เริ่มเรื่องเลยนะคะ (โกดอ่ะ) สำหรับธนาคารธนาคารรูดปรื้ด ๆนั้น เราเลือกใช้บริการกับธนาคารนี้มานานแล้วเพราะพนักงานน่ารักมาก บริการดีค่ะ เดินมาเซอร์วิสถึงที่ แต่....เมื่อเดือนที่แล้วเราออกมาเปิดกิจการส่วนตัว (ก่อนหน้านี้เป็นสาวออฟฟิศค่ะ) ก็จำเป็นต้องเปิดกระแสรายวัน เราเลยเลือกใช้ธนาคารรูดปรื้ด ๆ เหมือนเดิมแต่เป็นคนละสาขากับที่เคยไปประจำ เราเตรียมเอกสารและหลักฐานต่าง ๆ มาครบไม่มีตกหล่น พร้อมทั้งได้กรอกเอกสารหลักฐานของทางธนาคารเรียบร้อยแล้ว แล้วเราก็เข้าไปรับบริการในช่อง "สมาชิกร้านค้า" ซึ่งเป็นโต๊ะของพนักงานที่ให้บริการสำหรับการเปิดบัญชีของนิติบุคคล โดยเฉพาะ เธอผู้นั้นซึ่งเป็นพนักงานประจำโต๊ะคุยดีมากค่ะหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส เอกสารทุกอย่างเรียบร้อยและผ่านหมด อะไรที่ตกหล่นเธอก็บอกให้กรอกเพิ่ม แถมยังชวนคุยอย่างสนุกสนาน ใช้เวลาในการดำเนินการตรงนี้ประมาณ 15 นาทีเท่านั้นค่ะ (ลืมบอกไปว่าวันนั้นเราไปกันสองคนกับแฟนแต่เปิดบัญชีในชื่อของเรา) เธอแจ้งให้ทราบว่าต้องใช้เวลาประมาณ 1 สัปดาห์บัญชีจึงจะเคลื่อนไหวได้ โดยเธอจะรอคำตอบจากสนง.ใหญ่อีกทีและเธอจะเป็นคนโทรไปบอกเราเอง หรือถ้าเราจะโทรมาถามเธอโดยตรงก็ได้พร้อมทั้งให้นามบัตรไว้กับเรา แถมยังบริการให้เรา ถอนและโอนเงินที่โต๊ะเธออีกด้วยในวันนั้น โดยที่เราไม่ต้องไปต่อคิวเพราะเธอเองก็มีแบบฟอร์มอยู่ที่โต๊ะอยู่แล้ว ระทับใจในการให้บริการของเธอมากค่ะ และ......แล้วเธอก็เริ่มเปิดการขายค่ะ ขายในที่นี้คือขายประกันชีวิตซึ่งเป็นของธนาคารรูดปรื้ด ๆ คนที่เคยไปใช้บริการตรงนี้คงพอจะทราบกันนะคะ เราก็นั่งฟังเธออธิบายจนจบนะคะแต่ก็ได้บอกปฏิเสธไปเนื่องจากเราทำประกันไว้กับที่อื่นแล้วแต่ก็รับปากว่าจะขอนำรายละเอียดกลับไปอ่านที่บ้านอีกทีแล้วค่อยติดต่อเธอกลับมาแต่เธอคะยั้นคะยอจะให้เราทำประกันให้ได้ในวันนี้พร้อมทั้งเอาของแจกของแถมงัดออกมาเต็มโต๊ะ ถึงตอนนี้แฟนเราก็ขอลงไปรอที่รถก่อนเพราะคิดว่าคงไม่มีอะไรแล้ว เลยเหลือเรากับเธอแค่สองคน เราก็บอกเธอไปว่าวันนี้เรายังไม่พร้อมอีกอย่างเราก็ไม่ได้เตรียมเงินมาสำหรับทำตรงนี้ และพอถึงตรงนี้เธอก็เริ่มมีปฏิกิริยาค่ะ คือสีหน้าเธอเปลี่ยนไป จากยิ้มแย้ม ก็กลายมาเป็นไม่มีรอยยิ้ม จากที่เคยพูดจาหวานหู ก็กลับกลายเป็นไม่มีหางเสียงซะงั้น แต่เราก็ไม่ถือสาอะไร (เราเข้าใจว่าพนักงานทุกคนคงถูกกำหนดมาให้ขายประกันเพื่อเพิ่มรายได้ในส่วนนี้ให้กับธนาคาร) ก่อนกลับเราก็ถามย้ำเธอเพื่อความแน่นอนอีกครั้งว่าเราจะโทรมาถามถึงความคืบหน้าได้ที่เธอที่เบอร์นี้ใช่ไหม (ตามนามบัตรที่ส่งให้) คำตอบที่ได้คือ พยักหน้าเฉย ๆ ....... เวลาผ่านไป 1 สัปดาห์ ไม่มีโทรศัพท์จากธนาคารรูดปรื้ด ๆ เราจึงเป็นฝ่ายโทรไปถามความคืบหน้าเสียเอง คำตอบคือ
เรา : "สวัสดีค่ะ สอบถามความคืบหน้าของบัญชีของ หจก.....ค่ะ จำได้มั้ยคะพี่"
สาวรูดปรื้ด : "อ๋อ ค่ะจำได้ค่ะ แต่น้องคะ พี่ยังไม่ได้รับข้อมูลจาก สนง.ใหญ่ น้องต้องรอนะคะ ตอนนี้พี่งานยุ่งมากเลยถ้าน้องอยากได้คำตอบจริง ๆ ให้มานั่งรอคิวนะคะ เพราะพี่กำลังบริการลูกค้าท่านอื่นอยู่"
เรา : "เอ้อ เหรอคะ ต้องขอโทษด้วยค่ะ คือว่าต้องใช้เช็ค ในอีกสองสามวันนี้แล้วค่ะ เราจะสอบถามไปทาง สนง.ใหญ่ได้โดยตรงมั้ยคะ"
สาวรูดปรื้ด : "ถ้าน้องอยากทราบ ก็ให้มารอคิวที่นี่นะคะ ตอนนี้พี่งานยุ่งมาค่ะ โอเคนะคะ"
เรา : "ค่ะ ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ"
------------------------------------
แล้วเราก็ไปติดต่อกับสาวรูดปรื้ด ด้วยตัวเองอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เราไปคนเดียว
เรา : "สวัสดีค่ะ ถามความคืบหน้าของบัญชีที่มาเปิดไว้ค่ะ"
สาวรูดปรื้ด : "ค่ะ ขอเลขที่บัญชีด้วยค่ะน้อง"
เธอใช้เวลากดเครื่องคอมพิวเตอร์ของเธอไม่เกิน 5 วินาที
สาวรูดปรื้ด : "เรียบร้อยค่ะ ใช้งานได้แล้วค่ะ"
เรา : "อะไรนะคะ เรียบร้อยแล้วเหรอคะ"
สาวรูดปรื้ด : "ค่ะ"
เรา : "ไหนบอกว่ายังไม่ได้คำตอบจาก สนง.ใหญ่ไงคะ ให้มาติดต่อเองที่โต๊ะ ทำไมมันเร็วยังงี้ค่ะ"
สาวรูดปรื้ด : "อ๋อ ก็คือว่าถ้าน้องอยากจะทำอะไรหรือสอบถามอะไรเนี่ย ก็ขอให้มาที่นี่เองเลยดีกว่าค่ะ นะคะ เพราะพี่เองเนี่ยไม่ค่อยว่างเลย ลูกค้าเยอะมาก ถ้าอยากทราบอะไรก็ให้มาเข้าคิวรอค่ะ"
เรา : "ไหนคุณบอกจะโทรกลับไปบอกงัยคะ คุณเงียบไปเราก็เลยโทรมาเอง ดิฉันนึกว่าเอกสารมีปัญหาซะอีก อีกอย่างคือเราต้องโพสเช็ค ในอีกวันสองวันนี้แล้ว แต่ทางธนาคารเงียบไป โอเคค่ะ ถ้าเรียบร้อยแล้วก็รบกวนขอโอนเงินด้วยเลยนะค่ะ"
สาวรูดปรื้ด : "ถ้าน้องอยากจะทำรายการอะไรก็ไปเอาใบโอนใบถอนมาเขียนให้เรียบร้อยนะคะ แล้วก็ไปติดต่อเคาน์เตอร์เลยค่ะ"
เรา : "เรียบร้อยแล้วค่ะ ไม่ทราบว่าโอนตรงนี้ได้เลยมั้ยคะ"
ก่อนหน้านี้เธอเคยบอกเราว่าเราสามารถมาทำการโอน/ถอน ได้ที่โต๊ะเลย และอีกอย่างในขณะนั้นที่โต๊ะของเธอก็มีเราที่เป็นลูกค้าคนเดียวไม่มีใครมาต่อคิวเลย
สาวรูดปรื้ด : ทำสีหน้าเซ็งอย่างแรง ขอย้ำเซ็งอย่างแรง "ไม่ได้ค่ะ ตรงนี้ไม่โอนไม่ถอนค่ะติดต่อเคาน์เตอร์ค่ะ"
เรา : "โอเค ค่ะ ขอบคุณนะคะ" (ยังใจเย็นอยู่)
เรากำลังจะลุกขึ้นแต่แล้ว
สาวรูดปรื้ด : "วันนี้แฟนไม่มาด้วยเหรอคะ" เอ๊ะ ๆ ๆ ยังไงหว่า
เรา : "ไม่มาค่ะ พี่เค้าติดธุระ"
สาวรูดปรื้ด : "เอ่อ งั้นเอางี้ พี่จัดการให้ก็แล้วกันค่ะเรื่องโอนเงิน "
เรา : "ขอบคุณมากค่ะ"
และแล้วเธอก้อเริ่มขายอีกแล้วค่ะ เหมือนเดิมค่ะ ประกัน เราก็ยังอดทนฟังเธออธิบายจนจบแต่ก็ปฏิเสธเหมือนเดิมค่ะ โดยวันนี้ให้เหตุผลบอกเธอไปว่าแฟนเราไม่อยากให้ทำหลายที่ เพราะเราเองก็ทำไว้แล้ว เธอว่าไงรู้มั้ยคะ...
สาวรูดปรื้ด : "น้องทำอะไรทุกอย่างต้องถามแฟนทุกเรื่องเหรอคะ ตัดสินใจอะไรเองไม่ได้เหรอคะ เงินที่น้องเอามาเปิดบัญชีนี่มันก็เงินน้องไม่ใช่เหรอคะ ทำไมทำอะไรต้องรอให้แฟนอนุญาติด้วยคะน้อง หรือถ้าน้องไม่อยากทำประกันชีวิต ทางธนาคารรูดปรื้ด ๆ ของเราก้อมีประกันอุบัติเหตุด้วยนะคะ ตกเดือนละ 90 บาทเองสนใจมั้ย คิดว่าเงินแค่ 90 บาทเนี่ยน้องคงไม่ต้องรอถามแฟนน้องหรอกนะ ใช่มั้ยคะ เงินมันแค่นิดเดียวเอง สนใจมั้ยคะ"
โดยไม่ต้องเสียเวลาคิดค่ะ "ไม่ค่ะ ไม่สนใจค่ะพี่" ก็เธอเล่นพูดแบบนั้นนี่คะ พูดออกมาได้ยังไงอ่ะ ที่เราบอกปฏิเสธไปอย่างนุ่มนวลเพราะไม่อยากให้เธอเสียกำลังใจที่อุตส่าห์อธิบายเรามาตั้งนาน ปกติเราเป็นคนใจร้อนถ้ามาพูดไม่เข้าท่าแบบนี้เราคงโวยไปแล้ว แต่นี่ไม่อยากมากเรื่องไหน ๆ เอกสารของเราก็ผ่านหมดแล้ว เราต้องมีธุระจะไปต่อเลยไม่อยากพูดอะไรมาก แต่.....คุณ ๆ ขาอยากทราบมั้ยคะว่าเธอว่ายังไง
สาวรูดปรื้ด : "น้องคะ ทุกวันนี้น้องให้อะไรกับธนาคารูดปรื้ด ๆ บ้างรึยัง เนี่ยแค่ 90 บาทเองนะคะน้อง ไม่ต้องรอกลับไปถามแฟนที่บ้านหรอก"
เรา : "พี่คะ แล้วที่ดิฉันมาเปิดบัญชีกับธนาคารรูดปรื้ด ๆ เนี่ยไม่ให้อะไรกับธนาคารคุณเลยเหรอคะ ต้องซื้อประกันคุณเท่านั้นเหรอคะที่เรียกว่า ให้อะไร ๆ กับธนาคารูดปรื้ด ของคุณน่ะ" (เราเปิดบัญชีกับเค้า วันก่อนเป็นแสนนะคะ ไม่ใช้เงินน้อย ๆ เลย)
สาวรูดปรื้ดเธอหุบปากค่ะ เธอยอมหุบปากเป็นครั้งแรก หลังจากที่เราปล่อยให้เธอพูดอยู่คนเดียว เราเลยเก็บเอกสารแล้วนับหนึ่งถึงสิบ ใจจริงอยากต่อยปากเธอมากเลยอ่ะ พูดจาห่วยแตกมาก เสียความรู้สึกมากค่ะ เธอทำเหมือนกับเราไม่ใช่ลูกค้าของธนาคาร ธนาคารรูดปรื้ด ๆ เอาคนแบบนี้มานั่งโต๊ะได้ยังไงแย่มาก
แต่ในที่นี้เราไม่ได้เหมารวมคนอื่น ๆ นะคะ เราระบุเฉพาะแม่สาวรูดปรื้ด คนนี้คนเดียว แต่พนักงานท่าน ๆ อื่นบริการดีมากค่ะ เอามาเล่าให้ฟังเพื่อแบ่งปันความเซ็งค่ะ ขอบคุณค่ะ
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 49 01:30:58
แก้ไขเมื่อ 09 พ.ค. 49 01:26:08
จากคุณ :
เลาขลุ่ย 
- [
9 พ.ค. 49 01:22:23
]
แล้วเธอก็ถามว่า "คุณให้อะไรกับธนาคารรูดปรื้ด ๆ บ้างรึยังคะ".....โอ้วววว
พี่ก็เคยทำงานธนาคารเหมือนกันแต่ไม่รู้ว่ารูดปรี๊ดนี่หรือเปล่า อิอิ พี่ก็เคยเครียดอย่างนี้นี่แหละ แต่ไม่เคยแสดงกริยาแบบนี้กับลูกค้าหรอก อย่างมากถ้าลูกค้าไม่ทำ ก็ให้เค้าช่วยแนะนำคนอื่นให้หน่อย ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง มันต้องทำใจเนาะ แต่ตอนนี้พี่ลาออกแล้ว เหตุเพราะทนความกดดันตรงนี้ไม่ใหวหน่ะ พี่ชอบงานบริการนะ คุยกับลูกค้าสนุกดี เวลาเค้ามาเปิดบัญชี ทำเอทีเอ็ม อะไรพวกเนี่ย เค้าก็มีเรื่องสนุก ๆ มาเล่าให้เราฟังด้วย แต่ที่ลาออกเนี่ย เพราะไม่ชอบเป็นขอทานค่ะ หลัง ๆ พอธนาคารสั่งให้ทำยอดประกัน กับอะไรอีกสารพัด มันกดดันหน่ะ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นขอทานยังงัยก็ไม่รู้ ต้องไปอ้อนวอนลูกค้า ในสิ่งที่เค้าไม่เต็มใจทำ แล้วพี่ก็ไม่เต็มใจขายประกันให้ลูกค้าด้วย แต่ธนาคารเค้าก็จะเอายอด ต้องมี ต้องหาให้ได้ มิฉะนั้นจะโดนเพ็งเล็ง เงินเดือนไม่ขึ้น ถูกเรียกเข้าไปคุยกับผู้จัดการตัวต่อตัว อะไรทำนองเนี่ยค่ะ พี่ก็เคยเครียดกับงานชนิดที่กินไม่ได้นอนไม่หลับมาแล้ว สรุปแล้วพี่เลือกที่จะลาออก เพื่อสุขภาพจิตของตัวพี่เอง ดีกว่าต้องไปทนอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้า คายไม่ออกแบบนั้น เข้าใจว่าธุรกิจตอนนี้ การแข่งขันมันสูงมาก ถ้าทนแรงเสียดทานได้ ก็อยู่ได้ แต่พี่เลือกที่จะลาออกเพราะมีทางไปที่ดีกว่า เมื่อก่อนรักงานธนาคารมาก แต่เดี่ยวนี้ ไม่อยากจะมองเลย เห็นแล้วขนลุก แต่ก็เห็นใจคนทำงานนะ อย่างน้องพนักงานคนนั้น เค้าคงไม่มีทางออก ไม่มีทางไป มีบ้านต้องผ่อน มีลูกต้องเลี้ยง ภาระเยอะ ไม่รู้จะแก้ปัญหาเฉพาะหน้าอย่างไร ก็เลยมาลงที่ลูกค้าซะอย่างเนี่ย ไม่ดีเลย ลูกค้าเสียความรู้สึก ธนาคารเสียชื่อเสียง แต่ทำงัยได้เนอะ.......
