ความคิดเห็นที่ 1 อาจารย์สื่อฯแกหยุดเสาร์-อาทิตย์นะครับ(ไม่เคยเห็นเข้ามาเลย) เอาอะไรเบๆมาให้อ่านครับhttp://zxcv.bloggang.com ............. จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.ย. 48 07:30:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนนี้กะลังตามอ่านอยู่ค่ะ อ่านแล้วได้ความรู้มากคะ จากไม่เคยรู้ก้รู้มากขึ้น ย้อนไปอ่านตั้งแต่แรกเพิ่งจาอ่านถึง ภาค 30 เองค่ะ บางทีอ่านจนถึง 8 โมงเช้าอะ งงตัวเองมาก อิอิ กระทู้นี้ให้ความรู้สึกที่อบอุ่นมากเลย(รู้สึกอย่างนั้นจิงๆๆ) ขอบคุณทุกท่านมากคะที่มาให้ความรู้ จากคุณ : monkeylink - [ 3 ก.ย. 48 17:45:29 ]

ความคิดเห็นที่ 3 วันเสาร์ -อาทิตย์  เป็นเวลาของครอบครัวค่ะ อาจารย์สื่อต้องพาลูกพาเมียไปเที่ยว ซึ่งเป็นการปฏิบัติหน้าที่ของพ่อบ้านแส๊นนนนนนนน   ประเสริจ . . . ขอเสริพน้ำแดงไถ่โทษหนึ่งจอกค่ะ โทษฐานที่เข้ามาฌาปนกิจอาจารย์สื่อถึงถิ่น จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 3 ก.ย. 48 20:40:56 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คุณกาสะลองชอบพูดอะไรให้คนชอกช้ำใจอยู่เรื่อยเชียว เสาร์-อาทิตย์น่ะ  อาจารย์สื่อเธอไปนั่งอยู่ตามศูนย์การค้าค่ะ  เล็งหานางในดวงใจ.. แต่ปากก็ยังแข็งนะคะ บ่น ปลง ปลง อยู่ไม่หยุด แถมมีขู่พวกเราอีกด้วยว่า ถ้ากระทู้ครบถึงร้อยเมื่อไหร่ เธอจะขอลาไปอยุ่บ้านเลี้ยงหลานให้หนำใจ จากคุณ : WIWANDA - [ 4 ก.ย. 48 01:49:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เอ อาจารย์สื่อฯ แกถือเพศ พรหมจรรย์ไม่ใช่หรือครับ(โสดนะแหละ) อุ้บ ไม่แซวแล้วเดี๋ยวแกเตะเอา อาจารย์สื่อฯ อย่าคิดมากครับ มันแค่ยังไม่ถึงเวลาของเรา ผมว่าอาจารย์สื่อลองเปลี่ยวแนวไปจีบคนอายุซัก 20 ปลายๆ 30 ต้นๆ ทำไมนะหรือ เพราะผู้หญิงอายุช่วงนี้คานมารออยู่ตรงหน้าแล้ว คิดว่ายังไงชั้นก็ต้องจับรถไฟขบวนสุดท้ายให้ได้(จริงไหมพี่สาวกาสะลองฯ) โอเคเอาสาระแล้วเพราะผู้หญิงที่อายุช่วงนี้ก็ผ่านร้อนผ่านหนาว เจอความเฮงซวยของชาย(ไทย) รุ่นราวคราวเดียวกันมาระดับนึง ทำให้ขยาดผู้ชาย ผู้หญิงบางคนชอบผู้ชายอายุเยอะกว่าเพราะดูเป็นผู้ใหญ่อบอุ่น พึ่งพาได้(ไอ้ตรงเป็นผู้ใหญ่นี่อาจารย์สื่อฯน่าจะผ่านฉลุย) ข้อมูลไม่เฟิร์ม แต่นี่เป็นคำบอกเล่าจากพี่ๆในออฟฟิศ(ที่เคยเอารูปไปเที่ยวมาลงนะแหละ) ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะ มีผู้ชายมาจีบเยอะแยะแต่หาดีไม่ได้ซักคนแย่จริงๆ พอแล้วนอกเรื่องไปเยอะ.... จากคุณ : สุราณี(ญาติๆศิราณี) (ryzon) - [ 4 ก.ย. 48 19:42:25 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แจมต่อ ร.อ.กองแลและทหารของเขาจริงๆเป็นทหารพลร่มชั้นหัวกะทิของกองทัพลาวเลยครับ เป็นเด็กปั้นที่ ที่ปรึกษาทางทหารของอเมริกาเฝ้าประคบประหงมเลยครับ วันที่เกิดรัฐประหารนะครับ จริงเป็นแผนการซ้อมรบที่ ที่ปรึกษาทางทหารของอเมริกาวางแผนการซ้อมรบให้กับกองร้อยของกองแล โดยวางแผนสมมติ ให้ทำการยึดเมืองๆ หนึ่ง ซึ่งเหล่าที่ปรึกษากลัวการซ้อมรบจะไม่สมจริงถ้าให้ยึดสถานที่สมมติ หรือยึดหมู่บ้านเล็กๆตามชายแดน เพื่อความสมจริงเอาเวียงจันทร์เลยดีกว่าพร้อมชี้แนะควรยึดสถานีวิทยุ สนามบิน ที่ทำการไปรษณีย์ ชุมทางสำคัญๆ และจุดยุทธศาสตร์อื่นๆที่สำคัญ นอกจากกำหนดแผนแล้ว ที่ปรึกษายังมอบวิทยุทรานซิสเตอร์ขนาดเล็กไว้ให้ทหารของกองแลติดตัวเพื่อให้กองแลไว้ใช้สั่งการทหารของตนตอนที่ยึดสถานนีวิทยุได้  หลังจากวางแผนเสร็จที่ปรึกษาอเมริกันก็กลับบ้านนอนรอรายงานผลการซ้อมรบจากกองแล เมื่อมีคนชงให้ขนาดนี้ มีรึที่นายทหารหนุ่มอย่างกองแล ผู้ที่เปี่ยมไปด้วยอุดมการณ์ทนเห็นความฟอนเฟะของบ้านเมืองไม่ได้จะไม่คิดทำอะไร กองแลคิดอย่างง่ายๆว่า ต้นเหตุของความวุ่นวายที่ทำให้ทั้งรัฐบาลที่เวียงจันทร์และขบวนการปเทดลาว คุยกันไม่ได้เพราะเหล่าบรรดานายพลที่ฉ้อฉล นักการเมืองขี้ฉ้อทั้งหลายในเวียงจันทร์กลัวเสียผลประโยชน์จากความช่วยเหลือของสหรัฐฯ(ที่กินกันพุงกาง) ยังไม่รวมความเสื่อมทรามทางสังคมที่อเมริกาเป็นผู้นำมาไม่ว่าจะเป็นไนท์คลับ บาร์ที่มีโชว์ลามก ที่เหล่าแม่หญิงของลาวมาทำงานในนี้(มีเมียของกองแลด้วยตามที่อาจารย์สื่อฯเล่า) ฉะนั้นถ้าเอารัฐบาลที่ชั่วร้ายที่มีสหรัฐหนุนหลังออกไปได้โดยเอาคนที่เป็นกลางเข้ามาจัดตั้งรัฐบาล(ซึ่งต่อมาคือเจ้าสุวรรณภูมา) กองแลคิดว่าลาวทั้งผองตั้งแต่แขวงหัวพันยันปากเซ จากกเวียงจันทร์ยันซำเหนือ จะขาวจะแดง จะซ้ายจะขวาคงคุยกันได้ บัดนั้นกองแลจึงยึดเวียงจันทร์ได้โอย่างง่ายดายโดยสั่งการผ่านวิทยุทรานซิสเตอร์ที่สหรัฐฯให้มา พร้อมบริภาษอเมริกาอย่างไม่มีชิ้นดี เรียกร้องให้อเมริกาออกไป พร้อมเชิญเจ้าสุวรรณภูมาญาติห่างๆของตนมาจัดตั้งรัฐบาลพร้อม ซึ่งกองแลคิดถูกถ้าไม่มีมหาอำนาจใดๆเข้าแทรกแซงลาวคงคุยกันเองได้ แต่กองแลไม่ได้ดูสภาพความเป็นจริงในตอนนั้นซึ่งเป็นยุคสงครามเย็นขยายตัว ต่างฝ่ายต่างพยายามหาพรรคพวกให้มากที่สุด ยิ่งทั้งอเมริกาและโซเวียต(ผ่านทางเวียดนาม)ได้ลงทุนลงแรงไปบ้างแล้วที่จะให้ลาวมาเป็นฝ่ายตน จึงไม่มีฝ่ายไหนยอมแน่ที่จะให้ลาวหลุดมือไป ฉะนั้นความพยายามของกองแลจึงแทบสูญเปล่า และด้วยความคิดซื่อและไร้เดียงสาทางการเมืองของเขาก็เป็นจุดเริ่มต้นของสงครามกลางเมืองในลาว ที่จะกินเวลาไปอีก 15 ปี ................ แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 48 20:12:52 จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.ย. 48 20:12:27 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จากข้างบน แล้วปู่ย่าผมก็ได้อพยพมาจากเวียง เพราะเหตุดังกล่าวนั่นแลฯ จากคุณ : โกฏิดารา - [ 5 ก.ย. 48 11:52:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มารออ่านครับ ตามไปอ่านของเก่าๆในเวบกว่าจะอ่านจบตาแฉะเลยครับ แต่ได้ความรู้ดีมากครับ จากคุณ : เด็กเหนือหนีหนาว - [ 6 ก.ย. 48 05:42:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตามมาจากกระทู้ # 1 ก่อนหน้านั้นก็ตามมาจากกระทู้ฮิตเลอร์ กว่าจะทันเล่นเอาลิ้นห้อยเลย เซฟเก็บไว้หมดครับ ชอบมากๆ แฮ่ก  แฮ่ก แฮ่ก เพิ่งจะตามมาทัน แฮ่ก  แฮ่ก แฮ่ก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ จากคุณ : spinnacker - [ 6 ก.ย. 48 10:13:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอโทษทีครับ  คราวนี้นอกจากหยุดเสาร์ อาทิตย์ตามปกติแล้ว ยังพ่วงวันจันทร์ไปอีก 1 วัน ไม่เกี่ยวกับแม่หญิงที่ไหนหรอกครับ  พอดีอยากทำตัวเป็นเด็ก แวบ ๆ ไปนั่งเรีนพวกคอร์ส 1 วันจบ ก็สนุกดีครับ  ความรู้ก็ไม่ได้มากมายอะไรหรอก เพราะเวลาแค่นั้น ก็ได้เค้าโครงนิด ๆ หน่อย ๆ แต่แหมบรรยากาศนี่สิ  สุดยอก  เหมือนกะได้ย้อนไปเป็นเด็กปีหนึ่งเลย เสียอย่างเดียว ค่าเรียนแพงไปหน่อย แต่ก็ว่าไม่ได้หรอก เพราะกว่าอาจารย์ท่านจะเรียนมาได้ระดับนั้น ไม่รู้ว่าเสียไปเท่าไร แต่อย่างว่านะ เมื่อคิดว่าได้ย้อนความรู้สึกกลับไปเหมือนเป็นนักศึกษาใหม่อีกครั้ง แม้จะชั่วแวบเดียวก็เหอะ นี่ถ้าเขาบังคับให้แต่งเครื่องแบบนักศึกษาด้วย นะ แพงกว่านี้สัก 10 เท่าก็ยอม จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 6 ก.ย. 48 10:39:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เรื่อง "กองแล" นี่อยู่ในความทรงจำของคนไทยมากนะครับ เมื่อเทียบกับนักปฎิวัติคนอื่น ๆ ของลาวในช่วงเดียวกัน ยิ่งถ้าเป็นรุ่นคุณพ่อคุณแม่ ละก็  จำได้แม่เชียว แม้ว่าจะไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับการปฎิวัติในลาวก็เฮอะ ทั้ง ๆ ที่กองแลเป็นคนที่ค่อนข้างลึกลับพอสมควรทีเดียว ผมพยายามหาหนังสือที่เกี่ยวกับกองแล  ซึ่งไม่ง่ายเลย  เราอาจจะคุ้นชื่อ แต่กลับไม่ค่อยมีหลักฐานอะไรเท่าไน  ยิ่งในลาวนี่ยิ่งเลิกพูด  เขากลายเป็นคนที่คนลาวรุ่นหลังสาปแช่งด้วยซ้ำ ก็เพราะโปรปะกันดานั่นแหละ เพราะฉนั้นข้อมูลที่จะเอามาพูดถึงก็จะมี 3 ลักษณะ คือ 1.ถ้าเป็นเอกสารเก่า ๆ ประเภทสารคดีการเมืองยุคโบราณ  คงพอจะจำได้ว่า นักเขียนสารคดีการเมืองของไทยสมัยนั้นจะเขียนเหมือนกะนิยายเลยทีเดียว สไตล์แบบนาย "หนหวย" นั่นแหละ  จนคนรุ่นหลัง ๆ บอกว่าแหม เล่ายังกะไปนั่งอยู่ในเหตุการณ์เลย ทั้ง ๆ ที่เป็นเรื่องปิดลับคอขาดบาดตายขนาดนั้น ถ้าเป็นข้อมูลจากเอกสารพวกนี้ จะมีสีสันเยอะครับ เช่นมีเมียกี่คน มีลูกกี่คน เมียทำงานเป็นพาร์ทเนอ่ร์ ยังที่เล่านี่แหละครับ พวกนี้ มีสีสัน น่าสนุก แต่อ้างอิงอะไรตามหลักวิชาการไม่ค่อยได้ เพราะไม่รู้ว่าผู้เขียนเอาข้อมูลมาจากไหนเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นนักเขียนที่มีคุณภาพหน่อย และช่วงเวลาที่เขียนใกล้เคียงกับเหตุการณ์จริง อย่างของคุณบุญช่วย  ศรีสวัสดิ์  นักเขียนสารคดีเมื่อ 30 กว่าปี่ที่แล้ว แบบนี้ก็จะได้ข้อเท็จจริงบางอย่างที่ละเอียดแบบข่าวหนังสือพิมพ์ ซึ่งไม่อาจหาได้จากหนังสือยุคใหม่ เพราะบางอย่างมันปลีกย่อย หรือยังไม่สมบูรณ์ ซึ่งเมื่อเหตุการณ์จบไปแล้ว ก้ไม่จำเป็นต้องเอามาอ้างอีก หรืออ้างอิงแบบรวบยอดได้เลย พวกนี้ก็จะได้รายละเอียดเหตุการณ์แบบเรียลไทม์ในยุคนั้น ซึ่งอาจจะปนบรรยากาศ หรือความรู้สึกของผุ้เขียนต่อเหตุการณ์เหล่านั้นเข้าไปด้วย แบบที่ 3 ก็ประเภทหนังสือสารคดีการเมืองยุคใหม่ ที่ผู้เขียนมักจะใช้ระเบียบวิธีวิจัยตามหลักวิชาการมาเป็นแนวในการเขียนมากขึ้น พวกนี้จะดีตรงที่ข้อมูลเกือบทั้งหมด มีโอกาสเป็นจริงสูง (อันนี้ก็วิชาการเหมือนกัน คือไม่รับไม่ปฎิเสธตรง ๆ เผื่อไว้หน่อยแบบมีนัยสำคัญทางสถิติ  พวกนักการเมืองชอบเอาไปใช้) แต่เอกสารพวกนี้ก็จะตัดข้อมูลประเภทอารมณ์ บรรยากาศ หรือความคิดเห็นแบบร่วมสมัยออกไป เหลือแต่การวิเคราะห์ตามหลักวิชาการสมัยใหม่ ซึ่งอาจจะทำให้เข้ใจเหตุการณ์มากขึ้น   แต่ก็ขาดสีสันไปเยอะ ข้อมูลประเภทเมียชื่อวิไล หากินทางพาร์ทเนอร์นี่ รับรองว่าหาจากเอกสารประเภทนี้ไม่ได้ ด้วยความต่างของข้อมูลจากหลายแหล่งที่มานี้แหละครับ ถ้าจะให้ดีนี่ต้องมีเวลาที่จะตัดต่อ ประมวลผล เลือกข้อมูลที่สอดคล้องกัน และตรวจสอบแหล่งที่มากับบริบทททางสังคมทั้งภายในและภายนอกให้ครบถ้วน เพื่อแสวงหาความจริงหรือโอกาสที่จะจริงอย่างถึงที่สุดก่อน แล้วค่อยนำเสนอ ที่บอกมาทั้งหมดนี้ คือ ไม่มีในที่ผมเขียนไว้เลยครับ เพราะที่เขียนอยู่นี่ว่าแบบสด ๆ ถึงจะไม่ถึงขนาดกางตำราพิมพ์กันแบบคำต่อคำ  แต่ก็ใช้วิธีอ่านจากหลาย ๆ เล่ม หลาย ๆ รูปแบบการนำเสนอ แล้วตัดสินใจเลือกข้อมูลมาปะติดปะต่อ บางทีก็ปะผุ พอให้ผ่านไปวัน ๆ เพราะฉนั้น ถ้าจะเอาละเอียด บางทีก็อาจจะวกกลับไปกลับมา อย่างเล่าตอนนี้ไปแล้ว  อ้าวลืมไป มีบางเรื่องน่สนใจขอย้อนไปหน่อยนะ หรือเคยเล่าตอนนี้แบบนึง  แต่อีกทีกลับไปเล่าอีกแบบนึง เพราะ ข้อมูลที่ได้มา มันมาจากหลายทีไม่เหมือนกัน บางทีก็ขัดกันอย่างสิ้นเชิง ก็จะเอามาเขียนแบบฝากช่วยกันไปตัดสินใจกันเองว่าจะเชื่อแบบไหนดี ตกลงตามนี้นะครับ แล้วจะพยายามเอาเรื่องของ"กองแล"มาเขียนให้มากที่สุดก็แล้วกัน อ่านแล้วก็อย่าสับสนนะ จากคุณ : ลองกอง (สื่อศิลป) - [ 6 ก.ย. 48 11:00:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาแอบอ่านขอความรู้ด้วยนานแล้วล่ะครับ แหะๆๆๆพอดี เสาร์ตะกี้มีโอกาสชะแว้บไปนอนที่วังเวียงคืนนึง แหม ไม่อยากกลับซักเท่าไหร่เลยล่ะครับ    เอารูปที่ตลาทะเบียนรถดเวียงจันทน์ ไปดูก่อนแล้วกันครับ  บางคนสงสัยว่าทำไมทะเบียนรถลาวถึงเขียน กำแพงนะคอน...ถามได้ความว่า เป็นรถที่จดทะเบียนในนครหลวงเวียงจันทน์น่ะครับ  ส่วนทะเบียนเวียงจันทน์ก็มีอีกต่างหาก คือรถที่อยู่นอกเขตนครหลวง แต่ขึ้นกับแขวง(จังหวัด)เวียงจันทน์คือกันน่ะครับ    ให้ดูอะไรไม่ดู ดูป้ายทะเบียนรถ แหะๆๆ จากคุณ : ทองเบิ้ม - [ 6 ก.ย. 48 11:09:25 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แถมด้วย...สี้นงัวครับที่ตลาดทางออกเวียงจันทน์ไปวังเวียง  ต้องออกเสียงว่า สี้น...ยาวๆนะครับ เผื่ออ่านเรื่องท่านกองแลแล้วจะหิวครับ จากคุณ : ทองเบิ้ม - [ 6 ก.ย. 48 11:18:48 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ภูเขาหลังแม่น้ำซอง ยามเย็นของวันเสาร์ที่ 3กันยายนครับ  ขอแทรกรายการแค่นี้ครับ จากคุณ : ทองเบิ้ม - [ 6 ก.ย. 48 11:29:11 ]

ความคิดเห็นที่ 15 น่าสนใจที่ตัวรถนะครับ เดี๋ยวนี้รถในเวียงจันจะเป็นรถชั้นดีราคาแพง  บางรุ่นบางยี่ห้อบ้านเรายังไม่มีด้วยซ้ำ เรียกว่าปริมาณน้อยแต่คุรภาพคับแก้ว ที่น่าสนใจคือที่ลาวเขาไม่มีระบบเงินผ่อน   ประเภทดาวน์น้อยผ่อนนานจนเหนียงยานนี่ ไม่มี เพราะฉนั้นที่เราเห็นวิ่งกันเกลื่อนนะ เงินสด ๆ ทั้งนั้นนะครับ รูปวังเวียงสวยครับ  ฝากไว้ก่อนแล้วกัน เดี๋ยวเดือนหน้าจะไปเยียมยามครับ (ไปเที่ยวนะ ไม่ได้ไปเยี่ยมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยนะครับ) กำแพงนครเวียงจัน ก็เหมือนกับเขตเทศบาลเมืองเวียงจันนั่นแหละครับ  อาณาบริเวณก็ไม่มากมาย  ถ้าข้ามไปแบบใช้ใบผ่านแดน ก็เที่ยวได้แค่นั้นแหละ จากคุณ : กำแพงนคร (สื่อศิลป) - [ 6 ก.ย. 48 12:37:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เห็นบริษัทขายรถฮุนไดเกาหลี (kolao)ขนรถฮุนได้เข้ามาขายกันเกลื่อนเมือง ทั้งมือหนึ่ง มือสอง แต่ที่เห็นวิ่งมากสุดเห็นจะเป็นมือสองพวกบรรทุกเล็ก  และแวน หน้าตาคล้ายๆ เกีย คาร์นิวัลในบ้านเรา ใช้ชื่อ สตาร์เร็ก  คณะเราเช่าไปวังเวียง ราคา สี่พันบาทไทยครับ  ถามได้ความว่า ราคา สี่แสนบาท มี แปดที่นั่ง สภาพก็โทรมพอดู พวกแลนด์ครุยเซอร์  โตโยต้า พราโด นี่วิ่งกันฉิว เล็กซัสสวยๆเช่นคันนี้ครับ  เศรษฐีลาวมีเยอะครับ จากคุณ : ทองเบิ้ม - [ 6 ก.ย. 48 14:41:01 ]

ความคิดเห็นที่ 17 กองแลแบบละเอียด ก็เริ่มจากประวัติส่วนตัวเขาเลยแล้วกันนะ เด็กชายกองแล เกิดในแผ่นดินลาว ในสมัยที่ยังอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส เจ้าอาณานิคม ที่เมืองพะลาน แขวงสะหวันนะเขต (น่าสนใจนะ นักปฎิวัติของลาวส่วนใหญ่จะมาจากเมืองนี้  อาจจะเป็นเพราะเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับ 2 ของลาว ต่ห่างจากศูนย์กลางการปกครองก็ได้) กองแลเกิดเมื่อวันที่ 17 เมษายน 2476 หลังการเปลี่ยนแปลงการปกครองของไทยปีเดียว เขาเป็นลูกคนที่ 2 จากพี่น้อง 5 คนของครอบครัวชาวนาจน ๆ ประมาณกระต๊อบไม้ไผ่หลังคามุงแฝก ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาปกติของสามัญชนของประเทศเมืองขึ้นสมัยนั้น (ของไทยเองก็เหอะ) พ่อของกอแลชื่อคำออน หรือเรียกแบบลาวก็ต้องเรียกว่า ท้าวคำออน  ส่วนแม่นั้นชื่อนางจันดี กองแลไม่มีนามสกุล เพราะเขาเป็นชาวข่าซึ่งเป็นพลเมืองชั้น 2 ของลาว เมื่ออายุได้ 10 ขงบ กองแลก็กำพร้าพ่อ ทำให้แม่จันดีต้องหาเลี้ยงครอบครัวแต่ผู้เดียว ซึ่งแน่นอนว่า กองแลในวัยเด็กจึงเห็นเรื่องการเรียนหนังสือเป็นค่ความฝัน จนกระทั่งอายุได้ 12 ปีนั้นแหละ  กองแลถึงได้เริ่มเรียนหนังสือเป็นครั้งแรกในชั้นที่ 5 ตามหลักสูตรของลาวในระบบอาณานิคม ระบบที่ว่านี้เขาจะนับถอยหลัง คือ ห้อง 6 -5-4-3-2 และสูงสุดที่ห้อง 1 แต่ที่พิเศษคือห้อง 2 จะแยกเป็นห้องเล็กและห้องใหญ่ด้วย ซึ่งหมายถึงว่ากว่าจะเรียนจบตามระบบต้องใช้เวลา 7 ปี  แต่กองแลเข้าเรียนเมื่ออายุเยอะแล้วก็เลยลัดเข้าเรียนชั้น 5 เลย กองแล เรียนจบห้อง 1 เมื่ออายุได้ 18 ปี ด้วยนิสัยใจคอติดนักเลงนิด ๆ แต่กล้าหาญและชอบเป็นผู้นำ ทำให้เขาได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้าห้องเสมอ ๆ แน่นอนว่าวิชาชีพที่กองแลใฝ่ฝันมากที่สุดคืออาชีพทหาร ซึ่งสำหรับชาวลาวแล้ว  การเป็นทหารระดับสัญญาบัตรในกองทัพของชาติที่ตกเป็นอาณานิคมของประเทศอื่น แม้จะไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ยากเย็นนัก เพราะมาตรฐานการเรียนการสอนก็ไม่ได้ฟิตเปรี๊ยะสูงส่งอะไรมากมาย ฝรั่งเศสจัดหลักสูตรโรงเรียนนายร้อยสำหรับชาวลาวไว้เพียงแค่ 3 ปี จบแล้วจะได้ยศร้อยตรี หรือที่ลาวเรียกว่าศักดิ์ 1 กองแล แม้ว่าจะทำคะแนนทางวิชาการในตอนสอบเข้าไม่ดีเท่าไร แต่คะแนนพละเขาดีเยี่ยม เพราะเป็นนักกีฬาของโรงเรียนมาตลอด ในที่สุดเขาก็ได้เป็นนักเรียนของโรงเรียนนายร้อยดงเห็น แห่งชาดลาว จากคุณ : ดงเห็น (สื่อศิลป) - [ 6 ก.ย. 48 17:34:15 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สิ้นงัวในรูปนั่นก็คือ เนื้อแดดเดียวชิ้นเล้ก ๆ ที่ทางเหนือเขาจะออกเสียงจิ๊นงัวนั่นแหละครับ เอามาทอดกินแกล้มเขยลาวละสุดยอด เมาแล้วจะอยากเป็นเขยลาวจริง ๆ นั่นทีเดียว จากคุณ : จิ๊นงัว (สื่อศิลป) - [ 6 ก.ย. 48 18:03:55 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แทรกรายละเอียดนิดนะครับ ญาติพี่น้องที่อยู่ลาวของผม เล่าให้ฟังว่า เวลาซื้อรถ หรือที่ดินเนี่ย ต้องนับกันเป็นเงินดอลนะครับ จ่ายกันก็เป็นเงินดอล ไม่รับเงินกีบ เพราะเงินกีบตอนนี้ เทียบง่ายๆ 1000 กีบ เท่ากับ 4 บาทไทยครับ ถ้าซื้อรถยนต์ซักคัน สมมติว่า ฮุนไดราคา 4 แสนบาทไทย ต้องใช้เงิน 4แสน/4 คูณ 1000 ก็ร้อยล้านกีบพอดี ถ้าคิดเป็นเงินดอลก็จะดูน้อย แล้วก็ญาติพี่น้องที่ไปอยู่ประเทศที่สาม ก็โอนเงินมาให้เป็นดอลลาร์ทั้งนั้น ขนาดคอมพิวเตอร์ ดูในโบรชัวร์ ยังติดราคาไว้ 8-10 ล้านกีบเลยครับ อ้อ แล้ว สี้น(สระอี)งัว นั้น มีขายทั่วไปครับ อร่อยดี กินกับข้าวเหนียวร้อนๆนี่ แม่เอ๊ย........ เอาทีโบนมาแลกเก๊าะบ่ยอม ส่วนที่ขึ้นชื่อ คือหนังควาย(คนลาวจะออกเสียงสั้นๆ อย่าต๊กกะใจเด้อล่ะ)พอง หรือหนังควายตากแห้ง เวลากินให้เอามาเผาไฟ แล้วลอกหนังข้างนอกที่มีขนออก จะได้หนังนุ่มๆเหนียวๆ เคี้ยวมัน ข้างในเอามาต้มแซ่บ วุ้ย พิมพ์ไปน้ำลายเหี่ย(หยด) ป๊อกๆ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 48 11:19:23 แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 48 11:18:15 จากคุณ : โกฏิดารา - [ 7 ก.ย. 48 11:15:09 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ลงชื่อรอฟังขอรับ......... จากคุณ : ryzon - [ 7 ก.ย. 48 20:29:52 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตามมาติดๆครับ จากคุณ : หนุ่มนอก - [ 8 ก.ย. 48 03:27:02 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แปะรูป มัดจำไว้ก่อนค่ะ พักนี้ อาจารย์สื่อ หายตัวบ่อยๆ Captain Kong le  พระเอกในเรื่องนี้ค่ะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 8 ก.ย. 48 13:48:34 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขออีกรูป หน้าปกนิตยสาร TIME  26 JUne 1964 จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 8 ก.ย. 48 13:55:45 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เมื่อจบการศึกษาจากโรงเรียนนายร้อยดงเห็นแล้ว  ร.ต.กองแล ก็เข้าประจำการอยู่ในหน่วยพลร่มทหารราบอากาศที่ 2 แห่งกองทัพบกลาว  ซึ่งเปรียบเสมือนหน่วยพลร่มป่าหวายของไทยนั่นเอง (เมื่อครั้งที่เขาได้เป็นผบ.พัน ได้เคยส่งลูกน้องเข้ามาฝึกที่พลร่วมป่าหวาย ลพบรีด้วย) อันว่าหน่วยรบพิเศษนี้  ภายหลังจากที่ฝรั่งเศสถอนตัวออกไป ก็ได้รับการปรับกำลังและการฝึกใหม่โดย "ที่ปรึกษาทางการทหาร" ซึ่งส่งตรงมาจากอเมริกา นั่นหมายถึงว่า กองแล ได้มีโอกาสได้รู้จักการทำงาน หรือพูดตรง ๆ ก็คือ การแทรกแซงของพวกอเมริกัน แบบเป็นประสบการณ์ตรงของตัวเองเลย ความรู้สึกของกองแลต่อที่ปรึกษาของอเมริกันนี้ สะท้อนออกมาจากช่วงที่เขาต้องไปรบกับพลพรรคของขบวนการปเทดลาวอยู่บ่อย ๆ และทุกครั้ง เขาก็จะได้รับฟังการโฆษณาชวนเชื่อจากรัฐบาลเวียงจัน และผู้บังคับบัญชาของเชาว่า พวกนี้เป็นพวกเวียดมินต์ เอาทหารเวียดนามมารบ  หากยอมให้ปกครองประเทศได้ ก็จะมีพวกเวียดนามเข้ามาเต็มเมือง แน่นอนว่าโดยพื้นฐานแล้ว คนลาวระดับประชาชนทั่วไป ไม่ได้นึกรักสมัครสมานอะไรกับพวก "แกว"นี้เท่าไรนัก ก็เลยพาลเกลียดพวกขบวนการปเทดลาวไปด้วย แต่สิ่งที่กองแลได้ให้สัมภาษณ์ถึงเรื่องนี้ ภายหลังการรัฐประหาร  เขาบอกว่า รัฐบาลคอยแต่จะบอกว่า พวกลาวอิสระ ไปเอาทหารเวียดนามมารบในแผ่นดินลาว แต่เมื่อเขาไปรบจริง ๆ กลับเห็นแต่ศพทหารชาวลาวด้วยกัน เหมือนกับให้ลาวไปฆ่าลาวกันเอง  ไม่เคยเห็นทหารเวียดนามเลย ในกองพันของเขาเสียอีก ที่มีชาวต่างชาติเข้ามาวุ่นวายกันเต็มไปหมด เดี๋ยวคนโน้นก็สั่งอย่างโน้น เดี๋ยวคนนี้ก็จะเอาอีกอย่าง ต่างชาติที่ว่า ก็คือ อเมริกานั่นไง เรื่องนี้ไม่ทราบว่ากองแลพูดขึ้นมาเพื่อสร้างเครดิจให้กับตัวเองที่นำทหารเข้ามาทำรัฐประหารหรือเปล่า เพราะโดยข้อเท็จจริง เป็นที่ยอมรับกันทั่วไปก็คือ ขบวนการปรเทดลาว มีทหารเวียดมินต์ส่วนหนึ่งเข้ามาร่วมรบด้วย สาเหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะการรบในลาวคือส่วนหนึ่งของยุทธศาสตร์การรบรบเพื่อปลดปล่อยเวียดนามใต้ของโฮจิมินต์  เพราะโดยภูมิศาสตร์แล้ว แผ่นดินลาวคุกคามต่อฮานอยโดยตรง  ขณะเดียวกัน ก็เป็นเส้นทางที่พุ่งตรงเข้าหาไซง่อนได้ด้วย ในนามของ โฮจิมินต์ เทรล นั่นไง ดังนั้น การสู้รบในลาวจึงจำเป็นต่อเวียดมินต์ถึง 2 ประการ คือ 1. เพื่อเป็นหลักประกันว่า แขวงซำเหนือและพงสาลีที่มีเขตแดนติดต่อกับเวียดนามเหนือ จะไม่เป็นภัยคุกคาม โดยการเข้ามาครอบครองของฝ่ายอเมริกัน  ซึ่งลาวอิสระก็ทำได้สำเร็จ ด้วยการครอบครอง 2 แขวงนี้ไว้คลอด ไม่เคยมอบให้รัฐบาลเวียงจันเข้ามาจัดการเลย รูปธรรมของยุทธศาสตร์นี้คือการยุทธที่เมืองสุย และผาที อันลือชื่อนั่นเอง  เพราะการตั้งเรดาห์ที่ผาที จะทำให้อเมริกันสามารถสอดแนมและคอนโทรลเครื่องบินที่จะเข้าไปทิ้งระเบิดที่ฮานอยได้ง่ายยิ่งขึ้น นอกจากนี้ยังเป็นการรักษาเส้นทางลำเลียงไปสู้รบในเวียดนามใต้ด้วย 2. เพื่อเป็นการดึงกำลังของศัตรูเมื่อยามที่เวียดมินต์เปิดศึกใหญ่  ซึ่งหลักยุทธศาสตร์นี้ เวียดนามนำมาใช้อีกหลายครั้ง แม้ว่าจะจบสงครามเวียดนามไปแล้ว เช่น การเปิดฉากทะเลาะกับไทยตามแนวชายแดนแม่น้ำโขงจนถึงขั้นยิงกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องระหว่างทหารไทยกับทหารลาว ซึ่งเป็นช่วงสอดคล้องต้องกันพอดีกับที่ทหารเวียดนามกรีฑาทัพชุดใหญ่เข้าไปในพนมเปญ จากคุณ : ผาที (สื่อศิลป) - [ 8 ก.ย. 48 17:30:19 ]

ความคิดเห็นที่ 25 แม้ว่ากองแลจะมีประวัติการรบที่โดดเด่นไม่เป็นรองใคร และสร้างผลงานได้ซาบซ่าประทับใจนายใหญ่อย่างอเมริกันได้อย่างดีมาก แต่ด้วยความเป็นทหารเด็กของเขา  ทำให้อเมริกานึกรักสมัครสมานหรือชายตามามองแบบเอ็นดูอยู่บ้าง แต่ก้ไม่ถึงกับคิดจะเอามาเป็นทายาทอสูรในเวลาอันใกล้แต่อย่างใด เพราะคิดว่ายังไม่มีน้ำยาหรือน้ำยางทางการเมืองมากพอนั่นเอง เด็กปั้นของอเมริกัน คือ นายพลพูมี  หน่อสวรรค์ ที่อเมริกัน(ถ้าจะให้ชัดก็คือซีไอเอ) พยายามที่จะผลักดันให้ก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำลาวให้ได้ เพราะนอกจากจะเป็นผู้ที่มีความคิดเอียงขวาสอดคล้องกับรสนิยมอเมริกันแล้ว ความสัมพันธ์แบบลูกพี่ลูกน้องของเขากับจอมพล ส.บ้านเรา ยังมีส่นสำคัญที่ทำให้ซีไอเอ มองเห็นสายใยที่จะดึงเอาทหารไทยเข้าไปพัวพันกับารรบในลาวได้มากยิ่งขึ้นด้วย ซึ่งจอมพล ส.ของเราก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวังเลยจริง ๆ จากคุณ : ส.ขอนแก่น (สื่อศิลป) - [ 8 ก.ย. 48 17:35:01 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อาการของความอ่อนด้อยทางการเมืองของกองแล ปรากฎชัดเมื่อเขานำกำลังเข้ายึดที่ทำการของรัฐบาลเวียงจันเอาไว้ได้ แต่ไม่รู้จะทำยังไงต่อดี แค่เพียงให้รัฐบาลเจ้าสมสนิทลาออกยังทำไม่ได้ จริง ๆ กองแลน่าจะมาศึกษาเรื่องรัฐประหารที่เมืองไทยซะก่อน  พอเอารถถังยึดปุ๊บ  โฆษกคณะปฎิวัติก็อ่านประกาศฉบับที่ 1 ปั๊บ  ไล่ปลดดะมันให้หมดตั้งแต่นายก ฯ  รัฐมนตรี ไปจนผู้นำ 3 เหล่าทัพเลย แถมพวกปลัดทุกกระทรวงอีกต่างหาก ส่วนใครมันจะยอมบ้าจี้  ยอมถอนก้นออกจากเก้าอี้ไปนอนเลี้ยงหลานเล่นที่บ้านเลยโดยไม่คิดจะสู้นั้น ก็ขึ้นอยู่กับหัวหน้าคณะปฎิวัติที่ลงชื่อตอนท้ายนั่นแหละ ถ้าเสียงดี บารมีจริง ประเภทของแท้ ตกไม่แตก ยังงี้ก็เก็บกระเป๋าได้ แต่ถ้าประเภทกึ่ง ๆ จริงไม่จริงยังไม่แน่ใจ  หรือเป็นแค่นายทหารแก่ ๆ อกหักหลังเดือนตุลาที่เขาปรับบัญชีกันแล้วละก็ ยังงี้ท่านว่าให้รอฟ้าสางก่อน แล้วค่อยย่องออกไปดูว่า ที่ยึดกรมประชาอยู่นั้น มันเป็นรถถังรุ่นไหน มาจากกรมอะไร เผื่อว่าจะได้พอมีลุ้น แต่ส่วนใหญ่บ้านเรา พอมีรถถังออกมาวิ่งตึง ๆ สักคันสองคัน ก็เจ๊งบ๊งทุกรายละครับ จะมีเว้นก็แต่ป๋าเปรมเท่านั้นแหละ  ที่กระดูกแข็งที่สุด  ขนาดยกมาตั้งไม่รู้กี่กรมต่อกี่กรม ยังโค่นท่านไม่ลง สุดยอดกระยี่มือหนึ่งแห่งลุ่มเจ้าพระยาจริง ๆ อ้าว เผลอหน่อยเดียว แอบข้ามโขงมาแต่เมื่อไรกันเนี่ย จากคุณ : สามเจ้าลาว (สื่อศิลป) - [ 8 ก.ย. 48 17:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 27 หลังจากกองแล นำกำลังทหารพลร่มของตนเข้ายึดเวียงจัน และล้มรัฐบาลเจ้าสมสนิทไปเรียบร้อยแล้ว ก็ได้ร่วมกับแนวลาวรักชาติ ก่อตั้งรัฐบาลใหม่ที่มีเจ้าสุวันพูมาป็นนายก ฯ การติดต่อกับแนวลาวรักชาตินั้น พูมี  วงวิจิด ได้บันทึกไว้ว่า ตอนที่เขาพักอยู่ที่ถ้าแก้ว แถวเชียงขวาง ก็ได้ยินวิทยุจากเวียงจันประกาศให้ทหารของรัฐบาลยุติการสู้รบกับพวกแนวลาวรักชาติ  และการอ่านประกาศคณะปฎิวัติ สิ่งที่พูมีคิดในตอนนั้นคือ สงสัยว่า ทหารราบอากาศ ซึ่งเป็นหน่วยทหารพิเศษที่สหรัฐฯเข้ามาสนับสนุนส่งเสริมอย่างเต็มตัวเพื่อให้เป็นมือเป็นไม้ในการสู้รบกับพวกคอมมิวนิสต์โดยเฉพาะนั้น เหตุใดจึงหาญกล้านำการปฎิวัติเวียเอง แถมยังด่าอเมริกา แล้วพยายามหาทางจับมือกับแนวลาวอิสระเสียนี่ จากนั้นจึงมีคำสั่งจากศูนย์กลางพรรคให้แกนนำของแนวลาวอิสระ เดินทางเข้าเวียงจัน เพื่อร่วมมือกับรัฐบาลเจ้าสุวันพูมา  ซึ่งก็ได้ส่งหนูฮัก  พูนสะหวัน   พูน  สีปะเสิด  สีชะนะ  สีสาน  สิงกะโป  สีโคดจูนะมาลี แลพูมี  วงวิจิด เดินทางเข้าเวียงจัน เพื่อร้วมมือกับรัฐบาลใหม่ คณะของแกนนำแนวลาวรักชาติ ได้เดินทางเข้าสู่เวียงจัน ซึ่งเมือเดินทางได้ไม่เท่าไร ก็ได้รับการติดต่อจาก ร.ท.เดือน  สูนะลาด รองหัวหน้าคณะปฎิวัติ ว่ากำลังใช้ฮอลิคอปเตอร์ออกตามหา และสั่งชาวบ้านไว้ว่า ถ้าพบกลุ่มแนวลาวรักชาดที่ใดก็ให้หน่วยรั้งไว้ เพื่อให้พบกันให้ได้ แกนนำแนวลาวรักชาด จึงได้นัดหมายกับ ร.ท.เดือน ผ่านชาบ้านว่าจะรออยู่ที่หใบ้นนาเมือง ซึ่งเมื่อได้พบกันแล้ว แนวลาวรักชาดก้ได้แจ้งกับ ร.ท.เดือนว่าอยากให้นำ ร.อ.กองแล มาพบที่นอกเมืองเวียงจัน เพื่อเจรจากันก่อนที่จะเดินทางเช้าไป  ซึ่ง ร.ท.เดือน ก็ตอบตกลง ในเลาบ่าย 3 โมงของวันเดียวกันนั้นเอง กองแล ก็เดินทางโดย ฮ.มาพบกับคณะของพูมี  วงวิจิด ที่บ้านนายาง และได้เจรจาความเมือง เป้นที่ตกลงกันว่า จะขอเชิญให้แนวลากชาดเข้าร่วมรัฐบาล เพราะไม่เห็นด้วยกับการแทรกแซงของสหรัฐฯ พูมี  วงวิจิด ได้บันทึกคำพูดประโยคแรกของ ร.อ.กองแล เอาไว้ด้วย ซึ่งจะจริงเท็จอย่างไร ทั้ง 2 คนนี้คงไม่ตอบให้เราฟังแล้วละ พูมี เขียนบันทึกไว้อย่างนี้ครับว่าเมื่อ ร.อ.กองแล เดินทางมาถึง ก็บอกว่า "พวกข้าน้อย ดีใจมากที่พวกอาดยามาร่วมมือด้วย ทางด้านการทหารพวกข้าน้อยได้ทำสำเร็จแล้ว พวกข้าน้อยได้ทำรัฐประหารล้มรัฐบาลเจ้าสมสนิด ปฏิการที่เป็นลูกมือจักพรรดิอเมริกาลงและได้จัดตั้งรัฐบาลใหม่ที่มีเข้าสุวันพูมาเป็นนายก อยากจะทำการรวมลาวให้มั่นคงถาวร แต่ทางด้านการเมืองพวกข้าน้อยไม่รู้จะทำอย่างไรดี ขอมอบให้พวกท่านเป็นผู้นำ พวกข้าน้อยจะปฎิบัติตามทุกประการ..." จากนั้น ร.อ.กองแล ก็เล่ให้ฟังถึงเรื่องที่พูมี  หน่อสะวัน เดินทางไปประเทสไทย เพื่อขอความช่วยเหลือจาก จอมพล ส. เข้ามายึดเวียงจันคืนแล้ว จากคุณ : นามเอง (สื่อศิลป) - [ 8 ก.ย. 48 21:32:53 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คุณสื่อศิลป์ครับ พอจะเคยได้อ่านเรื่อง "วีรกรรมเสือพราน" บ้างไหมครับ ตอนนี้หาซื้อได้ไหมครับ ขอโทษนะครับถ้ามันไม่เกี่ยวเกี่ยวกับกระทู้ จากคุณ : monkydlufy - [ 9 ก.ย. 48 05:03:36 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่แน่ใจครับ  ถ้าเป็นเรื่องที่เขียนเป็นตอน ๆ ในนิตยสารเกี่ยวกับการรบ ก็น่าจะผ่านตามาบ้าง แต่เป็นแบบเล่ม ๆ เลย ไม่มีครับ ส่วนเรื่องเกี่ยวไม่เกี่ยวกับกระทู้  ขอชี้แจงยังงี้ครับว่า กระทู้นี้ นิยมมากสำหรับผู้ที่เอาเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับกระทู้มาเขียน เพราะจะเป็นการเปิดช่องโหว่อันเบ้อเร่อให้คนเขียนได้อู้ครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 9 ก.ย. 48 09:55:12 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ก่อนจะไปเรื่องของการต่อต้านการปฎิวัติของพูมี  หน่อสวรรค์ เด็กปันของซีไอเอของจริง  ก็ขอย้อนไปที่เรื่องกองแลในการทำรัฐประหาร ยุทธการยึดเวียงจันอีกครั้งนึงแล้วกัน อย่างที่บอกว่า เรื่องนี้ค่อนข้างสับสน เพราะมีหลายข้อมูลที่พูดไม่ตรงกัน  ถ้าเป็นเอกสารเก่า ๆ ร่วมสมัยหน่อย ก็บอกว่า กองแล อาซัยช่วงที่แกนนำรัฐบาลเวียงจัน เดินทางขึ้นไปเฝ้าเจ้ามหาชีวิตที่หลวงพระบาง นำกำลังเข้ายึดเมือง ซึ่งข้อมูลนี้อิงจากเอกสารของกรมประชาสัมพันธ์บ้านเราที่ออกเป็นแถลงข่าวหลังจากเหตุการณ์ประมาณ 5 วัน และคนเขียนข่าวบ้านเราก็อิงหลักฐานนี้เป็นหลัก แต่หนังสือที่ระบุว่าเป็นข้อมูลของซีไอเอ ที่พิมพ์ขายใหม่ ๆ ชื่อไทยว่าผลาญชาตินั้น กลับให้ข้อมูลที่ดูตลก ๆ (ไม่ได้หมายความว่าไมจริงนะครับ) แต่หมายความว่าเป็นข้อมูลที่ทำให้กองแลดูไร้เดียงสาหนักขึ้นไปอีก รายละเอียดก็อย่างที่พลพรรคร่วมกระทู้เสนอไปแล้วในโพสต์ที่ # 6 นั่นแหละครับ สรุปคร่าว ๆ ก็คือ ที่ปรึกษาทางทหารของสหรัฐฯต้องการฝึกซ้อมหน่วยทหารของกองแลในฐานะหน่วยที่เป็นมือเป็นเท้าโดยตรงของสหรัฐฯในการยึดเมือง ทียี้เพื่อความสมจริงก็เลยให้ลองซ้อมยึดเวียงจันดู โดยให้วิทยุทรานซิเตอร์แจกให้กับทหารด้วย เพื่อให้ฟังการประกาศการยึดเมืองของกองแล แต่พอทำเข้าจริง ๆ กองแล ดันเอาจริง ไม่ได้เอาซ้อม พี่แกเล่นยึดเวียงจันจริง ๆ แถมปลดรัฐบาล และออกอากาศด่าสหรัฐฯเจ้าของแผนเองเสียนี้ ตอนนั้นที่ปรึกษาทางทหารของเมกาก็กระเจิงเผ่นข้ามโขงไปแทบไม่ทัน ก็ลองดูแล้วกันนะว่าเรื่องของใครน่าจะมีความเป็นไปได้มากกว่ากัน  ส่วนตัวผม โน คอมเมนต์แล้วกัน เพราะอย่างที่บอกว่า ข้อมูลหลักฐานอะไรที่มีอยู่ มันไม่เพียงพอที่จะไปสรุปอะไรได้ ก็คงต้องพยายามที่จะหาข้อมูลเพิ่มเติมอีกครับว่าสรุปแล้วกองแลยึดเวียงจันด้วยความตั้งใจตามเนื้อเรื่องแรกที่เขาสั่งให้ยกกองออกไปรบกับแนวลาวรักชาด แต่ขอเลื่อนวันเดินทางออกไป 1 วัน จนกระทั่งเหล่านาย ๆ เดินทางไปหลวงพระบาง จึงเคลื่อนกำลังเข้ายึดเวียงจันเสียเลย กะอีกสาเหตุนึงว่า จริง ๆ เป็นแค่การซ้อมรบของที่ปรึกษาทางทหารอเมริกัน เพียงแค่สมจริงมากไปหน่อย กองแลเลยสวมรอยซะเลย จากคุณ : เพียเตา (สื่อศิลป) - [ 9 ก.ย. 48 18:50:22 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ........................ จากคุณ : หล่อร้อยเมตร - [ 10 ก.ย. 48 00:54:42 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เอาอะไรเบาๆ(เมาๆ)มาให้อ่านครับ http://zxcv.bloggang.com เรื่องของกองแลขอไปเบิ่งหนังสือเล่มอื่นเพิ่มเติมก่อนแล้วจะมาแจมครับ ............... จากคุณ : ryzon - [ 10 ก.ย. 48 22:11:58 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ฝากเนื้อฝากตัวด้วยคนนะคะ ได้แต่อ่านเงียบๆมาพักนึงแล้ว  ( ตอนนี้กำลังตามอ่านในเวปที่คุณ ha ha yee นำมาเรียงไว้น่ะค่ะ  แต่ยังไปไม่ไกลเลย ) วันนี้มีคำถามค่ะ  ( แต่ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาในกระทู้เลย...อายจัง ) อยากจะรู้ว่า  หนังสือของพี่วิวันดา มีเล่มไหนบ้างคะ  จะได้ไปสอยมาอ่านซะให้หมดเลย  อิอิ   แล้วคุณสื่อศิลป์มีงานเขียนด้วยหรือเปล่า  รบกวนด้วยนะคะ   อีกนิดนะคะ  ส่วนใหญ่ข้อมูลที่นำมาเผยแพร่เอามาจากไหนเหรอคะ  บางเรื่องอยากจะหามาเก็บไว้เหมือนกัน   ถ้ากระทู้ได้นำมาพิมพ์เป็นเล่ม  ( จะมีโอกาสไหมเนี่ย )  จะรีบซื้อเลยค่ะ   มาลงชื่อรออ่านต่อไปค่ะ จากคุณ : ตัวเล็กแต่กินจุ - [ 12 ก.ย. 48 17:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 34 หลังจากที่รับแกนนำของขบวนการปเทดลาวเข้าร่วมรัฐบาลทีมีเจ้าสุวันพูมาเป็นนายกรัฐมนตรีแล้ว ทางแนวลาวรักชาดก็ส่งพูมี  วงวิจิด และหนูฮัก  พูนสะวัน เข้าร่วมรัฐบาล ทั้งนี้ เจ้าสุวีนพูมา ก็ได้เตือนว่าพูมี  หน่อสวรรค์ ได้เดินทงเข้าไปขอความช่วยเหลือจากจอมพล ส.ที่กรุงเทพฯ ซึ่งอาจจะไปเสนอยกลาวให้กับไทยเพื่อแลกกับการที่พูมีจะได้กลับมาครองอำนาจก็ได้ รัฐบาลนี้จึงต้องระวังการปฎิวัติซ้อนไว้ให้จงดี การร่วมรัฐบาลใหม่ไม่ได้ราบรื่นนัก โดยเฉพาะตัวกองแลเองที่ทางแนวลาวรักชาดเริ่มไม่ค่อยชอบหน้าขึ้นมาสักเท่าไร ทั้ง ๆ ที่เป็นคนไปเชิญเข้ามาร่วมรัฐบาลเอง พูมี  วงวิจิดบอกว่า หลังรัฐประหารแล้ว กองแล ก็ไม่ค่อยจะเอาธุระกับบ้านเมือง แม้กระทั่งกิจการทหาร ก็มาประชุมบ้างไม่ประชุมบ้าง เวลาส่วนใหญ่ของกองแลคือไปหาผู้สาว กับไปบนบานศาลกล่าวเจ้าพ่ออ้ายโต่งกว้าง ปากกระดิ่ง หรือผีเงือกที่ปากกระดิ่งซึ่งตั้งอยู่ทางตอนใต้ ห่างจากเวียงจันไป 200 กว่ากิโล จากคุณ : ปากกระดิ่ง (สื่อศิลป) - [ 12 ก.ย. 48 17:18:50 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เออาจารย์สื่อฯ ว่าไหมครับว่าสหายร่วมกระทู้เราหายไปไหนหมด ไม่เห็นส่งเสียงมาบ้างเลย ............. แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 48 21:18:59 จากคุณ : ryzon - [ 12 ก.ย. 48 20:43:14 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มารายงานตัวครับ ตามอ่านยังเติร์กทุกตอน รวมทั้ง ww2 ด้วย สุดยอดด จริงๆๆ ผมเคยนั่งรถไฟแล้วมีตาแก่ๆๆนั่งตรงข้าม เลยชวนคุยไปเรื่อยๆๆ สักพักแกหลุดออกมาว่าเคยไปรบที่ลาว ผมหูผึ่งเลยซักแกมาหลายเรื่อง confirm เลยเรื่องทหารชาติลาว ไม่(อยาก)รบกับทหารไทย ทางคนต่างเดินลาดตะเวณไม่เจอกันสักที อันนี้ตรงกับที่นี่ได้เล่าจริงๆๆ แต่ถ้าทหารม้งละก็ เอากันถึงละลายทั้งกองพันเลย จากคุณ : time_fly - [ 12 ก.ย. 48 22:06:22 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เอ่อ ไม่ทราบว่า อ.สื่อศิลป เคยเขียนเรื่องสงครามกลางเมืองในจีนหรือยังครับ พอดีเห็นมี VCD The Great War Of China 2ผู้ยิ่งใหญ่ สร้างประวัติศาสตร์สะเทือนแผ่นดิน สงครามแผ่นดินใหญ่ :ตอน สงครามเขาต้าเปิ๋ย สงครามแผ่นดินใหญ่ :สงครามผิงจิน สงครามแผ่นดินใหญ่ :สงครามเหลียวเสิ่น สงครามแผ่นดินใหญ่ :สงครามไหวไห่ ตอนแรกว่าจะซื้อ อะ แต่ดูดีๆๆ มันเป็นหนังครับเลยไม่ชอบ ถ้าเป็นสารคดีละก็ซื้อแน่ๆ แบบว่ากระหายความรู้ แต่ถ้าเคยเขียนก็ไม่เป็นไร แหะๆๆ อ้อ ถามหน่อยครับ นายพลภูมี (บางเล่มใช้ ภ )เป็นไรกับคุณภูสมิงครับ จากคุณ : time_fly - [ 12 ก.ย. 48 22:39:15 ]

ความคิดเห็นที่ 38 Report! จากคุณ : imf41 - [ 12 ก.ย. 48 22:45:21 ]

ความคิดเห็นที่ 39 คุณtime_fly คิดถูกแล้วครับ ที่ไม่ซื้อ (แต่ผมคิดผิดเห็นมันถูกอะทั้งชุดซื้อมาไม่ถึง 500 มั้ง) มันป็นหนังโฆษณาชวนเชื่ออย่างเดียวเลยครับ ว่าท่านเหมาฯเป็นนักวางแผนผู้ยิ่งใหญ่ ทหารแดงมารบด้วยอุดมการณ์ ส่วนทางก๊กมินตั๋งมีแต่ความขัดแย้งทหารมีแต่ความหวาดกลัว แถมดูไม่ค่อยรู้เรื่องด้วยครับ กรรมจริงๆ ถ้าจะได้สาระบ้าง ก็ทำให้เราเห็นภาพความลำบากของชาวบ้านในยุคนั้น ความลำบากของทหารแดงที่ต้องสู้กับอีกฝ่ายที่อาวุธเหนือกว่า .............. จากคุณ : เสียดายตังค์อะ (ryzon) - [ 12 ก.ย. 48 22:54:22 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เอ่อ เมืองล่องแจ้ง ที่เป็นฐานใหญ่ ของฝ่ายรัฐบาลอยุ่มุมไหนของลาวครับนึกภาพไม่ออก มีหนังสือเล่มหนึ่งจำชื่อไม่ได้(นานมากแล้ว)ท่านว่าปืนใหญ่ ของจีนที่ให้มาใช้ในลาวแม่นขนาด ยิงได้ไกลด้วย อยุ่ในถ้ำอีกตะหาก โผล่ เฉพาะปากกระบอกชนิดที่ว่าเครื่องบิน T28 ถล่มไม่ได้ ดวลกับปืนใหญ่เมกาทีไร ฐานปืนใหญ่ฝ่ายขวาเจ๊งทุกที จากคุณ : time_fly - [ 13 ก.ย. 48 00:11:11 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ล่องแจ้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของทุ่งไหหินครับ ทุ่งไหหินอยู่ในเขตแขวงเชียงขวาง เชียงขวางอู่ตรงกลางระหว่างหลวงพระบาง แขวงหัวพัน และเวียงจันครับ ล่องแจ้งจะหันหลังให้กับแขวงไชยบุรีที่มีอาณาเขตติดกับจังหวัดน่านของไทย จากคุณ : หัวพัน (สื่อศิลป) - [ 13 ก.ย. 48 15:41:28 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เรื่องปืนใหญ่นี่ไม่ใช่เฉพาะอุปกรณ์ดีอย่างเดียวครับ ฝีมือต้องดีด้วย ปืนใหญ่หรือปืนต่อสู้อากาศยานของจีน ลอกแบบมาจากของโซเวียต  ถ้าว่ากันตามสเปกจะยิงได้ไกลกว่าของอเมริกัน แต่คามแม่นยำในระยะหวังผลมีน้อยกว่าครับ แต่ถึงที่สุดแล้วปัจจัยชี้ขาดของการรบในอินโดจีนไม่ใช่ความทันสมัยหรือประสิทธิภาพของอาวุธครับ แต่เป็นเรื่องของการเมือง เมื่อตอนที่เวียดกงล้อมเดียนเบียนฟูอยู่นั้น นายพลของอเมริกันถึงกับเสนอให้ใช้ระเบิดปรมาณูถล่มเลยทีเดียว ที่น่าตกใจคือ ปธน.สหรัฐฯก็อนุมัติแล้วด้วย เสียอย่างเดียวที่ทางอังกฤษไม่เห็นดีเห็นงามด้วย  และเบรกเต็มที่ ไม่งั้นชาวเวียดนามคงเป็นเชื้อชาติที่ 2 ต่อจากญี่ปุ่นที่ได้รู้รสของอานุภาพระเบิดปรมาณู (ถ้านับกรณีแมค อาเธอ ในสงครามเกาหลีด้วย ก็คงเป้นที่ 3 ) แล้วสหรัฐฯก็คงมือเปื้อนเลือดมากขึ้น จากคุณ : เชียงขวาง (สื่อศิลป) - [ 13 ก.ย. 48 15:47:17 ]

ความคิดเห็นที่ 43 นายพลพูมี นี่ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นลุงของคุณภูสมิงนะครับ เรื่องตัวสะกดของภาษาลาวอย่าไปคิดอะไรมากเลย บางทีก็สะกดแบบไทย บางทีก็สะกดแบบลาว หยวน ๆ กันไปแล้วกัน เพราะยังไงมันก็คนเดียวกันนั่นแหละ จากคุณ : หน่อสวรรค์ (สื่อศิลป) - [ 13 ก.ย. 48 16:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ภายหลังการยึดอำนาจของ ร.อ.กองแล และการร่วมมือกันกับแนวลาวอิสระแล้ว  สิ่งที่กองแลต้องเผชิญต่อก็คือการต่อต้านการรัฐประหารของนายพลพูมี  หน่อสวรรค์ ก่อนจะพูดถึงการรบของ 2 เสือเมืองลาวคู่นี้ ก็ขอร่ายประวัติของนายพลพูมีเสียก่อน เด็กชายพูมี  หน่อสวรรค์ เป็นลูกของนายอาญา หน่อเงิน และนงโซ้ย หน่อสวรรค์  บรรบุรุษของภูมี เป็นขุนนางเก่ามาก่อน  เขามีพี่น้องท้องเดียวกันอยู่ 6 คน เป็น ชายและหญิงอย่างละ 3 คน คือ ภูวง ภูชง ภูมี ภูทอง ภูเงิน และภูเวียง ด้วยเกิดมาในตระกูลของขุนนาง ภูมี เลยได้มีโอกาสในการศึกษาดีกว่าคนลาวทั่วไป เขาจบปริญญาตรีจากฝรั่งเศส ผลงานการสู้รบเรียกได้ว่าอยู่ในระดับเกียรติประวัติ  โดยเริ่มตั้งแต่การสู้รบกับญี่ปุ่นช่วงที่ถูกบุกตอนปลายสงครามโลก  พูมีต่อต้านอยู่ที่สวรรณเขต และหลังจากญี่ปุ่นออกไปแล้ว เขาก็รบกับฝรั่งเศสต่อ สิ่งสำคัญที่สุดของพูมี คือ เขานับญาติเป็นลุกพี่ลูกน้องกับจอมพล ส.ของไทยที่เป็นลูกขอนแก่นได้  ทำให้ตลอดเวลาที่นายพลผู้นี่เคลื่อนไหวอยู่แถบสวรรณเขต  เขาสามารถใช้ประโยชน์จากเส้นกั้นพรมแดน ด้วยการข้ามไปข้ามมาระหว่างฝั่งลาวกับฝั่งไทยได้ตลอดเวลา รวมทั้งความสัมพันธ์ฉันท์เครือญาติกับจอมพล ส.นี้ เขาได้เอามาใช้อย่างคุ้มค่าเมื่อต้อต่อสู้กับ ร.อ.กองแล ที่แม้ว่าจะปรับยศเองให้กลายมาเป็นนายพลชั่วข้ามคืน แต่โดยศักดิ์ศรีแล้ว นี่ก็แค่นายทหารชั้นผู้น้อย ที่เทียบไม่ได้กับนายพลตัวจริงอย่างเขา แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 48 16:55:26 จากคุณ : ภูขี้เถ้า (สื่อศิลป) - [ 13 ก.ย. 48 16:31:21 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ฝากความถึงเหล่าพลพรรครักหลวงพระบางนะครับ หากยังสมัครใจรักมั่นไม่ผันแปรแล้วละก็ สัปดาห์หน้าขอชื่อและนัมเบอร์พาสสปอร์ตหน่อยนะครับ ส่วนโปรแกรม เดี๋ยวคงจะสรุปแล้วส่งไปให้หลังไมค์ครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 13 ก.ย. 48 16:57:53 ]

ความคิดเห็นที่ 46 นายพลพูมี เข้ารับราชการทหารครั้งแรกเมื่อเดินทางกลับมาจากประเทศไทยในยุคที่รัฐบาลพลัดถิ่นของลาวได้รับข้อเสนอที่ดีจากฝรั่งเศส ครั้งน้นพูมีเข้ารับราชการทหารได้ยศร้อยโทเลยทีเดียว และได้รับการเลื่อนขั้นมาตามลำดับในฐานะนายทหารการเมือง ดวงของพูมีพุ่งรุ่งโรจน์ เมื่อได้รับการสนับสนุนจากซีไอเอเข้ามายุ่งเกี่ยวกับการเมืองในเวียงจันในฐานะผู้นำของกลุ่มคณะกรรมการป้องกันผลประโยชน์ของชาติ The Committee of the Defense of National Interest -CDNI ด้วยตำแหน่งนี้ทำให้พูมีมีโอกาสเล่นบทบาทพระเอกในการปราบปรามคอรัปชั่นในแวดวงการเมือง รวมทั้งการนำเสนอนโยบายในการปราบปรามคอมมิวนิสต์ด้วยวิธีรุนแรง โดยการสนับสนุนของนายเฮนรี่ เฮคเชอร์ Henry Hecksher หัวหน้าซีไอเอในลาว  เพื่อคานอำนาจกันเองของพวกอเมริกันในสถานทูตที่ยังคงสนับสนุนเจ้าสุวันพูมา และท้สวผุย ชะนะนิกอน ภายใต้สถานการณ์ที่ยุ่งยากของการเมืองลาว พูมีเคยเดินทางมาเจรจากับจอมพล ส.ของไทยหลายครั้ง เพื่อให้ไทยให้การสนับสนุนด้านการทหารแก่ฝ่ายขวาในลาว ซึ่งรัฐบาลไทยได้ตอบกลับไปว่า "กำลังทหารไทยพร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือลาว ถ้าได้รับการร้องขอจากรัฐบาลลาว" ตอนนั้นไทยและหลายประเทศในแถบนี้ได้รับการสนับสนุนจากสหรัฐฯในการตั้งซีอาโต้ หรือ สปอ.ขึ้น  ซึ่งมีเจตนาที่จะยุติการล้มของโดมิโนในอินโดจีน แต่การเคลื่อนไหวของซีอาโต้ ไม่ค่อยเวิร์กเท่าไร เพราะต้องฟังฝรั่งเศสและอังกฤษบนเวทีโลกด้วย ซึ่งทั้ง 2 ประเทศนี้ไม่ค่อยจะเออออตามสหรัฐฯสักเท่าไรในการทำสงครามในลาว สุดท้ายไทยกับสหรัฐฯจึต้องทำสัญญาแบบทวิถาคีระหว่างกันเอง ที่ชื่อว่า ถนัด รัสก์ หรือซึ่งใช้ชือของพ.อ.ถนัด คอมันต์ รมว.ตปท.ของไทยในสมัยนั้นกับนายดีน รัสก์ รมว.ของสหรัฐฯเช่นเดียวกัน ด้วยสัญญาฉบับนี้นี่เองที่ทำให้ไทยก้าวเข้าไปมีบทบาททางทหารในลาวมากขึ้นจนกระทั่งลาวแตก สิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรมที่สุดของสัญญาฉบับนี้คือ รัฐบาลของไทยได้ใช้เป็นข้ออ้างในการอนุญาตให้สหรัฐฯเข้ามาตั้งฐานทัพในไทยถึง 7 แห่ง เพื่อใช้เป็นฐานในการทำสงครามในอินโดจีน จากคุณ : รัสก์ (สื่อศิลป) - [ 13 ก.ย. 48 17:38:10 ]

ความคิดเห็นที่ 47 นายพลพูมี ได้เข้ามามีบทบาททางการเมืองอย่างเต็มตัว เมื่อได้นำกำลังทหารเข้าทำการรัฐประหารยึดอำนาจจากท้าวผุย ชะนะนิกอน เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 1959 การทำรัฐประหารในครั้งนั้น แม้ว่าจะประสบความสำเร็จด้วยดี  แต่ทางกระทรวงต่างประเทศของสหรัฐฯไม่ได้เห็นดีเห็นงามด้วยเลย เพราะเห็นว่านี่เป็นบทบาทที่ล้ำเส้นของซีไอเอ  และหากปล่อยให้พูมีครองอำนาจ  อาจจะกลายเป็นเผด็จการพันธ์ใหม่ที่เอียงขวาจัด ที่นิยมแนวทางการใช้กำลังเพื่อแก้ปัญหามากกว่าสันติวิธี ลึก ๆ แล้วทางฝ่ายต่างประเทศของสหรัฐฯอาจจะรู้สึกเสียหน้าด้วยที่โดนซีไอเอ ข้ามหน้าข้ามตามเข้ามามีบทบาทในรัฐบาลเวียงจันได้มากกว่าตน นายพลพูมีเลยตกสวรรค์ ไม่อาจได้นั่งเก้าอี้นายกรัฐมนตรีที่ตัวเองเอาปืนกลไปช่วงชิงมาได้ เพราะโดนกำลังภายในจากทูตของอังกฤษ ฝรั่งเศส ออสเตรเลียและอเมริกัน เดินทางไปล๊อบบี้เจ้ามหาชีวิตของลาว ไม่ให้แต่งตั้งพูมี  หน่อสวรรค์เป็นนายกรัฐมนตรี รวมทั้งนายดัก  ฮัมมาโซล  เลขาธิการยูเอนในสมัยนั้นก็ได้โทรเลขถึงเจ้ามหาชีวิตเพื่อคัดค้านการแต่งตั้งนายพลพูมีด้วย โดยให้เหตุผลว่าจะเป็นต้นเหตุของสงครามกลางเมืองในลาวเอง สุดท้ายด้วยพลังภายในของเหล่าทูตทั้งหลาย ทำให้เจ้ามหาชีวิตสว่างวัฒนา ลงพระปรมาภิทัย แต่งตั้งให้ท้าวกุ อภัย ซึ่งเป็นข้าราชการอาวุโส ประจำราชสำนัก ทำหน้าที่รักษาการนายกรัฐมนตรีและเปิดให้มีการเลือกตั้งใหม่แทน จากคุณ : สมสนิท (สื่อศิลป) - [ 13 ก.ย. 48 17:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 48 รายงานตัวครับ ยังติดตามอ่านอยู่ตลอดครับผม จากคุณ : @(-_-)@ - [ 13 ก.ย. 48 19:28:47 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ลงชื่อฮับ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 14 ก.ย. 48 01:58:52 ]

ความคิดเห็นที่ 51 แต่แค่การเลือกตั้ง  ไม่คณามือซีไอเออยู่แล้ว  พูมีตั้งพรรคชาติสังคมขึ้นเพื่อฮั้วกับพรรคลาวโฮมลาวหรือลาวรวมลาว เพื่อตีกับแนวลาวรักชาติ และแน่นอนว่า ผมการเลือกตั้งพรรคชาติสังคมของพูมี ชนะเลือกตั้งได้ถึง 32 เสียง พรรคลาวรวมลาวได้ 27 เสียง ขณะที่แนวลาวนักชาติไม่ได้เลยสักเสียงเดียว ที่หนักกว่านั้น บางเขตไม่ได้เลยแม้แต่คะแนนเดียว ทั้ง ๆที่ผู้สมัครพาคนในครอบครัวตัวเองแท้ ไ ปลงคะแนนให้ ยังมีคะแนนเป็นศูนย์เลย เรียกว่าเข้ามาซื้อเสียงกันถึงในมุ้งทีเดียว แม้ว่าจะชนะการเลือกตั้ง แต่พูมีก็ยังไม่ชนะใจเจ้าหน้าที่ทางการทูตของสหรัฐฯและยุโรปที่ยังหวั่นเกรงว่าพูมีจะนำรัฐบาลแบบเอียงขวาตามคำแนะนำจากซีไอเอ จนก่อให้เกิดสงครามกลางเมืองขึ้น เรื่องสงครมกลางเมืองนี้ อย่าคิดว่าสหรัฐฯกลัวหรือรังเกียจนะครับ  ถึงได้พยายามทุกวิถีทางที่จะไม่ให้เกิดสงครามกลางเมืองขึ้น แต่ถ้าเกิดสงครามกลางเมืองในประเทศที่มีภูมิประเทศอย่างลาว   สหรัฐนสียเปรียบครับ เพราะตอนนั้น จีไอ กำลังทุ่มกำลังรบในเวียดนาม ซึ่งสามารถถล่มได้เต็มที่ เพราะมีพรมแดนติดทะเล มีอะไรก็ยัด ๆ ใส่เรือขนไปถึงฝั่งส่งกำลังบำรุงกันได้ง่าย แต่ลาวไม่มีพื้นที่ติดทะเล มีแต่ป่าแต่เขา  แถมบริเวณชายแดนด้านเวียดนาม ยังมีความสะดวกกว่าข้ามจากฝั่งไยที่ติดแม่น้ำโขง หากต้องรบกันจริง ๆ สหรัฐฯไม่คิดว่าตนจะได้เปรียบ เพราะแค่การส่งกำลังบำรุงก็เป็นไปได้ยากแล้ว ไอ้เรื่องที่จะส่งทางอากาศนั้นเลิกคิดได้ครับ เพราะต้นทุนแพงมหาศาล  แถมทำได้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย สุดท้ายแล้วหวยก็เลยมาออกตรงที่การทิ้งระเบิดทางอากาศ ที่กระหน่อย่างหนักจนทำให้ลาวเป็นประเทศที่ถูกทิ้งระเบิดทางอากาศมากที่สุดในโลก นับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 เป้นต้นมา รวมจำนวนระเบิดที่ทิ้งใส่กระบาลชาวลาวแล้ว มากกว่าระเบิดทั้งหมดที่ทิ้งกันในสมัยมหาสงครามโลกครั้งที่ 2 เสียอีก บ้าไหมละ จากคุณ : หงษา (สื่อศิลป) - [ 14 ก.ย. 48 15:22:35 ]

ความคิดเห็นที่ 52 การเลือกเอาเจ้าสมสนิทขึ้นมาเป็นนายกรัฐมนตรี ทั้ง ๆ ที่หัวหน้าพรรคอย่างพูมีที่ได้รับเลือกเป็นเสียงข้างมาก แม้จะสร้างความขมขื่นให้เขาอย่างหนัก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ มีเพียงตำแหน่ง รมว.กลาโหมไว้เป็นเพื่อนปลอบใจเท่านั้น แต่ด้วยตำแหน่งนี้เองก็ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองที่สำคัญ เพราะเขาสั่งตัดงบประมาณที่จะต้องจ่ายเป็นเงินเดือนให้กับทหารในหลาย ๆ หน่วย ไม่เว้นแม้แต่หน่วยรบพิเศษ ทหารพลร่มที่มีเกียรติประวัติการรบดีเด่นอย่างกองพันของกองแล ที่ถูดตัดงบไม่จ่ายเงินเดือนมา 2 เดือนแล้ว ก่อนที่จะทำหารรัฐประหาร เพราะทนฟังกับคำกล่าวอ้างของพูมีที่ว่าต้องเอาเงินไปใช้อย่างอื่นที่จำเป็นกว่าไม่ได้ ก็เห็น ๆ อยู่ว่าเงินมันไม่ไปไหน  แต่ถูกพวกตัวใหญ่ ๆ ในรัฐบาลนั่นแหละฮุบเอาไป  เพราะตอนนั้นเงินสำหรับการพัฒนากองทัพไม่ใช่ปัญหา  สหรัฐฯอัดงบให้อย่างเต็มที่เพื่อขยายกองทัพแห่งชาติให้ได้ตามเป้า นั่นคือทหารประจำการจำนวน 25,000 คน และทหารบ้านหรือกองหนุนอีก 2 หมื่นคน ชะตาของพูมีและกองแลจึงมาบรรจบกันที่เวียงจัน  เมื่อกองแลตัดสินใจนำทหารที่หิวโหย เพราะขาดเงินเดือนมาจุนเจือถึง 2 เดือน เข้ายึดเวียงจันในช่วงเวลาที่นายของเขา นายพลพูมี เดินทางไปเฝ้าเจ้ามหาชีวิตที่หลวงพระบางนั่นเอง จากคุณ : เวียงไชย (สื่อศิลป) - [ 14 ก.ย. 48 15:46:31 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ปฎิกิริยาของรัฐบาลไทยที่มีต่อการรัฐประหารของกองแลเป็นไปอย่างเลวร้าย  ทันทีที่มีการประกาศจุดยืนของการปฎิวัติ 4 ข้อของกองแล  พลเอกประภาส  จารุเสถียร  รมว.มหาดไทยของเราในสมัยนั้นก็ให้สัมภาษณ์ว่านี่คือสัญลักษณ์ของความเป็นคอมมิวนิสต์ โดยเฉพาะจอมพล ส.ที่มองว่าหากปล่อยให้กองแลเชิญชวนฝ่ายขบวนการปเทดลาวเข้าร่วมรัฐบาลได้แล้ว  ลาวคงไม่พ้นที่จะต้องตกเป็นคอมมิวนิสต์แน่   ซึ่งจอมพล ส.ก็แสดงท่าทีชัดเจนว่าไม่ต้องการที่จะมีเพื่อนบ้านเป็นคอมมิวนิสต์ และพร้อมที่จะให้การสนับสนุนนายพลพูมีเพื่อต่อต้านการรัฐประหารในครั้งนี้ทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่ส่งทหารของกองทัพแห่งชาติไทยไปร่วมรบเพื่อสกัดกั้นการขยายตัวของขบวนการปเทดลาว แต่สหรัฐฯกลับไม่คิดเช่นนั้น  ด้วยการแสดงท่าทีที่กร้าวร้าวต่อสถานการณ์รัฐประหารของกองแล  ทำให้กระทรวงการต่างประเทศต้องส่งโทรเลขด่วนมาให้สถานทูตสหรัฐฯในไทยให้รีบเสนอแนะต่อจอมพล ส.ว่าไม่ควรแสดงท่าทีเปิดเผยที่จะเข้าไปสนับสนุนพูมีขนาดนั้น (ปล่อยอั๊วเอง) ไม่ใช่เพื่อคุณธรรมหรือมารยาททางการเมืองนะครับ แต่เหตุผลของสหรัฐฯคือหากฝ่ายโลกเสรีเปิดเผยท่าทีในการสนับสนุนฝ่ายขวามากเกินไปจะทำให้จีนและโซเวียตได้ช่องในการเข้าแทรกแซงอย่างเปิดเผยมากขึ้นเท่านั้น ก็เลยขอให้มุบมิบทำกันเงียบ ๆ ก็แล้วกัน แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 48 17:10:09 จากคุณ : เวียงภูคา (สื่อศิลป) - [ 14 ก.ย. 48 15:57:20 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ช่วงว่าง ๆ ลองหาคำถามมาให้ช่วยกันตอบแก้เหงาครับ ถามว่า ภายใต้สัญญาถนัด - รัสก์  ทำให้สหรัฐฯเข้ามาตั้งฐานทัพในประเทศไทยจำนวน 6 แห่ง เพื่อใช้เป็นฐานสนับสนุนในการทำสงครามในอินโดจีน คำถามถามว่า (ยังกะแฟนพันธ์แท้เลย) ฐานทัพทั้ง 6 แห่งนั้น อยู่ที่ไหนบ้างครับ ใครตอบถูกหมด ให้ไปรับไม้กอล์ฟยี่ห้อ PING รุ่นอะไรก็ไม่ทราบ ไปดูกันเอง ที่ป๋า ช.ช.ณ หาดใหญ่ได้เลย 1 ชุดฟรี ๆ ถ้าแกยอมให้นะครับ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 48 19:03:23 จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 14 ก.ย. 48 19:00:47 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ลองตอบปัญหาแฟนพันธ์แท้ของคุณลุงนะ ครับ มี ดอนเมือง น้ำพอง อู่ตะเภา สัตหีบ อุบล อุดร จะถูกกี่ข้อเอ่ย จากคุณ : hatori - [ 15 ก.ย. 48 07:50:42 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ผิดไปบ้างครับ แต่ส่วนใหญ่ถูก ลองอีกทีนะ  ลืมอะไรไปหรือเปล่า นึกดูดี ๆ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 15 ก.ย. 48 09:59:31 ]

ความคิดเห็นที่ 57 นครพนม  โคราช จากคุณ : WIWANDA - [ 15 ก.ย. 48 10:08:29 ]

ความคิดเห็นที่ 58 มาลงชื่อครับ อ่านทุกวัน แต่บางวันพิมพ์ไทยไม่ได้เพราะไม่ได้เอาคอมมาเอง เลยไม่ได้ลงชื่อครับ จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 15 ก.ย. 48 10:38:09 ]

ความคิดเห็นที่ 59 อุบล อุดร โคราช ตาคลี อู่ตะเภา จากคุณ : imf41 - [ 15 ก.ย. 48 12:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ฐานทัพอากาศกองบิน 23 ปัจจุบันที่อุดรฯ ล่ะหนึ่งที่ ที่ตาคลี อีกหนึ่งที่ ที่อู่ตะเภา อีกหนึ่งที่ ที่ฐานทัพเรือสัตหีบ อีกที่ ที่ฐานทัพกรมหมื่นสรรพสิทธิประสงค์ อุบลฯ อีกที่ แล้วอีกที่อะไรหว่า กรรม ลืม จากคุณ : โกฏิดารา - [ 15 ก.ย. 48 14:25:27 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ถ้าเอาคำตอบมารวม ๆ กัน ก็ถูกหมดครับ เพราะบางท่านขาด บางท่านเกิน แต่ทุกท่านที่เขียนมาส่วนใหญ่จะใช่ครับ ฐานทัพทั้ง 6 แห่งที่สหรัฐฯเข้ามาตั้งในไทย เพื่อใช้ทำสงครามในอินโดจีนมีดังนี้ครับ 1. ฐานทัพอากาศที่จังหวัดอุดร ฯ ชื่อตามที่คุณโกฏดาราบอกมาครับ  ฐานนี้ตั้งอยู่ห่างจากเวียงจันแค่ 4 ไมล์เท่านั้นเอง  ไม่เรียกว่าสุดยอดจุดยุทธศาสตร์ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว ฐานนี้ใช้ถล่มได้ถึงฮานอยครับ ที่อุดรฯนี่ตอบถูกทุกท่านครับ 2. ฐานทัพอากาศที่จังหวัดนครพนม  เป็นฐานสำหรับเฮลิคอปเตอร์ ที่มีบทบาทในสงครามเวียดนามและลาวอย่างมาก ข้อนี้เจ๊วิวันดา ตอบถูกเหน่ง ๆ ครับ ฐานนี้ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักกันมากนัก เพราะไม่ใช่ฐานขนาดใหญ่เหมือนที่อู่ตะเภาหรือตาคลีที่มีเครื่องขนาดหนักมาลงได้ ส่วนใหญ่จะใช้ในการปฎิบัติการพิเศษ ประเภทรับ ส่งหน่วยรบพิเศษเข้าไปทำสงครามปกปิดในลาว หรือใช้เป็นฐานของหน่วยกู้ภัยครับ 3. ฐานทัพอากาศที่จังหวัดอุบลราชธานี  อันนี้ตอบถูกกันหมดครับ เพราะเป็นฐานใหญ่ เป็นที่รู้จักกันดี แต่น้อยกว่าที่อุดรฯ นิดนึง ไม่ใช่เพราะศักยภาพนะครับ แต่เป็นเพราะชื่อเสียงกิติศักดิ์ คุณนายอุดรฯกับแคมป์อเมริกัน แหล่งกำเนิดวงเฮฟวี่เมืองไทย มันมาสุดยอดกันที่อุดรฯมากกว่า 4. ฐานทัพอากาศที่โคราช  แหม พึ่งสังเกตว่าเจ๊มาอุด 2 ฐานที่มันตอบยาก ๆ นี่เอง  ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยรู้จักกันนะครับ ฐานทัพที่โคราช ทั้ง ๆ ที่เราก็รู้กันดีว่าช่วงนั้นหนุ่มมะริกันเดินกันเต็มเมืองย่าโมขนาดไหน ฐานนี้ใช้ถล่มฮานอยเป็นหลักเหมือนกันครับ นับระยะแล้วก็ห่างกันแค่ 470 ไมล์  ใกล้กว่าบินมาจากโอกินาวา หรือเกาะกวม เยอะ 5. ฐานทัพอากาศตาคลี นครสวรรค์  รู้จักกันดีครับ ทั้งเอฟ 4 แบบบินจากฐานบนบก และบี 52 จอดที่นี่ได้  ชื่อจังหวัดอยู่ภาคกลาง ดูเหมือนไกล แต่จริง ๆ แล้วใกล้ฮานอยมากกว่าโคราชเสียอีก ล่าสุดนี้สหรัฐฯเอาเครื่องแกแลกซี่ เครื่องบินขนส่งทางทหารที่ใหญ่ที่สุดในโลกมาร่อนลงได้ครับ แสดงว่าประสิทธิภาพยังแจ๋ว 6. สุดท้ายครับ ฐานทัพอากาศที่อู่ตะเภา จังหวัดระยอง ฐานที่ทำให้อำเภอสัตหีบใหญ่กว่าตัวจังหวัดระยอง กลับมาฮือฮาอีกครั้ง เมื่อสหรัฐฯอยากจะหวนกลับมาใช้เป็นฐานบี 52 เพื่อส่งไปถล่มอัฟกานิสถาน  แต่ไทยแบ่งรับแบ่งสู้ (วงในบอกว่ากว่าคนทั่วไปจะรับรู้ว่าเราทั้งรับทั้งสู้ เจ้ายักษ์บี 52 ก็ลงจอดส่งกำลังบำรุงเรียบร้อยไปตั้งนานแล้ว) เหมือนกลับบ้านเก่าแหละครับ เพราะที่นี่เป็นฐานใหญ่ของบี 52 มาก่อน แถมเป็นฐานที่สร้างผลกระทบกับวิถีชีวิตคนไทยไม่น้อยเลยทีเดียว ในช่วงพีคของสงครามอินโดจีน เรามีทหารอเมริกันมาเดินเล่นอยู่แถวฐานทัพพวกนี้อยู่ถึง 43,000 คน ในนี้เป็นทหารอากาศซะ 33,000 คน อีก 1 หมื่นคนก็คละ ๆ กันไประหว่างทหารบกหน่วยรบพิเศษกับพวกมารีน ใครมีวัยที่ใกล้เคียงกับบรรยากาศจีไอก็ช่วยเข้ามาเล่าสู่กันฟังบ้างนะ ส่วนผู้ที่ตอบเข้ามา ก็เชิญไปรับรางวัลที่ป๋า ช.ช.ที่หาดใหญ่ได้ทุกเวลาครับ เว้นเจ๊วิฯคนเดียว ห้ามไปเด็ดขาด  เพราะนอกจากจะไม่ได้ไม้กอล์ฟป๋าเขาแล้ว น่าจะเสียของตัวเองไปอีกชุดใหญ่นะสิ คนเก่า ๆ แถวนั้นเล่าว่า นอกจากจะมาบุกเบิกเปิดทางบ้านป่าเมืองเถื่อนอย่างระยองให้รู้จักแสงสีแล้ว  เศรษฐกิจยังสะพัดขนาดให้แบงก์ดอลล่าร์เป็นค่าขนมเด็กไปโรงเรียนแทนเงินบาทกันเลยทีเดียว จากคุณ : อู่ตะเภา (สื่อศิลป) - [ 15 ก.ย. 48 15:12:32 ]

ความคิดเห็นที่ 62 กลับไปที่ลาวต่อ ภายหลังจากที่นายพลภูมี หน่อสวรรค์ (ฝ่ายแนวลาวรักชาติ แอบบกัดด้วยการเรียเขาว่าภูมี หน่อนรก) ทราบข่าวการรัฐประหารของกองแลแล้ว เขาก็บินตรงเข้ากรุงเทพฯ เพื่อหารือกับจอมพล ส.นายกรัฐมนตรีของบ้านเราทันทีเพื่อขอกำลังสนับสนุน ทางรัฐบาลไทยก็ได้ประสานงานไปยังสปอ.หรือซีอาโต้ เพื่อหยั่งเสียงว่าจะทำยังไงกันดี งฝรั่งเศสและอังกฤษแสดงท่าทีออกมาว่าต้องการให้ปัญหาลาวถูกแก้ด้วยสันติวิธีมากกว่า ซึ่งผิดกับใจของซีไอเอ และเพนตากอนเป็นอย่างยิ่ง และเมื่อจอมพล ส.ได้รับการยืนยันจากสหรัฐฯแล้วว่าจะให้การสนับสนุนไทยทุกอย่างเพื่อเป็นคนหนุนช่วยฝ่ายขวาจัดอย่างนายพลพูมี เข้าจัดการกับลูกน้องเก่าอย่างกองแล  ที่ชักตีตัวออกห่างไปเข้ากับฝ่ายคอมมิวนิสต์ การตั้งกองกำลังเฉพาะกิจ ดดยการรวบรวมทหารในสังกัดของนายพลภูมี และขุนศึกต่าง ๆ ที่ยังจงรักภักดีกับรัฐบาลเจ้าสมสนิทมก็เกิดขึ้นที่สวรรณเขตทันที พร้อมกับการสนับสนุนด้านอาวุธ งบประมาณ และการจัดตั้งสถานีวิทยุกระจายเสียงแบบปัจจุบันทันด่วนให้กับนายพลพูมี เพื่อปราศรัยออกอากาศให้พี่น้องชาวลาวได้เข้าใจว่า รัฐบาลเจ้าสมสนิทยังคงอยู่ และขอเชิญชวนพี่น้องและทหารหาญที่ยังจงรักภักดีต่อรัฐบาลให้เข้าร่วมหรือให้การสนับสนุนคณะปฎิวัติ เพื่อกอบกู้เวียงจันกลับคืนมา และเมื่อทุกอย่างพร้อม  นายพลภูมีก็นำทัพจากสุวรรณเขต ข้ามเข้าสู่ประเทศไทย  (ไม่ได้เข้ามาทำงานนะครับ นั่นมันกองทัพแรงงานเถื่อน  แต่ช่วงเวลาที่จะยกไปรบกับกองแลนั้นเป็นหน้าฝน  ถนนหนทางจากสวรรณเขตมาเวียงจันมันใช้ไม่ได้ เลยต้องอ้อมเข้าไทยก่อนจะบุกเข้าไปในลาวแถวปากเซ) พร้อมกันนั้น  ทางฝั่งไทยก็ยกกองทหารปืนใหญ่มาตั้งจังก้า พร้อมยิงสนับสนุนเข้าไปในเวียงจัน และหน่วยรบพิเศษที่จะเทรกซึมเข้าไปยึดสถานที่สำคัญทางยุทธศาสตร์ โดยมีสนามบินวัดไตเป็นเป้าหมายแรก (สนามบินวัดไตนี่ หน่วยรบพิเศษของไทยชำนาญมาก เพราะตอนที่เรารบกับลาวแถวบ้านร่มเกล้า ก็มีการกำหนดภารกิจให้ป่าหวายเข้าไปยึดสนามบินวัดไตอีกเหมือนกัน เอาไว้ถึงช่วงนั้นแล้วค่อยว่ากันอีกที) จากคุณ : วัดไต (สื่อศิลป) - [ 15 ก.ย. 48 17:07:04 ]

ความคิดเห็นที่ 63 และในวันที่ 16 ธันวาคม 2503 ก็เป็นวันที่ทางฝ่ายลาวบันทึกไว้ว่าได้มีทหารไทยจำนวน 2 กองพัน แต่งชุเครื่องแบบของทหารฝ่ายนายพลพูมี  หน่อสวรรค์ ข้ามโขงที่ท่าเดื่อ เข้าไปยึดค่าจีนายโม้ ที่อยู่ห่างจากกลางเมืองเวียงจันออกไปไม่ถึง 20 กม. เพื่อช่วยนายพลพูมีรบเอาเวียงจันกลับคืนมา หลังจากที่กองแล ยกทหารไปยันไว้ที่ปากเซ แต่ไม่สำเร็จ การรบในครั้งนั้น กองพันของ ร.อ.กองแล ถึงกับละลายทั้งกองพัน เพราะสู้แรงยิงสนับสนุนด้วยปืนใหญ่ของฝ่ายไทยที่ยิงข้ามาจากอีกฝั่งไม่ได้ สุดท้าย ร.อ.กองแล ผู้เก่งกาจ ก็ต้องกระเซิงหนีมาพร้อมกับท้าวกระตึก ผู้เป็น ท.ส.ของกองแล หลบซ่อนตัวให้ทหารบ้านของฝ่ายแนวลาวรักชาติ พาหนีกลับเข้าเวียงจัน  ปล่อยให้กองทหารของพูมีเดินพาเหรดเข้าตีเวียงจันอย่างง่ายดาย การป้องกันเวียงจันเป็นไปอย่างยากลำบาก เพราะภูมิประเทศเป็นที่โล่ง  ชัยภูมิแบบนี้เหมาะกับกองทหารขนาดใหญ่ที่มีอาวุธทันสมัย เพระสามารถใช้แสนยานุพของอาวุธโดยเฉพาะปืนใหญ่ได้อย่างเต็มที่ ด้วยสถานการณ์ที่ล่อแหลม โดยเฉพาะเมื่อต้องชิงสนามบินวัดไตกันกลับไปกลับมาหลายหน ทำให้ศูนย์กลางพรรคคอมมิวนิสต์ลาว ได้มีคำสั่งให้พลพรรคแนวลาวรักชาติที่อยู่ในเวียงจัน ให้สละที่มั่น เพื่อถอยกลับมายังฐานที่มั่นที่ทุ่งไหหิน ครั้งนั้น เจ้าสุวรรณพูมา นายกรัฐมนตรี ได้เดินทางโดยเครื่องบินจากสนามบินวัดไตไปพนมเปญ และผู้นำบางส่วนเดินทางไปพม่า ขณะที่กองกำลังส่วนใหญ่ของแนวลาวรักชาติ และทหารบางส่วนของ ร.อ.กองแล เริ่มถอยออไปตามเส้นทางหมายเลข 13  โดยมีกองระวังหลังคอยคุ้มกันให้ และกองระวังหลังที่คอยยันทัพของนายพลภูมีนี้เองที่ได้สร้างเกียรติประวัติ ทำให้ได้รับการจารึกโดยรัฐบาลลาวในปัจจุบัน ให้เป็นวีรบุรุษแห่งชาติมีนามว่า สีทอง (ชื่อแกเป็นแบบนี้จริง ๆ ทีแรกผมนึกว่าเป็นชื่อรูปปั้นสีทอง เพราะเห็นรูปปั้นของแกสีทอง ที่ไหนได้ เขาบอกว่าไม่ใช่ เป็นนายทหารที่ยันทัพนายพลพูมีไว้จนระทั่งแนวลาวรักชาติถอยออกไปได้ แต่ตัวเขาตายในสนามรบ จนได้รับการยกย่องให้เป็นวีรบุรุษแห่งชาติลาว) ทุกวันนี้ เราสามารถไปชมภาพถ่ายของสีทองขณะนำทหารต่อต้านทัพของนายพลภูมีที่จะเข้ายึดเวียงจันได้ที่พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติลาว ที่กรุงเวียงจันครับ การรบเพื่อป้องกันกรุงเวียงจันของแนวลาวรักชาติและกำลังพลทหารโดร่มของกองแล ยันอยู่ได้ 3 สัปดาห์ ก็ต้องเสียกรุงเวียงจันให้กับนายพลพูมี ซึ่งนอกจากจะได้รับการสนับสนุนด้วยอาวุธหนักจากฝั่งไทยแล้ว ทหารบางส่วนในสังกัดของพนายพลอ้วน ราทิกุล ที่ร่วมรัฐบาลสุวันพูมา และกุประสิทธิ์  อภัย ก็ย้ายฝั่งไปร่วมกับเพื่อนเกลอนายเก่า นายพลภูมีกับเขาด้วย เหตุการณ์ในครั้งนี้ นักเขียนไทย นาม ป.อินทรปาลิต ได้นำมาเป็นฉากในนิยายเร่องสามเกลอตอนนึงด้วย ใชชื่อว่าเวียงจันโกลาหล เป็นเรื่องที่ 3 เกลอไปเที่ยวเวียงจัน ประจวบกับช่วงที่เขารบกันกลางเมืองพอดี เลยต้องทุลักทุเล หนีกลับฝั่งไทยแทบไม่ทัน โดยเฉพาะเสี่ยกิมหงวน ต้องเอาแบงก์มาหว่านซะหลายพันเพื่อติดสินบนทหารและคนขับเรือจ้างให้พากลับฝั่งไทยโดยสวัสดี ลองไปหาอ่านดูครับ แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 48 17:32:40 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 48 17:26:56 จากคุณ : สีทอง (สื่อศิลป) - [ 15 ก.ย. 48 17:23:49 ]

ความคิดเห็นที่ 64 พูดถึง GI แล้วนึกถึงตำราพิชัยสงครามซุนวูครับที่กล่าวถึง การรบในที่ห่างไกลว่าจะทำให้ต้องเสียงบประมาณมหาศาล จนทำให้ท้องพระคลังร่อยหลอและทำให้พื้นที่สู้รบ เงินเฟ้อ มหาศาลข้าวยากหมากแพง เหมือนบ้านเราเดะเลย ที่สำคัญพอทหาร GI ไปเราก็เจอ วิกฤตเศรษฐกิจครั้งแรกเลย จากคุณ : Pongkm (Pongkm) - [ 15 ก.ย. 48 18:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ถอยหลังกลับไปดูเหตุการณ์สู้รบกลางเมืองเวียงจันที่เป็นต้นเหตุให้ประวัติศาสตร์ของชาดลาวเปลี่ยนไปตลอดกาล กันสักนิดนะครับ เมื่อนายพล (ตำแหน่งจริง ๆ ของเขาตอนที่เริ่มต่อต้านกองแล คือ พลจัตวา) ภูมี เริ่มรวบรวมกองกำลังที่ยังจงรักถักดีต่อรัฐบาลเก่าที่สวรรณเขตได้พร้อมแล้ว พร้อมกับการสนับสนุนอาวุธ อุปกรณ์ ทุนจากซีไอเอ รวมทั้งการเคลื่อนพลของทหารไทยประชิดชายแดนด้านท่าเดืjอ เพื่อส่งกำลังหน่วยรบพิเศษ แฝงมาในเครื่องแบบของทหารลาวฝ่ายพูมีจำนวน 2 กองพัน พร้อมด้วยทหารปืนใหญ่สนับสนุนจากอีกฝั่งของแม่น้ำโขง ก่อนเคลื่อนทัพ ก็เล่นสงครามจิตวิทยากันนิดหน่อย มีการเอาเครื่องบินมาโปรยใบปลิวในกรุงเวียงจัน ตามสูตรสำเร็จ  เรียกร้องให้ประชาชนต่อต้านรัฐบาลของเจ้าสุวันพูมา และใช้สถานีวิทยุที่อเมริกันพึ่งมาตั้งให้ใหม่สด ๆ ร้อน ๆ กระจายเสียง โจมตีรัฐบาลที่เวียงจัน โดยใช้ชื่อกลุ่มของพูมีว่า "คณะรัฐบาลประจำการสวรรณเขต" หรือคณะกรรมการปราบปรามคณะรัฐประหาร" ภายหลังเปิดทางด้วยสงครามจิตวิทยา นายพลพูมีเคลื่อนกองทัพสวรรณเขตเข้าประชิดกรุงเวียงจัน แต่ทั้งนี้เนื่องจากเป็นหน้าฝน ทำให้ถนนเชื่อมระหว่างสวรรณเขตกับเวียงจันใช้การไม่ได้ ต้องข้ามกลับเข้าไปในแผ่นดินไทยก่อนที่จะยกกลับมาอีกครั้งแถวปากซัน แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 48 11:44:52 จากคุณ : ปากซัน (สื่อศิลป) - [ 16 ก.ย. 48 10:47:13 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขุนพลของพูมีที่ยกกันมาครั้งนี้  จารึกชื่อไว้ดังนี้ครับ 1.นยพลพูมี  หน่อสวรรค์ เป็นหัวหน้าคณะกรรมการปราบปรามคณะรัฐประหาร 2. นายพลบุญเลิศ  สามีจันทน์ เป็น ผบ.สส. 3.  พันเอกหุมพัน  นรสิงห์  ผู้บังคับการทหารภาคที่ 1 4. พันเอกคำข้อง  ผู้บังคับการทหารภาคที่ 2 5. พันเอกบุญปอน  มากเทพรักษ์  ผู้บังคับการทหารภาคที่ 3 6. พันเอกผาสุข  ผบ.ภาคที่ 4 7.พันเอกสุฤทธิ์  โดนสะโสฤทธิ์  ผบ.สส.ทหารราบอากาศ ทั้งหมดนำกำลังเข้าปะทะกับหน่วยรบของกองแลที่นำทัพลงมายันไว้ที่ปากกระดิ่ง แถบน้ำงึม ซึ่งอยู่ห่างจากเวียงจันเพียง 50 กม. ตอนนั้นที่เวียงจัน  รัฐบาลเจ้าสุวันพูมา ได้แต่งตั้งให้นายพลอ้วน  ราทิกุล เป็น ผบ.สส.  แต่ระหว่างการประทะกันนั้น นายพลอ้วน ได้เดินทางไปเจรจากับนายพลพูมี ซี้กัน ซึ่งการเจรจาครั้งนี้ นายพลพูมีได้เสนอผ่านนายพลอ้วนย ราทิกุล ไปว่า จะเริ่มเจรจาได้ ต้องให้องแลนำทหารที่ลงมาปะทะกันอยู่นี้กลับเข้ากรมกองกันไปเสียก่อน ไม่งั้นก็ไม่ต้องพูดกัน อ้วน ราทิกุล ยอมรับข้อเสนอของพูมี โดยเดินทางกลับเข้าเวียงจัน เพื่อแจ้งให้กองแลถอนกำลังกลับ และเก็บอาวุธที่เคยแจกให้กับราษฏร เพื่อทำสงครามต่อต้านนายพลพูมี สุดท้าย สถานีวิทยุสวรรณเขตก็ประกาศว่า ร.อ.กองแล ได้นำกำลังทหารราบอากาศที่ 2 ถอนำลังกลับที่ตั้งที่ค่าย กม.18 แล้ว  และรัฐบาลเจ้าสุวันพูมา กำลังจัดตั้งรัฐบาลใหม่ จากคุณ : ราทิกุล (สื่อศิลป) - [ 16 ก.ย. 48 11:58:21 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ขอขัดจังหวะนิดนึง พอดีเปิดเจอกระทู้ในห้องหว้ากอ เขาแนะนำให้ลองไปหาดูนิยามคำว่า failure จาก Google ลองเข้าไปดูนะครับ รับรองขำกลิ้ง Google's definition of "failure" 1. เปิด www.google.com 2. พิมพ์คำว่า "failure" ซึ่งแปลเป็นไทยว่า ความผิดพลาด 3. กด Enter หรือ คลิกที่ I'm feeling lucky ปุ่มไทยเขียนว่า ดีใจจัง ค้นแล้วเจอเลย มั้ง 3.5 สำหรับคนที่กด Enter นะครับดูที่ หน้าแรกสุดที่เจอเลย 4. have a laugh   4.5 สำหรับคนที่ยังมีเวลาว่างมากให้ลองหาคำว่า failure บนหน้าเว็บหน้านั้นดูครับ ถ้าเกิดมีคนโพสต์ไปนานแล้วก็ขออภัยครับ จากคุณ : Rob G  - [ 16 ก.ย. 48 08:48:58 http://www.google.com/ แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 48 13:01:26 จากคุณ : imf41 - [ 16 ก.ย. 48 13:00:47 ]

ความคิดเห็นที่ 68 นึกว่าอะไร ที่แท้พ่อ.....นี่เอง สะใจดีนะ ไม่รู้เป็นมุกของพวกเดโมแครตหรือเปล่า นี่ถ้าเป็นเมืองไทยมีหวังถูกสั่งปิดเวบ ไม่งั้นก็โดนแกรมมีเทคโอเวอร์ แน่ ๆ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 16 ก.ย. 48 14:45:55 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เมื่อการเจรจาตกลงกันได้ในขั้นแรก  เจ้าสุวันพูมาก็ปรับ ครม.ใหม่ โดยให้นายพลพูมี เข้าร่วม ครม.ด้วย โดยได้ตำแหน่ง รมว.มหาดไทย แต่การเมืองก็คือการเมือง  ทำให้ทุกคนพอใจไม่ได้  ร.อ.กองแล พอรู้ว่าปรับครม.เอาพูมีเข้ามาก็เลือดเดือด  ถึงกับยื่นคำขาดต่อสุวันพูมาทันทีว่า หากทำแบบนี้แล้ว รัฐบาลมีทางเลือก 2 ทางเท่านั้นคือ 1. ปลดพูมีออกซะ 2. เอาทหารที่อยู่ภายใต้บังคับบัญชาของกระผมจำนวน 800 ชีวิตนี้ไปประหารชีวิตเสียให้หมด เจ้าสุวันพูมาไม่รู้จะทำไงดี เพราะคณะรัฐมนตรีก็ทูลเกล้าให้เจ้าหมาชีวิตลงพระปรมาภิไทยไปแล้ว ขระที่กำลังยักตื้นติดกึก ยักลึกติกั๊ก อยู่นั้น  ฝ่ายขบวนการประเทดลาว โดยการสนับสนุนของทหารเวียดมินต์ ก็โจมตีบริเวณซำเหนือและพงสาลี ฐานที่มั่นเก่าขแงแนวลาวรักชาติที่ส่งมอบให้กับรัฐบาลไปแล้ว ขณะเดียวกันกองทหารของ กองแล ก็หันเหทิศ ไม่ยอมกลับเข้าที่ตั้งของตัวเอง แต่หันไปยึดค่ายทหารที่หนองตอเอาไว้แทน  ทำให้พูมีรีบสั่งให้กองทหารภาคที่ 3 และ 4 ของตนเตรียมพร้อมรับมือกับกองแลทันที เมื่อเห็นว่าวุ่นวายนัก นายพลพูมีก็ประกาศยึดอำนาจ งดใช้รัฐธรรมนูญ ละเชิญเจ้าบุญอุ้ม ณ จำปาศักดิ์  ขึ้นเป็นหัวหน้าปฎิวัติ ล้มรัฐบาลเจ้าสุวันพูมาทางอากาศซะเลย ว่าแล้วก็เคลื่อนทัพขึ้นไปปากซัน เพื่อเตรียมเข้าตีเวียงจัย (อ่านแล้วอย่าสับสนว่าตีกันหลายหนนะครับ คือทีแรกนี่พูดภาพรวม ๆ อย่างรวบรัด แต่ตอนหลังนี่มาขยายรายละเอียดอีกนิดนึง) การประทะกันระหว่าง ร.อ.กองแล กับพูมีที่ปากซันนั้น ต่างฝ่ายต่างโจมตีอีฝ่ายว่ามีทหารต่างชาติเข้าช่วย คือ กองแลก็บอกว่าพูมีมีทหารไทยเข้าช่วยทั้งในดินแดนลาวและการยิงปืนใหญ่สนับสนุนจากฝั่งไทย ส่วนพูมีก็บอกว่า ทหารของกองแลนั้นได้รับการหนุนช่วยจากฝ่ายขบวนการปเทดลาวประมาณ 1 กองพัน รวมทั้งทหารเวียดมินต์ที่เข้าโจมตีซำเหนือเพื่อดึงกำลังทหารแห่งชาติให้ต้องไปป้องกันไว้ ในช่วงเวลานั้น ฝ่ายพูมีได้ระดมยิงปืนใหญ่เข้าสู่เวียงจันอย่างหนัก  กระสุนบางนัดพลาดตกลงไปที่บ้านของทูตอเมริกันด้วยซ้ำ (ตั้งพิกัดเองไม่น่าพลาดโดนบ้านตัวเองได้เลยนะ) และตลอดวันก็ได้มีการกระจายเสียงและใบปลิวให้ชาวเวียงจันออกห่างจากที่ตั้งทางทหาร  นอกจากนี้ยังมีการก่อวินาศกรรมสนามบินวัดไตซ้ำอีกด้วย เมื่อเหตุการณ์เลวร้ายหนักเข้าทุกที เจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ก็ได้ออกคำสั่งปลดนายพลพูมี และท้าวเหลื่อม อินศรีเชียงใหม่ พวกของพูมีที่เข้าร่วมรัฐบาล โดยให้เหตุผลง่าย ๆ ว่าทั้ง 2 ไม่เคยได้เข้าร่วมงานกับรัฐบาลเลย ตั้งแต่แต่งตั้งมา (ก็แหงสิ เจ้าตัวเขารบอยู่ที่สวรรณเขตนี่) จากคุณ : ซำเหนือ (สื่อศิลป) - [ 16 ก.ย. 48 15:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 70 แม้ว่าจะมีความพยายามเจรจาทางการเมือง โดยยกเอาเรื่องของทหารเวียดมินต์เข้ามาโจมตีซำเหนือ เพื่อให้ลาวด้วยกันรวมตัวกันต่อต้านเวียดนาม แต่ก็ไม่เป็นผล สุดท้ายเมื่อตกลงกันไม่ได้แล้ว 13 ธันวาคม 1960 กองกำลังของนายพลพูมี โดยการสนับสนุนของอเมริกา และกลังทหารร่วมจากไทยและเวียดนามใต้ก็เข้าโจมตีเวียงจันอย่างหนัก และยึดได้ใน 3 วันต่อมา 16 ธันวาคม 1960  นายพลพูมี  หน่อสวรรค์ นำกำลังเข้ายึดเวียงจันจาก ร.อ.กองแล และกำลังของขบวนการปเทดลาว ที่ถอยร่นกลับทางไปทางเหนือเพื่อยึดพื้นที่ซำเหนือ พงสาลี เป็นฐานที่มั่นในการต่อสู้ต่อไป การถอยร่นของคอมมิวนิสต์ และชัยชนะของฝ่ายขวาในการยึดเวียงจันนี้เอง ทำให้ซีไอเอได้ใจ และเชื่อว่าจะสามารถพิชิตขบวนการปเทดลาวได้ จึงตัดสินใจเข้ามาเปิดศึกในลาวอย่างเต็มตัว ทั้ง ๆที่สภาคองเกรสไม่ได้รับรองการทำสงครามในลาวแต่อย่างใด และก่อนหน้านี้ซีไอเอก็ยังลังเลว่าจะสนับสนุนใครกันแน่ แต่ตอนนี้ชัดเจนแล้วว่า นายพลพูมีคือคำตอบสุดท้าย และเหตุการณ์ต่อจากนี้ไปก็คือประวัติศาสตร์ที่พวกเราคุ้นเคยกันดีในชื่อของ เทพ 333  นายพลวังเปา ทุ่งไหหิน ล่องแจ้ง ผาที แล้วจะค่อย ๆ ไล่เรียงไปตามลำดับนะครับ และทหารรับจ้างจากเมืองไทย จากคุณ : วังเปา (สื่อศิลป) - [ 16 ก.ย. 48 15:12:23 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ลองมาดูการจัดสรรพกำลังของซีไอเอ เพื่อทำศึกในลาวก่อนครับ เนื่องจากหลังจากที่นายพลพูมีได้ยึดเวียงจันแล้ว ก็มีความพยายามไปเจรจากันที่ซูลิกเพื่อหาแนวทางในการหยุดยิง โดยมี 3 จ้าวลาวเป็นตัวแทนในการเจรจา คือ เจ้าสุวรรณพูมา เจ้าสุพานุวง และเจ้าบุญอุ้ม ที่ประชุมได้พยายามหาข้อตกลงในการหยุดยิง และจะตั้งรัฐบาลใหม่โดยให้เจ้าสุวันพูมาเป็นนายกรัฐมนตรี เจ้าสุพานุวงและเจ้าบุญอุ้ม เป็นรองนายกฯ แต่การประชุมค่อนข้างยืดเยื้อและหาข้อตกลงกันลำบาก เพราะสหรัฐฯเองไม่ค่อยจะจริงใจกับการเจรจาครั้งนี้เท่าไรนัก เพราะขณะที่กำลังเจรจาหยุดยิงกันนั้น  ก็ได้มีการจัดทหารฝ่ายขวาจำนวน 23 กองพัน มีทั้งทหารฝ่ายพูมี ทหารเวียดนามใต้ มหารม้ง และทหารรับจ้างจากไทย  ขึ้นไปตีหลวงน้ำทา ฐานที่มั่นใหญ่ของขบวนการปเทดลาว การเข้าตีนั้นใช้ 3 กองพันเป็นตัวหนุน และใช้กำลังทั้งหมดถึง 20 กองพันเข้าตี  โดยหวังจะละลายกำลังรบของขบวนการปเทดลาว เพื่อให้การเจรจาที่ซูริกเอื้อต่อฝ่ายขวามากที่สุด ผลการรบปรากฎว่า ทหาร 20 กองพัน ถูกตีแตกพ่าย เสียชีวิตไปถึง 1,700 คน ที่เหลือก็แตกหนีออกทางห้วยทราย และข้ามหนีเข้าไทยทางเชียงของ  รอดตายไปได้หวุดหวิด ผลของการพ่ายแพ้ครั้งนั้น ทำให้สหรัฐฯจำยอมให้มีการลงนามในสัญญาหยุดยิง และยอมให้ตั้งรัฐบาลผสมขึ้นมาใหม่โดยใช้สูตรสุวันพูมา บวก 2 รองนายกฯคนละฝ่าย แต่ฝ่ายขวาเปลี่ยนมาเป็นนายพลพูมี  หน่อสวรรค์โดยตรง จากคุณ : หลวงน้ำทา (สื่อศิลป) - [ 16 ก.ย. 48 15:25:17 ]

ความคิดเห็นที่ 72 จะพูดเรื่องกองกำลังของฝ่ายขวา ฯก็เลยลืม ยังงี้ครับ กองกำลัง 23 กองพันที่เข้าตีหลวงน้ำทาในปี 1961-62 นั้น ประกอบด้วยทหารจากหลายฝ่ายคือทั้งลาวฝ่ายขวา รับจ้างจากไทย บางส่วนมาจากเวียดนามใต้และฟิลิปินส์ (รับจ้างเหมือนกัน) แต่ที่น่าสนใจที่สุดคือทหารจากกองพล 93 ก๊หมินตั๋ง ที่ซีไอเอ แอบสนับสนุนอยู่ลับ ๆ  ที่รัฐฉานด้วยครับ คงจำกันได้ ตอนที่พูดถึงกองพล 93 ว่า เป็นกองำลังส่วนหนึ่งของกองทัพที่ 26 จากมณฑลยูนนานที่ถอยร่นหนีกองทัพแดงของเหมาเจ๋อตุงลงมาทางใต้และเข้ายึดพื้นที่รัฐฉานเอาไว้ เพื่อพยายามตีโต้กลับไปยึดแผ่นดินใหญ่คืนมา ทหารกองพล 93 นี้ได้รับการสนับสนุนด้านอาวุธจากซีไอเอ โดยรายได้หลักมาจากการปลูกและค้าฝิ่นที่กองพล 93 ไปบังคับให้ราษฎรในรัฐฉานขายการเพาะปลูกขึ้น และเมื่อถูกพม่าประท้วง และทางการพม่าร่วมกับทางการจีนแดง จับมือกันนำกำลังเข้าตีทหารกองพล 93 อย่างต่อเนื่อง และเดินเกมการเมืองระหว่างประเทศ กดดันให้สหประชาชาติรับรู้ถึงการมีอยู่ของกองพล 93 ในแผ่นดินพม่า จนทำให้สหประชาชาติมีมติให้ย้ายทหารเหล่านี้กลับไต้หวันแล้วนั้น จริง ๆก็คือยังมีทหารส่วนหนึ่งที่เลือกจะไม่กลับไต้หวัน แต่เคลื่อนไหวอยู่ทางตอนเหนือของ 3 ประเทศนี้แทน กองกำลังส่วนนี้แหละครับที่ซีไอเอ นำเอาเข้ามาตีทหารเวียดมินต์และขบวนการประเทดลาวที่หลวงน้ำทานี้ด้วย  แต่ไม่ประสบความสำเร็จ เรียกได้ว่ากองพลนี้แพ้คอมมิวนิสต์ถึง 3 ประเทศเลย คือ แพ้กองทัพแดงของเหมา แพ้ทหารเวียดมินต์ของลุงโฮ แล้วก็ขบวนการปเทดลาวของท้าวไกรสอน พรมวิหาร ที่มาชนะก็พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยนี่เอง  จนกระทั่งได้บำเหน็จโอนสัญชาติเป็นไทยในที่สุด จากคุณ : ฉาน เสตท (สื่อศิลป) - [ 16 ก.ย. 48 15:35:39 ]

ความคิดเห็นที่ 73 เมื่อการรบของฝ่ายขวาไม่ประสบผลสำเร็จ ซีไอเอก็ปรับกลยุทธ์ใหม่ครับ คือจัดตั้ง แนวร่วมแห่งชาติ"ขึ้นมาแทน แนวร่วมที่ว่านี้จะแบ่งออกเป็นหลายฝ่ายครับ  ฝ่ายแรกก็คือทหารฝ่ายขวาของลาว นำโดยนายพลพูมี  หน่อสวรรค์  กุปะสิด อำไพ ฝ่ายไทยก็คือ พล.ท.วิฑุร  ยะสวัสดิ์  เจ้าของรหัสเทพ 333 มีที่ตั้งกองบัญชาการในไทยอยู่ที่อุดรธานี ใช้ชื่อว่า HQ333 ซึ่งมีซีไอเอ นั่งบัญชาการอยู่ ส่วนในลาวมีนายพลวังเปา ทหารชาวม้ง เป็นผู้บัญชาการ มีฐานที่มั่นอยู่ที่ล่องแจ้ง ทั้งหมดจะประสานงานกันเพื่อตีกับกองกำลังของขบวนการปเทดลาว เพื่อยึดพื้นที่กลับมาให้ได้ โดยมีซีไอเอสนับสนุเรื่องงบประมาณ และการวางแผนระดับสูง นอกจากนี้ยังมีกองเรือที่ 7 ของสหรัฐฯให้การสนับสนุนแบบแถมพ่วงจากภารกิจในเวียดนาม เพราะสงครามในลาวเป็นสงครามปกปิด สภาครองเกรสไม่รับรอง โดยกฎหมายไม่มีทหารอเมริกันคนใดเข้าไปรบในลาว แต่ความจริงเดินกันเกลื่อน และแน่นอนที่มาของงบประมาณสนับสนุนคือการค้าฝิ่นที่ปลูกโดยพลเมืองชาวรัฐฉานในพม่า คุ้มกันโดยทหารจากกองพล 93 และขนส่งโดยแอร์ อเมริกา โดยนักบินพลเรือนจากซีไอเอ (ในไทยก็มีใช้ชื่อว่าซี ซัพพลาย ตั้งขึ้นมาเพื่อขนส่งอาวุธและเสบียงหนุนกองพล 93 รวมทั้งจัดตั้งและฝึกอบรม ตชด.ให้กับไทย) โดยในช่วงปลาย ๆ ยังมีนักเคมีจากฮ่องกง เข้ามาเล่นแร่แปรธาตุให้ฝิ่นดิบกลายร่างเป็นเฮโรอีน เพิ่มมูลค่าหนักเข้าไปอีก เรียกว่าสงครามในลาวเป็นสงครามระดับนานาชาติจริง ๆ แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 48 16:27:11 จากคุณ : บ้านนาหมื่น (สื่อศิลป) - [ 16 ก.ย. 48 15:45:35 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ติดตามอยู่ครับ สงครามในลาวนี่ว่าไปหาหนังสืออ่านยาก มากเ เขมรกับเวียดนามใต้ นี่หลังสงครามยังมีหนังสือ ออกมาหลายเล่ม จากคุณ : give a little love (time_fly) - [ 16 ก.ย. 48 22:16:43 ]

ความคิดเห็นที่ 75 กำลังรอเรื่องเกี่ยวกับนายพลวังเปาอยู่ครับ คือตอนเด็ก ๆ อ่านหนังสือพวกทหารรับจ้างในลาว แล้วมีเรื่องราวเกี่ยวข้องกับนายพลวังเปาบ่อย เลยอยากรู้เรื่อง ถ้าจะเพิ่มรายละเอียดเรื่องนายพลวังเปาด้วยจะได้เปล่าครับ จากคุณ : imf41 - [ 16 ก.ย. 48 22:21:20 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เข้ากับบรรยากาศพอดีเลยครับข่าวจาก manager.co.th ไปดูไหหินของจริง "ลาวพบแหล่งไหโบราณใหม่อีก 9 จุดที่ทุ่งไหหิน " http://www.manager.co.th/IndoChina/ViewNews.aspx?NewsID=9480000127214 จากคุณ : time_fly - [ 17 ก.ย. 48 17:11:58 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เห็นด้วยกับคุณimf41 หนังสือสงครามในลาวหายากมาก ผมไปคุ้ยเจอมาเล่มนึงในงานสัปดาห์หนังสือคราวไหนก็ไม่รู้ ชื่อว่า"สงครามปฎิวัติในลาว" คนเขียนชื่อ"รุ่งมณี" เขียนได้มุมมองกว้างๆดี แต่เนื้อหาดูแล้วจะโปรฝ่ายซ้ายไปหน่อย   ถ้าสนใจผมซีร็อกส่งไปให้นะครับ .................. จากคุณ : ryzon - [ 17 ก.ย. 48 23:16:12 ]

ความคิดเห็นที่ 78 สงครามในลาวนี่ถ้าไม่กล่าวถึง นายพลวังเปา ไม่ได้เลยครับ ในฐานะนายพลคนสำคัญที่ช่วยพยุงสถานการณ์ของฝ่ายขวาให้ยืนแลกหมัดกับอ้ายน้องขบวนการปเทดลาวได้ อาจารย์สื่อฯแกต้องกล่าวถึงชัวร์ (น่าจะเยอะด้วย) ผมเอาประวัติคร่าวๆมาลงให้ก่อนละกันนะครับ จะได้เบาแรงอาจารย์สื่อฯ วังเปา เกิดปี ค.ศ.1931(พ.ศ.2474) ที่หมู่บ้านหนองเห็ดทางตะวันออกของทุ่งไหหิน ใกล้ชายแดนเวียดนามเหนือ เป็นลูกชายคนกลางของชาวนาธรรดาๆ ที่ปลูกข้าวและทำไร่ฝิ่น ในตระกูล"วัง" ซึ่งเป็กตระกูลเล็กๆไม่มีความสำคัญ อาจจะเพื่อชดเชยชาติกำเนิดอันต่ำต้อยหรือเพราะเขามีพลังชีวิตที่อัดแน่นตั้งแต่เด็ก ทำให้วังเปามีความสารถเหนือกว่าเด็กรุ่นเดียวกันทุกด้าน จากความสามารถอันโดดเด่นไปเข้าตา โทบี้ ลายฟอง ซึ่งเป็นกระบอกเสียงของชาวม้งในเวียงจันทร์และเจ้าสักขาม ซึ่งเป็นราชนิกูลที่ปกครองแขวงเชียงขวาง ผู้อาวุโสทั้ง 2 ต้องการหาผู้สืบทอด ส่วนวังเปาก็ต้องการหาคนที่มีอำนาจมีอิทธิพลมาเป็นอาจารย์ เดือนมีนาคม 1945 เมื่อวังเปาอายุได้ 14 ปีก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ยุติวังเปาเป็นคนเดินสารให้กับทหารฝรั่งเศสที่ซ่อนตัวจากทหารญี่ปุ่นที่ยึดครองลาวในขณะนั้น อยู่ตามหมู่บ้านห่างไกลเพื่อช่วยเหลือฝรั่งเศส นอกจากนี้เจ้าสักขามและโทบี้ลายฟองยังได้จัดตั้งกองทหารชาวเขาขึ้นด้วย ทำให้วังเปาได้เรียนรู้การรบแบบตีหัวเข้าบ้านแบบสงครามกองโจร เมื่อสงครามจบลงวังเปาได้เข้าร่วมกองตำรวจแห่งชาติ ซึ่งต้องไปฝึกที่หลวงพระบาง วังเปาเป็นเด็กชาวเขาคนเดียวในโรงเรียนและได้รับการปฎิบัติไม่ดีจากนักเรียนคนอื่นๆ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นลาวลุ่ม วังเปาจบโรงเรียนนายตำรวจโดยได้คะแนนเป็ฯอันดับ 1 ในชั้นเรียนจำนวน 80 คน และยังชนะเลิศการวิ่ง 3,500 เมตร ซึ่งผู้เข้าแข่งขันมีทั้งเพื่อนของเขา นักศึกษา มหาดเล็กหลวง เขาได้รับรางวัลถ้วยเงินแท้จากพระหัตถ์ของมกุฎราชกุมาร ซึ่งต่อมาได้เป็นเจ้ามหาชีวิต ซึ่งเป็นเกียรติอันยิ่งใหญ่ของลูกชาวนาจากเขตภูเขา และเป็นสิ่งจูงใจให้เชื่อว่า ชาวม้งควรเป็นพันธมิตรกับพวกลาวลุ่มแต่ไม่รับเอาวัฒนธรรมของลาวลุ่มมาใช้เด็ดขาด ปี 1950 วังเปาเป็นจ่าตำรวจมีลูกน้องจำนวนหนึ่งและได้กลับไปประจำการที่บ้านเกิด ช่วงนั้นพวกเวียดมินห์ได้ขยายสงครามเข้ามาในลาว วังเปาได้รับการขอร้องจากผู้บังคับบัญชาชาวฝรั่งเศสให้ช่วยไล่ล่าร้อยเอกเวียดนามคนหนึ่ง ซึ่งกำลังก่อกวนอยู่ในแถบนั้น ก่อนรุ่งสางของวันหนึ่ง วังเปาพบร้อยเอกคนนั้นในกระท่อมของผู้ใหญ่บ้าน วังเปาและคนของของเขาก็ยิงกราดเข้าไป ไม่มีความกล้าหาญอะไรกับเหตุการณ์นี้ ไม่มีการปลุกศัตรูขึ้นมา พวกชาวเขาไม่สนใจอยู่แล้ว ร้อยเอกและลูกน้องตายเกลื่อนมีคนหนึ่งหนีไปได้วังเปาและพวกแกะรอยไปจนเจออยู่ในถ้ำแห่งหนึ่ง เมื่อผู้รอดตายปฏิเสธที่จะมอบตัว วังเปาก็โยนระเบิดเข้าถ้ำก็แค่นั้น วังเปาได้เอกสารสำคัญกลับมา ผู้บัญชาการทหารฝรั่งเศสจัดงานเลี้ยงแก่เขาพร้อมให้เขาปฏิบัตภารกิจต่อในวันรุ่งขึ้นเพราะจากเอกสารที่ยึดได้ร้อยเอกที่ตายต้องไปติดต่อกับนายทหารคนอื่นอีกและวังเปาต้องไปปรากฎตัวที่นั่น  การซุ่มโจมตี การเข้าปะทะ การยิงสู้การใช้ระเบิดถล่มศัตรูเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ลงเอยด้วยศพทหารเวียดมินห์ ..... ......... จากคุณ : ryzon - [ 17 ก.ย. 48 23:35:43 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ผู้บัญชาการชาวฝรั่งเศสเห็นว่าจ่าวังเปาควรจะได้เป็นนายทหารซะทีจึงวิทยุขอแบบทดสอบเข้าโรงเรียนนายทหารลาวมาชุดหนึ่ง ข้อสอบถูกทิ้งมาและเป็นภาษาฝรั่งเศสทั้งหมด วังเปาเรียนรู้คำหยาบคายในค่ายทหารฝรั่งเศสมาไม่กี่ร้อยคำ ขณะที่วังเปานั่งแกะข้อสอบอย่างยากเย็น ผู้บัญชาการชาวฝรั่งเศสเดินไปเดินมาข้างหลังเขาพร้อมกับบ่นทำนองว่า ความรู้เรื่องไวยกรณ์ฝรั่งเศสไม่มีความเกี่ยวข้องกับการนำทหารแกะรอยข้าศึกตามด่านช้างที่มีหญ้าคาสูงท่วมหัว พร้อมกับบอกคำตอบวังเปาทีละข้อ ไม่นานหลังจากวังเปาจบจากโรงเรียนายทหาร กองตำรวจภูธรที่วังเปาเคยสังกัดโดนยุบและโอนไปขึ้นกับหน่วยทหาร ร้อยโทวังเปาไปอยู่ใต้บังคับบัญชาพันเอกโรเจอร์ แตรงกุยเก ที่ขึ้นตรงกับผู้บัญชาการทหารสูงสุดของฝรั่งเศสในอินโดจีน และเกี่ยวข้องกับหน่วยสืบราชการลับฝรั่งเศส แตรงกุยเกต้องการฝึกและติดอาวุธให้ชาวเขาเพื่อมาช่วยรบกับคอมมิวนิสต์แต่ไม่เคยได้รับการอนุมัติจากผู้บังคับบัญชาและไม่มีงบประมาณ(ช่วงนั้นรัฐบาลฝรั่งเศสถังแตกต้องการคงงบประมาณไว้ เคยได้เท่าไหร่ก็ได้เท่านั้นไม่มีเพิ่ม) แตรงกุยเกจึงหาทางออกโดยซื้อฝิ่นดิบจากโทบี้ ลายฟองและผู้นำชาวเขาอื่นๆ จากนั้นขนขึ้นเครื่องไปที่อ่าวเซน จาร์คในเวียดนามใต้และขนฝิ่นดิบโดยรถบรรทุกให้กลุ่ทมโจรที่เปิดโรงฝิ่นในไซ่ง่อน และกลุ่มโจรจะแบ่งกำไรให้ โดยแตรงกุยเกนำเงินจำนวนนี้แบ่งกับโทบี้ลายฟองและเอาที่เหลือมาฝึกทหารแม้ว 500 คน ที่อ่าวเซนต์จ้าร์คและส่งกลับมาในลาว ซึ่งไม่ได้ประโยชน์อะไรมากนักเพราะชาวเขา 500 คนที่มีเพียงอาวุธประจำกายไม่สามารถหยุดยั้ง ทหารเวียดมินห์ 7,000 คน ที่กำลังรุกเข้าสู่หลวงพระบางเพื่อขยายแนวตั้งรับของฝรั่งเศส(ส่วนหนึ่งของแผนที่จะเข้าตีเดียนเบียนฟู) ขณะที่วังเปาประจำที่มั่นเล็กๆแห่งหนึ่ง เขาไม่มีความสุขนักเพราะทหารลาวลุ่มกับทหารชาวเขาไม่ลงรอยกัน ซ้ำยังไม่เป็นที่ต้อนรับจากชาวบ้านอีก เมื่อทหารเวียดมินห์รุกเข้าใกล้ทหารลาวลุ่มก็ทิ้งอาวุธหนีเอาตัวรอดกันอีก ผู้บัญชาการทหารฝรั่งเศสจึงออกคำสั่งยุบหน่วยและหนีไปกับทหารชาวเขา ทหารลาวลุ่มรีบร้อนหนีจึงลืมปกปิดร่องรอยจึงถูกเวียดมินห์สังหารหมด ส่วนทหารชาวเขากลบเกลื่อนร่องรอยขณะถอยจึงรอด หลายสัปดาห์ต่อมาวังเปาพานายหทารฝรั่งเศสมายังนินหญ้าสุดลูกตาที่ทุ่งไหหิน หน่วลาดตระเวณของโทบี้ลายฟองแจ้งว่ามีทหารเวียดนามอยู่ไม่ห่างนัก เมื่อทหารเวียดมินห์ที่ไล่ล่ากลุ่มของวังเปาเริ่มปรากฎตัวบนทุ่งไหหินก็โดนกองทัพอากาศของฝรั่งเศสถล่มเละ ซึ่งวังเปาเห็นเหตุการณ์นี้ทำให้เขาประทับใจและคิดว่าซักวันหนึ่งเขาต้องมีเครื่องบิน รถถัง ปืนใหญ่เป็นของตัวเอง แม้ว่าภูมิหลังและการศึกษาของเขาเพียงพอสำหรับการทำสงครามกองโจรขนาดเล็กเท่านั้น วังเปาได้แต่รอ แต่ทว่าเวลาของฝรั่งเศสได้หมดลงในปี 1954 เมื่อฝรั่งเศสแพ้ที่เดียนเบียนฟู ซึ่งในตอนนั้นวังเปาได้รับคำสั่งให้นำกองกำลังเล็กๆของเขาเข้าก่อกวนแนวหลังของเวียดมินห์ แต่ยังไปไม่ถึงเดียนเบียนฟูก็แตกซะก่อน   วังเปาได้เลื่อนยศเป็นร้อยเอกและพันตรีในกองทัพของราชอาณาจักรลาว จนกระทั่งมาเจอซีไอเอ เอาหอมปากหอมคอ ................. จากคุณ : ryzon - [ 18 ก.ย. 48 00:04:24 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ระฆังหมดยกนี้แล้วค่ะ..ถึงเวลาขึ้นกระทู้ใหม่ซะที จากคุณ : WIWANDA - [ 19 ก.ย. 48 02:00:22 ]