| ไม่เคยใช้ (11 คน) |
| เคยใช้ (41 คน) |
| จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 52 คน |
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อตอนอายุ 19 ปี เราเป็นเด็กคนหนึ่งที่มีค่านิยมแบบผิดๆ คิดว่าผู้หญิงที่สวยนั้นคือผู้หญิงที่มีเอวเล็กๆ ตัวยาวๆ และต้องสามารถใส่เสื้อที่โชว์ไว้ตามหุ่นได้พอดี เหมือนกับนางแบบในนิตยสาร และโทรทัศน์ แต่การที่อดอาหาร และออกกำลังกายนั้นมันไม่สามารถสนองความอยากสวยได้อย่างรวดเร็ว
หากต้องไปพึ่งสถาบันลดน้ำหนักต่างๆ อย่างน้อยก็ต้องมีเงินเป็นแสน.... ซึ่งความจริงขณะนั้นเราสูง 170 เซนติเมตร น้ำหนักขณะนั้นก็ประมาณ 55 กิโลกรัม ไม่อ้วนเลยใช่มั้ยล่ะ แต่เป็นเพราะขณะนั้นเราไปอ่านนิตยสารแล้วเห็นว่านางแบบที่ถ่ายแบบลงโฆษณานั้นหากมีความสูงขนาดเราแล้วจะมีน้ำหนักประมาณ 50-52 กิโลกรัม เท่านั้น
ดังนั้นด้วยความคิดสั้นๆ ขณะนั้นมีวิธีเดียวที่จะทำได้คือใช้ยาลดน้ำหนัก ซึ่งก็ได้ผล 1 เดือนเท่านั้นเราน้ำหนักแค่ 50 กิโลกรัม เรามองกระจกแล้วเราบอกกับตัวเองว่าสวยแล้วจึงหยุดการใช้ยาทันที
ผลปรากฏหลังจากหยุดยาแล้วประมาณ 7 เดือน น้ำหนักเราก็เพิ่มขึ้นมาเป็น 57 กิโลกรัม ดังนั้นเราก็เริ่มต้นลดน้ำหนักใหม่ โดยการเปลี่ยนร้านคลีนิกลดน้ำหนักไปเป็นที่อื่นที่ไม่ใช่ที่เดิม เพราะอายหมอ และกลัวหมอตำหนิ (เราโรคจิตไหมล่ะ) ซึ่งน้ำหนักก็ลดลงนะ จึงหยุดยา อีกครั้ง
หลังจากหยุดยาแล้วประมาณ 7 เดือน น้ำหนักเราก็เพิ่มขึ้นมาเป็น 60 กิโลกรัม เป็นอย่างนี้อยู่ประมาณ 8 ปี ไปหาหมอลดน้ำหนักปีละประมาณ 2 ครั้งเปลี่ยนคลีนิกไปเรื่อยๆ และในระหว่างการลดน้ำหนักนี้ตัวเราเองไม่รู้หรอกว่านิสัยของเราเปลี่ยนไป
- จากที่เป็นคนยิ้มง่าย ก็กลายเป็นคนขี้หงุดหงิด ใครหยอกล้อด้วยก็ไปตะคอกเขาเพราะคิดเป็นจริงเป็นจัง
- จากที่เคยมีเพื่อนๆ มากมาย แต่ขณะนั้นเพื่อนๆ กลับไม่ค่อยมีใครอยากเข้าใกล้
- ฟุ้งซ่าน
- คิดมาก
- สมาธิไม่มี
- บางครั้งก็นั่งร้องไห้เพราะเศร้าอะไรนักหนาก็ไม่รู้ (เรื่องก็ไม่เห็นจะเศร้าขนาดนั้นนี่นา)
- ที่สำคัญพอนั่งแล้วลุกขึ้นก็หน้ามืดทุกครั้ง ที่ร้ายแรงที่สุดก็ตอนหงายหลังหัวกระแทกพื้นปูน บังเอิญขณะนั้นไม่มีใครอยู่บ้าน พอรู้สึกตัวอีกที ก็รู้สึกว่าศรีษะด้านหลังชาไปถึงหู โชคดีแค่หัวโนไม่แตก
- ไม่ค่อยมีแรง
ปัจจุบันเลิกโดยเด็ดขาดแล้วค่ะ เพราะดูรายการโทรทัศน์ เจาะใจ ที่มีเด็กที่ลดน้ำหนักแล้วเป็นบ้าไปสักระยะอะไรประมาณนี้แหละ ก็เลยคิดได้ว่าหากเราไม่หยุดวงจรอุบาศเสียวันนี้ อีกไม่นานเราก็คงจะเป็นแบบเด็กคนนั้นแน่ๆ
และ จากวันนั้นเราก็เลยเลิกโดยเด็ดขาด พยายามใช้สติให้มากขึ้น เพราะความโง่เขลาของตนเองเกือบเสียเพื่อนไป และที่สำคัญเกือบเสียชีวิตแน่ะ ถึงแม้ตอนนี้น้ำหนักเราเพิ่มขึ้นมาเป็น 67 กิโลกรัมแล้ว ทั้งๆ ที่กินอาหารก็ไม่มากเท่าไร แต่อาจเป็นเพราะอายุที่มากขึ้น ประกอบกับการทำงานและไม่ได้ออกกำลังกาย ก็เลยทำให้น้ำหนักเพิ่มขึ้นมา แต่เราก็พยายามที่จะหาเวลาออกกำลังนะ
ปัจจุบันนี้เราแข็งแรงขึ้นเยอะ อารมณ์ดียิ้มง่าย และไม่ขี้หงุดหงิดแล้ว แต่เราก็ไม่กล้าที่จะบอกกับใครๆ ว่าเราเกือบเป็นบ้าเพราะยาลดน้ำหนัก เพียงแต่ว่าเราจะทำวันนี้ให้ดีที่สุด ที่ผ่านมาก็คิดว่าเป็นฝันร้ายเพราะความโง่เขลาของเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่เอานางแบบมาเป็นต้นแบบในการใช้ชีวิต และถึงแม้คลีนิกทั่วไปที่บอกว่ายาลดน้ำหนักปลอดภัยผ่าน อย. อะไรทั้งหลายนั้นไม่เป็นความจริงเลย ที่จริงแล้วมันมีผลข้างเคียงทุกอย่าง อย่าเอานางแบบในนิตยสารมาเป็นต้นแบบในการใช้ชีวิตเลยนะคะ....
นี่แหล่ะค่ะ ที่เป็นสาเหตุทำให้เราอยากรู้ว่าเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ คนไหนบ้างที่เคย และไม่เคยใช้ยาลดน้ำหนักเลยในชีวิต?
แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 49 01:59:27
จากคุณ :
มันทะลุฟ้า
- [
22 ม.ค. 49 01:54:51
]