ความคิดเห็นที่ 1 สามีเรานัดแนะให้เด็กคนนั้นโทรมาขอโทษฟอร์มว่าเป็นเพื่อนที่ทำงาน จะอยู่ห่าง ๆ ไว้จะได้สบายใจทั้ง 2 ฝ่าย ปากก็บอกว่า ไม่คิดอะไร ไปไหนมาไหน ก็ไม่เคยไปกัน 2 ต่อ 2 จนเราเกือบเชื่อ นั่นหมายความว่า เด็กผู้หญิงนั่น ก็รู้ทั้งรู้ว่า สามีมีเราอยู่ทั้งคนแล้ว แต่.. ด้วยพิรุธที่สามีเรามีอยู่ ยังคงโทรคุยกัน ยังไปไหนมาไหนกัน มันทำให้เราอยากรู้มากขึ้นไปอีก พยายามบอก ตัวเองว่า อย่าฟูมฟาย ถ้ามันร้ายยิ่งกว่าที่ได้รู้มา เมื่อคาดคั้นเข้ามาก ๆ ก็ค่อย ๆ ยอมรับออกมาทีละอย่าง 2 อย่าง ด้วยความจำนนจริง ๆ ยอมรับในที่นี้คือ ยอมรับเพราะจับได้ ไม่ใช่ยอมรับเพราะสารภาพผิดอย่างงั้น ทุกครั้งที่จับพิรุธได้ เมื่อมีปากเสียงกันก็จะลงไม้ลงมือ เช่น แย่งโทรศัพท์มือถือ เราเคยให้เค้าตบตีฟรีๆ อยู่หลายครั้ง เรารู้สึกว่าเป็นการกระทำที่โง่มาก ๆ ที่ไม่ต่อสู้หรือขัดขืน หลังๆ เราสู้ยิบตาเหมือนกันอย่างน้อยก็ปกป้องร่างกาย ของตัวเอง ต่างคนต่างเจ็บตัว ถามถึงสลิปเงินเดือนก็บอกว่า หาย ให้เอาสมุดธนาคารมาดูไป up book มา โบนัสที่บอกว่าได้ 2 เดือนกว่า ก็กลายเป็น 3 เดือนกว่า เงินถูกกดออกไปเยอะมากในช่วง 3-4 เดือนที่ผ่านมา ถามว่าใช้อะไร ก็ตอบว่า ใช้ไปกับการเลี้ยงน้อง ๆ ที่ office หลายครั้งสะสมกัน โดนชักดาบไม่ได้เงินคืนบ้าง จ่ายออกไปเป็นพันเก็บเข้ามาเป็นร้อย ก็เริ่มค้างชำระต้องจ่ายดอกบัตรเครดิต ตอนนี้เราไม่รู้ว่า สามีเราเป็นหนี้ บัตรเครดิตเท่าไหร่ ตัวเลขไม่ทราบแน่นอน และไม่ได้มีเพียงบัตรเดียว วงเงินก็ค่อนข้างเยอะ เราเชื่อว่าเด็กผู้หญิงคนนั้น คงหลอกล่อสามีเราให้หลงจนโงหัวไม่ขึ้น ซึ่งสามีเราก็คงเต็มใจด้วย อีกอย่างเราเชื่อว่า เด็กนั่นก็แค่หลอกรับประทานสามีเราไป ไม่ได้คิดจริงจังอะไร แต่ไม่รู้เมื่อไหร่ ที่สามีของเราจะลืมหูลืมตาเสียที แน่ๆ ที่ยอมรับออกมาแล้วก็คือ ซื้อมือถือเครื่องละเป็นหมื่นให้ โดยผ่อนบัตร 0% ให้ ซึ่งเรายังไม่เห็นสลิปบัตรทั้งหมดก็เลยไม่รู้ว่า มีค่าอะไรอีก ตอนนี้ก็ได้แต่เดาไปเรื่อยว่า เป็นค่าโรงแรมที่ไประเริงกัน ค่ากินค่าเที่ยว ค่าของอื่นๆ เครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆ ที่เด็กมันจะออดอ้อนเอาได้ ทุกครั้งที่พูดถึงเด็กผู้หญิงคนนี้ สามีจะไม่พอใจมาก เราถามว่า น้องเค้าทำอาชีพอะไร เป็นนักศึกษาอย่างว่าหรือเปล่า ทำไมถึงได้ตัณหากลับแบบนี้ ที่เราให้ไม่พอหรือไง เค้าอ้างว่า แรกเลยก็คิดเรื่องแบบนั้นแต่พอได้พูดได้คุยกับเด็กผู้หญิงคนนั้นแล้ว กลับรู้สึกว่าไม่ได้คิดเรื่องต่ำ ๆ แบบนั้น รู้สึกทึ่งที่เด็กคนนี้มีแง่คิดหรือเป็นผู้ใหญ่เกินตัว แค่คุยกันถูกคอ แค่นั้นจริงๆ และทุกครั้งที่มีการพูดถึงเด็กคนนั้น สามีจะว่าเราว่า อย่าไปดูถูกเค้า ทำตัวแบบนี้จะไม่ให้ดูถูกได้ยังไง ยังเด็กอยู่แท้ๆ อนาคตยังอีกตั้งไกล ทำไมอยาก เป็นเมียน้อยเค้าก็ไม่รู้ จะให้เราเชื่อได้ยังไงว่า ไม่มีอะไรกัน? เราเชื่อว่า สามีเราคงไปนอนกับเด็กผู้หญิงคนนั้นและ ก็ได้เงินใช้ จะว่าไป ก็ขายตัวนั่นแหละ แลกกับของกับเงิน ไม่รู้ถึงขนาดเช่าคอนโดหรืออะไรให้อยู่ด้วยหรือเปล่า จากคุณ : นามสมมุติ - [ 3 มิ.ย. 49 12:02:55 A:221.128.101.43 X: TicketID:121134 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ครอบครัวเราไม่ได้ร่ำรวยอะไรค่ะ มีภาระทั้งบ้านและรถเงินเดือนสามีเราอาจจะมาก (ในความรู้สึกเรา) สักหน่อย เนื่องจากอายุงานค่อนข้างเยอะ ภาระทุกอย่างสามีเป็นคนจัดการ ค่าบ้าน ค่ารถ ค่าซักรีด (เฉพาะเสื้อผ้าทำงาน) ค่าโทรศัพท์มือถือ ค่าน้า ค่าไฟ ซึ่งก่อนจะผ่อนบ้านกับรถ เราก็คุยกันในระดับนึงว่า ยอดรวมกันทั้ง 2 นั้นไม่เกิน ความสามารถที่เราจะผ่อนได้ ถ้าเราใช้จ่ายอย่างประหยัด แล้วก็มีเหลือเก็บอีกนิดหน่อย ส่วนเราเองเพียงแต่รับผิดชอบค่าใช้จ่ายเล็ก ๆน้อยๆ ในบ้านเท่านั้น ใช้ส่วนตัวอย่างประหยัด ซื้อเสื้อผ้าให้เค้าบ้างตามโอกาส แล้วก็ฝากเอาไว้สำหรับอนาคตที่เราคุยกันไว้ว่า เราจะมีลูก เตรียมใช้จ่ายเรื่องลูก คุณผู้ชายหลายคนอาจจะมองว่าเราเอาเปรียบสามีรึป่าว ไม่นะคะ ถ้าเค้าไม่พออะไรก็จะบอก เราก็คอยเติมเงิน ในกระเป๋าให้เค้าอยู่เรื่อยๆ คอยถามเรื่อยๆ ค่ะว่า เงินพอใช้มั้ย ไม่พอเค้าก็จะบอกเรา หรือเอาบัตร ATM ไปกดเอง หรือถ้าไปกด ATM มาก็จะกดมาเผื่อเค้าบ้าง ใส่ในกระเป๋าให้บ้าง 500,1000 แล้วแต่ เป็นอย่างงี้เรื่อยมา ก็แปลกนะบัตรเราเค้ารู้รหัส แต่บัตรเค้าเราไม่รู้รหัสเลย ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเค้ามีบัตรอะไรบ้าง เราค่อนข้างประหยัดอดออมทุกอย่าง ของใช้ในบ้านแม้จะอยู่กันแค่ 2 คนก็ซื้อแบบขนาดครอบครัว เพื่อจะได้ ไม่ต้องไปซื้อบ่อยๆ ร้านอาหารแทบไม่ได้เข้า นานๆ ก็ไปห้างหาอะไรกินกันสักที ซึ่งมันก็ไม่ได้หรูหราอะไร เสื้อผ้าแพงๆ เครื่องสำอางค์ ไม่เคยซื้อ เรารู้ว่าเรามีหนี้สินอยู่ เราต้องอดออมและประหยัดเพื่อให้หมดหนี้สินไว ๆ และก็ต้องเตรียมไว้สำหรับลูก พอมาพักหลังสามีเริ่มบ่นเรื่องเงินและการจ่ายชำระบัตรเครดิต ด้วยความไม่รู้ไม่สงสัยและให้เกียรติ รวมทั้งไม่ อยากซักไซร้กลัวจะไม่พอใจ เราพยายามเลี่ยงที่จะไม่ให้เกิดข้อโต้เถียงอยู่แล้วค่ะ เพราะเรารู้สึกว่า ตั้งแต่ที่เค้าไปไหนมาไหนกลับดึก เค้าก็ดูจะอารมณ์ไม่ค่อยดี แรก ๆ เราก็บ่นเรื่องกลับดึก เราไม่อยากให้สามี เป็นหนี้บัตรก็จะให้เค้าไปจ่ายค่าบัตร พอถามก็จะบอกว่า ติดลบนิดหน่อยจากที่ต้องเลี้ยงลูกน้องตอนเทศกาลที่ผ่านๆ มา ซึ่งมันสะสมมาเรื่อยหลายเดือนยอดมันก็เยอะหน่อย ในความรู้สึกเราตอนนั้นมันก็คงสักไม่กี่หมื่น 2-3 หมื่นได้มั้ง แต่ก็สงสัยว่าทำไมมันไม่หมดซะที และลืมคิดไปว่า แฟนเรามีบัตรเครดิตหลายใบ วงเงินรวมกันก็หลายแสนอยู่ ตั้งแต่รู้เรื่องนี้ผ่านมาจะ 3 เดือนแล้ว แต่เราก็ยังไม่รู้ตัวเลขของหนี้สินทั้งหมดเพราะสลิปไม่เคยมีส่งมาที่บ้านเลย ทุกวันนี้ก็ยังไม่มีส่งมาค่ะ แต่แรกเรา อาสาจะช่วยเค้าเรื่องหนี้สิน โดยเอาเงินเก็บและสินสอดที่เราทำเป็นลืมมันไปว่ามีอยู่ จะเอาออกมาช่วยใช้หนี้ให้ แต่ขอให้เอาสลิปมาเคลียร์กันนะ จากคุณ : นามสมมุติ - [ 3 มิ.ย. 49 12:03:24 A:221.128.101.43 X: TicketID:121134 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อทะเลาะกันรุนแรงขึ้นเพราะเค้ายังไม่หยุดเรื่องผู้หญิง เราหนีออกจากบ้าน ไปนั่งคิดนอนคิดอยู่คนเดียว ซึ่งมันก็สบายใจขึ้น เพราะไม่ต้องทะเลาะกันเช้าเย็นอย่างงั้น ไม่ต้องร้องไห้อีก แอบหวังว่า พอกลับมาแล้วเค้าจะดีขึ้น เพราะเหมือนต่างคนก็ต่างให้เวลาได้คิดทบทวนถึงสิ่งที่เกิดขึ้น แต่มันไม่ใช่เลย วันที่เรากลับมา เค้าก็ยังไปที่เด็กนั่นอีก รอยนิ้วมือข้างรถ กลิ่นน้ำหอมที่เราไม่เคยใช้ มันทำให้เราควบคุมตัวเองไม่ได้ ทั้งที่ตั้งใจว่ากลับมาแล้วเราจะวางเฉย ไม่อยากรู้ ไม่อยากเห็นอะไรอีก ทั้งเรื่องผู้หญิงและเรื่องเงิน ถ้าเราเฉยและ ให้โอกาสเค้า เค้าคงจะหยุดได้ แม้จะใช้เวลา เราคงต้องอดทนเพื่อให้ชีวิตคู่ของเราไปรอด เราก็พยายามทบทวนว่าตัวเองก็มีส่วนผิดที่ไปจู้จี้ ดุ บ่น อาจจะทำตัวน่ารำคาญ โดยส่วนใหญ่มักจะเป็นเรื่องงานบ้าน ที่เค้าไม่ได้ช่วยเหลืออะไรสักเท่าไหร่ กับเรื่องนิสัยส่วนตัวที่ต้องปรับแก้เข้าหากัน ซึ่งนิสัยแบบนี้ผู้หญิงทุกคนก็คงเป็นกันหรือมันอาจจะเป็นเพราะว่าเรากับสามีคุยกันเรื่องอนาคตมาค่อนข้างนานแล้ว คือ เรียนจบทำงานได้ก็เริ่มผ่อนคอนโด จนขยับขยายมาเป็น รถมือสอง เก็บเงินแต่งงาน บ้านใหม่และก็รถป้ายแดง ตอลดเวลาหลายปีที่ผ่านมา สามีเราไม่เคยเที่ยวแบบไร้สติอย่างงี้ มีบ้างที่ไปสังสรรค์กับเพื่อนฝูงตามโอกาส จนกระทั่ง ตอนนี้เหมือนติดอกติดใจ แล้วก็ยิ่งมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาด้วย มันทำให้อะไร ๆ ที่เคยมองว่าดี แย่ลงไปในทันที? เรามองว่า ทำไมเค้าเป็นคนเห็นแก่ตัวขนาดนี้ ไม่เคยอิ่มไม่เคยพอ คิดถึงแต่ตัวของตัวเอง ในขณะนี้เราคิดถึงครอบครัว มาตลอดเวลา ตอนนี้เราเปลี่ยนใจแล้ว.. เราคงไม่ให้ความช่วยเหลือใดๆ แล้ว พยายามจะใช้ชีวิตที่ปกติที่สุด เคยทำอย่างไรเรื่องเงิน ก็จะทำอย่างงั้น และก็ระมัดระวังมากขึ้น เพราะหากถ้าชีวิตคู่เราต้องจบ เราจะได้มีหลักอะไรให้ยึดบ้าง จากคุณ : นามสมมุติ - [ 3 มิ.ย. 49 12:03:46 A:221.128.101.43 X: TicketID:121134 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เรากลัวที่บ้านรู้เรื่อง เรากลัวเพื่อนร่วมงานสงสัย เรากลัวเพื่อนบ้านจะรู้เรื่อง สังคมของเรามีแค่นี้ เช้ามาทำงาน เย็นกลับบ้าน สามีรับส่ง หรือเพราะเรายังแคร์สังคมอยู่ หรือเราเอาสังคมมาอ้างก็ไม่รู้นะ ดังนั้นเราคงต้องทน แต่ในขณะนี้เค้าก็ยังคงไม่หยุด และก็ไม่มีทีว่าจะหยุดได้ในเร็ววันนี้ ตอนนี้เราตอบตัวเองไม่ได้ว่า รักเค้ามากพอที่ จะให้อภัยกับสิ่งที่เค้าได้ทำลงไปหรือเปล่า หากเราสามารถที่จะให้อภัยกับสิ่งที่เค้าทำกับครอบครัวได้ แต่เราไม่มั่นใจว่า จะสามารถเริ่มต้นใหม่กับเค้าได้มั้ย เคยคุยกันพยายามปรับความเข้าใจกัน เค้าบอกให้เรา ยอมรับสภาพไป ไม่ต้องทำอะไรเพื่อที่จะให้เค้ากลับมา เค้าเบื่อเค้าก็กลับมาเอง เราบอกว่า นี่มันเกินสนุกแล้วนะ ถ้ามันพลาดต้องไปรับผิดชอบอะไร หรือติดโรคร้าย ไปก่อหนี้ก่อสิน จนไม่รู้จะทำยังไงถึงจะใช้หมด และนานวันเข้ามันจะยิ่งกลายเป็นผูกพันธ์มากขึ้น ถอนตัวไม่ขึ้น เค้าก็เงียบและเฉย ทุกวันนี้บอกกับตัวเองทุกครั้งว่า เราต้องอดทน เพื่อคนรอบข้างที่รักและหวังดีกับเราเนื่องจากเราเป็นแฟนกันมานาน เพื่อน ๆ หลายคนให้กำลังใจว่า มันน่าจะผ่านไปได้ อีกหน่อยถ้าเค้ากลับมา เค้าจะยิ่งรักเรารักครอบครัวมากกว่า เดิมด้วยซ้ำไป แต่เราไม่รู้ว่าจะผ่านมันไปได้อย่างไร เราไม่รู้ว่าเรารออะไรอยู่ ลูกที่เราคุยกันไว้ มันคงเป็นไปไม่ได้ เราต้องการเค้ากลับคืนมาอีกหรือเปล่า ตอบคำถามอันนี้ ไม่ได้ในตอนนี้ค่ะ เราจะไม่ระแวงเค้าได้มั้ย เค้าจะกลับไปทำผิดซ้ำ ๆ อย่างงี้หรือเปล่า เราคงไม่มีความสามารถทำให้เค้ากลับมารักเราได้เหมือนเดิมแล้ว ความรักเรามันคงจืดจางลงไปจนแทบจะมองไม่เห็นซะแล้ว วันนึงถ้าเราเผลอหรือเค้าพลาดทำสิ่งที่เคยทำซ้ำ เราจะอดใจได้มั้ยที่จะไม่พูดถึงอดีต เราไม่รู้ว่า การที่เค้าไม่ให้เราดูสลิปนั้นนอกจากจะเป็นเรื่องซื้อของให้เด็กนั่นแล้ว ยังจะมีเรื่องเที่ยวพวกอาบอบนวดอะไร อย่างงั้นด้วยหรือเปล่า ถ้ามีจริง เราจะพยายามมองว่า เป็นข้อบกพร่องของเราเอง เราเข้าใจนะคะว่า ชีวิตคู่ที่ไปกันไม่รอด ไม่ได้ผิดเพียง แค่ฝ่ายชายฝ่ายเดียว เรื่อง sex ที่ไม่เพียงพออาจจะเกิดจากการที่เราคุมกำเนิดแบบธรรมชาติ มันอาจจะน้อยเกินไป มัวแต่กังวลเรื่องจะท้องตอนที่ยังไม่ถึงเวลา หรือภาวะเครียดจากภาระอื่นๆ ก็มีส่วนที่ทำให้เค้าอยากไป หาความสุขนอกบ้านเหมือกนันแต่ยังไงซะเราก็คงต้องไปตรวจเลือด เพราะเราก็ไม่รู้ว่า เค้าไปนอนกับเด็กนั่นมาหรือเปล่า เด็กนั่นเป็นใครมาจากไหนเราก็ไม่มีข้อมูลเลย อาจจะไม่ใช่แค่กิ๊กมั้งคะ เรื่องนี้มันก็ครึ่งปีเข้าไปแล้วคงเปลี่ยนสถานะ จากกิ๊กมาเป็นเมียน้อยแล้วมั้งคะ จากคุณ : นามสมมุติ - [ 3 มิ.ย. 49 12:04:07 A:221.128.101.43 X: TicketID:121134 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ทุกวันนี้เค้าเลือกที่จะขอแยกห้องไปเอง ไม่ได้มีอะไรกันมานานเป็นเดือนแล้ว สาเหตุที่เค้าขอแยกห้องไปก็เพื่อที่จะได้ คุยโทรศัพท์ได้สะดวกขึ้น ก็คงเป็นช่วงดึก ๆ หลังจากที่เด้กนั่นเลิกงานแล้ว จากเดิมที่ 2 ซิม 1 เบอร์ กลายเป็น 2 เครื่อง 2 เบอร์ เก็บโทรศัพท์ ล็อคลิ้นชักตลอด เราไม่ได้ปรึกษาพ่อหรือแม่ เพราะเราเชื่อว่าที่บ้านเราเค้ารับไม่ได้แน่ ทางบ้านสามีรู้บ้างว่า มีปัญหากัน แต่ไม่รู้ในรายละเอียด แค่รู้ว่ามีปัญหาเรื่องผู้หญิง ถ้ามีโอกาสสามีเรากลับมาดีเหมือนเดิม มันก็จะไม่ดีต่อความรู้สึกที่ที่บ้านเรามีต่อเค้า แต่ถ้าถึงที่สุดแล้ว เราเชื่อว่าคนรอบข้างของเราที่หวังดีต่อเรา คงไม่อยากให้เราต้องทนช้ำต่อไปอีก ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ใครเคยผ่านเรื่องร้ายๆ แบบนี้มาบ้างคะ เราพยายามทำตัวเราเองให้ดีขึ้น แต่ไม่ใช่เพื่อเค้านะคะ และก็ไม่ได้คิดจะมองใครใหม่ด้วย ถ้ามันต้องจบ เราสงสารตัวเราเอง เรารู้สึกรักตัวเองมากขึ้น จากที่ได้อ่านกระทู้และคำแนะนำ ในสวนลุมแห่งนี้ เวลาที่ผู้หญิงต้องเผชิญปัญหาแบบนี้ ตอนนี้เราเอาเวลาเลิกงานใช้ไปกับการออกกำลังกายเพื่อให้เหนื่อย จะได้นอนหลับสนิทตลอดคืน กำลังมองหาที่เรียนอะไรเสริมอยู่อีก จะต่อโท ก็ยังไม่กล้าตัดสินใจ เพราะมันไม่สะดวกกับเวลาทำงาน และก้กังวลเรื่องเงินที่จะต้องใช้จ่ายด้วย สวดมนต์ทำให้ใจเย็นลงได้บ้าง ทำบุญ ขอพรพระว่าให้เรา หมดเคราะห์กรรมเร็วๆ เราจะผ่านมันไปได้ยังไงคะ... จากคุณ : นามสมมุติ - [ 3 มิ.ย. 49 12:04:28 A:221.128.101.43 X: TicketID:121134 ]

ความคิดเห็นที่ 6 บอกที่บ้านพี่เลยดีกว่านะคะ ไม่ต้องกลัวว่าเค้าจะรับไม่ได้หรอก เพราะถ้าต่อไปพี่จะเลิก พวกท่านก็ต้องรับรู้อยู่ดี และถึงท่านจะรู้ คิดว่าท่านคงไม่ว่าพี่หรอก ต้องให้กำลังใจและอยากให้พี่เลิกแน่นอนค่ะ ลองแยกกันอยู่ก่อนสิคะ แยกบ้านไปเลย ถ้าเค้าไม่กลับมา พี่ก็ปล่อยไปเลย ช่วงที่แยกกันอยู่ ก็หันมาดูแลตัวเอง หาอะไรใหม่ๆทำ ให้ไม่เหงาค่ะ พี่ไม่ต้องไปสนใจว่าสังคมรอบข้างจะว่ายังไงหรอกนะ เพราะลำพังปัญหาของตัวเราก็มากพออยู่แล้ว อย่าเอาขี้ปากชาวบ้านมาแบกไว้บนบ่าเลย แต่ว่านะ ถ้าเป็นครอบครัวหรือเพื่อนๆที่เค้ารัก หวังดีกับเรา เค้าไม่ซ้ำเติมหรอกค่ะ ยิ่งเรามีปัญหา เค้ายิ่งเป็นห่วงนะ ส่วนใครที่มันจ้องจะนินทา ก็เชิดใส่ไปเลย ไม่ต้องไปสนใจ ตอนนี้พี่อาจจะเจ็บปวด ทรมานเหมือนอยู่ในนรกอ่ะนะ แต่พอหลุดจากตรงนั้นมาได้ กลับมารักตัวเองให้มากๆ ดำเนินชีวิตได้อย่างมีความสุข โดยไม่มีเค้า วันไหนที่สามีซมซานกลับมาง้อนะ จะรู้สึกได้เลยว่า วันนี้พี่ตัดสินใจถูกแล้ว ที่เดินออกมา...สู้ๆค่ะ จากคุณ : กระต่ายลงพุง (กระต่ายลงพุง) - [ 3 มิ.ย. 49 12:21:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สำหรับผม ผมเลิกอ่ะ ไม่ไหวอ่ะ อาจจะเจ็บปวดแต่เป็นทางออกอ่ะ ก็ให้เค้าเลือกอ่ะ ว่าจะเลือกใคร ถ้าเค้าเลือกเราก็อาจจะมาง้อ แต่ถ้าไม่มาง้อก็ไม่ต้องไปสนใจมันหรอก จากคุณ : u_knowwho - [ 3 มิ.ย. 49 12:22:28 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ... ไม่รู้จะแนะนำยังไงเหมือนกันค่ะ เพราะประสบการณ์ชีวิตมีไม่มากพอ เอาเป็นว่ามาเป็นกำลังใจให้ละกันนะคะ ลองคิดและชั่งดูว่าการมีชีวิตแบบที่เป็นอยู่ มัน happy หรือ เสียใจมากกว่ากัน ชีวิตคนเรามันสั้นนัก ถ้าทำให้ตัวเองมีความสุขโดยที่ไม่มีใครเดือดร้อนได้ก้อดีนะคะ ... จากคุณ : GATACA - [ 3 มิ.ย. 49 12:24:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านที่คุณเขียนมาแล้ว ขนาดผมเป็นผู้ชาย ยังบอกได้เลย ว่า "เลิกกับแม่งเถอะ" (อ่านแล้วมีอารมณ์นะเนี่ย) โกหก.. ปกปิด.. ซ่อนเร้น.. นอกใจ.. ทำร้ายร่างกาย.. แถมไม่ให้เกียรติกันเลย เมียจับได้ยังไม่สนใจ ไม่เลิก ไม่ขอโทษ ผิดแล้วยังไม่สำนึก จากคุณ : SCKP - [ 3 มิ.ย. 49 12:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นใจมากครับ เคยรู้สึกคล้ายๆอย่างนี้ ทุกข์ทรมานอยากที่จะเปรียบได้ทีเดียว ผมว่าคุณน่าจะผ่านเรื่องราวเลวร้ายได้ไม่ยาก อ่านดูแล้วคุณพยายามควบคุมและพยายามรองรับปรับตัวกับสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้น ตอนนี้ยังต้องทุกข์ทรมานกับการ"ยึดติด" กับขันธ์ 5 และนิวรณ์อีกหลายอย่าง ซึ่งต้องค่อยๆปรับตัวและปฏิบัติทั้งกายและใจ พระพุทธองค์จึงบอกว่าที่ใดมีรักที่นนั่นมัทุกข์ ความรักถึงจะบริสุทธิ์เพียงใดก็เป็นกิเลศอย่างหนึ่ง แต่แน่นอนที่มนุษย์ปุถุชนไม่สามารถที่จะถึงขั้นนั้น พระท่านจึงให้เข้าใจกฎไตรลักษณ์ เกิดมา ตั้งอยู่ และดับไป ไม่มีอะไรจริงแท้แน่นอน ไม่ว่าคน สัตว์ สิ่งไม่มีชีวิต ไม่พ้นกฎไตรลักษณ์ด้วยกันทั้งนั้น ไม่ช้าก็เร็ว ความทุกข์ก็เช่นกัน สักวันก็ต้องผ่านไปไม่ ที่เหลือคือการปฏิบัติทั้งกายและใจกับความจริงที่มีอยู่ พระท่านจึงไม่ให้ยึดมั่นถือมัน หรือดังท่านพระพุทธทาสใช้คำว่า "ตัวกู ของกู" เป็นกำลังใจให้ผ่านเรื่องราวเลวร้ายได้เร็ววัน และพบความสุข ความสงบตามที่มีตามสมควร ลองเข้าเว็บ http://budpage.com/ อาจพบอะไรที่ช่วยได้บ้างครับ จากคุณ : ~ Passer By ~ - [ 3 มิ.ย. 49 12:38:04 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านแล้วก็ได้แต่คิดว่าเนี่ยมันปัยหาสังคม ในยุคนี้จริงๆ ผู้หญิง หรือเด็กสมัยนี้ก็เหลือเกิน เลิกเถอะค่ะ เพราะสามี พี่ ดูไม่เหลืออะไรให้น่าเคารพรัก และอยู่ด้วยอีกเลย อยากรู้ว่าถ้าพี่ไปจากเค้าจริงๆเค้าจะทำยังไง จากคุณ : ความรักทำให้โลกอ่อนหวาน - [ 3 มิ.ย. 49 12:39:04 ]

ความคิดเห็นที่ 12 "เป็นผมก็คงเลิก ... ขืนอยู่ต่อ ลูกจะต้องมาเจอพ่อเฮงซวยแบบนี้ โตมาแล้วลูกจะเป้นยังไง ?" จากคุณ : หนุ่ม No.7 - [ 3 มิ.ย. 49 12:58:14 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คนเคยรักกัน ดูแลกันและกันมาถึง 10 ปี ก่อนแต่งงาน ถ้ามันไม่มีค่าพอสำหรับผู้ชายคนหนึ่งก็ช่างมันเถอะคะ ชีวิตเราเป็นของเรา ทนไปเพื่ออะไร? ทนไปแล้วได้อะไร? ถ้าไม่มีคำตอบสำหรับคำถามเหล่านี้แล้ว เราจะให้หัวใจที่พ่อแม่เราเคยดูแล ฟูมฟักทนุถนอมมาปวดร้าวกับคนพรรค์นี้หรือคะ คุณค่ะ ชีวิตคนเราไม่ยืนยาวนักหรอกค่ะ ถ้าทนเพื่อรอคอยสิ่งที่คิดว่าจะทำให้เรื่องราวมันดีขึ้น แล้วมันมีแนวโน้มจะเป็นแบบนั้น ก็ลองพยายามต่อ แต่ถ้าเรารู้อยู่แก่ใจแล้วว่ายังไงก็จะไม่ทน หรือยังไงก็ไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม ก็เลิกเถอะค่ะ ความรู้สึก หัวใจ ชีวิตเรา ถ้าเราไม่ดูแลแล้ว ใครจะดูแลให้เราคะ จากคุณ : นางเอกลิเก (นางเอกลิเก) - [ 3 มิ.ย. 49 13:09:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 โกหก.. ปกปิด.. ซ่อนเร้น.. นอกใจ.. ทำร้ายร่างกาย.. เพียงพอมั้ยที่จะใช้เป็นเหตุผลในการปิดฉากชีวิตคู่อันแสนสั้น ตอบสั้นๆว่า .... เกินพอ จากคุณ : รำเพย - [ 3 มิ.ย. 49 13:33:14 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ความผูกพันที่มามากเกิน เข้าใจค่ะว่าต้องบอบช้ำและเสียใจมากเป็นธรรมดา....  ไม่รู้จะแนะนำยังไง   บางที ความรักก็ทำให้เราตาบอด  ให้อภัยได้เสมอ ได้ทุกอย่าง คุณรู้ตัวเองดีที่สุด ตัดสินใจด้วยตัวเองเถอะนะคะ  หากเกิดอะไรขึ้น จะได้โทษแค่ตัวเราเองเพียงคนเดียว จากคุณ : hokuyuri - [ 3 มิ.ย. 49 13:37:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอพูดตรงๆเลยนะค่ะ ในฐานะที่มีคนรู้จักอยู่ในวงการนี้มากมาย ทั้งสามีมีเมียน้อย, เมียหลวง, เมียหลวง ทุก case..... เราอยากบอกตรงๆ เราพูดแล้วไม่ต้องเสียใจนะแต่เราว่าเราอยากให้คุณมีสติขึ้นมาหน่อย ที่เรากำลังจะพูดนี่ไม่ใช่ว่าเราจะยุให้คุณหย่านะแต่เราอยากให้คุณเลิกคาดหวังค่ะ สามีคุณน่ะ ไม่ได้คบเด็กคนนั้นแค่เซ็กซ์นะ เค้าชอบเด็กนี่อาจจะมาจากการคุยถูกคอ เข้ากันได้ คุณลองคิดดูง่ายๆนะ ขนาดคุณรู้แล้วแต่เค้าก็ยังไม่เลิกแล้วแบบนี้จะให้เรามีกล้าพูดหรอค่ะว่า สักวันเค้าจะเลิกและกลับใจมา คำตอบคือ ไม่ค่ะ พวกเค้าไม่มีทางเลิกกันเพราะคุณแน่นะเพราะคุณรู้เค้าก็ยังไม่เลิก วันหน้านะ ถ้าจะมีเลิกกันก็คงจะเพราะเหตุผลของเค้าสองคนแต่ไม่ได้มาจากคุณแน่ๆ จำไว้..ผู้ชายที่มีเมียน้อยแล้วพอเมียรู้ เค้าก็ยังไม่เลิกนี่นะมันไม่ธรรมดาแล้วนะค่ะ แสดงว่าใจเค้าน่ะมันมีให้พอควร เรื่องนี้ด่าเด็กนั่นฝ่ายเดียวก็ไม่ถูกเพราะเรื่องนี้ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังแน่ๆ เราเชื่อว่าสามีคุณน่ะเริ่มก่อนแล้วก็คงจะไปพูดถึงคุณในมุมแย่ๆว่าภรรยาเป็นแบบนั้นแบบนี้ จริงๆค่ะ เรารู้จักผู้ชายที่มีเมียน้อย คนแบบนี้จะมีสองแบบ แบบแรกนะคือ แค่อยากลอง ถ้าเมียรู้แล้วต้องเลือกก็จะยอมเลิกกับเมียน้อยแล้วเลือกเมียหลวง แบบที่สองคือ เมียรู้แน่ๆ ก็ยังไม่เลิกแล้วก็ทำไม่จบไม่สิ้นด้วยค่ะ ใครรับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็ไปให้พ้นๆก็แค่นั้น แล้วจะบอกให้นะว่าคนจำพวกนี้นะ เค้าไม่ได้มีแค่ 1 นะ เค้าจะมีที2-3 คนขึ้นเลยค่ะ ดังนั้นต่อให้คุณจัดการเมียน้อยหมายเลย 1 ได้ เดี๋ยวคุณก็ต้องจัดการเมียน้อยหมายเลข 2 อีก เรื่องคุณบอกตรงๆ เราถือว่าแรง เพราะขนาดเค้ามาขอแยกห้องนี่เหมือน case เต๋า นัทเริ่มก่อนหย่าเลยแหละ เพราะนี่คนรู้จักเราขนาดเมียน้อยเยอะ เค้ายังไม่แยกห้องกันเลย ทางแก้...ถามใจคุณดูว่ายังต้องการอยู่กับเค้ามั้ย ถ้ายังอยากอยู่...ก็เลิกใส่ใจเรื่องเมียน้อยซะ ใช้ชีวิตของเราไป ไม่ต้องเอาเรื่องเครียดๆมาใส่หัวเพราะเค้าไม่เลิกแน่ ถ้าใจอยู่แล้วไม่มีความสุขอยากเลิก..ก็ทำใจดีๆแล้วถ้าวันนึงเข้มแข็งพอ ก็เลิก..ไม่ต้องแคร์สังคมหรอก เราถามคำนึง สังคมคนรอบข้างเค้ามาเจ็บปวดกับคุณมั้ยค่ะ จากคุณ : Star in the Sky - [ 3 มิ.ย. 49 14:07:53 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณได้สำรวจตัวเองหรือยังคะ ว่าตัวเองมีปัญหาอะไรบ้างหรือเปล่า ไม่ได้โทษว่าคุณผิดนะคะ แต่บางที การที่คุณ 2 คนรู้จักกันมานาน มันอาจจะทำให้คุณต่างมองอีกฝ่ายเป็นของตาย ความจี๋จ๋า อะไรก็หายไปแล้ว ถ้าเลิกแล้ว คิดว่าอะไรมันจะดีขึ้นก็เลิกเลยค่ะ แต่ถ้ายังรักเขามาก และคิดว่ายังไม่พร้อม ก็ยั้งๆไว้ก่อนก็ได้ ขอให้ทุกอย่างลงเอยด้วยดีสำหรับคุณนะคะ จากคุณ : Eastern Pandora - [ 3 มิ.ย. 49 14:15:32 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ส่วนเรื่องเด็กนั่น คุณก็เลิกไปด่าให้สามีคุณฟังได้แล้วนะเพราะเค้าจะยิ่งรู้สึกกับคุณแย่มากขึ้นเรื่อยๆ เราจะบอกคุณให้ ก็ตามกระทู้ก่อนแหละที่บอกเรารู้จักทั้งคนที่เป็นเมียหลวง เมียน้อยและก็สามีมีเมียน้อยเยอะๆ คนเป็นเมียน้อยน่ะ ไม่ได้อยากได้เงินผู้ชายทุกคนนะค่ะแล้วคุณเองก็ยังไม่รู้จักเด็กคนนั้นจริงๆ คุณอย่าเพิ่งไปด่าเลยเพราะใครจะรู้ สามีคุณอาจจะหน้าใหญ่ใจโตไปซื้อนู่นนี่ให้เค้าเองก็ได้นะ เราไม่ได้สนับสนุนให้คนเป็นเมียน้อยแต่จากที่เราเคยได้มีเจอมา หลายต่อหลายคน หน้าที่การงาน ฐานะไม่ได้ต่ำเลยค่ะ แต่ทำไมถึงมาเป็นเมียน้อย ก็เพราะหลวมตัวนั่นแหละ มาจากตอนแรกที่เริ่มชอบกันแล้วก็ควบคุมใจไม่ได้ ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ดีเลยเพราะวงการนี้ เข้าง่าย ออกยากมากค่ะ case นี้ถ้าไม่ใช่ฟันเพื่อ sex อย่างเดียวนะ ความผูกพันมันมีค่ะ บอกตรงๆ คนเป็นเมียน้อยก็ไม่ได้มีความสุขหรอกในขณะที่คนเป็นเมียหลวงก็ทุกข์พอกัน ที่ต้องมาเครียดกับสามีที่ปันใจไปให้หญิงอื่น งานนี้มันขึ้นกับว่าใครจะทนได้? เมียน้อยบางคน มีสติพอแล้วกลั้นใจเดินจากมาแต่กลับบางคน พยายามที่จะช่วงชิงก็มี และตอนนี้คุณเองก็ยังไม่รู้ว่าเด็กนี่มันเป็นประเภทไหน ถ้าเด็กนี่มันยังไม่ได้คิดจะแย่งสามีไปจากคุณ มันแค่ยอมเป็นน้อยและคุณไปโวยวายกับสามีคุณ ก็แบบที่เราบอกแหละ สามีจะมองคุณเป็นนางร้าย เอาแบบนี้สิ คุณก็อยู่เฉยๆไป ในเมื่อเค้าไม่เลิกกันแล้วคุณจะไปประสาทเสียทำไม ทางเลือกในชีวิตน่ะมีแค่เลิกกับไม่เลิก ก็แค่นั้น ใช้เวลาถามหัวใจตัวเองดู แต่อยากให้มีสติมากๆ อย่าไปฟูมฟายหรืออะไรแล้ว เข้มแข็งไว้ค่ะ จากคุณ : Star in the Sky - [ 3 มิ.ย. 49 14:17:20 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ไม่รู้จะบอกอย่างไรดี ตามทุก คห เลยค่ะ แนวโน้มทุกความเห็นไปทางไหนก็ไปทางนั้นเลย จากคุณ : กล้วยแถก - [ 3 มิ.ย. 49 14:23:45 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มาเป็นกำลังใจค่ะ รักตัวเองให้มากขึ้น อะไรคือความสุขของเรา ขอให้ทำค่ะ เพราะเราทำเพื่อเขามา 12 ปีแล้ว ต่อไปนี้เราจะทำอะไรเพื่อตัวเองบ้าง ฟ้าหลังฝน จะสดใสเสมอค่ะ จากคุณ : ดอกไม้ในป่าคอนกรีต (ดอกหญ้าในป่าคอนกรีต) - [ 3 มิ.ย. 49 14:31:22 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เลิกดีกว่า กว่าเค้าจะโง่หัวขึ้น คุณคงตายก่อนนะเราว่า ถึงขั้งลงไม้ลงมือนี่เลวมากๆเลยนะ ขนาดคุณไปอยู่ที่อื่นสักพักเค้ายังมีกะใจไปเที่ยวกับ คนอื่น พอเถอะ บอกพ่อแม่คุณดีกว่า ทำไงจะต้องกลัวสังคมรับไมได้ ในเมื่อคนผิดคือเค้าไม่ใช่คุณเลย แล้วอย่าปล่อยให้มีลูกมาช่วงนี้นะค่ะ สามีคุณเลวร้ายขนาดนี้ต่อให้มีลูกก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอกค่ะ จากคุณ : afternoon_silent - [ 3 มิ.ย. 49 14:43:40 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ไม่ใช่แค่เพียงพอหรอก แต่เกินพอเลยล่ะ ยิ่งไม่ได้จดทะเบียนสมรสนะ ยังไงก็ยังเป็นนางสาว จะว่าไปก็เหมือนเลิกกับแฟนที่คบกันมานานๆ (รึเปล่า) แต่ไม่กล้าแนะนำอะไรเลย เพราะไม่มีประสบการณ์ชีวิตคู่ ลองปรึกษาพ่อแม่เถอะนะ ท่านเป็นผู้ใหญ่ เป็นคนที่รักที่หวังดีกับเรา รู้จักทั้งคุณและสามี น่าจะให้คำตอบกับคำถามของคุณได้ดีที่สุด สำหรับคนเป็นพ่อเป็นแม่ แล้วรู้ว่าลูกต้องเผชิญกับปัญหาแบบนี้อยู่ลำพัง โดยไม่ยอมมาเล่าให้ฟัง แล้วไปทน ไปเศร้าคนเดียวนี่ คงยิ่งเจ็บปวดแทนลูกนะ เล่าๆ ไปเถอะ แล้วรับเอาคำแนะนำของท่านมาคิดมาตัดสินใจ จากคุณ : MaRiMeKKo - [ 3 มิ.ย. 49 14:44:17 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ T-T เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Tiggyandbbabydoll - [ 3 มิ.ย. 49 14:47:18 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ดีใจด้วยที่ยังไม่มีลูก ดีใจด้วยที่รู้ (ไม่มีอะไรสายเกินไป) ดีใจด้วยถ้าจะกล้าเดินออกจากมรสุม ถึงแม้จะเจ็บปวดในช่วงแรก แต่ไม่ถึงตายหรอก ดีใจด้วยที่เลิกกับคนที่เขาไม่ดีพอสำหรับเรา จากคุณ : นู๋ ICU. - [ 3 มิ.ย. 49 14:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 25 กลับบ้าน ไปหาคุณพ่อคุณแม่ อยู่กับท่านซักพัก เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง บอกท่านว่าอยากเลิก ฟังคำแนะนำท่าน แล้วตัดสินใจอีกที อย่ากลัวที่จะเริ่มใหม่ คุณยังไม่มีลูกนั่นคือข้อดี ที่สุด เขื่อผมเถอะ ออกจากนรกนั่นซะ เริ่มต้นใหม่ แม้มันจะโดดเดี่ยว แต่คุณจะพบความสงบในที่สุด. จากคุณ : gmb man - [ 3 มิ.ย. 49 14:54:10 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ค่อยๆคิดค่อยๆแก้ปัญหาค่ะ ห่วงตัวเองด้วยค่ะ จากคุณ : สาว17 - [ 3 มิ.ย. 49 14:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ติดเด็กก็เปนธรรมดาของผู้ ช ที่มันไม่ค่อยพอกะสิ่งที่มีอยู่ แต่...อย่าทำให้มันน่าเกลียดเกินไป นั่นคือ ต้องมีความเกรงใจ เคารพ+รักษาหน้าภรรยา และมีขอบเขตบ้าง ให้เลือกระหว่างสามี ที่มีเมียน้อย แบบปกปิด และไม่ทำให้ทางบ้านเดือดร้อน กับ สามี ที่มีเมียน้อย แล้วไม่คิดปกปิด ทำร้ายจิตใจ เหมือนพยามบีบภรรยาทุกทางนี่ โอเค มันทุเรสทั้งคู่ แต่อย่างแรก ก็ยังน่าจะทนอยู่ได้มากกว่า ในกรณีของคุณ สามีคุณ มันหลงหัวปักหัวปำกะเด็กที่พึ่งมาทีหลัง โดยลืมสถานะที่แท้จริงของตัวเองว่า อยู่ในสถานะของความเปนสามี หรือผู้นำของครอบครัว ทำให้ภรรยาลำบากใจ ถึงขนาดนอนแยกห้อง นี่ก็บ่งบอกอะไรหลายๆอย่าง ว่า เด็กนั่นเริ่มมีอิทธิพลในความคิด ถ้าสมมติเปนเรา เราจะเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาคุณแม่เรา และคำตอบของแม่เรานั่นคือ เลิกค่ะ...แม่เราบอกเสมอว่า อย่าไปกลัวคำว่า หย่า ถ้าไปเจอสามีเลวๆค่ะ โดยเฉพาะ สามีที่ตบตี สามีมีชู้(<--- กรณีนี้กลัวเอดส์ค่ะ) และสามีเล่นการพนัน ยกตัวอย่างดาราหลายคน ที่เลิกกะสามีที่ไม่ลงตัวกัน แต่ไปได้ดีกับสามีใหม่ก็มีมากค่ะ เช่น แอน สิเรียม เปนต้น คุณแต่งงานแบบไม่จดทะเบียน อีกทั้งยังไม่มีลูก ที่ให้ต้องคำนึงถึงความผูกพันอันลึกซึ้งมากไปกว่านี้ เลือกตัดสินใจเดินออกมาเลยค่ะ จะได้ไม่เสียเวลาเริ่มต้นใหม่ ถ้า...สมมติไม่กล้าเริ่มต้น คุณก็จะเสียใจกับการกระทำแย่ๆอย่างงี้ต่อไปเรื่อยๆ ลองถามตัวเองสิคะ ว่าทนไหวมั้ย จะไหวมั้ยถ้าต้องมีลูกกะคนแบบนี้ ถ้าคุณกัดฟันทน....เราก็ขอเปนกำลังใจให้ค่ะ เพราะทุกคนมีขีดจำกัดของตัวเอง วันนี้คุณอาจจะทน เพื่อการรอคอยวันพรุ่งนี้..วันที่สามีคุณจะกลับมาดีดังเดิม แต่ถ้าคุณหมดความอดทนจริงๆ และไม่เหนอนาคตเลยว่าสามีคุณจะทำอะไรให้มันดีขึ้น อย่าช้านะคะ ถอยออกมาเองเลยค่ะ จากคุณ : My love and Me myself - [ 3 มิ.ย. 49 15:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่รู้จะพูดยังไงเลย.. แต่รู้แน่ๆว่า ถ้าไม่มีใจให้กันแล้ว  ต่อให้ทนอยู่ด้วยกันมันก็ไม่มีอะไรขึ้นมาอะค่ะ อยากให้พี่ทำใจให้เข้มแข็งนะคะ หันมาดูแลตัวเอง  หาสังคมใหม่ๆอยู่ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Natkrita - [ 3 มิ.ย. 49 15:43:46 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เวลา  นำพาทุกสิ่งมา  แล้ววันเวลา..จะนำพาทุกสิ่งไป ขอเพียงอย่ายึดติดกับ สิบปี..ที่รักกัน  เพราะมันจะทำให้คุณมองไม่เห็นหนทางข้างหน้า อย่ายึดติดกับคำว่า ..แต่งงาน..เพราะมันจะเหมือนโซ่ตรวนที่ผูกคุณไว้กับความโศกเศร้า อย่ายึดติดกับสังคม..เพราะคนที่ทุกข์ ไม่ใช่เขาเหล่านั้น..หากแต่เป็นคุณ และเป็นพ่อแม่คุณที่จะทุกข์ต่อไป ถ้ารู้ว่า  ลูกสาวที่เขารักต้องทุกข์คนเดียวโดยเขาไม่ได้ร่วมช่วยเหลือหรือเป็ฯกำลังใจ ลองคิดว่า เรื่องนี้ไม่ใช่คุณ..คนที่มาเล่า  น่าจะมีทางออกยังไงได้บ้าง คิดและช่วยหาคำตอบให้กับเธอ  การที่อยู่ต่อไป อาจมีปัญหาเรื่องหนี้สินที่ต้องชดใช้ร่วมได้ นอกจากเสียสามี อาจจะต้องเสียเงินที่เก็บมา คิดเสียว่า..เดินตากฝน  มันก็ต้องเปียกบ้าง เดี๋ยวพรุ่งนี้ฟ้าจะสดใส   เป็นกำลังใจให้ตัวเองนะคะ จากคุณ : สาวช่างถาม - [ 3 มิ.ย. 49 16:08:50 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านแล้วอยากร้องไห้  เศร้าจัง   เข้มแข็งไว้นะคะ เห็นด้วยกับคุณ สาวช่างถาม อย่ายึดติดกับอดีตที่ผ่านมาค่ะ  เรามีชีวิตอยู่เพื่อวันข้างหน้า จากคุณ : **tA-oO** - [ 3 มิ.ย. 49 17:09:35 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ...อ่านแล้วก็สงสารคุณ...เห็นใจคุณมากครับ....คุณคงเจ็บมากมาย...ยังไม่เห็นทางออกว่าจะเป็นไปได้อย่างไร... ...ผมคิดว่า...ตอนนี้..แฟนคุณกำลังหลงครับ...หลงใน sex ที่เด็กคนนั้นปรนเปรอให้...ไอ้ที่จะ..รัก..คงมีบ้าง....แต่น้อย..เพราะระยะเวลาที่รู้จักกัน..สั้นมาก...คุณบอกว่า...ห้า หกเดือน...ไม่เท่ากับที่รู้จักคุณมาสิบปีหรอกครับ...คนเราเวลา..หลง..จะเห็นดำเป็นขาว..ไปหมด...ไม่รู้จักคำว่า...ความรับผิดชอบ..ครับ...ยิ่งไปห้าม...ไปตรวจสอบ...ไปว่าอีกฝ่ายหนึ่ง...เท่ากับทำให้เขากลับไปเห็นใจอีกฝ่ายหนึ่งมากยิ่งขึ้นครับ.... ...อยากจะแนะนำว่า...ถ้าจิตใจคุณยังแข็งพอ...ยังอดทนได้พอ...อยากให้เอาชนะด้วย..."ความดี"...ของคุณครับ...ตอนนี้เขา..หลง...ปล่อยเขาไปสักพัก...ให้เขาได้ในสิ่งที่เขาต้องการให้พอ...อย่าไปยุ่งกับเขาสักพัก...เขาอยากทำอะไร...อยากไปไหน...อยากกลับกี่โมง...ปล่อยเขา...อย่าไปรอ...อย่าไปยุ่ง...ไหนๆก็ไหนๆแล้วนะครับ...ถ้าเด็กคนนั้น...หลอกรัปประทาน...เขาก็คงจะรู้ในไม่ช้าครับ.... ....ส่วนคุณ..ก็เตรียมทางด้านเศรษฐกิจ....ว่า...ถ้าไม่มีเขา..คุณจะอยู่ได้อย่างไร...มีงาน...มีเงินพอที่จะอยู่อย่างไม่ลำบากได้ใหม...ในด้านจิตใจ...ก็ต้องทำใจให้ได้...คือเตรียมพร้อม...ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น..คุณรับมือได้สบาย... ....แล้วให้เวลาแก่ชีวิตสมรสของคุณซักพัก....นานพอที่คุณมีเวลาที่จะเตรียมตัวให้พร้อมทุกด้าน....ถึงเวลานั้น...ก็บอกเขาว่าจะเอายังไงกันดี....เขาอาจจะกลับมาหาคุณก่อนที่คุณจะคุยกับเขาก็ได้..เพราะรู้ว่า..อีกฝ่ายหลอกเขา...ถ้าเป็นแบบนั้น...คุณเองก็ต้องตัดสินใจว่าจะรับเขากลับมาหรือเปล่า....ถึงตอนนั้น...คุณมีเขา..หรือไม่มีเขา...ก็ได้..เพราะคุณพร้อมที่จะอยู่ด้วยตัวเองได้แล้ว...ถ้าเขาไม่กลับมา...ก็ปล่อยเขา...คุณก็ต้องนึกว่า...เราทำบุญร่วมกันมาแค่นี้...ชาตินี้ก็ขออย่าได้เจอกันอีกเลย...พอกันที...แล้วเริ่มต้นชีวิตของคุณใหม่ครับ.... ....อย่างที่หลายๆคนว่าไว้ครับ....ชีวิตคนเรา...มีขึ้น...มีลง..มีสุข...มีทุกข์....มีสมหวัง...ก็มีผิดหวัง...สลับกันไปอย่างนี้ครับ....และ...สิ่งที่จริงแท้แน่นอนคือ....ฟ้าหลังพายุฝน...จะแจ่มใสเสมอครับ....ขอให้คุณผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้โดยไม่บอบช้ำมากเกินไปนะครับ.... จากคุณ : หมี่สดล้วน - [ 3 มิ.ย. 49 17:39:16 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นนะคะ เรายังอยากได้ข้อคิดและความคิดเห็นจากท่าน ๆ อยู่ อีกนะคะ ช่วยแนะนำด้วยค่ะ บางทีเราก็ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าควรจะทำตัวยังไง เดือนแรกเลยที่รู้ มันฟุ้งซ่านไปหมดค่ะ จับต้นชนปลายไม่ถูก ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหน ไม่รู้จะปรึกษาใคร ก็เข้ามาอ่านกระทู้ในสวนลุมแห่งนี้ แล้วก็พบว่า เป็นปัญหายอดฮิตที่ผู้หญิง ส่วนใหญ่เค้าเจอกัน หลายท่านก็ให้ข้อคิดและคำแนะนำที่ดี เราก็ print เอาออกมาอ่านเตือนสติเราเองเวลาฟุ้งซ่าน สามีเป็นคนดีมาตลอดเลยค่ะ เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ เป็นความภูมิใจของครอบครัว ตลอด 10 กว่าปีที่เป็นแฟนกันมา เค้าไม่เคยเลยที่จะออกนอกลู่นอกทาง หรือถ้ามีมันก็คงเนียนมาก จนเราไม่ระแคะระคายอะไรเลย เรื่องสำมะเลเทเมาก็ไม่เคย ใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่ฟู่ฟ่าอะไร เพื่อนสนิทที่เราปรึกษาปัญหากับเค้าก็แทบจะไม่เชื่อว่า สามีเราจะเป็นคนแบบนี้ไปได้ หรือเพราะการที่ไม่เคยเที่ยวเตร่ ไม่เคยเหลวไหล พอได้ลองแล้วมันติดใจหรือยังไงไม่รู้นะคะ เราสองคนมัวแต่เก็บเงินเพื่ออนาคตของครอบครัวเรา กินอยู่แบบง่ายๆ ไม่ได้หรูหราอะไร มีความสุขกับการไปพักผ่อนต่างจังหวัดตามโอกาส เรื่องบนเตียงอาจจะมีจืดชืดไปบ้าง เพราะเราเองอาจจะเป็นกังวลเรื่องท้อง เพราะเราไม่ได้กินยาคุม ก็จะใช้วิธีหลั่งข้างนอก นับวัน หรือใส่ถุงยางบางครั้ง เราอาจจะเคร่งครัดเกินไปในบางเรื่อง ซึ่งผู้ชายอาจจะไม่ชอบ เช่น ถ้าไม่อาบน้ำให้สะอาด ก็ไม่อยากจะมีอะไรด้วย เรื่องงานบ้าน เราอาจจะเห่อบ้านใหม่เพราะมันเป็นสมบัติชิ้นแรก อยากให้มันดูสะอาด มีบ่นบ้างถ้าเค้าทำสกปรก เราพูดประโยคนี้กับเค้าบ่อยๆ คือถ้าไม่ช่วย ทำให้สะอาด ก็ขอว่า อย่าทำให้สกปรกได้มั้ย การที่อยู่ด้วยกัน มีเรื่องไม่ลงรอยกันบ้าง ตามแบบของคนที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน แต่ไม่เคยทะเลาะกันข้ามวันข้ามคืน ไม่ว่าใครจะถูกหรือผิด ถ้าอีกคนถามอีกคนก็จะตอบ เราไม่มีภาระผูกพันอื่นร่วมกัน นอกจากการกู้เงินซื้อบ้านที่กู้ร่วม ชื่อบ้านเป็นของ 2 คน แต่ถ้าถึงที่สุดแล้ว เราก็คงต้องขายมัน แม้มันจะยุ่งยากสักหน่อย เดือนที่ 2 เราเริ่มตั้งสติได้บ้าง แม้ไม่เต็ม 100 แต่มันก็ทำให้สุขภาพจิตเราดีขึ้น กินได้บ้าง นอนหลับ แม้จะตื่นบ่อยหน่อย แต่ก็ดีกว่านอนไม่หลับเลยเหมือนเดือนแรก เราเชื่อมั่นในความดีที่เราสั่งสมมา เราไม่เคยคิดชั่วกับใครหรือใฝ่ต่ำ บุญทานเราก็ทำไม่เคยขาด แต่คราวนี้มันคงเป็นคราวเคราะห์ของเราจริงๆ ที่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ตอนนี้เราก็แผ่เมตตาให้เค้าทุกคืน เราไม่อยากจองเวรกันไปถึงชาติหน้าชาติไหน อยากให้มันผ่านไปเร็วๆ เพราะมันทรมารเหลือเกิน เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จากคุณ : นามสมมุติ - [ 3 มิ.ย. 49 18:25:34 A:125.25.137.57 X: TicketID:121134 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เห็นใจ จขกท มากค่ะ เราว่าถ้าคุณใจแข็ง ตัดใจหน่อย น่าจะเลิกได้นะคะ เพราะจากที่คุณเล่ามา คุณแค่อยากมีเวลาทำใจอีกหน่อย ยังไงเขาคงไม่กลับมารักคุณแล้ว หรือถ้ากลับมา คุณจะยังต้องการเขาจริงๆเหรอคะ ความดีสิบปีที่ทำมา ตอนนี้ก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้วค่ะ เค้าคงพึ่ง ใจแตก นะคะ แบบว่าพึ่งมาเสียคนเอาตอนแก่ ถ้าตัดใจได้เมื่อไหร่ก็ถือว่าหมดกรรมเมื่อนั้น ขอเอาใจช่วยให้หมดเร็วๆนะคะ จากคุณ : thenimh - [ 3 มิ.ย. 49 18:59:34 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เศร้าจังเลยค่ะ ไม่อยากเชื่อเลยว่าคนที่เคยรักกัน เวลาที่หมดใจแล้วจะทำร้ายจิตใจกันได้ขนาดนี้ ถ้าคุณช่วยเหลือตัวเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพาเขา ก็ลองถอยออกมาเถอะค่ะ แคร์สังคมเป็นสิ่งที่เราคิดไปเอง สุขหรือทุกข์อยู่ที่ตัวเราเอง แต่เราตั้งข้อสังเกตอยู่อย่างหนึ่งว่า ผู้ชายดีๆเวลาเสียศูนย์แล้วมักจะกู่ไม่กลับ จนกว่าจะถูกทิ้งเอง จากคุณ : หมีสีชมพู - [ 3 มิ.ย. 49 19:49:14 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เลิกเถอะค่ะ ขอเอาใจช่วยอีกคนนะคะ จากคุณ : ทะเลยามค่ำคืน - [ 3 มิ.ย. 49 19:52:50 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เพราะเขาอยู่กับเด็กนั่น แล้วสบายใจค่ะ (เพราะเธอไม่มีสิทธิ์ใดๆ มาเรียกร้อง) อันนี้ไม่ได้โทษคุณ นามสมมุติเลย แต่ผู้หญิงเราทุกคนก็เป็นแบบนี้ จู้จี้ บ่นบ้าง บางครั้ง กลายเป็นข้ออ้างของผู้ชาย ไปหาความสุข ความสบายใจนอกบ้าน ดีแล้วค่ะ ที่ยังไม่ได้จดทะเบียนกัน เพราะหนี้สินของเขาก็ยังเป็นของเขา ระหว่างนี้ เงินทองเราเก็บไว้สำหรับอนาคตเราค่ะ อย่าไปช่วยเขาใช้หนี้ ที่เราไม่ได้เป็นคนก่อ ลองทำอย่างที่คุณหมี่สดล้วนน่ะคะ น่าจะเป็นทางออกที่ดี เขาไม่คู่ควรกับความดีของคุณอีกแล้ว เป็นกำลังใจ ให้เข้มแข็งค่ะ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 49 19:55:06 จากคุณ : ดอกไม้ในป่าคอนกรีต (ดอกหญ้าในป่าคอนกรีต) - [ 3 มิ.ย. 49 19:53:29 ]

ความคิดเห็นที่ 37 นี่เป็นคำแนะนำสำหรับ การตัดสินใจเลิก นะคะ 1. กลับบ้านไปหาพ่อกับแม่เรา เล่าทุกอย่างให้ท่านฟัง 2. เตรียมเงินทองของเรากลับไป เพื่อตั้งหลักกับการผ่อนหนี้ร่วม 3. หากิจกรรมทำให้มากขึ้น อยู่กับเพื่อนมากขึ้น อยู่กับพ่อกับแม่มากขึ้น 4. เลิกคิดถึงเรื่องของเค้า คิดแต่เรื่องของตัวเองคิดแค่ว่าวันนี้จะทำอะไร วันนี้จะไปไหน แรก ๆ มันจะเจ็บปวดแทบขาดใจ แต่เชื่อเถอะว่า วันที่เราเดินคนเดียวมันจะมาถึงได้ แล้วความเจ็บปวดมันจะจากเราไป เราเคยมีประสบการณ์ค่ะ ถ้ากลุ้มมากๆ ก็ mail มาหาได้นะคะ sirinee_1675@hotmail.com จากคุณ : คนมีประสบการณ์ - [ 3 มิ.ย. 49 20:12:58 A:203.188.2.214 X: TicketID:118598 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เออ..........ถ้าถึงขั้นตบตีเนี่ยไม่ไหวอะค่ะ ไม่ต้องนับข้ออื่นๆ สิบปีที่คบกันมาเค้ายังกล้าทำขนาดนี้ หนูว่าอย่าทนต่อไปเลยนะคะ ตอนนี้ยังไม่มีลูก ยังไม่เสียนางสาว เลิกแล้วลองมองอะไรใหม่ๆดีกว่า อย่าไปแคร์สังคมมากนักค่ะคนโดนตบโดนตีคือคุณไม่ใช่มนุษย์ขี้เหม็นพวกนั้น ส่วนคุณพ่อคุณแม่เล่าให้ท่านฟังนะคะอย่าเก็บไว้หนูว่าท่านต้องเข้าใจค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ชีวิตโสดน่ะไม่เลวร้ายหรอกค่ะออกจะมีความสุขด้วยซ้ำ ไม่ต้องร้องไห้ ไม่ต้องคอยใคร ไม่ต้องทะเลาะกับใครให้เสียสุขภาพจิตด้วยน๊า *** ที่สำคัญถ้าหาผัวดีๆไม่ได้หนูว่า อย่ามีดีกว่าค่ะ *** จากคุณ : แม่น้องโอม - [ 3 มิ.ย. 49 21:24:03 ]

ความคิดเห็นที่ 39 มาเป็นกำลังใจค่ะ  จากที่เล่ามา คิดว่าคุณเป็นคนที่เข้มแข็ง+มีสติคะ  คงไม่มีใครตัดสินแทนคุณได้  แต่วัน เวลาจะทำให้คุณมีทางออกที่ดีค่ะ  ถ้าทุกข์กับมันก็หยุดเถอะค่ะ  ชีวิตเป็นของเรา จากคุณ : ตะวันรอนตอนเช้า - [ 3 มิ.ย. 49 21:59:40 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านแล้วชีวิตคุณช่างเหมือนพี่สะใภ้เราหยั่งกะอะไรดี ต่างกันตรงที่  มีลูฏแล้ว  2  คน  กับพี่ชายเราไม่ทำร้ายร่างกายก็แค่นั้น พี่สะใภ้เลือกใช้วิธีอดทนค่ะ  เพื่อลูก   ทนๆๆๆๆ  แล้วก็ทน  เนื่องจากพี่ชายเราเป็นคนรักลูกมากๆๆๆ  มีน้อยแต่ก็ยังมีเวลาให้ลูกก่อนเสมอ  เป็นพ่อที่ดี   สุดท้าย  จบลงที่กิ๊กมันเบื่อไปเองค่ะ  แบบว่ามีผู้ชายคนอื่นๆ มาติดพันด้วย  เลยเลือกไปหาคนอื่นที่รวยกว่าค่ะ  จึงปล่อยพี่เรา   ก็ขอให้ตัดสินใจให้ดีๆ นะคะ  บางอย่างมันก็ต้องใช้เวลากะมันบ้าง... ... จากคุณ : ไม้ร่ม - [ 3 มิ.ย. 49 22:15:01 ]

ความคิดเห็นที่ 41 คิดว่าเข้าใจนะคะว่าคุณตอนนี้รู้สึกยังไง มันจะรู้สึกเหมือนมืดแปดด้าน จะปรึกษาจะเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้ ทุกข์ทรมานมากและก็เครียดด้วย ยิ่งถ้าเห็นสามีนะมันจะเครียดอัตโนมัติเลย แล้วเขาก็จะรู้สึกได้เช่นกัน บรรยากาศมันจะดูน่าอึดอัดไปหมด จะพูดจาอะไรทีก็ไม่สบายใจเหมือนเดิม ไอ้ตรงนี้แหละจะทำให้เขายิ่งเห็นว่าอยู่กับคนใหม่ดีกว่า ซึ่งก็ไม่ใช่ความผิดคุณหรอก ถ้าเขาไม่ทำอย่างนี้คุณจะไปเครียดได้ยังไง คนมันจะไปถึงเราดีให้ตายแค่ไหนก็ช่วยอะไรไม่ได้ คุณต้องทำใจให้เข้มแข็งก่อนค่ะ อย่าไปยึดเขาเป็นลมหายใจของเราอีกต่อไปเลย ยิ่งยึดติดมากเราก็ยิ่งทุกข์มาก หันมาดูแลตัวเองดีกว่า ใส่ใจตัวเองให้ดูดีขึ้น รักตัวเองให้มากขึ้น เริ่มคิดแผนสำรองไว้ว่าถ้าเกิดสมมติต้องเลิกกันเราจะอยู่ยังไง ต้องเตรียมตัวอะไรบ้าง ส่วนเรื่องคนอื่นจะว่ายังไงนั้นอย่าเพิ่งไปคิดเลยค่ะ เปลืองสมองเปล่าๆ คิดว่าจะทำยังไงให้ตัวเราอยู่ได้ดีที่สุดก่อนดีกว่า ลองคุยกับพ่อแม่คุณด้วยเถอะค่ะ ดิฉันเองตอนที่สามีนอกใจก็กลัวไม่กล้าเล่าให้ท่านฟัง แล้วก็คิดเหมือนคุณน่ะแหละว่าที่บ้านรับไม่ได้แน่ ตัวสามีเองก็เป็นคนดีรักเรามาตลอดใครๆเห็นก็อิจฉา แต่รู้ไหมคะว่าเราจะได้รับรู้ว่าพ่อแม่รักเรามากแค่ไหนก็ตอนที่เราเป็นทุกข์นี่แหละค่ะ ดิฉันเองก็โง่ไปกลัวอยู่ตั้งนานทั้งๆที่ท่านพร้อมที่จะช่วยเหลือเราอยู่เสมอแท้ๆ วิธีหนึ่งที่ดิฉันใช้ช่วยลดความทุรนทุรายเศร้าหมองที่เกิดจากปัญหานี้คือแผ่เมตตาค่ะ แผ่ให้ทั้งสามีและผู้หญิงคนใหม่ของเขาน่ะแหละค่ะ แรกๆก็เมตตาไม่ค่อยออกหรอกมันทั้งรักทั้งแค้นทั้งเสียใจผสมปนเปไปหมด แต่ทำไปเรื่อยๆหมั่นทำทุกวันจิตใจเราจะค่อยๆคลายความยึดว่าเขาเป็นของเราลงได้ค่ะ ทำอย่างนี้นะคะ ก่อนนอนก็นึกถึงเขากับผู้หญิงอีกคน แล้วก็ภาวนาขอให้(พูดชื่อออกมาเลย)มีความสุข ถึงพูดไปแล้วแต่ใจมันยังไม่เมตตาก็ไม่เป็นไรนะคะ ทำไปเรื่อยๆบ่อยๆก็จะดีขึ้นเอง เรื่องเลิกไม่เลิกอย่าเพิ่งไปคิดเลยค่ะ เยียวยาหัวใจตัวเองให้ดีขึ้นก่อนดีกว่า เดี๋ยวคำตอบมันก็จะออกมาเองล่ะค่ะ ตอนนี้สิ่งที่ดิฉันรู้สึกกับอดีตสามีก็คืออยากเห็นเขามีความสุข ถึงแม้ว่าคนที่อยู่ข้างๆเขาจะไม่ใช่เราก็ตาม กว่าดิฉันจะรู้สึกอย่างนี้ได้ก็ผ่านแบบทดสอบมาเยอะล่ะค่ะ ขอให้เข้มแข็งในเร็ววันนะคะ เอาใจช่วยค่ะ ^^ จากคุณ : kittykitten - [ 3 มิ.ย. 49 22:25:21 ]

ความคิดเห็นที่ 42 จริง ๆ นะ ชีวิตคนเรามันสั้นนัก เพื่อนเราเพิ่งเสียไปเมื่อเดือนที่แล้วเป็นมะเร็งที่ปอด อายุแค่ 40 เอง เราและเพื่อนคนอื่น ๆ ที่เหลือก็เลยเปลี่ยนแนวการดำเนินชีวิตใหม่ค่ะ คือทำทุกวันให้มีความสุขที่สุด อย่าเอาทุกข์มาแบกไว้ให้มากนัก เราเองก็เป็นนึงที่อยากแนะให้เลิกนะ แต่มันทำใจลำบาก มันเจ็บปวดมากกับการที่จะเดินจากคนที่เรารักไป แต่...ต้องติดว่าทุกวันนี้คุณมีความสุขมั๊ย ถ้ามี มีแค่ไหน หรือคิดว่าไม่มีความสุขแล้ว ก็เดินจากมา วันนี้อาจจะเจ็บสาหัส แต่เวลาผ่านไปคุณก็จะได้รับความสุขที่แท้จริง พ่อเราเคยพูดเสมอว่า รับไม่ได้กับการที่สามีทำร้าย ตบตีภรรยา (ทั้ง ๆ ที่พ่อเราก็มีภรรยาน้อยหลายคน) มันทำร้ายกันทั้งร่ายกายและจิตใจเลยนะ เราไม่อยากให้คุณทนกะปัญหานี้เลย ถ้าออกมาได้ ก็ออกมาเถอะ คือเราพอรับได้นะถ้าทะเลาะกันบ้างกะสามี ยังไงก็ยังพอปรับความเข้าใจกันได้ แต่ถ้าไปมีผู้หญิงอื่นนี่เป็นเรา เรารับมันไม่ไหวคะ ยังไงก็ต้องเลิก เราจะไม่มาแคร์สังคม เพื่อนฝูงหรอกค่ะ ทุกวันนี้พยายามท่องอยู่เสมอว่า "อย่าไปยึดติดกะใคร หรืออะไรให้มากเลย เพราะวันนึงของนั้น หรือคนนั้น ก็จะจากเราไปในวันนึง ไม่เราตาย เค้าก็ตายจากเราไป ทำวันนี้ให้มีความสุขดีกว่า" เราขอเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ ขอให้คุณได้เจอคำตอบในใจคุณเอง และเป็นคำตอบที่ดี่ที่สุด และทำให้คุณมีความสุขในการเลือกครั้งนี้นะคะ จากคุณ : เบญจลักษณ์ - [ 3 มิ.ย. 49 22:25:53 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เมื่อไหร่ผู้หญิงประเภทนี้จะหมดไปจากโลกซักที กรณีของคุณ ผู้ชายก็เลว ผู้หญิงก็ชั่ว สามีของคุณรู้อยู่เต็มอกว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ แต่ก็ยังทำ แรกๆก็ปิดบัง หลังๆเปิดเผยเลย แล้วยังมีหน้ามาบอกว่าไม่มีอะไร  เค้าไม่ได้แคร์ความรู้สึกของคุณเลยแม้แต่นิดเดียว คนรักกันไม่ทำอย่างนี้หรอกค่ะ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องทนอยู่กับคนแบบนี้ จากคุณ : ผมม้าคิ้วหนาตาโต - [ 3 มิ.ย. 49 23:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เข้าใจนะคะว่าตอนนี้ยังรู้สึกแย่อยู่ และยังแคร์กับคนรอบข้าง สังคม แต่คนที่คุณควรจะแคร์มากที่สุดคือ ตัวเองนะ คะ ลองถามตัวเองดูว่าเราทำทุกอย่างดีที่สุดหรือยัง แล้วอย่าโทษตัวเองนะคะว่าเราจู้จี้ ประหยัด เพราะมันเป็นธรรมชาติของคนมีครอบครัวที่จะทำทุกอย่างเพื่ออนาคตของครอบครัวและลูกที่จะเกิดมา และเราเชื่อว่า ถ้าพ่อแม่คุณรู้ว่าคุณเจออะไรมาท่านก้อคง ไม่มีความสุขที่เห็นลูกตกในสภาพแบบนี้ ถ้าคิดว่าตลอดเวลาเราทำดีที่สุดแล้วเค้ายังเป้นแบบนี้ เลิกเถอะค่ะ อย่าทำร้ายตัวเองเพียงเพราะแคร์ สังคม คนรอบข้าง หรือเพื่อให้เค้าสำนึกเพราะดูๆแล้วไม่สำนึกเลย เพราะสุดท้ายแล้วไม่มีใครเจ็บปวดแทนเราได้นอกจาก ตัวเราเอง  วันนึงถ้าคุณรู้ว่าทำดีที่สุดแล้วคุณจะไม่นึกเสียใจและสียดายผู้ชายแบบนี้เลยเชื่อเถอะค่ะ ดีแล้วที่คุณไม่มีลูก ในโลกนี้ไม่มีรักใดที่บริสุทธิ์จริงใจเท่า รัก ของพ่อและแม่ **บางทีช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษย์อาจไม่ใช่ช่วงเวลาของความสำเร็จเสมอไปแต่วันกลับเป็นช่วงเวลาตอนที่เราต้องเผชิญกับความ ผิดหวัง แล้วดึงตัวเองขึ้นมาจากจุดนั้นได้เพื่อเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง** ขอเป็นกำลังใจให้นะคะไม่สบายใจ Mail มาได้นะคะ natakarn_111@hotmail.com แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 49 01:01:09 แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 49 00:57:58 จากคุณ : เทวินตา - [ 4 มิ.ย. 49 00:54:04 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อ่านแล้วเห็นใจคุณ จขกท มากมากค่ะ เข้าใจเลยว่าคุณรู้สึกอย่างไร เจ็บปวดแค่ไหน เราเคยเจอเรื่องคล้าย ๆ แบบนี้ แต่ของเราเป็นแค่แฟน และเราอยู่ไกลกัน เราไม่ได้รับรู้อะไรหลายอย่างมากอย่างคุณ แต่แค่นั้น เราก็เจ็บปวดเจียนตาย ณ เวลานั้นที่เราเจอ สำหรับเรา เราไม่เข้มแข็งพอ เราทน เพราะเรารักแฟนมาก ก็คงเหมือนผู้หญิงทั่วไป แล้วเค้าก็เลือกเรา <มั้ง> ณ ช่วงเวลานั้น กลับมาคบกันด้วยความหวาดระแวง ไม่มีความสุข ถึงมี ก็ปนเปกันไป ซึ่งทุกข์มากกว่า <กระมัง> คุณแต่งงานแล้ว เรารู้ว่าใคร ๆ แนะนำให้เลิก ให้เลิก มันยากนัก ขนาดคนเป็นแค่แฟน ยังแทบตาย เบื้องต้น เราอยากให้คุณอดทนก่อนค่ะ  ปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ อย่าเก็บไว้ลำพังคนเดียว ไม่รู้จะแนะนำอะไรต่อ เพราะเราก็เอาตัวไม่รอดเหมือนกัน เอาเป็นว่า เข้ามาให้กำลังใจก็แล้วกันนะคะ จากคุณ : ปุ๊กกี้&คิตตี้ - [ 4 มิ.ย. 49 02:54:37 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ไม่รู้ว่าจะให้คำแนะนำ จขกท. ยังงัย เอาเป็นว่าเราขอเป็นกำลังใจให้คุณเข็มแข้งก็แล้วกัน เราเองอ่านเรื่องของคุณแล้วน้ำตาซึมเลย ได้แต่ภาวนาว่า อย่าได้เกิดเรื่องแบบนี้กับตัวเองเลย สู้นะคะ  ไม่ใช้สู้เพื่อเอาชนะ  แต่สู้เพื่อให้เราเองเข้มแข้งและสามารถยืน  และเดินได้ด้วยขาตัวเองอย่างมั่นคงค่ะ จากคุณ : สิงโตพูนสิน - [ 4 มิ.ย. 49 09:49:20 ]

ความคิดเห็นที่ 47 มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้าเค้าถึงขนาดลงไม้ลงมือกับผู้หญิง ก็ไม่ใช่คนแล้วค่ะ จากคุณ : น้ำเจ้าค่ะ - [ 5 มิ.ย. 49 12:20:55 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คุณเลิกกับเค๊าเถอะค่ะ นี่เป็นความเห็นของคนที่เจอเหตุการณ์แบบเดียวกันนะคะ เราว่าเราสาหัสกว่าคุณ เพราะเรามีลูก ตอนนี้เราก็ตัดใจจากเค๊าได้แล้ว ถ้าคนมันจะเลว ทำยังไงมันก็ไม่หายหรอก ให้เค๊ารู้ได้ด้วยตัวเอง เวรกรรมสนองเค๊าเอง  อย่าไปคิดว่าจะทำให้ดีขึ้นหรือกลับมาเหมือนเดิม  เชื่อเราเถอะ  แล้วคุณจะสบายใจขึ้น เลิกยึดติดกับอะไรทั้งสิ้น  ให้กำลังใจนะคะ ผ่านจุดนั้นมาให้ได้ ถึงมันจะยากในการตัดใจ จากคุณ : RJjunior - [ 5 มิ.ย. 49 14:44:04 ]

ความคิดเห็นที่ 49 อ่านแล้วได้แต่อึ้งค่ะ............ คิดอยู่นานว่าจะบอกอะไร จขกท. ดี คงบอกได้แค่เพียง อย่าเสียดายอดีตเลย มองหาอนาคตที่สดใสเถอะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เข้มแข็งไว้นะค่ะ จากคุณ : GPAE^_^ - [ 5 มิ.ย. 49 15:37:25 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เลิกดิครับ เข้มแข็งไว้นะ จากคุณ : มังกรใจเย็น - [ 5 มิ.ย. 49 15:38:27 ]

ความคิดเห็นที่ 51 คุณลองปรับปรุงตัวเองซิค่ะ เท่าที่อ่านดูเครื่องสำอาง น้ำหอมคุณก็ไม่ใช้เลยบางครั้งเงินที่คุณมีในบัญชีมันก็ไม่สามารถนำมาซื้อความสุขได้หรอกน่ะค่ะ เพื่อนเราก็เคยเป็นแบบนี้มัวแต่เสียดายตังค์สุดท้ายสามีไปมีเมียน้อย พอกลับมารักตัวเอง แต่งตัว ออกกำลังกาย ออกไปสังคม ช้อปปิ้งนอกบ้านบ้าง สามีก็กลับมาหาเพราะหึงกลัวเมียมีสามีใหม่ทุกวันนี้ก็มีความสุขดีค่ะ บางครั้งผู้ชายเค้าก็อาจจะเบื่อความจำเจซ้ำซากน่ะค่ะ เดาทุกอย่างของเมียถูกว่าวันนี้เมียจะใส่ชุดอะไร กินอะไร ทำอะไร มันหมดความตื่นเต้นค่ะ พอเจอของใหม่ก็เป็นธรรมดา ถ้าเราไม่รักตัวเองไม่ดูแลตัวเองเลยแล้วคุณจะหวังให้ใครมารักและดูแลหล่ะค่ะ แต่ถ้าเราทำดีที่สุดแล้วสุดท้ายถ้าเค้าจะไปก็ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ อยู่แต่ตัวแต่หัวใจไม่มีก็ไม่มีประโยชน์อะไร รู้ค่ะว่าทำใจลำบากอย่าคิดว่าคบกันมากี่ปีซิค่ะ แต่ให้คิดว่าเหลืออีกกี่สิบปีที่ต้องทนอยู่ด้วยกัน ผัว-เมียเมื่อเลิกกันแล้วก็เป็นคนอื่นค่ะ พ่อ-แม่-พี่-น้อง ยังไงก็ตัดกันไม่ขาด ทนได้เท่าที่ทนได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ จากคุณ : เจนิสา (เจนิสา) - [ 5 มิ.ย. 49 16:10:23 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เพิ่งเห็น หวิดตกหน้าแรกแล้ว อ่านแล้วก็นึกว่าตัวเองมาโพสไว้ แฟนคุณกะซะมีเราคงจบมาจากโรงเรียนเดียวกัน ช่างมีพฤติกรรมยังกับฝาแฝด โดยเฉพาะเรื่องหวงโทรศัพท์ยิ่งกว่าชีวิต ขณะขับรถก็ใส่เป๋ากางเกง ควักออกมาพูดเสร็จก็รีบยัดคืนเข้าไปทันที อยู่บ้านไม่ว่าจะนอนจะนั่งจะเดิน จะอี้ จะเอี้ยวไปทางไหน โทรศัพท์จะแนบชิดติดไข่ตลอดเวลา จะหลับก็ปิด ใส่โคตร เอ๊ย โค้ดไว้ พอดีที่บ้านไม่มีตู้เซฟ ม่ายงั้นคงล็อค 3 ชั้น เคยเหมือนกันเรื่องยื้อแย่งกันสมัยเพิ่งจับได้ใหม่ๆ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยไปยุ่งกะมันสักเท่าไร (ถ้าไม่เผลอให้เห็น) ความระแวงไม่มีวันหมดหร็อก คนมันเสียประวัติแล้วนี่ (เด๋วมาต่อ) จากคุณ : ไม่เคยลืม - [ 7 มิ.ย. 49 12:50:54 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เรื่องเที่ยวกลางคืนก็อาทิตย์ ละ3-4 วัน คงเปนพวกมีปมด้อยบางอย่าง เดาว่าตอนนี้คุณคงกำลังอยู่ในสภาวะขาลงมากๆ เราตอนแรกๆ ก็อาการวุ่นวายมาก วางเมื่อไรเปนต้องนึกถึงเรื่องพวกนี้ ห้ามใจไม่คิดก็ไม่ได้ ตอนนี้ผ่านช่วงหนักหนาสาหัสไป(อยู่ในช่วงทรงๆ) คือพอทำใจรับสภาพได้ เขาก็คงซาจากทางโน้นไปเยอะ เราก็เลยรู้สึกดีขึ้น แล้วก็เลยนึกถึง ญ คนนั้น ว่าเขาก็คงเจ็บเหมือนกัน   ถ้าคิดว่าจะอยู่กันต่อก็กันท่าไว้ยังงี้แหละ ดูซิว่าเขาจะอยู่กันจนแก่เฒ่ามั้ย รอดูว่าจะไปสักกี่น้ำ อย่าไปเลิกให้ไปสบายกันง่ายๆ (คิดอย่างนางมารร้าย 555) จากคุณ : ไม่เคยลืม - [ 7 มิ.ย. 49 17:11:23 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อยากยอมรับกับคุณเหมือนกัน ว่าเป็นลูกผู้ชายคนนึงที่เป็นเหมือนสามีคุณ แต่ผมรับผิดชอบ และให้เกียรติแฟนผมเป็นอันดับหนึ่งครับ ผมพอรู้ถึงจิตใจคุณ สามี และกิ๊กของสามีคุณนะ อยากคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันก็ได้ ผมขอเดาว่า สามีคุณเป็นคนดีนะ ไม่ได้ตั้งใจหรอก แต่มันพลาด แต่ด้วยความที่เค้าเป็นคนดี บางทีมันก็ทำให้ตัดกิ๊กไม่ขาด เรียกว่าไม่ใช่พวกเจ้าชู้มืออาชีพ ยังไม่เก่ง เสมือนหนึ่งตัวเองต้องรับผิดชอบคนทั้งหมดทั้งมวลบนโลกนี้ และนึกเสมอว่ายังไงเค้าก็เลือกคุณ ก็เลยมักเห็นความรู้สึกคุณมาทีหลังเสมอ....... จากคุณ : เดิมพัน - [ 7 มิ.ย. 49 17:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ได้อ่านความเห็นจากเพื่อนๆ มากมายแล้ว ตัดสินใจอย่างไรได้บ้างมะ อยากเพิ่มเติมอีกอย่าง คือถ้าไม่คิดจะเลิกแน่ๆ การไม่บอกทางบ้านก็มีข้อดีอย่าง คือ ทางบ้านจะได้ไม่เกลียดเขาเวลาดีกันแล้วน่ะ  จากประสบการณ์ ทางฝ่ายเราก็รู้สึกไม่สนิทใจกับเขาแบบตะก่อน แต่ถ้าไม่เอาแน่แล้ว ก็คงได้คำแนะนำที่ดีมากเลย คุณเดิมพัน คห54 ว่ามาก็น่าสนใจนะ แฟนคุณคงเป็นคนดี และอาจเป็นประเภทรับผิดชอบสูงก็ได้ ก็เลยไม่สามารถตัดใครได้ เลยคาๆ กันอยู่ยังงี้ ไม่กล้าทำร้ายกิ๊ก(เพราะตัวเองก็ชอบ) ไม่กล้าทำร้ายคุณด้วยการขอเลิกเป็นทางการ แต่ทำร้ายจิตใจซ่อนเร้นเพราะเห็นเราเป็นของตาย เลิกกับทางโน้นเมื่อไรก็กลับมาได้เสมอ ก็เราไม่ได้ไปไหนนี่  ลักกินขโมยกินมันก็สุขอมทุกข์เหมือนกันแหละน่า  ลองปรึกษาคุณเดิมพันดูนะอาจได้ข้อติดอะไรบ้าง (รอฟังผลประดุจเจ้าของเคส) จากคุณ : คิดถึง (ไม่เคยลืม) - [ 10 มิ.ย. 49 06:37:27 ]

ความคิดเห็นที่ 56 นั่นซิคะ กำลังเจอเหมือนกัน คบกันมาสิบกว่าปี แต่วว่าตอนนี้ เค้าใจแตกซะก่อน ตอนนี้ รอดูว่าเค้าจะกลับมารึปล่าวคะ แต่...คนดีต่อเรามากๆ คนหนึ่ง กลายเป็นคนร้ายผิดหูผิดตา.... ต้องคิดดีๆ คะ จากคุณ : เมเปิ้ลต้นฤดูร้อน - [ 14 มิ.ย. 49 01:52:11 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ผ่าตัดใหญ่ไปเลยค่ะ แผลใหญ่ที่เดียวเด๋วก้อหาย ใช้เวลาอาจจะนานหน่อย ดีกว่าแผลเน่าเรื้อรัง ไม่รู้จะหายเมื่อไหร่ จากคุณ : miss messy - [ 20 มิ.ย. 49 01:25:45 ]