วันนี้คิดอะไรไม่รู้ถึงได้โทรไปหาเค้า ใจจริงก็คิดถึงเค้ามาหลายวันแล้วแต่ก็พยายามทำใจแข็งที่จะไม่โทรไปหา แต่วันนี้มันไม่ไหวแล้วจริงๆ ที่โทรไปก็เพราะอยากจะขอโทษ เรารู้ว่าเราผิดที่เป็นคนบอกเลิกกะเค้า เค้าคงเกลียดเรามาก แต่เราเองก็แค่อยากจะรู้ว่าตอนนี้เค้าเป็นยังไงบ้าง สบายดีมั๊ย ก็เท่านั้นเอง ผลที่ได้งั้นเหรอเค้าก็ไม่รับสายเรา (คิดไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้) ก็เลยได้แต่สมน้ำหน้าตัวเองที่รนหาที่เอง
ถามว่าตอนนี้ยังรักเค้าอยู่มั๊ย ตอบได้เลยว่าไม่ได้รักแล้วมันเหลือแค่ความผูกพันธ์เท่านั้นเอง เวลา 4 ปี มันนานพอดูเลยนะที่เราได้รู้จักกับเค้า แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเลิกกันไปแล้วเราไม่สามารถเป็นเพื่อนกันได้เลยหรือ ขอแค่นี้ทำไม่ได้เหรอ หรือเราเห็นแก่ตัวขอเค้ามากเกินไปหรือไง อืม......คิดๆแล้วก็เหนื่อยใจนะ ทั้งที่เราอยากให้มันจบแบบดีๆ แต่ถ้าเค้าไม่ต้องการเราก็คงไม่ไปรบกวนอะไรเค้าอีกแล้วล่ะ เพื่อเค้าและเพื่อตัวเราเอง . . .
ปล. แค่อยากระบายก็เท่านั้นเอง อย่าถือสาเลยนะคะ
จากคุณ :
ende 
- [
วันอนามัยโลก 22:43:01
]
กระทู้บ่นรำพึงค่ะว่าวันนี้หาเรื่องใส่ตัวอีกแล้ว
