สวัสดีครับเพื่อนๆ ชาวสวนลุมทุกท่าน!!!!!
เรื่องที่ผมตั้งใจจะเล่าในตอนแรก เป็นเรื่องเกี่ยวชุดฟอร์มพนักงาน
แต่ว่า เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้นเสียก่อน
ทำให้ผมต้องเปลี่ยนเรื่องที่จะมาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังกันกระทันหัน!!!!!!!
ทำไมผมต้องเปลี่ยนเรื่อง มาสิ ผมจะเล่าให้ฟัง
วันนี้ผมมีนัดกับ คุณ ส.สัตยา ที่เป็นผู้ยิ่งใหญ่ (พอสมควร)
อยู่ในห้องถนนนักเขียนในพันทิพนี่แหล่ะครับ
ต่อไปนี้ผมขอเรียกพี่เค้าว่า เฮียสอ ก็แล้วกันนะ
เฮียสอแกมาชวนผมเขียนหนังสือเป็นเพื่อนแก
ลงหนังสือเล่มเดียวกัน ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่า เฮียสอแกมาอารมณ์ไหน???
"ตอนชวนแกเมาหรือเปล่า"
"หรือแกมึน"
"อ๊ะ หรือว่าแกเบื่อชีวิตนักเขียนแล้ว เลยมาชวนผมทำลายชื่อเสียงของแกที่อุตส่าห์สร้างสมมาตั้งนาน"
เป็นไปได้ทั้งหมด ไอ้ผมก็บ้าจี้ไปกับแกด้วยเหมือนกัน
"ไอ้เรื่องทำลายชื่อเสียงเนี่ยขอให้บอก ผมถนัด!!!!"
นั่นเป็นเหตุผลให้ผมต้องออกไปพบเฮียสอในวันนี้
เฮียสอ นัดผมที่ฟิวเจอร์รังสิต ตอน 2 ทุ่มครึ่ง หน้า แม็คโดนัล!!!!
สารภาพครับเฮีย ที่เฮียต้องโทรมาตามผม ทั้งที่ผมไปถึงก่อนเฮียตั้งนาน
นั่นเป็นเพราะผมไปยืนรอเฮียที่หน้าดันกิ้นโดนัท ยืนอยู่ตั้งนาน
เอ๊ะ ทำไมเฮียยังไม่มาซักที ด้วยเข้าใจผิดว่า ดันกิ้นโดนัท คือ แม็คโดนัล!!!!
(แถวบ้านผมเรียกโง่ครับ) กว่าจะรู้สึกตัว นกเอี้ยงก็บินมาเกาะผมเต็มเลย T_T
นี่ก็แสดงให้เห็นว่า ผมชำนาญกับสถานที่มากขนาดไหน
นี่ขนาดผมเดินฟิวเจอร์มาเกือบ ๆ 10 ปีแล้วนะ ยังขนาดนี้ ถ้าไม่เคยมาเลยเนี่ย
"ผมคงไปยืนรอเฮีย หน้าเมเจอร์รังสิตไปแล้ว!!!!!"
เจอหน้ากันครั้งแรก ขอบอกครับ ว่าผิดกับที่จินตนาการไว้เยอะ
เฮียน่าจะแก่กว่านี้ แต่นี่ยังดูหนุ่มอยู่เลย
มาถึงเฮียแกก็ชวนไปนั่งร้านกาแฟ โดยสอบถามเอากับผู้ชำนาญอย่างผม
"หมัน ฟิวเจอร์มีร้านกาแฟหรือเปล่า????"
ด้วยความชำนาญในพื้นที่มากว่า 10 ปี ทำให้ผมตอบเฮียแกไปว่า
"เอ่อ ไม่รู้ครับ" สาดดดด นึกว่าเจ๋ง!!!!
เฮียสอแกคงเห็นว่า พึ่งพาผมไม่ได้แน่แล้ว เลยต้องพาออกเดินหาร้านเอาเอง
โชคดีที่มีร้านกาแฟ ที่ชื่อว่า blackcanyon อ่านว่า แบล็คแคนย่อน!!!!
อยู่ใกล้ ๆ กับแม็คโดนัล เพียงเดินไปไม่ถึง 20 ก้าว!!!!
และที่สำคัญ ผมเพิ่งเดินผ่านหน้าร้านมันมาเมื่อตะกี๊นี้เอง T_T
ถามว่าทำไมต้องเป็นร้านกาแฟ แกก็ตอบว่า จะได้นั่งคุยกันได้นาน ๆ
แต่หารู้ไม่ว่าห้างฟิวเจอร์ ไม่เหมือนห้างทั่วไป
สำหรับห้างอื่น 4 ทุ่ม คือเวลาปิดร้าน แต่ฟิวเจอร์ 2 ทุ่มครึ่งพนักงาน
เค้าก็เตรียมตัวจะกลับบ้านกันแล้ว
เข้าไปที่แบล็คแคนย่อน เวลา 2 ทุ่ม 45 นาที เพื่อหากาแฟกิน
เดินเข้าไป พนักงานก็มองกันตาขวาง ปานจะแหกอกลูกค้า
"มรึงจะเข้ามาทำไมเนี่ย กรูจะกลับบ้านแล้ว"
เค้าคงคิดอย่างนี้แหล่ะครับ
"อ้าว ก็เห็นติดป้ายไว้ว่า ปิดร้าน 4 ทุ่มไม่ใช่เหรอ" อันนี้ผมตอบเองในใจนะครับ
ไปถึงเฮียสอ แกก็เรียกหาเมนู ด้วยความที่แกกินบ่อย ทำให้แกสั่ง "กาแฟร้อนที่นึง"
พลางหันมาถามผม "หมันกินไรล่ะ"
สำหรับผมเรื่องจะกินเหมือนคนอื่นเป็นไม่มีทางซะละ ผมก็สั่งเลย
"กาแฟเย็นครับพี่" (สร้างสรรค์มากเลยมรึง)
หลังจากสั่งไปแล้ว เฮียสอก็เริ่มเอางานที่ผมส่งไปให้ดู เอามาแจงรายละเอียด
แล้วก็ชี้จุดที่ต้องแก้ไข ระหว่างที่กำลังจะแนะนำรายละเอียดนั่นเอง
"กาแฟเย็น" ของผมก็มา มาพร้อมกับข่าวฝากจากพนักงานว่า
"เอ่อ ขอโทษนะครับ กาแฟร้อน เราปิดหม้อไปแล้ว"
สมน้ำหน้าเฮีย อดกินเลย 55555 (ผมนึกในใจครับ แต่ไม่ได้พูด กลัวแกเตะเอา)
"ปิดหม้อไปแล้ว งั้นขอดูเมนูหน่อย" เฮียสอแกก็ขอดูเมนู เพื่อจะได้สั่งเมนูอื่น
พนักงานก็ยืนอยู่นั่น ไม่ยอมไปหยิบมาให้ซักที ทั้ง ๆ ที่เฮียแกก็บอก
จะเอาเมนูอยู่ จนในที่สุดก็ต้องเดินไปหยิบมาให้ หยิบมาเหมือนไม่เต็มใจหยิบ
เฮียแกก็กวนตรีนดีเหมือนกัน พอพนักงานไปหยิบเมนูมาให้ แกก็สั่งเลย
โดยที่ไม่ได้ดูเมนูด้วยซ้ำ
"งั้นขอน้ำมะนาว"
พนักงานมันคงด่าในใจแหล่ะ "สาดดด แล้วมรึงให้กรูไปหยิบทำไมวะ"
แต่เค้าด่าไม่ได้ เลยต้องเดินไปสั่งตามที่เฮียสอแกต้องการ
หลังจากนั้น ไม่ถึง 5 นาที น้ำมะนาวก็มาถึง ขอบอกว่าแก้วพี่แกน่ารักมาก
ประมาณว่า ถ้าคนที่เค้าไม่รู้มาเห็นเนี่ย เค้าต้องมองเฮียสอ เป็นเกย์แน่ ๆ
"แก้วตอแร๋ได้ใจจริง ๆ"
นั่งอยู่จนประมาณ 3 ทุ่มพนักงานก็เริ่มกดดันด้วยการ ปิดประตูหน้าร้าน
"ครืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
ถูพื้น รอบ ๆ โต๊ะที่ผมกับเฮียสอนั่งอยู่
"แกรกกกกกกกกกก ๆ ๆ"
ถูกันอยู่ 2 คนนะครับ ตอนนั้น ยังมีลูกค้านั่งอยู่ในร้าน รวมโต๊ะผมด้วยก็ 2 โต๊ะ
แต่พนักงานถูพื้น มาถูแต่โต๊ะผมเนี่ยแหล่ะ ถูจังเลย
ถูจนเฮียสอแกทนไม่ไหว
"เฮ้ยหมัน เค้าไล่เราแล้วว่ะ"
"นั่นดิพี่"
"งั้นไปเหอะ ไปหาร้านอื่นนั่งกัน"
"ครับ ร้านไหนดีล่ะพี่"
"ร้านกาแฟไหนมันปิดดึก ๆ มั่งวะ"
"พี่ครับ อย่าถาม ผมไม่รู้"
"งั้นเข้าไปในเมืองก็แล้วกัน"
"ครับ ๆ ไปไหนก็ไปครับ อย่าพาผมไปขายเป็นใช้ได้"
เดินมาที่รถ ขอบอกครับ ว่าถ้าเฮียแกมาอยู่ที่ฟิวเจอร์นานกว่านี้อีกซักหน่อย
ผมกับเฮียคงต้องช่วยกันเข็นรถไปที่อู่แหล่ะ เพราะว่า
เฮียสอแกเอารถมาจอด แล้วเดินไปเจอผม โดยที่ไม่ได้ปิดไฟหน้ารถ!!!!!!!!
แกคงกลัวจำรถตัวเองไม่ได้ล่ะมั้ง เลยเปิดไฟหน้ารถทิ้งไว้เนี่ย!!!
หลังจากขึ้นไปนั่งบนรถแล้ว แกก็โทรไปถามน้องแกว่า
มีร้านกาแฟที่ไหน ที่ปิดดึก ๆ มั่ง
คำตอบที่ได้ทำเอาผมกับเฮียแทบหมดศรัทธา โน่นครับ บ้านไร่กาแฟ สุขุมวิทโน่น
แต่อย่างว่าแหล่ะ ตั้งใจแล้วต้องไป ครับ ในที่สุดผมก็ได้ไปเปิดหูเปิดตา
แถวสุขุมวิทเป็นครั้งแรก ขอบอกครับ ว่ารถติดโคตร ๆ ออกจากฟิวเจอร์ 3 ทุ่มครึ่ง
4 ทุ่มครึ่ง ยังติดอยู่หน้าร้าน "นั่งเล่น" แถว ๆ สุขุมวิทอยู่เลย
แต่ก็ได้อานิสงค์จากสาว ๆ ที่เดินผ่านหน้ารถไปคนแล้ว คนเล่า คนแล้วคนเล่า
ผมหันไปดูที่หน้าร้าน ที่ชื่อว่า "ร้านนั่งเล่น" พระเจ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
มาอะไรกันเยอะแยะขนาดนี้ สาว ๆ เพียบ!!!!!
ขอโทษเถอะน้อง ร้านอื่นไม่มีไปกันหรือไง มายืนออรอเข้าร้านกันอยู่ได้
ดูจากสภาพแล้ว คนที่ยืนรออยู่ข้างนอกร้านเนี่ย เป็นพวกที่มาทีหลัง
แล้วไม่มีโต๊ะนั่งเพราะผมมองเข้าไปในร้านแล้ว
มันก็ไม่ได้ต่างไปจากปลากระป๋องซักเท่าไหร่
ยืนเบียดกันจนมีสภาพเหมือนจิ้งจกเกาะอยู่ตามกระจกเต็มไปหมด
ไม่รู้ว่ามันจะสนุกตรงไหนเหมือนกัน
ผมยังคิดอยู่ว่าแล้วจิ้งจกพวกนั้น เค้าจะเต้นกันได้อย่างไร
เมื่อแม้แต่พื้นที่ที่จะกลับตัวยังแทบจะไม่มี!!!!!
ก็ไม่เข้าใจว่า จิ้งจกที่ยืนรอคิวกันอยู่ข้างหน้าเนี่ย เมื่อไหร่จะได้เข้าไป
ในเมื่อในร้านมันแน่นไปด้วยจิ้งจกที่มาก่อนซะขนาดนั้น
แต่ไม่เป็นไรหรอก มากันเยอะ ๆ จะได้เพิ่มประชากรจิ้งจกไงล่ะ
รับรองว่า หลังจากร้านนี้ปิด คืนนี้ จะมีจิ้งจกได้เกิดอีกเยอะเลย
(แต่ไม่รับประกันนะว่าจะได้ออกมาดูโลกหรือเปล่า ไข่จิ้งจกอาจจะฟ่อก่อนก็ได้)
เอาเถอะจบเรื่องจิ้งจกเกาะกระจกไปก่อน กลับมาที่เรื่องของผมกับเฮียสอกันต่อ
จากหน้าร้านนั่งเล่น ก็อีกประมาณ 10 นาที ผมกับเฮียสอก็มาถึงร้าน
"บ้านไร่กาแฟ"
นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตผมเลยครับ ที่ได้เข้าร้านบ้านไร่กาแฟนที่นี่
(จริง ๆ แล้วผมก็ไม่เคยเข้ามันซักที่แหล่ะ)
ขอบอกว่า เป็นร้านกาแฟที่ เอ่อ................. ผมจะบรรยายยังไงดีล่ะ
คือมัน............................ เอ่อ............... ขาวน่ะครับ
เป็นร้านกาแฟที่ขาวจริง ๆ ไม่ใช่ว่าร้านทาสีขาวนะ แต่ว่า คนที่เข้ามากินนี่สิ
ขาว ๆ หมวย ๆ สวย ๆ เอ็กซ์ ๆ กันทั้งนั้น
อะโห น้องครับ ชีวิตนี้ไม่เคยกินกาแฟกันหรืออย่างไร มาทำไมกันเยอะแยะ!!!
เท่าที่ผมสอดส่ายสายตาอันหื่นกามของผมดูแล้วเนี่ย 80 เปอร์เซนต์
จะมาอ่านหนังสือกัน ประมาณว่า กินกาแฟไป อ่านหนังสือเรียนไป
ติวหนังสือกันไป อะไรประมาณนี้
แต่ที่แปลกก็คือ สมัยผม จะติวหนังสือกันแต่ละทีเนี่ยก็ตอนเช้า ๆ ถึงตอนเย็น
พอค่ำก็กลับบ้าน แต่ว่า สิ่งที่ผมเห็นในวันนี้
มันกลับตะละปัดกับสมัยผมโดยสิ้นเชิง
ทุกวันนี้ เด็ก ๆ ต้องมาติวหนังสือกันที่ร้านกาแฟซึ่งนั่น มันก็ยังไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
แต่ที่แปลกก็คือ นี่มัน 5 ทุ่มแล้วโว้ย ทำไมยังไม่กลับบ้านกับซ่องกันอีก!!!!!!
ผมก็บ่นให้ดูเหมือนห่วงเด็ก ๆ ไปงั้นแหล่ะครับ จริง ๆ แล้ว ผมไม่อยากให้เค้ากลับ
ไปกันหรอก แหม ก็ขาว ๆ หมวย ๆ น่ารักกันขนาดนี้ ผมก็มองเพลินไปซิครับ
แถวบ้านผมมีแต่ป้าแก่ ๆ แบกกระจาดผ่านหน้าบ้านทุกวัน ขาวๆ หมวย ๆ อย่างนี้ไม่มีหรอก
วันนี้ ผมกับเฮียสอ เป็นบุคคลที่อายุเยอะที่สุดในร้านทั้งคู่ T_T
เพราะเท่าที่ดูอายุเฉลี่ยที่นั่ง ๆ อยู่ในร้านแล้ว ไม่น่าเกิน 22
แต่ผมกับเฮียสอ รวมกันแล้ว ก็ 60 กว่า ๆ เกือบ 70 แล้วแหล่ะ 555555
ทีนี้ผมกับเฮียสอก็นั่งกันอยู่ตรงบริเวณหน้าประตูทางเข้าพอดี คือ
ใครเดินเข้าเดินออก มันก็ต้องผ่านที่พวกผมนั่งอยู่
ขอบอกครับ ผมกับเฮียสอ ไม่มีสมาธิในการแก้ไขงานเลย
เพราะใครเดินทีก็หันกันที
"โอ๊ะ อะไรขาว ๆ" หัน
"โอ๊ะ อะไรหมวย ๆ" หัน
"โอ๊ะ อะไรสั้น ๆ" หัน
"โอ๊ะ อะไรปลิ้นๆ" หัน
"โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ้ย ตกหลุมรักเข้าอีกแล้ววววว ตกมาแล้วตั้งกี่ครั้งงงง เป็นอย่างนี้ตั้งแต่เกิด"
หันกันจนไม่เป็นอันทำงานกันเลย หันกันจนคอแทบเคล็ด !!!!
เฮียสอ แก้เครียดโดยการสั่งกาแฟ
มาคราวนี้ แกได้กินกาแฟร้อนสมใจอยาก ที่อุตส่าห์ดั้นด้นดิ้นรน
มาจากรังสิต เพื่อมากินกาแฟร้อนที่สุขุมวิท!!!!!
ไม่เรียกดิ้นรน แล้วจะเรียกอะไร ค่าน้ำมันรถที่วิ่งมา + ค่าทางด่วน
รวมกันแล้วเนี่ย เท่ากับเงินที่ผมใช้กินข้าว 1 อาทิตย์เลยนะเฮีย
เฮียสอ หันมาถามผมว่า จะสั่งอะไร ............
แน่นอน สำหรับผมไม่เคยสั่งอะไรธรรมดา ๆ อยู่แล้ว เฮียสอสั่งกาแฟร้อนใช่มะ
"ผมเอาด้วย" สาดดดดดดด สร้างสรรค์อีกแล้ว
สรุปวันนี้ ผมซัด 2 ขนาน ทั้งกาแฟร้อน และ กาแฟเย็น
ตีกันมั่วไปหมดแล้วเนี่ย นั่งพิมพ์กระทู้ ตาแข็ง นอนไม่หลับ
ง่วงนะ แต่ตามันไม่ยอมหลับอ่ะ เข้าใจเลย ว่าเวลาตาแข็งเพราะยายยั่วเนี่ย
มันเป็นยังไง!!!!!!!
สรุป แล้ว วันนี้ไม่ได้เรื่องได้ราวอะไรเลย นั่งแก้ไขงานกันก็ไม่มีสมาธิซักเท่าไหร่
นั่งคุยกันในรถระหว่างทาง ยังได้น้ำได้เนื้อกว่าเลย
ก็มัวแต่หันดูสาว ๆ ขาว ๆ หมวย ๆ กันตลอดมันจะไปเอาสมาธิที่ไหนดูงานกันล่ะเฮีย
เฮียน่ะไม่เท่าไหร่หรอก เพราะอาจจะเห็นมาจนชินแล้ว
แต่ผมนี่สิ เคยเห็นอย่างนี้กับเค้าที่ไหน
แค่อีหนูที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้าง ๆ ผมเนี่ยนะ มันก็ขาว น่ารักซะขนาดนั้น เฮียไม่
เห็นเหรอ ว่าผมต้องนั่งหันหลังให้เค้าน่ะ เพราะกลัวความหื่นตัวเองกำเริบ ทนไม่ไหว
ไปปล้ำน้องเค้าซะก่อน มันจะกลายเป็นว่า ผมต้องไปนั่งแก้ไขงานเขียนในคุกซะนะสิเฮีย
นี่ยังไม่นับพวกที่เดินเข้าเดินออกกันเหมือนร้านบ้านไร่กาแฟเป็นแคทวอร์คอีกล่ะ
อะโห แต่ละคน ผมไม่เคยเห็นเลยครับ อย่างนี้
ใส่สายเดี่ยว ส้นเข็ม เกาะอก กระโปรงจีบ ชุดแซ็ค กางเกงหลุดตรูด ทำผม มากินกาแฟบ้านไร่!!!!!!!
นี่ถ้าเฮียไม่ชวนผมกลับก่อนนะ รับรอง
เลือดผมไหลออกหมดตัวแน่ ๆ สิ่งเร้าเยอะขนาดนี้.......................
โอ้วววววววว แล้วอีหนูนั่งตรงข้าม
ใส่กระโปรงสั้น ทำท่าไขว่ห้างเลียนแบบ ชารอนสโตน ใน
Basic Insting พระเจ้าช่วย เต็มตาเลย!!!!!!! จะโชคดีหรือโชคร้ายวะเนี่ย T_T
ไอ้หมันแย่แล้ววววววว
สมันน้อย เบอร์ 14
5555 ไหน ๆ ก็ปล่อยไก่ไปแล้ว ว่าผมลืมเปลี่ยนหัวข้อกระทู้ครับ ตอนแรกว่าจะพิมพ์เรื่องที่ต้องดิ้นรนจากรังสิต มาสุขุมวิท เพื่อมากินกาแฟแก้วเดียว แต่พอจบแล้ว กลายเป็นไปดูหญิงที่สุขุมวิทไปซะได้
ว่าจะเปลี่ยนหัวกระทู้ แต่ไม่ทันครับ กดตั้งกระทู้ไปซะก่อน เลยไม่ได้เปลี่ยนเลย
แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 49 03:13:34
แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 49 03:02:41
จากคุณ :
สมันน้อย เบอร์ 14 
- [
11 มี.ค. 49 02:38:24
]
--[คนเราหนอ ทำไมต้องดิ้นรนขนาดนั้น เพื่อน ๆ เคยดิ้นรนกันไหมครับ]--
