ผมอยากถามความเห็นครับ ว่าผมกับเพื่อนคนนี้ชอบผมรึเปล่า และผมควรจะทำยังไงกับเพื่อนคนนี้ต่อไปดี
ออกตัวก่อนว่าผมเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่งนะครับ ถ้างงๆต้องขออภัยด้วย แต่มีเรื่องอยากให้ช่วยตัดสินใจจริงๆ
เพื่อนผมคนนี้ สมมุติว่าชื่อ บอล นะครับ บอลเป็นผู้ชายขี้อาย หน้าตาค่องข้างดี และเคยมีแฟนเป็น ญ มาแล้วคนนึง แต่ปัจจุบันไม่มี
ผมกับบอลเป็นเพื่อนกันครับ รู้จักกันตั้งแต่ ม.4 เพราะเราอยู่ห้องเดียวกัน ทีแรกที่ผมเจอบอล ผมเฉยๆกับเค้ามากนะครับ รู้สึกแค่ว่าเป้นเพื่อนผู้ชายคนนึงเท่านั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปซักระยะนึง ผมกับบอลเริ่มสนิทกันมากขึ้น อาจเพราะว่าชอบทำอะไรคล้ายๆกัน เวลาไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกันเป็นคู่ตลอดเวลา (บอลเป็นคนหน้าตาดีครับ หล่อ หุ่นสมารท์ สาวๆที่มาชอบมันนี่เยอะจนนับไม่หมด ส่วนผมไม่อยากจะบอกว่าตัวเองหน้าตาแค่ไหน แต่ก็มี สาวๆมีชอบพอสมควร) ด้วยความทีหน้าตาดีทั้งคู่ จนเพื่อนๆมันก็แซวว่าเป็นคู่เกย์กันรึเปล่า ผมกับบอลก็ขำๆไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะว่าตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรเลย บางทียังเล่นทำท่าเป็นเกย์กันเลยละครับ
แต่เมื่อเวลามันผ่านไปเกือบปี ผมกับรู้สึกแปลกๆขึ้นมา ผมมีความรู้สึกว่าผมอยากอยู่ใกล้ๆกับบอล อยากไปไหนมาไหนกับบอล อยากคุยกับบอลตลอดเวลา ...ตอนนี้ผมเริ่มคิดแล้วละว่าผมชอบผู้ด้วยกันรึเปล่า ใจนึงก็คิดว่ามันเป็นความรู้สึกของเพื่อนที่สนิทกันเท่านั้น ...ผมสับสนอะครับ
เพราะบางทีพฤฒิกรรมของบอลรู้สึกว่าจะเกินเลยความเป็นเพื่อนไป เช่น อยู่ดีๆก็มาขอนอนตักผม แล้วให้ผมลูบหน้าเล่นได้(อันนี้คือนอนต่อหน้าคนหลายคนเลยนะครับ ไม่ได้แอบๆ)ก็กลับกลายเป็นผมซะอีกที่อายแทน...ผมไม่รู้ว่าบอลอายรึเปล่า แต่ทุกครั้งทีไปนั่งระเบียงหน้าห้อง เค้าจะขอผมนอนตักตลอด ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมผมให้มันนอนตัก แต่ผมก็รู้สึกดีมากๆ
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนช่วง ม.5 เนื่องจากมีช่วงนึง มีสาวรุ่นพี่มาชอบบอล ซึ่งบอลมันก็มีทีท่าว่าชอบเค้า หลังจากคุยกันซักพักทั้งสองคนก็ตกลงเป็นแฟนกัน ซึ่งตลอดเวลาก่อนที่บอลจะตัดสินใจคบเค้า บอลโทรมาปรึกษาผมตลอด ว่าควรจะทำอะไรยังไงดี จีบยังไงดี ตอนนี้แหละเป็นตอนที่ผมแน่ใจแล้วว่าผมชอบบอลมากกว่าเพื่อนแน่ๆ ...ไม่รู้ทำไมเวลาผมฟังเรื่องของเค้าสองคน ผมรู้สึกว่าผมเจ็บแปลบๆมาก รู้สึกว่าตัวเองไม่ปกติเหมือนมีอะไรสูบฉีดทั่วร่างกาย อาการแบบร้อนรุ่ม ยิ่งบอลบอกผมว่ามันชอบพี่เค้ามากแค่ไหน ใจผมนี่แทบจะแตกสลาย มือไม้สั่นไปหมด ทั้งๆที่หน้าก็ฝืนยิ้มแสดงความยินดีอยู่ ...
ผมทรมานมาดกับการที่แต่ละวัน บอลโทรมาเล่าว่ารักพี่เค้าแค่ไหน วันนี้ไปเที่ยวที่ไหนกันมา กินอะไรกัน แล้วบอลทำอะไรเซอไพรซ์พี่เค้าบ้าง ผมแทบประสาทเสียอยู่ช่วงนึง จนผมใจแข็ง ทำใจได้แล้ว ว่าจะหยุดอยู่ที่ความสัมพันธ์แบบเพื่อนสนิทดีกว่าตอนนั้นผมเลยทำเป็นไม่ว่างทุกครั้งที่มันโทรมาปรึกษา ขอวางก่อน(ปกติผมคุยโทรศัทพ์กับบอลนานมาก 2ชมเป็นอย่างน้อย) ช่วงนั้นผมเลยพยายามไม่เจอหน้า ไม่ขอคุยโทรศัพท์ เพื่อตัดใจ (แม้ว่าตอนนั้นหัวใจตัวเองจะบอกว่ารักบอลมากแค่ไหน แต่ต้องแลกมาความเจ็บปวดที่จะได้รับแล้ว ผมขอถอยดีกว่า) หลังจากนั้นผมกับบอลก็ห่างกันไป หลายเดือน เจอกันที่ รร ทุกวันปกติ แต่ไม่ค่อยได้คุย ไปไหนมาไหนด้วยกัน ...ช่วงนี้เป็นช่วงที่ผมทรมานมากที่สุดเลยละครับ ที่ต้องทำตัวห่างกับบอล...
จนพอขึ้น ม.6 ผมต้องเตรียมตัวสอบent ผมก็เลยทุ่มเทกับการอ่านหนังสือ ตกเย็นก็ไปเรียนพิเศษตามที่ต่างๆ ซึ่งช่วงนี้เอง บอลมาบอกผมว่า บอลเลิกกับพี่เค้าแล้วนะ ด้วยเหตุอะไรผมจำไม่ได้ ... แล้วบอลชวนผมไปเรียนพิเศษวิชาเลข ซึ่งความจริงวิชานี้ผมไม่ได้จะตั้งใจ ent อยู่แล้วละ ตอนนั้นผมถามไปว่าชวนใครไปบ้าง ...เค้าตอบว่า ป่าว ก็ชวนผมแค่คนเดียว กะไปเรียนแค่สองคน ไม่อยากไปเยอะ ...รู้มั้ยครับ ตอนนั้นใจผมเต้นแรงมาก ความรู้สึกเก่าๆมันแว๊ปเข้ามาในหัวสมอง ว่าจะได้มีโอกาสไปไหนมาไหน อยู่ด้วยกันกับบอล 2 คนอีกแล้ว ...ผมคิดไปคิดมาอยู่ไม่นานนัก ผมก็ตัดสินใจลงเรียนเลขกับบอลเลยละครับ
ป.ล. ยังไม่จบนะครับ พอดีว่ายังเล่าไม่จบ แต่รีบร้อนโพสก่อนอ่ะคับ อีกแปปนึงจะมาต่อนะครับ
จากคุณ :
หนุ่มขี้เหงาคนหนึ่ง
- [
25 มิ.ย. 49 15:04:35
A:124.121.3.198 X: TicketID:094560
]
เพื่อนผมคนนี้เป็นเกย์รึเปล่า แล้วผมควรจะบอกชอบเค้ามั้ยครับ?
