ฉันก้มหน้า(ใจก็คิดว่า"สะบัดหนีด่วน") กายมันก็ยังยืนนิ่ง ยังอยากรู้ว่าบอมบ์จะพูดอะไร แต่ก็เขินที่โดนประชิดตัว
บอมบ์พูด "จ๊ะ....บอมบ์ เอ่อ บอมบ์ขอจูบจ๊ะได้มั๊ย" (ตายแระนายบอมบ์ นายเมาหรือเปล่า ขอกันง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ)
ฉันไม่ตอบ เงียบอย่างเดียว(จริงๆแล้วเขินจะตาย)
บอมบ์ขอต่อ "นะ นะ นะ ครั้งเดียว"
ฉันไม่ตอบ ก้มหน้าลงมากกว่าเดิม.....แล้วนายบอมบ์ก็ปล่อยมือข้างนึงมาช้อนคางฉัน แล้วก็ก้มมาจูบฉัน
"วี๊ดดดด วิ๊ววววว...."(เสียงประกอบจากหมิง)
ฉันสะดุ้งตกใจ แต่ขาก้าวไม่ออกแล้วเจ้าค่ะ ได้แต่ยืนทื่อเป็นท่อนไม่ให้เค้าจูบอยู่ครู่หนึ่งแน่ะ
(ขอเรียนให้ทราบว่า แค่ปากชนปากค่ะ จูบแบบเด็กๆนะคะ) ฉันเสียเฟิร์สคิสไปซะแล้ว
หมิงแทรก "เป็นไงแก มีอารมณ์ป่าว"
ฉันตอบ "แก ฉัน 15 เองนะ ยังไม่รู้เรื่องพรรค์นั้นเท่าไหร่เลย"
หมิงกระแนะ "ไม่เหมือนตอนนี้เนอะ เชี่ยวจัง"
ฉันตอบ "ไอ้บ้า แกสิเชี่ยว"
หมิงถาม "แล้วไงต่อ รู้สึกดีมั๊ย"
ฉันตอบ "ไม่รู้ว่ะ เฉยๆ แค่ตื่นเต้น แต่ก็ไม่ได้เคลิ้มตาม ถ้าเป็นผู้หญิงคงตอบโต้ยกใหญ่ เหอะๆๆๆ"
หมิงพูด "เก็บกามด่วน กระจายไปหมดแล้ว" ฉันกับหมิงหัวเราะ
หมิงถาม "บอมบ์ไม่หล่อเหรอวะ แกถึงไม่มีอารมณ์"
ฉันตอบ "ไม่เกี่ยวหรอก บอมบ์เค้าก็ดูดีเข้าขั้นหล่อ แต่ไม่หล่อมาก ตัวสูงๆ ฉันคงไม่ไม่ชอบเค้าเลยไม่รู้สึกอะไร"
หมิงถาม "เหรอ แล้วหลังจากนั้น มีไรอีกป่าว"
ฉันตอบ "กับบอมบ์เหรอ อืมมม ไม่มีว่ะ มากสุดก็แค่นั้นแหละ"
หมิงทำเสียงผิดหวัง "โธ่ นึกว่าจะมีไรกันอีก"
ฉันแซวหนิง "ไอ้บ้ากาม รู้สึกกามแกจะล้นออกมามากกว่าฉันแล้วนะ ฉันไม่ใช่แกนิ พอได้จุดประกายแล้วไปถึงโน่นนน"
หมิงตอบ "แหมม ก็แค่ลุ้นดู......เออ แล้วคนอื่นๆของแกล่ะ มีไรคืบหน้าอีกบ้าง"
ฉันตอบ "เฮ้ออ ก็อีตาพี่มนัสนี่แหละ ที่เป็นหนึ่งในเหตุผลให้ฉันเลือกคบผู้หญิงอย่างจริงจัง"
หมิงถาม "ทำไมวะ เล่าๆๆๆๆ"
ปกติแล้ว เราน่าจะมีความรู้สึกดีในเวลาที่ได้ทำอะไรร่วมกับคนที่เรารัก แต่สำหรับฉัน ฉันตื่นเต้นแค่ในเวลานั้น
พอหลังจากนั้น ฉันก็ไม่ได้รู้สึกกับบอมบ์มากขึ้นเลย มันไม่ได้มีอะไรประทับใจ ฉันคงไม่ได้ชอบบอมบ์แบบแฟนจริงๆ
นั่นแหละ (แต่ก็ดันไปให้ความหวังเค้าไว้ซะเยอะเลย)
พี่มนัสเข้ามาในชีวิตฉันมากขึ้นกว่าเดิม พี่มนัสหน้าตาไม่ถึงขั้นหล่อ ก็พอดูได้ บุคลิกดี มีมาด บอมบ์หล่อกว่าเยอะ
(คะแนนเต็ม10 ฉันให้บอมบ์ 8 ให้พี่มนัส6 อ้อ ให้ตัวฉันเอง8.5 ด้วย)
แต่พี่เค้าเป็นผู้ใหญ่อ่ะนะ เค้าเข้าใจและดูแลได้มากกว่า รู้จักไว้ก็ไม่ได้เสียหาย ได้กินของฟรี แถมมีเส้นสายเวลาโดนจับหมวกกันน็อคอีก
คนที่ฉันสนใจก็ยังคงเป็นรี่ แต่รี่ก็ได้เริ่มคบหากับเพื่อนชายคนนั้น(เศร้าอีกแล้ว) ฉันพยายามเบี่ยงเบนความสนใจ
ไปทางอื่นเช่น ไปเที่ยวกับเพื่อนคนอื่นมากขึ้น (สมัยนั้นอายุเกิน 15 ก็เข้าเธคได้แล้ว ค่าเข้าก็ดริ้งค์ละ 30 บาท เปิดยันสว่างเลยค่ะ)
ฉันก็ไปเธคแทบทุกคืน เริ่มเรียนรู้ชีวิตกลางคืนโดยการปีนกำแพงบ้านออกมาตอนดึกๆ กลับอีกทีก็ค่อนเช้า ก่อนที่
ยายจะตื่นมาใส่บาตร(ประมาณตี 5 ครึ่ง)
เมื่อฉันออกเที่ยวบ่อย ข่าวก็ถึงหูพี่มนัส พี่เค้าก็เป็นห่วง ฉันคิดว่าฉันก็โตแล้ว เค้าน่ะห่วงเกินไป (แต่มานั่งย้อนคิดดู
ตอนนั้นยังไม่ได้สิ้นกลิ่นน้ำนมเลยเรา ทำเก่งไปงั้นแหละ)
การที่ฉันไปเที่ยวคือไปกับเพื่อน แต่ไม่ได้กินเหล้านะ ถ้าต้องทานแอลกอฮอล์ก็ยังคงเป็นสปายอย่างเดียว บุหรี่ฉันก็ไม่ได้สูบ เต้นก็ไม่ได้เต้น ไม่กล้าน่ะ อาย (แล้วไปทำไมวะ??) ด้วยวัยที่อยากรู้อยากลอง ก็ต้องหาประสบการณ์ตามเพื่อนมันไป มันไปไหนฉันไปด้วย
เมื่อพี่มนัสเป็นห่วง พี่แกก็เริ่มจะมาเป็นบอดี้การ์ด สังเกตุการณ์อยู่ห่างๆ พอนานเข้าก็อาสามารับและมาส่ง และนาน
เข้าอีกก็คือชวนไปเที่ยวกับเพื่อนๆของพี่แกซะเลย ฉันก็ไปนะ แต่ต้องมีเพื่อนฉันไปด้วย
ช่วงแรกฉันไม่กล้าชวนเพื่อนในห้องที่ไปเที่ยวกันบ่อยๆ
เพราะการที่มาคบกับพี่มนัส ในห้องฉันไม่มีใครรู้เลย ฉะนั้นเพื่อนที่ไปด้วยก็คือ นังปิ๋มตัวดีนี่เอง (แต่ต้องปิดไม่ให้นิลรู้ เดี๋ยวมันวีน)
การไปเที่ยวกับพี่มนัสก็คือการไปนั่งทานข้าว ฟังเพลง ตามสไตล์ผู้ใหญ่ เวลาพี่แกชวนไปเที่ยวเธค ฉันจะไม่ไป บอกว่าไม่ชอบ (จริงๆแล้วกลัวเจอเพื่อนต่างหาก)
อ้อ...ลืมบอกไปว่าพี่มนัสอายุห่างจากฉัน 9 ปี พี่เค้าจะพยายามตามใจฉันตลอด ฉันก็ชอบนะที่มีคนตามใจ อยากได้อะไรบอก ให้ได้ก็ให้ (ดีจัง ตังค์เราเหลือ แถมได้มาใช้เพิ่มอีกต่างหาก)
........ของฟรี ไม่มีในโลก.......
จากคุณ :
yadamon
- [
24 ก.ค. 49 08:55:35
A:124.121.173.216 X: TicketID:123643
]
แล้วฉันก็เลือกที่จะรักผู้หญิง...ด้วยกัน (3)
