PANTIP.COM : L4035442 อายุ 17 อ่ะค่ะ ถ้าแต่งหน้าใครจะหาว่าเรา11รด มั้ยเนี่ย [โภชนาการและความงาม]

ความคิดเห็นที่ 4

คือตอนนี้พี่ 18 อ่ะจ๊ะ
ตอนพี่ 17 ก็คงจะห่างกะน้องไม่มากเท่าไหร่

ที่อยากบอกว่า สังคมม.ปลายที่พี่อยู่ต่างจากน้องมากมาย

พี่เนี้ย ผมหยิก หัวฟู พี่จะโดนแซวบ่อยๆ ว่า เออ หวีผมมั้งเหอะ หวีผม รวบ แต่ก็เหมือนจะไม่ค่อยตั้งใจรวบ ไม่ผูกโบ ใส่แว่น แต่ก็เป็นตัวแสบของห้อง คือพี่จะเป็นคนที่แรง แล้วก็ออกทอม ไม่ใช่ทอม อ่ะ ตามกฎต้องผูกโบ ติดเข็ม พระเกี้ยว แต่สำหรับพี่หุหุ อย่าหวังซ่ะให้ยาก เข็มขัดพี่ก็ยังลืม บ่อยไป เพราะพี่ปล่อยชายเสื้อแต่ไม่ได้แบบ นักเลงหญิงนะ คือ แสบ เสียงดัง พูดตรง ตาดุ เวลาพี่ชักสีหน้า เพื่อนหนาวสันหลังกันเป็นแถบ แต่พี่ไม่เคยต้องเข้าห้องปกครอง นะ เพราะว่าพี่อยู่ห้องเก่งอ่ะ บ้ากิจกรรมแต่ เรียนเก่ง ขนาดพวกผู้ชายมีเรื่องชกกะม.5 จนขาหัก อ.เขายังไม่ทำอะไรเลยอ่ะ เขาถือว่าพวกพี่คุมกันเองได้

พี่จะเป็นฝ่ายขัดระเบียบอยู่เรื่อย มีอยู่ครั้งหนึ่ง พี่เคยเกือบทำงานสัมมนาห้อง หัวข้อระเบียบวินัยพัง เพราะพี่เสนอความคิดเห็นไม่ด้วยกะระเบียบวินัย ว่าทำไมต้องผูกโบ ผูกแล้วมันจะเรียนดีขึ้นเหรอ หรืออย่างไง อ.ก็อึ้ง เพื่อนก็อึ้ง เกือบจบไม่สวย

แป้งพี่ก็ไม่มี ลิปมันที่ก็ทาบ้าง บ้างนี่คือ 2-3 เดือนครั้ง ที่ใช้อย่างเดียวคือครีม คุมความมันของลอลิอัล พี่ก็ไม่อายด้วย พี่จะชื้อแล้วใส่เก๊ะ

เช้ามา พี่ก็จะเป็นตู๊กตา ของเพื่อนๆ เพราะอ. มักจะมาคาบแรกช้า ด้วยการแต่งตัวให้ เก็บชายเสื้อ ให้เรียบร้อย เริ่มจากหวีผมให้ใหม่ เอายางมาผูก หาโบมาติด แนะนำให้พี่เสริมสวยอย่างนั้น อย่างนี้ ยื่นแป้งให้พี่ทา แต่พี่ไม่ทา พี่ก็จะเอาครีมกันหน้ามันมาทา บ่ายก็เริ่มกลับสภาพเดิม อิอิ

ส่วนพวกเพื่อนผุ้หญิง ก็เริ่ม คุยกันเครื่องสำอาง กระเป๋าแบรนเนม ตอนนั้นร๊อกซี่มาแรง คนอื่นเขามีกันหมด แต่พี่ไม่มี พี่ไม่ชอบมันหวานไป บางคนเขาก็ทาบรัสออนแล้ว ลิปก็แบบสี ยีห้อก็ นะ คลีนิก สตีล่า อะไรแบบนี้ คุยเรื่องผู้ชายบ้าง ก็ผู้หญิงนิ มีผู้ชายบ้างแหละ เรื่องงานห้องบ้าง เล็บพี่เห็นเพื่อน ก็ทา ใช้สีอ่อนๆ ดัดขนตาก็มี ทามาสคาร่าก็มี แล้วก็หันมาสอนพี่ ให้พี่หัดทา พี่ก็ไม่ฝึก ฉันไม่ชอบหวานๆ มันก็บังคับ พี่ก็เออหัดก็ได้ฟร่ะ อู้ยน้อง ดัดขนตานี้ทรมาน นะ กว่าจะได้ทรงสวย

เทอมสุดท้าย นี้มีเรียนแต่งหน้าด้วย พี่ก็ไปเห็นแบบให้ หลายคาบมาก เพราะ before กะafter ชัดเจนมากๆ 555+ ทุกวันนี้ก็ต้องขอบคุณพวกมันที่แนะนำอะไรดีๆ เยอะมาก

ถ้าอ.เข้า ช้ากว่านี้ผู้ชายก็เริ่มควักบุหรี่ไปดูดในห้องน้ำ ถ้ามีกีต้าร์ก็ร้องเพลง กัน หนุกหนาน ถ้างานไม่เสร็จก็นั่งลอก บางคนก็นั่งอ่านเอน เพื่อนพี่บางคนก็เอา ปาล์มมานั่งเล่นเอ็ม ตอนนั้น เครื่องเล่นเอ็มพีสามยังไม่มี มันก็พกเครื่องเล่นซีดีมาฟัง เอามือถือเริ่มมีจอสีแล้วล่ะ เอามาเล่นกัน

คงเห็นแล้วว่าสังคมพี่ต่างจากสังคมน้องขนาดไหน

พี่ว่าน้องอ่ะ คิดมากนะ ขนาดตอนพี่ม.ปลาย ถ้าอยากแต่งก็แต่ง ก็เอาบางๆล่ะกัน จะญี่ปุ่น จะเกาหลี ก็ไม่มีใครว่า น้องไม่เห็นจะไปแคร์อะไรมากมาย ถ้าอยากแต่งก็แต่ง แต่อย่าให้ตัวเองกะเพื่อนต้องเดือดร้อน ก็พอ

พี่ว่าของพวกนี้มีประโยชน์ พี่นะไม่เห็นค่มันเลย แต่พอมาอยู่ ม. ด้วยความที่ไม่เคยอยู่กะผู้หญิงมากมายขนาดนี้ คณะพี่บัญชี ผู้ชายมีอยู่ 6 คน นอกนั้นหญิงหมด พี่ไปตอนแรก เซอร์ ๆ ห้าวๆ แบบที่พี่เป็น โดนมองตั้งแต่หัวจรดเท้า โดนจิก ว่าเป็นคนบ้าบ้าง โอ้ย น้อง ต้องหัดเรียนรู้พวกนี้ไว้ เป็นประโยชน์ในการปรับตัว เข้าสู่สังคมใหม่ๆ พี่นะ จากเมื่อก่อนผมยุ่ง ไปร.ร. ทุกวัน เดียวนี้ลองไปหัวยุ่ง เขาไม่ด่าตรงๆ หรอก แต่แอบจิ๊ก เช่น หมดปีใหม่แล้วยังเลี้ยงไก่บนหัวอีกเหรอ แล้วน้องจะเจ็บใจอย่างมากๆ

ความรู้สึกเจ็บพวกนี้ จะน้องพัฒนาเป็นสาวไปเองโดยธรรมชาติ เรื่องแต่งหน้าเนี้ย ของพวกนี้รู้ไว้ไม่เสียหลาย เพราะความประทับใจแรกสำคัญนะน้อง อย่างน้อง ไปหาอ. ที่ขี้หลีหน่อย น้องไปแบบ ขี้เหร่ๆ กะไปถามคะแนนเก็บ เขาพูดกะน้องไม่กี่คำ เขาก็ไล่ให้ไปแล้ว แต่ถ้าน้องแต่งตัวสวย ยิ้มหวาน ออดอ้อน ดีๆ คะแนนเทมา แต่พี่ไม่ได้หมายความว่าต้องเอาตัวไปเข้าแลก พี่หมายถึง ถ้าเขาจำภาพน้องดีๆ เวลาเขาให้คะแนน สมมุติขาดไป 1 คะแนน จะได้ บี ชื่อนี้ อ๋อ. ..นักศึกษาที่ พูดจากสุภาพนุ่มนวลคนนั้นนั้นเอง หน้าตาก็น่ารัก ขี้อ้อนซ่ะด้วย สงสาร หาคะแนน มาเติมให้หน่อยดีกว่า
ผู้หญิงได้เปรียบอย่าง คือ อ้อนได้ ถ้ามีผลประโยชน์ก็ต้องรีบคว้านะ อย่าปล่อยให้โอกาสหลุดลอย

ตัวผมนั้น พี่เริ่มแต่งหน้า จากการทาแป้งก่อน เมื่อก่อน พี่ไม่แตะแป้ง เพราะทาแล้วไม่สม่ำเสมอ แล้วผิวที่เป็นผิวที่ขาดน้ำ ทั้งๆ ที่ผิวเป็นขุยแต่หน้ามันแผล่บ ตอนแรกพี่ก็ไม่รู้หรอก นึกว่าเป็นคนหน้ามัน ก็อะไรมาทาให้ผิวแห้ง ยิ่งทายิ่งผิวแห้ง พี่ก็หาครีม และโฟมล้างหน้า ที่มีตัวช่วยเติมน้ำให้ผิว ใช้แล้วหน้าก็ดีขึ้น ก็เริ่มหาแป้งมาทา ตอนแรกพี่ก็ให้บีเอ คนดี แต่งให้ แล้วก็ชื้อ แต่พอแต่งแล้วไม่ชอบเลย พี่ก็หามาแต่งเอง ดูจากนิตยสาร พี่ชื้อ บาซ่าร์ 90 แต่อัดด้วยแฟชั่น เน้น คุ้มค่ามาก พี่ไม่ชอบพวกคลีโอ อ่ะ มีเนื้อหาเกี่ยวกะชีวิต พี่อ่านแล้วเฉยๆ อ่านจากเล่มอื่นสนุกกว่า ถ้าให้ดี กำลังเรียนอยู่งบน้อย อ่านฟรีที่ห้องสมุด

ถ้ามีอุปกรณ์แล้ว คุณแม่น้องแต่งหน้าหรือเปล่า ถ้ามีก็แอบเอามาใช้หรือขอก็ได้ (แต่ที่บ้านพี่เขาไม่ชื้อเครื่องสำอาง มีแต่พี่ที่ใช้)ลองแต่งหน้าเอง อยู่บ้านก่อน หาบรัดมาทา ทาตายังไง ของพวกนี้ต้องศึกษาอย่างเดียวอ่ะน้อง ลองผิดลองถูกจนชำนาญ บางทีเราว่าสวยแต่คนอื่นว่าไม่สวย น้องต้องรู้สภาพผิวตัวเอง รูปหน้า อะไรอย่างเนี้ย หาหมอผิวให้น้องลง เพราะตัวกินตังเลยล่ะน้อง จำไว้ว่าเราจ่ายน้อยลง ก็มีเงินเก็บไว้ในยามฉุกเฉินมากขึ้น

เวลาพี่ชื้อเครื่องสำอางพี่จะงกมากเลยน้อง ถ้าชื้อมา ต้องใช้ให้คุ้ม ใช้จนหมด แทบเกลี้ยง ขวด แล้วคำนวณ ว่าใช้อะไรก่อนหลัง กะวันเวลา จดบันทึก(ติดนิสัยบัญชีมาง่ะ) ต้องใช้เงินทุกบาททุกสตางค์ให้คุ้มค่า

เคล็ดลับแล้วพี่จะแบ่งใส่กระปุกเล็ก ๆ ใช้ จะใช้ได้นานกว่าใช้ กระปุกใหญ่ๆ แต่ถ้ามีแบรนด์นิดหนึ่ง เพจเกจสวย เล็กๆ น่ารัก พี่ก็จะเอาออกมาใช้เลย ขอโชว์นิด เวลาพี่สนใจสินค้าตัวไหน พี่ก็จะแอบไปทาก่อน ดูว่าแพ้ไหม สีวอกไหม ติดทนนานหรือเปล่า แพ้ไหม ชื้อมาไม่ใช้ จะชื่อมาทำไม เปลื๊องเปล่าๆ

วันนี้พี่พึ่งไปดู เว็ปเครื่องสำอางกระพริบๆ ข้างล่าง มีอยู่ชุดแต่งหน้าแบบทดลองอันเล็กๆ พร้อมกระเป๋า กระจุ่มกระจิ๋มน่ารักดี อยู่ชุดหนึ่งน่าสนใจมากเลยน้อง ราคาก็เกือบพันแหละ แต่พี่ว่า มันคุ้มนะ เพราะถ้าน้องมีอันนี้ น้องไม่ต้องหาอะไรเพิ่มอีกเลย

คนอื่นๆ เขาอาจใช้ของตลาดนัด แต่พี่ขอไม่เสี่ยงคนหนึ่งอ่ะคะ ชื้อแพงแล้วสบายใจดีกว่า
ของพี่นะ แปรง op เกือบ300
บรัด สตีล่า 700 เห็นไหมน้อยก็ล่อไปเกือบพันแล้ว
กรอส สองสี ชมพูหวาน ชมพูไม่หวาน (งงล่ะสิ อิอิ ชมพูเหมือนกัน แต่ทาแล้ว ให้ความรู้หวาน กะไม่หวาน) ลิปสติกสีแดง ไว้ทาแต้มนิดหนึ่ง สวยงาม แปรงทาปาก แล้ว ก็อายชาโดว์ ครีมรองพื้น เพื่อนเขาให้มาตั้งแต่ม.ปลาย พร้อมคำสั่งว่า หัดแต่งหน้ามั้งนะแก

แป้งทาหน้า ครีมทาผิวเติมความชุ่มชื่น ที่ขาดไม่ได้เลย ก็คือข้อมูล ศึกษาได้จากในนี้แหละคะ ถ้าให้ดีพี่แนะนำให้เรียนแต่งหน้าไปเลยดีกว่า ครอสสั้น ประมาณ 1000 -3000 บาท จะดีกว่า เพราะสังคมมหาลัย มีงานเลี้ยงกลางคืนนะคะหุหุ เช่น งานเลี้ยงส่งปีสี่ งานเลี้ยงรุ่น เขาก็เกณฑ์รุ่นน้องไปช่วยงาน เวลารู้จักรุ่นพี่จบไปแล้วก็ต้องดูดีนิดหนึ่ง งานเลี้ยงกลางวัน ก็มีบ้างต้องไปกินข้าวกะสายรหัส งานที่ต้องออกแดด เช่นออกค่ายเวลาฟรีเซนต์งาน การแต่งหน้าก็มีผล ดึงดูดความสนใจ

พี่ว่าการเรียนรู้การแต่งหน้าเป็นการลงทุนระยะยาว นิดหนึ่ง มันอาจจะไม่เห็นผลทันที แต่ถ้าน้องเป็นคนดูดี สวย และมั่นใจ(ก็เดี้ยนงามแล้วนิ) มันก้จะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้น้องประสบความสำเร็จ

เออนิ.. ลองเอาวาสลีน ปิโตเลี่ยมเจลลี ที่เพื่อนบางคนอาจจะมาทาปาก มาทาขนตาแล้วดัดดิ อู๊ย เด้งมากน้อง ดัดไปร.ร.ก็ได้

จากคุณ : กามล สถิตคาน (song_from_past) - [ 19 ม.ค. 49 03:51:06 ]