ความคิดเห็นที่ 1 ใช่ครับ กำลังใจจากคนอื่น มันไม่ได้ช่วยอะไรเราเลยนะครับ กลับทำให้เราอ่อนแอลงอีกต่างหาก มีแต่กำลังใจจากตัวเราทำให้เราแข็งแรงขึ้น จากคุณ : น้ำเต้าหู้กะปาท่องโก๋ - [ 6 พ.ค. 49 16:57:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จงต่อสู้ ดิ้นรน ค้นหา แสวงหา ทะเยอทะยาน และไม่ยอมแพ้ จากคุณ : the author (the author) - [ 6 พ.ค. 49 17:08:20 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ใช่ค่ะ กำลังใจควรจะมาจากตนเองก่อนแน่นอนค่ะ ชีวิตมีอยู่ได้โดยรอแต่กำลังใจจากผู้อื่นก่อน มันไม่ดีหรอกนะคะ เวลาคนอื่นเค้าไม่อยู่ ไม่มีคอยเป็นกำลังใจให้จะเป็นยังไง? อีกอย่างมันเหมือนกับมีเรื่องอะไร ก็จะโผยื่นมือหาคนที่คิดว่าจะเป็นกำลังใจให้ตลอด เหมือนเอาเรื่องทุกอย่างตนเองเจอมา ไปใส่ไว้ที่คนๆนั้น..ลำบากคนอื่นเค้าเหมือนกันนะคะ (เราก็มีเื่พื่อนคนนึงเป็นอย่างนี้ค่ะ  รับฟังให้คำปรึกษาได้นะคะ แต่แค่อยากให้เค้า อยู่ได้ด้วยตัวเองก่อน หัดแก้ปัญหาด้วยตัวเองบ้าง เพราะบางทีเรื่องๆนั้นมันก็ไม่ได้หนักหนากว่าเรื่องใดๆของใครในโลกเลยจริงๆ) จากคุณ : บ้านสวนสีชมพู - [ 6 พ.ค. 49 17:21:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ใช่ค่ะ แล้วไม่ใช่แค่กำลังใจ ทุกๆอย่างเริ่มต้นจากตัวเราเองและจบที่ตัวเราเอง ได้ทั้งนั้น จากคุณ : ความรักทำให้โลกอ่อนหวาน - [ 6 พ.ค. 49 17:24:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นด้วยค่ะ ต่อให้เพื่อนให้กำลังใจเรามากแค่ไหน แต่ตัวเองไม่มีกำลังใจลุกขึ้นสู้ต่อไป เอาช้างมาฉุดก็ลุกไม่ขึ้นหรอก จากคุณ : Tiggyandbbabydoll - [ 6 พ.ค. 49 17:31:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จริงครับ ต้องเริ่มจากตนเอง แต่ว่าอย่างน้อย กำลังใจจากคนอื่นก็สำคัญเหมือนกัน เมื่อถึงจุดที่ปัญหานั้นหนักมากจนเรารู้สึก อ้างว้าง โดดเดี่ยว คิดไม่ตก ก็ต้องการกำลังใจจากคนอื่นเช่นกัน ถ้าถึงจุดนั้นก็คงไม่ไหว เพราะฉะนั้น วันนึงเราก็คงต้องพึ่งใครสักคนที่พร้อมช่วยเหลือเราอย่างจริงใจ จากคุณ : Little Brother - [ 6 พ.ค. 49 17:43:22 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ใช่ครับ พิจารณาตัวเองแล้วค่อยแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด จากคุณ : KOKtc45 - [ 6 พ.ค. 49 19:04:59 ]

ความคิดเห็นที่ 8 กำลังใจเริ่มต้นจากตนเอง ผมเห็นด้วยครับ แต่ไม่ใช่ไม่ต้องพึ่งพาใคร ไม่ต้องไปปรึกษาใคร เพราะไม่อย่างนั้น เราจะมีเพื่อน มีครอบครัวไว้ทำไมกันเล่าครับ เพียงแค่คำแนะนำ คำปรึกษา และกำลังใจทั้งหลายจากคนรอบข้าง นั้นจะม่มีประโยชน์ใดๆ เลย ถ้าคุณไม่สามารถเริ่มต้นกำลังใจให้ตนเองได้ครับ จากคุณ : Marvellous Boy - [ 6 พ.ค. 49 19:10:33 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อืมมม เราไม่ค่อยจาขอกำลังใจจากคนอื่นแบบตรงๆอ่านะ เพราะส่วนใหญ่เป็นพวกชอบแก้ปัญหาด้วยตัวเอง กำลังใจที่คนอื่นให้เราจะเป็นความห่วงใย ความรักที่เรารู้สึกได้ หรือแม้แต่ครอบครัวเราที่ต้องพึ่งพาเรา ก็เป็นทั้งภาระและกำลังใจเหมือนกัน ว่าต้องพยายามทำเพื่อพวกเค้า สรุป จากคนอื่นจะแสดงหาความห่วงใยมากกว่าค่ะ อ้อ หาคนฟังเราบ่นด้วย หุๆๆ จากคุณ : no comment - [ 6 พ.ค. 49 19:46:27 A:124.121.60.125 X: TicketID:088499 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมครับ เพราะพ่อแม่จน มีลูกมาก ตั้งแต่เด็กต้องดูแลตัวเอง คิดเองทำเอง ผิดเป็นครู ประจวบกับชอบอ่านตั้งแต่เด็ก อ่าน นสพ ได้ตั้งแต่ ป.2 ทำให้รู้เรื่องราวๆ ต่างๆ ได้ข้อคิด หนังสือคือเพื่อนที่ดี เป็นเพื่อนปรึกษาที่ดี จะหมดกำลังใจ หรือให้กำลังใจตัวเอง นึกถึงเรื่องที่อ่านมาในหนังสือ ประมวลความรู้จากคนต่างๆ ที่มีประสบการณ์ ถ้าเราไม่โง่เกินไป เราก็คงจะรู้ว่าควรทำอะไรครับ จากคุณ : K.Senior - [ 6 พ.ค. 49 20:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 11 กำลังใจ เราต้องสร้างมันให้กับตัวเอง แต่การที่มีคนรับฟัง  มีคำปลอบใจ หรือความเข้าอกเข้าใจจากเพื่อน หรือคนรอบข้าง จะเป็นส่วนหนึ่งที่สร้างพลังให้เกิดขึ้นในตัวเรานะคะ จากคุณ : แครอทเค้ก - [ 6 พ.ค. 49 20:22:59 ]

ความคิดเห็นที่ 12 กำลังใจจากตัวเอง..เปรียบเสมือน..สายฝนเย็นฉ่ำจากฟากฟ้า กำลังใจจากคนรอบข้าง..เปรียบดัง..ปุ๋ยยาที่ให้มาเป็นครั้งคราว ผืนป่าที่สมบูรณ์ คงยืนอยู่ได้ ด้วยหยาดฝนที่พอเพียง ต้นไม้ที่อ่อนแอ เป็นโรค ยังจำเป็นที่จะต้องได้รับปุ๋ย ยา เพื่อการรักษา และฟื้นฟู เป็นกำลังใจให้กับตัวเอง และแบ่งปันความห่วงใยให้ทุกๆคนค่ะ จากคุณ : อยู่ อย่าง แมว - [ 6 พ.ค. 49 21:12:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้าตัวเราสามารถให้กำลังใจกะตัวเองได้ ก็จะทำให้อะไรมันง่ายขึ้น แต่ถ้าตัวเราคอยแต่จะบั่นทอนจิตใจตัวเองต่อให้คนเป็นร้อยพันมาพูดอะไรให้ดีขึ้น  แต่ตัวเราก็จะยังบั่นทอนจิตใจตัวเอง มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกค่ะ   ก็เหมือนกะตนเป็นที่พึ่งแห่งตนอ่ะค่ะ  บางทีเราอาจจะไม่ได้ต้องการคำแนะนำอะไรมากมาย  แค่มีคนรับฟังเราเข้าใจเรา บางครั้งก็ทำให้ดีขึ้นได้ค่ะ จากคุณ : new radical - [ 6 พ.ค. 49 21:12:53 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบ คห.12 มาก จากคุณ : srysch - [ 6 พ.ค. 49 22:23:08 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คนอื่น ๆ เค้าเป็นได้แค่ที่พัก ที่พึ่งพิง ช่วยพยุงเวลาที่เราล้มลง แต่คนที่จะลุกขึ้นและก้าวต่อไปนั้นคือตัวเรา เราอ่อนแอไ้ด้ เราร้องไห้ได้ แต่พอเราร้องไห้จนพอแล้ว พักจนพอแล้ว ขอให้เราลุกขึ้นต่อ ก้าวเดินต่อไป ทุก ๆ คนจะคอยเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : Cactus (มันเป็นเช่นนี้นี่เอง) - [ 7 พ.ค. 49 08:23:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 กำลังใจจากตัวเราเองนี่แหละที่ของ่ายที่สุด จากคุณ : angkaloong - [ 7 พ.ค. 49 11:16:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ จากคุณ : เฒ่า61 - [ 7 พ.ค. 49 14:38:09 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จริงคับ กำลังใจมาจากตัวเองเท่านั้น แต่กว่าตัวเองจะตั้งตัวจนสร้างกำลังใจได้ ก็กินเวลานานเหมือนกันนะคับ ตอนประถม ผมก็เคยคิดอย่างนั้นนะคับ เอ๊ เราเป็นไอ้ตัวน่าเบื่อ ชอบขอความช่วยเหลือ (โดยเฉพาะการบ้าน) จากเพื่อนๆ หรือเปล่าว้า ยิ่งคิดยิ่งหมดกำลังใจคับ พอขึ้น ม. ต้น เปลี่ยนที่เรียนใหม่ ก็เลยขอปฏิวัติตัวเองด้วยการตั้งใจเรียนใหม่ ยืนบนลำแข้งของตัวเองให้ได้ แค่เทอมเดียวก็เห็นผลเลยคับ การเรียนเปลี่ยนไปทันตาเห็น ผมกลายเป็นที่พึ่งด้านความรู้ของเพื่อนๆ ไปเลยคับ ทุกวันนี้จบมาทำงานก็ยืนบนลำแข้งของตัวเองได้สบาย ไม่ต้องพึ่งคนอื่นเสมอๆ เหมือนตอนประถมอีกแล้วคับ เอาใจช่วยนะคับ ตั้งตัวได้เมื่อไหร่ก็สู้ตายคับ (^o^)V ป.ล. ผมพัฒนาแต่ความรู้แต่ดันไม่พัฒนาด้านกีฬาเลย ร่างกายมันเลยอ่อนแอ เพิ่งมาเล่นกีฬาเอาตอนทำงานแล้ว เหนื่อยเป็นหมาหอบแดดเลยคับ เหอๆ แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 49 22:59:51 จากคุณ : พสุธากัมปนาท - [ 7 พ.ค. 49 22:58:43 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน จากคุณ : หนูเล็กในเมืองนางฟ้า - [ 8 พ.ค. 49 00:34:22 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ก็ทำได้จริงๆนะคะ จนคนรอบข้างเริ่มบ่น มีเรื่องอะไรก็บอกเค้าบ้าง เอ็งไม่ได้อยู่คนเดียวในโลกนะเฟร้ย! จ้าๆๆๆ รู้แร้วว่ามีคนรักและเป็นห่วง จะบ่นให้ฟังมากขึ้นแล้วกันเนอะ ^_^ ... จากคุณ : Spirited A's way - [ 8 พ.ค. 49 09:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ผมคนนึงล่ะครับ ที่ให้กำลังใจด้วยตัวเองมาตลอด  แบบว่า ขี้เกรงใจคนน่ะครับ อีกอย่างมันเหมือนกับการที่เราฝึกฝนตัวเองด้วยครับ เวลาที่เจอปัญหาต่างๆ เราจะแกร่งได้ขนาดไหน ถ้าปัญหาแค่นี้ยังผ่านไปไม่ได้ แล้วอนาคต ถ้าเราเจอปัญหาหนักกว่านี้ล่ะ เราจะทำยังไง  คิดอยู่อย่างนี้ล่ะครับ จากคุณ : ฟินิกซ์ วิหคเพลิงผู้ไร้รัก - [ 8 พ.ค. 49 11:34:06 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เห็นด้วยค่ะ จากคุณ : หยีซันกุ้ย (หยีซันกุ้ย) - [ 8 พ.ค. 49 18:08:18 ]

ความคิดเห็นที่ 23 กำลังใจ เริ่มต้นจากตัวเองค่ะ คนอื่น ปรึกษาได้ แต่ถ้าเรา ทำไม่ได้ ทุกอย่างก็จบ.. กำลังใจ เริ่มที่ตัวเองก่อน จากนั้นก็ระบาย ให้คนอื่นฟังบ้าง เผื่อเค้าจะมี มุมมองอีกมุมหนึ่ง ที่เราเองก็อาจคาดไม่ถึง พยายามนะค่ะ กำลังพยายามอยู่เหมือนกัน หลายเรื่องแล้วที่ทำได้ แต่บางเรื่องมันก็ยากเหลือเกิน จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 9 พ.ค. 49 13:12:16 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เราไง มีอะไรปรึกษากะตัวเองก่อนเลย ใช้เวลานั่งคุยกับตัวเองจริงๆก่อน แล้วค่อยปรึกษาคนอื่น จากคุณ : ไซโคอำมหิต - [ 15 พ.ค. 49 00:29:53 ]