หวัดดีครับ วันนี้อยู่เวรครับ ว่างๆไม่มีเคส
นั่งพิมพ์อะไรเล่นๆ พักจากเรื่องเครียดๆเรื่องทำแท้ง
มาฟังเรื่องเบาๆ(ลงสักนิด)ดีกว่า เห็นว่าห้องนี้มีเรื่องราวของหมอๆ มีน้อย เลยมาแชร์ประสบการณ์มุมมองใหม่ๆ ครับ
พักนี้เรื่องราวฟ้องร้องแพทย์มีบ่อย ผมก็แค่อยากให้คนนอกเห็นมุมนึงในความเป็นหมอบ้างครับ
เผื่อได้เข้าใจอะไรกันมากขึ้น
จริงๆผมก็มีอมยิ้มครับ ส่วนใหญ่จะเล่นอยู่ในห้องเทนนิส ศุภชลาศัย
ขอใช้เป็นบัตรผ่านแล้วกันครับ ไม่อยากถูกเพ่งเล็งมาก
แม้จะอยู่รพ.ชุมชนขนาด 30 เตียง ถึงคนจะน้อย ทั้งเงียบทั้งเหงา แต่หมออย่างผมก็มีแฟนคลับนะ 555
ฟิล์มก็ฟิล์มเหอะ ชิดซ้ายเลยเมื่อเทียบกับแฟนคลับคุณภาพของผม (จะภูมิใจอะไรกะเรื่องแค่เนี้ย T_T )
เธอคือสาวน้อยวัย 20 ต้นๆ (กำลังดี) หน้าใส (ไปไกลๆ) หุ่นดี (เหมือนท่อนซุง) ผิวแทน (แต่แถวบ้านเรียกดำเลย Eนี่ )
ผมตรงยาวถึงเอวเหมือนนางตะเคียน เอกลักษณ์ของเธอคือ รอยยิ้ม(อันแสนจะกว้าง) ของเธอ เห็นฟันถึง 31 ซี่ครึ่ง
และการแต่งตัว ซึ่งเข้ากับตัวเธอมากกกๆๆ ที่เห็นบ่อยคือเสื้อยืดติ้วๆๆตัวเล็กๆ สีสดๆตัดกับสีผิวเธอ
นุ่งกระโปรงบานยาวคลุมเข่า ดีที่ไม่นุ่งกระโปรงสั้น แบบ เกิร์ลลี่ เบอร์รี O_0 ไม่งั้นผมคงอดใจไม่ไหว
(ที่จะเข้าไปถีบ เอ้ย จีบเธอ)
บางทีก็ประยุกต์นุ่งกับผ้าถุงอาบน้ำ T_T เฮ่อ คิดได้ไงเนี่ย สงสัยเป็นสไตลิสต์
แต่งหน้าอ่อนๆใสๆตามวัย (แค่เห็นคิ้วเข้มๆ กับปากแดงๆอวบอิ่มลอยมาก่อนแต่ไกลเอง) จึงไม่น่าแปลกใจที่เวลาเดินตลาด คนจะมองเธอเหลียงหลังจนคอเคล็ดทุกครั้งไป
เวลาผมเจอเธอที่ตลาดก็จะรี่ไปหา (ที่หลบ)ทันที
ทำไงได้เจอที่รพ.บ่อยๆมันก็หลอนพอแล้ว
หลังจากบรรยายสรรพคุณรูปสมบัติของนางในวรรณคดีผมแล้ว มาดูเรื่องเธอกันต่อครับ
เธอเป็นคนที่มารพ.บ่อยมากๆๆ ป่วย(การเมือง)บ่อยซะเหลือเกิน จนเป็นลูกค้าบัตรทอง(30บาท) วีไอพี
โรคประจำตัวเธอคือโรคเครียดครับ ต้องมารับยานอนหลับ ยาคลายเครียดทุกเดือน ทุกครั้งที่มาเธอก็ก็จะขอเข้าตรวจห้องผมทุกครั้ง
ผมก็ต้องกล้ำกลืน เอ้ย ดีใจทุกครั้ง อยู่รพ.นี้มาปีกว่า เจอหน้าเธอบ่อยกว่าหน้าแม่อีก T_T
หมอคะ น้องขอยาคลายเครียดเหมือนเดิมนะคะ เธอจะแทนตัวเองว่าน้องตลอด น่ารักเนอะ
หน้าเธอจะมีรอยยิ้มตลอดเวลา โรคเครียดตระกูลไหนฟระเนี่ย
นอนหลับ บ้างหรือเปล่าผมถาม
ช่วงนี้น้องนอนไม่หลับ ต้องตื่นมากรีดยาง เป็นอาชีพที่ไม่เหมาะกับคุณหนูอย่างเธอเลย ให้ตายสิ
หลังจากสั่งยาเสร็จ ผมก็ตัดบทให้เธอไปรับยาทันที
อยู่นานเดี๋ยวไฟลุก หลงรักเธอก็เป็นได้ ชีวิตผมต้องวนเวียนอย่างนี้ทุกเดือน T_T
เธอตามหลอกหลอนผมที่แผนกผู้ป่วยนอกไม่พอ ยังมีตามนอกรอบไปถึงแผนกผู้ป่วยใน
หมอคะ แฟนคลับหมอมาแอดมิทอีกแล้ว คริ คริ พยาบาลในตึกบอกแถมหัวเราะเยาะอีก
ไม่ว่าเธอจะเป็นคนไข้ของหมอคนไหนมาก่อน เธอก็จะขอเปลี่ยนเป็นคนไข้ผมทุกครั้ง
เธอจะบอกว่าขอเป็นคนไข้ของหมอที่หล่อๆคนนั้น อืม เธอก็มีข้อดีเหมือนกันนะ รู้จักพูดจา
เวลาขึ้นตรวจแต่ละที จากที่สบายๆ อาการเธอก็จะกำเริบหนักทันที เพื่อให้เห็นว่าเธอยังไม่หาย
เพราะอยากอยู่รพ.เจอผมต่อ (อันนี้คิดเอง แฮ่ะๆ) อย่างเช่น จากที่นั่งเมาท์อยู่ดีๆ พอผมมาเธอก็ไอแค่กๆตลอด
ยังกะเป็นวัณโรคมาสักสิบชาติ
ถามว่ากินข้าวได้ไหม ไม่ได้เลย น้องเพลียยย..มาก ถามเตียงข้างๆปรากฏว่า ก่อนนี้ยังซัดก๋วยเตี๋ยวอยู่เลย T_T
ไม่ว่ายังไงเธอก็จะยิ้มแป้นแล้น พร้อมส่งสายตาเซ็กซี่ตลอด กว่าจะให้เธอกลับบ้านได้แต่ละที เหนื่อยใจ
นี่แค่ส่วนหนึ่งนะครับ แต่ไม่เป็นไรครับ มีคนรักดีกว่ามีคนเกลียด ยังไงเธอก็ไม่มีพิษภัยกับผม ตลกๆดีครับ
ไว้ ว่างๆผมค่อยมาเขียนเล่าประสบการณ์อื่นๆ คราวหน้าครับ
จากคุณ :
หมอบ้านนอก
- [
25 มิ.ย. 49 13:56:42
A:124.157.245.127 X: TicketID:120022
]