยุทธ์ฝ่ายซ้ายที่เรียกว่า แยกกันเดิน ร่วมกันตี เพราะทั้งพรรคแนวลาวรักชาติ และพรรคสันติภาพ จริง ๆ ก็คือพรรคเดียวกัน แต่แสดงคนละบทบาท แก่อ่อนตามดีกรี  ทำให้คนที่ไม่ถึงกับเกลียดซ้าย แต่รับไม่ได้กับแนวลาวรักชาติก็ยังเลือกสันติภาพ ฝ่ายขวาเสียอีกที่ชิงกันเองจะเป็นจะตายระหว่างพรรคของกระต่าย โดนสะโสฤทธิ์ กับผุย ชะนะนิกอน สุดท้าย เพื่อความสมานฉันท์ในการตีกับแนวลาวรักชาติ ทั้ง 2 พรรคเลยรวมกันจัดตั้งเป็นพรรคใหม่ใช้ชื่อว่า ลาวโฮมลาว บ่ใช่ลาวบ้านลาว แบบบ้านหวานบ้าน นะครับ แต่เป็นภาษาลาวหมายถึงลาวรวมลาว โดยมีเจ้าสุวันพูมาเป็นผู้ประสานงานให้ แล้วก็ลาออกเพื่อเปิดทางให้ผุย ชะนะนิกอน ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีแทน ส่วนสถานการณ์ระหว่างประเทศ เมื่อลาวเลือกตั้งโดยอิสระจบสิ้นลงแล้ว ก็ถือว่าหมดหน้าที่ของคณะกรรมการสากล ทางคณะกรรมการจึงได้ถอนตัวออกไป แต่ความรุนแรงในลาวไม่ได้ออกไปด้วย ด้วยนโยบายขวาจัดของผุย ชะนะนิกอน ทำให้การเมืองในลาวเดือดขึ้นมาอีกครั้งนึง พระเอกที่ชื่อ กองแล จะออกมาช่วยนี้แหละครับ ใจเย็น ๆ รอหน่อย จากคุณ : ตุ้มโฮม (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 48 16:16:07 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ตามข้อตกลงเจนีวานั้น ลาวจะต้องเป็นกลางไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยเฉพาะ  ต้องคบหากับทุกประเทศ  ซึ่งเจ้าสุวันพูมาได้พยายามยึดนโยบายนี้มาโดยตลอด แต่ผุย ชะนะนิกอน ไม่ใช่ ด้วยความเป็นขวาจัด ผุย เริ่มนโยบายแอนตี้คอมมิวนิสต์แบบสุดโต่งทันที เริ่มจากการอนุญาตให้ตั้งสถานทูตไต้หวันขึ้นในเวียงจัน (จีนแดงแค้น)  จากนั้นก็ให้ยกระดับทูตเวียดนามใต้ขึ้นเป็นเอกอัคราชทูต (เวียดนามเหนือเคือง) นี่ว่าเฉพาะระดับสากล  ส่วนในประเทศ  ท้าวผุย ก็สั่งการสะท้านเวียงจัน ด้วยการให้จับกุมผุ้นำฝ่ายแนวลาวรักชาดทุกคนไปเข้าคุกโพนเค็ง ที่ดัดแปลงคอกม้าเก่าให้เป็นที่คุมขังนักโทษการเมืองกลุ่มสำคัญนี้ เหตุเกิดเมื่อวันที่ 28 พ.ค.ปี 1959 ผู้ที่ถูกจับกุมในครั้งนั้น คือ เจ้าสุพานุวง พูมี  วงวิจิด  หนูฮัก  พูนสะวัน สิงกะโป สีโคดจุนนะมาลี  มา ไขคำพิทูน  หมื่น  สมวิจิด  มหาสมบูน  วงหน่อบุนทำ  คำเพ็ด  พมมะวัน  สีชะนะ  สีสาน  คำผาย  บุปผา  พูน  สีปะเสิด  สีทน  กมมะดำ  เพ้น  พิมพะจัน  พูเขา  บัวสี ซึ่งสหายกลุ่มนี้คือแกนนำของพรรคแนวลาวรักชาติ ที่เคลื่อนไหวอย่างเปิดเผยอยู่ในเวียงจัน  ซึ่งจริง ๆ แล้ว ไกรสอน  พมวิหาร ก็อยู่ในข่ายที่จะถูกจับตัวด้วย แต่โชคดีที่วันจับกุมใหญ่ สหายไกรสอน เดินทางไปงานแต่งงานน้องสาวกับปลัดอำเภอที่นครพนม ก็เลยรอดตัวไปหวุดหวิด การจับกุมตัวแกนนำของแนวลาวรักชาด เป็นการยืนยันนโยบายของผุย ชะนะนิกอน แล้วว่า จะไม่เอากับพวกฝ่ายซ้ายอย่างเด็ดขาด  พร้อมกันนี้ก็ได้ส่งทหารออกไปตามล่าทหารฝ่ายแนวลาวรักชาดกองพันที่ 2 ที่หอบลูกจูงหลาน หนีจากฐานที่มั่นที่ทุ่งไหหิน เข้าไปในดินแดนของเวียดนามเหนือได้สำเร็จ ปล่อยให้แกนนำทั้งหลาย นอนนับดาวอยู่ในคุกโพนเค็งอย่างเดียวดาย จากคุณ : โพนเค็ง (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 48 17:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 60 "ทั้งในรูปของช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ สำหรับให้ผู้เฒ่าผู้แก่ ยกมือโมธนาสาธุ " โอย..อ่านไปขำไป..ปากคอจัดจ้านเชียวนะเธอ  เขียนประเภทนี้นี่ดีไปอย่างนึง คือ หาคนเลียนแบบได้ยาก นับถือ นับถือ.. จากคุณ : WIWANDA - [ 31 ส.ค. 48 00:51:30 ]

ความคิดเห็นที่ 61 แหะแหะ ป๊ะป๋าบอกว่ารักษากลับมาเท่าชีวืตหลังจากเดินเล่นที่ฝั่งลาวสมัยนั้นก็คือปืนครับ ทั้งคนทั้งปืนแทงจำหน่ายตั้งแต่โดดลงจาก ฮ ไปเดินเล่น  ถ้ารอดกลับมาก็.... เอ็ม 16 1500 จุดสี่ห้าแปดร้อย โชคร้ายไม่มากก็แค่ว่ายน้ำข้ามโขงกลับมาเท่านั้นเอง ถ้าโชคร้ายมากหน่อยก็กระโหลกเป็นรูต้องทิ้งร่างไว้ฝั่งลาว ป๊ะป๋เล่าไว้ว่ารุ่นเค้าฝึกมา 27 คน 2ปีผ่านไปเหลืออยู่ 3 คนก็เลยลาออกมา แฮ่ๆ มะงั้นก็ม่ายมีคนเดินดินมาถามคำถามประหลาดๆแถวนี้แล่ว ปล.วีรกรรมทหารไทยในลาวกะเวียดนามที่พ่อเล่า...ฟังแล้วมันส่งเสริมสันติภาพในอินโดจีนมากกว่าฉบับทางการเยอะเลยฮับ ทหารไทยลาดตระเวนในพื้นที่เวียนซ้ายเวียดนามก็เวียนซ้ายครบ 3 รอบได้ยินแต่เสียงนกร้องก็กลับไปรายงานว่าไม่เจอกัน เอิ๊กส์ๆๆ ลป. พวกม้งเสียอีกที่รบกะคอมมิวนิสต์จริงๆตามค่าจ้าง จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 31 ส.ค. 48 02:26:38 ]

ความคิดเห็นที่ 62 แหม  เรามีแหล่งข้อมูลชั้นดีมาแอบอยู่ในนี้นี่เอง บรรเลงหน่อยเถอะครับ  เรื่องในสมรภูมิ  ถ้าไม่ใช่คนที่ไปจริง ๆ ใครจะรู้จริงกว่าละครับ ลองแย้ม ๆ มาหน่อยเถอะ  นึกว่าร่วมสนุกสนานกัน เพราะเรื่องแบบนี้ถ้าไปเอาตามหนังสือ แต่ละคนก็เขียนกันแบบไว้ฟอร์มทั้งนั้นแหละ ใครจะเล่าว่าไปเดินเล่น หลบ ๆ กัน เพราะไม่รู้จะฆ่ากันทำไม ไม่ใช่บ้านเมืองของเราทั้งคู่นั่นแหละ จริงไหม จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 31 ส.ค. 48 09:19:00 ]

ความคิดเห็นที่ 63 โห เจ๊ ไม่กล้ารับหรอกครับ ยังไงผมก็แค่งูดินมุดใต้โขง ไหนเลยจะเทียบระดับพญานาคอย่างเจ๊ ฯได้ ยังจำได้ไหมละ บั้งไฟ โพนพิสัยนะ ไม่รู้ปีนี้จะหาญกล้าฝ่ารถติดไปเที่ยวอีกไหมครับ เรื่องช่อฟ้า พญานาคนี่ มันก็แบบเดียวกับนักการเมืองไทยแหละครับ แต่นั่นมันตั้ง 3-40 ปีมาแล้ว เดี๋ยวนี้บ้านเราพัฒนากว่าน้องลาวเยอะ ก็เล่นหารครึ่งก่อนถึงวัดเลยนี่ครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 31 ส.ค. 48 11:41:02 ]

ความคิดเห็นที่ 64 อยากจะทราบเรื่องการแต่งตั้ง ผบ ทบ ปี 2530 ครับ ว่าทำไมตอนนั้น - ป๋าเปรมถึงไม่เอา พลอากาศเอก เกษตร - ทำไม บิ๊กเต้ถึงกลับมาได้ แล้วเป็นชนวนให้เกิด รสช ใช่ไหมครับ จากคุณ : taro - [ 31 ส.ค. 48 18:10:41 A:216.99.65.8 X: ]

ความคิดเห็นที่ 65 #63 บั้งไฟขึ้นที่อื่นนอกจากที่โพนพิสัยนะครับ ที่อ.ศรีเชียงใหม่ หน้าวัดหินหมากเป้ง(วัดหลวงปู่เทสก์ เทสก์รังสี) ก็ขึ้นเยอะ แถมคนดูน้อยด้วย ปกติบ้านผมก็พากันไปดูที่นั่นล่ะครับ จากคุณ : โกฏิดารา - [ 31 ส.ค. 48 21:04:23 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ไม่เคยดูบั้งไฟอะ ............ จากคุณ : ryzon - [ 31 ส.ค. 48 21:12:00 ]

ความคิดเห็นที่ 67 #65   ในฐานะที่เป็นชาวหนองคาย   อยากให้ช่วยเล่าถึงความเชื่อของชาวหนองคายเกี่ยวกับเรื่องบั้งไฟพญานาคให้ฟังหน่อยค่ะ  ว่าเป็นอย่างไร เพราะสับสนกับข่าวมากพอสมควรค่ะ  แต่โดยความเห็นส่วนตัวนะคะ  ให้ความสำคัญกับความเชื่อส่วนบุคคลมากค่ะ ตราบใดที่ยังไม่มีการพิสูจน์ได้ทางวิทยาศศาสตร์ ก็ยังไม่น่าจะมีการฟันธงลงไปว่า อะไรเป็นอะไรนะคะ สรุปแล้วปีนี้ ไม่ทราบว่าเทศกาลออกพรรษาของชาวหนองคาย จะคึกคักเหมือนทุกปีหรือเปล่านะคะ รอดูถ่ายทอดสดทาง ทีวีค่ะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 31 ส.ค. 48 23:11:12 ]

ความคิดเห็นที่ 68 แหะแหะ ไม่รู้จะเล่ายังไงน่ะสิครับ กว่าพ่อผมจะแง้มให้ฟังแต่ละที รีเจนซี่หมดไปเกือบค่อนกลมแล้ว เอาเป็นว่าเท่าที่เคยฟังมา ก็ประมาณอย่างที่ลุงสื่อศิลปเล่านั่นแหละครับ พ่อผมก็ไม่ได้เป็นทหารมาก่อน ไปสมัครกะเค้าด้วยลูกพี่ลูกน้องพ่อ(อาของผม)ชวนไป แต่ไอ้หน่วยที่ไปสมัครนี่มันไม่มีชื่อไม่มีสังกัดอะไรซักอย่าง ขึ้นตรงกะใครก็ไม่รู้ซักคนนึง (พ่อไม่เล่าแต่กินเหล้า) ฝึกกันทีสามเดือนคัดคนที่ทนไม่ไหวออกไปเรื่อยๆจนจบออกมา 27 คน ภาระกิจนี่มีตั้งแต่ในประเทศในลาวจนข้ามไปเวียดนาม ประมาณว่าไปช่วยเชลยที่ถูกจับ(นักบิน) เอา ฮ. บินไปส่งชายแดนลาวชุดละ 5 คน แล้วก็ให้พวกม้งนำทางต่อ โดลงจาก ฮ. แล้วเค้าก็แทงจำหน่ายหมดทั้งคนทั้งปืน เดินดงไปเรื่อยจนเข้าเขตเวียดนาม (เล่าแค่เนี้ย แล้วก็ตัดไปตอนช่วยคนเสร็จแล้ว ไม่ยักจะเล่าว่ายิงกันยังไง คน 5 คนถึงช่วยเชลย 3 คนได้) ขากลับ ฮ. มารับครับ แต่รับเชลยนักบินที่ช่วยออกมาได้กลับอย่างเดียว ส่วนเจ้าหน้าที่ไทยกับม้งเดินกลับครับ (ให้ผมคิดยังคิดไม่ออกเลยว่าเดินจากเวียดนามมาฝั่งไทยในสมัยสงครามเนี่ยนะ) แหะแหะ สนุกสุดตอนโดนยิงไล่ลงแม่น้ำโขงแล้วว่ายข้ามกลับมาฝั่งไทยครับ กลับมาเจอทหารไทยยิงใส่อีก พ่อเล่าว่ามีอยู่ครั้งโดนไล่ยิงลงแม่น้ำโขงเพื่อนพ่อโดนเข้าที่หน้าผากพอดี แต่ฝั่งไทยอยู่ข้างหน้าแล้วเลยลากลงน้ำพากลับมาด้วย อีกคนในชุดโดนตั้งแต่โดดลงจาก ฮ. เลยต้องทิ้งไว้ฝั่งนั้น สรุปแล้วครั้งนั้นไป 5 คนรอด 2 อีกคนลงแม่น้ำได้เหมือนกันแต่ไม่เคยโผล่ขึ้นมาฝั่งไทยอีกเลย เคยถามว่าสรุปแล้วได้ว่ายน้ำข้ามโขงกี่รอบ คำตอบคือ 3 รอบครับ ทุกรอบต้องมีคนหายไปในน้ำโขงเสมอ แหะแหะ ความรู้สึกเวลานั่งริมฝั่งโขงเลยไม่ค่อยสดใสเท่าไหร่ ก็ประมาณนี้แหละครับ กลับมาก็ เอ็ม 16 พันห้า จุดสี่ห้า 800 ปืนใหม่ใช้ครั้งเดียวทั้งนั้นเลย แต่มันแทงจำหน่ายแล้วนี่ไม่รู้จะเอากลับไปเก็บยังไง แฮ่ๆ แม่หญิงลาวก็ใช่เล่นนะครับสมัยนั้น พ่อบอกว่าใส่แต่กางเกงกะคว้าจุดสี่ห้าได้ก็วิ่งกันแทบไม่ทันแล้ว ไปเที่ยวร้านโคมแดงกัน 6 คน รอด 4 เหอๆๆๆๆ ยิงกันจนกระสุนนัดสุดท้าย เหอะๆๆๆ สองปีผ่าน 27 คนก็เหลือ 3 คน รุ่นที่สองที่ฝึกต่อจากพ่อฝึกเบากว่า ไม่เหลือซักคน รุ่นที่สามเหลือ 2 คนจาก 25 มั้งครับอันนี้พ่อผมก็ไม่แน่ใจลืมๆไปแล้ว มีฝึกแค่สามรุ่นเท่านั้นเอง ไว้เอารีเจนซี่แง้มอะไรได้อีกจะเอามาเล่าให้ฟังนะครับ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 1 ก.ย. 48 08:08:13 ]

ความคิดเห็นที่ 69 วีรกรรมทหารรับจ้างไทยในสมรภูมิลาวที่ไม่มีบันทึก เคยได้ยินพวกทหารเล่าให้ฟังเหมือนกันเขาบอกรบกัน แทบเป็นแทบตายแต่ไม่สามารถบันทึกเป็นรายลักษณ อักษณได้ได้ เรียกว่าไปรบในนั้นได้แต่เงิน เหรียญอะไรสักเหรียญ หรือขั้นอะไรก็ไม่ได้ เขาว่าทหารที่รอดมาได้จากสมร ภูมิลาว จะเก่งกว่าทหารจากสมรภูมิเวียดนามซะอีก เพราะสมรภูมิเวียดนาม มันมีการส่งกำลังบำรุงเต็มที่ แต่ในลาวใช้ฝีมืออย่างเดียว จากคุณ : Pongkm (Pongkm) - [ 1 ก.ย. 48 09:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 70 การรบในลาวเป็นสมรภูมิที่ไม่เปิดเผย ไม่เป็นทางการ ก็เลยหาเรื่องราวที่เขียนถึงแบบจะ จะ ยากครับ เพราะทางการไทยก็ไม่อยากพูดแบบเต็มปากว่าส่งทหารเข้าไปรบ ทุกคนที่เข้าไปก็ต้องลาออก เปลี่ยนชื่อเปลี่ยนนามกันหมดทั้งนั้น คุณพ่อเพื่อนผมท่านเป็นอดีตรองผบ.รบพิเศษป่าหวาย เป็นจปร.รุ่น 8 หรือไงเนี่ย  ตัวเล็กนิดเดียว แต่โหดอิ๊บอ๋าย เวลาอารมณ์ดี แกก็เคยเล่าให้เพื่อน ๆ ลูกฟังเหมือนกันว่าไปรบในลาวมันขนาดไหน แกบอกว่าเหลือที่ระลึกกลับมา 2 ชิ้น คือ หมวกกะแจ๊กเก๊ฟิลด์ของเพื่อนทีหมอบยิงอยู่ข้างแก อยากจะถามเหมือนกันว่า ป๋า ไหน ๆ จะเอาของที่ระลึกกลับมาแล้ว ทำไมไม่หยิบของที่มีราคาสักหน่อย  ไปเอาทำไมหมวกกะเสื้อหว่า แกไม่ได้ตอบ แต่เดินไปหยิบหมวกเหล็กรุ่นเก่ามาให้ดู โอ้โห รูกระสุนแสกหน้าเลย แกบอกว่า ไม่ได้ตั้งใจจะเอามาหรอก แต่ตอนยิงกันเนี่ยหมวกแกหลุดไปตอนไหนไม่รู้  พอดีเห็นหมวกนี่กลิ้งมาใกล้ ๆ ก็คว้ามาใส่ไว้ก่อน  พอกลับฐานแล้วถึงได้รู้ว่าเป็นของเพื่อนแกที่อยู่ข้าง ๆ นั่นแหละ ไอ้ตอนยิงกันมันมั่ว ๆ อยู่ เลยไม่ทันเห็นว่าโดนสอยเรียบร้อยไปแล้ว ส่วนเสื้อนะ ขอยืมมันมาใส่แล้วไม่ได้คืน กะว่าลาดตระเวณเสร็จแล้วจะคืน เจ้าของก็ดันกลายเป็นนายร้อยปี๊บไปเสียก่อน ใครอยากรู้มากกว่านี้ก็ต้องลองไปถามหาตาลุงแก่ ๆ ที่นอนเฝ้าไร่มะม่วงอยู่แถวปากช่องดูครับ เมื่อก่อนนี้คุมรบพิเศษป่าหวายทั้งองพัน เดินตลาดลพบุรี หมายังไม่กล้าเห่า ตอนนี้ แค่เดินไปห้ามชาวบ้านแถวนั้นที่มาเก็บมะม่วงแกไปขายฟรี ๆ มันยังด่าเอาเลยว่าขอนิดขอหน่อยไม่ได้เหรอ แถมกลางคืนมันยังเอาปืนลูกซองมายิงใส่หลังคาบ้านเสียอีก เฮ้อ เป็นเมื่อ 40 ปีก่อนไม่ได้ สังขารนะสังขาร จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ย. 48 10:17:30 ]

ความคิดเห็นที่ 71 เรื่องการรบในลางนี้ เดี๋ยวถึงตอนที่ไทยและอเมริกันเข้าไปรบแบบเต็ม ๆ แล้วจะเอามาเล่าครับ  ว่ามียุทธการอะไรบ้า งและฝ่ายไทยกับเมกา แล้วก็ม้งวังเปาสูญเสียไปเท่าไร ส่วนเรื่องบั้งไฟพญานาค คนลาวไม่ค่อยตื่นเต้น เพราะที่น้ำงึมก็มีขึ้นครับ  เห็นไกด์เขาบอกว่า เคยมีทัวร์คนชุดขาวที่อยู่กันมากแถวปทุม เหมาทัวร์เข้าไปดูบั้งไฟพญานาคที่น้ำงึม เขาบอกว่าทัวร์นี้สวดมนต์กันไปตลอดทาง ว่าขอให้มีบุญได้เห็นพญานาคที่เถอะ ไกด์ เธอแปลกใจมาก เพราะเกิดมาห็เห็นโดยไม่ต้องไปสวดมนต์บทไหนทั้งนั้นแหละ ก็เลยถามซื้อ ๆ ว่าทำไมเขางมงายกันจัง เอ้อ  ตอบบ่ได้ครับผ๊ม เรื่องบั้งไฟพญานาคที่โพนพิสัย อยากรู้ต้องถามผู้เชี่ยวชาญและมีประสบการณ์อย่างเจ๊วิฯครับ เห็นพี่ท่านบอกว่า ปีที่ไปเห็นพญานาคพ่นควันกันจะ ๆ เป็นหมื่น ๆ ตัวเลย อยู่ข้างหน้าแกนี่แหละ แล้วไม่ได้เห็นแคแวบ ๆ นะ ล่อเข้าไปซะเกือบ 5 ชั่วโมง ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ปลายท่อไอเสียรถยนต์ที่มันติดอยู่ข้างหน้าคันแกนั่นแหละ มันขยับไปไหนไม่ได้ ก็เลยพ่นควันประชดเสียเลย เห็นบอกว่า เฉพาะที่ติดตรงทางเขช้าก็เกือบ 3 ชั่วโมงเข้าไปแล้วครับ ตั้งแต่นั้นมาไม่เคยเห็นเจ๊ ฯ แก ถามถึงบั้งไฟพญานาคอีกเลย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ย. 48 10:23:58 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ที่คุณเดินดินฯเล่ามา เหมือนดูในหนังเลยค่ะ  ที่เขายิงกันหูดับตับไหม้  หันมาอีกที อ้าว เพื่อเราที่วิ่งฝ่าดงกระสุนด้วยกันมาเมื่อสักครู่นี้ขี้เกียจหายใจซะแล้ว ถ้าในหนัง  ก็จะมีเวลามานั่งเศร้าโศกเสียใจกับการจากไปของเพื่อนเลิฟ  พร้อมกับมีเวลาเก็บสมบัติชิ้นสุดท้ายของคู่หู เพื่อเอากลับไปให้ครอบครัวดูว่าเป็นของเขาจริงๆ และเขาไม่สามารถเอากลับมาเองได้   ซึ่งเป็นฉากสะเทือนใจพอสมควรค่ะ แต่เคยอ่านในหนังสือ  จำได้ว่า ตั้งแต่ตอนที่คุณสื่อตั้งท่าว่าจะเล่าเรื่องสงครามเวียดนามให้ละเอียดเจาะลึก แบบประมาณว่าถือปืนเดินตามเข้าในสมรภูมิรบด้วย  (เหมือนที่คุณพ่อคุณเดินดินฯเล่าให้ฟัง)   แต่คุณสื่อยังไม่ได้เล่านะคะ ในหนังสือเล่มนั้น ถูกบันทึกโดยทหารผ่านศึกในสงครามเวียดนามค่ะ  อ่านทีไรก็ขนลุกทุกที  เพราะเห็นภาพเหมือนที่คุณเดินดินฯเล่านี่แหละค่ะ  (แต่ไม่ต้องเอารีเจนซี่ไปแลกนะคะ) จำได้ว่าเคยดูหนังเรื่องนึงซึ่งนานมาแล้ว   เป็นเรื่องของทหารอเมริกันที่มารบในสงครามเวียดนาม  ก็จากหนังเรื่องนี้แหละค่ะที่ทำให้รู้ว่า ความโหดเหี้ยมของเวียดกงนั้นขนาดไหน   เรื่องที่มีเกมส์อะไรสักอย่างนึงที่เอาปืนลูกโม่มาใส่กระสุนเพียงหนึ่งนัด แล้วหมุนลูกโม่  หลังจากนั้น ก็ส่งปืนให้กับเชลยที่นั่งล้อมวงกันอยู่ ให้พวกเขาเอาปืนมาจ่อที่ขมับตัวเอง พร้อมทั้งผลัดกันให้ลั่นไกคนละเปรี้ยง คนไหนมีดวงที่จะถูกทรมานในคุกขี้ไก่ต่อ  ก็รอดไป...  ส่วนคนไหนดวงจะเฉลิม  เอ้ย ดวงจะสบายได้ไปเฝ้าเซียนล่ออ๋อง  ก็จะโดนแจ๊คพอท ไอ้กระสุนลูกที่ว่านั้น มันดันมาลงตรงคิวของเขาพอดี แต่ในหนังมันกระชากความรู้สึกนะคะ  ในความเป็นจริงก็คงอารมณ์ประมาณนั้นแหละค่ะ   เรื่องราวในหนัง  ก็คงเอามาจากเรื่องจริงอยู่แล้วใช่ไหมค่ะ  วิธีที่โหดร้ายและป่าเถื่อนชนิดคิดไม่ถึง  เกิดขึ้นได้เสมอเมื่อคนเราถูกกดดันและมีการเดิมพันกันด้วยชีวิต เพราะคำว่าสงครามย่อมไม่มีความปราณีอยู่แล้ว   คนที่ปกติไม่เคยสู้ใคร ก็คงทำอะไรได้ทุกอย่างถ้าตกอยู่ในสถานการณ์นั้น เอาไว้ถ้ามีโอกาสอ่านหนังสือเล่มนั้นอีกรอบ  จะเอามาแชร์กันตรงนี้นะคะว่า ชีวิตที่แขวนอยู่ปลายกระบอกปืนของทหารรับจ้างและทหารที่ต้องเป็นเพราะสถานกาณณ์บีบบังคับ เหมือน หรือต่างกันอย่างไร ซึ่งบางครั้งนักรบเหล่านี้ ก็ยังไม่เคยฝึกเพื่อเป็นทหารมาก่อนเลย  แต่อาศัยว่าถือปืนเดินเข้าสนามรบแบบกองโจรมากกว่า   เพราะถ้าข้าไม่ยิงเอ็ง เอ็งก็ยิงข้านะสิ..ใช่ป่ะ   ดังนั้นเมื่อคว้าปืนได้  ก็กดลั่นไกตูมเดียว จอดทั้งคนกดและคนถูกกด   เพราะไม่รู้ว่าไอ้ที่กดไปนั้นมันคืออะไร โดนถีบซะจุกไปเลย  ส่วนไอ้คนโดนกด..  รอดค่ะ  โกยอ้าวไปไม่คิดชีวิตเหมือนกัน   เพราะวิถีมันไม่เที่ยง เค้าถึงว่าไว้ไงค่ะ  ถ้าจะสอนให้ผู้หญิงยิงปืน (ไม่ใช่ยิงเรือนะ)  ถ้าจะให้เข้าเป้าที่หัวใจตรงใต้ราวนม  ต้องสอนให้เธอเล็งที่หัวเข่า คิดว่าคงไม่พลาดค่ะ   แต่ถ้าชี้เป้ากันตรงๆ  มีสิทธิเข้าเป้าเหมือนกัน  แต่คงเป็นเป้าอื่นอ่ะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 1 ก.ย. 48 11:53:08 ]

ความคิดเห็นที่ 73 เรื่อง เดียร์ ฮันเตอร์ ครับ เกมนั้นชื่อว่ารัสเชี่ยน รูเล็ต เป็นเรื่องของคนงานจากโรงงานเหล็กในสหรัฐฯที่ชอบใช้เวลาว่างไปล่ากวาง พอเขาเปิดรับสมัครให้ไปล่าคนที่อยู่ไกล 2 หมื่นไมล์ก็อยากไปกับเขาบ้าง สุดท้ายทุกคนก็กลายเป็นเหยื่อของสงครามซะแทน คนที่เล่นเกมส์รัสเชี่ยน รูเล็ท เป็นคนที่เพื่อนตามหาอยู่ แล้วก็มาเจอในบ่อนรูเล็ตแห่งนี้  จากประสบการณ์ที่พวกเขาเคยโดนบังคับในฐานะเชลยให้เล่นเกมส์มรณะนี้มาก่อน ทำให้เขาเป็นผู้ชนะมาตลอด ทั้ง ๆ ที่ตอนถูกจับให้เล้นเกมส์กับเวียดกง เขาแทบบ้า จนได้เพื่อนมาเล่นแทน เสนอให้ใส่กระสุน 3 นัดแทนนัดเดียว เวียดกงหลงกลนึกว่าไอ้อเมริกันนี่มันบ้าแท้ ก็เลยให้ใส่ 3 นัด ที่ไหนได้ ดันเอาลูกปืนยิงซะร่วงหมดแล้วแหกห้องขังมาได้ หลายฉากของหนังเรื่องนี้ถ่ายทำในไทย โดยเฉพาะฉากแหล่งเสื่อมโทรมในไซง่อน ถ่ายแถวสะพานเจริญพาสนี่เอง ถ้าจำไม่ผิด ฉากบ่อนรูเล็ต น่าจะเป็นคุณบู๊  วิบูลนันท์ เล่นเป็นคนเฝ้า นั่งกินข้าวต้มอยู่ เห็นบอกว่าฉากนี้กว่าจะผ่าน เล่นข้าวต้มซะจุกเลย หนังเรื่องนี้มีผู้ประสานงานคนไทยคือคุณธนิต  ธรรมสุคติ นักแปลชื่อดังนั่นแหละครับ เรื่องนี้เป็นหนังรุ่นแรก ๆ ที่แสดงให้เห็นถึงความเลวร้ายของสงครามเวียดนาม และอเมริกันไม่ใช่ฮีโร่ แบบจอห์น เวน ในหนังกรีน แบเรต์ ที่เน้นการฝึกหนัก แล้วเข้ารบอย่างมีประสิทธิภาพ มีชัยชนะเหนือนักรบลูกทุ่งบ้านป่าอย่างเวียดกงไปซะทุกสมรภูมิ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ย. 48 12:25:06 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ผู้นำแนวลาวรักชาติทั้ง 16 คนถูกขังอยู่ที่โพนเค็งอยู่ 10 เดือน โดยไม่มีการตัดสิน  ซึ่งในช่วงนั้นก็เกิดเหตุการณ์สำคัญ คือ เจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ถึงแก้พิราลัย รวมทั้งเจ้าเพชราช และกระต่าย  โดนสะโสลิด อดีตนายกรัฐมนตรี แต่ข่าวที่ได้รับความสนใจไปทั่วโลก คือ ข่าวการถูกจับกุมคุมขังของผู้นำแนวลาวรักชาติมากกว่า  ซึ่งจากแรงกดดันของนานาชาติ ทำให้ผุย ชะนะนิกอน ไม่กล้าทำอะไรกับเหล่าผู้นำนี้ แม้ว่าช่วงแรก ๆ จะมีข่าวลือออกมาเสมอว่า จะนำไปยิงเป้าก็ตาม ตลอดระยะเวลา 10 เดือนที่เหล่าผู้นำแนวลาวรักชาด ถูกคุมขังนี้ สิ่งที่เหล่าสหายนำได้ลงมือทำคือการจัดตั้งภายในกลุ่ม และเกลี้ยกล่อมตำรวจที่เฝ้าคุกให้เป็นพวกด้วย ผลสำเร็จที่เกิดขึ้นน่าหวาดวิตกขนาดที่ว่า ผุย ต้องสั่งเปลี่ยนกำลังตำรวจที่เฝ้าโคนเพ็งทั้งหมด และเปลี่ยนเอาสารวัตรทหารมาแทน แต่ผลที่ได้ก็เหมือนเดิม จากคุณ : กระต่าย (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ย. 48 14:54:56 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ขระที่แนวลาวรักชาดถูกจับกุมและปราบปรามอย่างหนักนั้น รัฐบาลของผุย ก็เปิดทางให้อเมริกันพาเหรดเข้าเวียงจันกันอย่างสะดวกโยธิน  โดยการเปลี่ยนครูฝึกทหารใหม่จากฝรั่งเศสมาเป็นแบบอเมริกัน และแน่นอนว่าจำนวนของ"ที่ปรึกษาทางการทหาร" ของสหรัฐฯก็เพิ่มขึ้นด้วย นอกจากนี้ซีไอเอ ก็เริ่มมองนายทหารรุ่นใหม่ที่จะผูกสัมพันธ์กับสหรัฐฯอย่างสุดจิตสุดใจเอาไว้สำหรับเดินเกมการเมืองในลาว นายทหารที่ซีไอเอให้ความสนใจคือ พันเอกพูมี หน่อสวรรค์  นายทหารหนุ่มมากความสามารถที่พึ่งเดินทางกลับมาจากการฝึกอบรมที่ฝรั่งเศส และเป็นผู้นำกลุ่มคณะกรรมการป้องกันผลประโยชน์ของชาติ The Committee of the Defense of National Interest -CDNI พันเอกพูมีเป็นนายทหารที่เกลียดชังคอมมิวนิสต์อย่างสุดจิตสุดใจ เขารับไม่ได้แม้กระทั่งแนวคิดแบบเอียงซ้าย แม้จะไม่ต้องแดงจัดแดงจ๋าก็ตาม คนแบบนี้เป็นที่ถูกใจซีไอเอ เสียจริง ๆ การสนับสนุนพันเอกพูมีให้มีบทบาทในกองทัพและการเมืองในเวียงจันเพิ่มขึ้น ได้สะท้อนความแตกแยกของอเมริกันได้ดี  เพราะผู้สนับสนุนพันเอกพูมีนั้นคือมิสเตอร์ เฮคเชอร์ Henry Hecksher หัวหน้าซีไอเอประจำประเทศลาว เท่านั้น ส่วนทูตอเมริกันประจำประเทศลาว นายฮอเรส สมิท ซึ่งเป็นฝ่ายกระทรวงการต่างประเทศนั้น  ยังเชื่อมั่นในเจ้าสุวันพูมา และพรรคลาวโฮมลาวของท้าวผุย  ชะนะนิกอน อย่างแนบแน่น จากคุณ : สมิธ (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ย. 48 15:03:52 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ความขัดแย้งของอเมริกันเองนี่ ส่งผลกระทบต่อการเมืองลาวอย่างมาก (ที่ไหนก็เหมือนกันแหละครับ สำหรับฝีมือซีไอเอนี่) เพราะซีไอเอ สามารถเสนอความคิดเห็นตรงไปสู่วอชิงตันได้เลย โดยไม่ต้องผ่านสถานทูตในเวียงจัน  ซึ่งตอนนั้นทั้งโคลบี้ และฟิดเจอรัล ที่เป็นนายใหญ่ซีไอเอ ก็เห็นดีเห็นงามกับลูกน้องของตนด้วยว่า ฝ่ายรับบาลเวียงจันน่าจะใจดีกับพวกแนวลาวรักชาดมากไปแล้ว เห็นทีต้องเผด็จศึกสักที อีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ซีไอเอ เชื่อมั่นในผู้พันพูมี เพราะเขามีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องกับจอมพลสฤษดิ์  ธนะรัช  ของสารขัณฑ์ประเทศที่กำลังก้าวขึ้นสู่อำนาจแบบ "ไม่วัดรอยเท้าใคร" แต่จะ "ขอรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว" แทน นอกจากนี้ ทางฝ่ายการเมืองของวอชิงตัน ก็ยังเลือกผู้พันพูมีเช่นเดียวกัน เพราะเห็นว่าเจ้าสุวันพูมา ไม่ค่อยจะเอียงขวามาใหพวกตนสักเท่าไร เอาไปเอามาจะกลายเป็นกลางซะจริง ๆ ละมั๊ง เพราะเหตุนี้ทำให้ผู้พันพูมี หน่อสวรรค์ ก้าวพรวด ๆ เติบโตแบบลืมรุ่นลืมเหล่า ข้ามสารพัดอาวุโสขึ้นเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมในรัฐบาลของท้าวผุยซะงั้น แต่แหม เท่านั้นยังไม่พอ  เมื่อคุณโทร.มาภายใน 10 นาที ก็เอาไปเลย ครึ่งหนึ่งของรัฐมนตรีในรัฐบาลพี่ผุยเขา ต้องยกให้เป็นโควต้าของพูมี  หน่อสวรรค์ทั้งหมด ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้มีพรรคการเมืองอะไรมาหนุนนี่แหละ แต่มีเฮียชู เอ๊ย ซีไอเอหนุนเสียอย่าง มีไรเป่า จากคุณ : พูมี (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ย. 48 15:24:53 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ข้างฝ่ายผู้นำแนวลาวรักชาดที่ไปปลูกมะเขือ มะละกอ กะนอนดมกลิ่นขี้ม้าที่โพนเค็งมาได้ 10 เดือน เห็นทีจะไม่ไหว เพราะข่าวลือเรื่องจะเอาไปยิงเป้ามันหนาหูเหลือเกิน ว่าแล้ว ก็นัดหมายกับสารวัตรทหารที่เกลี้ยกล่อมมาเป็นพวกได้บานเบอะ  นัดกันให้เอาชุดมาให้เปลี่ยน เสร็จแล้วก็ชะแวบหายไปในความมืดในบัดดล ท้าวพูมี  วงวิจิด ยังเล่าไว้ด้วยว่า ได้เขียนจดหมายน้อยบอกผุย ชะนะนิกอนว่า เห็นเอามาขังตั้งนาน จะสอบสวนก็ไม่ทำ จะตัดสินอะไรก็ไม่ทำ นอนรอให้ปล่อยตัวตั้งนานก็ไม่ปล่อย  ก็เลยขี้เกียจอยู่ต่อแล้ว ขอไปก่อนละ พร้อมกันนี้ยังได้ขอยืมมุ้งไนล่อนที่เอามาให้ใช้กันยุง  ขอเอาติดตัวไปด้วยก็แล้วกัน  นอนกับมันมาจนคุ้นกลิ่นแล้ว เดี๋ยวไปเปลี่ยนใหม่ เกิดผิดกลิ่นขึ้นมามันจะยุ่ง ถ้าให้ก็ของคุณ ถ้าไม่ให้ก็ขอบใจ  แต่จะเอาคืนนั้นอย่าหมาย อยากได้ก็ตามให้เจอแล้วกัน แล้วจะเอามาคืนให้ ว่าแล้วก็บ๊ายบาย จากคุณ : โพนเค็ง (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ย. 48 15:29:52 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เหตุการณ์การจับกุมเหล่าผู้นำแนวลาวรักชาติ และการสั่งให้กองทัพแห่งชาติไล่ล่ากองพันที่ 2 ของแนวลาวรักชาติ  ถือเป็นจุดแตกหักที่สำคัญระหว่างฝ่ายซ้ายและฝ่ายขวาในลาว จากนี้ การปรองดองกันด้วยสันติวิธี คือ เรื่องที่น่าหัวเราะแล้ว ฝ่ายขวาอ้างว่าพวกแนวลาวรักชาดนำพวกเวียดนามเข้ามาทำศึกในบ้าน เป็นพวกไม่รักชาด และผิดกฎเจนีวาที่ตกลงกันไว้ เช่นเดียวกันพกแนวลาวก็ประนามฝ่ายท้าวผุยว่าคบหากับอเมริกันมากเกินไป  และการจับกุมเหล่าผู้นำแนวลาว ก็ถือว่าเป็นการละเมิดข้อตกลงเจนีวาเช่นเดียวกัน ก็เมื่อไม่เหลือกติการอะไรให้เคารพแล้ว ก็เปิดฉากรบกันละทีนี้ เดือนมิถุนายน ปี 1959  ฝ่ายขบวนการประเทดลาว หรือพูดกันตรง ๆ ก็คือพรรคคอมมิวนสต์ของลาว ก็เริ่มเปิดฉากทำสงครามกลางเมืองกับฝ่ายขวาที่มีอเมริกาสนับสนุนอย่างเต็มรูปแบบ นับตั้งแต่บัดนั้น เอ้า เชิด  ถึงตอนรบกันเสียที รำดาบไหว้ครูมาหลายตอนแล้ว จากคุณ : ลาวโฮมลาว (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ย. 48 16:28:01 ]

ความคิดเห็นที่ 79 test จากคุณ : Napoleon (NATNET) - [ 1 ก.ย. 48 18:35:27 ]

ความคิดเห็นที่ 80 มากางเสื่อรอ........... จากคุณ : ryzon - [ 1 ก.ย. 48 18:37:02 ]

ความคิดเห็นที่ 81 สวัสดีครับลุงสื่อ ป้าวิ หลาน นโปเลียนกลับมาสร้างวิบาก กรรมอีกรอบ เผอิญหลายเดือนก่อนโดนตีนแมวฝรั่งมัน มาบุกบ้าน สิ่งของมีค่าทั้งหมดในชีวิต ที่เอามาอยู่เมือง นอกหายวับไปกับตา แค่สองชั่วโมงผมสูญไปแสนสอง บาท จากการไม่อยู่บ้านแค่สี่ชั่วโมง ซวย.......จริงๆ แถมตำรวจก็ไม่ทำอะไร ผมไปโรงพักมันบอกอยากได้ Report ก็จ่ายมา 65 $ ซะดี นะจ๊ะ คนดี .............. ฮือๆๆ  เหมือนโดนปล้นรอบสอง จากคุณ : NATNET - [ 1 ก.ย. 48 18:41:53 ]

ความคิดเห็นที่ 82 Notebook ใหม่ผมไม่มีอักษรไทย ผมเลยใช้วิธีใช้จำจาก ความรู้สึกเอา เลยพิมพ์ลำบาก พวกนักเรียนเกาหลี ญี่ปุ่น ก็ใช้วิธีนี้กัน เก่งกันจริงๆ ที่แรกผมก็งง ว่ามันทำกันได้ไง สุดท้ายก็วานสาวๆ ญี่ปุ่น ช่วย สอนจิ้มๆ จนตอนนี้คล่อง แล้ว จากคุณ : NATNET - [ 1 ก.ย. 48 18:48:24 ]

ความคิดเห็นที่ 83 นอกเรื่องมาซะนาน กลับมาสงครามก่อนแล้วกัน เห็นไม่ มีใครพูดถึงหนังสือเสือพราน ถ้าใครสนใจอยากอ่านประ สบการณ์ตรงของเสือพราน ให้ไปหาหนังสือชื่อ "ผลาญชาติ" สงครามเงียบในลาว ผู้เขียนเป็นอดีตเสือ พราน เล่าประสบการณ์ของตัวเอง สลับกับแปลหนังสือ ของอดีต CIA ที่เข้าไปทำงานในลาว เนื้อเรื่องในหนังสือ พอจะเป็นตัวจิ๊กซอร์ในห้วงหลังของสงครามเวียตนามได้ ลืมบอกไปว่าเขาพิมพ์มาตั้งแต่กลางปี 2542 ถ้าไปหาดู ที่แพร่พิทยา เซ็นทรัลลาดพร้าว น่าจะเหลือสักเล่ม ผม ไม่รับปนะกันนะ ส่วนหนังสือ Topgun ช่วงปี 42-44 ก็มีเรื่องเสือพราน เป็นตอนๆ เหมือนกัน  เป็นเรื่อง ล่องแจ้ง ปากเซ ล่อง แจ้ง ประมาณนั่น จากคุณ : Napoleon (NATNET) - [ 1 ก.ย. 48 19:00:56 ]

ความคิดเห็นที่ 84 โม้ตั้งนาน ลืมเขียนถึงท่านมหาห้าขัน ตอนแกเป็นผู้ว่า กทม. แกเขียนหนังสือชื่อ "คนดี ศรีจำลอง" ถ้าจำไม่ ผิดนะครับ แกเล่าเรื่อง ผาผาที ไว้ว่า ฐานเรดาห์แตก หลังจากซ้อม รบไปได้ 2 วัน อะเปล่าจำไม่ได้เหมือนกัน แล้วพวกคอม มูนิสต์ มันบุกปีนมาทางหน้าผา โดยใช้เชือกที่ทหารไทย และทหารชาวเขา ลืมเก็บ   และท่านมหายังเขียนอีกว่า ทหารชาวเขา ทหารวังเปา ตายเยอะ เพราะวิ่งพล่านไปมา ไม่เหมือนทหารไทย หลบภัยปืนใหญ่ในหลุม.......(แกเขียนแบบนี้จริงๆนะ) สุดท้าย   ฝากถามลุงสื่อว่า รูปทหารไทยที่ยอมแพ้ลง จากฐานผาที อยู่ที่พิพิทธ์ภัณฺฑ์ไหน นะครับ ไว้กลับเมือง ไทยจะแว้บไปดูสาวๆ ลาวฝั่งโน้นบ้าง จากคุณ : Napoleon (NATNET) - [ 1 ก.ย. 48 19:13:36 ]

ความคิดเห็นที่ 85 #67 คนหนองคายเค้าเชื่อกันจริงๆจังๆนะครับ อย่ามาแตะมาต้องนะ เอาตายจริงๆด้วย พระเกจิอาจารย์ พระสงฆ์ชั้นพระอริยะแท้ๆไม่ต้องโฆษณาทำบุญล้านไปเฝ้าพระพุทธเจ้าอะไรแบบเดี๋ยวนี้ อย่างหลวงปู่เทสก์ เทสก์รังสี พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต หลวงปู่ฝั้น อาจาโร หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ หลวงปู่ขาว อนาลโย ทุกองค์(เรียกได้ไม่กระดากปากเลยครับ) ล้วนแต่มีประสบการณ์พบนาค หรือเข้าผ่านวังพญานาคทั้งนั้น ถ้าเคยไปฟังพระอริยะอย่างทุกองค์ที่กล่าวมาท่านเทศน์ ท่านไม่มีทางกล่าวมุสาได้หรอกครับ ในหนังสือคำสอนหรือชีวประวัติก็มีเยอะแยะ คนเค้าเชื่อกันนะครับ(ผมด้วย) มันไม่ได้มีแค่บั้งไฟหรอกครับ ที่แสดงถึงนาคนาคีทั้งหลาย แต่รวมถึงปล่องพญานาคที่ศรีเชียงใหม่ แดนลับแลคำชะโนดที่อุดร ภูย่าอู่ที่บึงกาฬ ดวงไฟที่บึงโขงหลงฯลฯ เราเชื่อด้วย "ใจ" ครับ จากคุณ : โกฏิดารา - [ 1 ก.ย. 48 21:36:40 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เรื่องพญานาคก็เป็นเรื่องของแต่ละบุคคลแล้วกันนะครับ ผม โน คอมเมนต์ แล้วกัน ส่วนเรื่องภาพเชลยศึกไทยที่ถูกจับคุมตัวเดินลงจากผาทีนั่นนะ อยู่ที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติในเวียงจันครับ  เห็นไกด์ประจำพิพิธภัณฑ์ เธอบอกว่า เป็นภาพที่ทางเวียดนามถ่ายไว้ให้ รายละเอียดของภาพก็ไม่มีหรอกครับ แค่บรรยายใต้ภาพไว้นิดหน่อยว่าเป็นเชลยไทยจากผาที  เจ้าหน้าที่เองก็ยังเด็กเหลือเกิน  เกิดนะไม่ทันแน่ ๆ แถมยังไม่แน่ใจว่าจะรู้เรื่องที่เธอบรรยายลึกซึ้งจริงจังสักเท่าไร แต่พยายามสังเกตหน้าตา การแต่งตัว เครื่องแบบ แล้ว ก็เห็นว่าน่าจะใช่จริงครับ หนังสือเรื่อง ผลาญชาติ เป็นกึ่ง ๆ เรื่องเล่าสักหน่อย ไม่ได้หมายความว่าเขาแต่งเพิ่มนะครับ เพียงแต่เหมือนกับเป็นเรื่องที่เอาข้อมูลมาเขียนให้อ่านง่ายขึ้น  ไม่ใช่ลักษณะวิชาการหรือประวัติศาสตร์แบบโต้ง ๆ ก็จะเอามาเขียนให้อ่านครับ  อย่างน้อยหนังสือเล่มนี้ก็บรรยายให้เห็นภาพได้ละเอียดพอสมควร จริง ๆ ในลาวเขามีวีซีดี ที่เอามาจากหนังสงครามที่เขาถ่ายที่เมืองสุย กับผาที เหมือนกัน  แต่ดูแล้วไม่ค่อยมีรายละเอียดมากสักเท่าไรครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 2 ก.ย. 48 11:07:15 ]

ความคิดเห็นที่ 87 คณะของเจ้าสุพานุวง  เมื่อหลบหนีออกจากโพนเค็งไปได้แล้ว ก็ไปชุมนุมกันอยู่ที่โพนฮง  รวมทั้งกำลังทหารที่ภูควาย (หลังการยึดอำนาจสำเร็จ รัฐบาลคอมมิวนิสต์ลาวใช้ภูควายเป็นฐานทัพที่สำคัญจนทุกวันนี้) กำลังหลักอีกส่นหนึงของขบวนการประเทดลาว คือ กองกำลังแถวอัตตะปือ ซึ่งอยู่ทางใต้ของประเทศ ทั้งนี้เพราะแกนนำอย่างไกรสอน พมวิหาน เป็นคนจากสะหวันนะเขต ทำให้สามารถรวบรวมคนในแถบนั้นได้มาก ว่ากันว่า รมต.หลายสมัยหลังเปลี่ยนการปกครอง ก็จะเป็นคนที่มาจากสะหวันนะเขต เหมือนกัน ขบวนการประเทดลาวได้ตัดขาดกับรัฐบาลเวียงจัน เพราะเห้นแล้วว่าไม่สามารถทำงานด้วยกันได้  จึงประกาศตั้งรัฐบาลขึ้นเอง (เถื่อนนั่นแหละ) ส่วน ครม.ในรัฐบาลเวียงจัน ก้กำลังวุ่นอยู่กับการทำพระราชพิธีปลงศพเจ้ามหาชีวิต ศรีสว่างวงศ์ ที่มาสิ้นพระชนม์ในปีเดียวกับเจ้าเพชรราช กระต่าย  โดนสะโสลิด ทางครม.ก็เลยต้องเดินทางขึ้นไปหลวงพระบาง เพื่อเข้าเฝ้าเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนา  เจ้ามหาชีวิตองค์ใหม่  เพื่อหารือเรื่องการปลงพระศพ การขึ้นครองราชของเจ้าศรีสว่างวัฒนานี้ เกิดขึ้นท่ามกลาง เสียงคัดค้านจากขบวนการประเทดลาว เพราะต้องการให้เจ้าสุพานุวงขึ้นครองราชแทน และในช่วงที่ปลอดโปร่งจากเหล่านักการเมืองที่คุมอยู่ในเมืองหลวงนี้เอง เช้าวันที่ 9 สิงหาคม 1960 เวลา 09.00 น.  ร.อ.กองแล  ผู้บังคับกองพันทหารราบอากาศที่ 2 ก็นำกำลังทหารประมาณ 800 คน เข้ายึดเวียงจัน ล้มรัฐบาลเจ้าสมสนิทที่ได้เป็นนายกรัฐมนตรีต่อจากท้าวผุย ชะนะนิกอน ภายหลังการเลือกตั้ง การรัฐประหารเป็นไปอย่างรวดเร็วและเรียบร้อย ขบวนการประเทดลาว  ออกแถลงการณ์สนับสนุนการรัฐประหารของ ร.อ.กองแล ทันที จากคุณ : ภูแล (สื่อศิลป) - [ 2 ก.ย. 48 12:09:59 ]

ความคิดเห็นที่ 88 การทำรัฐประหารของ ร.อ.กองแล  สร้างความตื่นละลึงให้กับโลกพอสมควรทีเดียว  เพราะเป็นบุคคลโนเนมในแวดวงการเมืองของลาว โดยเฉพาะ ไม่ใช่เด็กปั้นของซีไอเอ หรือกระทรวงการต่างประเทศของสหรัฐฯแต่อย่างใด จริง ๆ แล้วในหมู่ทหารกองทัพแห่งชาติ รู้จักกองแลเป็นอย่างดี  สำหรับนายทหารร่างเล็ก สูงเพียง 5 ฟุต 5 นิ้ว  เมื่อวันที่ทำการรัฐประหารนั้น เขามีอายุได้เพียง 35 ปีเท่านั้น แต่ประวัติการเรียนในโรงเรียนนายทหาร และการรบในสมรภูมิของเขาขึ้นชื่อลือชามาโดยตลอด ร.อ.กองแล เป็นคนสะหวันเขต แต่มีเชื่อสายข่า  ซึ่งเดิมเป็นชนชั้นล่าง เป็นข้ารับใช้ของคนลาว หรือเรียกง่าย ๆ ว่าเป็นพลเมืองชั้น 2 ในลาว กองแล เลยไม่มีนามสกุล กองแล ได้รับการยอมรับหมู่ทหารประเภทของจริงออกรบ ไม่ใช่นายทหารห้องแอร์ที่เอาแต่สอบชิงทุนไปเรียนเมืองนอกแล้วกลับมานั่งตำแหน่งดี ๆ ในเมืองหลวง ผลงานล่าสุดของ ร.อ.กองแล ผบ.กองพันพลร่วมที่ 2 คือการกวาดล้างทหารขบวนการประเทดลาวแถวแขวงซำเหนือ  ซึ่งแม้แต่ก่อนวันที่เขาจะทำการรัฐประหารเพียงวันเดียว ก็ได้รับคำสั่งให้เคลื่อนกองพันไปทำการรบ แต่ด้วยปัญหาทุจริตคอร์รับชั่น  ความไม่เป็นธรรมในกองทัพ  นายทหารชั้นผู้ใหญ่หรือพวกทหารการเมืองต่างเสวยสุขกันสนุกสนาน  ทหารชั้นผู้น้อยอย่างเขา กลับต้องไปเสี่ยงภัยอันตรายในสนามรบ แต่ไม่เคยรู้จักกับคำว่าสวัสดิการ กองพันที่เขาบังคับบัญชา แม้ว่าจะสร้างผลงานได้อย่างโดดเด่น  แต่ไม่น่าเชื่อว่า ไม่มีแม้กระทั่งที่ตั้งปกติ หมายถึงว่า ทุกครั้งที่กลับจากสนามรบ ก็ต้องกางเต๊นท์นอนกันตามมีตามเกิด เรื่องเงินเดือนนั้นไม่ต้องพูดถึง  มีแต่ระดับนายทหารอย่างเขา หรือ ร.ท.เดือน รองผบ.คู่คิดของเขาเท่านั้นที่ได้รับอย่างสม่ำเสมอ ส่วนนายทหารระดับล่างนั้นอย่างได้หวัง ว่ากันว่า ร.อ.กองแล มักจะให้ความ่วยเหลือลูกน้องในเรื่องของสวัสดิการ เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ นี่เสมอ จนกระทั่งครอบครัวตัวเองเดือดร้อน ก่อนที่เขาจะทำการรัฐประหาร กองแล แต่งงานแล้ว กับสาวงามชื่อว่าวิไล  มีลูกชาย 2 คน  แต่ด้วยความที่เข่าต้องออกรบอยู่ตลอดเวลา และมักจะเอาเงินเดือนที่ได้รับปันให้กับลูกน้องเสทมอ  ทำให้เขาไม่เคยมีเวลาเหลียวแลครอบครัวตัวเองเลย สุดท้าย วิไล ภรรยาสาวของเขาก็ต้องออกทำงานเพื่อหาเลี้ยงลูกและครอบครัวด้วยตัวเอง ด้วยการเป็น "พาร์ทเนอร์"ตามบาร์อมเริกันที่ตั้งอยู่กลาดเกลื่อนในเวลานั้น จากคุณ : จินายโม้ (สื่อศิลป) - [ 2 ก.ย. 48 17:03:12 ]

ความคิดเห็นที่ 89 หลังจากการรัฐประหารผ่านไปได้ 2 วัน สถานทูตลาวในไทยก็ได้ออกแถลงการณ์ ดังนี้ เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 1960 ฯพณฯท่าเจ้าสมสนิท  นายกรัฐมนตรี ท้าวคำพัน  ปัญญา  รมว.ต่างประเทศ เจ้านิด  สิงหราช รมว.โยธา ท้าวเหลื่อม  อินสีเชียงใหม่ รมว.กระทรวงแถลงข่าว  ท้าวอินแปง  สุริยะไทย รมว.คลัง  ท้าวแก้ว  วิภากร  รมว.เศรษฐการ  นายพลจัตวาภูมี  หน่อสวรรค์  รมว.ป้องกันประเทศ  ได้ตามเสด็จพระเจ้ามหาชีวิตไปที่หลวงพระบาง เพื่อปรึกษาหารือเกี่ยวกับการตระเตรียมงานถวายพระเพลิงพระบรมศพสมเด็จเจ้ามหาชีวิต (ศรีสว่างวงศ์) ในพระบรมโกษ  รมช.แถลงข่าว รมช.ยุติธรรม ท้าวบัววัน  นรสิงห์ ก็ได้ไปราชการที่เชียงขวาง ท่านหัวหน้าเสนาธิการ ท่านนายพลจัตวาอ้วน  ราทิกุล ก็ได้ตามเสด็จไปหลวงพระบางด้วย ในขณะที่สมาชิกส่วนใหญ่ของคณะรัฐมนตรีไม่อยู่ในนครเวียงจันทน์  ผู้บัญชาการกองพันพลร่มที่ 2 เรืออากาศเอกกองแล  ได้กระทำการยึดอำนาจการปกครองในตอน 3.00 น.ของวันที่ 9 สิงหาคม 1960 จัดตั้งคณะรัฐบาลชุดใหม่ขึ้น เพื่อดำเนินการเจรจากับพวกขบถขบวนการประเทดลาว นครเวียงจันทน์  ขระนี้ได้ถูกควบคุมโดยกองกำลังทหารพลร่วมที่ 2 และหน่วยยานเกราะ  สนามบินก็อยู่ภายใต้การควบคุมของพวกขบถ สำหรับกองทหารอื่น ๆ ซึ่งรัฐบาลของพระราชอาณาจักรลาวทำการติดต่อแล้วปรากฎว่ายังคงมีความภักดีต่อรัฐบาลของเจ้ามหาชีวิตอยู่ ซึ่งขระนี้ได้ตั้งที่ทำการชั่วคราวอยู่ที่นครหลวงพระบาง จนกว่าเหตุการณ์จกลับตืนสู่ภาวะปกติโดยความร่วมมือจากกองทัพของพระราชอาณาจักรลาว จากคุณ : อินแปง (สื่อศิลป) - [ 2 ก.ย. 48 17:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ฝ่ายนายพลพูมี  หน่อสวรรค์  ที่เป็นเด็กปั้นของซีไอเอ เมื่อทราบข่าวการรัฐประหาร ก็ได้เดินทางโดยเครื่องบินมาลงที่อุบลฯทันที  ก่อนที่จะข้ามไปรวบรวมกองทหารที่ยังจงรักภักดีต่อรัฐบาลเก่าที่สะหวันนะเขต เพื่อเตรียมต่อสู้กับคณะรัฐประหารของ ร.อ.กองแล ข้างฝ่ายรัฐบาลเจ้าสมสนิทที่ยังตกค้างอยู่ที่หลวงพระบาง ก็ได้ส่งพลจัตวาอ้วน  ราทิกุล ผบ.ทบ.เดินทางลงมาเจรจากับ ร.อ.กองแล ที่เป็นลุกน้องของตัวเอง  ซึ่งกองแลเสนอให้รัฐบาลเจ้าสมสนิทเป็นฝ่ายลาออกไป ขระที่ทางอ้วน ราทิกุล ก็เสนอว่า ให้ทหารของกองแลกลับไปประจำค่ายก่อน  แล้วให้รัฐบาลเจ้าสมสนิทกลับมาเวียงจันเหมือนเดิม โดยจะไม่เอาเรื่องเอาราวอะไรทั้งนั้น การเจรจายืดเยื้ออยู่หลายวัน จนกะทั่งตกลงกันได้ว่า ทหารของกองแล จะต้องเข้าไปประจำค่ายจินายโม้  ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากกำแพงนครเวียงจันเท่าไรนัก หากมีอะไรยึกยักก็ยังปฎิบัการทัน ส่วนรัฐบาลนั้น เดิมทีให้เจ้าสมสนิทเดินทางกลับมาเปิดประชุมสภาแล้วค่อยตกลงกันว่าจะเอาอย่างไรดี จะลาออกหรือจะยืนยันที่จะบริหารงานต่อ ก็เป็นอันตกลงตามนี้ แต่พอถึงเวลาจริง ๆ ร.อ.กองแล ก็ออกรณรงค์ให้ประชาชนเดินขบวนเรียกร้องให้ ส.ส.เก่าทั้งหมดลาออก แล้วยุบรัฐบาลของเจ้าสมสนิททิ้งให้หมด แล้วแต่งตั้งให้เจ้าสุวันภูมาเป็นนายกรัฐมนตรี อ้วน ราทิกุล เจอมุกนี้ก็ไม่รู้จะทำไง  ก็ต้องยอมคณะรัฐประหารไป  ซึ่งส่วนหนึ่งก็เชื่อว่า ขบวนการประเทดลาวเข้ามามีส่นในการตัดสินใจทางการเมืองของ ร.อ.กองแลครั้งนี้ เพราะโดยลำพังแล้ว กองแลไม่ได้เตรียมในเรื่องการดำเนินการทางการเมืองเอาไว้เลย คิดอย่างเดียวว่าอยากให้บ้านเมืองสงบสุขเท่านั้นเอง วันที่ 15 สิงหาคม 1960  เจ้าสุวันพูมา ก็กลับมาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีอีกครั้งนึง จากคุณ : หาดซายฟอง (สื่อศิลป) - [ 2 ก.ย. 48 18:08:00 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ขึ้นกระทู้ใหม่ได้แล้วค่ะ.. จากคุณ : WIWANDA - [ 3 ก.ย. 48 00:25:13 ]