อ่านแล้วเข้าใจอารมณ์เหงาดาย คิดถึงคนรักได้เป็นอย่างดีค่ะ
*************************************
มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู
สถิตอยู่เอ้องค์ดู ละห้อย
พิศโพ้นพฤกษ์พบู บานเบิก ใจนา
พลางคะนึงนุชน้อย แน่งเนื้อนวลสงวน
สลัดไดใดสลัดน้อง แหนงนอน ไพรฤๅ
เพราะเพื่อมาราญรอน เศิกไสร้
สละสละสมร เสมอชื่อ ไม้นา
นึกระกำนามไม้ แม่นแม้นทรวงเรียม
สายหยุดหยุดกลิ่นฟุ้ง ยามสาย
สายบ่หยุดเสน่ห์หาย ห่างเศร้า
กี่คืนกี่วันวาย วางเทวษ ราแม่
ถวิลทุกขวบค่ำเช้า หยุดได้ฉันใด
*************************************
จากตอนที่พระมหาอุปราชยกทัพมารบกับพระนเรศวที่เมืองกาญน่ะค่ะ บทอื่นๆก็เพราะดีเหมือนกัน
จากคุณ :
kwan2402
- [
22 ต.ค. 48 21:48:22
]