อาการของวันที่สองและสามของการถูกบอกเลิก ไม่สามารถนอนหรือนั่งเฉยๆได้ เพราะถ้านั่งเฉยๆจะมีอาการเหม่อ คิดถึง ยังหวังว่าจะกลับไปที่เดิมได้ ทั้งๆที่ก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าคงไม่มีวัน น้ำตาที่ไม่ไหลน่าจะเกิดจากอาการชา เพราะพอแค่ได้ยินเพลง ลืมไปหรือเปล่า น้ำตามากมายก็ไหลออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้
ไปทำงานแบบซาก ซากที่ยังหายใจ ซากที่ยังหิวน้ำ ยังได้ยินเสียงร้องของกระเพา แต่กินไม่ได้และไม่อยากกิน เดินไปชั่งน้ำหนักทำเอาตกใจ เพราะครั้งล่าสุดที่ชั่งน้ำหนักที่ รพ เมื่อวันศุกร์หนักถึง 57.1 เวลาผ่านไปสองวันน้ำหนักเหลือแค่ 55 (แต่แอบดีใจนะ พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสซะเลย)
งานมีกองอยู่เต็มโต๊ะ แต่หัวมันเบลอๆ ไม่อยากทำอะไร อยากจะนั่งหายใจมองฟ้าไปเรื่อยๆ สุดท้าย ร้องไห้ออกมาที่ทำงาน ตอนที่ทุกข์ที่สุด รู้สึกแย่ที่สุด คนที่อยู่ข้างๆคือเพื่อนที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อนที่ถูกเราวีน ถูกเรารังแก มาตลอด กลับเป็นคนที่เข้าใจ เป็นคนที่เห็นใจ เป็นคนที่รู้นิสัย บอกว่าจริงๆเธอเป็นคนอ่อนแอ เธอเป็นคนที่ชอบทำตัวเป็นเข้มแข็ง เธอใจร้อนขี้หงุดหงิดไปงั้นแหละ ถ้าอธิบายเหตุผลได้ เธอก้อจบ
สามารถทำงานได้ต่ออย่างที่ความสุขพอประมาณ ตอนเที่ยงเพื่อนๆน้องๆพาไปหาของอร่อยกิน เพราะรู้ว่ากินอะไรไม่ลง น้องสาวที่ทำงานบอกว่า พี่หน้าโทรม ตาบวม ปากซีด พอตกบ่ายเพื่อนๆถามว่าใบขับขี่ที่โดนยึดไปได้คืนมาหรือยัง ไปจ่ายค่าปรับกันเถอะ เด๋วจะได้แวะไปต่อแถวซื้อ RottiBoy มากินกันด้วย
ขับรถไปกะรุ่นน้องที่ทำงานคนนึง จ่ายค่าปรับเรียบร้อย ได้ใบขับขี่คืนมาซะที หลังจากที่ลังเลไม่ยอมไปเอาอยู่นั่น ขับรถต่อไปสยาม ได้หนังสือมาสองเล่ม ไว้อ่านให้พอมีอะไรทำ เหนื่อยเพราไม่ค่อยได้กินอะไร เลยไปแวะนั่งกินน้ำคุยกะน้องที่ดังกิ้นโดนัท และเดินไปเอารถที่ไปจอดไว้ที่สยามพาราก้อน ห้างที่เคยอยากเดินกับคนบางคนที่เพิ่งบอกเลิกกันไป
ตอนเย็นลูกน้องรู้ใจ ชวนไปฟิตเนส ไปถึงช้า ต้องรอเครื่องเล่น เลยไปนั่งเฉยๆข้างสระว่ายน้ำ โทรหาเพื่อน ร้องไห้จนไม่ได้เล่นเครื่องเล่น แอบกลับบ้าน ลูกน้องโทรตามว่าทำไมไม่ไปออกกำลังกาย หนีไปนั่งตรงสระน้ำทำไม
ขับรถกลับบ้านแบบตาบวมๆ เลยแวะเติมน้ำมันให้ตาหายบวมหน่อย เด๋วที่บ้านผิดสังเกตุ ถึงบ้านพยายามกินของที่แม่หาให้ได้ไปสักนิด แล้วทำเป็นดีใจบอกว่า นน ลด 2 โลแน่ะ คิดว่าแม่จับสังเกตุได้ เพราะบอกมาว่า ก็กินอะไรไม่ได้เลยแบบนั้นมันจะไม่ลดได้ยังไง
ไม่รู้ว่าต้องแตกกระทู้มาเขียนเพื่ออะไร ต้องมาเมื่อยมือพิมพ์ไปทำไม ตอนนี้นั่งอ่านกระทู้ไปพลาง ฟังเพลงไปพลาง สลับกับร้องไห้ไปพลาง แต่ไม่เป็นอะไร ฉันยังสบายดี
ฉันยังคงสบายดีเสมอ
จากคุณ :
ฉันสบายดี
- [
6 มี.ค. 49 21:51:07
A:203.113.32.8 X:203.151.140.119 TicketID:080652
]
ถึงโดนบอกเลิกไป ฉันก็ยังสบายดี
