ความคิดเห็นที่ 1 ...ค่ะ มันเย็นๆ ชืดๆ แต่ ก็อยากกอดให้นานที่สุด ...เป็นความคิดเห็น ที่สั้นที่สุด ที่เคยตอบมา... จากคุณ : เกะโกะ - [ 25 มี.ค. 49 19:52:11 A:217.136.244.95 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เคยตอนพ่อ แม่และย่าเสีย ก็ตัวเย็นๆ แข็งๆ และหนักมาก แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 49 19:53:12 จากคุณ : adangrawi - [ 25 มี.ค. 49 19:52:49 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ใช่ มันเย็นชืด จนอยากกอดไว้นานๆและแอบหวังให้ไออุ่น จากเราจะทำให้คนที่เรากอด ตื่นขึ้นมาอีกสักครั้ง จากคุณ : หลานข้าว - [ 25 มี.ค. 49 19:55:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เคยจับมือศพพี่ชาย ตอนรดน้ำศพน่ะ จับตั้งนาน มันแข็ง ๆ ทื่อ ๆ เย็น ๆ ชอบกล เศร้าจังกระทู้นี้... จากคุณ : Benji-West Indies - [ 25 มี.ค. 49 19:59:14 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สมัยก่อนจะกลัวผีกลัวศพมากๆ แต่พอยายเสีย ขับรถออกจากบ้านไปดูยายที่ รพ ตอนตีหนึ่ง จับเท้ายาย ไม่เคยรู้สึกกลัวอีกเลยค่ะ จากคุณ : kwan2402 - [ 25 มี.ค. 49 20:05:16 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เคยกอดแบบเต็มๆอยู่ 2 ศพค่ะ คิดเหมือนคุณเกะโกะ และคุณหลานข้าว เลยค่ะว่า.. อยากกอดไว้ให้นานที่สุด และอยากอยู่เป็นเพื่อนเค้าให้นานที่สุด จากคุณ : ดุ๊กดิ๊ก (jornoi) - [ 25 มี.ค. 49 20:06:08 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนพ่อ แม่ ยาย เสียก็กอดทุกคน (เสีย รพ.) แข็ง เย็น พวกเขาคงหนาวกัน  ร้องไห้เพราะสูญเสียร้องแบบแทบ ขาดใจ  เหมือนโลกหยุดหมุน  ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว  แต่ ไม่เคยกลัวอยากให้มาหาด้วยซ้ำไป  แม้แต่แค่ฝันถึงก็คิด ถึงจนจับใจ จากคุณ : สวยสะพรึง - [ 25 มี.ค. 49 20:07:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่เคยกอดคนที่รักที่เสียไปแล้วเลยซักคน แต่ก็พอเข้าใจว่า ถ้าเป็นเรา เราก็อยากจะกอดให้นานที่สุด เคยแต่ตอนไปงานเปิดบ้านมหิดล แล้วไปดูที่ห้องอาจารย์ใหญ่ ก็จับส่วนต่างๆน่ะค่ะ สีคล้ายๆ เป็ดที่ทำข้าวหน้าเป็ดเลย แล้วเขาหั่นขา หยิบไปมา ดูๆไป เหมือนขาหมูน่ะค่ะ พอดีวันนั้น ดันซื้อข้าวหน้าเป็ดกินหลังจากที่ดูอาจารย์ เพื่อนๆที่นั่งด้วย พาลกินกันไม่ลงเลย เราก็มาสะกิดใจ ตอนเพื่อนบอกนี่ล่ะ ถ้ามันไม่พูด ก็ไม่คิดอะค่ะ จากคุณ : ทาสรักลูกแยม - [ 25 มี.ค. 49 20:13:16 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เคยค่ะ สิ้นลมบนตักเรา แล้วเราก็ต้องเช็ดตัว แต่งตัวให้ศพเอง ไม่รู้สึกอะไร..เหมือนคนนอนหลับไปนั่นละค่ะ.. รับรู้ว่า เขาจะไม่ตื่นอีกแล้ว..พรุ่งนี้ หน้าที่เราต่อเขาจบสิ้นแล้ว แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 49 20:17:43 จากคุณ : ครึ่งชีวิต - [ 25 มี.ค. 49 20:15:45 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้ว ร้องไห้ค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 25 มี.ค. 49 20:24:21 ]

ความคิดเห็นที่ 11 กลัวเหมือนกัน แต่พอคนที่เรารักมากๆเสียนะ ไม่กลัวเลย เข้าไปกอดเหมือนกัน คิดแล้วเศร้าแฮะ จากคุณ : TazTabby - [ 25 มี.ค. 49 20:31:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้ว น้ำตาซึมค่ะ จากคุณ : แครอทเค้ก - [ 25 มี.ค. 49 21:08:50 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เคยนะ ... รู้สึกว่าร่างกายที่เย็นเฉียบส่งผ่านมาถึงใจ...หน้าที่ของเขาจบสิ้นแล้ว....ส่วนเราต้องต่อสู้ต่อไป.... จากคุณ : Pupaman - [ 25 มี.ค. 49 21:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านละยะเยือกจังกระทู้นี้ จากคุณ : เร่รักรวง - [ 25 มี.ค. 49 21:46:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 นาทีสุดท้ายก่อนเป็นศพ มือที่จับกันไว้เริ่มไม่บีบแน่นตอบสนอง บอกให้หมอเอาเครื่องช่วยหายใจออก นั่งมองสักพัก เปลือกตาคู่นั้นถูกปิดลง ไม่มีลมหายใจออกมาอีกแล้ว ก้มลงซบกอดไปที่หน้าอก และกราบลาครั้งสุดท้ายที่เท้า   ก่อนพาไปส่งไปห้องดับจิตตอนตี1 หนูคิดถึงพ่อเสมอนะคะ :'( จากคุณ : k e e k e e' - [ 25 มี.ค. 49 21:50:50 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ศพอาก๋งคะ  ตอนตายเราไม่ได้อยู่ด้วยคะ  เราลูบหน้าอาก๋งที่เรารักที่สุด  และรักเรามากที่สุด  ก่อนที่จะทำพิธีเผาคะ เราเกลียดและกลัวศพของของที่ตายแล้วมาก แต่สำหรับอาก๋งแล้ว  เราไม่รังเกียจเลยคะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 25 มี.ค. 49 22:01:11 ]

ความคิดเห็นที่ 17 หดหู่จัง ผมเชื่อว่าทุกคนจะต้องเจอ จากคุณ : FyGI - [ 25 มี.ค. 49 22:01:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 "...ความกลัวในเรื่องใดเรื่องหนึ่งซึ่งมีมากสุดขีด มันจะลดลงบ้างหรือไม่แค่นั้นเอง ..." มาตอบอีกรอบค่ะ เราเองกลัวหนูสุดชีวิต เคยกลัวยังไงก็ยังเป็นอย่างนั้น ยังไม่มีทีท่าจะลดลงเลย เราก็เคยกลัวผีนะคะ แต่ด้วยความจำเป็นที่ว่า เราต้องอยู่คนเดียวบ่อยๆ มันทำให้เราเข้มแข็งและก็หายกลัวไปเลย ประมาณว่า ถึงชั้นกลัวไปชั้นก็แย่อ่ะดิ เลิกกลัวดีกว่า แต่แผนนี้ยังใช้ไม่ได้กะการกลัวหนูค่ะ จากคุณ : ดุ๊กดิ๊ก (jornoi) - [ 25 มี.ค. 49 22:12:56 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เคยจับ"กบ"ครับ ตัวมันลื่นๆ จับยากคับ จิงๆนะ (อะนะ). แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 49 22:31:44 จากคุณ : ไอ้กร๊วก (หากมีปัญหาโต๊ะกินทุกกรณี) - [ 25 มี.ค. 49 22:21:50 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เหอๆ กระทู้เศร้าอะ น้ำตาจะไหล ไม่อยากเจอเลย จากคุณ : CaFe NEs - [ 25 มี.ค. 49 22:33:29 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เคยค่ะ  เย็น เหม็น และแข็งมาก ไม่น่าเชื่อว่ามือที่เย็นและแข็งนั้นจะเคยอุ้มเราตอนเรายังเด็ก เคยป้อนข้าวเรา เคยลูบหัวเรา เคยจูงมือเรา........มือนั้นไม่บีบตอบเราเหมือนที่เคยเป็น มือนั้นที่เราไม่อยากจะปล่อย...จนวินาทีสุดท้าย....ได้แต่กราบแทบเท้าก่อนส่งพ่อไป.... คิดถึงพ่อเสมอค่ะ จากคุณ : แป้งเปียกรสแซ่บ - [ 25 มี.ค. 49 22:39:31 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ที่เสียใจ เพราะรู้ว่า ต่อจากนี้เราจะไม่สามารถทำอะไรเพื่อเค้าได้อีกแล้ว ไม่เห็นเค้ายิ้ม หรือลูบผมเรา เวลาที่เราท้อแท้ได้อีกแล้ว ไม่มีใครให้ซบลงที่ตัก แล้วบอกว่า ไม่เป็นไรนะลูก  ตอนนี้ยายอยู่ที่ไหน รู้มั้ยตอนนี้หนูจะยิ้มไม่ไหวแล้ว หนูเหนื่อยอยากแค่มียายอยู่ตรงนี้ จากคุณ : หลานข้าว - [ 25 มี.ค. 49 22:39:38 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เคยแตะศพยุง จากคุณ : dolt - [ 25 มี.ค. 49 22:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านแล้ว ร้องไห้ จากคุณ : Rovershearer - [ 25 มี.ค. 49 22:42:18 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เคยค่ะ แม่เราเอง แต่ดูเหมือนท่านหลับปกติเลย ส่วนอีกทีนึงก็ตอนเรียนกายวิภาค ต้องจับอาจารย์ใหญ่ค่ะ ไม่น่ากลัวนะ แค่ไม่ชอบกลิ่นเท่านั้นเอง เพราะจะมีกลิ่นฟอร์มาลีนฉุนมากไปหน่อยค่ะ จากคุณ : milkplus - [ 25 มี.ค. 49 22:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เย็น  เเข็ง  หนัก เศร้า  ร้องไห้ จากคุณ : Ping[common saint] - [ 25 มี.ค. 49 22:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่เคยกอดคนที่รักที่เสียไปแล้วเหมือนกัน ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ได้ร่ำลา ได้แค่ฟังคนที่อยู่ด้วยตอนนั้นเล่า แต่เรากลับเห็นภาพชัดเจนเหมือนได้อยู่ในเหตุการณ์ด้วย ช่วงจัดงานก็ไม่ได้เห็น ก่อนส่งเค้าเข้าไป....คนที่วัดถามว่าจะดูหน้าเป็นครั้งสุดท้ายไหม เราก็ไม่..เพราะเรามีความทรงจำที่ดีกว่านั้น ถึงตอนนี้ยังไม่รู้เลย ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เราจะไปอยู่กับเขาตอนนั้นไหม ไม่รู้เราจะร้องไห้เหมือนจะขาดใจอย่างที่เคยเห็นในละคร หรือจะยืนสะอื้นเงียบ ๆ ไม่รู้ว่าความรู้สึกเหมือนเขายังอยู่ การตื่นขึ้นมาแล้วคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องจริงหรือ มันเป็นเพราะเราไม่ได้ไปอยู่กะเค้าในนาทีสุดท้ายหรือเปล่า แต่เขาก็มาที่บ้าน...ให้เรารับรู้ ก่อนที่คนอื่น ๆ จะกลับมาบอกเราแค่อึดใจเอง.... จากคุณ : บี - [ 25 มี.ค. 49 22:58:36 A:203.107.203.148 X: TicketID:057117 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เคยกอดศพคุณแม่อ่ะค่ะตอนอายุประมาณ 8 ขวบ จำได้ว่าตัวของคุณแม่เย็นมากๆเลย ร้องไห้แทบขาดใจ แต่มีสิ่งหนึ่งที่อยากบอกไว้           "ไม่ว่านานเท่าไรหนูก็รักแม่ค่ะ แม้ว่าแม่ไม่ได้ยิน แต่หนูก็รู้ว่าแม่จะคอยดูหนูอยู่เสมอ" อยากให้เพื่อนๆ บอกรักก่อนที่จะสายเกินไปนะคะ จากคุณ : wespa - [ 25 มี.ค. 49 22:59:04 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ได้มีโอกาสสมัครเป็นอาสาสมัครของมูลนิธิร่วมด้วยช่วยกัน ในนามสภากาชาดไทย ไปช่วยเก็บศพที่วัดบางม่วง ตอนเหตุการณ์สึนามิ ก่อนหน้านั้นได้มีโอกาสจับศพบ้างแต่ก็แค่นิดเดียวไม่ค่อยรู้สึกอะไรเท่าไหร่ แต่พอไปเจอเหตุการณ์สึนามิครั้งนั้น ผมต้องขนศพ จับศพ ยกศพ กอดศพ(อุ้ม) ผ่านมือเป็นร้อยๆหรือน่าจะเป็นพันครั้ง ตอนไปถึงวัดครั้งแรกอย่าว่าแต่จับศพเลยแค่เดินเข้าไปตรงลานวัดที่เค้าวางศพเรียงรายกันก็อ้วกแทบพุ่งแล้ว ทั้งกลิ่นและภาพที่เห็นแทบจะทำให้ผมหันหลังกลับในทันที แต่หลังจากตั้งสติสักพักนึงแล้ว ก็เริ่มเข้าไปช่วยคนที่เค้ามาก่อนทำงาน ตอนไปถึงอาสาสมัครมีน้อยมากเป็นมูลนิธิแทบทั้งนั้น เค้าทำงานกันแบบข้าวก็ไมได้กิน คนช่วยก็ไม่มี พอพวกผมไปถึงก็ได้ไปช่วยแบ่งเบาเจ้าหน้าที่มูลนิธิได้อีกเยอะทีเดียว พูดถึงศพ ศพที่ผมมีโอกาสได้เจอที่นี่ ล้วนแต่ขึ้นเต็มที่แล้วทั้งนั้น จะต่างกับศพที่เจอตามโรงพยาบาล หรือในโลงศพตอนเค้าเปิดโลง แบบนั้นเค้าแต่งศพมาเรียบร้อยแล้ว แต่ศพที่ผมเจอนี่สภาพตาถลน ลิ้นจุกปาก ตัวบวมเต็มที่ และลำไส้ทะลักออกมาจากรอยปริตามท้อง ในตอนแรกไม่กล้าจับเลย แต่ในใจคิดว่าเราตั้งใจมาช่วยเค้าแล้ว จะต้องไปกลัวอะไร เจ้าของร่างเค้าคงไม่ว่าเราหรอก เรามาช่วยเค้านะ คิดได้แบบนี้ก็ลุยเลย เพราะวันแรกที่ผมไปถึงนี่เจ้าหน้าที่มูลนิธิต่างๆขนศพใส่รถกระบะ หกล้อ มาให้พวกเรายกลงเพื่อแยกตามสถานที่ที่พบศพ เยอะมากๆ คือมากันแทบจะตลอดทั้งวันเลย สำหรับความรู้สึกตอนสัมผัสศพเนี่ยผมว่าคล้ายๆกับเรากำลังยกหุ่นอะไรสักอย่าง เย็นยะเยือก หนักมาก(ศพนึงใช้สี่คนยกสำหรับขนาดคนไทย และใช้หกคนยกสำหรับไซส์ฝรั่ง) ทำงานแต่ละวันเสร็จนี่แทบจะไม่มีแรงกลับที่พัก เหนื่อยแต่ภูมิใจมาก ถึงทุกวันนี้ก็ยังภูมิใจอยู่เลย คิดว่าชาตินี้คงไม่มีโอกาสได้ทำกุศลครั้งใหญ่ในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ขนาดนี้อีกแล้ว ขอให้ดวงวิญญานเหล่านั้นไปสู่สุคติด้วยเทอญ จากคุณ : stormer (STORMER) - [ 25 มี.ค. 49 23:07:43 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ได้มีโอกาสสมัครเป็นอาสาสมัครของมูลนิธิร่วมด้วยช่วยกัน ในนามสภากาชาดไทย ไปช่วยเก็บศพที่วัดบางม่วง ตอนเหตุการณ์สึนามิ ก่อนหน้านั้นได้มีโอกาสจับศพบ้างแต่ก็แค่นิดเดียวไม่ค่อยรู้สึกอะไรเท่าไหร่ แต่พอไปเจอเหตุการณ์สึนามิครั้งนั้น ผมต้องขนศพ จับศพ ยกศพ กอดศพ(อุ้ม) ผ่านมือเป็นร้อยๆหรือน่าจะเป็นพันครั้ง ตอนไปถึงวัดครั้งแรกอย่าว่าแต่จับศพเลยแค่เดินเข้าไปตรงลานวัดที่เค้าวางศพเรียงรายกันก็อ้วกแทบพุ่งแล้ว ทั้งกลิ่นและภาพที่เห็นแทบจะทำให้ผมหันหลังกลับในทันที แต่หลังจากตั้งสติสักพักนึงแล้ว ก็เริ่มเข้าไปช่วยคนที่เค้ามาก่อนทำงาน ตอนไปถึงอาสาสมัครมีน้อยมากเป็นมูลนิธิแทบทั้งนั้น เค้าทำงานกันแบบข้าวก็ไมได้กิน คนช่วยก็ไม่มี พอพวกผมไปถึงก็ได้ไปช่วยแบ่งเบาเจ้าหน้าที่มูลนิธิได้อีกเยอะทีเดียว พูดถึงศพ ศพที่ผมมีโอกาสได้เจอที่นี่ ล้วนแต่ขึ้นเต็มที่แล้วทั้งนั้น จะต่างกับศพที่เจอตามโรงพยาบาล หรือในโลงศพตอนเค้าเปิดโลง แบบนั้นเค้าแต่งศพมาเรียบร้อยแล้ว แต่ศพที่ผมเจอนี่สภาพตาถลน ลิ้นจุกปาก ตัวบวมเต็มที่ และลำไส้ทะลักออกมาจากรอยปริตามท้อง ในตอนแรกไม่กล้าจับเลย แต่ในใจคิดว่าเราตั้งใจมาช่วยเค้าแล้ว จะต้องไปกลัวอะไร เจ้าของร่างเค้าคงไม่ว่าเราหรอก เรามาช่วยเค้านะ คิดได้แบบนี้ก็ลุยเลย เพราะวันแรกที่ผมไปถึงนี่เจ้าหน้าที่มูลนิธิต่างๆขนศพใส่รถกระบะ หกล้อ มาให้พวกเรายกลงเพื่อแยกตามสถานที่ที่พบศพ เยอะมากๆ คือมากันแทบจะตลอดทั้งวันเลย สำหรับความรู้สึกตอนสัมผัสศพเนี่ยผมว่าคล้ายๆกับเรากำลังยกหุ่นอะไรสักอย่าง เย็นยะเยือก หนักมาก(ศพนึงใช้สี่คนยกสำหรับขนาดคนไทย และใช้หกคนยกสำหรับไซส์ฝรั่ง) ทำงานแต่ละวันเสร็จนี่แทบจะไม่มีแรงกลับที่พัก เหนื่อยแต่ภูมิใจมาก ถึงทุกวันนี้ก็ยังภูมิใจอยู่เลย คิดว่าชาตินี้คงไม่มีโอกาสได้ทำกุศลครั้งใหญ่ในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ขนาดนี้อีกแล้ว ขอให้ดวงวิญญานเหล่านั้นไปสู่สุคติด้วยเทอญ จากคุณ : stormer (STORMER) - [ 25 มี.ค. 49 23:08:12 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านแล้วคิดถึงยายกับอาม่าจัง แต่เห็นยายก่อนเผาแล้วไม่น่ากลัวเลย ยายยังยิ้มอย่างมีความสุข คิดถึงยายจังเลย.... จากคุณ : วันที่อ่อนไหว... - [ 25 มี.ค. 49 23:28:02 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สำหรับเรา ไม่เพียงแต่ญาติ พี่ น้อง ยังรวมถึงคนอื่นๆด้วย งานที่ทำก็เกี่ยวเนื่องกับการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ดังนั้นก็พบเห็นหรือได้สัมผัสกับคนที่เสียชีวิตแล้วก็ต้องมี แต่ยังไงก็ตาม เราก็พยายามช่วยเหลือเค้าจนถึงที่สุด และให้เค้าได้ไปอย่างที่ ความทุกข์ทรมานน้อยที่สุด จากคุณ : ก็แค่คิดถึง - [ 25 มี.ค. 49 23:41:26 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เคยคะ ศพยาย ตัวเอง เป็นคนแต่งตัวให้ยาย ยายน่าจะหนาวนะคะ ตัวเย็น และแข็งมาก จากที่เคยกอด เคยหอมกันทุกวันตอนยังอยู่ ตอนปะแป้ง หวีผม คิดถึงมากคะ คิดเหมือนความเห็นที่ 1 คะ อยากกอดให้นานที่สุด อยากให้ตัวยายอุ่นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง จากคุณ : NOO A - [ 26 มี.ค. 49 00:11:48 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เคยครับ อุ้มเค้าไปส่งโรงพยาบาล ขณะที่อาการเค้าร่อแร่เต็มทน ในใจก็ภาวนาว่าอย่าให้เป็นอะไรเลย แต่อีกใจนึงก็หวังให้เค้าไปอย่างสงบ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เค้ากระตุก แล้วนิ่งไป คราวนี้น้ำตามีเท่าไหร่ มันไหลออกมาหมดเลย นั่งรอหน้าห้องอีอาร์ก็ยังภาวนาให้เค้ารอดปลอดภัย ทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่กลับมาแน่ ได้เห็นกันอีกทีก็ตอนอาบน้ำแต่งตัวให้เค้าในชุดนักเรียนน่ารัก ตอนไปวัดผมก็อุ้มเค้า จนบรรจุลงโลงนั่นแล เฮ้อ! เศร้าจัง กระทู้นี้ จากคุณ : smartman หล่อสุดๆ - [ 26 มี.ค. 49 00:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 35 กระทู้นี้....... จากคุณ : Blaannagnwaeilig - [ 26 มี.ค. 49 00:21:46 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เคยคิดว่าจะกลัวเหมือนกัน แต่พอถึงเวลาก็ไม่อ่ะ จับศพครั้งแรกก็ศพพ่อ ตามด้วยเพื่อน และก็พี่ที่สนิท ปิดท้ายด้วยสุนัขที่บ้านที่เพิ่งตายไป ลักษณะก็แข็งๆ หนักๆ อย่างที่ข้างบนบอก ถ้าในแง่ความรู้สึก รู้สึกมันว่างเปล่า จะบอกว่าเหมือนคนนอนหลับมั้ย ก็เหมือน...แต่ไม่ใช่ซะทีเดียว เพราะมันดูไม่มีวิญญาณ เป็นร่างเฉยๆ ประมาณไม่มีชีวิตชีวาความเป็นมนุษย์แล้ว (งงมั้ยเนี่ย?) ได้ข้อสังเกตอย่างนึง ถ้าอยากรู้ว่าจะรอดไม่รอด ให้ดูที่ตา (เหมือนหมอ) คือสิ่งมีชีวิตที่อาการแย่ๆ เนี่ย ตาเค้าจะไม่มีแววค่ะ จากคุณ : ๑๙ กุมภาฯ - [ 26 มี.ค. 49 00:28:01 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เคยค่ะ ย่า ยาย พี่ แล้วก็เพื่อน ปลงสังขารไปในตัว แก้คำผิด แก้ไขเมื่อ 01 เม.ย. 49 01:52:00 จากคุณ : ปุ้ม หญิง - [ 26 มี.ค. 49 01:31:41 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เคยค่ะ...เสีย พร้อมกับ เสียงที่เราสวดมนต์ให้ พร้อมกับรอยยิ้ม แต่เรากลับมีน้ำตา เราดูแลให้หมด...ใส่เสื้อผ้าตัวที่ท่านชอบ เราทำให้ทุกอย่างจนกระทั่ง ร่างท่านลับจากโลกนี้ไป.. หลงเหลือเพียงความทรงจำ กับความคิดถึง จากคุณ : noomint - [ 26 มี.ค. 49 01:47:00 ]

ความคิดเห็นที่ 39 คิดถึงนะ :'( จากคุณ : เทพแห่งความฝัน - [ 26 มี.ค. 49 01:52:44 ]

ความคิดเห็นที่ 40 คิดถึงอาม่า...อาม่าเราเพิ่งจากไปเมื่อวันที่ 2 ก.พ. 49 นี่เอง..เรากลับมาจากที่ทำงานตอนเย็น....ไม่ทันได้ดูใจเลย..ตอนบ่าย 3 แม่ยังมาป้อนข้าวอยู่เลย...พอเย็น 6 โมงเรากลับบ้าน..เราก็จะเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเข้าไปในห้องอาม่า..พอเปิดไฟก็เห็นหน้าม่าเหลืองซีด ๆ ก็รีบเข้าไปดู..อาม่าไม่หายใจแล้ว..ไม่มีใครอยู่กับม่าเลย...อาม่าจากไปคนเดียวคงเหงาน่าดู... อาม่ายังอุ่น ๆ อยู่เลย..แต่ปลายมือเริ่มเย็นแล้ว..เราก็ลูบ ๆ มือม่าแบบที่ตอนม่ายังอยู่...คนอื่นเค้าก็ไปเตรียมของ...เราก็มุดเข้ามุดออกห้องอาม่าจนเที่ยงคืน..พอเช้าก็เข้าไปลาม่าอีกที...รถมารับม่าไปตอนบ่าย 5 น้องชายเราอุ้มม่าขึ้นรถ...คนเดียว...ตัวยังงอ ๆ ได้อยู่เลย..เหมือนคนนอนหลับ...แล้วม่าก็ได้กลับไปอยู่บ้านเดิมของเค้าตลอดไป.. คิดถึงม่านะ.... จากคุณ : pai.w - [ 26 มี.ค. 49 02:49:03 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เคยครับ..แบกขึ้นจากน้ำ 2 ศพ เป็นเพื่อนทั้ง2คน คนแรก แบกขึ้นจากทะเลตอนบ่ายแบกขึ้นเรือจากเกาะวิ่งเข้าฝั่ง ไปวัดอาบน้ำให้แล้วเอาไปวัด แล้วนั่งเรือกลับไปที่เกาะรอ อีกคนขึ้น แต่ขึ้นตอน1ทุ่ม ลงไปอุ้มขึ้นจากทะเลแล้วแบก ขึ้นเรือวิ่งขึ้นฝั่งทำเหมือนเดิมอาบน้ำให้แล้วเอาไปวัด ผม ไม่ได้ทำคนเดียวนะ ช่วยกันกับเพื่อน5-6 คน จากคุณ : สนประดับไฟ (สนประดับไฟ) - [ 26 มี.ค. 49 03:36:21 ]

ความคิดเห็นที่ 42 คิดถึงเรื่องตัวเองอะ พ่อลูกพ่อโตเป็นสาวแล้วนะ ถึงลูกจะมีพ่อเลี้ยง แต่ก็จะไม่มีใครแทนที่พ่อไ้ด้ จากคุณ : :'( - [ 26 มี.ค. 49 06:03:23 A:80.42.112.94 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 กับคนใกล้ตัว คงไม่ได้ กลัว หรือรู้สึก.. แย่หรอก ครับ แต่ถ้าเป้น คนที่เราไม่ร้จัก สิ.....   อ่ะนะ จากคุณ : Memory Stick Duo Pro - [ 26 มี.ค. 49 08:07:16 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เป็นกระทู้แรกตั้งแต่เล่นพันทิปมาที่พิมพ์ไปต้องร้องไห้ไป อยากกอดเอาไว้นานๆ อยากให้เค้าตื่นมาคุยกะเราเหมือนเดิม ตั้งแต่อยู่ในไอซียู จนกระทั้ง ตอนนอนในโลง ป๊า ก้อเหมือนแค่หลับไป แย่ตรงที่ว่าเค้าจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกแล้วก้อเท่านั้นเอง รักป๊าที่สุดเลย -------------------------------------------------------- ความจริงเห็นกระทู้นี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่ทำใจพิมพ์ไม่ได้ แค่เห็นชื่อกระทู้ ก้อน้ำตาคลอแล้ว ภาพเหตุการณ์วันนั้น ตอนที่ยืนอยู่ในไอซียูก้อผุดขึ้นมา คิดแต่ว่า ตอนเค้าโดนรถชนเจ็บมั้ย สงสารป๊าที่สุดเลย ฮาร์บิน ที่นัดจะพาไปเที่ยวก้อยังไม่ได้ไปเลย อุตส่าห์ทำงานมาทั้งชีวิต อยากเห็นหิมะก้อยังไม่ได้เห็นเลย จากคุณ : TaMaGo จัง - [ 26 มี.ค. 49 09:26:38 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เคยค่ะ  แต่ไม่เคยนับ และรู้ว่าสักวันเราก็คงเป็นเช่นเขา...เราก็เลยแพ็คศพเขาให้ดีหน่อย เผื่อเราตายขึ้นมา...คนอื่นจะได้มาแพ็คศพเราดีๆ บ้าง จากคุณ : yodaoi - [ 26 มี.ค. 49 10:44:01 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เคยเป็นพลเมืองดีครับ นำคนเจ็บส่งโรงพยาบาล ตอนที่พาขึ้นกระบะเพื่อนผมยังหายใจรวยรินอยู่ แต่พอมาได้ซักระยะก็ขาดใจ ครับต่อหน้าผมเลย(ผมนั่งคอยปลุกให้เค้าตื่นตลอดเวลา) ถ้าตอนนั้นรถไม่ติดแบบมโหฬาร พี่เค้าก็คงยังมีชีวิตอยู่ เสียใจที่ช่วยเค้าไม่ได้ แย่จัง จากคุณ : โทรจัน - [ 26 มี.ค. 49 11:44:32 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ตอนพี่ชายเราเสีย ตอนนั้นเค้าเพิ่ง 23 เอง  เรา 18 ได้จับเค้าตอนมาที่วัดแล้ว  เราจับหน้าอกเค้า  แต่มีเสื้อผ้านะ  ก็รู้สึกว่าแข็งอ่ะ หน้าเค้าก็เหมือนคนหลับ เราอยากกอด  แต่ว่ากลัวน้ำตาไหลไปโดนเค้า  แล้วเค้าจะห่วงอยู่  เลยได้จับอย่างเดียว อ่านแล้วน้ำตาไหล  โดยเฉพาะ คห ที่34   สงสัยเค้ายังเล็กอยู่ใช่มัยคะ จากคุณ : nongkhim - [ 26 มี.ค. 49 12:30:57 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เศร้าจัง ค่ะ จากคุณ : YoYo EffecT - [ 26 มี.ค. 49 13:06:08 ]

ความคิดเห็นที่ 49 อ่านไปน้ำตาไหลไป จากคุณ : Dark side of Angel - [ 26 มี.ค. 49 13:17:40 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ชีวิตคนสั้นจริงๆ อ่านแล้วก็ปลงๆ หายเครียดได้ จากคุณ : .. (เถ้าแก่น้อย) - [ 26 มี.ค. 49 13:34:01 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อ่านกระทู้แล้วร้องไห้เลย แม่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองเศร้าจริงๆๆ จากคุณ : c'est bon (c'est bon) - [ 26 มี.ค. 49 14:25:57 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เศร้าใจจังเลยค่ะ จากคุณ : ถั่วแดงเย็น - [ 26 มี.ค. 49 14:28:28 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ศพแรกในชีวิต -เจ้าเอฟ กระต่ายทีเลี้ยงไว้จนนิสัยกลายเป็นหมา ดันซ่าส์ไปสู้กับแมวข้างบ้าน -เจ้าสามสี แมวที่นอนกอดกันทุกคืน เป็นเวลากว่า 8 ปี แต่ป่วยตาย -เจ้าลูกตาล หมาที่เลี้ยงตั้งแต่เพิ่งคลอดใหม่ ๆ ขาดใจตายคาตัก ^ จัดการคนเดียวทั้งหมด พี่ ๆ ไม่มีใครกล้าจับ กลัวกันหมด ทั้ง ๆ ที่รักนักรักหนา -แม่ ที่เรานั่งเฝ้าจนลมหายใจสุดท้าย จากไปเพราะโรคมะเร็ง หวีผม แต่งหน้า แต่งตัวด้วยชุดที่สวยที่สุด (ญาติด่าว่าซื้อทำไมแพง ๆ เสียเงินเป็นพัน ๆ เดียวก็โดนเผาหมด....แม่ตูรน่ะเฟ้ย) -ป้า (พี่สาวของแม่) เรากระโดดปีนขึ้นเตียง ช่วยแม่บ้าน จัดการให้ทุกอย่างเหมือนกับแม่ โดยที่ลูกเขายืนให้กำลังใจอยู่ข้างเตียง (แม่ใครกันแน่ว่ะ...แม่ตัวเองกลับแทบจะไม่จับต้องเลย) จากคุณ : DeE dEe - [ 26 มี.ค. 49 14:29:56 ]

ความคิดเห็นที่ 54 แค่ความคิดเห็นแรกก็โดนซะ.. จากคุณ : น้องเป็ด - [ 26 มี.ค. 49 15:49:31 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เคยจับสองสามคน คนแรก อาม่า ตัวแข็งทื่อ นางพยาบาลแต่งหน้าศพ ซะจำไม่ได้ ตอนนั่นอายุยังน้อย ก็กลัวนะ เพราะหน้าศพถูกแต่งจนดูแปลกตาไป ศพที่สอง ก็คือพ่อของเรา แต่เราไม่ได้อยู่กับท่านตั้งแต่เล็ก ไม่รู้สึกผูกพัน แถมพ่อเสียตอนตรุษจีน ศพต้องเก็บไว้หลายวันกว่าจะเอาออกมาทำพิธี ศพออกดำ แข็งทื่อเหมือนหิน ศพที่สาม คือพ่อบุญธรรมของเรา และเราอยู่กับท่านตั้งแต่เด็ก เรารักท่านนะ ดูแลท่านตอนใกล้เสีย ร้องไห้ตอนก่อนท่านเสียไม่รู้เท่าไหร่ ตอนท่านเสีย เราช่วยแต่งตัวให้ท่าน ตัวท่านยังนิ่ม เนื้อตัวเริ่มเย็น มันเหมือนเรากำลังจับก้อนเนื้อพลิกไปพลิกมา ไม่มีความรู้สึก เฮ่อออ ชีวิตคนเรา กระทู้นี้ ทำเราเศร้าจริง ๆ จากคุณ : รักป๋า เสมอ - [ 26 มี.ค. 49 16:33:19 A:203.118.85.137 X: TicketID:043050 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ....กะทู้นี้ทำซะจุกไปหมดเลย....... จากคุณ : leonymb21 - [ 26 มี.ค. 49 16:57:15 ]

ความคิดเห็นที่ 57 คิดถึงแม่ จากคุณ : แต่ช้าแต่ - [ 26 มี.ค. 49 18:50:22 A:61.91.92.239 X: TicketID:105465 ]

ความคิดเห็นที่ 58 อืมมม เศร้ามักๆๆ อ่านแล้วอึ้งเชียว ............ จากคุณ : คุณก้อย - [ 26 มี.ค. 49 19:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 59 อ่านกระทู้นี้แล้วร้องไห้   คิดถึงยาย จากคุณ : . (riskx_ray) - [ 26 มี.ค. 49 20:17:44 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ชอบมากเลยกับคำว่า -อยากกอดให้นานที่สุด- -แอบหวังให้ไออุ่น จากเราจะทำให้คนที่เรากอด ตื่นขึ้นมาอีกสักครั้ง - เป็นกระทู้ที่ได้เห็นมุมมองที่ต่างออกไปครับ ยอดเยี่ยมมากๆ จากคุณ : 555 - [ 26 มี.ค. 49 20:38:51 A:58.10.112.242 X: TicketID:055388 ]

ความคิดเห็นที่ 61 น้ำตาซึมเลย รักพ่อกะแม่และน้องมากที่สุดในโลก จากคุณ : แสงเรืองรองของฟ้าหลังฝน - [ 26 มี.ค. 49 21:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 62 อ่านแล้วเศร้าจริงๆด้วยค่ะ ศพแรกที่จับ คือ อาจารย์ใหญ่ตอนเรียนกายวิภาค ไม่เคยกลัวท่านเลย แต่เคารพมากกว่า ศพต่อๆมา เจอทั้งในห้องผ่าตัด ห้องฉุกเฉิน หอผู้ป่วย วินาทีนั้นไม่ได้รู้สึกกลัวเลยค่ะ รู้แต่ว่าอยากช่วยเค้าให้ได้มากกว่า จากคุณ : gui yu - [ 26 มี.ค. 49 21:39:42 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ยังไม่เคย. . .และไม่อยากเคย. . . รู้ว่าเป็นไปไม่ได้. . .ที่จะเลี่ยงไม่ต้องเผชิญ แต่. . . คงทำใจไม่ได้. . . เพียงแค่คิด. . .ก็ทำใจไม่ได้แล้ว  T_T จากคุณ : โดดเด่นแต่ว่าเดียวดาย - [ 27 มี.ค. 49 00:04:28 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เคยครับ คนในคณะสำรวจ โดนกะเหรี่ยงยิงตาย จากคุณ : โลหการ4 - [ 27 มี.ค. 49 00:39:45 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เคยแตะศพอาจารย์ใหญ่ ที่เค้าให้เอามาผ่าทดลอง ก่อนจะไปทำพิธี ก็ตัวแข็งๆ ไม่มีกลิ่นนะครับ แต่ลักษณะผิวเนื้อคล้ายโซฟาหนังเลยครับ เนื้อในมีใยๆ เหมือนนุ่นด้วย ครั้งนั้นเฉยๆ เพราะอยู่ในส่วนของสัปดาห์แพทย์ ศพคนอันเป็นที่รักยังไม่เคยแตะต้อง แต่เมื่อเดือนที่ผ่านมา แมวที่เลี้ยงมา 18 ปี เพิ่งตายไปด้วยโรคชรา ผมและครอบครัวอยู่เฝ้าดูเหมียวที่ค่อยๆ จากไปอย่างช้าๆ เค้าใกล้จะไปหลายวันแล้วแต่เหมือนรออะไรอยู่ ผมดูภาพเค้าทรมานมาตั้งแต่ 17.30  - 19.30 อาการกระตุกเหมือนพยายามหายใจ จนหายใจแผ่วๆ เหมือนจากไปแล้ว และสุดท้ายที่เหมียวค่อยๆ นิ่งเงียบลงไปในที่สุด ความเสียใจคงไม่ต่างจากคนหรอกครับ ผมลูบหัวแมวที่รักที่สุดเบาๆ ตัวเค้าแข็งและหนักมาก ดวงตาที่ยังหลับไม่สนิท ฉ่ำไปด้วยน้ำตา ปากและลิ้นซีดขาว เท้าทั้งสี่ของเหมียวเย็นชืดไปหมด ผมเช็ดตัวให้เหมียวเป็นครั้งสุดท้าย เพียงเพื่อหวังว่าเหมียวจะนอนสวยๆ ใต้ดินที่ผมจะขุดฝังเค้าเอาไว้ หวังว่าคงเกิดเป็นคนแล้วนะเหมียว... จากคุณ : freestyler - [ 27 มี.ค. 49 10:04:58 ]

ความคิดเห็นที่ 66 อ่านได้ถึงแค่ ความคิดเห็น 29 แล้วไม่สามารถอ่านต่อไปได้ อยู่ดีๆ น้ำตามันก็ไหลออกมาเอง เมื่อเราคิดถึงคนที่เรารักถ้าเกิดจากเราไป จากคุณ : อาปี้คุง - [ 27 มี.ค. 49 14:15:39 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เคยครับ คุณยายผมเอง ท่านป่วยนอนอยู่ที่เตียงหายใจแผ่วเบา ผมก็รีบแต่งตัวไปเรียน ไม่ได้พูดอะไรกับคุณยาย แล้วแม่ก็โทรมาบอกยายเสียแล้ว ประมาณครึ่งชม.ที่ผมออกไป กลับมาช่วยกันผายปอด ปลุก ให้ยายตื่น แต่ท่านหลับไม่ตื่นครับ ตัวท่านยังอ่อนอยู่ ซักพักสับปะเหร่อก็มาฉีดน้ำยาอะไรไม่รู้ใส่ ยายผมตัวก็เริ่มแข็งครับ เศร้าที่สุดคือตอนเผาครับ ผมเขียนจดหมายเอาใส่ไว้ในโลงศพคุณยายด้วย เผื่อท่านเอาไปอ่านบนสวรรค์ จากคุณ : คนหัวฟู - [ 27 มี.ค. 49 15:30:39 ]

ความคิดเห็นที่ 68 เคยครับ แต่ไม่ใช่ญาติหรอก แต่เป็นอาจารย์ใหญ่น่ะครับ จากคุณ : Thesaurus - [ 27 มี.ค. 49 15:44:30 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เราเพิ่งกอดพ่อเมื่อเดือนมค.ที่ผ่านมา แต่เรากอดไม่นานค่ะ ใครๆ ก็บอกว่าอย่าให้น้ำตาโดนตัวพ่อ บ้ารึเปล่า เราไม่เชื่อความเชื่อแบบนี้เลย ทำไมห้ามเราเข้าใกล้พ่อ ต่อให้น้ำตาไม่โดนพ่อ เราก็เชื่อว่าพ่อไม่ทิ้งเราไปไหนหรอก ตอนกลัว ไม่ได้กลัว ไม่ได้คิดไร แต่รู้สึกอยากให้พ่อกอดกลับมาบ้าง ปกติพ่อจะชอบกอดเรานะ แต่เราไม่ค่อยกอดกลับเท่าไหร่ อายไง เหมือนว่าเราเป็นสาวแล้ว แต่พอพ่อไม่อยู่ให้กอด เราถึงรู้สึกว่าเรายังให้พ่อกอดตลอดเวลาเลยค่ะ พูดแล้วก็น้ำตาไหลอีกแล้ว คิดถึงพ่อ จากคุณ : ด้วยคน - [ 27 มี.ค. 49 15:50:39 A:61.90.143.87 X: TicketID:105443 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ร้องไห้มั่ง ไม่อยากให้ถึงวันนั้นเลย จากคุณ : สมควร - [ 27 มี.ค. 49 15:54:54 ]

ความคิดเห็นที่ 71 เศร้า....อ่านไปก็คิดถึงเค้าไป น้องเราอยู่ที่ รพ. โทรมาบอก น้องเราคงช็อคเหมือนกัน เพราะเค้าไปต่อหน้าต่อตา เราไปถึงน้ำตามันไหลไม่ออก รู้สึกช็อคว่าต่อไปนี้ใครจะคอยอยู่เคียงข้างเรา คอยปลอบเราเวลาเราร้องไห้ คอยให้กำลังใจ และมีความสุขร่วมกับเรา...รักแม่น่ะ จากคุณ : love mom - [ 27 มี.ค. 49 16:09:13 A:58.181.130.34 X: ]

ความคิดเห็นที่ 72 ^ ^ อย่าร้องไห้เลย ... ยังไงทุกคนก็ต้องตาย เพียงแต่ว่าเมื่อไหร่ ถ้าจากไปเพราะความเจ็บป่วย ก็ยังมีเวลาให้ทำใจ สำหรับเรา เกิดมาตอนแม่อายุ 43 โตมาก็รับสภาพว่าแม่แก่แล้ว ยังไงก็ต้องตาย แต่ช่วงที่ทรมาณในจิตใจกลับไม่ใช่ช่วงที่จะสิ้นลม กลับเป็นช่วงที่เยื้อยุดเพื่อให้มีลมหายใจ อยู่แบบไม่ทรมาณมากกว่า พอถึงวินาทีที่สิ้นลม กลับรู้สึกโล่งใจ แม่ไม่ต้องทนเจ็บปวดอีกแล้ว แต่ถ้าจากไปแบบกระทันหันไม่ทันตั้งตัว จะร้องไห้ก็ร้องไปเลย ใครมันจะไปทำใจได้ทัน จากคุณ : DeE dEe - [ 27 มี.ค. 49 16:21:03 ]

ความคิดเห็นที่ 73 เมื่อก่อนเราเคยดีใจที่บ้านเราไม่เคยจัดงานประเภทงานศพเลย ............บ้านเรามีแต่ความสนุกสนาน    ต่อมาเริ่มโตขึ้น....ตาของเรา(พ่อของแม่) ก็เริ่มแก่ลง... และตาย....เสียใจมาก...และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่มีงานศพ...    ถัดมาอีกสองปี...พี่สาวก็มาคลอดลูกเสียชีวิต..ก่อนที่เขาจะตายเขาบอกให้เราไปถ่ายรูปเขาตอนท้องไว้ให้หน่อย...แต่เราก็บ่ายเบี่ยงว่าเอาไว้ว่างๆ จะไปหา...ทั้งๆที่จริงแล้วเราไม่ได้ยุ่งอะไรมากมายนัก...   เพียงเพราะตอนนั้นเราไม่ใส่ใจกับเขา...เราเลยเสียใจมาจนถึงทุกวันนี้   วันรดน้ำศพเขา..มือเขายังเรียวสวยและนิ่ม เหมือนเดิม     แต่ที่เปลี่ยนไป  คือมือของเขาขาวซีด  เย็น ไม่อบอุ่นเหมือนที่เคย  ......        ผ่านไปอีก 1 ปี ป้าของเรา (พี่สาวแม่) ก็มาเสียชีวิตด้วยโรคเลือดออกในกระเพาะอาหาร          ไม่น่าเชื่อเลยผ่านมา 3 ปี เราต้องเสียคนที่เรารักไปถึง 3 คน         อะไรมันก็ไม่แน่นอน   สิ่งที่คุณคิดว่าใช่มันอาจจะไม่ใช่ก็ได้  และจงเห็นความสำคัญของคนที่คุณรักในตอนที่เขายังอยู่  จะได้ไม่เสียใจเวลาเขาจากไป จากคุณ : มันทะลุฟ้า - [ 27 มี.ค. 49 16:46:39 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ไม่กลัวผีจ้ะ เคยแตะ เคยกอด ลูบ หอม แบบนี้ไม่ค่อยรู้สึกว่าเป็นศพเท่าไหร่แฮะ เพราะเป็นคนที่เรารักและผูกพัน แต่พูดถึงศพ คิดถึงสึนามิ   เพราะไม่เคยห้อมล้อมด้วยศพเยอะขนาดนั้นมาก่อน... จากคุณ : ร่วมรัก...สมัครสมาน - [ 27 มี.ค. 49 18:29:16 ]

ความคิดเห็นที่ 75 วันที่พ่อเสีย  เราต้องออกจากบ้านไปสอบวันสุดท้าย กลับมาบ้าน  เค้าบอกว่าพ่อไปวัดแล้ว ได้กอดพ่อเป็นครั้งสุดท้าย เมื่อประมาณ 5 โมงเย็นของวันที่ 19 ก.พ.2536 ตัวพ่อแข็งกระด้าง  มือที่เราจับขึ้นมาวางไว้บนหัวก็เย็นชืด   ไม่มีมืออุ่นๆ ที่ตบหัวลูบหลังด้วยความรัก+หมั่นไส้อีกแล้ว จากคุณ : KHIMM - [ 27 มี.ค. 49 20:11:54 ]

ความคิดเห็นที่ 76 คุณยายค่ะ (คุณแม่คนที่ 2 ของเราเลย) ก่อนที่จะทำพิธีครั้งสุดท้ายเค้าก็เปิดให้ดู คงไม่มีใครคาดคิดว่า เราจะก้มลงไปจับมือคุณยาย   ก็ร้องไห้มากๆ ญาติๆบอกว่า อย่าร้องไห้นะ เดี๋ยวน้ำตาจะตกลงไปโดนคุณยาย  เดี๋ยวคุณยายท่านเป็นห่วง   คนที่ 2 คือเพื่อนรักที่ประสบอุบัติเหตุรถชน   เราก็ก้มลงไปแตะบอกเพื่อนว่า  หลับให้สบายนะ ... จากคุณ : สาวหน้าใส - [ 27 มี.ค. 49 20:53:23 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ตอนแม่ใหญ่เสีย ได้เข้าไปกราบเท้า เหมือนท่านนอนหลับ หน้ายิ้มๆ ตัวเย็นๆ ทาขมิ้น ใส่น้ำหอมฟุ้งเลย..สำหรับเด็ก 11 ขวบ มันไม่น่ากลัวเลย แต่..ไม่รุทำไมร้องไห้มากมาย เขย่าแขนเรียก แม่ใหญ่ๆ เรียกจนวันเผา..ถึงตอนเขายังอยู่จะจู้จี้ ขี้บ่น แต่วันที่ไม่มีเขา.. ...โลกเงียบเหลือเกิน... ++++แก้ไขตัวสะกดค่ะ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 49 11:55:59 จากคุณ : วาซีน่า เรน - [ 28 มี.ค. 49 11:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อ่านกระทู้นี้ไม่จบ ไม่อยากรื้อฟื้น ..........ยังอยู่ในใจดวงนี้เสมอนะ......... จากคุณ : แกงส้มผักบุ้ง - [ 28 มี.ค. 49 12:28:38 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ศพที่เรา เอานิ้วแตะ เป็นศพที่เรารักมาก คนหนึ่งในชีวิต ที่บอกว่า นิ้วแตะ เพราะ เราไปรับศพในห้องดับจิต ค่ะ และศพนี้ เป็นศพที่เรา ช่วยกันเช็ดตัวแต่งตัวให้ กับพยาบาล ในเวลาตี สอง เรานอนเฝ้า เค้าในห้อง ที่มีคนไข้เคยเสียชีวิตหลายๆคน เราขอเฝ้าเอง ตอนแรกหมอไม่ยอม ตอนหลังทำไมยอมไม่ทราบ เริ่มลืมแล้ว แล้วเค้าเสียชีวิต ตอนวันเกิดเราพอดี ทุกๆ ปี วันเกิดเรา ต้องไป สุสาน แล้วถึง จะไป ต่อวันเกิด แบบ ไม่มีเค้า คนที่เคยไปหาเค๊กวันเกิด จัดงานวันเกิดให้เรา.. จากคุณ : grosse_erwartungen - [ 28 มี.ค. 49 13:53:44 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เย็นยะเยือก และหดหู่มากครับ...ความกลัวผีคงน้อยกว่าความเศร้าที่มี ตอนน้องชายเสียใหม่ๆ ไม่อยากนอนคนเดียวเลย ไม่ใช่เพราะกลัวผีหรืออะไร แต่จิตใจมันเศร้า เหงา ลึกๆจริงๆ อยากจะไปนอนกับคนอื่น ช่วยพยุงใจให้มันยืนได้ขึ้นมาหน่อย ปล. เศร้าครับ โดยเฉพาะคนที่เสีย คือ คนที่คุณรัก ... แต่นี่ก็คือ วิถีชีวิตครับ ในอนาคตซักวันหนึ่ง ก็คงจะมีใครมาแตะร่างของเรา แบบเย็นชืดบ้าง จากคุณ : Hidden Dragon - [ 28 มี.ค. 49 15:14:27 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ศพที่เราเสียน้ำตาล่าสุดก็คือคุณย่าเราเองค่ะ(ย่าเลี้ยงเรามาตั้งแต่เกิด เพราะพ่อกับแม่เราเลิกกัน) ได้ยินเสียงโทรศัพท์ตอน 6โมง25 นาที จากระยอง ว่าย่าได้จากไปแล้ว พูดไม่ออกค่ะ ได้แต่อึ้งๆ แล้วก็ร้องไห้ รีบขับรถไประยอง ขับไปร้องไห้ไป พอไปเจอหน้าย่าที่ห้องดับจิต ย่าเหมือนนอนหลับค่ะ แต่ตาปิดไม่สนิท คุณอาเราบอกว่า ย่าคงรอเรา ให้เราเอามือมาปิดตาท่านซะ พอเราปิด ท่านก็เหมือนคนนอนหลับ จำได้ว่าตอนเด็กๆ ย่าไม่สบาย นอนหนาวสั่น เราก็นอนกอดท่านพร้อมกับเอาผ้าห่มคลุม ปากก็ได้แต่ร้องไห้ แล้วก็บอกกับย่าว่า ย่าอย่าตายนะ ย่าตายแล้วหนูจะอยู่กับใคร หลังจากนั้นมา ก่อนนอนจะต้องบอกท่านตลอดว่า ถ้าย่าไม่สบายตอนกลางคืน เรียกหนูนะ หนูจะดูแลย่าเอง ถึงณ.วันนี้ทุกวันก็ยังคงร้องไห้อยู่ ชีวิตเหมือนขาดสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตไปค่ะ "ย่าค่ะ หนูสัญญาค่ะ หนูจะรักย่าไปตลอดชีวิตหนูเลย" จากคุณ : เอ (usama) - [ 29 มี.ค. 49 15:51:26 ]