ความคิดเห็นที่ 1 ใจเย็นนน คนเราทำงานบางครั้งให้คนอื่นรวยก็จริงแต่อย่าลืมว่าคนเราก็ต้องทำงานเพื่อ กิน อยู่ ดูแลคนที่เรารัก ถ้าทำงานจนละเลยคนข้างตัว คงถึงเวลาแล้วมั้งที่จะต้อง จับเข่คุยกันน่ะ จากคุณ : รอคนข้างล่างมาตอบ (Estimate Zero Fuel Weight) - [ 22 ก.พ. 49 03:39:25 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คงมองตัวเองก่อนว่า ละเลยจริงหรือเปล่า เพราะอะไรเขาถึงพูดอย่างนั้น คงพิจารณาชีวิตดูว่า ตอนนี้เราทำอะไรอยู่ ทำงานหนัก ทำงานดี ไม่ได้หมายความว่าต้องละเลยชีวิตส่วนตัว จะอยู่ให้มีความสุข ต้องมีความพอดีในทุกๆด้าน และคงพิจารณาดูว่า เราต้องการอะไรในชีวิตกันแน่ เป้าหมายตอนนี้คืออะไร ทั้งระยะสั้นระยะยาว วางแผนชีวิตไว้ยังไงบ้างทั้งเราทั้งเค้า ถ้ามาตราฐานของคำว่า "ละเลย" ของเขาและเรามันต่างกันสุดกู่ ปรับกันยังไงก็ไม่ได้แน่นอน อันนี้มันก็เรื่องของทัศนคตืที่แตกต่าง ก็ต้องมามองอีกว่า จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ไหม หาก "ศีลไม่เสมอกัน" อย่างนี้ ถ้ายังปรับกันได้ก็คงมาจับเข่าคุยกัน ถึงสิ่งที่เราและเขาต้องการ มาพบกันครึ่งทางให้ได้มากที่สุด เรามองว่าความรักที่เราต้องการ คือความรักอย่างเพลง "ที่ว่าง" ของพอส โดยเฉพาะตรงที่ร้องว่า "หากเคียงชิดใกล้ แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน ประโยชน์ที่ใด หากรักทำร้ายตัวเอง หากเดินแนบกาย มีพลั้งต้องล้มลงเจ็บด้วยกัน ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่าน ระหว่างเรา" ทีนี้ "ที่ว่าง" ที่เหมาะสมของแต่ละคู่จะอยู่ตรงไหน ก็ต้องตกลงกันเอง ถ้าเกิดปัญหาอย่างในกระทู้ขึ้น ก็แสดงว่าต้องถึงเวลาปรับความเข้าใจกันเสียใหม่ รักกันไมได้หมายความว่าต้องตัวติดกัน ต้องกอดกันเดินตลอดทาง หากเป็นอย่างนั้นก็คงไม่ต้องทำมาหาเลี้ยงชีพกันเป็นแน่ เผลอๆก็ต้องล้มลุกคลุกคลานกันไปทั้งคู่อีกต่างหาก เรามองว่ารักกันคือการอยู่เคียงข้างกัน ช่วยกันพยุงฉุดมือโอบไหล่กันยามลำบากเท่าที่จะทำได้ แม้ตัวอยู่ไกลกัน กำลังใจก็ยังส่งถึงกันอยู่ดี เราอาจทำงาน"ให้"คนอื่น แต่เราทำงาน และมีชีวิต "เพื่อ" ใครล่ะ ถ้าไม่ใช่เพื่อตัวเราเองและคนที่เรารักทุกคน จัดระเบียบชีวิตของตัวเองให้ดี ให้เหมาะสมกับชีวิต ตกลงกับคู่ของเราให้เข้าใจกันทั้งสองฝ่าย ถึงงานจะหนัก แต่รักไม่จำเป็นต้องเสียหายนี่ จากคุณ : TazTabby - [ 22 ก.พ. 49 07:26:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เอางี๊ค่ะ คิดไว้ว่าเมื่อไหร่น่าจะหยุดก็หยุด อีกอย่างลองมองต่ำกว่าตัวเราก็ดีน่ะค่ะ ทำเพื่ออะไรและทำเพื่อใคร < ข้อนี้สำคัญมากนะคะ จากคุณ : ปุ้ม หญิง - [ 22 ก.พ. 49 07:34:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ก็ทำงานให้พอเหมาะ พอควร แล้วหันมามองคข้างๆบ้างก็จบ ไม่ต้องบ่น มันไม่เห็นเป็นปัญหาอะไรเลย แค่เปลี่ยนพฤติกรรมของตัวเองแล้วทุกอย่างก็จะดีขึ้น ถามว่า จะทำแบบไหน  ก็ต้องทำงานแหละทุกคนต้องทำงาน เวลางานเราก็ทุ่มเทเพราะเค้าจ้างเรามาทำไม่ได้จ้างมานั่งเฉยๆซะหน่อย เวลาส่วนตัวเลิกงานเราก็ให้กับครอบครัวและตัวเอง   มันก็มีความสุขดีนี่ บางครั้งก็ขนงานไปทำบ้านบ้าง แต่ไม่ใช่ทุกวัน คนในครอบครัวก็ต้องดูแลด้วย นี่แหละรสชาติของชีวิต อย่ามัวแต่บ่นอยู่เลย จากคุณ : กาฟิว (NONG-SWI) - [ 22 ก.พ. 49 08:57:36 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าเป็นยิ้มหวาน คงบอกเขาว่า คนเราทุกคนต้องทำงานค่ะ แต่ไม่ใช่ว่า จะทุ่มเทให้กับการทำงานเสียทั้งหมด จนละเลยชีวิตส่วนตัวหรือครอบครัวไป.. ยิ้มหวานก็เคยเป็นแบบนั้น ทำงานหนักๆเลิกดึกๆ กลับบ้านยังไม่ทันได้คุยกับแม่เลย ก็หมดแรงไปนอน แถมเสาร์อาทิตย์ ยังหอบงานมาทำที่บ้าน ไม่ได้ให้เวลากับคนในครอบครัวเลย จนวันนึง รู้สึกว่าตัวเองหมดแรง แย่มากๆ ทั้งร่างกายและจิตใจ จึงหันมาปรับ balance ให้กับตัวเอง ทั้งชีวิตการทำงานและชีวิตส่วนตัว อย่าลืมว่า ชีวิตไม่ได้มีแค่เรื่องงานเพียงอย่างเดียว ชีวิตที่ดี คือ ชีวิตที่สามารถสร้างสมดุลย์ระหว่าง งาน ชีวิต และครอบครัว ได้อย่างลงตัว ลองให้เขาปรับดูสิคะ งานและเงินไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของชีวิตหรอกค่ะ... :) จากคุณ : ยิ้มหวานตาโต (joyaccy) - [ 22 ก.พ. 49 09:21:59 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ทำพอดีๆสิครับ หาจุดสมดุล เพื่อนผมเงินเดือน 2-3 แสน เครียดจะตาย บอกว่าขอ 7-8 หมื่นก็พอใจแล้ว จากคุณ : ศาสตร์ - [ 22 ก.พ. 49 10:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ...เอาแบบพอดีๆคับ ตึงเกินไปมันก็ไม่ดี.... ...บางคนสนุกกับงานมากจนละเลยสิ่งรอบข้าง แล้วจะรู้สึกได้เมื่อเสียมันไปแล้ว.... จากคุณ : คาซีโอเพย่า. - [ 22 ก.พ. 49 10:14:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ... ถ้ามองในแง่ดี การทำงานหนักช่วงระยะเวลานึงก็เหมือนเป็นการฝึกตัวให้พร้อมก่อนที่จะทำธุรกิจของตัวเองนะคะ คนไม่เคยทำงานหนัก ไม่เคยผ่านช่วงเวลาแบบนี้ ยากที่จะประสบความสำเร็จค่ะ ... จากคุณ : GATACA - [ 22 ก.พ. 49 10:48:26 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อืม... คิดมา แล้ว ว่าจะต้อง เปลี่ยนงาน ที่ เลิกเป็นเวลา ทำงาน สามทุ่ม เขาบอกที่นี่เป็นงั้น ถ้างานเร่ง ข้ามเที่ยงคืน ถึง ตีสาม ถึง เช้า และเป็นงี้ 3-4 วันต่อweek .... คุณภาพชีวิตคงแย่ก่อน ... เคยมาแล้วค่ะ เมื่อตอนอายุ 22-23...ทำงานเดือนหนึ่ง หยุด 2วัน ทำจนเลิกมีแฟนไปเลย ครั้งนี้ จะไม่ให้เดิน ทางผิดอีก ใช่ค่ะ เงินไม่ใช่ที่สุด ของชีวิต ไม่เดือดร้อน ก็ หาที่ เป็น Part time ดีกว่า... งานหาย หาใหม่ได้ แฟนหาย หาใหม่ก็ไม่รู้จะได้อย่างนี้หรือเปล่า... ขอบคุณ ทุกท่าน ที่มาแบ่งปัน ความรู้สึก เมื่อคืน ตอนpost กำลังจะขาด และเมื่อเช้า เป็นฟาง เส้นสุดท้าย.... ขาดผึงจริง จริง.... อาทิตย์หน้า ต้องเดินทาง พักผ่อนก่อนดีกว่า จากคุณ : kuddle - [ 22 ก.พ. 49 12:42:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สำหรับตาลนะคะ ทำงานหนักเพื่อแม่และตัวเอง แม่และตัวเอง ไม่ใช่คนอื่นสำหรับตาล  เพราะฉะนั้นถึงจะเหนื่อยแต่เป็นการเหนื่อยที่เต็มใจคะ จากคุณ : น้ำตาลก้อนกลม - [ 22 ก.พ. 49 13:19:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นคนทำงานเต็มที่นะ แต่ไม่หามรุ่งหามค่ำ ไม่แบกงานกลับห้อง  เพราะถือว่างานต้องทำเวลางาน  เวลาพักผ่อนก้อต้องได้พัก  จัดสัดส่วนชัดเจนค่ะ จากคุณ : >>>แม่มดน้อย ร้อยลีลา<<< - [ 22 ก.พ. 49 14:20:00 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้าคุ้มก็อดทน ซักระยะนึงเถอะ เพื่ออนาคต. จากคุณ : gmb man - [ 22 ก.พ. 49 17:15:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คนเราวัยที่มีแรง มีความมุ่งมั่น มีไฟ  มันก็ช่วงนี้ล่ะครับ ถ้าทำให้ดี สำเร็จได้ในระดับหนึ่ง ต่อไปข้างหน้า ชีวิตก็จะดีขึ้น     ซื่งบ้างครั้ง คนข้างๆไม่ค่อยเข้าใจ  พาลน้อยใจ เลิกกันไปซะก่อน     ผมเคยมาแล้ว ทำงานมากๆ แล้วเขาก็จากไป จากคุณ : นี่แหละชีวิต (เถ้าแก่น้อย) - [ 24 ก.พ. 49 22:27:39 ]