ความคิดเห็นที่ 1 นั้นนะสิครับ ผมก็เหมือนกัน บอกว่าจะเมล์กลับมาอีกครั้ง ก็ไม่เมล์มา โทรไปหาก็ไม่รับสาย สงสัยยังฉลองปีใหม่อยู่มั้ง เฮ้อออออออ จากคุณ : Jamba_juice - [ 3 ม.ค. 49 19:40:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เพื่อนสนิทของเรา เป็นเพื่อนในเน็ท เราสนิทกันมาก คุยกันวันละหลายๆชั่วโมงทั้งๆที่เวลาของเราไม่ตรงกัน ถึงจะไม่เคยเจอกัน แต่เราก็สนิทกันมากจนไม่น่าเชื่อ อาจจะเป็นเพราะเรานิสัยเหมือนกัน เราทั้งสองคนเป็นคนหัวแข็ง ไม่ยอมฟังใคร ทำให้เราทะเลาะกันทุกครั้งที่คุยกัน แต่เราก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิม แต่วันนึงหลังจากที่เราทะเลาะกันตามปกติ เค้าก็หายไปเลย เรางงมากกับการหายไปของเค้า เฝ้าสงสัยว่าครั้งนี้เราทะเลาะกันแรงเกินไปรึป่าว แต่ก็ไม่ ตอนนั้นนึกอะไรไม่ออก เสียใจ เศร้า เสียสติไปพักใหญ่ๆ ไม่เป็นอันทำอะไร คล้ายๆคนอกหัก หลังจากนั้นเจ็ดเดือน อยู่ๆก็ได้รับ sms จากใครก็ไม่รู้ เราเลยส่งกลับไปถามว่าเป็นใคร ส่งผิดรึป่าว เราไม่มีเพื่อนอยู่อิตาลี และไม่มีเพื่อเป็นคนอิตาเลี่ยนด้วย เค้าตอบมาว่าส่งไม่ผิดหรอก ผมรู้จักคุณ ผมนี่แหละคนที่คุณรออยู่ เราส่งกลับไปถามว่าเป็นใครอยู่หลายที กว่าเค้าจะตอบมาว่าเค้าเป็นเพื่อนทางเน็ทคนนั้น เราดีใจจนร้องไห้เลย หลังจากนั้นเราก็กลับมาคุยกันมากกว่าเดิม เรา sms ถึงกัน เราโทรคุยกัน เราส่งโปสการ์ดและของขวัญให้กันและกัน  ตอนนี้เค้าหายไปอีกแล้ว แต่เราก็เชื่อมั่นว่าซักวันนึงเดี๋ยวเค้าก็จะโผล่มาเซอร์ไพรส์เราอีก และเราจะไม่ถามหรอกว่าเค้าหายไปไหนมา ทำไมไม่บอก อยากบอกว่าชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละ มันไม่เป็นดังหวัง บางทีอะไรๆมันก็หายไปจากชีวิตเฉยๆ แต่ก็ไม่ได้แปลว่ามันจะหายไปเลยซะเมื่อไหร่ คนที่เคยรู้จักก็เหมือนกัน บางทีเค้าอาจจะหายไป แต่ซักวันนึงเค้าอาจจะกลับมาก็ได้นะ และเชื่อเถอะว่าความรู้สึกเก่าๆมันจะไม่หายไปไหนหรอก ป.ล. เอารูปมาลงประกาศตามหาซะเลย เด็กคนนี้ ขณะนี้โตแล้ว เค้าหายไปไม่บอกไม่กล่าว ใครรู้จักฝากบอกด้วยว่ามีคนตามหา จากคุณ : สาวใช้ ณ สแตมฟอร์ด บริดจ์ - [ 3 ม.ค. 49 19:41:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โดยปกติไม่น่าจะเป็นเช่นนั้นนะครับ ลองสำรวจตัวเอง นะครับ ว่าเรามีอะไรที่ไม่ดีไหม บางทีเราอาจไม่รู้ตัว เรื่องราวเหล่านี้ มันมีเหตุมีผล มีที่มาที่ไปเสมอ การแต่งตัว บุคคลิก วิธีคิดหรืออะไร ถามเพื่อนที่สนิทๆ ก็ได้นะครับ จากคุณ : เราชื่อ มารบูรพา - [ 3 ม.ค. 49 19:48:17 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมเคยมีเพื่อนคนหนึ่งเป็น ญ สนิทกันมาก คุยกันทุกเรื่องปรึกษาปัญหาชีวิต คุยเรื่องสนุก เพียงแต่เราจะคุยผ่านโทรศัพท์ บ้านก็รู้จัก แต่เราโทรคุยกัน เพราะที่บ้านเขาค่อนข้างเข้มงวดมาก ห้ามออกจากบ้าน อยู่ๆเขาก็หายไป ติดต่อมาอีกครั้งว่าย้ายบ้านแล้ว แล้วเบอร์ติดต่อของเขาก็ติดต่อไม่ได้อีกเลย ทั้งๆที่เขามีเบอร์เรา เขาก็ไม่ติดต่อมาอีกเลย 1 ปีกว่าๆแล้ว หายเงียบไปแบบ ไม่มีใครรู้อีกเลย ทุกวันนี้รอว่า สักวันจะโชคดีได้คุยกันอีก ........................ กระทู้นี้สะเทือนใจอย่างแรง จากคุณ : MaBuRo - [ 3 ม.ค. 49 19:51:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เพิ่งไม่นานมานี้เอง เรื่องนี้ทำให้เราเสียใจมาถึงทุกวันนี้ คิดทีไรก้อยากจะร้องให้ เมื่อรู้ว่ามันกลับคืนมาไม่ได้แล้ว จากคุณ : jommassalyn - [ 3 ม.ค. 49 19:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ของเรา เรานัดเค้ามาหาวันปีใหม่คะ แต่เค้าไม่มา เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้รับเพจ เราคิดว่าถึงเค้าไม่ได้รับเพจในวันปีใหม่เค้าก้อน่าจะมาหาเรานะ เรานะแฟนเค้านะเค้าไม่คิดถึงบ้างเลยเหรอ เราน้อยใจมาก เลยกลับบ้านต่างจังหวัดคะ รอเค้าติดต่อมาเค้าก้อหายไป ตอนนั้นเราเข้าออกรพ. 3  ด. เราไม่คิดว่าอกหักมันจะเจ็บมากขนาดนี้ ตอนนี้ยังเจ็บอยู่คะตอนนี้เค้าแต่งงานแล้วคะ เราเจอเค้าบ่อยนะแต่เค้าคงไม่เห็นเราหรอก  ก้อขอให้เค้าโชคดีแล้วกัน จากคุณ : ผ่านมา 5ปีแล้ว (Jane Smith) - [ 3 ม.ค. 49 19:58:19 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นฝ่ายที่ หาย มาโดยตลอด  ก็ไม่รู้ว่าคนที่ยืนอยู่ที่เก่า จะเศร้าขนาดไหน  แต่ที่รู้ คือ เราหมดใจ และไม่ได้ รู้สึกอะไรกับการที่ต้องเดินจากมา จากคุณ : เขียวยอดตอง - [ 3 ม.ค. 49 20:12:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เราเป็นคนๆนั้น คนที่หายไป ไม่ใช่เพราะโกรธ เพราะเพื่อนมีอะไรไม่ดี แต่เราเปลี่ยนไปเอง มันเฉยชา ไม่มีอารมณ์ติดต่อกับใคร อยากอยู่ลำพังในโลกแคบๆ แค่คนข้างตัว กับหมาที่รู้ใจ โลกของเราเอง กลายเป็นสูญญากาศสำหรับคนอื่นๆ รู้แน่แก่ใจ ว่า เราทำให้เพื่อนข้องใจ ทำไมไม่รับโทรศัพท์ ทำไมไม่สนใจคนเป็นเพื่อนรัก เพื่อนสนิท และอีกด้าน เมื่อเกือบ 15 ปีที่ผ่านมา ชายหนุ่มที่วันนั้นเข้ามาทำให้ใจเราหวั่นไหว แน่ใจว่าหัวใจตรงกัน คบกัน เพียง ไม่ถึงปี เค้าก็เงียบไป ครั้งสุดท้ายจำได้ว่า เราโทร.หาเพื่อชวนไปทานข้าวที่เก่าเวลาเดิม แต่เค้าบอกว่ามีธุระ ไปไม่ได้ แล้วจะโทร.หานะ ซึ่งก็ไม่มีมา เผอิญช่วงนั้นเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของป.โท เครียดเรื่องเรียน พาลน้อยใจเรื่องเค้าอีก เลยเงียบไปทั้งคู่ 3 ปีต่อมาเราแต่งงานกับคนที่ใช่ เค้าก็แต่งงานกับคนที่ใช่ของเค้า 3 เดือนต่อมาอีก ทุกวันนี้ยังสงสัยว่าเกิดอะไร เพราะมันไม่เคลียร์ แต่ช่างมัน เรามีความสุขมากๆอยู่แล้วตอนนี้ เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 49 07:59:31 จากคุณ : toomood - [ 3 ม.ค. 49 20:23:08 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สำหรับเรา... กำลังมีลางสังหรณ์ว่าเค้ากำลังจะทำแบบนั้นกับเรา เราพูดว่า "คนรักกันไม่ทำแบบนี้" แล้วเค้าก็บอกว่า "ก็รู้แล้วไม่ใช่เหรอ" อย่างนี้ก็คงเหมือนกับว่า เค้ากำลังจะไปจากเราแล้วใช่ไหมคะ... อ่านกระทู้นี้แล้วโดนใจจัง จากคุณ : ความรักครั้งสุดท้าย... (ลูกเต่าน้อย) - [ 3 ม.ค. 49 20:32:31 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แปลกดีเนอะ ทำไมไม่บอกเหตุผลหายไปเฉยๆแล้วไม่คิดถึงจิตใจคนรอ จากคุณ : mamimamiga - [ 3 ม.ค. 49 20:39:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เฮ่อ.. เราเดินออกจากห้อง ไปกดลิฟท์จะกลับห้องเรา หลังจากที่เขาโทรคุยกับเพื่อนเป็นชั่วโมงๆ ตอนนั้นมันมีเค้างลางแล้วหละ ว่ามันไม่เหมือนเดิม เรารอลิฟท์ เขาเปิดประตูออกมาหน้าห้อง ตะโกนเรียกเรา "อ้าว จะกลับแล้วเหรอ อยู่ก่อนสิ" "อือ ไม่เป็นไรหรอก กลับหละ" ลงมาจากตึกแล้ว แหงนกลับไปมองที่ห้องเขาอีกครั้ง เห็นแต่ช่องระเบียง เหอะๆ จะออกมามองตามหลังเราเหรอ เขาไม่ทำอย่างนั้นหรอก (แต่เราก็ยังกันไปมอง) เราก็ไม่รู้หรอก ว่านั่นแหละ คือครั้งสุดท้ายที่เราได้เห็นหน้า ได้พูดกันต่อหน้า หลังจากนั้นไม่กี่สัปดาห์ เขาก็โทรมาหา  แล้วบอกว่า ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมแล้ว (มิ.ย. 46) จากคุณ : oro - [ 3 ม.ค. 49 20:52:23 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เพื่อนในเนตของเรา คุยกันมา5 ปี วันนึงบอกว่ามีเนื้องอก ต้องไปผ่าตัด ก่อนไปรพ. 2 วันยังมาบอกเราว่า จะไปรพ.แล้ว แล้วจะกลับมาเล่าให้ฟัง 3 วันต่อมา ลูกสาวเมลมาบอกว่าพ่อตายแล้ว ตายในห้องผ่าตัด เราร้องไห้ซะ จากคุณ : Febie - [ 3 ม.ค. 49 21:18:43 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เราแค่ หยุด...ห่าง...เพื่อกลับไปอยู่กะตัวเอง แต่ปรากฎว่ามันดี ที่ไม่มีเธอ ฉันเลย ไม่ติดต่อซ้าอย่างนั้นหล่ะ จากคุณ : Logetus - [ 3 ม.ค. 49 21:42:48 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านไป..ก็ทบทวนพฤติกรรมในอดีตของตัวเองไป.. สงสัยว่า..เราเคยทำให้ใครเสียใจแบบนี้ไหมหนอ ? เพราะมักจะเป็นฝ่ายหายไปจากใครๆ อยู่บ่อยๆ ไม่มีสาเหตุอะไรมากไปกว่าบางขณะเราก็ต้องการอยู่ตามลำพังบ้าง อยู่กับความคิดคำนึงที่แสนจะเป็นอิสระ หวั่นไหว ล่องลอย และช่างฝัน.. โดยไม่ต้องระมัดระวังที่จะต้องแคร์ความรู้สึกของใครก็ตามที่เราอยู่ด้วยอีกเลย.. หรือมิฉะนั้น..ก็หลบลี้ไปอยู่กับใครสักคน..สองคน ที่เราสามารถอยู่กับเขาได้อย่างที่เรามีโอกาสได้เป็นตัวของตัวเองมากที่สุด ในอารมณ์ ณ ช่วงเวลานั้นๆ นะ ออกจะเข้าใจยากอยู่สักหน่อย..สำหรับคนที่ไม่ได้มีคลื่นอารมณ์เดียวกัน แต่หากเป็นคนที่มีคลื่นตรงกัน..จะมีความสุขด้วยกันได้มากทีเดียว หรือแม้มิได้มีคลื่นอารมณ์ตรงกัน แต่หากให้อภัยในข้อบกพร่องข้อนี้ของเราได้ ยอมตามหาเราจนพบช่วงเวลาที่คลื่นอารมณ์ของเราเปิดรับ เชื่อไหมว่า.. คน type เรามีธรรมชาติที่ทำให้คนอยู่ใกล้เพลิดเพลินและสบายใจได้มากทีเดียวนะ.. จึงอยากบอก จขกท ว่า.. อย่าไปคิดอะไรมากเลย..อะไรจะเป็น..มันก็ต้องเป็น มนุษย์เราก็เป็นอย่างนี้ล่ะ จากคุณ : มาดิน - [ 3 ม.ค. 49 21:43:53 ]

ความคิดเห็นที่ 15 กระทู้นี้ บอกตามตรงโดนใจเรามากเลย อยู่ดี ๆ เค้าก้อหายไป เราเองก้อเพิ่งผ่านเหตุการณ์นี้มาหมาด ๆ เรากับเพื่อนทางเน็ตก้อคุยกันมาหลายเดือน เราคุยกันก้อมีทะเลาะกันบ้าง แบ่งปันความรู้กันบ้าง แต่ส่วนมากเราจะเถียงกันมากกว่าที่จะคุยดี เรารุ้สึกว่าคุยกับเค้าแล้วเราสบายใจ อาจจะเพราะว่านิสัยเราคล้าย ๆ กัน คือเป็นคนไม่ค่อยมยอมคนเหมือนกัน วันสุดท้ายที่เราคุยกะเค้า เราก้อไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำไมเค้าถึงได้เงียบหายไป โทไปก้อไม่รับ เมล์ไปก้อไม่ตอบ ส่ง sms ไปก้อไม่เกิดปฎิกริยาอะไรขึ้นมา เราไม่รู้ว่าเรื่องอะไร แต่จำได้วันนั้นเค้าทำงานยุ่ง แต่เค้าก้อยังคุยกะเราได้ แระเค้าบอกให้เราส่งรุปให้เค้าเราก้อส่ง หลังจากเค้าเห็นรูปเค้าก้อยังคุยกะเราดีนะ แต่เราดันไปหงุดหงิดใส่เค้าด้วยอ่ะมั้ง แระอยู่ดีๆ  แระพออีกวันเราโทไปเค้าก้อไม่รับสายเราทั้งวัน จะรับก้อตอนดึกเลย บอกกำลังกินข้าว แต่จากการพูดการจาเรารู้สึกว่าเค้าเปลี่ยนไปนะ พออีกวันเป็นวันที่ 31 ธันวา ที่เพิ่งผ่านมานี่เอง เราก้อโทหาเค้าแต่เค้าก้อไม่รับ แต่พอหลังเที่ยงคืนเราโทไปเค้ารับนะ ก้อยัง happy new year กันสักพักเราก้อถามเค้าว่าเค้าเป็นอะไร เค้าก้อบกเค้าไม่ได้เป็นอะไร เราต่างหากที่ 2 - 3 วันมานี่แปลกไป เราก้อว่าเราไม่ได้แปลก คุยกันได้สักพัก เค้าก้อบอกมีสายเข้าเราก้อวาง แต่หลังจากวันนั้นเราโทไปหาเค้า ในวันนี้แต่เค้าก้อไม่รับโทสัพเราอีกเลย เราว่ามิตรภาพที่มีให้กันมันคงหยุดแค่ตรงนี้แล้ว เราก้อขอให้เค้าโชคดี มีความสุข ขออนุญาติ จขกท ด้วยบ่นยาวเลย เขิลชะมัด อิอิ จากคุณ : ก็อดจิน้อย (puma15_15) - [ 3 ม.ค. 49 21:47:54 ]

ความคิดเห็นที่ 16 พบ...เพื่อจาก จากกัน...อาจไม่ใช่เพื่อพบกันใหม่ :) จากคุณ : TonMai2K - [ 3 ม.ค. 49 21:51:00 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อืมม กระทู้นี้สะเทือนใจจริงๆด้วย   >_< จากคุณ : +*~ S O u LM a T e~*+ - [ 3 ม.ค. 49 21:58:38 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อืมม สำหรับเรามักเป็นฝ่ายแยกตัวออกไปเมื่อคิดเกินเพื่อนหรือกลัวเจ็บ แต่ถ้าหายแว้บไปเลยนี่น่าจะเหตุผลอื่นอะ จากคุณ : ^-^ - [ 3 ม.ค. 49 23:01:23 A:61.91.77.25 X: TicketID:113128 ]

ความคิดเห็นที่ 19 กระทู้นี้ตั้งได้โดนใจเราจัง  ทำให้รู้สึกผิดกับเรื่องที่ผ่านๆมาในอดีต ไม่รู้เป็นอะไร เวลามีคนขยับเข้ามาใกล้ อยากจะรู้จักให้มากขึ้น เข้ามาเป็นห่วงเป็นใยเรามากๆ แรกๆ..ก็รู้สึกดี  แต่นานไปสักพัก..กลับทำให้เรารู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก จนกลายเป็นเราที่ตัดสินใจเดินออกมา แบบไม่มีคำร่ำลา แต่ในใจยังรู้สึกขอบคุณพี่ๆเค้าที่รู้สึกดีๆให้กันจนถึงทุกวันนี้นะ .. เรามันไม่ดีเอง จากคุณ : กล้ามแก้ม ยิ้มแย้มจนแก้มปริ^^, - [ 4 ม.ค. 49 00:51:31 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ของเรา  "เกือบคบกัน" หลังจากคุยมานาน จะคบกัน......... สักพัก เขาก็หายไป......... เราก็เฉยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาอีกที ก็ส่งการ์ด ปีใหม่มาให้เรา....... แล้วก็จากไปเลยยยยยยยยยยยยย แล้วเราก็เสียใจเมื่อสาย เมื่อไม่รู้คุณค่าของเขา จากคุณ : โบว์ซ่า - [ 4 ม.ค. 49 01:20:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ทำใจให้สบายฮะ จากคุณ : สถานีต่อไป ทองหล่อ - [ 4 ม.ค. 49 02:02:37 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ...จำได้ว่าครั้งล่าสุด... เค้าโทรมาร้องไห้...เค้าบอกว่าเค้าเหนื่อย... ...เค้าเจ็บ...เค้าปวด...แต่เค้าจะอดทน ...เค้าอยากให้เราอ่านหนังสือให้เค้าฟังอีกครั้ง... ...ก่อนวางสาย เค้าบอกว่าเค้าเป็นห่วงเรา... เค้าซาบซึ้งในสิ่งที่เราทำให้เค้าเสมอ... ...เค้าไม่คิดว่าในชีวิตนี้จะมีใครดีกับเค้าได้เท่าเรา... ...และเค้าขอบคุณ... ราวสองอาทิตย์จากนั้น...เค้าหายเงียบไป... พยายามโทรหา...แต่ก็ติดต่อเค้าไม่ได้... ก่อนวันเกิดเราสองวัน...จำได้ว่าวันนั้นฝนตกพรำๆ ประมาณเก้าโมงเช้า...มีโทรศัพท์เข้ามาแจ้งว่า... ...เค้าจากโลกนี้ไปแล้ว...จากไปเงียบๆ... ...ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนเค้า ณ เวลานั้น... ...มันคือความเจ็บปวด เมื่อรู้ว่าเค้าต้องเดียวดาย... ...เจ็บปวด...เมื่อรู้ตัวว่าไม่มีโอกาสร่ำลา...เป็นครั้งสุดท้าย พยายามถามว่าเค้าไปสบายไหม? ทรมานไหม? ถาม...ทั้งที่รู้ว่าไม่มีใครตอบได้ ...เช้านั้น...ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ ...ณ มุมหนึ่งของโลกอันโหดร้าย... มีผู้หญิงคนนึง ร้องไห้แข่งกับสายฝนพรำ ...ร้องไห้ให้กับความผูกพันและมิตรภาพอันยาวนาน... ...ร้องไห้ให้กับเวลาที่ไม่มีวันหวนกลับคืนมา... ...และร้องไห้ให้กับชายคนนึง... ...ที่ต่อไปนี้จะไม่มีเค้าบนโลกใบนี้...อีกแล้ว... จากคุณ : อุนากัณ - [ 4 ม.ค. 49 02:05:36 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สำหรับเราถ้าหายไปเฉยๆ เนี่ย แรกๆ มันจะทรมาณค่ะ มันจะห่วง จะกังวล แต่พอเวลาผ่านไปเราจะชินกับสภาพนั้นแล้ว เราก็จะอยู่ของเราต่อไปได้ แต่ถ้าจากไปแบบทิ้งรอยแค้นเอาไว้เนี่ย  โห้...มันฝั่งใจจำไม่ลืมเลยคุณ จากคุณ : soulfighter - [ 4 ม.ค. 49 02:13:40 ]

ความคิดเห็นที่ 24 กระทู้นี้เจ็บจี๊ดเลยค่ะ T____T จากคุณ : ทะเลอาบแสงจันทร์ - [ 4 ม.ค. 49 02:43:23 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ปี 2534  .... เพื่อนวัยเด็ก....คอทอลิกสคูล ตอนประถม 6 มีเพื่อนเด็ก ที่สัญญาว่า จะเป็นเพื่อนตาย กัน เขียนจม.ถึงกัน(ทำไมวะ ไปรร.ก็เจอแล้ว ) สุดท้ายเธอ บอกขี้เกียจ เขียนจม..และวันที่เราต้องย้าย บ้าน โดนทางด่วน ตอนนั้นจำไม่ได้ว่า ต้องไปอยู่ที่ไหน" ประเทศไทย " ไม่คุ้นเลย และเพื่อนคนนี้มาตามหากับลูกจ้างคนงาน ขับรถกะบะ บ้านเราหายไป กลายเป็นตอม่อทางด่วน เธอร้องไห้ คิดว่าเราตายไป ...............................7 ปีผ่านไป ..................... วันที่เธอรับปริญญา ที่มหาลัย เราไปถ่ายรูป กับเพื่อนผู้หญิงที่เขียนจม.ติดต่อกันมาตั้งแต่ แยกประถม6ไป เราเจอเพื่อนที่มาตามหาเราที่บ้านเก่า ....เธอดูสวยขึ้น มาก มองกันแบบไม่เชื่อสายตา ว่า ยังมีชีวิตอยู่ เลยแลกที่อยู่เบอร์ติดต่อไว้ ผ่านมา 8ปี วันนี้ ไม่ได้กลับไป แถวรร.คาทอลิกอีกเลย ปี 2548...... คนคบหากัน ชายต่างชาติ............ ในปี ที่แล้ว ชีวิต ฉันแทบจะอยุ่แวดล้อมด้วย ฝรั่งต่างชาติ ประมาณกลางปี หลังหัวฟัดหัวเหวี่ยงกับเซลล์สื่อสาร จาก Dusseldorf ....เขาคนนี้ก็ก้าวเข้ามาในชีวิต เขามีอาชีพในfield เดียวกับฉัน ทำพื่นที่สีเขียว คบหาทางไกล ข้ามขอบฟ้า จนบิลโทรศัพท์ เหยียบหมื่น ตกลงว่า จะมาหมั้นหมายราวเดือนตุลาคม 2005 แต่ก่อนนั้น เขาต้องเดินทางไป โปรตุเกส เพื่อฝึกอบรม ...เวลาผ่านไป เลยกำหนดที่นัดกัน ทำไมไม่มา ? ฉันไปบอกครอบครัว พ่อแม่ทุกคน สรุปว่า เขาคงไปกับ ญ อื่นแล้ว ขาดการติดต่อ กระทั่ง ปลายเดือน Nov เอกสารตีกลับ ฉันมองรอยประทับ บนหน้าซองแบบ ไร้ความรู้สึก ....... แม่ถามว่าทำไม เขาไม่รับ ทำให้ฉันเพิ่งรู้ว่า ...เขารถคว่ำที่โปรตุเกส..... (ตอนนั้น ฉัน ทำงานกับสนามกอล์ฟ แห่งหนึ่ง) ฉันคิดว่า เขาตายแล้ว ตั้งแต่วันที่เห็น Stamped แดงเถือก...ถ้ามีใครใช้ Email คนตาย ส่ง E card มา ฉันจะไม่รับรู้กับความตลกนั้นๆ นั่นคือ ครั้งสุดท้าย.... ที่น้ำตา ไม่มี ออกมากว่าปีแล้ว ตอนนี้ ใครบอกว่าจะเดินทางมา หาฉัน ฉันไม่อยากคาดหวัง เพราะกลัว จะเป็นการมา......................... "แบบ ไม่ถึง "  ไป แบบ ไม่ ทันได้ลา " ...................... ผู้ใหญ่บอกว่า  ให้คิดเสียว่า " เขาไม่ใช่เนื้อคู่เรา " และ " คนที่จะดูแลเราได้ดีกว่า   กำลังจะมาเดินเข้ามาในชีวิตเรา วันข้างหน้า " ฉันได้แต่มองขึ้นไปในท้องฟ้า และ หวังว่าเครื่องคืนนี้จะแตะ รันเวย์เมืองไทย อย่างสวัสดิภาพปลอดภัย.... แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 49 03:59:08 จากคุณ : kuddle - [ 4 ม.ค. 49 03:50:13 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านคห.ที่ 7  แล้วสะเทือนใจจัง เค้าคนนั้นก็คงคิดแบบนี้เหมือนกัน   เค้าคงไม่รู้เลยว่าคนที่ยืนอยู่ที่เก่า  เศร้าแค่ไหน จากคุณ : moonlit_memory - [ 4 ม.ค. 49 07:39:18 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เข้ามาเจ็บด้วยคน ..ของเรา เค้าทำตัวหายไปเฉยๆ แค่นั้นเอง ติดต่อไปคงได้เพราะเค้าก็ไม่ได้เปลี่ยนเบอร์อะไร   แต่จะทำไปทำไม ถ้าคนๆนั้นไม่ต้องการติดต่อเรา...... จากคุณ : ฌาฎา - [ 4 ม.ค. 49 08:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เราไม่ค่อยศรัทธาในความรัก  ไม่ศรัทธาในความผูกพัน ไม่ว่าจะเป็นแบบเพื่อน หรือแบบคนรัก เวลารักใครก็รักมาก  แต่เมื่อถึงเวลาหนึ่งก็จะหยุด บางครั้งก็เงียบหายไปเฉยๆ  นานๆก็จะติดต่อที พอให้รู้ว่ายังอยู่นะ  แต่ก็จะถอยความสัมพันธ์ เราไม่อยากเจ็บกับการถูกทิ้ง ไม่อยากเป็นฝ่ายรอคอย จึงเป็นฝ่ายจากมาก่อน คบใครไม่ค่อยยั่งยืนเท่าไหร่   เพื่อนมีเยอะแยะมากมาย เป็นร้อยๆ แต่ที่สนิทจนรู้ใจเข้าถึง มีเพียงหนึ่ง   ไม่ค่อยได้ติดต่อกันด้วย แต่ก็ยังคิดถึงกัน คุยกันเมื่อไหร่จูนกันได้ตลอด จริงๆก็พอรู้สาเหตุอยู่หรอก ที่เป็นแบบนี้เพราะอะไร แต่มันก็ส่วนตัวเกินไป ที่จะบอกในที่นี้   แค่อยากบอก...ถึงจะไม่ติดต่อ  แต่ก็ยังมีช่วงเวลาที่เค้าคิดถึงคุณนะ    ถ้าเค้าจะติดต่อ เค้าก็จะติดต่อคุณเอง ถ้าตามจิก ตามจี้ ในช่วงแรกๆของการหายไป ใครตามเราแบบนั้น เราถอยกรูดเลย เหมือนเป็นโรคจิตนิดๆ หุหุ ถ้าปล่อยเราผลุบๆโผล่ๆเอง   เราก็จะวนเวียนนะ  ไม่ไปไหน   ไม่ได้เรียกร้องให้ใครเข้าใจ เพราะมันยากที่จะอธิบายให้ใครเข้าใจ ไม่ต้องพยายามคิดหาเหตุผลถ้าคิดแล้ว ว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ เพื่อนไม่ผิดหรอก  เราผิดเอง ขอสารภาพบาปตรงนี้เลย  เราขอโทษ ก็รู้สึกเสียใจที่ทำแบบนี้ เราก็พยายามอยู่  พยายามที่จะติดต่อ พยายามที่จะกลับไป แต่มันต้องใช้เวลา... จากคุณ : amitambien - [ 4 ม.ค. 49 08:50:12 ]

ความคิดเห็นที่ 29 หายไปเฉยๆ... นั่นสิ ทำไม? (-_-") ข้าพเจ้าเป็นคนที่ไม่เคยทำ ก็จะไม่เคยเข้าใจคนที่ทำแบบนั้น ไม่เข้าใจ... ไม่เข้าใจ... ไม่เข้าใจจริงๆ (-_-") ... จากคุณ : Spirited A's way - [ 4 ม.ค. 49 10:26:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30 แฟนมันขี้หึงคับ จะติดต่อก็กลัวทำให้คนรักกันต้องทะเลาะกัน - - จากคุณ : เมทัล - [ 4 ม.ค. 49 11:17:58 ]

ความคิดเห็นที่ 31 กระทู้นี้โดนใจมากค่ะ เคยเจอนะ เค้าหายไปเฉยๆ ไม่มีคำบอกลา แต่เค้ายังอยู่ ... อยู่ในใจเราเสมอ จากคุณ : black_apple - [ 4 ม.ค. 49 13:01:51 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เราเองก็ไม่เคยทำแบบนั้นกับใคร ไม่เคยหายไปเลยสักที นอกจากเงียบไป เปลี่ยนไปบ้าง แต่ก็ไม่ทำร้ายจิตใจใคร ด้วยจากจากไปดื้อๆ เพราะเราจะเกรงใจคนๆนั้น ที่เค้ารู้สึกดีด้วย แต่บางทีการทำแบบนี้ก็ไม่ได้เป็นผลดีเสมอไป มันทำให้เราลำบากใจเอง แต่จะตัดใจ หายเงียบไปเลย เราก็ทำไม่ได้อีกนั่นแหละ เรามีคนตามทำดีกับเรา เอาอกเอาใจสารพัด เราจึงไม่สามารถตัดเค้าไปได้ ในขณะเดียวกัน เราก็ไปรู้สึกดีๆกับคนอื่น ที่เค้าคงไม่ได้ใยดีอะไรกับเรามากมาย แล้วเค้าก็หายไป เหตุการณ์คล้ายๆกับหลายๆคนข้างบน 3วันแรก นึกถึงก็น้ำตาจะไหลทุกครั้ง จากวันนั้นถึงวันนี้ ถ้ากลับไปคิดก็จะเสียใจ แต่น้ำตาไม่ไหลแล้ว นอกจากน้ำตาคลอเบ้า แล้วก็แห้งกลับเข้าไปในตา แต่ตั้งแต่นั้นมา ก็ทำให้เรากลายเป็นคนซึมเศร้า ไม่ร่าเริง ไม่พูดเยอะเหมือนแต่ก่อน ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทำไมเป็นได้ถึงขนาดนี้ ทั้งๆที่ใจเราบอกว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว แต่ลึกๆก็ยังหวัง ว่าเค้าจะติดต่อกลับมาอีก ทั้งที่รู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้ เค้าไปแล้ว ..จริงๆ จากคุณ : สะกิดใจ (ไม่อยากฝืน) - [ 4 ม.ค. 49 14:26:24 ]

ความคิดเห็นที่ 33 กระทู้นี้ สะเทือนใจจริง ๆ ด้วยนะ พูดอะไรไม่ออกเลย .. จากคุณ : when i'm feeling .. blue - [ 4 ม.ค. 49 16:40:26 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เจอมาบ้างเหมือนกัน แบบว่าคุยๆ เจอกันบ้าง แล้วอยู่ๆก็เปลี่ยน ก็ห่าง เราก็รู้นะว่าอะไรเป็นอะไร ไม่คุยก็ไม่คุย ไม่เจอก็ไม่เจอ ไม่คบก็ไม่คบ จบกันไปแบบเงียบๆ เอาเป็นว่าอวยพรให้โชคดีในฐานะของคนที่เคยคุยกัน ก็แล้วกันนะ ปล. อย่าลืมคนรักใกล้ๆตัวคุณ อย่างพ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อนรักนะ โอ้! ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนโดนแบบนี้ หรือเป็นคนทำแบบนี้เยอะ จนเป็นกระทู้ยอดนิยม แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 49 20:58:32 จากคุณ : วี๊ดวิ้ว (Nuben00) - [ 4 ม.ค. 49 19:57:57 ]

ความคิดเห็นที่ 35 สู้ต่อไปนะคะ จขทก. บางครั้งชะตามันก้เล่นตลกกับเราเหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 49 19:38:51 จากคุณ : อยากขอโทษเธอคนนั้น (นู๋แพม~~~[P]a[M]) - [ 5 ม.ค. 49 19:36:50 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มีโลกส่วนตัวนะ หายไปจากคนอื่นเหมือนกัน เพื่อนคงไม่ค่อยติดต่อเราเพราะแบบนี้ แต่เราก็ยัง ok เหงาบ้าง บางที จากคุณ : mentol - [ 5 ม.ค. 49 19:42:36 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เพื่อน ม.ปลาย  เรา สนิทกัน คุยกันตลอด นั่งติดกัน แต่ ตอนเพื่อนเขียน friendship ให้ มีวงเล็บ หลังเบอร์โทร ว่า  ถ้าไม่มีธุระอะไร อย่าโทรมานะ  เราอึ้งเลย  แล้วไม่เคยติดต่อกับเพื่อนคนนี้อีกเลย  ก็เราไม่มีธุระอะไร เรามีแต่ความผูกพัน ความคิดถึงแค่นั้น    แล้ว เราก็ไม่เจอเพื่อนอีกเลย  จนงานวันศพแม่เพื่อน อีกหลายปีต่อมา ซึ่งเรารู้ข่าวจากเพื่อนคนอื่น   ก็แค่ทักกัน ประโยคเดียวแบบคนเคยรู้จักเท่านั้น   เวลากลับไปดูรูปเก่าๆ  เราก็ยังคิดถึงอยู่นะ จากคุณ : มิคกี้เม้ง - [ 5 ม.ค. 49 21:38:14 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เศร้าจังคับ เขียนดีสุดๆ จากคุณ : ++peter++ - [ 5 ม.ค. 49 22:28:26 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เป็นฝ่ายหายไปตลอด เป็นประเภทที่อยู่ดีๆ อาจจะพูดขึ้นว่า ไปแล้วนะ อีกสัก 1-2 ปี อาจจะติดต่อมาใหม่ ไม่รู้ว่าไอ้การชอบจมอยู่กับตัวเอง กับ ขี้เบื่อเนี่ย ้อันไหนมันเป็น DNA ของเรากันแน่ รู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจเราได้ดีเท่าตัวเราเอง เพื่อนมีไว้เฮฮาคลายเหงาในบางครั้ง ก็นะ เราเหมือนลมมั้ง หรือ อาจจะเป็น "ลม" มาตั้งนานแล้วก็ได้ จากคุณ : joey_crazy - [ 5 ม.ค. 49 22:35:10 A:58.64.104.4 X: TicketID:106009 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เค้ามาขอเป็นแฟน ตอนแรกเรายังไม่โอเค เราชอบคนยากมาก เคยชินกับการอยู่คนเดียว ไม่ชอบผูกพันธ์กับใคร กลัวเจ็บ ไม่กล้าเปิดใจ เขายังยืนยันจีบเราต่อไป เราคุยกันหลายเดือน.. ไปเที่ยวด้วยกัน จนเรารู้สึกผูกพันธ์กับเขา และเริ่มเปิดใจ... เขาไปทำงานต่างจังหวัดหลายวัน เราคิดถึงเขามาก คิดว่าพอเขากลับมาเราจะบอกความรู้สึกเรากับเขา แต่.. พอเขากลับมาทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ไม่มีคำหวานอีกต่อไป ไม่ค่อยโทรกลับ จนกระทั่ง... หายไปในที่สุด ---- You hurt me the most จากคุณ : บานาน่าจัง - [ 5 ม.ค. 49 22:51:06 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านแล้วนึกถึงตัวเองแฮะ เคยมีคนมาชอบ(ตอนนั้นเค้าคงดวงตก)  เค้าก็ดีกับเรา   ประมาณว่าเจอกันในงานแต่งงานของเพื่อนสนิทของเราเอง    เค้าก็สวยเลยแหละ   วันนั้นจำได้ว่ามีคนไปจีบเค้าเพียบเลย แล้วน้องสาวเค้าก็มาถามๆเรา  แบบว่าสนไหม   เค้ามองๆเราอยู่      ตอนนั้นเราอกหักและเป็นโสด   ก็โอเคขอเบอร์เลย    คุยกันประมาณ2-3เดือน ไม่ได้คิดอะไรไกลไปกว่าคุยเรื่อยเปื่อย   คุยๆไป   เค้าก็มีทีท่าชอบเราอ่ะนะ  (หลงตัวเองอีกแล้วว) แต่จู่ๆ................แฟนเก่าเราติดต่อมา   บอกว่าจะมาหา ....พระเจ้าจอร์จ เธอทอดกล้วย!!!..   ผมอยู่ในช่วงคิดถึงเธอมากๆอยู่เหมือนกัน  (จริงๆตอนที่พิมพ์เรื่องนี้ก็ยังคิดถึงอยู่)   ใจนึงไม่กล้าไปเจอ  อีกใจนึงก็อยากเจอใจจะขาด     สุดท้าย..........  ก็ออกไปรับเธอที่สนามบิน  ตอนนั้นอยู่เชียงใหม่   แฟนเก่าเรามาอยู่กับเรา3วัน.............  ดีอยู่อย่างเดียวคือทำให้เราแน่ใจได้ว่าเรามีใครไม่ได้จริงๆ     สุดท้าย เราตัดสินใจโทรไปบอกเธอคนนั้นว่า   อยากอยู่คนเดียว  ยังไม่อยากมีใคร.....(ใจตุ๊ดสุดๆ  ไม่กล้าบอกว่ายังรักคนเดิมอยู่) ถึงตอนนี้ไอ้เจ้าบ่าวเพื่อนสนิทเรา   มันก็มาถามๆว่าเราเป็นยังไง   สบายดีไหม  มีแฟนหรือยัง   ประมาณว่าเป็นสายสืบให้น้องเค้า คำตอบตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาก็คือ....ยังโสดอยู่   ปล่อยน้องเค้าไปเจอคนดีๆเหอะ...... ไม่รู้อีกนานแค่ไหน  ถึงจะมีคนใหม่ได้สักที....เหงานะ....แต่ไม่อยากจะไปทำร้ายใครอีก..... ทำไมตรูดูพระเอกจริงๆวะ จากคุณ : แม่ฮะ เทไฮน์ให้หน่อย - [ 5 ม.ค. 49 22:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 42 โอ่ย กำลังจะนอน มาเจอกระทู้โดนใจเต็มๆ >__< มี กำลังรู้สึกอยู่ กำลังคิดว่าเราทำอะไรผิดไปรึเปล่า จำได้ว่า วันก่อนเกิดเหตุ เราก็ยังคุยกันดีๆอยู่ หรืออาจจะเป็นเพราะว่าเราโทรจิก(หว่า) ก็ไม่เชิงโทรจิก เพราะไม่ได้เป็นอะไรกัน เป็นแค่พี่ชาย-น้องสาวเท่านั้นเอง ไอ้เราก็แค่อยากคุย แต่ทำไมวะ เกิดอะไรขึ้น พอดีพี่เค้าเพิ่งกลับจากทำงานต่างจังหวัด แล้วเค้าบอกว่าอยู่บนรถตู้ หลับตลอด ก็พอเข้าใจนะ แต่ไอ้ที่บอกว่าโทร(จิก)น่ะ เพราะเราเบื่อ มันมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นกับเรา เลยนึกถึง คิดถึง อยากโทรหา อยากคุยด้วย พอวันรุ่งขึ้นเจอกัน ก็เริ่มรู้สึกห่างๆ เราก็เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้นเนี่ยะ เราทำอะไรผิด จำได้ว่าวันนั้น ตั้งใจแต่งหน้า แต่งตัว ทำผม เพื่อพี่เค้าเลยนะ... เพื่อนๆเห็นยังชมเลย บอกเอ๊ะ วันนี้น่ารักผิดปกติ -__-" สุดท้าย ปล่อยเราไว้คนเดียว สัญญาว่าจะพาไปหาอะไรหม่ำด้วยกัน ก็แปะโป้งไว้คราวหน้า สัญญาว่าจะทำนู่นทำนี่ ก็แปะโป้งไว้วันหลัง พี่...ขา เค้าไม่ได้กลับเมืองไทยทุกวันนะ ขอร้องเถอะ ถ้ารำคาญอะไร ไม่ชอบอะไร ก็บอก ปล่อยไว้อย่างนี้ มันหงุดหงิดจ๊อดเป็นบ้าเลย กิ๊ดดดดดดดดดด จากคุณ : ขอโทษ จขกท พอดีมือมันขึ้น (` FLuFFybY~ KeLLy ^) - [ 5 ม.ค. 49 23:05:57 ]

ความคิดเห็นที่ 43 "การหายสาบสูญไปเฉยๆของคนที่คุณเคยสนิท เคยคบ.. ครั้งสุดท้ายมันเป็นยังไง ก่อนการจากกัน" ......ครั้งสุดท้ายที่ได้พูดกันเขาบอกว่า ต่อไปนี้ไม่ต้องมาให้เห็นหน้ากันอีกไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ไม่มีวันทำลายความรักของเขากับเธอได้ ถึงเขาเลิกกับผู้หญิงคนนี้เขาก็ไม่มีวันกลับมาหาเรา.... เราเกือบโดดตึกตาย น้ำตาเต็มหน้าไปหมด โชคดีจริงๆที่ตอนนั้นไม่ได้ทำอะไรโง่ๆลงไป ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้เขากับเราก็เหมือนตายจากกันไปเลยไม่ได้คุยกันอีก ไม่ได้เห็นหน้ากันอีก จบความทรงจำ 12 ปีที่มีร่วมกันมาอย่างไม่เหลือเยื่อใย และกำลังจะมีกระดาษหนึ่งแผ่นไว้ให้เราดูต่างหน้า (ทะเบียนหย่า) จากคุณ : kittykitten - [ 5 ม.ค. 49 23:14:07 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ทำไมสาวๆ และพวกแฟนเก่าของแฟนเราไม่หายไปมั่งเน้ออออ จากคุณ : ผู้หญิงที่ไร้ค่าที่สุดของเธอ - [ 5 ม.ค. 49 23:14:09 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ของเรา......อาจไม่ใช่ความรู้สึกแบบเจ้าของกระทู้ แต่เป็นเพื่อนอีกคน ที่เป็นเพื่อนที่ดีคนนึง ที่เราเคยรู้จัก เป็นเพื่อนจากการเล่นกีฬาตั้งแต่ ม.2 แล้วเราก็คุยกันบ้างตามการเล่นกีฬาทั่วไป สมัยนั้น มีเพจก็เก๋แล้ว แต่คนนี้เค้าไม่เพจอ่ะ เราให้ไป สงสัยมันก็คงไม่จด มันมีสิ่งที่ติดต่อเราได้อย่างเดียวคือ เบอร์โทรบ้าน แล้วพอเราถามเบอร์มัน มันก็ไม่บอก หรือเราบอกว่าถ้าอยากคุยก็โทรมามือถือเราดิ (คุยกันปีละครั้ง โดยมันโทรมา) เราเป็นคนไม่ค่อยอยู่บ้าน บางทีมันโชคดี(หรือโชคร้ายหว่า?) ก็โทรมาเจ๊อะเราพอดี แต่ตอนนี้ เราไม่ได้รับโทรศัพท์จากมันมา 4-5 ปีแล้วล่ะ ไม่รู้มันไม่โทรมาเอง หรือโทรมาแล้วไม่เจอเราหว่า แต่แหม......เพื่อนสนิทสมัยประถมโทรมาจากอังกิดยังหาชั้นเจอเลยนะแก จำได้ลางๆว่า มันเรียนวิทยาศาสตร์กีฬา มหิดลนะ เป็นนักบาสด้วย ใครรู้จักอาร์ม ตัวดำๆ สูงๆหน่อยล่ะก็ บอกมันด้วย เพื่อนให้อภัยแล้ว ฮ่าๆๆ ติดต่อกันทางการสื่อสารอื่นๆได้นะเฟ้ย ชั้นยังคงเป็นเพื่อนถ่อยๆของแกเสมอ ส่วนเพื่อนคนอื่นๆ เราเองล่ะมั้งที่เป็นคนผิด เอ....หรือไม่มีใครผิดเลยหว่า? เพราะเราว่าบางจังหวะชีวิต เราก็ต้องมีเส้นทางชีวิตที่เปลี่ยนไป การใช้ชีวิตก็เปลี่ยน แต่เราเชื่อว่าความรู้สึกไม่น่าจะเปลี่ยนไป เพื่อนสนิทดีๆในชีวิตเรา เราเองแหละที่ตกหล่น ไม่ดูแลรักษาเท่าไหร่ แต่เราเชื่ออย่างนึงนะ เพื่อนสนิทไม่จำเป็นต้องตัวติดกัน มีแค่ความรัก และความรู้สึกดีๆให้กัน อย่าเปลี่ยนไปก็พอ ว่าแล้วก็คิดถึงเพื่อนเก่าๆจัง จากคุณ : pompoko - [ 5 ม.ค. 49 23:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เป็นกระทู้ที่โดนนนนนนนนนนนนมาก เรื่องของเราเกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเราทำงานที่เดียวกันแล้วก็มีเหตุให้ได้รู้จักกัน เขาเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยมีเพื่อนในบริษัท ผิดกับเราที่เฮฮาและรู้จักคนเกือบทั้งบริษัท เราคุยกันรู้เรื่องเพราะชอบอ่านหนังสือและดูหนังเหมือนกัน แต่ก็มักจะทะเลาะกันบ่อยด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องเป็นบางครั้ง แล้ววันหนึ่ง เขาก็ลาออกจากงาน เรายังทำงานที่เดิมอีกพักหนึ่งก่อนจะลาออก ตอนเขาออกจากงานใหม่ ๆ เรายังมีเจอกันบ้าง แต่แล้ว .... เขาก็หายไปอยู่กับโลกส่วนตัวของเขา เราได้แต่ติดต่อเขาผ่านอีเมล์ที่เขาตอบบ้างไม่ตอบบ้างตามสไตล์ 3 ปีผ่านไปที่เราไม่เคยเจอกันอีกเลย พร้อมกับอีเมล์ที่ค่อย ๆ ห่างหายไป จนกระทั่งวันดีคืนดี (หรือเปล่า) เราออนไลน์เอ็มเอสเอ็น และเขาก็ออนพอดี ซึ่งมันน่าประหลาดใจมากเพราะเราไม่เคยเห็นเขาออนมานานมาก เราก็เลยได้เจอกันอีกครั้ง ก่อนหน้านี้เราเคยคิดนะว่าคนไม่ได้เจอกันนานขนาดนี้ จะทักกันว่ายังไงดี แต่เรื่องมันไม่ได้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งประมาณว่าแล้วทั้งสองก็ครองรักกันอย่างมีความสุข เพราะหลังจากวันนั้น เขาก็หายไปอยู่กับโลกส่วนตัวของเขาอีก (เฮ้อ) ก่อนปีใหม่ที่ผ่านมา เราเลยลองส่งเอสเอ็มเอสไปถามเบอร์เมล์ของเขา เออ .... ดีเนอะ แทนที่จะคุย ๆ กันให้รู้เรื่องก็ไม่เอา เขาก็ตอบมานะ เราก็เมล์ไป แต่พี่แกไปไหนไม่รุยังไม่ตอบเมล์เราเลย ฮือ ๆๆๆๆ อย่างนี้แหละเนอะ ทุกคนก็ล้วนแล้วแต่มีโลกของตัวเอง บางทีถ้าเลยจุด ๆ หนึ่งมาแล้ว มันก็คงจะกลับไปจุดเดิมไม่ได้อีก เวลาของเรากับเขามันคงจะจบลงจริง ๆ ตั้งแต่วันที่เขาลาออกจากงานแล้วล่ะ ในเมื่อคนสองคนไม่ยอมเปิดใจกัน ผ่านไปนานขนาดนี้มันก็คง..... ต้องทำใจแล้วล่ะเนอะ จากคุณ : frau (frau) - [ 6 ม.ค. 49 00:20:47 ]

ความคิดเห็นที่ 47 มีเพื่อนที่รู้จักกันผ่านทางงานของโรงแรม บริษัทเค้า เป็นสปอนเซอร์ให้กับกิจกรรมต่างๆ ที่โรงแรมเราจัด รู้จักกันมากว่าครึ่งปี โทรคุยกันทุกวัน เล่นตบหัวกันตลอด วันเกิดเราที่ผ่านมา เค้าโทรมาบอกว่า ตอนนี้เพิ่งขับรถผ่านตึกโรงแรมเรา แวะมาทำธุระใกล้ๆ อีกเด๋วจะรับไปกินข้าวเย็นนะ จะเลี้ยงวันเกิด สิบนาทีผ่านไป โทรกลับมาหาเราอีกรอบ บอกว่าไปไม่ได้แล้ว ธุระนานกว่าที่คิดไว้ เด๋วคืนนี้โทรหา ยังไงมีความสุขมากมาย เราหัวเราะ บอกไม่เป็นไร แล้วก้อวางสายไป ตั้งแต่วันนั้น เค้าก้อหายไป หายไปเฉยๆ เลย เรายังคงเจอเค้า ตอนงานปีใหม่ที่โรงแรมจัด ซึ่งเค้าก้อต้องมาร่วมงานเหมือนปกติ แต่น่าเศร้าใจ ที่เค้าเดินผ่านเราไปเฉยๆ เหมือนคนไม่เคยรู้จักกัน เราเองก้อปากหนัก ไม่กล้าถาม แต่ที่แน่ๆ งง... จากคุณ : นางมารนอกสังกัด - [ 6 ม.ค. 49 01:29:16 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คงเป็นเพราะตัวเราเองคะ สมัยเรียนเคยมีเพื่อนสนิทคนนึง...สนิทมาก  เพราะนิสัยหลาย ๆ อย่างเหมือนกัน...แม้แต่แนวเพลงที่ฟังคะ... เจ้าเพื่อนตัวแสบที่เที่ยวโครตเก่ง  กินเหล้าเก่ง  เปลี่ยนแฟนไม่ซ้ำหน้า  เราขอฟังซาวเบาว์แล้วมันบอกว่า...เพลงที่มันฟัง  เราไม่ฟังหรอก... เราไม่ยอมจะฟังให้ได้  มันเลยยอม  เฮ้ย...เพลงไรวะ...สุนทราภรณ์  แม่เจ้า...  เจ้าแสบเนี่ยนะฟังเพลงโปรดฉัน  เฮ้ย  มีเพลงใต้รุ่มมลุลีด้วย  กรี๊ด ๆ ๆ และอีกสารพัดที่นิสัยคล้ายกัน  ทั้ง ๆ ที่คนอย่างเราไม่น่าสนิทกะเด็กเที่ยวได้...ฮึ ๆ ๆ สุดท้าย...เรามีแฟน...   ด้วยความหลงหัวปักหัวปำและความโง่ของเรา  แฟนทะเลาะกะเพื่อน...  แฟนบอกเกลียดเกย์มาก  ให้เลือกว่าจะเอาแฟนหรือเพื่อนเกย์...  เราดัน...เลือกแฟน... เพื่อนที่เราสนิทที่สุด...เราไม่ติดต่อกะมันอีก  หายไปจากมันเลย  และเราก็ค่อย ๆ หายไปจากเพื่อนที่ละคน ทีละคน เรื่อย ๆ สุดท้าย  กว่าเราจะรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น...   เราเหลือเพื่อนแค่คนเดียว... เพื่อนสนิทที่สุดของเรา...ไม่รู้หายไปไหนเพราะเวลาผ่านไปเนิ่นนานเหลือเกิน... จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 6 ม.ค. 49 01:41:13 ]

ความคิดเห็นที่ 49 วันที่เราอยู่ไกลวันนั้น เธอคุยกับฉัน เธอถามฉัน ถึงเรื่องที่เธอสงสัย ว่ามีอะไรเปลี่ยนไปหรือเปล่า ฉันเล่าทุกอย่าง ฉันอยากให้เธอรู้ว่าฉันยังเหมือนเดิม วันเดียวกันนั้น เธอบอกกับฉัน ว่าเธอไม่เปลี่ยนไปหรอก ถ้าระหว่างเราจะเปลี่ยน ก็เพราะตัวฉันเองนั่นแหละ คืนต่อๆ มานั้น +หลับ+ฝัน+ดี+ === ครั้งต่อมา มีเสียงตามสายจากเธอว่า เธอต้องเปลี่ยนไป เพื่อใช้เวลากับใครอีกคน เพราะพ่อแม่เธอขอ และเธอจะทำ ด้วยความเต็มใจ "เธอไม่ได้ไม่เลือกฉัน แต่เธอเลือกพ่อแม่ พ่อแม่มีเพียงหนึ่ง และฉัน เป็นแค่ผู้หญิงหนึ่งคน ในมหาศาล" เสียใจ มันมากกว่าการจากกัน ที่รู้สึกมากกว่านั้น คือเธอไม่เคยเสียใจ อย่างไรก็ขออวยพรให้ไปดี ฉันถือตัวว่าฉันดี ถ้าเธอเลือกที่จะสูญเสีย เธอต้องได้สิ่งที่ดีกว่า === วันนี้ เธอไม่เลือกคนนั้นแล้ว เธอไม่เลือกใครเลย === วันเดียวกันนี้ เราพบกัน เราพูดคุยกัน เธอไม่ได้เงียบหายไปเฉยๆ แต่ฉันไม่ได้คุยกับคนที่เคยสนิท คนๆนั้น หายไปแล้ว ทั้งๆที่เค้าก็นั่งอยู่ตรงหน้า แต่เหมือนเค้าหายไปเฉยๆ ฉันหาเค้าไม่เจอ ยังคงคิดถึงและมีน้ำตาอยู่เรื่อยมา ========== If it’s meant to be, it’s meant to be. จากคุณ : Lastminute Girl - [ 6 ม.ค. 49 03:55:47 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เราก็เคยเป็นน่ะคนคนนั้นที่หายไป เพราะตอนนั้นเราเบื่อกับทุกสิ่งทุกอย่างไม่อยากจะติดต่อกับใครอีก ก็ไปใช้ชีวิตเป็นชาวเกาะกับเพื่อนสนิท แล้วก็ปิดโทรศัพท์จะโทรก็ต่อเมื่อมีธุระ จากคุณ : Tumble - [ 6 ม.ค. 49 03:56:52 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ไม่เคยรู้สึกว่าใครหายไปจากเรา แต่ตัวเราคงหายไปจากชีวิตพวกเขาเอง เราก็ตัดสินใจเดินทางมาต่างประเทศ วันสุดท้ายก่อนกำหนดการบินแวะไปหาเพื่อนที่ต่างจังหวัด ที่เป็นเพื่อนหญิงสนิทกันมากๆ และไม่ค่อยได้เจอกัน แค่เราไปปรากฎยืนตรงหน้าเขา เขาก็น้ำตาไหลแล้ว แล้วพูดต่อว่าทำไมเราถึงขาดหายไปจากชีวิตเพื่อนๆ อีกหลายๆ คน กลายเป็นเรายืนร้องไห้ด้วยกันกลางตลาดที่มีคนเดินผ่านไปผ่านมา ส่วนเพื่อนชายที่สนิทที่สุด แฟนขี้หึงมาก พอรู้ว่าเรากลับมา ก็รีบมาหา มาดักรอตอนกลางคืน ตอนเช้าก็ขออาสาไปส่งที่ท่ารถ จุดสุดท้ายก่อนลา เราจากกันด้วยคำว่า "ชั้นไปนะ ไม่รู้ว่า เราจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ ดูแลตัวเองให้ดี.. แกเป็นเพื่อนที่ชั้นรักที่สุด" แล้วเราก็กอดกัน แล้วก็จากกัน ภาพของเพื่อนที่ยืนมองตามรถเลื่อนจากไป ยังจำติดในตาอยู่เลย เพื่อนเอ้ย ความเจ็บปวด บางครั้งมันก็ยากเกินจะกลับไปมองอีก จากคุณ : เพลงz - [ 6 ม.ค. 49 05:51:43 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มีอะไรที่น่าสนใจกว่า เร้าใจ มากกว่า อยู่ที่อื่นนะสิ คนเราอะไรที่สำคัญที่สุดก็จะเลือกทำอย่างนั้น อะไรที่รองลงมา หรือ ของตาย ก็อยู่อันดับโหล่ๆ อย่าไปยึดมั่น ถือมั่น สนใจเรื่องของเขา ไม่ได้เป็นอะไรกับเราสักหน่อย จากคุณ : mint44 - [ 6 ม.ค. 49 07:40:52 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ฮือ ๆ โดนใจมากค่ะ พูดไม่ออก จากคุณ : น้ำตาท่วมคอมพ์ - [ 6 ม.ค. 49 07:42:27 A:172.30.48.156 X:202.183.217.251 TicketID:111952 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เรื่องของเราเหรอ... คบกันมาเกือบ 2 ปี เรากับคนๆนั้นสนิทกันมากๆ คุยกันได้ทุกเรื่อง คุยกันทุกวัน วันละหลายๆชั่วโมง โลกของเราเป็นสีชมพู ทุกอย่างดูสดใส เราทิ้งทุกอย่าง ที่อยู่รอบๆตัว เพื่อนสนิท พี่น้อง ... เราไม่สนใจใครเลย เพราะคิดว่าคนๆนี้ ใช่เลยสำหรับเรา... แล้วมาวันหนึ่งเขาบอกเราว่า เขาต้องการใช้เวลาอยู่ กับตัวเอง จะตั้งใจเรียน (ปริญญาตรี) และอ่านหนังสือ เพื่อสอบ ป.โทต่อเลย เราไม่ต้องคุยกันสัก 3 เดือนได้ไหม เราก็โอเคนะ สำหรับคนๆนี้ เราทำได้ทุกอย่าง เราไม่ได้คุยกัน ไม่ได้ติดต่อกัน ช่วงนั้นเรารู้สึกแย่มาก โลกกลายเป็นสีดำ นับเวลาให้ครบ 3 เดือนเร็วๆ โลกของเราจะได้เป็นสีชมพูดังเดิม วันที่ครบ 3 เดือนเต็ม เราดีใจมาก รีบโทรไปหาเขา ว่าครบ 3 เดือนแล้วนะ ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม แล้วใช่ไหม แต่... เขากลับเปลี่ยนไป เขาบอกเราว่า... เรามีเรื่องสำคัญจะบอกเธอนะ เรามีคนใหม่แล้ว เราคิดในใจ เมื่อไหร่ล่ะ เราอยู่กับเขาตลอดเวลา (หมายถึงทางโทรศัพท์เกือบ 24 ชม.) แล้วเราก็นึกทบทวนทุกอย่าง จนหาคำตอบจนเจอ... ช่วง 3 เดือนที่ไม่ได้คุยกันไง เขาก็มีคนใหม่แล้ว เศร้า...จัง เวลา 2 ปี กับ 3 เดือน มันต่างๆกันจริง จากคุณ : muayda - [ 6 ม.ค. 49 08:36:51 ]

ความคิดเห็นที่ 55 มีเพื่อนที่คบมา 7 ปี ทุกครั้งที่หันหลังไปมองจะมีเค้าอยุ่เสมอ ไม่ว่าจะเดือนร้อน เหนื่อยใจ ร้องไห้ กลุ้มใจ ก็จะมีเค้าคอยด่าให้สติกลับคืนมาอยู่ตลอด แล้ววันหนึ่ง เค้าแปลกไป เราอยากให้ทุกอย่างคงเดิม ไม่อยากให้อะไรเกินเพื่อน เพราะเรากลัวว่าเราจะต้องเสียเค้าไป แต่เราไม่เคยบอกเค้า จนวันหนึ่งเมื่อเราเริ่มรู้ตัว ว่าเค้ากำลังจะหายไป จนรู้ตัวว่าไม่ว่าจะเลิกกับแฟนสักกี่คน ก็ไม่เท่าการที่เค้าหายไป ถึงแม้จะรู้ตัวเมือสาย ก็พยายามจะไขว่คว้า แต่ก็ได้แต่ความว่างเปล่า เพราะตอนนี้เค้าหายไปแล้ว ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ เรายังไม่แน่ใจเลยด้วยซ้ำว่าเรารักกันหรือปล่าว แต่ฉันแน่ใจว่าฉันรักเค้า กับคำว่ารักที่บอกเค้าไป แต่ทุกอย่างยังคงเงียบงัน และหายไป วันที่ 6 แล้วที่บอกรักเค้า แต่ก็ยังคงเงียบ และเงียบ จากคุณ : เกิดอะไรขึ้น - [ 6 ม.ค. 49 08:48:17 A:58.11.40.54 X: TicketID:113923 ]

ความคิดเห็นที่ 56 กระทู้สะเทือนใจจังเลยค่ะ... ................................................. รู้จักพี่ในเน็ตคนนึง   กำลังเรียนปริญญาเอกทางด้านโบราณคดีที่ฝรั่งเศส   ช่วงนั้นคุยกันบ่อยมาก ให้คำปรึกษาทางด้านการเรียน  การใช้ชีวิต   รวมทั้งเล่าเรื่องชีวิตตัวเองกันไปมา   ถือว่าคุยกันถูกคอ   (ปกติเราคุยไม่เก่งทั้งตัวจริงและในเน็ต)   เพราะเป็นคนใต้เหมือนกันด้วย และดูเป็นคนรักเรียน ชอบอะไรคล้ายๆกัน   ติดต่อกันได้ซักพักใหญ่ๆ   บางทีแกก็ให้ช่วยหาเบอร์โทรของเพื่อนคณะใกล้ๆเรา เพราะแกบอกว่าอีกไม่นานจะจบและกลับมาแล้ว   จะต้องทำงานวิจัยเพิ่มเติม ต้องการหาไกด์ที่เชี่ยวชาญทางด้านป่าไม้อะไรก็ว่าไป   วันนึงแกบอกว่าต้องไปทำงานวิจัยอีกเมืองนึง   และไปท่องเที่ยว   อาจหายไป 7 วัน   แล้วก็หายไปยาว   ไม่มีเมล์   ไม่มีการติดต่อ อีกเกือบเดือนมั้ง  (ไม่แน่ใจ)   มีข้อความนึงในคอมเมนท์ไดอารีออนไลน์ของเรา   ส่งมาเป็นภาษาอังกฤษ เราก็แปลงูๆปลาๆ ประมาณว่าจะมาตามอ่านไดอารีแล้วกัน   คงได้คุยกันในซักวันนึง (มั้ง)   เราก็เช็ค ip มาจากฝรั่งเศสนี่นา   คงพี่คนนี้แหล่ะ .................... จากวันนั้นถึงวันนี้ 2 ปีแล้ว.... ไม่เคยได้รับการติดต่ออีกเลย ไม่รู้เหตุผล ไม่เข้าใจ ไม่ได้ทะเลาะกัน ...ไม่รู้จริงๆว่าทำไม...แต่ก็ไม่เคยเมลล์ไม่ถาม เข้าใจว่ามีเหตุผลส่วนตัว(มากๆ) ที่ไม่อยากบอกกล่าว หรือแม้กระทั่งบอกลา... เฮ้อ... คาดว่า ป่านนี้น่าจะจบกลับมาทำงานเป็นอาจารย์ที่ต้นสังกัดแล้ว   เคยคิดแว้บๆว่าจะเอาเบอร์ที่คณะนั้น   โทรไปถามไถ่ซักหน่อย ไปๆมาๆ...อย่าเลย เพราะเล่นไม่ติดต่อกันขนาดนี้... เค้าคงมีเหตุผล(ส่วนตัว)จริงๆ เล่าไป เล่ามา แทนที่จะซึ้ง เราเริ่มแค้นแฮะ เป็นบ้าอะไรของมานฟระ...หายไปเฉย.. ในชีวิต ไม่เคยมีเพื่อนคนไหน ที่อยู่ๆก็หายไปแบบไร้สาเหตุขนาดนี้ ... ไม่รู้เหตุผลจริงๆ... จากคุณ : ต้นกล้าจากบ้านนอก - [ 6 ม.ค. 49 08:56:33 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เราก็เคยเจอนะ.. หายไปสองครั้งแล้ว นี่ไม่รู้กลับออสไปคราวนี้จะหายไปอีกมั้ย ตอนนี้เริ่มเฉยๆแล้วค่ะ ทำใจแล้วว่าถ้าเค้าหาย เริ่มเบื่อหน่ายในการที่เค้าหายไปอย่างไร้ร่องรอย ถามเพื่อนเค้า ก็ไม่ยอมบอก เราก็เหนื่อย เลยปล่อยวาง จากคุณ : nobra - [ 6 ม.ค. 49 09:28:53 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เคยเป็นผู้ถูกกระทำแล้วก็เป็นผู้กระทำเช่นเดียวกัน เคยมีแฟนชาวออสซี่ เค้าไม่เคยบอกรักเรา แต่เรารู้ว่าเรารักเค้ามาก รู้จักกันสัก 2-3 เดือน จำครั้งสุดท้ายได้แม่นยำ เราไปทานข้าวกันที่ โรงแรมมิราเคิล แล้วเค้าก็บอกลาเรา ฉันบอกว่า ลาก่อน โรบินส์ วิลเลี่ยม เค้าบอกว่า บ๊ายบาย จูเลีย โรเบิร์ต นั่นคือครั้งสุดท้ายที่เราได้เจอกัน หลังจากนั้นมีเมล์มาบอกว่า อย่าสานต่อความสัมพันธ์กันเลย เพราะเค้าไม่พร้อมที่จะมีหลักฐานกับใครในขณะนี้ ทั้งที่เราเป็นผู้หญิงที่ดีที่สุดในชีวิต แหมหวานนะ ทำให้เราอยากเป็นผู้หญิงเลวน่ะสิ เพราะดีที่สุดถึงต้องไป หลังจากนั้น เราก็ได้เจอกับผ้ชายที่เห็นคุณค่าของเราจริงๆ ปัจจุบันแต่งงานกันแล้ว ตอนเค้าขอเราแต่งงาน เรามีคนที่คบๆหากันอยู่ก่อนเค้าอีกคนนึง คือมันเข็ดน่ะ เลยดูไปพร้อมๆ กันสองคน เราเลยจากไปแบบไม่ลา เปลี่ยนเบอร์โทร มือถือ...ลบเมล์ทิ้ง เราเสียใจนะ แต่เราคิดว่าถึงบอกเค้ามันก็สร้างความเสียใจได้เหมือนกัน คิดแล้วก็ยังรู้สึกผิดตราบเท่าทุกวันนี้ จากคุณ : terryshep - [ 6 ม.ค. 49 10:16:29 ]

ความคิดเห็นที่ 59 We said the words we'd never mean and walked away with each other's dreams..... แค่เนื้อเพลงค่ะ  แต่มันคงเหมือนหลายๆคู่ จากคุณ : DKW - [ 6 ม.ค. 49 10:17:05 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เราเองเป็นคนที่หายไปจากชีวิตคนๆนึง รู้นะว่าเค๊าพยายามหาเหตุผลของการจากไปโดนไม่ร่ำลาของเรา รู้สึกผิดนะ.....แต่เราเลือกทำแล้วนี่นา หลังจากนั้นเราก็ใช้ชีวิตปกติ มีความสุข เฮฮาไปเรื่อยตามประสา จนเจอเค๊า...เราหลงรักในความมีน้ำใจ ห่วงใยที่มีให้กัน คุยกันมา 6 เดือนถึงจะได้เจอกัน ทุกอย่างดูดีแล้วเราเองก็มีความสุขคบกันมาเรื่อยๆ แต่เค๊าจะต้องไปทำงานที่ญี่ปุ่น 3 เดือน เค๊าบอกให้เรารออย่าไปมีคนใหม่นะ อ่ะ...รอก็รอ แต่พอวันที่เค๊าจะไปเราก็จับได้ซะงั้นว่าเค๊าโกหกเรามาตลอด จริงๆแล้วเค๊าวางแผนทุกอย่างมาแต่ต้นจะไปญี่ปุ่นจริงๆแล้วก็คือวันที่จะจากไปโดยไม่ต้องมีเหตุผลนั่นเอง ช่วงนั้นมีแต่คำถามต่างๆวนอยู่ในหัว "ทำไม" "เพราะอะไร" "เราผิดอะไร" แต่หาตำตอบให้ไม่ได้เลย จนวันนี้เข้าใจแล้วล่ะ...ว่าคนที่เราเคยทำร้ายเค๊าอยู่ๆเราก็หายไปจากเค๊า เค๊ารู้สึกยังไง วันนี้เรารู้สึกแล้วล่ะ เราชอบนะที่เวรกรรมมันติดจรวดแบบนี้ จะได้รู้ไปเลย...เจ็บและเข้าใจชีวิตดี จากคุณ : Pim-Ha-Rue-Da - [ 6 ม.ค. 49 10:21:22 A:203.209.51.74 X:203.148.136.66, 203.148.136.67 TicketID:114286 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ไอ้นุ เพื่อนผมหายตัวไป 2 ปี ได้แล้วครับ นับจากวันสุดท้ายที่นัดเจอกันที่ร้านอาหารย่านสาทร เพื่อดูเกมส์นัดแดงเดือดด้วยกันกับเพื่อนอีกคนนึง ....วันนั้นผีแพ้ครับ มันนั่งหน้าเศร้าพร้อมกับการที่ผมอารมณ์ดีสุด ๆ ในโต๊ะเดียวกันนั่นเอง หลังจากนั้นก็เลยติดต่อกันไม่ได้อีกเลย เปลี่ยนเบอร์ไปรึเปล่าก็ไม่รู้ .... อยากบอกนุว่า ต่อไปด๊อกจะไม่ดีใจออกหน้าออกตาแล้วจ๊ะ ไปดูบอลกันอีกน๊า จากคุณ : Mr.DogGie - [ 6 ม.ค. 49 10:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เหมือนกันค่ะ เคยมีเพื่อนสนิท สนิทกันมากๆ แต่แล้วพอเข้ามหาลัย เขาก็ไม่รับสายฉันต่อไป มีแต่คำว่า ไม่ว่าง คุยกับคนอื่นอยู่ จากกันเพราะ เธอเป็นดาราค่ะ คนธรรมดาอย่างฉันไม่คู่ควร จากคุณ : Erika - [ 6 ม.ค. 49 10:58:07 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เคยเป็นทั้งคนหายไปและคนรอ   ตอนเป็นคนที่หายไป  รู้สึกหมดใจ  ไม่มีแรงผลักดันให้สานต่อ  ฟีบไปซะงั้น ตอนเป็นคนรอ  นึกทบทวนกลับไปว่า อ้อ  ตอนที่เราหมดใจ  ก็คงเหมือนที่เขารู้สึกหมดใจตอนนี้เหมือนกัน ชอบทุกความเห็นเลยค่ะ  ชอบมากๆ  เหมือนชีวิตเรามัน flash back กลับมาเลย  ขอบคุณทุกคนเลย จากคุณ : กระสานวล - [ 6 ม.ค. 49 11:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 64 คนๆ หนึ่ง... เข้ามาใกล้ชิด เข้ามาทำให้ทุกๆ คืน ต้องรอโทรศัพท์จากเขา เข้ามาทำให้ทุกๆ เย็น เราต้องเลื่อนเวลาเลิกงานของเราเองให้ดึกขึ้น เพียงเพื่อรอไปกินข้าวด้วยกัน เข้ามาทำให้หวั่นไหว ไม่เป็นผู้เป็นคน วาเลนไทน์ เราไปเที่ยวด้วยกัน นั่งชมวิวริมอ่างเก็บน้ำ กลางแสงดาวและอากาศเย็นสบาย ...ใครจะไปคิดว่า นั่นจะเป็นคืนสุดท้ายของการไปไหนมาไหนด้วยกัน ...ใครจะไปคิดว่า นั่นจะเป็นคืนสุดท้ายที่เราจะติดต่อกัน วันนี้ ไม่มีโทรศัพท์ทุกวันอย่างเคยอีกแล้ว แต่ฉันก็ยังไม่เคยปิดโทรศัพท์มือถือ แม้จะรู้ว่า เขาไม่มีวันโทรมาอีกก็ตาม ภาพที่เคยถ่าย สถานที่ที่เคยไป วันนี้ - ไม่มีเขาอีกแล้ว... แก้ไขเมื่อ 06 ม.ค. 49 12:50:30 จากคุณ : แพนด้ามหาภัย - [ 6 ม.ค. 49 12:48:13 ]

ความคิดเห็นที่ 65 กับคน ๆ หนึ่ง ที่เข้ามาทำให้เรารู้สึกดี ๆ มาทำให้เรารู้สึกผูกพัน และห่วงใย ทุกครั้งที่คุยกัน เค้าจะบอกว่าคิดถึง บางครั้งส่งเมลมา (ถ้าโทรศัพท์เสีย) ถ้าเราร้องไห้ เค้าก็จะคอยปลอยใจ บางครั้งเค้าจะพูดว่า มาร้องไห้ที่หลังเค้านี่...!!~ เพราะเค้าแพ้น้ำตา เค้าไม่อยากเห็นใครร้องไห้ ตอนนี้เค้าห่างออกไป อยู่ใกล้ ๆ กัน แต่เหมือนมองหากันไม่เจอ เค้าหมดความสนใจตัวเรา เค้าบอกว่าเราไม่ได้ทำผิดอะไร แต่เค้าผิดเอง เลยขอเป็นฝ่ายจากไป... ปล. อยากยืมหลังเค้าอีกจัง จากคุณ : baked - [ 6 ม.ค. 49 13:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ใครบางคนที่หายไปไม่บอกไม่ลา......     ใครบางคนที่เคยสัญญา......ว่าจะรักมั่น     ใครบางคนที่เคยบอกว่าจะดูแล....กันและกัน     ใครบางคนที่บอกว่าฉัน....จะเป็นคนสุดท้ายในชีวิต ........................................................................... ทุกอย่างที่เป็นไม่เคยหาคำตอบให้ตัวเองเจอ    ได้แต่รอวันเวลาที่เค้าจะกลับมา....กลับมาเพื่อจะได้ถามถึงสิ่งที่ทำเพราะอะไรไม่มีคำอำลา   ไม่มีคำพูดใด ๆ .....แต่ถ้าวันหนึ่งเค้ากลับมาแล้วจะให้เราเป็นเหมือนเก่า   คงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว     สายน้ำไหลไปไม่หวนกลับ   ความรู้สึกดี ๆก็เหมือนสายน้ำ ...ไม่สามารถหวนกลับมาเช่นกัน จากคุณ : ขันน้ำ...กับใยบัว - [ 6 ม.ค. 49 13:18:33 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เป็นช่วง ๆ นะ ทั้งหายไปเองเฉย ๆ กับใครคนหนึ่งในชีวิตหายไป เคยหายไปจากหอ 10 วัน พอดีว่าไปต่างประเทศแล้วไม่ได้บอกที่บ้านไว้ พ่อโทรตาม แต่เค้าก็เข้าใจ เพราะหายแบบนี้บ่อย ส่วนใครคนนั้น จริง ๆ ก็เจอเท่าที่โอกาสอำนวยแหละ หายไปจากชีวิตเป็นช่วง ๆ เพราะเค้าไปเรียน ไม่อยากรบกวนชีวิตเค้ามากนัก ก็ได้ข่าวเรื่อย ๆ ก็ดีแล้ว ดีใจด้วยนะค่ะ ที่สบายดี มีคนดูแลอยู่ทางโน้นแล้ว ก็ขอให้เค้ารักคุณมากกว่าที่เรารักคุณตลอดมาเกือบ 10 ปีนี้นะค่ะ มีอะไรก็ส่งข่าวหากันบ้างนะค่ะ เราก็ยังเหมือนเดิมค่ะ วันแรกจนถึงวันนี้ เราก็ยังรักคุณเหมือนเดิมค่ะ จากคุณ : onearth - [ 6 ม.ค. 49 13:30:22 ]

ความคิดเห็นที่ 68 กับ คนคนนึง ที่รู้จักกันในโลกไซเบอร์ ที่รู้สึกดีมากๆ หลายเรื่อง หลายอย่าง บางครั้งไม่อาจจะบอกได้ด้วยคำพูด ถ้าเราไม่ได้รู้สึกไปเองฝ่ายเดียว เราก็แอบคิดบ่อยๆว่าเค้าก็รู้สึกดีกับเราไม่น้อย     จนกระทั่งเค้าบอกว่า รู้สึกดีกับเรานะ บางครั้งอารมณ์เราอาจจะแปรปรวน ทำเรื่องไม่ดี พูดไม่ดี แต่ทำไมเค้ายังคุยกับเราได้ จนกระทั่งเราบอกว่าชอบเค้าออกไป เค้าก็ไม่ได้ปฏิเสธ ออกจะให้ความหวังเล็กๆกับเราด้วยซ้ำไป     เรามีข้อตกลงเล็กๆน้อยๆระหว่างกันและกัน(นี่เราอาจจะเข้าข้างตัวเองเผลอคิดไปว่าแบบนั้น)      ความสัมพันธ์ทางโลกไซเบอร์ก็ต่อเนื่องมาเรื่อยๆ โทรคุยกันบ้าง sms บ้าง จนกระทั่ง อยู่ๆ เค้าก็เงียบไป      เกิดคำถาม? ทำไมเงียบไป เป็นอะไร เราผิดตรงไหน? แต่เค้ากลับเลือกที่จะเงียบ จนกระทั่งเรายื่นคำถามสุดท้ายไป เค้ากลับตอบมา และกลับมาพร้อมกับคำว่า ผิด หรือ พลาดอะไรไปมากมั้ย เราชอบเค้ามาก บอกเค้ากลับไปว่า ไม่มาก ซักพักเราก็กลับมาเหมือนเดิม จนกระทั่ง ครั้งสุดท้ายเราเป็นฝ่ายผิดเองละมั้ง เพราะว่าเราคิดมากเกินไป กลัว กังวลในเรื่องที่คิดไปเองเลยไปพาลกับเค้า แค่ส่งเมล์ไปถามว่าสบายดีมั้ย แล้วเค้าไม่ตอบ โทรไป เค้าไม่รับสาย เค้าหายไป 5 วัน เราก็คิดว่าเค้าเงียบไปอีกแล้ว เพราะคิดว่าคงเหตุผลเดิม (เรารู้เรื่องเค้าเยอะเกินกว่าที่เค้าเคยบอกเล่า) อีกอย่าง เพราะเค้าไม่รู้ว่าเรารู้ ความกังวลใจ ความกลัว มันก็เลยบั่นทอนจิตใจเรา     สุดท้ายเค้าก็บอกว่าไม่มีอะไร คิดไปเองรึป่าว เราก็ เออ..แล้วทำไมเงียบไป เค้าก็หาว่าเราหาเรื่อง (ซึ่งเค้าเข้าใจแบบนั้นก็ไม่ผิด)เรายอมรับและขอโทษ ซักพัก ถามไปว่า เริ่มใหม่ได้มั้ย คำถามข้อนี้ ไม่มีคำตอบ เราก็เลยมีความรู้สึกว่า ควรจะพอได้แล้ว แค่กลับมาคุยกันได้ ก็ดีแค่ไหนแล้ว.. ...แต่ลึกๆในใจ... รักเค้าเข้าไปแบบเต็มๆ เพราะเคยคิดว่าคนนี้แหล่ะ ถ้าจะจริงใจด้วย ก็ต้องคนนี้ (แต่ติดแค่อาจจะใช้เวลานานในการทำความรู้จักกัน) เพราะเราเป็นคนในโลกไซเบอร์ แต่ไม่ใช่ไม่คิดนะว่าอยากเจอ ใจจริงอยากเจอ เพียงแต่ไม่แน่ใจ อยากจะรู้จักกันมากกว่านี้ จริงๆ อยากให้เข้าใจ ไม่ใช่ไม่จริงใจ จากคุณ : ใครกัน...นั่งอยู่ตรงนี้ - [ 6 ม.ค. 49 13:54:16 ]

ความคิดเห็นที่ 69 อ่านกระทู้แล้วโดนใจ จริงๆเลย คนแรกที่เค้าหายจากเราไป รู้จักกันทางเน็ตค่ะ เคยเจอตัวจริงกัน 2 ครั้ง (เวลาไปเจอก็เอาเพื่อนไปด้วย เพราะ ไม่ไว้ใจ) แล้วก็คุยกันมาประมาณ 2 เดือน แต่วันนั้นวันสุดท้ายที่คุย คำพูดสุดท้ายที่พี่เค้าพูด คือ "พี่ไปหาอะไรกินก่อนนะ " แล้วก็หายไปเลย (พี่ไปหาของกินนานจริง) เรารอเค้ามาประมาณ 3 ปีได้ แล้วอยู่ดีๆไปเจอเค้า ตื่นเต้นมาก  ความรู้สึกตอนนั้นดีใจมาก  แค่รู้ว่าเค้าไม่เป็นอะไร ไม่ป่วย ก็ดีใจแล้วจริง ๆ ไม่เข้าไปหาเค้าด้วย ได้แต่แค่มองอยู่ ^^ แล้วหลังจากนั้นก็รู้สึกสบายใจ คนที่สอง ตอนนี้เลยค่ะ เศร้ามาก  แต่ก็ทำใจค่ะ ในเมื่อรักเค้าแล้วก็ต้องทนรอให้ได้ค่ะ T-T จากคุณ : Vesp@ - [ 6 ม.ค. 49 14:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 70 แฟนเก่าคะ ครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกันคือคำว่า .. พี่รักหนูนะครับ .. หลังจากนั้นเขาก็หายไปโดยไม่ทราบสาเหตุคะ ติดต่อไม่ได้เลยทั้งโทรศัพท์บ้าน มือถือ PCT จน 2 ปีให้หลังเขาโทรมาหาคะ บอกกับเราว่า.. พี่ทำโทรศัพท์หาย .. ฟังแล้วคงเจ็บน่าดู ถ้าเรายังรักเขาอยู่ แต่เปล่าเลย เราไม่รู้สึกสักนิด โทรศัพท์หายเลยต้องเลิกกัน โดยไม่มีการร่ำลา  ทิ้งกันไปง่าย ๆ 1 ปีที่ทำเพื่อเขาไม่มีความหมายอะไรเลย  คำว่ารักคำสุดท้ายคำนั้นมัน แปลว่าอะไร  สุดท้ายตอนนี้เรารู้คำตอบแล้วคะ --- เขามีคนอื่น..แล้วผู้หญิงคนนั้นท้อง  เขาต้องรับผิดชอบคะ --- ดีใจที่เรายังไม่เคยมีอะไรกันให้ผูกพันเกินเลย  ดีใจที่ฉันยังหัวโบราณอยู่สักหน่อย สุดท้าย...ขอบคุณที่ทิ้งฉันไปคะ ฉันได้เจอคนที่รักฉันและทำให้ฉันรู้จักคำว่ารัก มีความสุขมาก ๆ นะคะ ดูแลตัวเองดี ๆ ลาก่อนคะ แก้ไขเมื่อ 06 ม.ค. 49 14:14:13 จากคุณ : ``หัวใจใส่แว่น`` - [ 6 ม.ค. 49 14:10:26 ]

ความคิดเห็นที่ 71 กระทู้นี้  โดนใจอย่างแรงค่ะ.. เคยเจอคน ๆ นึง..  และรู้สึกว่า เราคลิกเค้าเหลือเกิน... เวลาผ่านไป  บังเอิญได้เจออีเมลล์ ของเค้าอย่างไม่น่าเชื่อ ตัดสินใจส่งเมลล์คุยกับเค้า ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเค้าจำเราไม่ได้แน่ ๆ ตลอดปี 2546 เค้ามีน้ำใจมากเหลือเกิน.. ที่ตอบเมลล์เราทุกฉบับ..  คุยกันเหมือนเพื่อน...  และเคยบอกเค้าว่า.. เราปลื้มเค้าอย่างไร..  เคยบอกว่า จะไม่ล้ำเส้นมากไปกว่าที่เป็นอยู่  และเคยบอกว่า  ไม่ว่าจะอย่างไรเราขอส่งอีเมลล์คุยกับเค้าอย่างนี้  เค้าจะไปไหน ทำอย่างไร.. หากเค้าหันกลับมา  เค้าจะเจอเราเสมอ (หมายถึงในเมลล์นะคะ) เราปลื้มนะ ที่เค้าก็ตอบเมลล์เรา  ทั้ง ๆ ที่ไม่แน่ใจว่าเคยเจอกันแต่ครั้งไหน..   อยู่ ๆ ปี 2547 ทั้งปี  เค้าตอบเมลล์เรามาเดือนมิถุนายน เพียงฉบับเดียว..  และเค้าเงียบหายไป.. แต่เราก็ยังส่งอีเมลล์ถึงเค้าตลอด..  .. ... ถามว่า ใจหายมั้ย..  ทั้งปีที่ผ่านมา  ถามตัวเองว่า.. เพราะอะไร  แต่เราไม่คาดหวังหรอกว่าเค้าจะตอบเรา.. เพราะเราเคยบอกเค้าว่า  ถ้าไม่ตอบไม่เป็นไร.. แต่เราจะส่งอีเมลล์ถึงเค้าอย่างนี้...  และอยู่ในที่ทางของเราอย่างนี้  ระลึกถึงเสมอ  ก็ทำได้แค่นี้แหละ จากคุณ : แม่ค้าน้ำส้ม (แม่ค้าน้ำส้ม) - [ 6 ม.ค. 49 14:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 72 อ่านของแต่ละคนเศร้าจังเลยนะคะ ตอนแรกเรานึกมนุษย์ แบบคนๆนั้นของเราจะมีเป็นส่วนน้อยในโลกแต่ทำไมตอนนี้มันถึงมีเยอะหรือว่ามันเป็นโรคติดต่อ จากคุณ : Jane Smith - [ 6 ม.ค. 49 14:27:30 ]

ความคิดเห็นที่ 73 อ่านแล้วนึกถึงตัวเองเหมือนกันค่ะ ......... เมื่อ 4 ปีที่แล้วเรายังเดินกลับบ้านด้วยกันเวลาโรงเรียนเลิกอยู่เลย เจอหน้ากันที่โรงเรียนอยู่เลย พอต่างคนต่างมาเรียนต่อมหาวิทยาลัย ก็ไม่ได้ติดต่อกัน ไม่ได้คุย ไม่ได้เจอกันอีกเลย ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร....ทราบว่าที่บ้านเขามีปัญหาเปลี่ยนเบอร์โทร ติดต่อไม่ได้ ตอนนั้นใจหวิว ๆ กลับบ้านทุกครั้งก็ไม่เคยเจอทั้ง ๆ ที่อยากเจอมาก ๆ และบ้านเราก็ไม่ไกลกัน จนมาถึงวันหนึ่งเราได้มาเจอกันโดยบังเอิญ ตกใจมาก และก็ดีใจมาก ๆได้คุยกันนานเลย แต่จะให้กลับไปเหมือนเดิมมันก็คงเป็นไปไม่ได้แล้วหละ... เพราะเราก็มีคนอื่นอยู่ในใจแล้ว ...แต่ก็อยากถามอยากรู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทำไมถึงเงียบหายไปเฉย ๆ .....ตอนนี้ก็คงทำได้แค่เพียงขอเก็บภาพและความรู้สึกดี ๆ ไว้เป็นความทรงจำในเวลาคิดถึงกัน....ขอให้เธอโชคดี จากคุณ : ใบเตยหวาน - [ 6 ม.ค. 49 14:42:06 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เพื่อนสนิทที่สุด รักที่สุดในมหาลัย แต่พอจากจบไป ก็หายไป เราต้องคอยติดต่อไปอยู่ฝ่ายเดียว  จนแล้วจนเล่าบอกว่ามากทม จะโทรบอก แต่ก็ไม่เคยโทรเลย  ก็เลยตัดใจ  ต่างคนต่างไปตามทาง เหนื่อยที่จะต้องเป็นฝ่ายตามหาเค้าทุกครั้ง   จนครั้งสุดท้ายปีใหม่ที่ผ่านมา เราก็ไม่รู้จักเข็ดตามเค้าอีก แล้วก็เก้อ แล้วเก้อเล่า  ตอนนี้คงพอแล้วหล่ะ คิดว่ามิตรภาพมันมีแค่ช่วงนั้นสั้นๆ แต่มีความสุขที่สุด   เราเลิกตามหา   ตามโทรแล้ว จากคุณ : babyhoney - [ 6 ม.ค. 49 15:22:18 ]

ความคิดเห็นที่ 75 มีเพื่อนสนิทตอนเรียนมหาลัยไปไหนไปกัน ดูหนังฟังเพลงแนวเดียวกัน ลงเรียนวิชาเดียวกันเกือบทุกตัว แต่มาห่างกันตอนเรียนใกล้จบ นุ้ยเพื่อทำวิทยานิพนธ์ไม่ผ่านสักที เลยเรียนจบช้าไปอีก หลังจากเราจบก็หางานชีวิตวุ่นวายเลยไม่ได้ติดต่อกัน จนรับปริญญนุ้ยก็ไม่มา เราคิดว่านุ้ยอาย พยายามหาทางติดต่อก็ไม่เจอ กะว่าจะบุกไปถึงบ้านจะถามให้รู้เรื่อง แต่ก็ยังไม่ได้ไป บ้านนุ้ยไม่มีโทรศัพท์ โทรไปที่ทำงานพิเศษเขาบอกว่าลาออกไปแล้ว เขียนจดหมายไปก็ตีกลับ จนเราไปเดินสวนจตุจักรได้เจอเพื่อนสมัยมัธยมของนุ้ยที่เรียนคนละคณะ ก็ถามหานุ้ย เขาบอกว่านุ้ยเสียแล้ว นุ้ยจมน้ำก่อนพวกเรารับปริญญา 2เดือน เราชาไปทั้งตัว ร้องไห้กลางจตุจักรเลย นุ้ย ส้มขอโทษนะที่ปล่อยให้แกต้องกลุ้มใจอยู่คนเดียว ส้มรู้ว่าชีวิตนุ้ยลำบากแล้วยังไม่ให้กำลังใจแกตอนที่แกต้องการ ถ้าชาติหน้ามีจริงเราขอเป็นเพื่อนแกอีกนะนุ้ย จากคุณ : พริกน้ำส้ม - [ 6 ม.ค. 49 16:50:49 ]

ความคิดเห็นที่ 76 กระทู้นี้โดนใจจริงๆคะ เราก็เคยเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน ดูๆไปแล้วก็แปลกเหมือนกันนะคะ จากคุณ : *-*topiw*-* - [ 6 ม.ค. 49 17:45:44 ]

ความคิดเห็นที่ 77 โอยขี้เกียจอ่าน จากคุณ : น้ำเต้าหู้กะปาท่องโก๋ - [ 6 ม.ค. 49 18:03:49 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อ่านหลายๆความเห็นของกระทู้นี้แล้วน้ำตาซึมค่ะ เพราะตัวเองก็เป็นคนหนึ่งที่กำลังรอบางคนที่หายไปค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 ม.ค. 49 18:10:35 จากคุณ : พี่เสือขาคิดถึงนะคะ (ว่านแพร) - [ 6 ม.ค. 49 18:09:47 ]

ความคิดเห็นที่ 79 มีคนเดียวครับ เพื่อนตอนอนุบาล สนิทกันมากตอน อนุบาล3 (อายุประมาณ6ขวบ) หลังจากที่จบไปเข้าโรงเรียนประถม ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย - -'' จากคุณ : Tailogy - [ 6 ม.ค. 49 18:43:38 ]

ความคิดเห็นที่ 80 โอ่ โดนใจจริงๆ ผมเคยทำเรื่องแบบนั้นเอง ตอนอยู่ม.1 มั้งคับ จะ ขึ้นม.2 ถ้าเทอเข้ามาในนี้ ขอให้รู้ไว้ด้วยนะ ว่าเทอยังเป็นที่ 1 เสมอ และเราก็ขอโทดด้วย อยากให้เทอให้อภัย ถึงแม้เทอจะไม่ได้คิดอะไร เราก็รู้สึกผิดจิงๆ ไม่รู้ตอนนั้นทิ้งคนดีๆแบบเทอไปได้ยังไง ตอนนั้นคิดจะกลับไปหา แต่ก็กลัวว่า จะทำให้เทอเสียใจอิก สู้หนีหน้าเทอดีกว่า ขอโทดจิงๆ จากคุณ : soolloos - [ 6 ม.ค. 49 19:30:31 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ไม่น่าเชื่อ... ว่ากำลังรู้สึกอยู่เลย... วันนี้เพิ่งกลับมาจากบ้านเพื่อนที่สนิทกันมากๆๆๆๆๆๆๆ เพื่อนหญิงนะค่ะ...เราเคยสนิทกันมากๆ นี่หว่า แต่ทำไมหลังจากเพื่อนมีแฟน   เราก็ขาดการติดต่อกัน(ได้ขนาดนี้) จากคุยกันทุกวัน2 -3 ปี... ตอนนี้เหลือแค่คุยธุระ..2-3 อาทิตย์ครั้ง... พอวันนี้กลับมาเจออีกครั้ง อยากบอกเพื่อนคนเดิมเหลือเกินว่า... ชั้นเป็นเพื่อนนะ...ไม่ใช่แฟนเก่า ทำไมมันห่างเหินกันได้ขนาดนี้.. เสียดายวันคืนดีๆ ของชั้นกับแกเนอะ แล้วที่สุด...ทำไมแกต้องเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้....ไม่เข้าใจ ความรักเป็นสิ่งที่ดี  แต่สำหรับแกมันพ่วงเอาความเห็นแก่ตัวเล็กๆ มาด้วย ชั้นไม่อยากเชื่อเลยว่า เพื่อนสนิทกับคนรู้จัก ห่างกันแค่เส้นบางๆ เท่านั้นเอง... +++ กระทู้นี้โดนใจมากๆ ค่ะ +++ แก้ไขเมื่อ 06 ม.ค. 49 19:46:08 จากคุณ : a lot of love - [ 6 ม.ค. 49 19:38:38 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เคยเป็นผู้กระทำกับคนดีๆ 2 คน  แล้วก็เสียใจมากกับสิ่งที่ทำลงไป  นานหลายปีแล้วก็ยังไม่ลืม..... จากคุณ : bumbeaubet - [ 6 ม.ค. 49 19:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เรารู้จักกันมาถึงวันนี้ ประมาณ 11 ปีแล้ว เราคุยกันเป็นพักๆ นานๆโทรหาที แต่เรารู้ว่า เรารู้สึกไว้ใจกัน เราผูกพันกัน .. วันนึง เค้ามารับเราที่ทำงาน เราไปทานข้าวเย็นกัน แล้วเราก็คุยกันว่า เออ เรารู้จักกันมานานแล้ว แต่เราไม่ไปถึงไหนกันเลยเนาะ คุยไปขำๆ ทั้งคู่ วันรุ่งขึ้น เราโทรไปหาเค้า เค้าไม่รับสายเราอีกเลย ไม่ตอบกลับอะไรทั้งสิ้น จนถึงวันนี้ เกือบ 2 ปีแล้ว แค่อยากรู้ว่า เค้ายังสบายดี อยู่เหมือนเดิม เท่านั้นเอง         เฮ้อ..กระทู้โดนใจ จากคุณ : green cup - [ 6 ม.ค. 49 20:58:56 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ขอไม่เล่าครับ ไม่เล่า.. เดี๋ยวขี้มูกโป่ง ใครตั้งกระทู้อ่ะ .. จำไว้เลย.. เฮ้อออ.. จากคุณ : aston27 - [ 6 ม.ค. 49 21:38:06 ]

ความคิดเห็นที่ 85 I need to know if you’re my true friend, will you be by my side until the end? Can I tell you my secrets deep, and trust them in your heart you’ll keep? We are neither of us without our flaws, can you accept mine as I will yours? I’ll be a shoulder to cry on when you’re blue, will you be there for me when I need you? No matter how busy I will make time for you, if you are busy will you make time for me too? I will take your hand and comfort your tears, will you hold me and soothe my fears? I will give you joy and many warm smiles, can we share that even across many miles? I will not forget what’s important to you, will you remember what’s important to me too? With you my most favourite things I’ll share, If only I know do you truly care? If you can accept me as I do you, then I will know you are a friend most true. Taken from A friend Most True คิดถึงเพื่อนนะ.... จากคุณ : as true as you - [ 6 ม.ค. 49 22:29:10 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ชอบที่จะเป็นฝ่ายหายไปจากชีวิตคนอื่น. . . T_T จากคุณ : โดดเด่นแต่ว่าเดียวดาย - [ 6 ม.ค. 49 22:42:22 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ถ้ามีกันตลอด เราคงไม่รู้ว่า เขาสำคัญแค่ไหน เหมือนที่มีคนเคยกล่าวไว้ว่า เราจะรู้ค่าสิ่งนั้นเมื่อสูญเสียมันไป ๐๐ คิด ๆ ไป เราอาจจะไม่ใช่แค่คนที่ถูกทิ้ง เราก็อาจจะทิ้งคนอื่นด้วยเช่นกัน แค่เราจำไม่ได้ หรือไม่ได้จำ แน่นอน เหมือนที่หลาย ๆ ครั้งที่มีคนพูดอะไรซักอย่าง แล้วเรารู้สึกเจ็บ แต่คนพูดจำไม่ได้ว่าพูดอะไร หรือ อาจเป็นที่ความคาดหวัง เราอาจจะอยากให้มันคงอยู่ตลอดไป เมื่อไม่ได้ดังหวัง เลยกลายเป็นผิดหวัง และรู้สึกเสียใจ ๐๐ เพื่อนเคยห่างไป เพราะมีแฟน มีธุระ หรืออะไรก็แล้วแต่ แน่นอนชีวิตมันไม่ได้มีเราคนเดียว ต้องบริหารเวลาให้ทุก ๆ คน เราก็เป็น เราเข้าใจ เราเคยห่างเพื่อนไป เพราะมีแฟน มีธุระ หรือรักษาระยะอะไรก็แล้วแต่ แน่นอนชีวิตเราไม่ได้มีแค่คนคนเดียว ต้องบริหารเวลาให้ทุก ๆ คน คนเหล่านั้นจะเข้าใจรึเปล่า เราไม่รู้ นั่นคงเป็นที่มาของกระทู้นี้กระมัง ^^ ๐๐ จากคุณ : trifle - [ 6 ม.ค. 49 23:28:57 ]

ความคิดเห็นที่ 88 พบกันเพื่อจาก..โดนใจจังกะทู้นี้..น้ำตาเราเพิ่งจะเริ่มแห้ง แต่วันนี้เราร้องให้อีกแล้ว..มาอกหักตอนแก่.. จากคุณ : รักคุณนะ - [ 6 ม.ค. 49 23:46:42 ]

ความคิดเห็นที่ 89 มาสะเทือนใจด้วยคนค่ะ กับตัวเองเป็นฝ่ายรอคอยและฝ่ายให้โดยไม่หวังอะไรค่ะ ส่ง sms ไปหาเขาบ่อย ๆ ส่ง อีเมลล์ ไปบางครั้ง ส่งของขวัญไปทุกโอกาส แต่ที่ได้รับคือความเงียบเหมือนอยู่ในสุญญากาศ จนวันนึงที่เราเงียบหายไปแบบผิดปกติ.. เขาก็โทรกลับมา บอกว่า ทำไมไม่เห็นมี sms เราอย่างเคย เขาคิดถึงเรารึเปล่าก็ไม่รู้... ถามว่าเราท้อที่จะติดต่อเค้าแล้วใช่มั้ย เฮ้อ.. มันน่าน้อยใจนี่... เขาก็บอกว่า "พี่ขอโทษ" .. เฮ้อออ... ดีใจ ก็ดีใจ ไม่ยอมยกโทษให้ได้ไงล่ะ >_< แต่ไม่นานมันก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก จากคุณ : TJ - [ 6 ม.ค. 49 23:59:23 A:58.10.8.191 X: TicketID:018092 ]

ความคิดเห็นที่ 90 โดนใจจังเลยค่ะ ของเรากับเพื่อนสนิทในเน็ตนี่ล่ะ เค้าอยู่อเมริกา เราคุยกันปีกว่าๆ ทุกอย่างไปได้สวย เรากำลังจะไปอเมริกาหาเค้า เราไม่เคยรักใครมากขนาดนี้  เราตั้งใจว่าเค้านี่แหละคือคนที่ใช่  เราตั้งใจจะไปหาเค้าเพื่อแต่งงานกับเค้า แต่พอใกล้จะถึงวันเดินทาง เค้ากลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย ครั้งสุดท้ายที่คุยกัน ยังได้ยินคำว่ารักจากเค้า วันถัดมา เค้าก็หายไป...   มีแต่น้ำตา...จนถึงทุกวันนี้  ไม่มีเหตุผล ไม่มีคำอธิบายจากเค้า  แต่ทุกวันนี้ก็ยังรอ  ได้แต่หวังว่าซักวันนึง เค้าจะติดต่อกลับมาหา  แหวนที่เคยแลกกัน เรายังเก็บรักษาไว้อย่างดี  ยังติดตัวอยู่ตลอด  ความรักยังไม่จืดจาง ...อยากให้ลีโอรู้ว่ายังมีคนๆนี้ที่รักและรอลีโออยู่เสมอ ที่เดิม  ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็จะรอนะ... จากคุณ : poongpongLUVleo - [ 7 ม.ค. 49 00:13:47 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ฉันทำอะไรผิดไปหรอ อย่างน้อยบอกกันตรงๆได้ไหม ฉันทำใจแล้ว อย่าหายไปแบบนี้ อธิบายเหตุผลดีๆ ให้ฉันฟังหน่อย ครั้งสุดท้ายที่เราคุยกับเธอยังเป็นห่วงฉันดีอยู่เลย ถ้าบอกว่าไม่ได้คิดอะไร แล้วที่ผ่านมามันคืออะไร รับสายหน่อยนะ อยากรู้เหตุผล โทรกลับมาอธิบายหน่อย จากคุณ : เจลาติน - [ 7 ม.ค. 49 00:14:34 ]

ความคิดเห็นที่ 92 กระทู้นี้สะเทือนใจอย่างแรง นึกแล้ว ขอร้องไห้ไปหนึ่งที นี่ก็ 1 ปี กับ 2 เดือนแล้ว ที่มันไม่รับโทรศัพท์ ผมเลยโมโหลบเบอร์มัน เบอร์บ้าน เบอร์มือถือ เบอร์เพื่อนมัน แต่ทุกวันนี้ก็นึกถึงมันอยู่ประจำ เห้อ จากคุณ : charmer - [ 7 ม.ค. 49 01:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 93 กระทู้โดนใจ มีคล้ายๆแบบนี้เหมือนกัน ไม่รู้เป็นอะไรกัน ไม่เคยพูดไม่เคยบอกอะไร เค้าอยู่ในช่วงทำโปรเจกต์ โทรคุยกันครั้งสุดท้าย บอกว่าจะไปคณะ มีเลี้ยงปีใหม่ แล้วหายไปเลย โทรไปหาหลังจากนั้น2สัปดาห์ ที่บ้านเค้าบอกว่าเค้าได้งาน เริ่มไปทำงานแล้ว หลังจากนั้นคุยด้วยก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง เลยหยุดโทร เค้าก็ไม่โทรมาอีกเลย ...........2ปีต่อมา โทรเข้ามาแซวว่า ไปดูบอลที่ลานเบียร์ดึกๆดื่นๆไม่ยอมกลับบ้าน เค้ารู้เพราะโทรไปที่บ้าน แล้วพ่อเรารับ หลังจากนั้นก็เริ่มคุยกันได้เดือนนึง แลวก็หายไปอีก มาอีกครั้ง โทรมาชวนไปเที่ยวข้างนอก เราอยู่แถวนั้นพอดีก็เลยมาเจอกัน คุยกันซักเดือนกว่าๆ ครั้งสุดท้าย เค้าโทรมาเป็นสายซ้อนระหว่างที่เราคุยกับคนอื่นอยู่ ก็วางเค้าไป แล้วหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย .................3ปีแล้วนะ "จะเอาดวงใจฉันค้นใจเธอ ให้เจอสิ่งที่เธอนั้นเก็บไว้ หากเธอมีคำนั้นไว้ในใจ ทำไมเธอไม่พูดมันออกมา" -------------------------------------------------------------------------- อีกคนนึง ในช่วงทำโปรเจกต์เหมือนกัน ไปพรีเซนต์แล้วไม่ผ่าน เค้าโทรมาอารมณ์เฟลมามากๆ อยากขับรถไปนั่งริมทะเล เราบอกไปไม่ได้ ดึกแล้ว เรามีสอบ ได้แค่ปลอบใจทางโทรศัพท์ แล้วเค้าก็หายไป โทรไปก็ไม่รับอีกเลย ------------------------------------------------------------------------------------------ จากคุณ : เด็กเอาแต่ใจ - [ 7 ม.ค. 49 01:45:54 ]

ความคิดเห็นที่ 94 "True friendship is like sound health; the value of it is seldom known until it be lost" -- Charles Caleb Colton (1825) แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 49 10:21:25 จากคุณ : apotheker - [ 7 ม.ค. 49 10:09:46 ]

ความคิดเห็นที่ 95 มาสารภาพ.. ว่าเคยเป็นคนที่เดินจากไปเงียบๆเหมือนกัน ก็ไม่เคยพูดจากันตรงๆ ไม่เคยเปิดใจ ไม่เคยบอกความรู้สึกที่แท้จริง ..ขี้ขลาด.. จากเพื่อนสนิท เมื่อความรู้สึกข้างใน มันเปลี่ยนแปลงไป.. ..กลัว.. เมื่อรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ เราเลยเป็นฝ่ายถอยออกมา ..เงียบๆ คิดถึงจัง จากคุณ : A MeloDy - [ 7 ม.ค. 49 10:49:43 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ....ส.ค. 2002 รูสึกโชคดีจังที่คุณเลือกผม..... คุณคือผู้หญิงพิเศษ...พิเศษที่สุดสำหรับผม ....หลังจากนั้นไม่นาน ผู้หญิงพิเศษโทรหาเค้าตามปกติ.. เค้าไม่รับสาย ปิดเครื่อง แล้วหายไปเลย ....ไม่เคยได้รู้สาเหตุ แต่รู้สึกว่าดีใจที่เค้าจากไปเร็วกว่าที่เราคิด จะได้ไม่มีอะไรให้จดจำกันมากนัก...ขอบคุณนะ ผู้ชายธรรมดา จากคุณ : ผู้หญิง(เคย)พิเศษ (J'aime l'amour...) - [ 7 ม.ค. 49 11:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 97 เคยจำได้ว่า...เพื่อนที่สนิทตั้งแต่ 8 ขวบ กระทั่งเราสองคนและครอบครัวเราร้อนรนให้สอบมาเรียนที่เดียวกันจนได้ แต่เรียนกันคนละคณะ เท่านั้น  เรียนที่เดียวผ่านไปเกือบปี เขามีแฟน และเราก็จะมีแฟน เขารู้  เขาไม่พอใจที่เราจะมีแฟน  เราก็งงๆ  วันนั้นเราขอให้ไปส่งเราหาแฟนที่เรียนอีกที่หน่อย เขาไปส่ง..แต่ทะเลาะกันตลอดทาง...ไปถึงหน้ามหาลัยแห่งนั้น เราเปิดประตูลง..พร้อมกับบอกว่าลาก่อน.. มันคือลาก่อนอีก 4 ปี ที่เราไม่เจอกันอีก... ผ่านมา...เขาดิ้นรนไปหาแม่เรา ขอเบอร์เราแล้วก็โทรหาเรา.. เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม..คำแรกเขาถามเราว่า  ยังไม่เลิกกับแฟนอีกเหร่อ..(เรื่องอะไรของมันวะ) ผ่านไป...เราเลิกกับแฟน..และมีแฟนใหม่มันก็บ่น ทุกครั้งที่เจอที่คุย  มันจะถามแค่ว่า เมื่อไหร่จะไม่มีแฟนเสียที แล้วห่างๆกัน มันไม่เคยยอมคุยกับแฟนเราเลย แปลกมาก  มันทำเหมือนธาตุอากาศอยู่ตรงนั้นเสมอ ผ่านมา สิงหา 47 มันโทรมาหาเราตอนเช้า เรางัวเงีย ไม่ได้ฟังว่าเพื่อนทุกข์ร้อนอันใด เราไม่ได้ใส่ใจมันเช่นเดิม...แล้วเราก็หลับไป ตื่นขึ้นมา มีข้อความส่งมาว่า..เราเลิกกับเหมียว(แฟนมัน)แล้วนะตะกี้เอง เราก็ งงเลย..รีบโทรกลับไปหา  มันเล่าให้ฟังว่าแฟนมันมีคนอื่น..นานแล้ว เพิ่งจับได้และเขาเพิ่งยอมรับ เราสงสารเพื่อนมาก  ทำไมนะ เมื่อเช้าเราเอาแต่นอนไม่ฟังมันสักนิด อีกอาทิตย์นึงต่อมา...มันโทรมาว่า...วันนี้น้องแนนรับปริญญา ทำไมเธอไม่มา(น้องมัน) เราก็บอกขี้เกียจอ่ะ..มันหัวเราะ...แล้วก็บอกต่อว่า..พรุ่งนี้เราไปละนะ เราเลยถามไปไหน..มันบอกว่าออสเตรเลีย...เราก็งง...มันบอกว่า ไม่ต้องไปส่งนะ   เราไปหกเดือนเอง...เราก้นะ  หกเดือนเอง... แล้วตอนนี้ มัน..ยังไม่กลับมา...(เมื่อไหร่เธอจะกลับมา  กลับมาหา  ฉันอีกสักครา..)เวลาทุกข์ไม่มีคนด่า...โล่งหูพิลึก จากคุณ : noomint - [ 7 ม.ค. 49 12:30:53 ]

ความคิดเห็นที่ 98 เคยสนิทกันตอนอยู่ประถมปลาย พอไปเรียนต่อ ม.1 ที่ศน. ก็แยกย้ายกันไป จนแต่งงานแล้ว กลับฝันถึงเขาบ่อยๆ เหมือนมาหา แต่ไม่พูดอะไรด้วย จนเราคิดว่าเขาคงตายไปแล้ว จึงมาเข้าฝัน จนวันหนึ่งพบกัน แต่ก็ไม่ได้ทักทาย นึกดีใจที่เขาไม่เป็นอะไร แต่ก็ไม่ได้พบกันอีก และยังคงฝันถึงบ้าง  อยากกลับไปติดต่อในฐานะเอนคนหนึ่ง ซึ่งเขาก็มีครอบครัวแล้วแต่ ก็เกรงใจสามี ที่ยังดีกับเรามาก ๆอยู่ จากคุณ : nadiea - [ 7 ม.ค. 49 13:47:15 ]

ความคิดเห็นที่ 99 กระทู้โดนใจใครหลายคนคะ ถ้าเป็นเมื่อปีที่แล้ว กระทู้โดนใจอย่างแรง 7 ปีแห่งความทรมาณ เราเป็นคนแนะนำเพื่อนให้กับเพื่อนสนิทเรา หลังจากเป็นแฟนกัน มันก็หายไป นั่งน้อยใจน้ำตาไหลอยู่บ่อยๆ --เข้าใจว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติ มีพบ มีจาก-- แต่มันทำใจยากอยู่นะ ปีนี้มันกลับมาอ่ะ จากใจที่เคยจะไม่ยกโทษให้ ใจอ่อนอ่ะ แย่จังเรา --จากวันนี้ก็จะอยู่กับปัจจุบันอ่ะ แต่จะไม่เต็มร้อยเหมือนเก่าแล้ว-- จากคุณ : บิ๊กเปา - [ 7 ม.ค. 49 14:06:21 ]

ความคิดเห็นที่ 101 เศร้าจริงๆ ด้วยกระทู้เนี้ย T_T การที่ใครบางคนหายไปโดยมไม่มีแม้คำร่ำลา และเหตุผลมันเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ เลยนะ ชอบ คคห27 จังค่ะ โดนใจมากกกก "ติดต่อไปคงได้เพราะเค้าก็ไม่ได้เปลี่ยนเบอร์อะไร   แต่จะทำไปทำไม ถ้าคนๆนั้นไม่ต้องการติดต่อเรา......." จากคุณ : ss (spprn) - [ 7 ม.ค. 49 14:56:05 ]

ความคิดเห็นที่ 102 โดนใจเหมือนกันค่ะกระทู้นี้ อ่านแล้วคิดถึงคนที่เราเคยจากมา   และคนที่เคยจากเราไป "แค่เก็บเรื่องที่ผ่านมา  ไว้เป็นความทรงจำที่ดีก็พอ" จากคุณ : chocojub - [ 7 ม.ค. 49 16:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 103 .. (เอ.. สงสัยฮานะจะเป็นคนประหลาดอ่ะป่าวนะ.. ทำไมไม่สะเทือนใจอย่างคนอื่นเลย..) .. ถ้าแรก ๆ ที่หายไปก้อคงแปลก ๆ .. แต่เราก้อรู้อยู่แล้วนี่นา ว่าจะต้องจากกัน .. แต่ไม่คิดว่าจะต้องหายไปแล้วไปลับอ่ะ.. แล้วฮานะก้อมักคิดว่า เค้าก้อคงยังใช้ชีวิตของเค้า เราก้ออยู่ของเรา.. ไม่ได้หายไปไหนนิ .. แล้วก้อคิดว่า.. ถ้ามีเวลา เดี๋ยวก้อเจอกันเอง .. เหมือนเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันนาน .. สักวันอาจจะเจอกันโดยบังเอิญก้อได้นะ .. น่าแปลกดีออก .. จากคุณ : hanashobu - [ 7 ม.ค. 49 16:41:43 ]

ความคิดเห็นที่ 104 คุณต้นกล้าจากบ้านนอก คห.56 คะ เราคิดว่าเรารู้จักคนที่คุณพูดถึงนะคะ สังคมโบราณคดีมันเล็กมาก แล้วเท่าที่อ่านที่คุณพูดถึง มันทำให้นึกถึงคนได้เพียงคนเดียวเท่านั้น ... แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 49 18:09:31 แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 49 18:03:11 จากคุณ : when i'm feeling .. blue - [ 7 ม.ค. 49 17:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 105 เมย์ เราขอโทษมากๆ ที่เราเคยหายไป ทุกครั้งที่เรานึกถึงอุบัติเหตุครั้งน้นมันทำให้เราไม่กล้าเผชิญหน้า ขอโทษจริงๆที่เราไม่ได้อยู่ข้างๆตอนที่มีปัญญา ในระยะเวลาเกือบ2ปี แล้วสิน่ะที่เราไม่ได้ติดต่อกัน มันเป็นความรู้สึกผิดในใจเรามากๆ แต่วันนี้เราดีใจน่ะกับsmsที่ตอบกลับมาขอบคุณจริงๆ รักและเป็นห่วงเพื่อนเสมอ หวังว่าในไม่ช้าเราคงได้เจอกัน จันเอง จากคุณ : jlovec (jlovec) - [ 7 ม.ค. 49 20:24:14 ]

ความคิดเห็นที่ 106 เคยเป็นแฟนกัน คุยกันครั้งสุดท้ายเมื่อเดือน ก.พ. เขากำลังฝึกงาน ก่อนหน้านั้นรู้สึกได้เลยว่าทุกอย่างมันจืดจาง เราบอกเขาว่า "ต่อไปคงไม่ได้โทรหาแล้วนะ มีอะไรก็โทรมาแล้วกัน" ตั้งแต่คบกันมา เขาไม่เคยบอกรักเราสักครั้ง เราเองก็ไม่กล้าถาม เลยปล่อยให้ทุกอย่างผ่านไป ทำใจได้จนเป็นปกติ พอเดือน พ.ค. ประกาศผลเอนทรานซ์ เพื่อนสนิทเราติดที่เดียวกับเขา แล้วมีปัญหาเรื่องหอพัก เลยให้เบอร์โทรเขาไป เพื่อนก็เล่าที่คุยกับเขาให้ฟัง เขาบอกว่า พี่ยังไม่รู้เลยว่าเราติดที่ไหน ได้ฟังเพื่อนตอนนั้นรู้สึกชาๆ เหมือนกัน แล้วพอเดือน ส.ค. เขาก็โทรมาถาม เป็นยังไงบ้าง เดี๋ยววันศุกร์นี้ไปหาที่มหาลัยนะ ทำเสียงเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เราก็ทำเสียงเรียบเฉยบอกไปว่า "กลับไปคิดดีๆ ว่าชีวิตตัวเองต้องการอะไร แล้วค่อยมาคุยกัน" สุดท้ายเราก็กลับมาเป็นแฟนกันอีก -_-" แต่ตอนนี้ก็เลิกกันแล้ว ด้วยเหตุผลเดิมๆ เฮ้อ.. ป็อบ เภสัช ศิลปากร รู้ด้วยนะว่าเรายังคิดถึงเธออยู่ ถึงแม้ทุกอย่างมันจะเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วก็ตาม จากคุณ : Mint@da{-"-} - [ 7 ม.ค. 49 20:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 107 เคยสิ มันหายไปพร้อมกับเงินที่ยืมเราไป จากคุณ : alfapha - [ 7 ม.ค. 49 20:31:35 ]

ความคิดเห็นที่ 108 คนเราเจอกันเพื่อรอวันจาก คนเราจากกันเพื่อรอวันพบ... จากคุณ : กงกรรมกงเกวียน.... (ใจบริสุทธิ์) - [ 7 ม.ค. 49 21:16:44 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ไม่แปลกเลย ครับ ในชีวิตหนึ่งของคนเราจะต้องเจอแบบนี้ซัก ครั้งหนึ่ง บางทีเขาก็ไม่ได้ตั้งใจ บางทีเราก็ไม่ได้ตั้งใจ ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละ จากคุณ : laostate - [ 7 ม.ค. 49 22:27:11 ]

ความคิดเห็นที่ 110 อ่านกระทู้นี้แล้ว  ใจ...หาย จากคุณ : ม่วนน้อย - [ 7 ม.ค. 49 22:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 111 เคยสิ ไม่นานมานี้เอง แต่ว่าไม่เสียใจ ไม่น้อยใจนะ ทั้งที่เคยสนิทกันมาก มากเกินคำว่าเพื่อน จากคุณ : Estimate Zero Fuel Weight - [ 7 ม.ค. 49 22:46:27 ]

ความคิดเห็นที่ 112 เริ่มไม่ได้ติดต่อกันตั้งแต่ตอนเราไปทำงาน ต่างประเทศนานๆ บอกว่าจะอีเมล์มา ก็ไม่มี เราอีเมล์ไปก็ไม่ตอบ โทรไปหาก็ไม่ค่อยว่างคุย ... หลังจากนั้น กลับมาแล้ว ก็ห่างไปอีก ติดธุระตลอด สุดท้าย เราต้องทำใจกับการห่างหายนั้น ล่าสุดเราห่างกันไป ปีกว่าแล้ว กับประโยคสุดท้ายที่บอกว่า " ผมขอโทษ ผมคงไม่รบกวนคุณอีกแล้ว " ยังมึนไม่หายว่าที่ผ่านมา มันคืออะไร แต่ล่าสุด ยังได้รับเมสเสจส่งกลับมาเมื่อคริสมาส ทำให้รู้ว่า ยังมีลมหายใจอยู่ดี จากคุณ : sparkling eyes - [ 7 ม.ค. 49 23:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 113 เคยเป็นคนที่เดินจากมา แล้วก็เคยเป็นคนที่โดนจาก... ความรู้สึกไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอก เพราะมันเจ็บ และ เศร้า พอๆ กัน โดยเฉพาะยิ่งคนที่เดินจากไป .. จากไปซะเฉย ๆ   ทิ้งให้คนที่อยู่ข้างหลังคาใจไม่น้อย และหลังจากนั้น.. มักจะมีเหตุการณ์ให้นึกถึงเสมอๆ ก็ได้แต่เก็บไว้ส่วนลึก ๆ ในใจ บอกตัวเองว่า เราคงมีบุญร่วมกันมาแค่นี้ จากคุณ : น้องแหนมเนือง - [ 8 ม.ค. 49 01:37:57 ]

ความคิดเห็นที่ 114 ยังจำวันนั้นได้ราว 7-8 ปีก่อน คิดว่ามันคงเป็นวันสุดท้ายที่เราสองคนจะได้เจอกัน ก่อนหน้านี้เรากับเค้าเคยใกล้ชิดกัน แต่อยู่ๆ เค้าก็หายไป 1 ปีเต็ม ทั้งที่ความสัมพันธ์ของเราสองคนเป็นไปด้วยดี ไม่มีคำบอกลา ไม่มีใครรู้ว่าเค้าไปอยู่ไหน เราไปที่ที่เค้าเคยไปแต่ก็ไม่เจอ พยายามตามหาจนเลิกตาม รอจนเลิกรอ คิดถึงจนเลิกคิดถึง สุดท้ายปรับสภาพจิตใจได้กับชีวิตที่ไม่มีเค้า ตั้งแต่นั้นมาทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปกติ แน่นอน เป็นชีวิตที่ไม่มีเค้าอยู่ ผ่านไป 1 ปี จำได้ว่าวันนั้นเพิ่งกลับจากเรียนกำลังจะเข้าหอ เค้ามายืนรอเราตรงทางขึ้น วินาทีแรกที่เจอหน้าเค้าเราตั้งคำถามกับตัวเองทันทีว่าเค้ากลับมาทำไม ในเมื่อเราทำใจกับการไม่มีเค้าได้แล้ว เพื่ออะไร เคยนึกถึงจิตใจคนอื่นบ้างหรือเปล่าที่อยู่ๆ ตัวเองก็หายไปโดยไม่บอกกล่าว กลับปล่อยให้คนคนหนึ่งต้องรอ รออย่างไม่มีความหวัง เราเดินพาเค้าไปที่ห้อง ไปนั่งคุยกัน เค้าทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังคงพูดคุยกับเราตามปกติ เพราะความที่ทิฐิสูงเราไม่ยอมเอ่ยปากถามว่าเค้าหายไปไหน รู้หรือเปล่าว่ามีคนตามหา มีคนคิดถึง คุยเสร็จเค้าชวนเราไปเดินเล่น ไปทำธุระ เสร็จธุระก็ชวนไปกินข้าว เค้าทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ ทั้งที่น่าจะจับความรู้สึกเราได้ว่าเราไม่เหมือนเดิมที่เปลี่ยนเป็นเฉยชากับเค้า กินข้าวเสร็จเค้ายังจะชวนเราไปเดินซื้อของต่อแต่เราปฏิเสธแล้วไปส่งเค้าที่บ้านพัก ตอนลงจากรถเค้าถามว่าเราจะไปงานรับปริญญาของเค้ามั้ย เราปฏิเสธกลายๆ ว่าไว้คอยดูก่อน พูดแค่นั้นและออกรถไปเลย ตั้งแต่นั้นมาเรากับเค้าไม่ได้ติดต่อกันอีก ต่างคนต่างเรียนจบออกไป ช่วงที่เราต้องไปอยู่กรุงเทพฯ คนเดียวเราเก็บเอาเรื่องนี้มาคิดและเพิ่งรู้สึกว่าเค้าเป็นคนเดียวที่เรารัก (คนแรกและอาจจะเป็นคนสุดท้าย) ตกกลางคืนเราร้องไห้คิดถึงเค้าตลอดนานเป็นปีๆ ในใจก็แอบหวังไว้ว่าคงมีทางได้ติดต่อกับเค้าอีก แต่รอแล้วรอเล่าก็ไม่มีปาฏิหาริย์ ไม่นานก็ได้ข่าวจากเพื่อนว่าเค้าแต่งงานแล้ว เช้าวันนั้นเหมือนถูกตบหน้า ชาไปหมดทั้งตัว ชีวิตเหมือนสูญเสียอะไรไปสักอย่าง จากนั้นมายิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม ร้องแบบไม่มีเหตุผล ร้องทั้งที่รู้ว่ามันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาได้เลย แต่ในใจก็ยังรอที่จะได้ติดต่อกับเค้าอีกไม่ว่าจะเป็นยังไง รอมา 3 ปีได้ สุดท้ายเลยพยายามหาที่อยู่ของเค้า พอได้แล้วก็เขียนจดหมายไปหา น่าแปลกที่เรากลับเขียนไม่ออก ไม่รู้ควรจะเริ่มต้นยังไง ไปต่อยังไง ทั้งที่เคยตั้งใจไว้ว่าถ้ามีโอกาสติดต่อกับเค้าอีกเรามีเรื่องจะคุยกับเค้ามากมาย จะบอกความรู้สึกออกไป แต่พอเอาเข้าจริงๆ กลับตื้อไปหมด เพราะความที่ไม่มั่นใจว่าเค้าจะยังจำเราได้หรือเปล่า ยังคิดว่าเราเป็นเพื่อนอยู่มั้ย จนแล้วจนรอดก็ส่งจดหมายไปตามที่อยู่นั้นจนได้ ผ่านไป 1 เดือนทุกอย่างยังเหมือนเดิมที่เคยเป็น เราก็คิดในแง่ดีว่าที่อยู่คงผิดเลยลองไปหาใหม่และได้ที่อยู่ใหม่มา ลงมือเขียนจดหมายฉบับที่สองแล้วส่งไปอีกครั้ง ในนั้นเราทิ้งเบอร์โทร-อีเมล์ไว้ บอกว่าถ้าเค้าได้อ่านจดหมายนี้ขอให้ติดต่อกลับด้วย 3 เดือนผ่านไปในที่สุดความฝันที่เราจะได้ติดต่อกับเค้าอีกก็เป็นจริง เค้าโทรกลับมา ในตอนนั้นใจเราเต็มตื้นไปหมด มันเหมือนความฝัน การรอคอยมาถึงจุดสิ้นสุด หลังจากวันนั้นเราก็ติดต่อกันเป็นระยะๆ จนถึงวันที่เรารู้สึกได้ว่าเค้าค่อยๆ หายไปจากชีวิตเราอีกครั้งหนึ่งแล้ว ไม่รับโทรศัพท์ไม่ตอบข้อความเหมือนเดิม ครั้งไหนที่รับก็คุยไม่กี่นาทีแล้วขอวางสาย เป็นแบบนี้ตลอดจนเราคิดว่าคงไม่มีประโยชน์ที่จะคุยกันต่อไปแล้วล่ะ แต่ด้วยความที่เรารักเค้ามากเลยตัดใจไม่ได้ อย่างน้อยนานๆ ติดต่อเค้าไปทีคงไม่เป็นอะไร ยิ่งนานวันเข้ากลับยิ่งห่างเหิน เรารั้งความเป็นเพื่อนระหว่างเรากับเค้าไว้ไม่ได้ ... เรื่องยังมีต่ออีกพอสมควรแต่เราคิดว่าไม่มีประโยชน์ที่จะเล่าต่อแล้วล่ะ เพื่ออะไร แค่ความเป็นเพื่อนเค้ายังให้เราไม่ได้เลยทั้งที่เราก็ไม่ได้เรียกร้องจากเค้ามากมาย ขอแค่ให้ได้รับรู้ความเป็นไปของเค้า แค่ได้ยินเสียงเวลาคิดถึง แค่ได้คุยเวลาเราต้องการเพื่อน แต่มันคงมากเกินไปที่เค้าจะให้ได้มั้ง เราเลยเลือกที่จะตัดใจและออกไปจากชีวิตเค้า จากคุณ : No.12 - [ 8 ม.ค. 49 02:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 115 เคยเป็นทั้งฝ่ายที่หายและเป็นฝ่ายที่ถูกทิ้ง ด้วยความเลวทั้งหมดที่มี ตอนที่เป็นฝ่ายหาย มีเหตุผลเดียวที่หายไปคือ เบื่อแล้ว.....นั่นเอง ทำตั้งสองครั้งติดกันแน่ะ เลวชะมัดเลย มาถึงตอนนี้เลยกรรมตามสนองแล้วอ่ะมั้ง แต่ยังดีที่ไม่ใช่เหตุผลเลวๆเมือนที่เราเคยทำ ตอนแรกๆก็เจ็บเหมือนกัน แต่หลังจากนั้นก็จะหายดี และกลับเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่คนนี้รักมากๆเลยนะเนี่ย ฮือๆ จากคุณ : Always be JEALOUS - [ 8 ม.ค. 49 02:29:28 ]

ความคิดเห็นที่ 116 เอ้าลองฟังเหตุผลของคนที่ทำตัวให้หายไปบ้าง 1.เพราะตอนที่เริ่มจีบมารู้ภายหลังว่า เธอมีแฟนอยู่แล้ว 2.เพราะญาติฝ่ายเราที่ผูกพันกันมาก ไม่ชอบ เพราะเธอเป็นแฟนของคนที่ญาติรู้สึกไม่ชอบ 3.จำเป็นต้องตัดใจหนีจาก ทั้งๆที่ไม่มีใครเลยจริงๆ ไม่ว่าแฟนเก่าของเธอจะกลับมาหาเธอหรือไม่ ไม่สนใจ จากคุณ : คนเคยหาย - [ 8 ม.ค. 49 06:54:31 A:203.113.60.75 X: TicketID:101872 ]

ความคิดเห็นที่ 117 เป็นฝ่ายเศร้าที่อีกฝ่ายหายไปเฉยๆมาตลอด.... ..ตัดสินใจแน่นอนแล้วว่า ..  อยู่มันคนเดียวอย่างนี้แหละดีละ  ไม่ต้องมีเพื่อนหรอก  เป็นแค่คนรู้จักและคนเคยรู้จักก็พอ คนเดี๋ยวนี้เดี๋ยวไหน..คบยากทั้งนั้น  มีแต่อารมณ์เป็นที่ตั้ง..ก็หน่ายที่จะคบ..มีคำพูดสวยๆหวานๆ..ฟังชื่นใจ..แล้วความจริงใจอยู่ตรงไหน..เฮ้ออ..ไม่เอาดีกว่า .. จากคุณ : jingsija - [ 8 ม.ค. 49 07:36:19 ]

ความคิดเห็นที่ 118 นึกถึงตัวเอง มีเพือนคนหนึ่งสนิทกันมาก เธอดีกับเราและครอบครัวตลอดเวลาสี่ปีที่คบกันมา ห่วงใย ไว้ใจ ดูแลกันและกัน ใครเดือดร้อนก็ช่วยกันเท่าที่จะทำได้ มาวันหนึ่ง มีคนเล่าให้ฟังว่าเธอว่าร้ายเราและครอบครัวลับหลังแบบไม่มีชิ้นดี ความลับที่เป็นของเราสองคน คนอื่นรู้กันหมด  ทีแรกไม่เชื่อ หัวเด็ดตีนขาดไม่เชื่อ ครอบครัวเราก็ไม่มีใครเชื่อ เข้าข้างเธอเต็มร้อย จนสุดท้ายเธอจนกับหลักฐาน และยอมรับสารภาพแบบแกนๆ เราถามตัวเองว่าอภัยให้ไม๊ แรกๆก็ทำใจคบต่อไม่ได้ แต่นึกถึงความดีที่เธอมีกับเราและครอบครัว เราก็ยกโทษให้เธอ โทรคุยหาปกติ พยายามทำใจให้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้น แต่เธอกลับเป็นฝ่ายปลีกตัวหายไป เราไม่คิดจะถามเหตุผล เพราะคิดว่าเธอคงรู้สึกผิดและไมให้อภัยตัวเอง และคงไม่สนิทใจที่จะคบกันต่อไป แรกๆคิดมากเพราะทำใจยังไม่ค่อยได้ ตอนนี้ยุ่งกับงาน จนลืมเธอไปแล้ว ถ้าติดต่อกลับมาอีก ความรู้สึกก็คงไม่เหมือนเดิม อีกอย่างเรารู้สึกไม่อยากติดต่อกับใคร อยากใช้ชีวิตเงียบๆ กับน้องหมา และสามีดีกว่า   ไม่อยากหวังอะไรกับคำว่า เพื่อนอีกแล้ว รักครอบครัวตัวเองดีกว่า จากคุณ : ชะ ชะ ช่า ต่อหน้าฉัน - [ 8 ม.ค. 49 09:06:05 ]

ความคิดเห็นที่ 119 สรุปได้อย่างนึงว่า การหายไปเฉยๆของคนบางคนเหมือนกับเป็นเรื่องปกติ ที่ทุกคนเคยโดนเลยเนอะ เรานึกว่าเราโดนอยู่คนเดียวซะอีกแหะ แหะ ....... ...... แต่มันก็เป็นเรื่องแปลกสำหรับเรา รับไม่ค่อยได้ เพราะเราตรงไปตรงมากับคนอื่นเสมอ แถมคนที่ทำตัวหายไป ก็เป็นพี่ชายเพื่อน ก็เลยเซ็ง หลายเท่า ไม่รู้เค้าจะทำตัวแปลกๆไปทำไม ในเมื่อในสังคมที่อยู่ก็คงหลบกันไม่พ้น .. แถมที่หายตัวไปรอบล่าสุด นี่รอบที่3เจ้าค่ะ..ไม่รู้พ่อเจ้าประคุณเป็นคนประเภทไหน 2ครั้งแรกที่กลับมาก็ทำไม่รู้ไม่ชี้..ไม่มีการขอโทษ ..ถ้ารอบนี้กลับมานะ..คอยดู๊ จากคุณ : poohmai - [ 8 ม.ค. 49 14:42:36 ]

ความคิดเห็นที่ 120 อืมม์...  สำหรับความคิดเห็นของเรานะ    คือ  เราชอบเป็นฝ่ายหายไปจากคนที่เรารู้จักมากกว่านะ     เพราะเราคิดว่า   มันดีกว่าการพูดให้แตกหักเพื่อให้ความสัมพันธ์จบลง เราว่าคนที่เป็นฝ่ายหายไป  เจ็บกว่าคนที่ยังอยู่นะ     เพราะการพยายามจากคนสนิทที่เรายังรู้สึกดี  เป็นสิ่งที่ทรมานและเจ็บปวดที่สุด     แต่เราก็ต้องทำเพราะทุกคนย่อมมีเหตุผลของการกระทำของตัวเอง คนที่จากไป   แปลว่าเค้าต้องโดนอีกฝ่ายกระทำอะไรบางอย่างที่เจ็บจนเค้าเกินจะคบหาต่อ     บางทีการจากไปทั้งๆที่ยังเหลือเรื่องราวดีให้แก่กัน  มันยังดีกว่าทนอยู่แล้วให้ความเกลียดมันเพิ่มขึ้นทุกวันนะ     คนที่ถูกคนสนิทจากไป   บางทีควรต้องหันกลับมาพิจารณา  ว่าเราเคยละเลย  หรือทำอะไรให้เค้าเสียใจจนเค้ารับไม่ได้บ้างหรือเปล่า?  เค้าถึงจากเราไป จากคุณ : น้ำตาลก้อนกลม - [ 8 ม.ค. 49 16:00:00 ]

ความคิดเห็นที่ 121 คุณ no.12 เรื่องของเราไม่ค่อยคล้ายของคุณเท่าไหร่นัก แต่ว่าบทสรุปท้ายเรื่องที่ว่าแค่ความเป็นเพื่อน แค่ได้ยินเสียง หรือแค่ตอบเมล์เราบ้าง เราขอมากเกินไปเหรอ สงสัยเราต้องเลือกที่จะเดินจากมาและตัดใจจากเค้าเหมือนคุณแน่ๆ ขอให้คุณเข้มแข็งนะคะ จากคุณ : Jane Smith - [ 8 ม.ค. 49 16:51:22 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ที่เราเคยเป็นไม่ถึงขั้นหายไปเลย แต่ตอนนั้นมารู้ว่าเพื่อนผู้ชายที่คบกัน เป็นเพื่อน  สนิทกัน  เริ่มคิดอะไรกับเรามากกว่านั้น เราก็จะค่อยๆเปลี่ยนไป จนเค้ารับรู้ได้เอง เราว่าเป็นการสื่อความที่ดีที่สุดแล้ว เพราะไม่อยากให้เค้าคิดลึกซึ้งไปกว่านั้น แต่สุดท้ายแล้วมันก็ทำร้ายจิตใจเค้าอยู่ดี เห็นเพื่อนอีกคนมาต่อว่าเรา ว่าเราใจร้าย หลอกให้เพื่อนคนนั้นรักแล้วตัดเยื่อใย ทั้งๆที่เราไม่ได้เคยคิดกับเค้าเกินกว่าการเป็นเพื่อนเลย หลังจากนั้น เราก็เลยไม่อยากคุยกับเค้าอีก โทรมาก็ไม่รับ ก็หายไปจากกัน - เรื่องเพื่อนก็มีอีกคน เพื่อนผู้ชายคนนี้สนิทกันหลังจากจบ มหาลัยแล้ว สนิทกันแบบเพื่อน เที่ยวไหนก็ลากกันไป ดึกแค่ไหนก็บ่ยั่น มันชอบใครรักใครอกหัก มันก็ต้องโทรมาเล่าให้ฟัง มันก็บอกว่าเราเป็นเพื่อนผู้หญิงที่มันสนิทที่สุดนะ  เพื่อนที่ทำงานกลุ่มใหม่ๆ ทั้งหลาย มันก็ตามมารู้จักจนหมด สนิทกันมา 7 ปี -ช่วงหลังมันห่างๆไปบ้าง ประมาณ มีแฟนแล้วนะ เจอกันในเน็ท เราก็เออๆดี เวลาออกมากินเหล้ากับเรา แฟนมันโทรมามันก็ให้คุยกับเราว่าไม่ต้องห่วง มันไม่ได้เถลไถลที่ไหนมันอยู่กับเรา ตอนมันแต่งงาน เราก็ไป -แต่หลังจากนั้นก็เริ่มห่างกัน แต่ที่เราไม่เข้าใจจนถึงทุกวันนี้ก็คือ - มีอยู่วันนึงที่คุยโทรศัพท์กัน มันว่าเราว่า เราอย่าคิดว่าตัวเองสวยแล้วจะยังไงก็ได้นะ มันไม่ได้คิดอะไรกับเราแบบนั้น วันหลังไม่ต้องโทรหามันอีก (ปกติมันก็เป็นคนโทรมานี่นา) บอกว่ามันไม่คิดว่าเราจะเลวแบบนี้ อย่าคิดว่ามันไม่รู้ สิ่งที่เพื่อนๆคุยกันลับหลังมันน่ะ  มันรู้หมด -เราพยายามถามมันว่าเกิดอะไรขึ้น ด่าว่ามาเลยดีกว่า ว่าเรื่องอะไร เพราะเราไม่เข้าใจจริงๆ แต่มันก็ไม่อธิบาย -เราพยายามโทรไปอีก 2 ครั้ง ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เฮ๊ยใคร psycho อะไรมา ทำไมเชื่อคนอื่น แต่ไม่ถามความจริงจากเราล่ะ มันก็ไม่บอกว่าเกิดอะไรขึ้นอยู่ดี -สุดท้ายเราก็เลยตัดใจ ก็เสียใจมาก และก็ไม่เข้าใจด้วยว่าเรื่องอะไร เพื่อนคนอื่นที่สนิทก็ไม่เข้าใจเพราะเราเองไม่เคยว่าอะไรมันลับหลังเลย และที่สำคัญไม่เคยคิดกับมันเกินเพื่อนอยู่แล้ว -ทุกวันนี้ยังเสียใจอยู่ แต่ก็ผ่านมา 3ปีแล้ว รู้ข่าวว่ามันได้ลูกชาย ก็ดีใจด้วย จากคุณ : roselily - [ 8 ม.ค. 49 18:06:02 ]

ความคิดเห็นที่ 123 " Trust + Believe " จากคุณ : * * wasan_2004 * * - [ 8 ม.ค. 49 19:50:05 ]

ความคิดเห็นที่ 124 เจอเหมือนกันค่ะเรื่องแบบนี้ ก่อนที่เค้าจะหายไปทุกอย่างมันดีไปหมด ไม่มีวี่แววเลยว่าเค้าจะหายไปจากชีวิตเรา จนมาวันนึงเค้าหายไปเฉย ๆ ไม่มีการบอกลา ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันทั้งสิ้น ณ เวลานั้นเราเฝ้าถามตัวเองว่า ทำไม ทำไม ทำไม .. เศร้า เสียใจอยุ่นาน  ณ เวลานี้ผ่านมาเป็นปีแล้ว เราเริ่มทำใจได้ เราดีขึ้นเพราะมีคน คนนึงที่อยู่เคียงข้างเรามาตลอดเวลา จากเป็นเพื่อนกัน เค้าพิสูจน์ให้เราเห็นว่าเค้ารอเราได้ จนเราลืมคนนั้นไปหมดจากใจ  แต่แล้วเค้าก็กลับมา T_T  แล้วก็เหมือนเดิมไม่มีคำพูดใด ๆ แม้แต่คำขอโทษ เค้าทำเหมือนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น ... -_-" แต่มันสายไปแล้วเพราะเราเลือกที่จะอยู่กับคนที่แคร์เราจริง ๆ จากคุณ : Ying_Tisa - [ 8 ม.ค. 49 21:31:38 ]

ความคิดเห็นที่ 125 มีคนเคยหายไป....เจอกันอีกทีบอกว่า เหรอ งานยุ่งน่ะ... แต่ก็ไม่เคยตาม...โง่เอง จากคุณ : สมฝน - [ 8 ม.ค. 49 22:13:16 ]

ความคิดเห็นที่ 126 อ่านแล้วจี๊ดเลยค่ะ กระทู้นี้  เพราะ.... เราเพิ่งเป็นฝ่ายหายไปจากคนคนหนึ่ง เราไม่ได้โกรธ เกลียดอะไรเค้า แต่เราเจ็บปวดกับสิ่งที่เค้าทำกับเรามากจนเราต้องเดินออกมา...ออกมาโดยไม่ได้บอกเค้า เค้าเอง ก็ไม่ได้ใส่ใจกับการหายไปของเรา ไม่คิดที่จะถามเหตุผลด้วยซ้ำไป จนวันนี้เราก็ยังคิดถึงคนคนนั้นอยู่  ... คิดถึงมาก อยากจะพบเจอ อยากพูดคุย อยากบอกเค้ามากๆ ว่าเราชอบเค้ามากกว่าใครๆ  แต่เราไม่อยากกลับไป ให้เค้าทำร้ายจิตใจเราอีกแล้ว... Y_Y http://www.deejang.com/musiczone/sec-c/0007/list.php จากคุณ : หนึ่งวันเดียวกัน - [ 8 ม.ค. 49 23:01:58 ]

ความคิดเห็นที่ 127 กระทู้โดนใจค่ะ /\ ตอนนี้กำลังคิดถึงเพื่อนคนหนึ่ง คนที่เคยให้เรายืมไหล่พิงตอนหลับบนรถไฟชั้นสาม (กรุงเทพ - ยะลา) เมื่อขึ้นมาสอบแข่งขันทักษะระดับประเทศ คนที่มานั่งหลับรอเรา ตอนตี 5 เพื่อจะพาเราไปสอบแข่งขัน และไปหาพี่ชายที่มาบุญครอง เมื่อสมัย 10 กว่าปีที่แล้ว คนที่ซื้อดอกกุหลาบขาวดอกเดียวให้เรา (ที่มาบุญครอง) ในวันเดียวกัน คนที่เรามีความรู้สึกดี ดี ให้ ในเวลาเพียงไม่กี่วัน คนที่ถูกเราทิ้ง ทั้ง ๆ ไม่ได้ทำอะไรผิด แค่เพราะว่า ช่วงนั้น เราติดเพื่อนมากจนเกินไป คนที่เราจำชื่อเค้าไม่ได้ แม้เพียงแค่ชื่อเล่น ? (แย่มาก ๆ ) ก็ระยะเวลาสั้น ๆ ที่รู้สึก ดี ดี ต่อกัน เราตั้งชื่อให้เค้าว่า "ก่องก๊อง" และเราก็เรียกชื่อเค้าเช่นนั้นตลอด ถ้าโชคดี เค้าได้มาอ่านกระทู้นี่ อยากบอกว่า เราขอโทษ เรายังคิดถึง ก่องก๊อง (คนที่เคยเรียนเทคนิคยะลา) เสมอ และหวังว่าคงจะสบายดีนะ จากคุณ : หน่อย - [ 8 ม.ค. 49 23:20:16 A:202.5.80.230 X: ]

ความคิดเห็นที่ 128 คิดถึงใครบางคนที่ตั้งใจหายไปจากเราในวันวาเลนไทน์ โดยที่ตั้งใจจะไม่ให้เรารู้ แต่เราก็ไหวตัว รู้ในที่สุด 10ปีแล้วล่ะที่ไม่รู้ข่าวคราวกันอีกเลย จากคุณ : p_tham - [ 9 ม.ค. 49 03:24:05 ]

ความคิดเห็นที่ 129 โดนครับ กระทู้นี้โดนอย่างแรง เจะ..... จากคุณ : cyberdude - [ 9 ม.ค. 49 04:46:55 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ... ของเราไม่รู้จะเรียกอะไรดี ... รู้จักกันที่ทำงานนี่แหละ เราเป็นเด็กใหม่ ตอนนั้นอายุแค่22เอง เค้าอายุมากกว่าเรา4ปี ก็ผู้หญิงด้วยกันนี่แหละค่ะ เราออกห้าวๆคล้ายทอม ก็เลยมีพี่ๆผู้หญิงมาเล่นด้วย หมายถึงแซวๆหรือมาหยอดๆนะ เราก็ยังเด็ก เล่นด้วยตามประสาคนไม่คิดอะไร(เราไม่ใช่ทอมนะ..ยืนยันว่าไม่ใช่) ก็มีคนนี้แหละ ที่เราไปเล่นกับเค้า แรกๆเค้าไม่คิดไรมั้ง แต่เค้าสงสัยว่าเราจะจีบ (แต่เราแค่หยอด 55) เค้าก็เลยเล่นกลับ ไปๆมาๆ ก็สนิทกัน สนิทกันมั่กๆ เพราะต้องทำงานด้วยกัน ไปตจว.ด้วยกัน นอนห้องเดียวกัน.. เราเห็นเค้าเป็นพี่สาว (เราไม่มีพี่สาวอ่ะ) เค้าติดเรามากเลย โทรคุยกับเราทุกวัน จนเราเริ่มรำคาญอ่ะ เพราะบางทีโทรมาก็ไม่มีอะไรจะคุย ก็ยังโทรมา ..เราไปไหนกับใคร เค้าก็ชอบถาม เราก็ต้องบอก จนวันนึงเราสงสัยในความสัมพันธ์ของเรา2คน มันเรียกว่าอะไรหว่า ก็เลยถาม..เค้าก็บอกว่าไม่รู้ แต่ก็ไม่เคยคิดอะไรกับเราแบบนั้น แต่ก็รู้สึกดีที่มีเรา.. แปลกดีอ่ะ ..บอกว่ารู้สึกดี แต่ก็เริ่มห่างออกมาทั้งคู่ ไม่รู้สาเหตุเลยว่าเพราะอะไร หลังจากนั้นปีนึงก็ทำงานกันคนละฝ่าย ไม่ได้เจอกันอีก แต่ก็มีคุยโทรกันบ้าง เฉลี่ยแล้วเดือนละครั้ง ..เราก็คิดว่าเค้าคงไม่อยากให้เราหายไปจากชีวิตเค้าละมั้ง.. พอปีที่แล้ว.. แฟนเก่าเค้าตาย.. วันที่แฟนเก่าตายก็คือวันที่เค้าโทรมาหาเราแล้วคุยกันยาวมากอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน.. นั่นแหละ่ค่ะ..วันนั้นนี่แหละ หลังจากนั้นเป็นตนมา.. ก็ผ่านมาปีนึงแล้วค่ะ ไม่เคยคุยโทรศัพท์กันอีกเลย ..ทั้งๆที่เห็นออนไลน์msnตลอดเวลา ในmก็มีแค่ทักทายกันประโยคสองประโยคแค่นั้นเอง.. เราว่าเราก็มีส่วนทำให้ต่างคนต่างหายด้วยค่ะ เพราะเราก็ไม่เคยเป็นฝ่ายโทรไปหาพี่เค้าก่อนเลย..555 จากคุณ : ยังงงมาจนบัดนี้ (8uDtos@i) - [ 9 ม.ค. 49 08:21:14 ]

ความคิดเห็นที่ 131 เราเองแหละเป็นคนที่ทำให้พี่เขาหายไป พูดจาทำร้ายจิตใจพี่เขาไปทั้งๆที่เขาก็ดีกะเรามากมากไปเมื่อคืนนี้เอง เขาโกรธเรามากเลยแหละ เขาส่ง sms มาบอกว่า "ถ้าโทรมาแล้วเป็นแบบนี้ไม่ต้องโทรมาแล้วนะ ฉุนมาก" เราก็ดันกวนส่งตอบกลับไปว่า "ค่ะ" แต่วันรุ่งขึ้นเราก็โทรไปขอโทษเขาแล้วนะ แต่เราก็รู้ว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้วอ่ะ คิดแล้วไม่น่าพูดไปเลย แค่คำพูดประโยคเดียวไม่น่าเชื่อว่ามันจะทำลายมิตรภาพที่ดีงามของเราสองคนลงไปได้ต่อไปนี้คงไม่มีพี่เขาอีกแล้ว..เฮ้อ แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 49 10:24:25 จากคุณ : ดีกันอีกครั้งได้ไหม..ฉันขอโทษ (cherubin) - [ 9 ม.ค. 49 10:15:55 ]

ความคิดเห็นที่ 132 ตอนที่เป็นคนออกมา ความรู้สึกมันคือ เหนื่อยแล้ว และไม่อยากจะกลับไปสู่สภาวะเดิมๆ อีก ก็แค่นั้น แล้วก็มาเจอกัน หนนี้คุยกันเหมือนเพื่อน เค้ามีอะไรก็ปรึกษาเรา แถมมาบอกว่า "นี่ถ้าไม่เลิกกัน เราสองคนคงแต่งงานกันไปแล้วเน๊าะ" ตอนนั้นรู้สึกเฉยๆ กับคำพูดนี้มาก เพราะมันไม่มีอะไรไปมากกว่าเพื่อนที่เคยสนิทคนนึงเท่านั้นเอง ยังบอกเค้ากลับไปว่า "แกพูดช้าไปแล้วหล่ะ" หลังจากนั้นเค้าก็โทรมาบ้าง แต่เราจะเป็นคนที่ไม่ได้รับสายซะมากกว่า จนเค้าไม่กล้าโทรมาหาอีก ----------------------------------------------- อีกหนนึง คือคนที่เคยรัก เป็นเพื่อนของพี่ชายเพื่อน เราดันไปแอบชอบเค้าก่อน ก็แบบนี้แหละ สุดท้ายเค้าหายไปเฉยๆ แต่ก็ไม่อยากรู้แล้วว่าเค้ามีเหตุผลอะไร ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ดีกว่า ตอนเค้าเงียบไป เราส่ง sms ไปหาจนเราจะบ้า แต่เค้าไม่เคยตอบกลับมาเลย โทรไปก็ไม่รับสาย นี่อาจจะเป็นเหตุผลให้เค้ารำคาญก็ได้มั๊ง แต่เมื่อวันก่อน บังเอิญขับรถสวนกัน หลังจากที่ไม่เคยเจอกันมาเกือบ 5 ปี เค้ามองไม่เห็นเราหรอก แต่เราดันเห็นเค้า ทั้งๆ ที่บ้านเราสองคน ขับรถมาหากันไม่ถึง 10 นาที ความรู้สึกเก่าๆ มันเลยกลับมาทำให้สติแตกไปพักนึง ใจมันหาย พอได้เห็นหน้าแล้วมันรู้สึกเศร้าๆ ก็แค่นั้น เพราะคงได้เจอแค่หนนี้หนเดียว มันคงไม่ได้บังเอิญอะไรบ่อยๆ ----------------------------------------------- คนปัจจุบัน เค้าไม่ได้หายไป แต่เค้าบอกว่าเค้าเครียดกับเรื่องงาน ไม่ได้มีใคร แค่ไม่อยากจะโทรหาใคร แม้แต่พ่อแม่ก็ไม่ได้โทรหา พอดีไปทำงานที่ต่างประเทศ จากที่เคยโทรหากันทุกวัน ตอนอยู่ที่นี่ พอไปเมืองนอกโทรหากันน้อยครั้งลง จนหลังๆ เราต้องโทรไปหาเอง แต่คุยกันปกติ แล้วก็เหลือแค่ส่ง sms เค้าไม่ยอมโทรมาหาเราเองเลย เรากำลังทนกับความไม่ใส่ใจของเค้าอยู่ แต่ไม่รู้ว่าจะทนได้นานซักแค่ไหน เพราะเริ่มจะเหนื่อยอีกรอบ เค้าไม่รู้รึไงนะว่าไม่ใช่เค้าแค่คนเดียวหรอกที่เครียดน่ะ จากคุณ : Nickky - [ 9 ม.ค. 49 11:30:10 ]

ความคิดเห็นที่ 133 เออ นั่นสินะ ครั้งสุดท้ายนี่เดือนกันยาปีที่แล้ว นัดกันไว้ 6 โมงเย็นให้มารับที่บ้าน จนป่านนี้ยังมาไม่ถึงเลย วันนั้นโทรทั้งวันก็ไม่รับสาย นึกว่าตายไปแล้วซะอีก ปรากฏว่ายังอยู่ดีนะเนี่ย ทำไมมันลืมกันง่ายจัง จากคุณ : *~~nOnGtEErAk~~* - [ 9 ม.ค. 49 11:38:31 ]

ความคิดเห็นที่ 134 เคยเจอแต่แบบว่า... ไล่เขาไป........เขาหาย สมใจ ผ่านไป หัวใจมันหวิว ๆ เศร้า...ตัดสินใจตามหาเขา จนเหนื่อยสุด ๆ จนเลิกตาม ตอนนี้ได้แต่รอปาฎิหาร์ยให้ได้เจอกันอีกครั้ง.... แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 49 12:46:52 จากคุณ : Jannyfer - [ 9 ม.ค. 49 12:45:19 ]

ความคิดเห็นที่ 135 ผมก็เคย ดำน้ำหายไป จากชีวิตของบางคน เคยทำกับคนอื่นไว้ 2-3 คน จากคุณ : Mr.Submarine - [ 9 ม.ค. 49 13:04:51 ]

ความคิดเห็นที่ 136 ของเราก็เกือบจะหายไปแล้วล่ะ เขาบอกว่าอยากอยู่คนเดียว อยากดูว่าเขาต้องการเราจริงๆไหม วันแรกๆก็ยังมี msg มาบ้าง โทรมาบ้าง แต่หลังๆนี่ ไม่เลย พอเราโทรไป ก็ทำเสียงไม่อยากคุยอย่างรุนแรง ก็เลยไม่อยากโทรไปหาอีกแล้ว ตอนนี้ก็เลยไม่รู้ว่า ไอ้ที่อยากอยู่คนเดียวน่ะ เป็นแค่ข้ออ้างเพื่อที่จะหายไปจากเราไหม เขาจะรู้ไหมว่าเราคิดถึงเขามากแค่ไหน..................... จากคุณ : แมวอ้วนน่ารัก - [ 9 ม.ค. 49 15:08:08 ]

ความคิดเห็นที่ 137 เจอเหมือนกัน เกือบจะแต่งงานกันแล้ว แต่ว่าอยู่ดีดีก็หายไป แถมปิดมือถือ เปลี่ยนเบอร์ไปเลย ไม่ติดต่อ โทรไปก็ไม่รับ ไปหาก็ขับรถออกไปเลย งง...เหมือนกัน เราผิดอะไร (ฟะ) ผิดอะไรก็บอก แต่นี่ดันหายหัว เดินผ่านก็ทำเหมือนเราไม่มีตัวตน งั้นชั้นก็เห็นเธอไม่มีตัวตนเหมือนกัน เสียดายเวลาที่คบกันเกือบ 4 ปี ไม่เห็นค่าของเวลาเลย ปัจจุบัน ไม่มีเค้าในสายตา ไม่เหลือเยื่อใยด้วย คิดซะว่า มันเป็นแค่ลมที่พัดมา แล้วก็ผ่านไป แต่ไปขอให้ได้ดี ที่ผ่านมา โหสิให้ จากคุณ : nu_noiy - [ 9 ม.ค. 49 15:38:22 ]

ความคิดเห็นที่ 138 พอดีว่าสำหรับเพื่อนคนนึงที่เรารักมากที่สุด เค้าคิดว่า "เราเป็นแค่เพื่อน" แต่เราดันไปคิดว่า "เค้าเป็นตั้งเพื่อน" สำหรับเค้าเพื่อนคงหาง่ายมากๆๆ เค้าเลยไม่เสียดายที่จะเสียเพื่อนแบบเราไป (ก้อเรามัน--แค่เพื่อน--นี่นา-จำไว้ T-T) จากคุณ : ก้อแค่อยากให้ง้อ ก้อแค่นั้น (annaza) - [ 9 ม.ค. 49 16:01:24 ]

ความคิดเห็นที่ 139 เคยเป็นคนหายไปเฉยๆ กับเพื่อนที่คบกันมา 5-6 ปี เพราะไอ้เพื่อน(หญิง)ของเรามันชอบ flirt กับเพื่อนผู้ชายของเราทุกคน ไม่ว่าจะเป็นแฟนเราหรือไม่ใช่แฟน ครั้งหลังสุด มันมาทำอย่างนั้นกับแฟนเรา เราเลยเลิกคบเด็ดขาด ครั้งสุดท้ายที่เรารับโทรศัพท์มัน เราบอกว่าไม่ว่าง เดี๋ยวโทรกลับ... เมื่อ 4-5 ปีที่แล้ว แล้วก็ไม่ได้คุยกับมันอีกเลย   คุณเป็นอย่างเพื่อนเรารึเปล่าล่ะ จากคุณ : ประตูเลื่อน - [ 9 ม.ค. 49 18:12:57 ]

ความคิดเห็นที่ 140 ผมกำลังจะเป็นฝ่ายเดินหายไปจากคนๆนึง...คิดว่าคงจะไม่เกิน 3 เดือนหลังจากนี้.. ผมยอมที่จะไปจากเค้า หายไปแบบเฉยๆ.. เพราะผมรักเค้ามากจริงๆ ยอมเดินไปจากเค้าเพื่อที่เค้าจะได้ไม่ต้องอึดอัดและลำบากใจ หรือหลบๆซ่อนๆใครต่อใคร เวลาอยู่กับผม.... ตอนนี้ผมยังพอมีเวลา...ที่จะทำให้เวลาที่เหลือมีความสุขที่สุด ... ก่อนผมจะปล่อยเค้าไป จากคุณ : The Sins Of Thy Beloved - [ 9 ม.ค. 49 19:08:37 ]

ความคิดเห็นที่ 141 มีอยู่คนนึงเหมือนกัน.. หายไปช่วงบอลโลก.. เพราะเป็นหนี้พนันบอลอยู่หลายแสน.. บอกว่า.. หนีเจ้าหนี้.. แล้วจะติดต่อกลับมา.. เนี่ยจะบอลโลกอีกรอบละ..ยังหามันไม่เจอ.. .. ไม่รู้ว่าถูกเก็บไปหรือป่าว.. ใครเก็บไปบอกด้วยละกัน.. ว่าเพื่อนมันเลิกรอแล้ว.. จากคุณ : อาเล้ง (King of Alan) - [ 9 ม.ค. 49 19:28:51 ]

ความคิดเห็นที่ 142 ของเรารู้เค้าปี2536 ช่วงที่คบกันเหมือนเราอบอุน่ใจ มีความสุขเสมอ ไม่ว่ามีปัญหาอะไร เราก็คุย ก็บ่น สู่กันฟัง น่าเสียดายเรามีเหตุผลหลายๆประการที่ทำให้เราเป็นได้แค่เพื่อนกัน วันสุดท้ายเราไปเชียร์บอลเอเชี่ยนเกมส์ เขามานั่งรอเราที่ร้านของเราตามปรกติ กลับมาเจอเขาก็คุยกันเหมือนทุกครั้งที่เจอ ตอนกลับเราไปส่งเขาที่รถ ก็ลากันตามปรกติ จากวันนั้น แปดปีกว่าแล้ว เราไม่ได้เจอเขาอีกเลย ติดต่อไม่ได้ ทั้งบ้านและที่ทำงาน เราจะไปหาเขาก็ได้ แต่คิดว่าเขาคงมีเหตุผลที่หายไป เราก็เลยได้แต่รอเขาโทรมา หรือมาหา สองปีผ่านไปเขาก็เงียบหายเราเลยปิดร้านหนีบ้าง เขาก็หาเราไม่เจอแล้ว ทุกวันนี้ยังคิดถึงเสมอ เป็นความรู้สึกดีๆที่เราเก็บใว้ในใจ เวลาทุกข์ใจเรายังใช้ความทรงจำดีๆนี้ปลอบตัวเองเสมอ ตอนนี้เราก็รู้ที่ทำงานเขา จะโทรไปก็ได้ แต่คงไม่ดีแล้ว เขาคงแต่งงานมีลูกตัวโตแล้ว เก็บเขาใว้ในใจอย่างนี้ก็อุ่นใจแล้ว จากคุณ : yoom-yim@hotmail.com - [ 9 ม.ค. 49 20:53:46 A:61.90.248.110 X: TicketID:114408 ]

ความคิดเห็นที่ 143 มีค่ะ   เหตุเพิ่งเกิดเมื่อปลายปีที่แล้วนี้เอง   หลังจากคุยกันมา 4-5 เดือน เค้าเป็นคนเข้ามาคุยกับเราก่อน  และเราก็รู้สึกดีๆด้วย  เราชอบเค้าเลยแหละ  ตอนเค้าไปหาเบอร์เราแล้วโทรมายังดีใจอยู่เลยว่า  เฮ้ยใจตรงกัน แต่เราก็ลังเลในการคบนะ  ไม่เคยมีใคร  ตอนคุยกับเค้ามีความสุขมากๆ  เค้าไม่เหมือนใคร  แล้วก็นิสัยถูกใจเรามาก  เพียงแต่เราลังเล  รั้งรอ  ยังไม่ยอมรับ  ยังไม่ตกลง  ยังไม่เปิดใจเต็มที่ เค้าคงรอไม่ไหวมั้ง  อาจเพราะแฟนเก่าเค้าเข้ามาช่วงนั้นพอดีด้วย   ครั้งสุดท้ายที่เราคุยกัน  เราคุยกันอยู่ตามปกติ  เค้าโทรมาคุยตามปกติ  คุยกันเหมือนที่คุยทุกวัน  แล้วก็หายไปเฉยๆ   หายไปได้ 3 เดือนกว่าๆแล้วล่ะ  หายไปดดยไม่มีวี่แวว  ไม่มีเค้าอะไรเลย  แล้วก็หายไปราวกับคนตายจากกัน   เงียบเชียบอย่างน่าใจหาย อยากบอกว่าโคตรเหงาเลย  คิดถึงเค้าทุกวัน  เคยบอกตัวเองว่าถ้าเค้ากลับมาเมื่อไหร่จะไม่ลังเลอะไรอีกต่อไป  แต่มันคงไม่มีวันนั้นอีกแล้วล่ะ ตอนนี้ยังอยากคุยกับเค้าอยู่เลย  อยากโทรไปหา  อยากได้ยินเสียง  อยากคุยด้วย  ถ้าเค้ามีแฟนแล้วก็ขอเป็นเพื่อนก็ได้   แต่ไม่กล้าโทรอ่ะ เค้าคงไม่เข้าใจเราหรอก   คิดถึงจังเลย  ชีวิตนี้เราจะได้เจอกันอีกไหมนะ จากคุณ : reJoyce - [ 9 ม.ค. 49 22:48:21 ]

ความคิดเห็นที่ 144 เคยมีเหมือนกัน เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดที่มีด้วย สนืทกันมาก เค้ายอมรับฟังปัญหาเราทุกอย่าง เราเรียนพิเศษด้วยกัน กลับบ้านพร้อมกัน ไปชอบปิ้งด้วยกัน อยู่ๆมาเค้าก็เหมือนแยกๆตัว ไปสอบอะไรที่ไหนก็ไม่บอก ครั้งแรกเราก็รู้สึกแปลกๆนิดหน่อย แต่ก็คิดว่าสงสัยเค้าคงเห็นเราไม่สนใจ หรือบอกเราแล้วมั้ง ครั้งหลังที่จับได้เลยว่าเค้าตั้งใจปิดเรา เพราะวันนั้นเราต้องไปเรียนพิเศษด้วยกัน แม่เราจะขับรถไปรับเค้าทุกครั้ง เค้าบอกมีธุระนิดหน่อยเดี๋ยวจะตามไปเอง แต่พอดีแม่เราคุยโทรศัพท์กับลุงเค้าเลยลุงว่าเค้ากำลังจะไปสอบชิงทุนไปซัมเมอร์ที่อังกฤษ ตั้งแต่นั้น เราก็ยังสนิทกันอยู่ แต่มันไม่เหมือนเดิม ในใจเราก็ยังค้างในใจอยู่ว่าทำแบบนี้ทำไม ไอ้ว่าจะกลัวเราแย่งทุนคงไม่ใช่เพราะเค้าเก่งกว่าเราเยอะ ลุงเค้าติดตังแม่เรา แม่เราโทรไปทวงจนแม่เริ่มอาย ตอนหลังเลยเลิกทวง แต่ลุงก็ขอให้แม่เราไม่เล่าให้เพื่อนเราฟัง เราก็ไม่เคยเล่า เราก็คิดๆอยู่หรือเป็นเพราะลุงเค้าพยายามพูดว่าแม่เรากับเราไม่ดี ให้เค้าเลิกคบไปเรารึเปล่า แต่ที่รู้ก็เสียดายเพื่อนคนนี้มากๆ เพราะไม่เคยมีเพื่อนที่สนิทได้มากเท่าคนนี้อีกเลยหลังจากนั้น จากคุณ : fortytwo (fortytwo) - [ 10 ม.ค. 49 04:38:55 ]

ความคิดเห็นที่ 145 ของเรามีหลายคนค่ะ ที่เป็นแบบนี้หาเหตุผลไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมหายไปไม่บอกไม่กล่าว งง จากคุณ : Alex on the rock - [ 10 ม.ค. 49 11:01:43 ]

ความคิดเห็นที่ 146 อืม เคยคิดจะตั้งกระทู้ทำนองนี้อยู่เหมือนกัน เพราะเคยคุยๆกะเพื่อนไว้ด้วย สมัยก่อนตอนเรียนที่มหาลัยมีรุ่นน้องที่สนิทมากๆกันอยู่กล่ม ผู้หญิงอ่ะนะ แต่กลุ่มผมจะเป็นเป็นผู้ชายล้วน ก็สนิทกันมากๆ ทำไรก็ทำด้วยกัน แต่อยู่ดีๆก็มาห่างกันไปซะงั้น หนักๆเข้าเจอหน้ากันก็แทบจะไม่ได้ทัก ก็เลยงงๆอยู่เหมือนกันว่ามันเป็นเพราะอะไร แล้ว ไม่ใช่แค่กลุ่มเดียวด้วยนะ หลายครั้งหลายกลุ่ม เท่าที่ถามๆดู คนอื่นก็เคยเป็นเหมือนกันนะ จากคุณ : AMIYAMA - [ 10 ม.ค. 49 11:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 147 #70 เอ่อ ข้ออ้างโทรศัพท์หาย ฟังแล้วตลกมากเลยครับ โทรศัพท์หาย จำเบอร์ไม่ได้ เลยติดต่อไ่ม่ได้ แล้วตอนนี้ติดต่อมาได้ไง? ถามใครซักคนที่รู้จักคุณจนรู้ว่าเบอร์คุณเบอร์อะไร? แล้วตอนโทรศัพท์หายตอนแรก ๆ ทำไม่ใช้วิธีนี้หาเบอร์คุณ แก้ตัวไม่เก่งเล้ย #122 อย่าคิดมากเลยครับ พอผู้หญิงทำตัวสนิทสนมด้วยก็หาว่าหลอกให้รัก แต่พอวางตัวห่าง ๆ ก็บอกว่าหยิ่ง ไม่ก็หลงตัวเอง อ่านหมดแล้ว มาเรื่องของตัวเองบ้าง เรื่องที่เสียใจเกี่ยวกับการห่างเหินไปมีอยู่ 2 เรื่อง 1.เพื่อนที่สนิทมาก ๆ สมัย ม.ต้น แต่พอ ม.ปลายแยกไปเรียนคนละที่ แต่ก็ยังมีนัดเจอกันบ้าง จนพอเข้ามหาลัยก็วุ่นอยู่แต่กับเรียน จบมาก็วุ่นอยู่กับการทำงาน บางครั้งเพื่อนโทรมาแต่เราไม่อยู่ แต่ก็ดันไม่ยอมโทรกลับ แล้วเพื่อนคนแรกก็หายไป - -' ต่อมาได้เจอเพื่อนอีกคนนึงในงานแต่งงานของเพื่อนสมัย ม.ต้น ก็ดีใจที่ไม่ได้เจอกันนาน พอเราจะแต่งงานบ้างก็เลยโทรไปชวนทั้งเพื่อนคนแรกที่หายไป กับเพื่อนคนนี้ เพื่อนคนแรก โทรไป สงสัยย้ายบ้านไม่ก็เปลี่ยนเบอร์ไปแล้ว เพื่อนคนที่สอง โทรไปสองสามครั้ง ที่บ้านก็เอาแต่บอกว่าไม่อยู่ ติดต่อไม่ได้ มันไปติดหนี้ใครเปล่าเนี่ย ปัจจุบันเพื่อนที่สนิทกลุ่มนี้ เหลือเพียงแค่คนเดียว ที่ปีนึงจะโทรคุยกัน ถามสารทุกข์สุขดิบกันบ้าง รู้สึกน่าจะกำลังมีลูกตอนเดือน กุมภา มีนา ไม่คิดว่าเรื่องบังเอิญจะเกิดขึ้น แต่ เฮ้ย ไอ้เส ไอ้เงาะ ติดต่อกันมาบ้างสิวะ - -' ที่ผ่านมาฉันผิดไปแล้ว 2.คนที่เคยชอบเมื่อก่อน คิดว่าคงเพราะพูดอะไรไม่ดีออกไป แบบไม่รู้ตัว เป็นปรากฎการณ์หายแ่ว่บไปครั้งแรก จากที่คุยกันได้ กลายเป็นหนีทุกอย่างที่เจอหน้า ช่วงหลัง ทำงานแล้วก็มีติดต่อกันบ้างนาน ๆ ที่คุยสารทุกข์สุขดิบ ^ ^ แต่แฟนผม(ตอนนี้เป็นภรรยา) กลัวว่าถ่านไฟเก่าจะติดอีก เลยออกอาการงอน ๆ ก็เลยไม่ได้ติดต่ออะไรมาก คุยกันตามสมควร ปัจจุบัน ต่างฝ่ายต่างแต่งงานไปแล้ว ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก ผมว่าก็ดีแล้ว กลัวคู่ของแต่ละฝ่ายมีอาการงอน หึงหวงกัน ก็ดีอย่างที่เป็นแบบนั้น ไม่งั้นผมก็คงไม่ได้พบกับภรรยาผมหรอก ^ ^ จากคุณ : zeros - [ 10 ม.ค. 49 14:32:28 ]

ความคิดเห็นที่ 148 เรามีพื้นที่ส่วนตัวเยอะ แล้วก็ไม่ค่อยเหงา ไม่ค่อยรู้สึกว่าขาดเพื่อนไม่ได้ เพราะฉะนั้น ถ้าเวลาที่อยากอยู่กับตัวเอง งานยุ่ง มีธุระ ก็ไม่ติดต่อใครเลยก็ได้ แล้วก็เมื่อยๆ ก็หายไปเลยก็มี มีอะไรก็ไม่บอก จนเคยมีน้องคนนึง เขียนในไดอารี่ถึงเราว่า จะทำไง ถ้า someone you talked to almost everyday just disappeared from the surface of the earth (ประมาณนี้ จำคำพูดไม่ได้) ก็...สักพัก กลับมา ก็ไปเซย์ไฮ เป็นคนแบบนี้แหละ ทำไงง่า จากคุณ : =p o o k p u i= - [ 10 ม.ค. 49 18:05:27 ]

ความคิดเห็นที่ 149 บางที.... การหายไปโดยที่เราคิดว่าเค้าคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ อย่างน้อย... ก็ทำให้เรารู้สึกว่า เค้ายังไม่ได้ไปไหน เรายังมีความหวังที่จะได้เจอกันอีก... ยังดีซะกว่า... เราอยู่โดดเดี่ยว โดยที่รู้ว่าไม่มีทางที่จะได้เจออีกแล้ว.. จากคุณ : Silent Promise - [ 10 ม.ค. 49 23:19:59 ]

ความคิดเห็นที่ 150 อ่านไปแล้วอยากจะร้องไห้ ********* มีเพื่อนสนิทสมัยป.6 อยู่ 2 คน คนนึงเป็นความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กันมานาน(ตั้งแต่เรียนป.3 แต่ป.5 โดนแยกห้อง) วันท้ายก่อนจบป.6 ก็มาคุยเล่นกันกับทั้ง2คนนี้ เรื่อยเปื่อยไม่มีสาระอะไร ภายหลังสอบม.1 ได้คนละที่กันเลยไม่ได้ติดต่อกัน เพราะเบอร์โทรมันก็ไม่ให้ เคยเห็นเบอร์เหมือนกันแต่อยู่ในห้องพ่อมัน มันก็เลยไม่อยากให้ มาพบกันอีกทีตอนม.4 ไปสอบเทียบแล้วเจอกัน ต่างคนต่างอยู่ในกลุ่มเพื่อนของตนเลยไม่กล้าเข้าไปทัก ได้แต่มองหน้ามัน รู้สึกอย่างไรไม่รู้ คิดได้ตอนนี้ ตอนนั้นน่าจะเข้าไปทักน่ะ ส่วนอีกคนเราสอบเข้า ม.1 ส่วนมันสอบไม่ได้ ตอนไปดูก็ถามมันว่าจะไปเรียนที่ไหน มันก็ไม่บอก สุดท้ายพอเปิดเทอม ก็มาเจอมันที่รร นี้ (มันเส้น) เรียนคนละห้องกันในปีแรก แต่พยายามจะคุยกับมันแล้วมันไม่ค่อยอยากจะคุยด้วย ทำตัวห่าง(อาจเป็นเพราะรู้สึกตัวว่าเส้นเค้ามามั้ง มันเลยไม่อยากจะคุยด้วย แปลกใจ) แต่พอขึ้นม.2 ได้มาเรียนห้องเดียวกัน ก็คุยเหมือนแค่เป็นเพื่อนห่างๆ กัน ไม่ได้สนิทเหมือนแต่ก่อน *************** ขึ้นม.2มา ก็ได้เพื่อนสนิทมาใหม่อีก 1 คน ก็ไปเที่ยวบ้านมัน วันเกิดก็มีของขวัญให้กัน เราเก่งคณิต มันเก่งอังกฤษ ก็ช่วยกันสอนก่อนสอบ ตอนนั้นก็สนุกดี แม้ว่าเวลาสอนต่างคนจะต่างหงุดหงิงที่ว่าเรื่องง่ายๆ ทำไมไม่เข้าใจ ก่อนจบก็มีจัดงานต่างคนก็ต่างเขียนเสื้อกัน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมา พอจบม.3 เราก็มาเรียนต่อในกรุงเทพ ส่วนมันต้องการเรียนสายศิลป์ก็มาเรียนกรุงเทพเหมือนกัน แต่คนละที่กัน สมัยนั้นโทรศัพท์มือถือยังค่อนข้างใหม่ เลยไม่ได้ติดต่อกันเท่าไหร มาเจออีกทีตอนม.5 ทีแท้หอพักดันมาอยู่ใกล้กัน เดินข้ามถนน พญาไท มาก็เจอแล้ว(แม้จะเดินไกลสักหน่อย) ก็เลยเทียวไปเทียวมา นอนค้างบ้าง แต่แล้ววันนึงโทรไปที่หอไม่มีคนรับ ไปเคาะทีห้องก็ยังไม่มีคน เลยโทรไปที่บ้านมันบอกว่าออกจากโรงเรียนแล้ว ไม่ชอบอาจารย์(ทำไมมันจะออก จะไปก็ไม่เห็นบอก) ภายหลังใช้วุฒิเทียบม.6 ไปติดอีกทีนึง แล้วก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย (มันใช้ email ไม่เป็น เคยสมัครให้แต่มันก็คงจะลืมชื่อเมล์ตัวเอง หรือไม่ได้ใช้) ทราบข่าวว่ามันเรียนอยู่ได้ปีนึง ก็ออกแล้วไปต่อนอก แล้วก็ไม่ได้ข่าวอีกเลย บ้านก็ย้าย เรารู้แต่ไม่เคยแวะไป *********** พอมหาลัย ปี2 ก็มีเพื่อนสนิท แต่พอขึ้นปี3 แล้ว ตัวเราเองรู้สึกว่าเวลามันอยู่ในกลุ่มเพื่อนอีกกลุ่มดูมันร่าเริงกว่าตอนนั้นก็เลยตัดสินใจว่าปล่อยให้มันสนิทกับพวกนั้นดีกว่า แล้วเราก็ปลีกตัวออกมาจากมันอยู่ในกลุ่มเราดีกว่า งานกลุ่มก็แยกกันทำ แต่มันก็ไม่เคยถามน่ะว่าทำไมเราแปลกไป เราผิดไหมนี่?? *********** สมัยม.5 มีเพื่อนญ.อยู่คน เมื่อก่อนไม่เคยชอบเลยสมัยม.ต้น(ไม่เคยคุยด้วย เพียงแต่ไม่ถูกเสปค แถมคบกับเพื่อนอีกคน) แต่พอสอบมาติดที่เดียวกัน ก็พอคุยกันบ้าง สายที่เรียนก็คล้ายๆกัน แล้วเธอก็มาชวนไปเรียนพิเศษ ก็ไปเรียนด้วย หลังจากนั้นก็เลยเริ่มชอบมาตลอด เพียงแต่ยังรู้ว่าเธอยังคบอยู่กับเพื่อนคนนั้นอยู่ ก็พยายามทำตัวปกติ บางทีรู้สึกเหมือนว่าเธอพยายามใกล้ แต่พอเราพยายามจีบ เธอก็ถอยห่าง ความสัมพันธ์เลยไม่คืนหน้า แต่ไม่เคยบอกน่ะว่าชอบเกินกว่าเพื่อน และก็ไม่เคยถามด้วยว่าคิดอย่างไรกับเรา? หลังจากนั้นก็เอนท์ไปคนละที่ ก็โทรคุยกันบ้าง ตอนรับปริญญาเธอก็มาถ่ายรูปด้วย เพียงรูปเดียวแล้วก็ไป แทบไม่ได้คุยอะไร เหมือนกับว่าเดียวต้องกลับไปเรียน(เราเรียน4ปี เธอเรียน5ปีตามสายวิชาชีพ) แล้วเราก็ได้งานทำ หลังจากนั้นเธอบอกว่าจะรับปริญญา เรารับปาก แต่ว่าลางานไม่ได้ วันนั้นสับสนมาก แล้วก็ไม่กล้าโทรไปขอโทษ คิดผลัดวันไปเรื่อย จนบัดนี้ รู้สึกไม่ดีเลย แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 49 03:40:41 จากคุณ : letmecry (LetMeCry) - [ 11 ม.ค. 49 03:27:26 ]

ความคิดเห็นที่ 151 อ่านแล้วเจ็บจี๊ดเลย .. บางทีการที่เขาเดินจากไป เขาคงลืมนึกไปน่ะ ว่าคนที่รอจะรู้สึกยังไง เฮ้อ..สะกิดโดนแผลเก่าจนเลือดอาบเลย จากคุณ : เต็งฮุ้นลิ้ม - [ 11 ม.ค. 49 11:09:51 ]

ความคิดเห็นที่ 152 โดนนนนนน.....นี่เลยเพิ่งตะกี้นี่เลย ปิด msn แล้วก็ตัดสินใจว่าชั้นจะหายไปจากแก เฉย เฉย เลย เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยผูกผมเปีย คุยกัน ตีกัน หวานใส่กัน เป็นห่วงเป็นใยกัน แกมาเรียนอเมกาแกก็โทรหาชั้นเวลาแกเหงา ชั้นมีปัญหาที่เมืองไทยชั้นก็โทรหาแก ถึงวันแกกลับเมืองไทยชั้นดีใจจนออกนอกหน้า แต่บางอย่างมันเปลี่ยนไป แกกลับมาเมืองไทยปีกว่าชั้นได้เจอแกอยู่ไม่กี่ครั้ง ไม่ได้ไปดูหนังด้วยกันเหมือนก่อน ไม่ได้นั่งดกไวน์:-)ด้วยกันเหมือนก่อน แกไม่โทรให้ชั้นออกไปหา นั่งเล่าเรื่องผู้หญิงของแกเหมือนก่อน เพราะงานแกยุ่ง บรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนไป งานชั้นยุ่ง หัวใจมันเหี่ยว ชั้นคิดถึงแก แต่แกหายไป ในที่สุดชั้นตัดสินใจโทรบอกแกหนึ่งอาทิตย์ก่อนชั้นบิน ชั้นจะได้ไม่ต้องเจอแก เพราะยุ่งกับการเตรียมตัว แล้วแกก็ไปโพล่ที่สนามบินกับหนังสือที่แกบอกว่าแกชอบมากแต่แกให้ชั้น กับลายมือแกที่เขียนไว้ให้ชั้น ถึงคราวชั้นโทรทางไกลกลับไปหาแก แกก็อึกอักพูดไม่ค่อยเต็มเสียง เพราะแฟนใหม่นั่งอยู่ข้างๆ ไอ้บ้าเอ้ย...แฟนนั่งอยู่ข้างๆแล้วจะคุยกับชั้นไม่ได้เหรอวะ ชั้นเลยขอวางสายเอง เพราะไม่ชินกับอาการอึกอักของแก แกหายไปนานชั้นก็ยังคงหมั่นเมล์หาแก วันหนึ่งแกบอกขอโทษที่หายไปนานเพิ่งเลิกกับแฟน คราวนี้ชั้นได้รับเมล์แกบ่อยขึ้น แล้วก็ค่อยๆจางไปเหมือนเดิม วันหนึ่งแกเมล์มาบอกว่ากำลังจะแต่งงานแล้ว ชั้นแทบตกเก้าอี้ แกจะบ้าเหรอแกไม่เคยบอกชั้นว่าแกมีแฟนใหม่แล้วจู่ๆก็ว่าจะแต่งงาน แกไม่เคยเอ่ยถึงเจ้าสาวของแให้ชั้นฟังเลย ทุกครั้งที่ชั้นถามแกเรื่องแฟนแกต้องเลี่ยงไปคุยเรื่องอื่น...เซ็งโว้ยยยย แกขอไอเดียชั้นสำหรบงานแต่งงาน ชั้นดีใจที่แกยังนึกถึงชั้น มาถึงวันนี้ชักไม่แน่ใจ เพราะแกหายไป หายไป หายไป ชั้นเมล์ไปหาทั้งก่อนแต่งและหลังแต่งถามสารทุกข์สุกดิบ เป็นห่วงว่าจะมีใครคอยช่วยแกมั๊ย แต่แกก็เงียบหาย รู้ว่าแกวุ่น เมล์ไปหาแกเมืองอาทิตย์ก่อน เพราะแกหายไปนาน แกก็ยังคงไม่ตอบเมล์ชั้น เจอแกตะกี้ใน msn ชันทักทาย แกกด away.....เจ็บโว้ยยยยยย แกกลับเข้ามาใหม่ say sorry.......ชั้นรู้สึกบางอย่าง เสียใจแบบบอกไม่ได้ว่าทำไม เศร้าแบบสวย สวย ภาพเวลาแกอึกอักพูดไม่ออก บอกไม่ถูกลอยอยู่ตรงหน้า เห็นแล้วหัวใจปวด แกขอตัวไปกินข้าวแล้วบอกว่าจะกลับเข้ามาใหม่ คราวนี้ชั้นคงไม่เชื่อแกแล้ว ชั้นจะไม่บอกแกว่าอีกสองเดือนชั้นจะกลับเมืองไทยแล้ว ชั้นปิด MSN โดยไม่ได้บอกลา ชั้นรู้แกยังอยู่ตรงนั้น ชั้นตัดสินใจแล้วชั้นจะหายไปจากแกจริงๆ เซ็งจิต จากคุณ : เมี่ยง - [ 11 ม.ค. 49 14:15:32 A:70.18.48.70 X: TicketID:112262 ]

ความคิดเห็นที่ 153 เลือกที่จะเป็นคนที่หายไปค่ะ เพราะเราทนที่จะเห็นคนที่เรารักไปรักคนที่เค้ารักไม่ได้ ทั้งทั้งที่เค้าอยากให้เราอยู่ใกล้ๆ ในฐานะพี่น้อง ขอเวลาอีกนิดวันใดที่ฉันรักเธอได้น้อยลงจะกลับไปเป็นคนเดิมก่อนที่รักกัน ตอนนี้ขอฉันหายไปมองดูเธออยู่ห่างๆเถอะนะ เข้าใจคนที่ต้องหายไปหน่อยว่ามันทรมาณแค่ไหน จากคุณ : หลานข้าว - [ 11 ม.ค. 49 14:32:35 ]

ความคิดเห็นที่ 154 กระทู้นี่ช่างแสนเศร้า จากคุณ : oblonggata - [ 11 ม.ค. 49 18:02:44 A:58.9.24.68 X: TicketID:113440 ]

ความคิดเห็นที่ 155 เพราะความหวั่นไหวของเราเอง เราสองคนก็เลยต้องแยกจากกัน อยากบอกว่าเราเสียใจกับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น จากวันนี้ไปคงไม่มีวันที่เราจะได้เจอ ได้คุยกันอีกแล้ว เพราะเราเพิ่งรู้ว่าโทรศัพท์มือถือของเธอหาย เธอคงจำเบอร์เราไม่ได้หรอก เพราะเราไม่ใช่คนพิเศษของเธอนี่เนอะ เจ็บปวดนะที่ต้องเดินออกมา ทั้งที่เรามีความรู้สึกดีๆให้อยู่ ยังงัยเราขอให้เธอมีความสุขกับคนที่เธอรักแล้วกัน ส่วนเราจะเดินออกไปจากชีวิตของเธอเอง จากคุณ : คนที่เดินจากมา (Tamas) - [ 11 ม.ค. 49 21:03:41 ]

ความคิดเห็นที่ 156 เข้ามาสะเทือนใจครับ จากคุณ : Almost Innocent - [ 11 ม.ค. 49 21:31:33 ]

ความคิดเห็นที่ 157 หลายครั้งเราเลือกที่จะเป็นฝ่ายเดินออกมา จากชีวิตของใครบางคน และเช่นเดียวกัน, หลายคราวเราเองเป็นฝ่ายยืนมองตาปริบๆ ปล่อยให้บางคนค่อยๆ เดินออกไปจากชีวิต ทีละนิด ทีละน้อย จนลับสายตาไปในที่สุด กระทู้นี้ทำให้เรานึกถึงคำพูดจากหนังเรื่องหนึ่งที่ว่า "...การที่เราเจ็บปวดน่ะ ไม่ได้มาจากการที่ความรู้สึกตรงนั้นมันหายไปหรอก แต่การที่ความรู้สึกนั้นมันยังคงอยู่ต่างหาก เราถึงเจ็บปวด..." สำหรับบางคนความทรงจำที่ผ่านมาในชีวิต อาจเป็นเรื่องราวที่หอมหวาน และควรค่าแก่ก่ารจดจำ แต่สำหรับอีกหลายคน ความทรงจำกลับกลายเป็นกับดักแห่งความเจ็บปวดทรมาน จนกว่าสักวันหนึ่งคนนั้นจะก้าวข้ามพ้นมันไป ...ในที่สุด... แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 49 23:10:45 จากคุณ : Constellation - [ 11 ม.ค. 49 23:03:58 ]

ความคิดเห็นที่ 158 เหลือเพียงความทรงจำ จากคุณ : Try to Remember - [ 11 ม.ค. 49 23:29:41 ]

ความคิดเห็นที่ 159 อยากบอกคนตัวโต.......ชื่อช้าง บ้านแพ้ว ยังจำผู้หญิงตัวเล็กเมืองเหนือ ที่เจอกันครั้งสุดท้าย เมื่อคืนวันที่ช้างลุยไปเยี่ยมพ่อสาวป่วยที่สวนดอกชั้น 7ได้มั๊ย..อยากบอกว่า ยังคิดถึงมาก คิดถึงเสมอ ...........10ปีแล้วนะที่หายไป 01-4724788 จากคุณ : ยา - [ 12 ม.ค. 49 00:22:55 A:61.19.114.226 X: ]

ความคิดเห็นที่ 160 เคยประทับใจคนๆนึงมาก แอบมองอยู่บ่อยๆและเค้าเองก้อแอบมองเราบ่อยๆ จนวันนึงพระเจ้าก้อให้เราได้มารู้จักกัน ทั้งๆที่ตอนแรกดีใจแทบแย่ แต่พอสักพัก พระเจ้าก้อเริ่มบอกว่า "เป็นยังไงล่ะ รู้จักแล้ว ดีอย่างที่คิดมั้ย?"  จากนั้นก้อเริ่มเอื้อเฟื้อที่ว่างให้กันและกันมากขึ้น ยังคงติดต่อกันบ้าง ให้กำลังใจกันเรื่องการงานมาตลอด เด๋วเค้าหาย เด๋วเราหาย แต่เมื่อไหร่ที่เราหายเค้าก้อตาม เมื่อไหร่ที่เค้าหายเราก้อตาม ... จนสุดท้าย เราเบื่อที่จะตามแล้ว ไม่อยากรอคอยอะไรอีก ไม่อยากให้ใครเข้ามา ไม่อยากออกไปหาใคร เราจึงบอกลาอ้อมๆ นึกว่าเค้าเข้าใจเพราะหายไปสองเดือน สุดท้ายก้อได้ลากันในแบบไม่ค่อยดีเท่าไหร่ และเข้าใจว่านั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกัน พอหวนคิดตอนนี้ยังใจหายเลยว่า นั่นคือคนที่เราเคยใจเต้นเสมอที่นึกถึง ทั้งๆที่ไม่รู้จักชื่อจริงๆน่ะเรอะ ถึงจะเป็นคนบอกลาและหายไป ก้อใจหายนะ แต่เมื่อถึงเวลาแล้ว คนเราก้อต้องมีวันจากกันแม้จะไม่น่าจากกันก้อตามที จากคุณ : เด็กที่รอคอย - [ 12 ม.ค. 49 03:41:57 ]

ความคิดเห็นที่ 161 สำหรับเรา มีคนคนนึงที่มีความรู้สึกดีดีให้กันจากการเล่นเอ็ม  ออนคุยกันตลอดระยะเวลา 3-4 เดือน  มีทั้งความสุข ความอิ่มใจ มีโกรธบ้าง งอนบ้าง ตามประสา...         หลังจากเดือนแรก ที่ออนคุยกัน ก้อได้เปลี่ยนมาเป็นโทรคุยกัน ทำให้รู้สึกว่าเกิดผูกพันกันมากขึ้น โดยไม่รู้ตัว ความรู้สึกเหล่านั้น มันได้เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ และพัฒนาไปในทางที่ดี       จนกระทั่งตกลงว่าจะนัดเจอกันตอนสิ้นเดือนมกราคมนี้ หลังจากปีใหม่ผ่านไป...เค้าก้อหายไป...ไม่โทรหาหรือออนไลน์เหมือนทุกวันที่ผ่าน ๆ มา...     โดยที่เรายังไม่รู้ว่า เกิดอะไรขึ้น...แม้แต่จะโทรหาเค้าก้อยังไม่กล้า ...กลัวกลับคำตอบที่จะได้ยิน เลยต้องปล่อยให้เวลาผ่านไป...     แต่ อยากจะบอกว่า "คุณ" จะยังอยู่ในใจของเราตลอดไป... จากคุณ : นางฟ้าตกสวรรค์ - [ 12 ม.ค. 49 09:44:43 ]

ความคิดเห็นที่ 162 เคยคบกับเพื่อน 4ปี อยู่ๆความรู้สึกก้อเปลี่ยนไป ไม่คุยกัน ทั้งๆที่ไม่ได้ทะเลาะกัน  ไม่เข้าใจทั้งตัวเองและเพื่อนเรา  แปลกใจเหมือนกันที่ความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นระหว่างเพื่อนได้เหมือนกัน จากคุณ : SpiderG (SpiderG) - [ 12 ม.ค. 49 10:57:29 ]

ความคิดเห็นที่ 163 เที่ยวด้วยกันไปเรื่อยๆ ก่อนไปเรียนต่อต่างที่ต่างถิ่นกัน เจอะเจอคนอื่นๆ เฮฮา หาอะไรกินกัน เล่นไพ่ทั้งคืน ก่อนไปส่งมันที่รถไฟ ขอให้มันได้ดี ------------------------------------------ อีกคนเป็นเพื่อนสนิทตอนม.ต้น เจอกันในรถไฟตอนเดินทาง ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ มันติดโควต้าแพทย์มหิดล พูดคุยกันสนุกสนาน พลางเล่นโกะกัน คุยกันเรื่องวีรกรรมม.ปลาย เฮฮาสนุกสนานกันทั้งคืน คิดๆไปคุยไปเล่นโกะไปนี่ เหมือนคนแก่ๆ2คนมาคุยกันเลย 55555 จากคุณ : Robonin S.knight - [ 12 ม.ค. 49 11:48:40 ]

ความคิดเห็นที่ 164 อ่าน 2 วัน แล้ว รู้สึกว่าโดนแบบเจ็บๆๆ  พี่โต้งยังรอพี่โทรมานะ คิดถึงมากๆๆ เขียนไป 3 วันก้อไม่จบสำหรับความเจ็บของเราที่ได้รับกับพี่โต้ง ไม่เข้าใจเหตุผลคะ อยู่ได้ทุกวันนี้เพราะกำลังใจจากตัวเองว่าต้องสู้ต่อไป จากคุณ : คนเจ้าน้ำตา (banjatip) - [ 12 ม.ค. 49 15:14:20 ]

ความคิดเห็นที่ 165 เราก้อเคยเจอ ไม่คิดว่าจะเลิกกะแฟนหรอก แต่สุดท้ายที่เจอกันคือ เค้ามาส่งเราหลังจากที่ไปดูหนังเรื่องคนเหล็กภาค 3 มาด้วยกัน และก้อยังเหลือตั๋วฟรีอีก 1 ใบที่คิดวาจะเก็บไว้ใช้กะเรื่องต่อไป...จากกันแบบไม่รู้ตัวว่าวันนั้นจะเป็นวันสุดท้าย...ที่จะได้เจอกัน..... จากคุณ : คุณก้อย - [ 12 ม.ค. 49 15:22:56 ]

ความคิดเห็นที่ 166 โดน.....ใจมากกระทู้นี้ อยากให้แกได้มาอ่านจิงๆ......จูน....ว่าชั้นรู้สึกยังไง ถึง....เด็กหัวไม้ขีด...THN..รุ่น11.... โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนสตรี..... เราได้รู้จักกับ จูนครั้งแรกก้อตอนที่เพื่อนเราได้รับ จ.มเล็กๆ จากรุ่นน้องคนนึง มาพร้อมกับรูปสติ๊กเกอร์ เล็กๆ..."ใครว่ะ"... มันชอบเพื่อนเรา จูนเป็นนักกีฬาบาส ร.ร เป็นรุ่นน้องเรา 3ปี เราเริ่มได้ คุยกันและสนิทกันก้อตอนที่เราก้อไปเป็นนักกีฬา บาสเหมือนกัน และได้อยู่สีเดียวกันกับมัน ต้องซ้อม กีฬาด้วยกันทุกเย็น เราสนิทกันมาก เราไปส่งมันที่บ้าน ไปกินข้าวกัน ไปรับมันซ้อมบาส ทุกเช้ามันจะวิ่งมาหาเรา....."พี่xxx".... แต่เราก้อรู้ว่าที่ มันวิ่งมาหาเราก้อเพราะมีเพื่อนเราที่มันชอบอยู่ด้วย มันให้เราช่วยมันเรื่องมันกับเพื่อนเราหน่อย เราก้อช่วย มัน จนวันสุดท้ายที่เราแข่งเสร็จแล้ว อาจารย์สีได้ เลี้ยงพวกเราที่สนามบาส เรานัดมันให้เพื่อนเรา แล้ว เราก้อกลับบ้านด้วยความรู้สึกแปลกๆ เหงาๆ และรู้สึก ว่า...นี่ชั้นชอบแกเหรอว่ะ? มันคบกับเพื่อนเรา เราสนิทกันน้อยลง แต่ก้อยังคุยกัน มันปรึกษาเราเรื่องเพื่อนเรา เราก้อช่วยมัน จนสุดท้าย มันทนไม่ไหวก้อเลยเลิกกัน เราเริ่มคุยกันอีกครั้ง เรา ให้เพื่อนเราเอาของไปให้มัน เพราะมันอยู่ชมรมเดียวกัน จนกระทั่ง....วันนึง เราถึงได้รู้ว่า....มันคบกับเพื่อนเราคนนี้อยู่ หน้าตู้โทรศัพท์วันนั้น แกรู้หรือเปล่าว่า เราเจ็บแค่ ไหน มิน่าหล่ะแกถึงเงียบหายไปอีก ไม่มาหาเราทุก เช้าเหมือนเดิม เราร้องไห้เดินกลับบ้าน แกก้อเห็น แกคงรู้ แกเรียก....พี่นิด..... เราไม่หัน แกหายไป....เราหายไป เราไม่ค่อยได้เจอกันแม้ ว่าจะอยู่ในโรงเรียนเล็กๆเดียวกันก้อตาม เราเริ่มจีบ รุ่นน้องคนอื่นเล่น 3-4คนพร้อมกัน เฮฮากับเพื่อนๆ เพื่อลืมแก... เราได้มีโอกาสคุยกันอีกครั้ง เราทำใจได้แล้ว วันเกิดแกเราจำได้ ทุกปี จนผ่านมา 7ปีแล้ว เราก้อยัง จำได้ แกโทรมา Happy Birthday เราทุกปีด้วยความจำเป็น แต่เราโทรไป Happy Birthday ด้วยความคิดถึง.... แกคิดเหมือนที่เราคิดไหม.... รู้ไว้เลยว่า.....ผ่านไปกี่ปี ความคิดถึงแกยังมากเท่า เดิม ถ้ามีใครสักคนที่ต้องเดินจากไป คนนั้นขอให้ เป็นแกแทนที่จะเป็นเรา.....ยังรออยู่ที่เดิมน่ะ และ ที่ตรงนี้จะเว้นไว้ให้แกเสมอ.... คิดถึงแกหว่ะ..... จาก...พี่สาวเด็กหัวไม้ขีด...THN...รุ่น11... จากคุณ : THN รุ่น11 - [ 12 ม.ค. 49 17:24:23 A:61.91.78.235 X: ]

ความคิดเห็นที่ 167 อ่านของจขกท.แล้วสะเทือนใจจัง ของคนอื่น ๆ ยังอ่านไม่จบเลย แต่เรารู้สึกว่าโชคดีที่เราไม่เคยเจอใครทำกับเราแบบนี้ และเราเองก็ไม่เคยทำแบบนี้กับคนอื่น อย่างน้อยที่สุด ก็บอกเค้าสักคำว่า เราเป็นเพื่อนกันดีกว่าไหม ไม่เคยจู่ ๆ ก็ เงียบ... หาย... ทิ้งให้เค้าสับสน ว้าวุ่นใจ จากคุณ : เจ้าหญิงส้ม - [ 12 ม.ค. 49 17:24:50 ]

ความคิดเห็นที่ 168 เป็นกระทู้ที่สะเทือนใจมากๆเลยครับ ยิ่งสำหรับนิสิตที่กำลังจะเรียนจบใน 2 เดือนข้างหน้า รู้ดีว่า จะต้องมีเพื่อนหลายคนที่ต้องเลือกเดินทางของตัวเอง จากที่เจอกันที่คณะทุกวัน ก็จะหายไป ... บอกตรงๆครับ ว่ากลัว ... จากคุณ : ซูชิไข่หวานอันใหญ่เป้ง - [ 12 ม.ค. 49 23:08:30 ]

ความคิดเห็นที่ 169 โดนมากเลยค่ะ เหมือนเรื่องของตัวเอง กับแฟนเก่า เค้าไปเรียนต่อเมืองนอก หายไปเลยยยย ติดต่อไม่ได้ 3 ปี ผ่านมาแล้ว เค้าเพิ่งกลับมาได้ 1 เดือนแล้ว(เค้าเป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย) จะเลิกกันก็ไม่บอก ปล่อยให้รอ รู้ไม๊มันทรมาณแค่ไหน เสียใจมาก ก็คบกันอยู่ดีดี ไม่ได้ทะเลาะกัน แต่ตอนนี้เรามีแฟนใหม่แล้วเพิ่งคบกันได้ หกเดือน หล่อกว่า เอ๊าะกว่า เร้าใจกว่า กำลังหวานเลย ดีนะที่แฟนใหม่เราเค้ามาก่อนที่ เค้าจะกลับ ไม่งั้นเราก็ไม่รู้ว่า จะเป็นยังไง จากคุณ : ลนลาน - [ 12 ม.ค. 49 23:17:33 ]