PANTIP.COM : L4163819 ในที่สุดผมก็ผอม (เรื่องของไขมันที่หายไป) []

ความคิดเห็นที่ 8

กลับมาทักทายอีกครั้งครับ

การเขียนของผมไม่ได้ต่อเนื่องกันมาตลอด บางครั้งเมื่อจะลงมือเขียนต่อจากของเก่า ก็มักจะลืมแล้วว่าที่ตั้งใจจะเขียนต่อนั้นเป็นเรื่องอะไร ยิ่งคิดก็ยิ่งคิดไม่ออก อย่างเช่น เรื่อง 4 เรื่องก่อนหน้านี้ที่ตั้งใจจะนำมาเล่าสู่กันฟัง ก็ลืมไปแล้วล่ะครับ ว่าเรื่องสุดท้ายที่ว่า เรื่องการทานอาหารที่อ้วนนั้นตั้งใจจะอธิบายอะไร หรือว่า ได้กล่าวไปแล้วหรือไม่ ยิ่งนึกก็นึกไม่ออก สุดท้ายผมตัดสินใจว่า จะขอเริ่มเรื่องใหม่เลยแล้วกันนะครับ ถ้าผมนึกออกต่อไป ผมจะนำมาเล่าสู่กันฟังนะครับ

ขอเล่าคร่าวๆ แล้วกันครับ เกี่ยวกับการทานอาหารที่ทำให้อ้วนนะครับ จำได้ว่า เคยเล่าไปแล้วว่า เรื่องที่ต้องปรับเปลี่ยนความคิด ก็คือ การปรับความคิดที่ว่า “อ้วน เราลดน้ำหนักเลยทานไม่ได้” ให้เป็น “แพ้ ถือ ทานไม่ได้แทน” หรือไม่ก็ถามตัวเองว่า “อยากผอมไหม ถ้าอยากผอมก็วางลงซะ” กลืนน้ำลายหนึ่งทีแล้ววางลง เมื่อวางลงแล้วอย่าไปนึกเสียดายครับ ให้พยายามคิดเรื่องอื่นแทน หาเรื่องมาแทนเรื่องกินครับ

มีคนเคยบอกไว้ครับ (ไม่ทราบอีกแล้วว่าเป็นใคร เอาเป็นว่า เคยอ่านเจอในหนังสือ) ว่า การที่เราตั้งใจจะลดปริมาณอาหารหรือไม่ทานอาหารที่ทำให้อ้วนนั้น หรือแม้กระทั่งทานจุกจิกสามารถแก้ไขได้ โดยการพยายามทำตัวเองให้ยุ่งไว้ครับ

ในหนึ่งวันนั้น ถ้าลองสังเกตพฤติกรรมการใช้ชีวิตของตัวเองดูว่า เป็นอย่างไร เป้าหมายที่ตื่นขึ้นมา คือ เดินไปเจอของกินแล้วมอง ต่อไปก็ตัดสินใจซื้อ แล้วก็ทานในที่สุดหรือไม่ ผมเชื่อครับว่าสายตาคนอ้วนเมื่อเจอของกินจะเกิดประกายปิ๊งๆ ขึ้นมาทันที หรือแม้กระทั่งนั่งๆ อยู่ใจก็ลอยไปถึงของที่อยากกิน ตั้งเมนูประจำไว้เสียเสร็จสรรพ เรื่องเล่านี้ล่ะครับ ทำให้จิตใจหมกมุ่น คิดถึงแต่ของกิน แล้วจะไม่ให้อ้วนเอาเท่าไหร่ล่ะครับ ดังนั้น ถ้าต้องการจะลดน้ำหนัก ควรที่จะปรับเปลี่ยนความคิดเหล่านี้เสียครับ ถ้าทำงานหันไปทุ่มเทให้กับงานมากๆ ถ้ายังเรียนหนังสืออยู่ ก็หันไปทุ่มเทกับการเรียน หรือแม้กระทั่งตอนไปเดินเที่ยวก็ขอให้เปลี่ยนจุดมุ่งหมายจากการมองของกิน เป็นมองเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายที่ชอบจะดีกว่าครับ ถ้าทำแบบนี้ จิตใจจะหมกมุ่นน้อยลงกว่าแต่ก่อนแน่นอนครับ

เคยบอกว่า ได้คุยกับเพื่อนที่มีประสบการณ์ลดน้ำหนักแล้วประสบความสำเร็จมา ก็ขอนำมาเล่า ณ ที่นี้นะครับ

เพื่อนของผมคนนี้เป็นทหารครับ เขาถูกฝึกให้ออกกำลังอย่างหนักมาตั้งแต่แรกแล้ว ดังนั้น เรื่องความอดทนของร่างกายย่อมมีสูงมากๆ ครับ การลดน้ำหนักด้วยการออกกำลังกายของเพื่อนผม ย่อมไม่ใช่เรื่องยากเย็นเข็ญใจสักเท่าใดครับ

ตอนที่เจอกันใหม่ๆ น้ำหนักของเขาอยู่ที่ 80 กก. แต่ตอนนี้เหลือเพียง 69 กก. ตอนแรกเลยครับ ผมเองก็ไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ รู้เพียงแต่ว่า เขาไปวิ่งออกกำลังกายทุกเย็น วันละประมาณ 30 นาที แล้วก็ซิตอัพอีกประมาณ วันละ 100 ครั้ง ที่ผมไม่สนใจเป็นเพราะว่า คิดว่าคนเป็นทหารก็ต้องทำแบบนี้เป็นประจำครับ แต่มารู้เอาตอนหลังว่า จริงๆ แล้ว เขาต้องการลดน้ำหนักต่างหาก เมื่อเวลาผ่านไปประมาณ 4-5 เดือน ผลของการออกกำลังอย่างต่อเนื่องก็บรรลุผลครับ น้ำหนักหายไป 11 กก. ถึงตอนนี้ผมก็เริ่มสังเกตแล้วว่าเขาตัวเล็กลง เพื่อนก็เริ่มทัก ผมเลยได้มีโอกาสถามเคล็ดลับของเขามาฝากเพื่อนๆ ครับ

เขาบอกว่า วิธีการคิดของเขาคือ การออกกำลังกายโดยให้ในหนึ่งวันใช้พลังงานมากกว่าที่เสียไป ก็เป็นอันได้ผลแล้วครับ การวิ่งออกกำลังทุกวันนั้นมีส่วนช่วยอย่างมากกับการลดน้ำหนัก เพราะเมื่อทานอาหาร เราจะได้ไม่ต้องจำกัดอาหารมากไปด้วยครับ การออกกำลังจะช่วยให้ร่างกายเผาผลาญอาหารได้ดียิ่งขึ้นครับ ดังนั้น เพื่อนผมคนนี้จึงทานข้าวหมดจานทุกครั้ง และก็ทานของหวานบ้าง แต่สิ่งที่เขาจะไม่ลืมบอกตัวเองเลยนั่นคือ ต้องไปวิ่งครับ ถ้าทานแบบนี้แล้วไม่ออกกำลังกายน้ำหนักก็จะไม่ลดลงแน่ๆ ครับ

น้ำหนักที่ลดลงไป ก็เป็นไปอย่างเป็นธรรมชาติครับ ประมาณ เดือน 2-3 กก. ซึ่งไม่ทรมานตัวเองมากไป ผมจะขอวิเคราะห์แบบนี้นะครับ ว่าสิ่งที่เหมือนของการลดน้ำหนักตัวของผมกับเพื่อน ก็คือ ไม่ได้เร่งร้อนและไม่เร่งรัดตัวเองมากไปจนตึงเปรียะ เพราะไม่เช่นนั้น จะทำให้ความพยายามน้อยลงไปครับ

“การสร้างอุปสรรคที่เกินจะข้ามได้ ย่อมทำให้จิตใจอ่อนล้าตามไปด้วย”

ผมเคยเกริ่นไว้ตั้งแต่ตอนต้นว่าจะเล่าเรื่องการออกกำลังกายให้อ่านกัน แต่ก็ยังไม่เล่าเสียที จะเล่าเลยแล้วกันครับ

การออกกำลังเป็นเรื่องสำคัญมากๆ นะครับ

วิธีการลดน้ำหนักแบบของผมที่เล่ามาตั้งแต่ตอนต้นนั้น จะเห็นว่าเป็นการปรับพฤติกรรมการบริโภคและการปรับสภาพจิตใจเสียมากกว่า ผลลัพธ์ที่ตามมาคือ น้ำหนักตัวที่ลดลงแต่กลับไม่ทำให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง ผมเป็นคนที่แรงน้อยเอามากๆ ทั้งๆ ที่ตัวใหญ่ เป็นเพราะไม่ค่อยได้ทานอะไรมากนัก ทานเพียงพอที่จะไปหล่อเลี้ยงร่างกายได้ แถมเมื่อน้ำหนักลดลงยังทำให้รูปร่างเหี่ยวลงไปอีก เนื่องจาก ผิวหนังนั้นไม่มีไขมันค้ำจุนเหมือนแต่ก่อน ความตึงจึงหายไปครับ

ปัญหาเหล่านี้การออกกำลังจะช่วยได้ครับ ผมอยากแนะนำว่า ถ้าต้องการลดน้ำหนักจริงๆ นั้น ให้ทำทั้งการควบคุมปริมาณอาหารและการออกกำลังกายควบคู่กันไปด้วยครับ จะดีอย่างยิ่ง ประโยชน์ของทั้ง 2 สิ่งนี้ต่างกัน การควบคุมปริมาณอาหารจะทำให้เราไม่เพิ่มปริมาณอาหารอันเหลือจากจำเป็นไปสะสมในร่างกาย ในขณะเดียวกัน การออกกำลังกายจะช่วยร่างกายแข็งแรง และปรับสัดส่วนของร่างกายได้พร้อมกับปริมาณไขมันที่หายไปจากผิวหนังของเรา ทำให้ผิวหนังไม่เหี่ยวนั่นเอง

ปัญหาข้อใหญ่ของการออกกำลังกาย คือ เมื่อออกกำลังที่แสนเหนื่อยแล้วนั้น พอไปชั่งน้ำหนักกลับไม่ทำให้น้ำหนักตัวลดลงเท่าไหร่เลย ออกกำลังกายไปกี่วันต่อกี่วัน น้ำหนักกลับลดลงแค่นิดเดียว

การออกกำลังกายนั้นจะเห็นผลช้ามากกว่าลดปริมาณการทานอาหารครับ ร่างกายจะค่อยปรับสภาพไปเรื่อยๆ เมื่อถึงระดับหนึ่ง น้ำหนักก็จะลดลงเองล่ะครับ ไม่ต้องกังวลมากไป ทุกวันนี้ ผมเองก็ออกกำลังกายเป็นประจำครับ เพื่อทำให้ร่างกายแข็งแรง เหมือนอย่างของเพื่อนผมที่ออกกำลังเป็นประจำควบคู่กับการลดปริมาณอาหารใช้เวลาเกือบ 5 เดือน น้ำหนักถึงลดลง 11 กก. แต่ผลที่ได้รับคือ รูปร่างก็สมส่วนตามไปด้วย ตรงกันข้ามกับผมครับ ถึงจะผอมลง แต่ผิวหนังหย่อนมาก ไม่น่ามองเลย ตอนนี้ก็กำลังฟิตหุ่นอยู่ครับ คิดว่า ประมาณ 1 ปี หุ่นคงจะเฟริ์มน่ามองสักทีครับ

จากคุณ : buoyancy - [ 12 มี.ค. 49 20:19:22 A:203.156.25.68 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9

ขอเล่าต่อเรื่องการออกกำลังกายของผมก่อนหน้านี้นะครับ ตอนที่น้ำหนักเริ่มลดลงอย่างเห็นผลเมื่อเดือนเมษายน ผมก็เริ่มมีกำลังใจที่จะลดน้ำหนักต่อไปครับ การปรับพฤติกรรมการบริโภคช่วยให้ผม ไม่ทานมากมายจนเกินจำเป็นเหมือนแต่ก่อนแล้วครับ เริ่มสามารถควบคุมตัวเองได้แล้ว จากนั้น ผมเลยเริ่มมองว่าจะออกกำลังกายบ้างดีกว่า แต่บ้านของผมเป็นอาคารพาณิชย์ อยู่ในตลาด การออกวิ่ง คงทำได้ยาก ผมเลยมานั่งนึกว่า แล้วจะออกยังไงดี (ผมไม่ได้ออกเป็นประจำหรอกนะครับ) เมื่อถามตัวเองอยู่สักพักก็ได้คำตอบ ผมเป็นคนที่ชอบฟังเพลงแนวร็อกกับฮิปฮอปสนุกสนาน เวลาอยู่ในห้องผมเลย ร้องเล่นเต้นตามไปเรื่อยๆ ให้เหงื่อออกก็เท่านั้นเองครับ ไม่ได้ทำอะไรมากมายเลย เมื่อให้ร่างกายได้ใช้พลังงานบ้าง ตามสมควรแล้วก็จะพักผ่อนครับ

เรื่องการออกกำลังกายของผมนั้น แทบจะไม่ใช่ส่วนสำคัญในการลดน้ำหนักเอาเสียเลยครับ แต่ก็พยายามหาเวลาร้องเล่นเต้นตามบ้าง ตามแต่อารมณ์จะมีครับ ส่วนใหญ่แล้ว จะเน้นไปทางควบคุมปริมาณอาหารมากกว่า

ผมจึงแนะนำได้เพียงว่า ถ้าต้องการจะออกกำลังกาย ก็ควรจะหาวิธีการที่เราสนุก และสามารถมีส่วนร่วมตามไปได้ด้วยครับ ไม่ว่าจะเป็นการวิ่ง การเต้นแอโรบิค การไปฟิตเนส ก็แล้วแต่จะสะดวกแต่ละคนนะครับ

ถ้าให้ผมแนะนำ ตอนนี้ที่สวนสาธารณะในกรุงเทพส่วนใหญ่ก็ปรับปรุงให้เป็นสถานที่ออกกำลังกายกันแล้วครับ แถมยังไม่เสียเงินอีกด้วย ลองเข้าไปดูๆ ที่สวนสาธารณะใกล้บ้าน หรือใกล้ที่ทำงานก็ได้ครับ ของผมไปออกที่จตุจักรครับ ถ้าเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ คนไหนไปที่นั่นก็คงได้เจอกันบ้างครับ ถ้าออกเห็นรูปผมมีspace ที่โพสต์ไว้อยู่นะครับเข้าไปดูกันได้ครับ

ที่สวนสาธารณะมีทุกอย่างเลยครับ เครื่องเล่นหุ่นส่วนต่างๆ ที่เต้นแอโรบิค ทางวิ่ง ซึ่งถ้าใครคิดว่า การวิ่งน่าเบื่อก็ลองหาเพลงที่ชอบไปเปิดฟังระหว่างที่วิ่งก็จะดีขึ้นนะครับ ผมลืมบอกไปอีกเรื่องหนึ่ง การเล่นกล้ามเนื้อ ก็ดีนะครับ จะช่วยกระชับร่างกายไปด้วย ผมสมัครเล่นฟิตเนสอยู่พักหนึ่ง ได้ร่างกายที่ดูเฟริ์มมาพักหนึ่งเช่นกันครับ แต่เล่นไม่ต่อเนื่องเสียแล้วเนื่องจากติดงานอย่างที่เคยเล่าให้ฟังอยู่บ่อยๆ ว่า งานเยอะเหลือเกิน ก็เลยยกเลิกแล้วหันไปเล่นที่สวนจตุจักรแทน ถ้ามีเวลานะครับ

ข้อดีของการออกกำลังกายอีกอย่างหนึ่ง ก็คือ ลดความเครียดได้เป็นอย่างดีเลยครับ

อีกอย่างที่ขอแนะนำ แต่ไม่รู้ว่าจะถูกต้องตามหลักวิชาการหรือไม่นะครับ คือ ควรทานอาหารเย็นก่อนออกำลังกายนะครับ ถ้าจะออกสักหกโมงเย็น ก็ทานตั้งแต่ 5 โมงเย็นไปเลยครับ เวลาจะไปออกกำลังกายอย่าทานน้อยๆ นะครับให้ทานให้อิ่มพอดีๆ จะได้มีแรงออกกำลัง พอออกเสร็จก็ทานน้ำเปล่านะครับ แล้วไม่ต้องทานอะไรแล้ว ผมขอยืนยันครับ ว่าร่างกายเหนื่อยก็จริง แต่ไม่ได้โหยอาหารแน่ๆ ครับ ดังนั้น อย่าทานอาหารหลังออกกำลังกายนะครับ (กรณีนี้สำหรับการออกกำลังกายตอนเย็นนะครับ) รับรองครับ ว่าน้ำหนักจะลดเร็วขึ้นไปอีกแน่นอนครับ

อีกเรื่องหนึ่งที่ตัวเองเพิ่งค้นพบเมื่อเร็วๆ นี้

ผมใช้บริการเครื่องชั่งน้ำหนักหน้า 7-11 มานานมากครับ ตั้งแต่เริ่มลดน้ำหนักจนถึงตอนที่ประคองน้ำหนัก (เอาไว้จะเล่าให้อ่านนะครับว่าประคองน้ำหนักเป็นอย่างไร) ก็จะไปชั่งทุกวัน เป็นสิ่งที่ต้องทำเสมอครับ เพื่อไม่ปล่อยให้ตัวเองกลับไปอ้วนเหมือนเก่า ถ้าทานเยอะไปน้ำหนักขึ้นก็จะได้รีบลดได้ทันเวลา การลดน้ำหนักเพียงแค่ 1-2 กก. นั้นไม่ยากเย็นหรอกครับ กลับมาเล่าต่อครับ แต่เมื่อเร็วๆ นี้ ก็ตัดสินใจซื้อเครื่องชั่งน้ำหนักเป็นของตัวเองเสียเลย ผมเลยมีโอกาสชั่งทุกเช้าเย็นเลยครับ

สิ่งที่ค้นพบก็คือ “ถ้าน้ำหนักตอนเย็นเป็นเท่านี้ น้ำหนักตอนตื่นเช้าจะหายไป 1 กก.” ครับ

นั่นหมายความว่า ถ้าเราสามารถทานอาหารให้น้ำหนักอยู่ที่น้ำหนักใกล้เคียงกับตอนชั่งตอนเช้าได้ เมื่อตื่นขึ้นน้ำหนักก็จะหายไปเอง 1 กก. ครับ ยกตัวอย่างให้เข้าใจง่ายๆ นะครับ เช่น ตื่นเช้ามาผมชั่งได้ 78 กก. ผมทานข้าวเช้า ข้าวกลางวันใช้พลังงานไปหกลับกับอาหารที่ทาน เมื่อกลับไปบ้าน น้ำหนัก อยู่ที่ 78.5 กก. ถ้าผมไม่ทานข้าวเย็น รุ่งขึ้นน้ำหนักจะลดไป เหลือ 77.5 เท่ากับว่าน้ำหนักลดไปครึ่งกก. แต่เรื่องนี้ไม่สมเหตุสมผลพอจะนำมาใช้ได้ทุกวันหรอกนะครับ เพราะผมคิดว่า ถ้าทำแบบนี้ทุกวัน จิตใจจะหมกมุ่นไป ควรที่จะปรับให้สมดุล กล่าวคือ ในหนึ่งอาทิตย์ ถ้าต้องการลดน้ำหนัก จาก 78 กก. เป็น 77 กก. ควรจะประคองน้ำหนัก 78 กก. จนถึงวันอาทิตย์ให้ได้ แล้วตอนเย็นวันอาทิตย์ขอให้สามารถประคองน้ำหนัก 78 กก. ให้ได้ก่อนนอน จะทำให้ตื่นขึ้นมา น้ำหนักลดไป 1 กก. (กรณีลดน้ำหนัก 1 กก. ต่อ 1 สัปดาห์) เมื่อเข้าสัปดาห์ต่อไป ก็จะเริ่มต้นสัปดาห์ที่ น้ำหนัก 77. กก. ก็ให้ประคองน้ำหนัก 77 กก. เอาไว้ให้ได้จนถึงวันอาทิตย์ ก็จะทำให้ได้น้ำหนัก 76 กก. ระหว่างอาทิตย์ก็สามารถปล่อยให้ขึ้นลงได้นะครับ เพียงแต่ว่า เมื่อถึงวันอาทิตย์แล้วจะต้องคุมให้ได้เท่ากับวันจันทร์ที่ผ่านมาก็เท่านั้นเอง

ได้เคล็ดลับใหม่ไปลดความอ้วนอีกครั้งนะครับ เรื่องนี้ผมเพิ่งค้นพบเองครับ ถ้าเพื่อนๆ ที่มีเครื่องชั่งน้ำหนักอยู่ที่บ้านก็จะสบายหน่อยครับ ไม่ต้องเสียเวลาไปชั่งที่อื่น ยังไงก็ลงทุนซื้อไว้เลยก็ดีนะครับ เก็บไว้ชั่งนานๆ

ครั้งนี้เขียนเสียยาวเลยครับ เป็นความตั้งใจของผมเองครับ เพราะว่ากลัวจะลืม ผมเองก็คิดว่า จะเหลือคนอ่านต่อไหมน้อ อย่างไรก็ดีนะครับ แสดงความคิดเห็นไว้ก็ดีนะครับ ผมจะได้ทราบว่ายังมีคนติดตามอ่านต่อ ^^

จากคุณ : buoyancy - [ 12 มี.ค. 49 20:49:18 A:203.156.25.68 X: ]