ความคิดเห็นที่ 1 นี่คือเหตุผลว่า ทำไมเราถึงไม่อยากให้ที่บ้านเราเองรับรู้ในตอนนี้ แม่เพิ่งผ่านเรื่องร้ายๆ มา แล้วถ้าต้องมาเจอ เหตุการณ์ร้ายๆ ของเราเอง เราไม่รู้ว่าแม่จะมีสภาพจิตใจเป็นยังไง สงสารแม่ค่ะ เข้าใจและรักแม่มากขึ้น เห็นใจผู้หญิงที่ถูกระทำ และก็รู้สึกว่า สามีเราแตกต่างจากพ่อเรามาก เคยมั้ยคะที่คุณผู้หญิงอยากได้สามีที่ดี แบบที่พ่อปฏิบัติต่อแม่ เราเป็นหนึ่งในนั้นค่ะ เราคงต้องเลือกที่จะทนรับสภาพแบบนี้ไปก่อน ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เราจะพร้อมที่จะตัดสินใจ เราคงไม่โดเดี่ยวเกินไป เพราะอย่างน้อย ก็พอที่จะมีเพื่อนสนิทที่ไว้ใจได้ เป็นที่ปรึกษาได้บ้าง อย่างน้อยก็คอยรับฟัง เรายังมีเพื่อนในโลก cyber แห่งนี้แม้ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากัน แต่ก็มีน้ำใจต่อเราเหลือเกิน ชีวิตเราตั้งแต่เกิดมา เรายังไม่รู้สึกว่า ทุกข์ไหนจะยิ่งใหญ่เท่ากับทุกข์ครั้งนี้เลย ชีวิตเราราบรื่นและค่อนข้าง เรียบง่ายมาตลอด ทุกอย่างจะเป็นไปตามขั้นตามตอนอย่างที่ควรจะเป็นทั้งหมด คงจะถึงเวลาแล้วมั้งคะที่เราจะต้องเรียนรู้ และทดสอบบทชีวิตที่มันซับซ้อนแบบนี้บ้าง เราอาจจะเข้มแข็งขึ้นถ้าเราผ่านบททดสอบนี้ไปได้ แม้เราจะบอบช้ำบ้าง อย่างน้อยเราก็คงไม่อ่อนต่อโลกเกินไป เรามองทุกอย่างสวยงามไปหมด มองทุกอย่างเป็นขั้นเป็นตอน เรียนจบ แต่งงาน ซื้อบ้าน ซื้อรถ มีลูกที่น่ารัก มีครอบครัวที่อบอุ่น พอแก่ตัวไปก็ไปอยู่บ้านต่างจังหวัด ดูแลพ่อแม่ที่แก่เฒ่า จริง ๆ เรื่องของพ่อกับแม่ก็น่าจะ เป็นข้อเตือนใจเราได้บ้าง เรื่องของเพื่อนสนิทที่เราปรึกษาด้วย เพื่อนสนิทเราเองสามีก็ไปมีเมียน้อย มีแบบเป็นตัวเป็นตนไปเลย ทั้งที่ก็มีลูกที่ยังเล็ก เหมือนเราปิดหูปิดตาตัวเองมาตลอดไม่รับรู้กับเรื่องร้ายของคนอื่น และคาดไม่ถึงว่าเรื่องร้าย ๆ อย่างงี้จะเกิดกับเราได้ เรื่องคนใกล้ตัวก็มี แต่ไม่เคยจะใส่ใจรับรู้ ไม่คิดจะป้องกัน เพราะอะไรเหรอคะ เพราะเราเชื่อมั่นในตัวสามีของเรามาตลอดไงคะ 10 กว่าปีที่คิดว่า รู้จักกันมากพอแล้ว แต่วันนี้ไม่ใช่เลยค่ะ เค้าเป็นคนใหม่ที่เราไม่รู้จักเลย จากคุณ : นามสมมุติ - [ 13 มิ.ย. 49 21:21:41 A:125.25.129.21 X: TicketID:121134 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เรื่องเงิน ทำไมเราไม่รอบคอบเหมือนแม่ ก็ใช่สิ เราไม่อยากเป็นแบบแม่ เราไม่อยากทะเลาะเรื่องเงินให้ลูกได้ยิน เราถึงให้เกียรติสามี เราให้สามีถือเงิน เงินเดือนของเค้ามากกว่าเราเป็นเท่าตัว เพราะเงินผ่านมือแบบนี้มั้งคะ มันก็เลยทำให้เผลอตัวเผลอใจเอาไปทำเรื่องชั่วๆ ได้ง่าย เพราะถ้าไม่มีเงิน จะเอาที่ไหนไปใช้จ่าย มือเติบแบบนี้ ถ้าไม่มีเงินก็คงไม่กล้าไปก้อร่อก้อติกกับใคร จะเอาเงินที่ไหนไปทุ่มให้เค้ามายอม จะจีบผู้หญิงสักคน มันก็ต้องทุ่มบ้าง อย่างน้อย ๆ ก็พาไปกินข้าวดูหนัง ถึงแม้จะไม่กี่ร้อย แต่บ่อยก็หลายตังค์ แล้วถ้าผู้หญิงเค้าออดอ้อนอยากได้อะไรอีก เพื่อให้ได้มา มีเหรอที่จะไม่ทุ่ม ตอนนี้เราเสียใจมากทั้งเรื่องลูก ความฝันที่จะมีครอบครัวอบอุ่น หลังปีใหม่เรากับสามีเพิ่งจะไปปรึกษาคุณหมอ เรื่องลูกมาเอง ตอนแรกตั้งใจจะลองปล่อยหลังสงกรานต์ ตอนที่สามีเริ่มไปสังสรรค์กับเพื่อนเมื่อปลายปี เราก็บอกกับเค้าว่า น่าจะเป็นโอกาสอันดีนะช่วงนี้ที่เราน่าจะลองอะไรใหม่ๆ จากเดิมมันอาจจะดูไม่ประสีประสาไปบ้าง จริงๆ ก็อยากจะลองอะไรที่มันแตกต่างไปจากเดิมที่เราไม่เคยลองดูบ้าง (เรื่องบนเตียง) แต่ไม่มีโอกาส เพราะเวลาที่มีให้กันมันน้อยเหลือเกิน รวมถึงความเจ็บปวดในบางครั้งที่อาจจะเข้าจังหวะกันได้ไม่ดีนัก เราเคยบอกความกังวลใจให้เค้าฟังเหมือนกันว่า เนี่ยถ้าเรามีลูกแล้วร่างกายเปลี่ยนไปแบบภรรยาของเพื่อนเค้าหลายคน จะรับได้มั้ย เค้าบอกเราว่า ไม่รู้ล่ะ ยังไงก็ต้องใส่ใจดูแล ห้ามปล่อยเนื้อปล่อยตัวเด็ดขาด เราก็บอกว่า มันจะไปห้ามธรรมชาติได้ยังไง ดูแลสิ ผู้หญิงก็รักสวยรักงามทุกคนแหละ แต่ถ้าธรรมชาติจะพาไปก็ต้องยอมรับนะ แต่ตอนนี้มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วเรื่องลูก เราคงเพ้อเจ้อไปคนเดียว เราเคยถามสามีว่า ทำไมต้องเป็นช่วงเวลาอย่างงี้ ตอนนี้เราน่าจะมานั่งทะเลาะกันว่า อยากได้ลูกชายหรือลูกสาว อยากให้ลูกชื่ออะไร น่าจะเป็นการคุยในแบบนี้มากกว่า เราสู้อุตสาห์เตรียมทุกอย่างไว้ ทั้งเรื่องการออมเงิน สุขภาพกับการเป็นแม่ กินนม ออกกำลังกาย คุณหมอให้โฟเลทมา เพื่อเตรียมร่างกาย ฉีดวัคซีนต่างๆ นานา แล้วยังไง มันก็เป็นเรื่องหลอกลวงทั้งเพว่า เค้าอยากมีลูกกับเรา จริงๆ กับอยากมี sex กับคนอื่นมากกว่า จากคุณ : นามสมมุติ - [ 13 มิ.ย. 49 21:22:05 A:125.25.129.21 X: TicketID:121134 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนนี้เราอาจจะแค่เสียดายวันเวลาดีๆ ที่มีร่วมกันมา ร่วมกันสร้าง สู้มาด้วยกัน พอเริ่มจะสบายเข้าหน่อย เค้าก็หนีไปสบายคนเดียวซะก่อน เรามองไม่ออกว่า ตอนนี้เค้าได้พยายามแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดไปบ้างแล้วหรือยัง ที่เรารู้สึกได้ก็คือ เค้าพยายามจะแบ่งเวลา เช่นวันเสาร์ ก็ยังคงไปที่เด็กนั่น โดยเอาเรื่องงานหรือเรื่องเรียนมาอ้าง ส่วนวันอาทิตย์ก็อยู่บ้านกับเราด้วยความอึดอัด แม้จะออกปากชวนไปดูหนัง หาอะไรกินบ้าง แต่ก็ไปมันงั้นๆ เพื่อที่จะฆ่าเวลาให้หมดไปวัน ๆ 3 เดือนที่ได้รับรู้ สับสนเหลือเกินค่ะ ไม่รู้จะเอาไงกับชีวิตข้างหน้า กับความร้าวรานในครอบครัวนี้ เราไม่ได้โทษว่า เค้าเป็นฝ่ายผิดฝ่ายเดียว เราเองก็มีส่วนผิด แต่ทำไมไม่คุยกัน ไม่หารือกัน ไม่พยายามหาทางแก้ไขที่มันเข้าท่ากว่านี้ จะว่าไป ตั้งแต่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันหลังแต่งงาน เราคุยกันน้อยมากค่ะ ตื่นเช้ามา ก็คุยกันในรถนิดหน่อย จากบ้านถึงที่ทำงานเราก็สัก 40-50 นาที เป็นเรื่องทั่วๆ ไป กลางวัน เค้าก็โทรหาเราบ้าง บางทีเราก็ไม่ได้รับสายทันที เป็น miss call ไว้ แล้วก็โทรกลับไป อาจจะเพราะอย่างงี้หรือเปล่า หลัง ๆ เค้าก็เลยไม่โทร เราเองก็โทรไปบ้างแต่ไม่ทุกวัน ตกเย็นถ้าเค้าไม่ได้ไปสังสรรค์ที่ไหน ก็จะมารับตรงเวลากลับบ้านพร้อมกัน หาอะไรกินกันก่อนเข้าบ้าน สามีเราก็จะเช่า DVD ไปดู บางทีก็เช่าทีเดียว 2 เรื่องดูต่อกันไปเลยตั้งแต่หัวค่ำอยู่ในห้องรับแขก เราเองถ้าเป็นเรื่องที่น่าสนใจก็จะดูด้วย ถ้าไม่ชอบก็จะไม่ดู ขึ้นห้องไปดูข่าว อ่านหนังสือของเราที่ในห้องนอน สามีเรามีกิจกรรมก่อนเข้านอนแค่นี้เองค่ะ ดู DVD นอนหลับหน้าทีวี กับเล่นเน็ต ซึ่งบางทีมันทำให้เวลาของครอบครัวหายไป จะเอาเวลาที่ไหนมาพูดมาคุยกัน เราเคยคุยกับเค้าเรื่องนี้แล้ว ดู DVD จะคุยได้ไง เค้าหลับหน้าทีวี ไปปลุกก็จะหงุดหงิดนิดหน่อย ไม่เคยปลุกให้ลุกได้ในครั้งเดียว ซึ่งต่างคนก็ต่างหงุดหงิด ก็เข้าใจนะคะว่า เหนื่อยจากงานมาทั้งวัน อยากจะพักผ่อนสักงีบ แต่ปัญหาคือ พอปลุกแล้วหงุดหงิดใส่ทุกครั้ง นั่นเป็นสาเหตุที่เราไม่อยากให้เค้านอนหน้าทีวี เคยทะเลาะเรื่องนี้กันหลายครั้งค่ะ พอเรารู้สึกว่ามันแก้ไม่หายแล้วล่ะเรื่องนอนหน้าทีวีเนี่ย เราก็เลยปล่อยให้เค้านอนหลับไปเลย บางทีตี 2 ก็ขึ้นมาอาบน้ำแล้วถึงได้มานอนในห้อง เป็นอย่างงี้บ่อย ๆ ค่ะ ถ้าไม่หลับก็อยู่กับคอมพิวเตอร์จนดึก เราเองทำงานเหนื่อยมาทั้งวันก็อยากนอนหลับพักผ่อน บางทีละครจบก็เข้านอนแล้ว เวลาไม่สัมพันธ์กันแบบนี้มาตลอดค่ะ อาจจะเพราะสาเหตุพวกนี้รึป่าวคะ ที่ทำให้สามีเกิดความเบื่อหน่ายไม่อยากกลับบ้าน เพราะกลับมาแล้วก็ไม่รู้จะทำอะไร เมื่อก่อนที่เค้าซื้อ DVD เราก็จะบ่นเค้าเหมือนกันค่ะว่า เสียดายตังค์นะ ซื้อมาเป็น 100 แล้วก็ดูทีเดียวเอง เค้าก็เข้าใจ เปลี่ยนมาเป็นเช่าแทน เราก็รู้สึกดีขึ้น ทั้งๆ ที่ช่วงหัวค่ำน่าจะเป็นเวลาที่ต่างคนต่างคุยกัน อาจจะเล่าสู่กันฟังเรื่องที่ทำงาน หรือปรึกษาเรื่องอื่นๆ ของเรา แต่มันกลับถูกเบียดบังจากเวลาส่วนตัวของสามีเรา บางทีก็ไม่รู้เมหือนกันว่า เค้าจะเช่ามาดูทำไม เพราะดูไปหลับไป เสาร์อาทิตย์เวลาเดินห้าง ต่างคนก็ต่างเดิน ถึงเวลาก็นัดมาเจอกันที่จุดใดจุดนึง เพราะเดินดูด้วยกันแล้ว ต่างคนต่างเบื่อกันและกัน ไม่อยากต้องให้เค้ามารอเวลาเราลองเสื้อ ถามไปก็ไม่มีความเห็นว่า แบบไหนสวยกว่ากัน จากคุณ : นามสมมุติ - [ 13 มิ.ย. 49 21:22:52 A:125.25.129.21 X: TicketID:121134 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ต้องขอบคุณหลายๆ คนเลยนะคะที่มีคำแนะนำดี ๆ รวมถึงให้กำลังใจด้วย เราเองพอมีกำลังใจขึ้นมาบ้างแล้ว แม้จะยังมองไปข้างหน้าไม่ชัดเจนนัก พยายามทำตามคำแนะนำของใครหลายคนจากกระทู้ก่อน ดีขึ้นจบ้างแล้วค่ะ และก็ยังอยากได้คำแนะนำดีๆ กำลังใจดี ๆ จากเพื่อนๆ แห่งนี้อยู่นะคะ เชื่อว่า เราคงจะผ่านมันไปได้ แม้ยังไม่รู้ว่า จะตัดสินใจยังไง แต่คำตอบมันคงจะชัดเจนมากพอเท่ากับการกระทำของสามีที่ปฏิบัติต่อเราต่อจากนี้นะคะ จากคุณ : นามสมมุติ - [ 13 มิ.ย. 49 21:23:40 A:125.25.129.21 X: TicketID:121134 ]

ความคิดเห็นที่ 5 "เบิ่งตาให้กว้างก่อนแต่งงาน และหรี่ลงครึ่งหนึ่งหลังแต่ง" มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : เมนี่==ใจดีจ้า - [ 13 มิ.ย. 49 21:46:35 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าเราแต่งงาน เรากลัวว่าจะเป๊นเหมือน จขกท.จัง ถ้าอยู่ไปแล้วเศร้า เราคิดว่า เลิกเลยคะ เริ่มต้นชีวิตใหม่ มีความสุขกับการทำงาน และครอบครัวของเราดีกว่า จากคุณ : ยัยเปิ้ลนามสมมุติเหมือนกันคะ - [ 13 มิ.ย. 49 21:47:48 A:202.69.136.127 X: TicketID:118851 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นใจคุณนามสมมุติจังเลยคะ.. ไม่รู้จะปลอบคุณยังไงดี แต่รู้ว่าคุณเป็นที่มีสติและเข้มแข็งทีเดียว จ้อยเชื่อว่าในที่สุดคุณจะตัดสินใจได้ว่าควรทำอย่างไร เพื่อนจ้อยคนนึงตัดสินใจแก้ปัญญาด้วยการฆ่าตัวตาย ไม่อยากจะเชื่อตอนเพื่อนโทรมาบอกว่าเพื่อนเราอยู่ห้องไอซียู ทุกคนไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนเราถึงคิดแบบนั้น เพื่อนคนนี้พ่อแม่เสียไปหมดแล้ว มีน้องสาวคนเดียว มีครอบครัวที่ดี สามีเป็นคนเรียบร้อย ธรรมะธรรมโม แต่ความจริงมันต่างกับภายนอกที่เราเห็นและรู้สึกเอาเอง สามีที่ดูดีดอดไปกุ๊กกิ๊กับน้องเมียโดยที่น้องเมียก็ยินยอมและเต็มใจ จ้อยเสียใจที่สุดเพราะเป็นคนสุดท้ายที่เพื่อนโทรหา ไม่เฉลียวใจเลยแม้แต่น้อยว่าเพื่อนมาลา เลยปลงกับตัณหาหน้ามืดของผู้ชายจริงๆคะ ที่พูดอย่างนี้ไม่ได้เหมารวมว่าผู้ชายทั้งหมดจะเป็นหรอกนะคะ แต่ส่วนใหญ่ปัญหาครอบครัวก็เกิดจากตรงนี้จริงๆ ดีใจที่คุณนามสมมุติมีเข้มแข็งที่จะเผชิญปัญหานี้ได้อย่างมีสติ จ้อยว่าเวลาจะทำให้คุณคิดได้ว่าในที่สุดคุณจะทำยังไง เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : จ้อย..ยย - [ 13 มิ.ย. 49 22:11:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณยังรักเค้าอยู่รึเปล่า ถ้ารัก ก็ต้องทน นะครับ หาเวลาไปปลงบ้างเช่น นั่งสมาธิ อะไรพวกนี้ หรือจะลองหาวิธีเรื่องบนเตียงใหม่ๆ ไปเช่าหนังมาดู แต่งตัวให้สวยขึ้น ออกนอกบ้านมากขึ้น ถ้าป่วยการก็ ทางใครทางมันครับ จากคุณ : ฮาฮาน - [ 13 มิ.ย. 49 22:20:38 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแล้วก็สะเทือนใจและน้ำตาซึมตามไปค่ะ เพราะช่วงนี้ก็เป็นช่วงที่จับได้ว่าเค้าไปมีคนอื่น เนื่องจากต้องไปทำงาน ตจว หลายเดือน นานๆได้กลับที ตอนอยู่ด้วยกันมีความสุขมาก ไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เข้า มาในชีวิต แต่กลับกันคือเราเป็นคนดูแลทุกเรื่องในบ้าน ไม่ว่าจะค่าใช้จ่ายต่างๆ เสียใจทั้งเมื่อเวลาทีเค้าไปมีคนอื่น และยังขาดความรับผิดชอบ และจะพาให้การเงินในบ้าน เดือดร้อนไปด้วย ตอนนี้ก็ทำได้แต่รอค่ะ เพราะทำมาทุกวิถีทางแล้ว ทั้งบอกเลิก เก็บข้าวของกลับบ้าน และหวนกลับไปหาเค้าอีกครั้ง เพราะไม่ต้องการให้ทางนั้นได้ไปง่ายๆ เอาให้มันเจ็บปวด สุดๆไปเลยค่ะ แต่ก็ทำใจไว้แล้ว และไม่คาดหวังว่าเค้าจะกลับมา ถึงเค้าจะกลับมาจริงยังไม่รู้ว่าจะรับเค้ากลับมาเพื่ออะไร เพราะเราไม่รู้ว่าต่อไปเค้าจะพอหรือยัง หรือเราต้องทำใจ เชื่อว่าเค้าเป็นคนดีและอยากจะรับผิดชอบทั้ง 2 ฝ่าย เพราะทำเจ็บปวดทั้งคู่ แต่สุดท้ายทำไมคนที่มาทีหลัง กลับเป็นฝ่ายที่ถูกเห็นใจมากกว่า ได้รับการปกป้อง นี่มันเลยทำให้รู้สึกว่านี่น่ะหรอ ผู้ชายที่จะมาเป็นคู่ชีวิต ผู้ชายที่จะคอยดูแล ปรึกษากัน ดูแลกันยามเจ็บไข้ สุดท้ายก็ต้องรักตัวเองให้มากๆค่ะ วจะเลือกเจ็บปวดกับการรอคอย โดยที่เมื่อกลับมาแล้วมันอาจจะไม่เหมือนเดิม ตลอดทั้งชีวิต หรือเลือกเจ็บปวดแบบสุดๆในวันนี้ แล้ววันต่อๆไปคุณจะมีความสุขมากขึ้น กับการที่ได้รักตัวเอง วันนี้เราก้าวพ้นจุดนั้นมาได้บ้างแล้วค่ะ อย่าลืมเดินตามมานะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : รันโกะจัง^_^ - [ 13 มิ.ย. 49 22:54:58 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาเป็นกำลังใจน่ะ   ขอให้ผ่านชีวิตช่วงนี้ไปให้ได้ ตั้งสติ  และ  อดทนให้มาก    ถามความรู้สึกตัวเองว่าต้องการอะไร อย่าใช้อารมณ์ในการตัดสินใจทำอะไร จากคุณ : แทนทาลัม - [ 13 มิ.ย. 49 22:56:52 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่รู้จะว่าไงดี แต่ก็อยากให้คุณผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปให้ได้ เข้มแข็งนะคะ การเป็นเมีย..บางทีมันก็ต้องอดทน หรือไม่ ก็ถึงขนาดต้องกล้ำกลืนกันทีเดียว คิดเสียว่านี่เป็นบททดสอบชีวิตคู่ของคุณ ความพยายาม และความอดทน รู้เขา รู้เรา มันคงช่วยให้คุณผ่านบท ทดสอบนี้ไปได้.. เรื่องเวลาไม่ตรงกันนี่ ฉันก็เป็นค่ะ..บางทีเราสองคนก็สนใจกันคนละเรื่อง ฉันจะนอนหลังสามีประจำ ตื่นสายกว่า ไม่ได้กินข้าวด้วยกันในวันธรรมดา เพราะเขากลับบ้านดึก ฉันนอนตื่นสาย ทำข้าวเช้าให้ไม่ได้..สามีก็คงเบื่อเหมือนกัน.. แต่บ้านเราเน้นการ "กอด" ค่ะ กอดเมื่อเขากลับมาบ้าน เดินผ่านกันก็ขอหอมแก้ม ก่อนนอนก็หอมแก้ม ส่งข้อความให้กัน ฉันจะบอกแฟนเสมอว่า "วันนี้คิดถึงจัง" บอกตรง ๆ กับสามีแล้ว..ฉันใช้มารยาทุกอย่างค่ะ ไม่ว่าจะเป็นบนเตียง ล่างเตียง ทำเพราะ "รัก" และอยากให้ครอบครัวของเราไปรอด.. เรื่องงานบ้านล่ะก้อ ฉันไม่ผ่าน..ไม่ไหวจริงๆ แต่ถ้าเป็นเรื่องประจบให้สามีเอ็นดูล่ะก้อ ถนัด นัก... เล่าให้ฟังเฉย ๆ นะคะ ไม่ได้หมายความว่าคุณต้องทำอย่างเดียวกัน..แต่อยากให้คุณลองหยุดมองหา และเติมน้ำหวานให้ ชีวิตคู่ บ้าง...อย่าให้ความเหนื่อย ความจำเจ มาครอบงำ..เอาอกเอาใจ ใครล่ะคะ จะไม่ชอบ ขอเป็นกำลังใจให้คุณผ่านช่วงเวลาแย่ ๆ นี้ไปได้ด้วยดี จากคุณ : nasca - [ 13 มิ.ย. 49 23:06:05 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เห้อ ชีวิต เข้ามาถอนใจ. จากคุณ : อุนากัณ - [ 13 มิ.ย. 49 23:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คิดแบบนี้คงไม่ถูกครับ... ปัญหาเองก็เกิดมาขนาดนี้แล้ว อย่างนี้ไม่อิ่มสุขครับ คิดใหม่ครับ มองให้เห็นความเป็นจริงก่อน แล้วสิ่งที่เหลือจะตามมาครับ (ขอให้คิดแล้วทำก่อนจึงค่อยเชื่อครับ ) 1."เมตตา"สามีครับ เลิกเพ่งโทษสามี ถ้าคุณยังบอกแต่ว่าทำไมสามีไม่เข้าใจฉัน ทำไมสามีไม่รู้ว่าต้องทำหน้าที่สามีที่ดี คุณจะอมทุกข์เพราะความอยากได้ของตนครับ เปลี่ยนเป็นผู้ให้ซะ เปลี่ยนเป็นเข้าใจสามี สามีอยากมีเมียน้อยให้เขามีครับ สงสารเขาให้มาก เพราะเขาไม่รู้ ไม่เคยฝึกใจตัวเอง ไม่รู้ว่าตนกำลังทำกรรมอะไรไว้ ไม่รู้ว่าอะไรดีอะไรชั่ว ห้ามมีความคิดประเภทที่ว่า"มันมาเอาเปรียบก่อน เราก็ต้องเอาเปรียบมันซิ" ไม่งั้นคุณจะอมทุกข์เพราะคุณกำลังแบกความถูกต้องอยู่ครับ เพราะฉะนั้นอย่าแบกครับ 2."กรุณา"สามีให้เยอะ ๆ ครับ ทำดีกับสามีให้มาก ๆ คิดให้เยอะ ๆ อย่าไปจี้ อย่าไปจุกจิก ไม่มีใครที่ไหนอยากให้คนอื่นขุดคุ้ยเรื่องที่ตัวเองทำผิดครับ ใจเขาใจเราครับ ฉันใดก็ฉันนั้น กรุณาเมียน้อยด้วยการพึงบริจาคสามีเป็นทานครับ เพราะจริง ๆ แล้วคุณก็ไม่มีอะไรจะเสีย ทำตัวแย่ ๆ สามีก็เผ่นไปหาเมียน้อย ทำตัวปกติสามีก็ยังเผ่นไปเมียน้อย แต่ทำตัวดี ๆ สามีมีสิทธิ์กลับมาหา ฉะนั้นทำตัวคุณเองให้ดี เอาใจสามีพอประมาณอย่าทำอะไรที่ให้สามีรำคาญใจ ตายไปก็เอาสามีไปไม่ได้ครับ (สามีเฮงซวยตายไปยังไม่อยากเอาเลย) 3."มุฑิตา" ถ้าเกิดรั้งไว้ไม่อยู่สามีไปดีกับเมียน้อย ยกให้ไปเลยครับ สามีไปดีเป็นเรื่องน่ายินดีครับ 4."อุเบกขา" วางครับ อย่าทำตัวเป็นมดเดินบนขอบกะละมัง เดินวนไปวนมาที่เดิมอยู่อย่างนั้นครับ อย่าคิดแบบเดิม ๆ คิดสิ่งที่เป็นโทษกับตัวเอง อย่าบ้าแบกหินทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนทำครับ สุดท้ายแบกไม่ไหวอาจกลายเป็นบ้า ฆ่าตัวตายได้ หัดอยู่อย่างสงบครับ อยู่อย่างฉลาด สุดท้าย... ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนครับ ส่วนเรื่องสามีเขาต้องสำนึกได้ด้วยตัวเองครับ อย่าไปบังคับ ขู่เข็ญ เขาไม่ฟังหรอกครับ เอาการไม่มีตัวกรูของกรูเข้าสู้กับการมีตัวกรูของกกรูดีกว่าครับ เอาของกรูสู้กับของกรูมีแต่ปวดหัว แก้ไขเมื่อ 13 มิ.ย. 49 23:46:43 จากคุณ : ขิงน้อย - [ 13 มิ.ย. 49 23:36:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ...ตามมาอ่านอย่างช้าๆ...รู้สึกได้ถึงความคิด...ความรู้สึกที่ดีขึ้นกว่าแต่ก่อน...เข้าใจสามี...และเข้าใจตัวเองได้ดีขึ้นครับ....ต่อไปนี้..คงต้องอาศัย..เวลา...ซึ่งเป็นยารักษาที่ดีที่สุด...ที่สุดของที่สุด...ก็ต้องบอก...ก็ต้องคิดว่า...มันก็แค่นี้แหละ...คนเรา...มีพบ...ก็มีจาก...มีรัก...ก็มีหมดรัก...โลกแห่งความเป็นจริงมันก็เป็นเช่นนี้....เมื่อคุณเข้มแข็งขึ้น...ทำใจได้ดีขึ้น...มองอะไรได้ชัดมากขึ้น...เมื่อถึงตอนที่คุณต้องตัดสินใจ...ก็จะทำด้วยเหตุ...ด้วยผล...ด้วยความเชื่อมั่นว่า...ได้ตัดสินใจได้ถูกต้อง... ....เป็นกำลังใจให้นะครับ... จากคุณ : หมี่สดล้วน - [ 13 มิ.ย. 49 23:39:07 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านแล้ว เห็นใจคุณจริงๆค่ะ ตามกลับไปอ่านในกระทู้อันแรกด้วย ไม่รู้จะแนะนำยังไง แต่เข้าใจเลย ว่ามันน่าจะเจ็บแค่ไหน เราก็แต่งงานแล้วค่ะ รวมเวลาที่รู้จักสามีขึ้นปีที่แปด แต่งงานกันมาแล้วห้าปีค่ะ ยังไม่เคยมีปัญหาเรื่องผู้หญิงคนอื่น แต่เห็นจากรอบๆตัวบ้าง ทั้งที่จบด้วยดี และไม่ค่อยดี ไปจนถึง ไม่ดีเลย ส่วนมากแล้ว น่าเห็นใจฝ่ายหญิงค่ะ ทำยังไงได้ แต่ก็ต้องพยายามรับมือกับปัญหาด้วยสติค่ะ พยายามอยู่ให้ได้อย่างฉลาดนะคะ เราเข้าใจ คุณต้องการสร้างความมั่นคงให้กับครอบครัว ด้วยการรู้จักประหยัดใช้จ่าย พยายามไม่ใช้จ่ายในเรื่องที่คุณเห็นว่าไม่จำเป็น สิ่งที่เราคิดว่า เป็น routine การใช้ชีวิตประจำวัน เป็นความคุ้นเคย ไม่เคยเป็นปัญหา แต่เมื่อมันเกิดขึ้นซ้ำๆกันบ่อยๆ มันก็กลายเป็นความชาชินได้ จนถึงขั้นเบื่อหน่าย เมื่ออีกฝ่ายไปเจออะไร ที่สนุกสนาน ตื่นตา เร้าใจมากกว่า การใช้ชีวิตคู่ ก็คงเหมือนปลูกต้นไม้มั้งคะ ถึงต้นรักของคุณจะปลูกขึ้นเป็นต้นแล้ว ก็ยังต้องรู้จักให้น้ำ ทำนุบำรุง รักษากันไปตลอด มันไม่ยากเหมือนตอนที่เพิ่งปลูก แต่จะละเลยก็ไม่ได้ เพราะไม่อย่างนั้น มันจะค่อยๆเหี่ยวเฉาไป เริ่มที่ใบ ไปที่กิ่ง และในที่สุด ก็ตายทั้งต้น ตอนนี้ คุณคงต้องตอบตัวเองให้ได้ก่อน ว่าต้องการอะไรกันแน่ คุณต้องการเลิกจากเขา หรือคุณต้องการอยู่ต่อไป ซึ่งไม่ว่าทางไหน มันหลีกเลี่ยงความเจ็บไม่ได้เลย เลิกจากเขา มันเจ็บ มันทรมานอยู่แล้ว คนเรามีชีวิตร่วมกัน มีอดีตด้วยกัน มาเป็นเวลาสิบปี โดยเฉพาะคุณ เป็นฝ่ายที่ถูกกระทำ มันเจ็บปวดทรมานแน่ๆ ถ้าคุณเลือกที่จะอดทนอยู่ต่อ มันก็เจ็บไม่แพ้กันเลย คุณจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร หรือถึงคุณจะผ่านพ้นมันไปได้ตรงนี้ แต่วันข้างหน้า คุณจะมีความมั่นใจในตัวเขาได้แค่ไหน แต่เชื่อเถอะค่ะ ไม่ว่าคุณจะเลือกทางไหน คุณก็จะต้องมีความอดทน แล้วก็จะผ่านมันไปได้ ดูเหมือนว่า ตอนนี้ ทางเลือกของคุณอยู่ที่การอดทนอยู่กับเขาต่อไป ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณก็ต้องรู้จักที่จะอยู่อย่างฉลาดค่ะ มันไม่มีประโยชน์ ที่จะไปคร่ำครวญคิดถึงเขาคนเก่าที่เคยเป็นคนแสนดีของคุณ เพราะเขาคนนั้นได้เปลี่ยนไปแล้วค่ะ คุณต้องทำใจตรงนี้ให้ได้ก่อนเลย เจ็บค่ะ ทรมานค่ะ แต่มันคือความจริงขณะนี้ของคุณ คนเข้มแข็งจะต้องยอมรับสถานะการ์ณความเป็นจริงให้ได้ก่อน เป็นอันดับแรก นะคะ เมื่อคุณเลือกจะอยู่ต่อ คุณต้องเรียนรู้ที่จะอภัยด้วย มันอาจจะเจ็บปวดทรมาน และใช้ความอดทนมากเหลือเกิน  เราว่ามันยากนะคะที่จะทำ พูดง่ายกว่าเยอะเลย แต่ถ้าคุณเลือกจะอยู่ต่อ โดยที่คุณไม่สามารถทำใจตรงนี้ได้ ทุกครั้งที่คุณคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา มันจะเหมือนไฟเผาใจคุณเองอีกทุกครั้ง เมื่อทำใจให้อภัยได้แล้ว ตอนนี้แฟนคุณไปไกลแล้ว คุณต้องใช้ไม้นิ่มแล้วล่ะค่ะ การร้องไห้ หรือ ทะเลาะ ตัดพ้อ กับตัวเขา ไม่มีประโยชน์แล้ว มันจะทำให้เขายิ่งอึดอัด ไม่สบายใจ ไม่มีความสุข เมื่ออยู่กับคุณ มากขึ้นไปอีก คุณต้องทำตัวใหม่ สนใจตัวเองมากขึ้น ชวนเขาไปทานข้าวนอกบ้านบ้าง พยายามเปลี่ยนบรรยากาศที่เป็นความจำเจของคุณและเขา ชวนคุยเรื่องที่ไม่ชวนทะเลาะ ทำยังไงได้ล่ะค่ะ ตอนนี้คุณไม่มีทางเลือกแล้วล่ะ ให้เขาอยู่กัับคุณแบบรู้สึกผ่อนคลาย ให้เขาคิดว่า คุณนี่เป็นผู้หญิงที่ดีจังเลย แล้วก็อย่าไปพูดถึงผู้หญิงอีกคนของเขาค่ะ อย่าเป็นนางมารร้าย เป็นผู้หญิงจู้จึ้จุกจิก ในสายตาเขา ทั้งหมดนี้ ยากมากที่จะทำนะคะ ต้องเป็นคนที่อดทนและมีจุดหมายที่แน่นอนมากๆ เราเห็นมาจากเพื่อนของแม่เราค่ะ สามีเธอซึ่งเคยเป็นคนดีอย่างสุดแสน ดีในสายตาทุกคน มีลูกกันแล้วด้วยสามคน แต่วันนึงก็ได้รู้ว่า เขานอกใจเธอไปกับหลานสาวห่างๆของเธอเองค่ะ ใครๆก็ว่า เป็น mid-life crisis เขาอายุสี่สิบพอดี ตอนแรกๆเธอก็พยายามยื้อ จนทะเลาะกันบ่อยๆ ในที่สุดเขาไปอยู่กัับผู้หญิงคนนั้น มีลูกกันคนนึง เพื่อนแม่ของเราก็ไม่ยอมหย่าค่ะ ไม่รู้เธอคิดอะไรของเธอ แต่เธอทำตัวแบบที่ว่านี่แหละ อดทน ทำใจ แต่ทุกคนรู้ว่าเธอต้องทรมานมากแน่ๆ เธอเข้มแข็งมากจริงๆ ในที่สุด สามีเธอก็กลับมาค่ะ เหตุการ์ณนี้ผ่านมาสิบกว่าปีแล้ว ตอนนี้เขากลับมาเป็นคนดีของเธอเหมือนเดิมค่ะ แต่สำหรับเรานะคะ ดูเหมือนการทำใจเลิก มันจะง่ายกว่าอยู่ต่ออีกนะ แต่ก็นั่นแหละ ไม่ว่าคุณจะเลือกทางไหน คุณหลีกเลี่ยงความเจ็บปวดไม่ได้เลย คิดว่าชีวิตมันเป็นการทดสอบก็แล้วกัน คุณต้องผ่านมันไปได้ค่ะ เอาใจช่วย มาระบายบนนี้ก็ได้ ถ้ามันหนักหนาเกินไป นะคะ จากคุณ : ค่ำคืนนี้ดาวเกลื่อนเต็มฟากฟ้า - [ 14 มิ.ย. 49 00:08:57 ]

ความคิดเห็นที่ 16 http://www.managerradio.com/Radio/DetailRadio.asp?program_no=1016&mmsID=1016%2F1016%2D1006%2Ewma&program_id=554 แปะ link ไว้ให้ฟังครับ แล้วคิด จำไว้ว่าอย่ามี sex กับสามีขณะที่สามีมีเมียน้อย แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 49 01:35:38 จากคุณ : ขิงน้อย - [ 14 มิ.ย. 49 01:19:13 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ความคิดเห็นที่  11  มีวิธีคิดที่น่าสนใจมากๆครับ ลองอ่าน แล้วนึกถึงตัวคุณ แล้วไปปรับใช้ดู  คุณทำ แบบนั้นได้หรือไม่ สิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้  คือ คุณต้องปรับวิธีคิดใหม่ อย่าคิดแต่อะไรที่ร้ายๆ  มันจะส่งผลถึงสุขภาพร่างกาย ล้มป่วยลง  จะลำบากนะครับ ไม่มีใครในโลกนี้ ที่ดีสมบูรณ์แบบ   ไม่มีใครในโลกนี้  ที่ชีวิตไม่เคยมีปัญหาเลย .......................................................... ชีวิตคู่  ถ้าเกิดมีปัญหา  หน้าที่ของผู้ชายคือเป็นคน แก้ไข วิเคราะห์  และจัดการ ว่า จะทำอย่างไรให้ความ รักของเราสองยังคงอยู่ ฉันขาดอะไร  เธอขาดอะไร  เราจะทดแทนส่วนที่ขาด ระหว่างกันได้อย่างไร เช่น  ผู้หญิงไม่กล้าเริ่มต้นเรื่องเซ็กส์ก่อน  ผู้ชายก็ควร จะทำใจ และ เป็นคนเริ่มต้นทุกครั้งก่อนอย่างมีความสุข ผู้หญิงทำกับข้าวไม่เป็น  ผู้ชายก็ควรทำเอง และลอง จัดเวลาทำร่วมกัน  อย่างมีความสุข ผู้หญิงไม่มีความคิดสร้างสรรค์ ในการใช้ชีวิตคู่ ผู้ชาย ก็ต้องบอก ว่า  ควรทำยังไง  ส่งแมสเสจบ้างนะ   ใส่น้ำหอมบ้างนะ  กอดกันหน่อย  หอมแก้มก่อนนอนนะ เหล่านี้ล้วน คือหน้าที่ผู้ชาย   ถ้าผู้ชายของคุณรู้จักทำอย่างที่บอกข้างบน  คุณโชคดี แต่ถ้าผู้ชายของคุณไม่ทำอย่างข้างบน  คุณก็โชคดี โชคดีที่จะได้ทำแทนเขา  ดีซะอีก  เป็นคนกำหนด เป็นคนเริ่มต้น  ประคับประคองและดูแลความรักเอง ช่างท้าทายเสียนี่กระไร (ถ้า เรารู้เองว่า  ผู้ชายของเราไม่เอาไหน  แล้วเรา ชิงจัดการ  ก่อนที่เขาจะเบื่อเรา  เราก็โชคดีเยอะ  แต่ ถ้าแบบเจ้าของกระทู้ คือรู้ตัวเมื่อ มีคู่แข่งแล้ว  ก็อย่า ไปกังวล  ค่อยๆแก้ไข  ค่อยๆจัดการ) ............................................................ ที่ผมให้อ่านความเห็นที่  11 น่ะ  นั่นแหล่ะ เทคนิค รายละเอียด เพื่อทะนุถนอม ความรักอย่างน่าเอ็นดู ชีวิตทุกเวลานาที  ถ้าเรารู้จักการพัฒนาความสุขของ ชีวิตตลอดเวลา  ชีวิตคู่ล่มยาก ตอนนี้ เจ้าของกระทู้ ตกที่นั่ง โชคดีที่ต้องสร้างสรรค์ การประคับประคองชีวิตคู่เอง  ดังนั้นจะมัวช้าอยู่ใย ลงมือเลย  ดีไหมเอ่ย ........................................................ ทำตัวกุ๊กกิ้ก  คิกขุ   เลยครับ  อย่าเพื่งไปปลง   อย่าเพิ่งไปปล่อยวาง  หรือคิดอะไรยากๆ ครับ  คิดง่ายๆ น่ารักน่ารัก  ทำจิตใจให้มันสดชื่นอยู่เรื่อยๆ อย่าไปคิดว่าเขามีเมียน้อย หรือ นอกใจคุณอยู่ ผมว่า  แฟนคุณไม่ใช่คนเลว  โดยธรรมชาติ  เพียงแต่ เขาหลงกับเซ็กส์ ที่อีกฝ่าย ปรนเปรอให้มากกว่า เมียน้อย ร้อยละร้อย  เซ็กส์เก่งกว่า เมียหลวงทั้งนั้น วิธีพิชิตเมียน้อยก็คือ  เมียน้อยทำยังไง  เราก็ทำ อย่างนั้นให้ได้ ผู้ชายหลายคนหลงเมียน้อยเพราะอะไรรู้ไหมครับ ก็เมียน้อย ทำอย่างนี้  (จริงๆ  จะเมียหลวงหรือเมียน้อย หรือเมียไหนๆ  ก็ควรทำแบบนี้) -เจอหน้าปุ๊บ หอมแก้มบ้าง  กอดเอวบางที  พูดว่า   คิดถึงจัง   บ่อยๆ   -ตัวหอม  เหมือนตก ถังน้ำหอมตลอดเวลา -เรื่องเซ็กส์  เปิดไฟ  ปิดไฟ  ห้องรับแขก  ห้องครัว ในเตียงน้ำ  ได้หมดทุกที่  พลิกเป็นพลิก  เปลี่ยนท่าเป็น เปลี่ยนท่า  ไม่มีอิดออด -แต่งตัว มิดชิด  วับๆแวมๆ  เซ้กซี่ ได้หมด  มั่นใจตัวเอง -ส่งแมสเซส  อ้อนเช้าอ้อนเย็น -ทำกับข้าวไม่เป็น ก็รู้จักร้านอร่อยๆ เยอะ  ชวนไปกิน หรือไม่ก็ซื้อมาให้เขากิน -ไม่เคยเอาเรื่องงานมาคุยให้ปวดหัว  คุยบ้างแต่ไม่ เครียด   คุยแต่เรื่องสบายๆ -เมียน้อยไม่เคยคิดว่า  ตัวเธอเป็นเมียน้อย -สามีดูดีวีดี หนังสงคราม  เปลี่ยนเลย  หาหนังวับๆแวมๆ มาดูกันดีกว่า  กล้าๆหน่อย -สามีเดินออกจากบ้าน  บอกให้เขาหยุดสิ  ขยับปกเสื้อ เขาดู  ปัดฝุ่นจากไหล่เล่นๆ  เหมือนเราใส่ใจ -ซื้อของที่เขาชอบมาให้กิน  แบบเต็มตู้เย็นเลย   -พูดให้ความเชื่อมั่น ซึ่งกันและกันตลอด ในทางที่ดีว่า จะดูแล สุขภาพและหน้าตา ให้ผ่องแพร้วตลอดกาล -หมั่นจับมือ  นวดแขนขา ให้กันบ่อยๆ  จำไว้ว่า สัมผัสกายคือตัวประคอง  สัมผัสใจ -กระซิบข้างหู  เวลามีเซ็กส์  "คุณเก่งจัง ที่รัก" -ยิ้มเสมอ ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไร  หงุดหงิดได้ แต่ ต้องบอกซึ่งกันและกัน   มีอีกนะ  แต่เอาแค่นี้ก่อน เยอะไหม  ทำไหวไหม  ไหวไม่ไหวก็ ต้องลองทำนะ ขอเพียงแค่  อย่ามี "ทิฐิ"  ว่า ทำไมฉันต้องทำอย่างนั้น ฉันก็เป็นของฉันอย่างนี้  คิดแบบนี้  ไม่ช้าไม่นานอาจ มีตำแหน่งเมียหลวงได้ จำไว้ว่า  ผู้หญิงเราไม่ได้โชคดีมากเหมือนกันทุกคน จริงอยู่บางคน  ปล่อยตัวอ้วนเป็นป้าเต๋ว  งานบ้านไม่ทำ ออดอ้อนไม่เก่ง  ขี้บ่น  แต่ทำไมสามีรักจัง เพราะชีวิตคนเราต้องเกิดมาให้ไม่เหมือนกันไง มีชีวิตใครในโลกเหมือนกันมั่ง   ดังนั้นแล้ว  ใครจะเป็นไงช่างมัน อย่าไปตัดพ้อโชคชะตา  อย่าไปต่อว่า พรหมลิขิต จัดการชีวิตเราดีกว่า ................................................... จริงๆ   ชีวิตคู่เวลามีปัญหาหนักๆ มันมีแค่สองทางเลือกหล่ะ คือ เลิก กับ ไม่เลิก คุณจะเลิกก็ต่อเมื่อ คุณได้พยายามเต็มที่แล้วเท่านั้น แต่มันเหนี่ยวรั้งเขาไม่ไหว   ก็ให้การเลิกมันเป็นทาง เลือกสุดท้ายจริงๆ แต่ เจ้าของกระทู้ ผมว่าคุณยังพยายามได้อีก สามีคุณไม่ได้นอกใจ เขาแค่  "ไปพักร้อนความรัก"   ระหว่างคุณกับเขา พักร้อน  ทุกพักร้อน  ต้องมีกำหนดระยะเวลา เขาอาจพักร้อน  จนหลงระเริงไปกับสิ่งอื่น จนอาจจะคิดลาออก  คุณมีหน้าที่ยับยั้ง ไม่ให้เขาออก คิดแบบผู้ชนะ คือสามี คุณจะกลับมา คิดแบบผู้แพ้ คือสามี คุณจะจากไป ทำทุกอย่าง ทุกเทคนิคข้างบนที่ผมบอก อย่ารีบเร่ง ว่ามันจะสำเร็จในเวลาอันรวดเร็ว ไม่ใช่ทำปุ๊บ จะให้เขากลับมาปั้บ  ทำมั่งหยุดมั่ง วิเคราะห์ดูได้ผลไหม   เหมือนเซลล์ไปขายของนั่นแหล่ะ  ครั้งแรกลูกค้า ปฎิเสธ  แล้วไม่ได้แปลว่าขายไม่ได้  ครั้งที่สอง สาม สี่ ยังมีอีก  ชีวิตมีวันพรุ่งนี้เสมอ อย่าเพิ่งยอมแพ้ง่ายๆ เขาตัดสินใจแต่งงานกับคุณ  นั่นแปลว่า คุณมีสิ่งที่ดี ที่สุด ในตัวคุณเอง อยู่แล้วในตอนนี้ จะอยู่ที่จิตใจหรือที่ร่างกาย  คุณเท่านั้นที่รู้   รักษาและดูแล มันให้ดีที่สุด  ให้เขากลับมาคิดถึง และเห็นคุณค่าของคุณให้ได้ ถ้ายังไม่ดีขึ้น ก็ค่อยเอาใบลาออก ให้เขาเซ็น จากคุณ : สะติมม๊อนโสสะโตเบ้ว - [ 14 มิ.ย. 49 03:43:11 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตามเข้ามาอ่านค่ะ เห็นด้วยกับ คห.16 นะคะ หรือถ้ามีจริงๆ ก็ควรจะหาทางป้องกันตัวเองไว้ คนที่กำลังทำตัวเหลวไหล ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ยิ่งต้าน...เราก็ยิ่งอ่อนแรง หาทางออกให้กับตัวเองนะคะ ปรึกษาพ่อแม่ หรือคนที่เราไว้ใจได้ เพื่อให้เค้าได้รับรู้ และช่วยเสนอแนะทางออกอื่นๆ การที่คุณหันมาดูแลตัวเอง ถูกต้องแล้วค่ะ เพราะสุดท้ายแล้ว "รักตัวเอง" ต้องมาเป็นอย่างแรกนะคะ เป็นกำลังใจให้เรื่องร้ายๆ ผ่านไปด้วยดีค่ะ จากคุณ : KiRaTik - [ 14 มิ.ย. 49 05:45:54 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้วเห็นใจคุณ แล้วกลับมามองตัวเอง ไม่กล้าแต่งงานจริงๆ จากคุณ : ความรักทำให้โลกอ่อนหวาน - [ 14 มิ.ย. 49 07:45:27 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เข้มแข็งนะคะ.....และขอเป็นกำลังใจให้จขกท....ไม่ว่าจะตัดสินใจในปัญหานี้อย่างไร.....ทำให้ดีที่สุดและรอบคอบที่สุดค่ะ!!! จากคุณ : ป้านินจาฯ - [ 14 มิ.ย. 49 09:42:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คนที่เคยคิดว่ารู้จักเขาเป็นอย่างดี แต่แล้วมาวันนี้ เขาเหมือนคนแปลกหน้า ที่ไม่รู้เลยว่า เขาทำแบบนี้ได้อย่างไรกัน สถานะของคน ความคิดของ คนคนนึง กำลังเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เนื่องจาก วัย ฐานะการเงิน และการยอมรับของสังคม เขากำลังถูก สิ่งเหล่านี้เล่นงาน อย่างขาดสติ ผู้ชายบางคน เข้าใจการเปลี่ยนแปลงอันนี้ แต่บางคนไม่ กลับหลงระเริงไปกับมัน เพราะคิดว่า มันเป็นความจริง ช่วงนี้ เขากำลังเป็นอย่างนั้นค่ะ ถ้าเราเข้าใจ เราจะมองเขาได้อย่างเต็มตามากขึ้น ตอนนี้เราต้องกลับมาสนใจตัวเองค่ะ รักตัวเองให้มากกว่าเดิม รอดูเขาไปเรื่อยๆ ทำหน้าที่ภรรยาที่ดี สักวันเขาจะมองเห็น เป็นกำลังใจให้น่ะคะ จากคุณ : แค่ผ่านมา (ดอกหญ้าในป่าคอนกรีต) - [ 14 มิ.ย. 49 09:53:16 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแล้วทำให้กลัวชีวิตคู่ไปเลยค่ะ แต่เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะคะ พี่ผู้หญิงที่ทำงานเรา เค้าปฏิบัติธรรมอยู่ค่ะ เนื่องด้วยเค้าปลงเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ ตัวเค้าไม่ได้เจอเอง แต่พี่เค้าดูดวงเป็น จึงเห็นปัญหาจากคนรอบข้างที่เข้ามา และอยากจะบอกว่า อยากให้ปฏิบัติตามหลัก ของคห. 13 ค่ะ เพราะพี่ที่เค้าปฏิบัติธรรมคนนี้ เค้าก็แนะนำให้ผู้ที่มีปัญหาใช้วิธีนี้ แล้วได้ผลด้วยค่ะ ทุกอย่างดีขึ้น จิตใจตนเองสงบ คู่ครองเย็นลง กลับมาเหมือนเดิม จากคุณ : so good - [ 14 มิ.ย. 49 12:50:34 A:203.157.48.252 X:203.157.14.246 TicketID:121576 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนนี้เราก็เหมือนกับเจ้าของกระทู้ เพิ่งแต่งงานได้ปีกว่า แต่คบกันมาได้ 6 ปี เราต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อไปแต่งงานกับเขา เพราะเขาไม่ใช่คนไทย เอเชียนี่แหละ คราวก่อนเราเคยโพสว่าเขาชอบเล่นเน็ตกับเพื่อนที่ทำงานเก่าเป็นผู้หญิงตอนดึกๆ ซึ่งเราไม่ค่อยชอบเท่าไร ตอนแรกก็เรื่องงาน ตอนหลังเริ่มเข้าเรื่องส่วนตัว แช็ตได้เกือบ 3 เดือน เราก็เริ่มทนไม่ไหว เพราะเรามาอยู่ต่างเมือง เราเหงา อยากมีเพื่อนคุย แต่พอถึงบ้าน ถ้าเขาเปิดคอมเมื่อไรก็จะเข้าเอ็มเพื่อรอคนนั้น เราแอบดูอีเมล์เขาบ่อยๆ จนเมื่อครั้งที่เราจะกลับเมืองไทย เราจับได้ว่าเค้าวางแผนจะออกไปกับเธอคนนั้นหลังจากที่ส่งเราบินกลับไทยแล้ว เราถามออกไป ชอบเธอคนนั้นเหรอ สามีเราตอบกลับมาว่า "นิดหน่อย" ตอนนั้นน่ะเราไม่รู้ว่าเราจะยืนอยู่ตรงไหนในชีวิตเค้า เราคิดว่าถ้าเค้ารักผู้หญิงคนนั้น เค้าจะกล้าบอกเราตรงๆเหรอ จากตอนนั้นมาถึงตอนนี้ เราไม่มีความมั่นใจเลย ทะเลาะกันบ่อย วันก่อนก็ทะเลาะกันเรื่องอีเมลือีก เค้าไม่อยากให้เราเข้าไปดู เรารู้ว่าเค้าลบเมล์ที่เธอคนนั้นส่งมาแต่เค้าบอกว่าไม่ได้ลบ เค้าสาบาน จากนั้นเค้าก็บอกให้เรากลับไปดีกว่า เราถามว่ากลับไปแล้วไม่ต้องกลับมาแล้วใช่มั้ย เค้าพยักหน้า แล้วเค้าก็บอกว่าเลิกกันเถอะ เพราะเราไม่เชื่อใจเค้า การที่เค้าทำให้เราเชื่อใจไม่ได้นี่มันเป็นความผิดของเราเหรอ แล้วใครล่ะที่ทำลายความเชื่อมั่นทั้งหมดที่เราเคยมี เราก็โอเคเลิกกันเถอะ เราเก็บของ เช้าอีกวันเราขอให้เค้าจองตั๋วให้ เค้าก็ขอโทษ เราไม่รู้หรอกว่าเค้าคิดอะไรอยู่ ยังรักเราอยู่มั้ย ไล่เรากลับบ้าน บอกเลิกอีก แค่อยากทำให้เราเจ็บหรืออยากให้มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ จริงๆเราเป็นคนชอบกอด ชอบหอมแก้ม แต่พอมีเรื่อง แค่จะจับมือเค้า เราก็รู้สึกไม่อยากทำ ไม่อยากจับ ไม่มั่นใจเหมือนเคย จริงๆ เราก็ไม่อยากคิดไรมาก เพราะของเราเค้ายังไม่ถึงขั้นมีไรกัน แต่เรากลัวตอนนที่เค้าหมดสัญญาที่นี่แล้วต้องกลับไปเจอผู้หญิงคนนั้นอีก เรารู้มันยังไม่เกิด แต่การที่เค้ามีใจให้อีกคนเป็นอะไรที่เราทนไม่ได้ ตอนนี่เราสับสน เราไม่รู้ว่ามันจะเกิดปัญหาแบบนี้อีกมั้ย ถ้าช้าหรือเร็วก็ต้องเลิก เลิกกันตอนนี้เลยจะดีกว่ามั้ย เราจะได้กลับไปตั้งต้นชีวิตเราได้เร็วขึ้น อยากรู้เวลาที่เค้าไปชอบอีกคน เค้าเคยคิดถึงความรู้สึกเราบ้างมั้ย ถ้าคราวหน้าไล่เรากลับอีก เราก็จะกลับจริงๆ แต่ตอนนี้เรายังไม่รู้จะจัดการกับชีวิตตัวเองยังไง อนาคตยิ่งมองไม่เห็น ขอโทษเจ้าของกระทู้ที่ไม่ได้ช่วยอะไร เราอยากระบายน่ะ ขอยืมพื้นที่หน่อยนะ จากคุณ : pnat (pnat) - [ 14 มิ.ย. 49 13:30:48 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านแล้วเศร้าใจมากค่ะ ไม่รู้จะแนะนำอย่างไร แต่ก็ขอให้คุณเข้มแข็งให้มากๆ สิ่งหนึ่งที่จะทำให้เราเจ็บน้อยที่สุด คือลดการคาดหวังซะ      รักตัวเองให้มากๆ อย่าไปตั้งคำถามว่าทำไมถึงเกิด ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ เรื่องมันเกิดไปแล้ว ใช้ชีวิตอย่างมีสตินะคะ คุณไม่ใช่คนเดียวที่เจอเรื่องแบบนี้   มันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆที่ผ่านมาในชีวิต ผ่านมันไปให้ได้นะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : พี่คะ หนูชอบพี่!! (จะเอาอะไรกับลมปาก) - [ 14 มิ.ย. 49 14:15:32 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาให้กำลังใจเจ้าของกระทู้ แล้วก็ผู้หญิงทุกๆคนที่ต้องเจอปัญหานี้ค่ะ เราก็เคยเจอแต่แค่แฟนนะยังไม่ได้แต่งงานยังเจ็บแทบตายเหมือนกัน เมื่อไหร่ผู้ชายอย่างนี้จะหมดไปจากโลกนี้เสียที่ อยากจะรู้ว่าซักวันนึงผู้ชายอย่างนี้ไม่มีเงิน เป็นอัมพาต เดินไม่ได้แล้วผู้หญิงพวกนั้นยังยินดีที่จะอยากได้เขาอยู่อีกหรือเปล่า อยากให้ผู้ชายคิดบ้าง รักตัวเองให้มากๆนะคะ ลองถอยห่างดู อยู่กับเพื่อนไปเที่ยวบ้างค่ะ สู้ๆสู้ตายค่ะ จากคุณ : - (หลง เปิ่น เอ๋อ) - [ 14 มิ.ย. 49 14:25:11 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ทำจิตใจให้เข้มเเข็งน่ะค่ะ รักตัวเองมากๆ รุ้ค่ะว่ายาก เเต่อยากให้คิดถึงเพื่อตัวเองน่ะค่ะ จากคุณ : ple (nantiya_p) - [ 14 มิ.ย. 49 15:21:27 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นกำลังใจให้ตัดสินใจในสิ่งที่ตนเองอยากทำและเหมาะสมนะคะ จากคุณ : nobra - [ 14 มิ.ย. 49 15:30:52 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาให้กำลังใจค่ะ ขอให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะคะ จากคุณ : ติ๋มมาร์ท ฯ - [ 14 มิ.ย. 49 18:28:24 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : black_apple - [ 15 มิ.ย. 49 09:14:26 ]