สวัสดีครับ

ขอออกตัวก่อนนะครับ
ว่าเป็นวิธีที่เหมาะสมกับคนที่เพิ่งอกหัก
รู้สึกว่าเศร้า ว่าเจ็บอยู่ตลอดเวลา
สำหรับ คนที่พอทำใจได้แล้ว ก็ข้ามไปเลยก็ได้นะครับ
แต่ถ้าจะอ่านก็เอาไปประยุกต์กับความทุกข์อย่างอื่นได้ครับ
ผมเองได้ทดลองทำมา แล้วเห็นผลว่าช่วยได้จริงๆครับ

ไม่ได้เป็นการโฆษณาชวนเชื่ออะไรนะครับ
ไม่เกี่ยวกับลัทธิใดทั้งสิ้น
เป็นพระพุทธศาสนาง่ายๆ ที่ใช้ได้ในชีวิตประจำวัน

เพื่อนๆที่เคยปฏิบัติกรรมฐานอย่างจริงจังมาก่อน
ก็ชี้แนะได้นะครับ เพราะผมไม่ได้ศึกษามาจากที่ไหนอย่างจริงจัง
ผมเพียงแค่ฟังจากผู้ใหญ่ แล้วลองมาทำดูเท่านั้นเอง..

ถ้าลองมาหลายวิธีแล้ว
ยังคงเศร้าอยู่
ลองเสียเวลาอ่านกระทู้นี้สักนิดนะครับ
อาจจะช่วยคุณได้นะครับ

เท้าความนิดนึงนะครับ
เคยสังเกตไหมครับ
เวลาเราเศร้า เวลาอยู่ในกระแสของความเศร้า
ความคิดของเราจะไหลไปตามกระแส
หาเรื่องเศร้าๆมาคิดได้ตลอด อดีตต่างๆ นานแค่ไหนก็ขุดคุ้ยมาคิด
มโนภาพต่างๆ คิดถึงคนรักจูงมือกับคนใหม่ ก็คิดไปได้เรื่อยๆ
แล้วเราก็วนอยู่กับความเศร้าอยู่อย่างนั้น
ใช่ไหมครับ

และนั่นเองครับ
หลักง่ายๆของการทำกรรมฐาน
ก็เพื่อไม่ให้ความคิดเราไหลไปตามกระแสของความเศร้า
กระแสที่เรานึกคิดขึ้นมา หรือ ที่ทางพระเรียกว่า "ปรุงแต่ง" ขึ้นมาเท่านั้นเองครับ

อ๊ะๆ เพื่อนอย่าเพิ่งเบื่อสิครับ
เคล็ดลับง่ายๆ ของการทำกรรมฐานกำลังจะถึงแล้ว

เอ...เมื่อได้ยินคำว่า กรรมฐาน
เพื่อนๆนึกถึงอะไรครับ
การนั่งสมาธิเมื่อยๆ น่าเบื่อๆ รึเปล่าครับ
จริงๆแล้วไม่ใช่เลยครับ กรรมฐาน สามารถทำได้ทุกเวลาครับ

หลักง่ายของกรรมฐาน ก็คือ การตามความคิดของตัวเองให้ทันครับ

อย่าเพิ่งงงนะครับ ลองมาดูของจริงดีกว่า

กฏข้อแรกเลย
ให้เพื่อนๆ อย่านึกอะไร เกินกว่าห้องที่อยู่ ณ ตอนนั้น
ยกตัวอย่างนะครับ
ถ้าเพื่อนๆทำงานอยู่ในห้องทำงาน ใน office
ก็พยามคิดแต่เรื่องในห้องนั้น
เรื่องอะไรก็ตามที่เกินจากนั้น อย่าไปคิดถึงมันครับ

เอ... แล้วเราจะห้ามได้เหรอ
ผมมีวิธีครับ

กฏข้อที่สอง
ให้เพื่อนตั้งสติ แล้วให้คิดถึงแค่เรื่อง หรือ สิ่งที่เพื่อนๆสัมผัสในตอนนั้น
เช่น ถ้าเพื่อนได้ยินเสียงโทรศัพท์ จากโต๊ะข้างๆ
เพื่อนๆก็แค่บอกตัวเอง ว่า ได้ยินเสียงโทรศัพท์
หรือให้ขลังหน่อย ก็บอกตัวเองว่า "ได้ยินเสียงโทรศัพท์หนอ"

แต่ทันใดนั้นเอง เพื่อนๆเห็นเจ้านายเดินผ่านไป
เพื่อนๆ ก็บอกตัวเองว่า "เห็นเจ้านายหนอ"

พอดีแอร์เสีย เพื่อนๆรู้สึกร้อน
ก็ให้บอกตัวเองตามความรู้สึกว่า "ร้อนหนอ"

ประมาณนี้อ่ะครับ อะไรผ่านเข้ามาในความรู้สึก
ก็เอา "ใจ" ไปเกาะกับสิ่งนั้น
อาจจะเปลี่ยนไปเปลี่ยนมารวดเร็ว เพราะมีอะไรผ่านเข้ามาหลายอย่าง
ก็ให้เอา ใจ ตามไปเรื่อยๆครับ
"ได้ยินหนอ" "ร้อนหนอ" "เจ้านายหนอ" "ได้ยินหนอ" "ร้อนหนอ"...

ไม่ยากเกินไปใช่ไหมครับ

กฏข้อต่อไป ข้อที่ 3
ข้อนี้สำคัญนะครับ
หลังจากที่เราทำข้อที่สอง ซึ่งว่าด้วยสิ่งที่เราสัมผัสจากรอบข้าง
ข้อสามจะให้เราตามความคิดที่เกิดจากข้างในให้ทันด้วย..
ยกตัวอย่างนะครับ..

เช่น ถ้าเรารู้สึกคิดถึงเขา(เธอ) เราก็แค่บอกตัวเองว่า
"คิดถึงหนอ"
นึกแค่นั้นนะครับ ไม่ต้องไปขุดอดีต
หรือไปจินตนาการต่างๆนาๆ(เดี๋ยวจะพูดถึงในข้อถัดไป)

หรือถ้าเรามีอารมณ์โกรธเพื่อนร่วมงาน
เราก็แค่คิดว่า "โกรธหนอ" คิดแค่นั้นพอนะครับ

รวมถึงความรู้สึกอื่นๆด้วย เช่น
"รักหนอ" "เครียดหนอ" "เศร้าหนอ" "สุขหนอ" ...
คือถ้ามีอารมณ์อะไรเข้ามา ก็ตามให้ทัน ให้รู้ว่าคิดอะไรอยู่
แล้วก็บอกตัวเองตามที่รู้สึกเป็นพอครับ

ข้อ 4 แล้วครับ ใจเย็นๆครับ
กฏข้อนี้บอกว่า "ห้ามคิดต่อ จากความรู้สึก หรือสิ่งที่เห็น,ได้ยิน"

หรือทางพระบอกว่า "ห้ามปรุงแต่ง" นั่นเอง

ยกตัวอย่างนะครับ
เช่นถ้าเราคิดถึงเขา(เธอ) เราก็แค่คิดว่า "คิดถึงหนอ"
เท่านั้นพอ ไม่ต้องไปนึกภาพอดีต ไม่ต้องไปพรรณา
ไม่ต้องไปตั้งคำถามว่าทำไมต้องทิ้งกัน
แค่ให้เรารู้ว่าตอนนี้เราเกิดอารมณ์ "คิดถึง" ขึ้นมาเท่านั้นก็พอ
ถ้าตอนที่เรารู้สึกคิดถึง เราได้ยินเสียงโทรศัพท์
เราก็เอาใจไปยังโทรศัพท์แล้วก็บอกว่า "ได้ยินหนอ" ไปเรื่อยๆ
จนกว่าจะมีสิ่งใหม่มากระทบจิตใจอีก

สำคัญตรงที่ว่า "อย่าไปคิดต่อ" ครับ
- "โกรธหนอ" ไม่ต้องคิดต่อว่าคนที่เราโกรธมันไม่ดีอย่างไร
- "ได้ยินหนอ" ไม่ต้องคิดต่อว่าเสียงที่เราได้ยินดังเบา ร่ารำคาญแค่ไหน
- "เศร้าหนอ" ไม่ต้องไปคิดต่อว่าเราเศร้าเพราะอะไร

อย่างนี้เป็นต้นครับ

จริงๆหัวใจของกรรมฐานก็มีแค่นี้ครับ
แต่ถ้าจะให้ละเอียดหน่อย
เพื่อนอาจจะตามความรู้สึก อิริยาบถ ของร่างกายด้วย
เช่น ก้าวเท้าซ้ายหนอ ก้าวเท้าขวาหนอ เคี้ยวหนอ กลืนน้ำลายหนอ
ยกมือขึ้นหนอ จับปากกาหนอ ขมวดคิ้วหนอ...
เป็นต้นครับ

สรุปว่า หลักจริงๆแล้ว
อยู่แค่ ให้เอา "ใจ" ไป "สัมผัส" ความรู้สึก
ที่เกิดขึ้นมา ณ วินาทีนั้นเป็นพอครับ
อย่าไปคิดต่อ อย่าไปปรุ่งแต่ง
เพราะนั่นเป็นสิ่งที่ "ใจ" เราคิดขึ้นมาเองทั้งนั้น
ไม่ใช่เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้เลย

มันจะยากในตอนแรกครับ
แต่ถ้าเพื่อนทำได้ แค่สักชั่วโมง มากหน่อยก็ครึ่งวัน
ให้เพื่อนๆตามความรู้สึกของตัวเองอย่างเคร่งครัด
เพื่อนๆจะรู้สึกได้เลยครับ
ว่าทุกข์นักทุกข์หนาที่เพื่อนๆคิดนั้น
จริงๆไม่มีอะไรเลย ไม่มีเลยจริงๆ...

ถ้าเพื่อนทำได้แค่นี้
เท่ากับเพื่อนมี "สติ" แล้วล่ะครับ
แล้วเพื่อนๆจะเกิด "ปัญญา" ขึ้นมาเอง
บ่อยๆเข้าเพื่อนๆจะหายทุกข์ได้อย่างแท้จริงทีเดียวครับ

แหะๆ
เพื่อนๆอาจจะงงว่า มันบ่นอะไรของมันว้า..
ขอยืนยันครับว่าการทำกรรมฐาน ช่วยให้เพื่อนรู้สึกดีได้
หลังจากที่ผิดหวังจากรัก แล้วเจ็บปวดมากๆ อย่างรวดเร็วครับ
เพียงแต่ว่าไม่รู้ว่าผมจะเขียนออกมาได้เข้าใจมากน้อยแค่ไหน
เพื่อนๆที่สนใจลองศึกษาจากแหล่งอื่นก็ได้นะครับ

หรือถ้ามีตรงไหนไม่เข้าใจ
ก็หลังไมค์มาถามได้นะครับ
ยินดีตอบด้วยความบริสุทธิ์ใจครับ

ขอบคุณมากนะครับ
สำหรับทุกท่านที่อ่านจนถึงบรรทัดนี้
ขอให้มีความรักที่สวยงามนะครับ

^^