CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    --[เพื่อนๆ เคยขึ้นลิฟท์กันไหมครับ เคยไหม ผมเคยครับ ลิฟท์นรกแท้ๆ]--

    สวัสดีครับ วันนี้มีเรื่องนรก ๆ มาเล่าให้ฟังกับประสบการณ์การขึ้นลิฟท์ที่ผมจะจดจำไปจนวันตาย!!!

    กับ ลิฟท์นรก!!!

    เมื่อเย็นนี้ครับ ผมมีความตั้งใจมาตั้งแต่เมื่อวานนี้ ว่า ผมต้องหาอุปกรณ์ช่วยในการปลุกผมขึ้นจากที่นอนซักอย่างแล้ว เพราะหลัง ๆ นี่ ดูเหมือนว่า

    โทรศัพท์ที่ตั้งปลุกไว้ มันเริ่มจะเอาผมไม่อยู่ซะแล้ว T_T

    ไอ้ครั้นจะพึ่งแม่ ก็กลัวจะไม่ได้ความ อย่าว่าแต่ปลุกผมเลยแม่น่ะ ขนาดแกออกจากบ้านไปไฟเฟยยังเปิดอยู่เลย ออกไป ประตูก็ไม่ปิด!!!   นี่ถ้าใครเข้ามาขืนใจผม แกก็คงไม่รู้เรื่องหรอก T_T

    แกขี้ลืมครับ

    ถ้าหวังพึ่งแก ก็ไม่รู้ว่า อาทิตย์นึงแกจะเดินขึ้นมาเรียกผมซักกี่ครั้งกัน ดีไม่ดี เดี๋ยวแกลืมขึ้นมา ผมก็ซวยอีก จะไปว่าแกก็ไม่ได้อีก เพราะว่าไป เดี๋ยวแกย้อนมา ผมก็จะซวยหนักขึ้นไปอีก


    "โตจนหมาเลียตรูดไม่ถึงแล้ว ยังต้องให้แม่ปลุกอีก"


    แน่นอน ผมไม่อยากโดนแม่ด่า เพราะฉะนั้นต้องตัดไฟแต่ต้นลม โดยการ ไม่ต้องไปพึ่งแกซะตั้งแต่แรก T_T

    พึ่งแม่ไม่ได้ ผมก็ต้องหาที่พึ่งอื่น นั่นคือ


    "นาฬิกาปลุก!!!"

    เพื่อน ๆ คงจะสงสัยกันนะครับว่า อะไรกัน ที่บ้านไม่มีนาฬิกาปลุกเหรอ
    มันจะเป็นไปได้เหรอ นาฬิกาปลุกนี่ ต้องเป็นของสามัญประจำบ้านเลยนะ

    ก็สารภาพเลยครับว่า  "เคยมี"  ย้ำนะครับ ว่า "เคยมี"
    ไม่ได้เคยมีอันเดียวด้วย  เคยมี หลายอัน

    เพียงแต่ว่า ไอ้หลายอันที่ว่านั้น ผมเขวี้ยงมันพังชิบหายหมด!!!!!
    เนื่องด้วยผมเป็นคนอารมณ์ร้อน และจะร้อนเป็นอย่างยื่งเมื่อถูกปลุก!!!

    ด้วยสัญชาติญาณส่วนตัวล้วน ๆ มันเหนือการควบคุมจริง ๆ
    แห่ะ ๆ ๆ พอมันปลุก มือผมก็ขยับ ไปกดให้มันหยุด บางทีกดผิดกดถูก มันไม่ยอมหยุด ผมก็จับเลย แล้วก็เขวี้ยงใส่ผนัง

    ครับ พังไปหลายอันแล้ว T_T

    อันล่าสุดเมื่อประมาณ 4 - 5 เดือนมาแล้วแหล่ะ แม่เอามาจากไหนไม่รู้ เอามาให้ เป็นนาฬิกาดิจิตอลด้วยนะ อย่างหรู แต่ทว่า หรูเกินไป หรูจัด  หรูจนหาที่กดปิดเสียงไม่เจอ ไม่รู้มันจะซ่อนไปทำส้นตึกอะไร

    เมื่อหาไม่เจอ ผมกดไม่ได้ ผมก็จับเขวี้ยงเลย!!!!!

    ก็พังไปตามระเบียบ แตกละเอียดเหลือแต่หน้าปัด T_T
    นี่แม่ยังไม่รู้นะ ว่านาฬิกาที่แกเอามาให้เนี่ย ผมฌาปณกิจไปเรียบร้อยโรงเรียนสมันแล้ว
    ถ้าแกรู้นะ ผมโดนด่าอีกแน่ ๆ เพราะฉะนั้น ให้รู้ไม่ได้เป็นอันขวด!!! เอ้ย ขาด!!!  

    ไม่งั้นหูชาแน่ ขี้บ่นชิบเป๋งเลย คนอะไรฟระ บ่นเก๊งเก่ง
    มิน่าล่ะ พ่อถึงได้ชิงตายไปก่อน เพราะแกทนเสียงบ่นไม่ได้นี่เอง T_T

    พ่อครับ ผมเข้าใจแล้วครับ ว่ามันเป็นยังไง


    เอ่อ ช่างแม่ผมไปเหอะครับ อย่าไปสนใจแกเลย กลับเข้าเรื่องของเราดีกว่า T_T

    จริง ๆ แล้วผมตั้งใจจะซื้อตั้งแต่เมื่อวานแล้วแหล่ะ เพียงแต่ว่า ติดหนังซะก่อน แห่ะ ๆ ไปดูเรื่อง Take The Lead มาครับ ออกจากโรงมาแทบจะเดินเป็นจังหวะ รุมบ้า ออกมาเลย

    นั่นเป็นต้นเหตุให้ผมไม่ได้ไปซื้อนาฬิกาปลุก เพราะว่า ผมดูหนังที่เมเจอร์ กว่าจะออกมาก็ปาเข้าไป 3 ทุ่มแล้ว

    ไอ้ครั้นจะข้ามฝั่งไปซื้อที่ฟิวเจอร์ มันก็คงจะไม่ทัน เพราะร้านค้าที่ฟิวเจอร์ ปิดกันตั้งแต่ 2 ทุ่มครึ่ง (เริ่มเก็บร้านน่ะครับ) ทั้ง ๆ ที่ห้างมันเลิก 4 ทุ่มก็ตามที

    เอาล่ะ กลับเข้าเรื่องนาฬิกาปลุกกันต่อ

    นั่นทำให้วันนี้ ผมแวะเข้าไปในฟิวเจอร์ ทั้ง ๆ ที่ไม่อยากจะเข้าไปซักเท่าไหร่ เพราะนักศึกษาเยอะเหลือเกิน เดินกันขวักไขว่  เต็มไปหมด โอวๆๆ พอ ๆ ยิ่งพูดความดันยิ่งพุ่งออกจมูก T_T

    เอาล่ะ ผมตัดไปตอนสุดท้ายเลยนะ ผมซื้อนาฬิกาปลุกมาทั้งสิ้น เอ่อ ...........................







    3 เรือน T_T


    ครับ 3 เรือนจริง ๆ ผมกะว่า ถ้า 3 เรือน + มือถืออีก 1 เป็น 4 แล้ว ผมยังไม่ยอมตื่นอีกเนี่ย
    ก็เอาผมไปเผาได้เลย ไม่ต้องมีชีวิตอยู่อีกแล้ว อะไรมันจะขี้เซาปานนั้น

    เพื่อน ๆ ก็คงจะบอกว่า เดี๋ยวผมก็ปาทิ้ง พังหมดอีก
    ฮ่ะ ๆ ๆ ผมรู้วิธีแก้ปัญหานี้แล้วครับ โดยวิธีอันชาญฉลาดซึ่งคิดค้น
    และกลั่นกรองมาจากสมองน้อย ๆ ของผมนี่เอง

    ผมจะเอานาฬิกาทั้ง 3 เรือนนี้ ไปวางไว้ที่มุมห้องครับ ให้ไกลจากมือผมที่สุด (รวมถึงตรีนด้วย)  
    ครือประมาณว่า ถ้าจะหยุดมัน ผมต้องลุกขึ้นจากที่นอนสถานเดียวเท่านั้น

    และถ้าลุกแล้ว ผมก็คงต้องตื่นใช่มะ เอาน่ะ เผื่อเดินกลับมานอนต่อ
    มันก็ยังมี อีก 2 เรือนที่เหลือ ให้ผมต้องลุกขึ้นมากดมันอีก

    เป็นไงล่ะ ฉลาดเชี่ย ๆ เลยใช่ไหมครับ ฉล๊าด ฉลาด T_T




    เอาล่ะ จบเรื่องนาฬิกาปลุก  มาเข้าเรื่องที่ผมจั่วหัวกระทู้ไว้ดีกว่า
    เนื่องจาก ร้านที่ผมไปซื้อนาฬิกา อยู่ในฟิวเจอร์รังสิต ชั้นบนสุด คือชั้น 3

    ผมเดินเข้าฟิวเจอร์มาชั้นล่างสุด คือชั้นใต้ดิน ซึ่งปกติผมก็จะขึ้นบันไดเลื่อนไป แต่วันนี้ ผมรู้สึกเหนื่อย ๆ อยากรีบกลับบ้าน ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ทำให้ผมเดินไปขึ้นลิฟท์ ที่อยู่ตรงทางออกร้านสกายลากไส้!!!!

    ผมไปยืนรอเป็นคนแรก ตอนที่ผมรอนั้น ยังไม่มีใครมายืนข้าง ๆ เลยนะ
    แป๊ปเดียวเท่านั้น คนเพียบเลย  .... และเหมือนจะโชคดีที่ทุกคนเป็นผู้หญิง!!!!!

    มีทั้งนักศึกษา และ พนักงานออฟฟิต!!!
    ซึ่งแต่ละคน จากที่ส่ายตามองดู 1 รอบแล้ว ก็จัดว่า น่ารักน่าชังกันทั้งนั้น

    "ติ๊ง!!!!!"

    เสียงลิฟท์ลงมาถึงแล้ว ประตูลิฟท์เปิดออก คนที่อยู่ภายในก็ก้าวออกมา
    ในขณะที่คนที่อยู่ข้างนอกก็ก้าวเข้าไป

    รวมทั้งผมด้วย!!!

    ก็ปรากฎว่า ทั้งลิฟท์ มีผมคนเดียวที่เป็นผู้ชาย!!!!!!
    ป๊าดดดดดดดดด  โชคดีชิบเป๋ง
    ผมแหงนหน้าขึ้นมองเพดานลิฟท์ พร้อมนึกขอบคุณสวรรค์ที่ยังเมตตาปราณีผมอยู่บ้าง

    ส่งให้ผมมาอยู่ท่ามกลางหมู่มวลดอกไม้แสนสวยเหล่านี้

    ลิฟท์แน่น!!! และทุกคน ไปชั้น 3!!!!  คือชั้นบนสุด...

    ลิฟท์ตัวที่ผมขึ้นมานี่ ไม่สามารถรับคนได้อีกแล้ว
    ประตูเปิดทีไร คนข้างนอกก็จะมองผมด้วยสายตาอิจฉาปนริษยา
    ด้วยที่ว่ามีผมคนเดียวที่เป็นผู้ชาย และโดนสาว ๆ เบียดแปะเป็นตุ๊กแกอยู่ด้านในสุดของลิฟท์

    เป็นตุ๊กแกที่มีความสุขที่สุดในโลกแล้วอารมณ์นั้น!!!!!!

    แต่แล้ว มีความสุขอยู่ได้แป๊ปเดียว เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อลิฟท์เลื่อนไปถึงชั้น 2!!!!
    สาว ๆ ที่ยืนอยู่ในลิฟท์เริ่มเอามือปิดจมูก สูดจมูกกันฟุตฟิต ๆ ในขณะที่ผมไม่เอ่ะใจ

    หลังจากนั้นซักแป๊ปนึง แป๊ปเดียวเอง มันดั๊น มีกลิ่นที่ไม่พึงปรารถนาลอยขึ้นมาแตะจมูกผมเข้าอย่างจัง
    ป๊าดดดดดดดด คุณคิดดู มีแต่สาว ๆ ทั้งนั้น แล้วผมยืนอยู่ในสุด สูงที่สุด ได้กลิ่นเป็นคนสุดท้าย!!! ในขณะที่คนอื่นเค้าได้กลิ่นกันหมดแล้ว


    ด้วยความไม่แน่ใจในกลิ่นที่ได้รับ ผมสูดหายใจลึก ๆ อีกทีเพื่อพิสูจน์ว่าจมูกผมไม่เพี้ยน


    "ฟืดดดดดดดดดดดดด"


    อืมมมม แน่นอนแล้ว ชัวร์ 100%


    "ใครแมร่งตดวะ!!!!" <<< ผมคิดในใจ


    จริง ๆ นะ ผมจะไม่แปลกใจเลย ถ้ารอบข้างผมมีแต่บรรดาเพื่อนฝูงที่รู้จัก หรือมีแต่ผู้ชาย แต่นี่


    "ผู้หญิงล้วน!!!!"  หน้าตาจิ้มลิ้ม ๆ กันทั้งนั้น T_T

    ผมเข้าใจในสัจธรรมชีวิตทันทีว่า




    "ผู้หญิงก็ตดเป็นเหมือนกัน และก็ เหม็นด้วย!!!!"




    คุณคิดดูว่า คนในลิฟท์เป็นสิบ!! แล้วแมร่งเสือกมีคนตดขึ้นมากลางลิฟท์นั่นน่ะนะ
    โอ้ย อะไรจะเกิดขึ้น .......มองหน้ากันเลิกลักครับ จริง ๆ สาว ๆ มองหน้ากันใหญ่

    ผมยังลังเลที่จะเชื่อ ว่ามันเป็นตดของสาว ๆ เหล่านั้น ทำให้ผมสูดหายใจแรง ๆ อีก 1 ที

    "ฟืดดดดดดดดดดดดด"

    โอย ลมจะแดรก
    ถ้าไม่เชื่อ ลองสูดกลิ่นตดแรง ๆ สิครับ
    แล้วจะรู้ซึ้งถึงความมึนอันเกินจะบรรยายออกมาเป็นตัวอักษรได้

    ฟืดนั้น ฟืดเดียว ผมแทบจะเป็นลม ในใจก็คิดบอกเจ้าของตดอันนี้ว่า


    "น้องครับ ถ้ากลิ่นมันขนาดนี้ พี่ว่าน้องไปขี้ดีกว่า!!!"


    แต่ไม่ได้พูดครับ เพราะหลังจากฟืดนั้นไปแล้ว ผมไม่หายใจอีกเลย
    กลั้นหายใจตลอด เพราะอีกประเดี๋ยวก็จะถึงแล้ว!!

    และแน่นอน เมื่อมีผลที่เกิดขึ้น มันก็ต้องหาตัวผู้กระทำ
    ซึ่ง ในลิฟท์นั้น สาว ๆ ที่ขึ้นมา ส่วนมากก็จะมากันเป็นกลุ่ม 2 คนมั่ง 3 คนมั่ง

    พูดง่าย ๆ ก็คือ มีผมคนเดียวแหล่ะ ที่ไปคนเดียว และเสือกเป็นผู้ชายคนเดียวด้วยนะ

    เค้าก็เริ่มพูดกันในกลุ่มว่า "ใครตด ๆ ๆ"

    ในใจผมคิด "น้องจะอยากรู้ไปทำไมว่าใครตด น้องคิดดีกว่าว่าจะเอาตัวรอดไปถึงชั้น 3 ได้ไหม ตดหนาแน่นขนาดนี้ T_T"

    คุณเชื่อไหมว่า ผู้หญิงนี่สนิทกันง่ายมาก ไม่ได้มาด้วยกัน แต่คุยกันได้
    ทำความรู้จักกันได้เร็วโคตร ๆ  ไม่รู้ว่า มันเป็นสัญชาติญาณหมู่หรือเปล่า
    ประมาณว่า พวกเดียวกัน อะไรอย่างนี้น่ะ

    ทุกคนพยายามจะสื่อสารกันเพื่อหาสาเหตุว่า "ใครตด!!!"

    อีกไม่กี่อึดใจก็จะถึงชั้น 3 แล้ว.................
    ทุกคนมองหน้าคนโน้นที คนนี้ที จนในที่สุด
    สายตาหลาย ๆ คู่ก็เรื่มเบนมาให้ความสนใจตุ๊กแกยักษ์ ที่แปะอยู่ที่ผนังลิฟท์

    ผมสบสายตาเหล่านั้น ด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ พร้อมส่งกระแสจิตไปถามว่า

    "พวกคุณกำลังจะโยนตดมาให้ผมใช่ม๊า......"

    พวกเธอเหล่านั้น ยิ้มตอบ พร้อมส่งกระแสจิตตอบกลับมาว่า

    "ถูกต้องแล้วค่ะ!!!!!"

    ป๊าดดดดดดดดด สายตาบ่งบอกมาก ว่าผมเป็นคนตด มองตาก็รู้ว่า
    ยืนยันเลยแน่นอน ผมตดแน่ ๆ อย่ามาเถียง ผมรู้ที่คุณยิ้มน่ะ ยิ้มประมาณว่า

    "ชั้นรู้นะ อย่ามาอ้างเลย"

    กลายเป็นการต่อสู้กันทางกระแสจิต ที่เกิดขึ้นภายในลิฟท์ตัวนั้น
    เป็นการต่อสู้ระหว่าง


    สาวสวย 1 กลุ่มที่มีพลังจิตพิฆาตกันทุกคน  ............. กับ
    ชายหนุ่มผู้บอบบางคนนึงที่ไม่มีพลังอะไรไปต่อกรพวกเธอเลย

    ติ๊งงงงงงงง!!!!!!

    ลิฟท์มาถึงชั้น 3 แล้ว ประตูลิฟท์เปิดออกไปพร้อมกลิ่นตดที่ได้ระบายออกไปด้านนอก
    แน่นอน คนที่ยืนรออยู่ คงได้กลิ่นกันมั่งแหล่ะ

    สาว ๆ เหล่านั้น หันมามองผมแล้วยิ้มอีกครั้ง
    พร้อมก้าวเดินออกไปอย่างมั่นใจ ......... ว่า ฉันไม่ได้ตด!!!!


    แล้วคุณคิดดูว่า คนสุดท้ายที่จะออกจากลิฟท์ตัวนั้นน่ะ

    มันเป็นโผ้ม!!!!

    ผมเดินออกเป็นคนสุดท้าย แล้วคิดดูว่า กลิ่นมันจะยังหลงเหลืออยู่ไหม
    กลิ่นตดน่ะ แน่นอน มันต้องยังอยู่มั่งแหล่ะ แล้วคนที่เค้ากรูกันเข้าไป
    หลังจากผมเดินออกมา....................เค้าจะคิดว่าใครตด!!!!!

    ผมว่า ทุกคนที่เข้าไป จะต้องคิดแน่ ๆ ว่า


    "ไอ้ตุ๊กแกเปตรเมื่อกี๊นี้แน่ ๆ ที่ตด"

    ผมออกมายืนน้ำตาไหลพรากอยู่หน้าลิฟท์ตัวนั้น T_T
    ในขณะที่สาว ๆ ทั้งหลาย ได้แตกกระจายไปหมดแล้ว

    ใช่ซี้ รอดแล้วนี่โยนตดมาให้กรู แล้วก็หนีหายไปกันหมดเลยนี่ ใช่ซี๊!!!!

    ผมละอยากจะตะโกนบอกพวกเธอดัง ๆ ว่า



    "น้องคนที่ตดเมื่อตะกี๊นี้น่ะ  อย่าลืมไปขี้ซะด้วยนะ!!!!!"




    สมันน้อย เมาตด เบอร์ 14

    แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 49 02:00:59

    จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 5 ก.ค. 49 01:41:38 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com