CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    เพื่อนผม... กินยาเบื่อหนู... ยังไม่ออกจากห้อง ICU ตั้งแต่บ่าย...

    ( ข้อความในกระทู้นี้... ที่จริง... ผมโพสท์ไว้ที่ ห้องสยามแล้ว แต่อยากมาให้เพื่อนๆ น้องๆ ในห้องนี้อ่านด้วย - ( พี่ๆ... คงไม่เป็นไร ))

    ขณะนี้... ที่ผมเริ่มพิมพ์บรรทัดนี้...  วันเสาร์ ที่ 24 มิย. 2549 เวลา 22:52 นาที...


    เมื่อวาน... เพื่อนผมโทรมาหา ตอนบ่าย...  บอกว่า อยากมาคุยด้วย...


    ผมยังไม่เลิกงาน...  แล้วก็มีธุระที่นัดไว้ตอนเย็น...


    พอผมเลิกงาน ก็เลยไปธุระก่อน แล้วค่อยไปนั่งคุยกันกับเพื่อน

    ปัญหาของเพื่อนผม...  ก็คือ เค้าอยากให้ผมติดต่อแฟนเค้าให้หน่อย...

    เพราะคิดว่า...  มีผมคนเดียว...  ที่แฟนเค้า...  จะยอมรับสาย ยอมคุยด้วย

    ผมเอง ก็ขาดการติดต่อ กับเพื่อนคนนี้ มาเป็นเดือน เป็นอาทิตย์แล้วเหมือนกัน  ตั้งแต่ ที่สองคนนี้... เริ่มมีปัญหากัน...


    ตอนแรกผมพยายามโทรเข้ามือถือเพื่อน...   ไม่ติด...

    ผมก็เลยลองโทรเข้ามือถือของพ่อเพื่อน...  เออ... ติด  แล้วเพื่อนก็รับสาย...

    ก็เลยเจรจาไปว่า ... ฝ่ายหญิง ขอให้มาถาม มาบอกกล่าวอะไรนิดหน่อย...

    <ฝ่ายหญิง ก็นั่งฟังอยู่ใกล้ๆ...>

    ที่จริง...  ผมก็ไมได้รู้ข้อเท็จจริง ใดๆ  เพราะมันก็ยากจะพิสูจน์...

    เพียงแต่ว่า... เพื่อนฝ่ายชาย...  ผมก็รู้จักมานานแล้ว  เท่าที่รู้จักกันมา... ก็คิดว่า เป็นคนดีพอใช้

    พอน้องฝ่ายหญิง มาเล่า ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง มีปัญหาอะไรต่อกันบ้าง...  ผมก็ได้แต่ นึกในใจว่า...

    "เวรกรรม"...

    ทำไม...  ถึงเป็นอย่างนี้...

    ฝ่ายหญิง...  
    เค้าก็ยอมรับสภาพแล้ว  ว่า ความสัมพันธ์...  ต้องจบลง...

    แต่ ตอนนี้ ที่ยังมีปัญหาอยู่...  ก็คือ...  งาน...  ที่เค้าทำร่วมกันอยู่

    ฝ่ายหญิง อยากจะให้เคลียร์งานนี้ให้จบก่อน  ให้ส่งให้ลูกค้าให้เรียบร้อยก่อน  หลังจากนั้น...  ก็จะไม่มายุ่งเกี่ยวกันอีก...

    แต่ฝ่ายชาย...  ก็ยืนยันแต่เพียงว่า...  จะไม่ข้องเกี่ยวอะไรอีกแล้ว...

    ผม... ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ ระหว่างที่เค้าคบหากัน หรือที่เค้าทะเลาะกัน...

    ก็คิดว่า...  ถ้าคนจะเลิก...  ก็คงไม่มีใครห้ามได้...

    แต่ งาน...  มันก็เป็นความรับผิดชอบ  มีคนเสียหาย(หลายฝ่าย) ...    มันน่าจะ...  เคลียร์งานให้จบกันให้เรียบร้อย และทำให้หลายคน เดือดร้อนกับผลกระทบไปด้วย ( ไม่ได้หมายถึงผมนะ )

    นอกจากนั้น ฝ่ายชาย ก็ยังยืนยันว่า จะไม่คุยอะไรทั้งนั้น

    คำถาม...  ที่ฝ่ายหญิง ฝากให้ผมมาถาม  ก็ไม่ตอบ...

    บอกแต่เพียงว่า ให้ผมบอกฝ่ายหญิงว่า ติดต่อไม่ได้ ( ผมต้องโกหกว่า ฝ่ายหญิงไม่ได้อยู่ด้วย ... )

    เมื่อติดต่อไม่ได้ ก็ไม่ต้องตอบคำถาม...

    เฮ้อ...





    ฝ่ายหญิง พอเห็นว่า ผมติดต่อฝ่ายชายได้ รู้ว่าสบายดี ก็หายห่วง...


    เมื่อวาน พอคุยจบ ก็ดูเหมือน จะคลี่คลายขึ้น...  เราก็นั่งคุยกันเรื่องอื่น เรื่องงาน เรื่องทั่วๆไป

    ผมก็นั่งกิน บานาน่าสปลิท เพื่อนผม ก็นั่งจิบโกโก้...
    ...
    ..
    .

    ก่อนจะแยกย้าย...

    ฝ่ายหญิง ก็เขียนข้อความ...
    ฝากให้ผมไปบอกฝ่ายชาย...  

    ว่า...

    ขอโทษ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง  ที่ผ่านมา ทั้งดี ทั้งร้าย  ขอให้ฝ่ายชาย อภัยเค้า  เค้าไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้...

    เรื่องงาน Clear ให้หมดแล้ว  ทำการยกเลิกงานกับลูกค้าทั้งหมดไปแล้ว

    ( กำไร 6 หลัก---เพื่อนผมทิ้งซะกลางครัน )

    เช็ค... เป็นชื่อ  <เพื่อนผมฝ่ายชาย...> จะเอาไปทำอะไรก็ตามใจ ไปทำบุญก็ได้

    เรื่องเลิก...  ไม่ต้องกลัวไม่เลิก

    ( ฝ่ายหญิงเค้ายืนยันกับผม ว่าเค้าไม่คิดจะกลับมาคบกันอีกแล้ว  ยอมรับสภาพแล้ว )

    เคลียร์งานเสร็จ...  จะไปหาหมอ เข้าคอร์สรักษาตัวอีกราวๆ 3 เดือน
    ( ฝ่ายหญิงเป็นโรคซึมเศร้า ต้องกินยาตลอด และเพิ่งไปตรวจ CT Scan มา  เป็นเนื้องอกในสมอง...  นั่งๆอยู่ บางที ก็มีเลือดไหลออกทางจมูก )

    คงไปๆ มาๆ กรุงเทพ กับ <จังหวัดที่เค้าอยู่>

    ขอให้ <ชื่อเพื่อนผมฝ่ายชาย> โชคดี...  เป็นห่วงนะ

    <ชื่อเพื่อนผมฝ่ายหญิง>


    ...
    ..
    .

    วันนี้... เมื่อบ่าย ผมกำลังจะเข้าประชุม...

    เพื่อนฝ่ายหญิง  ก็โทรมา...

    ถามว่าผมติดต่อฝ่ายชายหรือเปล่า ที่ฝากให้บอก  ได้บอกเค้าไปหรือยัง...

    ผมก็บอกว่าบอกแล้ว...

    เค้าก็ขอบคุณ  แล้วก็บอกว่า เค้าสบายใจแล้ว...
    ทีนี้ เค้าจะได้ไปรักษาตัว ที่เชียงใหม่...  ติดต่อหมอไว้แล้ว...

    ผมก็บอกว่า ให้รักษาตัวด้วย มีอะไรโทรมาได้

    แล้วผมก็เข้าห้องประชุม

    ระหว่างที่ประชุม  ราวๆ บ่ายสาม... โทรศัพท์ผมก็สั่น...

    หยิบขึ้นมาดู... ก็เป็นเบอร์พี่สาวเพื่อนผม... ที่เพื่อนผมใช้โทรมาเมื่อบ่าย เพราะของเค้าเองเกินวงเงิน เลยโทรออกไม่ได้

    เสียง... คล้ายกัน... กับเพื่อนผม...

    แต่เสียงสั่นๆ...  ถามว่า นั่น คุณเอกใช่ไหม...

    นี่...B นะคะ พี่สาวของ b

    เค้าโทรหาคุณ เป็นคนสุดท้าย...  เค้าบอก เค้าพูดอะไรกับคุณบ้างหรือเปล่า ?

    เมื่อวานนี้...ตอนเค้ากลับมา...
    เป็นวันแรก ที่เค้ากินข้าว เป็นวันแรก ที่เค้าหัวเราะให้คนในบ้านเห็นในโต๊ะกินข้าว...

    เค้าบอกว่า ตอนนี้ ปัญหาต่างๆคลี่คลายแล้ว เค้าสบายใจแล้ว

    เราทุกคน... ก็คิดว่าเค้าสบายดีแล้ว...
    (แล้ว พี่สาวของ b ก็เสียงหายไป... เริ่มร้องไห้...)


    ...
    ตอนนี้ b อยู่ห้อง ICU ...

    เค้ากินยาเบื่อเข้าไป 5 ซอง...

    เมื่อตอนกลางวัน B คิดว่าเค้าดีขึ้นแล้ว ก็เลยไม่ได้มีใครสนใจอะไร...

    พอบ่ายๆ ก็ไม่เห็นเค้า  รู้สึกว่าเงียบๆ...

    เลยเปิดเข้าไปดูในห้อง ก็เห็นว่าห้องมืด...  ถึงเข้าไปเจอ... เค้านอนน้ำลายฟูมปาก...


    แล้วถึงเห็นว่า


    กินยาเบื่อหนูเข้าไป 5 ซอง



    จากตอนบ่าย... ถึง ขณะที่ผมเริ่มพิมพ์กระทู้นี้...

    เพื่อนผม ยังอยู่ไม่รู้สึกตัว...


    ส่วนเพื่อนผมฝ่ายชาย...  ก็ยังไม่รับรู้อะไร
    ...
    ..
    .



    ความรัก...

    ถ้าจะเลิกรักกันอย่างแฟน...   จะยังเป็นเพื่อนกัน  เป็นห่วงเป็นใยกัน...

    ไม่ได้หรือ ?

    ทำไม...  เพื่อนผมฝ่ายชาย...  ถึงไม่ยอมรับรู้อะไรขนาดนี้นะ...

    ทำไม...  น้องผู้หญิง...  ถึงได้ คิดสั้นแบบนี้นะ...



    คนรอบข้าง...  ญาติพี่น้อง ก็เป็นห่วง ก็เป็นทุกข์ ก็เสียใจ...

    ...
    ..
    .




    ผม ไม่รู้จะพิมพ์อะไรต่อดี...

    แต่อยากมาถ่ายทอด...

    เผื่อว่าจะเป็นอุทาหรณ์  ให้... ใคร คบใคร...

    ก็ค่อยๆดูกันดีๆ  ดูหลายๆด้าน ว่าเค้าปฏิบัติกับคนอื่นๆยังไงบ้าง
    ดีกับคนอื่นหรือไม่อย่างไร  มีน้ำใจ ให้อภัย ห่วงใย จริงใจแค่ไหน

    อย่าเพียงดูที่รูปสมบัติ อะไรภายนอก

    อย่าเพิ่งดูเพียงว่าเป็นคนปากหวาน คุยสนุก เอาใจเก่ง...

    บางสิ่งบางอย่าง... จับต้องไม่ได้  มองกันไม่เห็นง่ายๆ

    ต้องใช้เวลา...  หรือ มีสถานการณ์เกิดขึ้น ถึงจะได้เห็น...




    เวลาดี...  อะไรมันก็ดีทั้งนั้นแหละครับ...

    แต่เวลาไม่ดี...   ต้องดูกันดีๆ...   ว่ามันจะแค่ไหน...


    ผมคิดไม่ออกแล้ว...

    ขอให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆทุกคน...

    รัก คน ที่คุณรัก...  ด้วยหัวใจ ด้วยความจริงใจ ด้วยความมั่นคง ซื่อสัตย์
    เห็นอกเห็นใจกัน ให้กำลังใจกัน อ่อนโยนต่อกัน ห่วงหา อาทรกัน

    ทั้งในยามดี  และยามร้าย

    ยามที่มีปัญหาต่อกัน ก็ขอให้คิดถึงวันที่เคยดีต่อกัน
    อย่างน้อย จะได้พอมีอะไร ไว้ให้นึกอภัย หรือยังเคียงข้างกัน เมื่อมีปัญหาได้



    ถ้า เบื่อ ถ้าหมดรัก...
    ถ้าจะแยกจากกันไป...

    ก็ให้จากกันไป ด้วยดี  ด้วยความเข้าใจ หรือ อย่าต้องมีปัญหาอะไรต่อกันเลย...

    จากกันอย่างสันติ หรือสงบ หรือด้วยความเข้าใจกันดีๆ

    ถ้าแม้ว่า ไม่อยากเป็นเพื่อนกันต่อ อย่างน้อย ก็อย่าทำร้ายกันเลย...

    ใครจะตายจากกัน จะบาดเจ็บ ล้มตาย จากกันไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้...


    ดีต่อกัน  อย่างน้อย...   ก็ในฐานะ... เพื่อนร่วมโลก ที่เป็นเพื่อนทุกข์  เกิด แก่ เจ็บ ตาย...  ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นเถิด...




    สุดท้าย...

    แม้สิ่งใด... ไม่ได้เป็นไปอย่างทีใจหวัง...   ก็อย่าทำร้ายตัวเองเลยครับ...

    คนที่ถูกทำร้าย... คนที่เจ็บปวด และเสียใจ  ไม่ได้มีแต่คุณ...
    คุณยังทำร้าย ญาติ พี่น้อง พ่อแม่ หรือเพื่อนฝูง ที่ห่วงใย รักใคร่คุณอยู่ด้วย

    แล้วบางครั้ง...  คนที่คุณอยากให้เค้ารู้ว่าคุณเจ็บปวด หรือเสียใจ...

    ก็ไม่ได้มาสนใจ ว่าคุณจะเป็นตายร้ายดียังไงอีกด้วย...



    มีสติ ใช้ปัญญาในทางที่ถูก และสร้างสรรค์นะครับ...






    แค่นี้ ก็แล้วกันนะครับ...





    ขอให้ทุกท่าน เป็นคนดี  คิดดี พูดดี ทำดี...

    แม้ว่า...
    บางที...
    ตอนนี้...
    อาจจะยังไม่ได้ดี...ก็ตาม...


    มีความสุข ความเจริญ ทั้งกาย วาจา และใจครับ

                                                                           เรารักในหลวง6

                                                                                                       




    สังคมดี...  ไม่มีขาย
    อยากได้...   ต้องช่วยกันสร้าง
    โดยเริ่มจาก...   ตัวเราเอง...   เดี๋ยวนี้...

     
     

    จากคุณ : Phoenixนิลมังกร - [ 25 มิ.ย. 49 17:45:48 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com