ชีวิตของคนเรามีทั้งทุกข์และสุขสลับกันไป
ไม่มีใครที่จะมีความสุขได้ตลอดเวลา
และไม่มีใครที่จะทุกข์ได้ตลอดเวลาเช่นกัน
.
.
.
เช่นเดียวกับความรัก...
ก็มีทั้งสมหวังและผิดหวัง
ใครบ้างที่อยากจะผิดหวัง...รักคนที่เขาไม่ได้รักเรา
แต่เคยมองมุมกลับบ้างไหมว่า...
ทำไมเขาถึงไม่รับรัก
ทั้งๆที่ความรักเป็นสิ่งสวยงาม
น่าจับต้อง...
.
.
.
ทำไมเขาถึงผลักไสความรักไปให้ไกลจากตัวเขา
ทั้งที่...
ที่ตรงนั้น...มีความรู้สึกดีดีมอบให้กับเขาอยู่เสมอ
ทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง
ฉันเองก็เคยมีเหตุผลของตัวฉันเอง
ที่ไม่รับรักของใครบางคน
ก็เพราะ...ฉันไม่อยากเสียใจ ในเมื่อรู้อยู่แล้วว่า...เป็นไปไม่ได้...
.
.
.
แต่เมื่อเวลาผ่านไป...
เขาได้พิสูจน์อะไรหลายๆอย่าง
พิสูจน์...ความรักให้ได้เห็น
พิสูจน์...ความทุ่มเทที่มีให้อยู่ตลอดเวลา
จนฉันไม่อาจจะรู้ตัวได้ว่า....ฉันรู้สึกรักเขาเมื่อใด
.
.
.
แต่มารู้สึกตัวอีกครั้ง
ก็ตอนที่เขากำลังจะจากฉันไป
ฉันเฝ้าเรียกร้องหาความรัก ความเอาใจใส่จากเขา
แต่สิ่งที่ได้กลับมา...กลับตรงกันข้าม
นั่นก็เพราะ...
.
.
เขานั้นหมดรักในตัวฉันแล้ว...
เขาอาจจะเจ็บจนเกินจะทนได้อีก...
แต่เขาเคยคิดบ้างไหมว่า...ถ้าฉันไม่ได้รักเขาสักนิด
ฉันคงไม่ยื้อเวลาที่จะคบกับเขาออกมาให้เนิ่นนานแบบนี้
จนไม่รู้ว่าเมื่อไหร่...เวลาที่ยื้อนั้นจะหมดลง
เพราะฉันไม่สามารถตัดเขาออกไปจากชีวิตได้
เพราะ...
เขาคือส่วนหนึ่งของชีวิตฉันไปเสียแล้ว...
ใครๆมักถาม...ว่าฉันจริงจังกับเขามากเพียงใด
ใครๆเหล่านั้น...
ก็มักจะได้รับคำตอบจากปากฉันว่า...
...เมื่อฉันได้เจอคนใหม่ที่ดีกว่า...ฉันก็จะไป...
รู้สึกตัวตลอดเวลาว่าฉันนั้น...เป็นคนที่เห็นแก่ตัวมากๆ
แต่ใครจะรู้บ้างว่าใจฉันนั้นกลับค้านทุกคำพูด
ใจฉันค้านกับทุกการแสดงออก...
ฉันอยากกอดเขาไว้ในอ้อมกอดแทบตาย
แต่ฉันมักจะผลักไสให้เขาออกไปไกลๆ
ฉันอยากจะบอกรักเขามากมาย...ในทุกๆวัน
แต่ฉันกลับต้องปิดปากตัวเองให้สนิท...
.
.
.
ฉันรู้ว่าเขาคงเจ็บ...และคงเจ็บมากๆ
เพราะเขามักพูดกับฉันว่า...เขาอิจฉาใครต่อใครที่ฉันเอาใจใส่
แต่ทำไมไม่เป็นเขาบ้าง...
อยากจะตะโกนออกไปให้ดังๆว่า...
ถ้าฉันไม่รักเธอ...ฉันคงไม่ทำแบบนี้
เธอจะรู้บ้างไหมว่าใจฉันสับสนขนาดไหน...กับการกระทำของฉันเอง
ฉันรู้สึกอบอุ่นและมั่นคงเมื่อมีเธออยู่ข้างๆ
แต่อีกหนึ่งความคิดของฉัน...กลับบอกว่าในความเป็นจริงมันเป็นไปไม่ได้
เพราะ...
...เราต่างกันเกินไป...
ฉันคิดเสมอว่า...ถ้าวันนั้นมาถึง...
วันที่เราต้องแยกจากกัน
ฉันจะทำยังไง
ฉันจะรู้สึกยังไง
และเธอ...เธอจะรู้สึกยังไง
.
.
สุดท้ายก็จบลงที่ความคิด
และฉันก็ยังคงคบกับเธอต่อไป...
ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมา...
ในบางวันที่ฉันไม่ได้เอาเรื่องอนาคตของเรามาคิด
ฉันและเธอกลับมีความสุขกันมากๆหัวเราะร่าเริงเหมือนโลกนี้มีเพียงสองเรา
แต่...เมื่อฉันเริ่มกลับมาคิด ฉันกลับกลายเป็นใครอีกคน
ฉันรู้ว่าเธอก็คงจะงง...กับพฤติกรรมของฉัน
เธอคงคิดว่าฉันรังเกียจเธอ...
แต่จริงๆแล้วไม่ใช่เลย... ฉันรักเธอมาก
แต่ฉันสับสนในความคิดของฉันเอง...
แต่สุดท้าย...
วันนั้นก็มาถึง...
วันแห่งการบอกลา
คนที่บอกลา...กลับไม่ใช่ฉัน
แต่เป็นเธอ...
ฉันไม่โกรธและเกลียดเธอหรอกนะ...เพราะฉันเข้าใจ
และฉันยังเข้าใจอีกด้วยว่า...
.
.
คนเราจะนึกเสียดายและเห็นคุณค่า...เมื่อต้องสูญเสียสิ่งที่รักไป...
.
.
ใครๆก็ย่อมรักตัวเอง...เหมือนที่เธอกำลังทำอยู่
แต่ฉันไม่เข้าใจว่า...
ทำไมเธอไม่จากไป...ในวันที่ฉันรักเธอน้อยกว่านี้
ในวันที่ฉันพยายามจะบอกเธอว่า...อย่ามายุ่งกับฉันเลย
แต่...
เธอกลับเลือกจะไปในวันที่ฉันรักเธอมาก และคิดว่าขาดเธอแทบไม่ได้...
เธอเลือกไปในช่วงเวลาที่ฉันตัดสินใจ...
ที่จะลองสู้และเผชิญความจริง...และพร้อมจะฝ่าฟัน
เพื่อให้เราได้อยู่ด้วยกัน...
.
.
.
แต่ยังไง...ละครก็ต้องมีวันปิดฉาก
.
.
.
ขอให้เธอโชคดี
มีความสุขกับทางที่เลือกเดิน
ฉันจะมองเธอจากตรงนี้...และจะคอยยินดีในวันที่เธอมีความสุข
เพราะทางของเราคงเป็นเส้นขนานที่ไม่อาจจะมาบรรจบกันได้อีกแล้ว...
.
.
.
.
.
.
คุณๆที่กำลังมีความรัก...อย่าลืมแสดงความรักต่อกันแบบที่เราเคยทำนะคะ
...การบอกรักและคิดถึง...
เป็นคำที่เมื่อใครอีกคนได้ยินและได้ฟัง...
เขาจะรู้สึกอิ่มเอมและมีความสุข
ส่วนตัวคุณเองที่ได้พูดไป...ก็จะรู้สึกมีความสุขที่ได้พูดออกมาจากใจ
เพื่อ...
ให้คนที่คุณรักได้รับรู้ถึงความรู้สึกนั้น...ว่าคุณทั้งสองคนรักกัน
.....เค้ารักตัวเองนะ.....
จากคุณ :
ฟากฟ้าฝั่งฝัน
- [
21 มิ.ย. 49 20:17:42
]