เราเคยมาเล่าเรื่องที่เราเถียงกับพ่อ http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L4535578/L4535578.html
แล้วเราก็ยังยืนยันว่าเราไม่ผิดในความคิดเห็นที่ 130 จนถึงวันนี้เราพึ่งจะรู้ตัวว่าเราเป็นลูกที่เลวมากๆ
วันนี้พอเรากลับมาถึงบ้าน พ่อก็บอกว่าพ่อขายที่ดินที่เทพารักษ์ไปแล้วนะ เราก็ถามว่าขายไปเท่าไร พ่อก็บอก ตรว. ละ 11000 บาท เราก็งงเพราะเมื่อสองปีที่แล้วญาติมาขอซื้อ ตรว. ละ 13000 บาท พ่อยังไม่ขาย (เป็นที่มรดก พ่อเคยบอกว่าไม่เคยคิดที่จะขาย) เราก็ถามพ่อว่านึกยังไงถึงขาย พ่อก็บอกว่า กิจการที่บ้านมันไม่ดีมาหลายเดือนแล้วละหนู จากที่เคยกำไรเดือนละร่วมแสนตอนนี้เหลือไม่ถึงสองหมื่น แค่ค่าใช้จ่ายหนูคนเดียวยังไม่พอเลย ไหนจะค่าเทอมเทอมหน้าอีก ถ้าไม่ขายที่ดินก็คงต้องขายรถหนูนะ นี่พ่อแค่พูดให้ฟังนะ พ่อไม่ได้โทษหนู หรือคิดที่จะขายรถหนูหรอกเดี๋ยวหนูจะมาโกรธพ่ออีก
เราก็ตกใจ ถามพ่อว่าทำไมไม่เคยบอกให้เรารู้เรื่องพวกนี้เลย เผื่อเราจะช่วยอะไรได้บ้าง พ่อก็บอกว่า พ่อไม่อยากให้หนูไม่สบายใจนะ แล้ววันนั้นแค่เปรยๆ ให้ฟังหนูก็โมโหซะขนาดนั้น พ่อเลยยิ่งไม่อยากพูด พ่อขายที่ไปแล้ว เรามีเงินแล้ว หนูไม่ต้องห่วงอะไรแล้วนะ นี่ ถ้าหนูอยากจะช่วยพ่อจริงๆนะ แค่ตั้งใจเรียน เป็นเด็กดี เชื่อฟัง แล้วก็เลิกเถียงพ่อกับแม่ซะทีแค่นี้พ่อกับแม่ก็คงมีความสุขมากแล้วละ
เราก็กลับเข้ามาในห้องแล้วก็เริ่มร้องไห้ เรานึงถึงภาพเมื่อเดือนที่แล้วตอนพ่อป่วยเข้าโรงพยาบาล ทุกทีพ่อจะเข้า รพ เกษมราษฏร์ แต่เที่ยวนี้พ่อเข้ารพ ของรัฐบาล(ขอไม่บอกชื่อนะ) แล้วยังไปนอนห้องรวมอีก พอเราไปถึง รพ เราก็โวยวายใส่พ่อว่า งกไม่เข้าเรื่องอีกแล้ว เดี๋ยวก็ตายกันพอดีหรอก ทนอยู่เข้าไปได้ยังไง รพ แบบนี้ แล้วนี่เวลาญาติมาเยี่ยมพ่อไม่อายเขาบ้างเหรอนี่ พ่อก็บอกแต่ว่า เดี๋ยวก็หายแล้ว พ่อไม่เป็นไรมากหรอก แล้วก็ภาพที่แม่มาบอกว่าวันนี้นั่งรถเมล์สามชั่วโมงไปหาญาติที่มีนบุรีมา เราก็ถามแม่ว่ารถก็มีทำไมไม่ขับไป แม่ก็บอกว่าขี้เกียจขับ เราก็ยังไปว่าแม่อีกว่า แล้วจะมาบ่นทำไม ตอนนี้เรารู้แล้วว่าทำไมพ่อกับแม่ต้องประหยัดขนาดนั้น พ่อกับแม่ประหยัดกันแทบตายส่วนเรากลับเอาเงินไปซื้อเสื้อผ้าแพงๆ ไปซื้อกระเป๋าใบละพัน ไปกินโออิชิทีละสี่ห้าร้อย
เราร้องไห้ไปหลายรอบแล้ว ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราเป็นลูกที่เลวมากๆ เหมือนเกิดมาเพื่อล้างผลาญทุกอย่าง ถ้าเราไม่เกิดมา พ่อกับแม่คงไม่ต้องลำบากขนาดนี้ ช่วงที่ผ่านมาเราก็รู้สึกว่าพ่อกับแม่ประหยัดกันแบบผิดปกติ แต่เรากลับไปคิดแต่ว่าพ่อกับแม่ งกไม่เข้าเรื่อง แล้ววันนั้นที่พ่อพูดมา ทำไมเราไม่คิดว่ามันคงวิกฤตแล้วจริงๆ พ่อถึงพูด แทนที่เราจะถามพ่อดีๆเรายังไปพูดแย่ๆกับพ่ออีก เรามันเห็นแก่ตัวจริงๆ เราพึ่งคิดได้ว่าที่ผ่านมาพ่อกับแม่รักเรามากขนาดไหน ตอนนี้เราอยากจะทำตัวใหม่ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้ว่ามันจะสายเกินไปรึเปล่า
จากคุณ :
ผิง
- [
19 ก.ค. 49 17:37:51
A:124.121.17.246 X: TicketID:123344
]
เราพึ่งรู้วันนี้ว่าเราเป็นลูกที่เลวมากๆ
