บางทีผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทั้งคู่จะต้องหวานเลี่ยนๆแบบข้าวใหม่ปลามันกันตลอดเลยเหรอ ถ้าหลังๆผู้ชายไม่ค่อยติดต่อ ไม่ค่อยหวานชื่น ก็กลายเป็นว่าเค้าจะไปมีคนใหม่เหรอ ถ้าคิดตามประสาผู้ชายก็น่าจะเป็นความรักที่พ้นจากความหลงแล้วกลายเป็นรักห่างๆตามสภาพจิตใจ แบบตอนไม่เจอก็ไม่ได้คิดถึงอะไรมากมายแต่ก็นึกถึงเธออยู่ทุกวัน ไปมาๆผู้หญิงมาบอกเลิกซะงั้นแล้วผู้ชายก็เศร้ากินสมหวังไป ประโยคอยากเลิกแบบเดิมๆของผู้ชายที่ไม่กล้าพูดตามความเห็นของฝ่ายหญิงคือบอกว่าคิดมากไป ใส่ใจมากไป ฯลฯ นี่มันจะจริงเหรอครับ ผมว่าอย่างน้อยก็ผมคนหนึ่งที่ยังผูกพันกับคนที่ผมรักอยู่แม้จะไม่ได้เจอหน้ากันมาแรมปีแล้วก็ตาม ยอมรับครับว่ามีบ้างที่จะไปปิ๊งคนอื่น อยากจีบคนอื่นบ้างแต่ก็ไม่เคยทำ ผ่านมาก็ผ่านไป ตามสัญชาตญาณของผู้ชายอ่านะ
สุดท้ายก็อยากจะบอกผู้หญิงทุกๆคนที่คบกับผู้ชายที่ดูเป็นผู้ใหญ่ มีความคิด ไม่ยึดติดกับอารมณ์ชั่ววูบไว้ว่า โปรดเชื่อใจคนที่คุณรักและอยากหักหลังความไว้เนื้อเชื่อใจของกันและกันเลยครับ คนที่เราพร้อมจะเดินเคียงข้างกันจวบจนวาระสุดท้ายไม่จำเป็นต้องหวานชื่นตลอดไปหรอก
ปล. ที่พูดๆมาผมไม่ได้โดนเลิกหรือมีแฟนแล้วนะครับ แต่บางทีผมก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าจะอยู่ด้วยกันไปชั่วชีวิตจะให้เป็นแบบนั้นได้ตลอดเหรอ อย่างกรณีผมปีนึงโทรไปแค่ไม่กี่ครั้งเอง ไม่ถึง 10 ครั้งด้วยซ้ำ ผ่านมาสามปี เจอหน้ากันไม่กี่วันสภาพยังกับเริ่มปิ๊งกันใหม่ๆซะงั้น ผมก็ไม่เคยหวานอะไร จริงใจ ทุ่มเทด้วยการกระทำมากกว่าคำหวาน รู้จักกันมา 10 ปีแล้วยังดีกันอยู่เลย (หลายคนอาจสงสัยว่าทำไมไม่เป็นแฟนกันซะเลย คือผมอยากให้อะไรหลายๆอย่างมันพร้อมกันน่ะครับ)
แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 49 00:41:58
แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 49 02:40:48
แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 49 02:39:28
จากคุณ :
Windows X
- [
3 ก.ค. 49 02:38:13
]