ความคิดเห็นที่ 1 ความรัก กับ อากาศ” เธอเลือกที่จะขาดสิ่งไหน? ...........// ไม่มีอากาศ . . . ก็ไม่มีลมหายใจ ไม่มีความรัก ยังหายใจได้ เหมือนทุกวัน อากาศไม่ต้องเสาะแสวงหา แต่ความรักจะได้มาต้องบากบั่น อากาศได้มาง่ายๆ และมีอยู่มากมายร้อยพัน ส่วนความรัก แม้เพียงฝัน . . . ก็สุขใจ อากาศแทบไม่มีน้ำหนัก ส่วนความรัก ใครก็เห็นว่ายิ่งใหญ่ อากาศ ไม่เคยสร้างความเสียใจ หากความรัก ทำให้ต้องร้องไห้ มีน้ำตา อากาศ ทำให้ทุกชีวิตดำรงอยู่ และความรัก ทำให้ลมหายใจทุกอณูมีคุณค่า อากาศมองเห็นได้ยากด้วยสายตา ส่วนความรัก เห็นด้วยตารู้ด้วยใจ มีอากาศโลกก็เป็นอย่างที่เป็นอยู่ มีความรักโลกจะกลายเป็นสีชมพูหวานไหว สำหรับอากาศ เข้า-ออกตามลมหายใจ แต่ความรักหากมีไว้ . . . ก็ไม่อยากสูญเสียไปสักนิดเดียว ดูแลรักษาอากาศว่าลำบาก ดูแลความรัก ยิ่งยุ่งยาก หากไม่ชอบแลเหลียว อากาศมากเท่าไหร่ . . . ก็ไม่กลมเกลียว ความรักแม้บางเบาก็แน่นเหนียว . . .และผูกพัน ส่วนประกอบของอากาศสามารถบรรยาย แต่ความรักไม่อาจอธิบายด้วยคำสั้นๆ อากาศ อาจดี - แย่ แต่ละวัน ส่วนความรักนั้น จะยังคงอบอุ่นกรุ่นหัวใจ "ความรัก" กับ "อากาศ" หากถามฉันว่าเลือกที่จะขาดสิ่งไหน แม้อากาศจำเป็นสักเพียงใด ในโลกที่ความรักสิ้นไร้ . .ก็ไม่อาจทนอยู่ได้ เช่นกัน. . . จากคุณ : not found - [ 24 พ.ค. 49 12:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 2 Friend & Friend เพื่อน คือ คนแรกที่ทำให้เรารู้จักผู้อื่น เพื่อน..คือคนแปลกหน้าคนแรก...ที่ทำให้เรารู้จักความรัก นอกเหนือจากคนในครอบครัว..ที่เรารักกันมาตั้งแต่เกิด เพื่อน..โผล่หัวมาตอนโต...เป็นใครไม่รู้..แล้วจู่ๆ วันหนึ่งเราก็รักมันได้ ฉันมองความรักเพื่อน..เป็นความรักที่น่าเคารพยกย่อง แต่ต้องเป็นเพื่อนแท้ด้วยนะ..เพื่อน..จะรักกันแบบพอดีๆ ไม่หวง..ไม่หึง.ไม่ต้องการอะไรตอบแทน..เรารักกันสบายๆ มีปัญหาปรึกษากัน.มีเรื่องเดือดร้อนช่วยกัน.. มีอะไรไม่สบายใจปรับทุกข์กัน แต่ในขณะเดียวกันต่างคนต่างก็มีโลกเป็นของตัวเอง เธอมีแฟนฉันไม่ว่า..เธอสนุกของเธอไป.. เราต่างยินดีในความสุขของกันและกัน ไม่ต้องมาเจอกัน...ก็ยังห่วงกัน..ยังคิดถึงกัน ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบอยู่เสมอ ถ้ามั่นใจว่าเจอเพื่อนแท้แล้ว..เชื่อเถอะว่า.. ไม่ว่าเราจะห่างกันอย่างไร.. เราจะคิดถึงกัน และเราจะไม่มีวันเลิกคบกัน.. เพราะเธอไปมีเพื่อนใหม่.. ต่างฝ่ายต่างมีเพื่อนใหม่..ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้... มันเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข คนบางคนบอกว่า..คุยกับเพื่อนได้ทุกเรื่อง.. แต่คุยกับแฟน..กับพ่อแม่ได้บางเรื่อง นี่แหละ..ที่มันเป็นความรักที่ประหลาด...แต่งดงาม มันมีความเข้าใจ.. ไว้ใจ ..เชื่อใจ..ในจุดสมดุล จากคุณ : not found - [ 24 พ.ค. 49 12:04:53 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "มาตรวัดความรักไม่ได้วัดกันตรงที่... ใครรักก่อน หรือ รักทีหลัง" คนที่รักมานาน . . . อาจไม่ได้รักมากกว่า และ . . . คนที่รักทีหลัง . . . อาจไม่ได้รักน้อยกว่า เพราะความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับระยะเวลาเพียงอย่างเดียว คนที่มาก่อน" รั ก ก่ อ น " วันคืนที่ผ่านมามากมายอาจไม่มีค่าไม่มีความหมายเลย ถ้าหากเพียงแค่ต้องรักไปวัน ๆ . . . หรือรักไปเหมือนกับทุก ๆ วันที่เคยรัก รักอย่างเป็นหน้าที่ . . . หรือรักเพราะเคยรัก . . . ในขณะเดียวกัน . . . กับวันคืนเพียงไม่กี่วันของคนที่มาทีหลัง . . . ก็อาจมีค่ามากเหลือเกิน ความรัก จึงไม่ได้สำคัญที่ว่ารักกันมานานแล้ว หากแต่ความรักสำคัญตรงที่ เราใช้ทุกวันให้มีค่า ให้เต็มไปด้วยความหมายแห่งรัก   รักแล้ว . . . ทำสิ่งดีๆ ให้กันด้วยความเต็มใจ และกระตือรือร้น นั่นแหละจึงจะเรียกว่าความสำคัญของ “ รั ก ” ใครรักมาก หรือ รักน้อยจึงไม่ได้วัดกันที่ระยะเวลา และไม่อาจเชื่อมั่นในคนที่มาก่อน . . . หรือ ไม่อาจดูถูกคนที่มาทีหลังว่าเขาไม่มีความสำคัญ ความจริงแล้วคนที่มาที่หลังอาจสำคัญมากกว่าคนมาก่อนก็ได้ คุณว่าจริงมั๊ย . . .? จากคุณ : Yu&Miki - [ 24 พ.ค. 49 12:41:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อีกความหมายของ " ..รัก.. "........... รัก คืออะไร คำตอบนี้อาจไม่มีที่สิ้นสุด แต่การที่จะบอกรักใครบางคน นั่นไม่ใช่การตัดสินใจเพียงอารมณ์ชั่ววูบ และรักก็ไม่ใช่แค่คำพูด รักคือความรู้สึกที่ออกมาจากใจทุก ๆ คน   " รัก " คือคำที่ใช้แทนความรู้สึก บางคนแทนในความหมายที่มากเกินไป บางคนแทนในความหมายที่ไม่ตรงประเด็น บางคนแทนในความหมายที่เกินความเป็นจริง บางคนแทนในความหมายที่เหมือนคิดว่าตัวเองอยู่แต่ในความฝัน จริง ๆ แล้ว คำว่า "รัก" ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรเลย " รัก " ก็แค่ความรู้สึกอันหนึ่งเท่านั้นเอง แต่ผลของการที่คน ๆ หนึ่งมีรักขึ้นมา มันทำให้เกิดเรื่องราวหลากหลาย ขึ้นอยู่กับจิตสำนึกและความคิดของแต่ละคน ที่บอกว่า " รัก " ไม่ยิ่งใหญ่ เพราะว่า เรื่องราวของความรักต่างหากที่ทำให้คุณรู้สึกขนพอง ที่ทำให้คุณรู้สึกซึ้ง เศร้า มันเป็นแค่เรื่องราวของชีวิต มันไม่ใช่ความรัก ที่คุณยิ้มน้ำตาไหล ไม่ใช่เพราะคุณชื่นชมคำว่า "รัก" แต่คุณชื่นชมเรื่องราวแห่งความรัก ต่างหาก ความรักคือการให้ ความรักคือการเข้าใจกัน ความรักไม่มีที่สิ้นสุด เพราะมันมีความหมายมากเกินกว่าจะเข้าใจได้ และนี่อาจจะเป็นแค่เศษเสี้ยวของความหมายในคำว่า รัก "รัก" ไม่มีคำว่าเศร้า ทุกข์ ขมขื่น หรืออะไรที่ทำให้รู้สึกไม่ดี "รัก" มีแต่สิ่งดี ๆ ให้กันและกัน สิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้นไม่ได้เกิดจาก "รัก" แต่เกิดจากการคาดหวัง ที่แต่ละคนคิดว่าหากรักกันแล้ว ... ต้องทำให้ได้ทุกอย่าง ในความเป็นจริงแล้วใช่อย่างนั้นหรือ ... การคาดหวังเกิดขึ้นได้กับทุกคน... แล้วจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อสิ่งที่คาดหวังของคนสองคนไม่ตรงกัน... คุณคงนึกภาพออก... แล้วถ้ายิ่งคุณทำอะไรให้กับคนที่คุณรักแล้วแต่ไม่ตรง กับที่คนรักคุณคาดไว้สิ่งนั้นก็หมดความหมาย... คนทำก็หมดกำลังใจ ทำตั้งเยอะไม่ได้อะไร ตอบแทนเลย จึงกลายเป็นการเรียกร้องเกิดขึ้น เมื่อคุณเป็นฝ่ายให้แล้วทำไมอีกฝ่ายไม่เป็นฝ่ายให้บ้าง โดยคุณอาจลืมไปว่าอีกฝ่ายก็ได้ให้คุณเหมือนกัน เพียงแต่สิ่งนั้นไม่ได้ตรงกับที่คุณคาดไว้ และมันไม่มีความหมายกับคุณเลย เมื่อคนสองคนคิดไม่ตรงกัน ... ที่ต้องการจะเป็นฝ่ายรับ หรือเรียกร้องที่จะรับโดยบอกให้อีกฝ่ายเป็นฝ่ายให้... ความทุกข์ต่าง ๆ ก็จะตามมา "รัก" ไม่ต้องคาดหวัง...ทำให้เมื่ออยากทำ ...ไม่ต้องรอสิ่งตอบแทน... และรับในสิ่งที่อีกฝ่ายให้เมื่อเขาอยากให้ ...ไม่ต้องเรียกร้อง เป็นตัวของตัวเองในบางครั้ง...โอนอ่อนในบางที ...สิ่งดี ๆ ก็จะเกิด "รัก" ก็จะปรากฎ จากคุณ : nomy - [ 24 พ.ค. 49 12:46:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 การที่เราจะคบหาหรือรู้จักใครสักคน+l ~ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตาม~ _สิ่งหนึ่งที่ควรท่อง ควรจำไว้อยู่เสมอก็คือ_ -“คน” เป็นสิ่งมีชีวิต ที่มีทั้งด้านบวก และด้านลบ อยู่ในนั้น- อย่าตั้งใจกับคน 1 คนมากเกินไป เพราะไม่มีใครอยากเป็นต้นเหตุของความล้มเหลว อย่าคาดหวังกับ คน 1 คนมากเกินไป เพราะไม่มีใครสามารถเป็นทุกอย่าง ที่ทุกคนอยากให้เป็น อย่าให้เวลากับคน 1 คนมากเกินไป เพราะไม่ว่าใครก็อยากมีช่วงเวลาของความเป็นส่วนตัว. . . คนเดียว .... อย่าพยายามเปลี่ยนแปลงคน 1 คนมากเกินไป เพราะนั่นจะทำให้เค้าไม่หลงเหลือความเป็นตัวของตัวเอง อย่าควบคุมชีวิตคน 1 คนมากเกินไป -เพราะมนุษย์มักจะหาวิธีการแทรกตัว เพื่อออกมาจากกฎที่ถูกกำหนด- _อย่าบีบบังคับคน 1 คนมากไปกว่านี้_ ~เพราะถ้าคนๆนั้น หลุดจากภาวะบีบบังคับมาได้~ l+คุณจะกลายเป็นคนที่ถูกหันหลังให้ในทันที +l จากคุณ : nomy - [ 24 พ.ค. 49 12:49:39 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เค้าว่ากันว่า...... ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดของคนเราคือ.... การตกหลุมรักใครสักคน การได้จูบครั้งแรก การได้หัวเราะจนท้องแข็ง การได้นั่งอ่านจดหมายเก่าในวันว่าง การได้ใช้เวลาว่างในที่ๆ แสนงดงาม การได้ฟังเพลงที่ชอบทางวิทยุ การได้นอนฟังเสียงฝนตก เมื่อเวลาที่เราอาบน้ำเสร็จใหม่ๆ แล้วเจอผ้าเช็ดตัวอุ่น การสอบเสร็จ การได้รับโทรศัพท์จากใครสักคนที่ไม่ได้พบเจอเขาบ่อยนัก การเจอเงินที่เราซ่อนไว้ตั้งนานมาแล้ว การได้ยิ้มกับใครสักคน การได้คุยโทรศัพท์ได้เป็นชั่วโมงกับคนรัก การยิ้มโดยไม่ต้องมีเหตุผล การถูกชมอย่างกะทันหัน การตื่นขึ้นมาแล้วตระหนักได้ว่ามันน่าจะนอนต่อได้อีก ตั้งชั่วโมงแน่ะ การได้ฟังเพลงที่ทำให้เรานึกถึงคนพิเศษของเรา การได้เป็นส่วนหนึ่งของทีม การมีเพื่อนใหม่ การรู้สึกเหมือนผีเสื้อบินว่อนอยู่ในท้องคุณเวลาคุณเ จอหน้าเค้าคนนั้น การผ่านช่วงเวลานึงไปได้พร้อมกับเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณ การได้เห็นคนที่คุณชอบมีความสุข การได้ใส่เสื้อของคนที่เราชอบทั้งๆ ที่กลิ่นหอมของเค้ายังกรุ่นอยู่ การได้เจอเพื่อนเก่าอีกครั้งแล้วรู้สึกเหมือนไม่มีอะ ไรเปลี่ยนไปเลย การได้มองท้องฟ้ายามโพล้เพล้ การได้ยินใครสักคนบอกรักคุณ ที่สุดคือ การได้รู้ว่าเราเป็นที่รักของคนที่เรารัก จากคุณ : It wasn't me - [ 24 พ.ค. 49 14:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ชอบ คห 3 จังค่ะ.. และ คห 6 ก็โดนใจมาก........ แต่ทุกๆอันที่ได้อ่าน ก็เซฟไว้หมดเลย.. เพราะๆทั้งนั้น จากคุณ : cosmo lady - [ 24 พ.ค. 49 16:40:13 ]

ความคิดเห็นที่ 8 What is the difference between blood and you?? Blood enters the heart and flows out but you entered the heart and stayed! จากคุณ : asita - [ 24 พ.ค. 49 17:00:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบจังเลย อ่านแล้วรู้สึกดี จากคุณ : black_apple - [ 24 พ.ค. 49 17:12:39 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบคห. 1 อ่านแล้ว ขนลุก จากคุณ : หมีอารักขา - [ 24 พ.ค. 49 18:24:26 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สมบูรณ์ เป็นอีกคนหนึ่งที่พกรูปถ่ายของภรรยาติดกระเป๋าสตางค์ไว้เสมอ.. แม้ว่าภรรยาของเขาจะเสียชีวิตไปนานหลายปีแล้วก็ตาม ทุกครั้งที่สมบูรณ์ประสบกับปัญหา สมบูรณ์จะหยิบภาพถ่ายออกมาดู และเขาก็ผ่านพ้นปัญหานั้นไปได้เสมอ ไม่ว่าสมบูรณ์จะเจออุปสรรคมากมายขนาดไหนบางครั้งเมื่อเขานึกท้อแท้ เขาก็จะรีบเปิดกระเป๋าสตางค์และหยิบรูปถ่ายภรรยาออกมาดูทุกครั้งไป... โดยเฉพาะเมื่อครั้งที่เศรษฐกิจไทยก้าวสู่ยุคฟองสบู่แตก สมบูรณ์แทบสิ้นหวัง เขาแทบสิ้นเนื้อประดาตัว แต่เขาก็ผ่านจุดต่ำสุดนั้นมาได้... วันนี้ สมบูรณ์ก้าวสู่ความสำเร็จได้รับรางวัลบุคคลสู้ชีวิตแห่งปี และได้ขึ้นรับรางวัลอันทรงเกียรตินี้...สมบูรณ์กล่าวว่า... เคล็ดลับที่ทำให้ผมผ่านอุปสรรคอันเลวร้ายต่าง ๆมาได้ ก็เพราะผมพกภาพถ่ายของภรรยาผมติดตัวไว้ตลอดเวลา..........." สิ้นเสียงกล่าวของสมบูรณ์...เสียงปรบมือกึกก้องไปทั่วห้องจัดเลี้ยงมอบรางวัล โดยเฉพาะบรรดาคุณหญิงคุณนายที่มาร่วมงานต่างพากันสะกิดสามีของตัวเอง พร้อมกับคำกระแหนะกระแหน ว่าทำไมไม่เอาตัวอย่างนายสมบูรณ์บ้าง เมื่องานเลี้ยงเลิกรา..สมบูรณ์กลับถึงบ้าน เขาควักรูปถ่ายของภรรยาออกมาดูอีก แล้วรำพึงรำพันกับภาพถ่ายว่า... ทุกครั้งที่รู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง....ก็มีภาพถ่ายของเธอนี่แหละ ที่ทำให้ได้ระลึกอยู่เสมอว่า... ไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่าตอนที่อยู่กับเธออีกแล้ว....... /*/*/*/ ไม่ซึ้ง แต่ขำ ขำ น่ะ /*/*/*/ จากคุณ : ลูกผู้ชายที่ปลายปืน - [ 24 พ.ค. 49 20:00:41 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ๊ะ ๆ  อันนี้เอาจริงแล้วน่ะ ซึ้งจริงๆน่ะ คุณเคยเห็นคนตาบอดไม๊? คนตาบอด...ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่ คุณอาจเจอพวกเขาได้ .....ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ เช่น ตลาดนัด พวกเขาไปที่นั่น... เพราะหวังว่า... คงจะมี คนใจบุญ ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง คนสองคน...ที่จับมือกัน ค่อยๆ เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด เพราะต่างคน.... ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่ นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว... ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆ เครื่องหนึ่ง กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน...ที่ขาดไม่ได้....ก็คือขันอลูมิเนียม อาวุธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน ผมไม่ คุ้นหูกับเพลงที่เขาร้องนักหรอก แต่ก็ดูว่า.....เขาตั้งใจร้องเหลือเกิน และดูเหมือนเขาก็ หวัง ว่าคุณจะต้องชอบมัน ผมเห็นเขาจับมือกัน วินาทีนั้น....ทำให้ผมนึกถึงอะไรบางอย่าง ที่ผมเคยมองข้ามมาตลอด คุณเคยนึกถึงความรักของ....คนตาบอด...หรือเปล่า ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ เพราะคนตาบอด...ไม่เคยรู้เลยว่า... คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน ไม่มีเกียรติยศ... ศักดิ์ศรี...ให้กังวลใจ เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้ ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน ตาสองข้าง ปิดสนิท....แต่เปิดใจเข้าหากัน คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย "ใ จ" ล้วนๆ ความรัก....ก็เกิดจากตรงนั้น คนตาบอด พาคนที่เขารัก ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก คนตาบอด ออกจากบ้านพร้อมกัน...และกลับถึงบ้านพร้อมกัน พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ....? คุณรู้หรือเปล่า คนตาบอด....จับมือของคนที่เขารักไว้ตลอดทั้งวัน คุณเคยทำอย่างเขาบ้างไม๊... ? ผมกลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี หลายๆ คน มีเกียรติยศ หน้าที่ การงาน ที่ดีเหลือเกิน หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย...ทั้งรวย ทั้งฉลาด แต่พวกเราหลายๆ คนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน.... เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น.... เอ....พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก....มากเกินไปหรือเปล่านะ อนาคตของคนตาบอด..อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ ดูเหมือนเขาจะ...สงสัยก็เพียงแต่ว่า วันพรุ่งนี้...จะมีคนใจบุญซักกี่คน ที่ทำให้พวกเขากลับบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข ตอนที่ผมเขียน mailนี้อยู่...พวกเขาก็คงนอนหลับกันแล้ว ขอบคุณตลาดนัด...ที่ทำให้ผมเห็นภาพดีๆในวันนี้ ผมเชื่อว่า...ครั้งหน้า...ที่คุณเห็นคนตาบอด...ใจของคุณจะเปิดกว้างขึ้น คุณอาจมองเห็นภาพที่คุณไม่เคยมองเห็น ไม่ใช่ด้วยตา...แต่เห็นด้วยหัวใจ เหมือนกับภาพที่ผมได้เห็นในวันนี้ มาจาก fwd mail อ่ะ จากคุณ : ลูกผู้ชายที่ปลายปืน - [ 24 พ.ค. 49 20:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อีกอัน แปลกไม๊......... ที่คนที่คุณบอกว่ารัก เค้ากลับทิ้งคุณไป แปลกไม๊......... ที่เราต้องส่งเมล์ให้คนที่ทำงานอยู่โต๊ะติดกัน แปลกไม๊......... ที่วันเกิดเรา พ่อแม่เราดีใจที่สุด แต่เราไปฉลองกับคนอื่น แปลกไม๊......... ที่คุณเลี้ยงข้าวเพื่อน ตอนรับปริญญา แต่คุณไม่ได้เลี้ยงข้าวคนที่ส่งคุณเรียนจนจบปริญญา แปลกไม๊......... ที่บางวันตื่นมา พร้อมกับคนที่รู้จักกันไม่ถึง 1 วัน แปลกไม๊......... ที่เรารักเพื่อนที่เคยเลี้ยงข้าวเราเพียง 1 มื้อ แต่เรากลับไม่เคยส่งเงินให้กับคนที่เลี้ยวข้าวเรามาจนโต แปลกไม๊......... ที่เรารักใครบางคน ที่ไม่กล้าแม้แต่จะจับกางเกงในของเรา แต่เรากลับเบื่อเสียงเตือนของคนที่ล้างก้นให้เราได้มากกว่า 3 ปี แปลกไม๊......... ที่เพื่อนโทรมาชวนเรา เวลาไหนเราก็ออกไป แต่ถ้าพ่อแม่จะมาหา เรากลับบอกว่า ไม่ว่าง แปลกไม๊......... ที่คุณทำอะไรได้ทุกๆอย่างเพื่อใครบางคน แต่คุณไม่เคยทำสิ่งที่พ่อแม่คุณจะดีใจ แปลกไม๊......... ที่คุณต้องพูดจาไพเราะ เพื่อให้คนอื่นยอมรับ แต่คุณไม่เคยพูดแบบนี้กับพ่อ แม่ คุณเอง แปลกไม๊......... ที่คุณยังรอที่จะทำบุญให้ท่าน ในวันที่ท่านไม่อยุ่แล้ว จากคุณ : ลูกผู้ชายที่ปลายปืน - [ 24 พ.ค. 49 20:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อีกอัน ความรักเหมือนตู้โทรศัพท์สาธารณะ ตู้ที่เดินตรงเข้าไปมักโทรได้เฉพาะหมายเลขฉุกเฉิน ตู้ที่ใช้ได้มักต้องต่อคิวยาวเหยียด แต่พอถึงคิวเราเหรียญกลับหยอดไม่ลงซะงั้น กว่าจะเจอตู้ที่โทรได้จริงๆ ก็ต้องเดินหาจนเมื่อย และเมื่อเจอแล้วก็ต้องเตรียมเหรียญไว้หยอดสม่ำเสมอ ไม่อย่างนั้นคุยๆไปสัญญาณอาจถูกตัดขาดไป ต่อใหม่เท่าไรก็ไม่ติด เหรียญ ในที่นี้เปรียบได้กับ ความเอาใจใส่ การมีเวลาให้ เพราะ ถ้าเธอไม่มีทั้ง2สิ่งคอยหล่อเลี้ยงความรัก สัญญาณของความสัมพันธ์ก็จะถูกตัดขาดในที่สุด และไม่สามารถเรียกสัญญาณเดิมกลับมาได้อีก ส่วนความเป็นเพื่อนนั้นเหมือนโทรศัพท์บ้าน คุยนานเท่าไหร่ก็ 3 บาท คบกันแบบไม่ต้องลงทุนจนหมดเนื้อหมดตัว ไม่ต้องต่อคิวใคร ไม่ต้องเดินหาจนเมื่อย แต่ตอนสิ้นเดือนต้องจ่ายค่าบริการให้ตรงเวลาก็เท่านั้น ค่าบริการในที่นี้เปรียบได้กับ ความจริงใจ ที่คนเป็นเพื่อนต้องมีให้กัน อย่างไรก็ตาม เราควรบริหารค่าใช้จ่ายของความสัมพันธ์ให้ดี อย่าเอาเงินที่มีอยู่ไปแลกเหรียญ แล้วหยอดตู้โทรศัพท์สาธารณะจนหมด กระทั่ง .... ไม่เหลือจ่ายค่าโทรศัพท์บ้าน กระทั่ง .... ไม่เหลือจ่ายค่าอาหารของตัวเอง มีความรักแล้วอย่าลืมเพื่อน และเมื่อมีเวลาให้กับความรัก/มีเวลาให้กับความเป็นเพื่อนแล้ว อย่าลืมที่จะมีเวลาให้กับครอบครัวและตัวเองด้วย......... จากคุณ : ลูกผู้ชายที่ปลายปืน - [ 24 พ.ค. 49 20:05:53 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เอามาฝากอีกรอบจ้า ฉันได้เรียนรู้ว่า : รักแรกก็เหมือนฟันน้ำนมที่วันหนึ่งต้องหลุดไปเพื่อรอฟันแท้เข้ามาแทนที่ ฉันได้เรียนรู้ว่า : คนที่รักกันจะเป็นอะไรอื่นไปไม่ได้ นอกจาก...คนที่รักกัน ฉันได้เรียนรู้ว่า : บางครั้งคนที่รักกัน ก็รักกัน จนโกรธกันไม่ลง ฉันได้เรียนรู้ว่า : สำหรับคนที่เข้าใจชีวิต...คนที่รักกันก็ทะเลาะกันได้ “แต่สุดท้ายก็ดีกัน” ฉันได้เรียนรู้ว่า : การที่คนที่รักกันทะเลาะกัน ไม่ได้แปลว่าพวกเค้าไม่มีความสุข ฉันได้เรียนรู้ว่า : คนที่รักกัน ยังไงก็รักกัน ฉันได้เรียนรู้ว่า : คำว่า “แฟน” กับคำว่า “รักแท้” คนละคำกัน แต่บางครั้งก็เป็นคำเดียวกัน ถ้าคุณเจอรักแท้กับแฟนของคุณ ฉันได้เรียนรู้ว่า : คนรักกันไม่จำเป็นต้องคุยกันตลอดเวลา ฉันได้เรียนรู้ว่า : “ใครๆก็ผิดพลาดได้ในอดีต รวมทั้งคนรักของเรา” ฉันได้เรียนรู้ว่า : อย่าเสียดายเวลากับรักไม่แท้ ถือเสียว่าเวลาเหล่านั้น เป็นประสบการณ์ชีวิตให้เราค้นพบตัวเองมากขึ้น ฉันได้เรียนรู้ว่า : ความรักยืนยงต่อไปได้ไม่จบสิ้น ถ้ามีคำว่า “เห็นอกเห็นใจ” กัน ฉันได้เรียนรู้ว่า : คนที่พูดว่า “ไม่มีใครรักคุณมากกว่าผม” สักวันเค้าอาจทิ้งคุณไป ฉันได้เรียนรู้ว่า : วิธีตัดสินว่าผู้ชายคนไหนดีที่สุดเห็นจะต้องพึ่งสิ่งเดียว “เวลา” ฉันได้เรียนรู้ว่า : ไม่จริงที่ผู้ชายน้อยใจไม่เป็น และผู้หญิงขี้น้อยใจกว่าผู้ชายเสมอ ฉันได้เรียนรู้ว่า : คนที่อยู่ด้วยกันแต่ไม่มีใจให้กัน ท้ายที่สุดก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ฉันได้เรียนรู้ว่า : อย่าใช้เหตุผลกับคนรัก แต่ใช้ความเห็นใจกับคนรัก ฉันได้เรียนรู้ว่า : บางครั้งอารมณ์ที่หงุดหงิดก็หายไปหมดแค่ได้คุยกับคนที่เรารัก ฉันได้เรียนรู้ว่า : ความรักทำให้โลกสดใส จริงจริง ฉันได้เรียนรู้ว่า : ผู้ชายต่อสู้เพื่อให้ได้คนที่ตัวเองรักและต้องการ ฉันได้เรียนรู้ว่า : ถึงคนคนนึงจะดีเท่าไหร่ ตรงสเป็กตามที่เราต้องการเท่าไหร่แต่ยังไงก็ไม่ใช่คนที่เรารัก...ก็เป็นได้แค่คนที่เราได้เจอ แต่ยังไงก็ไม่ใช่คนที่เรารัก ฉันได้เรียนรู้ว่า : ฉันได้รู้ว่าอย่าลองใจคนรักด้วยการพูดถึงแฟนเก่า ใช่...คุณได้รู้ว่า เค้ารักเรา แต่...เค้าเจ็บ ฉันได้เรียนรู้ว่า : คนรักถึงเกิดมาเพื่อรักเราแต่บางครั้งก็ไม่ได้เป็น “คนรักสำเร็จรูป” เพราะฉะนั้นบางครั้งไม่อาจได้ดั่งใจเรา ต้องอาศัยการพูดและการปรับตัวเพื่อแก้ไขกัน ฉันได้เรียนรู้ว่า : เราควรจะมีวิธีบอกคนที่เรารักว่า บางครั้งบางเรื่องยังไม่ถึงเวลาที่เหมาะสม ฉันได้เรียนรู้ว่า : ถ้าเรายังเด็กจะคิดว่าฟันน้ำนม นั้นคือฟันตลอดไปของเรา แต่เมื่อโตขึ้นจะรู้ว่าไม่ใช่ แต่ ณ เวลานั้นเรามักคิดว่า...ใช่ ฉันได้เรียนรู้ว่า : ผู้หญิงหลายคนเจอประสบการณ์ตรงกัน ผู้ชายที่จีบเราอยู่ดีดีก็หายไปเฉยๆเลย...งง...เค้าเป็นกันหลายคนนะ ฉันได้เรียนรู้ว่า : ผู้ชายหลายคนเมื่อ “ต้องการ” จะพูดว่า “รัก” ฉันได้เรียนรู้ว่า : ไม่มีใครอกหักแล้วไม่เจ็บ เหมือนถอนฟัน แต่วันหนึ่งก็หาย แต่หายแล้วจะเป็นยังไงต่อ ค่อยว่ากัน ฉันได้เรียนรู้ว่า : มนุษย์เราต้องการความอบอุ่นและครอบครัว หลายคนเมื่อขาดตรงนี้พยายามหาสิ่งอื่นมาชดเชย แต่จะพบว่ามันชดเชยกันไม่ได้ เพราะเป็นคนละเรื่องกัน ฉันได้เรียนรู้ว่า : ถ่านไฟเก่าจะเกิดได้กับคนที่เลิกกันเพราะไม่เข้าใจกันแต่ยังรักกัน แต่สำหรับคนที่เค้าเลิกกัน เพราะไม่รักกัน...”ถ่านไฟดับ” ฉันได้เรียนรู้ว่า : ...ดีแล้วที่เราได้เลิกกับคนที่เราไม่แน่ใจมาตลอด เมื่อแผลหาย เราจะรู้ว่า เราทำถูกที่สุด... รึป่าว ฉันได้เรียนรู้ว่า : ความรักเปลี่ยนแปลงหลายอย่างในชีวิตได้จริงจริง ฉันได้เรียนรู้ว่า : ความรัก...มันมีอยู่จริง ฉันได้เรียนรู้ว่า : ความรักเหมือนความสวย ซึ่งพระเจ้าไม่ได้ประทานมาให้คนทุกคน ฉันได้เรียนรู้ว่า : สุดท้าย...รักก็คือรัก...ไม่รักก็คือไม่รัก ฉันได้เรียนรู้ว่า :ถ้ายังไม่รู้ว่าคุณต้องการใคร มิวิธีพิสูจน์ “เวลา” ฉันได้เรียนรู้ว่า : คนที่ไม่พูดว่า “หึง” ไม่ได้แปลว่า “ไม่หึง” ฉันได้เรียนรู้ว่า : ผู้ชายบางคนไปจีบผู้หญิงอื่น เพียงเพื่อประชดแฟนตัวเอง ไม่ใช่เพราะชอบจริงๆ ผู้หญิงหลายก็เป็นแบบนี้ ฉันได้เรียนรู้ว่า : ถ้ารักกันต้องคุยกันการคุยกันอย่างเปิดเผย ทำให้ไม่ระแวงกัน นั้นแหละดีที่สุด ฉันได้เรียนรู้ว่า : บทสรุปของความรักไม่ใช่การแต่งงาน นั้นเป็นตอนจบของละครเรื่องนึง แต่บทสรุปของความรักคือ “การที่เราสองคนได้ใช้ชีวิตร่วมกัน เติมเต็มกันและกัน ชั่วชีวิตของเรา”... จากคุณ : asita - [ 24 พ.ค. 49 21:24:36 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อีกอันค่ะ จากคุณ : asita - [ 24 พ.ค. 49 21:28:03 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มีเยอะอ่ะค่ะ ความหมายดี ซึ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง จากคุณ : asita - [ 24 พ.ค. 49 21:30:01 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อีกๆๆ จากคุณ : asita - [ 24 พ.ค. 49 21:32:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ชอบอันนี้อ่ะค่ะ จากคุณ : asita - [ 24 พ.ค. 49 21:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 :::::::::::::: คนที่เรารัก :::::::::::::::: เคยสงสัยว่า....ทำไมเราต้องไปรักคนที่เขาไม่รักเรา คนที่แสนดีจะตาย....มารักเรา....เรากลับไม่รักเขา ฉันรู้แล้วล่ะ....เพราะคนที่เรารัก....เราสร้างความรักนั้นขึ้นมาเอง เราจะรู้สึกภูมิใจกับสิ่งที่เราสร้างขึ้นมาเอง....โดยปราศจากเงื่อนไข ทำไมพ่อกับแม่....ถึงรักเรามากกว่าที่เรารักเขา เพราะเขารักเราขึ้นมาเอง....ตั้งแต่ก่อนที่เราจะรู้สึกรักเขาซะอีก เรารักเขา....ตั้งแต่เราเรายังไม่เป็นตัวตนด้วยซ้ำ.... เรายังไม่ทำอะไรให้เขาเลย >>>> ความรัก....เมื่อมันเกิดขึ้นเองกับใคร.... เราจะให้ความสำคัญกับมัน มากกว่าที่จะสนใจ....ว่าใครจะรู้สึกอย่างนั้นกับเรา <<<<< และเมื่อเกิดความรัก.... มันก็เกิดความคิดที่จะให้คนๆ นั้นมารักเรากลับ เราก็เลยรู้สึกว่า....เขาไม่ได้รักเรา....เท่าๆ กับที่เรารัก ความรู้สึกรัก....มันต้องเกิดขึ้นในหัวใจเขาเอง....สั่งไม่ได้ เราไม่ต้องทำอะไรให้เขารักหรอก.... แค่ทำสิ่งดีๆ เพื่อคนที่เรารัก เหมือนที่พ่อแม่ทำกับเรา.. .....เขาบ่นจะแย่..... แต่เขาก็รักเราจะแย่เหมือนกัน จากคุณ : asita - [ 24 พ.ค. 49 21:34:45 ]

ความคิดเห็นที่ 21 รัก...ไม่มีแบบแผนตายตัว ของศาสตราจารย์เจริญ วรรธณสิน อย่าฝืนใจรัก ถ้ามันไม่ใช่...ก็ไม่มีประโยชน์ ที่จะคบใครสักคนเพียงเพราะอยากจะมีใครสักคน อย่าเปลี่ยนตัวเองเพียงเพื่อให้เขามารัก เพราะจะทำได้ไม่นาน วันหนึ่งคุณจะรู้สึกเหนื่อยเพราะความรักที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง อย่าหลงในรสชาติของความรักเสียจนลืมชีวิตประจำวันของตัวเอง หรือสูญเสียความเป็นส่วนตัว คนที่พร้อมจะอยู่กับคุณ โดยที่คุณไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตเลย คนที่พร้อมจะเดินหน้าเมื่อคุณเดินหน้า คนที่พร้อมจะถอยหลังไปกับคุณ คนที่ไม่ยอมให้คุณเดินตามหลัง...ขอเพียงเดินเคียงข้างกัน คนที่ไม่บังคับให้คุณทำอะไรในแบบที่คุณไม่ชอบ คนที่ไว้ใจ ให้อภัย ให้โอกาส ซื่อสัตย์และให้เกียรติคุณ ...นั่นแหละ คือคนที่รักคุณจริง... จงถนอมคนเหล่านี้ไว้ อย่าปล่อยให้เขาไปจากคุณ เพราะคุณจะเสียใจ หากเขาเปลี่ยนไปหยิบยื่นความโชคดี ที่ควรจะเป็นของคุณไปให้คนอื่น คนที่รักคนที่เปลือกนอกมีอยู่เยอะเหลือเกิน ชีวิตคนคนหนึ่ง จะมีคนที่รักคุณจริงผ่านมาสักกี่คน ใครที่บอกว่ารักคุณ แล้วพยายามเปลี่ยนคุณ ดึงคุณให้เดินตามทางของเขา เขาไม่ได้รักคุณจริงหรอก...เขารักตัวเอง จงเชื่อในพรหมลิขิต จงเชื่อในเหตุการณ์ที่นำพาความรักมาให้ อย่าบอกว่าไม่รัก ถ้าไม่สามารถสบตาเขาอย่างบริสุทธิ์ใจได้ อย่าบอกว่ารัก ถ้าคุณไม่รู้สึกวูบวาบเวลาอยู่ใกล้ ๆ อย่าบอกว่าไม่คิดถึง ถ้าหัวใจไม่อาจลืม อย่าบอกว่าคิดถึง ถ้าเพิ่งจากกันไม่ถึง 1 นาที อย่าปล่อยให้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราหลุดลอยไป ลองคุยกันมากขึ้น รับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่ายด้วยใจ จะทำให้เรารู้ว่าเราโชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้รู้จักความรัก อย่าปล่อยให้ใครคนใดคนหนึ่งมีน้ำตา ทั้งๆ ที่อีกคนหนึ่งกำลังร้องไห้ อย่าปล่อยให้ใครคนใดคนหนึ่งพูด ทั้งๆ ที่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการฟัง ความรักต้องมาจากความรู้สึกของคนสองคน อย่าให้ใครคนใดคนหนึ่งหยิบยื่น แต่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการ ความรักเป็นเพียงสายใยบาง ๆ ที่มันถูกหล่อหลอมขึ้นจากความรู้สึกต่าง ๆ ทั้งความอาทร ห่วงใย ห่วงหา คิดถึง ความอดทนจะทำให้อุปสรรคต่าง ๆ ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ความพยายามจะทำให้เราสองคนยังอยู่ ความไว้ใจจะทำให้ความรักของเรามั่นคง ความเสมอต้น...และเสมอปลาย จะทำให้ความรักของเราสวยงาม และสุดท้ายความรัก ก็จะก่อตัวขึ้นเป็นความผูกพัน สิ่งเหล่านี้จะทำให้สายใยบาง ๆ ของความรัก กลายเป็นเชือกเส้นหนาที่ผูกคนสองคนไว้ด้วยกัน มันจะเป็นเชือกที่มัดเราไว้ด้วยกัน เป็นเชือกที่ทำให้เราไม่อึดอัด และเราจะไม่ดิ้นรน... ที่จะพยายามหลุดออกจากเชือกเส้นนี้ เมื่อได้เจอความรักที่ดีแล้ว จงทำให้เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียว อย่าปล่อยให้เขาโดดเดี่ยว อย่าปล่อยให้เขาเดียวดาย คิดถึงสิ่งดี ๆ ที่เราเคยมีกัน อย่าลืมวันแรก ๆ ที่เรารู้สึกกับคน ๆ นี้ เขาเป็นคนที่ดีที่สุดแล้วสำหรับเรา พยายามรักษาเขาไว้ เพราะเมื่อเขาหลุดลอยไปแล้ว เราจะไม่สามารถเรียกความรู้สึกต่าง ๆ กลับมาได้อีก เหมือนเวลาที่ไม่สามารถย้อนเดินกลับ ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด เพราะอดีตแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว อย่าทิ้งหัวใจของคุณไว้กับอดีต อย่าคิดว่าอดีตไม่มีวันหวนคืน อย่าคิดว่าไม่มีพรุ่งนี้ อย่าลืมบทเรียนของเมื่อวาน ทุกชีวิตยังมีความหวังอยู่เสมอ จงปล่อยให้ชีวิตดำเนินต่อไป... วันหนึ่งถ้าชีวิตหวนคืนมาสู่ทางสายเก่า.. ที่เคยทำให้คุณมีความสุข ระหว่างเดินทางในแต่ละก้าว.. จงอย่าเดินเลี่ยงมันไปอีก เพราะน้อยนักที่ถนนสายเดิมยังคงสภาพ เพื่อรอให้คุณเดินย้อนกลับมา... ลองเดินต่อไปสิ.. บางทีคุณอาจจะเจอจุดหมายที่คุณค้นหามาตลอดชีวิต ในเส้นทางที่คุณเคยเดินเลี่ยงมันไปก็ได้... จากคุณ : asita - [ 24 พ.ค. 49 21:38:16 ]

ความคิดเห็นที่ 22 - Love is like playing the piano. First you must learn to play by the rules, then you must forget the rules and play from your heart จากคุณ : asita - [ 24 พ.ค. 49 21:42:27 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มีคนบอกว่า ... ฟ้าดินลงโทษเขาให้ห่างไกลกับคนรัก ฉันกลับคิดว่า ... ฟ้าดินกำลังสงสัยคู่นี้ว่า ... เขารักกันจริงหรือป่าวต่างหาก ... เลยทดสอบโดยแยกคนนึงไปทาง ... อีกคนไปทาง คงมีใครบางคนมีพฤติกรรมไม่น่าไว้วางใจ ถ้าเราคิดว่ามันเป็นการทดสอบว่าเราเลือกถูกคนรึป่าว ความห่างไกล ... จะเป็นตัววัดปริมาณความผูกพันที่เรามีต่อกัน ถ้าเรายังรู้สึกเหมือนเดิม...แถมยังเพิ่มความห่วงใย ... ความคิดถึง ... นั่นคือเรามีความรักที่แท้จริงให้เค้า ... เราสอบผ่าน ... แต่ถ้าเขาเปลี่ยนแปลงไป ... แรก ๆ ก็ติดต่อกันถี่หน่อย ... หลัง ๆ เริ่มห่างหาย เค้าสอบตก ... ก็ในเมื่อปริมาณความผูกพันของเค้ามันมีไม่เพียงพอ เราน่าจะภูมิใจในตัวเอง ... ที่เราได้เลื่อนชั้นขึ้นไป ... แม้มีใครจะสอบตก ถ้าเค้าอยากจะขึ้นมาอยู่ข้างเรา... เค้าต้องเร่งให้สอบผ่านบททดสอบนี้ ... แล้วก้าวขึ้นมาอยู่ข้างเราเอง ... ถ้าเค้าไม่ผ่าน ... ก็ถือว่าเป็นบุญ ... ที่ฟ้าดินได้คัดคนโง่ ... ออกไปจากเราแล้ว ... จากคุณ : asita - [ 24 พ.ค. 49 21:49:12 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณมากคร่า.. :) จากคุณ : วรันธร - [ 26 พ.ค. 49 08:37:18 ]