PANTIP.COM : L4503840 ถึงคนในโลกจินตนาการ [ปัญหาสุขภาพจิต]

ถึงคนในโลกจินตนาการ

ช่วงนี้บรรยากาศเหงา เพราะครึ้มฝน หลายคนคงคิดถึงใครสักคนหรือหลายคน

พอดีเราเขียนไดอารี่บทความนี้ เพื่อนได้อ่านแล้วเขาอินกันกะความสัมพันธ์ในเนต เราว่าเพื่อนๆที่ห้องสวนลุมคงมีคนที่เจอเหตุการณ์แบบนี้หลายคน ไม่ว่าจะเป็นมิตรภาพแบบเพื่อน หรือคนรัก

********************************************

เวลาล่วงผ่าน......คิดถึงวันวาน

นานมาแล้วที่เขาเคยไปเล่นพูดคุยทักทายในเวบ

แซวตอบกันไปมา จนได้คุยเอ็มกัน

ยิ่งคุยยิ่งสนิทเกิดความผูกพันธ์ความรู้สึกใกล้ชิดเพียงแค่ผ่านตัวอักษร และเรื่องราวในชีวิตประจำวัน และชีวิตที่ผ่านมา

เริ่มตั้งแต่เช้าก็ออนเจอกัน ต่างฝ่ายต่างทำงานที่หน้าจอ ถึงจะไม่มีเวลาพูดคุยนัก แต่ก็ออนเป็นเสมือนหนึ่งนั่งเป็นเพื่อนกัน จะทำอะไรออกไปไหนก็บอกกันก่อน เพื่อความสบายใจ ว่าเราไม่ได้บล็อคกันนะ

บางครั้งเราก็สนุกในการตอบกระทู้กันไปมา

นึกขำเราสองคนมานั่งอมยิ้มขำกันหน้าจอ

ความสุขความสนุกผ่านไปนานเป็นเดือนเป็นปี ผ่านเรื่องราวหลากหลายที่พบเจอ มีโกรธ งอน ง้อ

ไม่ว่าจะใส่เพลง รูป และเนื้อหา ความรู้สึกที่เขียนจากใจ

กลับมาจากเดินทางเราก็รีบออนเจอกันเช้าจนถึงเวลาเข้านอน

บอกเล่าเรื่องราวที่เราได้พบเจอทั้งในเนตและในชีวิตจริง

เราเพลิดเพลินในความสัมพันธ์ในโลกจินตนาการที่สัมผัสได้เพียงความรู้สึก

จนลืมไปว่า ความสัมพันธ์นี้มันเปราะบาง เพียงแค่เวลาอื่นโดนแย่งไป หรือความรู้สึกเปลี่ยนไปสู่โลกของคนในชีวิตจริง

คืนนี้ยอมรับว่าอ่อนไหวมากกกก เมื่อคิดถึงช่วงเวลาที่เราได้คุยกัน

หวังว่าสักวันเขาจะออนเอ็มอีก

เมื่อเขาคิดถึงใครสักคนในโลกจินตนาการ

*******************************************

คืนนี้เช่นกันเลยไปเปิดอีเมล์บางตัวที่สมัครทิ้งไว้ ว่ายังใช้ได้ไหม ต้องแปลกใจ มีฟอร์เวิดเมล์ของคนที่เราไม่รู้จักส่งมาหลายฉบับมาก แต่ไม่ใช่พวกไวรัส เลยเปิดอ่านฉบับแรก กระทบความรู้สึกจนเขียนไดอารี่ถึงคนในโลกจินตนาการขึ้นมา ถึงแม้เราไม่รู้จักกันแต่เมล์ของคุณก็ทำให้ฉันมีความสุขที่ได้เปิดอ่านและยิ้มได้

ขอบคุณมิตรภาพในเนตถึงแม้ไม่รู้จักตัวตน แต่ก็ให้ความรู้สึกที่ดีๆในจิตใจ

FW.เมล์คุณ oyyo

เคยมั๊ย...เมื่อคุณคิดถึงใครบางคน คุณรู้สึกทรมาน
เพราะคุณคิดไปว่า
เขาคนนั้น อาจจะไม่ได้คิดถึงคุณอยู่
ถึงแม้ว่าการได้คิดถึงใครสักคนนั้น
จะเป็นทุกข์บ้าง แต่ก็ชุ่มชื่นหัวใจ
ทำให้คุณต้องมานั่งคิดกระวนกระวายว่า
คุณมีความหมายสำหรับเขาบ้างหรือเปล่านะ
เขาจะแคร์คุณบ้างไหมนะ...
คุณจะรีบรับโทรศัพท์ทันที...เพราะคิดว่า
อาจจะเป็นเขาคนนั้น

คุณมองออกไปนอกหน้าต่าง...เพราะคิดว่า
เขาอาจจะปรากฎตัวอยู่ที่นั่น
คุณนั่งอยู่หน้าทีวี...แต่จิตใจกลับคิดถึงเขาคนนั้น
จนทำให้พลาดตอนอวสานของละครเรื่องโปรด
คุณเอนกายลงบนเตียง...ก็พลันคิดถึงช่วงเวลาที่ไปไหนต่อไหนด้วยกัน

คุณคิดถึงแต่ว่า...เราคงจะได้มานั่งมองดาวด้วยกันอีก
คุยกันทุกเรื่อง
ไม่ว่าจะเป็นความฝัน หรืออนาคต
คุณออนไลน์อินเทอร์เน็ต...เพื่อหวังจะได้พบเขา
และก็เริ่มวิตกกังวลว่าเขาจะเป็นอะไรไปหรือเปล่า

เมื่อเขาไม่ได้ออนไลน์ หรือตอบกลับมา

การได้คิดถึงใครบางคน
เป็นหนทางหนึ่งที่ช่วยให้คุณเติบโต
และได้สัมผัสกับความเปลี่ยวเหงา
มันสอนให้คุณเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับความอ้างว้าง
และทำให้คุณรู้จักอีกความรู้สึกหนึ่ง นั่นคือ.....
.....ความว่างเปล่า......

บางครั้ง มันก็รู้สึกดีนะ ที่ได้คิดถึงใครซักคน
เพราะมันทำให้คุณรู้ว่า
คุณใส่ใจใครคนนั้น
และคุณปล่อยใจที่จะสัมผัสความรู้สึกรักและใส่ใจที่มีเขา

แต่ในขณะเดียวกัน การที่คิดถึงใครคนนั้น
โดยที่เราไม่รู้ว่า
เขารู้สึกเหมือนเราหรือเปล่า
ช่างเป็นความรู้สึกที่ทรมานเหลือเกิน
และคุณกลับรู้สึกว่า...... คุณถูกทิ้งไว้เพียงลำพัง

หากใครคิดถึงคุณ และคุณรับรู้ จงบอกเขาเถิด
ว่าคุณรับทราบแล้ว
หากคุณคิดถึงเขาตอบ ก็จงบอกเขาเช่นกัน
อย่าให้เขา....รอ....เลยนะ

ดังนั้น หากคุณคิดถึงใคร จงบอกให้เขาได้รับรู้บ้าง
และเช่นเดียวกัน ถามเขาซิว่า
เขารู้สึกอย่างเดียวกันหรือเปล่า
อย่าปล่อยให้ความรู้สึกคิดถึง เปลี่ยนแปรเป็นความอิจฉา
หรือความหวาดระแวง

แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 49 14:25:46

แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 49 14:24:27

จากคุณ : เนเวอร์แลนด์ - [ 3 ก.ค. 49 14:20:56 ]