ความคิดเห็นที่ 1 อะจึ๋ยๆ...กำลังจะเปลี่ยนจากเต้นไปว่ายน้ำ มาเจอคอมเมนต์แบบนี้ ก็ต้องไปค้นกันหน่อยล่ะ... search google จิก๊ะ คำว่า loss weight swimming .... .... .... ได้อันนี้มา http://www.thefactsaboutfitness.com/research/swimming.htm อ่านๆดู ปรากฏว่า ไม่ลด เพราะความอยากอาหารเพิ่มขึ้น เนื่องจากเป็นการออกกำลังในน้ำเย็น นักกีฬาว่ายน้ำมักจะกินมากกว่าใช้พลังงานไปตั้ง  44% แน่ะ แล้วพอกินเข้าไปมากๆเข้าก็ไม่อยากจะทำอะไร รอแต่เวลาฝึก (ก็มันเหนื่อยหนิ) นอกจากนี้ยังมีคำอธิบายว่า การว่ายน้ำมีแต่การใช้กล้ามเนื้อแบบ คอนเซนตริก มักจะไม่มีการใช้กล้ามเนื้อแบบ เอเซนติก ซึ่งแบบหลังนี้มันทำให้กล้ามเนื้อถูกทำให้เสียหาย (damage) และการที่กล้ามเนื้อถูก damage มันเป็นการเพิ่มการใช้พลังงาน (แปลถูกเปล่าไม่รู้ metabolism=การใช้พลังงานของร่างกาย) เค้าพูดว่า ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงคาดเดาว่า...การว่ายน้ำมีผลต่อเมตาบอลิซึ่มหลังการออกกำลัง (ว่ายน้ำ)น้อย So, what does all of this have to do with swimming? Most of the work your body does in the water involves concentric muscle actions. There's virtually no eccentric work there at all. Because of this, I'm guessing that swimming has only a minor impact on your metabolic rate after exercise. ตอนสุดท้าย เขาบอกว่า จะจัดทุกๆกีฬา ว่า ดี ดีกว่า และดีที่สุด แบบนี้---> Any form of exercise, be it swimming, walking or weight-training, is good if the alternative is doing nothing. การออกกำลังแบบใดก็ตาม การว่ายน้ำ การเดิน และการฝึกกล้ามเนื้อ ย่อม ดี เมื่อเทียบกับ ไม่ทำอะไรเลย A mixture of some form of resistance exercise and cardiovascular exercise is better, การผสมผสานการออกกำลังแบบต้านทาน (ออกแรงที่กล้ามเนื้อ เช่นการยกเวท) กับ การออกกำลังกล้ามเนื้อหัวใจ นั้น ดีกว่า while combining interval exercise and free weights - in my opinion at least - is the best way to get in shape ในขณะที่การผสมผสาน interval excercise และ การ free weights นั้น-อย่างน้อยที่สุดในความเห็นของผู้ศึกษา-คือทางที่ดีที่สุดในการกระชับรูปร่าง... ว่าแต่ interval กับ free weights นี่มันจริงๆได้แก่อะไรบ้าง คงมีผู้รู้มาตอบต่อ เราก็ไม่ค่อยรู้มากหรอก ก็กำลังลดห่วงยางหน้าท้องเหมือนกันแหล่ะ ว่างๆก็ search หาเว็บไปเรื่อยๆคงพอตอบเจ้าของคำถามได้บ้าง...ส่วนเราก็ได้ความรู้ไปด้วย..อันนี้ชอบเป็นการส่วนตัวจ้ะ จากคุณ : I am sexy - [ 20 ก.พ. 49 20:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แล้วจะว่ายดีป่าวเนี้ย ไหนจะตัวดำอีก ผมกรอบอีก จากคุณ : โทโมกะ - [ 20 ก.พ. 49 21:14:28 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นั่นจิ...เราว่าเรายังไม่ไปดีกว่าอ่ะ อุตส่าซื้แว่นกะหมวกมาแล้วด้วย ...รออีกสัก 2 อาทิตย์ถ้าเบื่อเต้นจริงๆ คงหาทางอื่นแระ....ผมกรอบ ตัวดำนี่ก็อีก เฮ้อ จากคุณ : I am sexy - [ 20 ก.พ. 49 21:29:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขึ้นชื่อว่าการออกกำลังกายแล้ว มันก็ดีหมดแหละครับ ถ้าเราไม่ว่ายหนักๆ เหมือนพวกนักกีฬา มันก็ไม่ดูตัวใหญ่ขึ้นหรอกครับ การว่ายน้ำก็ช่วยเผาผลาญพลังงานได้ดีพอสมควรเลยล่ะครับ แถมยังมีข้อดีตรงที่ข้อต่อไม่ต้องรับแรงกระแทกมากๆด้วย ถ้าว่ายน้ำและคุมอาหารไปด้วย (ไม่ใช่อดนะ) ยังไงมันก็ลดครับ มัวแต่กลัวว่าออกกำลังกายแล้วกล้ามจะโต สุดท้ายเลยไม่ได้ออกกำลังกายเลย น้ำหนักก็ไม่ลด พุงก็ไม่ยุบเสียที หนักกว่าเดิมอีก - -" จากคุณ : Artillery - [ 21 ก.พ. 49 08:22:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่จริงน้า ก็เพราะว่ายน้ำนี่หล่ะทำให้เราลดน้ำหนักได้ เราว่ายเกือบทุกวันเลยช่วงนั้น 1เดือน จาก50เหลือ42 ช่วงนั้นที่บ้าว่าย(ว่ายแบบจริงจังวันละ2ชม.) เราก็ควบคุมอาหารไปด้วย สำหรับเราๆว่าว่ายน้ำทำให้เราลดได้เร็วที่สุด แถมไม่โทรมและร่างกายก็สมส่วนด้วยค่ะ จากคุณ : นี่ๆ ขอกอดหน่อยดิ่ - [ 21 ก.พ. 49 08:29:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เราลดนะค่ะ ซั้งนน. ก่อนว่ายวันนึงประมาณ 47 กก. ไปว่าย แฟนบังคับให้ว่ายไปกลับให้ได้รอบเยอะๆ ---เพราะปกติเราจะเล่น ๆ ซะมากกว่า-- พอว่ายเสร็จปุ๊บ ชั่ง  44 กก. โหดีใจมาก ๆ (แต่เย็นนั้นไปงานแต่งต่อ ซัด ซะ ) ยังไง ว่ายน้ำก็ดีนะสำหรับเรา จากคุณ : @คนบ้านไหน@ - [ 21 ก.พ. 49 08:56:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ต้องอธิบายแบบนี้นะครับ "นอกจากนี้ยังมีคำอธิบายว่า การว่ายน้ำมีแต่การใช้กล้ามเนื้อแบบ คอนเซนตริก มักจะไม่มีการใช้กล้ามเนื้อแบบ เอเซนติก ซึ่งแบบหลังนี้มันทำให้กล้ามเนื้อถูกทำให้เสียหาย (damage) และการที่กล้ามเนื้อถูก damage มันเป็นการเพิ่มการใช้พลังงาน (แปลถูกเปล่าไม่รู้ metabolism=การใช้พลังงานของร่างกาย) เค้าพูดว่า ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงคาดเดาว่า...การว่ายน้ำมีผลต่อเมตาบอลิซึ่มหลังการออกกำลัง (ว่ายน้ำ)น้อย" ย่อหน้านี้ ตามความเข้าใจ การว่ายน้ำคือการออกกำลังแบบแอโรบิค ซึ่ง จะมีผลดีทางการเผาผลาญไขมันที่สะสมอยู่ ส่วนการที่จะต้องการเพิ่มเมตาบอลิซึ่มหลังออกกำลัง หรือ เพิ่มการใช้พลังงานอย่างต่อเนื่องจะเป็นการออกกำลังแบบแอนาโรบิค คือการออกกำลังแบบ weight Traing นั่นเอง   ซึ่งการว่ายน้ำ ก็จะเป็นวิธีการออกกำลังเช่นเดียวกับวิธีการวิ่ง การเต้นแอโรบิค ที่ให้ผลดีในการเผาผลาญไขมัน แต่หากคุณต้องการให้ร่างกายมีเมตาบอลิซึ่มมากขึ้น ต้องเพิ่มกล้ามเนื้อให้มากขึ้น ผลก็คือร่างกายมีความต้องการพลังงานมากขึ้นหรือเมตาบอลิซึ่มเพิ่มขึ้นนั่นเอง ตามบทความที่คุณยกมา เค้ายังบอกเลยว่า การออกกำลังอะไรก็ตามก็ยังดีกว่าการไม่ออกเลย แต่จะดีขึ้นไปอีก หากออกกำลังกายแบบผสมผสาน โดยการผสมผสานการออกกำลังแบบต้านทาน (ออกแรงที่กล้ามเนื้อ เช่นการยกเวท---> ไม่ถึงยังยกเวท แต่เป็นการออกกำลังที่มีแรงต้าน หรือการบริหารสัดส่วนเช่น ซิทอัพ วิดพื้น) กับ การออกกำลังกล้ามเนื้อหัวใจ นั้น ดีกว่า การออกกำลังกล้ามเนื้อหัวใจ หรือที่เรียกว่า Cardio คือการออกกำลังที่มีความเข้มข้นสูง หรือ สูงกว่า 75% ของอัตราการเต้นของหัวใจสงสุด ผลก็คือ จะทำให้กล้ามเนื้อหัวใจแข็งแรงขึ้น ไม่เหนื่อยง่าย ส่วนอันสุดท้าย while combining interval exercise and free weights - in my opinion at least - is the best way to get in shape ในขณะที่การผสมผสาน interval excercise และ การ free weights นั้น-อย่างน้อยที่สุดในความเห็นของผู้ศึกษา-คือทางที่ดีที่สุดในการกระชับรูปร่าง... interval เป็นวิธีการฝึกประเภทหนึ่ง ที่ใช้วิธีเป็นการสลับช่วงเล่นระดับความเข้มข้นสูงกับระดับต่ำหรือกลาง ตัวอย่างเช่น วิ่งสุดฝีเท้า 20 วินาที สลับกับจ๊อกกิ้งเบา ๆ 2-3 นาที ประยุกต์ใช้กับการออกกำลังอย่างอื่นได้ด้วย ส่วน free weight ก็คือการใช้น้ำหนัก ออกกำลังกระชับรูปร่าง หรือสร้างกล้ามเนื้อให้มากขึ้น เพื่อเพิ่มความกระชับ และเพิ่มเมตาบอลิซึ่มให้มากขึ้นนั่นเอง จากคุณ : MasterBest - [ 21 ก.พ. 49 11:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อยากให้อ่านบทความด้านล่างนะครับ ยาวหน่อย แต่จะได้เข้าใจเกี่ยวกับออกกำลังกายครับ หัวใจกับไขมัน ถ้าจะโยงความสำคัญขั้นพื้นฐานระหว่างการทำงานของหัวใจ กับการลดไขมันแล้วจะได้ว่า ร่างกายจะนำไขมันมาใช้ได้ ต้องใช้ออกซิเจนในการเผาผลาญ ออกซิเจนจะถูกลำเลียงเข้าสู่ร่างกายได้โดยทางเลือด ดังนั้นหัวใจก็มีหน้าที่ลำเลียงออกซิเจนจากเลือดส่งไปตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเพื่อการเผาผลาญไขมันนั่นเอง ส่วนระบบหายใจ ปอด รวมไปถึงกล้ามเนื้อหน้าอกทั้งหลายที่ช่วยทำงานในการหายใจ ก็ต้องเพิ่มระดับการทำงาน ให้หายใจลึก เร็ว ถี่ เพื่อนำเอาออกซิเจนเข้าสู่ร่างกายมากขึ้น ทั้งหมดนี้ฟังดูแล้วกำปั้นทุบดิน แต่นี่เป็นหลักการพื้นฐานที่ถ้าทำความเข้าใจดี ๆ แล้ว สามารถนำไปปรับปรุงตารางการฝึกให้รับกับความต้องการส่วนบุคคลได้ โดยการสังเกตจากตนเอง (แต่ผมอธิบายตอนนี้ลำบาก เอาเป็นว่าจำไว้ก่อน แล้วค่อย ๆ อ่านต่อไป) ทำความเข้าใจกับประเภทการออกกำลัง เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่ว ๆ ไปว่าการออกกำลังกายสามารถแบ่งออกได้เป็นสองประเภท คือแบบ Anaerobic หรือออกกำลังแบบไม่ใช้ออกซิเจน และ Aerobic หรือออกกำลังแบบใช้ออกซิเจน สองคำนี้มีเบื้องหลังมาจากการแยกประเภทของการใช้แหล่งพลังงานของร่างกาย.... ซึ่งถ้าตีความต่อไปเรื่อย ๆ ก็จะพอแบ่งได้ว่า - Anaerobic เป็นการออกกำลังที่ร่างกายใช้คาร์โบไฮเดรตเป็นแหล่งพลังงานหลัก (สังเกตว่าเป็นแค่แหล่งพลังงานหลัก ไขมันก็ยังเป็นแหล่งพลังงานเสริมควบคู่อยู่ดี) ได้แก่การออกกำลังประเภท ช่วงสั้น ๆ เช่นการยกน้ำหนัก หรือ "เล่นเวท" วิ่งร้อยเมตร กระโดดไกล ฯลฯ - Aerobic เป็นการออกกำลังที่ร่างกายใช้ไขมันเป็นแหล่งพลังงานหลัก (และคาร์โบไฮเดรตเป็นแหล่งพลังงานเสริม) ได้แก่การออกกำลังที่ใช้เวลานานขึ้นไป เช่น วิ่ง/เดินทางไกล ว่ายน้ำ ปั่นจักรยาน ฯลฯ สองคำนี้ใช้แยกประเภทการใช้แหล่งพลังงานของร่างกายได้เป็นอย่างดี แต่มีความกำกวมมากในการบ่งบอกไปถึงประเภทของการออกกำลัง สังเกตว่า ถ้าวิ่งเร็ว ๆ สลับกับหยุด ก็นับว่าเป็นการออกกำลังกายแบบ Anaerobic ในระดับหนึ่งได้ กลับกันถ้ายกเวทนาน ๆ ไม่มีหยุด ก็ถือว่าเป็นการออกกำลังแบบ Aerobic ได้เช่นกัน ถ้าเป็นไปได้ผมจะหลีกเลี่ยงการใช้สองคำนี้ และบ่งบอกไปตรง ๆ เลยว่าทำอะไร เช่น แทนที่จะบอกว่าทำ Aerobic ก็บอกไปเลยว่าไปวิ่งมา สามกิโล สี่กิโล ก็ว่าไป... เป็นที่น่า "เซ็ง" กับการตลาด เพราะว่าบทความทางวิทยาศาสตร์ ไม่ได้นำสองคำนี้มาใช้อย่างการตลาดที่ได้นำคำว่า aerobic มาเป็นจุดขายได้พักใหญ่ ๆ ในอดีต ทำให้คนส่วนมาก (โดยเฉพาะป้า ๆ รุ่นแม่ผม) เข้าใจผิดว่า aerobic คือการเต้น ขึ้น ๆ ลง ๆ โยกแขนไป ๆ มา ๆ อยู่ในห้องเป็นเวลา สามสิบถึงสี่สิบนาที จากคุณ : MasterBest - [ 21 ก.พ. 49 11:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ความเข้มข้น (Intensity) เมื่อพูดถึงความเข้มข้นของการออกกำลัง ก็สามารถแบ่งออกไปได้หลายต่อหลายบรรทัดฐาน โดยการใช้การวัดต่าง ๆ กัน ที่เห็นได้ชัดเจนก็ตัวอย่างเช่น การยกเวท สามารถวัดความเข้มข้นได้โดย %RM หรือ น้ำหนักที่เป็นxxxส่วนของน้ำหนักที่ยกได้มากที่สุดจำนวนหนึ่งครั้ง (อ่านรายละเอียดได้จากบทความ "1 REPETITION MAXIMUM", บทความทั้งหมดเดือนตุลาคม ปี 2005) หรืออาจจะทำได้อย่างง่าย ๆ โดยใช้สเกล 1-10 แล้วให้คะแนนด้วยตนเองก็ได้ ว่าระดับความยากของการออกกำลังสูง, ลำบาก (คะแนนสิบ) หรือต่ำ, ง่าย (คะแนนหนึ่ง) สรุปว่า พูดถึงความเข้มข้นของอะไร ก็ใช้สิ่งนั้น ๆ ที่ทำอยู่วัดเอาน่ะแหละ ถ้าวิ่งอยู่ก็ใช้ความเร็วก็ได้ ระยะทางก็ได้ แล้วแต่ชอบใจ ดังนั้นตอนนี้เราต้องการวัดความเข้มข้นของการออกกำลังหัวใจ และปริมาณการใช้พลังงานหรือแคลอรี่ ก็ใช้อัตราการเต้นของหัวใจน่ะแหละ เป็นตัววัด เพราะเป็นที่ทราบกันแล้วว่า ชีพจร แปรผันตรงกับปริมาณการใช้แคลอรี่ (อ่านหัวข้อ หัวใจกับไขมันอีกรอบก็ได้ถ้าลืมไปแล้ว) อย่างไรก็ตาม อัตราการเต้นของหัวใจไม่ใช่มาตรฐานที่ดีที่สุด สังเกตว่าเมื่ออารมณ์เปลี่ยน เช่นตกใจ ตื่นเต้น ก็ส่งผลต่ออัตราการเต้นของหัวใจได้เหมือนกัน แต่ถ้าจะวัดโดยตรงด้วยมาตรฐานอื่น เช่นเครื่องมือใหญ่ ๆ ที่วัดระดับการใช้ออกซิเจน และระดับคาร์บอกไดออกไซด์ (ซึ่งวัดระดับการใช้แคลอรี่ได้แม่นยำมากที่สุด) ไม่สามารถทำได้โดยสะดวก ดังนั้นเป็นที่ยอมรับกันว่าอัตราการเต้นของหัวใจสะดวกและง่ายต่อการนำไปปฏิบัติจริงมากที่สุด ระดับการวัดก็ทำได้เช่นเดียวกับ %RM คือแปรเป็นxxxส่วนเปอร์เซ็นต์ของอัตราการเต้นของหัวใจสูงสุดนั่นเอง (Maximum Heart Rate, HRmax) ส่วนจะทราบได้อย่างไรว่าอัตราการเต้นของหัวใจสูงสุดเป็นเท่าไร ก็คำนวณได้ง่าย ๆ โดยการนำ 220 ลบออกด้วย อายุ (220 - อายุ) ก็จะได้ออกมาเป็นค่าประมาณ แต่ละคนต่างกันออกไปได้ ถ้าลองวิ่งสับเกียร์หมาแล้ววัดชีพจรออกมาเป็น 230 ก็ไม่ต้องตกใจ ท่านไม่ได้เป็นมนุษย์ประหลาด การวัดอัตราการเต้นของหัวใจก็ทำได้ง่าย ๆ โดยการกลับไปเปิดหนังสือสุขศึกษามัธยมต้น หรือหนังสือลูกเสือก็ได้ ก็จะมีบอกไว้ว่าสามารถใช้นิ้ววัดชีพจรเองได้ตามที่ส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเช่น ข้อมือด้านนิ้วโป้ง หรือ ต้นคอ (ต้นคอชีพจรแรง ไม่ต้องกดลึก แต่ถ้ากดลึกนาน ๆ อาจขาดเลือดไปสมองได้ ระวังด้วย) เวลากดนับจำนวนตุบ อย่าใช้นิ้วโป้ง เพราะว่ามีชีพจรอยู่ที่นิ้วโป้งค่อนข้างแรง อาจนับผิดนับถูกได้ เวลาที่ใช้นับ นับให้ครบนาทีเลยก็ได้ แต่ถ้าใจร้อน วัดแค่ 15 วินาที แล้วคูณ 4 เอาก็ได้ ไม่ผิดกติกา ถ้ามีทุนทรัพย์มากพอ หาซื้อเป็นสายรัดอีเลคโทด รัดรอบหน้าอก มาคู่กับนาฬิกาวัดก็ได้ แพงดี ภาษาฝรั่งเรียกได้ให้หรูไปอวดที่ซุปเปอร์สปอร์ตว่า Heart rate monitor ถ้าขี้เกียจนับเลขจริง ๆ สังเกตดูจากการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายได้ อ่านหัวข้อต่อไปได้เลย ระดับความเข้มข้น (Intensity level) สามารถแบ่งออกได้เป็นสามระดับดังนี้ ป.ล. อย่ายึดติดกับระดับเปอร์เซ็นต์มาก คนที่วัดตอนแรกเค้าก็กะ ๆ เอาทั้งนั้นแหละ จนกลายมาเป็นระดับที่ยอมรับใช้งานกัน 1. Low intensity (50-60% HRmax) ระดับความเข้มข้นต่ำ หรือเครื่องฟิตเนสบางเครื่องอาจจะตั้งโปรแกรม fat burn เอาก็ได้ ที่ชื่อโปรแกรมเป็นอย่างนี้ก็เพราะว่าเผาผลาญไขมันเป็นxxxส่วนมากกว่าคาร์โบไฮเดรต ระดับประมาณนี้ก็เทียบเท่ากับเดินเร็ว ๆ หรือจ๊อกกิ้งช้า ๆ ซึ่งระดับความต้องการพลังงานยังไม่สูง ดังนั้นร่างกายไม่ต้องใช้คาร์โบไฮเดรตมาก (ประมาณ 20-30% ของพลังงานที่ใช้ทั้งหมด ที่เหลือเป็นไขมัน) แต่เผาผลาญแคลอรี่โดยรวมได้น้อย สังเกตว่าถึงแม้จะผลาญไขมันเป็นxxxส่วนมาก แต่ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นปริมาณมากด้วย 2. Moderate intensity (60-75% HRmax) ระดับความเข้มข้นปานกลาง หรือใครจะเรียกว่า aerobic ก็ไม่แปลก (เห็นแมะ ใช้คำนี้อีกละ ได้หลายความหมาย) ที่เรียก aerobic เป็นไปได้ว่ามาถึงระดับนี้ร่างกายเริ่มเปลี่ยนไปนำเอาคาร์โบไฮเดรตมาใช้มากขึ้น (ประมาณ 50-70% ของพลังงานที่ใช้ทั้งหมด) และเริ่มหายใจแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ ด้วย เพื่อนำเอาออกซิเจนเข้าร่างกายให้ได้มากที่สุด เพื่อที่จะใช้ไขมันให้ได้เต็มที่ ที่ระดับนี้ผลาญปริมาณแคลอรี่เร็วกว่าระดับความเข้มข้นต่ำ (กำปั้นทุบดินอีกแล้ว) ที่ระดับนี้เป็นการบริหารปอดด้วย 3. High intensity (สูงกว่า 75-80% HRmax) ระดับความเข้มข้นสูง อาจจะเรียกได้ว่าเป็นการทำ cardio เพราะว่าหัวใจเต้นเร็วสุด ๆ และปอดก็หายใจเอาอากาศเข้าไปมากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้ว ถ้าจะเทียบกับการวิ่ง ก็เทียบได้ว่า วิ่งหนีอะไรซักอย่าง แบบสุดตีน วิ่งแบบหมาจนตรอกตอนหลุดจากตรอก อะไรประมาณนั้น วิ่งในลักษณะวิ่งแข่งร้อยเมตรนั้นเอง ระดับความเข้มข้นนี้ผลาญแต่คาร์โบไฮเดรตเป็นส่วนใหญ่ (90% ขึ้นไป) ถ้าวิ่งแบบสุดกำลังจริง ๆ ไม่มีใครในโลกที่จะวิ่งได้นานไปกว่า 1 นาทีเป็นอย่างมาก เพราะว่าถ้าร่างกายผลาญแต่คาร์โบไฮเดรต จะมีการสะสมของกรดแลคติคในกล้ามเนื้อ ซึ่งถ้าสะสมมากไป กล้ามเนื้อจมอยู่ในกรด ก็จะถูกทำลาย ดังนั้นร่างกายจะหยุดการทำงานของระบบใช้พลังงานโดยอัตโนมัติ สังเกตว่าหลังจากวิ่งร้อยเมตรแล้วหยุดพัก จะหายใจหอบถี่ ๆ เพราะว่าร่างกายต้องนำออกซิเจนเข้าไปเปลี่ยนไขมันให้เป็นพลังงาน แล้วใช้พลังงานนั้นดึงเอากรดในกล้ามเนื้อลำเลียงออกทางเส้นเลือดให้หมด (กระบวนการนี้ในระดับความเข้มข้นอื่นก็ทำด้วยพร้อม ๆ กับการออกกำลัง แต่ไม่ต้องหยุดพัก เพราะว่าลำเลียงออกได้ทันทีทันใด) ที่ระดับนี้บริหารหัวใจ และปอดอย่างสุด ๆ เหมือนกะเล่นกล้ามหัวใจน่ะแหละ ผลดีคือทำให้หัวใจแข็งแรง สูบฉีดเลือดได้ดี ถ้าเทียบความหนาของผนังหัวใจ คนที่ไม่ทำอะไรเลยจะมีผนังหัวใจบางที่สุด ที่หนาขึ้นมาหน่อยคือคนที่เล่นเวทเป็นประจำ หรือพวกนักยกน้ำหนัก นักเพาะกาย สำหรับคนที่มีหัวใจหนาแข็งแรงที่สุดคือนักกีฬ่าที่เป็นประเภทวิ่งมาราธอน หรือนักสกีภูเขา นอกจากหัวใจแข็งแรง ปอดแข็งแรง ลดไขมันแล้ว ก็ยังได้ความอึดความอดทน (เรียกให้หรูว่า Endurance) ความอึดนี้สืบเนื่องมาจากการพัฒนาระบบพลังงาน ทำให้ใช้ไขมันได้ดีขึ้น หายใจเอาออกซิเจนได้มากขึ้น กำจัดกรดแลคติคได้เร็วขึ้น ดังนั้นจึงส่งผลให้วิ่งได้เร็วขึ้น เป็นเวลานานขึ้นนั่นเอง (แต่ความอึดบนเตียงก็ต้องไปฝึกกันเองบนเตียงนะคร้าบ มาวิ่งเอาก็ช่วย แต่ไม่ค่อยได้ผลมาก) ลักษณะการฝึกที่ออกกำลังบริหารปอดและหัวใจ ป.ล. รวม ๆ แล้วระบบหัวใจและการหายใจเรียกว่า Cardiorespiratory system อย่าให้ฝรั่งมันหลอกเอา โดยปกติไม่ว่าจะฝึกแบบใดก็จะเริ่มจากปริมาณ 2-3 วันต่ออาทิตย์ ระดับความเข้มข้นต่ำ (60% HRmax) แล้วจึงเพิ่มความถี่ เพิ่มระดับความเข้มข้นไปเรื่อย ๆ ********** อันตราย ถ้าไม่เคยออกกำลังกายมาก่อนเลยไม่ควรที่จะเริ่มที่ระดับความเข้มข้นสูง ถึงแม้ว่าจะวอร์มอัพมาก่อนก็ตาม เพราะว่าการออกกำลังกายที่ระดับความเข้มข้นสูง หัวใจต้องทำงานหนักมากอย่างที่ไม่เคยมาก่อน ถ้าไม่มีฝึกจนมีความเคยชินแล้ว อาจจะร้ายแรงได้ถึงขั้นหัวใจล้มเหลว โปรดอย่าประมาท ถ้ามีโรคประจำตัว หรือโรคที่เกี่ยวข้องกับหัวใจ หรือความดัน ควรปรึกษาแพทย์ก่อน (แต่ถ้าเริ่มจากความเข้มข้นต่ำมาก ๆ ก็ไม่น่ากลัว ไม่ต้องกังวล) ********** จากคุณ : MasterBest - [ 21 ก.พ. 49 11:21:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 การฝึกมีหลายแบบ หลายวิธีการดังนี้ Cross training เป็นการใช้การออกกำลังหลาย ๆ ประเภท ออกกำลังสลับกันไปในแต่ละวัน เช่น วันแรกวิ่ง วันถัดไปว่ายน้ำ วันถัดไปปั่นจักรยาน อีกวันไปยิมเล่นบอดี้คอมแบท ข้อดีก็คือไม่เบื่อง่าย ข้อเสียคือถ้าเป็นนักกีฬาไม่ควรทำ เสียเวลา สมมติว่าเป็นนักกีฬากรีฑา วิ่งเป็นหลัก ก็ฝึกวิ่งดีกว่า ปั่นจักรยานได้นาน ไม่ได้หมายความว่าจะวิ่งได้นานด้วย ถึงแม้ว่าจะใช้กล้ามเนื้อกลุ่มเดียวกันแต่ลักษณะการทำงาน และเทคนิคการใช้ไม่เหมือนกัน Long, slow distance training (Continuous training) เป็นการฝึกโดยตั้งระดับความเข้มข้นไว้ที่ระดับหนึ่ง โดยมากจะเป็นระดับต่ำหรือกลางให้คงที่ แล้วใช้เวลานาน ออกกำลังไปเรื่อย ๆ นำไปประยุกต์ใช้กับการออกกำลังประเภทใดก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นวิ่ง ว่ายน้ำ ปั่นจักรยาน สังเกตว่าถ้าตั้งเป้าหมายไว้ที่ระดับความเข้มข้นต่ำ (60% HRmax) จะให้ลดไขมันได้ผลต้องใช้เวลานาน เช่น จ๊อกกิ้ง อย่างน้อย 60 นาทีขึ้นไป ดังนั้นโดยมากแล้ว จะตั้งเป้าหมายที่ระดับความเข้มข้นสูงกว่านั้นเล็กน้อยในระดับกลาง Interval training (อย่างเดียวกันกับ HIT, high intensity interrval training บางครั้งก็เรียกว่าทำ cardio) เป็นการสลับช่วงเล่นระดับความเข้มข้นสูงกับระดับต่ำหรือกลาง ตัวอย่างเช่น วิ่งสุดฝีเท้า 20 วินาที สลับกับจ๊อกกิ้งเบา ๆ 2-3 นาที ประยุกต์ใช้กับการออกกำลังอย่างอื่นได้ด้วย เช่นกระโดดเชือกสุดฝีเท้า สลับกับซิทอัพ เป็นต้น การฝึกลักษณะนี้ให้ผลต่อหัวใจดีที่สุด เพราะออกกำลังหัวใจได้แรง เข้มข้น แต่ไม่แนะนำให้ใช้กับมือใหม่ เพราะอันตรายดังกล่าวข้างต้น เป็นที่สังเกตอีกว่า การฝึกลักษณะนี้มีมานานแล้ว เพิ่งจะมาเป็นที่นิยมในระยะหลัง ๆ นี้ โดยการเปลี่ยนไปใช้ชื่อที่เท่กว่าว่า HIT และก็มีคนนำไปประยุกต์ดัดแปลงซ้ำแล้วซ้ำอีก แล้วกล่าวอ้างว่าเป็นการฝึกแบบใหม่ได้ผลสุด ๆ ให้เป็นที่รำคาญใจคนอ่านเล่น ๆ ถ้าใครมีเวลาว่าง ก็คิดเองก็ได้ ไม่ต้องไปอ่านเอาจากไอ้พวกนี้ หลักการพื้นฐานเป็นเหมือน ๆ กันหมด และถ้าคิดเองก็ได้ฝึกสมองไปในตัว สุดท้ายกับคำถามกวนใจยอดฮิต การฝึกแบบใดลดไขมันได้ดีที่สุด คำตอบของคำถามนี้ขึ้นอยู่กับตัวแปรหลาย ๆ อย่าง ถ้าเป็นคนเบื่อง่ายก็ทำเป็น cross training ซะ ถ้าไม่มีเวลา เล่นเป็น interval training ก็ได้ ถ้าเป็นคนน่าเบื่อ (พูดเล่น ๆ) ทำ continuous training ก็ไม่แปลก ได้ผลดีเหมือน ๆ กันแล้วแต่ว่าชอบแบบใด อย่าไปสับสน กังวลกับบทความต่าง ๆ ที่ออกมาว่าฝึกอย่างโง้นอย่างงี้ดีกว่า การวิจัยเหล่านั้นมีวิธีการควบคุมตัวแปรหลาย ๆ อย่างให้ได้ผลต่าง ๆ กัน และอย่าไปฟังว่ามาฝึกกับผมต้องฝึกแนวนี้ดีกว่า ฝึกอย่างนั้นไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่แท้ที่จริงแล้ว ถ้าตั้งใจ ไม่ขี้เกียจ ฝึกแบบใด ก็ผอมดูดี "คัต ๆ" ได้ทั้งนั้น... ถ้าผมเองไม่ขี้เกียจ ป่านนี้ก็คงผอมไปนานแล้วเหมือนกัน ขอขอบคุณ เลคเชอร์ดี ๆ จากอาจารย์ของผม Dr David Jenkins หนังสือ Total fitness and Wellness (2003) โดย Scott Powers & Stephen Dodd และผู้อ่านทุกท่าน เขียน เรียบเรียง และแต่งแต้มเติมสีสันโดย Tay117" ที่มาhttp://www.thaimuscle.net/modules.php?name=News&file=article&sid=69 จากคุณ : MasterBest - [ 21 ก.พ. 49 11:22:16 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เซฟ.....โลด ขอบคุณค่ะ คุณ MasterBest เจ้า cross training กับ interval นี่น่าสนใจแฮะ เราเบื่อง่ายแต่อดทนสูงนะ 5555 วีดีโอเต้นแผ่นนึง 2 อาทิตย์ก็เบื่อแย้ววว ว่ายน้ำ เต้น วิ่ง เดินเร็ว weight training อันสุดท้ายนี่ชอบมาก ส่วน interval คงต้องอีกสัก 2-3 อาทิตย์มั้งหนิ จากคุณ : I am sexy - [ 21 ก.พ. 49 14:20:54 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มายืนยันว่าว่ายน้ำลดน้ำหนักได้ครับ แต่ ... .. แต่คนว่ายน้ำระยะทางเท่าๆ กัน ความเร็วเท่าๆ กัน อาจจะใช้พลังงานแตกต่างกันลิบลับเลยก็ได้ ... มันมีเรื่องแรงลอยตัว ท่าว่าย ความชำนาญ เข้ามาเกี่ยวข้องอีกมาก ยิ่งหากว่ายน้ำในแม่น้ำ หรือทะเล ต้องคิดถึงกระแสคลื่น กระแสน้ำไหลอีก ... คนอ้วนอยู่ในน้ำจะตัวเบา หากคนอ้วนไปตีขาลอยตัวเฉยๆ เป็นชั่วโมงอาจจะใช้แรงนิดเดียว แต่ถ้าต้องว่ายไปว่ายมาจะต้องใช้แรงเพิ่มขึ้นอีกมหาศาลเพราะมีแรงต้านทานมาก ... คนที่ว่ายน้ำเก่งแล้วจะใช้แรงนิดเดียวว่ายไป 100 เมตรชีพจรขึ้นมานิดเดียว แต่คนที่หัดใหม่แค่ว่ายข้ามขอบสระก็แทบขาดใจตายแล้ว ... หากจะเอาจริงเอาจังลดน้ำหนักด้วยการว่ายน้ำอาจจะลำบากกว่าปั่นจักรยาน หรือวิ่งครับ ... ลองว่ายน้ำสลับกับจักรยาน หรือวิ่ง เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ ก็น่าจะดีนะครับ ไม่จำเจ จากคุณ : Magic+ - [ 21 ก.พ. 49 16:28:28 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอออกความเห็นนิดหนึ่งตรงที่ถามว่า free wieghts คืออะไร free weights นี่คือการยกเวทแบบไม่ได้ใช้เครื่องช่วย เหมือนพวกเครื่องยกน้ำหนักที่มีสาย cable อะไรต่างๆ free weights มันจะทำให้ออกกำลังกล้ามเนื้อส่วนต่างๆได้ดีกว่าพวกที่ถูกกำจัดทิศทางในการยก เพราะมันต้องใช้กำลังมากกว่าเดิมในการควบคุมทิศทางค่ะ พวกฟรีเวท ก็คือ การยกดัมเบลพวกนี้ แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 49 21:26:51 จากคุณ : yinnerella - [ 21 ก.พ. 49 21:25:42 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แต่อย่างไรก็ตาม ทั้ง machines และ free weights ก็มีข้อดีข้อเสียของมันแตกต่างกัน ลองอ่านดูค่ะ http://www.bodytrends.com/articles/strength/machinesvs.htm ปล ขอค้านเพื่อน จขกท ว่าว่ายน้ำแล้วดูตันๆ (ว่ายน้ำมีแต่จะหุ่นดีค่ะ) แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 49 21:34:15 จากคุณ : yinnerella - [ 21 ก.พ. 49 21:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ลดได้จริง แต่ก็ต้องขึ้นอยู่กับว่าว่ายแบบไหนด้วย ต้องต่อเนื่องอะนะ  ไม่ใช่ว่ายรอบเดียวแล้วพักอย่างนี้ก็ไม่ลดหรอกค่ะ เราลดน้ำหนักได้ก็เพราะว่ายน้ำเนี่ยแหล่ะ จากคุณ : ~*~หมูหยองแสนอร่อย~*~ - [ 22 ก.พ. 49 03:57:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าว่ายน้ำ กะ ควบคุมอาหารไปด้วย  หุ่นดีเชียว เมื่อสี่ปีที่แล้วนะ  ตอนนี้ขี้เกียจ จากคุณ : คนหัวฟู - [ 23 ก.พ. 49 10:38:10 ]