CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    พักอ่านเรื่องสบายๆของหมอบ้างครับ

    หวัดดีครับ วันนี้อยู่เวรครับ ว่างๆไม่มีเคส
    นั่งพิมพ์อะไรเล่นๆ พักจากเรื่องเครียดๆเรื่องทำแท้ง

    มาฟังเรื่องเบาๆ(ลงสักนิด)ดีกว่า เห็นว่าห้องนี้มีเรื่องราวของหมอๆ มีน้อย เลยมาแชร์ประสบการณ์มุมมองใหม่ๆ ครับ
    พักนี้เรื่องราวฟ้องร้องแพทย์มีบ่อย ผมก็แค่อยากให้คนนอกเห็นมุมนึงในความเป็นหมอบ้างครับ

    เผื่อได้เข้าใจอะไรกันมากขึ้น
    จริงๆผมก็มีอมยิ้มครับ ส่วนใหญ่จะเล่นอยู่ในห้องเทนนิส ศุภชลาศัย
    ขอใช้เป็นบัตรผ่านแล้วกันครับ ไม่อยากถูกเพ่งเล็งมาก

    แม้จะอยู่รพ.ชุมชนขนาด 30 เตียง ถึงคนจะน้อย ทั้งเงียบทั้งเหงา แต่หมออย่างผมก็มีแฟนคลับนะ 555

    ฟิล์มก็ฟิล์มเหอะ ชิดซ้ายเลยเมื่อเทียบกับแฟนคลับคุณภาพของผม (จะภูมิใจอะไรกะเรื่องแค่เนี้ย T_T )

    เธอคือสาวน้อยวัย 20 ต้นๆ (กำลังดี) หน้าใส (ไปไกลๆ) หุ่นดี (เหมือนท่อนซุง) ผิวแทน (แต่แถวบ้านเรียกดำเลย Eนี่ )
    ผมตรงยาวถึงเอวเหมือนนางตะเคียน เอกลักษณ์ของเธอคือ รอยยิ้ม(อันแสนจะกว้าง) ของเธอ เห็นฟันถึง 31 ซี่ครึ่ง

    และการแต่งตัว ซึ่งเข้ากับตัวเธอมากกกๆๆ ที่เห็นบ่อยคือเสื้อยืดติ้วๆๆตัวเล็กๆ สีสดๆตัดกับสีผิวเธอ

    นุ่งกระโปรงบานยาวคลุมเข่า ดีที่ไม่นุ่งกระโปรงสั้น แบบ เกิร์ลลี่ เบอร์รี O_0 ไม่งั้นผมคงอดใจไม่ไหว
    (ที่จะเข้าไปถีบ เอ้ย จีบเธอ)

    บางทีก็ประยุกต์นุ่งกับผ้าถุงอาบน้ำ T_T เฮ่อ คิดได้ไงเนี่ย สงสัยเป็นสไตลิสต์
    แต่งหน้าอ่อนๆใสๆตามวัย (แค่เห็นคิ้วเข้มๆ กับปากแดงๆอวบอิ่มลอยมาก่อนแต่ไกลเอง) จึงไม่น่าแปลกใจที่เวลาเดินตลาด คนจะมองเธอเหลียงหลังจนคอเคล็ดทุกครั้งไป
    เวลาผมเจอเธอที่ตลาดก็จะรี่ไปหา (ที่หลบ)ทันที
    ทำไงได้เจอที่รพ.บ่อยๆมันก็หลอนพอแล้ว

    หลังจากบรรยายสรรพคุณรูปสมบัติของนางในวรรณคดีผมแล้ว มาดูเรื่องเธอกันต่อครับ

    เธอเป็นคนที่มารพ.บ่อยมากๆๆ ป่วย(การเมือง)บ่อยซะเหลือเกิน จนเป็นลูกค้าบัตรทอง(30บาท) วีไอพี

    โรคประจำตัวเธอคือโรคเครียดครับ ต้องมารับยานอนหลับ ยาคลายเครียดทุกเดือน ทุกครั้งที่มาเธอก็ก็จะขอเข้าตรวจห้องผมทุกครั้ง
    ผมก็ต้องกล้ำกลืน เอ้ย ดีใจทุกครั้ง อยู่รพ.นี้มาปีกว่า เจอหน้าเธอบ่อยกว่าหน้าแม่อีก T_T

    “หมอคะ น้องขอยาคลายเครียดเหมือนเดิมนะคะ” เธอจะแทนตัวเองว่าน้องตลอด น่ารักเนอะ

    หน้าเธอจะมีรอยยิ้มตลอดเวลา โรคเครียดตระกูลไหนฟระเนี่ย
    “นอนหลับ บ้างหรือเปล่า””ผมถาม
    “ช่วงนี้น้องนอนไม่หลับ ต้องตื่นมากรีดยาง” เป็นอาชีพที่ไม่เหมาะกับคุณหนูอย่างเธอเลย ให้ตายสิ

    หลังจากสั่งยาเสร็จ ผมก็ตัดบทให้เธอไปรับยาทันที
    อยู่นานเดี๋ยวไฟลุก หลงรักเธอก็เป็นได้ ชีวิตผมต้องวนเวียนอย่างนี้ทุกเดือน T_T

    เธอตามหลอกหลอนผมที่แผนกผู้ป่วยนอกไม่พอ ยังมีตามนอกรอบไปถึงแผนกผู้ป่วยใน

    “หมอคะ แฟนคลับหมอมาแอดมิทอีกแล้ว คริ คริ “ พยาบาลในตึกบอกแถมหัวเราะเยาะอีก

    ไม่ว่าเธอจะเป็นคนไข้ของหมอคนไหนมาก่อน เธอก็จะขอเปลี่ยนเป็นคนไข้ผมทุกครั้ง

    เธอจะบอกว่าขอเป็นคนไข้ของหมอที่หล่อๆคนนั้น อืม เธอก็มีข้อดีเหมือนกันนะ รู้จักพูดจา

    เวลาขึ้นตรวจแต่ละที จากที่สบายๆ อาการเธอก็จะกำเริบหนักทันที เพื่อให้เห็นว่าเธอยังไม่หาย

    เพราะอยากอยู่รพ.เจอผมต่อ (อันนี้คิดเอง แฮ่ะๆ) อย่างเช่น จากที่นั่งเมาท์อยู่ดีๆ พอผมมาเธอก็ไอแค่กๆตลอด
    ยังกะเป็นวัณโรคมาสักสิบชาติ

    ถามว่ากินข้าวได้ไหม “ไม่ได้เลย น้องเพลียยย..มาก” ถามเตียงข้างๆปรากฏว่า ก่อนนี้ยังซัดก๋วยเตี๋ยวอยู่เลย T_T

    ไม่ว่ายังไงเธอก็จะยิ้มแป้นแล้น พร้อมส่งสายตาเซ็กซี่ตลอด กว่าจะให้เธอกลับบ้านได้แต่ละที เหนื่อยใจ

    นี่แค่ส่วนหนึ่งนะครับ แต่ไม่เป็นไรครับ มีคนรักดีกว่ามีคนเกลียด ยังไงเธอก็ไม่มีพิษภัยกับผม ตลกๆดีครับ

    ไว้ ว่างๆผมค่อยมาเขียนเล่าประสบการณ์อื่นๆ คราวหน้าครับ

    จากคุณ : หมอบ้านนอก - [ 25 มิ.ย. 49 13:56:42 A:124.157.245.127 X: TicketID:120022 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com