ตื่นเช้ามาด้วยอาการใจวิบๆเช่นเคย อาบน้ำไปด้วยอาการเซ็ง แต่ไม่ได้เซ็งที่อกหัก มันเป็นการเซ็งที่ทำไมยังไม่เลิกใจหาย ปวดใจซะที
อาบน้ำไปร้องเพลงอกหักไป ขับรถไปฟังเพลงอกหักไป อาการดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เพราะไม่ร้องไห้ ไม่มีน้ำตาซึมๆอีกแล้ว คงเหลือแค่อาการวิ๊บๆในอก อาการคิดถึง
ถึงที่ทำงานด้วยสีหน้าปกติ วันนี้หัวเราะกับมุขตลกของเพื่อนๆน้องๆได้โดยไม่ต้องฝืน แถมเกือบทั้งวันมีเรื่องตื่นเต้นเล็กน้อยให้วุ่นๆ เยี่ยมไปเลย แต่ก็ยังมีอาการซึมๆนิดๆ
ไปเดินช๊อปหลังกระทรวงตอนกลางวัน ดันไปจอดรถไว้ในที่ห้ามจอด เลยโดนล๊อคล้อ แต่ดีที่มีพี่นางฟ้าใจดีมาเสกใบสั่งให้หายไปได้ให้ (ขอบคุณพี่มากๆเลยนะคะ)
ระหว่างเดินยังมีอาการใจหายเป็นระยะๆ ยังรู้สึกว่าไม่รู้จะแต่งตัวสวยไปให้ใครดู
พี่ผู้หญิงที่ไปด้วยกันปลอบใจ " เราอยู่มาได้คนเดียวตั้งนาน มาเจอคนๆนี้แค่ไม่เท่าไหร่ แล้วทำไมเราจะอยู่คนเดียวต่อไม่ได้ พี่เข้าใจความรู้สึก ว่ารู้สึกยังไง แต่ก็นะ ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ตัวก็แต่งไปให้สวยๆน่ะล่ะ ให้ชื่นตาชื่นใจตัวเอง จะได้เจอคนใหม่ที่ดีกว่าเดิม "
" ดูอย่างวันนี้ซิ ถ้าไม่ออกมาช๊อปไกล office ขนาดนี้ ก็ไม่โดนล๊อคล้อหรอก คนดวงมันจะต้องเจอ ยังไงๆก็กระเสือกกระสนมาเจอจนได้ แล้วไงล่ะ ก็มีคนมาช่วยจนได้เห็นไหม อย่างเรื่องเรา ก่อนจะทะเลาะกันจนเลิก ก็ยังคุยกันอยู่ดีๆแท้ๆ แต่คนมันไม่ใช่ ดวงมันไม่ได้ต้องกัน จะช้าจะไวมันก็ต้องเลิกกันไปแน่นอน อีกเดี๋ยวก็คงเจอคนดีกว่าน่ะล่ะ เหมือนคนใจดีที่มาช่วยตอนโดนล๊อคล้อนี่ไง "
กลับจาก office พี่อีกคนแนะนำหมอดูให้ บอกว่าพี่ดูประจำ ไม่เคยดูก้อลองๆไปดูซะ ดวงปีนี้บอกว่า ทำงานโลด งานรุ่ง ช่วงอายุนี้จะดี ไม่ต้องกลัวมีคนมาให้เลือกมากมายแน่ๆ กับคนนี้ที่เลิกไป ถ้ายังอยากรักษาความสัมพันธ์ เราก็ต้องลดอีโก้ลง โดยการเป็นฝ่ายโทรไปหา ต้องเป็นคนง้อไปก่อน แต่ก็จะทะเลาะกันด้วยเรื่องเดิมๆอีก เพราะเค้าเป็นคนที่อีโก้จัดกว่าเรามากๆ รอให้เค้าโทรมาก่อน หรือ ให้เค้าง้อนี่ จะนานมากกกกกกกกกกก
สรุปจากที่ดูมา ไม่ได้เชื่ออะไรนักหรอกไอ้เรื่องที่จะมีคนเข้ามาให้เลือกเยอะ แต่ไอ้เรื่องแฟนคนที่บอกเลิกกันไปนี่ จะว่าแม่นก็แม่นนิดๆ ขนาดหมอไม่รู้หมอไม่เห็น ยังรู้เลยว่าเข้ากันไม่ได้ แล้วเราจะไปยื้อไปลากหัวใจตัวเองให้เจ็บโดยการไปง้อไปงอน ไปยอม ไปปรับให้เค้าทั้งหมดโดยที่เค้าไม่ปรับเข้าหาเราบ้างเลยทำไม
เสียเงิน 250 บาทไป แลกกับความแน่ใจ ว่าตอนนี้เราหายดี ยอมรับว่ายังเศร้า ยังคิดถึง และน่าจะยังรักอยู่ แต่ถ้าจะให้ไปตามรักคนที่ไม่แคร์ ก็ไม่รู้จะไปทำเพื่ออะไร ถ้าเค้ารักตัวเค้ามากจนใช้ตัวเองเป็นศูนย์กลางขนาดนั้น เราก็หันกลับมารักตัวเราเองให้มากกว่าดีกว่าที่จะต้องคอยไปหมุนตามศูนย์กลางแบบนั้น
กลับมาถึง office เล่าให้น้องๆพี่ๆเพื่อนๆฟัง รวมไปถึงการตัดใจ ในที่สุดเราก็ " เด็ด " จน " ขาด " ได้ซะที ไอ้เด็กงอแงที่ไม่เด็ดขาดคนนี้นี่แหละ
ตอนเย็นขับรถกหลับบ้าน ฟังเพลงขอบฟ้า (จำชื่อไม่แน่ว่าจะถูก) ของวัฒนา วีรยะวัฒนา พร้อมกับดูฟ้าสีแดงๆที่ขอบตอนหกโมงเย็นไปด้วย ก็ยังอดใจหายไม่ได้ ว่าต่อจากนี้ เรากับเค้าจะกลายเป็นคนแปลกหน้าของกันและกัน อยู่คนละสังคม ทำงานกันคนละสาย ไม่มีวันที่จะพบเจอ
แต่ไม่มีน้ำตา หัวใจมันเริ่มที่จะแข็งจนรับ Load ที่เกิดขึ้นได้แล้ว
จากหัวใจชาๆ มาเป็นน้ำตาท่วมโลก จนถึงวันที่เด็ดได้จนขาด สัญญากับตัวเองไว้ มันต้องไม่นาน เพราะชีวิตเรามีอะไรอย่างอื่นให้ทำอีกมาก มากเกินกว่าจะมาจมกับเรื่องไร้สาระ กับคนที่ไม่แคร์แบบนี้นานเกินไป
หลังจากนี้อาจจะยังใจหาย อาจจะยังมีอาการซึมอีกบ้าง เพราะยังจำอะไรได้หลายๆอย่าง แม้กระทั้งรายการอาหารมื้อสุดท้ายที่ทานด้วยกัน ทุกๆสัมผัส คำพูด น้ำเสียง ท่าทาง กลิ่นหอมที่ใช้
แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไปด้วยความเข้มแข็ง อีกแค่ชั่วโมงกว่าๆก็จะครบเจ็ดวันที่แสนเจ็บปวดที่สุดในชีวิต แต่มันก็เป็นบทเรียนที่ดี ที่จะได้รู้ว่า ความรู้สึกที่เรียกว่า " รัก " ใครสักคนมันเป็นยังไง คำว่า " อกหัก " จริงๆมันเป็นยังไง และลิมิตความอดทนและความเศร้าต่อความรักของตัวเราเองมีมากน้อยแค่ไหน
ขอบคุณสำหรับวันเวลาดีๆที่เคยมีต่อกัน ขอบคุณกับหลายๆครั้งที่ทำให้เคยได้สัมผัสกับความรู้สึกเต็มตื้นกับความรัก ขอบคุณที่ยังมีช่วงเวลานึงที่ทำให้เราได้สัมผัสกับช่วงชีวิตที่ไม่ต้องเป็นคนไม่มีแฟน ขอบคุณกับหลายๆคืนที่ส่งให้เราเข้านอนแบบยังมียิ้มติดอยู่บนใบหน้าได้ จนถึงหลายๆคืนที่ส่งให้เราเข้านอนแบบหลับไปกับน้ำตา ขอบคุณมากๆนะคะ ขอบคุณจริงๆ
เป็นกำลังใจให้กับเพื่อนๆที่ต้องเจอเรื่องคล้ายๆอย่างเราทุกๆคน และ หวังว่าทุกๆคนคงจะยังสบายดีเสมอ
ถึงแม้ยังมีอาการปวดที่หัวใจ ถึงแม้ว่าจะยังคิดถึง แต่ฉันก็ยังสบายดีอยู่ได้จริงๆ
อกหักมันก็แค่นี้เอง
จากคุณ :
ฉันสบายดี
- [
10 มี.ค. 49 22:31:56
A:203.113.33.7 X: TicketID:080652
]
วันที่เจ็ดที่ถูกบอกเลิก..กระทู้สุดท้ายเพราะฉันสบายดีแล้วแน่นอน
