CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    --[พระเจ้า หรือใครก็ได้ครับ ได้โปรด................ช่วยมาเอาชีวิตผมไปที ผมเบื่อว่ะ!!!!!]--

    เมื่อตอนเย็น ยังตั้งกระทู้ขำขัน ถามล็อคอินชาวบ้านชาวเมืองเค้าอยู่เลย

    กลับบ้านมา ขำไม่ออก..............

    จะมีใครที่ ชีวิตชิบหายขนาดผมอีกไหม
    พระเจ้าครับ ทำไมเหรอครับ ผมมันมีเวรมีกรรมเยอะแยะมากมายขนาดนั้นเชียวหรือ!!

    ทำไมถึงได้ทำกับผมเยี่ยงนี้วะ!!!

    ผมมีเงินเก็บอยู่ 4000 บาท
    เมื่อวานเงินออก  กดมาใส่กระเป๋าไว้  4000 บาท เพื่อเอาไปจ่ายหนี้ทั้งหลาย

    มีเงินอยู่ในกระเป๋า 8000 บาทถ้วน ๆ!!!!

    กะว่า วันนี้ดึก ๆ จะเอาเงินไปจ่ายหนี้ที่เค้าท์เตอร์เซอร์วิสในเซเว่น อีเลฟเว่น!!!!

    กลับบ้านมา เปลี่ยนเสื้อผ้า อาบน้ำ ประแป้ง
    หาข้าวกิน ในใจนึกอยากกิน แป๊ปซี่ เปิดตู้เย็นมา

    พบกับความว่างเปล่า

    แป๊ปซี่หมดแล้ว  ใครกินหมดก็ไม่รู้  (มันจะใครล่ะ ก็มีมรึงกินอยู่คนเดียว)
    ไม่เป็นไร เงินเรามี ออกไปซื้อใหม่ เอาขวดใหญ่เลยจะได้กินได้นาน ๆ

    เดินขึ้นบ้านมา เปิดเป้ที่สะพายไปไหนมาไหนด้วยตลอดเวลาทั้งวัน

    ค้นหากระเป๋าเงิน ที่จำได้ว่ามีเศษย่อย ๆ อยู่ 100 กว่าบาท
    เพื่อจะเอาไปซื้อ "แป๊ปซี่ ดีที่สุด!!!!!"


    กระเป๋าตังค์กรู....................... หาไม่เจอ!!!!!!!!!!!


    หายไปไหนวะ!!!!
    ผมเทของออกจากเป้ทันที เผื่อว่า มันจะโดนสิ่งของในเป้ทับอยู่ แล้วผมไม่เห็น
    เนื่องจากมีหลาย ๆ ครั้งที่ผมหลอนตัวเองนึกว่ากระเป๋าเงินหาย แต่จริง ๆ แล้ว

    มันก็อยู่ในกระเป๋านั้นแหล่ะ เพียงแต่ค้นไม่ละเอียด!!!!

    เทของออก ควานหากระเป๋าเงินที่คิดว่ามันจะอยู่
    แต่....................

    ไม่มี!!!!

    กลับไปค้นในเป้อีกครั้ง ค้นทั้ง ๆ ที่รู้ว่า เทของออกมาหมดแล้ว
    มันจะไปมีได้อย่างไร

    ค้นเหมือนกับเป้ตัวเอง เป็นกระเป๋าหน้าท้องของโดเรม่อน
    เหมือนมันเป็นกระเป๋าสี่มิติ ที่อาจจะมีของหลงเหลืออยู่บ้าง

    ค้นจนแทบพลิกแผ่นดินเป้หา แต่ก็พบกับความผิดหวัง!!!!



    "ไม่มีแม้แต่เงาของกระเป๋าเงิน"




    ใจหล่นไปตกอยู่ที่ตาตุ่มทันที  ชิบหายแล้ว กระเป๋าตังค์กรูหาย!!!
    หายไปไหนวะ????????????

    ใจคิดทันทีว่า วันนี้ไปไหนมาบ้าง หยิบกระเป๋าเงินครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่  หยิบแล้ว เอาไปเก็บไว้ไหน!!!

    คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก แต่ที่จำได้ คือหยิบมันออกมาจ่ายค่าข้าว เมื่อตอนกลางวัน
    อาจจะงงว่า แล้วหลังจากนั้น หยิบเงินที่ไหน

    ผมมีเศษเงินอยู่ในกระเป๋ากางเกง ประมาณ 100 บาท!!!!
    ผมเลยใช้เงินในกระเป๋ากางเกงมาตลอด

    ตกเย็น แวะกินก๋วยเตี๋ยวเจ้าเดิมที่ฟิวเจอร์
    กินไปก็หลอนตัวเองไป กลัวจะเจอกับกระเทยยักษ์ทั้ง 2 คนนั้นอีก
    พยายามหาโต๊ะที่มีคนนั่งอยู่เยอะ ๆ แล้วก็สะอาด ๆ เพื่อที่กระเทยทั้ง 2 นั่น
    จะได้ไม่ต้องมาทำความสะอาด และไม่เป็นที่สังเกตุจนเกินไปนัก!!!!

    แน่นอน ผมหยิบเงินในกระเป๋ากางเกงออกจ่ายให้ที่แลกคูปอง 25 บาท แถมน้ำฟรี 1 ขวด

    กินเสร็จ เอาชีวิตรอดจากการโดนแซวของกระเทยยักษ์มาได้ ผมเดินทางกลับบ้านทันทีโดยไม่ได้แวะไปแล่ดที่ไหนต่อ!!!

    ผมจำได้ ว่าผมไม่ได้เปิดเป้ออกเลย แม้แต่ครั้งเดียว

    เออ ๆ มีเปิดครั้งหนึ่งเพื่อหยิบหมวกตอนนั่งรถบริษัทออกมา เพื่อมาลงฟิวเจอร์

    "หรือว่าจะตกบนรถ!!!!"

    ผมกดเบอร์โชเฟอร์รถรับส่งพนักงานทันที.........
    โชเฟอร์รับสาย ผมบอกเค้าไปว่า กระเป๋าเงินผมหาย
    ไม่รู้ว่าตกอยู่บนรถหรือเปล่า ช่วยดูให้หน่อย

    ผมบอกไปทั้ง ๆ ที่ก็รู้อยู่ว่า เปอร์เซนต์ที่จะเจอ มันมีอยู่แค่ 1 เปอร์เซนต์ แค่นั้นเอง
    มันอาจจะตกบนรถจริงๆก็ได้ แต่ใครล่ะ ที่เจอแล้วจะบอกว่าเจอ!!!

    ถ้าเป็นกระเป๋าเงินเปล่า ๆ มันก็คงไม่มีปัญหา แต่นี่ มันมีเงินอยู่ในนั้นตั้ง 8000 บาท

    "ไม่มีครับคุณหมัน!!"

    นั่นเป็นคำตอบที่ผมคาดว่าจะได้ยิน แต่ไม่อยากได้ยิน แต่มันก็ได้ยินจริง ๆ

    "อืมมม ไม่เป็นไร ถ้าเจอก็เก็บไว้ให้ผมด้วยนะ"

    ผมวางสายไป!!!!

    โชคดีอยู่อย่างที่ บัตรสำคัญ ๆ ของผมผมมักจะไม่เก็บไว้ในกระเป๋าใบนั้น เพราะมันตุง เต็มไปด้วยนามบัตรของผมเอง เพื่อไว้แจกคนอื่น

    ผมเลยเอา บัตรประชาชน บัตรประกันสังคม บัตรพนักงาน ไว้ในกระเป๋าเก็บนามบัตรอีกใบหนึ่ง!!!!

    นั่น ถือเป็นโชคของผม ที่ไม่ต้องไปแจ้งความบัตรหาย
    แต่โชคมีอยู่แค่นั้น เมื่อ บัตรเอทีเอ็ม ของผมเสือกเก็บไว้ในกระเป๋าเงินใบที่หายซะงั้น

    ผมค้นห้องทั้งห้อง แทบจะค้นทั้งบ้าน ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า ค้นไปก็ไม่มีประโยชน์
    เพราะยังไงมันก็ไม่มีแน่ ๆ แต่ผมก็ยังค้น


    ในที่สุด ผมก็ยอมรับความจริง และสิ่งที่เกิดขึ้น คือ


    "กระเป๋าเงินผมหายไปแล้วจริง ๆ พร้อมกับเงิน 8000 บาท!!"

    กระเป๋าเงินใบนี้ยี่ห้อ ชอง หลุย เชอร์เร ได้ข่าวมาว่าแพงสัด!!!
    แต่ไม่ได้ซื้อเอง มีคนซื้อให้ในวันเกิด

    ตอนนี้ มันหายไปแล้ว



    หายไปแล้ว.............................



    ผมทราบดีครับว่า คนบนโลกนี้ยังมีชีวิตที่ชิบหายกว่าผมอีกหลายเท่าพันทวี
    แต่ทว่า ความอดทนของคนแต่ละคนไม่เท่ากัน

    ความอดทนของคนมีจุดอิ่มตัว และ สิ้นสุด


    พระเจ้าครับ ผมไม่เคยอ้อนวอนขออะไรท่าน
    ไม่ว่าท่านจะทำกับผมขนาดไหน ผมก็ไม่เคยด่าท่าน เพราะผมถือเป็นกรรมของผมเอง
    ก็ได้แต่เข้าวัดทำบุญไปเรื่อย เพื่อที่กรรมของผมมันจะเบาบางลงได้บ้าง


    แต่ครั้งนี้ ผมจะขอท่านล่ะ


    พระเจ้าครับ ถ้าเกลียดผมขนาดนั้น อย่าให้ผมมีชีวิตอยู่ต่อไปเลยครับ
    กรุณามาเอาชีวิตผมไปเสียทีเถิด.................

    ผมว่า ท่านจะสนุกกับการแกล้งโยนอุปสรรคต่าง ๆ ความซวยต่าง ๆ ให้ผมมากเกินไปแล้วครับ
    แรก ๆ ผมคิดว่าผมซุ่มซ่าม ขี้ลืม แต่หลัง ๆ มา สิ่งที่เกิดขึ้นกับผม มันเริ่มไม่ปกติเสียแล้วครับ

    มีดหล่นใส่ตรีน ถือเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ แต่เรื่องที่เหลือเชื่อนั่นคือ มีดไปกระเด้งขาโต๊ะ กลับมาปักตรีนผมอีก!!!

    นั่นมันปกติหรือครับท่าน!!!!

    เล็ก ๆ น้อย ๆ ผมไม่ถือสาหาความท่าน ผมพร้อมจะทน แต่คราวนี้ ผมเริ่มทนไม่ไหวแล้ว

    ท่านเอาเงินผมไป 8000 บาท

    ผมทำงานมาทั้งเดือน เพื่อเงินก้อนนี้แล้วท่านมาเล่นสนุกง่าย ๆ อย่างนี้หรือ
    ถ้าท่านทำอย่างนี้ ท่านให้รถชนผม ให้เครื่องบินหล่นลงมาทับผมให้ตายห่าไปเสียดีกว่าครับ!!!


    อย่าทำอย่างนี้เลย


    มาเถอะ มาเสียทีครับท่าน ได้โปรด!!!! อย่าเก็บผมไว้เป็นเครื่องระบายอารมณ์ของท่านอีกเลย
    ผมจะตกนรกผมก็ยอมแล้ว ผมยอมท่านทุกอย่าง

    ได้โปรด.................... มาครับ


    มาเอาชีวิตผมไป










    เสียที T-T





    สมันน้อย เบอร์ 14......

    แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 49 21:18:46

    จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 26 พ.ค. 49 20:59:55 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป