ชะเง้อคอยืนรอรถเมล์เพื่อจะไปทำงานอยู่ดีๆ
พอรถเมล์สีขาวคาดน้ำเงินผ่านมาจอดตรงหน้า
จู่ๆ กลุ่มนักเรียนช่างประมาณ 10 คนที่นั่งเกาะกลุ่มอยู่หลังรถเมล์
ก็ชี้หน้าตะโกนเสียงด่าทอกับเด็กหนุ่มเสื้อน้ำเงินที่วิ่งตามรถเมล์มาติดๆ ...
ยังไม่ทันไร หัวโจกบนรถเมล์ก็คว้าอาวุธออกมาและกระโดดลงจาก
รถเมล์ ...ตามติดมาด้วยกองกำลังหนุนอีกร่วม 10 คน
ทั้งมีดดาบเอย, แท่งเหล็กเอย, โซ่เอย อาวุธเถื่อนครบมือ
เจ้าหนุ่มเสื้อน้ำเงินวิ่งหนีตายสุดชีวิต....
ส่วนเราและคนอื่นๆ ที่กำลังยืนรอรถเมล์อยู่ก็แตกกระเจิงคนละทิศละทาง...เพราะกลัวโดนลูกหลง
ความคิดและความรู้สึกในตอนนั้นคือ กลัวสุดๆ กลัวมากๆ
สายตามองไปถนนฝั่งตรงข้าม ...เห็นเด็กเสื้อน้ำเงินคนนั้น
กำลังวิ่งหนีตายอย่างสุดชีวิต...
ถ้าเขาเป็นอะไรไป..พ่อแม่จะรู้สึกยังไง
แล้วเด็กช่างพวกนั้น..พ่อแม่จะรู้สึกยังไง
เฮ้อ....สุดท้ายเด็กเสื้อน้ำเงินคนนั้นรอดตาย...เพราะวิ่งไปป้อมตำรวจ
กลุ่มนักเรียนช่างย้อนกลับมาที่ป้ายรถเมล์อีกครั้ง
...ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ทุกคนเดินหนีและพยายามขึ้นรถออกไปจาก
พื้นที่ตรงนั้นให้เร็วที่สุด...
ทำไมเขาเป็นกลุ่มคนที่น่ารังเกียจเช่นนี้นะ.....
จากคุณ :
เฮ้อ
- [
23 ก.พ. 49 17:03:36
A:203.148.245.226 X: TicketID:114592
]