ตอนนี้แมวน้อยอยู่ออสเตรเลียค่ะ
มีเพื่อนสนิทเป็นผู้ชายมาจากยุโรป อายุห่างกัน 20 ปีได้
เขาสนิทกับทั้งแมวน้อยทั้งแฟนแมวน้อย ดูแลห่วงใยกันเหมือนญาติ
คุยกันได้ทุกเรื่อง เป็นคนตรงมาก ขวานผ่าซากจนบางทีพูดอะไรมาแมวน้อยสะอึก (^^")
แต่ก็เพราะเขาเป็นคนตรง ๆ ทำให้คบง่าย เวลาพูดอะไรมาไม่ต้องคิดแล้วคิดอีก
วันก่อนคุยกัน เรื่องอะไรก็จำไม่ได้ คุยไปคุยมาเข้าเรื่องการยิ้ม
เขาบอกว่าคนเอเชีย โดยเฉพาะคนไทยยิ้มเยอะมาก เยอะจนไม่รู้ว่าอันไหนจริงอันไหนปลอม
เขาบอกว่าบางทีแมวน้อยเองก็ยิ้ม "artificial smile" ให้เขา (เขาใช้คำนี้)
เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมต้องยิ้มแบบนั้นให้เขา (-"-)
ท่าทางเขาจะสะกิดใจเรื่องนี้มาก
เล่าได้เป็นฉาก ๆ เลยว่าแมวน้อยยิ้มให้เขาแบบปลอม ๆ ให้เขากี่ครั้งในอาทิตย์ที่แล้ว ตอนไหนบ้าง
แล้วเขาก็ขอให้อธิบายว่าทำไมถึงยิ้มให้แบบนั้น
(-"-) แมวน้อยก็บอกไปว่าไม่รู้
ก็ไม่รู้ตัวจริง ๆ นี่นา คนเราจะยิ้มมันต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ
เขาก็บอกว่าต้องมีซิ ต้องมีอะไรมาทำให้ยิ้มถึงยิ้ม
ถ้าตอนนั้นสถานการณ์มันไม่น่ายิ้มแต่ดันยิ้มแปลว่าคิดอะไรถึงได้ยิ้ม
แล้วเขาก็ยกตัวอย่างวันที่แมวน้อยบ่นเรื่องลูกค้าให้ฟัง
แล้วก็ยิ้มไปเล่าไป แต่ยิ้มแต่ปากตาไม่ยิ้ม
(เข้าใจว่าคงเป็นยิ้มเศร้า ๆ แบบไทย ๆ ล่ะมั้ง)
เขาบอกว่ามันแปลกมากที่เรื่องแบบนั้นยังมายิ้มไปเล่าไปได้อีก
เหมือนพูดกันไม่รู้เรื่องค่ะ (^^")
แต่ก็ไม่ได้ติดใจคุยอะไรกันต่อ หลังจากนั้นก็เปลี่ยนเรื่องไป
ปัญหาคือหลังจากนั้นนี่ซิคะ เวลาแมวน้อยคุยกับเขาแมวน้อยรู้สึกเกร็ง ๆ ขึ้นมา
เหมือนต้องพยายามเตือนตัวเองว่าอย่างไปยิ้มพร่ำเพรื่อ
อย่าไปส่งยิ้มประเภท "ยิ้มแหย ๆ " "ยิ้มเวลาเห็นใจ" อะไรพวกนั้น
คือต้องยิ้มเฉพาะเวลาตลก มีความสุขเท่านั้น อะไรงี้
(-_-") จิตตกไปเลย
คือมีเพื่อนต่างชาติมาก็เยอะ แต่เพิ่งเคยมีคนนี้พูดงี้
ที่ดันแคร์คำพูดเขาก็เพราะสนิทกันมาก แล้วรู้ว่าคนนี้พูดตรง ๆ
ตอนนี้เลยเกิดความกังวลค่ะว่าแล้วเพื่อนต่างชาติคนอื่น ๆ คิดงี้กับเรารึเปล่าหว่า
เลยอยากรู้ว่าคนอื่น ๆ ทำไงกับเรื่องแบบนี้คะ
ชี้แจงยังไงให้เขาเข้าใจ หรือว่าไม่ทำอะไรปล่อยไว้ให้เขาทำความเข้าใจเอง
จากคุณ :
แมวน้อยในลังส้ม
- [
26 ม.ค. 49 21:34:24
]