ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่คุณพ่อเสียเมื่อปีที่แล้ว เป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุดช่วงหนึ่งในชีวิตก้อว่าได้ เพราะเรากะเค้าสนิทกันมาก และเป็นการเสียที่ไม่ได้ทันตั้งตัว เค้าโดนแท็กซี่ชน จนถึงตอนนี้ก้อยังแอบร้องไห้ทุกครั้งที่คิดถึง เสียดายที่วันรับปริญญาเรา เค้าไม่มีโอกาสมาแสดงความยินดี แต่ก้อรู้ว่าเค้ามองเราอยู่แน่นอน ทุกๆคนก้อต้องมีช่วงที่แย่ที่สุดแหละค่ะ แต่อยู่ที่ว่าเราจะผ่านมันมาได้มากน้อยแค่ไหน สำหรับเรา เรามีกำลังใจที่ดี และ ต้องอยู่เป็นกำลังใจให้แม่ และ น้องๆ เราถือว่า ป๊าต้องการสอนให้เราเข้มแข็ง และเราก้อต้องพิสูจน์ให้เค้าเห็นว่า เราทำได้ ให้สมกะเป็นลูกป๊า..... จากคุณ : TaMaGo จัง - [ 6 ก.พ. 49 11:19:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 โพสซ้ำค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 49 11:23:12 จากคุณ : Ashley_Mary kate - [ 6 ก.พ. 49 11:20:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตั้งแต่เกิดมาคงเป็นช่วง เอนไม่ติด(เพราะไม่สนใจไปเอน และขาดสอบด้วย) จนได้เข้ามหาลัยเอกชน แต่พอไปดูสถานที่ คือ ณ ตอนนั้น มันอีกแค่ไม่กี่วันก็เปิดเรียนแล้ว พอไปดูสถานที่ ไม่พอใจค่ะ ด้วยความงี่เง่าของเด็ก ไม่ชอบที่เรียน สรุป บอกแม่ แม่ให้หยุด รอเข้าที่ใหม่ 1ปีที่อยู่เปล่าๆ แต่แอบคิดว่า อืม...เดี๋ยวเอนใหม่ดีกว่า พอได้อยู่ว่างเข้าจริงๆ ไม่เอนค่ะ เข้ามหาลัยเอกชนที่2 เรียนไประยะนึง เพื่อนรัก ที่รักกันมากๆ มาลาออก ทำเอาเคว้งไปเลย เพราะก่อนหน้านั้นไม่สุงสิงกับใคร เหมือนมีเพื่อนอยู่คนเดียว ทำให้ขาดเรียน ขาดสอบเอาดื้อ จนแม่รู้...แม่เรียกมาคุย ว่าเอาไงกับชีวิต ไปนอก อยู่นี่ ไปนอก ไม่สามารถไปได้ เพราะมีคนขู่ว่า คุณจะตอบกับคนที่เค้าให้วีซ่ายังไง ว่าจบม.6นานมาก แต่ไม่ได้ทำอะไร ไม่เรียนอะไรซักอย่างแม้กระทั่งภาษา เลยตัดสินใจไม่ไปหาพี่ แล้วอยู่เรียนที่นี่ เริ่มด้วยการเข้าเอกชนเหมือนเดิม เรียนแบบไม่สนใจใครแล้ว มีเพื่อนก็มี ไม่มีก็ไม่เอาแล้ว สรุปว่ามีเพื่อน แต่เราต้องคุมตัวเองว่าเราจะไม่ติดเพื่อนนะ เพราะอายุก็19-20เข้าไปแล้ว ยังอยู่ปี1อยู่เลย ณ ปัจจุบัน ตั้งใจเรียน ได้เกรดเป็นที่น่าพอใจ พ่อแม่ยิ้มได้ แล้วก็พยายามเรียนต่อไป ตอนนี้ก็ปี1ค่ะ นี่แหละค่ะ พอมานึกย้อน เรื่องพวกนั้น ในตอนนั้นก็ไม่อยากบอกพ่อแม่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พอเราได้คุย ได้บอกเค้า มันก็ทำให้สบายใจทั้ง2ฝ่ายน่ะเพราะบางคนชอบปิดผู้ปกครองเวลามีปัญหา แต่เรานี่บอกเลย จากคุณ : Ashley_Mary kate - [ 6 ก.พ. 49 11:22:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ถ้ามีการสูญเสียคนในครอบครัว เราคิดว่า ช่วงนั้นคงเป็นช่วงแย่ที่สุดของชีวิตแล้ว จากคุณ : แพธารา - [ 6 ก.พ. 49 11:40:31 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เหมือนกับคุณ ทามาโก๊ะ คห.2 นะครับ มันเป็นช่วงเวลาที่ติดตาผมจนมาถึงทุกวันนี้นะครับ จากคุณ : หนุ่มยาคูลท์ - [ 6 ก.พ. 49 11:47:08 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่มีค่ะ เพราะว่า อีกไม่นาน เราคงได้เจอสิ่งที่แย่กว่าที่เจออะ (ออกแนว ทำใจยอมรับ และ ต้องผ่านมันไปให้ได้ เหอะ ๆ) จากคุณ : ญาณัท - [ 6 ก.พ. 49 11:58:00 A:58.9.153.249 X: TicketID:115153 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนที่ตัดสินใจออกจากบ้านไปหากินด้วยลำแข้งตัวเองละมังคะ เลวร้ายที่สุดที่เห็นแม่ร้องไห้ ทะเลาะกับป๊าอย่างแรง ถือว่าแย่สุดๆ แล้วละคะ ช่วงเวลาที่เราทำคนที่เขารักเราร้องไห้ ถึงตอนนี้จดจำและพยายามชดเชยในการกระทำที่ตัวเองเคยทำให้เขาเป็นห่วงอย่างมาก และเสียใจคะ แต่ช่วงเวลาที่ออกไปหาด้วยลำแข้งตัวเองช่วงนั้นก็ถือได้ว่าเป็นอิสระและเป็นเรามากที่สุดในเวลาเดียวกัน ^__^ จากคุณ : คุณหนูแดง (Anunkiya) - [ 6 ก.พ. 49 12:10:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ก้อ ถูกแฟนทิ้ง เจ้านายด่า และโดนแป๊กขั้น เกือบถูกย้าย เครียดสุดๆ กลับบ้านทะเลาะกับครอบครัว ไม่มีเงินเพราะดันไปซื้อรถ ยิ่งเครียดไปใหญ่ หันหาให้ปรึกษาก้อไม่มี  เครียดมากจนไม่ทำอะไรเลย อยู่นิ่งๆ โชคดีที่ทุกอย่างคลี่คลายไปได้เอง  เพราะว่าเก๋ไม่ดิ้นรนอะไร (เก๋คิดว่าแบบนั้น)  จากตอนนั้นถึงตอนนี้ 5 ปีแล้วล่ะค่ะ คิดว่าโชคดีที่ผ่านจากตรงนั้นมาได้ เพราะ เก๋เกร่งขึ้นตั้งเยอะ จากคุณ : เก๋เดินคนเดียวมาดุ่มๆ - [ 6 ก.พ. 49 12:16:35 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แฟนไปมีผู้หญิงใหม่ค่ะ ที่มันแย่ตรงที่เราไม่เคยระแคะระคายเลย และเราเองก็เรียนหนังสืออย่างเดียวไม่ได้ทำงาน ทั้ง ๆ ที่เราก็ทำงานไม่พร้อมที่จะเรียน เขาก็ยืนยันให้ออกจากงานเพื่อมาเรียน เรียนได้แค่เทอมเดียว เขาก็ไปติดเด็กใหม่ (เราอยู่กับเขามาได้ปีครึ่งแล้วนะค่ะ) ไล่เราออกจากบ้าน เก็บข้าวของให้เราเสร็จ และพาผู้หญิงคนใหม่มาอยู่แทนเรา ไม่มีเยื่อใย .. ไม่เข้าใจ ออกมาทั้งที่ไม่เงิน ไม่มีงานทำ ไม่มีที่อยู่ ช่วงนั้นแย่ที่สุดในชีวิตเลยค่ะ พิมพ์แล้วคิดถึงเหตุการณ์นั้นหดหู่ใจมาก ๆ ทั้ง ๆ ที่ก็ผ่านมาแล้ว 5 ปี จากคุณ : happydjang (happydjang) - [ 6 ก.พ. 49 12:18:05 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณพ่อเสียค่ะ ตอนนั้นเรียนกำลังเรียนปี 3 อยู่ในช่วงไปฝึกงานที่ ตจว.พอดีค่ะ พี่สาวส่งข้อความไปบอกให้กลับบ้านด่วน พอกลับมาพ่อก็อยู่ห้อง ICU แล้ว จำได้ว่าช่วงนั้นแย่ที่สุดในชีวิตจริงๆค่ะ จากคุณ : Girl@Lib - [ 6 ก.พ. 49 12:30:26 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เครียดที่สุดคือช่วงที่คิดว่าคนๆนึงนั้นใจดีกับเรามากที่สุด กลับกลายเป็นเค้าคือคนใจร้ายกับเราที่สุดเช่นกัน... จากคุณ : coffee or tea or me ? (jariya ka.) - [ 6 ก.พ. 49 12:31:18 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แฟนนอกใจ แถมหลอกเรามาตั้งเกือบปี พอเรารู้เรื่อง ก็โทร.ไปบอกเด็กคนนั้น น้องเขาก็รับปากว่าจะเลิกแล้ว เพราะเขาก็ไม่รู้แฟนเราไปหลอกว่าเป็นพ่อหม้าย แต่ถึงปัจจุบันเขาก็ไม่เลิกกัน ตอนแรกรับไม่ได้คิดจะ ฆ่าตัวตายด้วยนะ แต่คิดถึงลูก ลูกยังเล็กอยู่ ถึงตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ได้เลย จากคุณ : น้ำ (nana_4831) - [ 6 ก.พ. 49 12:35:00 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นหนี้...........................หลายแสนบาท เพราะอยากทำธุรกิจขายตรงตัวหนึ่งให้ประสบความสำเร็จ ตอนที่เริ่มหมุนเงินไม่ทันและเริ่มผิดนัดชำระหนี้ เจ้าหน้าที่แบงค์โทรมาทวงหนี้ทุกวัน   กลัวเสียงโทรศัพท์ไปเลย  เครียด+ร้องไห้ทุกวัน ผ่านมาได้เพราะคิดอย่างเดียวว่า   เดี๋ยวก็จะเป็นวันพรุ่งนี้แล้ว ทุกวันนี้ยังใช้หนี้ตัวนั้นอยู่  และคิดว่าสักวันหนึ่งมันจะจบ จากคุณ : KHIMM - [ 6 ก.พ. 49 13:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เรื่องผู้ชายค่ะ บอกกับตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่มีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นอีก จากคุณ : bumbeaubet - [ 6 ก.พ. 49 13:23:45 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อืมมมม เจอที่เพื่อนๆตอบกันไปข้างบน รู้สึกว่าที่เราคิดว่าเราเจอช่วงเลวร้ายที่สุดในชีวิตเรา ยังไม่เท่ากับที่แต่ละคนตอบเลยค่ะ ของเราก็แค่ ไม่ชอบงานที่ทำมากๆ แต่พ่อแม่ไม่ยอมให้ลาออก ก็ต้องทนทำงานไป ช่วงนั้นไม่ชอบทุกอย่างในที่ทำงาน เครียดๆๆๆ จนนอนไม่หลับ คืนหนึ่งนอนได้ 3 ชม แต่ไม่นานก็เริ่มทำใจได้ แล้วก็โอเค ทนทำงานที่ไม่ชอบได้มาตั้ง 6 ปี อย่างไรก็ตาม เพิ่งยื่นใบลาออกไปเมื่อกลางเดือนที่แล้ว เพื่อเปลี่ยนเส้นทางการเดินของตัวเองใหม่ ไงก็ต้องสู้ต่อไปค่ะ -_- จากคุณ : cottonbook - [ 6 ก.พ. 49 13:24:51 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนน้องชายเสียด้วยอุบัติเหตุน่ะค่ะ เป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดแล้ว ..ตอนนั้นรู้เลยว่าความทุกข์ที่เคยผ่านมา ไม่ได้เสี้ยวเลยล่ะ ..และรู้สึกเลยว่าจริงๆ ครอบครัวเรารักกันแค่ไหน เพราะเราคิดว่าเราตายแทนน้องเราได้เลย ทุกวันนี้ ถึงจะผ่านมา 4 ปี แล้ว แต่ยังรักและคิดถึงอยู่เสมอ จากคุณ : Save the Best for Last - [ 6 ก.พ. 49 13:41:40 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สุด ๆ ไปเลยก็คงเป็นเหตุการณ์ที่คุณพ่อเสียชีวิตแบบกะทันหัน มันแบบกะทันหันจริง ๆ และชนิดที่เรียกได้ว่า ต่อหน้าต่อหน้า โดนมอเตอร์ไซด์ชน และไปเสียชีวิตที่รพ. ตอนนั้นจำได้ว่า ร้องไห้แทบขาดใจ ไม่เคยร้องไห้หนักขนาดนี้มาก่อนในชีวิต และเพิ่ง 11 ขวบ หลังจากนั้นก็มีแม่คนเดียวที่ทำงานหนัก ๆ เพื่อลูก ๆ ทั้ง 5 คน ยังประทับใจแม่มาจนถึงทุกวันนี้ ทุก ๆ วันพ่อ จะคิดถึงป๋าเสมอ แต่มีม่าม้าคอยดูแลและให้กำลังใจตลอดมา แค่นี้ก็เพียงพอแล้วครับ จากคุณ : JOSEPH JOE - [ 6 ก.พ. 49 13:44:46 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อืม.. แย่ที่สุดในชีวิต ยิ้มหวานคิดไม่ออกเลยค่ะ บางที สิ่งที่คิดว่าแย่ พอมันผ่านพ้นมาได้ ยิ้มหวานก็จะรู้สึกว่า เออ.. ไม่ได้แย่อย่างที่คิดนี่นา... อ่านของเพื่อนๆหลายๆความเห็น ยิ่งทำให้เรามั่นใจ ว่าชีวิตเราไม่เคยผ่านอะไรที่แย่แบบสุดๆเสียที ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอกหัก เรื่องครอบครัว พอมันผ่านไปได้ มองกลับไปอีกที เราก็ไม่ได้รู้สึกแย่กับมันอีก... จากคุณ : ยิ้มหวานตาโต (joyaccy) - [ 6 ก.พ. 49 13:47:17 ]

ความคิดเห็นที่ 19 น่าสงสารคุณ กูลิโกะจัง จังเลยอ่ะ แต่อะไร ๆ ก็ผ่านมาแล้วเนอะ มีคนเคยบอกไว้ว่า อะไรที่เกิดขึ้นแล้ว ดีเสมอ *** เป็นกำลังใจให้ตลอดนะคะ เสียดาย อมยิ้มโดนยึดเหอะ ไม่งั้นคง ได้คุยหลังไมค์กันบ้าง เฮ้อ หุหุ จากคุณ : ญาณัท - [ 6 ก.พ. 49 13:49:11 A:58.9.153.249 X: TicketID:115153 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เมื่อปี 2544 ค่ะ ตอนนั้นเรียนโทอยู่ เรียนมาหลายปีมากๆ แล้ว ทำวิทยานิพนธ์ก็เครียดมาก มันเครียด มันเซ็ง หมดไฟ เคยหนีไปนอนที่บ้านเป็นเดือน ไม่ทำอะไรเลย ได้ยินโทรศัพท์ก็กลัว กลัวอาจารย์ที่ปรึกษาตาม และตอนนั้นพ่อก็ป่วยมาก เดินไม่ได้ ผอมลง ไม่แข็งแรง...จนวันนึงพ่อก็เสีย วันที่พ่อเสียเราต้องติดต่องานศพเองทั้งหมด ตอนเย็นก็ยังมาทำแล็บต่อ เพราะหยุดแล็บไม่ได้ ทำไปก็รู้สึกหดหู่ ทำไมพ่อเราตาย แล้วทำไมเราต้องมาทำแล็บ เมื่อวานพ่อยังอยู่เลย....ฮือๆๆๆๆ และที่เลวร้ายสุดคือมันถึงจุดระเบิด เพราะตอนที่พ่อป่วยหนัก ลูกภรรยาคนแรกของพ่อไม่มาเยี่ยมเลย ทั้งๆ ที่พ่ออยากให้มา และที่บ้านก็ไม่เคยคิดไม่ดีกับบ้านโน้น (เรากับพี่ๆ เคยสนิทกันมาก...เพราะเราไม่มีพี่ เราลูกคนเดียวของแม่) แต่พี่ๆ ไม่มา ไม่เหลียวแล คนหนึ่งอ้างว่าเค้ามาไม่ได้เพราะเป็นหวัด อีกคนบอกว่า "ไม่ต้องโทรมาอีกแล้วนะ" เราเสียใจมาก อากับย่าเราก็หาว่าเราจะทิ้งพ่อ ไม่ยอมดูแลพ่อ แต่ไม่ใช่ เราต้องการความช่วยเหลือ แค่กำลังใจก็ช่วยเราได้มากแล้ว เพราะเรามีปัญหาเรื่องเรียน แม่เราก็ไม่มั่นใจในตัวเอง ตัดสินใจอะไรไม่ได้ อากับย่าเราเคยประชดว่าให้เรายิงพ่อหรือไม่ก็ให้ยากินให้ตายไป จะได้ไม่ต้องดูแล เราทั้งเสียใจ ทั้งสงสารพ่อ สงสารตัวเอง พ่อก็ต่อว่าเรา เวลาที่เราอาบน้ำแล้วโดนแผลกดทับ แล้วก็พูดถึงพี่ๆ อยากให้พี่ๆ มา ช่วงนั้นเราเครียดมากๆ จนพ่อเราเสีย พี่ๆ น้องๆ อา คนที่ไม่เคยเหลียวแลมากันครบ เราคิดและร้องไห้ในใจ มาทำไมตอนนี้ พอเสร็จงานพ่อ เราก็กลายเป็นคนแกร่งขึ้น ญาติหายไปเยอะเลย เพราะเราทำใจให้ดีด้วยเหมือนเดิมไม่ได้ และข้อคิดที่ได้ก็คือ....การไม่มีใครให้กำลังใจเลย... ก็ยังดีกว่าการมีคนคนนั้น แต่เค้าปฏิเสธที่ให้กำลังใจเรา... เลยตัดปัญหา ต่อไปนี้จะไม่หวังพึ่งใคร จะพึ่งตัวเองเท่านั้น เราเลยเป็นคนแข็งไปเลย....เฮ่อ จากคุณ : Barfinn - [ 6 ก.พ. 49 13:53:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เบญจเพศ ตอน 25 รถคันโปรดโดนจูบก้น 2ครั้ง 2วันซ้อน  เอาเข้า0ซ่อม รอ ตั้งเดือนกว่า..   พ่นสีใหม่เอี่ยม ออกมา วันเดียว ขัดเคลือบเงาซะสวยงาม..  จอดไว้อยู่ดีๆ   เจ๊แก่ๆที่ไหนไม่รู้ถอยมาชนตูดเข้าไปอีกเต็มๆๆ  ..  ..  .. เดือนถัดมาไฟใหม้ที่ทำงาน..  ต้องหาตึกและ ย้ายอุปกรณ์สำนักงานใหม่..   ประกันภัยก็จ่ายไม่เต็ม ลูกเล่นแพรวพราว.. .. ..  เซงโลก นั่นแหละแย่ที่สุดแล้ว.. จากคุณ : tenno - [ 6 ก.พ. 49 13:55:25 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อืมม... คงตั้งแต่ช่วงที่คุณป๋าเริ่มป่วย และในที่สุดท่านก็จากไป ก็รู้สึกว่า มันไม่มีความสุขแบบเดิมๆ อีกแล้ว แม้จะผ่านมา 3-4 ปีแล้ว มองโลกดีขนาดไหน โลกก็ไม่เคยกลับไปมีความสุขแบบเดิมได้อีก... ถ้าจะเรียกว่าแย่ ก็คงแย่มาตั้งแต่นั้น และยังแย่อยู่ค่ะ (-_-") ... จากคุณ : Spirited A's way - [ 6 ก.พ. 49 14:38:27 ]

ความคิดเห็นที่ 23 บอกเลิกกับแฟนที่เป็นคนดีมาก เสียใจที่ทำให้เขาเสียใจ จากคุณ : yuy - [ 6 ก.พ. 49 14:52:55 A:58.160.199.45 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 ไม่มีอะไร แย่สุดในชีวิต ไม่รูสิ เป็นคน ถือ คติ สนุกนิยม มั้ง เลย ไม่ค่อย พาตัวเองไปในทางแย่ๆ นัก เดือนที่แล้ว อาเสีย ตาป่วยหนัก ก็ยังไม่แย่เท่าไหร่ เป็นวงกลม ที่ต้องเจอ เฉยๆ จากคุณ : Dr.Jackass. - [ 6 ก.พ. 49 15:40:24 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ปี43 อายุ18แล้ว อยู่กับแม่2คน กำลังจะไปเรียนตรีสถาปัตย์ที่ออสเตรเลีย แต่แม่ติดคุกเพราะกิจการล้มละลาย ขายรถขายบ้านไปหาบ้านทาวน์เฮ้าท์อยู่ แฟนคนที่คบมาคนเดียวบอกเลิกเพราะรู้ว่าแม่ติดคุกและบ้านล้มละลายแล้ว ก่อนเลิกมันยืมเงินไปหมื่นนึง แล้วหายเลย จากนั้นต้องออกจากคณะถาปัตย์ที่เรียนอยู่ในเอกชน เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม เราเอาเงินก้อนสุดท้ายที่แม่ฝากให้สองแสนไปเที่ยวประชดชีวิตหมดในเวลา8เดือน ออกมาเรียนราชภัฏน่ะ ทำงานด้วยเรียนด้วย ผ่านมา6ปีแล้ว แม่ยังไม่ได้กลับบ้าน เงินที่บ้านไม่มีแล้ว แต่ก็สบายใจขึ้นที่เรียนได้จนจบมีเงินส่งให้แม่ใช้ จากที่แต่ก่อนใช้เงินเดือนละสองหมื่น ทุกวันนี้ห้าพันก็อยู่ได้สบาย ประสบการณ์ชีวิตช่วยทำให้เราเป็นคนดีขึ้นและแกร่งขึ้น ว่างั้นมั้ย... จากคุณ : ploy_p - [ 6 ก.พ. 49 16:01:56 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่มีอะไรที่แย่ที่สุดอะ เพราะคิดว่ามันต้องมีที่แย่กว่านี้อีก จากคุณ : โทโมกะ - [ 6 ก.พ. 49 16:06:35 ]

ความคิดเห็นที่ 27 *..ตกงาน *..เลิกกะแฟน เครียดมาก..* จากคุณ : ขอบคุณ1000ครั้ง - [ 6 ก.พ. 49 16:17:18 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เครียด เคยทำกิจการแล้วไว้ใจเพื่อน ถูกโกงไปเกือบล้าน นอนไม่หลับ เครียด ติดยานอนหลับเป็นปี เรียนไม่จบซักทีด้วย พอเริ่มทำใจได้ก็เริ่มหาย มีงานทำ ชีวิตก็ดีขึ้น เดือนก่อน เพื่อนสนิท เสียกระทันหัน เสียใจมาก ยังคิดถึงเค้าอยู่ แย่จังเลย แต่ตอนนี้ชีวิตมีความสุขดีค่ะ เริ่มต้นทำอะไรใหม่ๆ จากคุณ : alca (alca) - [ 6 ก.พ. 49 16:26:32 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เกิดขึ้น เมื่อ ครึ่งปีที่ผ่านมา แม่หนีออกจากบ้านเนื่องจากมีหนี้สินติดตัว 1 ล้านกว่าบาท เราไม่รู้ว่าแม่ยืมใครมาบ้าง ยืมเก่งมากๆ ทั้งๆ ที่แม่เราเงินเดือนไม่ถึง 10000 บาทด้วยซ้ำ พ่อช้ำใจมากๆ ไม่กินข้าวไม่หลับไม่นอน กินแต่เหล้า จนเป็นลมในระหว่างกินเหล้าจนต้องเข้าโรงพยาบาล ส่วนเราทำงานไม่รู้เรื่องขอลางาน5 วันไปดูพ่อ ตอนเดินไปบอกเจ้านาย บอกไปร้องไห้ไป พูดไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ ตอนนั้นเพิ่งทำงานได้แค่ 3 เดือนเท่านั้น นึกว่าจะโดนไล่ออกซะแล้ว ลาตั้ง 5 วันแต่เค้าก็ใจดี เข้าใจเหตุผล จนตอนนี้ผ่านไปครึ่งปีแล้ว พ่อเรายังกินแต่เหล้าเหมือนเดิม แต่กินน้อยลง แต่ก็กินทุกวัน ทานข้าวบ้าง แต่ก็ผอมลงไปเยอะมากๆ ทุกครั้งที่กินเหล้าก็จะพูดถึงเรื่องแม่ เรื่องหนี้ ร้องไห้บ้างเป็นบางครั้ง ซึ่งตั้งแต่เราเกิดมา เราเพิ่งเคยเห็นพ่อร้องไห้เพราะเรื่องนี้นี่แหล่ะ ส่วนแม่ ตอนนี้ หาแม่เจอแล้ว แม่กับพ่อ ติดต่อกันบ้าง แต่แม่ไม่ยอมกลับบ้านเลย แม่ไม่มีรายได้ เราต้องส่งให้แม่ ทุกเดือน เท่าที่จะให้ได้ ตอนนี้ เกลียด การเป็นหนี้มาก เกลียดบัตรเครดิต ไม่ยอมทำบัตรเครดิตเลยสักใบ ถ้าเงินเราไม่มี ก็เอาทองไปจำนำเอง สบายใจกว่า ทองก็ทองเรา ไม่ได้ยืมใคร ไม่ขอเงินพ่อแม่อีกเลย ออกให้เค้าบ้าง ถ้าเงินเรายังพอมี มองในแง่ดี ก็คือ เรื่องร้ายๆ สอนให้เราเป็นคนระวังตัวขึ้นมากๆ ในเรื่องการใช้เงิน (แต่ก่อน สุรุ่ยสุร่าย มากๆ ค่ะ) แต่สภาพจิตใจก็ย่ำแย่ไม่ต่างกัน ต้องเห็นแม่ลำบาก เห็นพ่อ นั่งกินแต่เรา เหงา และคิดถึง แม่ จากคุณ : ตำหนักขาว - [ 6 ก.พ. 49 16:27:01 ]

ความคิดเห็นที่ 30 หลายช่วงเลยค่ะ ย้อนไปเด็กๆเลยนะ ตั้งแต่เอนท์ไม่ติด ตกงาน อกหัก ล่าสุด พ่อเสียเมื่อไม่ถึงเดือนค่ะ แต่พ่อเสียไม่อยากเรียกว่าแย่ เพราะไม่ผิดหวังเหมือนเหตุการณ์ที่ผ่านมา แต่เสียใจที่สุด เศร้าที่สุด อย่างที่ไม่คิดว่ามันจะเร็วอย่างนี้ รู้สึกว่าเป็นฝันร้ายที่ยาวนานจังเลย จากคุณ : Alex on the rock - [ 6 ก.พ. 49 16:45:24 ]

ความคิดเห็นที่ 31 มีช่วงหนึ่งทำงานเป็น copy writer บริษัท แห่งหนึ่งไม่ผ่านโปรเพราะไปทะเลาะกับ Graphic Designer จากนั้นไปทำงานบริษัทชื่อดังผลิตรายการทีวีแห่งหนึ่ง ทำได้ 4เดือนโดนให้ออก เหตุผลเพราะเข้ากับใครไม่ได้ ไม่บอกหรอกนะว่าใครผิดใครถูก รู้แต่ว่าช่วงนั้นแทบเอาชีวิตไม่รอด หมดความศรัธาในตัวเอง มองตัวเองไร้ค่า มองโลกในแง่ร้าย ทำให้มองคนในด้านลบตลอด โทษฟ้าดินว่าทำไมเราโชคร้ายแบบนี้ โทษโชคชะตาว่าทำไมเราจึงแต่คนไม่ดีทั้งนั้น จากนั้นไม่นั่งสมาธิกับคุณแม่สิริ กรินชัย อยู่ 8 วัน 7 คืน พอออกมาก็ดีขึ้น ได้งานทำ ถึงแม้เงินเดือนไม่มาก แต่ก็ทำให้มุมมองในการมองชีวิตเปลี่ยนไป มองโลกในแง่ดีมากขึ้น ไม่พยายามมองคนในแง่ร้าย มองทุกคนว่ามีข้อแตกต่างกับเรา เราจึงไม่จำเป็นต้องไปเปลี่ยนใคร เปลี่ยนแค่ใจตัวเองให้รับให้ได้ก็พอ ตอนนี้มีงานทำ มีเงินเดือนปานกลาง มีความสุขตามอัตภาพ ถึงไม้จะไม่มีรถ ยังไม่มีบ้าน แต่ถ่าเทียบกับช่วงตกงานในช่วงนั้นแล้ว เลวร้ายที่สุด คิดถึงทีไร อดใจหวิวไม่ได้ทุกที คิดถึงทีไร ยังรับรู้สภาพความรู้สึกในตอนนั้นได้ตลอด ตอนนี้เลยพยายามทำใจให้มาก พยายามมีความสุขอย่างมีสติ ไม่หลงระเริง เป็นไง นี่แหละช่วงชีวิตที่เลวร้ายที่สุดของผม จริงๆมีรายละเอียดเยอะนะ แต่สั้นๆก็คงพอ จากคุณ : เอ็ม (สมคำร่ำลือ) - [ 6 ก.พ. 49 17:01:24 ]

ความคิดเห็นที่ 32 วันนี้คุณพ่อได้จากไป จิงๆ มันเริ่มคตั้งแต่คุณพ่อเราเข้า โรงพยาบาลแล้ว ล่ะ พอดีคุณพ่อเป็นโรคร้าย แล้วคุยกับคุณหมอมาตลอดว่า อยู่ได้ไม่เกิน3เดือน ช่วง3เดือนนั้นก็ เลยเป็นช่วงเวลาที่ มันแย่ที่สุดในชีวิต แต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่สอนให้เราเข้มแข็ง มาจนทุกวันนี้ รักพ่อค่ะ จากคุณ : neako - [ 6 ก.พ. 49 17:06:53 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ทำธุรกิจแล้วเจ๊ง สิครับ เนี่ย  ยังคาราคาซังมาจนตอนนี้  แก้ไปทีละเปลาะ  จะหมดแล้ว ตอนนี้ทำงานบริษัทใหญ่  น่าเบื่อ อีกไม่นาน เด๋วก็ลุยแก้ตัวใหม่อีก  คราวนี้รอบคอบแล้ว โอมเพี้ยง วันพรุ่งนี้  มีความหมายทุกวัน  คอยดูนะ ฮึ จากคุณ : สะติมม๊อนโสสะโตเบ้ว - [ 6 ก.พ. 49 17:43:03 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ผ่อนบ้านปีที่ 2... มีสะดุด และปากเสียงกะที่บ้าน ต้องdropโทไป ทำงานแทน ว่าที่คู่หมั้น รถคว่ำตายในโปรตุเกส...ก่อนวันหมั้น ต้องออกจากงาน เพราะsexual harressment เมื่อต่ำสุด ของชีวิต ...ครานี้ชีวิต ก็เริ่มเดินขึ้นสูงบ้าง.. จากคุณ : kuddle - [ 6 ก.พ. 49 18:39:25 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขึ้นม.ปลาย เข้ากับเพื่อนใหม่ไม่ได้ ต้องคอยทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเองเพื่อให้เขาพอใจ ทั้งๆที่เค้าก็ไม่ได้สนใจอะไรเรา หมดความศรัทธาในตัวเอง ต้องฝืนยิ้มทั้งๆที่ในใจร้องไห้ตลอด เหงามาก ก่อนไปโรงเรียน สวดมนต์ขอพระว่า ขอให้วันนี้หนูมีเพื่อนด้วยเถอะค่ะ...........ร้องไห้ทุกวัน ตอนนี้ไม่สนอะไรแล้ว อยากทำอะไรก็ทำ.....แปลก พอเป็นตัวเอง ไม่แคร์ใคร กลับเพื่อนเยอะ จากคุณ : เส้า - [ 6 ก.พ. 49 20:02:08 A:210.246.168.194 X: TicketID:092880 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เหมือน 11 เลยครับ รู้ว่าคนๆนึงที่เราคิดว่าใจดีกับเรามากที่สุด เธอคือคนใจร้ายกับเราที่สุด... จากคุณ : โง่จริงๆขอรับ (ฃ.ฃวด) - [ 6 ก.พ. 49 20:26:18 ]

ความคิดเห็นที่ 37 รู้สึกว่าจะแย่ ๆๆๆๆๆ ตลอดเลยค่ะ ชีวิตเรา เลยไม่รู้ว่าจะแย่สุดๆ ตอนไหน จากคุณ : i am tabo - [ 6 ก.พ. 49 21:08:55 ]

ความคิดเห็นที่ 38 9 ขวบ ป 4 กลับมาที่บ้านแล้วพบว่าบ้านว่างเปล่า .. ไม่มีพ่ออีกต่อไป แม่ที่เคยใจดี กลายเป็นคนคุยไม่รู้เรื่อง ฉุนเฉียว ไม่มีเหตุผล ไม่มีบ้านอีกแล้ว ไม่มีเงิน ไม่มีรถ ไม่มีอีกแล้วกินข้าวพร้อมกันสามคนพ่อแม่ลูก ไม่เหลืออะไรเลย ปิดเทอมต้องไปทำงานโรงงานกับแม่ กลัวไม่มีเงินเรียนหนังสือ กลัวไม่มีบ้านอยู่ ..... อายุ 24 ย่าง 25 กำลังจะซื้อบ้านหลังแรกในชีวิต กำลังมีงานดีๆทำมั่นคง คนที่เราตั้งใจว่า รู้จักกันมานานแล้ว อยากจะตกลงคบกันจริงๆจังๆเสียที รออีกนิดนะ ฉันกำลังทำงานสำคัญ ฉันกำลังเริ่มต้นชีวิตใหม่ มีบ้าน มีรถ และกำลังมีคนที่ฉันรักเค้า และเค้าก็รักฉัน เปล่าเลย ทุกอย่างพังทลายเหมือนถูกคลื่นซัด ต้องโดนยึดเงินจองบ้านนั้นไป เงินแสนที่เก็บออมมา ถูกหยิบยืมเพื่อทดแทนความกตัญญู สิ่งสุดท้าย คือคนนั้น ที่ฉันหวังว่า แม้ฉันจะไม่เหลือใครเลย ฉันก็ยังจะมีเค้าใช่ไหม ไม่รอฉัน แต่ไปรักกับเพื่อนสนิทฉันแทน ... เมาทุกวัน หลังเลิกงาน บุหรี่ไม่เคยลองสูบก้สูบ โลกทั้งใบมืดมน ไม่มีแสงสว่าง .. ยังดี ดีใจจัง ที่ผ่านวันนั้นมาได้ ตอนนี้อายุ 25 กับอีก 4 เดือนแล้ว จากคุณ : ครั้งหนึ่งในชีวิต - [ 6 ก.พ. 49 23:01:11 A:61.91.87.203 X: TicketID:062437 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ตอนนี้คะ แย่ที่สุด อยู่ต่างประเทศแล้วมีปัญหา แม่โทรมา เราร้องไห้ๆ จนทรุดลงไปนั่งกับพื้น บอกแม่ว่า..ไม่ไหวแล้ว แล้วก็พูดขอโทษเค้า ที่เราอดทน แต่อดทนยังไม่พอ ตั้งแต่เกิดมา พึ่งรู้รสชาติชีวิตแบบขมกับเค็ม (มีปัญหา กับมีเงินใช้จำกัด) ตลอดเวลาที่ผ่านมา มีแต่หวานกับเปรี้ยว จากที่เคยคิดว่า พ่อแม่ดีกับเราน้อยไป เงินที่ได้ใช้น้อยไป อิสระที่ได้น้อยไป ตอนนี้ก็รู้แล้ว ว่าที่เราเคยคิดว่าน้อยไปทั้งหมด มันมากไป จากคุณ : หนูกำไล - [ 6 ก.พ. 49 23:01:39 ]

ความคิดเห็นที่ 40 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา เหมือนกับ คห.11 คนที่ดีกับเราที่สุดในโลก จู่ๆ ก็กลายเป็นอีกคนที่ใจร้ายกับเราที่สุด แถมกลายเป็นคนที่เราไม่รู้จักภายในพริบตา จากคุณ : ม่าเหมี่ยวจอมแก่น - [ 7 ก.พ. 49 00:49:42 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ทำธุรกิจโดยไม่บอกครอบครัว โดนโกงไปหมด โดนเพื่อนที่รักที่สุด หักหลัง ใส่ไฟ นินทา คนที่รักต้องจากไกลจนห่างกันไป แต่ทุกอย่างมันไม่มีวันจมอยู่อย่างนั้น เพราะในที่สุดมันจะเหมือนลมพัดผ่านเราไป และวันนี้แม้ไม่มีใครเข้าใจเรา แต่เหลือพ่อแม่ก็พอแล้ว จากคุณ : ซีฟู๋ - [ 7 ก.พ. 49 01:44:24 ]

ความคิดเห็นที่ 42 อ่าน 38 แล้วรู้สึกว่าของตัวเองชิวๆบ้านๆ มาก แต่เรื่องของเราก็คล้ายกัน ช่วงที่แย่ที่สุดในชีวิตก็คือช่วงที่เรารู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า เป็นคนที่ไม่ถูกเลือก ไม่อยากรู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว จากคุณ : never say "i love you" - [ 7 ก.พ. 49 08:28:55 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านของทุกคนแล้วรู้สึกว่าความทุกข์ที่เราเคยเจอมามันกระจอกไปเลย ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนสู้ต่อไปนะคะ จากคุณ : ลูกเตะวายุกระซิบ - [ 7 ก.พ. 49 10:07:17 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ได้รับรู้ความทุกข์ของแต่ละคนแล้วก็  อืม .... ของเราก็ไม่หนักหนาเท่าไหร่นี่ ... อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ เราควรจะคิดเสมอว่า  คนที่เค้าแย่กว่าเรายังมี ไม่ว่าจะเป็นคุณหมูแก้ว    คุณเจี๊ยบ  หรือหลายๆความเห็น ณ กระทู้นี้ ...  ขอบคุณมากๆ  ที่เอามาเล่าให้ฟังนะคะ  ขอบคุณจริงๆค่ะ จากคุณ : กูลิโกะจัง - [ 7 ก.พ. 49 11:56:48 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เศร้าจัง  ชีวิตคนก้ออย่างงี้แหล่ะ  คือเกิดมาใช้กรรมไง  เฮ้อ น่าเบื่อมาก  เราก้อเจอหลายเรื่องที่แย่ๆ เรื่องดีๆ ก้อมีเยอะ  เล่าเรื่องแย่ๆให้ฟังแล้วกัน เช่น ไม่คุยกับพี่ อกหัก เป็นหนี้ เบื่อ เหงา เซ็ง ว่างเกิน เปลี่ยนงานบ่อย หาตัวเองไม่พบ อยากรวย โลภ ไม่สบายหลายเรื่อง แก้นิสัยแย่ๆของตนยาก เป็นต้น สิ่งเหล่านี้มันทำให้ตัวเองรุ้สึกแย่ แต่เรื่องดีๆ ในชีวิตก้อมีนะ  มีเยอะกว่าเรื่องแย่ๆ ก้อเลยคิดว่าจะพยายามสู้กับชีวิตต่อไป  หากว่างๆ อยากพยายามไปปฏิบัติธรรม น่าจะทำให้ดีขึ้นอีกเยอะ จากคุณ : เชื่อสิ (peen) - [ 7 ก.พ. 49 14:02:30 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ทุกคนต่างมีช่วงที่แย่กันทุกคนเลยนะครับ ของผมนี่ต้องย้อนไปประมาณ 3 ปีที่แล้ว เพิ่งทำงานได้ 6 เดือน แม่ก็มาเสีย เสียใจมากครับ เคยฝันว่า อยากจะมีลูกให้แม่ได้เลี้ยงเพราะคิดว่า ถ้าแม่เราเป็นคนเลี้ยงลูกของเราจะต้องเหมือนเราแน่ๆเลย แต่คงไม่มีโอกาสนั้นแล้วครับ แล้วก็ไม่คิดว่า จะต้องเป็นคนถอดแหวนของยายจากมือของแม่ตัวเองที่ แม่เคยบอกไว้ว่า จะให้เป็นของขวัญตอนแต่งงาน ผมไม่รู้ว่า ทำไมมันต้องเกิดขึ้นกับผมด้วย แต่ถ้ามาอ่านกระทู้นี้จะเข้าใจว่า มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ยังไงซักวันก็ต้องเกิด ทำได้แต่ดูแลคนที่อยู่ให้ได้ที่สุด ปล. หวังว่าแม่ของผมคงมองดูผมอยุ่ที่สวรรค์นะครับ และคงจะรู้ว่า ผมรักม๊าเสมอ และขอให้เราเป็นแม่-ลูกด้วยกันอีกในชาติหน้านะครับ จากคุณ : ไม่หล่อแต่สกปรก - [ 7 ก.พ. 49 14:11:48 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อ่านจากหลายๆ คห. แล้ว รู้สึกว่าปัญหาเรามันเล็กมาก แต่ เรากลับคิดว่ามันแย่มากๆ เพราะเรายังไม่โต เราคิดว่าตอนนี้ชีวิตเราแย่มาก คือ ไม่มีแฟน  ลดน้ำหนักก็ไม่สำเร็จ ไม่มีอารมจะอ่านหนังสือ  เบื่อ ๆ ยิ่งลดน้ำหนักไม่ได้ ก้ยิ่งจะกินๆเอา เบื่อตัวเอง มันแย่มากๆ สำหรับเราตอนนี้   อยากสวยๆ อยากใส่เสื้อผ้า ก็ใส่ไม่ได้  สมัครฟิตเนส ไปเล่นทุกวัน แต่ก้ยังกินเยอะ  มันแย่จริงๆ เพื่อนๆก้หุ่นดีกัน รู้สึกตัวเองแย่มากๆ อยากเอาความคิดแบบนี้ออกไป เบื่อๆมาก จากคุณ : เฟิร์น (muSsy) - [ 7 ก.พ. 49 19:01:52 ]