CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ถึง .. นายพยนต์ ธารธณา .. ผู้ดำเนินการรถร่วม ขสมก. สาย 123 สนามหลวง - ฟาร์มจระเข้สามพราน

    ..


    คนขับรถของคุณ ขับรถได้ห่วยแตกมาก .. !!



    ร้อยวันพันปีผ่านมา ..
    นาน ๆ ฉันจะขึ้นรถเมล์สายนี้สักครั้ง
    แต่ไอ้การขึ้นน้อยครั้งของฉันเนี่ย
    ทำให้ฉันต้องมาประสบพบเจอ
    กับเหตุการณ์สั่ว ๆ ในชีวิตด้วยเหรอ ??


    วันนี้ฉันกลับมาจากการไปทำธุระที่อื่น
    แล้วต้องมาต่อรถเพื่อกลับที่พักแถว ๆ หนองแขม
    โดยปกติฉันจะขับรถมาเอง
    แต่ตอนนี้ก็รณรงค์ให้หันมาใช้รถสาธารณะมากขึ้น
    อะไรที่พอจะทำได้ฉันก็จะทำ
    เพราะที่บ้านพ่อแม่ฉันก็ไม่ได้ขุดบ่อน้ำมันไว้ขาย
    หรือรวยมหาศาลมีเงินกว่า 7 หมื่นล้าน


    แต่น้อยครั้งที่ฉันจะใช้บริการรถร่วม ขสมก.
    ส่วนมากจากปิ่นเกล้าฉันจะนั่งรถตู้
    ต่อเดียวถึงเลยสุดแสนจะสบาย
    วันนี้สงสัยผีบ้าซาตานมันดลใจฉันมั้ง
    ฉันรอรถตู้กว่าครึ่งค่อนชั่วโมงก็ยังไม่มีมาสักคัน
    ฉันเห็น รถร่วมขสมก. สาย 123
    ห้อตะบึงมาแต่ไกล

    ' เอาวะ ขึ้นรถเมล์ก็ได้ เดี๋ยวก็ถึงขืนรอคงอีกนาน '

    ฉันก้าวขึ้นไปโดยไม่คิดอะไร
    รถจัดว่าค่อนข้างว่าง .. ฉันได้นั่ง
    แต่พอออกจากป้ายเท่านั้นแหละ
    ฉันว่ามันแปลก ๆ โดยความรู้สึก
    คำถามผุดขึ้นในใจฉัน 2 ข้อ


    1. แม่ม .. มันจะรีบไปตายห่ะที่ไหนวะ
    ไม่ต้องรีบ ฉันไม่รีบเว้ย

    2. เอ๊ะ .. ปกติสาย 123 ขับรถช้ามาก
    เป็นเต่าก็ว่าได้ ค่อย ๆ สอยคนไปทุกป้าย ๆ
    ไม่เคยออกเลนขวา ข้าช้าซ้ายตลอด
    ไหงวันนี้คันนี้มันแหกคอก ผ่าเหล่าผ่ากอ .. วะเนี่ย ??


    นั่นเป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบ
    ถ้าคุณพยนต์หรือญาติสนิทมิตรสหาย
    ของคุณพยนต์ได้อ่าน
    ช่วยกรุณา เมล์กลับมาบอกฉันด้วยแล้วกัน
    กับคำตอบสองข้อนี้


    จากนั้นรถปีศาจคันนี้
    ก็แล่นฝ่าขุมนรกโลกันต์ต่าง ๆ มาเรื่อย ๆ
    เหมือนไฟบรรลัยกัลป์ไล่จี้ตูดคนขับอยู่งั้นแหละ
    ไม่จอด ถ้าไม่มีคนลง ..
    ข้าวิ่งขวาตลอด อยากลง ลงเลนขวา
    ถ้าข้าเข้าซ้ายได้ เอ็งรอดชีวิตโชคดีไป
    ถ้าข้าอยากวิ่งคู่ขนาน ..
    ข้าก็เข้าไปวิ่งในทางด่วนคู่ขนาน
    ด้วยความเร็ว 220 กิโลเมตร / ชั่วโมง
    โดยไม่สนใจว่า ..
    พ่อมันจะรอจับอยู่ข้างหน้า
    สงสัยว่ามันคงห้อยพระรอด

    อ้อ .. ฉันขอเรียกว่า มัน เลยล่ะนะ
    ไม่ ค้ง ไม่ เค้า ไม่ เขา ไม่ เธอ ไม่ คุณแล้ว
    ฉันยก สถานะ ' มัน ' ให้ไปเลย
    จะเรียกแรงกว่านี้ ก็กลัวคนอ่านรับไม่ได้
    ไปแปลกันเอาเอง
    ใครมาตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับฉัน
    นั่งอกสั่นขวัญแขวนอยู่บนรถ
    ปะปนกับเสียงกรีดร้อง ..
    ของผู้โดยสารเป็นระยะ ๆ แล้วจะรู้ว่า
    คุณจะรักชีวิตตัวเองขึ้นมาในเสี้ยววินาที
    คุณจะเริ่มคิดว่า ..
    แต่งงานก็ยังไม่เคยแต่ง
    ลูกก็ยังไม่เคยมี
    อะไรก็ยังไม่ได้ทำอีกตั้งหลาย
    ไหนจะเลี้ยงดูพ่อแม่อีกล่ะ

    ' พอได้แล้ววววววววว ฉันยังตายไม่ได้
    แกหยุดเดี๋ยวนี้เลย แกหยุดกระทำชำเรากับชีวิตฉันเดี๋ยวนี้ '

    ทั้งหมดเป็นเสียงที่อื้ออึงอยู่ในหัวใจฉัน
    แต่ไม่ได้เอ่ยเสียงออกมาสักกระผีก
    มีอยู่ช่วงโค้งนึง ฉันได้คิดว่า ..

    ' ไม่รอดแน่ฉัน ลงไปกองแน่เลย '

    มันจะคว่ำอยู่แล้ว นิดเดียวเท่านั้นรถตั้งลำขึ้นมาได้ใหม่
    ฉันตัดสินใจ อย่างห้าวหาญ
    เดินไปกดออด คนขับหันมามองหน้าฉันประมาณว่า

    ' จะมาลงอะไรตอนนี้ ข้ากำลังมันส์เลย '

    ส่วนฉันน่ะเหรอประสานสายตากลับไปว่า

    ' ไอ้เอี้ยเอ้ยฉันไม่มันกะแกด้วยหรอก จอดเดี่ยวนี้ '

    เราส่งสายตากันชั่ว 3 วินาที
    แต่มันมีคำพูดมากมายเหลือเกิน
    1 ป้ายผ่านไป มันไม่จอด
    ฉันกดออดเป็นครั้งที่ 2

    ' จอดป้ายหน้าด้วย ' ฉันตะโกนไป

    มันจอดนะ .. แต่มันจอดเลนกลาง
    แล้วมองมาด้วยสายตา

    ' ลงไปก็เสี่ยงเอาเองแล้วกัน ข้าส่งได้แค่นี้ '

    ฉันลงมาแบบระมัดระวังตัว
    เพราะถนนบรมราชชนนี รถค่อนข้างวิ่งเร็ว
    ฉันรอดปลอดภัยมายืนรอรถคันใหม่ได้
    โดยที่ไม่รู้ชะตากรรมอื่นของคนบนรถคันนั้น
    ฉันตัดสินใจขึ้นแท็กซี่
    ไม่รอแล้ว 123 รถด่วนพายุนรก
    ฉันกลับมาถึงด้วยข้อมูลอันน้อยนิดที่มีในมือคือ

    เบอร์รถเลขที่ 123 - 21

    ตั๋วรถหมายเลข 053357

    ชื่อของ นายพยนต์ ธารธณา ผู้ดำเนินการรถร่วมขสมก.

    เบอร์โทรแจ้งร้องเรียน 184


    ซึ่งกลับมาถึง ฉันโทรทันที
    แต่ .. คุณลองกดโทรไปเถอะ
    จะมีเสียงหวาน ๆ ของระบบคอมพิวเตอร์
    คอยต้อนรับคุณ
    และปล่อยให้คุณรอ 15 นาที
    คือสิ้นสุดความอดทนของฉัน
    โดยไม่มีผู้ใดรับสาย
    สมกับการให้บริการที่ว่า รับแจ้ง 24 ชั่วโมง


    หากข้อเขียนของฉัน
    ไปกระทบชิ่งท่านใด
    กรุณาช่วยออกมาตอบคำถามฉันนิดนึงนะว่า


    1. คุณจะปล่อยให้คนขับรถเลว ๆ แบบนี้
    รับผิดชอบชีวิตชาวบ้านตาดำ ๆ ไปอีกนานแค่ไหน
    พอถึงเวลาก็เอาเงินฟาดหัวแบบรายที่ผ่าน ๆ มา
    และฟาดแบบไม่เต็มใจจะให้ทุกครั้ง


    2. คุณมีมาตรฐานอะไรในการคัด
    คนขับรถโดยสารสาธารณะ
    มาตรฐานของคุณมันดีพอแล้วหรือ
    กับการเอาซาตานดี ๆ นี่เองมาขับรถ


    3. คุณอยากให้เหตุการณ์เลวร้ายแบบที่ผ่าน ๆ มา
    เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่ากันอีกกี่ครั้งกี่หน
    ถึงจะพอใจกับผู้เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน
    มากกว่าประโยชน์ส่วนรวม


    ข้อเขียนของฉันอาจจะรุนแรง
    และไปกระทบชิ่งกับใครหลาย ๆ คน
    โดยการทำงาน โดยอาชีพ โดยส่วนรวม
    แต่ฉันก็ขอบอกว่าเลยว่าใน ' ผืนผ้าสีดำ '
    ย่อมมี ' จุดสีขาว ' อยู่เสมอ
    ฉันไม่ได้เหมารวมทั้งหมด
    พนักงานที่ดี ๆ มีอยู่เยอะ
    อาจจะเยอะมากกว่าเลว ๆ แบบที่ฉันพบเจอมาก็ได้
    อาจจะเป็นความซวยส่วนตัวของฉัน
    ที่ลิขิตให้ฉันต้องมาเจอกับสิ่งเลว ๆ แบบนี้



    หวังว่าฉันคงไม่ซวยแบบนี้ตลอดไปหรอกนะ .. !!






    กรุณาติดต่อกลับ

    E - Mail :: panita_tong@hotmail.com

    บริการ 24 ชั่วโมง จริง ๆ



    ปล.  ฉันไม่รู้ว่ามาตั้งไว้สวนลุม ฯ  จะถูกรึเปล่า
          แต่ฉันคิดว่าปัญหานี้มันเป็น  ' ปัญหาสุขภาพจิตของฉัน '


    ..

    จากคุณ : Ka - Ti - [ 24 มิ.ย. 49 14:20:24 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com