สวัสดีครับ แหมไม่ได้ติดตามพันทิพมาหลายวัน ^_^
เห็นเดี๋ยวนี้มีซีรีย์สนุก ๆ ออกมาตั้งเยอะแยะ เลยขอเกาะกระแสหน่อยครับ อยากมีซีรีย์เป็นของตัวเองบ้าง
เรื่องที่จะมาเล่าให้ฟัง เป็นประสบการณ์จริง
ที่นำมาอิงเป็นนิยาย และเคยเล่าไปแล้วรอบนึง
แต่รอบนั้น เล่าแบบคร่าว ๆ คราวนี้มาแบบละเอียด ๆ
ทุกซอก ทุกมุม ทุกรูขุมขน
เป็นเรื่องจริง ที่แสนจะน้ำเน๊า น้ำเน่า ถ้าเอาไปอ่านข้าง ๆ คลองแสนแสบ
รับรองว่า คลองแสนแสบชิดซ้าย ตกแม่น้ำเจ้าพระยาไปเลย!!!
ไม่มีอะไรจะเน่าไปกว่านี้อีกแล้ว จริง ๆ นะ
............................................................................
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า
ย้อนกลับไปเมื่อซักประมาณ 6 ปีที่แล้วได้
วันนั้นเป็นวันอะไรผมก็จำไม่ได้แล้ว จำได้แต่ว่า เป็นวันที่ผมมีนัดสัมภาษณ์งาน
กับบริษัทฯ แห่งหนึ่งย่านรังสิต เค้านัดผมตอน 9 โมงเช้า เพื่อไปสัมภาษณ์งาน
ในตำแหน่ง เจ้าหน้าที่คอมพิวเตอร์ ฝ่ายต่างประเทศ!!
ใจจริงผม ไม่ค่อยอยากจะทำงานในบริษัทฯแห่งนี้เท่าไหร่
เนื่องจากมันเป็นบริษัทฯ เล็ก ๆ ไม่เหมาะกับผมซักเท่าไหร่
ผมก็ไม่ได้หวังว่าจะได้อะไรหรอกนะ กะไปสัมภาษณ์สนุก ๆ
เพราะระดับผมแล้ว การจะให้ไปทำงานในบริษัทเล็ก ๆ เท่ารูหนูนั้น
มันผิดคอนเซปต์อย่างแรง!!!!!
ระดับผม มันต้องตึกชินเท่านั้น น้อยกว่านั้น ก็ขอตึกช้างก็แล้วกัน T_T
ผมไม่ค่อยสนใจหรอกครับ ว่าจะได้ไม่ได้ เค้านัดผม 9 โมงเช้า
ผมก็เรื่อย ๆ เฉื่อย ๆ ไม่ตื่นเต้นอะไร กะสนุก ๆ ครับ เค้านัด 9 โมงเช้า
ผมไปตั้งแต่
7 โมงครึ่ง!!!
ครับ ผมไม่ตื่นเต้นเลย จริง ๆ ไม่ตื่นเต้นเลย T_T
ผมไปตั้งแต่ 7 โมงครึ่ง เค้ายังไม่เริ่มทำงานกันเลยด้วยซ้ำ
ไปนั่งเอ๋อ ๆ อยู่ตรงที่เค้าเอาไว้รับแขก นั่งอยู่นั่นแหล่ะครับ
ข้าวปลาก็ยังไม่ได้กิน กลัวว่า ถ้าออกไปกินข้าว กลับมา เค้าจะเรียกผ่านเราไปแล้ว!!!
ทั้ง ๆ ที่มันก็ยังแค่ 8 โมง ยังไม่ถึงคิวเราซักกะหน่อย
แหม ก็บอกแล้ว ผมไปสัมภาษณ์สนุก ๆ ไม่กะได้หรอก T_T
ในระหว่างที่ผมนั่งรออยู่ ผมก็หยิบหนังสือที่เค้าวางอยู่แถวนั้น
มาอ่านฆ่าเวลาให้มันตายไปเรื่อย ๆ จนเวลาผ่านไปได้ซักระยะหนึ่ง
ก็รู้สึกว่า มีคนมานั่งด้วย ผมละสายตาจากหนังสือที่อ่าน ไปที่คน ๆ นั้น
พระเจ้า!!!! ทำไมเธอถึงได้น่ารักเช่นนี้
ครับ คนที่มานั่งข้าง ๆ ผม เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง
รูปร่างสูงประมาณ 170 ซม. หุ่นยังก๊ะนางแบบ ผิวสีแทน ผมยาวสลวย
ตาคมปานมีดอรัญญิก และที่สำคัญ เหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมดในตัวเธอ
นั่นคือ
นมใหญ่มาก!!!
ในใจผมคิด
เอ่อ ทำไมนมใหญ่ไม่เกรงใจคนอื่นเค้าอย่างนี้ละครับ
คิดอย่างเดียวครับ ไม่ได้พูดนะ T_T
ไอ้ที่ผมว่าใหญ่เนี่ย มันก็ไม่ได้ใหญ่จนน่าเกลียดนะครับ คือ
ใหญ่สมตัว สมรูปร่างของเธอนั่นแหล่ะ ผมจำได้ว่า วันนั้น
เธอใส่เสื้อสีขาวรัดรูป อยู่ข้างใน และก็ใส่เสื้อเชิ้ตคล้าย ๆ สูท สีดำอยู่ด้านนอก
ใส่กระโปรงสั้น สีดำ สีเดียวกับเสื้อนั่นแหล่ะ รองเท้าส้นสูง
กระเป๋าถือใบเล็ก พร้อมซองใส่เอกสาร!!!
ผมตะลึง เลือดกำเดาพุ่งกระฉุด อยู่ตรงนั้น หนังสือตกลงสู่พื้น
มือค้างอยู่ในท่านั้น สายตาเหม่อลอย รำพึงรำพันออกมาว่า
หิวนม หิวนม หิวนม หิวนม!!!
ป๊าดดดดดดดดดดดดด ใครมันจะบ้ารำพึงรำพันอย่างนั้นฟระ!!!
เหมือนเธอจะรู้ว่าผมมองเธออยู่ เธอหันหน้ามาทางผม พร้อมส่งยิ้มให้
และก็เอ่ยคำทักทายออกมา
สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่า มองส้นตรีนอะไรคะ
ผมสะดุ้งกับรอยยิ้มอันแสนน่ารักนั้น พร้อมตอบกลับไปว่า
ไม่ได้มองส้นตรีนครับ แต่มองนม!!!
**************************************
จากคุณ :
สมันน้อย เบอร์ 14 
- [
24 ก.ค. 49 11:57:23
]
--[เรื่องของชายคนหนึ่ง ที่อยู่ดีไม่ว่าดี อยากมีแฟน แล้วเรื่องก็ โอละพ่อ!!!]--
รออยู่นะเฟ้ย 
