มาต่อจากระทู้นี้นะคะ
http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4540209/L4540209.html
เมื่อคืนก่อนจะตั้งกระทู้ ก็ยังวิตกอยู่เล็กๆ ก็อย่างที่บอกไปนะคะว่า เกิดมาจนแก่ปูนนี้ ก็เพิ่งเคยเจอนี่แหละ แต่พอมาตั้งกระทู้เล่าให้พี่น้องสวนลุมฟัง สนุกๆเมื่อคืน ปรากฏว่า ส่วนใหญ่ ก็บอกให้เราอย่ากลัว(นานๆมีที รีบคว้าไว้..ประมาณนั้น 
) ตอนนี้เราเองก็คลายกังวลไปได้เยอะแล้ว ก่อนนอนเมื่อคืนยังคิดอยู่เลยว่า ถ้าวันนี้เจอกันที่ป้ายรถเมล์สื่อรัก จะทำยังไงดี..อิอิ
เช้าวันนี้ กระต่ายลงพุง รีบตื่นแต่เช้า อาบน้ำ แต่งตัวสวยแบบสวยสุดแรงเกิด(ก็ได้เท่านั้น) พอไปถึงป้ายรถเมล์ เราก็ตื่นเต้นเล็กๆ ก็ยอมรับแหละค่ะ ว่าแอบมองหาพ่อหนุ่มกระต่ายสาย 140 นิดหน่อย (แอบเรียกตามคุณ MaNgKoOd นะจ๊ะ ) ทั้งๆที่ปกติแล้ว เป็นคนที่ไม่สนใจใคร ไม่สนใจอะไรรอบตัวเลย ปกติเราจะฟังเพลง แล้วก็อยู่ในโลกส่วนตัวไปคนเดียว ถึงที่หมายก็ลง เป็นแบบนี้ทุกวัน
นั่นไง อยู่ตรงนั้นเอง เค้าเห็นเราแล้วล่ะ รีบก้มหน้างุดเลยอ่ะ เอิ๊กๆ ตอนนั้นเรามองเค้านะ ก็คิดว่า เออนะ แล้วก้มหน้าแบบนั้น จะได้เรื่องไม๊วันนี้ เราก็ไปหยุดอยู่ห่างจากเค้าประมาณ 3 เมตรได้ (จริงๆอยากไปใกล้กว่านี้ แต่กลัวเค้าเห็นหน้าใกล้ๆ แล้วจะตกใจ เอาไกลๆไว้ก่อนดีกว่า ปลอดภัยๆ) ตอนนั้นเราก็ยิ้มค้างไว้แล้วนะ รอแค่ให้เค้าหันมาเจอเท่านั้นแหละ แต่คุณพี่ก็ไม่เงยหน้าซักที มองไปทางอื่นบ้างล่ะ
สุดท้ายแล้ว เราก็ได้แต่ยืนยิ้มเก้ออยู่ประมาณ 5 นาทีได้ เพราะรถเมล์มาพอดี (รถสาย 140 ตอนเช้าๆจะมาถี่มากค่ะ แล้วคนก็เยอะทุกคันด้วยสิ) เราเห็นคันนี้คนเยอะเลยกะว่าจะไม่ขึ้น ใจนึงนึกโกรธผู้ชายคนนี้แฮะ ก็เห็นอยู่ว่าเรามายืนอยู่นานแล้ว ก็ไม่มองหน้ากันเล้ย ไม่อยากคุยใช่ไม๊ ได้เลย จัดให้ เลยคิดว่า จะรอให้เค้าไปก่อน เราค่อยไปคันหลังดีกว่า
จากคุณ :
กระต่ายลงพุง 
- [
17 ก.ค. 49 10:05:13
]
>>โดนจู่โจมกลางวันแสกๆ ภาค 2 <<
){kind=small}
