ความคิดเห็นที่ 1 ไอ้มอ'ไซค์ รุ่นไข่ติดถัง นี่ ... เวลาขี่...มิถลอกปอกเปิง หมดหรือ ...คุณจุรินทร์ จากคุณ : ส้วมจ้า - [ 19 ก.ค. 49 10:14:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ้อ...ที่ชอบเอาสากทุบกบาลผัว เป็นว่าเล่น ที่แท้... ตอนเด็ก เคยขายปลาช่อน นี่เอง .... จากคุณ : ส้วมจ้า - [ 19 ก.ค. 49 10:16:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอสนับสนุน....ผู้ชายสู้ชีวิต  แต่ไม่คิดสู้เมีย จ้ะ จากคุณ : ส้วมจ้า - [ 19 ก.ค. 49 10:18:23 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จากคุณ : ไม่มีเธอ แล้วฉันจะรักใคร - [ 19 ก.ค. 49 10:19:53 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนเด็กไม่รู้ขายไร ตอนนี้ขายหนังสือพิมพ์ จากคุณ : ฉนจิ๊ ลิ้มลองกิน (Comedy man) - [ 19 ก.ค. 49 10:23:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านไปแล้วแฉนฉงฉาน.. หัวเราะ..เอ้ย..น้ำตาท่วมคีย์บอร์ดเลยคะ จากคุณ : จ้อย..ยย - [ 19 ก.ค. 49 10:24:48 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โหย ฟังแล้วนึกถึงชีวิตแบบหนังเรื่องมนต์รักทรานซิสเตอร์เลย จากคุณ : Mr.DogGie - [ 19 ก.ค. 49 10:25:07 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อก่อนขายกำปั้น พักหลังขายภาพ เอาสักรูปไหมเจ๊ จากคุณ : Comedy man - [ 19 ก.ค. 49 10:25:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มอ'ไซค์ รุ่นไข่ติดถัง ใช้หนีฯ เคยนั่ง วุ๊ย !! ทั้งมันส์ ทั้งเสียว อย่าบอกใคร โดยเฉพาะเวลาเลี้ยวโค้ง...ฟ๊าวววว คนขับแม่มเลี้ยวโคตรเก่งเรย....หู ติดดินเรยอ่ะเจ๊ เจ๋งป่ะล่า... ไปกับพี่มั้ยจ๊ะ....คุณน้อง "คนไม่สวย" จากคุณ : ใช้หนีราชการเท่านั้น - [ 19 ก.ค. 49 10:27:18 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โห้ๆๆเดี๋ยวนี้ป้าส้วมพัฒนาถึงขนาดมีรูปมาแปะพร้อมคำบรรยายด้วยวุ่ย มุกใหม่ มุกใหม่ จากคุณ : รู้น่าว่าผมหล่อ - [ 19 ก.ค. 49 10:28:28 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนเด็กตามแม่ไปกรอกเกลือ ครับ แม่ทำงานที่โรงเกลือ ต่อมา แม่ก็มาเย็บผ้าโหล ครับ ต้องนั่งตัดขี้ด้ายให้แม่ครับ สงสารแม่มากตอนนั้น แม่นั่งนานมาก แต่ ได้เงินนิดเดียว พอที่บ้านมีเงินสะสมเล็กน้อย แม่ก็เอาไปลงทุน ค้าขาย จนบัดนี้ ก็ยังขาย อยู่ ครับ ขาย ก๋วยเตี๋ยวหมู ที่ ประชาอุทิศ 90 ครับ เข้าไปลึกเลย จนกว่าจะถึงโรงหม้อ (โรงงานมิตซูชิต้า) (โฆษณา ซะเลย อิอิ) ตอนนี้ก็สงสารแม่อยู่ครับ เพราะแกแก่แล้ว ผมทำงานแล้ว เงินเดือนยังไม่เคยให้แม่เลย ผมนี่ เลวจริงๆ สงสารแม่ครับ..... จากคุณ : giwgaw16 - [ 19 ก.ค. 49 10:29:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ถึงกับเลือดตากระเด็น ที่บ้านเองก็ไม่ได้ลำบาก ออกจะพอมีกินซะด้วยซ้ำ แต่โดนพ่อแม่บังคับ ย้ำนะครับว่างบังคับ ให้ไปรับหนังสือพิมพ์มาส่ง รับขนมมาเดินขาย เป็นลูกมือในอู่บ้าง ไม่เคยได้เที่ยวเล่นเหมือนเด็กรุ่นเดียวกันเลย อยู่มาจนม.1 คิดว่าปิดเทอมนี้คงต้องโดนบังคับให้ทำงานอีกแน่ เลยหนีไปทำงานโรงพิมพ์เองเลย อายุ 12 ได้เงินเดือนแรกในชีวิตตอนปิดเทอม 3000 บาท เทอมนั้นคือเทอมเดียวที่ได้ออกไปทำงานนอกบ้าน เพราะหลังจากนั้น ก็กลับมาช่วยงานที่บ้านตลอด แต่ไม่ได้มาในฐานะลูกมือ หรือเด็กวิ่งของอีกแล้ว แต่มาในฐานะเถ้าแก่ เพราะเริ่มต้องรับผิดชอบงานแทนพ่อเองแล้ว สรุป เริ่มทำงานตั้งแต่อายุ 12 พออายุ 15 ก็ไม่เคยขอเงินที่บ้านอีกเลย แล้วอายุ 20 ก็ออกมาหาประสบการณ์ข้างนอกอีกครั้ง เริ่มทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เริ่มต้นด้วยเงินเดือนไม่ถึงหมื่นดี ผ่านมาเกือบสิบปี สิ่งที่ทำให้เราได้เงินเดือนหกหลัก ก่อนที่จะอายุ 30 คงเป็นเพราะที่พ่อแม่สอนแกมบังคับให้เรารู้จักทำงานตั้งแต่เด็ก จากคุณ : Moolis - [ 19 ก.ค. 49 10:36:47 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาฮา และเก็บมุกไปขายต่อ งิงิ จากคุณ : อกข้างซ้ายไม่มีหัวใจ - [ 19 ก.ค. 49 10:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนเด็กไม่ค่อยลำบากค่ะ.... โตมา ถึงลำบากทั้งบนและล่าง จากคุณ : hokuyuri - [ 19 ก.ค. 49 10:38:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โถ................................หมวยลำเค็ญ จากคุณ : KHIMM - [ 19 ก.ค. 49 10:38:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนนี้สิลำบาก ทางขาด ไปไหนไม่ได้เลย จากคุณ : Her Handwriting - [ 19 ก.ค. 49 10:40:07 ]

ความคิดเห็นที่ 17 โธ๋ อดีตคุณนายช่างน่ารัดทดนัก... ผมก็ลำบากเลือดยายแทบกระเด็นเหมือนกันครับ ต้องตามยายไปขายของ...เหนื่อยใจแทบขาดกว่าจะขายเพชร ขายทองได้แต่ละชิ้นลำบากแท้.... จากคุณ : ผมชื่อต้น - [ 19 ก.ค. 49 10:44:56 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ลำบากค่ะ ลำบากจนน้ำลายกระเซ็น จากคุณ : ปลาทูอยู่ในเข่ง - [ 19 ก.ค. 49 10:47:08 ]

ความคิดเห็นที่ 19 หุหุ ลำบากจริงๆเลยนะ ชีวิตเราตอนเด็กก็ลำบาก แต่คงไม่ถึงเจ๊ส้วม เพราะพ่อแม่เราพอหาเงินได้ เราไม่ต้องหาเอง แต่ต้องช่วยทำงานทั้งวัน....เหนื่อยอ่ะ ตอน 4-5 ขวบแม่เย็บผ้าโหลเหมือนกันช่วยแม่พับผ้าแล้วเอาไปส่งที่ร้าน 7-12 ขวบกินข้าววัดนะ พอดีมีหลวงลุงมาอยู่วัดใกล้ๆ เดินไปเอาข้าวจากวัดทุกวัน ข้าวครึ่งถังกับข้าวอีก 4-5ถุงขนม 1 ถุงแล้วแต่เขาจะให้เพราะแบ่งกันหลายคน เราเป้นเด็ เค้าก็โยนๆมาให้ แอปเปิลไม่เคยได้กินหรอก ได้แต่ทองหยอดฝอยทองกับส้มนิดหน่อย....ข้าวที่เหลือก็เอาใส่ถาดไปตากบนหลังคาพอมันแห้งก็ขายคนเลี้ยงเป็ดแถวบ้าน ไม่มีน้ำประปาใช้จนอายุ 14 แหล่ะใช้น้ำบ่อกะน้ำคลองแกว่งสารส้มเอา ตัวเหม็น อาจารย์ประจำชั้นไม่ชอบให้มาอยู่ใกล้ๆ พออายุสัก15 ตื่นแต่ตีห้า นอนเที่ยงคืนเพราะแม่มาเช่าบ้านขายของชำอยู่ซอยแถวหน้าราม พ่อไปซาอุ พ่อกลับมาตอนเราเข้ามหาลัย สอบได้ทุนเรียนสถาบันวิศวะนานาชาติก็ได้จากหนังสือภาษาอังกฤษกับฟิสิกส์ที่ตั้งบนกองผักอ่านๆๆๆๆ หนังสือก็เปียกและเก่า มือก็เปื้อนหมูมั่ง ไก่มั่ง แล้วไปเปื้อนหนังสือ ด้วย ซกมกจริงๆ ทำงี้จนจบมหาลัยแหล่ะ พอพ่อกลับมาค่อยสบายหน่อย ...แต่แม่กลายเป็นคนปากจัดไปแล้ว ตอนนี้เลยลำบากหูชากันถ้วนทั่วทุกคน จากคุณ : I am sexy - [ 19 ก.ค. 49 10:47:47 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สู้สู้กันทุกคนนะคะ พอเพียงเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : พอเพียงค่ะ - [ 19 ก.ค. 49 10:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 21 *** น้องสาววัลลีมาเองเลยนะเนี่ย ตอนเด็กๆไม่ค่อยลำบากครับ ไม่เคยอกไปขายของ ไม่เคยออกไปทำงานอะไรเลย มีช่วยงานบ้านเล็กๆน้อยๆ บ้านผมไม่รวยนะฐานะกลางๆ มีตอนอยู่มหาลัย ช่วงปิดเทอมน่ะ ออกไปหางานพาร์ทไทม์ทำ เหนื่อยโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทั้งๆที่ที่บ้านก็ไม่ได้ให้ไปทำ แต่แรดไปทำเอง *** จากคุณ : สมาชิกหน้าเหลือง - [ 19 ก.ค. 49 10:53:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนเด็กชงกาแฟ ตอนวัยรุ่นทอดไก่ ต่อมาขายมือถือ ไม่นานมานี้ขายหุ้น แต่ตอนนี้....จะขาย.....                  จะขายความ Sexy.... แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 49 11:00:20 จากคุณ : Comedy man - [ 19 ก.ค. 49 10:59:09 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนเด็ก...ดูนมจนเลือดกำเดากระเด็น... จากคุณ : Mr.exexex@ - [ 19 ก.ค. 49 11:01:51 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คนที่ตอนเด็กๆลำบาก พอโตขึ้น มี 2 แบบ 1 มัธยัสถ์ เพราะเคยลำบากมาก่อน เลยใช้เงินแบบระมัดระวัง 2 สุขนิยม เพราะลำบากมาเยอะแล้ว พอมีเงิน กรูจะใช้มันตะบันราด แบบที่สองมีไม่มากนัก แต่ผมเป็นแบบนั้น เงินเลยเหลือไม่เท่าไหร่ จากคุณ : kobauan - [ 19 ก.ค. 49 11:02:06 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตอนเด็ก ๆ ถูกพ่อสั่งให้ฝนทั่งให้เป็นเข็มครับ ลำบากมาก  อิอิ  ล้อเล่นครับ แล้วไม่ถามบ้างล่ะครับว่าตอนเด็กๆ ใครสบายบ้าง แต่พอโตขึ้นมาลำบาก มีหนี้ ทำงานหนัก เลือดตาแทบกระเด็น ถ้าอย่างนี้ ผมเข้าข่ายครับ.. จากคุณ : อ่อนน้อม - [ 19 ก.ค. 49 11:05:03 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คนแก่มักจะชอบเล่าเรื่องความหลังตอนเด็กๆให้ฟัง จากคุณ : มังกรซ่อนลาย - [ 19 ก.ค. 49 11:05:08 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตอนเด็กๆ ไม่ค่อยลำบากครับ ของเล่นก็มีคนซื้อให้ อยากไปไหนก็ได้ไป แต่มาลำบากตอนโตครับ กำลังเก็บเงินซื้อบีเอ็มกับซื้อบ้านอยู่ครับ ใครสนใจจะมาลำบากกับผมไหมครับ จากคุณ : Invisible Guy - [ 19 ก.ค. 49 11:12:48 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่ทราบว่าลำบากเพราะ "ยากจน" หรือ "อยากจน" คะพี่ จากคุณ : ปริยวาที - [ 19 ก.ค. 49 11:20:56 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อิอิ ฮาเช่นเคยค่ะพี่ส้วม ส่วนตัวของเช่อเอง ก็ลำบากเหมือนกันค่ะ เอาไว้ว่างๆ จะเล่าให้ฟัง อิอิ เล่าตอนนี้ไม่ได้..มันรันหด เอ๊ย รันทดเจ้าค่ะ 555 จากคุณ : ชากีร่า - [ 19 ก.ค. 49 11:21:39 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ชีวิตเจ๊นี่ต้องสู้จริงๆ จากคุณ : ความรักทำให้โลกอ่อนหวาน - [ 19 ก.ค. 49 11:26:56 ]

ความคิดเห็นที่ 31 555555555 มีรูปประกอบเจ๊ส้วมพัฒนาแล้ว จากคุณ : diff - [ 19 ก.ค. 49 11:26:57 A:124.121.55.83 X: TicketID:123454 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ฮาค่ะ ตอนเด็กๆไม่ลำบากเรื่องเงินค่ะ แต่ลำบากเรื่องเพื่อน+การคบคน หุๆ จากคุณ : Vampire_Ririn - [ 19 ก.ค. 49 11:33:09 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ลำบากครับ...ตอนเด็กๆ ต้องทน..กล้ำกลืน ฝืนทนนั่งรถเบนซ์..รุ่นเก่าไปโรงเรียน.. เลิกเรียน ก็ต้องมาช่วยที่บ้านนับแบงค์ เข้าเซฟ.. เป็นตั้งๆ .กว่าจะนับเสร็จ ก้พลบค่ำ.. แม่ยังใจร้าย เรียกไปนั่งขัดเพชร.พลอย..อีก.. วันดีคืนดี..พ่อแม่ไม่ว่าง.. ฮือๆๆ..พูดแล้วน้ำตาลจะไหล.. ต้องหยุดเรียน...หอบเงิน แปดสิบกว่าล้านไปฝากแบงค์คนเดียว..คิดดู๊..อายุขนาดนี้.แทนที่จะได้ไปนั่งเรียนร่วมกะเพื่อนๆ..กะลังอยู่ในวัยเรียน..แต่ต้องมานั่งทำงาน งก งก ๆ แบบนี้.. ****************************************** ปล. ข้างบน..ล้อเล่น..อย่าไปหมั่นไส้มันเลยนะ..ผมยังหมั่นไส้ตัวเองเวลาพิมพ์ เลย.. จากคุณ : อภิมหาอัครบัตรผ่าน(อมยิ้ม) - [ 19 ก.ค. 49 11:40:28 A:58.147.6.233 X: TicketID:002560 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เด็กๆช่วยพ่อแม่ขนของไปขายครับ โตมาร่ายกายเลยไม่ค่อยสมประกอบ ดูแมนๆยังไงไม่รู้ แฮ๊ะ อิอิ จากคุณ : superandy - [ 19 ก.ค. 49 12:01:15 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ตอนนี้.. ไม่ว่าตูทำอะไร ก็ผิดไปหมดแหละ เฮ้อ !... จากคุณ : ส้วมจ้า - [ 19 ก.ค. 49 12:05:10 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ส้วม... ขอกราบแทบเท้า ทุกท่าน ที่เข้ามา ร่วมลำบาก ลำบน ลำล่าง ไปด้วยกันในกระทู้นี้ ..... ส้วมซาบซึ้งใจ จริงๆค่ะ .... แล้วนังผู้หญิง ที่มายืนแก้ผ้า แก้ผ่อน ใน คคห.23  กับ คคห. 24 อ่ะ มันมาลำบาก อะไรกะเขา ด้วยฟระ.... งงนะเนี่ย ..... เด๊ววว.. ให้เจ๊เบียบ  กินตับ เลยนี่ ..... จากคุณ : ส้วมจ้า - [ 19 ก.ค. 49 12:14:38 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เศรษฐกิจไม่ค่อยดี รัฐมนตรีช่วยฯ ไม่ค่อยมีตังค์ใช้ เลยต้องลำบากรับจ้าง... จากคุณ : รัตตะ - [ 19 ก.ค. 49 12:18:34 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เพิ่งผ่านความลำบากมาสดๆร้อนๆเลยครับ จากคุณ : the author (the author) - [ 19 ก.ค. 49 12:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านแล้วสงสารปนขำอ่ะเจ๊ส้วม ตอนเด็กก็คลุกคลีในวงไพ่เหมือนกันค่ะ  แหะๆ ไม่ได้ไปดูต้นทางหรอก   แต่ไปเป็นเด็กวิ่งซื้อโอเลี้ยง  ข้าวผัด  สนุกดี  ^  ^ โตมาลำบากกว่าอีกหง่ะเจ๊  -___-" จากคุณ : ไม้ร่ม - [ 19 ก.ค. 49 12:33:54 ]

ความคิดเห็นที่ 40 พี่ส้วมนี่เก่งจังเลยค่ะ มาทีไรได้ขำทุกที... ตอนเด็กๆไท้ค่อยลำบากค่ะ มาลำบากตอนที่ไปเรียนต่างแดน ทำงานเก็บตังค์ส่งตัวเองเรียน..ลำบากสุดๆ โห.ไม่มีอะไรจะหนักไปกว่าตอนนั้นแล้วคะ.. จากคุณ : ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้.. - [ 19 ก.ค. 49 12:38:09 ]

ความคิดเห็นที่ 41 คุณส้วม ผมว่าคุณคิดว่าตัวเองลำบากรึเปล่า คนลำบากกว่าเราก็มีเยอะนะครับ ตอนเป็นเด็กผมต้องตื่นเช้า ไถนาให้ได้อย่างน้อย 1 งานใช้ควายไถนะครับ ก่อนปั่นจักรยานไปเรียน เลิกเรียนไปขายของช่วยแม่ที่ตลาด ผมว่าสนุกดี พอช่วงรอเกี่ยวข้าว ก็ไปส่งหนังสือพิมพ์ตั้งแต่ตี 5 แล้วก็ไปเรียนหนังสือต่อ ช่วงเย็นต้องไปส่งนิตยสาร หรือ หนังสือพิมพ์อีก ถ้าวันไหนว่าง ผมจะไปเก็บของเก่า อย่างเช่น ขวดพลาสติก หม้อ กะละมังเก่า เอาไปชั่งกิโลขาย นี้เป็นชีวิตที่ผมอยู่ ตจว นะครับก่อนที่ผมจะได้ โควต้ามาเรียนต่อที่ กทม พอมาเรียนต่อ ป.ตรีที่ กทม ช่วงเย็นก็ไปทำงานร้านเหล้า เป็นเด็กเสริฟ พัฒนาขึ้นไปเป็น บาร์เทนเดอร์ พอจบป.ตรีได้ทำงานก็ยังนึกถึง อดีตที่สนุกสนานของผมตลอด ผมว่ามันไม่ใช่ความลำบาก ผมคิดว่านี้แหละประสบการณ์ชีวิต จากคุณ : stone-th - [ 19 ก.ค. 49 12:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ลำบากครับ ต้องช่วยตัวเองตั้งแต่เด็กๆ จากคุณ : Pu'Chew - [ 19 ก.ค. 49 13:05:08 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ผมก็ลำบากครับพี่  พ่อขับรถไฟ  กลับบ้านใจร้อนทุกวัน  แม่เลยให้พ่อลาออกไปขับรถส่งน้ำ  พอกลับบ้านพ่อใจเย็นเป็นน้ำ  พอน้ำประปาไม่ไหล  ชาวบ้านก็มาที่บ้านเรา พ่อไม่มีน้ำให้  ชาวบ้านก็หาว่าพ่ออมน้ำ  เผอิญทั้งพ่อและแม่ผมแก้มป่องด้วยกันทั้งคู่  จริงๆแล้วไม่ได้อมน้ำ แต่อมลูกชิ้นอยู่  ชาวบ้านก็ไม่เชื่อ พ่อเลยเลิกขับรถน้ำ  เปลี่ยนมาทำผมกับแม่  พ่อตัดผม แม่ตัดเล็บ  คราวนี้ลูกค้ามา จะตัดผม พ่อไม่ว่าง  แม่เลยมาตัดให้  ลูกค้าโวย เพราะแม่เพิ่งไปตัดเล็บเท้าของอีกคนมา ทำอะไรก็ไม่ถูกใจชาวบ้าน  พ่อกับแม่ผมเลยนั่งเฉยๆ ผมก็เลยต้องทำมาหากินเอง  แรกๆ ก็ขายโรตี  ขายดี่ๆ ก็มีลูกค้าคนนึง  ไปปล่อยข่าวว่า ผมไม่ล้างมือ เวลาฉี่  แล้วก็เอามือไปปั้นแป้งโรตี   ลำบากผมอีก  ต้องแปลงร่างเป็นผู้หญิง  เวลาลูกค้าคนนี้มาซื้อ เด๋วเป็นผู้ชายเด๋วเป็นผู้หญิง  ผมเลยสับสนเลยเลิกขายโรตี ไปขายหอยทอด  ก็โดนลูกค้าด่าอีกว่า  ล้างหอยไม่สะอาด คนขายผู้ชายก็เงี้ย ไม่ค่อยรู้วิธีดูแลรักษาหอย  ผมหล่ะเบื่อ  ระหว่างนี้ พ่อกับแม่ก็ยังนั่งเฉยๆอยู่ พ่อกับแม่เลยชวนผมมานั่งเฉยๆ  กันเถอะลูก  อย่าไปทำโน่นทำนี่มันเลย  ทำแล้วก็ไม่ถูกใจใคร  หลับตาแล้วนั่งสมาธิกันดีกว่า  ข้าวปลาไม่ต้องกิน  ความลำบากก็หมดไป   เนี่ยแหล่ะชีวิตผม  ลำบากจริงๆ ที่เล่ามาทั้งหมด โม้ จากคุณ : สะติมม๊อนโสสะโตเบ้ว - [ 19 ก.ค. 49 13:06:02 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ทำไมมันซ้ำหละเนี่ย แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 49 14:02:18 จากคุณ : MaNgKoOd - [ 19 ก.ค. 49 13:07:58 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อืม... ก็ลำบากพอประมาณ ไม่ได้ขนาดเลือดกระฉูด พ่อแม่เป็นคนงานก่อนสร้างอ่ะค่ะ ตอนเด็กๆ ก็มีชีวิตอยู่กับกองหิน กองทราย ไม่ช่วยเขาทำงานแต่เดินเกะกะไปมา โตอีกหน่อยขี่มอไซค์เป็น ก็รับจ้างขนผ้าปูโต๊ะจากห้องอาหารไปที่ร้านซักรีด โตอีกนิด ก็เป็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านอาหาร โตขึ้นมาอีกก็รับจ้างเลี้ยงเด็ก สอนพิเศษ เฝ้าเกสต์เฮ้าส์(เป็นแม่บ้านด้วย รีเซฟชั่นด้วย แคชเชียร์ด้วย) พอเรียน มหาลัย ก็ทำงานพิเศษที่คณะ และงานนอกเป็นครั้งคราว พ่อแม่แยกกันตอน ป. 4 เลยย้ายมาอยู่กับพ่อซึ่งอายุมากพอสมควร แล้วพ่อก็ทำงานรับจ้างมาตลอด เรียนจบมาด้วยเงินทำงานพิเศษและกองทุนกู้ยืมล้วนๆ เพราะป๊ะป๋าไม่สามารถส่งเสียได้ แต่บังเอิญในความลำบากก็มีความโชคดีที่ธรรมชาติส่งให้มาพร้อมๆ กัน ก็คือสมองที่ถือว่าดีพอสมควร เลยขอทุนต่างๆ(เป็นนักล่าทุน) มาตลอด บ้านก็ไม่มี เช่าๆ ย้ายๆ ตลอดเวลา (แม้กระทั่งทุกวันนี้) ตอนนี้ป๊ะป๋าไม่ได้ทำอะไร อยู่เฉยๆ เราดูแลเองจ้ะ แต่..... เราก็ชอบมากๆ เลยที่เราเป็นแบบนี้ เพราะมันทำให้เราเป็นคนแบบนี้ ถ้าไม่ได้เป็นแบบที่เป็นมา เราอาจจะเป็นแบบไหนก็ไม่รู้ ทุกวันนี้ก็มีความสุขดีกับชีวิตที่เป็นอยู่ เอ่อ... จะซีเรียสไปทำไมฟะตู -*- แต่เผื่อมีใครคิดว่าตัวเองลำบาก ก็อยากบอกว่าอย่าไปว่ามันเลย บางที ชีวิตแบบนี้อ่ะ สนุกกว่าชีวิตธรรมดาๆ เป็นไหนๆ นะ ^_^ จากคุณ : MaNgKoOd - [ 19 ก.ค. 49 13:11:29 ]

ความคิดเห็นที่ 47 โถ ๆๆๆๆ น่าจ๋งจ๋านนนนนนน จากคุณ : สายลม...แห่งรัก - [ 19 ก.ค. 49 13:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ของผมจะว่าลำบากก็ลำบากนะ จะว่าสบายก็สบาย(แม่ลำบากแทนเรา) ขอเก็บเรื่องราวต่างๆที่ได้พบได้เจอไว้ในใจดีกว่า ไม่อยากเล่า(เดี๋ยวร้องไห้) ใครที่มีครอบครัวที่พร้อมที่อบอุ่นก็รักษาไว้นะ เชื่อผมเถอะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ จากคุณ : ผมแอบชอบคุณ!! - [ 19 ก.ค. 49 13:39:42 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เข้าใจว่ามอไซค์รุ่นเดียวกัน รุ่นไข่ติดถัง หลังตินมเนี่ย แต่คนอย่างเจ้...ไม่รู้จักหรอกความลำบากเป็นอย่างไร เมื่อดีตกาลนานโพ้น ได้ตังค์ไปใช้โรงเรียนสมัยประถมเดือนละ 3 พัน ต้องใช้ให้หมด ไม่งั้นคุณหญิงแม่ ท่านหญิงย่า มีปัญหา พอเข้ามัธยมเจ้าคุณปู่ ท่านขุนพ่อเจรจากะคุณหญิงแม่ให้เพิ่มงบให้ใช้เดือนละ 8 พัน ข้อแม้เหมือนเดิม ต้องใช้ให้หมด วันๆกลุ้มใจจะตายขนาดซื้อขนมแจกเพื่อนทั้งห้อง เลี้ยงข้าวเพื่อนทั้งห้อง เงินยังเหลือ นี่เฉพาะค่ากินนะ ค่าซื้อของต่างหาก โตเข้ามหาลัย เจ้าคุณปู่ซื้อรถบีเอ็มแถมคนขับ ค่าน้ำมัน ค่าซื้อของต่างหากจากค่ากินอยู่ เอาแค่นี้ก่อนแล้วกัน ขืนเล่าชีวิตปัจจุบันเด๋วจะยิ่งไปกันใหญ่ เฮ้อ...เจ้อ่านของส้วมกี่รอบๆ เจ้ก็ไม่เข้าใจ คนเราอะไร้มันจะลำบากได้ขนาดน้านนนนนนน จากคุณ : noo-uan - [ 19 ก.ค. 49 13:53:30 ]

ความคิดเห็นที่ 50 55+ เคยแต่รำวงอ่ะเจ๊ ลำบากไม่เคยอ่ะ เหนื่อยแย่เลย เนอะ รำไปบากไป แค่รำอย่างเดียวก็แย่อยู่แล้ว นี่จะมาให้บากไปด้วยอีก โอ๊ยยยย ไม่ไหวอ่ะ จากคุณ : ฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว - [ 19 ก.ค. 49 14:21:42 ]

ความคิดเห็นที่ 51 นู๋ลำบ๊ากกกกกกกกกกก ลำบากค่ะ แต่ลำบน กะลำล่าง ไม่มีนะคะเจ้ขร๋า 555 จากคุณ : ยายปลุก...มาแว้ว... - [ 19 ก.ค. 49 14:23:36 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อ่านไปขำไป ชีวิตเราก็ลำบากพอดูน่ะส้วม แต่มันก็ผ่านช่วงนั้นมาแล้ว แต่เป็นช่วงที่มีความสุขที่สุด ((ชีวิตลำบากแบบขำๆ 555)) จากคุณ : นักเดินทางเท้าเปล่า - [ 19 ก.ค. 49 14:28:18 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ลำบากเหมือนกัน อายุแค่นี้ ต้องมาเป็นอย่างงี้ ต้องปรึกษาลูกพี่ก่อน จากคุณ : สบายจัง - [ 19 ก.ค. 49 14:29:32 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เด็กๆ ผมก็ลำบากครับ พ่อทำงานคนเดียวที่โรงแรมโอเรียนเต็ล แต่ต้องดูแลลูกๆ 9 คน ผมเป็นคนที่ 8 เรียนหนังสือที่โรงเรียนอัสสัมชัญ บางรัก ในวัยเด็กใครจะเชื่อว่ากินข้าวกับน้ำตาล กินข้ามต้มกับซีอิ๊วขาว นมข้นหวาน แม่ผมช่วยพ่อทำงานทุกอย่าง พับถุงขาย (ผมก็ช่วยนะ) ถักเสื้อไหมพรม เล่นแชร์ ทำโต๊ะโกล์ด้วย ผมไปโรงเรียนกินข้าวกล่อง (ข้าวไข่เจียวทุกวัน) มื้อเช้าก็ข้าวไข่ดาว พอเรียนมัธยม ครอบครัวฐานะดีขึ้นหน่อย เพราะว่าลูกๆ เรียนจบหลายคน ผมเริ่มได้เงินไปโรงเรียนวันละ 20 บาท (30 ปีก่อนนะ) ผมเรียนหนังสือไม่เก่ง โรงเรียนบอกว่าคนที่เรียนลูกเสือจะได้รับสิทธิพิเศษ ได้เรียน ร.ด. ถึงแม้คะแนนสอบไม่ถึงก็ตาม ผมสมัครเรียน ชุดลูกเสือและอุปกรณ์ต่างๆ ผมไม่ได้ขอทางบ้านเลยแม้แต่บาทเดียว เอาเงินที่แม่ให้ไปโรงเรียนเก็บไว้มาจ่าย ประหยัดสุดๆ จริงๆ ตอนเช้าอัดข้าวไข่ดาวเยอะๆ เดินไปโรงเรียนตอนเที่ยงไม่กินข้าว กินน้ำก๊อกแทนข้าว เพื่อนถามมาก็บอกว่ากินแล้ว (อายเพื่อนไม่กล้าบอก) เลิกเรียนก็เดินกลับบ้าน พอจบมัธยมต้น (มศ. 3 เทียบเท่า ม. 4 สมัยนี้) ก็ไปต่อสายอาชีพ (พาณิชย์) เสียสละให้น้องชายคนเล็กได้เรียนแพทย์ (น้องชายเรียนเก่งมาก) เรียนแค่ 3 ปีก็ทำงานเลย เรียนจบ ฐานะทางบ้านดีขึ้น แม่ถามว่าจะเรียน ABAC ต่อไหม (จะเรียนจบหรือ มัธยมฯ ยังแทบไม่รอด) จะส่งให้เรียน ผมสงสารท่าน ก็เลยบอกว่าไม่เรียนแล้ว ทำงานช่วยแม่ดีกว่า โชคดีได้งานทำที่ TISCO (รุ่นพี่ช่วยหาให้) ไปเจอหัวหน้างานเป็นรุ่นพี่อีก จากคุณ : จนมาก่อน - [ 19 ก.ค. 49 14:37:15 A:61.47.100.24 X: TicketID:122020 ]

ความคิดเห็นที่ 55 กบ  สงสารพี่ส้วมค่ะ ... เพราะ 80 % ของผู้ตอบกระทูนี้   ออกนอกเรื่องกันหมดเลย ... กู่ไม่กลับแล้วค่ะ .... จากคุณ : ส้วมจ้า - [ 19 ก.ค. 49 14:38:52 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ตอนเด็กไม่ลำบากค่ะ  แต่โตมากลับชอบทำตัวเองให้ลำบาก จากคุณ : พี่คะ หนูชอบพี่!! (จะเอาอะไรกับลมปาก) - [ 19 ก.ค. 49 14:52:59 ]

ความคิดเห็นที่ 57 สวัสดีค่ะพี่ส้วม เด็กๆ ไม่ลำบากค่ะ มีแต่ ลำ(รำ)ไม่ดีโทษปี่โทษกลอง เกี่ยวกันมั๊ยเนี่ย ทุกวันนี้ล่ะค่ะ ลำบาก เงินทองหายากจัง จากคุณ : you've got my attention - [ 19 ก.ค. 49 15:26:40 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เข้ามาขำคะ ทำได้อย่างเดียวจริงๆ จากคุณ : vilet girl (kchaiyasan) - [ 19 ก.ค. 49 15:45:49 ]

ความคิดเห็นที่ 59 หนูลำบากเลือดตูดแทบกระเด็นค่ะเจ๊ นั่งนับเงินจนริดสีดวงรับประทาน   จริงๆแล้วก็เคยลำบากนะ  พ่อตาย  แม่ทำงานคนเดียวเลี้ยงลูก   เห็นแล้วสงสาร  ก็ต้องช่วยๆกัน อายุ 9 ขวบ  ก็เริ่มช่วยแล้ว  แม่ทำร้านอาหาร  ก็ล้างจาน  เสิร์ฟอาหาร  เดินเติมน้ำไปเรื่อยเจื้อย  กว่าจะเก็บล้างร้านเสร็จ  เที่ยงคืน   ตีห้าลุกไปจ่ายตลาดเป็นเพื่อนแม่อีก  แง๊ว   ตอนนี้เริ่มสบาย   เลยนอนชดเชยซะให้เข็ดเลย   เด็กๆนอนน้อย ดีใจที่เคยลำบาก   ทุกวันนี้เกิดอะไรขึ้น   ก็ไม่กลัวละ   กลัวเจ๊เบียบด่าออกโททัดอย่างเดียว      เพราะหนูเซ๊ะซี่  เปรี้ยวปรี๊ดส์.....ขนาดอั้มชิดขวาตกขอบโลกไปเลยอ่าค่ะ   จากคุณ : มังกรเผือก - [ 19 ก.ค. 49 16:03:40 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ลำบากแต่เล็กยันโต แล้วนี่ก็เริ่มจะแก่แล้วค่ะ จากคุณ : Blubber - [ 19 ก.ค. 49 16:04:20 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ลำบากครับ ค่าขนมตอนประถมได้แค่ 5 บาทเอง จากคุณ : toor36 - [ 19 ก.ค. 49 16:36:04 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เป็นลูกสาว เถ้าแก่ (บ้านนอก) สบายกว่าพี่ๆ เยอะ ทุกคนต้องทำงาน ที่บ้านมีงาน ให้ทำตลอด ไปรับไอติม ในตลาดมาขาย ทำให้พ่อแม่ปลื้มใจ วันหยุด ซื้อกินได้กินจำกัด รับมาขาย ๆ ไม่หมด นั่งกินไอติม ฉะบายใจ ดี อิอิ จากคุณ : grosse_erwartungen - [ 19 ก.ค. 49 17:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ^__^ จากคุณ : Meif - [ 19 ก.ค. 49 17:11:20 ]

ความคิดเห็นที่ 64 งึม จากคุณ : MASTERSMITH - [ 19 ก.ค. 49 18:32:42 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ตอนเด็ก ๆ ลำบาก ไม่เคยได้เล่นเกมส์แฟมิค่อยเหมือนพี่น้องคนอื่น ๆ สองทุ่มเป็นเวลาที่ต้องนั่งนวดขาให้คุณปู่จนถึง 4 ทุ่ม จากนั้นก็ล้างจาน  ทำงานบ้าน ถ้าเสาร์อาทิตย์ก็ต้องไปช่วยคุณย่าขายของที่สุพรรณฯ ลำบากมาก  ทุกวันนี้เลยขี้เกียจซะตัวเป็นขน ชดเชยกะที่เคยทำมา  เอิ๊ก ๆ จากคุณ : ฉันเจอแต่คนใจร้าย - [ 19 ก.ค. 49 18:37:16 ]

ความคิดเห็นที่ 66 จะมาเล่าเรื่องลำบาก บางคนก้อเข้ามาขำ เอามามา มาเล่าให้ฟัง ที่บ้านเคยโดนไฟใหม้ครับ พี่น้องหกคน เริ่มต้นใหม่ทุกอย่าง พ่อต้องมาขายของที่ตลาด แบ่งที่กับพี่สาวของพ่อ ขายไปขายมา ขายดีแฮะ พี่สาวพ่อเลยเอาที่คืน ตอนเด็ก ๆ ทุกคนมีหน้าที่ต้องทำ ตื่นแต่เช้า เข็นรถไปขายของ หลังจากที่โดนไล่ที่ ไปหาที่ขายใหม่ ร้อนมาก จำได้ ร้อนสาดดดด ต่อมาได้ที่ใหม่ในตลาด ก้อไปขาย ขายไปด้วย เรียนไปด้วย ไม่เคยได้เรียนพิเศษ เพราะว่าต้องใช้เงิน ไม่กล้าขอที่บ้าน ห่อข้าวไปกินที่โรงเรียน ได้เงินไปวันล่ะสามบาท เรียนปานกลาง หนักไปทางขี้เกียจมากกว่า พอจบมปลายสอบได้โควต้า เอาเลย ต้องตั้งใจเรียน เพราะว่าพ่อบอกว่า มี่ตังให้เรียนแค่สี่ปี ช่วงเรียน ปี33 ได้เงินเดือนละ 1500 ไม่เคยขอเพิ่ม เงินนี้รวมค่าลงทะเบียนแล้ว เหลืออีกต่างหาก สมัยเรา ข้าวราดอย่างเดียวจานล่ะ ห้าบาท ถูกมากกกก ช่วงเรียน ได้งานพิเศษบ้าง ได้ทุนบ้าง หางานทำ สอนหนังสือ เป็นผู้ช่วยสอน ตอนปีสาม นั่งรถทัวร์มาทำงานที่นคนปฐม ครับ นั่งรถเมล์ 3.50 ไปกลับ เจ็ดบาท รับงานไปทำ แล้วค่อยขึ้นมาส่ง พอเรียนจบ ทำงานได้ส่งให้ที่บ้านก่อน ทำงานไปทำงานมา หาเรื่องเรียนต่อ เอาอีกแล้ววววว เรียนหนักมากกกก เอาจนจบ ตอนนี้ทำงานอยู่ครับ ยังไม่รู้ว่าจะเป็นมือปืนรับจ้าง ได้อีกนานใหม ยังไม่พ้นโปรเลยครับ เหอเหอเหอ งานตอนนี้ก้อหนุกดี หนักดี สู้ต่อไปครับ จากคุณ : Consult.P - [ 19 ก.ค. 49 21:28:47 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ได้ยินว่าลำบากเลยเข้ามาดูซะหน่อย  กลายเป็นตลกซะส่วนใหญ่  เลยไม่อยากเล่าละ   รู้แต่ว่าผ่านอะไรมามากมายตั้งแต่เด็ก  จนเราไม่กลัวความลำบากอีกแล้ว   มันเหมือนสิ่งหลอหลอมให้เราแข็งแกร่งในวันนี้   ทุกวันนี้เวลาเห็นใครขยันแล้วรู้สึกดี   อยากให้กำลังใจทุกคนครับ                   "ชีวิตให้เราได้  เท่าที่เราขอจากมัน" จากคุณ : เถ้าแก่น้อย - [ 19 ก.ค. 49 23:36:06 ]

ความคิดเห็นที่ 68 - เพื่อนเราตอนประถม พ่อเสีย แม่เล่นไพ่ เล่นการพนัน จะให้มันออกจากโรงเรียนไปขายตัว  (เหมือนในหนังเลยเนอะ) แต่โชคดีได้อามารับไปเลี้ยงดูอย่างดีเลยค่ะ - อีกคนแม่เสีย พ่อติดคุก ต้องมาอยู่กับญาติอย่างคนใช้ เหมือนนังซิน ลูกชายบ้านญาติ(ก็ลูกพี่ลูกน้องแหละค่ะ) จะเข้ามาปล้ำก็หลายที พอดีพ่อออกจากคุกก็แต่งงานมีลูกกับผู้หญิงคนใหม่ เพื่อนเราก็ลำบาก แต่ไม่อยากไปอยู่กับพ่อ เพราะคิดว่าแม่เลี้ยงคงไม่ได้ดีแน่ (ใครๆก็ติดภาพแม่เลี้ยงใจร้ายอะนะ) แต่ปรากฏว่า แม่เลี้ยงเป็นคนดีมาก น้องสาวก็น่ารัก พ่อก็เป็นคนดี รักมันมาก ตอนนี้เลยครอบครัวอบอุ่นไปแล้ว จากคุณ : pankee - [ 19 ก.ค. 49 23:37:24 ]

ความคิดเห็นที่ 69 แบบว่า ผมโชคดีที่เกิดมาค่อนข้างสบายน่ะคับ แค่แม่ให้ผมหากับข้าวกินเอง ก็ลำบากมากแล้วครับ จากคุณ : ศาสตร์ - [ 20 ก.ค. 49 17:13:32 ]

ความคิดเห็นที่ 70 พี่ส้วมลำบากน่ะยังน้อยกว่าหนูค่ะ..อายุ6ขวบจำความได้ ก็ทำงานแล้ว ต้องไปหาบน้ำจากบ่อน้ำที่ใกลมากๆเป็นหลายๆกิโล เพราะที่บ้านไม่มีน้ำประปา ต้องใช้น้ำบ่อ มากินและใช่ หนูเป้นพี่สาวคนโต (แต่มีพี่ชายนะ) ต้องเลี้ยงน้องๆอีกเป็นโขยง ต้องรับผิดชอบชีวิตทั้งบ้าน กว่าจะได้ไปเรียนหนังสือได้ในแต่ละวันต้องทำงานที่บ้านให้เสร็จก่อน รักพ่อมาก เพราะพ่อจะช่วย หนูเกือบทุกเรื่องและพ่อค่อนข้างเก่ง แต่เสียดายพ่ออายุสั้น พ่อเสียเมื่ออายุหนูแค่12ตอนจบ ป 6 พอดีตอนนั้นร้องให้น้ำตาแทบเป็นสายเลือดเพราะรุ้ว่าตัวเองจะไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือต่อแน่ๆ แต่ก็ต้องทำใจ เพราะมีถาระที่ต้องรับผิดชอบมาย อายุ12ต้องมาหางานทำที่ กทม มาทำงานเป็นคนรับใช้ใน กทม เงินเดือนไม่เคยเห็นเพราะแม่จะเบิกล่วงหน้าไปหมด แต่ไม่เคยเสียใจ เพราะดีใจว่าได้ช่วยเหลือแม่  ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่พยายามหาหนังสือมาอ่านเท่าที่จะหาได้ อ่านมันทุกอย่าง และเป็นคนที่ค่อนข้างจะชอบอ่านหนังสือ..ตอนนี้น้องๆโตหมดแล้วและมครอบครัว กันทุกคน แม่ก็เพิ่งเสียไป ภาระจากทางบ้านก็หมดไปด้วย แต่มีภาระตัวเองที่จะต้อง ทำต่อไป ตือการเลี้ยงลุกๆอีก2คน ให้โตและมีการศึกษาให้สูงที่สุดเท่าที่ตัวเองจะส่งเค้าได้ เพราะตัวเองรู้สึกว่ามีปมด้อยมากๆ ที่ไม่มีโอกาสได้เรียน เลยอยากให้ลุกๆได้เรียน ให้มากๆ ...... ดีใจที่ได้มาคุยกะพี่ส้วมอีกนะคะ...พิมพ์ผิดถุกก็ขออภัยนะคะ.. จากคุณ : รักหนุ่มเวียงจัน - [ 22 ก.ค. 49 19:54:05 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ลำบากป่าวไม่รู้อ่ะ เด็กๆไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ข้างบ้านกะพวกญาติๆ มักจะเรียก "วัลลี" หรือไม่ก้อ "โอชิน"...เศร้าๆๆ จากคุณ : >>>..ตุ๊กแกสีชมพู..<<< - [ 23 ก.ค. 49 18:36:52 ]